Bloggang.com : ร่มไม้เย็น : 518 .. ใครบางคนที่รอคุณมาทั้งชีวิต

518 .. ใครบางคนที่รอคุณมาทั้งชีวิต

ใครบางคนที่รอคุณมาทั้งชีวิต

เรื่องดีดีจากเว็บ... oknation.net โพสท์โดย...hokuto วันอังคาร ที่ 5 ตุลาคม 2553

เราย้ายมาอยู่ที่นี่ได้หลายปี เพื่อนบ้านก็ดี มีน้ำใจ ข้างบ้านรั้วติดกันมีคุณลุงคนหนึ่งเป็นข้าราชการบำนาญ เกษียณมาหลายปีแล้ว ภรรยาเสีย ตั้งแต่เรายังไม่ย้ายเข้ามา ลูก ๆ ทั้ง 3 คน ต่างก็แต่งงาน มีครอบครัว ไปอยู่ที่จังหวัดอื่น ๆ กันหมด ลุงแกก็อยู่บ้านคนเดียวมาเกือบ 10 ปี

เราได้รู้จักลุง ก็ได้เห็นในน้ำใจไมตรี ลุงเป็นคนใจดี อบอุ่น น่ารัก มีโรคประจำตัวตามประสาคนแก่ คือ เบาหวาน ความดัน และเจ็บป่วยเล็ก ๆ น้อย ๆ ไปตามปกติ ด้วยความที่อยู่บ้านคนเดียว บางครั้งเจ็บป่วย ก็ลำบากหน่อย เพราะไม่มีลูกหลานคอยช่วยเหลือ ช่วงเวลาหลายปีที่ผ่านมา เราก็มีโอกาสได้ช่วยเหลือ พาไปหาหมอ พาไปทำธุระต่าง ๆ และถ้าป่วยหนักถึงขั้นต้องนอนโรงพยาบาล ก็จะช่วยโทรตามลูก ๆ ของแกให้ ลูก ๆ ก็จะมาเยี่ยมบ้าง ไม่มาบ้าง แล้วแต่โอกาส เรารู้ว่า คุณลุงเหงา

บ่อยครั้งที่คุณลุงจะบ่นถึงคุณป้า ซึ่งเราไม่เคยเจอตัวจริง ได้เห็นแต่ในรูป เพราะท่านเสียไปหลายปีแล้ว ก่อนที่เราจะย้ายมาอยู่ที่นี่ ช่วงเทศกาล ปีใหม่ สงกรานต์ เมื่อบ้านอื่น ๆ เขามีลูก ๆ มาเยี่ยม เราเห็นคุณลุงนั่งเหงาเพียงลำพัง เราก็ซื้อของขวัญ ของกิน ของใช้ บางครั้งก็เป็นพวกผลไม้บ้าง เครื่องดื่มบ้าง ไปไหว้ ลุงก็ดีใจ ให้ศีลให้พร กันยกใหญ่ แล้วก็บ่น รำพึง รำพัน ถึงลูก ๆน้ำตาไหล นั่งมองแต่ประตูหน้าบ้าน รอว่าเมื่อไร จะมีรถของลูก ๆ กลับมาเยี่ยมบ้าง

หลายปีมานี้ คุณลุงก็ได้แต่รอ เราก็ได้แค่ปลอบว่าลูก ๆ เขาคงติดธุระ วันไหนเขาว่างก็คงมาเยี่ยม ไม่ต้องคิดมาก เสียสุขภาพไปเปล่า ๆ ที่หลังบ้านคุณลุง มีต้นมะม่วงพันธุ์ดีอยู่หลายต้น มีต้นหนึ่งที่ลูกโต หวานอร่อยเป็นพิเศษ เราไปช่วยลุงเก็บเป็นประจำ และคุณลุงก็จะแบ่งมาให้ทุกครั้ง ลุงจะคัดลูกสวย ๆ เก็บใส่กล่องดูแลเป็นพิเศษ เก็บไว้รอลูก ๆ อยากให้ลูกได้กินของดี ๆ หลายครั้งหลายหน เราเห็นคุณลุงรอลูก ๆ จนมะม่วงเน่าเสียไป ไม่รู้กี่หน ต่อกี่หน หลายปีมานี้ ก็ไม่เคยเห็นลูก ๆ กลับมากินมะม่วงที่พ่อบ่มไว้แม้แต่ครั้งเดียว

