Bloggang.com : weblog for you and your gang
Air SurOundinG mE liKe mY besT frIendS !
Group Blog
พีรดลย์ หนึ่งเดียวคนนี้ !!!
เมื่อพีร์เดินทาง
ธรรมะนอกหน้าต่าง
มุมที่ไม่สว่าง
ผู้ด้อยโอกาสทางความรัก
บ้านนาจอก ณ นครพนม
หนังสือคือมิตรสนิทยิ่ง
<<
มีนาคม 2553
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
13 มีนาคม 2553
ศาลเจ้าเวียตนามในไทย
All Blogs
แกงผักกาดดองแบบเวียดนาม (canh dưa)
แกงไข่มะเขือเทศ (Cách làm món Canh mây)
ยำหัวปลีหมูสามชั้น - nộm hoa chuối thịt ba chỉ
แกงผักโขมกุ้งแห้งแบบเวียดนาม
ยำวุ้นเส้นผักบุ้งสด (แบบเวียดนามบ้านนาจอก)
หมี่กะทิบ้านนาจอก (สูตรเวียดนาม+อีสาน)
ถั่วเขียวต้มน้ำตาลขิง (chè đậu xanh gừng)
Thịt ba chỉ rang - หมูสามชั้นคั่วหวาน (สูตรเวียดนาม)
พิธีกงเต็กเวียดนาม (Lễ Trung Nguyên หรือ Lễ Đốt Mã) ตอนที่ 3 จบ
พิธีกงเต็กเวียดนาม (Lễ Trung Nguyên หรือ Lễ Đốt Mã) ตอนที่ 2
พิธีกงเต็กเวียดนาม (Lễ Trung Nguyên หรือ Lễ Đốt Mã) ตอนที่ 1
หมื่นมนัสประชากับบ้านนาจอก :บันทึกสุดท้ายก่อนลับเลือนหายตอนที่ 3 ครอบครัวของหมื่นมนัสประชา
หมื่นมนัสประชากับบ้านนาจอก :บันทึกสุดท้ายก่อนลับเลือนหายตอนที่ 2 อนุสรณ์สืบเนื่องจากหมื่นมนัสประชา
หมื่นมนัสประชากับบ้านนาจอก : บันทึกสุดท้ายก่อนลับเลือนหาย ตอนที่ 1 ภูมิหลังการก่อตั้งบ้านนาจอก
ต้มเค็มปลาทูแบบเวียตนาม - Cách kho cá thu nhật ngon
ชาเขียวบ้านนาจอก - Chè Xanh Bạn Mạy
วิธีทำขาหมูอบสมุนไพร cách nấu giả cầy
แบบแผนการคารวะศพของบ้านต้นผึ้ง (หมู่บ้านนาจอก)
ความเกี่ยวข้องกันของบ้านนาจอก บ้านต้นผึ้ง และบ้านดอนโมง
หมูต้มเค็มบ้านนาจอก (Thịt kho)
เมนูแกงเ้ส้นเวียดนาม ( canh miến )
เทศกาลตรุษเวียตนาม - Tết Nguyên Đán ตอนที่ 3 (จบ)
เทศกาลตรุษเวียตนาม - Tết Nguyên Đán ตอนที่ 2
เทศกาลตรุษเวียตนาม - Tết Nguyên Đán ตอนที่ 1
Cuộc đời không như là mơ : ชีวิตไม่เหมือนความฝัน - บ่าเยี่ยนแห่งบ้านนาจอก ตอนจบ
Cuộc đời không như là mơ : ชีวิตไม่เหมือนความฝัน - บ่าเยี่ยนแห่งบ้านนาจอก ตอนที่1
ต้มเส้นของแม่ : Cháo canh của mẹ
แกงขนุนอ่อน (mít non ) แบบนาจอก
เล่าเรื่องเกิ่วโด๋ย (câu đối) งานศพ
แกงหน่อไม้ส้ม (Canh Măng Chua)
ขนมจีนน้ำใสสูตรคุณยาย
