30 ก.ย.

เข็มดูดีขึ้นกว่าเมื่อคืนแล้ว เขาอาจจะแค่ตกใจที่บังเอิญเจอคนที่คิดว่าจะไม่ได้เจอกันอีกแล้วก็ได้

เข็มบอกว่าตกใจที่ตื่นมาแล้วไม่เห็นผม นี่เขาก็ใจจดใจจ่อรอว่าผมจะมาตามที่บอกไว้หรือเปล่า ผมส่งถุงใส่กล่องขนมให้ บอกเขาว่า ผมสั่งมาเผื่อให้เอาที่บ้าน แล้วก็ไว้ให้พนักงานที่นี่ด้วย เข็มเปิดดูลูกชุบ ผมบอกว่ามันทำจากถั่ว คล้ายๆ มาซิแพน ผมเลือกแล้วว่าไม่หวานมาก เข็มยิ้มๆ บอกว่า เดี๋ยวผมกิน

เข็มชนวนผมกินมื้อเที่ยง แต่ผมไปด้วยไม่ได้ เพราะจะเอาขนมไปให้แม่ที่บ้าน แล้วต้องกลับไปดูร้าน วันมะรืนที่จะไปไหว้พ่อ จะได้ให้เพื่อนดูร้านแทน ผมชวนเข็มไปด้วย เข็มทำท่าสงสัยแต่ก็ไม่ได้ถามอะไร บอกให้ผมรีบไป เขาจะเดินไปส่ง

เราเดินผ่านรูปที่ผมเคยมายืนดู ผมถามเข็มว่า รูปผมรึเปล่า เขาบอกว่าเขาวาดเอง เขาอยากอวดแฟน พี่นาราเป็นคนที่ผ่านไปแล้ว ตอนนี้เข็มอยู่กับผม เข็มกำลังมีความสุขกับผม ผมบอกเขาว่า อยากจูบเขา เข็มยิ้มใส่ตาผม ล้วงแหวนแฟนเข็มมาสวมคืนให้ผม บอกผมว่าพรุ่งนี้ไปหานะครับ แล้วจะได้ไปไหว้พ่อคุณพร้อมกัน ครับ ตอนนี้ ผมเป็นแฟนเข็ม ไม่ใช่แฟนเก่า

แต่ผมยังไม่ทันไป ก็มีคนเอาของจากพี่นารามาส่งให้เข็ม ดอกกุหลาบก้านยาวดอกโตกลีบแข็ง ดูแวบเดียวก็รู้แล้วว่าของนอกของแพง กับกล่องที่น่าจะเป็นขนมพิมพ์ชื่อแบรนด์โรงแรมหรู และโน้ตบอกว่า พี่จำได้ว่าเข็มชอบ เข็มส่งโน้ตให้ผมดู เรียกแม่บ้านมาเอาดอกไม้กับของในกล่องไปแจกพนักงาน เข็มไม่เปิดกล่องดู ไม่รู้ว่าข้างในมีอะไร แต่เขาก็บอกว่า ถึงเคยชอบ แต่ตอนนี้ ไม่ชอบแล้ว

เข็มพูดแค่นั้น แล้วก็เดินออกมาส่งผมที่รถ

ผมได้แต่สงสัย ผมรู้ว่าถามตอนนี้ เข็มก็คงไม่เล่า ตั้งแต่เมื่อคืนแล้วที่ผมเห็นว่าพี่นาราถามเข็มแต่เรื่องเก่าๆ โน้ตนั้นเขาคงอยากบอกว่า ตัวเองยังจำเรื่องเข็มได้อยู่ ความสัมพันธ์ของ 2 คนนั้น ลึกซึ้งกันแค่ไหน ทำไมถึงเลิกกัน ทำไมเข็มถึงออกอาการขนาดนั้น ทำไมพี่นาราต้องอยากให้เข็มย้อนนึกถึงวันเก่าๆ ผมเอาฟ้าน้อยมานอนกอด เข็มไลน์มาบอกว่าม๊าชมว่าลูกชุบสวย พรุ่งนี้เขาอยากกินแคนตาลูป ผมหมุนแหวนแฟนเข็มที่นิ้วผมเล่น อันที่จริง แค่เข็มรักผม จะเรื่องเก่า หรือคนเก่า ผมก็ไม่ควรเก็บเอาคิดให้ตัวเองสับสน ผมส่งสติ๊กเกอร์ OK แล้วก็ฝันดี ไปให้เข็ม คืนนี้กอดฟ้าน้อยไปก่อน พรุ่งนี้เข็มก็มาให้ผมกอดแล้ว

