บันทึกส่งท้ายปี
ที่ผ่านไป คงเป็นเพียงแค่เวลา และสถานการณ์ทั่วๆ ไปของชีวิต
แต่แกนกลางที่มั่นคงไม่มีเปลี่ยนแปลงคงหนีไม่พ้น คำอธิษฐาน
ที่เป็นตัวกำหนดชะตาชีวิต ว่าจะให้มันดำเนินไปอย่างไร
มันคือเนื้อแท้ของจิตวิญญาณ ที่ฝังลึกกว่ากายเนื้อ
ลึกซึ้งเกินดำดิ่งถึงด้วยจินตนาการและความคิด
สิ่งที่เป็นไปจึงไม่ใช่การแสวงหาในสิ่งที่ยังไม่รู้
แต่เป็นการกระตุ้นเพื่อให้ระลึกรู้ต่างหากเล่า
การระลึกรู้ที่ทำให้เกิดสัมผัสเชื่อมโยง
เป็นหนึ่งเดียวกับเสียงจากภายใน
และสอดประสานไปกับพลังงานซึ่งเต้นไหวอยู่รายรอบ
สิ่งเหล่านี้ไม่ต้องสร้าง หากต้องระลึกได้
เพราะแท้จริงแล้วมันคือแกนกลางของจิตวิญญาณ
ซึ่งไม่เคยแปรเปลี่ยนไปตามสภาพการณ์ของชีวิตและวันเวลา
การเคลื่อนที่ไปของเข็มนาฬิกา ที่สุดแล้วคือสิ่งลวง
ตราบเท่าที่เรายังคงสัมผัสเชื่อมโยงนั้นไว้ได้
เพราะชั่วขณะนั้น จะไร้วันเวลา
ไม่มีอดีตกาล ไม่มีอนาคตกาล
มีเพียงความรู้สึกอันมีลักษณะเฉพาะตัว
ซึ่งครอบคลุมอย่างเสถียรบนเส้นแห่งกาลเวลา
ทั้งที่เกิดขึ้นในวันวาน วันนี้ และวันพรุ่งนี้
และเมื่อความรู้สึกดังว่าเกิดขึ้น จิตวิญญาณจะจดจำได้
แม้จะมีชั่วกาลที่หลับใหลไปบ้าง
แต่ก็เป็นเพียงชั่วกาลแห่งการรอความระลึกรู้เท่านั้นเอง
Create Date : 30 ธันวาคม 2552 |
|
5 comments |
Last Update : 30 ธันวาคม 2552 23:16:59 น. |
Counter : 1263 Pageviews. |
|
 |
|
Happy New Year 2010 nakha.