การฝึกในรูปแบบ คือ จงใจกระทำอย่างนั้นหรือ มีคำถามทีน่าสนใจในแวดวงการปฏบัติ ผมเห็นว่า คำถามนี้ดี มีประโยชน์ต่อนักปฏิบัติ ผมจึงนำมาเรียบเรียงใหม่ดังนี้.. การฝึกฝนในรูปแบบ คือ การจงใจกระทำใช่หรือไม่ และมีผลอย่างไร เพราะการจงใจกระทำ ก็คือ อัตตาตัวตน แต่ในการปฏิบัติ เราต้องการทำลาย อัตตาตัวตนลงไป แล้วอย่างนี้ การฝึกฝนในรูปแบบ ก็ไปค้านกับความ ต้องการทำลายอัตตาตัวตนซิ มาดูความเห็นของผมครับ ซึ่งเป็นความเห็นส่วนตัว ผิดถูกอย่างไร ฝากไว้ให้ท่านผู้อ่านพิจารณาเองด้วยปัญญา ******************** ผมท่องเที่ยวในแวดวงกรรมฐานมานานนับ 20 ปีขึ้นไป คำถามนี้ ผมได้เคยได้ยินมาจากหลายอาจารย์ที่ท่านสอนกรรมฐาน เมื่อผมยังไม่ประสาการปฏิบัติ ผมก็เกิดข้อสงสัยเป็นอันมาก เพราะมันเป็นเหตุเป็นผลดีเช่นกัน ค้านไม่ได้เลย แล้วจะให้เชื่อใครกัน ในเมื่อ อาจารย์ที่สอนปฏิบัติก็มักจะพูดว่า ให้ทำฝึกฝนให้มาก ๆ นี่มันขัดกันชัด ๆ เลย ผมมีเขียนบทความใน blog นี้ไว้แล้วเรื่อง เมื่อจงใจ กระทำสิ่งใด ความเป็นตัวตนก็จะเกิดขึ้นทันที //www.bloggang.com/viewdiary.php?id=namasikarn&month=05-2010&date=27&group=8&gblog=20 กล่าวโดยสรุป เป็นความจริงที่ว่า ถ้าเราจงใจกระทำสิ่งใด นั้นคือการสร้างอัตตาตัวตนขึ้นมา ท่านอาจารย์ที่กล่าวไว้ข้างต้น ท่านกล่้าวไม่ผิดครับ ทีนี้ ในฐานะที่เราต้องการเจริญสติปัฏฐาน 4 เราจะทำอย่างไรดีละ เรื่องนี้ ท่านต้องชั่้งใจ บวกลบคูณหาร หาทางหนีทีไล่กันก่อนครับ ถ้าท่านไม่ตั้งใจฝึกฝนการปฏิบัติ จิตท่านจะไม่มีกำลังสัมมาสติ สัมมาสมาธิ เมื่อไม่มีกำลังสัมมาสติ สัมมาสมาธิ ท่านก็ไม่สามารถเจริญวิปัสสนาได้ครับ นี่ก็เรื่องจริงอีกเช่นกัน แต่ถ้าท่านใช้อุบายวิธีการปฏิบัติว่า ...... ในเมื่อจิตท่านยังไม่มีกำลังสัมมาสติ สัมมาสมาธิ ท่านสมควรลงมือฝึกฝนในรูปแบบก่อน เพื่อให้จิตมีกำลังตั้งมั่นให้ได้ก่อน โดยไม่ต้องไปสนใจ ในเรื่องอัตตาตัวตนในระยะแรกนี้เริ่มนี้ ต่อเมื่อ จิตมีกำลังตั้งมั่นแล้ว จึงมาสนใจการการทำลายอัตตาตัวตนนี้ในภายหลัง ซึ่งเป็นอุบายทีสามารถกระทำให้เป็นจริงได้ และจะสอดคล้องกับการสอนทั้ง 2 อย่าง มาดูประสบการณ์จริงทีเกิดขึ้นที่ตัวผม ผมจะเล่าให้ฟัง ในชีิวิตจริงของคนทุก ๆคน ไม่มีใครที่สามารถจงใจกระทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งได้ตลอดเวลา ครับ นี่คือความจริง เช่น ถ้าท่านเป็นนักปฏิบัีติ ท่านไม่สามารถฝึกฝนในรูปแบบได้ตลอดเวลา ในยามที่ท่านตื่นอยู่ ท่านจะมีชิีวิตส่วนตัวที่ท่านไม่ไ้ด้ฝึกฝนในรูปแบบเสมอๆ ในวันหนึ่ง ๆ เช่น ท่านต้องอาบน้ำ ต้องกินอาหาร ต้องใส่เสื้อผ้า ต้องซักผ้า ต้องทำโน่น ทำนี่ในชีิวิตประจำวัน