มีที่แปลงหนึ่งที่ไม่ได้ใช้ประโยชน์ คุณลุงบอกว่าอยากขาย ให้เราช่วยดำเนินการให้หน่อย เราก็เขียนป้ายไปติด แล้วลงประกาศให้ 5 เดือนเศษ ๆ หลังจากประกาศขาย ในที่สุดก็มีผู้สนใจและก็ขายได้ ในราคา 1 ล้านบาท

เมื่อได้เงินมา สิ่งแรกที่คุณลุงพูดถึงคือคิดถึงลูก ๆ ถ้ารู้ว่าพ่อขายที่ได้คงดีใจ ลุงบอกว่าจะแบ่งเงินให้ลูกทั้ง 3 คน เท่า ๆ กัน วันรุ่งขึ้น ลุงก็มาหาเราแต่เช้า บอกว่าวันนี้ ขอแรงหน่อย ช่วยพาลุงไปธนาคารที จะไปโอนเงินให้ลูก เราก็พาไป วันนั้นเป็นลูกค้ารายแรกของธนาคาร คุณลุงโอนเงิน ให้ลูกคนละ 3 แสนบาท

เมื่อกลับมา จอดรถส่งลุงหน้าบ้าน ก่อนลงจากรถ คุณลุงหยิบเงิน ในกระเป๋า 1 แสนบาทยื่นส่งให้ บอกว่า..... เอานี่ ลุงให้

เรารีบปฏิเสธ บอกว่า ...... ไม่เป็นไรหรอกครับลุง ไม่ต้องให้ผม ลุงเก็บไว้ใช้เถอะ ให้ลูก ๆ ไปเกือบหมดแล้ว

ลุงบอกว่า ..... เอาไปเถอะ ลุงได้รับบำนาญทุกเดือน ไม่ได้เดือดร้อนอะไร ที่แปลงนี้ที่ขายได้ก็เพราะเราต้องรับโทรศัพท์และพาคนไปดูที่ หลายเดือนมานี้ไม่รู้ขับรถไป-กลับกี่รอบแล้ว และอีกอย่าง ตลอดเวลาที่ผ่านมา ลุงก็ได้แต่รบกวน ไม่เคยได้ให้อะไร ตอบแทนบ้างเลย พ่อหนุ่มไม่ใช่ลูก ไม่ใช่หลาน แต่ก็ยังอุตส่าห์เสียเวลาเป็นธุระจัดการเรื่องราวให้สารพัด รับไว้เถอะ ลุงอยากให้จริง ๆ ถ้าไม่รับลุงจะเสียใจนะ

เราก็ไหว้ ..... ขอบคุณครับลุง

กลับมานอนคิด ไตร่ตรอง รู้สึกไม่สบายใจ ดึก ๆ จึงหยิบเงินไปหาลุงอีกรอบ แต่ลุงไม่รับคืนและยืนยันว่าตั้งใจจะให้เราจริง ๆ

อีก 2 วันถัดมา มีรถยนต์มาจอดที่บ้านลุง ลูกสองคน คนเล็กและคนกลางมาเยี่ยมและทวงถามเราถึงเงิน 1 แสนบาท พูดจาประมาณว่า.....เราไปหลอกเอาเงินคนแก่

เรารีบเข้าไปในบ้านหยิบเงิน 1 แสน เดินไปที่บ้านลุง แล้วคืนเงินให้ลุง

ลุงปฏิเสธและพยายามอธิบายให้ลูก ๆ ฟัง แต่ทั้งสองคนไม่ยอม เราจึงวางเงินไว้ แล้วเดินออกมา

