BlogGang.com : : navagan : *** John Wick: Chapter 3 – Parabellum *** กฎ กรรม เกม

*** John Wick: Chapter 3 – Parabellum *** กฎ กรรม เกม

*** John Wick: Chapter 3 – Parabellum ***

John Wick: Chapter 3 – Parabellum เดินเรื่องต่อเนื่องจากตอนจบในภาคสอง โดยไม่ทิ้งช่วงเวลาจากภาคที่แล้วแม้แต่นาทีเดียว นั่นทำให้ภาคนี้กับภาคสอง แทบจะเป็นหนังเรื่องเดียวกัน ดังนั้นหนังจึงไม่มีการเกริ่นนำหรือปูเนื้อเรื่องอีก

ในภาคนี้ John Wick (Keanu Reeves) ต้องหาทางเอาตัวรอดจากสิ่งที่เขาได้ก่อไว้ในภาคที่แล้วนั่นคือการ “ละเมิดกฎ”

ดังนั้น theme หลักของหนังก็คือ “Consequence” หรือ “ผลกรรม” หรือผลของการกระทำ ที่ John ไม่อาจหลีกเลี่ยงได้ ซึ่งมันต่อเนื่องมาจากภาค 2 ที่ theme หลักว่าด้วย “กฎ”

ท่ามกลางฉาก action ที่เป็นจุดขาย “กฎ , กรรม และ เกม” คือ องค์ประกอบหลักที่เป็นเหมือนฉากหลังและบรรยากาศโดยรอบที่อบอวลในโลกอาชญากรรมของหนัง

(จากนี้ไปเปิดเผยเนื้อหาสำคัญ)

อย่างที่เราทราบกัน “กฎ” ในหนังถือเป็นสิ่งที่ศักดิ์สิทธิ์มาก ทุกคนล้วนแต่ต้องทำตามกฎ ซึ่งหนังย้ำประเด็นนี้ในการกระทำของตัวละครทั้งหลายที่ต้องทำในสิ่งที่ไม่อยากทำ ทั้ง The Director (Anjelica Huston) และ Sofia (Halle Berry) ที่ต้องยอมช่วย John ตามกฎและสัญญาที่เคยให้ไว้กับ John แม้ตัวเองจะไม่เต็มใจกับความเสี่ยงในการถูกตามล่าโดยสภาสูง

ดังนั้นในหนังเราจะเห็น John ที่กำลังรับ “กรรม” จากการละเมิด “กฎ” ตามทวงคืนบุญคุณที่เขามีสิทธิ์ได้รับตาม “กฎ” เพื่อเอาชีวิตรอด

นี่คือความย้อนแย้งเมื่อ John ที่ละเมิดกฎพยายามเอาตัวรอดด้วยการใช้กฎ

สัญลักษณ์ว่าด้วยการปรากฏตัวของ “สัตว์” (โดยเฉพาะ "สุนัข") ยังถูกใช้ในลักษณะเดียวกับหนังภาคที่แล้ว

เราจะพบว่า John ที่ทิ้งกฎไปแล้วจะอยู่กับสุนัขของเขา แต่เมื่อ John ต้องเอาตัวรอดในโลกอาชญากรรม เขาก็ต้องฝากสุนัขเอาไว้กับโรงแรม

พูดอีกนัยหนึ่งก็คือ John ทิ้งความเป็น “สัตว์” ของตัวเองชั่วคราวแล้วกลายเป็น “คน” เพื่อทำตามกฏ

หนังเสริมประเด็นนี้เข้ามาอีกครั้ง เมื่อตอนที่ John และ Sofia พร้อมกับสุนัขของเธอไปพบกับสมาชิกสภาสูงใน Casablanca John ก็มีเหตุให้ต้องละเมิดกฎอีกครั้ง

เหมือนที่ตัวละครหนึ่งในเรื่องพูดว่า “ถ้าเราไม่ทำตามกฎ เราก็ไม่ต่างอะไรจากสัตว์”

ดังนั้น "สุนัข" จึงเป็นสัญลักษณ์ว่าด้วยการละเมิดกฎ

ซึ่ง John มักจะละเมิดกฎเมื่อต้องอยู่ใกล้สุนัขเสมอ

ในโลกที่กฎและกรรมทำงานได้อย่างมีประสิทธิภาพแบบนี้ การจะแหกกฎต้องมีแผนการและต้องเล่นเกมให้เป็น

ดังนั้นท่ามกลางฉาก action ขอหนัง มันจึงมีความเป็นหนัง "เกมการเมือง" อยู่ในที

ซึ่งเกมนี้มีผู้เล่นคือ 2 ฝ่ายที่อยู่ตรงกันข้าม คือ

1. Winston (Ian McShane) ผู้จัดการโรงแรม The Continental New York ที่ถูกสภาสูงสั่งปลดจากตำแหน่ง เนื่องจากปล่อยให้ John ฆ่าคนในโรงแรมอันเป็นกฎข้อห้ามสำคัญ

(สำหรับ Winston แล้ว John เป็นเหตุให้ Winston ถูกสภาสูงเล่นงาน)

2. สภาสูง ซึ่งมี The Elder (Said Taghmaoui) คุมอำนาจอยู่ มีคำสั่งให้จัดการลงโทษคนที่ช่วยเหลือ John ทุกคน

(สำหรับสภาสูง John เป็นเหตุให้เกิดความวุ่นวายจากการละเมิดกฎในโรงแรม)

ดังนั้น John คือ ปัญหาของ Winston และ สภาสูง

John ซึ่งเป็นสาเหตุให้เกิดเรื่องวุ่นวายทั้งหมดจึงถูกใช้เป็นหมากใน "เกมคานอำนาจ" ระหว่าง Winston และ สภาสูง โดยไม่รู้ตัว

