เข้ามาอ่านตามคำเชิญครับ (แต่ถึงไม่เืิชิญผมก็มา 555)

ขอให้ดาวบทวิเคราะห์นี้ครับ ชอบมาก ขอนำไปแปะในบล็อคนะครับให้คนได้อ่านกัน

ถ้าหนังเรื่องนี้สามารถให้อารมณ์ได้เหมือน Eternal Sunshine of the Spotless Mind ก็คงดีนะครับ แต่ก็เข้าใจว่า "ได้อย่างก็ต้องเสียอย่าง"

ในแง่นี้ผมมองว่า Fischer, Jr ที่เป็นเป้าหมายนั้นอาจเป็นผู้ชมก้ได้มั๊งครับ โนแลนเข้าไปสร้าง(ฝัง)ความบันเทิงแก่ผู้ชม (ฮา)

ผมติดเหมือนกับคุณนวกานต์เรื่องฝันชั้นที่สามที่เป็นหิมะเหมือนกันครับเพราะมันดูโดดมากและไม่เข้าพวกเอาเสียเลย แต่พอมาลองพิจารณาดีๆถึงเรื่องสีของภาพในแต่ละฝันแล้วผมคิดว่ามันน่าจะมีความหมายอะไรบ้างอย่างเหมือนกับที่ผมได้เขียนไว้ในบล็อคครับ

คุณนวการต์ลืมพูดถึง มาริญง โกติญาร์ด ไปหรือเปล่าครับ???? 555

ผมว่าตอนจบแบบนี้แหละที่มันเป็นสเน่ห์และเหนือชั้นที่สุดแล้วและสำหรับผมมันคือ "แง่ลบ" ครับ

ขอบคุณกับความคิดเห็นที่นำมาเสนอครับ

เป็นบทวิจารณ์อีกมุมสำหรับความฝันคือภาพยนตร์ ตั้งแต่อ่านมา
ยังไม่มีใครตีความตามที่คุณเขียนนะ น่าสนใจดี

ผมจะบอกว่า ผมกลับชอบในส่วนการแสดงของ ซีเลียน เมอร์ฟีย์
เพราะเขาสามารถทำให้คนดูรู้สึกว่านี่แหละคือโลกความจริงนะ (โลกความจริงคือการที่เรานั่งดูหนังที่กลุ่มคนกลุ่มหนึ่งพาเข้าไปในฝัน) หรือจะพูดก็คือ ซีเลียนเปรียบเสมือน" โทเท็ม" ของคนดู ที่ทำให้เราไม่หลงทางเข้าไปในความอ้างว้าง ตระการตา และ ทับซ้อนของหนัง โนแลนนั้นได้ ยัดโทเท็ม(ซีเลียน)ให้คนดูตั้งแต่ฝันชั้นcrate ยัน ชั้นห้วงนรก และทันทีที่ตัวโทเท็มตัวนี้ตื่นขึ้น คนดูจึงได้รู้สึกว่า "เฮ้อ" โล่งอกหลังจากที่วิ่งเข้าไปในนั้น 2ชั่วโมงครึ่ง ... ซีเลี่ยนแสดงเป็นโทเท็มได้สมบูรณ์แบบมาก เป็นโทเท็มที่หมุนตลอดเวลา วิงๆอึงๆวนๆ "นี่มันอะไรวะเนี้ย" ผ่านสายตาตลอด ในขณะที่คนอื่นๆ เข้าใจดีว่าเกิดอะไรขึ้น ต้องทำอย่างไรถึงจะผ่านไปได้ ...และโทเท็มนี้ก็หยุดหมุนพร้อมๆกับการตื่นของเขา(และคนดู)

โนแลนฉกาจมาก Incept ตั้งแต่ตัวหนังยันคนดู
แต่ที่ร้ายกาจกว่านั้นคือ Incept ตัว Inception เองด้วย!!