เข็มมาถึงตอนคนกำลังเต็มร้าน เขาโบกมือทักแล้วก็ขึ้นไปบนห้อง ผมไลน์ตามไปบอกว่าให้ลงมาเอาผลไม้ เข็มตอบกลับมาว่า ขอกาแฟด้วย เข็มกินเสร็จแล้วก็เอาจานเอาแก้วไปวางในครัวเอง ผมเก็บร้านเสร็จแล้ว ขึ้นไปเห็นเขายังอยู่ในชุดเดิม เขาบอกว่า เขารอผม เขายื่นโน้ตให้ผมดู เขาบอกว่า พี่นาราส่งของกินมาให้ แต่เขาเอาให้ผู้ช่วยไปแล้ว ก็เลยไม่รู้ว่าข้างในมีอะไร ข้อความในกระดาษก็ยังคล้ายๆ เดิม มีเพิ่มขึ้นมาว่า ตอนเราอยู่ด้วยกัน เข็มกับพี่นาราเคยอยู่ด้วยกัน เขาอยู่กันแบบไหนนะ ผมถามเข็มว่าได้คุยกันรึยัง เข็มส่ายหน้า ท่าทางเขาไม่กระตือรือร้น เข็มคงไม่ได้อยากรื้อฟื้นความหลังมากเท่าที่พี่นารากำลังพยายาม ผมถามเขาว่า ไม่อยากรู้เหรอ ทำไมพี่นาราทำแบบนี้ เข็มไม่ตอบ ถามผมกลับว่า ผมอยากรู้มั้ย เขามองผมตรงๆ ตั้งใจฟังคำตอบ ผมบอกว่าตอนนี้ ไม่ ผมอยากรอให้เขาพร้อมจริงๆ ผมคืนกระดาษโน้ตให้เขา เข็มบรรจงพับจนเป็นชิ้นเล็กแล้วเขาก็

ทิ้งมันลงถังขยะ

เวลาของผม ที่ของผม เข็มของผม ผมขยับเข้าไปใกล้ ถามเขาว่า ผมจูบคุณได้รึยัง คุณติดหนี้ผมอยู่นะ เขาเคลื่อนตัวเข้าหาผม จูบผม บอกผมว่า ไปลองถุงยางใหม่กัน

ผมลงไปจัดของที่จะไปไหว้พ่อ ผมบอกให้เข็มช่วยถอดผ้าปูที่นอนให้ด้วย ผมขึ้นไปข้างบนอีกที เข็มแต่งตัวเสร็จแล้ว ผ้าปูที่นอนผืนเดิมพับวางเรียบร้อย เข็มกำลังปูผ้าผืนใหม่ ท่าทางเขาไม่ดูเก้ๆ กังๆ เหมือนวันนั้นแล้ว เขาวางหมอน ฟ้าน้อย ผ้าห่มเข้าที่เดิม หันมาถามผมว่าจะเอาผ้าไปไหน ผมบอกเขาว่า จะเอาไปจ้างซัก ที่นี่ไม่มีที่ตาก เข็มเอื้อมมือมาดึงผ้าไปถือไว้เอง บอกว่าเขาเอาไปซักให้ ผมบอกว่าไม่เป็นไร ร้านอยู่ใกล้ๆ แต่เข็มบอกว่าให้เขาเอาไปดีกว่า เขาเป็นคนทำเลอะ

