แหวนพระจันทร์ : อุรุดา โควินท์ (นวนิยายชุดวงร้าวในเงาน้ำ) แหวนพระจันทร์ (นวนิยายชุดวงร้าวในเงาน้ำ) อุรุดา โควินท์ พิมพ์ครั้งที่ 1 / สนพ.เพื่อนดี 251 หน้า / 180.- ...ถ้าจู่ๆ มีใครสักคนบอก เขาสร้างบ้านช็อกโกแลตหลังเล็ก ๆ ไว้รอคุณ มันเป็นของคุณ ไม่ว่าคุณต้องการหรือไม่ มันก็มีไว้เพื่อคุณ นั่นละ สิ่งที่ฉันเผชิญ ความเย้ายวนใจซึ่งหอมหวาน... +++++++++++++++++++++++++++++++++++ หรือเพราะ ของหวานคือ...ตัณหา จากเงาในน้ำที่สะท้อนเป็นวงกระเพื่อม  เหมือนแหวนพระจันทร์ที่ชายคนรักขอหมั้น ทำให้ดาห์ลิยาต้องตัดใจเลือก ระหว่างเงาในน้ำ... ที่สวยงามแต่จับต้องไม่ได้ กับบ้านช็อกโกแลตที่ใครบางคนสร้างไว้เพื่อรอ...มันเป็นของเธอมาตั้งแต่แรก... ถึงอย่างไรมันก็เป็นของเธอ... ดาห์ลิยาจะเลือกอะไร ถ้าหากรู้ว่าเจ้าของบ้านช็อกโกแลตแสนเย้ายวน และหอมหวาน ที่เขามอบให้มีคนจับจองเป็นเจ้าของอยู่ และบ้านช็อกโกแลตหลังนั้นอาจจะมีอยู่แค่ในฝันไม่ได้มีอยู่จริง             เรื่องราวของดาห์ลิยา หรือ เอิงเอย สาวสวยจากเมืองใต้ สาวเปรี้ยวมั่นใจในตัวเอง  ดาห์ลิยาเป็นเจ้าของร้านอาหารร่วมกันกับเพื่อนรักที่เป็นคนใต้เหมือนกัน เธอเป็นมืออาชีพ งานการไม่บกพร่อง เป็นผู้หญิงแบบที่อยู่ได้ด้วยตัวเอง ดาห์ลิยาเป็นเชฟมือฉมัง ทุกสิ่งที่ทำคือใจที่ทุ่มลงไป ต้องดีที่สุด และเธอทำมันได้ดีมาก             ผู้หญิงเก่งแบบดาห์ลิยามีมุมอ่อนไหว และอ่อนแอเกินกว่าใครจะคาดคิด ภายใต้ใบหน้าสวยบาดตา ด้วยเครื่องสำอาง และลิปสติกสีแดงสด เธอเป็นแค่ผู้หญิงธรรมดา ที่รักผู้ชายคนหนึ่งมาก จนยอมทนได้ทุกอย่าง แต่สุดท้ายความรักอย่างเดียวก็ไปไม่รอด ถ้าไม่มีความเข้าใจ ดาห์ลิยากลายมาเป็นมือที่สาม คั่นกลางความสัมพันธ์ของ ตุลย์และออมบุญ สองสามีภรรยาที่แต่งงานกันมาเนิ่นนาน และมีลูกสาวเล็กๆน่ารักด้วยกันหนึ่งคน เพราะหลงใหล เพราะเผลอไผล หรือเพราะเชื่อใจ  แต่มันก็เกิดขึ้นแล้ว... กับคำว่า ‘มือที่สาม’ ที่ดาห์ลิยาได้มา โดยไม่ทันตั้งตัว... หลังอ่าน แหวนพระจันทร์บอกเล่าเรื่องราวผ่านตัวละครหญิง ที่เป็นมือที่สามของครอบครัวหนึ่ง งานนี้ผิดศีลข้อสามแบบเต็มๆ จัดว่าเป็นปัญหาสังคมก็ได้  เพราะในขณะที่เทคโนโลยีเจริญก้าวหน้าถึงขีดสุด ศีลธรรมของคนเราก็อยู่ในจุดที่ล่อแหลมสุดๆ เหมือนกัน ดังจะเห็นได้จากที่ตัวละครหลักในเรื่องนี้ ที่ความคิดของเธออาจจะแตกต่างจากใครๆ และเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งของตัวละคร 'ดาห์ลิยา' ‘ในนวนิยายมักเต็มไปด้วยเหตุผล  เพราะมักเขียนสร้างเหตุหรือแรงจูงใจ เพื่อผลักตัวละครไปสู่เหตุการณ์เสมอ  ขณะที่โลกความจริง จู่ๆ เราก็ตกอยู่ในสถานการณ์ไม่คาดฝัน ไม่มีเหตุผล ไร้ที่มา  เราไม่ได้ภาวนาร้องขอ ทั้งมันไม่ได้นำไปสู่สิ่งใด โลกในนวนิยาย  จึงอยู่ง่ายกว่าโลกความจริง ในชีวิตจริง เราไม่อาจจะเข้าใจในทุกสิ่ง  หลายเรื่องไม่มีหนทางคลี่คลาย ไม่มีจุดจบ ทั้งยังเกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า  ราวกับเราไม่เคยได้รับบทเรียน ด้วยเหตุนี้ฉันจึงเป็นทุกข์กับการอ่านนวนิยาย ฉันทุกข์เมื่อเห็นความสุขที่ไม่จริง ความรักความชังที่ถูกประดิษฐ์ เหตุผลที่ไม่อาจเกิดขึ้น และผู้ชายที่ไม่เคยมีในชีวิต’            ก่อนอ่านเรื่องนี้ต้องบอกว่า คะแนนของดาห์ลิยา ติดลบมาจากเล่ม รอยวารีที่เป็นเรื่องเล่าจากปากคำของเมียหลวง ทำให้คนอ่านตั้งธงไว้แต่แรกว่า เธอคงไม่ใช่คนดีนัก ยิ่งเปิดอ่านบทแรกๆ ที่เธอได้พบกับออมบุญ เหมือนเรื่องขบขันที่นำมาล้อเลียนกับตุลย์ ทั้งการเรียกแทนตัวออมบุญเป็นอีกชื่อนึง ทั้งความรู้สึกที่ยากคาดเดา            แต่ดาห์ลิยาก็แสดงความคิดเห็น ของการพบเจอออมบุญครั้งแรกได้อย่างน่าคิด ท่าทีเหมือนไม่ใส่ใจ ไม่แคร์ แต่เธอซ่อนความกลัวเอาไว้มิดชิด           ‘คุณน้องออมเล็ต คงแอบมองฉันอย่างสำรวจตรวจตรา แล้วสรุปในใจว่าฉันไม่ใช่คู่แข่งของเธอ เธอมีดีพอ ฉลาดพอ  ทั้งยังมีลูกสาวเป็นราคาหน้าตัก ไม่มีทางที่ตุลย์จะชายตามองฉัน           ไม่แปลกที่ออมบุญคิดอย่างนั้น  และด้วยความสัตย์จริง ฉันไม่ได้ต้องการดีกว่าเธอ อีกทั้งฉันไม่ได้ต้องการตุลย์           ฉันไม่ต้องการเขาตั้งแต่แรก  ตุลย์เองก็รู้ดี  แต่นั่นยิ่งทำให้เขาต้องการฉัน’           พอเริ่มเปิดอ่านไปเรื่อยๆ ความรู้สึกที่มีต่อ ดาห์ลิยา ก็ทำให้คะแนนของเธอ ตีตื้นขึ้นมา ไม่ใช่เพราะสนับสนุนสิ่งที่เธอทำหรือเพราะเห็นด้วยหรอก แต่ในตัวตนของดาห์ลิยา มีอะไรมากกว่านั้น เธอมีแนวคิดที่เป็นเอกเทศ เป็นเฟมินิสต์อาร์ต และมันไม่ควรมีอะไรให้เธอต้องหมดความนับถือตัวเอง  ถ้าไม่มีผู้ชายอย่างตุลย์เข้ามาพัวพัน           ‘ความสวยเป็นต้นทุนชีวิตที่ดี แต่กว่าจะสวย เราก็ต้องลงทุน  คุณคิดว่าความสวยใสตามธรรมชาติยังมีอีกหรือ ในเมื่อเด็กสาวรู้จักใส่บิ๊กอาย และทาลิปกลอสตั้งแต่ยังไม่ขึ้นม.