เราถึงมานั่งดีความกันอยู่นี่ไง!!!

เป็นหนังที่ทรงพลังเรื่องแรกของปี 2010

อ่านการวิเคราะห์ของท่านก็ยัง งงๆ
อยู๋
ดังนั้น คงต้องกลับไปซ้ำอีกครั้งในรายละเอียด
เงื่อนไขที่เล่าเร็วเสียจน
ตามไล่คิดเงื่อนไขเหล่านั้นไม่ทัน

ชอบความคิดที่ว่าไม่ควรฝืนธรรมชาติ เคยอยู่กันจนแก่เฒ่าแล้วหนึ่งรอบก็น่าจะพอ
ไม่ต้องมาวนหลายรอบจนเป็นปัญหา ผมว่าเชิงพุทธเลยครับ ปล่อยวาง เข้าใจธรรมชาติ

คุณว่าฉากจบเป็นเรื่องจริงหรือความฝันครับ?

คารวะเ้ม้นต์คุณจวงจื้อ 3 จอกครับ

เล่นเฟสบุคใหมท่าน ถ้าเล่นก็รบกวนแอ่ดมาหน่อยเน้อ

//www.facebook.com/ayuwat.angkhawut?ref=profile

กำลังไล่หาความกระจ่างในการหลุดจากฝันขั้นที่4ครับ
ถ้าฆ่าตัวตายแล้วสามารถหลุดพ้นได้ แล้วถ้าอยู่จนแก่ตายหล่ะครับ คือดอมเล่าว่าอยู่กับมอลจนแก่ แต่ก็มีฉากที่รอรถไฟทับตายที่ยังเป็นหนุ่มกันอยู่เลยไม่เข้าใจว่าพวกเขากลับมาได้ยังไง

รบกวนแลกเปลี่ยนความเข้าใจด้วยครับ

ผมมีคำถามสำหรับใครที่ไปดูมาแล้วช่วยออกความคิดเห็นหน่อย ผมดูมาแล้ว2รอบ ยังเก็บได้ไม่หมด
1. คอปบอกแอเรียลว่าอยู่ในห้วงนรกราว50ปี แต่กลับดูไม่แก่เลย เพราะอะไร(สังเกตจากก่อนโดนรถไฟทับหัว)
2. ห้วงนรกคือฝันเบื้องลึกแล้วถ้าเราฝันอีกในห้วงนรกละจะไปไหน?
3. ถ้าตายในห้วงนรกเราจะตื้นจากฝัน(จากที่คอปและมอลล์ให้รถไฟทับ) แล้วในกรณีที่ใช้ยานอนหลับที่แรงมาก เราจะตื่นรึเปล่าแล้วถ้าไม่ตื่นละจะไปไหน
4. ห้วงนรกคือ ฝัน4ระดับใช่เปล่าหรือว่าลึกกว่านั้น
ผมดูแล้วรู้สีกมีคำถามไม่กระจ่างอะ เพื่อนๆช่วยลงความคิดเห็นหน่อยนะ ปล. ขออภัยสำหรับท่านที่ยังไม่ได้ดู เพราะมีสปอยหน่อยๆ

ตอบคุณ Seam-C

ผมโดนน้อง Page ครอบงำไปแล้วครับ




ตอบคุณ forever movie, Roundshady, Mr.Chanpanakrit







ตอบคุณ จวงจื้อ

ซีเลียนเปรียบเสมือน" โทเท็ม" ของคนดู

แต่อาจเป็นโทเทมลวงก็ได้นะครับ





ตอบคุณ Job

ผมสมัครทิ้งไว้น่ะครับ แต่ไม่เคยเข้าไปดูแลเลย

แต่เดี๋ยวจะเข้าไป Add นะครับ





ตอบคุณ คนขับช้า

ผมไม่มีความเห็นน่ะครับ ดูจบแล้วก็ผ่าน ไม่ได้เก็บไปคิด

ขอตอบคุณ 623 กับ leonscott พร้อมกัน นะครับ


ผมดูไปแค่รอบเดียว และยังจำบางรายละเอียดไม่ได้อีกด้วย หวังว่าการตอบมั่วๆของผม คงช่วยได้บ้าง


