ถนนสายหัวใจ : ทมยันตี (รักไม่เคยไปไหน..ตราบที่เรารู้คุณค่าแห่งหัวใจ)   นวนิยายลำดับที่ ๒ ประเภท : รีวิว 'รักไม่เคยไปไหน...ตราบที่เรารู้คุณค่าของหัวใจ' ถนนสายหัวใจ ทมยันตี สำนักพิมพ์ ณ บ้านวรรณกรรม พิมพ์รวมเล่มครั้งที่หนึ่ง เมษายน พ.ศ. ๒๕๔๑ พิมพ์รวมเล่มครั้งที่สอง เมษายน พ.ศ. ๒๕๔๒ พิมพ์รวมเล่มครั้งที่สาม มิถุนายน พ.ศ. ๒๕๔๔ พิมพ์รวมเล่มครั้งที่สี่ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๕ จำนวน ๓๖๘ หน้า     ..คำโปรย.. ในความรู้สึกผูกพันในฐานะ 'คู่ซี้' เงาบางๆ ของความรัก ค่อยๆ เบียดเข้ายึดหัวใจของคนสองคนแล้ว มันลืมว่า มันรักกันได้ หรือว่า...จริงแล้ว มันเป็นแค่คู่ซี้ อะไรไม่สำคัญเท่า...ภาวัชแน่ใจเสมอ ไอ้มะเฟืองเป็นสมบัติของมัน ไอ้มะเฟืองอาจจะน้อยใจ เสียใจ แต่'ใจ'ของมันเป็นของเขา ถนนสายหัวใจของมันไม่เคยมีใคร นอกจากเขา วันหนึ่ง...มันเดินตามหาเขา และวันนี้...เขาเดินตามหามันบ้าง ภาวัชมั่นใจ...สุดถนนสายนี้ มีหัวใจของ'เฟื่องฉัตร' รอเขาอยู่ ณ ที่นั่น ********************************************************** 'สุดถนนสายหัวใจ...ไร้วี่แวว เจ้าลาพี่แล้ว แก้วตาเอ๋ย...' ถนนสายหัวใจของ 'คุณ' มีใคร 'รอ' อยู่หรือไม่... ผู้รีวิวได้หนังสือนิยายฝีมือการแต่งของ 'คุณทมยันตี' เล่มนี้ มาจากร้านขายหนังสือมือสองอีกเช่นเคย เพราะความที่ตอนนั้นยังเด็ก ไม่สามารถซื้อหนังสือมือหนึ่งที่พิมพ์เมื่อสมัยสิบกว่าปีก่อนได้ จึงได้แต่ติดตามผลงานของคุณทมยันตี แบบ'ตามเก็บทีหลัง' ช้ากว่าใครอยู่หลายปี คุณค่าของหนังสือนวนิยายแต่ละเล่ม ไม่ได้อยู่ที่ความใหม่เสมอ หรือล้ำกว่าใคร แต่หนังสือดีนั้นถ้าหากเราได้ค้นเจอ ต่อให้นานนับสิบๆปี ก็ยังคงจะมีคุณค่าในใจเราเสมอ ไม่เคยคิดเลยว่านิยายเล่มหนึ่งที่มีความหนา ๓๖๘ หน้า จะจับใจผู้รีวิวได้นานขนาดนี้ นวนิยายเล่มนี้มีดีอะไรกันนะ คำตอบก็คือ ไม่รู้เหมือนกัน แต่หลังจากอ่านจบ ถึงได้รู้ว่าความรู้สึก 'จับใจ' เป็นอย่างนี้เอง *************************************************** เรื่องย่อ มะเฟือง : นักศึกษายากจนปีหนึ่งมหาวิทยาลัยรัฐ ผ่านการแข่งขันจนเข้ามาเป็นนิสิตใหม่ ด้วยฐานะยากจนปากกัดตีนถีบ แม่เป็นแม่ค้าขายผักในตลาด ส่วนพี่ชายก็เรียนมหาวิทยาลัยเช่นกัน ทำให้มะเฟือง 'เกลียด' คนรวยยิ่งกว่าอะไร ภาวัช : นักศึกษาชั้นปีเดียวกันกับมะเฟือง ลูกชายนักธุรกิจใหญ่ ฐานะร่ำรวย มีความสุขบนกองเงินกองทอง ภาวัช 'ไม่เกลียด' คนจน และทำตัวเป็นคนจนเพราะรู้ว่ามะเฟืองเพื่อนรัก 'เกลียด' คนรวย จาก 'คู่กัด' แปรเปลี่ยนมาเป็น 'คู่ซี้' และอาจจะดูเหมือน 'คู่รัก' ถ้าหากไม่บังเอิญที่มะเฟืองจะได้รู้ความจริงเรื่องที่ภาวัชปกปิด จาก 'เพื่อนรัก' จึงกลายเป็น 'เพื่อนร้าง' จนในที่สุดภาวัชต้องไปเรียนต่อต่างประเทศ มะเฟืองก็ยังปิดหูปิดตาไม่ทำความเข้าใจ กว่าจะรู้ตัว รู้ซึ้งถึงคำว่า 'อภัย' ก็สายไปเสียแล้ว ผู้หญิงเหงา กับผู้ชายเหงาแตกต่างกัน ธาตุของผู้หญิงแสนแปลก เพราะอดและทนได้ทุกเรื่อง แต่ผู้ชาย...