ภพผูกรัก บทที่ 10/1 บทที่ 10/1 ศักดิ์ศรีหรือชีวิต             หลวงอัครเสนาก้าวปราดเดียวประชิดตัวจมื่นพิภพโอสถที่ประคองรุ้งตะวันให้ลุกขึ้นยืนอย่างทุลักทุเล จมื่นพิภพโอสถเพียงใช้สายตาแหลมคมมองรู้สึกพลาดท่าเสียทีรีบชักดาบออกจากฝักแต่ไม่ทันการเพราะอาวุธคู่กายของอีกฝ่ายส่งตรงมาอย่างไม่ทันตั้งตัว รุ้งตะวันเห็นดังนั้นดึงมือจมื่นพิภพโอสถให้ถอยหลังได้ทันแต่คมดาบปาดบั้นเอวจมื่นพิภพโอสถไปเพียงเส้นยาแดงผ่าแปด            หญิงสาวนึกโกรธเกรี้ยวที่ความหวังดีของตนต้องทำให้ชายหนุ่มเกือบตายเพราะความไร้เหตุผลของคนตรงหน้า หากแม้ไม่ใยดีต่อชีวิตร่อแร่ที่อยู่บนเรือน ไม่มีวันที่เธอจะแส่หาเรื่องเช่นนี้แน่          “นี่จะฆ่ากันเลยหรือไงกัน! มีเหตุผลบ้างได้ไหม” รุ้งตะวันโพล่งขึ้นก้าวมายืนข้างหน้าขวางร่างสูงใหญ่ที่กุมบั้นเอวเพราะบาดแผลยาว          “เอ็งเป็นใครข้ามิเคยเห็นหน้า”          “ขะ.. ขะ.. ข้าหรือ” เธอเผลอตะกุกตะกักพูดไม่ออกกระทั่งตั้งสติจึงตอบอีกฝ่าย “ข้าเป็นหมอมาจากแดนไกลบังเอิญเจอคุณภพก็เลย...”          “มาจากแดนไกล?” หลวงอัครเสนาทวนคำ          “ใช่”          “ที่ใดกัน”          “ก็...”          “เจ้าตะวันอย่าพูดมาก” จมื่นพิภพโอสถปรามแล้วรั้งข้อมือเธอไปด้านหลังเอาตัวบังไว้          หลวงอัครเสนาที่อารมณ์กรุ่นโกรธเริ่มคลายจึงใจเย็นลงเพราะถือว่าได้ทำให้อีกฝ่ายเพลี่ยงพล้ำเพราะน้ำมือตน แต่ไม่ทันลำพองใจได้นานก็นึกได้ถึงเรื่องราวที่พ่อตาฝากฝังจึงเหลือบมองรุ้งตะวันชั่งใจอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะหันไปหาจมื่นพิภพโอสถที่มือเต็มไปด้วยเลือดจากบาดแผล สีหน้าชายหนุ่มสลดลงเล็กน้อยแต่ยังไว้ท่าเช่นเคย           “เอ็งสองคนมีลับลมคมในอันใดกันหรือว่ามัน...”             “หากจะฆ่าก็ฆ่าเลยอย่าร่ำไร ให้จบกันไปตรงนี้ไม่มีติดค้าง” จมื่นพิภพโอสถเอ่ยทันทีที่อีกฝ่ายสาวเท้าเข้ามาใกล้ แม้เผชิญหน้าระยะประชิดแต่เขาก็มิอยากให้ติดค้างกันต่อไป             หลวงอัครเสนาได้ยินดังนั้นก็กำดาบมั่นแต่ไม่ชักออก กลับสบถด้วยความโกรธเกรี้ยวแทน “ไอ้นี่! หากจะฆ่า เอ็งไม่มีวันอ้าปากพูดเป็นแน่”             “แล้วต้องการอะไร”             “มาแล้วมีหรือจะกลับไปได้ง่ายๆ”             “เช่นนั้นเก็บดาบเสียก่อนค่อยพูดจา”            “ชิชะ! กล้าดียังไงมาสั่งข้าไอ้ภพ!”            “หยุดเถอะ! ทั้งสองคนเลย” รุ้งตะวันร้องห้ามอย่างลืมตัว            เสียงหวีดแหลมที่ไม่ได้ดัดของเธอทำให้หลวงอัครวาทินหันมาเพ่งพินิจ เธอถึงกับลอบกลืนน้ำลายด้วยรู้ตัวว่าพลาดขณะสบตาจมื่นพิภพโอสถ ลำพังตัวเองก็เจ็บแผลที่แขนไม่พอเขายังมาโดนฟันที่เอว อีกคนก็ไม่ยอมเลิกรา เธอรู้สึกวิงเวียนเมื่อต้องตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้กระทั่งเสียงห้าวของหลวงอัครเสนาปลุกเธอจากภวังค์           “เหตุใดเสียงเอ็งจึงเหมือน...”           “มันป่วย... เสียงเลยเปลี่ยน” จมื่นพิภพโอสถตอบหน้าตาย            รุ้งตะวันยิ้มแหย เจ็บก็เจ็บ กลัวก็กลัวจึงแกล้งปิดปากไอโขลกๆ ใส่ทำให้หลวงอัครเสนาหลบหลีกพัลวันด้วยความรังเกียจ            “ไอ้นี่ มึงไอโขลกๆ ยังไม่รู้จักปิดปาก ถอยไป!”            “ขะ... ขอโทษ ข้ามิได้ตั้งใจ มันห้ามไม่อยู่”             รุ้งตะวันพูดจบก็ยิ้มแหยๆ ให้สองหนุ่ม จมื่นพิภพโอสถพยักหน้าเบาๆ ดึงแขนเธอหลบหลังก่อนก้าวมาหาหลวงอัครเสนาช้าๆ                “ไอ้อัคร...”            “ทำไม!”            “ข้ามีเรื่องจะขอร้องเอ็ง”            “ขอร้อง? คนอย่างจมื่นพิภพโอสถนี่หรือจะขอร้องข้า”            “ใช่ ถึงอย่างไรเราก็เคยเป็นเพื่อนกันมา”            “เพื่อนแบบไหนกันถึงคิดจะแทงข้างหลังเพื่อน หือ เอ็งบอกข้ามาสิไอ้ภพ!”            “มันมิใช่เช่นนั้น! เอ็งเข้าใจข้ากับเรไรผิดตั้งแต่แรก” แค่ได้ยินอีกฝ่ายเอ่ยถึงผู้เป็นภรรยา หลวงอัครเสนาถึงกับบันดาลโทสะชักดาบออกมาท้าทายทันใด “สู้กันสักตั้งให้รู้แพ้ชนะ ไม่เอ็งก็ข้าวันนี้เห็นดำเห็นแดงกันไปข้าง!”            “ไม่สู้”             “ไอ้!”            “สู้ไปแล้วย้อนเวลากลับคืนมาได้หรือไม่เล่า”            “ไอ้ภพ!”            “โอ๊ย! สองคนนี้ยังไงกันนะ ยกแรกผ่านไป ยกสองจะมาอีกแล้ว! พอเถอะนะคนจะตายอยู่บนเรือนไม่เข้าใจว่าต้องรีบรักษารึไงหา!”            “อย่ามายุ่ง!” สองหนุ่มตวาดขึ้นพร้อมกัน            กว่าจะรู้ตัวรุ้งตะวันก็ถูกสายตาทั้งสองคู่เพ่งมองจนแทบจะทะลุปรุโปร่งเสียแล้ว หลังจากนั้นทุกอย่างจึงตกอยู่ในความเงียบงันกระทั่งเฟื้องวิ่งกระหืดกระหอบเข้ามา           “มาแล้วขอรับ ที่คุณภพสั่ง คน ชิง นาง ยาย ชุม บ่าวหาแทบตายกว่าจะได้ครบ ท่องจำแทบไม่หวาดไม่ไหว แล้วนี่ก็น้ำซาวข้าว บ่าวให้คนครัวรินใส่กระบอกไม้ไผ่มาด้วยขอรับ!”           “ดี” จมื่นพิภพโอสถตอบรับก่อนจะหันไปทางรุ้งตะวันที่สีหน้าลิงโลดมองเฟื้อง “เจ้าตะวัน”           “ขอรับ”           “เอ็งล่วงหน้าไป” ยื่นให้แล้วถามย้ำ “รู้ใช่ไหมว่าต้องทำกระไรก่อน”            “สบมยห.”            “เจ้าตะวันจงพูดให้รู้ความ” จมื่นพิภพเน้นเสียงดุชัดถ้อยชัดคำ            “ขอร้าบ” รุ้งตะวันทำเสียงยานคางแล้วยิ้มกว้างก่อนตอบ “สบมยห. มือชั้นนี้แล้ว สบายมากคุณภพอย่าห่วงเลยขอรับ”            รุ้งตะวันเผยรอยยิ้มสดใส ทันทีที่อีกฝ่ายพยักหน้าอนุญาต เธอก็ออกวิ่งไปยังเรือนคุณหญิงแขไขโดยมีจมื่นพิภพโอสถมองตามด้วยความเป็นห่วงด้วยเห็นแผลเลือดเกรอะกรังเหนือต้นแขนที่เจ้าของมันไม่แม้แต่จะใส่ใจ...             ร่างอวบอัดที่นอนหายใจรวยรินอยู่บนเตียงไม้สักหลังใหญ่สีน้ำตาลทองกลางห้องนอนชั้นสองของตัวเรือนช่างดูอ่อนเปลี้ยไร้เรี่ยวแรงราวกับไร้ซึ่งชีวิตจิตใจ ดวงตาสองข้างปรือปรอยแดงก่ำ สองแก้มแดงเรื่อราวกับมีไอร้อนระอุอยู่ภายในใกล้กันคือสะใภ้ผู้คอยบีบนวดมารดาอย่างขมีขมัน เธอรู้แต่เพียงว่าแม่หญิงรูปงามคนนี้ชื่อเรไร เป็นภรรยาของหลวงอัครเสนาที่ตั้งตัวเป็นศัตรูกับคุณภพของเธอ            ของเธอ?            จะบ้าหรือ!            รุ้งตะวันสะบัดหน้าพรืด ตระหนกที่ตัวเองคิดอะไรประหลาดจนไม่น่าให้อภัย จมื่นพิภพโอสถผู้แสนเย็นชาคนนั้นน่ะหรือ สู้อาจารย์ทินพัฒน์ก็ไม่ได้ หญิงสาวพ่นลมหายใจหนักหน่วงก่อนจะรู้สึกตัวว่ายืนค้ำศีรษะคนป่วยเมื่อแม่หญิงเรไรกระแอมเบาๆ           “นั่งก่อนดีหรือไม่...พ่อ”           “ขอรับ” เธอรับคำแล้วลงนั่งข้างเตียง แม่หญิงเรไรกระแอมอีกครั้งก่อนจะหันหาบ่าวหญิงที่ยืนตาค้างอยู่แล้วออกคำสั่ง “นังเปียกเอ็งเอาตั่งตรงนั้นมาให้พ่อ เอ่อ... พ่อชื่อกระไร”            “อะ... อ๋อ! ข้าชื่อรุ้ เอ่อ... ชื่อตะวัน เรียกตะวันเหมือนคุณภพก็ได้ขอรับ”            “เช่นนั้นพ่อตะวัน นั่งก่อน”                       “ขอรับ” รุ้งตะวันยิ้มแหยๆ พลางนั่งลงบนตั่งที่เตรียมไว้ก่อนจะชะเง้อดูอาการคุณหญิงที่นอนไม่รู้สึกรู้สมราวกับปิดสวิตซ์ “คุณหญิงนอนนิ่งอย่างนี้นานแล้วหรือไม่ขอรับ”           “สักพักแล้ว ก่อนแม่หมอกลับและบอกว่าไร้หนทางเยียวยาแล้ว”           “ขนาดนั้นเชียว งั้นขอตรวจดูอาการก่อนถึงจะบอกแม่หญิงได้”           “รบกวนพ่อแล้ว” เรไรเอ่ยเสียงแผ่วจ้องมารดาไม่วางตา รุ้งตะวันขยับเข้ามาใกล้ร่างคุณหญิงแขไข สำรวจดวงหน้ารอบๆ ด้วยสีหน้าจริงจัง เธอช้อนมือคุณหญิงที่วางหงายข้างตัวขึ้นมาวางที่หน้าตักตัวเอง สอดฝ่ามือรองรับข้อมืออ่อนเปลี้ยของคุณหญิงกดเบาๆ ยังจุดชีพจร สีหน้านิ่งเมื่อครู่แปรเปลี่ยนก่อนจะวางมือคุณหญิงลงข้างตัวตามเดิม            “คุณแม่เป็นกระไรบ้าง”            รุ้งตะวันแค่นยิ้มเล็กน้อยหลังจากฟังคำถามห่วงใยจากเรไร นิ้วเรียวยาวเอื้อมกดหนังใต้ตาและดันเปลือกตาชั้นบนขึ้นครู่หนึ่งจึงใช้นิ้วโป้งรั้งริมฝีปากล่างของคุณหญิงให้เผยอออกดูอย่างถ้วนถี่            “พ่อตะวัน... แม่ท่านเป็นกระไร” เรไรไม่ลดละถามไถ่ รุ้งตะวันถอนหายใจเล็กน้อยก่อนจะปรายตาไปทางบ่าวคนสนิทของแม่หญิงเรไรแล้วเอ่ย “แม่หญิง แม่หญิงคนนั้นน่ะ”            บ่าวร่างอวบวัยใกล้เคียงกับเรไรถึงกับผงะตบอกผางก่อนละล่ำละลักตอบ “พ่ออย่าเรียกฉันว่าแม่หญิงเทียบเท่าคุณเรไรเลย บาปจะขบหัวเปล่าๆ”            “อ่อ... ลืมไป รบกวนพี่ไปตามคุณภพให้ที”            “แม่ท่านอาการแย่รึ” เรไรเอ่ยถามสีหน้ากังวลถึงที่สุด รุ้งตะวันพยักหน้ารับพลันหันรีหันขวางกระทั่งเห็นบ่าวคนเดิมที่กำลังคลานเข่าออกไปไม่ทันถึงประตูจึงเรียกไว้ “เดี๋ยว!”            “บะ บ่าวกำลังจะไปตามท่านหมื่นให้บัดเดี๋ยวนี้แล้วเจ้าค่ะ”            “ดี เสร็จแล้วให้ใครหาเบียร์มาให้สักกระป๋องนะ”            “บะ บะ เบียร์หรือเจ้าคะ?” นางชุ่มทวนคำสีหน้างุนงงไม่ต่างกับผู้เป็นนายที่หน้าเครียดขึ้นมาทันที            “ตั้งแต่เกิดมาฉันมิเคยได้ยินคำประหลาดเช่นนี้มาก่อน มันคืออะไรหรือจ๊ะพ่อ” เรไรถามกลับอย่างกระตือรือร้น            รุ้งตะวันหน้าเหยเกเพราะนึกได้จึงรีบปฏิเสธ “อ๋อ ข้าลืมไป ข้าหมายถึงพวกเหล้าขาว เหล้าหมัก เหล้าดอง หรืออะไรทำนองนี้แหละขอรับ”           “เช่นนั้นพอมีเจ้าค่ะ”            เรไรหันไปกวักมือเรียกนางชุ่มรีบคลานเข่าเข้ามาฟังผู้เป็นนายกระซิบกระซาบยกใหญ่แล้วรีบก้มหน้างุดๆ ไม่ยอมสบตารุ้งตะวันที่มองตามไปด้วยความสงสัย พอดีกับจมื่นพิภพโอสถก้าวผ่านธรณีประตูเข้ามา ทั้งรุ้งตะวันและเรไรจึงลุกขึ้น            ทั้งสองมองหน้ากันก่อนที่รุ้งตะวันจะเดินนำจมื่นพิภพโอสถเข้ามาหยุดยืนหน้าเตียงที่คุณหญิงเริ่มมีอาการทุรนทุรายจนแม่หญิงเรไรต้องพลิกร่างมารดาตะแคงแล้วพัดวีด้วยความเป็นห่วง           จมื่นพิภพโอสถปรายตามองเรไรครู่หนึ่งจึงหันมาหารุ้งตะวันก่อนเอ่ย “เอ็งตรวจดูอาการคุณหญิงแล้วหรือไม่”           “ขอรับ”            “ว่ามา” ++++++++++++++++++++++++++++++ ว่าจะอัปเมื่อคืนหลังเที่ยงคืนแต่หลับก่อนอีกแล้ว งืออ ตอนนี้คุณภพมาถึงเกือบครึ่งเรื่องแล้วค่ะ  ลงๆ หยุดๆ ไม่จบสักที แต่ตอนนี้กำลังเขียนภาค 2 รุ่นลูกคุณภพอยู่ค่ะ อีกนานเลยกว่าจะจบแต่วางโครงเรื่องไว้หมดแล้ว คราวนี้จะพาข้ามมายุคปัจจุบันบ้าง อิอิ  ช่วงนี้มีงานสัปดาห์หนังสือที่สถานีกลางบางซื่อ ขอฝากภพผูกรักกับกระซิบรักฝากหัวใจที่ปลายฟ้าด้วยนะคะ น่าจะมีที่ร้าน 555 bookstall กับร้านต้นสนอยู่ค่ะ  ส่วนอีบุ๊ค ตอนนี้พี่เม็บก็มีงานสัปดาห์หนังสือที่บ้านเหมือนกัน มีจัดโปรลดราคาหลายเรื่องตามสภาพเศรษฐกิจ คืนกำไรให้นักอ่าน ตามลิงก์นี้เลยค่ะ https://www.mebmarket.com/index.php?store=publisher&action=campaign_book_list&head_ text=%E0%B8%9E%E0%B8%B4%E0%B8%A1%E0%B8% A1%E0%B8%B2%E0%B8%A8&campaign_id=51&publisher_ id=1386215&publisher_name=%E0%B8%9E%E0%B8%B4% E0%B8%A1%E0%B8%A1%E0%B8%B2%E0%B8%A8&page_no=1 ส่วนเรื่องนี้จัดเซ็ตล่าสุดค่ะ ยังโปรลดเยอะอยู่ค่ะ https://www.mebmarket.com/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3 M6NzoiMTM4NjIxNSI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjE4OTU1OSI7fQ ขอบคุณที่ติดตามอ่านค่า คืนนี้ค่อยตามไปเยี่ยมพี่ๆ ที่บล็อกค่า      Create Date : 29 มีนาคม 2565 41 comments Last Update : 29 มีนาคม 2565 8:37:24 น. Counter : 3652 Pageviews. Share Tweet