ศาลเจ้าพ่อด่ายเวือง ( Đền thờ Đức Đại Vương-Làng Bạn Mạy ) : ตอน 2 - บูรณะปฎิสังขรณ์
วิธีการทำไก่ไหว้ที่บ้านนาจอก : Cách làm gà cúng (gà cánh tiên)
ผักโขมต้ม-น้ำปลาพริก (Luộc rau dền -Nước mắm Tỏi )
วิธีมวนพลูสำหรับไหว้ ( trầu mếng) แบบเวียดนาม
ข้าวเหนียวนึ่ง - งาคั่ว (มื้อเช้าที่นาจอก)
ศาลเจ้าพ่อด่ายเวือง ( Đại Vương) : ตอน 1 - ภูมิหลังและความเชื่อ
โรงเรียนบ้านนาจอก (แรงประชาชน)
ศิลปะการพับ-ตัด กระดาษไหว้
Lá Triệu - หลาเจี่ยว เอกสารการเดินทางสู่ปรโลก
การจัดสำรับอาหารไหว้ที่นาจอก
ศาลเจ้าดึ๊กแท่งฮว่าง (ต้นผึ้ง-ดอนโมง)
บ้านไม้เก่า-เก่าที่นาจอก
ซุ้มทางเข้าหมู่บ้านมิตรภาพไทย-เวียตนาม (บ้านนาจอก)
หมูหวาน (Thịt Rang : ถิดราง) สูตรนาจอก
หมาก-พลู (Trầu Cau) คู่นาจอก
Hồn và vía - โห่นหว่าเวี๋ย เรื่องที่ลูกหลานเวียดนามรุ่นใหม่ไม่เข้าใจ
Cơm úp - เกิม อุ๊บ ข้าวถ้วยสุดท้ายของชีวิต
ไหว้ 100 วัน (วันออก-ช่วงไหว้ออกทุกข์)
ไหว้ 100 วัน (วันออก-ช่วงไหว้บรรพบุรุษ)
ไหว้ 100 วัน (รอบค่ำ-วันเข้า)
ไหว้ 100 วัน (รอบเย็น-วันเข้า)
ยำหัวปลีสด (สูตรเวียตนาม)
น้ำปลากับไข่ไก่เกี่ยวอะไรกับหญิงคลอด ???
ไข่เจียวหมูสับ-วุ้นเส้น (จ๋า เตริ๋ง)
เมนูหมูหนาว (Thịt Đông : ถิดดง) ที่นาจอก
ยำวุ้นเส้นแบบเวียตนาม
ไหว้ 3 วัน (พิธี เหม่อ เกื่อ มา - Mở Cửa Ma)
พาวิญญาณกลับบ้าน
แผ่นดินกลบหน้า (การฝังศพแบบเวียตนาม)
ธรรมเนียมการเคลื่อนศพ (เดือ มา - đưa ma หรือ đưa tang )
ก่อนเคลื่อนศพ
แซ ดอน รอง (Xe đòn rồng) ส่งศพ
เตรียมสุสาน
คืนสุดท้าย
โบกพริ้วทิวธงส่งศพ
ธรรมเนียมการคารวะศพ@บ้านนาจอก
ผ้าขาวไว้ทุกข์แบบเวียตนาม
กลอง และฆ้องในงานศพ
การตั้งแต่งศพแบบเวียตนาม
ดอกไม้ในสวน
ผัดมะเขือถ้วยใบชะพลู
Cà bát (กา บ๋าต) : มะเขือลูกเท่าถ้วย ตามไปดูกัน
Cá um nhệ ( ก๋า อุม เหง่) - ปลาต้มเค็มขมิ้น
แก๋งฮวาจ๋วย-ล๋าโรส (แกงหัวปลีใบชะพลู)
ธรรมเนียมการไหว้แบบเวียตนาม
มรดก : ด้อยราคา แต่มากคุณค่าทางจิตใจ
บ้านเคยอยู่
nói chuyễn nghi'a trang : เรื่องเล่าจากสุสาน
พิธีเคลื่อนศพ-ฝังศพ ของชาวไทยเชื้อสายเวียตนาม
ความเชื่อหลังความตายของชาวเวียตนาม ที่บ้านนาจอก
ข้าวเหนียวนึ่งถั่วเขียวแบบเวียตนาม (cờm sôi dố)
ศาลเจ้าเวียตนามในไทย
เมนูอาหาร (món ăn) เวียตนาม ที่บ้านนาจอก
หมื่นมนัสประชา ที่มา "นาจอก"
ภาษาเวียตนามที่บ้านนาจอก
เกริ่น....