ให้ดูแกร่งอย่างไร ธาตุบางตัว ย่อมเปราะบางกว่า โดยเฉพาะสัญชาติญาณของ...สัตว์โลก ขบวนรถแต่งงานเคลื่อนผ่าน เสียงหัวเราะห่างออกไป  ถนนชีวิตลดเลี้ยว หักเหเสมอ สิ่งใดจีรัง? คำพูดในวันแต่งงานของภาวัช "ทำไมเพิ่งมา ทำไมไม่มาเร็วกว่านี้แค่วันเดียว" คือ.. คำตอบที่มะเฟืองได้รับจากการดั้นด้นมาไกลยังต่างประเทศ จนทันวันแต่งงานของ 'เพื่อนร้าง' Left alone with just a memory Life seems dead and so unreal All that's left is loneliness There's nothing left to feel. ปลายถนนสายหัวใจ ไม่มีคุณภาวัช ปลายถนนสายหัวใจ...ยังว่างเปล่า... ไม่เป็นไรน่า มันเคยเดินคนเดียว ทำไมมันจะเดินต่อไปไม่ได้... All that's left is loneliness สิ่งที่เหลือคือความว่างเปล่า... There's nothing left to feel ใจเอ๋ย...ไม่เหลือสิ่งใดเลย ว่างเปล่า...เช่นเคยที่เป็นมา... ******************************************************* อ่านจบแบบว่าจิตตก แต่ในความรู้สึกนั้น กลับ 'อิ่ม' ในตัวหนังสือทุกตัว คำทุกคำที่ร้อยเรียงจนเป็นนวนิยายสุดรักอีกเล่มหนึ่ง ไม่เสียใจเลยที่ได้อ่าน แม้ว่าจะไม่เหมือนอย่างที่ใจคิด แต่ 'ใจ' จะคิดอะไร ได้อย่าง 'ใจ' ทุกอย่างกันเล่า ไม่มีหรอก เพราะถ้าหากมี คนคนนั้น คงจะเป็นคนโชคดีมากๆ **************************************************** สุดท้ายก่อนจบรีวิว ขอฝากบทกลอนสุดท้าย ของหน้าสุดท้ายของนวนิยายเรื่องนี้ค่ะ สายเสียแล้ว...เกินวันที่ฝันใฝ่ รู้อย่างนี้...จะไม่ทอดทิ้งขว้าง สายเสียแล้ว...มิได้พบประสบนาง รู้อย่างนี้...จะไม่ห่างเจ้าขวัญตา บนถนนสายหัวใจ มากมายที่มนุษย์เดินย่ำเหยียบไปบนหัวใจที่ฉีกขาด ยับเยิน ลุยไปบนเลือดและน้ำตา เพราะ... มนุษย์ไม่รู้ค่าแห่งหัวใจ! ***************************************************** ขอบคุณที่ติดตามอ่านรีวิวค่ะ เพิ่งรีวิวเป็นเรื่องที่สอง เรื่องที่สามอาจจะฉีกแนวออกไป อาจจะรีวิวนวนิยายโรมานซ์ดีๆสักเล่ม ขอบคุณมากๆนะคะ   *********************************************** **ขอไปทักทายพี่ๆที่บล็อคพรุ่งนี้นะคะ** จะไปตามเก็บทั้งสองวันที่ไม่ได้ตามไปเยี่ยมด้วยค่ะ ^_______^     Create Date : 08 พฤษภาคม 2556 36 comments Last Update : 8 พฤษภาคม 2556 2:24:49 น. Counter : 8541 Pageviews. Share Tweet

