Drama หนังสือแหกตาคนอ่าน

เมื่อผมเขียน blog มีผู้อ่าน blog 2 ท่านได้ติดต่อผมเข้ามา
ในปัญหาหนึ่งที่เหมือนกัน ก็คือ จิตเขาชอบไปด่าพระด่าเจ้า
เมื่อเกิดอาการอย่างนี้ขึ้น ก็กลุ้มใจหนัก กลัวตกนรกเป็นที่สุด
อีกท่านหนึ่ง ติดอ่านหนังสือประเภท .กรรม. เมื่ออ่านแล้ว
ก็ยิ่งกลัวหนัก เพราะเรื่องในหนังสือ ตนเองได้กระทำไว้เช่นกัน

ก่อนอ่านเรื่องนี้ กรุณาอ่านเรื่องนี้ก่อนครับ
เพราะผมจะมีคำเรียกใช้ว่า โลกใบที่ 1 โลกใบทีี่ 2
สภาวะปรมัตถ์ ซ่อนอยู่ใน สภาวะสมมุติ
//www.bloggang.com/viewdiary.php?id=namasikarn&month=06-2010&date=11&group=8&gblog=29

เมื่อท่านอ่านหนังสือ ผมจะเรียกตามคำสมัยใหม่ครับว่า Drama
เมื่อท่านเข้าใจในเรื่องราว มันก็คือ โลกใบที่ 2 อันเป็นสภาวะ
แห่งสัญญาขันธ์มันทำงานสร้างขึ้นมานั้นเอง ซึ่งมันเ็ป็นเรื่องที่ไม่จริงครับ

ของจริงในโลกใบที่ 1 ก็คือ ตาท่านสัมผัสอะไรสักอย่างในขณะที่อ่านหนังสือ

เมื่อท่านไม่เข้าใจในโลกใบที่ 1 ท่านย่อมกลัวว่าโลกใบที่ 2 ว่านี่คือของจริง
เมื่อท่านเชื่อว่า โลกใบที่ 2 นี่ืคือของจริง สัญญาขันธ์ ร่วมกับ สังขารขันธ์
ก็จะละเลงกันสนุก ปั่นหัวให้ท่านเกิดอาการกลัว กลัว และ ก็กลัว
แล้วท่านก็เป็นทุกข์กับมัน เหมือนตกนรกทั้งเป็น

การแก้ปัญหานี้ ในระยะสั้น จะมี 2 วิธี คือ

วิธีแรก ให้ใช้คำบริกรรม ทำการบริกรรมบ่อยๆ เืพื่อให้จิตไปคุ้นกับคำบริกรรม
เมื่อจิตไปคุ้นกับของใหม่ จิตก็จะจางคลายจากของเก่า คืออาการที่ไปด่าพระด่าเจ้า
แต่ว่า ถึงแม้ว่าจะลดลง แต่ก็คงยังมีโผล่มาบ้างประปราย ซึ่งแล้วแต่โอกาส
แต่ก็ดีกว่าไม่ลดลง จริงใหมครับ

ิวิธีที่สอง ให้น้อมใจเชื่อยอมรับไปก่อนว่า โลกใบที่ 2 นี่มันเป็นสิ่งที่หลอกลวง
วิธีนี้สู้วิธีแรกไม่ได้ เพราะการน้อมใจเชื่อนั้น จิตจะยอมรับได้ยากยิ่ง แต่ก็ยังดีกว่าไม่ทำอะไรเลย

การแก้ปัญหาระยะยาวนั้น มีสถานเดียว ท่านต้องภาวนาจนเห็นสภาวะแห่งจิตปรุงแต่งเป็นไตรลักษณ์ให้ได้ เมื่อท่านเห็นจิตปรุงแต่งเป็นไตรลักษณ์ได้บ่อย ๆ จิตจะเกิดการปล่อยวาง
ความคิดเองได้ เมื่อจิตปล่อยวางจิตปรุงแต่งได้เองแล้ว ทุกข์ในอาการนี้ก็จะจบลง

******
ท่านจะเห็นว่า โลกใบที่ 2 ของ Drama สามารถสร้างปัญหาให้แก่ผู้อ่านได้เสมอ
ที่ไม่ได้ภาวนา และการแก้ไข ก็มีทางเดียวคือ การภาวนา ถ้าภาวนายังไม่ได้ผล
จนปล่อยวางความคิดได้ ท่านที่อ่านเรื่อง Drama นั้น ๆ ก็จะน้อมใจเชื่อว่า Drama
คือความจริง แล้วท่านก็เป็นทุกข์เพราะ Drama นั้น ๆ

ในหลายสำนักปฏิบัติธรรม เวลาไปฝึกภาวนา อาจารย์ผู้สอน
จะให้เก็บตัว ไม่ให้พูดคุยกับใคร ไม่ให้ฟังวิทยุ ไม่ให้ดูทีวี
ไม่ให้อ่านหนังสืิอ ไม่ให้เีขียนหนังสือ เพราะการกระทำเรื่องทั้งหมดคือ
Drama เช่นกัน และจะเป็นอุปสรรคต่อการภาวนา

ดังนั้น Drama ย่อมเป็นอุสรรคต่อนักภาวนา
การเลือก Drama ย่อมเป็นสิ่งสำคัญว่า สมควรรับ Drama เรื่องใด
ไม่ใช่รับดะไปหมด

คนเขียน และสำนักพิมพ์ Drama หาเงินจากหยาดเหงื่อแรงกายของท่าน
แต่ท่านกลับมาทุกข์เพราะมัน อย่างนี้ ท่านจะเสียเงินให้เขาทำไมกัน

*****
เรื่องท้ายบท

เมื่อท่านรับรู้เรื่องใดและติดใจในเรื่องนั้น มันจะเหมือนการจี้ลงไปที่ใจของท่านเอง
จิตจะเฝ้าระลึกถึงสิ่้งนั้นอยู่เสมอ และจะตามมาพร้อมกับการจิตปรุงแต่ง
ทำให้ท่านเป็นทุกข์เพราะมันได้ และจะยิ่งทุกข์หนักขึ้นไปอีก เมื่อท่าน
พยายามจะลืมมันแบบผิดวิธี แต่มันกลับจะเป็นการกระตุ้นให้จิตไประลึกถึงมัน
มากขึ้นอีก

ถ้าว่ากันไป อนุสติ ต่าง ๆ ในตำราก็เป็น Drama เช่นกัน แต่เป็น Drama
ที่ไม่สร้างทุกข์ทางใจขึ้นเท่านั้น

การปฏิบัติเพื่อการพ้นทุกข์อย่างสิ้นเชิงนั้น เมื่อท่านยังไม่ตาย
ท่านต้องพบกับ Drama อยู่ร่ำไป เพียงแต่ว่า ทำอย่างไร
ท่านจึงจะเข้าใจใน Drama ว่ามันเป็นของไม่จริงก็เท่านั้น
แล้วท่านจะไม่ทุกข์เพราะมันอีก

Create Date : 12 มิถุนายน 2553		5 comments
Last Update : 29 มกราคม 2555 16:10:43 น.
Counter : 971 Pageviews.
Share Tweet