ผมว่าวิธีของเข็มน่าจะได้ผล คุณจั๊มพ์ไม่พยายามมาใกล้ผมอีก ผมเอาสเปรย์แก้ปวดกล้ามเนื้อให้ เขาก็ไม่เอา เขายังมองๆ ผม แต่เหมือนเขาจะดูมากกว่าว่า ผมกับเข็มปฏิบัติต่อกันยังไง ผมชินแล้วกับการที่เข็มเอาขนมปังปิ้งไปทาเนยทาแยม ระหว่างที่ผมหั่นไส้กรอก เบคอน ให้เป็นชิ้นพอคำ เสร็จแล้วก็เลื่อนจานไปให้เข็ม แล้วรับขนมปังมาใส่จานตัวเอง คุณจั๊มพ์มองแล้วก็ถอนหายใจ ผมกำลังนึกถึงที่เข็มบอกผมเมื่อคืนว่า ผมเป็นโอเมกาที่อัลฟาต้องคอยเอาใจ เข็มก็ยกจานใส่ผลไม้กับของหวานมาวางให้ แล้วบอกผมว่า ขอกาแฟเพิ่มหน่อย ผมได้ยินคุณจั๊มพ์พูดตอนผมลุกไปแล้วว่า มึงต้องเอาใจโอเมกาขนาดนี้เลยเหรอว่ะ เข็มตอบเขาว่า เออ โอเมกาของกู Rare Item มึงซาบซึ้งรึยังล่ะ จะให้กูจูบโชว์อีกมั้ย

ผมกลับมาอีกที เพื่อนเข็มรวมทั้งคุณจั๊มพ์ ก็พากันไปถ่ายรูปกันหมด เข็มเป็นคนน่ารัก เพื่อนเขาก็ไม่น่าจะเป็นคนเลวร้ายอะไรนัก

เราออกจากรีสอร์ทเกือบเที่ยงแล้ว แวะกินข้าวถ่ายรูปกันที่คาเฟ่ คุณสัตวแพทย์แอบบ่นว่า เจอเด็กยื่นเฟรนช์ฟรายด์ให้กระต่ายกิน พอเข้าไปห้าม ก็โดนพ่อแม่เด็กทำตาขวางใส่ เลี้ยงลูกให้เป็นเทพได้ น่าจะเลี้ยงให้ฉลาดได้ด้วย ผมหันไปส่งสายตาถามว่า มันขนาดนั้นเลยเหรอ เข็มก็ยังพูดต่อว่า ลูกเราคุณห้ามเลี้ยงแบบนี้เลยนะ ไปไหนก็ต้องสอนกันก่อนว่าอะไรทำได้ ทำไมได้ ไม่ใช่ปล่อยให้ทำอะไรเรื่อยเปื่อย เพื่อนเข็มหันมาถามว่า เมื่อก่อนมึงไม่อยากมีลูกไม่ใช่เหรอ นี่เพิ่งเสร็จกันเมื่อเช้า จะวางแผนเลี้ยงลูกกันเลยเหรอวะ เข็มทำหน้าเหมือนเพิ่งนึกได้ว่า เพื่อนอยู่กันเต็ม ก่อนจะหันไปหัวเราะ พูดตอบว่า เมียกูหน้าตาดี ลูกกูออกมา ต้องโคตรน่ารัก กูอยากมีลูก ผิดตรงไหนวะ เพื่อนเข็มพร้อมใจกันส่งเสียง แหวะ ตามด้วยเสียงเถียงกันว่า ใครควรเป็นลุง ใครควรเป็นอา

ส่วนผม นั่งยิ้มเฉยๆ ไม่ได้พูดอะไร เพราะได้ยินเข็มพูดเรื่องลูกทีไร เข็มฉีดยาก็ลอยมาทุกที เรื่องสอนลูกไม่น่ายากเท่าถักเปีย ถ้าเรามีลูกสาว เข็มให้ผมอยู่สบายๆ ไม่ต้องเจอเข็มฉีดยามาหลายวันแล้ว กลับจากมาเที่ยววันนี้ ผมคงไม่รอดแล้ว

กินข้าวเสร็จแล้ว เราก็ไปกันต่อ จุดหมายต่อไปของเรา อยู่หางไปไม่มาก ขับรถไม่นานก็ถึง แล้วเพื่อนเข็มทุกคน ที่กินเหล้าเมาเละกันเมื่อคืน พูดจาทะลึ่งตึงตังกันอยู่เมื่อเช้า ก็มานั่งพับเพียบเรียบร้อย พนมมือแต้อยู่ต่อหน้าเจ้าอาวาส ที่กำลังให้ศีลให้พรหลังรับสังฆทาน ที่เพื่อนเข็มเอาใส่รถมาจากกรุงเทพด้วย เข็มคงเห็นท่าทางงงๆ ของผม ก็เลยบอกว่า เพื่อนกลุ่มนี้ ทำแบบนี้ทุกครั้งเวลาไปเที่ยวด้วยกัน จนกลายเป็นธรรมเนียมไปแล้ว ผลัดกันซื้อแล้วก็หาวัดใกล้ๆ ที่ไปเที่ยว รอบหน้าก็เป็นคิวที่เขาต้องเป็นคนจัดการ ผมชมว่า เพื่อนคุณน่ารักดีนะ เข็มหันมาทำตาแบบนั้นใส่ผมอีกแล้ว ตอนเขาพูดว่า ผมก็น่ารัก อยากชมผมมั้ย