ก่อนตะวันตกดิน ได้ยินเสียงรถขับออกไป ..... สักพักลุงก็มาหา เล่าว่าสองคนนั้นแบ่งเงินกันคนละ 5 หมื่นแล้วก็ลากลับไปแล้ว คุณลุงกล่าวคำขอโทษอย่างที่สุด..... ลุงน้ำตาไหล บอกว่าเสียใจ ไม่คิดว่าลูก ๆ จะเป็นไปถึงขนาดนี้ ลุงบอกว่าจะเอาเงินบำนาญที่ได้รับทุกเดือนมาทยอยคืนให้ จนกว่าจะครบ 1 แสนบาท

เราบอกว่า ..... ไม่เป็นไรหรอกครับลุง ไม่ต้องทำอย่างนั้น

อีก 3 วัน เกือบ ๆ เที่ยงคืน ลุงมาที่บ้าน พร้อมกับลูกชายคนโต

“เมื่อ 3 วันที่แล้ว พ่อโทรฯ ไปเล่าเรื่องให้ฟัง พี่ก็ไม่สบายใจ พอดีที่ทำงานส่งไปสัมมนาหลายวันออกมาไม่ได้ พอเสร็จธุระ ก็รีบขับรถมาเลย มาถึงซะดึก พี่ต้องขอโทษแทนน้อง ๆ สองคนด้วย เสียมารยาทจริง ๆ เดี๋ยวต้องคุยกันเป็นเรื่องเป็นราวสักครั้ง อายุก็มากแล้วแต่ก็ไม่รู้จักโต แย่จริง ๆ เอาอย่างนี้ ขอเลขบัญชีธนาคารให้พี่ได้ไหม เดี๋ยวกลับไปพี่จะรีบโอนเงินมาคืนให้ "

ไม่ต้องหรอกครับ ไม่เป็นไร ..... เราปฏิเสธไป

วันถัดมาเมื่อลูกชายคนโตกลับไป ลุงเล่าให้ฟังด้วยความดีใจ ..... เจ้าใหญ่มันบอกว่า วางแผนไว้แล้วอีก 5 ปี จะย้ายมาทำงานที่บ้าน จะพาลูกมาเมียมาอยู่ที่นี่

เราสังเกตุเห็นแววตาอันสดใส ของคุณลุงบ่งบอกถึงความ ปิติ ยินดี อย่างที่สุด ...... ดีใจด้วยครับลุง ต่อไปลุงจะได้ไม่เหงาแล้ว

ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ เกือบ 4 ปีแล้วซินะ ที่ลุงนับวันรอว่าจะมีลูก ๆ กลับมาอยู่ด้วย เราเห็นปฏิทิน ที่คุณลุงขีดฆ่า วันแล้ววันเล่า...... เดือนแล้วเดือนเล่า..... ปีแล้วปีเล่า.....และสุดท้าย ลุงน่าจะอดทนรออีกนิด .. อีกนิดเดียวเองครับลุง

ในห้องไอซียู .....

เรากับพี่ใหญ่นั่งอยู่คนละข้างเตียงคนไข้ ช่วงเวลา สุดท้ายของชีวิต คุณลุงขยับนิ้วมือ เรากับพี่ใหญ่เอื้อมมือไปจับมือลุงที่ดวงตาค่อย ๆ ปิดลงช้าๆ คุณลุงจากไปด้วยอาการสงบ ....

หลังงานศพ เสร็จสิ้น.....

ค่ำคืนนั้น พี่ใหญ่มาหาเราที่บ้าน ยื่นถุงกระดาษส่งให้ บอกว่า "พ่อฝากไว้ให้ พ่อกำชับไว้ตั้งแต่ก่อนตาย ว่าต้องให้เรารับไว้ ไม่งั้นพ่อจะนอนตายตาไม่หลับ"

เราแกะถุงเปิดดูข้างใน มีซองจดหมายทั้งหมด 10 ซอง จ่าหน้าว่า...

