Bloggang.com : gluhp :

ไม่อยากจะพยายามแล้ว
ตอนนี้อยู่สีอะไร
บางวัน
รู้สึก bloggang คือบ้าน facebook คือคอนโด
สิ่งที่ชอบทำ ตั้งแต่ก่อนทำ กำลังทำ และทำเสร็จแล้ว
อยู่คนเดียว
เขียนเป็น Code เผื่อวันหลังมาอ่าน
ผิดพลาด
ฝันอะไรก็ไม่รู้
มีเวลาให้ตัวเอง ก็เขียนไปเรื่อยๆ
อยู่ๆ ก็จะแนะนำตัวเองซะงั้น
คู่บุญบารมี
ความย้อนแย้ง
ยังคอยนะ
กลับไม่ได้ ไปไม่ถึง
อาจจะพอก่อน
ผู้ที่เกื้อหนุนกันมา
สอนอีกครั้ง
ครู
คำสารภาพของครูโยคะ
Solfeggio Healing Tones กับ Inception ที่เกิดกะเรา
ฝันฝืนตื่นแล้วฝัน เขียนไปเรื่อย..
อยู่บ้านมาครบปีแล้ว
ใจ .. ของเมล็ดที่ยังอ่อน และเด็กน้อยที่ต้องออกมาก่อนกำหนด
เลือกสิ่งแวดล้อมดีๆ บนเฟสบุ๊ค
เพลงเก่าๆ เรื่องเหงาเก่าๆ
เรื่องใหญ่ ของใครของมัน
The Negative Blog
บ้านคือที่ที่แก้ผ้าได้ คิดงั้นปะ
หนึ่งคืนกับหนึ่งวันที่ร้องไห้จนหยุดไม่ได้
ชีวิตไม่ใช่ของเรา
ศาสนิกผู้หวังดี
:(
เลี้ยว
หน้ายิ้มๆ
ตั้งหัวข้อไม่เป็นแล้ว ฮ่าๆๆๆ
บันทึกจากวันธรรมดาในสิงคโปร์
จำให้ได้ หมายให้รู้
บันทึกนึกตอนนี้
ล้างคอมจนได้เจออีกหนึ่งหมุดหมายของการเดินทางเมื่อสองปีก่อน
ดูเหมือนจะเป็นฝันดี .. โอม กัม กะนะปัตตะเย นะมาฮา
พักยก ขอบ่นแป๊บ
สวัสดีคนปลูกฝัน
หนังสั้น/หนังเต้น WITH NO THEATRE (unofficial mv LINKIN PARK - Iridescent)
หนังสั้น/หนังเต้น THE COFFEE MEMORY .. Dying : Maximilian Hecker
เหงา
เรานิสัยไม่ดี หรือแค่รู้สึกไปเองว่าเรามันนิสัยไม่ดี
ความสัมพันธ์ พลังงาน และ contemporary dance
ตรงไหนที่พอดี เท่าไหร่ถึงดีพอ
ช่องทางการสื่อสาร
ปัดหยากไย่ก่อน
ดีใจที่มีเพื่อนอย่างเธอเดินร่วมทาง
บันทีกหน้าใหม่
เขียน blog วันปีใหม่ ... เมื่อถึงเวลา
..คำสารภาพ.. ด้วยรักจากเพื่อน
แผนชีวิตคิด (เหมือนจะ) เล่นๆ
ณ ต่างถิ่น เรายังมองหาสักที่ที่เรียกได้ว่าบ้าน
นู่น นี่ นั่น ชีวิต ณ แห่งนี้
เมื่อถึงเวลา
ระหว่าง
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับฉันเป็นครั้งแรก และหวังว่าจะเป็นครั้งสุดท้ายด้วยนะ
. . . สู ญ . . .
ถ้าเพียงทำได้ก็คงดี
เพื่อนร่วมทาง สู่จุดหมายที่ไกลออกไป
ว่าด้วยเรื่อง .. ต ั ด ใ จ ..
ร้านกาแฟ และเรื่องราวในนั้น
ด้วยเหตุและผลที่มีมากมาย...