ผมหันหลังเดินหนี ผมไม่อยากชม แต่ผมอยากจูบเขา

ที่วัดมีที่ให้อาหารปลาด้วย เพื่อนเข็มซื้อขนมปังไปคนละตะกร้าใหญ่ๆ เอาไปท้ากันว่า ใครชขว้างได้ไกลที่สุด เล่นกันเอะอะเสียงดังไปทั้งท่าน้ำ เข็มก็ซื้อมาตะกร้าหนึ่งเหมือนกัน แต่ไม่ไปเล่นกับเพื่อน เข็มบอกว่า พวกนั้นท้ากัน ใครแพ้ต้องเลี้ยงมื้อเย็น แต่เขาไม่ได้ไปด้วย  ก็เลยมากับผม ผมฉีกขนมปังเป็นชิ้นเล็กๆ โยนให้ปลาได้หลายครั้งกว่าจะหมดก้อน แต่เข็มโยนทีเดียวทั้งก้อน แล้วถามผมว่า ทำแบบนั้นทำไม ทำแบบนี้สนุกกว่า ผมหัวเราะตอบว่า ผมชิน ตอนเด็กๆ พ่อซื้อให้แค่ก้อนเดียว ผมอยากเล่นนานๆ ก็เลยต้องค่อยๆ ให้ เข็มยิ้มกว้างแข่งกับแดด หยิบขนมปัง 2 ก้อนมาส่งให้ผม พูดกับผมว่า ตอนนี้คุณมีผม แล้วผมก็มีขนมปังเยอะแยะ สนุกให้เต็มที่ไปเลยนะครับ ผมยิ้มรับ หันกลับไปโยน 2 ก้อนนั้นลงน้ำ ผมกำลังดูปลามารุมขนมปังด้วยความตื่นเต้น เข็มก็เทขนมปังลงไปทีเดียวหมดตะกร้า  ปลาตัวใหญ่ๆ ยิ่งรุมกันเข้ามาจนน้ำแตกกระจายขึ้นมาโดนตัว ผมหัวเราะไปด้วย ก้าวถอยหลังไปด้วย ไปตกอยู่ในอ้อมกอดของเข็มพอดี เสียงแซวดังมาแต่ไกลว่า ขอฤกษ์แต่งงานเลยมั้ยมึง เดี๋ยวกูถามให้

เข็มไม่ตอบ เอาแต่หัวเราะ ซื้อขนมปังมาอีกตะกร้า แล้วก็อีกตะกร้า ให้ผมโยนเล่น ผมโดนน้ำกระเซ็นใส่อีก โดนเข็มกอดอีก ไม่มีใครแซวแล้ว ผมได้ยินแต่เสียงหัวเราะของเรา 2 คน เข็มสปอยล์ผมแบบนี้ ถ้าวันหนึ่ง ผมต้องอยู่โดยไม่มีเขา ผมจะอยู่ได้มั้ยนะ

เราแวะซื้อผลไม้ที่ชาวบ้านขายอยู่ริมทาง แล้วไปกินข้าวด้วยกันที่บ้านแม่ ผมเล่าให้แม่ฟังเรื่องพีกับโจ แม่พูดเหมือนเข็มเลยว่า ผมต้องให้โอกาสพี ถ้าวันที่เข็มทำไม่ดีกับผม แล้วแม่ห้าม ผมกับเข็ม ก็จะไม่ได้มีกันและกันอย่างทุกวันนี้ ผมเถียงเสียงอ่อยๆ ว่า ผมเป็นห่วงพี ไม่อยากให้พีผิดหวัง แม่ก็บอกว่า แม่ก็ห่วงจอม แต่ชีวิตเป็นของจอม แม่ก็ต้องตัดใจ ยอมให้จอมเลือกเอง จอมเป็นห่วงพีได้ แต่ไปกำหนด ควบคุมชีวิตเขาไม่ได้นะ เข็มมองยิ้มๆ พูดกับแม่ว่า ผมก็บอกจอมแล้ว แต่ก็จะดื้อ ผมบ่นเบาๆ ว่าวิญญาณพ่อเข้าสิงแน่ๆ แต่แม่หัวเราะชอบใจใหญ่ พูดกับเข็มว่า เข็มพูดเหมือนพ่อเขาจริงๆ นะ ตอนเด็กๆ พอพ่อห้ามอะไร ก็จะดื้อ ต้องมาถามแม่ ให้แม่พูดอีกรอบ ถึงจะยอมทำตาม แล้วพ่อก็จะพูดว่า บอกแล้ว ยังจะดื้อ เข็มฟังแล้วก็หัวเราะ ถามแม่ว่า ตอนนั้นผมทำยังไง แม่ยิ่งหัวเราะ ตอบเข็มว่า ก็ทำหน้าแบบนี้แหละ งอนว่าพ่อแม่เข้าข้างกันเอง ไม่เข้าข้างเขา ผมแกล้งถอนหายใจดังๆ ก่อนจะเก็บจานไปล้าง ปล่อยให้เข็มคุยกับแม่ ผมว่า เข็มต้องมีอะไรอย่างอื่นที่เหมือนพ่อ หรือไม่ก็ทำให้แม่นึกถึงพ่อ ผมไม่เคยเห็นแม่คุยกับใครด้วยท่าทีเปิดเผย ผ่อนคลายแบบนี้เลย ผมเคยเห็นเคสของคนอื่นแล้วผมก็บอกตัวเองมาตลอดว่า ถ้าแม่มีปัญหากับแฟนผม ยังไงผมก็เลือกแม่ เพราะผมอาจจะยังหาแฟนใหม่ได้ แต่แม่หาลูกคนใหม่ไม่ได้แล้ว ผมยิ้มให้กับภาพตรงหน้า ผมโชคดีที่ไม่ต้องเลือก โชคดีมาหลายเรื่องแล้วด้วย ตั้งแต่รู้จักกับเข็ม มันมากจนผมรู้สึกว่าผมน่าจะใช้แต้มบุญเปลืองมากจนมันน่าจะใกล้หมดแล้ว

