เข็มดูผ่อนคลายลงมาก เขาเล่าให้ป๊าม๊าฟังว่าเขาต่อยธันวา แล้วผมก็เป็นคนที่รู้ว่าเขาอยากทำแบบนี้ เข็มหอมแก้มผม แล้วก็ออกไปทำงาน ม๊าเรียกผมไปถามว่าเข็มพูดอะไรบ้างเรื่องธันวา ผมเล่าให้ฟังคร่าวๆ แล้วก็บอกม๊าว่า ตอนนี้ ถ้าม๊าถาม เข็มก็คงเล่าได้แล้ว แต่ว่า ม๊าฟังแล้ว อย่าร้องไห้ได้มั้ย เข็มไม่อยากเล่า เพราะเขารู้สึกว่าเขาผิดที่ทำให้คนอื่นไม่สบายใจ เข็มเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นมากอยู่แล้ว เขาเลยรู้สึกว่าตัวเองไม่พร้อมจะเห็นความเสียใจของคนอื่น ม๊ายืนน้ำตาซึม บอกขอบใจผม พูดต่อว่า เอาไว้ม๊าทำใจได้แล้วค่อยถามเข็มดีกว่า

ผมโทร.ไปถามเข็มว่าเป็นไงบ้าง วันนี้มีใครโดนดุอีกมั้ย เข็มหัวเราะ บอกว่าไม่มี ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้ด้วย นอกจากหมอว่าน เพราะทั้งคลินิกรู้กันหมดแล้วว่าเข็มหมัดหนัก เข็มถามผมว่า คืนนี้จะไปนอนบ้านเขามั้ย ผมตอบเขาว่าไม่ไปแล้ว คุณสบายใจแล้วก็นอนคนเดียวได้แล้ว ผมจะเช็กสต๊อกของในร้าน เข็มไม่ว่าอะไร แค่พูดว่า คิดถึงนะครับ แล้วก็วางสายไป ไม่ได้บอกจะมา ไม่คิดว่าเขาจะมาด้วย

ตอนเข็มเปิดประตูเข้ามา ลูกค้าเต็มทุกโต๊ะ ทุกคนหยุดคุย หันไปมองเขากันหมด เพราะลูกโป่งสีฟ้ารูปหัวใจใบใหญ่ที่ถูกปล่อยให้ลอยสูงเพื่อไม่ให้โบหลายเส้นที่ผูกร้อยมาระพื้น เข็มยืนนิ่งอยู่ตรงนั้น รอยยิ้มเขินๆ ทำให้เขาดูเหมือนเด็กอายุ 15 ไม่ใช่ชายหนุ่มอายุเกือบ 30 ผู้ชายบ้าเลือดเมื่อวาน วันนี้มาเป็น Balloon Man น่ารักน่าเอ็นดูไม่ไหว ผมยิ้มให้ เดินไปหา ถามเขาว่าเอามาทำไม เข็มดูยิ่งเขินหนัก เขาบอกว่าก็เอามาให้ รับไปก่อนได้มั้ย ผมอาย  ผมเห็นแล้วก็ยิ่งขำ  ยังไม่ได้ยื่นมือไปรับ  แต่เข้าไปหยิบการ์ดมาอ่าน  ขอบคุณที่อยู่ข้างกันตลอด  เข็มรักจอม  วันนี้เข็มน่ารักจนผมไม่อยากเก็บไว้ดูคนเดียว  ผมบอกเขาว่า  ถือไว้อีกเดี๋ยวนะ  ขอถ่ายรูปหน่อย  เข็มพูดเสียงสูงว่า ไม่เอา  ผมอาย  ผมขยับเข้าไปใกล้  บอกเขาว่า  ลูกโป่งของเขาทำให้ทุกคนยิ้ม  ไม่ได้มีแต่ผมที่มีความสุข  อยู่ตรงนี้แหละ  แสงสวยแล้ว  ผมถอยไปหยิบมือถือมาถ่ายรูปเข็มเก็บไว้  ผมไม่เคยลงเรื่องของเราในโซเชียลส่วนตัวเลย  ผมรู้ว่าเข็มรักผม  แต่ก็ไม่แน่ใจว่ามันจะจริงจัง  ยาวนานได้แค่ไหน  ถ้าวันหนึ่งผมถูกทิ้ง  ผมก็ไม่อยากให้ใครต่อใครมาซ้ำเติมผม  แต่วันนี้  เข็มน่ารัก  แล้วก็รักผมมากๆ  ไม่ว่าวันข้างหน้าจะเกิดอะไร  วันนี้ก็จะเป็นความทรงจำที่ดีอีกวันในชีวิตผม  ผมใส่แคปชั่นลงไปว่า  รัก  ใต้รูปเข็มที่ยิ้มเขินๆกับลูกโป่งสีฟ้าที่ทำให้หัวใจผมพองโตไม่ต่างกัน