คืนเงินเดือนที่ 1-2-3... ไปจนถึง คืนเงินเดือนที่ 10

ในแต่ละซอง มีธนบัตรใบละ 1,000 บาท สิบใบ

ซองสุดท้าย มีข้อความว่า.....

ถึง...หลานที่ไม่ใช่สายเลือด แต่ก็เป็นหลานที่ดีกับลุงเหลือเกิน

ลุงคืนเงินให้ตามที่เคยสัญญา ขอบคุณที่ช่วยเหลือ เป็นธุระให้ ในทุก ๆ เรื่อง และเป็นเพื่อนคนแก่มาตลอด

ป้ามารอลุงแล้ว..... ลุงต้องไปก่อน.

อีก 2 วันถัดมาที่บ้านคุณลุง มีคนเข้ามาทำความสะอาด เราสังเกตเห็นปฏิทินที่คุณลุงใช้ขีดฆ่าเพื่อนับวันรอลูก ๆ ถูกทิ้งอยู่ในถังขยะหน้าบ้าน มองไปที่ประตู มีป้ายประกาศติดไว้

ขายบ้าน ด่วน !!!

เราเก็บปฏิทินมาทำความสะอาด นึกถึงภาพคนแก่ ที่หยิบดินสอขีดฆ่าตัวเลขบนปฏิทิน ด้วยอาการมือสั่นเทา ลูก ๆ คงไม่รู้หรอกว่า ภายใต้ปฏิทินเก่า ๆ ไร้ค่าใบนี้ มันซ่อนความห่วงหาอาลัย ... ซ่อนความเงียบเหงา ว้าเหว่. .. ซ่อนความเจ็บปวดร้าวลึกของคนแก่คนหนึ่ง ที่ต้องใช้ชีวิตอยู่อย่างโดดเดียวเพียงลำพังมานานกว่า 10 ปี

เราตั้งใจจะเก็บปฏิทินนี้ไว้ เพื่อเป็นที่ระลึก...ตลอดไป...

ขอให้บุญกุศล และคุณงามความดี ทั้งหลายทั้งปวง ที่คุณลุงได้สั่งสมมาตลอดชั่วชีวิต

จงนำพาดวงวิญญาณอันบริสุทธิ์ของคุณลุง ไปสู่สุคติในดินแดน อันสงบ ร่มเย็น ชั่วนิจนิรันดร์.....

เนื้อหาด้านบนข้าพเจ้าได้รับเมล์มาจากเพื่อนอีกที ไม่ทราบว่าใครเป็นผู้เขียนถ่ายทอดเอาไว้
ข้าพเจ้าขอขอบคุณ ผู้เป็นเจ้าของเรื่องมา ณ ที่นี้
และขออนุญาตนำเรื่องราวทั้งหมดมาเผยแพร่ต่อ เพื่อเป็นอุทาหรณ์สำหรับคนที่กำลังหลงบางสิ่งบางอย่าง แล้วลืมนึกถึงคุณพ่อคนแม่

คุณครับ .....วันนี้ คุณได้กลับไปเยี่ยมท่านบ้างหรือยัง ถ้าคุณอยู่ห่างไกลท่าน

วันนี้ ... คุณได้โทรไปถามท่านว่า พ่อครับ แม่ครับ ทานข้าวหรือยัง ผมคิดถึงนะครับ

วันนี้ ... คุณได้ทำดีกับท่านบ้างหรือยัง

หรือ ... วันนี้คุณทิ้งให้ท่านเหงาอยู่คนเดียวอย่างอ้างว้าง .... เดียวดาย

ขอขอบคุณ

ภาพจาก....อินเตอร์เน็ต

เรื่องดีดีจากเว็บ... oknation.net โพสท์โดย...hokuto วันอังคาร ที่ 5 ตุลาคม 2553

//www.oknation.net/blog/hokuto/2010/10/05/entry-1

เครื่องแต่งบล็อกจาก.....บล็อกชมพร / บล็อกญามี่

ธรรมสวัสดี

ร่มไม้เย็นค่ะ

Create Date : 04 ธันวาคม 2557

Last Update : 28 มีนาคม 2558 5:41:53 น.