เอาไว้ค่อยชวนเข็มไปทำบุญใหญ่ด้วยกัน เข็มคงไม่ว่าอะไร

เราช่วยกันปูที่นอน แล้วผมก็ไปอาบน้ำ ออกมาก็เห็นเข็มกำลังดูมือถือ เข็มบอกว่า คลิปวันที่ผมไปดูละครเวทีกับอาม่า กลายเป็นไวรัลไปแล้ว ผ่านมาหลายวันแล้ว คนยังไม่เลิกแชร์กันเลย อีกหน่อยผมคงเป็นคนดัง ผมหัวเราะบอกเข็มว่า คนที่ดังน่าจะเป็นอาม่ามากกว่า ในคลิปผมไม่ได้ทำอะไรเลย แค่ยืนเฉยๆ เข็มกดหยุดคลิป ขยายรูปให้ผมดู แล้วก็บอกว่า แค่นั้นแหละ คุณก็หล่อมากแล้ว เข็มยืดตัวมาหอมแก้มผม แล้วบอกว่า หอมจัง แล้วก็ไปอาบน้ำ

ผมเลื่อนหน้าจอมือถือตัวเองดูบ้าง อดนึกไม่ได้ว่าโลกโซเชียลนี้ช่างหาความเสถียรไม่ได้เอาเลย ตอนที่รถเข็มโดนกรีด ร้านผมโดนปากระจก ผมโดนด่า โดนเหยียด โดนดูถูกสารพัด เข็มก็โดนหาว่าเป็นพวกศักดินา บ้าอำนาจ แต่คอมเม้นท์ใต้คลิปไวรัลนั้น ผมกลายเป็นตัวแทนของคนที่ยืนหยัด ไม่ยอมแพ้ ไม่ก้มหัวให้กับความไม่เท่าเทียมกันในสังคม และเข็มก็เป็นผู้ชายแสนดี ที่ยกย่องให้เกียรติคนรักที่เป็นเพศเดียวกันอย่างเปิดเผย มีคนที่ผมไม่รู้จัก ส่งข้อความมาบอกว่า อยากให้ผมไปดูละครเวทีรอบแรกอย่างเป็นทางการ เขาจะส่งบัตรฟรีมาให้ มีเงื่อนไขว่าขอให้ผมแต่งหน้าแต่งตัวให้พร้อมสำหรับเจอนักข่าว เขาจะขอสัมภาษณ์ความรู้สึกหลังจากดูละคร เอาไว้โปรโมทตามสื่อต่างๆ ผมไม่รู้ว่าโดนหลอกหรือเปล่า ก็เลยรอให้เข็มมาช่วยดู เข็มให้ผมแคปหน้าจอ แล้วส่งไปให้เลขาป๊าช่วยเช็กให้ เข็มจูบแก้มผม แล้วพลิกตัวไปนอน ถามผมว่า ผมขอรีโนเวทบ้านนี้หน่อยได้มั้ย แค่ห้องนี้ก็ได้ ผมมองแบบรู้ทัน พูดกับเข็มว่า แค่คืนเดียว ไม่ได้มานอนบ่อยๆ ซะหน่อย เข็มยังทำเสียงอ้อน พูดกับผมว่า ขออนุญาตรบกวนแม่นิดหน่อยได้มั้ย ผมหันไปถามว่า คุณนิดหน่อยได้เหรอ แน่ใจนะ เข็มถอนหายใจดังพรืด หัวเราะออกมา แล้วพูดว่า ผมยอมคุณก็ได้ แต่ถ้าอีกหน่อย แม่ไม่ยอมย้ายไปอยู่กับเรา คุณต้องยอมให้ผมซ่อมบ้านนี้ใหม่นะ ผมจะทำผนังห้องให้เก็บเสียงดีกว่านี้ ผมไม่อยากทนแบบนี้ไปตลอดนะ