พร้อมแล้ว (มั้ง) ทั้งตัวทั้งใจ "ไปอินเดีย" แล้วจ้า
ผม...ที่รักมากมาย แต่บริจาคไปไม่เสียดายเลย
วันนี้เศร้าใจเหลือเกินค่ะ
นิทานเรื่องตุ้มเม้ง
ความรู้สึกในวันนี้ วันที่รู้สึกว่าตัวเองโตแล้ว
เมื่อวานมีอะไรจะเขียนเยอะแยะ วันนี้จำอะไรได้บ้างหว่า
...ปัญหา มีไว้แก้... ก็แก้เสียทีสิ
คงเพราะกำลัง (เพิ่ง) จะโต
เอาไงดี นั่งคุยกับตัวเองตอนตีหนึ่งกว่าๆ
เรื่องราวที่ควรจะเล่า และคลิปงานแสดงที่ Cicada Market
บันทึกส่งท้ายปี
บันทึกสั้นๆ วันเริ่มหนาว
ความโกรธที่ delay
ฝันโคตรโคตร หนึ่งในไม่กี่เรื่องที่ยอมดูในโรงหนัง
blog นี้ด่าคน
รักนะ ผ้าผืนนี้เนี่ย
ต้องตั้งแต่ตอนนี้เลย
ถอนหายใจดังๆ เลย
ใจอ่อนเยาว์เจ้าอ่อนไหว ฝันแห่งวัยเหมือนไกลเกินจริง -- หา...ให้พบ
ฝนต้องตกอย่างนั้นหรือ ดอกไม้ถึงจะบาน
ร้าง...แล้ง
อารมณ์ขึ้นตอนเช้า (blog ไม่ไพเราะ)
เสียงเพลงบนสะพานลอย
melodies of .......... memories
Oh...Sweet Memories
ชีวิตแย่ๆ
...
เขียนเสียบ้างก็ดีเนอะ
วันที่เธอมีความสุขที่สุด
เพ้อ...
เพ้อ.... คืนลอยกระทง
คืนนี้เต็มไปด้วยดาว
มันก็แปลกดีนะ @ งานมหกรรมหนังสือ
Polity not Democracy
อยู่บ้าน แต่คิดถึงบ้าน
ยาวนาน ตราบลมหายใจสุดท้าย
หนังสือชื่อว่าหน่อไม้
ลุกโชน
พูดพล่ามทำเพี้ยน
ความพิเศษของชีวิตที่....จะไม่มีวันหายไป
กลับมาแล้ววว บล็อกเพี้ยนแบบคนเฮี้ยนคุยกะตัวเอง
นอกหน้าต่างห้องเรียน
แรงบันดาลใจ ...กึ่งสำเร็จรูป
ประตูที่ยังเปิดไม่ออก
สามัญสำนึก - เผอิญไม่มี
วันอาทิตย์ของคน 60 กับ 20
อยากฝันร้าย...ได้ไหม
เสียงดัง
ต้นไม้กำลังใจ
หนังสือสองเล่มที่อ่านจบไปในวันนี้
ฉันจะผ่านเดือนนี้ไปได้ยังไง
แด่...เสียงหัวเราะที่กำลังจากไป
a day -- วันหนึ่ง
...เพราะหัวเราะไม่ออก...
เพราะ....I (can't) start the joke, when all the whole world's cryin'...
สองเดือนกว่าๆ
ป่วยจัง
เอียงกะเท่เร่ สักวันคงคว่ำ
พ่นพรวดๆ...ความจริง
แปลก...ตุ๊กตา...ลบ...หัวเราะ...ทำงาน...นามบัตร...ฯลฯ
เหนื่อยกับงานที่มันไม่เคยออกมาดี
นอนไม่หลับ เลยลุกขึ้นมาเขียนๆอะไรขยุกขยุย
...ค้างอยู่กึ่งๆ...
เพราะบางครั้ง...ฉันก็รู้สึก
...ไม่ง่ายอย่างที่พูด ไม่ง่ายอย่างที่บอกใครๆเขา ไม่ง่ายเลย...
ความเจ็บ กับความว้าเหว่ ... ที่เราร้องไห้ เพราะอะไรกันแน่
ลืม....หมดใจเลยหรือ
ใส่ใจ...ดีจริงเหรอ
เห็นแค่ฝนกำลังตกอยู่ข้างนอก
เรื่องของเมื่อวานนี้ ตอนเย็นๆ
วันที่โชคดี...ได้เล่นซ่อนหากับพระอาทิตย์
วิถีชีวิตแห่งล้ำน้ำ...หายไปไหน
A Place Among the Stones
คุณคงต้องเรียบเรียงเอง
ชอบคิด ชอบเขียน ขี้เกียจพูด
จิ้งจกเปลี่ยนสี
+++ คืนนี้หนูกลัว +++
แตกกระจาย ต่อติด แตกกระจาย
ฟูๆแฟบๆกะเรื่องของตัวเอง
ดูหนังเก่าๆ ... 13 เกมสยอง
สงบลง
ความรู้สึกที่ซ่อนเร้น
ไม่รู้ว่าคนเราจะวิ่งไปถึงไหน
ก็เริ่มด้วยการบ่น แต่จบลงด้วยอะไรล่ะเนี่ย
(คนขาดเพื่อน)....Wish Me Luck.....
