4 พ.ย.

ผมรีบตื่นมาปลุกเข็มแต่เช้า ยายแต่งตัวสวยรอเราไปกินอาหารเช้าที่ตลาดด้วยกัน

ปกติยายก็ไปกินมื้อเช้าที่ตลาดแทบทุกวันอยู่แล้ว ผมเห็นแต่ยายแต่งตัวสวยแบบนี้เวลาไปงาน ไม่เคยเห็นยายแต่งตัวแบบนี้ไปตลาด วันนี้เหมือนยายตั้งใจพาเราไปอวด

เช้าขนาดนั้น อากาศกำลังสบาย เราเดินกันไปเรื่อยๆ เข็มก็ดูสดชื่นดี แต่พอเข้าเขตตลาด มีคนทักผม ทักยาย ชมยายว่าวันนี้สวย แต่สายตาจับอยู่ที่เข็ม แล้วก็หันไปซุบซิบกันเอง ครั้งแรกที่ผมเห็นท่าทีแบบนี้ คือตอนที่ผมมาหายายพร้อมกับรอยกัดที่คอ คนในตลาดส่วนใหญ่ก็เห็นผมมาตั้งแต่เด็ก แต่แผลนั้น ทำให้เขาเห็นผมเป็นตัวประหลาด ผมเคยโดนพวกขาโจ๋ในตลาดแซวว่า ฮีตอยู่รึเปล่า ถ้าหาอัลฟาไม่ได้ พี่ว่างนะ

ผมเจ็บ ผมอาย และก็ต้องใช้เวลานานพอดู กว่าจะทำความเข้าใจกับมัน และปล่อยให้มันผ่านผมไปอย่างของไม่มีค่า ผมเห็นเข็มเริ่มอึดอัด เขาคงไม่ได้เตรียมใจจะมาเจออะไรแบบนี้ ผมสอดมือตัวเองเข้าหามือเขา เราจะเผชิญหน้ากับเรื่องนี้ด้วยกัน เราจับมือกันเดินตามยายไปจนถึงร้านประจำของยาย

พอเห็นหน้ายาย ยายชมเจ้าของร้านก็รีบถามยายว่า ไหนแฟนจอม ผมว่ายายชมรู้แล้วว่าแฟนผมเป็นผู้ชาย คนคงพูดกันไปทั้งตลาดแล้ว ที่เราไปเที่ยวงานวัดกัน ยายก็รู้ว่าสังคมบ้านเราเป็นแบบนี้ ยายชมคงแค่อยากรู้ว่าเป็นใคร แต่คนอื่นๆ ที่คอยเงี่ยหูฟัง คงอยากได้เรื่องไปเม้าท์ต่อมากกว่า แต่ยายรักผม เราผ่านเรื่องยากที่สุดมาแล้ว ตอนที่แม่บอกยายว่าผมเป็นโอเมกา ผมจำได้ว่าพอรู้ว่าผมอาจจะพลาดไปมีเพศสัมพันธ์ หรือแย่กว่านั้น ผมอาจถูกกระทำ กับใคร โดยใครก็ได้ ตลอดเวลาที่ผมฮีต และเพราะเหตุนั้น ผมอาจจะท้องโดยไม่ตั้งใจได้ด้วย ยายก็ร้องไห้ กอดผม พึมพำซ้ำๆ ว่า กรรมอะไร ทำไมเป็นอย่างนี้

แต่ก็เป็นครั้งเดียวที่ยายพูดอย่างนั้น  และก็เป็นยายที่เลือกจะไม่ปิดบังใคร ยายบอกผมว่า ผมก็แค่เป็นผม ผมอาจจะแปลกกว่าคนอื่น แต่ผมไม่ได้ผิดปกติ ผมยังเป็นคนดี เป็นลูกที่ดีของแม่ เป็นหลานที่ดีของยายได้ ยายยังบอกผมว่า ใครล้อก็ต่อยปากมันไปเลย เดี๋ยวยายจ่ายค่าปรับให้เอง