อะไรบางอย่างไหวๆ อยู่ในหัวใจผม ย้ายมาอยู่กับเรา มันคือ ผมกับเขา อยู่ด้วยกันเป็นเรา คำธรรมดานั้นทำให้ใจผมอ่อนยวบ ผมซุกตัวเข้าไปหา พูดเบาๆ ว่า เอาแต่ใจตัวเองตลอด ใครบอกว่าผมจะไปอยู่กับคุณ เข็มขยับแขนออกให้ผมเบียดเข้าไปได้อีก  เสียงเข็มพูดปนหัวเราะว่า ก็ไม่ต้องบอก เก็บไว้บอกผมตอนผมขอก็ได้ คุณอยากอยู่บ้านแบบไหน

ผมหลับตาเดูภาพตัวเองกับเข็มกำลังยืนอยู่ด้วยกัน มีเด็กน้อย 2 คนกำลังวิ่งไล่จับกันอย่างสนุกสนานในหัวผม บ้านแบบไหนงั้นเหรอ ผมไม่เคยนึกถึงมันมาก่อนเลย บ้านหลังนี้ยังมีภาระต้องผ่อนอีกหลายปี ลำพังตัวผมเอง ก็คงมีปัญญามีได้แค่บ้านหลังนี้ บ้านแบบไหนผมยังไม่รู้ ผมรู้แค่ว่า ผมอยากให้บ้านนั้น มีเข็มอยู่ด้วย

เข็มมาส่งผมที่ร้านแต่เช้า เที่ยงๆ เขาก็โทร.มาบอกว่า ข้อความนั้นเป็นของจริง ผมก็เลยติดต่อกลับไป ขอให้เขาส่งรายละเอียดมาให้ดูอีกที  พียังยิ้มให้โจทุกทีที่เดินผ่าน ผมเห็นโจก็ยิ้มให้พี เพียงแต่มันเป็นรอยยิ้มคนละแบบ โอกาสที่ผมควรให้พี มันจะทำร้ายพีหรือเปล่า ผมยังอดกังวลไม่ได้อยู่ดี คุณสินีโทร.หาผมด้วย จะให้ผมไปจัดของว่างวันงานรวมญาติที่บ้าน นัดเวลาให้ผมไปหาที่บ้าน จะได้ไปดูสถานที่ด้วย ผมโทร.ไปเล่าให้เข็มฟัง บอกเข็มว่า ผมแอบกลัว เพราะผมไม่เคยรับงานบ้านเศรษฐีแบบนี้ ของว่างที่ผมเคยหาไปงานอื่น มันก็เป็นระดับธรรมดาทั่วไป ไม่รู้จะใช้ได้กับงานนี้มั้ย ไม่รู้จะต้องคุยยังไง ต่อรองยังไง เข็มปลอบผมว่า คุณสินีไม่ได้น่ากลัวหรอก ไม่งั้นคงไม่มาขอโทษคุณต่อหน้าคนอื่น เรื่องที่คุณไม่แน่ใจ ผมว่า คุณถามอาม่าได้นะ  ผมวางหูจากเข็มแล้วรีบโทร.หาอาม่า ได้คุยแล้วก็สบายใจได้หน่อย อาม่าบอกว่าคุณสินีเป็นคนคุยง่าย แต่ต้องการรายละเอียดให้ชัดเจน อาม่าเล่าว่าคุณสินีเคยบ่นให้ฟังว่าวันรวมญาติปีก่อน จ้างภัตตาคารมาทำให้ อาหารถูกใจผู้ใหญ่ แต่ไม่ถูกใจเด็ก อาม่าเลยว่า ให้ลองจ้างผมไปจัดเรื่องของว่าง ของหวาน ที่ภัตตาคารเขาไม่ถนัดทำ อาม่ากำชับผมว่า ให้ตั้งใจทำให้ดี ถ้าคุณสินีชอบ ผมน่าจะได้อีกหลายงาน ผมรับคำ ขอบคุณอาม่า บอกอาม่าด้วยว่า ผมไม่ให้เสียชื่ออาม่าแน่ๆ