ถ้าเงื่อนไขต่างๆในหนังถูกต้องสมบูรณ์ ไม่แย้งกันเองนะครับ




1. คอปบอกแอเรียลว่าอยู่ในห้วงนรกราว50ปี แต่กลับดูไม่แก่เลย เพราะอะไร(สังเกตจากก่อนโดนรถไฟทับหัว)

ตอบ ฝันชั้นที่ว่าอาจจะไม่ใช่ "นรก" ก็ได้นะครับ จำไม่ได้เหมือนกัน


2. ห้วงนรกคือฝันเบื้องลึกแล้วถ้าเราฝันอีกในห้วงนรกละจะไปไหน?

ตอบ "ห้วงนรกกว่า"

คิดว่าห้วงนรกคงหมายถึงชั้นที่ลึกมากๆ น่ะครับ แต่คงลงไปได้เรื่อยๆ ไม่สิ้นสุด
(นึกถึงฉากกระจกสองบานสะท้อนกันจนไม่มีที่สิ้นสุดในหนังสิครับ)


3. ถ้าตายในห้วงนรกเราจะตื้นจากฝัน(จากที่คอปและมอลล์ให้รถไฟทับ) แล้วในกรณีที่ใช้ยานอนหลับที่แรงมาก เราจะตื่นรึเปล่าแล้วถ้าไม่ตื่นละจะไปไหน

ตอบ เราโดนรถไฟทับ แต่จะไม่ตายครับ และคงจะคิดว่า "เฮ้ย กรูเป็นอมตะนี่หว่า" หรือไม่ก็ "รึกรูกำลังฝันไป" (ก็แหง)


4. ห้วงนรกคือ ฝัน4ระดับใช่เปล่าหรือว่าลึกกว่านั้น

ตอบ ไม่ใช่ครับ คงหมายถึงชั้นลึกมากๆมากกว่า




ปล. ทุกคำตอบเติมคำว่า "คิดว่า" ก่อนหน้าเสมอ

ไม่ฝันแล้วครับตอนท้าย
ได้เห็นหน้าลูก

คุณ Seam-C@exteen เขียนเรื่องสีในฝันแต่ละขั้นน่าสนใจมากครับ

บทความน่าสนใจมากครับ ขยันและตั้งใจกับมันจริงๆ เยี่ยมเลย

ชอบprestigeมากกว่าครับ หนังยังกลมกล่อมไม่พอ

ถือว่าตอบโจทย์ของหนังได้ครอบคลุมดีครับ แถมยังมีการเหยาะแนวคิดและการตีความในสไตล์ของคุณ navagan อีก เยี่ยมครับ ๆ ;)

สำหรับผมแล้วผมชอบอะไรที่เป็นแง่บวกนะครับ คืออย่างน้อยถ้าจะเป็นแง่ลบ ก็ขอให้หนังมันส่งซิกหรือปูทางว่าจะไปทางนั้น (อย่างเช่น Brazil หรือ Pan's Labyrinth) แต่อย่างเรื่องนี้ที่ยกประโยคตอนท้ายว่า “ส่วนใหญ่แล้วความคิดแง่บวก ย่อมเติบโตได้ดีกว่าความคิดแง่ลบ” ผมว่ามันก็เหมือนเป็นการบอกใบ้กับคนดูเหมือนอย่างที่คุณ navagan ว่านะ