24 comments

Counter : 4612 Pageviews.

เจิมให้บล็อกข้อคิดดีดีของป้ากุีกค่ะ

โดย: sawkitty

วันที่: 4 ธันวาคม 2557 เวลา:15:43:37 น.

เรื่องราวสะเทือนใจมากค่ะป้ากุ๊ก
น้ำตาแตก

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
เนินน้ำ Food Blog ดู Blog
ร่มไม้เย็น Dharma Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

โดย: ที่เห็นและเป็นมา

วันที่: 4 ธันวาคม 2557 เวลา:16:13:09 น.

ร่มไม้เย็น Dharma Blog ดู Blog

อ่านแล้วน้ำตาไหลค่ะ

ในชีวิตแม่ซองฯ ตั้งปณิภาณไว้เลยว่าจะไม่ขอพึ่งลูก
และจะไม่โหยหาถึงลูก รักเขา และขอให้เขาสบาย กับชีวิตครอบครัวของเขาอย่่างมีควา่มสุข
ต้องอยู่คนเดียวให้ได้ค่ะ

แต่ก็คงทำใจลำบากนิดนึง ถึงไงก็ต้องทำให้ได้ค่ะ

ป้ารักษาสุขภาพนะคะ

โดย: ซองขาวเบอร์ 9

วันที่: 4 ธันวาคม 2557 เวลา:18:16:03 น.

สวัสดีครับคุณป้ากุ๊ก

ขอบคุณคุณป้าที่ไปเยี่ยมเสมอ ๆนะครับ

อ่านเรื่องแล้ว ขอให้เป็นเพียงเรี่องเล่าเถอะนะครับ ไม่อยากให้เป็นเรื่องจริงเลย...

ขอให้พ่อทุก ๆคนมีความสุขกายสบายใจใกล้ชิดลูก ๆทุก ๆคนนะครับ

โดย: find me pr

วันที่: 4 ธันวาคม 2557 เวลา:21:44:44 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ร่มไม้เย็น Dharma Blog ดู Blog

โดย: ก้นกะลา

วันที่: 5 ธันวาคม 2557 เวลา:1:57:33 น.

อ่านแล้วน้ำตาซึมค่ะป้ากุ๊ก โหวตด้วยค่ะ

ร่มไม้เย็น Dharma Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

โดย: พรไม้หอม

วันที่: 5 ธันวาคม 2557 เวลา:9:50:17 น.

เศร้าจังครับ
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
kae+aoe Parenting Blog ดู Blog
ที่เห็นและเป็นมา Art Blog ดู Blog
mambymam Music Blog ดู Blog
ร่มไม้เย็น Dharma Blog ดู Blog

โดย: nulaw.m (คนบ้า(น)ป่า

) วันที่: 5 ธันวาคม 2557 เวลา:21:07:22 น.

โหวตให้ค่ะ

เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงในสังคนนี้จริง ๆ ค่ะป้ากุ๊ก

คนที่ก้มมองตัวเองอย่างเดียว

และไม่เคยเงยหน้าหันมองไปรอบ ๆ นั้นเยอะมาก

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 5 ธันวาคม 2557 เวลา:21:52:17 น.

สวัสดีกับวันที่อากาศเย็นๆค่ะป้ากุ๊ก

โดย: ญามี่

วันที่: 6 ธันวาคม 2557 เวลา:11:12:58 น.

เศร้าค่ะป้ากุ๊ก

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
Rinsa Yoyolive Travel Blog ดู Blog
ร่มไม้เย็น Dharma Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ

วันที่: 6 ธันวาคม 2557 เวลา:15:11:47 น.

ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตครับป้าดวง

ผมเป็นบล็อกป้าดวงไม่เห็นภาพอะไรที่ว่าเลยนะครับ
ไม่แน่ใจว่าจะเป็นเฉพาะดูจ่ากมือถือหรือเปล่า

ผมดูจากคอมปกติดีครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 6 ธันวาคม 2557 เวลา:19:38:56 น.

