ฉากจำลอง "ข้าวยากหมากแพง"
นักเขียนท่านหนึ่งเล่าถึงสังคนจีนในเมืองชนบทสมัยก่อน เมื่อเริ่มเป็นชุนชนใหม่ๆ ทุกครอบครัวเท่าเทียมกันหมด มีคนหลายประเภท นิสัยใจคอต่างกัน บ้างชอบอยู่นิ่งๆไม่ทำอะไร บ้างขยันทำมาหากิน บ้างเห็นแก่ตัว บ้างมีจิตอาสา บ้างเคร่งครัดในศีลธรรม เมื่อเวลาผ่านไป เมืองนั้นมั่งคั่งร่ำรวยขึ้น เกิดคนจน คนรวย(หยิบมือเดียว)
เมื่อถึงวันที่ฐานะทางสังคมของผู้คนแตกต่างกันอย่างสุดขั้วมาถึง จะมีการปล้นสะดมกันครั้งใหญ่ จนกระทั้งทุกคนอยู่ไม่ได้ ต่างคนต่างหนีเอาตัวรอด พวกมั่งคั่งร่ำรวยทำที่ซ่อนสมบัติ ซึ่งเตรียมไว้นานแล้ว เพราะรู้ว่าวันหนึ่งจะต้องเกิดเหตุเช่นนี้ ที่ซ่อนสมบัตินิยมทำกันมากๆคือการเจาะกำแพงเป็นช่องเก็บสมบัติแล้วโบกปูน หรือดินเหนียวทับ เมื่อเมืองร้างแล้วจึงเข้ามาเก็บทรัพย์สิน เพื่อเป็นทุนในการตั้งตัวต่อไป หากเมืองนั้นจะฟื้นขึ้นมาอีกครั้ง จะเริ่มต้นด้วยความเท่าเทียมกัน คือจนกันหมดทุกคน ยกเว้นบางคนที่ยังมีสมบัติที่ซ่อนไว้ แต่ต้องแกล้งจนเหมือนชาวบ้าน แล้วเกิดเป็นวัฏจักรเช่นนี้เรื่อยไป เมืองไทย วันนี้น้ำราวีแบบไม่เลือกขนชั้น วรรณะ มีเงิน ไม่ได้ใช้เงิน มีรถ ไม่ได้ใช้รถ มีบ้านก็อยู่ไม่ได้ ข้าวของไม่ขาดแคลนแต่ส่งหากันไม่ถึง มีความเท่าเทียมกันอย่างเป็นรูปธรรม ถึงอย่างไรก็ตาม ฉากนี้เหมือนกับหนังตัวอย่าง ให้รับรู้รสชาติของสังคมในอุดมคติ ที่เอื้ออาทร หว่งใยกัน แบ่งกันกิน แบ่งกันใช้ แม้จะฉาบฉวยและเป็นช่วงเวลาสั้นๆ แต่ก็รู้สึกดี
ธรรมชาติคงรู้ว่าในศตวรรษนี้ การจะสถาปนาความเท่าเทียมกันทางสังคมไม่ใช่เรื่องง่ายๆ จึงได้จำลองฉาก ข้าวยากหมากแพง เพื่อเตือนสติคนบางกลุ่มบางพวก ให้เห็นพิษภัยที่ต้องรับผิดชอบร่วมกัน ผมเชื่อว่าถ้าสังคมเราลดความเห็นแก่ตัวลง ธรรมชาติอาจเกิดความเห็นอกเห็นใจ และ ยืดเวลาที่จะเกิดภัยพิบัติร้ายแรงไปอีกนานแสนนาน
Create Date : 09 พฤศจิกายน 2554 |
|
5 comments |
Last Update : 10 พฤศจิกายน 2554 22:44:37 น. |
Counter : 1011 Pageviews. |
|
|
|
เมื่อเช้าดูข่าว แต่ก่อนโจรที่มาปล้นทางน้ำ อาศัยดำน้ำใช้ทางมะละกอหายใจ เดี๋ยวนี้ทันสมัยมากครับ ใช้ท่อพีวีซี เรียกว่าเอากันทุกรูปแบบ พวกนี้จับได้ ต้องขังให้เข็ด ค่าที่ซ้ำเติมคนตกทุกข์ได้ยากกันตอนนี้
อีกไม่นาน ข้าวสารต้องกินอย่าทิ้งสักเม็ดเลยนะ แพงมหาศาลแน่ๆ