สำหรับตอนจบของเรื่องนี้ตามความคิดของผม เจ้าลูกข่างนั้นไม่ใช่สิ่งที่กำหนดชะตากรรมของพระเอกด้วยซ้ำนะครับ แต่เป็น "อำนาจ" ในการทำให้ลูก ๆ หันหน้ามาต่างหาก ที่ถูกโอนเปลี่ยนมือจากจิตใต้สำนึกสู่ความเป็นจริง แค่นั้นผมก็เข้าใจ (ในความคิดของตัวเอง) แล้วว่ามันลงเอยยังไง ;)

@navagan

แน่นอนว่าการวิเคราะห์ด้วยทฤษฎีของฟรอยด์ของผม คงจะลงลึกไม่ได้มากนักครับ เพราะศึกษาแบบมือสมัครเล่นผ่าน pocket book ไม่กี่เล่มน่ะครับ
แล้วก็ไม่ได้อ้างอิงแบบเปิดหนังสือด้วยครับ ซัดเอาจากความทรงจำล้วนๆ และเป็นบทความที่เรียนตามตรงว่าค่อนข้างลวกๆ
(ไม่ค่อยชำนาญการใช้ pantip เลยต้องแก้ไขวรรคตอนกับศัพท์ที่ใช้อยู่หลายครั้ง แหะ แหะ........)

จริงๆ มันจะมีทฤษฎีการตีความฝัน และการลบล้างจิตใต้สำนึก ด้วยการพูดคุยกับคนไข้บนเตียง (คนไข้อยู่ในสภาพกึ่งหลับกึ่งตื่น)
แล้วปล่อยให้คนไข้ได้ปลดปล่อยความรู้สึกในจิตใต้สำนึกตัวเองออกมา โดยจิตแพทย์จะค่อยๆตีความคิด ณ ตอนนั้น ว่าด้วยสาเหตุใดทำให้คนไข้แสดงพฤติกรรมผิดปกติ
แล้วจึงรักษาด้วยการให้คลี่คลายจากจุดนั้น (ฟรอยด์เขียน case study ไว้หลากหลาย - โดยเฉพาะคนไข้ที่มีพฤติกรรมทางเพศที่ไม่ปกติ เช่น สำส่อน - เป็นฮิสทีเรีย - sadomosochism-พวกกามวิปริต)

ตรงนี้ผมว่าเป็นวิธีการที่ INCEPTION ใช้เป็นแรงบันดาลใจในการสร้างโครงสร้างหนังขึ้นมาชัดเจน
แต่ใส่ SPECIAL EFFECT เข้าไปในมันสนุก เกิด di caprio ไปเปิด clinic รับวิเคราะห์จิต แล้วรักษาฟิชเชอร์คงน่าเบื่อตาย

ส่วนเรื่องเข้าไปได้รับแรงบันดาลใจจาก blog ผมไม่เคยเข้าไปใน blog ของใคร เกี่ยวกับหนังเรื่องนี้เลยครับ
และนี่ก็เป็นการวิจารณ์หนังครั้งแรกของผม ที่พยายามเรียบเรียงขึ้นมาเป็นชิ้นเป็นอัน

ส่วนตัว อ่านงานวิจารณ์หนังมาบ้าง (แต่ไม่ได้เรียนสายนี้โดยตรง - โตขึ้นมามีความเสียดายเล็กน้อย)
ชอบหลายสไตล์ทั้งแบบ drama หน่อย อย่างคุณนราและอีแร้ง, แบบในเชิงวิเคราะห์โครงสร้างอย่างลึกซึ้งอย่างคุณประชา สุวีรานนท์,
แบบปรัชญาหนักๆ ของคุณเสรี พงศ์พิศ, หรือแม้กระทั่งวิเคราะห์หนังด้วยคำศัพท์ภาษาอังกฤษของคุณจิระนันท์ พิตรปรีชา.....
ชอบและสนุกกับทุก approach ส่วนตัวคิดว่าแต่ละคนก็จะมี tools และ ทัศนคติในการมองโลกที่แตกต่างกันไป ทำให้การตีความหนังออกมาไม่เหมือนกัน