ปลาย           ถ้าพูดอย่างอุดมคติ  นั่นคือเปลือกนอก ความเป็นคุณที่แท้จริงอยู่ข้างใน ต้องการเวลาเพื่อทำความรู้จัก  ถ้ามีใครสักคนรักคุณ คุณก็อยากให้เขารักตัวตนข้างใน           ฉันอยากเชื่อตามอุดมคติ  แต่ความจริงที่เจออยู่ทุกวันก็คือ คนหน้าตาดีมักได้เปรียบเสมอ  คนสวยได้รับความรักเสมอ ถ้าคุณช่วยคนตาบอดข้ามถนน คุณย่อมได้รับการชื่นชม  แต่ถ้าคุณสวยหรือหล่อ คำชื่นชมจะเพิ่มเป็นทวีคูณ’          ถ้าหากผู้หญิงสักคน  หรือหลายคน ที่พบเห็นในชีวิตจริงจะตกอยู่ในสถานการณ์แบบดาห์ลิยา ทั้งกลืนไม่เข้า  คายไม่ออก ไม่อยากคบแต่ก็จบไม่ได้ ไม่อยากเป็นเมียน้อย แต่ก็ถลำลึกไปแล้ว จะทำยังไงในเมื่อรู้ทั้งรู้ เหมือนดาห์ลิยา เธอก็รู้ทั้งรู้           ‘ไม่ง่ายหรอกที่จะเป็นคนไม่ดี มันไม่สนุก  และไม่น่าภูมิใจเมื่อคุณต้องทำร้ายคนอื่น ไม่มีใครเกิดมาพร้อมกับความตั้งใจประเภทที่ว่า ผมจะเป็นคนเจ้าชู้ฉันจะเป็นเมียน้อย  ข้าพเจ้าจะโกงกิน           ระหว่างที่คุณดำเนินชีวิต  สถานการณ์หนึ่งอาจเกิดขึ้น ชักนำให้คุณเป็นสิ่งที่ไม่เคยคิดจะเป็น  หรือกระทั่งไม่เคยจินตนาการถึงมัน           คุณควรระวังสถานการณ์  มันมีอิทธิพลมากกว่าที่คุณคิด ฉันคือตัวอย่าง ฉันตกหลุมพรางของมัน’ ดีที่ในเรื่องนอกจากสมรภูมิชีวิตที่ถูกบีบคั้น การคงอยู่ของเพื่อน อย่างเช่นตัวละครในเรื่องอีกคนที่เป็นเพื่อนรักชาวใต้ของดาห์ลิยา หรืออีกนัยหนึ่งคือเจ้าของเงินทุนร้านอาหารที่ดาห์ลิยาทำอยู่ ก็ให้ข้อคิดดีๆ กับเพื่อนได้เช่นกัน สาวมักจะปลอบและคอยดูแลเสมอ ดูจากคำพูดฉากเล็กๆที่สะกิดใจคนอ่านได้ดี “เพื่อนรู้จักเอิงดี  เอิงไม่แย่งของใครหรอก เลยเถิดมาป่านนี้ ก็ต้องดูกันไปก่อน แถวบ้านเรามีเยอะนิ  ผัวคนเดียว เมียสาม เมียคนเดียว ผัวสองก็มีนะ” “เป็นไปไม่ได้ในสังคมชนชั้นกลาง โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับคุณหนูอย่างออมบุญ เธอไม่ยอมแน่” “ผู้ชายมันเลวจริงๆ”             “เคยได้ยินมั้ยผู้หญิงมักชื่นชมผู้ชายดีๆ แต่หลงรักผู้ชายเลวๆ”             “เลวไม่เป็นไร  แต่ต้องไม่มีเมีย” คนอ่านพออ่านถึงประโยคนี้ถึงกับนึกตาม อืม... จริง ต่อให้เลยประโยคนี้ ถ้าจะให้ดีต้อง “ทั้งไม่เลว และไม่มีเมีย  น่าจะดีกว่านะ... เพื่อนสาว” แหวนพระจันทร์ จากปลายปากกาของ คุณอุรุดา ทำให้ตัวละครดาห์ลิยาเต็มไปด้วยความรู้สึกหลากหลาย