เข็มบอกผมว่า เขาเหนื่อย เขาอยากนอน แต่ผมรู้ว่าเขาแกล้ง เขารู้ว่าผมรอ  ผมบอกเขาว่ารอได้  ก็เพราะผมต้องการเขา  แค่ยั่วเขานิดเดียว  อารมณ์เขาก็กระเจิงไปพร้อมผมแล้ว  มันอาจจะไม่ลึกซึ้ง  ไม่อ่อนหวานเหมือนเมื่อเช้า  แต่เราก็ต้องการกันและกัน  มีความสุขสุดยอดไปด้วยกัน  ผมคิดถึงช่วงเวลานี้  ที่มันห่างหายจากผมไปนาน  เข็มดูมีความสุขมาก  เขาค่อยๆม้วนถุงยางลง  แล้วเหมือนจะนึกอะไรได้  แล้วเขาก็โวยวายลั่นห้อง

ผมรู้ตั้งแต่เช้าแล้ว แต่เข็มคงตื่นเต้นจนลืม พอผมบอกให้เขาซื้อถุงยางมาเพิ่ม เพราะที่เขาใช้ไปเมื่อกี๊ มันเป็นอันสุดท้ายแล้ว เขาก็โวยวายว่าเมื่อเช้าเขาไม่ได้ใส่ถุงยาง ผมท้องรึเปล่า เข็มเป็นหมอ ถึงจะเป็นหมอหมา ก็ไม่น่าถามผมแบบนั้นเลย แล้วยังทำหน้านิ่วคิ้วขมวด ถามผมอีกว่า ถ้าท้อง มีลูกขึ้นมาจริงๆ จะทำยังไง ท่าทางเขาจริงจัง  ร้อนใจยังกับเป็นคนท้องเอง  จนผมอยากแกล้งเล่น ผมตอบไปหัวเราะไปว่า มีก็เลี้ยง หรือถ้าคุณไม่อยากได้ ผมไปเอาออกก็ได้ แต่เข็มโวยผมหนักกว่าเดิมว่า ไม่ได้ ทำแบบนั้นได้ยังไง ลูกเรานะจอม

ตั้งแต่ผมรู้ว่าผมท้องได้ แม่ก็คอยสอนผมให้ระวังตัว อย่าให้ตัวเองท้องกับคนที่ไม่ใช่ ในเวลาที่ผมไม่พร้อม เพราะไม่ว่ายังไง คนที่ต้องรับผิดชอบลูกแบบเต็มๆ คือ ผม  ถ้าผมเอาลูกไปทิ้งเหมือนที่เห็นในข่าว  ผมคือวัยรุ่นใจแตก  แม่ใจยักษ์  ไม่มีข่าวไหนถามถึงคนที่ทำให้เด็กเกิดมา  ทั้งที่ผมก็ไม่ได้ท้องได้เอง  ผู้หญิงที่ต้องเสี่ยงทำแท้ง  เอาลูกไปทิ้ง  ก็เพราะผู้ชายที่ทำให้เขาท้อง  ไม่ต้องการรับผิดชอบ  แต่ผู้ชายคนนั้น  ไม่ใช่เข็ม

คนที่กังวลจนต้องถามว่าจะทำยังไงถ้าท้อง  น่าจะเป็นผมมากกว่าเขา  เข็มพูดเต็มปากเต็มคำว่า ลูกเรา เขาไม่ให้ผมทำแท้ง เขารักลูกตั้งแต่ลูกยังไม่มาเกิดเลยด้วยซ้ำ ผมไม่เคยคิดเลยว่าจะมีใครมาผูกพันกับผมถึงขั้นอยากมีลูกด้วยกัน แม้แต่เข็ม เขาแสดงออกตลอดว่าเขารักผม แต่เขาก็พูดตลอดเหมือนกันว่า ไม่อยากมีลูก วันนี้ เขาเรียกเด็กที่ยังไม่ได้มาเกิดว่า ลูกเรา ได้ยินแล้วน้ำตาจะไหล ผมรู้สึกว่า ความรักมันเต็มเปี่ยมจนแทบจะล้น ตอนผมรอใช้ห้องน้ำต่อจากเข็ม ผมแกะการ์ดออกจากลูกโป่ง เอามาเขียนข้อความเพิ่มลงไปว่า จอมรักเข็มเข็มรักจอม  วนต่อๆ กันไปจนเป็นวงกลม ผมอยากให้ความรักของเราเป็นแบบนี้ รักกันไม่มีวันสิ้นสุด