ศาลเจ้าเวียตนามในไทย
ถึงตอนที่ 4 แล้ว
ตอนนี้ผมจะเขียนถึงศาลเจ้าเก่าแก่ที่อยู่คู่กับหมู่บ้านนาจอก
ศาลเจ้าแห่งนี้มีชื่อว่า ศาเจ้าพ่อด่ายเวือง
สร้างขึ้นหลังจากการก่อตั้งชุมชนนี้ได้ไม่นาน
เมื่อ พ.ศ. 2441 เดิมเป็นศาลเจ้ามุงด้วยสังกะสี ยกพื้น
และมีการปฏิสังขรณ์ครั้งใหญ่ล่าสุดเมื่อปี พ.ศ. 2532
โดยเงินบริจาคที่สะสมไว้ของศาลเจ้า
งานนมัสการศาลเจ้าด่ายเวืองประจำปี จัดขึ้นปีละ 2 ครั้ง
ครั้งแรกคือช่วงวันตรุษญวน (ตรงกับตรุษจีน)
ชาวเวียตนามจะเรียกว่า เต๊ด (Tết)
และอีกครั้งคือช่วงวันเข้าพรรษา
ส่วนในทุกวันพระก็จะมีผู้เฒ่าหนึ่งคนที่รับหน้าที่ ดูแล และทำพิธี
เซ่นไหว้ทุกวันพระ แต่จะทำเองเงียบ ๆ ผู้เฒ่าผู้นี้มีวาระ 1 ปี
โดยปฏิทินของเวียตนามนั้นจะนับตามระบบจันทรคติ
อิงตามปฏิทินจีนที่เราเห็นเขียนในปฏิทินทั่วไปนั่นแระ
อันนี้ผมพอนับได้เพราะพ่อสอนไว้
เมื่อก่อนการนับการครบรอบวันตายของบรรพบุรุษ
จะนับตามจันทรคติ ซึ่งหลัง ๆ ลูกหลานหลายบ้าน
ไม่เห็นดีด้วย เพราะนับไม่เป็น และที่สำคัญจำยาก
จึงนับตามระบบสุริยคติ ไปก็มาก เช่นฝั่งทางแม่ผมเป็นต้น
ธรรมเนียมของชุมชนนาจอกในงานเซ่นไหว้ศาลเจ้าพ่อด่ายเวืองก็คือ
จะมีใบบอกไปยังสมาชิกหมู่บ้านว่า
จะต้องเตรียมของเซ่นไหว้บ้านละ 1 ชุด เรียกว่า โก่ (co) มาเซ่นไหว้
โดย โก่ นั้นแบ่งเป็น 3 ประเภทดังนี้
1. ชุดไก่ไหว้ พร้อมข้าวเหนียว หมากพลู และเหล้า 1 ชุด
ชุดนี้สำหรับครอบครัวปกติที่มีผู้ชายหรือพ่อบ้านเป็นปกติ
การหักไก่ต้มจะทำโดยหักปีกเสียบทะลุแก้มไก่ไขว้สลับข้างกันตามรูป
รูปนี้เป็นชุดไหว้ของครอบครัวผมล่ะ
แต่ละถาดของชุดไหว้ไก่ นี้ต้องเสียค่าเหล้าขาวอีกถาดละ 5 บาท
โดยทางศาลเจ้าจะจัดไว้บริการเพื่อความสะดวก
โดยจะจัดเหล้า ขาว 1 จอก น้ำเปล่า 1 จอก กับมีดไม้ไผ่เหลา
เสียบที่กลางตัวไก่ ก่อนที่จะยกเข้าไปตั้งให้ห้องพิธี
และนี่คือ อุปกรณ์ที่ว่า จอก กับ มีดไม้ไผ่เหลา
2. ชุดกระดาษไหว้ สำหรับ แม่ม่าย หญิงโสด หรือคนชรามากที่ไม่สามารถจัดชุดไก่ไหว้ได้
3. เงิน สำหรับลูกหลานที่ไปอยู่ต่างหมู่บ้าน หรือชุมชนอื่น แต่ยังคงสังกัดกับชุมชนนี้ (การสังกัดจะคล้ายชมรม ซึ่งมีสิทธิ์ในการจัดการและฝังศพในสุสานของหมู่บ้าน - ไว้จะเขียนในตอน "ความเชื่อหลังความตาย" )
เรื่องเงินนี้ถ้าผู้มีจิตศรัทธาก็จะบริจาคเพิ่มเติมได้