ส่วนเรื่องการเปรียบเทียบตัวละครในบริบทอื่นๆ พอดีผมเป็นสถาปนิกมั้งครับ เลยอยากลองเปรีบบเทียบดูว่าในโลกแห่งความเป็นจริงทางวิชาชีพ
ใครแต่ละคนควรจะเป็นอย่างไร จริงๆ การทดลองเปรียบเทียบสิ่งหนึ่งในบริบทที่แตกต่างกันออกไป ก็ไม่ได้เป็นความคิดใหม่อะไรนะครับ
คนเราก็ชอบคิดเพื่อทดสอบตรรกะในแง่มุมต่างๆ ในเรื่องทั่วไปอยู่เสมอๆ ครับ

ว่าแต่ว่า คุณ navagan ศึกษาแล้วตีความหนังด้วยวิธีนั้นอย่างไรบ้างล่ะครับ?

^
^
^
^

ขอบคุณครับ imaginarium



สำหรับผมแล้วเรื่อง "ปมปิตุฆาต" นั้น ผมว่าที่วิเคราะห์มาก็โอเคนะครับ

แต่มันไม่ใช่ประเด็นที่หนังเน้นย้ำน่ะครับ เลยเลือกที่จะไม่พูดถึง

จากที่ดูมาวันนี้ เข้าใจว่า
1.คอปกับมอลนอนให้รถไฟทับเป็นระดับ 2 เลยดูไม่แก่ (หลักเดือน) ส่วนที่เขาอยู่กันจนแก่เป็นระดับ 3 (ช่วงเวลานาน 50 ปี)
2.คอปน่าจะติดอยู่ในฝันระดับ 5 ที่ไปหาไซโตะ และอยู่ในนั้นว่าตัวเองทำภารกิจสำเร็จ เพราะเหมือนรู้สึกว่าเขาถูกมอลแทงในระดับ 4 และไม่มีใครอยู่ kick ให้เขาตื่น

ขอบคุณสำหรับบทความดีๆครับ

อ่านจบแล้ว
ว่าจะไปดูอีกรอบยังมึนๆ งงๆ อยู่เลย

งงกับโทเทม ตอนท้ายนี่แหละ

แอบเห็นด้วยตรงที่ว่า ไม่ค่อยชอบฉากท้ายเรื่องเมืองหิมะซักเท่าไหร่ กลุ่มพระเอกเก่งเว่อร์เกิน

ผมขอชื่นชมบทวิจารณ์ของคุณ navagan ในด้านข้อมูลและรายละเอียดประวัติการสร้างหนังของ Nolan ทำให้ได้ทราบแนวคิดของผู้สร้าง Inception ซึ่งขอบอกว่าสุดยอดมากกกกก

