ภาพแห่งอดีตอันไกลโพ้น โดย...Insignia Museum ดวงอาทิตย์ที่เราเห็นกันทุกวันนี้เป็นภาพในอดีตเมื่อ 8 นาทีเศษที่ผ่านมา! นั่นเป็นเพราะว่าแสงต้องใช้เวลาในการเดินทางจากดวงอาทิตย์ถึงโลกใช้เวลา 8 นาทีเศษ ด้วยความเร็วหนึ่งแสนแปดหมื่นหกพันไมล์ต่อวินาที (ท่องจำมาตั้งแต่เด็ก) ถ้าเช่นนั้น เพื่อนของคุณที่นั่งต่อหน้าคุณเดี๋ยวนี้ ก็เป็นภาพในอดีตที่ล่วงไปแล้ว ประมาณ...เศษหนึ่งส่วนล้านๆๆๆ...วินาที เช่นกัน บางคนคิดไกลกว่านั้น เขาบอกว่าแสงที่เราเห็นเวลากลางคืน เป็นแสงจากดาวบางดวงที่อยู่ห่างไกลจากโลกหลายร้อยปีแสง หนึ่งปีแสง หมายถึงแสงจากดวงดาวดวงนั้น ใช้เวลาเดินทางมาถึงโลกเราใช้เวลา 1 ปี หากคำนวณเป็นระยะทางแล้ว มันไกลเกินกว่าความคิดของมนุษย์อย่างเราๆจะจินตนาการไปได้ นักวิชาการหลายคนเพ้อฝันว่า หากจะดูประวัติของดาวที่เกิดพร้อมโลก หรือก่อนโลกเรา ที่อยู่ไกลโพ้นนั้น บังเอิญแสงจากดวงดาวเหล่านั้นเพิ่งจะมาถึงโลกในวันนี้ โอ้โฮ นั่นเรากำลังมองเห็นอดีตเมื่อหลายล้านๆ ปี มาแล้ว แต่จะมีประโยชน์อะไร แสงที่เดินทางมาจากดวงดาวอันไกลโพ้นนั้น มาถึงเราเป็นจุดเล็กๆนิดเดียว หากใครสามารถประดิษฐ์กล้องส่องทางไกลที่สามารถขยายแสงแห่งอดีตนั้นได้ เขาจะเป็นผู้เปิดเผยประวัติศาสตร์ของจักรวาลทีเดียว หรือว่าจิตของบางคนเคยท่องจักรวาลไปถึงดาวเหล่านั้นแล้ว! แสงของดาวแต่ละดวงที่ส่องประกายระยิบระยับนั้น จึงเป็นตัวแทนของ ช่วงเวลาต่างๆ ของดวงดาวที่นับไม่ถ้วนในเวหา ระยะทางห่างไกลจากโลกของเรามากน้อยต่างกันไป แน่นอนว่าแสงระยิบระยับที่เราเห็นนั้น น่าจะเป็นเพียงแสงของดาวฤกษ์เท่านั้น ยังมีดาวอีกเหลือคณานับที่ไม่มีแสงในตัวเอง คล้าย โลก ดวงจันทร์ ดาวเหล่านี้ ก็คงตกสำรวจจากสายตาเรา หากมองในระดับอภิมหาจักรวาลแล้ว พวกเราทั้งหลายจึงหลบในที่ที่ไม่มีใครเห็น การมีชีวิตของเราบนโลกใบนี้ เหมือนเราอยู่ในมุมมืดของจักรวาล ที่เล็กกว่าจุลชีพ ดาวที่ส่องแสงมา จะไม่มีทางรู้เลยว่ามีเรา และมีโลกใบนี้หลบมุมอยู่ในจักรวาลอันไพศาลด้วย   Create Date : 07 มิถุนายน 2551 7 comments Last Update : 25 มิถุนายน 2551 21:23:41 น. Counter : 1430 Pageviews. Share Tweet

มาชื่นชมพิพิธภัณฑ์เครื่องหมายที่น่าทึ่ง และข้อเขียนที่ชวนอ่านครับ ช่วงนี้ผมเขียนบล็อกเกี่ยวกับเรื่องในอดีตแบบ "เท่าที่จำได้" อาจมีหลายคนมองว่าเป็นคนจมอยู่กับอดีต... แต่ผมกลับคิดว่า อดีตและความทรงจำคือรากฐานของชีวิตในปัจจุบันและอนาคต โดยนัยนี้ พิพิธภัณฑ์เชิงวัตถุ และพิพิธภัณฑ์เชิงความทรงจำจึงล้ำค่าอย่างยิ่ง หวังจะได้เป็นพันธมิตรทางความคิดของกันและกันครับ..   โดย: ลุงแว่น 7 มิถุนายน 2551 6:35:53 น.

อ่านแล้วก็งงๆ แต่จินตนาการไปไกลว่า ถ้าคนเราเป็นแค่สิ่งมีชิวิตเล็กๆ ที่อยู่ภายในกล่องที่เรียกว่าจักรวาล แล้วภายนอกกล่่องมีสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่กว่า ซึ่งอาจเป็นคนสร้างเรา คอยสังเกตการณ์เราและควบคุมเราอยู่ เหมือนที่เราทำการทดลองกับพวกเชื้อแบคทีเรียล่ะ? เอร๊ย ไปกันใหญ่แล้วชั้น แหะๆ   โดย: ยัยวุ่น 7 มิถุนายน 2551 12:32:23 น.

เป็นงั้นไป ความคิดแปลกดีน่าวิเคราะห์ น่าติดตามนะคะ   โดย: nathanon 7 มิถุนายน 2551 12:52:30 น.

อดีตเป็นตัวกำหนดปัจจุบัน..และอนาคต จริงๆน่ะสินะ ภาพที่เราเห็นตรงหน้า มันมาจากอดีต.. ดีที่ได้ "รู้" ค่ะ   โดย: จันทร์ไพลิน 7 มิถุนายน 2551 15:33:29 น.

ใช่ครับ มนุษย์เราที่คิดกันว่าเปนสิ่งที่ยิ่งใหญ่ แต่ความเป็นจริงเป็นแค่สิ่งเล็กมากในจักรวาลเท่านั้นแหละครับ   โดย: pUNLIV 7 มิถุนายน 2551 17:12:14 น.

สวัสดีครับ ขอบคุณที่แวะมาทักทายกันนะครับ บทความของคุณเขียนเรื่องของเอกภพได้ดีจังครับ มันช่วยลด "ขนาดตัวตน" ของเราได้ดีเลยครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับ   โดย: ก.ก๋า (กะว่าก๋า ) 8 มิถุนายน 2551 7:19:15 น.

ขอบคุณครับที่แวะไปเยี่ยม ยินดีที่ได้รู้จัก   โดย: chanaw2485 (chanaw2485 ) 8 มิถุนายน 2551 10:58:33 น.