จากใจคนเขียนกลอน.....ใครเคยเห็นกลอนบทนี้บ้าง
คืนหลับฝัน กับดาวพันดวง
เพื่อนฉัน...พระจันทร์บนฟ้า
วันที่อ่อนไหว ของคนที่เป็นกึ่งๆนิสิต กึ่งๆครู
เรื่องของคนกับคอม
ช่วงเวลา "จิตตก" อย่างนี้ ไส้กรอกก็กลายเป็น thumb drive ได้
วันนี้
5 ปีที่ผ่านมา กับความคิดที่เปลี่ยนไป "เราจะไม่มีวันยอมให้จุฬาฯมาเปลี่ยนเรา"
...สัมผัส...เชื่อมโยง...inspired by รพินทรนาถ ฐากูร
เหตุผลข้อสุดท้าย
โอ้...สวรรค์สั่งสอน
วันนี้ฟ้าปิด กับ ...วาด... ครั้งที่ 5
...ยังมีไม้ขีดไฟอีกมากมายเท่าไหร่ ที่เผาไหม้ตัวเองอย่างไร้ค่า...
เวิ่นเว้อ therapy
จะสู้ไปเพื่ออะไร ฉันเฝ้าแต่ถามตัวเอง
ตะกอนเหงา และความงมงายหลังตื่นนอน
ครูที่ยิ่งใหญ่ของฉัน
นั่งเขียนอะไรไปเรื่อยๆในคืนวันอาทิตย์
วันหนึ่งเมื่อได้เดินเล่นบนสะพานข้ามแม่น้ำเจ้าพระยา
บ่นครั้งแรกในรอบปี
แสงแจ้งด้วยใจรัก
แสงนั้นที่หายไป
เวลาที่เลวร้าย หลบโลกไปซุกตัวที่ TK Park
โลกส่วนตัว
สิ่งดีๆที่เกิดขึ้นวันนี้
วันหนึ่ง...เมื่อการรอคอยสิ้นสุด
...เมื่อไหร่เราจะตั้งคำถามกับสิ่งที่มันเป็นไป?...เรื่องยาวที่อยากให้คิด
รอยบากของความคิด
ปล่อยใจไปในความเงียบ
Oh...McDonald...of My old days
ผู้หญิงรอบๆกาย กับเรื่องราวหลากหลายรอบๆเธอ
คนเรามันมีต่างชนิด คิดไปทำไม คิดแล้ววุ่นวายหัวใจเปล่าๆ
เขียนถึงบ้านตุ๊กตา กับเพลง __"อย่าหยุดยั้ง"__ (โจ้ อัมรินทร์ เหลืองบริบูรณ์)
วันนี้โกหกคำโต
วันนี้...อยากเขียนๆๆๆ และเขียน
รอคอย...17-28 ตุลาคม มหกรรมหนังสือ
อะไรๆก็โทษดินฟ้าอากาศ
=ยินดี=ยินดี=ยินดี=
Let It Be
+++ โปรดอย่ามองว่า ฉันคือลูกอกตัญญู +++
+++ วันที่มั่นคง +++
ถึงใครสองคนซึ่งรักมาก
+++ เกลียด +++ (ภาครำพึงรำพัน)
ปล่อยไปตามลมเลย
สมุดเล่มเก่า
หนูน้อย...ครูจะถักทอความฝันไปกับหนู
บล็อกหนึ่งธรรมดา แค่มันเหนื่อย ก็เท่านั้น
เอาความเหนื่อยมาทักทาย
Fly Away
เพื่อนจ๋า...หลับให้สบายนะ
เป็นอีกครั้งที่ blog มีไว้บ่น
up blog ฆ่าเวลา
ชั่วเข็มกระดิกผ่าน
...เหมือนงูพิษ ที่ไม่คิดจะทำร้ายใคร แต่ถ้ามันถูกทำร้ายจนเกินไป จะยอม...
...ขอ ให้มันผ่านพ้น ให้มันหยุดหลงในค่ำคืนนี้สักที...
รักของฉัน หมาของเขา
++++++ไม่ได้อัพมานาน วันนี้อยากจะอัพ++++++
บ่น....อะไรดีล่ะ
รายงานสถานการณ์ชีวิตผู้คนที่เรารู้จัก บน MSN
keyword
คุยกับตัวเอง
ถ้ามี Time Machine......
