You'll Never Walk Alone

<<
พฤศจิกายน 2565
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
9 พฤศจิกายน 2565
 

ถนนสายนี้มีตะพาบ ประจำหลักกิโลเมตรที่ 314 : Lie to Me



โจทย์เป็นของคุณ กะว่าก๋า ถ้าพูดเรื่องโกหกผมไม่ค่อยมีเหตุการณ์ที่มันเลวร้ายมาก ๆ และไม่ค่อยได้จำด้วย ขอคัดลอกบทความอันนี้มาแล้วละกันนะครับ คิดว่าเพื่อน ๆ ชาวบล็อกคงเคยได้ผ่านตามาบ้างแล้วครับ
 

เมื่อแม่โกหกผม 8 ครั้งในชีวิต


" แม่โกหกผม 8 ครั้งในชีวิต "

1. เรื่องเริ่มขึ้นตอนเมื่อผมเป็นเด็ก ๆ ผมเกิดในครอบครัวยากจน
ครอบครัวของเราจนมากจนต้องอดข้าวบ่อย ๆ
เมื่อไหร่ก็ตามเมื่อถึงเวลากินข้าว...แม่จะแบ่งข้าวมาให้ผมเพิ่มขึ้นอีก
พร้อมทั้งพูดว่า"ลูกต้องกินข้าวเพิ่มขึ้นนะ...ส่วนแม่ไม่ค่อยหิว"
นี้เป็นครั้งแรกที่แม่โกหกผม

 
2. เมื่อผมเติบโตขึ้น คุณแม่เพียรพยายามหาเวลาว่างไปตกปลาในแม่น้ำ
เพื่อว่าผมจะได้กินอาหารที่มีประโยชน์ต่อการเจริญเติบโตของผม
แม่ต้มปลาที่ตกมาได้ทำเป็นซุปให้ผมกินในขณะที่ผมกินแกงต้มปลา..แม่จะนั่งข้าง ๆผม แทะกิน เศษเนื้อปลาที่ติดอยู่ตามก้างปลาหลังจากที่ผมได้กินเนื้อปลาไปแล้ว
ผมรู้สึกตื้นตันใจมาก..ผมพยายามแบ่งเนื้อปลาให้แม่แต่แม่ปฎิเสธทันควันพร้อมกับกล่าวว่า "ลูกกินเถอะ...แม่ไม่ค่อยชอบกินเนื้อปลา" นี่เป็นครั้งที่ 2 ที่แม่โกหกผม

 
3. เมื่อผมเรียนอยู่ชั้นมัธยม เราต้องใช้เงินเพิ่มมากขึ้น
แม่ต้องหารายได้พิเศษด้วยการรับงานเล็ก ๆน้อยจากโรงงานมาทำที่บ้าน
บางครั้งผมตื่นขึ้นมาตอนตี 1 หรือตี 2...ผมยังเห็นแม่กำลังทำงาน
"แม่ครับ...นอนเถอะครับมันดึกมากแล้ว พรุ่งนี้แม่ต้องไปทำงานอีก"
แม่ยิ้มกับผมพูดว่า "ลูกนอนต่อก่อนนะ...แม่ยังไม่เหนื่อย...นอนไม่หลับ"
ครั้งที่ 3 แล้วที่แม่โกหกผม

 
4. ตอนเมื่อใกล้จบชั้นมัธยมผมต้องไปสอบเป็นวันสุดท้าย
แม่อุตส่าห์หยุดงานไปเป็นเพื่อนและเพื่อเป็นกำลังใจให้ผม
มันเป็นวันที่แดดร้อนมาก ๆ...แม่ต้องรอผมอยู่หลายชม.
เมื่อผมทำข้อสอบเสร็จ...รีบออกมาหาแม่เห็นแม่ผมมีเหงื่อออกท่วมตัว..
แต่ท่านกลับรินน้ำเย็นที่เตรียมมาให้ผมดื่มผมเห็นแม่รู้สึกเหนื่อยและร้อนจึงขอให้แม่ดื่มน้ำก่อ น
แม่พูดขึ้นว่า "ลูกดื่มเถอะ....แม่ยังไม่กระหายน้ำ"
นั่นเป็นครั้งที่ 4 ที่แม่โกหกผม