อ่านแล้วสะเทือนใจมากๆครับคุณป้ากุ๊ก ^^

ได้แต่คิดว่าเรืองแบบนี้จะไม่เกิดกับพ่อแม่เรา ภรรยาหรือตัวเราเอง

แต่ธรรมะก็เป็นที่พึ่งที่ดีได้ในยามที่เราไม่มีอะไรเลย

โหวตธรรมะให้นะครับ

ขอบคุณที่มาให้กำลังใจและโหวตให้ด้วยนะครับผม ^^

โดย: วนารักษ์

วันที่: 6 ธันวาคม 2557 เวลา:22:59:00 น.

สวัสดีค่ะป้ากุ๊ก

ระยะนี้กลุ่มไลน์ อีเมล์ ของเพื่อนๆมักจะส่งเรื่องความรัก ของพ่อแม่ที่มีต่อลูก ความโหยหา หงอยเหงา ที่พ่อแม่รอจากลูก

จนบางครั้งน้อยงง งง ว่าเราจะมาส่งให้กันทำไม เราเองไม่ใช่หรือที่เป็นพ่อแม่ และบางครั้งก็มีความรู้สีกเช่นนั้น คนที่ควรอ่าน ควรจะเป็นรุ่นลูกๆเราต่างหาก อยากรู้ว่าลูกๆเขาส่งให้เพื่อนๆอ่านกันบ้างหรือเปล่าน้า

เราคิดไป พูดไปก็เหมือนทวงบุญคุณลูก ที่เมกามีคนไทยหลายคน มาอยู่กับฝรั่งอายุมากๆ และผลที่สุดฝรั่งก็ยกบ้าน ยกสมบัติให้คนที่มาอยู่ดูแล แทนที่จะให้ลูกต้วเอง บางครั้งน้อยถามเขา เขาบอกว่าสมบัติต่างๆก็แบ่งให้ลูกตามสมควรแล้ว และส่วนที่เหลือเป็นของเขา เขาก็ขอมอบให้คนที่ดูแลเขา มีบุญคุณต่อเขา ลูกๆล้วนมีภาระไม่ได้มาดูแลเขา เพราะฉนั้นสิ่งที่เขามีเขาก็ยินดีมอบให้คนที่ดูแลเขาด้วยความเต็มใจ

น้อยเข้าใจว่าลูกๆเขาก็มีภาระของเขา ก็พยายามจะอยู่เองอย่างแม่ซองคิด ทุกครั้งมาเมืองไทย น้อยก็มองหาลู่ทางว่าเกิดเราต้องพึ่งคนอื่นจะไปอยู่ที่ไหน มีบ้านพักคนชราที่เราชอบ หรือจะอยู่กับญาติและหาคนมาดูแล .. คิดวางแผนไว้เนิ่นๆค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
Sweet_pills Food Blog ดู Blog
พรไม้หอม Health Blog ดู Blog
ร่มไม้เย็น Dharma Blog ดู Blog
newyorknurse

โดย: newyorknurse

วันที่: 7 ธันวาคม 2557 เวลา:2:52:57 น.

สวัสดียามเช้าครับป้าดวง

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 7 ธันวาคม 2557 เวลา:6:17:15 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ร่มไม้เย็น Dharma Blog ดู Blog

อ่านแล้วน่าเศร้าจังเลยค่ะป้ากุ๊ก
ส่งกำลังใจด้วยความคิดถึงค่ะ

โดย: AppleWi

วันที่: 7 ธันวาคม 2557 เวลา:12:28:17 น.

ไปลาวเพิ่งกลับมาค่ะ

โดย: tuk-tuk@korat

วันที่: 7 ธันวาคม 2557 เวลา:14:47:19 น.

