คนจนราวมดปลวก
1. ภาพข่าวน้ำท่วมที่เห็นอยู่ทุกวี่ทุกวันมานานนับเดือน ประชาชนกรูกันออกมาบนถนนราวกับมดปลวก เผยให้โลกเห็นว่าบ้านเรามีคนจนมากมายเพียงใด คนส่วนใหญ่ไม่ได้มีชีวิตที่สมบูรณ์พูนสุข มหาอุทกภัยครั้งนี้จึงทำหน้าที่แว่นขยาย โฉมหน้าผู้ทุกข์ยากที่มีอยู่ทุกตารางนิ้ว แม้ไม่เกิดภัยพิบัติพวกเขาก็ลำบากอยู่แล้ว เวลานี้คงไม่ต้องพูดถึงว่าสาหัสเพียงใด หลังน้ำลดคงติดลบกันถ้วนหน้า จิตใจต้องได้รับการเยียวยาเป็นอันดับแรก เมื่อใจไม่ย่อท้อแล้ว ทุกอย่างจะกลับมาเอง ใจจะเข้มแข็งได้นั้น ส่วนหนึ่งเกิดจากการฟื้นฟูจากทุกภาคส่วน ถ้า...ถ้าทำทุกอย่างให้โปร่งใสและเท่าเทียม เชื่อว่าบ้านเมืองของเราจะกลับสู่สภาพเดิมในเร็ววัน 2. ภาพเด็กๆนอนเรียงกันในมุ้ง หนุนหมอนเก่าๆ ผมคิดถึงตัวเองในสี่ห้าสิบปีก่อน มันเหมือนหนังเก่าที่เอามาฉายใหม่ แม้เวลาจะผ่านไปครึ่งศตวรรษ ไม่ได้มีอะไรเปลี่ยนแปลงมากนัก ตัดภาพมาที่ศูนย์พักพิงมากมายหลายที่ คนเฒ่าคนแก่ได้รับการปฏิบัติอย่างดี ท่านเหล่านั้นพยายามบอกความในใจว่า ไม่เคยพบเห็นคนดีๆ (อาสาสมัคร) แบบนี้เลย ความเป็นอยู่สุขสบาย อาหารการกินไม่มีพร่อง คุณยายบางท่านไม่อยากออกจากศูนย์พักพิง ไม่อยากให้น้ำลด เมื่อน้ำลดแล้วต้องกลับไปอยู่บ้าน กลับไปสู่ความเป็นจริงอีกครั้ง อดมื้อกินมื้อในตรอกมุมแคบๆต่อไป ต่อจากนี้ไปคงไม่มีใครเห็นพวกเขาอีก จนกว่า...จนกว่าจะมีมหาอุบัติภัยในครั้งต่อไป
Create Date : 18 พฤศจิกายน 2554 |
Last Update : 25 พฤศจิกายน 2554 22:03:14 น. |
|
6 comments
|
Counter : 1013 Pageviews. |
|
|
|
แต่เหมือนของขวัญปลอบใจ ยามที่ทุกข์มาเยือน
ความทรงจำนี้อาจจะสุขกับบางคนและทุกข์กับหลายคน...ก็เท่านี้