รู้สึกว่ายังให้สีไม่ค่อยดี คงต้องเปลี่ยนภาพพื้นหลังใหม่อีกที เหมือนจะอ่านยากจัง แหะๆ รบกวนอ่านแบบนี้ก่อนนะคะ ไม่ไหวแล้วนุ่นตาจะปิด พรุ่งนี้จะไปเยี่ยมพี่ๆที่บล็อคค่า ^^   โดย: lovereason 8 พฤษภาคม 2556 2:11:38 น.

ฝันดีค่า   โดย: schnuggy 8 พฤษภาคม 2556 2:45:34 น.

สำนวนภาษาของคุณทมยันตีนี่ ไม่มีใครเปรียบจริง ๆ เรื่องนี้ อ่านแล้ว ทั้งอิน ทั้งเศร้า ๆ ....ทั้ง ๆ ที่ถ้ามองแค่โครงเรื่องรวมแล้ว ไม่มีอะไรแท้ ๆ พระนางไม่มีเหตุผลที่ควรเท่าไรเลย   โดย: Serverlus 8 พฤษภาคม 2556 8:09:02 น.

เรื่องนี้เคยอ่านนานมากแล้ว อาจจะเพราะเป็นผู้ใหญ่กว่าตัวละครในเรื่องเลยไม่อินเท่าไหร่ แต่การใช้คำเล่นคำของคุณทมยันตี สุดยอดอยู่แล้ว เมื่อไหร่จะลงตอนใหม่ พี่ทวง (ยิ้มหวาน)   โดย: niyada IP: 113.53.20.5 8 พฤษภาคม 2556 9:05:36 น.

อ่านเรื่องย่อแล้วเนื้อเรื่องดูเศร้าจัง   โดย: phunsud 8 พฤษภาคม 2556 10:13:58 น.

งานของทมยันตี อ่านซ้ำได้ ไม่ล้าสมัย เรื่องนี้ยังไม่ได้อ่านเลยค่ะ น่าอ่าน ๆ   โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ 8 พฤษภาคม 2556 10:15:51 น.

เล่มนี้เคยอ่านเมื่อนานพอสมควรแล้วค่ะ นิยายของนักเขียนท่านนี้หลายเรื่องเศร้าแต่อิ่มใจค่ะ เรื่องนี้ก็เป็นไปในโทนนั้น   โดย: แม่ไก่ 8 พฤษภาคม 2556 11:43:39 น.

Like เป็นคนที่ 3 สำนวนการใช้ภาษาของทมยันตีสุดยอดเลยค่ะ   โดย: อุ้มสี 8 พฤษภาคม 2556 11:49:59 น.

น่าอ่านดีนะคะ ต้องหามาลองอ่านมั่งแล้ว   โดย: auau_py 8 พฤษภาคม 2556 12:37:47 น.

บนถนนสายหัวใจ มากมายที่มนุษย์เดินย่ำเหยียบไปบนหัวใจที่ฉีกขาด ยับเยิน ลุยไปบนเลือดและน้ำตา เพราะ... มนุษย์ไม่รู้ค่าแห่งหัวใจ! ................................................................. ชอบข้อความนี้จังค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่รีวิวหนังสือดีที่น่าอ่าน แค่ได้ยินชื่อ ทมยันตี ก็การันตีความสนุก และความน่าอ่านของหนังแล้วล่ะค่ะ   โดย: ฝากเธอ2 8 พฤษภาคม 2556 13:49:49 น.

พี่ชอบหนังสือนักเขียนเก่าๆ ค่ะ ยังไม่ค่อยได้อ่านนักเขียนรุ่นใหม่ คุณทมยันตี เป็นหนึ่งในนักเขียนที่ชอบค่ะ เคยไปเข้าคิวขอลายเซ็นมาด้วย เรื่องนี้คุ้นๆ แต่ไม่แน่ใจค่ะ มีหลายเรื่องที่ซื้อมาเก็บไว้ก่อน เพราะตอนเรียนหนังสือไม่มีปัญญาซื้อ พอทำงานเก็บกดไงคะ ซื้อทีหลายพัน เริ่มต้นสะสมตั้งแต่ของที่นี่เลย ของสำนักพิมพ์ ณ บ้านวรรณกรรม   โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 8 พฤษภาคม 2556 13:53:03 น.

ปี 2541คุณทมยันตี ยังเขียนหนังสืออยู่นะคะ ไม่ค่อยได้อ่านหนังสือ ส่วนมากได้ดูแบบสำเร็จรูป ที่เป็น ระเม็ง ละคร แล้ว เรื่องนี้ จขบ.นี้การันตี ..รีวิว มาก็น่าอ่านจังค่ะ   โดย: เริงฤดีนะ 8 พฤษภาคม 2556 14:17:08 น.