แต่ส่วนใหญ่ลูกหลานที่จากถิ่นไปไกล ๆ กลับบ้านปีละครั้งก็จะบริจาค
กันทุกคน ผมกับพี่ชายก็บริจาคไปจำนวนหนึ่งเช่นกัน
คืนนั้นรู้สึกจะได้เงินบริจาคเกือบ ๆ 30,000.-
การทำพิธีเซ่นไหว้เรียกว่า เต๋ (tể) โดยจะมีทีมผู้สูงอายุสักประมาณ 8 คน
แต่งกายด้วยชุดเวียตนามแบบดั้งเดิมเป็นผู้อ่านคำเซ่นไหว้และทำพิธี
ตามรูปนี้เลย สังเกตจะมีผ้าคาดศีรษะสีดำแบบดั่งเดิม
ซึ่งทีมผู้ทำพิธีนี้เป็นทีมที่ฝึกขึ้นมาใหม่สักสองปีนี่เอง
เป็นทีมฝึกใหม่ไว้ทดแทนทีมเก่าที่ล่วงลับดับหายกันมากแล้วไปตามวัย
แต่ก็ยังคงมีบางส่วนที่ยังแข็งแรง (อายุยืน) รับเป็นพี่เลี้ยงให้ทีมใหม่นี้
โดยจะนั่งกระซิบ พยักหน้า บอกขั้นตอนอยู่หลังฉาก รวมทั้งดุด้วยแระ
และที่สำคัญจะมีพิธีกรหนึ่งคนไว้บอกขั้นตอนเป็นภาษาเวียตนาม
ส่วนที่เหลือก็จะเป็นผู้ทำพิธีเซ่นไหว้
สังเกตว่าปีนี้จะมีคนถ่ายวีดีโอไว้ด้วย ดูขัดตานิดหน่อย
เค้าเป็นใครกัน ! อ่านบล๊อกให้จบก็จะได้คำตอบคร้าฟฟฟ
การทำพิธีเซ่นไหว้เจ้าพ่อด่ายเวืองนี้จะทำซ้ำกันสองรอบ
คือตอนค่ำ ๆ 1 รอบเรียกว่าวันเข้า (Vô)
และเวลาสาย ๆ ของวันรุ่งขึ้นอีก 1 รอบ เรียกว่าวันออก (Ra)
โดยก่อนหน้าที่จะเริ่มงานสองสามวันชาวบ้านจะได้รับใบบอกให้จัด โก่ (co)
บ้านละ 1 ชุด 1รอบ อาจเป็นค่ำ ๆ หรือรอบตอนรุ่งเช้าของอีกวันก็ได้
ตั้งแต่เขตประตูห้องทำพิธีจะผ่านเข้าไปได้เฉพาะผู้ชายเท่านั้น
ด้วยเหตุนี้ผมจึงมีโอกาสเข้าไปถ่ายภาพด้านในมาให้ชมกัน
สูงสุดของแท่นบูชาเป็นหมวกคล้ายหมวกขุนนางจีน
แล้วก็จะมีผ้ายันต์ผืนหนึ่งเมื่อก่อน แต่ตอนนี้ผ้าหายไปไหนแล้วไม่ทราบ
ด้านในก็จะมีชั้นวาง โก่ (co) รอบ ๆ
ส่วนตรงกลางก็วางของเซ่นไหว้ต่าง ๆ
ปีนี้พิเศษมีคนมีศรัทธาส่งหมูหันกับข้าวเหนียวถาดใหญ่มากกมาเป็น โก่
แล้วบริจาคเงินอีก 150,000.- สำหรับทาสีศาลเจ้าใหม่
ถัดจากมุมนี้จะพาเดินออกมาชมด้านนอกกันบ้าง
ด้านหน้าโต๊ะทำพิธีจะมีกระดาษเงินกระดาษทองหนึ่งแผ่น
และเหล้าขาว 2 จอกสำหรับผู้ทำพิธีจุ่มนิ้วล้างมือ ก่อนเริ่มพิธี
แล้วเช็คมือที่กระดาษเงินกระดาษทองเพื่อแสดงความเคารพก่อนทำพิธี
ลองมองเข้าไปจะเห็นรูปท่านประธานนาธิบดีโฮจิมินทร์ ทั้ง 2 ข้าง
เป็นรูปที่ได้รับบริจาคจากชาวเวียตนาม และเพิ่งจะติดไว้ไม่กี่ปีมานี่
ช่วงที่ทำพิธีเรียกว่า เต๋ (tể) จะใช้เวลาประมาณ 30 นาที