ตั้งแต่ปู่กับย่าเสีย ผมก็มาไหว้พ่อคนเดียวทุกปี แม่ไม่เคยมาด้วยเลย ผมเล่าให้เข็มฟังว่าแม่ไม่มาเพราะโกรธที่พ่อทิ้ง พ่อเสียในที่เกิดเหตุ ตอนนั้นผมแค่ 7-8 ขวบ แม่บอกว่าพ่อแอบออกจากบ้าน ไม่มีใครรู้ว่าพ่อไปไหน มารู้อีกที พ่อก็ไม่อยู่แล้ว แม่ทำเป็นโกรธ แต่จริงๆ แม่คงเสียใจ แม่คงไม่อยากนึกถึงวันที่ต้องจากกันโดยไม่มีโอกาสแม้แต่จะพูดลากัน แต่แม่ทำเค้ก แล้วก็เอามาที่วัด มาหาพ่อ มาร้องเพลงวันเกิด เป่าเทียนหน้ากระดูกพ่อ แม่บอกว่าพ่อชอบงานวันเกิด แม่ก็ชอบที่เห็นพ่อมีความสุขในวันเกิด

ผมไม่ได้ตั้งใจ แต่เรื่องที่แม่ยังคาใจว่าวันนั้นพ่อตั้งใจจะไปไหน มันคงไปสะกิดใจเขา เรานั่งอยู่ข้างๆ กัน ตอนที่เขาเริ่มเล่าว่าเขาถูกพี่นาราทิ้ง เข็มเคยย้ายไปอยู่คอนโดพี่นารา จนตอนที่เขาต้องไปฝึกงานต่างจังหวัด จู่ๆ เขาก็ถูกเรียกให้กลับไปขนของ เพราะพี่นาราขายคอนโดไปแล้ว เข็มเจอพี่นาราครั้งสุดท้าย วันที่เข็มจะเดินทางไปฝึกงาน วันนั้นพี่นาราก็ยังดีกับเขาอยู่

ผมจับมือเขาไว้ ผมรู้สึกได้ว่าข้างในเข็มยังสั่นสะเทือน เข็มเล่าต่อว่า พี่นาราตัดทุกช่องทางการติดต่อ เขาตามหาพี่นาราอยู่นาน จนรู้ว่าพี่นาราไปเมืองนอก ไปแต่งงาน มีครอบครัวอยู่ที่นั่น เพราะอย่างนี้เอง เข็มถึงได้ดูอึดอัด แล้วยิ่งพี่นาราถามเรื่องเก่าๆ เหมือนอยากย้อนไปนึกถึงตอนที่เคยอยู่ด้วยกัน ผมไม่รู้ว่าพี่นาราอยากให้เข็มรู้สึกอะไร ผมว่าเขาคงไม่ได้สนใจว่าเข็มจะเจ็บแค่ไหน ที่ตัวพี่นาราเอง คนที่ทิ้งเขาไปจนความทรงจำดีๆ มันกลายเป็นเรื่องเจ็บปวด กลับมาย้อนถามให้คิดถึงอีก

ผมถามเข็มว่า ยังอยากรู้มั้ยว่าพี่นารารู้สึกยังไงกับเขา เข็มดูลังเลก่อนจะตอบว่า เขาอยากรู้ เขาไม่อยากโกหกผม จู่ๆ ผมก็เจ็บหนึบขึ้นมาเฉยๆ ทำไมยังต้องอยากรู้ โดนทำมาจนเจ็บขนาดนั้น แต่อีกใจผมก็รู้ เข็มคงอยากรู้ว่าทำไมพี่นาราทิ้งเขาไปแบบนั้น ผมไม่รู้ว่า 2 คนนั้นเขาผูกพันกันแค่ไหน ที่แน่ๆ เข็มไม่ได้เลิกกับพี่นาราเพราะเขาไม่ได้รู้สึกอะไรกับพี่นาราอีกแล้ว ถ้าเขากลับไปหากัน ถ้าความรู้สึกเก่าๆ ระหว่างเขา 2 คนกลับมา

ผมบอกเข็มว่า รู้แล้วให้บอกผมด้วย ผมไม่ได้บอกเข็มว่า ผมจะได้เตรียมตัว กลับไปใช้ชีวิตแบบที่ไม่มีเขาอยู่ข้างๆ อย่างตอนนี้

บรรยากาศในวัด สงบร่มรื่น แต่มันไม่ช่วยอะไร ใจผมดิ่งไปแล้ว ผมชวนเข็มกลับบ้าน ผมไม่อยากเป็นแบบนี้ แต่ผมเก็บอาการตัวเองไม่ได้จริงๆ ผมกลัว ผมไม่อยากให้เขาไปเจอกันอีก ไม่อยากให้เข็มไประลึกถึงความสัมพันธ์ล้ำลึกกับพี่นารา แต่ผมทำอะไรไม่ได้เลย ถ้าผมบอก เข็มอาจจะยอมทำตามผม แต่เรื่องนี้จะติดอยู่ในใจเขาไปตลอด และก็คงคาอยู่ในใจผมไปตลอดด้วยเหมือนกัน