ซึ่งกติกาอันเรียบเรียบง่าย คือ

“ใครควบคุมปัญหา (John) ได้ คนนั้นเป็นฝ่ายชนะ”

สภาสูงใช้อำนาจที่เหนือกว่าบังคับ John ให้ไปฆ่า Winston
ก่อนที่ Winston จะใช้ความเป็นเพื่อนโน้มน้าวให้ John อยู่ข้างตนเองเพื่อต่อสู้กับสภาสูง

เมื่อจบเกม Winston ซึ่งเป็นฝ่ายชนะจึงขอเจรจากับสภาสูงเพื่อขอตำแหน่งคืน

และเพื่อทำลายเกมนี้ให้จบลงไม่สามารถเล่นต่อได้ Winston จึงต้องกำจัด John ในฐานะ "ตัวหมาก" ที่ใช้เดินเกมนี้ทิ้งไป

(เราไม่อาจแน่ใจว่า Winston ตั้งใจกำจัด John จริงๆ หรือแกล้งทำเป็นกำจัด John แต่ผลลัพธ์ที่เขาคาดหวังคือ John ต้องไม่อยู่เป็นหมากในการเล่นเกมนี้อีกต่อไป)

สิ่งที่น่าสนใจในหนังก็คือ วิธีการปฏิบัติกับปัญหาใน 2 รูปแบบ

1. ในช่วงครึ่งแรกของหนัง มันคือการพยายามกำจัด John ซึ่งส่งผลให้เกิดความวุ่นวายโกลาหลในโลกอาชญากรรม

ซึ่งวิธีการแก้ไขปัญหา (John) ด้วยการกำจัดให้หมดไปในทันที อาจเป็นวิธีที่ยากและสร้างความเสียหาย

และที่สำคัญคือ มันเป็นความน่าเสียดายที่ไม่ได้ใช้ “วิกฤติ” ให้เป็น “โอกาส”

2. ในช่วงครึ่งหลังของหนังเราจึงเห็น Winston และสภาสูง ใช้ปัญหา (John) ในการกำจัดฝ่ายตรงข้ามและสร้างความได้เปรียบให้กับฝ่ายตนเอง

ดังนั้นการใช้ประโยชน์จากปัญหาจึงเป็นวิธีที่สร้างคุณค่าให้แก่ผู้เล่นเกมมากกว่าการกำจัดปัญหาทิ้งไปเฉยๆ

แต่ก็ต้องระวังให้ดีถ้าคิดจะเล่นกับปัญหา เพราะขึ้นชื่อว่าปัญหามันย่อมไม่ส่งผลดีแน่ถ้าไม่สามารถควบคุมมันได้

John Wick: Chapter 3 – Parabellum กลายเป็นหนัง action ที่น่าจดจำมากที่สุดเรื่องหนึ่งในรอบหลายปี

แม้จะมีความเหนือจริงมากขึ้นเรื่อยๆ (ตกตึก, โดนแทง แต่ก็ยังอึดทนเหนือมนุษย์) ขาดความเป็นเหตุเป็นผลมากขึ้นเรื่อยๆ (ทำไมฝ่ายตรงข้ามไม่สามารถจัดการ John ได้ทั้งที่มีช่องโหว่อยู่มากมาย)

แต่ความสร้างสรรค์ในการออกแบบฉาก action และอารมณ์ขันที่ถูกหยอดมาเป็นระยะ ก็สร้างความบันเทิงได้อย่างยอดเยี่ยม

โดยเฉพาะ action ที่ New York และ Casablanca รวมถึงฉากดวลปืนในโรงแรมช่วงท้ายเรื่อง

อย่างไรก็ตาม action การต่อสู้แบบตัวต่อตัวช่วงท้ายเรื่องกลับเป็นจุดบอดของหนังเพราะความจริงจังที่หายไป แถมไร้ซึ่งความแปลกใหม่

และเหมือนจะไม่รู้ตัวหนังยังลากยาวในฉากเหล่านี้ให้นานเกินจำเป็น

ความเป็นเหตุเป็นผลของหนังถูกละเลยอย่างจงใจ แต่หนังก็ยังเต็มไปด้วยประเด็นน่าสนใจ
คล้ายกับนิทานเหนือจริงแต่แฝงด้วยแง่มุมเชิงอุปมาอุปไมย

สำหรับคอหนัง action ที่ไม่สนใจความสมจริงมากนัก John Wick: Chapter 3 – Parabellum เป็นหนังที่ห้ามพลาด

หนังเป็นเหมือนโชว์ action ที่น่าตื่นตาตื่นใจและสร้างสรรค์ แม้จะมีบางช่วงที่ไม่ได้ดีเยี่ยม แต่ก็ไม่มากพอที่จะทำให้เสียดายค่าตั๋ว

และถึงแม้หนังจะไม่ได้ลุ่มลึก แต่มันก็มีแง่มุมที่น่าสนใจ โดยเฉพาะประเด็นที่ว่าด้วย กฎ, กรรม และเกมการเมือง

8 / 10 ครับ

Create Date : 22 พฤษภาคม 2562

Last Update : 22 พฤษภาคม 2562 22:50:07 น.

2 comments

Counter : 2931 Pageviews.

กระทู้ที่ตั้งใน Pantip

https://pantip.com/topic/38894066

โดย: navagan

วันที่: 25 พฤษภาคม 2562 เวลา:2:38:33 น.

ตามมาอ่าน
หายไปนานนะคะ
เจิมบอก

โดย: อุ้มสี

วันที่: 6 มิถุนายน 2562 เวลา:20:43:17 น.