ก่อนนอนคืนนั้น ผมจูบเข็มด้วยความรู้สึกที่พิเศษกว่าทุกวัน อยากขอบคุณที่เขาเห็นค่าของการที่ผมอยู่เคียงข้าง  ขอบคุณที่ไว้ใจผม ขอบคุณที่เขาเต็มใจเรียกเด็กคนนั้นว่าลูกเรา ผมเริ่มรู้สึกอยากให้มีวันนั้น วันที่เขาก่อกำเนิดขึ้นจากความรักของเรา และมาอยู่กับเราจริงๆ

เข็มพาผมไปฟังผลตรวจร่างกายที่โรงพยาบาล ผลออกมาเรียบร้อยดี ร่างกายเราแข็งแรงดีทั้งคู่ แต่ผมกลับได้เรื่องอื่นมาแทน เข็มถามหมอว่าถ้าแฟนผมท้อง อายุครรภ์เท่าไหร่ถึงจะตรวจรู้ หมอตอบว่าประมาณ 1 เดือนขึ้นไป วิธีตรวจก็เหมือนผู้หญิง หมอก้มลงดูเอกสาร แล้วถามผมว่า คุณแก้วเจ้าจอมยังมีอาการกลัวเข็มอยู่ใช่มั้ยครับ แล้วหันไปพูดกับเข็มว่า ถ้าตั้งใจจะมีลูกกันจริงๆ ควรให้ผมเข้ารับการรักษาอาการกลัวเข็มก่อน เพราะสำหรับโอเมกา การคลอดแบบธรรมชาติ มันเสี่ยงมาก เพราะไม่ได้มีช่องคลอดเหมือนผู้หญิง วิธีที่ปลอดภัยที่สุดคือการผ่าตัด ซึ่งต้องมีการให้น้ำเกลือ และอาจต้องมีการให้เลือด ซึ่งผมต้องอยู่กับเข็มน้ำเกลือเป็นวันๆ และผมอาจจะทนไม่ไหว

เข็มเงียบไปตั้งแต่ตอนนั้น จนกลับมาขึ้นรถแล้ว เขาก็ยังเงียบอยู่ จนผมถามว่าเป็นอะไร เขาถังได้บอกว่า ผมทำให้คุณเดือดร้อนอีกแล้ว ผมไม่น่าลืมเลย ผมหัวเราะ บอกเข็มว่า แค่ครั้งเดียว ผมไม่ท้องหรอก เข็มหันมามองตาผม พูดเสียงเข้มว่า นี่คุณกำลังดูถูกผมอยู่นะ ผมหัวเราะดังกว่าเดิม บอกเข็มว่าผมไม่พูดแล้วก็ได้ ผมหยิบตั๋วหนังมาให้เข็มดู ถามเข็มว่า คุณอยากไปเดทกับผมรึยัง เข็มคลี่ยิ้มบางๆ พูดว่าไปสิ วันนี้ผมเคลียร์คิวมาให้คุณแล้ว จะตามใจทุกอย่างเลย ดีมั้ย ผมจับมือเข็มมาจูบ มันต้องดีอยู่แล้ว ดีที่สุดเลยด้วย

เข็มอยากดูหนังแอ๊คชั่น แต่ผมเลือกดูแอนิเมชั่น เข็มบ่นว่าเขาเลิกดูการ์ตูนไปนานแล้ว จะดูรู้เรื่องมั้ย ผมหยอกเขาเล่นว่า คุณต้องเริ่มหัดดูใหม่แล้ว เด็กทุกคนชอบดูการ์ตูน ผมไม่รู้ว่าเข็มคิดอะไรอยู่ สีหน้าเขาถึงได้ดูละมุนขนาดนั้น เข็มเคยบอกว่าไม่อยากมีลูก แต่พอเขาคิดว่าลูกจะมาแล้วจริงๆ ผมยังไม่เห็นอาการไม่ชอบใจ ไม่พอใจจากเข็มเลย ผมชักอยากจะรู้แล้วว่า ทำไมเขาถึงได้ไม่อยากมีลูก