ผมนั่งเงียบมาตลอดทาง เข็มรู้แล้วว่าผมกำลังไม่ดี เขาดึงมือผมไว้ตอนผมจะลงจากรถ ถามว่าผมโอเคมั้ย แววตาเขาเป็นห่วงผมจริงๆ ตอนนี้ เข็มอยู่กับผม เข็มดีกับผม เรื่องที่ผมกลัว มันอาจเป็นแค่เรื่องที่ผมคิดไปเอง ผมตอบเขาว่า พยายามอยู่ เดี๋ยวคงดี

คืนนั้น เข็มแคปหน้าจอแชทไลน์ที่เขาคุยกับพี่นารามาให้ดู พี่นาราพิมพ์มาหลายประโยค ส่วนเข็มพิมพ์ตอบกลับไปว่า ครับ กับ ได้ครับ พี่นารานัดเขาไปกินข้าว เข็มบอกว่าเขาจะไป อย่าเพิ่งน้อยใจเขา เขาแค่อยากรู้ แล้วเขาจะกลับมาเล่าให้ผมฟังทุกอย่าง

ผมต้องทรมานไปอีกอย่างน้อย 24 ชั่วโมง กว่าจะถึงตอนนั้น เวลามันยาวนานจนเหมือนจะไม่มีจุดสิ้นสุด กลางคืนยาวนาน กลางวันก็ยิ่งนานกว่า เย็นย่ำค่ำแล้วเข็มก็ยังเงียบหาย

ผมรู้สึกหายใจลำบากขึ้นทุกที ถ้าเขาไม่มา ถ้าเขาไม่มา ถ้าเขาไม่มา

เข็มโทร.มาตอนเกือบ 4 ทุ่มแล้วว่าเขาต้องไปส่งพี่นาราก่อน เดี๋ยวเขามาหา อย่าเพิ่งนอน ผมลงไปเปิดประตูรับเขาตอนใกล้ห้าทุ่ม เขายิ้มให้ผม แต่หน้าผมคงแย่มาก เข็มลูบหัวผม ถามว่าเป็นอะไร กลัวผมไม่มาเหรอ ขึ้นข้างบนกันดีกว่า ผมอยากอาบน้ำ

ผมเอาชุดที่เขาเตรียมมาใส่พรุ่งนี้ไปแขวน พับชุดของวันนี้ใส่ลงเป้ นั่งพิงหัวเตียงดูเขาทาครีม หวีผม เข็มเดินมาหอมแก้มผมแรงๆ แล้วก็ลงนอนหนุนตักผม เข็มบอกว่าพี่นารานัดไปกินข้าวบนยอดตึก แล้วก็ไม่เอารถมา เขาเลยต้องไปส่ง  พี่นาราชวนเขาขึ้นไปบนห้อง แต่เขาบอกว่าเขาจะมาหาผม

เข็มบอกว่าพี่นาราไม่ยอมเล่าว่าตอนนั้นทำไมทำแบบนั้น เพียงแต่บอกว่าขอโทษ และก็อยากจะชดใช้ที่เคยทำให้เข็มเสียใจ เขาอยากชดเชยเวลาที่ไม่ได้อยู่กับเข็ม ผมถามเข็มว่า แล้วคุณว่าไง เข็มจับมือผมไปจูบ บอกว่า ผมตอบพี่นาราว่าไม่ต้อง ผมไม่โกรธแล้ว แล้วผมก็ไม่มีเวลาให้ พี่รีบกินนะครับ จอมรอผมอยู่ ตลอดเวลาที่เขาพูดประโยคนั้น เขามองตาผม ผมยิ้มให้เข็ม ถามเขาว่าวันนั้นคุณดูแย่มาก วันนี้ทำไม เข็มหัวเราะ บอกว่าไม่รู้สิ คงเหมือนคนเป็นฝีมั้ง ไม่แข็งใจเจาะเอาออกก็ปวดอยู่อย่างนั้น เจาะออกได้ ก็หายแล้ว

