ถนนสายนี้มีตะพาบ ประจำหลักกิโลเมตรที่ 314 : Lie to Me
โจทย์เป็นของคุณ กะว่าก๋า ถ้าพูดเรื่องโกหกผมไม่ค่อยมีเหตุการณ์ที่มันเลวร้ายมาก ๆ และไม่ค่อยได้จำด้วย ขอคัดลอกบทความอันนี้มาแล้วละกันนะครับ คิดว่าเพื่อน ๆ ชาวบล็อกคงเคยได้ผ่านตามาบ้างแล้วครับ เมื่อแม่โกหกผม 8 ครั้งในชีวิต " แม่โกหกผม 8 ครั้งในชีวิต "
1. เรื่องเริ่มขึ้นตอนเมื่อผมเป็นเด็ก ๆ ผมเกิดในครอบครัวยากจน ครอบครัวของเราจนมากจนต้องอดข้าวบ่อย ๆ เมื่อไหร่ก็ตามเมื่อถึงเวลากินข้าว...แม่จะแบ่งข้าวมาให้ผมเพิ่มขึ้นอีก พร้อมทั้งพูดว่า"ลูกต้องกินข้าวเพิ่มขึ้นนะ...ส่วนแม่ไม่ค่อยหิว" นี้เป็นครั้งแรกที่แม่โกหกผม 2. เมื่อผมเติบโตขึ้น คุณแม่เพียรพยายามหาเวลาว่างไปตกปลาในแม่น้ำ เพื่อว่าผมจะได้กินอาหารที่มีประโยชน์ต่อการเจริญเติบโตของผม แม่ต้มปลาที่ตกมาได้ทำเป็นซุปให้ผมกินในขณะที่ผมกินแกงต้มปลา..แม่จะนั่งข้าง ๆผม แทะกิน เศษเนื้อปลาที่ติดอยู่ตามก้างปลาหลังจากที่ผมได้กินเนื้อปลาไปแล้ว ผมรู้สึกตื้นตันใจมาก..ผมพยายามแบ่งเนื้อปลาให้แม่แต่แม่ปฎิเสธทันควันพร้อมกับกล่าวว่า "ลูกกินเถอะ...แม่ไม่ค่อยชอบกินเนื้อปลา" นี่เป็นครั้งที่ 2 ที่แม่โกหกผม 3. เมื่อผมเรียนอยู่ชั้นมัธยม เราต้องใช้เงินเพิ่มมากขึ้น แม่ต้องหารายได้พิเศษด้วยการรับงานเล็ก ๆน้อยจากโรงงานมาทำที่บ้าน บางครั้งผมตื่นขึ้นมาตอนตี 1 หรือตี 2...ผมยังเห็นแม่กำลังทำงาน "แม่ครับ...นอนเถอะครับมันดึกมากแล้ว พรุ่งนี้แม่ต้องไปทำงานอีก" แม่ยิ้มกับผมพูดว่า "ลูกนอนต่อก่อนนะ...แม่ยังไม่เหนื่อย...นอนไม่หลับ" ครั้งที่ 3 แล้วที่แม่โกหกผม 4. ตอนเมื่อใกล้จบชั้นมัธยมผมต้องไปสอบเป็นวันสุดท้าย แม่อุตส่าห์หยุดงานไปเป็นเพื่อนและเพื่อเป็นกำลังใจให้ผม มันเป็นวันที่แดดร้อนมาก ๆ...แม่ต้องรอผมอยู่หลายชม. เมื่อผมทำข้อสอบเสร็จ...รีบออกมาหาแม่เห็นแม่ผมมีเหงื่อออกท่วมตัว.. แต่ท่านกลับรินน้ำเย็นที่เตรียมมาให้ผมดื่มผมเห็นแม่รู้สึกเหนื่อยและร้อนจึงขอให้แม่ดื่มน้ำก่อ น แม่พูดขึ้นว่า "ลูกดื่มเถอะ....แม่ยังไม่กระหายน้ำ" นั่นเป็นครั้งที่ 4 ที่แม่โกหกผม 5. หลังจากที่พ่อผมล้มป่วยและเสียชีวิต คุณแม่ที่น่าสงสารต้องทำงานหนักขึ้นเพื่อหารายได้มาจุนเจือครอบครัว แต่ก็ยังไม่ค่อยเพียงพอไม่ว่าคุณแม่จะพยายามมากขึ้นเ พียงไร คุณลุงที่อยู่ข้าง ๆบ้านท่านเป็นคนดี พยายามมาช่วยเหลือครอบครัวเราเสมอ....เช่นซ่อมแซมบ้านที่ผุพัง..ฯลฯ เพื่อนบ้านเห็นครอบครัวลำบากมากก็แนะนำให้แม่แต่งงาน ใหม่ แต่แม่ยืนกรานไม่เห็นด้วย แม่พูดกับผมว่า "แม่มีลูกอยู่ทั้งคน...แม่ไม่ต้องความรักอีก" แม่โกหกผมเป็นครั้งที่ 5 แล้ว 6. ในที่สุดผมก็เรียนจบและมีงานทำ ผมอยากให้แม่ซึ่งตรากตรำทำงานหนักมาตลอดได้พักผ่อนบ้าง แต่แม่ไม่ยอม.....กลับไปตลาดทุกเช้าขายผักที่หามาได้เพื่อเลี้ยงชีพทั้ง ๆที่ผมพยายามส่งเงินมาให้แม่(ผมต้องไปทำงานในเมืองที่ห่างไกล) แม่ผมไม่ค่อยยอมรับเงินผม..บางครั้งยังส่งเงินกลับคืนให้ผมอีก แม่พูดกับผมว่า "แม่มีเงินพอใช้แล้ว...ลูกควรเก็บเงินไว้สร้างฐานะ" แม่โกหกผมเป็นครั้งที่ 6 7. เพื่ออนาคตที่ก้าวหน้า.. ผมตัดสินใจเรียนต่อปริญญาโทด้วยทุนของมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงในอเมริกา เมื่อผมเรียนจบก็ได้งาน ทำที่นั่นและมีเงินเดือนค่อนข้างสูง เมื่อทำงานไปได้สักพัก...