เรามีเวลาก่อนหนังฉายอีกเกือบชั่วโมง ผมชวนเข็มไปหาซื้อหนังสือ เราแยกกันไปดูคนละแผนก ผมไปหานิยายกำลังภายในที่ผมชอบ เข็มบอกว่าเขาจะไปดูหนังสือวิชาการอะไรสักอย่าง ผมเลือกหนังสือได้แล้ว จ่ายเงินเสร็จแล้ว ยืนรออยู่พักหนึ่งเข็มก็ยังไม่ออกมา ผมกลับเข้าไปเดินหาแผนกที่เขาบอกก็ไม่เจอ ผมเดินหาไปเรื่อยๆ จนเห็นเข็มยืนอยู่หน้าชั้นหนังสือที่มีนิทานวางเรียงราย ทั้งภาษาไทย ภาษาอังกฤษ ผมทักเข็มว่า จะซื้อไปให้ใคร เข็มหันมาตอบว่า เปล่า นิ่งไปอึดใจหนึ่ง แล้วถามผมว่า คุณว่า เราต้องอ่านนิทานให้ลูกฟังมั้ย สีหน้าเขาอ่อนโยนอย่างที่ผมไม่เคยเห็น วันหนึ่งที่เขาได้เป็นพ่อ เขาต้องเป็นพ่อที่ดีแน่ๆ ผมนึกเสียดายว่า วันนี้ยังไม่ใช่วันหนึ่งวันนั้น

ออกจากโรงหนังแล้ว เข็มพาผมไปกินไอติมร้านโปรด ผมสั่งแบบถ้วยใหญ่ ขอช้อน 2 คัน  มากินด้วยกัน เข็มตักไอติมป้อนผม แล้วก็ถามว่า วันนั้นทำไมเราต้องนอนคุยกันแบบนั้น ผมย้อนถามขำๆ ว่าแบบไหน แบบไม่มีอะไรเลยน่ะเหรอ เข็มทำเสียง อืม เบาๆ อยู่ในคอ ผมบอกให้เข็มลองกินรสนี้ เข็มมองผมนิ่งๆ ส่งสายตาสะกดจิตผม ผมก็เลยต้องตักป้อนให้ ผมบอกเข็มว่า ผมอยากให้คุณรู้สึกว่าระหว่างเรา ไม่มีอะไรขวางกั้น ไม่มีอะไรต้องปิดบัง  ไม่มีอะไรเป็นความลับ ไม่ต้องกลัว ผมเป็นเซฟโซนให้คุณได้ คุณไว้ใจผมได้ คุณรู้สึกแบบนั้นมั้ย เข็มจับมือผม ลูบแหวนแฟนเข็มที่นิ้วผมไปมา  ก่อนจะพูดว่า คุณน่ารักที่สุดเลย รู้มั้ย ผมยิ้มให้เข็ม ตอบเขาว่า รู้สิ ผมน่ารัก เพราะผมรักคุณ สัญญากับผมนะ ต่อไปนี้ มีอะไรต้องเล่าให้ผมฟัง อย่าเก็บไว้ไม่สบายใจคนเดียวอีก ได้มั้ย เข็มตอบรับยิ้มๆ ว่า ครับ แฟน

เข็มมาส่งผมที่ร้าน จูบลาผม  บอกผมว่า  ผมเล่าให้คุณฟังหมดแล้ว  ผมอยากเล่าให้ม๊าฟังด้วย  เดี๋ยวม๊าน้อยใจ  เขาเอื้อมมือไปหยิบถุงเล็กๆที่เบาะหลังส่งให้ผม  บอกว่าฝากไว้ที่นี่  เขาค่อยมาอ่าน  จูบแก้มผม  แล้วก็พูดว่า  กู๊ดไนท์นะครับ  ที่รัก

หนังสือในถุงเป็นหนังสือนิทานภาพภาษาอังกฤษ  หน้าแรกมีลายมือเข็มเขียนว่า 1st Book  และวันที่วันนี้  ผมรีบเช็ดน้ำตา  กลัวจะหยดเปื้อนหนังสือ  ผมเคยรู้สึกว่า  ผมรักเขามาก  มากจนมันมากไปกว่านั้นไม่ได้แล้ว  แต่วันนี้  ผมกลับรู้สึกว่า  ผมรักเข็มมากกว่าวันนั้นไปอีกหลายเท่า  ผมไม่คิดว่าเขาจะจริงจังขนาดนี้  ผมไม่อยากทำให้เข็มผิดหวังเลย  เขาจะโกรธผมมั้ย  ถ้าเขารู้  

