Bloggang.com : weblog for you and your gang
Air SurOundinG mE liKe mY besT frIendS !
Group Blog
พีรดลย์ หนึ่งเดียวคนนี้ !!!
เมื่อพีร์เดินทาง
ธรรมะนอกหน้าต่าง
มุมที่ไม่สว่าง
ผู้ด้อยโอกาสทางความรัก
บ้านนาจอก ณ นครพนม
หนังสือคือมิตรสนิทยิ่ง
<<
ตุลาคม 2554
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
2 ตุลาคม 2554
แผ่นดินกลบหน้า (การฝังศพแบบเวียตนาม)
ธรรมเนียมการเคลื่อนศพ (เดือ มา - đưa ma หรือ đưa tang )
All Blogs
แกงผักกาดดองแบบเวียดนาม (canh dưa)
แกงไข่มะเขือเทศ (Cách làm món Canh mây)
ยำหัวปลีหมูสามชั้น - nộm hoa chuối thịt ba chỉ
แกงผักโขมกุ้งแห้งแบบเวียดนาม
ยำวุ้นเส้นผักบุ้งสด (แบบเวียดนามบ้านนาจอก)
หมี่กะทิบ้านนาจอก (สูตรเวียดนาม+อีสาน)
ถั่วเขียวต้มน้ำตาลขิง (chè đậu xanh gừng)
Thịt ba chỉ rang - หมูสามชั้นคั่วหวาน (สูตรเวียดนาม)
พิธีกงเต็กเวียดนาม (Lễ Trung Nguyên หรือ Lễ Đốt Mã) ตอนที่ 3 จบ
พิธีกงเต็กเวียดนาม (Lễ Trung Nguyên หรือ Lễ Đốt Mã) ตอนที่ 2
พิธีกงเต็กเวียดนาม (Lễ Trung Nguyên หรือ Lễ Đốt Mã) ตอนที่ 1
หมื่นมนัสประชากับบ้านนาจอก :บันทึกสุดท้ายก่อนลับเลือนหายตอนที่ 3 ครอบครัวของหมื่นมนัสประชา
หมื่นมนัสประชากับบ้านนาจอก :บันทึกสุดท้ายก่อนลับเลือนหายตอนที่ 2 อนุสรณ์สืบเนื่องจากหมื่นมนัสประชา
หมื่นมนัสประชากับบ้านนาจอก : บันทึกสุดท้ายก่อนลับเลือนหาย ตอนที่ 1 ภูมิหลังการก่อตั้งบ้านนาจอก
ต้มเค็มปลาทูแบบเวียตนาม - Cách kho cá thu nhật ngon
ชาเขียวบ้านนาจอก - Chè Xanh Bạn Mạy
วิธีทำขาหมูอบสมุนไพร cách nấu giả cầy
แบบแผนการคารวะศพของบ้านต้นผึ้ง (หมู่บ้านนาจอก)
ความเกี่ยวข้องกันของบ้านนาจอก บ้านต้นผึ้ง และบ้านดอนโมง
หมูต้มเค็มบ้านนาจอก (Thịt kho)
เมนูแกงเ้ส้นเวียดนาม ( canh miến )
เทศกาลตรุษเวียตนาม - Tết Nguyên Đán ตอนที่ 3 (จบ)
เทศกาลตรุษเวียตนาม - Tết Nguyên Đán ตอนที่ 2
เทศกาลตรุษเวียตนาม - Tết Nguyên Đán ตอนที่ 1
Cuộc đời không như là mơ : ชีวิตไม่เหมือนความฝัน - บ่าเยี่ยนแห่งบ้านนาจอก ตอนจบ
Cuộc đời không như là mơ : ชีวิตไม่เหมือนความฝัน - บ่าเยี่ยนแห่งบ้านนาจอก ตอนที่1
ต้มเส้นของแม่ : Cháo canh của mẹ
แกงขนุนอ่อน (mít non ) แบบนาจอก
เล่าเรื่องเกิ่วโด๋ย (câu đối) งานศพ
แกงหน่อไม้ส้ม (Canh Măng Chua)
ขนมจีนน้ำใสสูตรคุณยาย
