Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2554
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
23 พฤศจิกายน 2554
 
All Blogs
 

เรื่องเล่าระหว่างทาง

ผมกลับไปดูบ้านเมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา นั่งรถเมล์ไปตามถนนเพชรเกษมลงที่ซอยวัดจันทร์ฯ เหตุเพราะระดับน้ำสูงกว่าที่ผ่านมา รถเมล์จึงวิ่งมาสิ้นสุดแค่นั้น เมื่อลงรถแล้ว จำเป็นต้องหารถต่อไปบางแคอีกทอด ผมเข้าไปยืนสมทบกับมวลชนที่กำลังจะเดินทางต่อ แต่ยังไม่รู้ว่าจะไปด้วยวิธีใด ที่จริงเส้นทางนี้ยังมีรถเมล์สาย 147 วิ่งอย่างสม่ำเสมอผ่านบางแคไปเดอะมอลล์ หากแต่ละคันที่ผ่านมา แออัดยัดเยียด คันแล้วคันเล่า

ไม่นานนัก มีรถเครนคันใหญ่ผ่านมา หยุดรอให้คนที่รอรถราว 30 กว่าคน ขึ้นรถไปด้วย เขามีจุดหมายปลายทางที่บางแค บันไดที่ไต่ขึ้นรถอยู่ด้านหลัง มันชันเป็นแนวดิ่งคล้ายบันไดลิง แต่ละคนต้องปีนขึ้นไปราว 3 เมตรกว่าจึงถึงขอบบน แล้วเหวี่ยงตัวไปด้านในของรถอีกที หลังจากที่ขึ้นไปได้ 4-5 คนแล้ว คนด้านล่างส่งเสียงให้คนที่ขึ้นไปแล้วช่วยประครองคนที่ไต่ตามหลังมา มีทั้งคนแก่ หนุ่มสาว และเด็กๆ ผมตะเกียกตะกายขึ้นไปได้เป็นคนแรกๆ จึงได้รับโอกาสช่วยเหลือคนข้างหลัง ผมกับคนหนุ่มอีก 2-3 คน ช่วยหิ้วปีกของผู้ที่ตามขึ้นมาคนละข้าง ให้พวกเขาเบาแรง และอุ่นใจ ผมไม่รู้ว่าการช่วยดึงคนขึ้นมานี้ถูกวิธีหรือไม่ ในเวลานั้นไม่มีใครมาสาธิต ต้องลองดู

ในกลุ่มที่จะปีนบันไดขึ้นมาบนรถนั้น มีคนท้องมาด้วย รูปร่างของเธอสูงใหญ่ ความสูงไม่น่าจะต่ำกว่า 75 ซม. ท้องได้ราว 5-6 เดือน แววตาของหลายคนมีกังวลเมื่อมองดูเจ้าหล่อน บางคนตะโกนให้คนข้างบนช่วยกันประครองดีดี เมื่อเธอไต่บันไดขึ้นมาเกือบจะถึงขอบรถ ผมและชายหนุ่มอีกคน ส่งมือให้เธอ ผมใช้สองมือประครองแขนขวา อีกคนประครองซ้าย เรียกว่านาทีนั้นเธอทิ้งน้ำหนัก หรือชีวิตให้กับเรา 2 คน มีเพียงเท้าทั้งสองอยู่ที่ขั้นบันใด แต่มือทั้งสองอยู่ที่ผู้ช่วยเหลือด้วยความไว้วางใจ จึงเป็นอะไรที่ต้องรับผิดชอบมากๆ โชคดีที่กำลังของผมและชายหนุ่มคนนั้นสามารถรับน้ำหนักตัวเธอได้อย่างปลอดภัย

ผลโล่งอก ที่ช่วยเธอขึ้นรถได้สำเร็จ และได้ช่วยคนที่ตามขึ้นมาอีกหลายคน หญิงสาวบางคนน้ำหนักเกือบร้อยโล ต้องออกแรงฉุดดึงกันมากหน่อย แต่ถ้าเป็นหญิงสาวหุ่นเพียวลม ร่างกายแข็งแรง ผมและผู้ช่วยเหลือเพียงแค่เฝ้าระวัง มิได้ส่งมือให้แต่อย่างใด เพราะคิดว่าเธอพอมีกำลังที่จะช่วยตัวเอง หรืออีกนัยหนึ่ง กังวลว่าจะไม่เหมาะ เพราะมีสายตานับร้อยคู่จากรถเมล์สาย 147 อยู่ข้างหลัง ซึ่งยังไปไหนไม่ได้ ถ้ารถของเราไม่ขยับ

ผมคิดว่าจิตอาสามีอยู่ในทุกตัวคน จะแปรเป็นการกระทำอย่างพร้องเพียงกันเมื่อยามคับขันมาถึงครับ




 

Create Date : 23 พฤศจิกายน 2554
2 comments
Last Update : 24 พฤศจิกายน 2554 20:54:13 น.
Counter : 904 Pageviews.

 

ในระหว่างที่ทุกข์ยากด้วยกัน
ช่วยเหลือกันและกันให้ดีที่สุด จะได้ปลอดภัยไปด้วยกัน
น่ายกย่องมากครับ.

 

โดย: เจียวต้าย 24 พฤศจิกายน 2554 4:54:55 น.  

 



วินาทีนี้ ต้องร่วมด้วยช่วยกันค่ะ
ใช้ความรู้สึกของตัวเอง.เคยขึ้น-ลงเรือ
ในคลองแสนแสบ กระเป๋า ก็ยืนมือ ดึง สาวสวยและไม่สวย
สาวน้อย(แต่ตัวใหญ่)
สาวหน้าใหม่(ที่ไม่เคยขึ้นลงเรือ)
ฝรั่งมังค่า ลูกเล็กเด็กแดง
เป็นปกติ
บางที..หนุ่มคนทำงานก็ช่วยจูง/ดึงมือสาวๆทั้งสวยไม่สวย
หรือ สว.อย่างเรา( เริงฤดีนะ)
แปลกๆดีเหมือนกัน..
แต่ก็เริ่มคุ้นแล้ว)

 

โดย: เริงฤดีนะ 24 พฤศจิกายน 2554 15:29:06 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


Insignia_Museum
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 66 คน [?]




ความตั้งใจในการทำบล็อกเปลี่ยนไปตามกาลเวลา เริ่มต้นด้วยการเขียนถึงถิ่นที่อยู่ในวัยเด็ก ต่อมาเป็นเรื่องเครื่องหมายต่างๆ เรื่องศิลปะ ภาพถ่ายในยุคก่อนๆ อาหารการกิน และอะไรต่อมิอะไรที่ประสบพบเห็น สนใจอะไรขึ้นมาก็อยากรู้ให้มากขึ้น กลุ่มเนื้อหาจึงแตกแขนงไปเรื่อยๆ
New Comments
Friends' blogs
[Add Insignia_Museum's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.