เข็มเล่าว่าพี่นาราเป็นรุ่นพี่ที่มหาวิทยาลัย มาตามจีบเขาตั้งแต่เขาอยู่ปี1 พอพี่นาราเรียนจบ ก็ชวนเข็มไปอยู่คอนโดด้วยกัน เพราะจะไม่ได้มามหา'ลัยทุกวันเหมือนเดิมแล้ว เข็มบอกว่าตอนนั้น เขาชอบพี่นารามาก เพราะพี่นาราสปอยล์จนเขาเหมือนเทพ เอาใจ ตามใจเขาทุกอย่าง  เขาก็เลยตัดสินใจง่าย

ตอนพี่นาราหายไป เขารู้สึกว่าตัวเองหัวหมุน อัลฟาอย่างเขามาโดนเทง่ายๆ แบบนี้มันเกินไป เข็มบอกว่า วันนี้เขาถามพี่นารา ถามคำถามที่เขาอยากถามมาหลายปีแล้ว ทำไมต้องทิ้งเขา ทำไมไม่บอกเขาดีๆ ทำไมต้องบล็อกเขาทุกทางไม่ให้เขาตาม ถึงเขาไม่ได้คำตอบตรงๆ แต่เขาก็สบายใจแล้ว พี่นารายังกลับมาหา ตอนนั้นพี่นาราคงมีเหตุผลที่ไม่รู้จะพูดยังไง เข็มบอกว่า พี่นาราคงรู้สึกเหมือนผมมั้ง ตอนที่ทำไม่ดีกับคุณ แล้วไม่รู้จะบอกยังไง ผมก้มมองเขา ทำเสียง หือ อยู่ในคอ เข็มหัวเราะอีกแล้ว เขาบอกว่า ผมไม่ทำอะไรแบบคุณหรอกน่า ผมไม่อยากรู้ขนาดนั้น เขาจับมือผมไปไล่จูบทีละนิ้ว เขาบอกว่า การที่ต้องรู้สึกว่าตัวเองไม่เป็นที่ต้องการ มันเจ็บมากนะ แต่พี่นาราก็คงมีเหตุผลของเขา

เข็มยันตัวลุกขึ้นมามองหน้าผมตรงๆ ถ้าเขากลับมาแล้วรู้สึกว่าเขาไม่เป็นที่ต้องการของผมอีกแล้ว ผมก็มีเหตุผลของผม สบายใจขึ้นรึยัง

ผมถามเข็มว่า ผมไว้ใจเขาได้ใช่มั้ย เข็มยิ้มรับ ตอบว่า ได้สิครับ ผมรักคุณนะจอม เขาจูบปากผมเบาๆ แล้วลุกไปปิดไฟ เขาดึงผมไปนอนกอด บอกผมว่า สบายใจแล้วก็นอนได้แล้ว วันหยุดคุณ เราไปว่ายน้ำกันนะ อาทิตย์หน้าเบสท์จะไปฉลองวันเกิดบนเรือ เขาบอกให้ผมชวนคุณไปด้วย ผมตอบเข็มว่า I do แล้วก็หลับตาลงในอ้อมกอดของเขา