คนอ่านจดจำเธอได้แม่น โดยเฉพาะ ริมฝีปากสีสด Tom Ford วอดก้า มีมาตลอดเรื่อง เหมือนว่านี่คือคาแรคเตอร์หลักของเธอ เป็นส่วนผสมในตัวเธอที่แยกกันไม่ออก จนกว่าจะอ่านจบเล่ม คนอ่านอาจเมาวอดก้า และอยากทาปากแดงบ้างก็เป็นได้ ถ้า ออมบุญ ใน รอยวารี จะเหมือนพอร์ซเลนเนื้อดี สวยงาม ดาห์ลิยา ในแหวนพระจันทร์ ก็คงเหมือนเหมือนคริสตัลแสนสวย เต็มไปด้วยสีรุ้ง หลายเหลี่ยม หลายมุมมอง ทั้งส่วนดี และไม่ดีในคนเดียวกัน เป็นคนที่ทั้งเด็ดเดี่ยวและอ่อนแอ ชอบคาแรกเตอร์เธอมากค่ะ ถ้าเพียงแต่เธอจะไม่มาบอกเล่าเรื่องราวนี้ในฐานะของเมียน้อย เราคงรู้สึกว่าจริงๆแล้ว เธอก็เป็นคนน่าคบ น่านับถือ และนิสัยส่วนตัวไม่เลวเลย ‘ชีวิตไม่ใช่นวนิยาย  ฉันไม่มีเหตุผลที่จะรัก  แต่ฉันก็รัก ฉันไม่ได้ต้องการใคร  แต่ฉันก็ได้ ก้านเมฆ เรื่องทำนองนี้เกิดขึ้นกับฉันหลายครั้ง ครั้งแรก... กับการเป็นเชฟ ครั้งที่สอง... กับก้านเมฆ กับตุลย์... ก็เช่นกัน’             อ่านจบ คนอ่านอดใจไม่ไหว รีบเปิดเล่มสุดท้ายของชุด เพลงใบไม้ ด่วนๆ ทันที คิดว่าน่าจะได้คำตอบกับพฤติกรรมของผู้ชายแบบตุลย์ คำสารภาพหรือคำบอกเล่าของเขา น่าจะเป็นกุญแจไขปริศนารักซ้อนซ่อนเร้นนี้ได้ดีที่สุด กับคะแนนแรกเริ่มก่อนอ่าน ต้องบอกว่าติดลบสุดๆไปเลย รอดูว่า  คุณแขคำ จะเขียน เพลงใบไม้ ออกมาให้คนอ่านรู้สึกถึงตัวตนของตุลย์จนเพิ่มคะแนนให้เขาได้ยังไง ขณะที่เขียนบล็อคนี้ เปิดอ่านเล่มเพลงใบไม้ปากคำของผู้ชายไปได้หลายหน้าแล้ว  เอาละสิ! สามคนดูท่าจะเล่าไม่เหมือนกันซะแล้ว จะเลือกเชื่อคนไหน? หรือว่าเพราะ ‘คนเรา’ มักจะเข้าข้างตัวเองเสมอ ไม่ว่าจะเป็น เรื่องเล่าของตัวเอง  หรือเรื่องของคนอื่นก็ตาม  เอาไว้ค่อยมารายงานผลให้ทราบตอนอ่านจบนะคะ และนี่คือเรื่องราวของเรา แค่ได้พูดความจริง ความทุกข์ก็ถูกแบ่งเบา เพราะอย่างนี้ ฉันจึงเล่าให้คุณฟัง แม้ว่า มันจะทำให้คุณเกลียดฉันก็ตาม... (จากคำโปรยปกหลัง ‘แหวนพระจันทร์’) ++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++ ขอบคุณของแต่งบล็อคสวยๆ จากคุณยายเก๋าและคุณญามี่ค่ะ ขอบคุณภาพสวยๆ และเพลงเพราะๆ จากอินเตอร์เนต /  ยูทูป / GMM GRAMMY OFFICIAL ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านค่ะ ^^   Create Date : 24 กันยายน 2558 26 comments Last Update : 24 กันยายน 2558 2:31:54 น. Counter : 1877 Pageviews. Share Tweet