ผู้โหวตบล็อกนี้...

คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณเริงฤดีนะ, คุณจันทราน็อคเทิร์น, คุณtoor36, คุณสองแผ่นดิน, คุณhaiku, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณSweet_pills, คุณ**mp5**, คุณmultiple, คุณกะว่าก๋า, คุณNoppamas Bee, คุณtanjira, คุณชีริว, คุณอุ้มสี, คุณtuk-tuk@korat, คุณThe Kop Civil, คุณkae+aoe, คุณNENE77, คุณดอยสะเก็ด

ตอนนี้คุณภพมาถึงเกือบครึ่งเรื่องแล้วค่ะ ... เกือบครึ่งเรื่องเองเหรอ โหย ไม่ทันใจ FC เลยค่ะ 555 มีภาค 2 รุ่นลูกอีกด้วย พอ ๆ กับพรหมลิขิต ละครช่อง 3 เลยนะคะ ทำเป็นเล่นไป น่าเอาไปทำละครทีวีดูบ้างเนอะ ช่วงนี้ฮิตละครพีเรียดอยู่ด้วย   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 29 มีนาคม 2565 8:59:49 น.

เอ็นดู..สาวน้อยการ์ตูน รุ้งตะวันจริงๆค่ะ สวย+น่ารัก ดูอ่อนช้อย และไม่ทิ้งความเป็นไทย สนุกทุกตอน.. ไม่ว่าแวะมาอ่านเมื่อใด ทักทายสายๆวันอังคารค่ะ น้องนุ่น Take care ไปด้วยกันค่ะ   โดย: เริงฤดีนะ 29 มีนาคม 2565 9:35:06 น.

โอ้ว!!! เสียวตั้งแต่เปิดตอนมาเลยครับ ดาบเฉี่ยวเอวไปฟังดูแล้วเป็นห่วงทุกส่วนของพี่หมื่นเลยครับ พี่อัครนี่ก็ใจร้อนจัง ค่อยพูดค่อยจากันก็ได้ เอะอะมีดไม้แบบนี้ ถึงตรงนี้อ่านมาเจอ “ไอ้ภพ” แอบสะดุ้งนิดนึง 55555 ไม่รู้ทำไมครับคุณนุ่น แต่รู้สึกต้องถอยกลับไปอ่านอีกรอบ ว่าอ้อ พี่หมื่นแหละ เค้าไม่ได้ด่าเรา อ่านไปอ่านมาเหมือนโดนด่าไปหลายดอก 55555 ต้องบอกตัวเองว่าไม่ใช่เราๆ ถ้าผมเป็นพี่ภพก็งงกับภาษาของรุ้งครับ 5555 ทีแรกคิดว่ารุ้งตรวจอาการคุณหญิงแล้วเกิดเครียดอยากดื่มเบียร์เย็นๆ ซักหน่อย ว่าแต่รุ้งขอเบียร์เย็นๆ มาเพื่ออะไร ต้องรออ่านตอนต่อไปซะแล้วครับ คุณภพจะมีลูกด้วยหรอครับ รออ่านต่อเลยครับ ต้องเป็น คุณภพ The next gen แน่นอน ข้ามยุคมาปัจจุบันเจอ iphone คง งง มาก 555555 ผ่านไปที่บางซื่อเห็นรถเยอะมาก เลยเห็นป้ายงานหนังสือ เสียดายไม่ได้ไปครับ ตอนนี้ยุ่งมากต้องดูบ้านละเอียดมากเลยครับ ช่วงนี้ผมแอบกังวลกับอาการแปลก ๆ ของตัวเองครับ นี่ฉีดไฟเซอร์มา 25 วัน เริ่มมีอาการเวียนหัวบ่อย ลุก ๆนั่งๆ ก็หน้ามืด ใจสั่น จะเป้นลมบ่อยมาก บางทีเหนื่อย ๆ ก้มๆ หน้าก็ใจสั่นหน้ามืดเหงื่อแตกจะเป็นลมเลย ตั้งแต่วันที่ฉีดมาวันที่ 20 กลัวว่าจะเป็นอาการอะไรจากวัคซีนรึป่าว เช่น กล้ามเนื้อหัวใจอักเสบ ที่เกิดกับผู้ชายมากกว่าผู้หญิงด้วย หรือลิ่มเลือดอุดตันในปอดรึป่าว เห็นแต่ละคนก็หน้ามืด เป็นลมกัน ก่อนจะอาการหนัก นี่เครียดเลยครับว่าเป็นอะไรรึป่าว วูบต้องไปหาหมอมาแล้ว 2 รอบ แอบกลัวครับ   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 29 มีนาคม 2565 16:57:44 น.

โห ท่านชาย ปริ๊นซ์ เม้นท์ซะยาว แสดงว่าอ่านยาวแล้ว อิน..ด้วย แน่   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 30 มีนาคม 2565 5:19:11 น.

ส่งกำลังใจในการเขียนภาค 2 รุ่นลูกคุณภพด้วยค่ะน้องนุ่น สุขสดชื่นตลอดวันนี้นะคะ   โดย: Sweet_pills 30 มีนาคม 2565 8:43:40 น.

แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ   โดย: **mp5** 30 มีนาคม 2565 11:51:55 น.

555 ต้องสารภาพว่า ขนาด อ.เต๊ะ อ่านหนังสือจบไปรอบนึงแล้ว ยังลืม ต้องย้อนกลับไปอ่านบทนี้ใหม่ถึงจำได้ แต่มีหนังสือก้ดีนะ นึกอยากอ่านซ้ำตอนไหนก้ทำได้ ถ้าเป็น อีบุีค จะอ่านใหม่ไม่ง่ายเท่าหนังสือ สรุปว่าคิดถูก ที่ซื้อหน้งสือแล้วละ ส่วนงานหนังสือนี ไม่ได้ไปแน่ จริงๆ อ.เต๊ะ ไม่ได้ออกจากบ้านมาเป็นปีแล้วละ ซื้ออะไรก็สั่งเอาตลอด เพราะกลัวโควิด พึ่งฉีดไป 3เข็มเอง แล้ว สถานีกลางบางซื่อ เคยดูข่าว วันไหนถ้ามีฉีดวัคซีนนี่ รถจะติดมาก ถ้าไปรถไฟฟ้า ถึงจะพอไหว แต่ก็สงสัย น้องนุ่นเป็นโควิดแล้ว น่าจะมีภูมิต้านทานอยู่ หมอบอกให้ฉีดเข็ม 4 กระตุ้นอีกเหรอ ส่วนเรื่องเพลง ช่วงนี้ไม่ได้หัดร้องเพลงใหม่เลย ยุ่งๆหลายอย่าง มัวแต่ไปทำอย่างอื่น แต่วันนี้ก็มี ข่าวดี บล็อกใหม่เอื่ยมพึ่งจะอัพเสร็จ เมื่อตะกี้เองจ้า ทวงปุ๊บ อัพปั๊บเลย555   โดย: multiple 30 มีนาคม 2565 22:18:55 น.

