|
..
บ่ายแก่ๆวันจันทร์
ผมละสายตาจากหน้าจอ รู้สึกปวดตา
ผมเหยียดกายลงเอาหัวพิงพนักเก้าอี้ หลับตาลงนิ่งๆ
อารมณ์ข้างในยังคงขุ่นมัวอยู่บ้าง
ผมมีปากเสียงกับคนสนิทคนหนึ่งนิดหน่อย
เขาเหน็บแนมที่ผมไม่ไปงานที่ตกลงว่าจะไป
ผมไม่ได้ไปเพราะมีงานซ้อนกันหลายชิ้นและผมก็ตัดสินใจเลือกอย่างยากลำบาก
ท้ายสุด วันอาทิตย์ผมก็อยู่ทำงานในหน้าที่รับผิดชอบโดยตรงทั้งวัน แทนการไปงานที่ต่างจังหวัดกับเขา
ผมไม่คิดว่าเขาจะผิดหวังที่ผมไม่ไปกับเขา ผมคิดว่าเขาจะเข้าใจว่าผมก็อยู่ทำงาน ไม่ได้ไปวิ่งเล่น(นี่วะ)
แต่ผมคิดผิดอย่างจัง วันนี้เขากระแทกอารมณ์ใส่ผม ผมเองถึงกับชะงักไปกับท่าทีนั้น
ผมเอ่ยคำขอโทษ ก่อนจะออกมาแบบไม่ต่อปากต่อคำ
หากผมทะเลาะกับใคร ผมมักเป็นฝ่ายเดินออกมาจากบทสนทนานั้นก่อนเสมอ การต่อปากต่อคำไม่มีประโยชน์อะไร หากไม่มีใครอยากฟังเหตุผลและหากมันเป็นแค่การระบายอารมณ์
หากคุณระบายอารมณ์เสร็จแล้ว ผมก็ขอตัว
ขุ่นมัว ผมอารมณ์ขุ่นๆตลอดบ่ายหลังจากคุยกับเขา
เพื่อนสนิทอีกคนที่พอรู้แววว่าเกิดอะไรขึ้นเดินเข้ามาหา
เธอบอกกับผมว่า ก็มองกันต่างมุม เขาเองก็มีความรู้สึกเหมือนกัน
ผมบอกว่า ผมก็เข้าใจว่าทำไมเขาถึงโกรธ ผมก็ยอมรับมัน
แต่เขาไม่ยักกะเข้าใจว่าทำไมผมถึงไปไม่ได้
ผมเพ่งสายตามองรูปที่พวกเราถ่ายด้วยกันที่แปะไม่ไกลจากคอมที่นั่งทำงาน
ตอนนั้นพวกเรายังเด็ก ตอนนั้นพวกเรายิ้มแย้ม ตอนนั้นพวกเรารักกัน
ผมยังคงเพ่งมองรูปนั้น แม้จะปวดตาเพราะแสงแดดยามเย็นที่ส่องเข้าห้อง
แล้วตอนนี้ล่ะพวกเรายังรักกันไหม ?