ซึ่งท่านไม่สามารถฝึกฝนในรูปแบบได้ครับ แต่ถ้าท่านฝึกฝนในรูปแบบอยู่ ซึ่งในขณะฝึกนั้นจะสร้่างอัตตาตัวตนขึ้น ก็จริงอยู่ แต่การมีัสัมมาสติที่ได้จากการฝึกฝนในรูปแบบ จะสืบเนื่องมายังในจังหวะที่ ท่านมีชีิวิตประจำวันที่ไม่ได้ฝึกฝนในรูปแบบอยู่ จริงใหมครับ ซึ่งในจังหวะที่อยู่ในชีิวิตประจำวันนี้แหละครับ คือสิ่งประเสริฐ ที่กำลังสัมมาสติที่ได้มาจากการฝึกฝนในรูปแบบ จะเข้ามาเกี่ยวข้องกับในสภาวะที่ไม่ได้จงใจกระทำอันเป็นอัตตาตัวตน แล้วเกิดปัญญารู้แจ้งเห็นจริงของขันธ์ 5 ได้ ผมเคยเขียนบอกไว้ที่ไหนใน blog ของผม ผมจำไม่ได้ครับว่า การเกิดปัญญารู้แจ้งที่เกิดขึ้นที่ผม ไม่เคยเกิดขึ้นเลยในขณะที่ผมกำลังฝึกฝนในรูปแบบอยู่ แต่จะเกิดขึ้นในเวลาที่ผมกำลังทำโน่น ทำนี่ในชิวิตประจำวันนี่เองครับ และเมื่อผมฝึกไปเรื่อย ๆ ผมพบอีกว่า พอจิตมันเกิดตื่น สว่าง เบิกบาน และเข้าใจสภาวะแห่งการตื่นแล้ว มันจะมีการปฏิวัติอีกแบบหนึ่งขึ้นกล่าวคือ ไม่ว่าฝึกฝนในรูปแบบ หรือ ไม่ึฝึกฝนในรูปแบบ สภาวะมันจะเหมือนกัน ไม่ต่างกันเลย ซึ่งผมคาดว่า สาเหตุน่าจะเกิดจากปัญญาที่มากขึ้นนั้นเอง กล่าวโดยสรุปสำหรับการปฏิบัติ การฝึกฝนในรูปแบบ ให้ฝึกไปก่อน เพื่อสร้างกำลังสัมมาสติ สัมมาสมาธิให้ตั้งมั่น อย่าเพิ่งไปสนใจการทำลายอัตตาตัวตนในระยะแรกเริ่มนี้ แต่เมื่อฝึกฝนในรูปแบบ จนจิตมีกำลังแล้ว มันจะทำงานให้ท่านเองในยามที่ท่านอยู่ ในกิจกรรมชีิวิตประจำวัน แล้วปัญญาจะเกิดได้ในเวลานั้นเอง เมื่อได้ฝึกไปมาก ๆ เข้า ก็จะเกิดการเปลี่ยนแปลงอีกว่า ไม่ว่าจะฝึกฝนรูปแบบ หรือไม่รูปแบบ ผลมันจะเหมือนกัน ท่านคงพอมองเรื่องนี้และแนวทางการปฏิบัติได้นะครับ **** เรื่องท้ายบท จากที่ผมได้อ่านคำสอนของหลวงปู่ดูลย์ที่ว่า พบผู้รู้ให้ทำลายผู้รู้ ผมพบว่า จิตรู้ ที่มีสภาวะแห่งการเป็นดวงอยู่ ที่เกิดขึ้นใหม่ๆ หลังจาก ที่จิตรู้มีกำลังและสามารถแยกตัวออกจากขันธ์ 5 ได้แล้วที่เกิดในระยะแรก ๆ จิตรู้ นี่เอง คือ ความรู้สึกการเป็นตัวตนของคน ต่อเมื่อได้ฝึกฝนต่อไป จนเกิดปัญญาเห็นแจ้งขึ้นอีก จะพบว่า จิตรู้ ที่เป็นดวง จะเกิดการเปลี่ยนแปลงขึ้น คือ จิตรู้ ที่เป็นดวง จะสลายไป กลายเป็น จิตรู้ ที่ไม่เป็นดวงอีก แต่เป็นจิตรู้ ที่มีสภาพของความว่างแทน และเมื่อไร ที่จิตรู้ได้แปลสภาพเป็นความว่างแล้ว ความรู้สึกว่า การมีอัตตาตัวตน จะลดลงไปเรื่อยๆ จนหดหายไปเอง อ่านเรื่อง จิตรู้ 2 แบบ ที่ //www.bloggang.com/viewdiary.php?id=namasikarn&month=06-2009&date=05&group=1&gblog=26   Create Date : 22 มิถุนายน 2553 10 comments Last Update : 29 มกราคม 2555 16:09:30 น. Counter : 953 Pageviews. Share Tweet