จะมีมือกลอง และมือฆ้อง 1 คู่ ตีกำกับจังหวะไปด้วย
ซึ่งผมว่าแปลกหูดี เพราะเค้าจะเคาะด้านข้างกลองไปด้วย
มันจึงมี 3 เสียงคือ เสียงหนังกลอง เสียงไม้ข้าง ๆ กลองและเสียงฆ้อง
กลองใบนี้ เสียงไม่ไหวแล้วล่ะ คงเก่ามาก ตีไม่ดังเอาซะเลย
ส่วนนี่ฆ้องใบนี้เปลี่ยนใบใหม่แล้วเสียงดังกังวานเพราะหูเชียว
แต่น่าเสียดายอย่างคือช่วงทำพิธี คนจะคุยกันเสียงดังมาก
เหตุผลหนึ่งก็อาจเพราะฟังคำบวงสรวงกันไม่ออก ก็เลยคุยกันดีกว่า
ส่วนผมพอฟังออกสัก 40 เปอร์เซ็นต์ จึงไม่ได้คุยกับใคร (พยามจะแปล)
ที่เหลือเป็นภาษาสวย ๆ ที่ใช้คำชั้นสูงคงมีแต่คนรุ่นเก๋า ๆ ที่จะฟังกันออก
พอเสร็จพิธีคนก็จะกรูกันขึ้นไปจุดธูปสักการะเจ้าพ่อ
และก็มาถึงภาพสถานที่ ก่อนเริ่มงาน
มองออกไปด้านนอกจะเป็นทุ่งนาอ่างเก็บน้ำหนองญาติ
เห็นโคมสี ๆ ถูกส่งมาจากป้าคนหนึ่งที่เค้าย้ายไปอยู่เชียงใหม่
บังเอิญว่าผมไปเที่ยวเชียงใหม่ช่วงหลังปีใหม่จึงถือโอกาสส่งมาประดับ
และปีนี้พิเศษหน่อยเพราะว่ามีการติดต่อของทีมงานพันแสงรุ้ง
มาถ่ายทำสารคดี "อัตลักษณ์ชาวไทยเชื้อสายเวียตนาม"
จะออกอากาศทาง ไทยทีวี วันอาทิตย์ เวลา 16.30 น.
ช่วงต้น ๆ เดือนเมษายนนี้
ทีมงานกำลังสัมภาษณ์ผู้เฒ่าผู้แก่
ศาลเจ้าที่นี่มีการปรับตัวตามยุคตามสมัย
มีการสร้างห้องน้ำ ปรับที่นั่ง และมีเครื่องเสียง
จึงมีลูกหลานรุ่นใหม่ ที่กลับมาเยี่ยมบ้านช่วงตรุษจีน
มาร่วมพิธีกันอย่างหนาตา
ใครเป็นใครลูกหลานใครโตกันแค่ไหน มีเขย มีสะใภ้กันหรือยัง
สามารถอัพเดพรายปีกันได้ที่นี่ที่เดียวเท่านั้น 555
ส่วนโต๊ะนี้เป็นพี่พี่ น้องน้องของผมเอง
(มีอดีตขวัญใจอ้ายพ๊นนำเด้อครับ)
ศาลเจ้าด่ายเวืองนี้จะผิดกับศาลเจ้าอีกแห่งในชุมชนใกล้เคียงกัน
ที่ยังอนุรักษ์นิยมทุกสิ่งเช่น การนั่งกับพื้น การไม่ยอมสร้างห้องน้ำ ฯลฯ
ดังนั้นการไปร่วมงานจึงจำกัดอยู่แค่กลุ่มผู้สูงอายุ เท่านั้น
น่าเสียดายอย่างมากที่สิ่งเหล่านี้ จะไม่ถูกจดจำโดยคนรุ่นหลัง ๆ
และเมื่อเสร็จพิธีก็จะมีการสับไก่ไหว้ แล้วก็ข้าวเหนียวนึ่งแบ่งกันทาน
มีน้ำจิ้มเป็นพริกไทยป่นละเอียด + เกลือป่น
อาจจะหิวหรือไงไม่ทราบรู้สึกว่าทุกครั้งที่ได้ทานไก่ศาลเจ้า
มันอร่อยมากกว่าที่เคยได้ทานไก่ที่ไหนไหน
เค้าจะเสริฟมากพร้อมกับผักกาดดองแบบอีสานแก้เลี่ยนจานนี้
ทานเพลิน ๆ เข้ากันสุดยอด...