แวะมาหาคุณนุ่นก่อนไปนอนค่ะ ติดค้างไ้ว้ก่อนนะคะ ง่วงมากมาย   โดย: ณ ปลายฉัตร 24 กันยายน 2558 2:21:39 น.

ของหวานคือ...ตัณหา ความรัก คือ ของหวานเช่นกันนะครับ พี่ก๋ารู้สึกอย่างนัั้น ความหวานทำให้รสชาติอร่อย แต่กินบ่อยๆก็อันตรายกับสุขภาพ หมิงหมิงเพิ่ง 7 ขวบเองครับ ยังเป็นเด็กในหลายเวลา 555 ตอนนี้ไม่มีแววศิลป์สักเท่าไหร่ ชอบอะไรไปในแนวบู๊ครับ 555   โดย: กะว่าก๋า 24 กันยายน 2558 6:12:42 น.

หวัดดียามเช้าน้องนุ่น สบายดีนะอิอิ อ่อต้นฉบับมันเป็นแบบนี้นะน้อง   โดย: หนี่งหน่อง 24 กันยายน 2558 6:41:25 น.

เซ็ทนี้ยังดองอยู่เลยค่ะ เวลาอ่านรีวิวแล้วเจอว่าเล่มโน้นก็ดอง เล่มนี้ก็กอง มันช่างเศร้าเสียจริงๆ   โดย: Sab Zab' 24 กันยายน 2558 9:13:14 น.

สวัสดีค่ะคุณนุ่น ชุดนี้อ่านรีวิวแล้วท่าทางจะละเลียดอารมณ์ตัวละครได้ดีนะคะ อยากอ่านมากค่ะ ปกหนังสือ สวยเก๋   โดย: prysang 24 กันยายน 2558 10:56:21 น.

อร่อยก็ส่วนหนึ่ง เหมือนเป็นกระแสก็ส่วนหนึ่งค่ะ ช่วงแรกๆคนเยอะมากจริงๆ ช่วงนี้ลูกค้าก้เยอะ แต่ไม่ถึงกับต้องต่อแถว ทักทายยามสายค่ะ   โดย: blog pu 24 กันยายน 2558 11:08:55 น.

คุณนุ่นออนบล็อกนี้ 2:31:54 น. ไปเม้นท์ที่บ้านโน้น 2:58:07 ... โอ้โห ได้นอนตอนไหนเนี่ย -------------------- หลายครั้งที่ดูละครจะเห็นความไม่สมเหตุสมผลเต็มไปหมด แต่ก็พยายามไม่เอาเหตุผลกับละครเท่าไหร่ คิดว่าดูเพื่อความบันเทิง แต่บางอย่างก็น่าจะทำให้เนียน ๆ หน่อยเนอะ ไม่ต้องอะไรอย่างละครที่ดังมากตอนนี้ ออกแนวเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหด ดูออกจะเว่อร์ ๆ ไปซะทุกเรื่อง เรื่องไม่เป็นเรื่องเลย แต่ทำเป็นเรื่องใหญ่โต เพื่อนรักกันต้องมาฟาดฟันกันซะขนาดนี้ รวมทั้งเรื่องที่ไม่สมเหตุสมผลของตัวละครอื่น ๆ อีกเยอะมากกกก แต่ละครก็ดังเปรี้ยงปร้าง คนดูเอามันอย่างเดียว ... ดูไปบ่นไป 555 "คุณควรระวังสถานการณ์ มันมีอิทธิพลมากกว่าที่คุณคิด ฉันคือตัวอย่าง ฉันตกหลุมพรางของมัน" สถานการณ์เป็นสิ่งที่ควบคุมไม่ได้ ที่ถูกแล้วเราไม่ควรเอาตัวเราเข้าไปอยู่ในสถานการณ์นั้นต่างหาก "เคยได้ยินมั้ยผู้หญิงมักชื่นชมผู้ชายดี ๆ แต่หลงรักผู้ชายเลว ๆ" นี่ยังไง เหมือนที่พูดมาข้างบนเลย ... ละครดี ๆ คนชื่นชม แต่คนก็ชอบดูละครประเภทน้ำเน่าเพราะมันเร้าใจกว่า ... แต่มันไม่ยั่งยืนไง 555   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 24 กันยายน 2558 11:34:29 น.