ป๊าฝากเอกสารมาให้ผมอ่านด้วย มันเป็นรายงานสรุปตัวเลขของร้านผมเอง แต่มันละเอียด และทำให้เห็นภาพจนผมรู้สึกว่า ผมรู้จักร้านตัวเองน้อยมาก ป๊าบอกมาด้วยว่า ให้ผมอ่านให้หมด แล้วค่อยหาเวลาไปคุยกับป๊าที่ออฟฟิศ คนที่ป๊าจ้างมาช่วยทำงานแทนผม เขามาทำแค่เดือนเดียว แต่เก็บรายละเอียดได้เยอะมาก ผมส่งต่อให้พีทอ่าน ดูจากสีหน้าเขาแล้ว ก็คงรู้สึกไม่ต่างจากผม ทีทถามผมว่าทำไมป๊าอยากให้เรารู้ตัวเลขพวกนี้ ผมส่ายหน้าตอบ ผมเองก็อยากรู้เหมือนกัน

ม๊าโทร.มาหาผมตอนบ่าย มาคุยให้ฟังว่า เข็มมาเล่าเรื่องธันวาให้ฟังเอง ม๊าสงสัยว่า เข็มเล่าให้ผมฟังแบบเดียวกันรึเปล่า ม๊ากลัวว่าเข็มจะไม่กล้าเล่าอะไรให้ม๊าฟังรึเปล่า ผมบอกม๊าว่า เข็มก็เล่าให้ผมฟังแบบนั้น ผมว่าเขาคงเล่าหมดแล้ว เข็มก็ดูสบายใจขึ้นมากแล้วด้วย  

ม๊าบอกผมว่าเข็มเล่าเรื่องที่เขาลืมใส่ถุงยาง แล้วผมบอกว่า ผมไปเอาออกก็ได้ ม๊าถามผมว่า จอมไม่ได้ตั้งใจจะทำแบบนั้นจริงๆ ใช่มั้ย ผมตอบม๊าว่าผมแค่หยอกเข็มเล่น เพราะเข็มเคยบอกว่าเขาไม่อยากมีลูก ผมไม่คิดว่าเขาจะจริงจังขนาดนี้ ม๊าบอกผมว่า ม๊าก็ไม่คิดเหมือนกัน แต่ตอนเขาพูดเรื่องนี้ แววตาเข็มดูมีความสุข ถ้าจอมท้องจริงๆ เข็มต้องดีใจมากแน่ๆ

วางสายจากม๊าแล้ว ผมก็ได้แต่ถอนใจ ถ้ามันเป็นตรงกันข้าม ถ้าผมไม่ท้อง เข็มจะเสียใจมากมั้ย

เข็มมาถึงตอนผมปิดร้านแล้ว เขาบอกว่าวันนี้ประชุมทั้งวัน ไม่คิดว่าจะยืดเยื้อขนาดนี้ นั่งนานจนเมื่อยไปหมด ผมบอกเข็มว่าคุณน่าจะกลับไปแช่น้ำอุ่นที่บ้านมากกว่านะ แต่เข็มบอกว่า เขามีอะไรอยากถามผมมากกว่า เข็มถามว่า ชื่อแก้วเจ้าจอม ใครตั้งให้ ผมบอกว่า พ่อเป็นคนตั้งให้ มันเป็นต้นไม้สัญลักษณ์ของมหาวิทยาลัยที่พ่อแม่เรียน ทั้ง 2 คน นัดเจอกันที่ต้นแก้วเจ้าจอมทุกวัน ก็เลยเอามาเป็นชื่อผม ผมก็สงสัยเรื่องชื่อเขาเหมือนกัน เข็มบอกว่า ม๊าเป็นคนตั้งให้ ม๊าชอบดอกไม้สีขาว ตอนที่ขายังอยู่ในท้อง ม๊าให้คนปลูกไว้หลายอย่างมาก แต่ต้นเข็มขาว เป็นต้นเดียวที่ออกดอกวันที่เขาเกิด เขาก็เลยได้ชื่อนี้มา เข็มบอกว่าเขาโชคดีแล้ว ที่ต้นอื่นไม่ออกดอก ไม่งั้นเขาอาจได้ชื่อ พุดจีบ พุดซ้อน หรือไม่ก็ มะลิวัลย์ไปแล้วก็ได้ ผมบอกให้เข็มไปอาบน้ำ ผมจะไปทำกาแฟมาให้ ผมอาบน้ำเสร็จออกมา เข็มกินกาแฟหมดแล้ว กำลังนอนดูมือถือ ผมถามว่าดูอะไร เข็มไม่ตอบ แต่บอกให้ผมมาดูด้วยกัน ผมไปนั่งข้างๆ เขาถึงไล่ให้ดูว่า เขากำลังดูชื่อดอกไม้ ชื่อเราสองคนเป็นดอกไม้ ชื่อลูกก็น่าจะเป็นดอกไม้ด้วย ถ้าเป็นผู้หญิงก็ง่ายเลย ชื่อดอกไม้น่ารักๆ เยอะ แต่ถ้าเป็นผู้ชาย ผมยังไม่เจอชื่อที่ชอบเลย ผมมองเข็มด้วยความรู้สึกที่บอกไม่ถูก ผมตื้นตันกับท่าทีของเขา แต่ผมกำลังจะทำให้เขาผิดหวัง ผมพูดค่อยๆ ว่า ยังไม่รู้เลยว่าผมท้องรึเปล่า เข็มวางมือถือ บอกให้ผมไปปิดไฟ พอผมกลับมานอนข้างเขา เข็มก็บอกว่าเขารู้ว่าต้องคอย แค่หาดูไว้ก่อน แล้วก็กอดจากข้างหลัง มือทาบอยู่ที่หน้าท้องผม