ผมอยากให้แม่ผมมาอยู่กับผมท ี่อเมริกา เพื่อว่าแม่จะได้หยุดทำงาน...พักผ่อนให้สบายในบั้นปลายของชีวิต แต่แม่ผมไม่อยากรบกวนผม...บอกผมว่า "แม่ไม่คุ้นเคยกับชีวิตต่างแดน" ครั้งที่ 7 แล้วซินะที่แม่โกหกผม 8. เมื่อแม่แก่ตัวลงไปเรื่อย ๆ.. ในที่สุดแม่ก็เป็นมะเร็งและต้องเข้ารับการผ่าตัดที่โรงพยาบาล ผมลางานแล้วรีบบินกลับมาหาแม่สุดที่รักทันทีแม่ผมนอนพักฟื้นอยู่บนเตียงเมื่อผมไปถึง น้ำตาผมไหลอาบแก้มเมื่อเห็นแม่ซึ่งผ่ายผอมและดูทรุดโทรมลงอย่างมาก แม่รู้สึกดีใจมากที่เห็นผม....พยายามยิ้มอย่างสดชื่น ด้วยความลำบาก ผมรู้ดีว่าแม่ได้ฝืนความเจ็บปวดรวดร้าวอย่างสุดฝืน จากโรคมะเร็งร้ายที่ลามไปทั่วทั้งตัวผมโอบกอดแม่พร้อมกับร้องไห้ด้วยความสงสาร หัวใจผมในขณะนั้นเศร้าหมองและเจ็บปวดอย่างที่สุดแม่พยายามปลอบผมด้วยเสียงที่แหบพร่าและสั่นเครือ"ลูกรักของแม่...เห็นหน้าลูกแม่ไม่รู้สึกเจ็บแล้ว" นี่เป็นครั้งที่ 8 ที่แม่โกหก และเป็นครั้งสุดท้ายในชีวิตของแม่ที่โกหกผมแม่ที่ผมรักและบูชามาตลอดชีวิตได้ปิดตาลงและจากผมไปอย่างไม่มีวันกลับ หลังจากที่เธอกล่าวคำโกหกครั้งที่ 8 จบลง.........
Create Date : 09 พฤศจิกายน 2565 |
Last Update : 9 พฤศจิกายน 2565 10:37:59 น. |
|
22 comments
|
Counter : 534 Pageviews. |
|
|
|
|
ผู้โหวตบล็อกนี้... |
คุณnonnoiGiwGiw, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณtoor36, คุณRain_sk, คุณปัญญา Dh, คุณกะว่าก๋า, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณทนายอ้วน, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณSleepless Sea, คุณเริงฤดีนะ, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณปรศุราม, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณอุ้มสี, คุณกิ่งฟ้า, คุณhaiku, คุณสองแผ่นดิน, คุณnewyorknurse, คุณหอมกร, คุณtanjira, คุณtuk-tuk@korat, คุณSweet_pills |
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 9 พฤศจิกายน 2565 เวลา:12:13:44 น. |
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 พฤศจิกายน 2565 เวลา:13:44:17 น. |
|
โดย: ทนายอ้วน วันที่: 9 พฤศจิกายน 2565 เวลา:14:35:40 น. |
|
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 9 พฤศจิกายน 2565 เวลา:17:01:10 น. |
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 พฤศจิกายน 2565 เวลา:20:05:35 น. |
|
โดย: อุ้มสี วันที่: 9 พฤศจิกายน 2565 เวลา:22:07:34 น. |
|
โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 9 พฤศจิกายน 2565 เวลา:22:45:54 น. |
|
โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 9 พฤศจิกายน 2565 เวลา:23:17:31 น. |
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 พฤศจิกายน 2565 เวลา:5:21:07 น. |
|
โดย: หอมกร วันที่: 10 พฤศจิกายน 2565 เวลา:9:18:16 น. |
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 พฤศจิกายน 2565 เวลา:20:33:22 น. |
|
โดย: Sweet_pills วันที่: 11 พฤศจิกายน 2565 เวลา:0:35:19 น. |
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 พฤศจิกายน 2565 เวลา:5:19:07 น. |
|
โดย: เนินน้ำ วันที่: 11 พฤศจิกายน 2565 เวลา:11:33:10 น. |
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 พฤศจิกายน 2565 เวลา:14:17:52 น. |
|
| |