เข็มพาผมไปฟิตเนสที่เขาเป็นสมาชิก เขาบอกว่าบ้านเขาเป็นเมมเบอร์ระดับสูงสุดของที่นี่ ก็เลยมีสิทธิ์พาคนนอกเข้าได้ ที่แบบนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะเข็ม ผมคงไม่มีวันได้มาเหยียบ ลำพังแค่ค่าสมาชิกปีหนึ่ง ก็กินกาแฟที่ร้านผมได้หลายปีแล้ว ผมรู้สึกแปลกๆ ตั้งแต่เข็มยื่นบัตรให้ยามตรวจตอนเข้าที่จอดรถ เข้าไปในล็อบบี้ พนักงานก็มองผม มองหน้ากันเอง แล้วก็หันมามองผมอีก ผมคิดว่าเขาคงเห็นรูปผมในข่าว เขาถามเข็มว่า จะใช้บริการกี่ท่าน พอเข็มตอบว่า 2 เขาก็หันไปมองหน้ากันอีก พนักงานคนหนึ่งบอกให้รอสักครู่ อีกคนหายเข้าไปห้องด้านหลังเคาน์เตอร์ เข็มหันมาพูดกันผมว่า แปลกจัง ทุกทียื่นบัตรก็เข้าได้เลย มีผู้ชายคนหนึ่ง เดินออกมาจากห้อง เขาแนะนำตัวว่าเป็นผู้จัดการ เขาพูดด้วยน้ำเสียงและท่าทางที่สุภาพมากว่า คุณเข็มขาว เข้าใช้บริการได้เลยนะครับ สำหรับเพื่อนคุณเข็มขาว ทางเราต้องขอรบกวนให้รอด้านนอก ด้านโน้น เรามีคาเฟ่ สำหรับเพื่อนคุณเข็มขาว เรายินดีบริการฟรี สั่งได้ทุกอย่างเลยครับ เข็มหันไปมองคุณผู้จัดการ ถามเขาว่า คุณว่าไงนะ ทำไมแฟนผมเข้าไม่ได้ เขาตอบเข็มด้วยท่าทางสุภาพเหมือนเดิมว่า มันเป็นกฎและคำสั่งของผู้บริหารครับ ผมต้องขอโทษจริงๆ ที่ให้บริการ เอ่อ แฟนคุณเข็มขาวไม่ได้จริงๆ ครับ แต่สำหรับโซนด้านนอก...เขายังพูดไม่ทันจบ เข็มก็เหวี่ยงเป้ฟาดกับเคาน์เตอร์เสียงดังจนพนักงานสะดุ้ง เข็มพูดเสียงดังสั่นว่า ผมรู้แล้ว แต่ผมต้องการเหตุผล ผู้บริหารคุณสั่งว่าอะไร ผมเข้าไปดึงแขนเข็ม บอกให้เขาใจเย็น เขาเป็นลูกจ้าง จะชอบไม่ชอบ เขาก็ต้องทำตามคำสั่งนายจ้าง แต่เข็มไม่ยอมหยุด คุณผู้จัดการตอบเข็มด้วยน้ำเสียงเหมือนเดิมว่า ที่นี่เราบริการเฉพาะอัลฟาครับ เข็มชะงักเหมือนโดนต่อย ผมลากเขาถอยออกมาจากเคาน์เตอร์ หมุนตัวเขาให้หันมามองผม พูดกับเขาว่า ไม่เป็นไร ผมไม่เป็นไร อย่าโกรธเขา เขาทำตามหน้าที่ เข็มค่อยนิ่งลง หายใจช้าลง ผมพูดต่อว่า ถ้าคุณอยากว่ายน้ำที่นี่ เดี๋ยวผมไปรอที่คาเฟ่ ไม่งั้นก็ไปที่อื่นกัน

เข็มจับมือผม หันไปขอบัตรคืน แล้วจูงมือผมเดินกลับไปที่รถ ผมถามเขาว่า ยังอยากว่ายน้ำมั้ย ไปสระแถวร้านผมก็ได้ ผมขอขับรถเอง ผมบอกเขาว่า คุณอารมณ์ไม่ดีแล้ว ผมขับให้ดีกว่า