เข็มต้องโกรธแน่ๆ  ผมจะหาอะไรไปง้อเขาดี  

เข็มเอารองเท้าหนังกับสูทมาไว้ให้ผมใส่วันที่จะไปหาป๊าที่ออฟฟิศ ผมถามเข็มว่า ใส่แค่เชิ๊ตแขนยาวไม่ได้เหรอ เข็มหัวเราะ บอกว่า คุณไปในฐานะคนรักของลูกชายประธานบริษัทนะครับ หล่อไว้ก่อน คนจะได้เกรงใจ ผมนึกขำว่ามันเกี่ยวกันตรงไหน แต่คนที่นั่นก็ดูเกรงใจผมจริงๆ แค่ผมแจ้งที่แผนกต้อนรับว่าป๊านัดผมมา ก็มีคนพาผมขึ้นลิฟต์ไปส่งถึงห้องทำงานป๊า ห้องนั้นเหมือนห้องผู้บริหารที่ผมเคยเห็นในละคร ข้างหลังป๊าเป็นกระจกตลอดความยาวของผนัง เก้าอี้ตัวหนามีพนักพิงสูง โต๊ะทำงานตัวกว้าง มีโน๊ตบุ๊ควางอยู่ ข้างๆ กันเป็นรูปม๊ายิ้มหวานกับเด็กผู้ชายที่กำลังทำหน้าทะเล้น ผมเห็นแล้วก็อดยิ้มไม่ได้ ป๊าถามว่าผมทำการบ้านมารึยัง ผมเริ่มต้นคุยให้ป๊าฟังว่า ผมคิดว่า เราน่าจะหาวิธีทำให้เสร็จเร็วขึ้น สำหรับ 7 เมนูที่ขายดีมากที่สุด โดยเฉพาะช่วงเที่ยง เมนูที่ไม่มีลูกค้าสั่งเลยตลอดทั้งเดือน ผมคิดว่าควรปรับออกจากรายการอาหาร จะได้ลดจำนวนวัตถุดิบที่ต้องเตรียมไว้รอลงไปด้วย แล้วไปเพิ่มความแปลกใหม่ให้เมนูที่ขายดีอยู่แล้ว เพราะเมนูนั้นน่าจะเป็นจานที่เราทำได้ดี  และถ้าดูจากพฤติกรรมลูกค้า เราก็น่าจะมีโปรแนะนำ เมนูกินคู่กัน อาจจะเป็นจานหลักกับของหวาน หรือ จานหลักกับเครื่องดื่ม และ พุดดิ้งที่พีทเพิ่งเพิ่มเป็นเมนูใหม่หลังจากร้านกลับมาเปิด ลูกค้าตอบรับดีมาก กำลังคิดกันอยู่ว่าจะปรับตัวถ้วยให้เป็นแบบลูกค้าซื้อกลับบ้านได้ ถ้าทำแล้ว ยอดขายก็น่าจะดีขึ้น ป๊าฟังผมพูดจบแล้วก็ถามว่า เคยเห็นตัวเลขยอดขายพวกนี้มั้ย ผมตอบว่า ไม่เคยคิดจะเอามาสรุปรวมแบบนี้เลย ไม่ได้คิดว่ามันจำเป็น ป๊ายิ้มให้ผม บอกผมว่า งั้นก็เริ่มสนใจ แล้วก็ลองดูเอง จะได้เอาไว้เป็นข้อมูลพัฒนาร้านต่อไป ป๊าถามต่อว่า ช่วงที่มีคนไปทำงานแทน เป็นไง สบายขึ้นมั้ย ผมตอบว่าดีครับ มีเวลาเยอะขึ้น แต่เขาเก่งอย่างนั้น ค่าจ้างคงแพง ร้านผมคงจ้างไม่ไหว ป๊าแย้งกลับว่า แต่จอมจะมีเวลาที่จะไปดูภาพรวม หาจุดแข็งจุดอ่อนของร้าน ถ้าจอมทำให้ร้านมีระบบที่แข็งแรงพอ จอมกับเพื่อนก็จะมีรายได้เท่าเดิม แต่ใช้เวลาทำงานน้อยลง เข็มเคยบอกมั้ยว่าอยากให้จอมไปเปิดคาเฟที่โรงพยาบาลสัตว์ที่กำลังสร้าง ผมส่ายหน้าแทนคำตอบ ป๊าพูดต่อว่า เข็มอยากให้ไปทำงานใกล้ๆกัน  จะได้คอยดูแลกัน  ผมเกรงใจป๊า  แต่ป๊าใจดี  น่าจะเข้าใจผม  ผมก็เลยพูดไปตรงๆว่า  ผมไม่อยากพึ่งพาเข็มมากขนาดนั้น  ผมยังมีภาระต้องผ่อนรถ  ผ่อนบ้านให้แม่  อยากเก็บเงินไว้ให้แม่ใช้หลังเกษียณด้วย  แม่ไม่ชอบแน่ๆ  ถ้าผมต้องแบมือขอเงินคนอื่นมาให้แม่ใช้  ถึงแม้ว่าคนนั้นจะเป็นเข็ม  ป๊าพูดสั้นๆว่า ดีแล้ว  ไว้เข็มถาม  ก็บอกเขาอีกทีแล้วกัน  แล้วก็บอกให้ผมไปกินมื้อกลางวันด้วยกัน