ผมไม่เคยได้คุยงานกับนักธุรกิจใหญ่อย่างคุณสินีมาก่อน ปกติผมมีแค่ใบราคาไปให้ลูกค้าดู คราวนี้ผมเพิ่งรู้สึกว่าควรทำอะไรให้มันดูจริงจังมากกว่านั้น ไม่งั้นผมคงไม่มี รายละเอียดชัดเจน ไปให้คุณสินีดู  ผมไล่ดูรูปขนม ของว่าง ที่เคยสั่งให้ลูกค้างานก่อนๆ เอามาลองจัดเซต คำนวณราคา พิมพ์ออกมาใส่แฟ้มเตรียมไว้ไปเสนองาน กว่าจะเสร็จก็ดึกแล้ว ผมกดเช็กโทรศัพท์ เข็มส่งรูปดอกกุหลาบสีฟ้ามาให้เมื่อไม่กี่นาทีนี้เอง น่าจะยังไม่นอน ผมเลยโทร.ไปหา เข็มถามว่าเขาทำผมตื่นหรือเปล่า ผมตอบเข็มว่า เพิ่งเตรียมงานเสร็จ ยังไม่ได้นอน เข็มบอกว่าเขาก็เพิ่งเคลียร์งานเสร็จ หนีเที่ยวแค่ 2 วัน เอกสารรอเซ็นเยอะไปหมด แล้วก็บ่นว่า ทำกาแฟกินเอง ไม่อร่อยเลย ผมถามขำๆ ว่า ไม่อร่อยได้ยังไง แค่เอาแคปซูลกาแฟใส่เครื่อง ใครทำก็เหมือนกัน เข็มก็ยังยืนยันว่า ไม่เหมือน เครื่องไม่รักผม แต่คุณรักผม ผมอดเขินไม่ได้ นึกอยู่ในใจว่า ถ้ายังจีบผมอยู่แบบนี้ คืนนี้คงไม่ได้นอนกันทั้งคืน ผมเลยบอกว่า นอนได้แล้ว ผมแค่โทร.มากู๊ดไนท์ เข็มยิ้มน้อยๆ แต่แววตาดูมีความสุขมาก เขาบอกฝันดี พรุ่งนี้จะมาหา แล้วส่งจูบลาผม

ผมวางโทรศัพท์ หลับตาลงจินตนาการภาพบ้านที่ผมอยากได้ ผมนึกไปนึกมาจนหลับ แล้วก็ฝันว่า ผมกำลังมองบ้านอย่างอ่อนใจ เพราะมองไปทางไหน ก็มีแต่รอยหวานๆ เลอะอยู่ทั่วไปหมด พรมเช็ดตรงนี้ ก็ไปโผล่ตรงอื่น หวานไปทั่ว หวานไม่เว้นวาย จนผมอยากตายไปเลย

ผมไปหาคุณสินีตามนัด ตั้งใจฟังความต้องการ และนำเสนอสิ่งที่ผมเตรียมไป คุณสินีคุยไม่ยาก แต่ก็ไม่ใช่ว่างานจะไม่ยาก คุณสินีพร้อมจะจ่ายมากกว่าราคาที่ผมเสนอ แต่เธอต้องการของที่คุณภาพดีกว่านี้ ทั้งหน้าตาและรสชาติ ผมต้องรับโจทย์กลับมาทำการบ้านใหม่ ผมลองเสิร์ชหาแล้ว แต่จะจิ้มเลือกมาเสนอเลย ผมก็ไม่แน่ใจว่าของจริงจะเหมือนในรีวิวมั้ย จะให้ไปดูเองทุกร้าน ผมก็ไม่น่ามีเวลาพอ สุดท้ายก็เลยต้องขอให้เข็มช่วย เข็มหายไปแป๊บเดียว เลขาผ๊าก็ไลน์มาหาผม ส่งลิงก์ของบล็อกเกอร์ซึ่งเป็นเพื่อนเธอเองมาให้ รับประกันรีวิวจริง ไม่รับจ้าง

ตอนเข็มมาหา ผมเอาร้านที่ผมสนใจให้เข็มดู  เข็มบอกว่า เขาไม่รู้จักสักร้าน แต่ม๊าน่าจะรู้จัก เพราะนัดเพื่อนไปกินกันบ่อย ให้ลองเอาให้ม๊าช่วยเลือก จะได้ไม่ต้องไปดูเองทุกร้าน แล้วเข็มก็ถามผมว่า จะทำอะไรอีกมั้ย ผมเอาเข้มฉีดยามาแล้ว ผมมองเข็มตาปริบๆ อยากตอบว่าผมยังไม่ว่าง แต่เข็มต้องรู้แน่ๆ ว่าผมโกหก เพราะผมทำทุกอย่างเสร็จหมดแล้ว เตรียมตัวจะนอนแล้ว เข็มบอกให้ผมไปนั่งบนเตียง แล้วเขาก็มานั่งซ้อนหลังผม ในมือกำอะไรมาด้วย เข็มบอกให้ผมหลับตา ผมรู้สึกว่าเข็มหงายมือวางบนเข่าผม พูดเบาๆ ว่า จับมือผมหน่อย

หัวใจผมเต้นแรงอีกแล้ว ในมือเข็มคือ เข็มฉีดยาแน่ๆ ผมไม่อยากแตะต้องมัน แต่ผมไม่อยากให้เข็มผิดหวัง ผมอยากมีลูก มือผมสั่นตอนค่อยๆ วางมือลงไป ผมพยายามบอกตัวเองให้นิ่งๆ ไว้ แต่พอผิวสัมผัสโดน ผมก็สะดุ้ง เสียงเข็มยังดังอยู่ข้างหู จับมือผมนะ แล้วเข็มก็ค่อยๆ สอดนิ้วขึ้นมาตามร่องนิ้วผม จนมือเราประกบกัน แล้วเข็มก็บีบไว้