สวัสดีน้องนุ่น   โดย: รู้นะว่าคิดถึง 24 กันยายน 2558 12:05:10 น.

ของหวานคือ...ตัณหา เห็นด้วยอย่างยิ่ง ยุคนี้ถ้าคู่ไหนรักกันยืนยาวมั่นคงนี้ ยกนิ้วให้ จากที่ได้ยินมา กลายเป็นว่ามือที่สามนี่เป็นเรื่องปกติในสังคมไปแล้ว นึกถึงคำว่า " เรามาถึงจุดนี้ได้ยังไง " " ผู้ชายดีมักมีแฟนเป็นผู้ชายด้วยกัน " โครไม่รู้ได้กล่าวไว้ 555 พี่ลงทิชาพาส2แล้วน๊า ว่างเมื่อไหร่ไปทักทายกันนะน้อง อิอิ   โดย: NENE77 24 กันยายน 2558 13:02:59 น.

สวัสดีค่ะ น้องนุ่น มาโหวตให้น้องนุ่นนะคะ วันนี้พอโงหัวได้ เลยมาลองชิมลางว่าพอจะทำงานไหวไหม ปรากฏว่ายังไม่ได้ค่ะ เลยต้องกลับไปนอนหยอดข้าวหยอดน้ำ อัพยากันต่อไป อัพบล๊อกใหม่ไว้อ่านก่อนกลับไปลงหลุม กลัวเพื่อนลืมปะป้าค่ะ... 555   โดย: พรหมญาณี 24 กันยายน 2558 14:10:13 น.

lovereason Book Blog ดู Blog ชิวิตปัจจุบันดูมันซับซ้อนไปหมด   โดย: tuk-tuk@korat 24 กันยายน 2558 17:30:30 น.

อ่านชุดนี้ต่อเนื่องแสดงว่าติดพันจริง สามคนเล่าไม่เหมือนกันด้วย   โดย: ออโอ 24 กันยายน 2558 18:26:40 น.

สวัสดีค่ะน้องนุ่น ตอนอ่านเรื่องแรกพี่ก็ว่าน่าสนุกนะคะ วาจะตามหามาอ่านบ้าง เรื่องที่สอง คนก็มักจะเอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ รออ่านเรื่องที่สาม ตามที่เกริ่นว่าแต่ละคนเล่าไม่เหมือนกันเลย แล้วอะไรคือความจริง ต้องติดตามตอไปค่ะ   โดย: เนินน้ำ 25 กันยายน 2558 7:04:58 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องนุ่น หมิงหมิงเวลาเล่นน้ำ สนุกมากกกกกกกกกกกกกกครับ เรียกไม่ยอมขึ้นเลยก็แล้วกัน 5555   โดย: กะว่าก๋า 25 กันยายน 2558 7:13:11 น.

อ่านแล้วไม่ชอบเรื่องแนวนี้เลยค่ะ ถ้าได้อ่านเต็มๆทั้งเล่มคงอึดอัดใจไม่น้อย 55 ขอบคุณที่สรุปย่อให้นะคะคุณนุ่น   โดย: บาบิบูเบะ...แปลงกายเป็นบูริน 25 กันยายน 2558 8:14:46 น.

แวะมาบอกว่าเปลี่ยนเมนูใหม่แล้วน้า อิอิ สงสารคนกินมะระกับกุ้งไม่ได้ 555   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 25 กันยายน 2558 11:42:38 น.

คุณนุ่นชอบอ่านชอบเขียน คงเป็นคนใจเย็น ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยม ยินดีถ้าจะเซปไปใช้   โดย: ชมพร (ชมพร ) 25 กันยายน 2558 11:46:16 น.