ภาพบรรยากาศการถ่ายทำของทีมงานขณะที่กำลังทานไก่กัน
งานเจ้าพ่อด่ายเวืองรอบค่ำปีนี้เสร็จราว 5 ทุ่ม
คืนนั้นผมกลับบ้านพร้อมกันไก่ครึ่งตัว และข้าวเหนียวอีกครึ่ง
อันเป็นธรรมเนียมที่เจ้าหน้าที่จะแบ่งให้นำกลับไปครึ่งหนึ่ง
และอีกครึ่งหนึ่งสำหรับทานร่วมกันที่ศาลเจ้านี้
น่าแปลกที่ไก่ครึ่งตัวนี้เมื่อถึงบ้านแล้วมักไม่ค่อยมีคนทาน
หรือทานแล้วก็ไม่รู้สึกอร่อยกว่าไก่ครึ่งตัวที่ทานร่วมกันที่ศาลเจ้านะ
ศาลเจ้าแห่งนี้เคยมีประวัติศาสตร์อันน่าจดจำ
คือเมื่อหลายปี (น่าจะช่วงปี 2548)
มีการทำพิธีเปิดหมู่บ้านมิตรภาพไทยเวียตนาม
ของรัฐบาล โดยผู้นำประเทศ 2 ท่านคือ
นายกรัฐมนตรีเวียตนาม (นายฟามวัน ขาย)
และนายกรัฐมนตรีไทยขณะนั้น (พ.ต.ท.ดร.ทักษิณ ชินวัตร)
ในครั้งนั้นท่านทั้งสองได้เดินทางมานมัสการศาลเจ้าพ่อด่ายเวือง
และร่วมปรึกษาข้อราชการกันที่ศาลเจ้าแห่งนี้อีกด้วย
นี่แหละครับอีกหนึ่งอัตลักษณ์ของชาวไทยเชื้อสายเวียตนาม
บนแผ่นดินไทย ที่ผมคิดว่าหลายคนยังไม่เคยเห็น
และก็คงหาชมกันไม่ได้ง่ายนัก
ผมจึงนำมาเขียนบล๊อกแบ่งปันให้ชมกัน
Create Date : 13 มีนาคม 2553
Last Update : 14 มีนาคม 2553 19:25:36 น.
18 comments
Counter : 4984 Pageviews.
Share
Tweet
อยากบอกว่ามีความยินดีอย่างมากที่นำเรื่องแบบนี้มาเล่าสู่กันฟังค่ะ
วันนี้ใส่เสื้อสีเทาอยู่บ้านทั้งวันค่ะ
โดย:
tuk-tuk@korat
วันที่: 14 มีนาคม 2553 เวลา:20:39:30 น.
แวะมาชมจ้า
โดย:
Bluejade
วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:0:44:59 น.
กำลังจะออกไปข้างนอก เลยแวะมาบอกก่อนว่าเดี๋ยวจะกลับมาอ่านเน้อหล้า
โดย: พล (
aoigata
) วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:14:01:24 น.