เราไปถึงสระตอน 4 โมงกว่า สระว่ายน้ำของหมู่บ้าน แค่เดินเข้าไปใกล้ก็ได้ยินเสียงเด็กๆ เจี๊ยวจ๊าวไปหมด ผมบอกให้เข็มเก็บของมีค่าแล้วก็มือถือไว้ในรถ เอาไปแต่เสื้อผ้า ผมหยิบเงินออกจากกระเป๋า เอาเสื้อผ้าเข็มมาใส่เป้ผม เอากระเป๋าเงินกับมือถือใส่เป้เข็ม แล้วเอาไปเก็บที่กระโปรงท้ายรถ ผมบอกเข็มว่า เป้คุณแพง เดี๋ยวหาย ผมจ่ายเงินค่าใช้สระสำหรับ 2 คน ได้กุญแจล็อกเกอร์มา 1 ดอก เปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ เดินออกมาที่สระ เข็มถามผมว่า จะว่ายยังไง ผมพูดขำๆ ว่า เอาน่า ยังว่ายไม่ได้ ก็คิดว่าลงไปแช่น้ำเล่นละกัน สระว่ายน้ำทั้ง 2 สระ ทั้งสระเด็กสระผู้ใหญ่ มีคนลอยคออยู่ตรงนั้นตรงนี้ เยอะจนไม่มีทางจะว่ายน้ำไปโดยไม่ชนใครได้ ผมบอกเข็มว่า รอหน่อย เดี๋ยวเย็นกว่านี้ คนจะน้อยลง เดี๋ยวก็ได้ว่าย เรายืนแช่น้ำอยู่ตรงขอบสระ ผมถามเข็มว่า คุณรู้ตัวรึเปล่า เมื่อกี๊คุณโกรธ น่ากลัวมาก เข็มหันมามองพึมพำว่าคุณไม่เห็นกลัวเลย ผมหัวเราะ บอกว่าคุณไม่ได้โกรธผมนี่ ผมว่า ผมข้ามไปเล่นกับเด็กดีกว่า ไปด้วยกันมั้ย เข็มส่ายหน้าบอกว่าคุณไปเหอะ ผมอยู่นี่ดีกว่า ผมไม่ชอบเด็ก

มีเด็กที่ผมรู้จักอยู่ 2 คน พอผมเดินข้ามไปลงสระเด็ก 2 คนนั้นตะโกนเรียก พี่จ้อมมมม แล้วรีบลุยน้ำมาหา คนนึงมาถึงตัวผมก่อน ผมอุ้มขึ้นมากอดไว้ แล้วรีบย่อตัวลงจนน้ำมิดหัว พอผมยืดตัวขึ้นให้หัวพ้นน้ำ เจ้าตัวเล็กก็ส่งเสียงหัวเราะลั่นสระ แล้วหลังจากนั้น ผมก็จำไม่ได้แล้วว่าเล่นอะไรกับใครบ้าง รู้แต่ว่ามีเด็กมาเล่นกับผมหลายคน แล้วผมก็หัวเราะจนเหนื่อย

ผมเห็นเข็มออกไปเอาโทรศัพท์มานอนดูอยู่ที่เก้าอี้นอนริมสระ ผมอดสงสัยไม่ได้ว่า เข็มกำลังคุยกับพี่นาราหรือเปล่า คนเริ่มกลับ สระเริ่มว่าง เข็มออกไปเก็บโทรศัพท์ กลับมาว่ายน้ำ ชวนผมว่ายแข่งด้วย เข็มบอกว่า ใครแพ้ต้องเลี้ยงข้าว ผมว่ายไปได้ครึ่งสระ ก็หยุดปล่อยให้เข็มว่ายไป ผมไม่อยากให้เข็มแพ้ กลัวเขาจะพาไปร้านที่ผมเข้าไม่ได้ แล้วเขาจะอารมณ์เสียอีก ผมว่ายไปจนถึงตัวเขา บอกเขาว่า ไปกินหมูกระทะนะ เข็มขยี้หัวผม พูดยิ้มๆ ว่า เจ้าเล่ห์

เข็มถามผมตอนเรากำลังย่างหมูว่า ตอนอยู่ที่ฟิตเนส คุณไม่โกรธเขาเหรอ เข็มหยุด ลังเลเหมือนจะพูดหรือไม่พูดดี แล้วเขาก็พูดว่า เขาดูถูกคุณ ผมมองเข็มตรงๆ บอกว่า คนอื่นดูถูกผม ไม่ใช่เหตุผลให้ผมดูถูกตัวเองนะเข็ม แล้วเขาก็ไม่ได้ดูถูกผม เขาแค่ทำตามหน้าที่ ที่นั่นเป็นที่ส่วนบุคคล เขาก็มีสิทธิ์จะให้หรือไม่ให้ใครเข้า คุณจะเข้ายังต้องจ่ายเงินเลย ผมไม่โกรธหรอก เข็มพูดว่า ก็ผมเห็นคุณโกรธวันที่เจอแนน ผมยิ้มๆ บอกว่าเขาไม่ได้ดูถูกแค่ผมนี่ เขาถามเหมือนสงสัยว่าทำไมคุณลดตัวมาอยู่กับโอเมกา ผมคีบหมูที่สุกแล้วใส่จานเข็ม พูดต่อว่า ตอนนั้นผมไม่รู้ว่าคุณรู้สึกยังไงกับผม รู้สึกยังไงกับเรื่องนี้ ผมกลัวคุณอายจนไม่อยากไปไหนกับผมอีก เข็มรินน้ำเพิ่มให้ผม ถามว่าแล้วตอนนี้เป็นไง ผมหัวเราะบอกว่า ผมไม่ต้องโกรธใครแล้วล่ะ มีคุณคอยโกรธแทนแล้วนี่ คุณแหละคงต้องโกรธอีกหลายหน ยังมีอีกหลายที่ ที่เขาต้อนรับแต่อัลฟา เข็มพูดเบาๆ ว่า จริงสิ ผมไม่เคยสังเกตเอง

