จะขอถามเรื่องการถือศีล 5 ค่ะ หากว่าเราตั้งจิตตั้งใจถือศีล โดยไม่ได้อาราธนาศีลแก่พระ ในทุกๆวันที่เราถือปฏิบัติด้วยการมีสติเตือนตนอย่างเคร่งครัด เมื่อใดที่เผลอทำศีลขาด เช่น ศีลข้อ 1 ตบยุงโดยความเผลอ เมือเป็นไปแล้ว แต่เรารู้และตั้งใจไม่ให้เผลออีก โดยตรวจสอบตนเองอยู่เรื่อยๆ การถือศีลนั้นในทุกๆวันที่กระทำอยู่เป็นการถือโดยถูกต้องไหม เพราะเคยได้ยินจากคนอื่นว่าต้องอาราธนาทุกวัน เพราะถ้าทำศีลขาด ก็ต้องอาราธนาใหม่

ศีล 5 ศีล 8 เป็นศีลที่คนบัญญัติขึ้นมาครับ
และถูกฝังหัวในคนไทยเข้าไปแล้วว่า ต้องอย่างนั้น ต้องอย่างนี้ซิ
ถึงจะถูก ถึงจะได้บุญ

ผมขอแสดงความเห็นส่วนตัวดังนี้
คนที่เป็นฆราวาส ก็มีหน้าที่การงานหาเลี้ยงชีพต้องกระทำ
เราไม่ได้เป็นพระภิกษุ ที่มีกฏระเบียบว่าผิดศีลของพระ ต้องปลงอาบัติ
กับพระด้วยกัน

เมื่อเรารักษาศีล 5 นี่คือความต้องการที่จะไม่เบียดเบียนผู้อื่น
ถ้าเกิดผิดพลาดไปแล้วเกิดไปเบียดเบียนผู้อื่นเข้า
เนื่องด้วยสติสัมปัญญะคุมไม่อยู่ ทำให้ทำอะไรผิดไป
เมื่อผิดพลาดไปแล้ว คงแก้อะไรไม่ได้ ก็ขอให้ผ่านไป
อย่าไปคิดถึงมันอีก พระพุทธองค์ก็ทรงสอนให้อยู่กับปัจจุบัน
ไม่นึกถึงอดีตที่ผ่านมาแล้ว
ถึงแม้ว่า เราจะไม่นึกถึงอดีต แต่ขอให้รู้ว่าที่ผิดพลาดไปนั้น เพราะเราเจริญสัมมาสติัสัมมาสมาธิยังไม่ดีพอ เราสมควรปรับปรุงตัวเองให้ดีขึ้น
โดยการหมั่นเจริญสติสัมปชัญญะให้มากขึ้น

การเจริญสติสัมปชัญญะ คือ corrective action ในวัีนนี้ เพื่อการ
preventive action ในอนาคตที่จะไม่ผิดพลาดอย่างเดิมอีก
ส่วนการอาธนาใหม่ ไม่ใช่จุดสำคัญทีต้องคำนึงถึงเลย จะทำก็ได้
ไม่ทำก็ได้

เป็นความเห็นส่วนตัวนะครับ

แนะนำอ่านเพิ่มเติม
https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=namasikarn&month=05-2010&date=02&group=8&gblog=8

ขออนุโมทนาสาธุครับ

ผมจำเป็นต้องปิดการเขียนของท่านผู้อ่าน เนื่องจากกฏหมายอินเตอร์เนท
ที่อาจมีสิ่งผิดกฏหมายใส่เข้ามาใน blog

ท่านที่จะสนทนา หรือ ถามคำถาม ขอให้ส่ง email ถึงผมได้ที่
asknamasikarn@gmail.com

หรือสำหรับสมาชิก pantip จะส่งมาทางหลังไมค์ก็ได้เช่นกัน