วันนี้ พอได้ยินยายชมถาม ยายก็พูดเสียงดังฟังได้ยินไปถึงนอกร้านว่า นี่ไง นายสัตวแพทย์เข็มขาว แฟนหลานชายชั้น คนเดียวกับที่แชร์กันในข่าว เป็นไง หล่อมั้ย

เข็มกะพริบตาถี่ๆ มองยายแบบเหวอๆ อยู่แวบหนึ่ง ส่วนผม ขำจนอั้นไม่อยู่ เข็มหันมามองผมแล้วยิ้ม เขาดูผ่อนคลายลงมาก ยายตั้งใจแต่งตัวสวย ชวนเรามากินข้าวที่ตลาด ปล่อยให้เราควงกันไปเที่ยว เพราะยายรักผม พร้อมที่จะรับคนที่เข้ามาในชีวิตผม ยายคงอยากให้เข็มรู้ด้วย ถ้าผมรัก ยายก็จะไม่สนใจสายตา คำนินทาของใครมากกว่าความรู้สึกของผม

ผมชวนเข็มไปซื้อขนมบ้าบิ่นเจ้าประจำ กลับมาทีไรก็ต้องไปกิน คุณหมอบ่นผมอีกแล้วว่าขนมไทยมีแต่แป้ง มะพร้าว น้ำตาล จะไม่ยอมให้ผมกิน ผมต้องอ้อนให้ไปด้วยกันก่อน เข็มยืนดูเขาย่างขนมอยู่สักพัก คงแพ้กลิ่นมะพร้าว กลิ่นน้ำตาลที่ยิ่งโดนความร้อนนาน ก็ยิ่งหอม เขาเลยยอมให้ผมกิน แต่ไม่วายสำทับว่า นิดเดียวพอนะ

ยังกินไม่ทันเสร็จ หมอว่านก็โทรมาบอกเข็มว่าไม่มีใครมาประท้วงแล้วเพราะฝนตกหนักตั้งแต่เมื่อวาน จะมาก็มาได้เลย เข็มบอกยายว่า กินเสร็จจะกลับแล้ว ยายเลยรีบโทร.บอกตาให้เก็บของในสวนให้ผมเอากลับบ้าน

ตาบ่นว่าไม่บอกตั้งแต่เมื่อวานว่าจะกลับแต่เช้า เก็บได้แค่ไม่กี่อย่าง ตารีบเก็บมาให้ ลงจากต้นก็ขนมาเลย บางอย่างยังมียางไหลอยู่เลย ผมลืมนึกไปเลยว่ามารถเข็ม ปกติผมมาเอง ตาแซวทุกทีว่ายายให้เก็บให้หมดสวน ผมบอกเข็มว่า ถ้ากลัวเลอะ ไม่ต้องเอาไปหมดก็ได้ ตาไม่ว่าหรอก แต่เข็มยิ้มบอกว่าไม่เป็นไร ตาอุตส่าห์เก็บมาให้ แล้วเขาก็ไปย้ายของออกจากท้ายรถไปวางที่เบาะหลัง แล้วช่วยกันกับตาขนของใส่ท้ายรถ ผมขึ้นไปเก็บเสื้อผ้า ลงมาเข็มก็จัดการเรียบร้อยแล้ว ได้ยินตาชวนยายกินข้าวเที่ยงด้วยกัน ยายรองตุ๋นขาหมูไว้ตั้งแต่เมื่อวาน ได้ที่พอดี

เข็มถามเรื่องยายรอง ผมบอกเข็มว่า ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกัน ผมไม่เคยเห็นยายด่ายายรอง ไม่เคยได้ยินยายเรียกยายรองว่าเมียน้อย บางทีตาก็มานอนบ้านยาย วันพระใหญ่ ยายกับยายรองก็ไปวัดด้วยกัน คิดไปคิดมา เรื่องที่ผมโดนนินทา มันคงเล็กน้อยมากถ้าเทียบกับเรื่องเราสามคนของยาย ยายข้ามเรื่องของยายมาได้ เรื่องของผม มันคงเป็นแค่เรื่องจิ๊บๆ