 
5. หลังจากที่พ่อผมล้มป่วยและเสียชีวิต
คุณแม่ที่น่าสงสารต้องทำงานหนักขึ้นเพื่อหารายได้มาจุนเจือครอบครัว
แต่ก็ยังไม่ค่อยเพียงพอไม่ว่าคุณแม่จะพยายามมากขึ้นเ พียงไร
คุณลุงที่อยู่ข้าง ๆบ้านท่านเป็นคนดี
พยายามมาช่วยเหลือครอบครัวเราเสมอ....เช่นซ่อมแซมบ้านที่ผุพัง..ฯลฯ
เพื่อนบ้านเห็นครอบครัวลำบากมากก็แนะนำให้แม่แต่งงาน ใหม่
แต่แม่ยืนกรานไม่เห็นด้วย แม่พูดกับผมว่า
"แม่มีลูกอยู่ทั้งคน...แม่ไม่ต้องความรักอีก"
แม่โกหกผมเป็นครั้งที่ 5 แล้ว

 
6. ในที่สุดผมก็เรียนจบและมีงานทำ
ผมอยากให้แม่ซึ่งตรากตรำทำงานหนักมาตลอดได้พักผ่อนบ้าง
แต่แม่ไม่ยอม.....กลับไปตลาดทุกเช้า

ขายผักที่หามาได้เพื่อเลี้ยงชีพทั้ง ๆที่ผมพยายามส่งเงินมาให้แม่

(ผมต้องไปทำงานในเมืองที่ห่างไกล)
แม่ผมไม่ค่อยยอมรับเงินผม..บางครั้งยังส่งเงินกลับคืนให้ผมอีก
แม่พูดกับผมว่า "แม่มีเงินพอใช้แล้ว...ลูกควรเก็บเงินไว้สร้างฐานะ"
แม่โกหกผมเป็นครั้งที่ 6

 
7. เพื่ออนาคตที่ก้าวหน้า..
ผมตัดสินใจเรียนต่อปริญญาโทด้วยทุนของมหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียงในอเมริกา
เมื่อผมเรียนจบก็ได้งาน
ทำที่นั่นและมีเงินเดือนค่อนข้างสูง
เมื่อทำงานไปได้สักพัก...ผมอยากให้แม่ผมมาอยู่กับผมท ี่อเมริกา
เพื่อว่าแม่จะได้หยุดทำงาน...พักผ่อนให้สบายในบั้นปลายของชีวิต
แต่แม่ผมไม่อยากรบกวนผม...บอกผมว่า "แม่ไม่คุ้นเคยกับชีวิตต่างแดน"
ครั้งที่ 7 แล้วซินะที่แม่โกหกผม

 
8. เมื่อแม่แก่ตัวลงไปเรื่อย ๆ..
ในที่สุดแม่ก็เป็นมะเร็งและต้องเข้ารับการผ่าตัดที่โรงพยาบาล
ผมลางานแล้วรีบบินกลับมาหาแม่สุดที่รักทันทีแม่ผมนอนพักฟื้นอยู่บนเตียงเมื่อผมไปถึง
น้ำตาผมไหลอาบแก้มเมื่อเห็นแม่ซึ่งผ่ายผอมและดูทรุดโทรมลงอย่างมาก
แม่รู้สึกดีใจมากที่เห็นผม....พยายามยิ้มอย่างสดชื่น ด้วยความลำบาก
ผมรู้ดีว่าแม่ได้ฝืนความเจ็บปวดรวดร้าวอย่างสุดฝืน
จากโรคมะเร็งร้ายที่ลามไปทั่วทั้งตัวผมโอบกอดแม่พร้อมกับร้องไห้ด้วยความสงสาร
หัวใจผมในขณะนั้นเศร้าหมองและเจ็บปวดอย่างที่สุดแม่พยายามปลอบผมด้วยเสียงที่แหบพร่าและสั่นเครือ"ลูกรักของแม่...เห็นหน้าลูกแม่ไม่รู้สึกเจ็บแล้ว"
นี่เป็นครั้งที่ 8 ที่แม่โกหก

 
และเป็นครั้งสุดท้ายในชีวิตของแม่ที่โกหกผมแม่ที่ผมรักและบูชามาตลอดชีวิตได้ปิดตาลงและจากผมไปอย่างไม่มีวันกลับ
หลังจากที่เธอกล่าวคำโกหกครั้งที่ 8 จบลง.........


 


Create Date : 09 พฤศจิกายน 2565
Last Update : 9 พฤศจิกายน 2565 10:37:59 น. 22 comments
Counter : 534 Pageviews.  