ป๊าให้ผมไปนั่งที่นั่งตอนหลังกับป๊า  คุยให้ฟังว่ามีนัดกินข้าวกับซัพพลายเออร์  ติดต่อกันมาตั้งแต่รุ่นพ่อ  ตอนนี้รุ่นลูกมาบริหาร  เขาอยากเสนอสินค้าสเปคใหม่ให้เรา  ป๊าแตะอาหารมื้อนั้นน้อยมาก  ผมว่าป๊าคงไม่ชอบ  อาหารที่ม๊าทำที่บ้าน  เน้นโปรตีนกับผัก  ไม่ได้มันเลี่ยนเหมือนอาหารบนโต๊ะ  ผมไม่แน่ใจว่าคนสั่งอาหาร  ตั้งใจหรือไม่ใส่ใจ  ป๊าบอกว่าผมมาฝึกงาน  ซัพพลายเออร์ทั้ง 2 คนก็ไม่พูดกบผมอีกเลยจนจบมื้ออาหาร  ป๊าถามผมว่าเป็นไงล้าง  ผมตอบป๊าว่า  ป๊าไม่อิ่มใช่มั้ยครับ  เขาน่าจะหาข้อมูลมาก่อนว่าป๊าชอบอะไร  ถ้าอาหารทำให้ป๊าอารมณ์ดี  ก็น่าจะคุยกันง่ายขึ้น  แล้วก็ดูเหมือนเขาพยายามบอกว่า  สินค้าใหม่ตัวนี้  สเปคต่างจากเดิม  แต่ใช้งานได้เหมือนเดิม ในราคาเดิม  อยากให้ป๊าเข้าใจว่า  รายละเอียดที่ต่างไป  ไม่มีผลกับงานของป๊า  แบบว่า  กุ้งแช่แข็ง  กับ  กุ้งสด  พอทำสุกแล้ว มันก็เหมือนกัน  ป๊าถามว่า สำหรับจอม  มันเหมือนกันมั้ย  ผมรีบตอบเลยว่า ไม่เหมือน  กุ้งแช่แข็ง รสชาติไม่ดีเท่ากุ้งสด  ใช้พลังงานในการแปรรูป  ใช้กุ้งจากฟาร์มใหญ่  ไม่ใช่เกษตรกรรายย่อย หรือ ชาวประมง  ข้อดี คือ สะดวก  ราคาแน่นอน  มีให้ซื้อได้ตลอด  พูดง่ายๆคือ  มันดีสำหรับคนขาย  แต่ไม่ได้ดีสำหรับคนกิน  มันอาจจะเหมาะกับคนอื่น  แต่ร้านผม  ผมกับพีทยังชอบรสชาติกุ้งสดมากกว่า  แล้วตอนนี้  ตลาดออนไลน์ก็ช่วยให้ติดต่อกับพ่อค้ากุ้งที่มหาชัยได้โดยตรง  ราคาอาจจะไม่แน่นอน  แต่มีกุ้งสดให้ขายได้แน่นอนทุกวัน  คนกินอาจจะไม่รู้  แต่ก็ไม่ใช่ว่า  เราจะเอาอะไรไปทำให้เขากินก็ได้