โห...น้องนุ่นเขียนไปถึงภาค 2 แล้ว สุดยอดเลยครับ พี่ก๋าไม่ได้ไปงานหนังสือที่กรุงเทพนานหลายปีแล้ว ถ้าไปเดินก็คงได้หนังสือมาไม่เยอะ ตอนนี้สั่งออนไลน์อย่างเดียวเลยครับ สะดวก ส่งถึงบ้าน 5555   โดย: กะว่าก๋า 30 มีนาคม 2565 22:33:48 น.

มาอ่านอีกรอบ ลืมเมนท์เรื่อง เจ้ารุ้งตะวัน ภาค 2 มีวาร์ป ทะลุเวลามายุคโควิด ซะด้วย น่าจะสนุกมาก ลูกเจ้ารุ้งกับพี่หมื่น เป็น ชาย หรือหญิงก็ยังไม่รู้ จัดลูกแฝดให้มาเป็นเพื่อนกันเลยดีกว่า คนยุคโบราณมาเที่ยว กรุงเทพ แค่คิดก็สนุกแล้ว ทั้งเรื่อง ข้าวของเครื่องใช้ เสื้อผ้า มาเจอลิฟท์ บันไดเลื่อน รถไฟฟ้า ต้องฮามากแน่นอน ส่วนเรื่องบล็อกใหม่เอี่ยมนี่ ทนพลังกดดัน จากน้องนุ่นไม่ไหว ถ้าบ้านอยู่ใกล้ๆนี่ ต้องโดนหิน เฟี้ยงหลังคาทุกวันแน่ ถ้าไม่ยอมอัพบล็อก 555 จริงๆเรือ่งที่ทำนี่มีความเสี่ยงแลัะอันตรายพอสมควร สำหรับคน ไม่มีความรํและประสบการณื จ้างช่างง่ายสุด แต่ อ.เต๊ะ กลัวโควิดมาก ไม่อยากให้ใครเข้าบ้าน กลัวสตางค์ที่ซ่อนไว้จะหายด้วย เย้ย555 ส่วนเรื่อง ที่น้องนุ่นติด แอร์ตัวใหม่ แล้ว ลมร้อนเป่าไปเพื่อนบ้านนี่ ลองใส่ กริลแอร์เบี่ยงความร้อน หรือยัง มันสามารถปรับทิศทางลม ไปทางซ้าย ขวา บน ล่าง ได้ด้วยนะ มีทั้งแบบเหล็ก และ พลาสติค เห็นแบบพลาสติค ในลาซาด้า ขายอยู่3-400 ตามร้านแอร์น่าจะมีขาย แต่ต้องเช็คขนาดช่องพัดลมแอร์ ของเราด้วย เพราะมันมีหลายขนาด จ้างร้านเค้ามาติดให้ก็ได้ ขันน๊อต 4 ตัว หรือเอาเคเบิลไทด็รัด ดูแล้วน่าจะง่ายกว่าย้ายแอร์ ลองดูก่อน จะได้ไม่เสียตังมาก ย้ายแอร์เรื่องใหญ่ ดีไม่ดีแอร์รั่วอีก ยุ่งเลย ต้องตามช่างแอร์ในตำนานมาอีก เย้ย 555 อันนี้เป็นลิ้งค์ กริลที่ว่า https://www.youtube.com/watch?v=vkYZq26tnzo ส่วนเรื่อง เข็ม 4 นี่ ยังไม่ได้จองเลย โควิด กทม ก็หนักขึ้นทุกวัน เดี๋ยวได้เวลาคงต้องฉีดแน่ ขอบคุณน้องนุ่น ที่มาเม้นท์ซะยาวเลย ต้องนอนดึก แถมอยู่ก็ลึกในซอยเปลี่ยวด้วย 555   โดย: multiple 31 มีนาคม 2565 6:15:29 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องนุ่น หมิงนี่ไม่เป็นไรเลย มาดามก็บ่นเหนื่อยนิดเหนื่อย แต่พี่ก๋าไม่ติดโควิด แต่ฉีดวัคซีนเข็มสามมา รู้สึกร่างกหายไม่เหมือนเดิมเลย เหนื่อยงานครับ เมื่อตัวมากๆ โดยเฉพาะซีกซ้ายทั้งหมด แขน ขา เข่า ถามหมอ หมอก็บอกแต่ว่าเป็นไปได้ที่จะเกิดผลข้างเคียงจากวัคซีน ต้องใช้เวลาดูอาการไปเรื่อย ๆ เข็มสี่นี่ลังเลเลยว่าจะฉีดดีรึเปล่า จะไม่ฉีดก็ไม่ได้เผื่อเปิดร้าน ต้องเจอนักทอ่งเที่ยวต่างชาติเยอะด้วยครับ   โดย: กะว่าก๋า 31 มีนาคม 2565 7:00:46 น.

มาเยี่ยมคุณนุ่น คงแข็งแรงเป็นปกติแล้วนะคะ   โดย: sawkitty 31 มีนาคม 2565 11:13:16 น.

น้องหนามหูกระต่ายน่ารักตอนต้นเล็ก ๆ น่าเอ็นดูค่ะ พอโต ต้นยืดก็ดูไม่น่ารัก ต้องคอยเด็ดออกไปชำใหม่ แต่เพราะหนามเธอเป็นอุปสรรคมาก หยิบจับไม่ระวัง มีหวังเจ็บ ๆ คัน ๆ เพราะเธอสลัดหนามได้ด้วย ติดเนื้อติดตัว ติดเสื้อผ้า โห อย่าให้พูดเลย ... เอาออกยาก เพราะหนามเล็กมองแทบไม่เห็นเลยจ้า หลายคนเลี้ยงแล้วเลิกเลี้ยงเพราะเหตุนี้ 555   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 31 มีนาคม 2565 11:18:05 น.