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณnonnoiGiwGiw, คุณโอน่าจอมซ่าส์, คุณtoor36, คุณRain_sk, คุณปัญญา Dh, คุณกะว่าก๋า, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณทนายอ้วน, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณSleepless Sea, คุณเริงฤดีนะ, คุณไวน์กับสายน้ำ, คุณปรศุราม, คุณมาช้ายังดีกว่าไม่มา, คุณอุ้มสี, คุณกิ่งฟ้า, คุณhaiku, คุณสองแผ่นดิน, คุณnewyorknurse, คุณหอมกร, คุณtanjira, คุณtuk-tuk@korat, คุณSweet_pills

 
 
 
 
น่าเศร้าใจจริงๆ ครับ ถ้าระบบอะไรหลายๆ อย่างของบ้านเราดีกว่านี้เหตุการณ์ลักษณะนี้ก็อาจไม่เกิด หรือเกิดแต่น้อยลง
 
 

โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 9 พฤศจิกายน 2565 เวลา:12:13:44 น.  

 
 
 
เป็นบทความที่อ่านแล้วสะเทือนใจนะครับ
แอบคิดว่าแม่ไม่จำเป็นต้องโกหกถึงขนาดนี้ก็ได้
เพราะมันต้องแลกกับเวลาที่จะใช้ด้วยกัน
บางครั้งลูกก็ควรได้รับรู้ความเหนื่อยยากลำบากของพ่อแม่ด้วย
แต่ถ้าเรื่องพื้นๆอย่างขอกงินที่เก็บไว้ให้ลูฏนี่
ผมเองก็เป็นครับ อะไรอร่อยลูกชอบ ยกให้ลูกเลย
บอกว่า "ป๊าอิ่มแล้ว" 555



ปล. อยากให้ชีคสักคนมาซื้อครับ
เราจะได้มีเอ็มปับเป้อยู่ในทีม 555

 
 

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 พฤศจิกายน 2565 เวลา:13:44:17 น.  

 
 
 
โอ๊ยยย เศร้าเลย
 
 

โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 9 พฤศจิกายน 2565 เวลา:14:21:56 น.  

 
 
 
อะไรที่เกี่ยวกับแม่ทำให้บอลร้องไห้หนักๆตลอดครับ เรื่องนี้ก็เหมือนกันครับ

 
 

โดย: ทนายอ้วน วันที่: 9 พฤศจิกายน 2565 เวลา:14:35:40 น.  

 
 
 
เดี๋ยวว จะมาอ่านบล็อกเราแล้วเศร้าไม่ได้
ห้ามเศร้าๆๆๆ..

เอาจริงๆ วันสองวันนี้ เราก็หวิวๆเหมือนกัน
เพราะลูน่าแม่อีตั๊บแมวบ้านตรงข้ามตายแล้ว
อายุยังไม่เท่าไรเลย ฟังแล้วเราก็ได้แต่คิดว่า
ไม่อยากจะนึกว่าถ้าถึงตอนลูกตัวเองต้องจากไป
เราจะไหวหรือเปล่า
 
 

โดย: nonnoiGiwGiw วันที่: 9 พฤศจิกายน 2565 เวลา:14:58:27 น.  

 
 
 
So sad..น้ำตาจิไหล
หรือไหลไปแล้ว..ไม่อยากโกหกตัวเอง.
 
 

โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 9 พฤศจิกายน 2565 เวลา:17:01:10 น.  

 
 
 
เพราะความรักที่มีต่อลูก คุณแม่เลยต้องพูดปด แบบนี้น่าชื่นชมครับ
 
 

โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 9 พฤศจิกายน 2565 เวลา:19:28:33 น.  

 
 
 
ใช่ครับ
ถ้าจะสู้กับแมนฯซิ
ก็ต้องใช้เงินในระดับเดียวกันนี่ล่ะครับ
เงืนสู้เงิน 5555

 
 

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 พฤศจิกายน 2565 เวลา:20:05:35 น.  

 
 
 
สวัสดีครับคุณแฟรงค์

เป็นเรื่องราวตะพาบที่อ่านแล้วจุกมากเลยครับ
ทำให้คิดถึงเรื่อองสมัยเด็กๆ หลายเรื่องไปด้วย

ขอบคุณกำลังใจนะครับ
ผมล่ะอยากถ่ายพระจันทร์ได้สวยๆ แบบเขาบ้างจัง
 
 

โดย: มาช้ายังดีกว่าไม่มา วันที่: 9 พฤศจิกายน 2565 เวลา:21:28:23 น.  