ผมไม่รู้ว่า ถ้าเข็มเกิดอยากมีใครอีกคนขึ้นมาบ้าง ผมจะยอมรับได้อย่างยายมั้ย แต่เข็มคงไม่ยอมแน่ๆ แค่ได้ยินเสียงโทรศัพท์ แล้วผมหันหน้าจอให้ดูว่าธันวาโทร.มา หน้าเขาก็บูดแล้ว ผมเลยกดตัดสายทิ้ง ส่งข้อความไปขอโทษธันวา บอกว่าผมไม่สะดวกคุยตอนนี้ แต่ถึงอย่างนั้นพอผมบอกให้ไปส่งที่ร้าน เขาก็ยังทำหน้าตึง ผมไม่ชอบเลยที่เข็มหึงเรื่อยเปื่อยแบบนี้ เขาไม่เคยเจอธันวาเลยด้วยซ้ำ แต่ผมไม่อยากมีปัญหา ผมบอกเข็มว่า ธันวาเป็นเจ้าของบริษัท เขาไม่มาดูงานเล็กๆ แบบนี้เองหรอก ผมคงไม่ได้เจอเขา

งานคืบหน้าไปเยอะแล้ว พีทบอกว่า อีกไม่เกิน 2 อาทิตย์ ก็น่าจะเปิดร้านได้แล้ว ระหว่างนี้ เขาก็คอยลงเรื่องของร้านในเพจร้านเรื่อยๆ ไม่ให้คนลืม แล้วก็เช็คกระแสลูกค้าด้วย รูปล่าสุดที่พีทลง คือ ตู้แดง รับรองความปลอดภัยโดยตำรวจไทย เพราะบารมีป๊าเข็ม ตู้แดงเลยได้มาอยู่ใกล้ร้าน มีคอมเม้นท์แอบจิกว่า อยู่ซอยนี้มานาน เพิ่งรู้ว่าต้องมีแฟนเป็นอัลฟา ถึงจะได้มีตู้แดงมาติดหน้าบ้าน

ข่าวประท้วงเข็มยังฟีดขึ้นมาให้อ่าน ไม่แย่นักหรอก อย่างน้อยก็มีคอมเม้นท์ดีๆ ว่าคลินิกของเข็มรับรักษาหมด ไม่ต้องวางเงินล่วงหน้าเหมือนหลายที่ ผมแคปหน้าจอส่งไปให้เข็มดู มันคงเป็นกำลังใจในการทำงานให้เขาได้

ผมเก็บกวาดทำความสะอาดห้องนอนเสร็จพอดี ธันวาก็โทร.มาบอกว่าเขาอยู่ที่ร้านผมแล้ว ผมลงไปหา เขาบอกว่าเขามาเช็กงาน งานนี้เขาคุมเอง เลยต้องมาดูเอง เขาให้ผมกับพีทดูกำหนดงานคร่าวๆ ว่าเขาวางแผนจะทำอะไรวันไหน แล้วธันวาก็บอกเองว่า ตรงไหนที่เร่งได้ จะหาคนงานมาเพิ่มให้ จะได้เปิดร้านได้เร็วๆ พีทกลับไปแล้ว ธันวาชวนผมไปกินข้าวเย็น แต่ผมบอกเขาว่าผมนัดกับเข็มแล้ว เขาเงียบไปนิดนึง ก่อนจะบอกว่าเคยเห็นผมลงเฟสหาบ้านให้แมว เขาอยากได้แมวไปเลี้ยง ผมบอกเขาว่าบ้านป้าแนมยังมีอีกหลายตัว เขาขอช่วยให้ผมพาเขาไปเอา เพราะเขาคงไปไม่ถูก