ผมดูหนังเรื่องนี้แล้วผมทึ่งในความคิดของ Nolan ที่กล้าเล่นกับจิตของมนุษย์ซึ่งเป็นอะไรที่ลึกซึ้งมาก โดยสามารถนำความคิดซึ่งเป็นนามธรรม(ความฝัน) มานำเสนอให้เห็นเป็นรูปธรรม
ความตอนหนึ่งของหนังที่อธิบายถึงช่วงเวลาของความฝันในแต่ละระดับ (ผมจำตัวเลขไม่ได้แน่ชัดเพราะดูแค่รอบเดียว) Cobb บอกว่าความฝันในระดับที่ 2 กินช่วงระยะนานกว่าฝันระดับที่ 1 และฝันในระดับที่ 3 กินช่วงระยะนานกว่าฝันระดับที่ 2 หลายเท่า ดังนั้นเมื่อฝันลึกลงไปในระดับที่ 3 คุณจะติดอยู่ในนั้นนานนับ 10 ปี ใครที่เคยอ่านหนังสือ ‘ไอน์สไตน์พบ พระพุทธเจ้าเห็น” จะเข้าใจแนวคิดนี้ได้เป็นอย่างดี ในหนังสือเล่มนี้เปรียบเทียบให้เห็นว่าเวลาในนรกภูมิเดินเร็วกว่าเวลาบนโลกมนุษย์หลายเท่านัก (ต่างกันเป็นหมื่นปี) เวลาในโลกมนุษย์ 1 วัน เท่ากับเวลาในนรกภูมิเป็นหมื่นปี ดังที่เราชาวพุทธเคยได้ยินมาว่า ใครที่ทำความชั่วจะตกนรกและจะชดใช้กรรมในนรกชั่วกัปชั่วกัลป์นั่นคือเป็นหมื่นๆปีในนรกภูมิซึ่งเมื่อเทียบกับเวลาในโลกมนุษย์อาจจะไม่กี่ปี แต่ความรู้สึกที่ติดอยู่ในนั้นมันนานในโลกมนุษย์ ในหนัง Inception ตัวละครก็ฝันลงไปลึกใกล้นรกภูมิเต็มทีซึ่ง Ariadne อุทานออกมาหากเธอฝันลึกลงไปถึงระดับที่ 3 จะทำให้ติดอยู่ในนั้นนานเป็นสิบปีเลยหรือ แสดงให้เห็นว่า Nolan มีความรู้(หรืออาจจะไม่รู้ก็ได้)เกี่ยวกับเวลาในแต่ละพบภูมิของพุทธศาสนาเช่นกัน
ใครที่ยังนึกไม่ออกว่าการติดอยู่ในห้วงเวลาในความฝันระดับที่ 3 ทำให้รู้สึกว่าติดอยู่ในนั้นแค่ไหน ลองดูหนังเรื่อง “Narnia” ภาคที่ 1 แล้วจะเข้าในความรู้สึกของการติดอยู่ในความฝันนานๆๆๆๆ

ส่วนตัวละคร” Mal” ซึ่งในเรื่องเป็นเสมือนตัวร้ายของเรื่องนั้น Mal เกิดไปยึดติดและแยกแยะไม่ออกระหว่างความฝันและความจริง เมื่อมองในมุมของพุทธศาสนาก็คือ Mal ไปติดหรือลุ่มหลงกับภาพนิมิต ซึ่งในพุทธศาสนาได้สอนให้เราได้รู้จักการทำสมาธิเพื่อให้จิตสงบ พระพุทธเจ้าก็ตรัสรู้ได้จากการทำสมาธิ ซึ่งเมื่อทำสมาธิเมื่อมาถึงระดับหนึ่งแล้วจะเกิดภาพนิมิต พระอาจารย์ทุกท่านที่สอนการทำสมาธิจะเน้นให้ทราบว่าเป็นเพียงนิมิตอย่ายึดติดให้ปล่อยวาง และรับรู้ก็พอ หากยึดติด ไปลุ่มหลงในนิมิตก็จะทำให้จิตเพี้ยนไปได้ เช่นเดียวกันกับ Mal ที่ไปยึดติดและไม่ปล่อยวาง

สรุปว่าหนังเรื่อง Inception หากดูให้ลึกซึ้งแล้วมีคติธรรมแฝงอยู่ไม่น้อยขึ้นอยู่กับผู้ชมจะมองในมุมใด

เก่งครับ

ขออนุญาติ นำบทความในส่วนของ "ตัวละครใน Inception เป็น บุคลากรหลากหลายหน้าที่ในกระบวนการสร้างหนัง"

เอาไปประกอบรายงานหน่อยนะครับ จะเอาไปไว้กะส่วนเกร็คเล็กเกร็ดน้อย

^
^
^

เอาไปก็อย่าลืมให้เครดิต และอ้างถึงที่มาที่ไปนะครับ


และถ้าเป็นไปได้ขอดูรายงานด้วยครับ

^
^
^
ไม่ไห้เครดิตคงไม่ได้อยู่แล้วครับ ฮ่าๆ
เพราะอาจารย์ คงไม่เชื่อแน่ๆว่าผมคิดเอง
สุดยอดจริงๆ ผมยังคิคไม่ถึงเลยนะครับเรื่องนี้อ่ะ