เป็นอีกเล่มที่ยังไม่ได้อ่านเลยค่ะ   โดย: หวานเย็นผสมโซดา 8 พฤษภาคม 2556 14:31:25 น.

คุณนุ่นน่าจะเป็นนักเขียนนะค่ะเนี๊ย ขอบคุณ คุณนุ่นที่มาแอบชิมอาหารบนเรือหรูนะค่ะ   โดย: Mitsubachi 8 พฤษภาคม 2556 14:55:33 น.

เมื่อก่อนพี่ชอบอ่านนิยายของคุณทมยันตีมากเลย เด๋วนี้สายตาแย่มากๆ ทิ้งการอ่านมาบ้าคอมอย่างเดียวเลย เรื่องที่เอามลงวันนี้ก็น่าสนใจดีค่ะ ไม่ทานเนื้อก็เปลี่ยนเป็นหมูแดดเดียวได้จ้ะ อาหย่อยเหมือนกันล่ะ   โดย: mambymam 8 พฤษภาคม 2556 15:30:09 น.

แวะมาทักทายคุณนุ่นยามบ่ายค่ะ มีความสุขกับงานที่ทำนะคะ ^_^   โดย: andrex09 8 พฤษภาคม 2556 15:58:29 น.

สวัสดีจ้ะน้องนุ่น เรื่องถนนสายหัวใจ พี่ซื้อมาอ่านนานแล้ว เรื่องเศร้าๆ เหงาๆ เนอะ แต่พี่ไม่ค่อยอินเท่าไหร่ ก็ตอนที่พระเอกเขียนจดหมายหานางเอก แล้วนางเอกไม่ตอบนี่แหละ เลยรู้สึกว่าที่พระเอกหลงไปผู้หญิงอื่น ไม่ใช่ความผิดพระเอก แต่สำนวนก็เป๊ะตามแบบฉบับทมยันตีเลยค่ะ อากาศร้อนเอาไอติมมาฝากจ้ะ   โดย: พี่นุ้ย (นารีจำศีล ) 8 พฤษภาคม 2556 16:36:14 น.

จัดมาดับร้อนกันถุงนึงค่ะ   โดย: ที่เห็นและเป็นมา 8 พฤษภาคม 2556 16:36:50 น.

แวะมาเยี่ยมยามบ่ายครับ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมบล๊อกครับ   โดย: wicsir 8 พฤษภาคม 2556 16:43:05 น.

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมค่ะ หมู่นี้ยายเก๋าไม่อ่านนิยายเลย อ่านหนังสือมากๆก็แสบตา อยู่กับคอมนี่สายตาแย่เลย   โดย: ยายเก๋า (ชมพร ) 8 พฤษภาคม 2556 16:53:45 น.

สวัสดีครับน้องนุ่น ท่านเป็นนักเขียนตัวจริงเสียงจริงเลยนะครับ เป็นนักเขียนอาชีพจริงๆ พี่ก๋าเคยอ่านผลงานของท่านอยู่บ้างครับ   โดย: กะว่าก๋า 8 พฤษภาคม 2556 18:27:12 น.

มาแล้วค่า ขอบคุณที่แวะเข้าไปทักทายกันนะคะ หนังสือนิยายไม่ค่อยได้อ่านเลยอะค่า ไม่มีเวลาเอาซะเลน ส่วนมากก็จะเล่นบล็อกเป้นหลักหากว่างจากหน้าที่การงาน   โดย: พริ้วไหวไปตามลม 8 พฤษภาคม 2556 18:27:36 น.

ไม่ได้อ่านนวนิยายนานมากๆแล้ว วันนี้ได้มาอ่านรีวิว นวนิยายของคุณทมยันตีครับ ขอบคุณมาก   โดย: yyswim 8 พฤษภาคม 2556 18:56:55 น.

ชอบอ่านนิยายของทมยันตีมาก อ่านรีวิวแล้ว ไม่ค่อยชอบตอนจบเลย แต่ก็เป็นเรื่องจริงของโลกนี้ ว่าทุกอย่างจะไม่ได้สมหวังตลอดไป newyorknurse   โดย: newyorknurse 8 พฤษภาคม 2556 20:05:47 น.