ศาลเจ้าพ่อด่ายเวือง ( Đền thờ Đức Đại Vương-Làng Bạn Mạy ) : ตอน 2 - บูรณะปฎิสังขรณ์
วิธีการทำไก่ไหว้ที่บ้านนาจอก : Cách làm gà cúng (gà cánh tiên)
ผักโขมต้ม-น้ำปลาพริก (Luộc rau dền -Nước mắm Tỏi )
วิธีมวนพลูสำหรับไหว้ ( trầu mếng) แบบเวียดนาม
ข้าวเหนียวนึ่ง - งาคั่ว (มื้อเช้าที่นาจอก)
ศาลเจ้าพ่อด่ายเวือง ( Đại Vương) : ตอน 1 - ภูมิหลังและความเชื่อ
โรงเรียนบ้านนาจอก (แรงประชาชน)
ศิลปะการพับ-ตัด กระดาษไหว้
Lá Triệu - หลาเจี่ยว เอกสารการเดินทางสู่ปรโลก
การจัดสำรับอาหารไหว้ที่นาจอก
ศาลเจ้าดึ๊กแท่งฮว่าง (ต้นผึ้ง-ดอนโมง)
บ้านไม้เก่า-เก่าที่นาจอก
ซุ้มทางเข้าหมู่บ้านมิตรภาพไทย-เวียตนาม (บ้านนาจอก)
หมูหวาน (Thịt Rang : ถิดราง) สูตรนาจอก
หมาก-พลู (Trầu Cau) คู่นาจอก
Hồn và vía - โห่นหว่าเวี๋ย เรื่องที่ลูกหลานเวียดนามรุ่นใหม่ไม่เข้าใจ
Cơm úp - เกิม อุ๊บ ข้าวถ้วยสุดท้ายของชีวิต
ไหว้ 100 วัน (วันออก-ช่วงไหว้ออกทุกข์)
ไหว้ 100 วัน (วันออก-ช่วงไหว้บรรพบุรุษ)
ไหว้ 100 วัน (รอบค่ำ-วันเข้า)
ไหว้ 100 วัน (รอบเย็น-วันเข้า)
ยำหัวปลีสด (สูตรเวียตนาม)
น้ำปลากับไข่ไก่เกี่ยวอะไรกับหญิงคลอด ???
ไข่เจียวหมูสับ-วุ้นเส้น (จ๋า เตริ๋ง)
เมนูหมูหนาว (Thịt Đông : ถิดดง) ที่นาจอก
ยำวุ้นเส้นแบบเวียตนาม
ไหว้ 3 วัน (พิธี เหม่อ เกื่อ มา - Mở Cửa Ma)
พาวิญญาณกลับบ้าน
แผ่นดินกลบหน้า (การฝังศพแบบเวียตนาม)
ธรรมเนียมการเคลื่อนศพ (เดือ มา - đưa ma หรือ đưa tang )
ก่อนเคลื่อนศพ
แซ ดอน รอง (Xe đòn rồng) ส่งศพ
เตรียมสุสาน
คืนสุดท้าย
โบกพริ้วทิวธงส่งศพ
ธรรมเนียมการคารวะศพ@บ้านนาจอก
ผ้าขาวไว้ทุกข์แบบเวียตนาม
กลอง และฆ้องในงานศพ
การตั้งแต่งศพแบบเวียตนาม
ดอกไม้ในสวน
ผัดมะเขือถ้วยใบชะพลู
Cà bát (กา บ๋าต) : มะเขือลูกเท่าถ้วย ตามไปดูกัน
Cá um nhệ ( ก๋า อุม เหง่) - ปลาต้มเค็มขมิ้น
แก๋งฮวาจ๋วย-ล๋าโรส (แกงหัวปลีใบชะพลู)
ธรรมเนียมการไหว้แบบเวียตนาม
มรดก : ด้อยราคา แต่มากคุณค่าทางจิตใจ
บ้านเคยอยู่
nói chuyễn nghi'a trang : เรื่องเล่าจากสุสาน
พิธีเคลื่อนศพ-ฝังศพ ของชาวไทยเชื้อสายเวียตนาม
ความเชื่อหลังความตายของชาวเวียตนาม ที่บ้านนาจอก
ข้าวเหนียวนึ่งถั่วเขียวแบบเวียตนาม (cờm sôi dố)
ศาลเจ้าเวียตนามในไทย
เมนูอาหาร (món ăn) เวียตนาม ที่บ้านนาจอก
หมื่นมนัสประชา ที่มา "นาจอก"
ภาษาเวียตนามที่บ้านนาจอก
เกริ่น....