ส่วนตัวรายงาน เดี๋ยวผมจะเอามาไห้ครับ (รอส่งอาจารย์ก่อน)

^
^
^

รออ่านนะครับ

ขอบคุณมากๆ

คุณปันปัน อธิบายเรื่องเวลา กับ เรื่องนรกภูมิ ได้ดีมากครับ
กลัวทำบาปขึ้นมาทันใด

บอกได้คำเดียวว่า ..นี่แหละสุดยอด เกิดมายี่สิบกว่าปีเพิ่งจะเจอ ต้องขอบคุณคริสโตเฟอร์ โนแลนมากเลยล่ะค่ะ


หรือ...คุณไม่เคยฝันซ้อนฝัน

มาขอบคุณค่าที่แนะนำเรื่อง Inception ให้

แหะๆ
เข้าใจขึ้นเยอะเลย

หลายคนอาจคิดว่าผมวิเคราะห์หนังเกินจริงไปบ้าง คิดลึกเกินไปบ้าง
แต่อย่างน้อยกระทู้นี้ //pantip.com/topic/31584972 ก็ทำให้ผมรู้ว่าผมไม่ได้วิเคราะห์หนังเกินจริง
เพราะสิ่งที่ผมคิด คือแนวคิดเดียวกับ Christopher Nolan

จากข้อ 2 “คริสโตเฟอร์ โนแลนด์อธิบายบทบาทของตัวละครโดยเปรียบเสมือนเป็นกองถ่าย “คอบบ์คือผู้กำกับ, อาร์เธอร์คือโปรดิวเซอร์, แอดเรียนเน่คือดีไซเนอร์โปรดักชั่น, อีมส์คือนักแสดง, ไซโตะคือสตูดิโอ และฟิชเชอร์คือผู้รับชม”

ซึ่งผมไล่เช็คถึงที่มาที่ไปก็คือ ข้อมูลนี้มาจากบทความที่เขียนลงในหนังสือ Entertainment Weekly ฉบับ July 2010 ซึ่งวางแผงวันที่ 23 กรกฏาคม 2010


หนังสือที่มาของบทความ
//popwatch.ew.com/2010/07/22/this-weeks-cover-inception-di-caprio/


เนื้อหาที่ถูกเผยแพร่
//popwatch.ew.com/2010/07/24/behind-the-scenes-of-inception-a-movie-about-movies%E2%80%94and-the-mind-of-its-maker/

ส่วนบทวิเคราะห์ของผมเขียนเสร็จวันที่ 20 กรกฎาคม 2010 ดังนั้นรับประกันได้ว่าผมไม่ได้ลอกแนวคิดนี้มาจากใคร

ปล. จะต่างกันนิดคือ Nolan เขามองว่า Fischer คือ ผู้ชม

ส่วนผมมองว่า Fischer คือ Theme ของหนัง

วันนี้คือ วันที่ 14 ตุลาคม 2562

วันหยุดราชการในปีนี้ เลยมีเวลาได้ดูหนังจาก Netflix หนังดีมาก เราส่วนตัวตีความเรื่องของสมอง อยากเข้าใจความคิดว่าเขาคิดยังไงกับสมอง แต่ดันมาได้อ่านบทวิเคราะวิจารณ์ในแนวนี้ แปลกดี อ่านสนุก

ขอถาม สรุปตอนสุดท้ายนี่เค้าออกจากความฝันและกลับบ้านได้จริงๆ หรือฝันต่อลงไปอีก เพราะลูกข่างมันหมุนต่อเรื่อย

เฉลยหน่อยนะค่ะ