เพลงเปิดตัวก็รู้เลยว่าเรื่องนี้ต้องจบเศร้าแน่ img src=https://www.bloggang.com/emo/emo111.gif> เรื่องแนวนี้ไม่ค่อยชอบอ่านค่ะ ไม่ชอบคนที่ไม่รู้หัวใจตัวเอง อ่านแล้วมันเศร้าเกินไปค่ะ   โดย: Sab Zab' 8 พฤษภาคม 2556 20:05:59 น.

ส่งยิ้มจ้า คุณทมยันตี เป็นนักเขียนฝีมือดีมากๆเลยนะคะ   โดย: fonrin 8 พฤษภาคม 2556 20:24:12 น.

อืม จบลงดราม่าอย่างแน่เเท้ โดยวิเคราะห์จาเพลงเปิด   โดย: Mr.Chanpanakrit 8 พฤษภาคม 2556 20:30:03 น.

จำได้ว่าเคยดูละครนะ ติดตา ตรงที่ นางเอกมาถึง งานแต่งงานของพระเอก ซึ้งงงงมากกก   โดย: ปันฝัน 8 พฤษภาคม 2556 21:11:36 น.

แอบอ่านเรื่องนี้ในห้องสมุดสมัยเรียน ทำไมต้องแอบ เพราะว่าคนอ่านนิยายมักถูกมองว่าเป็นพวกเพ้อฝันน่ะสิ เท่าที่จำได้ตอนนั้น แทบไม่มีเลยนะ เพื่อนที่อ่านนิยายน่ะ พออ่านแล้วก็ร้องไห้ในห้องสมุดนั่นแหละ ต้องแอบเช็ดน้ำตาด้วย ...อายจัง   โดย: prysang 8 พฤษภาคม 2556 22:18:14 น.

เรื่องนี้ยังไม่เคยอ่าน เขาว่าผู้ชายแข็งแกร่ง แต่สู้ความอึดของผู้หญิงไม่ได้ค่ะ พรุ่งนี้เขียนตะพาบ ไปอ่านะคะ   โดย: ซองขาวเบอร์ 9 8 พฤษภาคม 2556 22:45:35 น.

คุณค่าของหนังสือนวนิยายแต่ละเล่ม ไม่ได้อยู่ที่ความใหม่เสมอ หรือล้ำกว่าใคร แต่หนังสือดีนั้นถ้าหากเราได้ค้นเจอ ต่อให้นานนับสิบๆปี ก็ยังคงจะมีคุณค่าในใจเราเสมอ ไม่เคยคิดเลยว่านิยายเล่มหนึ่งที่มีความหนา ๓๖๘ หน้า จะจับใจผู้รีวิวได้นานขนาดนี้ อ่านแล้วประทับใจค่ะ ทำเอาบุ๊งอยากไปตามหาอ่านนิยายเล่มนี้เลยค่ะ บุ๊งชอบอ่านเรื่องที่ ทมยันตี เขียนเช่นกันค่ะ เมื่อก่อนคุณแม่อ่านนิยาย บุ๊งก็ไปหยิบมาอ่าน กันไม่หลับไม่นอนเลยทีเดียว อิอิ   โดย: Close To Heaven 9 พฤษภาคม 2556 0:22:01 น.

รู้สึกบล็อกจะมีไวรัสนะครับ มันขึ้นให้โหลดวิดีโอตลอดเลย   โดย: เป็ดสวรรค์ 9 พฤษภาคม 2556 0:27:04 น.

แวะมาทักทายครับ ชอบชื่อเรื่องนี้ครับ   โดย: สามปอยหลวง 10 พฤษภาคม 2556 7:42:10 น.

ขอบคุณทุกท่านที่ติดตามอ่านรีวิวนะคะ ขอมาตอบพรุ่งนี้นะคะ ขอบคุณมากๆค่ะ ^^   โดย: lovereason 16 พฤษภาคม 2556 1:42:55 น.

เศร้าอะ   โดย: มามา IP: 49.231.115.131 8 มิถุนายน 2556 22:07:35 น.

ไม่กล้าอ่านงานของคุณทมยันตีเสียที กลัวน้ำตาท่วมบ้านอ่ะ เคยได้ยินพี่คนนึงบอกว่า งานคุณทมยันตีนี่อ่านแล้ว เศร้าแล้ว มันมีจุดเศร้าได้อีก และสุดท้ายคือเศร้าแบบจุกอกแตกไปเลย แบบไม่เข้าใจว่าเศร้าได้อีกเรอะ แต่นางทำได้ นิยมสุขอย่างเราเลยไม่กล้าอ่านเลยอ่ะคร่าาา   โดย: ~*Sing Praise*~ 30 มิถุนายน 2556 21:08:59 น.