 
 
 

สวัสดีครับคุณแฟรงค์

การพูดโกหก มันเป็นสิ่งไม่ดี เราไม่ควรจะกล่าวคำมุสาแก่ผู้ใดเลย
การพูดโกหก มันเป็นประโยชน์แก่ผู้พูด แต่มันเป็นโทษต่อผู้ฟัง
ผมขอยกให้การพูดโกหกเป็น “สีดำ” ครับ

แต่ผมก็เคยได้ยินคำว่า “โกหกสีขาว” มาด้วยนะครับ

เรื่องแม่โกหก 8 ครั้งที่คุณแฟรงค์นำมาให้อ่าน
จะถือว่ามันเป็นโกหกสีขาวได้รึเปล่า?
เพราะว่า ..
การพูดโกหกของแม่ มันเป็นโทษแก่ผู้พูด แต่เป็นประโยชน์ต่อผู้ฟัง

ผมขอสรุปเอาเองเลยแล้วกันนะครับว่า
เจตนาเป็นตัวชี้วัดแน่นอนครับ
เจตนาของผู้กล่าวคำโกหกนั้น เป็นตัวชี้วัด ว่ามันขาวหรือดำ ครับ

ปล. เรื่องแม่โกหก 8 ครั้ง นี่อาจทำให้บางคนเสียน้ำตาได้เลยครับ

 
 

โดย: สีเมจิก (สมาชิกหมายเลข 5106714 ) วันที่: 9 พฤศจิกายน 2565 เวลา:21:33:03 น.  

 
 
 
แม่ยอมทุกอย่างเพื่อลูกจริงๆ ถ้าประเทศเรามีรัฐสวัสดิการ หรือการเมืองดีกว่าที่เป็นอยู่ทุกอย่างน่าจะดีกว่านี้
 
 

โดย: โลกคู่ขนาน (สมาชิกหมายเลข 7115969 ) วันที่: 9 พฤศจิกายน 2565 เวลา:21:34:23 น.  

 
 
 
แม่เป็นได้ทุกอย่างของลูก
 
 

โดย: อุ้มสี วันที่: 9 พฤศจิกายน 2565 เวลา:22:07:34 น.  

 
 
 
สวัสดีค่ะน้องแฟรงค์ ขอบคุณกำลังใจที่ให้บล็อกตะพาบนะคะ

พี่กิ่งตามมาอ่านตะพาบน้องแฟรงค์ เศร้าจังเลย สงสารแม่เป็นที่สุด ทุกอย่างจะลำบากเพียงไหนแม่ยอมทนได้เพื่อลูกนะคะ

โหวต Literature Blog

 
 

โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 9 พฤศจิกายน 2565 เวลา:22:45:54 น.  

 
 
 
ที่เคยอ่านเจอ เป็นข้อ 2 ครับ แต่เป็น เนื้อปลาทู
แม่จะกินหัวกับก่้าง (เป็นเรื่องจริงที่บ้านของผมด้วย)
 
 

โดย: สองแผ่นดิน วันที่: 9 พฤศจิกายน 2565 เวลา:23:17:31 น.  

 
 
 

อรุณสวัสดิ์ครับคุณแฟรงค์

 
 

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 พฤศจิกายน 2565 เวลา:5:21:07 น.  

 
 
 
เรื่องจริงเหรอคุณแฟรงก์ ไม่น่าใช่หน่า

 
 

โดย: หอมกร วันที่: 10 พฤศจิกายน 2565 เวลา:9:18:16 น.  

 
 
 
ขอบคุณ สำหรับกำลังใจครับ

 
 

โดย: Sleepless Sea วันที่: 10 พฤศจิกายน 2565 เวลา:17:32:08 น.  

 
 
 
เควินเป็นจอมเซฟจุดโทษไปแล้ว
ผมตื่นมาดูผลตอนเช้าครับ
แต่กว่าไฮไลท์จะมาก็บ่ายๆเลย

 
 

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 พฤศจิกายน 2565 เวลา:20:33:22 น.  

 
 
 
เป็นบทความที่ซึ้งกินใจในความรักของแม่มากค่ะคุณแฟรงค์
 
 

โดย: Sweet_pills วันที่: 11 พฤศจิกายน 2565 เวลา:0:35:19 น.  

 
 
 

อรุณสวัสดิ์ครับคุณแฟรงค์

 
 

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 พฤศจิกายน 2565 เวลา:5:19:07 น.  

 
 
 
อ่านแล้วเศร้าจังเลยค่ะ
 
 

โดย: เนินน้ำ วันที่: 11 พฤศจิกายน 2565 เวลา:11:33:10 น.  

 
 
 
ปีนี้จับสลากแต่ละรอบ
สุดยอดมากครับ 555



 
 

โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 พฤศจิกายน 2565 เวลา:14:17:52 น.  

Name
* blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Opinion
*ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet

The Kop Civil
 
Location :
นนทบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 25 คน [?]




Civil Engineer, RID.
[Add The Kop Civil's blog to your web]

MY VIP Friends


 
 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com