กรอกน้ำเข้าขวด ถ้ากรอกตรงปากขวด ไม่เฉออก น้ำย่อมเต็มขวดได้เร็ว

บทนี้ ผมไม่ได้มาสอนให้ท่านกรอกน้ำเข้าขวดครับ แต่ผมกำลังอุปมาให้ท่านฟัง
ว่าึ ความรวดเร็วในการได้ผลแห่งการปฏิบัิติธรรมนั้น มันมีหลักการอยู่ เพียงแต่ว่า
เมื่อท่านรู้หลักการแล้ว ท่านสามารถแปลงเป็นวิธีปฏิบัติได้ตรงหรือไม่ก็เท่านั้น

ในการหลักการปฏิบัติธรรมนั้น จะมี 2 สาย คือ
>>> สายที่ 1 สมถยานิก
สายนี้จะใช้ สติ นำ สัมปชัญญะ ทำฌานให้เกิดก่อน แล้วถอยออกจากฌาน
ให้มีความรู้สึกตัว (สัมปชัญญะ ) แล้วจึงเจริญวิปัสสนาต่อไป

>>> สายที่ 2 วิปัสสนายานิก
สายนี้จะใช้ สัมปชัญญะ นำ สติ การฝึกฝนไม่่เน้น ฌาน เน้นความรู้สึกตัวเป็นหลัก
แล้วให้สติธรรมชาติ หรือ สัมมาสติ ไปรับรู้อารมณ์ที่เป็นผัสสะผ่านทางอายตนะทั้ง 6
ซึ่งใน blog ของผมนี้ เน้นการฝึกฝนในรูปแบบนี้ เพราะว่า
สมถยานิก การฝึกต้องเข้มข้น ไม่เหมาะแก่ฆราวาสผู้ทำงานหาเลี้ยงชีพ
ผมจึงไม่แนะนำใน blog แต่ถ้าท่านใดจะลอง ก็แล้วแต่ท่าน

ทั้ง 2 สาย เมื่อฝึกฝนได้ที่ จะมาพบกันที่จุด ๆ หนึ่ง ก็คือ สัมมาสติ และ สัมปชัญญะ
มีความสมดุลย์กัน ไม่มี สตินำสัมปชัญญะ หรือ สัมปชัญญะนำสติ
จุดนี้จะเหมือนกับว่า คือ จุดที่กรอกน้ำตรงปากขวดพอดี และทุกอย่างต้องเป็นธรรมชาติ ครับ

จากประสบการณ์ส่วนตัวที่ผ่านมา ผมพบว่า มันเป็นการยากมาก ๆ ที่จะพยายามฝึกฝน
การเจริญสัมมาสติในรููปแบบ แล้วมีความรู้สึกตัวที่เป็นธรรมชาติ
ผมฝึกอย่างไร มันก็ไม่เป็นธรรมชาติสักที

ความรู้สึุกตัวที่เป็นธรรมชาตินั้น จะรู้ได้ในขณะที่เรากำลังทำกิจกรรมในชีิวิตประจำวัน
เช่น ขณะอาบน้ำ ขณะรดน้ำต้นไม้ ขณะซักผ้า และ อื่น ๆอีกมากในงานบ้าน
เมื่อท่านทำกิจกรรมในชีิวิตประจำวันและรู้สึกตัวด้วย ขอให้ท่านสังเกตสภาวะของตนเอง
ครับว่า ความเป็นธรรมชาติ มันมีหน้าตาเป็นอย่างไร
เมื่อท่านรู้แล้ว ก็นำมาใช้ในการฝึกฝนที่เ็ป็นรูปแบบต่อไป
ถ้าท่านฝึกฝนในรูปแบบแล้ว มันไม่เหมือนสภาวะอย่างตอนในธรรมชาติ
ท่านก็อย่าท้อแท้ครับ เพราะผมลองมาแล้ว มันยากจริง ๆ ครับ ฝึกอย่างไรก็ไม่เหมือนสักที