ผมกลัวจนน้ำตาไหล เข็มใช้แขนอีกข้าง รั้งตัวผมให้เอนหลังไปหา ปลอบผมว่า ไม่เป็นไรนะจอม หายใจช้าๆ ผมอยู่นี่ ผมรู้ ผมรู้ ผมต้องทำเพื่อเข็ม ทำเพื่อเรา ผมหายใจตามที่เคยฝึก จนมือค่อยหายเกร็ง บีบมือเข็มตอบได้ แต่เข็มฉีดยามันทิ่มแทงความรู้สึกผมไม่หยุด น้ำตาผมก็ไหลไม่หยุดด้วย  เขาพูดเบาๆ ว่า วันนี้พอแล้ว หายใจยาวๆ ดีแล้ว ปล่อยมือผมได้แล้วนะ ตอนนั้นแหละผมถึงรู้สึกว่า ผมบีบมือเข็มแน่น จนมือเขาเป็นรอย เขามีผ้าเย็นหมอๆ มาให้ผมเช็ดหน้าด้วย ปิดไฟแล้วก็จัดผ้าห่มให้ผม

ผมหลับตา อยากจะหลับจริงๆ แล้ว แต่พอคิดถึงความรู้สึกเมื่อกี๊ หัวใจผมก็เต้นแรงอีก เข็มนอนพลิกไปพลิกมาอยู่ 2-3 รอบ ก็ลุกไปเข้าห้องน้ำ สักพักผมก็ได้ยินเสียงครางลอดออกมา ผมยิ้มเบาๆ ผมไม่พร้อมให้เขา แต่เขาเลือกทำแบบนี้แทนที่จะไปมีกับคนอื่น  ผมรอจนเข็มกลับมานอน จับมือเขาที่วางอยู่ข้างตัว บอกเขาว่า ขอบคุณนะ ผมทำแค่นั้นจริงๆ ไม่รู้ทำไม เข็มถึงพูดว่า คุณนอนดีกว่านะ อย่าทำแบบนี้ อารมณ์ผมยังไม่หมด ฟังแล้วก็สงสาร แต่ก็อยากแกล้ง ผมกระเถิบไปหอมแก้มเขา แล้วพลิกตัวหันหลังให้ เข็มถอนหายใจแล้วก็พลิกตัวไปอีกข้าง หันหลังให้ผมเหมือนกัน แต่สุดท้าย ตื่นเช้ามา ขาผมก็ก่ายอยู่ที่ขาเขา แขนเขาก็พาดมาที่ตัวผม

ความรักของเข็ม ช่างดีเสียนี่กระไร

ทีมงานละครเวทีส่งรายละเอียดมาให้แล้ว เขาขอให้ผมไปคู่กับเข็ม ส่วนหนึ่งก็เพราะคลิป อีกส่วนหนึ่งก็เพราะความเป็นคู่รักเพศเดียวกันของเรา ซึ่งไปตรงกับเนื้อหาหลักของเรื่อง เขาให้ค่าเสียเวลาที่ผมต้องไปก่อนละครจะเริ่มแสดง และต้องอยู่ต่อหลังละครจบ เพื่อให้สัมภาษณ์ ผมเห็นตัวเลขก็ตกใจแล้ว แต่เข็มบอกว่า ถ้าผมเป็นดารา ผมจะได้มากกว่านี้ 3 เท่า เข็มติดต่อกลับไปหาทีมงาน ไปต่อรองค่าเสียเวลา จนได้เพิ่มมาอีก ทั้งเป็นตัวเงิน และบัตรดูละครด้วย เข็มบอกว่า เขาได้ประโยชน์จากกระแสไวรัลของคุณ มากกว่าที่เขาเสนอให้เยอะแยะ ถึงคุณไม่ได้อยากได้เงิน ก็ไม่ควรยอมให้เขาเอาเปรียบ มาจับมือผมก่อน เดี๋ยวผมต้องกลับแล้ว เข็มพูดรวดเดียว แล้วยื่นมือที่มีเข็มฉีดยาวางอยู่มาทางผม ผมถอนหายใจ พยายามไม่หลับตา ค่อยๆ ทาบมือลงไป มันยังสั่นอยู่ แต่ผมไม่ร้องไห้แล้ว เข็มบีบมือผมเบาๆ ชมผมว่า เก่งขึ้นทุกวัน พรุ่งนี้ดูละครเสร็จแล้ว ไปนอนบ้านผมนะ คุณจะได้คุยกับม๊า แล้วก็... ประโยคสุดท้าย เข็มยื่นหน้ามากระซิบข้างหูว่า ผมไม่อยากช่วยตัวเองแล้ว