แผ่นดินกลบหน้า (การฝังศพแบบเวียตนาม)
เมื่อเสร็จพิธี ดี ด่าง ดี ด่าง ( Ði Ðàng)
และการไว้อาลัยที่ศาลาแล้วขบวนส่งศพ ก็จะเดินทางต่อไป
ซึ่งจัดว่าเป็นการเดินทางช่วงสุดท้ายของชีวิตอย่างแท้จริง
ขบวนจะไปส่งศพใกล้หลุมศพที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้
จากนั้นก็จะอาศัยแรงชายฉกรรจ์ ยกโลงศพไปวางพาดที่เหนือหลุมฝังศพ
ขบวนธง ก็จะยืนล้อม รอบบริเวณหลุมฝังศพ รวมทั้งกลอง ฆ้องก็จะตี
อยู่ห่าง ๆ และจังหวะสุดท้ายที่คนตีกลองรอคอยจะตีคือ
ตีจังหวะรัว ๆ เมื่อโลงศพถูกหย่อนลงหลุม นั่นเอง
เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยแล้วก็จะใช้เชือกรั้งโลงศพ แล้วดึงไม้พาดหลุมออก
ค่อย ๆ หย่อนโลงลงหลุม ทันที่โลงศพเตะพื้น
พลธงจะตีธงลงทางทิศตะวันตกพับเก็บอย่างรวดเร็ว
ซึ่งขั้นตอนนี้จะสิ้นสุดพร้อมเสียงสุดท้ายของกลอง
แต่กว่าจะหย่อนโลงศพลงหลุม เพื่อทำการฝังได้สำเร็จก็ต้อง
ต่อสู้กับเสียงร้องไห้คร่ำครวญของลูกสาว-ลูกสะใภ้ และหลาน ๆ ที่ใกล้ชิด
ถึงตรงนี้จะมี เท่ย หรือซินแส ที่ทำพิธี
จะอ่านบทสวดเพื่อแสดงความอาลัยอาวรณ์ต่อผู้จากไป
จากนั้นจะอ่านข้อความจาก หล่า เจี่ยว หรือหนังสือเดินทาง
เพื่อส่งวิญญาณผู้ตาย ทำนองการอ่านนั้นเศร้าจับใจ
คนที่ฟังออกน้ำตาไหลไปตาม ๆ กัน
เมื่ออ่านข้อความจาก หล่า เจี่ยว หรือหนังสือเดินทาง
เสร็จก็จะโบกเหนือโลงศพ
จากด้านหัวไปด้านปลายของโลงศพ 3 ครั้ง พร้อมบริกรรมไปด้วย
จากนั้นก็จะเผา หล่า เจี่ยว ไปให้ดวงวิญญาณ
เพื่อนำติดตัวไประหว่างการเดินทางไปสู่ปรโลก
ชายฉกรรจ์จะค่อย ๆ ผลักหรือดันโลงศพเข้าไปในหลุมที่เตรียมไว้
ที่พื้นหลุมจะมีไม้ลักษณะกลม ๆ วางไว้สองสามท่อน
เพื่อเป็นการลดแรงขณะผลักโลงศพเข้าไปในหลุม
และนี่คือภาพสุดท้ายที่ทุกคนจะได้เห็นในงานศพแบบเวียตนาม
หลังจากนี้ลูกหลานจะถูกไล่กลับบ้านไปคงเหลือแต่
ลูกชายคนโตคอยจัดการกำกับดูแลช่างเรื่องการใช้แผ่นปูนปิดปากหลุมศพ
