เหนือกว่าชัยชนะ โดย...Insignia Museum สองสามปีมาแล้ว มีคนแนะนำให้ผู้เขียนรู้จัก Website หนึ่ง เขาให้สมาชิกลงทะเบียนเล่นหมากฮอส เมื่อผู้เขียนได้เข้าไปลองเล่นหมากฮอสดู ติดหมับเลย นี่แหละสวรรค์บนดินเชี่ยวหละ เคยคิดว่าตัวเองไม่แพ้ใครในสมัยเด็กๆ ทีแรกก็คิดว่าจะเล่นแค่ฝึกสมอง ที่ไหนได้ เล่นทุกเย็น แถมคืนวันศุกร์เสาร์ เล่นถึงสว่างบ่อยๆ เขามีคะแนนสะสมหากชนะ และจัดลำดับให้ด้วย อยากได้ลำดับต้นๆของประเทศ ผู้เขียนใช้เวลาเล่นกับคนที่ไม่เคยเห็นหน้าค่าตาเป็นเวลาสองปีเต็มๆ ระหว่างเล่นก็มีการแหน็บแนม ชมเชย ให้กำลังใจ บางทีก็ยั่วโมโหกัน ใช้เวลาไปมากมายในการเล่นหมากฮอสกับคนที่เก่งๆ เซียนบางคนก็ใช้สนามนี้ทดสอบฝีมือ บางครั้งฝ่ายตรงข้ามก็ใช้วิธีเดินตามโปรแกรมคอมพิวเตอร์ นับรวมทั้งหมด ผู้เขียนเล่นไปทั้งหมดหมื่นกว่าครั้ง อุแม่เจ้า เป็นไปได้หรือนี่ ในใจคิดว่าประสบการณ์ขนาดนี้ น่าจะลองไปแข่งชิงแชมป์ของสมาคมกีฬาไทย ที่จัดทุกปีที่สนามหลวง คิดเล่นๆว่า ผู้สมัครที่ลงแข่งของสมาคม กับผู้ที่เคยแข่งกันในเน็ท น่าจะคนละกลุ่ม เราน่าจะเหนือกว่า เพราะฝึกปรือได้ทุกวันทุกเวลาที่ต้องการ เจอมาทุกระดับ ปราบมาทั่วทิศ น่าจะคว้ารางวัลใด รางวัลหนึ่งมาเชยชม คิดกระหยิ่มอยู่ในใจ วันนั้นก็มาถึง ปีที่ผ่านมานี้เอง เขาจัดการแข่งขันที่ท้องสนามหลวง ผู้เขียนไปสมัครเข้าแข่งขั้นแข่งหมากฮอส ชิงถ้วยรางวัล พร้อมเงินสด หลายราววัล มีผู้สมัครประมาณ 80 คน จัดแข่งรอบแรก 40 คู่ รอบสองก็จะนำคู่ที่ชนะรอบแรกมาเจอกัน คัดผู้ชนะแต่ละรอบไปแข่งรอบลึกๆ จนกว่าจะได้ผู้ชนะเลิศ เมื่อใกล้เวลาแข่งขัน กรรมการจะประกาศชื่อคู่ต่อสู่ก่อนการแข่งขัน ผู้เขียนเข้านั่งประจำที่เรียบร้อยแล้ว รอดูว่าหน้าตาคู่แข่งจะเป็นอย่างไร รอแล้ว รอเล่า ก็ไม่ปรากฎวี่แวว มองดูคู่อื่นๆเขาก็มากับครบแล้ว คิดว่ารอบนี้คงจะได้ชนะบาย ก่อนจะถึงเวลาแข่งขันสัก 2-3 นาที คู่ต่อสู้ของผู้เขียนก็ปรากฏกายอย่างกระทันหัน ไม่รู่ว่ามาตอนไหน เอ๊ะ! เขาแบกเสื่อมาถุงใหญ่ เขาค่อยๆวางเสื่อลงข้างเก้าอี๊ ที่จะบัญชาการรบ คู่ต่อสู้ของผู้เขียน ร่างกายค่อนข้างผอม แห้งๆ ผิวดำแดง ตาแดงกล่ำ เห่งือออกชุ่มเสื้อเก่าๆ ดูเหมือนจะเดิมมาแล้วหลายกิโลก่อนจะมาถึงสนามแข่งขั้น อาจเพิ่งขายเสื่อได้สักผืนสองผืนไปหยกๆ เขาเอ่ยกับผู้เขียนเบาๆว่า "ออมมือหน่อยนะพี่" ผู้เขียนนึกในใจว่า คงออมไม่ได้หรอก ที่มานี่ก็อยากได้ชัยชนะกลับบ้าน เป็นเกียรติกับวงค์ตระกูลเหมือนกัน เมื่อระฆังดังเกร๊ง การแข่งขันเริ่มขึ้น ต้องชนะสองในสามกระดาน จึงถือว่าชนะขาด ผลัดกันเดินก่อนคนละตา ผู้เขียนไม่เชื่อตัวเองเลยว่า หลังจากที่เดิมไปไม่กี่ตา ผู้เขียนก็จน และเดินไม่ออก เมื่อเริ่มกระดานที่สองก็เช่นเดียวกัน เช่นเคย ไม่ทันนกกระจอกกินน้ำ แพ้อีกตามเคย คู่ของผู้เขียนใช้เวลาเล่นน้อยที่สุดใน 40 คู่ ที่เริ่มแข่งขันพร้อมกัน ผู้เขียนเดินออกจากสนามแข่งขัน แล้วไม่หันกลับไปดูอีกเลย คิดในใจว่า เขาควรจะได้รางวัลใดรางวัลหนึ่ง เพื่อนำไปเลี้ยงครอบครัว อย่างน้อยก็ไม่ต้องขายเสื่อไปหลายวัน นานๆเขาจะได้มีโอกาสอย่างนี้สักครั้ง หลังจากการแข่งขันวันนั้นแล้ว ผู้เขียนก็หันหลังให้กับการเล่นหมากฮอส และภูมิใจเงียบๆ กับเหตุการณ์นั้น จนถึงวันนี้   Create Date : 09 มิถุนายน 2551 16 comments Last Update : 28 มิถุนายน 2551 20:11:07 น. Counter : 769 Pageviews. Share Tweet