ผมกะพริบตาถี่ๆ มองเข็ม หน้าผมคงแดง เข็มถึงได้หัวเราะ เราไม่มีอะไรกันมาหลายวันแล้ว เพราะเราอยู่ด้วยกันได้แค่ตอนค่ำ  พอเข็มให้ผมจับเข็มฉีดยา ผมก็มีอาการจนไม่มีอารมณ์ แต่เข็มก็ยังอดทน สู้ไปกับผม บอกผมว่า ถ้าผมทำได้ดี เขามีรางวัลให้ ที่เข็มพูดเรื่องช่วยตัวเอง มันรางวัลของตัวเขา หรือรางวัลของผมกันนะ

เข็มดูแลเรื่องแต่งหน้าแต่งตัวให้ผมเหมือนเคย วันนี้เข็มหล่อมาก และก็ดูมีความสุขมากด้วย เขา๖โปรยยิ้มให้ทุกคน ทุกครั้งที่มีคนขอถ่ายรูป เขาจะจับมือผมไว้ตลอด ตอนก่อนจะลุกออกจากที่นั่ง ผมถามเข็มว่าจะพูดอะไรดี เดี๋ยวต้องให้สัมภาษณ์แล้ว เข็มหันมาตอบยิ้มๆ ว่า ก็พูดที่คุณคิด คุณเป็นคนคิดดีอยู่แล้ว แล้วงานเขาก็ดีจริงๆ  คุณแค่อย่าลืมพูดว่า อยากให้มาดูกันเยอะๆ มาให้กำลังใจคนทำงาน ให้สัมภาษณ์เรื่องละครเวทีเสร็จแล้ว มีนักข่าวขอดูแหวนหมั้น ถามเราว่าเส้นทางความรักของเรา มีตอนไหนเหมือนในละครเวทีเรื่องนี้บ้างมั้ย ผมนึกว่าเข็มจะพูดอะไรแรงๆ เพราะเข็มไม่ชอบให้ใครมาละลาบละล้วงเรื่องส่วนตัว แต่วันนี้ เข็มอมยิ้ม ตอบเรื่อยๆ ว่า ไม่บอกดีกว่านะครับ เดี๋ยวเผลอสปอยล์ อยากให้มาดูละครกันเยอะๆ มากกว่า แล้วก็ขอตัวพาผมออกมา ผมได้ยินเสียงบ่นตามหลังว่า อุตส่าห์มารอ ไม่ได้อะไรเด็ดๆ เลย เข็มก็ได้ยิน เขาพูดกับผมว่า อย่าไปสนใจเลย เราไม่มีอะไรเน่า ให้แร้งกามารุมทึ้งอยู่แล้ว เข็มเดินไปถามทีมงาน ขอเดินออกทางด้านหลังเวที จะได้ไม่ต้องเจอนักข่าวอีก เข็มกำลังถามผมว่า ถ้าใส่สูทเต็มยศแบบนี้ ไปกินทับทิมกรอบ เจ้าที่ขายอยู่ในตรอกเล็กๆ ที่ผมเคยพาไป เขาจะขายให้เราหนัย ก็มีคนตะโกนเรียกชื่อผม ผมหันไปตามเสียง ตะโกนกลับไปด้วยเสียงที่ดังพอกันว่า พี่คิม

ผมไม่เจอพี่คิมมาหลายปีแล้ว  และผมก็ไม่พยายามจะเจอ ไม่ว่าจะในโลกจริง หรือ โลกโซเชียล ผมไม่ได้โกรธพี่คิม แค่คิดว่า ถ้าเจอแล้ว ผมจะกลับไปรู้สึกแบบเดิม ผมก็ไม่อยากไปแตะต้องมันอีก

และที่ผมเผลอทำเสียงดัง ก็เพราะไม่คิดว่าจะได้เจอ ไม่ใช่เพราะดีใจ ไม่ใช่แน่ๆ

พี่คิมยิ้มกว้างเดินเข้ามาหาผม ยิ้มที่ผมเคยเก็บเอาไปฝัน พี่คิมทักผมว่า หล่อไม่เปลี่ยนเลยนะ ดีใจจัง พี่รู้ว่าจอมจะมาวันนี้ ทีแรกนึกว่าจะไม่เจอแล้ว ผมยิ้มรับ ถามพี่คิมว่า สบายดีมั้ย แล้วพี่คิมมาทำอะไรตรงนี้  พี่คิมยิ้มให้ผมอีก ตอบผมว่า พี่เป็นทีมงานเบื้องหลัง รอบแรก ปัญหามันก็เยอะหน่อย นี่ยังไม่เรียบร้อยเลย พี่ขอแอดไลน์จอมไว้ก่อนนะ วันหลังจะได้คุยกัน ผมล้วงมือถือออกมากดเปิดคิวอาร์โค้ดให้พี่คิมสแกน เข็มสอดมือเข้ามาหามือผมเงียบๆ ผมเพิ่งรู้สึกตัวว่า ผมกำลังทำให้เข็มรู้สึกว่ามีอะไรผิดปกติ ผมจับมือเขาตอบ เก็บมือถือใส่กระเป๋ากางเกง พี่คิมกดส่งสติ๊กเกอร์มา พูดต่อว่า ไม่เจอตั้งนาน พี่คิดถึงนะ เสียดาย วันนี้พี่ไม่มีเวลา 