แล้วเขี่ยดินกลบหลุมศพ เรียกว่าดินก้อนสุดท้ายที่กลบหน้า
ก็จะเป็นดินจากมือลูกชายคนโตนั้นเอง
ดังนี้แล้วค่านิยมรักลูกชายของชาวเวียตนาม
คงไม่ต่างจากชาวจีนนักเพราะถูกปลูกฝัง
และได้เห็นจนชินตามาตลอดชีวิตว่า
เรื่องราวหลังความตายนั้นลูกชายจะเป็นผู้มีส่วนสำคัญยิ่ง
ในการประกอบพิธีต่าง ๆ คุ้นชินจนอาจหลงลืมไปว่า
ชีวิตปั้นปลายยามเมื่อความตายเฉียดใกล้นั้นส่วนใหญ่แล้ว
ลูกสาวที่ตนรักน้อยกว่ากลับเป็นผู้ปรนบัติพัดวี
ยามเจ็บไข้นอนซมตรมทุกข์อยู่บนเตียง...นานบ้าง เร็วบ้าง
ตามแต่กรรมแต่ละบุคคลจะกำหนด
และถึงแม้ดวงวิญญาณทั้งหลายจะหยั่งรู้ได้ภายหลัง
เมื่อได้สัมผัสกับความตายแล้วก็ตามก็ถือว่าสายเสียแล้วละครับ
แต่เราเรา-ท่านท่านที่ยังอ่านอยู่นี่ยังกลับลำทัน !!!
Create Date : 02 ตุลาคม 2554
Last Update : 4 มิถุนายน 2560 17:38:22 น.
12 comments
Counter : 3799 Pageviews.
Share
Tweet
อรุณสวัสดิ์ครับพี่
จริงครับพี่
จะสมัยไหน
คนจีนก็ยังให้ความสำคัญกับลูกชายคนโตจริงๆ
ทั้งๆที่ส่วนใหญ่ถ้าดูกันจริงๆ
ลูกสาวนี่ล่ะครับที่คอยดูแลใกล้ชิดพ่อแม่มากกว่าเสียอีกครับ
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 24 ตุลาคม 2554 เวลา:6:11:06 น.
อรุณสวัสดิ์ครับพี่พีร์
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 25 ตุลาคม 2554 เวลา:6:16:52 น.
อรุณสวัสดิ์ครับพี่พีร์
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 26 ตุลาคม 2554 เวลา:6:12:33 น.
คงอีกหลายวันนะครับพี่พีร์
กว่าสถานการณ์นำ้ท่วมกรุงเทพจะกลับคืนสู่ปกติครับ
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 26 ตุลาคม 2554 เวลา:22:33:11 น.
อรุณสวัสดิ์ครับพี่พีร์
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 27 ตุลาคม 2554 เวลา:6:16:11 น.
อรุณสวัสดิ์ครับพี่
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 28 ตุลาคม 2554 เวลา:6:04:12 น.
