..
ผมวางปากกาลง พร้อมกับผลักกองงานที่เพิ่งทำเสร็จไว้ข้างๆตัว
เหลือบมองนาฬิกา เห็นเวลาก็ตีหนึ่งกว่าเข้าไปแล้ว
นั่นคงเป็นเหตุผลว่าทำไม เปลือกตาของผมจึงเริ่มหนักอึ้ง
ตาผมจึงเริ่มแสบมากขึ้น เหมือนมีใครมาโปรยผงทรายไว้
อืมม .. ผมลืมหยอดน้ำตาเทียมตามเคย
การดูแลรักษาดวงตา ไม่ใช่กิจวัตรประจำของผม
และนั่นคงเป็นเหตุผลว่าทำไม ผมจึงถูกสั่งเข้มไม่ให้ทำนู่นทำนี่ และทำโน่นทำนี่ เพื่อตาคู่นี้
ผมบิดขี้เกียจสองสามที
รู้สึกถึงหลังที่ปวดเมื่อย และดวงตาที่อ่อนล้า อาการของร่างกายที่ขัดกับจิตใจที่ปลอดโปร่งขึ้น
งานชิ้นนี้ ลากผมนอนดึกมาหลายคืน
แล้วทำไมไม่ทำทีทำงาน ? เธอเคยดุผม
ผมได้แต่ยิ้มตอบเธอ แต่ไม่ได้อธิบายใดๆ แต่ละคนก็มีความคิดเห็นและการมองสิ่งต่างๆต่างกันไป
ในที่ทำงาน งานของผมมีมากกว่างานประจำที่คนอื่นทำ
งานที่คนบางส่วน หรืออาจจะส่วนใหญ่เห็นว่า มันไม่ควรทำเพราะเสียเวลา และไม่ได้ส่งผลดีต่ออนาคตใดๆ
แต่ผมก็ทำมันเพิ่มขึ้นมาด้วยความเต็มใจ
พวกเขาไม่มีทางรู้ หากเขาไม่ลองสัมผัสสิ่งเหล่านี้ด้วยใจ
สิ่งตอบแทนที่มองไม่เห็นด้วยตา ที่ไม่ว่าผมจะพยายามให้พวกเขาได้ลองเท่าไร พวกเขาก็จะเมินและมองข้ามมันไป
ผมจบความพยายามนี้ ด้วยการประจักษ์จริงที่ว่า แต่ละคนมองโลกและมองชีวิตเขาต่างจากผมมอง
แต่นั่น ก็ไม่ใช่ว่าผมจะดีเด่กว่าคนพวกนั้นหรอกนะฮะ
ผมก็เป็นแค่คนธรรมดาที่ยังมองหาสิ่งตอบแทนทางใจ ในขณะที่พวกเขามุงหาสิ่งที่ตอบกลับมาแบบรูปธรรม
ผมพักสายตากับท้องฟ้าโปร่งๆด้านนอกระเบียง
สายลมข้างนอกยังคงพัดเบาๆ คืนนี้ไม่ถึงกับร้อน
พระจันทร์ครึ่งดวงยังคงฉายแสง
ดึกอย่างนี้ ท้องฟ้าเมืองหลวงก็มีดาวให้เห็น
ป่าคอนกรีตจะมีสเน่ห์ก็ตอนนี้ละผมว่า
ท้องผมเริ่มร้องประท้วง
จริงๆมันก็คงหิวมานาน แต่ผมก็อยากเร่งงานให้เสร็จ
ชั่วโมงนี้ ไม่มีอะไรกินนอกจากเครื่องดื่มร้อนๆ
หากเธออยู่ เธอจะลากผมไปร้านสะดวกซื้อที่เปิดยี่สิบสี่ชั่วโมง
แต่ตอนนี้เหตุการณ์เปลี่ยนไป ไม่ว่าผมจะหิวแค่ไหน ผมก็จะปิดเสียงครวญครางของกระเพาะผมด้วยอาหารมักง่ายที่มี
อืมม .. บางที ผมก็มักง่ายจนเคยตัว
ท้องผมอุ่นขึ้นหลังจากเครื่องดื่มนั้นผ่านลงไป
ร่างกายผ่อนคลายมากขึ้น
คืนนี้ผมคงไม่สะดุ้งตื่นด้วยความกังวล เหมือนหลายคืนที่ผ่านมา
Emptily Through Holloway - The Clientele
Create Date : 05 มีนาคม 2552 |
|
16 comments |
Last Update : 9 มีนาคม 2552 17:11:45 น. |
Counter : 541 Pageviews. |
|
|
|
|
เหนื่อยจนเป่าปี่ ..
..
ฝันดีนะคะ
^__^