ผมเอนตัวพิงพนักเก้าอี้ หลับตาลงอย่างอ่อนเพลีย
แล้วตอนนี้ล่ะพวกเรายังรักและเข้าใจกันดีอยู่ไหม ?คำถามวนเวียนในหัว
ผมหลับตาอยู่นาน ในหัวครุ่นคิด
ท้ายสุด ผมก็ได้คำตอบของคำถามเมื่อครู่
ก็เพราะรักน่ะสิ เขาถึงได้ผิดหวัง
ก็เพราะรัก เขาถึงได้คาดหวัง
ยิ่งรักมาก ยิ่งสนิทมาก ความคาดหวังก็จะสูงมากขึ้นตาม
และเมื่อผิดหวัง มันก็จะรุนแรงมากเช่นกัน
ผมยังคงกึ่งนั่งกึ่งนอนมองเพดานสีขาวของห้องทำงาน
ความรู้สึกปวดเบ้าตาเมื่อกี้หายไป
อืมม .. ผมไม่ควรจะรู้สึกหงุดหงิดที่เขาโกรธผมสินะ
ผมควรจะรู้สึกดีใจมากกว่า
ก็เพราะเขารักผมมากไม่ใช่รึ เขาถึงได้โกรธมากเช่นกัน
คิดว่าเขาต้องการแค่ว่า ผมช่วยบอกเขาก่อนล่วงหน้านานๆได้ไหม เขาจะได้เตรียมใจและเตรียมการอย่างอื่นไว้ก่อน
บางที ผมก็หลงลืมที่จะดูแลความรู้สึกของคนใกล้ๆตัว
ผมมักคิดว่า เขาคงเข้าใจ เหมือนที่ผมจะเข้าใจเขา
แต่ผมลืมไปว่า คนเราแตกต่างกัน
แม้จะมีความรักที่เหมือนกัน แต่ .. แต่ละคนก็มีมุมที่มองความรักนั้นต่างกันไป
แค่รักอาจจะยังไม่พอจริงๆ มันคงต้องคอยดูแลด้วยสินะ
หากความรักของพวกผมเหมือนต้นไม้ มันก็คงเป็นต้นไม้ที่อดทนเหลือเกิน เพราะผมมักจะลืมรดน้ำให้มันประจำ
เย็นนั้นพวกเราเดินกลับบ้านมาด้วยกัน
เราไม่ได้คุยกันมากนัก ปล่อยให้เพื่อนอีกคนคุยเจื้อยเเจ้วไป
แต่อย่างน้อย ตอนแยกกัน เขายังคงโบกมือร่ำลาผม
หากเขาโกรธผมมากมายจริงๆ เขาคงไม่มองหน้าผมแน่ๆ
และผมเดาได้เลยว่า เขาก็กลัวผมจะโกรธเขาเหมือนกัน
ก็คราวหน้าก็คิดก่อนจะระบายอารมณ์ใส่ผมมั่งก็ดีนะ
เฮ้อ .. ไอ้เพื่อนรักเอ๊ย เรายังต้องอยู่ด้วยกันอีกนาน ไม่ว่าเอ็งจะชอบหรือไม่ก็เหอะนะ
ว่าแต่ .. วันนี้ผมจะหาอะไรไปง้อเขาดีนะ
(ผมไม่ตั้งข้อรังเกียจรังงอนกับการง้อใครก่อนหรอกนะฮะ ก็ผมน่ะกลัวเขาไม่รักผมจะตายไป ^^" )
ありがとう。 for you ver. - DEPAPEPE
Create Date : 19 มกราคม 2552 |
|
9 comments |
Last Update : 20 มกราคม 2552 8:08:41 น. |
Counter : 589 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: ภูติ 20 มกราคม 2552 8:12:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: พิม IP: 125.24.79.202 20 มกราคม 2552 10:01:37 น. |
|
|
|
| |
โดย: ::ดินสีชมพู:: IP: 125.24.137.58 20 มกราคม 2552 11:24:43 น. |
|
|
|
| |
โดย: ภูติ 20 มกราคม 2552 12:48:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: U can.. IP: 202.57.129.65 20 มกราคม 2552 13:24:37 น. |
|
|
|
| |
โดย: :: ดินสีชมพู :: IP: 124.121.162.227 20 มกราคม 2552 22:48:23 น. |
|
|
|
| |
โดย: ภูติ 20 มกราคม 2552 23:22:21 น. |
|
|
|
| |
โดย: ::ดินสีชมพู:: IP: 124.121.159.163 22 มกราคม 2552 13:25:55 น. |
|
|
|
| |
โดย: ifyouseek IP: 125.24.21.241 23 มกราคม 2552 8:47:47 น. |
|
|
|
|
|
|
คลิ๊กบนภาพเพื่อดูขนาดจริง
ปล. ภาพจากมือถือฮะ เลยไม่ค่อยชัดเท่าไร