แบบนี้เค้าเรียกว่า เหนืออินทรียังมีกระจอกฮะ โถ ผมอยากรู้ว่า คนนั้นเค้าผ่านเข้าไปถึงรอบไหน ว้า รีบออกไปทำไม   โดย: พี่เฮฮา (พี่เฮฮา ) 10 มิถุนายน 2551 0:20:55 น.

อ่านสนุกค่ะ อยากบอกว่าเหนืออินทรียังมีท้องฟ้า... ร่วมภูมิใจด้วยคนค่ะ เก็บไว้เป็นความทรงจำที่ดี คนขายเสื่อ...ที่ผ่านเข้ามาทำให้ชีวิตของ จขบ.เปลี่ยนไป ทำให้เรื่องนี้เป็นตำนาน   โดย: ชิงดวง 10 มิถุนายน 2551 18:28:29 น.

เข้ามาเชียร์เซียนหมากฮอสครับ... ผมเคยเล่นแต่หมากรุกจีน แต่คงไม่มีพรสวรรค์ด้านขบคิดใช้ปัญญาแบบลึกล้ำ เล่นทีไรแพ้เกือบทุกที เคยเล่นทางอินเตอร์เน็ตในเวปแห่งหนึ่ง เล่นจนติดหนึบเป็นตังเม แต่ไม่เคยพัฒนาฝีมือได้เลย คะแนนสะสมมีแต่ทรง ๆ กับทรุด ๆ สุดท้ายก็เลยหันหลังอำลาวงการ ทำใจได้ว่า นี่คงไม่ใช่เกมส์ของเรา.... บางทีเราก็คาดหวังว่า ชัยชนะจะทำให้ชีวิตมีความอิ่มเอมขึ้น แต่แล้วกลับพบว่า ความพ่ายแพ้นั่นต่างหาก ที่ทำให้ชีวิตของเราสมบูรณ์ได้ยิ่งกว่า... ร่วมชื่นชมกับข้อเขียนที่ให้แง่คิดที่ดีกับชีวิตครับ...   โดย: ลุงแว่น 11 มิถุนายน 2551 4:07:07 น.

ว้า เสียดายจังกำลังสนุกเลย ไม่น่าเลย อยากรู้จริง ๆ เค้าคนนั้นผ่านถึงรอบไหน แต่ก็แอบดีใจกับคุณนะค่ะที่มีโอกาสได้ทำในสิ่งที่ชอบ จะมีสักกี่คนที่มีโอกาสแบบนี้ ขอชื่นชมด้วยค่ะ *******************   โดย: molakun1918 11 มิถุนายน 2551 7:58:51 น.

