|
วัดใจกันในยามนี้
ช่วงที่มีการประโคมข่าวทีวีว่าน้ำกำลังเอ่อล้นเข้ามาแถวบ้านผม มีสายจากเพื่อนๆ ญาติๆเข้ามาเป็นระยะๆ บางคนไม่เคยคุยกันนานแล้วเพิ่งโทร.มา บางคนยามปกติไม่ค่อยมองหน้ากัน แต่ยามนี้คุยกันหวานจ๋อย น่าแปลกที่บางคนคุ้นเคยกันกลับหายเงียบไป บางคนที่เรารอสายว่าจะโทร.มาก็ไม่เห็นวี่แวว ในใจรอความหวังอยู่เงียบๆว่าใครหนอจะให้โอกาสเราปั้นวัวปั้นควายให้ลูกท่านเล่นบ้าง คนที่พื้นเพมาจากต่างจังหวัดอย่างผม ยังคงกลับไปงานบวช งานศพ ของญาติๆอย่างสม่ำเสมอ เรียกว่ายังมีสายสัมพันธ์กันอยู่ คนทางนี้ก็รอว่าเมื่อไรคนทางโน้นจะโทร.มาถามสารทุกข์สุกดิบ ช่วงเวลาแบบนี้จึงเป็นบททดสอบความเป็นมิตรแท้ หรือญาติแท้ด้วยก็ได้ โดยไม่ต้องใช้กรรมวิธีใดใดมาวัดกันให้เสียเวลา มีสายโทร.เข้ามาด้วยความเป็นห่วงจากพี่ๆ น้องๆ หรือเพื่อนๆ แต่ไม่เปิดช่องให้คุยกันไปเกินเลยกว่านั้น น่าประทับใจเพื่อนคนหนึ่ง ผมโทร.ไปหาเพื่อนคนนี้บอกว่าให้ช่วยหาที่พักแบบเช่ารายเดือนให้หน่อย เขาบอกว่าให้ไปอยู่บ้านเขาชั่วคราวได้เลย ผมไม่กล้ารับคำ เพราะไม่ใช่ัวันสองวัน แต่เป็นเดือนสองเดือน นี้เป็นความใจกว้างอย่างมหาสมุทร น้อยคนนักที่อยู่ใน กทม.บ้านช่องก็คับแคบอยู่แล้ว แล้วยังต้องเสียความเป็นส่วนตัว คนเรามักวัดความดีของเพื่อนจากผลประโยชน์ของตัวเองเป็นหลัก ใครๆก็ใช้หลักคิดแบบนี้ ในส่วนลึกของคนพลัดที่นาคาที่อยู่ มักคิดถึงบ้านเกิดเป็นลำดับแรก โดยเฉพาะคนที่มีพื้นเพจากต่างจังหวัด หลายคนอยากกลับไปตั้งหลักที่บ้านเดิม หากพ่อแม่ยังอยู่ ยิ่งเป็นโอกาสดีได้กลับไปอยู่ในอ้อมอกของท่าน หากไม่มีท่านทั้งสองแล้ว คงมีบ้านญาติพี่น้องที่พอจะอนุเคราะห์ช่วยเหลือคนน้ำท่วมปากในเวลานี้ได้บ้าง มีหลายสายที่สอบถามเข้ามาด้วยความเป็นห่วง แต่ก็เป็นสายจากพี่น้องที่มีหัวอกอันเดียวกัน บ้านอยู่ในกทม.แถวๆคลองทวีวัฒนาบ้าง พุทธมณฑลบ้าง คงได้แค่ปรับทุกข์กันว่าน้ำถึงไหนแล้ว วางแผนย้ายหรือปักหลักสู้ ผมหวังว่าจะมีสายจากแดนไกลสักสายสองสายเปิดช่องให้พูดถึงที่ซุกหัวนอนในยามนี้ ซึ่งส่วนใหญ่มีบ้านช่องกว้างขวางอยู่แล้ว แต่ลืมไปว่าการรอสายจากคนต่างจังหวัดที่ไม่ค่อยชอบแสดงออก คงเป็นแม่สายบัวรอเก้ออย่างไม่ต้องสงสัย อย่างกระนั้นเลย ใช้วิธีแบบลูกทุ่ง ถือวิสาสะอพยพไปอยู่โดยบอกล่วงหน้าเพียงวันเดียว ญาติๆอย่างไงๆก็ไม่ใจไม้ไส้ระกำอยู่แล้ว ที่จะลืมเขียนถึงไม่ได้คือ ความเป็นห่วงเป็นใยจากน้องในบล็อกแก๊งคนหนึ่ง แนะนำขั้นตอนการเตรียมข้าวของ เตือนให้อพยพ ให้เบอร์มือถือไว้หลังไมล์เผื่อฉุกเฉิน น่ารักมากครับ
Create Date : 10 พฤศจิกายน 2554 |
|
17 comments |
Last Update : 19 พฤศจิกายน 2554 17:51:41 น. |
Counter : 952 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: aodblo22 10 พฤศจิกายน 2554 23:08:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: คุณต่อ (toor36 ) 11 พฤศจิกายน 2554 0:17:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: Momotoy 11 พฤศจิกายน 2554 1:49:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: Lika ka 11 พฤศจิกายน 2554 9:04:01 น. |
|
|
|
| |
โดย: popang (popang ) 11 พฤศจิกายน 2554 13:44:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: วันสดใส 11 พฤศจิกายน 2554 14:16:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: รัชชี่ (รัชชี่ ) 12 พฤศจิกายน 2554 18:27:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: วันสดใส 13 พฤศจิกายน 2554 13:35:41 น. |
|
|
|
| |
โดย: hellojaae (hellojaae ) 14 พฤศจิกายน 2554 13:17:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: haiku 14 พฤศจิกายน 2554 15:43:53 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 66 คน [?]
|
ความตั้งใจในการทำบล็อกเปลี่ยนไปตามกาลเวลา เริ่มต้นด้วยการเขียนถึงถิ่นที่อยู่ในวัยเด็ก ต่อมาเป็นเรื่องเครื่องหมายต่างๆ เรื่องศิลปะ ภาพถ่ายในยุคก่อนๆ อาหารการกิน และอะไรต่อมิอะไรที่ประสบพบเห็น สนใจอะไรขึ้นมาก็อยากรู้ให้มากขึ้น กลุ่มเนื้อหาจึงแตกแขนงไปเรื่อยๆ
|
|
|
|
|
|
|
|
cheapcybermonday2011deals.com