เป็นไปได้ไหมครับป้าดวง
ว่าอาจเกิดจากพวกมัลแวร์ที่ติดมากับภาพที่ใช้ประกอบจากอินเตอร์เน็ต
อันนี้ผมสันนิษฐานเอาเองนะครับ

แต่ตอนผมเปิดบล็อกป้าดวง
ไม่มีภาพอะไรผิดปกติครับ

อาจจะเป็นเฉพาะคอมของป้าดวงน่ะครับ

ก็หวังว่าหมิงหมิงจะเป็นอย่างที่ป้าดวงพูดนะครับ 555

ตอนนี้มีแววอยู่บ้าง แต่ผมยังไม่ได้สอนอะไรมากมาย
ให้เขามีความสุขกับการทำสิ่งต่างๆไปตามวัยครับ

ตอนนี้เน้นไปที่ทักษะการฟังนิทาน การถามเป็นหลักเลยครับ
การอ่าน การเขียนค่อยๆพัฒนาควบคู่กันไปอย่างช้าๆครับ

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 7 ธันวาคม 2557 เวลา:15:49:42 น.

สวัสดียามเช้าครับป้าดวง

โดย: กะว่าก๋า

วันที่: 8 ธันวาคม 2557 เวลา:6:20:15 น.

พระอุโบสถวัดสุทัศน์ฯ ตอนหาข้อมูลทำบล็อกได้รู้อะไรที่ไม่เคยรู้เยอะเลยค่ะป้ากุ๊ก หนูเลยรู้สึกว่า เราได้อ่านหนังสือไปด้วย ข้อดีอีกข้อของการทำบล็อกค่ะ

เจดีย์สี่รัชกาล งามค่ะ เคยเห็นภาพในทีวี เป็นภาพมุมสูง วิจิตรกว่านี้เยอะเลยค่ะ ถ่ายภาพให้เก็บครบหมดทั้งเจดีย์สี่องค์ยากอยู่ค่ะ

ขอบคุณโหวตค่ะป้ากุ๊ก

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ

วันที่: 8 ธันวาคม 2557 เวลา:6:51:53 น.

สวัสดีค่ะคุณป้ากุ๊ก
อ่านแล้วน้ำตาซึมค่ะ เป็นบทความดีๆที่ควรค่าต่อการแบ่งปันที่สุด
:: ขอบคุณมากๆนะคะสำหรับความห่วงใย
ฮักกี้ดีขึนเรื่อยๆค่ะ ไม่ต้องป้อนข้าวป้อนน้ำแล้วค่ะแพทก้อสบายใจขึ้นด้วยค่ะ
รักษาสุขภาพนะคะ

------
บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ร่มไม้เย็น Dharma Blog ดู Blog

โดย: blueberryblossom

วันที่: 8 ธันวาคม 2557 เวลา:7:52:09 น.

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ขุนเพชรขุนราม Science Blog ดู Blog
Opey Diarist ดู Blog
ฟ้าใสวันใหม่ Home & Garden Blog ดู Blog
newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog
ร่มไม้เย็น Dharma Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

บุ๊งอ่านแล้วน้ำตาไหลพรากเลยค่ะป้ากุ๊ก
คนเขียนบรรยายได้เห็นภาพ นึกถึงตอนคุณลุงขีดปฏิทินแล้วเศร้ามาก ๆ ค่ะ

โดย: Close To Heaven

วันที่: 8 ธันวาคม 2557 เวลา:9:57:21 น.

โหวตค่ะ

ร้องไห้เลยค่ะ

ทุกวันนี้ก็พยายามที่จะให้เวลากับแม่ให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้นี่แหละค่ะ

ขอบคุณสำหรับเอนทรี่ดีๆ นะคะ

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ

วันที่: 8 ธันวาคม 2557 เวลา:11:12:53 น.

อุ้มเคยอ่านเรื่องนี้ที่ไหนหนอจำไม่ได้
แต่อ่านแล้วชอบมากเลยค่ะป้ากุ๊ก

โดย: อุ้มสี

วันที่: 8 ธันวาคม 2557 เวลา:21:47:18 น.

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ
แวะมาโหวตให้ป้ากุ๊กนะคะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ร่มไม้เย็น Dharma Blog ดู Blog

โดย: หอมกร

วันที่: 9 ธันวาคม 2557 เวลา:7:49:41 น.