นุ่นเขียนรีวิวหนังสือดีนะ พี่ชอบอ่าน เล่าเรื่องเข้าใจง่ายด้วย บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต tuk-tuk@korat Music Blog ดู Blog lovereason Book Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น *** ปางอุ๋ง ไปมาสองรอบแล้วจ้ะ แต่ไม่ได้ค้างที่ปางอุ๋ง ไม่ได้เดินดูอะไรมากนัก เสียดาย ไว้มีโอกาสจะไปอีกจ้ะ เกาะพิทักษ์ ชุมพร พี่ก็สนใจนะ ปักหมุดไว้หลายที่เลย จะได้ไปเมื่อไหร่ไม่รู้   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 25 กันยายน 2558 18:33:02 น.

ไม่ได้อ่านนิยายมาสักยี่สิบปีได้แล้วค่ะ น้องนุ่น ไม่มีเวลาและสายตาไม่อำนวย ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมเสมอนะคะ   โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) 25 กันยายน 2558 21:18:17 น.

เรื่องนี้เขียนให้เราเข้าใจ เห็นใจตัวละครของเอิงเอยได้ แต่เราก็ไม่เห็นด้วยกับการกระทำของเธออยู่ดี ลองนึกย้อนว่าตอนจบของเรื่องนี้ยังไม่จบดีนะคะ ถ้าตามคำบอกเล่าในเรื่องของออมบุญมันมีต่อออกมาอีก (หรือออมบุญจะหลอกเรา 555+)   โดย: kunaom 25 กันยายน 2558 22:20:25 น.

สวัสดีค่ะ คุณนุ่น ^^ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต toor36 Cartoon Blog ดู Blog แมวเซาผู้น่าสงสาร Food Blog ดู Blog คนบ้านป่า Home & Garden Blog ดู Blog lovereason Book Blog ดู Blog   โดย: ปรัซซี่ 27 กันยายน 2558 20:13:21 น.

คุณนุ่นอ่านนิยายจบเป็นว่าเล่นเลยนะครับเนี่ย ตอนนี้ผมติดหนังจีนชุดศึกลำน้ำเลือด ยาวตั้ง 40 ชั่วโมง สงสัยจะใช้เวลายามว่างส่วนใหญ่ไปกับศึกลำน้ำเลือดนี้อีกเป็นเดือน ชอบที่บอกว่าในนิยายสร้างเหตุและผลรองรับไม่ให้หลุดไปจากกรอบของเรื่องตอนนั้นๆ นึกตามก็เป็นเช่นนั้นจริงๆครับ เวลาอ่านนิยายนักสืบหรืออย่างโคนัน/คินดะอิจิที่เอาหลักฐานต่างๆมาร้อยเรียงต่อกัน ซึ่งทุกอย่างก็จะนำไปสู่บทสรุป แต่การสืบสวน/สอบสวนจริงๆมีข้อมูลแวดล้อมที่ไม่เกี่ยวข้องกับคดีเต็มไปหมด ทำให้นักสืบจริงๆทำงานยากกว่าหลายเท่า ฉันใดก็ฉันนั้น ชีวิตในนิยายย่อมง่ายกว่าความเป็นจริง ตัวละครเฟมินิสต์ประเภทเหมารวมว่าผู้ชายนี่มันเลวจริงๆนี่มันน่ารำค๊าญน่ารำคาญเนอะ   โดย: ชีริว 27 กันยายน 2558 21:34:01 น.

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านค่ะ พรุ่งนี้ค่อยตามไปที่บล็อคพี่ๆ นะคะ   โดย: lovereason 28 กันยายน 2558 0:36:58 น.

คุณนุ่น อ่านนิยาย เยอะ จบ.. แล้ววิเคราะห์ด้วย แสดงว่า ชอบอ่าน มาก.. ของผม อ่านเป็น พัก ๆ ครับ ตอนที่ว่างจริง ๆ คือ กลัวความยาวของละคร เอ้ยนิยาย.. ชอบอ่านเรื่องสั้นมากกว่า   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 28 กันยายน 2558 11:49:54 น.

อ่านรีวิวแล้วน่าอ่านจัง บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ฟ้าใสวันใหม่ Food Blog ดู Blog lovereason Book Blog ดู Blog   โดย: newyorknurse 29 กันยายน 2558 3:34:34 น.

น่าอ่านนะคะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ไวน์กับสายน้ำ Diarist ดู Blog mambymam Music Blog ดู Blog lovereason Book Blog ดู Blog   โดย: ALDI 5 ตุลาคม 2558 3:44:46 น.