สวัสดีครับคุณนุ่น 5555 พี่ไวน์มีแอบแซว 5555 เรื่องสจ๊วต นักบินนี่ทีแรกก็รู้สึกว่ายังไงก็ไม่มีทางตกงาน แถมอิจฉาเงินเดือน ค่าเหนื่อยเค้าด้วยครับ แต่อย่างว่าอ่ะครับใครจะรู้ว่าอยู่ๆ จะปิดประเทศ อย่างญาติคุณนุ่นนี่เครียดเลยครับ เพื่อนผมยังอายุน้อยๆ กันก็มาทำอาหารสุขภาพกล่องส่ง ทำขนม เทรดหุ้น หรือรับตรวจรับบ้านคอนโด รอเวลาได้กลับไปบิน งานวิศวะหลากหลายมากครับ คนนอกอาจจะคิดว่าวิศวะทุกคนตรวจบ้านได้ ซ่อมไฟได้ คุมงานก่อสร้างได้ .... ไม่จิงครับ สาขาใครสาขามัน อย่างภพ เอ้ย! อย่างผมคุมสร้างบ้านตัวเองยังไม่ได้เลย คือรู้แค่พื้นฐานว่าอะไรเป็นอะไร ฟังอธิบายแล้วเข้าใจ แต่ detail technic อะไรต้องพี่เขยที่จบโยธาครับ Sale Engineer พูดง่าย ๆก็วิศวกรขาย ก็เหมือนเซลล์เลยครับแต่จบวิศวะ มีความรู้ สามารถแนะนำ ปรับเปลี่ยน ให้ข้อมูลเชิงเทคนิกได้ เข้าไซต์ไปช่วยดูหน้างาน ดูแลการใช้งานได้ดี แนะนำพรีเซ็นต์สินค้าที่ตรงความต้องการลูกค้าได้ลึก เทรนนิ่งการใช้งานแล้วก็ได้ค่าคอมฯกันไปตามยอดขาย วันๆ ก็วิ่งหาลูกค้าไปพรีเซ้นงาน บริหารเวลาว่างตัวเองได้ ชีวิตอิสระ แต่งานของภพ เอ้ย! เล่นตัวเอง งานของผม เหมือนข้างบนเลยครับ 55555555 แต่ถูกเรียกว่า Engineer specialist ซึ่งแทบจะเป็นทุกอย่างให้ลูกค้า5555 อยากได้อะไรให้บอกมา ไม่เหมือนSale อย่างเดียวคือ ไม่ได้คอมฯ แต่ไม่ต้องทำยอดครับ Marketing เป็นคนดู ดูแค่นั้นจริงๆ ที่เหลือผมทำหมดเลย Budget ลูกค้าผมก็ต้องมาดูมาปรับให้ อะไหล่ไม่มีก็หาตัวอื่นไปใส่ให้ มีผลิตภัณฑ์ต้องทำผมก็เข้าไปดูเทคนิกการใช้กาปรับเปลี่ยนเพื่อใช้งานให้ จะเดินเครื่องไม่มั่นใจผมก็ไปดูให้ข้ามวันข้ามคืน.....ยิ่งกว่าคุ้มเงินเดือนอีกครับ เผลอๆ จะส่งเอกสารไปเมืองนอก ธุรการบอกก็มีงานเหมือนกันไม่ให้แมสเซนเจอร์ แผนกผมก็ต้องขับรถรีบไปส่งเอกสารขึ้นเครื่องบินให้ทันเอง เคยช่วยกันหามของ 40 กิโลกันเอง ไปโหลดของที่ท่าเรือกันเองก็มีครับ แต่บางทีไปพรีเซ้นต์งานครึ่งวัน เที่ยงก็ออกมากินกุ้งแม่น้ำค่าอาหารก็เบิกบริษัท ไปสระบุรีก็แวะกินสเต็คออสเตรเลียเบิกบริษัท ปิดดีลลูกค้าได้ พาลูกค้าไปกินข้าวที่แม่ริออทก็เบิกบริษัท ไปดื่มต่อที่เวอร์ติโก้ ก็เบิกบริษัท ไวน์ขวดละ 8พันก็เบิกบริษัทครับ เส็ดงานถ้าเราไม่มีงานเอกสารหรือเมลล์อะไรต่อก็เดินห้าง หาร้านกาแฟนั่งทำงานตอบเมลล์คุยกับลูกค้า คุยกับต่างประเทศ แนวกินหรูแต่อยู่เหมือนเบ๊ ครับ 555555 จริงๆ คนทำงานไม่ตรงสายก็ไม่ใช่เรื่องแปลกหรือผิดอะไร เราอยากมีความรู้ในสิ่งที่เรียน แต่เราสนุกกับการทำอะไรอีกแบบ ก็ไม่แปลกครับ ดีซะอีก มีความรู้ความถนัดทั้งแบบที่เรียนและที่ทำงาน แบบคุณนุ่นนี่เท่จะตายครับ ผมไปหาหมอมาแล้วความเรื่องที่เล่า แต่หมอไม่ฟังอะไรเลยครับ บอกพักผ่อนน้อย ให้พารากับยานอนหลับแล้วกลับบ้าน 55555 โมเดอร์น่า ยังไงก็ไข้ขึ้นครับผมว่า แต่ไม่แน่ เพราะไฟเซอร์ผมก็ไข้ขึ้น สร้างภูมิดีจัด 55555 ยังไงก็ขอให้คุณนุ่นฉีดวัคซีนผ่านไปแบบสบายๆ แข็งแรงดีนะครับ ฉีดแล้วพักผ่อนเยอะๆ หน่อย อย่าเพิ่งไปนอนดึก หรือใช้แรง จะได้ฟื้นตัวไวๆ นะครับ ถ้าอยากได้ข้อมูลงานวิศวะที่ไม่ได้บู๊มากนักมาสัมภาษณ์ได้ครับ อิอิ   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 31 มีนาคม 2565 14:40:51 น.

บล็อกนี้พี่ก๋าก็เขียนไว้ก่อนเกิดโควิด เป็นเรื่องของคนที่พี่ก๋ารู้จัก เส้นเลือดในสมองแตก ทิ้งหนี้ไว้ให้เมียเยอะมาก จนเจ้าหนี้ไปนั่งเฝ้าหน้าห้อง ICU เลย น่าเศร้าใจครับ นี่มาดามเพิ่งจองเข็ม 4 ให้พี่ก๋า ขอเลื่อนไปเป็นปลายเดือนหน้าครับ มาดามเพิ่งหายจากโควิด เลยเลื่อนไปอีกหน่อย ฉีดกันคนละเวลา   โดย: กะว่าก๋า 31 มีนาคม 2565 23:03:04 น.

สุดท้ายจะเป็นไงต่อต้องมาดูตอนหน้า ตอนที่บอกเอาเบียร์มาผมสะดุดกึกเลย มันจะรู้เรื่องมั้ยเนี่ยะ ปรากฎว่าไม่รู้เรื่องจริงด้วย 555 ยุคนั้นเบียร์น่าจะยังไม่เข้ามานะ   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 1 เมษายน 2565 0:20:53 น.