ผมนึกถึงเข็ม แค่เห็นธันวาโทร.มา แค่คิดว่าเดี๋ยวผมจะเจอธันวา เข็มก็ทำท่าไม่พอใจแล้ว ถ้าผมไปกับธันวา เข็มจะรู้สึกขนาดไหน

แต่ผมไว้ใจเขา เชื่อในความรักของเขา เขาก็ควรเชื่อเหมือนกัน ผมอยากให้เข็มเห็นว่าผมเชื่อได้ ไว้ใจได้ ผมก็เลยตอบตกลงว่าจะพาธันวาไปเอาแมว

เข็มมารับผมไปกินข้าว เขาเองก็คงรู้สึกไม่ค่อยดีที่แสดงอาการแบบนั้นกับผม ดูก็รู้ว่าเขาอยากเอาใจผม เขาพาไปกินไก่ย่างส้มตำ ให้ผมสั่งอาหารตามสบาย เขายอมให้กินทุกอย่าง ให้กินของหวานได้ด้วย เขาบอกว่าขารู้ว่าเขาไม่ควรหึง แต่เขาก็หวง เขาถามว่าโกรธเขารึเปล่า ผมเลยถามกลับว่าแล้วจะโกรธผมมั้ย ผมบอกเรื่องที่นัดกับธันวา ถามเขาอีกว่า คุณไว้ใจผมมั้ย

เข็มนิ่ง ไม่ตอบคำถามผม ตักกับข้าวใส่จานให้ผม บอกให้ผมรีบกิน เดี๋ยวเย็นแล้วไม่อร่อย แล้วเข็มก็เล่าเรื่องข่าวยกเลิกการชุมนุม เล่าว่าเขาดูรีวิวหลายร้านกว่าจะเลือกได้ ใจจริงยากพาไปดินเนอร์ใต้แสงเทียน  แต่ไม่อยากเสี่ยง  ใต้แสงตะเกียงชัวร์กว่า  ได้กินแน่

เข็มไม่อยากพูดเรื่องนี้ตอนนี้ ผมแค่ต้องใจเย็นรอ แค่เขาไม่โกรธ ไม่โวยวาย ก็ดีแล้ว

เข็มสะพายเป้ กอดหมีที่เขาเรียกว่าฟ้าใสเข้าบ้าน ผมตามหลังไปได้ยินเสียงม๊าแซวว่าเข็มอุ้มลูกเข้าบ้าน ตามเคย เข็มรีบหนีขึ้นห้องไปเลย ไม่รอผม ผมถือถุงใส่น้ำปลาหวานมาให้ม๊า บอกม๊าว่าเข็มกินแล้วบอกว่าม๊าต้องชอบ ก็เลยเอามาฝาก แล้วก็ผลไม้จากสวน อยู่ท้ายรถ มีไม่มากแล้ว เพราะเข็มแบ่งไปให้คนทำงานที่คลินิก  ม๊าถามผมว่า มัวแต่พาเข็มเที่ยว  ได้ไปดูร้านบ้างมั้ย ปรับปรุงไปถึงไหนแล้ว ผมบอกม๊าว่าช่างกำลังเร่งงานให้ อีกไม่กี่วันก็น่าจะเสร็จแล้ว ม๊าถามต่อว่า จอมจะอยู่ที่นี่ต่อมั้ย ผมยิ้มให้ม๊า บอกว่า ร้านเสร็จแล้ว ผมก็ต้องไปนอนร้านเหมือนเดิม ไม่รบกวนแล้วครับ ม๊าลูบไหล่ผมบอกว่าไม่รบกวนหรอก ยังไงก็อย่าลืมบอกเข็ม เห็นอย่างนั้น บทจะงอแงขึ้นมา ก็เหมือนเด็กเอาแต่ใจ