ทำไมกาลเวลากาลเวลาถึงได้ทำร้ายพี่แน็ทของพี่ไปได้ถึงเพียงนี้
คนใส่เสื้อเชิ้ตขาวนั่นใช่ไหมคือพี่แน็ท อดีตขวัญใจพี่ ไมจริงใช่ไหม พี่ตาฝาดหรือเปล่า น่าจะเป็นคนหน้าสุดซ้ายมือมากกว่าละมัง ช่วยบอกดัง ๆ ให้พี่ฟังชัด ๆ หน่อยได้ไหม
งานบุญงานโบราณเก่า ๆ อย่างนี้ แถวบ้านพี่ก็มีงานบุญกลางบ้านสะมัง แต่พี่ไม่เคยไปกะเค้าสะที
แต่งานบุญกลางบ้านแถวบ้านพี่จะเทียบได้กะงานแถวบ้านน้องพีร์หรือเปล่า พี่ก็ไม่แน่ใจ อาจจะไม่อลังการงานสร้างเหมือนงานแถวบ้านน้องพีร์ก็ได้
ว่าแต่น้องพีร์ของพี่นี่สนใจพีธีกรรมเก่าแก่อย่างนี้กะเค้าเนี่ย ดีจังเลยนะ แถมฟังภาษาเวียดนามออกบ้างอีกด้วยแน่ ดีแล้วละ จะได้มีคนสืบต่อพิธีโบราณต่อ ๆ กันไปให้ลูกให้หลานได้เห็น คงมีไม่มากแล้วมั้งที่คนรุ่นหลังจะสนใจอะไรอย่างนี้ เด็กแถวบ้านน้องพีร์เป็นยังไงน้อ สนใจอะไรโบราณอย่างนี้กันบ้างไหม ถามพี่ก็เล่นเอางงกันเลยทีเดียว
ปอลอ ส่วนของคำถามที่ว่าตอนหัวค่ำแลกของขวัญกันแล้ว ตอนดึก ๆ แลกอะไรกันอีกหรือเปล่า พี่ไม่รู้อะ แต่บ้านพี่
กลับถึงบ้าน ก็รีบนอนกันแย่แล้ว มันง่วงนอน กว่าจะเสร็จงาน กว่าจะได้กลับบ้านมันดึก ใครจะรออะไรพี่ไม่สนใจแล้วขอนอนก่อน (แต่ดันตื่นก่อนใครอีกแนะ เจอเจ็ทแล็กเล่นงาน เวลายังกลับหัวกลับหางกะทางบ้านเราอยู่ เป็นสะหลายวันเลย แย่เลยน้องเอ๊ย
)
ส่วนชื่อเพลงที่ถาม เอ่อ
ฟังแล้วไม่เข้าใจขอใหม่อีกที เพลงอะไร อ้ายไม่เก็ตจริง ๆ จะว่าบล็อกพี่มีเพลงหรอ ก็ไม่น่าใช่ แปะไม่เป็น แถมไม่เคยแปะอีกต่างหาก เอาใหม่ ขอคำถามใหม่อีกรอบนึงสิ
โดย: พล (
aoigata
) วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:18:53:33 น.
มาบอกว่าขำเม้นท์ที่บ้านค่ะ
โดย:
tuk-tuk@korat
วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:16:26:27 น.
เป็นพิธีของชาวเวียตนามเชื้อสายจีนเหมือนบ้านเราไหมครับ
ได้ความรู้ขึ้นเยอะเลยครับ
โดย:
tiensongsang
วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:17:00:02 น.
พีพี ทั้งภาพทั้งคำบรรยาย ไม่มีที่ติเลยเนอะพี่ีพี ว่าแต่ว่ามีบางรูปที่ผมเองก็ยังไม่เคยได้เห็น เพิ่งเห็นวันนี้เเเหละพี่
โดย: em cu em ut' IP: 203.144.144.164 วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:19:56:13 น.
สวัสดียามเช้าครับพี่
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 17 มีนาคม 2553 เวลา:7:59:40 น.