ขอบคุณมากครับ ขออนุโมทนาด้วยครับผม   โดย: kittscake 22 มิถุนายน 2553 8:46:55 น.

ตัวตนไม่ได้เกิดขึ้นตลอด..หากแต่เกิดเป็นคราวๆ.. ขณะกินข้าว.. ขณะเข้าห้องน้ำ.. ขณะปฏิบัติธรรม.. ถ้ามีสติ..จะไม่มีตัวตนเกิด..เป็นแต่เพียงสภาวะธรรมที่เกิดขึ้นสืบต่อกัน ..แต่ถ้า ขณะกินข้าว.. ขณะเข้าห้องน้ำ.. ขณะปฏิบัติธรรม.. หลงลืมสติ..เมื่อนั้นจะเกิดตัวตนขึ้นทำกิจนั้นๆ.. รูปแบบใดๆ..ไม่เกี่ยวกับการเกิดตัวตน.. การเกิดตัวตนเกิดจาการหลงลืมสติ..หลงลืมว่านั้นคือ..ธรรม ที่เกิดจากเหตุปัจจัย...ไม่มีใครทำให้เกิดได้   โดย: palmgang IP: 119.42.72.121 22 มิถุนายน 2553 9:41:25 น.

สาธุ...ค่ะ   โดย: ตั้งไข่ IP: 180.183.21.13 22 มิถุนายน 2553 10:09:54 น.

สาธุค่ะ จากบทความข้างต้น ดิฉันคิดเปรียบเทียบว่า เหมือนกับเวลาที่เราจะหัดว่ายน้ำ ตอนต้นก็ต้องใส่ห่วงยางไปก่อน แต่เมื่อว่ายเป็น ว่ายได้แข็งแล้ว ห่วงยางก็ไม่จำเป็นอีกต่อไป ผิดถูกประการใดก็ขออภัยนะคะ   โดย: good thinking 22 มิถุนายน 2553 10:39:37 น.

สวัสดีตอนเช้าๆ จ้า^^   โดย: หาแฟนตัวเป็นเกลียว 22 มิถุนายน 2553 11:47:53 น.

สาธุค่ะ   โดย: kaoim IP: 183.89.90.208 22 มิถุนายน 2553 11:58:56 น.

สาธุ คุณ palmgang และ คุณ good thinking ใช่ครับ ถ้ายังไม่แข็งแรง ก็ต้องมีเครื่องช่วยก่อน อย่างห่วงยางตอนว่ายน้ำ อย่างค้ำยันตอนสร้างตึก อย่างไม้เท้าตอนขาหัก แต่ถ้าแข็งแรงแล้ว สิ่งเหล่าีนี้ก็ไม่จำเป็นอีกต่อไป   โดย: นมสิการ 22 มิถุนายน 2553 12:40:58 น.

ขอแชร์บ้างนะครับ.. ผมคิดว่าการฝึกในรูปแบบเหมือนเป็นการสร้างแบบจำลอง ในการใช้ชีวิตประจำวัน หมายถึง ฝึกฝนให้จิตใจคุ้นเคยกับการมีสติในทุกอิริยาบท และฝึกให้ใจยอมรับทุกสภาวะที่ผ่านเข้ามาในจิต อย่างอ่อนโยน และเป็นมิตร..ซึ่งการวางจิตวางใจกับการภาวนาในรูปแบบ ก็เหมือนเป็นการฝึกให้ใจเคยชินกับความเป็นกลางนั่นเอง ซึ่งคงปฏิเสธไม่ได้ว่าเป็นการปรับแต่งจิต..และสร้างภพในขณะเดียวกัน อาจเรียกได้ว่าทำไปด้วยตัวตนก็ไม่ผิด แต่แท้จริงก็เพื่อให้จิตมีกำลังตั้งมั่นพอที่จะเห็นความจริงว่า ตัวตนนั้นไม่ใช่สิ่งที่มีอยู่จริงมานานแล้ว ซึ่งเมื่อจิตเห็นความจริงระดับหนึ่ง ก็ย่อมแทงทะลุทำลาย ทิฏฐิเดิมๆที่เคยผิดอยู่ลงได้..และข้ามพ้นไปสู่ความเป็นอริยบุคคล ..... ขอแชร์ตามความเข้าใจของผมเท่านี้ก่อนนะครับ   โดย: กุมารน้อย IP: 210.246.192.48 22 มิถุนายน 2553 13:36:38 น.

ขอบคุณคุณกุมารน้อย ที่เ้ข้ามาแบ่งปันความรู้ครับ   โดย: นมสิการ 22 มิถุนายน 2553 16:26:10 น.

ผมจำเป็นต้องปิดการเขียนของท่านผู้อ่าน เนื่องจากกฏหมายอินเตอร์เนท ที่อาจมีสิ่งผิดกฏหมายใส่เข้ามาใน blog ท่านที่จะสนทนา หรือ ถามคำถาม ขอให้ส่ง email ถึงผมได้ที่ asknamasikarn@gmail.com หรือสำหรับสมาชิก pantip จะส่งมาทางหลังไมค์ก็ได้เช่นกัน   โดย: นมสิการ 29 มกราคม 2555 16:40:35 น.