186 .. มองน้ำเป็นครู
มองน้ำเป็นครู
โดย ว.วชิรเมธี สถาบันวิมุตตยาลัย
7/9-18 ถ.อรุณอมรินทร์ เขตบางกอกน้อย กรุงเทพฯ 10700 โทร. 0-2422-9123
 ขอเชิญคลิกฟังเพลง มองน้ำเป็นครู ที่นี่ค่ะ
พระมหาวุฒิชัย กล่าวถึงการที่จะอยู่ท่ามกลางสภาวะวิกฤตน้ำท่วมว่า
1. จะต้องยอมรับความจริง มองโลกตามความเป็นจริงว่า สถานการณ์เลวร้ายนั้น แม้เราไม่ต้องการ แต่ก็เป็นความจริงที่ได้เกิดขึ้นแล้ว อย่าตีโพยตีพาย ต้องคิดว่าเป็นสัจธรรมประการหนึ่งของสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่า คน อยู่ใต้ฟ้าอย่าไปกลัวฝน เกิดเป็นคน อย่าไปกลัวความลำบาก
2. มองแง่ดีว่า การเกิดอุทกภัยใหญ่ครั้งนี้จะทำให้เราตื่นตัวขึ้น ได้เรียนรู้ตามที่พระพุทธเจ้าสอนให้มองความทุกข์เป็นครู เมื่อความทุกข์เกิดขึ้น เราก็จะมีประสบการณ์ในการรับมือกับความทุกข์ได้มากขึ้น
น้ำทั้งหลายที่ไหลมาท่วมเรานั้น กำลังสอนเราไม่ให้ประมาท และเตือนเราว่ากำลังตกอยู่ท่ามกลางปัญหาใหญ่ของโลก คือ ปัญหาภาวะผันผวนปรวนแปรของภูมิอากาศโลก หรือบางทีอาจจะเป็นเพราะปัญหาการบริหารจัดการน้ำของประเทศไทยนั้น ยังไม่ได้ทำอย่างมืออาชีพ
เมื่อความทุกข์เกิดขึ้นแล้ว เราต้องเรียนรู้และสำรวจรอบๆ ตัวว่า ภัยธรรมชาติไม่ได้ร้ายแรงมากนัก แต่ภัยที่ร้ายแรงยิ่งกว่า คือภัยจากที่เราไม่มีภูมิปัญญาที่ดีพอที่จะบริหารจัดการวิกฤต
ถ้ามองอย่างนี้ได้ จะเห็นว่าความทุกข์ที่เกิดขึ้นครั้งนี้ ทำให้เราเฉลียวฉลาดขึ้น และได้ภูมิปัญญามารับมือกับน้ำ ในอนาคตต่อให้น้ำไหลมาอย่างไร เมืองไทยก็จะบริหารจัดการน้ำได้ดีขึ้นอย่างแน่นอน การปรับโลกทัศน์แบบนี้ เชื่อว่าเราจะสามารถอยู่ร่วมกับน้ำได้เป็นอย่างดี เพราะน้ำ คือ ครูของเรา
ธรรมสวัสดี
ร่มไม้เย็น ค่ะ 
| Create Date : 10 พฤศจิกายน 2554 |
| Last Update : 28 มีนาคม 2558 16:23:51 น. |
|
34 comments
|
| Counter : 7470 Pageviews. |
 |
|
|
ปาฏิหาริย์ไม่ใช่การเดินบนน้ำ หรือบินอยู่บนอากาศ แต่ปาฏิหาริย์คือการเดินอยู่บนผืนดินและมีความสุขในทุกย่างก้าว
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 127 คน [
.........................
สวัสดีค่ะมีความสุขมากๆนะคะ
โคลงสี่สุภาพ
กรองมธุพจน์ร้อย............เรียบเรียง
ให้ท่านประสบเคียง..........คลี่พร้อม
ให้สุขสงบใสเสียง............สลอนสวาดิ
จันทร์รุ่งมาเลื่อนล้อม.......หลับไว้สวรรค์สม
จมจำกระทงผ่องแผ้ว........ผันมา
โลกฝั่งดาริกา..................กลับใกล้
หมายมาดมั่นปรารถนา......โน้มสนิท
ทรวงชิดเสน่ห์เคลิ้มให้.......ห่มห้วงถวิลหอม
ให้นฤมิตคิดด้วย..............ด่ำดวง
ท่ามพาทย์เพลงชิดทรวง...แทรกล้ำ
เหงาหงอยผ่านสุดสรวง.....สู่สวัสดิ์
ธรรมรสมาฉ่ำค้ำ..............เคลื่อนต้านตรมเส
เห่กล่อมจิตรุ่งเรื้อง............ร่วมสราญ
เริงร่ากว่าวันวาน................วับแพร้ว
ให้พานพบเลอสถาน...........ถึงซึ่ง ซึ้งเอย
กอบกล่อมใจจรัสแก้ว.........เกิดพร้อมสว่างไสว
โศกเศร้าไกลบทเบื้อง..........โบกโบย
หมายรูปรอยหมดโปรย.........เปิดสะท้อน
ให้นิมิตหัตถ์ผ่านโผย.............ผันสะกิด
ทุกท่านพบเพลงต้อน............แต่งแต้มพิลาสฝัน