เข็มยังคิดเรื่องธันวาไม่จบ พอเห็นผมเข้ามาในห้อง เขาก็รีบพูดยาวเหยียดว่า ขอกัดคอผม กินยาอยู่รึเปล่า ยังมียาอยู่มั้ย ถ้าไม่มีแล้วเขาจะซื้อให้ ผมถอนหายใจยาว เข็มงอแงกับเรื่องนี้มากไปแล้ว ผมบอกเขาว่าธันวาไม่ใช่อัลฟา ถึงฮีตเขาก็ไม่รู้ แต่เข็มก็ยังไม่ยอม เขาลากเสียงเรียกชื่อผมเสียงอ่อยๆ กอดผมไว้แน่น สัมผัสของเขาบอกว่าเขากลัวจริงๆ ผมรู้สึกว่ามันไร้สาระ แต่เขาขอแล้ว แล้วผมรักเข็ม ผมก็เลยบอกเขาว่า ผมจะทำให้ทุกอย่าง เขาก็คงรู้ตัวถึงได้ถามผมว่า ไม่โกรธเขาใช่มั้ย ผมถามเขาขำๆ ว่าเป็นหมอได้ยังไง ไร้เหตุผลขนาดนี้ เขาบอกว่าเขามี เหตุผลของเขา คือเขารักผม

เข็มใช้ปากกับผมทั้งข้างหน้าข้างหลัง จนผมถึงจุดสุดยอดก่อนเขาอีก เข็มไม่ได้ทำแบบนี้ให้ผมทุกครั้ง ครั้งแรกที่เขาทำให้ ผมตกใจ บอกเขาว่าไม่ต้อง เข็มถามว่าทำไม ไม่ชอบเหรอ ผมบอกเขาว่าผมไม่รู้ ไม่เคยมีใครทำให้ผม ไม่มีอัลฟาคนไหนสนใจหรอกว่าผมมีความสุขรึเปล่า ผมถามเขาต่อว่า คุณอยากทำจริงๆ เหรอ คุณไม่รังเกียจ ไม่คิดว่ามัน...สกปรก เข็มยิ้มให้ผม บอกว่า ไม่รู้สิจอม ผมไม่เคยทำให้ใครเหมือนกัน ผมอยากลอง อยากทำให้คุณมีความสุข

วันนั้นผมมีความสุขมากจริงๆ ไม่รู้เพราะคำพูดของเขา หรือสัมผัสที่เขาให้ เขาไม่ทำทุกครั้งเพราะเขากลัวผมเบื่อ เก็บไว้เป็นโบนัสพิเศษ สำหรับวันพิเศษ

วันนี้ไม่มีอะไรพิเศษ เขาแค่อยากง้อผม หาเรื่องมางอนเขาบ่อยๆ น่าจะดี

พีทปรึกษาผมว่าเขาอยากเปลี่ยนเวลาเปิดปิดร้าน แล้วก็อยากให้มีวันหยุดประจำอาทิตย์ละวัน ลูกเขาเริ่มโตแล้ว เขาอยากมีเวลาอยู่กับลูกมากขึ้น ผมบอกเขาว่า ก็ดีเหมือนกัน เวลารับงาน Catering ตอนเช้า จะได้ไม่เหนื่อยมาก ธันวาเข้ามาดูงานตามปกติ พีทบอกธันวาว่าเขาอยากเปลี่ยนสีไฟบางจุด พีทพาธันวาไปชี้ชึ้จุดที่เขาอยากให้เปลี่ยน เข็มโทร.เข้ามาพอดี เขาบอกให้ผมเอาฟ้าน้อยกลับบ้านด้วย ผมถามว่าจะเอาไปทำอะไร เดี๋ยวก็ต้องขนกลับมาอีก ร้านปรับปรุงใกล้เสร็จแล้ว เดี๋ยวผมต้องขนของกลับมานอนที่นี่ตามเดิมแล้ว เข็มเงียบไป ก่อนจะถามว่าอยู่กับใคร ผมหันไปมองธันวา บอกไปเข็มก็คงไม่พอใจ แต่ผมไม่อยากโกหก ผมบอกให้เขาวางสาย ผมถ่ายรูปส่งให้ดู เขาส่งสติ๊กเกอร์รูปมังกรกำลังพ่นไฟกลับมา ตามด้วยรูปแผงฮอร์โมน เขาบอกว่าเขาซื้อให้แล้ว มากินด้วย