เข็มโทร.มาตอนผมกำลังขับรถกลับร้าน  ผมเลยได้ถามเข็มว่า  มีใครจัดมื้อว่างบ่ายให้ป๊ารึเปล่า  มื้อเที่ยงอาหารคงไม่ถูกปาก  ป๊ากินไปนิดเดียว  เข็มบอกว่าเดี๋ยวเขาถามเลขาของป๊าให้  เข็มทำเสียงอ้อนๆว่า เขาก็หิว  ผมหัวเราะบอกให้ไปหากินเองก่อน  ผมอยากคุยกับพีทเรื่องรายงาน  ป๊าอยากให้ผมเขียนแผนให้ดูว่าผมจะปรับปรุงร้านยังไงบ้าง

เข็มมาหาผมตอนค่ำ  เขาอมยิ้มเขินๆ  ตอนเห็นลูกโป่งของเขา  ติดประดับอยู่ที่ผนัง  เขาถามผมว่าวันนี้กินนมรึยัง  ผมส่ายหน้า  เขาก็ไปเปิดตู้เย็น  เทนมใส่แก้วมาให้ผม  บอกให้ผมกินให้หมด  เขาดูจนผมกินหมดแล้ว  ถึงได้ยอมขึ้นข้างบนไปทำงาน  ผมเก็บร้านเสร็จแล้ว  ตามขึ้นไปบนห้อง  ประโยคแรกที่เข็มพูดกับผมคือ  ต่อไปนี้คุณต้องกินนมทุกวันนะ  ผมนิ่งคิด  มองเข็ม  ผมรู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่  ผมแค่อยากแกล้งเขาเล่น  แต่มาถึงตอนนี้  เข็มไม่สนุกด้วยแน่ๆ  ผมตัดสินใจบอกเข็มว่า  ไม่ต้องหรอก  ยังไงผมก็ไม่ท้องอยู่แล้ว  เข็ม stun ไปเลย  ถามผมว่า ทำไม  ผมหยิบแผงยาในลิ้นชักให้เข็มดู  บอกเขาว่า  ผมกินยามาตั้งแต่ตอนไปเอาแมวกับธันวา  ทีแรกก็จะกินแค่หมดแผง  แต่เพราะเรื่องธันวา  ผมไม่รู้ว่าฟีโรโมนของผมจะมีผลกับเขายังไง  ผมไม่อยากฮีต  ก็เลยกินต่อมาอีก  เข็มหันหน้าไปทางอื่นแล้วก็นิ่งไปอีก  ผมเข้าไปกอดหลังเขา  วางคางไว้บนบ่า  พูดกับเขาว่า  ผมขอโทษนะ  ก็คุณเคยบอกว่าไม่อยากมีลูก  ผมก็เลยอยากหยอกคุณเล่น  ไม่คิดว่าคุณจะจริงจังขนาดนี้  เข็มไม่ตอบผม  หันไปเก็บของใส่กระเป๋าจนหมด  ถึงได้ถามผมว่า สนุกมั้ย  แล้วก็ไปนอนกอดอก  หันหลังให้ผมอยู่บนเตียง

ก็ยังดีหรอก  แค่หันหลังให้ผม  ไม่ได้งอนจนหนีกลับบ้าน  ผมอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้ว  จัดการปิดไฟแล้วไปนอนกอดเขา  เข็มทำตัวแข็ง  จนผมกระซิบถามว่า  ผมยังเป็นที่รักของคุณอยู่มั้ย  เข็มถอนหายใจ  จับมือผม  แล้วก็บอกว่า  นอนเถอะ  ผมไม่อยากคุยตอนนี้

ผมจูบไหล่เข็ม  หลับตา  นึกในใจว่า  ขอเวลาอีกนิด  แล้วเราค่อยมาเจอกันนะลูก

Create Date : 29 กันยายน 2566
Last Update : 29 กันยายน 2566 20:47:14 น.		0 comments
Counter : 269 Pageviews.
Share Tweet