ข้อความที่ไม่ต่อกัน...และ "นิยาย" (แอม เสาวลักษณ์)
เข้าค่ำแล้ว...(จะเช้าแล้วต่างหาก)
เหนื่อยแล้วจะวิ่งตาม
ยังไม่หมดเรื่อง แถ็กๆ
โดน tag มาขะร้าบ....เอามั่งก็ได้ ^^"
.....วิตกจริต...กลัวความสุข.....
ปณิธานรับปีใหม่
โอ้เทศกาล กับความสุขในหัวใจ และรายงานที่ไม่ได้ทำ
+++คำตอบ...แค่ปล่อยมันเป็นไป+++
แล้วคุณมีโลกกันกี่ใบ
ความเหงาพูดคุย...
คืนนี้...Lullaby for Lucas
วันนี้...มันวันอะไรเนี่ย
เหนื่อยกาย...เหนื่อยใจ...บล็อกบ่นบ้าน่าเซ็ง
วันเครียดๆตะหงิดๆหนึ่งวัน
หัวข้อเหรอ....ช่างมันเถอะ
เสีย self ค่ะ
ไม่เป็นไร
ชวนอ่านหนังสือ...ปลาที่บินได้
แมลง....คิดถึง
เป็นอะไรไป
ขออนุญาตทำอะไรอย่าง.......นี้!!!
วันที่ตัวกับใจไม่ตรงกัน...*__*
สิ่งดีๆที่เกิดในชีวิต...ที่หอกลาง
เริ่มใหม่เถิดหนา สกุณาช่างฝัน
หัวข้อง่ายๆ แต่เข้าใจยาก.....ไม่สบายใจ
พอแล้ว รำคาญ
สะกิดใจให้กลับไปค้นหา
วันนี้บ้านนี้จะเปลี่ยนไป
สวัสดีความเหงา
ถึงเพื่อนคนหนึ่ง กับเพลงกำลังใจของเราสองคน
บ่นเรื่องเดิม กับปรัชญาเดิมที่ไม่เคยเข้าหัว - Speak on Pain, the Prophet คาลิล ยิบราน
คุณครูนักเรียนอนุบาล 2
ดอกเหลืองละลานตา
วันนี้ที่ Racquet Club บันทึกประจำวันจริงๆ
หัวข้ออะไรดีล่ะ คิดไม่ออก มันก็เท่านั้น
Oh..my dear turtle
ฉันไม่มีหัวข้อนำเสนอ...เพราะฉันเครียด
เกิดเรื่องจึงเรียนรู้
อะไรจะเกิดขึ้น ถ้าฉันเชื่อจริงๆว่าฉันมีปีก
นอกหน้าต่าง...ไกลออกไป...ไกลออกไป
หรือว่านี่คือ...ความรัก
Sorry seems to be the hardest word
บันทึกวันที่เกลียดตัวเอง
ใบเตย...ใบตอง....เด็กน้อยของครู
When you wish upon a star....wtih Doraemon
Something in my mind.....has changed
ความฝัน....จะเป็นจริงได้วันไหน...อยากขี่จักรยาน
เพลงนี้...โรงเรียนของหนู
ไอ้โง่เอ๋ย...เมื่อไหร่จะเลิกโง่
โชคดีนะครับ
อเมริกา...อะไรกะกู
หันทางไหน ทำไมมีแต่รัก...เพลงเพราะแต่ไม่ได้ทำให้มีความสุขเลย
pilgrim
ร้องไห้เพราะรักครู
เพลงประกอบละครเรื่องกำลังใจ
คนคิดแปลก
It's a small world after all
สิ้นศรัทธาในอะไรบางอย่าง หมดหนทางกับอะไรบางสิ่ง
พฤษภาทมิฬ...จนถึงไฟใต้...ประเทศไทยจ๋า ฉันรักเธอ
เหนื่อยใจ....แต่จะไม่เหนื่อยนาน
เตียงนอนปกติ
วันนี้....ไม่มีอะไรมากไปกว่าเมื่อวาน นอกจากประสบการณ์ที่พานพบ
งานเขียนแนวทดลอง (อาจใช่ หรืออาจไม่ใช่)
รักมีค่าควรแบ่งปัน เรียนรู้และรับมันอย่างเข้าใจ
ทำร้ายตัวเองอีกแล้ว
ทำไมต้องร้องไห้ ในเมื่อเป็นแค่เพื่อน ไม่เข้าใจ
เธอรู้ แต่เธอไม่รู้
นี่หรือ คือรักครั้งแรก