พีทออกไปร้านตัดสติ๊กเกอร์แล้ว ธันวาบอกว่าเขาว่าง ก็เลยอยู่คุยกับผม เขาบอกว่าเขาเห็นข่าวซินเดอเรลลาหนุ่ม ยังคิดว่าผมโชคดี เขาเคยเห็นเข็มมาก่อนในโซเชียล ไม่คิดว่าจะมาเป็นแฟนเพื่อนตัวเอง ตัวจริงเขาน่ารักมั้ย

คำถามของธันวาฟังดูแปลกๆ ท่าทางเขาตั้งใจฟังคำตอบจริงจัง ผมก็เลยตอบไปว่า ก็...น่ารักกับผม ธันวาถามเรื่อยๆ ว่า ขอเบอร์เข็มหน่อยได้มั้ย บ้านเขามีหมาหลายตัว มีตัวที่ไม่สบายเรื้อรังด้วย เขาอยากลองปรึกษาเข็ม ผมรู้สึกตงิดๆ ยังไม่ไม่รู้ เลยแค่แชร์ไอดีไลน์ให้ ที่จริงถ้าเข็มได้คุยกับธันวา เขาอาจจะไม่หึงขนาดนี้ก็ได้

ผมเอาฟ้าน้อยไปบ้านตามที่เข็มบอก เขาจับฟ้าน้อยกับฟ้าใสนั่งคู่กัน ถ่ายรูปลงไอจี ใส่แคปชั่นเป็นรูปหัวใจสีแดง 2 ดวง ผมหัวเราะถามเขาว่าทำทำไม เข็มเอาแต่ยิ้มเขินๆ ไม่ตอบผม ไล่ให้ผมไปอาบน้ำ

ผมแต่งตัวเสร็จแล้ว เข็มเรียกให้ไปนั่งใกล้ๆ เขาบนโซฟา ที่โต๊ะข้างตัวเขามีน้ำเกลือล้างแผลกับยาใส่แผล ผมนั่งลงถามเขาว่า ธันวาไลน์มาหารึยัง เขาอยากคุยกับคุณเรื่องหมาป่วยที่บ้านเขา เข็มบอกว่าไลน์มาแล้ว เขาเลยถามไปแล้วด้วย ว่าธันวาชอบผมรึเปล่า ธันวาบอกเข็มว่าแค่บังเอิญ ตอนรับงานไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเป็นร้านผม ธันวาบอกเข็มด้วยว่า เขาไม่ได้ชอบผู้ชาย ผมสงสัยว่าเข็มจะกัดคอผมทำไมอีก เขาทำปากยื่น บอกว่า ไม่ได้ไปกับผม ที่ไหนก็มีอัลฟา พูดจบเขาก็กัดคอผม

เข็มฝังเขี้ยวลงไปตรงรอยเดิม จับมือผมไว้ มือเขาชื้นเหงื่อ ผมรู้สึกได้ว่าเขาตื่นเต้น ตื่นเต้นที่ได้ทำอย่างนั้น ได้เป็นเจ้าของผม เขาขยับตัว ผมนึกว่าเขาจะถอยออก แต่เขากลับกดเขี้ยวให้จมลึกลงไปอีก ผมไม่รู้สึกเจ็บ เข็มกำลังทำให้ผมรู้สึกอย่างอื่น รู้สึกว่าเข็มกำลังแสดงความรัก  ผมบอกเข็มให้พอได้แล้ว ผมเขิน เข็มขยับออก จูบซับจนไม่มีเลือดออก แล้วก็ล้างแผลให้ผม