เข็มล้วงกระเป๋า หยิบมือถือขึ้นมาดู แล้วส่งมาให้ผม หน้าจอเป็นแชทไลน์ของพี่นารา ชวนเข็มไปกินมื้อเที่ยง เข็มปฏิเสธ พี่นาราตอบกลับมาว่า จะซื้อของไปกินกับเข็มที่คลินิก เข็มบอกให้ผมตอบ ผมพิมพ์ลงไปว่า ครับ แล้วส่งมือถือคืนเข็ม เขาดูแล้วถามว่า ตอบแบบนั้นทำไม อยากให้ผมเจอเขาเหรอ ผมตอบว่าไม่อยาก แต่เขาก็คงหาทางมาเจอคุณอยู่ดี ผมดูเวลาที่เข็มตอบพี่นารา ไม่ใช่ตอนที่ผมเห็นเขาดูมือถือที่ริมสระ ผมถามเข็มว่าตอนนั้นเอามาดูอะไร เขาบอกว่าเอามาถ่ายคลิป เข็มให้ผมดูคลิปตัวเองโดนเด็กๆ รุมจับกดน้ำ พอผมดีดตัวขึ้นมาได้ เด็กๆ ก็แตกกระจายหนีกันไปคนละทิศละทาง พร้อมกับเสียงกรี๊ด เสียงหัวเราะลั่นสระ ผมถามเขาว่า ชอบเห็นผมโดนแกล้งหรือไง เขายิ้ม บอกว่า ผมชอบเห็นคุณหัวเราะ

เข็มถอดเสื้อไปถามผมไปด้วยว่า ทำไมยอมให้พี่นารามาเจอเขา ไม่กลัวเขาใจอ่อนกลับไปหาพี่นาราหรือไง ผมตอบว่า ใจคุณ ใครจะห้ามได้ ผมหันไปหาเขา พูดต่อว่า ผมไม่ได้ให้พี่นารามาเจอคุณ มาเจอเราต่างหาก เข็มเดินมากอด ดึงตัวผมเข้าไปจนชิด สอดมือเข้าใต้เสื้อไปลูบหลังผม ถามผมว่า คุณจะทำอะไร ผมหัวเราะ ถามเขากลับว่า ผมต้องถามคุณมากกว่านะ จะทำอะไร ยังมีแรงอีกเหรอ เข็มบอกว่า ก็ผมยังไม่หายอารมณ์เสียเลย ช่วยผมหน่อยนะ เขาถอดเสื้อผมออก แล้วโลกทั้งโลกก็เป็นของเรา ผมโน้มตัวเข้าไปหา จูบหน้าผาก เปลือกตา ไล่มาที่ปลายจมูก แตะเบาๆ ที่ปาก เข็มพูดเบาๆ ว่า ดีจัง

ใช่ ดีจัง ดีจังที่เขารักผม ให้เกียรติผม ไม่ปิดบังผม และกำลังมีความสุขกับผม

ผมยังแตะจูบต่อไปที่ปลายคาง ซอกคอ หว่างอก ระเรื่อยไปตามหน้าท้อง จนไปถึงจุดกลางลำตัว เข็มครางเรียกชื่อผมซ้ำๆ  ผมอยากได้ยินแบบนี้ไปทั้งชีวิตเลย

Create Date : 28 พฤษภาคม 2565
Last Update : 28 พฤษภาคม 2565 12:34:59 น.		0 comments
Counter : 459 Pageviews.
Share Tweet