พี่พีร์ครับ
ก่อนเคลื่อนศพออกจากบ้านเท่ยทีต้นผึ้งไหว้เจ้าที่ที่หน้าบ้าน และก็ไหว้เจ้าที่ที่สุสานเพื่อขอฝังศพมั้ยครับ เพราะผมเห็นเท่ยของคนญวนในเมืองไม่ไหว้ แต่ที่โพนบกไหว้ครับ เลยอยากลองถามดูว่าที่ต้นผึ้งไหว้หรือเปล่า เพราะต้นผึ้งกับโพนบกมีอะไรหลายๆ คล้ายกัน
โดย: พัชรพงษ์ ภูเบศรพีรวัส IP: 113.22.59.113 วันที่: 28 ตุลาคม 2554 เวลา:20:58:47 น.
อรุณสวัสดิ์ครับพี่
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 29 ตุลาคม 2554 เวลา:6:13:04 น.
อรุณสวัสดิ์ครับพี่
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 30 ตุลาคม 2554 เวลา:6:21:00 น.
อรุณสวัสดิ์ครับพี่
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 31 ตุลาคม 2554 เวลา:5:51:23 น.
@น้องต้อม
เท่ยที่ต้นผึ้งไม่มีการไหว้เจ้าที่ที่หน้าบ้าน และเจ้าที่ที่สุสาน
ในวันฝังศพแล้วครับ คิดว่าคงยกเลิกไปนานแล้ว
บ้านใหม่ก็ไม่มีนะครับธรรมเนียมนี้
จะไหว้ก็ตอนทำบุญ 3 วันอะครับ
ตอนต่อไปเขียนสั้น ๆ เรื่องวิญญาณกลับบ้าน
จะเห็นว่าไม่มีลิงซา หรือรถคันเล็กส่งวิญญาณกลับบ้าน
คงมีแต่ลูกหลานเดินนำวิญญาณกลับบ้านคร้บ
โดย:
peeradol33189
วันที่: 31 ตุลาคม 2554 เวลา:9:28:31 น.
อยากสรรเสริญความกตัญญูต่อเชื้อชาติของ คุณต้อมและคุณพีร์ค่ะ เป็นคนรุ่นใหม่แต่ยังคงศึกษาและจดจำวัฒนธรรมดีๆของบรรพบุรุษ
โดย: น้องคนสวย IP: 223.204.15.37 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2554 เวลา:20:53:30 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Gia Huy - Peeradol
Location :
นนทบุรี Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 13 คน [
?
]
Air SurOundinG mE liKe mY besT frIendS !
Friends' blogs
i_am_np
นายแว่นธรรมดา
qu-up
กุมภีน
ไกลนั้น
กิ่งไม้ไทย
lazymetal
kruaun
รัชชี่
บ้าได้ถ้วย
ถั่วงอกน้อยค่ะ
มิสเตอร์ฮอง
ผู้หญิงชื่อส้ม
zerxiustor
อุ้มสี
กะว่าก๋า
tiensongsang
fondakelly
ชีวิตจริง
anchesa
เอื้องสามปอย
kun_isara
soponkub
สุริยาอัสดง
aoigata
nakornthong
วรบรรณ
may_intania
โนโบะ
mungkood
atomdekzaa
ziinnuf
SawasdeeKrab
p_tham
พ่อระนาด
Dr.Manta
วันที่ท้องฟ้าแจ่มใส
Pheam
มัยดีนาห์
สีฟ้าใส
tuk-tuk@korat
Mega-Batt
ร่มไม้เย็น
สกุลเพชร
ไลเดเลีย
sdayoo
aston27
kimmybangkok
ppth
glindoy
mambococonut
iammac
Insignia_Museum
aimanun
newenter
hs2zfo
Webmaster - BlogGang
[Add Gia Huy - Peeradol's blog to your web]
Links
BlogGang.com
MY VIP Friend
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
จริงครับพี่
จะสมัยไหน
คนจีนก็ยังให้ความสำคัญกับลูกชายคนโตจริงๆ
ทั้งๆที่ส่วนใหญ่ถ้าดูกันจริงๆ
ลูกสาวนี่ล่ะครับที่คอยดูแลใกล้ชิดพ่อแม่มากกว่าเสียอีกครับ