เข็มปิดไฟหมดแล้ว แต่เขายังไม่หลับ ผมถามเขาว่าทำไมไม่ห้ามไม่ให้ผมไป คุณจะได้ไม่ต้องวุ่นวายใจแบบนี้ เขาจับมือผมไปวางบนอกเขา บอกว่า ผมรู้ว่าผมไม่ควรทำแบบนั้น ตอนผมอยากไปหาพี่นารา คุณยังไม่ห้ามผมเลย ผมเป็นแค่คนรัก ไม่ใช่เจ้าชีวิตคุณ แต่ผมก็ยังงี่เง่า ขอบคุณนะจอมที่เข้าใจผม เข็มพลิกตัวมาซบไหล่ผม ถามเบาๆ ว่าจะกลับไปนอนร้านวันไหน ผมบอกว่าผมยังไม่รู้ น่าจะอาทิตย์หน้า ช่างทำงานเสร็จ ผมต้องไปทำความสะอาด จัดร้านใหม่ จะได้เปิดร้านได้สักที ผมอยากรู้แล้วว่าลูกค้าจะชอบร้านใหม่ของเรามั้ย ผมพูดแล้วก็อดตื่นเต้นไม่ได้ แต่เข็มนอนเงียบ ผมถามว่าเป็นอะไร เข็มบอกว่าเขากำลังคิดอยู่ว่า ถ้าต้องนอนคนเดียว  จะเป็นยังไง ผมหัวเราะพูดกับเขาว่า ผมแค่กลับไปอยู่ที่ร้านเหมือนเดิม ไม่ได้ไปนอกโลก คุณก็อยู่บ้านคุณเหมือนเดิม เข็มพึมพำว่า ผมรู้ ผมงี่เง่าอีกแล้ว

วันที่ไปเอาแมว ผมขับรถไปรับธันวาที่บ้าน เพราะเข็มไม่อยากให้ผมไปรถธันวา เขาบอกว่าไม่อยากให้ธันวาชวนผมไปไหนต่อ บอกให้มากินมื้อเย็นกับเขาด้วย

ผมไม่ต้องรายงานตัวกับเข็มเลย เพราะธันวาถ่ายรูปผม รูปเส้นทาง บรรยากาศบ้านป้าแนม อาหารกลางวัน ไลน์ให้เข็มดูเรื่อยๆ ธันวาบอกว่าเข็มจะได้สบายใจว่าแค่มาเอาแมวจริงๆ ธันวาเลือกแมวได้แล้ว ก็ถ่ายรูปให้เข็มดู ธันวาดูเอ็นจอยมาก แล้วก็ไม่ได้สนใจจะคุยกับผมสักเท่าไหร่เลย ผมเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่า ธันวาไม่ได้ชอบผู้ชายอย่างที่เขาบอก ผมไม่รู้ว่าเข็มตอบอะไรมา ธันวาถึงได้ดูร่าเริงขนาดนั้น ตั้งแต่คบกันมา ผมไม่เคยเช็คโทรศัพท์เข็ม แต่วันนี้คงต้องขอดู

ตอนบ่ายผมเข้าไปที่ร้าน สติ๊กเกอร์หน้าร้านที่พีทออกแบบ ติดเรียบร้อยหมดแล้ว  ไฟก็เสร็จแล้ว แต่สว่างอย่างตอนนี้ เปิดไปก็ดูไม่ออก ผมอยากเห็น ก็เลยโทร.บอกเข็มว่าผมไปช้าหน่อย อยากดูไฟที่ร้านก่อน แต่เข็มบอกให้มาเลย กินข้าวเสร็จแล้ว ค่อยมาดูไฟพร้อมกัน