มือเรายังจับกันอยู่ พี่คิมไม่มองเข็มเลย พี่คิดถึง อะไรกันแน่ที่กำลังปั่นป่วนอยู่ในใจผม ผมยิ้มให้พี่คิม พูดกับเขาว่า งั้น วันนี้ ผมขอตัวก่อนนะครับ แฟนผมหิวแล้ว เราเดินออกมาจากตรงนั้น เข้มถามผมว่า ใคร ผมตอบเข็มว่า รุ่นพี่ที่มหาลัย ผมตอบเข็มแค่นั้น เขาจะเป็นใคร เขาก็แค่เคยเป็น ไม่ได้สำคัญอะไรอีกแล้ว

ขนมหวานคงทำให้เข็มอารมณ์ดี เขาคุยไปยิ้มไป ตลอดทางกลับบ้าน เข็มบอกให้ผมขึ้นห้องไปก่อน เขาขอหาของข้างล่างก่อน ผมเดินไปเปิดประตูห้อง ผมตกใจสุดขีด เพราะโดนเข็มฉีดยาจำนวนนับไม่ถ้วน ที่ถูกร้อยให้เป็นสายๆ ตกใส่ตัวผม ผมกระโดดถอยหลังไปชนเข็มที่เข้ามารับตัวผมไว้พอดี ม่านเข้มฉีดยายังแกว่งไกวอยู่ที่ช่องประตู ผมตั้งสติได้ก็หันไปทุบไหล่เข็ม ถามเขาว่าเล่นอะไร แกล้งผมอีกแล้วนะ เข็มกอดผม หัวเราะกิ๊กกั๊ก บอกว่า ผมแค่อยากรู้ คุณตกใจน้อยกว่าที่ผมคิดไว้นะ ทีแรกคิดว่าคุณจะกลัวจนตัวแข็ง ขยับไปไหนไม่ได้ แต่นี่โวยวายได้ขนาดนี้ ผมว่า ความพยายามของผม ก็ได้ผลอยู่นะ แล้วเข็มก็ดันหลังผม บอกให้ผมไปดูดาวที่ห้องดูดาวพลางๆ ก่อน เขาจะไปแกะม่านออก ผมจะได้เข้าห้องได้ ผมสงสัยว่าแค่สายเข็มฉีดยา เข็มจะต้องใช้เวลาเอามันออกนานขนาดผมรออยู่แถวนี้ไม่ได้เลยเหรอ แต่ก็ไม่อยากขัดใจเขา ผมก็เลยเดินขึ้นชั้น 3 ไปตามคำสั่ง ผมเปิดประตูเข้าไปเจอแก้วเทียนหอมวางเรียงกันเป็นรูปหัวใจ ส่องแสงวับแวม ผมกำลังยืนตะลึงกับภาพที่เห็น ผมก็ได้ยินเสียงเพลง แฮปปี้เบิร์ทเดย์ทู้ยู หันหลังไปก็เจอเข็มถือถ้วยใส่สตรอเบอร์รี่มีเทียนปักอยู่ในนั้น 1 เล่ม

ผมถามเข็มเบาๆ ว่า จะบ้าเหรอ วันนี้ไม่ใช่วันเกิดผม เข็มยิ้มแก้มปริ ตอบว่า ผมรู้น่า แค่ลองซ้อม เป่าเทียนก่อน ผมก้มลงเป่าเทียน แล้วเงยหน้ามองเข็ม ผู้ชายคนนี้ ทำให้ผมมีความสุข ปลื้มปิติจนบอกไม่ถูก ยังจะมีใครที่ทำให้ผมได้ขนาดนี้ รางวัลที่เข้มให้ มันช่างแสนหวานและดีต่อใจ ผมจูบเขา ป้อนสตรอเบอร์รี่ให้เขา เลียเกร็ดสตรอเบร์รี่ที่ติดปากเขา แล้วจูบเขาอีก

ห้องนั้นไม่มีเข็มฉีดยา มีแต่ เข็มขาวกับแก้วเจ้าจอม และความรักที่ห่อล้อมตัวเราจนท่วมท้น ล้นแล้ว ล้นอีก

ในความมืดนั้น ผมบอกรักเข็ม เข็มบอกรักผม ก่อนผมหลับ ประโยคสุดท้ายที่ผมพูดคือ ผมรักคุณ ประโยคสุดท้ายที่ผมได้ยิน คือ ผมรักคุณ โลกที่มีแต่เรา มีความสุขที่เป็นของเรา ผมไม่ต้องการใครอีกแล้ว

Create Date : 16 พฤศจิกายน 2567
Last Update : 16 พฤศจิกายน 2567 11:50:33 น.		0 comments
Counter : 320 Pageviews.
Share Tweet