ขอบคุณที่แวะไปทักทายนะคะ เรื่องสนุกและแอบซึ้งตอนจบ เคยหัดเล่นหมากฮอสตอนเด็กๆ แต่พ่อสอนแทบตายก็เล่นไม่เป็น ปัจจุบันนี้ก็ยังเล่นหมากฮอสหมากรุกและไพ่ต่างๆไม่ได้ซักอย่าง... แหง่ะ...   โดย: apple_cinnamon 11 มิถุนายน 2551 12:37:16 น.

ขอบคุณค๊าบ ที่แวะมาเยี่ยมบล็อกลุง ว่างๆแวะมาใหม่นะค๊าบ   โดย: ลุงไอน์สไตน์ (expernet ) 11 มิถุนายน 2551 14:04:57 น.

ขอบคุณน่ะค่ะที่แวะมาเยี่ยมบล๊อกธรรมะของiceicy..น่ะค่ะ เกมส์เล่นหมากฮอส iceicy ก็พอเล่นเป็น แต่เล่นไม่เก่งเหมือนกับคุณInsignia Museum หรอกค่ะ คุณInsignia Museum ถึงขึ้นแข่งชิงแชมป์เลยอ่ะ เก่งจังเลยค่ะ... แล้วคุณคู่แข่งคนสุดท้ายของคุณInsignia Museum เข้ารอบไหน ...อยากรู้จักเลยค่ะ ..   โดย: IceIcy (lcelcy ) 11 มิถุนายน 2551 15:32:44 น.

อยากเฉลยเหมือนกันครับ ว่าคู่แข่งของผู้เขียนเข้ารอบไหน แต่เกรงว่าหากเปิดเผยแล้ว จะไม่สนุกครับ ขอบคุณทุกท่านที่กรุณาเข้ามาเยี่ยมครับ   โดย: Insignia_Museum 11 มิถุนายน 2551 23:48:33 น.

สวัสดีค่ะ อยากทราบเหมือนกัน ว่า คนนั้น เค้าได้ที่อะไร แอบหวังอยู่ในใจเล็ก ๆ ว่า ได้ที่ 1 ใช่หรือเปล่าคะ   โดย: Nilz 12 มิถุนายน 2551 3:17:51 น.

สวัสดีคะขอบคุณที่แวะไปทักทายกันน้ะคะ เคยเล่นหมากฮอสตอนเด็ก ๆ พ่อก็ชอบเล่น เล่นที่ไรแพ้พ่อทุกที .. บทลงท้ายนี่น่าคิดจังเลยคะ แต่ไม่ขอทาย ขอเก็บไว้คิดเล่น ๆ คนเดียวดีกว่า   โดย: pumorg 12 มิถุนายน 2551 3:18:03 น.

ขอบคุณที่แวะเข้าไปทักทายกันครับ น่าประทับใจดีจัง   โดย: jazz..a.a.minor 12 มิถุนายน 2551 14:30:55 น.

เราเคยลองเล่นหมากรุกไทยเหมือนกันตอนเด็ก ๆ แต่ตอนนี้ติดเล่นหมากรุกฝรั่ง (chess) แทน ไม่น่าเลิกเล่นเลยนะคะ แพ้ชนะก็แค่เกมส์   โดย: ostojska 12 มิถุนายน 2551 18:01:21 น.

ขอบคุณที่ไปแวะเยี่ยมที่บล๊อกคะ เล่นหมากฮอสไม่ค่อยจะเก่งเลย แต่ไอ้ที่ติดจะเป็นเกมส์ของยาฮูคะ Litterati อันนี้เล่นมานาน แต่ไม่ชอบเล่นกับคนเดิมๆ ยกเว้นว่าแพ้คะ จะเล่นจนชนะ หรือถ้าเค้าเก่งจริงๆ เราก้อซิ่งหนีซะเอง อิๆๆๆ   โดย: วิ (blimey ) 14 มิถุนายน 2551 2:41:52 น.

สวัสดีค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจเเละความรู้สึกดีๆที่มีให้นะคะ เเล้วจะเเวะมาใหม่ค่ะ   โดย: ajarnmodabac 14 มิถุนายน 2551 16:36:16 น.

ได้ร่วมสนามกับคนเก่ง เก็บความภูมิใจไว้ได้เลยค่ะ   โดย: เจ้าป้ามหาภัย 14 มิถุนายน 2551 22:45:10 น.

ขอบคุณที่แวะเข้าไปทักทายค่ะ ถือว่าเป็นประสบการณ์ที่ดีนะคะ   โดย: ฮักน้ำปิง 14 มิถุนายน 2551 23:38:07 น.