ผมไปถึงคลินิก เข็มก็สั่งอาหารมารอไว้แล้ว เขาบอกให้ผมลองชิม มันเป็นเนื้อที่ไม่ใช่เนื้อ เพราะมันแปรรูปมาจากผัก เผื่อผมจะสนใจ เอาไปเพิ่มเมนูที่ร้าน เข็มถามว่า ไปกับธันวาเป็นไงบ้าง ผมบอกเข็มว่า ไม่เหมือนไปกับคุณหรอก ธันวาไม่สนใจผม เอาแต่ถ่ายรูปส่งให้คุณ เข็มยิ้ม  บอกว่ารูปเขาสวยนะ  ไม่สนใจคุณก็ดีแล้วนี่ ผมขอเขาดูไลน์ที่เขาคุยกับธันวา เข็มส่งโทรศัพท์ให้ผม หน้าแชทของวันนี้มีแต่รูป  แล้วก็มีรูปผมแค่รูปเดียว  ธันวาส่งข้อความบอกว่าอยู่ที่ไหน  กำลังทำอะไร  กำกับรูปทุกรูป เข็มพิมพ์ตอบแค่ว่า คุณถ่ายรูปสวย ส่งมาอีก ขอบคุณครับ

ไม่มีอะไรที่น่าจะทำให้ธันวายิ้มน้อยยิ้มใหญ่อย่างนั้นได้ทั้งวันเลย หรือเขาตั้งใจทำให้ผมเห็น แต่จะทำทำไม ผมรู้สึกแปลกๆ ยังไงก็ไม่รู้

ผมไปถึงร้านก่อนเข็ม เข้าไปเปิดไฟในร้านจนครบทุกดวง ร้านดูสว่างกว่าเดิม และก็ดูละมุน อบอุ่นกว่าเดิม พีทคุยกับผมว่าเขาอยากได้ลูกค้ากลุ่มครอบครัวที่จะมาตอนช่วงเย็นๆ ไม่ดึกมาก ลดเวลาปิดร้านลงมา จะได้ไม่กระทบยอดขาย พีทเลือกวอลล์เปเปอร์ลายดอกไม้เล็กๆ กระจุ๋มกระจิ๋มสีพาสเทลสำหรับผนังด้านหนึ่ง อีกด้านเป็นลายไม้สีน้ำตาลอ่อน เข็มเข้ามาดู เขาบอกว่าสวยดี สบายตา เข็มเดินดูรอบๆ แล้วบอกว่า เสร็จเกือบหมดแล้วนี่ จ่ายเงินไปรึยัง ไม่เห็นมาบอก ผมบอกเข็มว่า อีกวันสองวันก็ได้จ่ายแล้ว ธันวาขอเก็บเงินตอนที่งานเสร็จ เข็มถามว่าผมทำอะไรกับห้องนอนรึเปล่า ผมตอบว่าไม่ได้ทำ บ้านเช่า ผมไม่อยากทำอะไรเยอะ เอาที่จำเป็นก็พอแล้ว เข็มหันมายิ้ม บอกว่าดีแล้ว ห้องนั้นเป็นครั้งแรกของเรา ผมอยากให้มันเหมือนเดิม

แล้วเขาก็เดินมาจับมือผม พูดว่า เสร็จแล้วใช่มั้ย ไป กลับบ้านกัน

ประโยคสั้นๆ นั้น ทำให้หัวใจผมอุ่น บ้านที่ต้อนรับผมเหมือนเป็นสมาชิกของบ้าน ไม่ใช่แค่คนไปขออาศัย คิดแล้วก็อดใจหายไม่ได้ อีกไม่กี่วัน ชีวิตจะกลับไปเป็นเหมือนเดิม ไม่ได้กลับบ้านพร้อมเข็ม ไม่ได้รอเข็มกลับบ้าน

ผมเริ่มเข้าใจแล้วว่าทำไมเข็มงี่เง่า

Create Date : 13 มกราคม 2566
Last Update : 13 มกราคม 2566 21:35:26 น.		0 comments
Counter : 319 Pageviews.
Share Tweet