เมื่อผมพบกับสภาวะแห่งการตื่นรู้ จิตสดใส ผมพบว่า นี่คือจุดความสมดุลย์แห่ง
สัมมาสติ และ สัมปชัญญะ และ นี่คือธรรมชาติของผมเอง
เมื่อมันเป็นธรรมชาติ ความเหมือนกันของสภาวะก็ปรากฏให้สัมผัสได้เองในขณะฝึกฝนในรูปแบบ
และการทำกิจกรรมในชีิวิตประจำวัน และนี่คือสภาวะแห่งการกรอกน้ำตรงปากรูขวด
น้ำไม่รั่วไปไหน และเต็มขวดได้เร็ว

ท่านอ่านแล้ว ท่านลองหาจุดสมดุลย์ของท่านเองให้พบในธรรมชาติของท่านเอง
แล้วฝึกฝนการเจริญสัมมาสติมาก ๆ ในจุดสมดุลย์นี้
ท่านจะไปได้เร็วกว่าคนที่ไม่รู้จักความสมดุลย์ครับ

ผมให้หลักการและแนวทางไว้ ท่านต้องหาจุดของท่านเอง ผมช่วยท่านไ้ด้แค่นี้เอง
ถ้าผมไม่บอกท่าน ท่านก็คงพบอยู่ดี เมื่อจิตท่านเกิดตื่นรู้ สว่างขึ้น แต่ถ้าท่านหารูปากขวดเจอ
จิตท่านก็จะตื่นได้เร็วขึ้นกว่าคนอื่น

การสร้างเหตุนั้น สัมมาสติ+สัมปชัญญะ ที่ตั้งมั่น
ผล คือ จิตตื่นรู้ เบิกบาน

เหตุคือ จิตตื่นรู้ เบิกบาน
ผลคือ การรู้เห็นสภาวะธรรมตามความเป็นจริง

เหตุคือ การรู้สภาวธรรมตามความเป็นจริง
ผลคือ การรู้แจ้งในธรรม เกิดการปล่อยวางขันธ์ 5
ทุกข์ดับลงได้ ด้วยเหตุและผลอย่างนี้ครับ

****
เรื่องท้ายบท
ผมมักจะแนะนำคนที่ติดต่อมาที่ผม ให้ฝึกในชีวิตประจำวันด้วย
ข้อดีของการฝึกฝนในชีิวิตประำจำวัน คือ ความเป็นธรรมชาติจริง ๆ
ของสภาวะของตัวท่านเอง
แต่ข้อเสียก็คือ มือใหม่มักจะลืมตัวได้ง่าย เมื่อทำกิจกรรมในชีิวิตประำจำวัน

การฝึกฝนในรูปแบบ ข้อดี คือ ท่านจะรู้สึกตัวได้ดีกว่า ไม่เผลอมากเหมือนในชีิวิตประจำวัน
แต่ข้อเสีย ก็คือ ความที่ไม่สมดุลย์ในตัวท่านเอง คือ ไม่เป็นธรรมชาติ

ถ้าท่านมักลืม เผลอตัวบ่อย ๆ ก็ขอให้ฝึกในรูปแบบให้มากขึ้น
ถึงไม่เป็นธรรมชาติ ก็ฝึกไปเรื่อย ๆ เดียวความเคยชินจะมามากขึ้น
ความเผลอจะลดลงไป เมื่อความเผลอลดลงไปบ้างแล้ว
ก็ขอให้ฝึกฝนในชีิวิตประจำวันด้วย ซึ่งจะเป็นธรรมชาติมากกว่า

แ่้ล้วธรรมชาติมันจะปรับตัวของมันเอง ทีละนิด ทีละหน่อย
ในที่สุด มันก็จะสมดุลย์ได้เอง
เพียงแต่ใช้เวลาในการฝึกด้วย อย่าใจร้อน อยากได้โน่นนี่เด็ดขาด

Create Date : 18 มิถุนายน 2553		3 comments
Last Update : 29 มกราคม 2555 16:09:55 น.
Counter : 1020 Pageviews.
Share Tweet