กริลแอร์นี่ ตามคอนโดใช้กันแยะครับ เพราะพื้นที่แคบ บางที่ไม่มีพื้นที่จะวาง ต้องไปตั้งเบียด กำแพงมั่ง เลยต้องเบี่ยงทิศทางลม ไม่งั้นลมมันจะตีกลับ ทำให้แอร์ ระบายความร้อนไม่ได้ครับ ส่วนเรื่องโควิดทำให้เหนื่อยนี่ น่าจะจริงเพราะเป็นโรค เกี่ยวกับระบบ ทางเดินหายใจ ขนาด อ.เต๊ะ ไม่เป็น นั่งๆนอนๆหายใจทิ้ง ยังเหนื่อยเลย แต่ขึ้เกียจนี่ เป็นตั้งแต่เกิดเลย ยิ่งให้อัพบล็อกใหม่นี่ ยิ่งขี้เกียจมาก555 แล้วช่วงสงกรานต์นี่ สงสัยคนจะเที่ยวแยะ เดินทางกลับบ้านด้วย โควิดต้องลั้นลา จาจิงโกะ กันทั้งประเทศแน่นอน555 เข็ม 4 นี่ คงต้องฉีดเหมือนกัน แต่ดู สถานการณ์แบบนี้แล้ว คงไม่จบแค่เข็ม 4 น่าจะมี 6 7 8 9 10 ต่อไปอีกแหงๆ555 แล้วก็ค้องขอขอบคุณ น้องนุ่น ที่ช่วยผลักดัน ตบตีให้เกิด บล็อกใหม่ด้วยจ้า555   โดย: multiple 1 เมษายน 2565 3:49:10 น.

สวัสดียามเช้าครับน้องนุ่น   โดย: กะว่าก๋า 1 เมษายน 2565 6:45:59 น.

มาอ่านคร้า   โดย: Noppamas Bee 1 เมษายน 2565 8:25:59 น.

เมื่อวานไปงานหนังสือแห่งชาติ แวะร้าน 555 Bookstall ด้วย เดินวน 2 รอบ ส่องหา กระซิบรักฯ และ ภพผูกรักค่ะ คนเยอะ..ส่องไม่เจอ..   โดย: เริงฤดีนะ 1 เมษายน 2565 9:21:41 น.

ตอนที่แล้วเพิ่งดูน้องแมวยังไม่ได้อ่าน มาอีกทีค่ำ อ้าวววว มาน้องหนามซะแล้ว ไฟแรงมากเลย นุ่นอิจฉา เป็นขี้เกียจค่ะ อยากขยันมันไม่ได้จริงๆๆๆ ขอบคุณกำลังใจค่ะ คุณนุ่น จริง ๆ ไม่ได้ไฟแรงอะไร หมายถึงตอนนี้นะคะ แหะ ๆ แต่อาศัยว่าบุญเก่ายังมี เพราะทำดราฟท์ไว้นานมากแล้ว ดองอยู่ในไหทองคำ อิอิ ไปรื้อ ๆ ค้น ๆ ดู ... อุ๊ย เหมือนใครที่ซ่อนเงินไว้จนลืมแล้วไปเจอโดยบังเอิญ 555 ยังมีอีกเยอะค่ะ ก็เลยเอามาลง ๆ ซะ ค่อย ๆ เคลียร์สต๊อคไปในตัว   โดย: ฟ้าใสวันใหม่ 1 เมษายน 2565 10:08:14 น.

สวัสดีค่ะน้องนุ่น ตอนนี้พี่กลับมาอยู่่ต่างจังหวัดแล้วค่ะ เลยไม่เสี่ยง แต่น้องป่านยังเสี่ยงอยู่ค่ะ ส่วนหลานสาวก็เกมไปแล้ว วันนี้รอไปกักตัวและรักษาตัวค่ะ เรื่องยาฟาวิ ไม่น่าจะมีให้คนป่วยนะคะ น่าจะรักษาตามอาการล่ะค่ะ คนแก่ดื้อนี่น่ปวดหัวนะคะ คือเราดุมากก็ไม่ได้ ต้องใช้คำว่า อดทนอดกลั้นกันไปค่ะ ไม่ไหวก็มีเสียงดังกันสักครั้ง พี่เปลี่ยนสีตัวหนังสือในกล่องคอมเม้นท์แล้วนะคะ ว่าจะเปลี่ยนหลายครั้ง ลืมค่ะ ครั้งนี้จัดการเรียบร้อยแล้วค่ะ ถ้าไม่ชัดเจนยังไงบอกพี่ได้นะคะน้องนุ่น ขอให้น้องนุ่นมีความสุข สุขภาพแข็งแรงนะคะ   โดย: tanjira 1 เมษายน 2565 14:35:14 น.

ที่ไปคุย วันที่ 5 เดือน 5 ของญี่ปุ่นเป็นวันเด็กผู้ชายครับ (ถ้าเด็กผู้หญิงจะเป็น 3 เดือน 3)   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 1 เมษายน 2565 17:21:36 น.

สัวสดีครับคุณนุ่น จากบล๊อก เนี้ยแหละผมหลอกให้อ่านเรื่องชิลๆ ก่อนแล้วตบด้วยเรื่องผี 5555 ผมว่าอะไรก็ไม่เท่าหวีแฟนหักครับ ดูมีเคราะห์ทันควัน เรื่องหันหัวเตียงก็เป็นหัญหาของบ้านใหม่ผมเหมือนกันครับ เพราะไหนจะทิศตะวันตกไม่ได้ ยังหันเท้าไปทางห้องพระไม่ได้ แต่สำหรับผม Function มันจบในห้อง มีผนังห้องก็ไม่น่าติดอะไร ไม่ทักให้ไม่สบายใจก็จบ แต่ก็ไม่วายแม่ทัก ผมนี่เครียดถึงกับโทรไปหาพี่ที่อยู่จักที่เค้าเรียนฮวงจุ้ยมา พี่บอกว่าไม่เป็นไร ถ้าไม่สบายใจก็วางโต๊ะทำงานหรือชั้นวางของ ติดรูป อะไรซะก็จบ ห้ามฟิเจอร์ริ่ง....ผมนี่พกปฏิทินจันทรคติเลยครับ!!!! ล้อเล่นๆ ผมเชื่อว่าไม่มีใครวิ่งไปดูปฏิทินหรอกครับ 555 เรื่องเสาหลักเมืองผมเพิ่งฟังจากช่องผีๆมา พิสูจน์ไม่ได้ว่าจริงนะครับ อาจจะ "เขาเล่ามา" อีกก็ได้   โดย: จันทราน็อคเทิร์น 1 เมษายน 2565 17:31:42 น.