เหมือนสารคดีที่ทำให้รู้เรื่องราวของเวียดนามในไทยเลย ดีจังที่คุณพีร์นับวันปฏิทินแบบนี้ได้ ขอบอกเลยนะว่าพวกปฎิทินที่มีวันสำคัญของจีน ยังดูไม่เป็นเลย
กระดาษก็เป็นแบบเดียวกับของคนจีนใช่มั้ยคะ
ไว้ถ้าออกทีวี แจ้ง ๆ มาอีกครั้งนะคะ ถ้าไม่ติดอะไรจะได้ดูค่ะ
อะไรนี่ ตกลงคุณพีร์กับพล เกี่ยวดองรู้จักกันมาก่อนเหรอคะ
เห็นเขาว่าสิ่งที่คนเวียดนามทำผิดต่อลุงโฮ คือเก็บร่างลุงโฮไว้ใช่มั้ยคะ แต่เพราะชาวเวียดนามรักลุงโฮมาก ก็เลยทำแบบนี้น่ะนะ
โดย: รัชชี (
รัชชี่
) วันที่: 17 มีนาคม 2553 เวลา:20:57:49 น.
อยากรู้จักโรงเรียนดาราในอดีต แวะไปดูข้าเจ้าฟ้อนเน่อ
โดย:
tuk-tuk@korat
วันที่: 17 มีนาคม 2553 เวลา:21:36:12 น.
สวัสดียามเช้าครับพี่
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 19 มีนาคม 2553 เวลา:7:41:01 น.
มาเก็บความรู้ด้วยคนคร๊าบ.....
โดย: ตาติ๊ก...ครับ (
สกุลเพชร
) วันที่: 21 มีนาคม 2553 เวลา:16:57:03 น.
แวะมาส่งข่าวว่าซำบายดีน้อง บ่ต้องเป็นห่วงอ้ายดอก น้องล่าละ ซำบายดีน้อ
โดย: พล (
aoigata
) วันที่: 22 มีนาคม 2553 เวลา:15:38:09 น.
นึกว่ากลับมาถึงก็มีเรื่องมาเล่าเลย
โดย:
tuk-tuk@korat
วันที่: 22 มีนาคม 2553 เวลา:15:48:45 น.
นึกว่า แม่หลวง คือแบบคุณย่าใหญ่ในบ้านทรายทองน่ะค่ะ
โดย:
tuk-tuk@korat
วันที่: 23 มีนาคม 2553 เวลา:10:24:13 น.
แสดงว่าไม่ชอบ เมียหลวง ซอบเมียหน้อย ๆ
โดย:
tuk-tuk@korat
วันที่: 23 มีนาคม 2553 เวลา:14:18:06 น.
ลืมตอบเลย
น่าจะเหมือนหอยทอด หอยนางรมมากกว่า
เพื่อนที่บ้านขายอาหารจีนบอกว่า แป้งออส่วนจะเหนียว ๆ กว่า ไม่เหมือนกันค่ะ
โดย:
tuk-tuk@korat
วันที่: 23 มีนาคม 2553 เวลา:14:24:15 น.
ชินจาว
โดย: แอม IP: 118.174.64.180 วันที่: 9 ธันวาคม 2553 เวลา:15:56:44 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Gia Huy - Peeradol
Location :
นนทบุรี Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 13 คน [
?
]
Air SurOundinG mE liKe mY besT frIendS !
Friends' blogs
i_am_np
นายแว่นธรรมดา
qu-up
กุมภีน
ไกลนั้น
กิ่งไม้ไทย
lazymetal
kruaun
รัชชี่
บ้าได้ถ้วย
ถั่วงอกน้อยค่ะ
มิสเตอร์ฮอง
ผู้หญิงชื่อส้ม
zerxiustor
อุ้มสี
กะว่าก๋า
tiensongsang
fondakelly
ชีวิตจริง
anchesa
เอื้องสามปอย
kun_isara
soponkub
สุริยาอัสดง
aoigata
nakornthong
วรบรรณ
may_intania
โนโบะ
mungkood
atomdekzaa
ziinnuf
SawasdeeKrab
p_tham
พ่อระนาด
Dr.Manta
วันที่ท้องฟ้าแจ่มใส
Pheam
มัยดีนาห์
สีฟ้าใส
tuk-tuk@korat
Mega-Batt
ร่มไม้เย็น
สกุลเพชร
ไลเดเลีย
sdayoo
aston27
kimmybangkok
ppth
glindoy
mambococonut
iammac
Insignia_Museum
aimanun
newenter
hs2zfo
Webmaster - BlogGang
[Add Gia Huy - Peeradol's blog to your web]
Links
BlogGang.com
MY VIP Friend
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
วันนี้ใส่เสื้อสีเทาอยู่บ้านทั้งวันค่ะ