ผมข้ามไปกี่ตอนเนี่ย เดือนก่อนหายไปยาวม้ากกกกก นี่เลยไม่รู้คุณนุ่นกลับมาเขียนเมื่อไหร่ เริ่มมีเวลาแล้วใช่มั้ยครับ ^^ เริ่มมีฉากต่อสู้กันแล้วรึนี่ รุ้งเสียงแหลมก็แก้ตัวไปเลยครับว่าสูดฮีเลียมมา //มีซะที่ไหนเล่า!! พี่ภพเป็นของรุ้งน่ะถูกแล้ว อาจารย์ทินพัฒน์นี่ใครนะครับ ลืมละ นี่แต่งไปถึงรุ่นลูกแล้วเหรอครับเนี่ย ยาวเป็นบุพเพสันนิวาสเลย แบบนี้แสดงว่าภาคแรกคุณภพไม่ตายและลงเอยกับรุ้งแน่นวล กะไปงานหนังสือพรุ่งนี้ครับ เห็นว่าคนแน่นน่าดู วันเสาร์จะขนาดไหน....   โดย: ชีริว 1 เมษายน 2565 18:57:44 น.

สุดยอดเลยน้องนุ่น   โดย: อุ้มสี 2 เมษายน 2565 7:25:25 น.

ยังปรับยุคไม่แม่นเนาะ อิอิ ลืมตัวถามหาเบียร์   โดย: tuk-tuk@korat 2 เมษายน 2565 12:07:32 น.

ตอนนี้อ่านไปลุ้นไปเลยครับ ทั้งจมื่นภิภพกับคุณอัคร และรุ้งตะวันด้วย ลุ้นว่าคุณหญิงจะรอดมั๊ยด้วย ตอนนี้สนุกมากเลยครับ อยากอ่านตอนต่อไปไว ๆ ละครับ ผมว่าถ้าทุกคนรู้ว่ารุ้งตะวันมาจากอนาคต น่าจะเพิ่มความสนุกขึ้นไปอีกนะครับ   โดย: The Kop Civil 4 เมษายน 2565 14:56:01 น.

ช่วงนี้คนเริ่มเที่ยวกันแล้วค่ะ แต่สาวยังไม่กล้า คุณนุ่นละคะ   โดย: sawkitty 9 เมษายน 2565 15:25:41 น.

สงกรานต์ไปไหนบ้างนะน้องนุ่น   โดย: เริงฤดีนะ 17 เมษายน 2565 20:38:20 น.

แวะมาเยี่ยมครับ   โดย: **mp5** 18 เมษายน 2565 11:14:14 น.

สวัสดีค่ะน้องนุ่น วันนี้พี่แวะมาทักทายน้องนุ่นทางบล็อกค่ะ น้องนุ่นสบายดีนะคะ ขอให้น้องนุ่นมีความสุข รักษาสุขภาพด้วยนะคะ   โดย: tanjira 18 พฤษภาคม 2565 7:51:26 น.

ทักทายจ้า คงจะยุ่งๆเนาะ ว่างเมื่อไหร่มาทักทายกันบ้างนะ   โดย: NENE77 10 มิถุนายน 2565 14:18:09 น.

: [url=//bystrovozvodimye-zdanija.ru/]bystrovozvodimye-zdanija.ru/[/url] - ! [url=https://cse.google.so/url?q=//bystrovozvodimye-zdanija-moskva.ru]https://cse.google.so/url?q=//bystrovozvodimye-zdanija-moskva.ru[/url]   โดย: KennethEnums IP: 109.197.199.22 6 กันยายน 2565 0:53:21 น.

สวัสดีปีใหม่ครับน้องนุ่น   โดย: กะว่าก๋า 1 มกราคม 2566 6:45:10 น.

สวัสดีปีใหม่ 2023 ค่ะน้องนุ่น ขอให้น้องนุ่นมีความสุขมากๆ มีสุขภาพแข็งแรงนะคะ   โดย: Sweet_pills 2 มกราคม 2566 0:40:42 น.

: [url=//bystrovozvodimye-zdanija.ru/]bystrovozvodimye-zdanija.ru/[/url] - ! [url=//google.com.et/url?q=https://bystrovozvodimye-zdanija-moskva.ru]//google.com.et/url?q=https://bystrovozvodimye-zdanija-moskva.ru[/url]   โดย: Davidonele IP: 109.197.199.22 4 มกราคม 2566 5:51:08 น.

สุขสันต์วันแห่งความรักคุณน้องนุ่น.. มีความสุขมากมากนะคะ..   โดย: คนผ่านทางมาเจอ 14 กุมภาพันธ์ 2566 10:34:53 น.

สวัสดีค่ะ~ ทางเราจากแอพ NovelToon ค่ะ เห็นนิยายของคุณถ้าปรับเป็นนิยายแชทโพสต์ในแอพเราจะมีโอกาสได้รับความนิยมและผู้อ่านมากขึ้นค่ะ ทางเราจะช่วยโปรโมทผลงานอย่างเป็นพิเศษ ! ยินดีเป็นอย่างยิ่งที่มาเชิญคุณเข้าร่วมกับเราค่าาา~o(*￣▽￣*)ブ ถ้าเห็นข้อความนี้แล้วสนใจ โปรดทิ้งช่องทางติดต่อให้เรานะ~ ถ้าสะดวกฝากติดตามเฟ๊สขอทักแชทคุยละเอียดค่ะ ขอบคุณนะคะ FB：Honeie Zi   โดย: NTthaii (สมาชิกหมายเลข 7449101 ) 6 มีนาคม 2566 17:15:53 น.

- , . [url=https://xn--73-6kchjy.xn--p1ai/] [/url] , , , , . , .   โดย: MichaelTacew IP: 109.197.199.22 15 พฤษภาคม 2566 11:28:34 น.

, , . [url=https://rns-50.ru/] [/url] , , , . .   โดย: RNS-MO-ehto IP: 109.197.199.22 8 กรกฎาคม 2566 3:02:10 น.

! , ! , . ? : . , . : . [url=https://stroystandart-kirov.ru/] [/url] 1350 ./.. ! : ! , . ! [url=https://stroystandart-kirov.ru/]www.n-dom.ru [/url] . -!   โดย: Uteplenie_sn IP: 109.197.199.22 10 ธันวาคม 2566 13:23:04 น.