Bloggang.com : weblog for you and your gang
Air SurOundinG mE liKe mY besT frIendS !
Group Blog
พีรดลย์ หนึ่งเดียวคนนี้ !!!
เมื่อพีร์เดินทาง
ธรรมะนอกหน้าต่าง
มุมที่ไม่สว่าง
ผู้ด้อยโอกาสทางความรัก
บ้านนาจอก ณ นครพนม
หนังสือคือมิตรสนิทยิ่ง
<<
สิงหาคม 2554
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
6 สิงหาคม 2554
คืนสุดท้าย
All Blogs
แกงผักกาดดองแบบเวียดนาม (canh dưa)
แกงไข่มะเขือเทศ (Cách làm món Canh mây)
ยำหัวปลีหมูสามชั้น - nộm hoa chuối thịt ba chỉ
แกงผักโขมกุ้งแห้งแบบเวียดนาม
ยำวุ้นเส้นผักบุ้งสด (แบบเวียดนามบ้านนาจอก)
หมี่กะทิบ้านนาจอก (สูตรเวียดนาม+อีสาน)
ถั่วเขียวต้มน้ำตาลขิง (chè đậu xanh gừng)
Thịt ba chỉ rang - หมูสามชั้นคั่วหวาน (สูตรเวียดนาม)
พิธีกงเต็กเวียดนาม (Lễ Trung Nguyên หรือ Lễ Đốt Mã) ตอนที่ 3 จบ
พิธีกงเต็กเวียดนาม (Lễ Trung Nguyên หรือ Lễ Đốt Mã) ตอนที่ 2
พิธีกงเต็กเวียดนาม (Lễ Trung Nguyên หรือ Lễ Đốt Mã) ตอนที่ 1
หมื่นมนัสประชากับบ้านนาจอก :บันทึกสุดท้ายก่อนลับเลือนหายตอนที่ 3 ครอบครัวของหมื่นมนัสประชา
หมื่นมนัสประชากับบ้านนาจอก :บันทึกสุดท้ายก่อนลับเลือนหายตอนที่ 2 อนุสรณ์สืบเนื่องจากหมื่นมนัสประชา
หมื่นมนัสประชากับบ้านนาจอก : บันทึกสุดท้ายก่อนลับเลือนหาย ตอนที่ 1 ภูมิหลังการก่อตั้งบ้านนาจอก
ต้มเค็มปลาทูแบบเวียตนาม - Cách kho cá thu nhật ngon
ชาเขียวบ้านนาจอก - Chè Xanh Bạn Mạy
วิธีทำขาหมูอบสมุนไพร cách nấu giả cầy
แบบแผนการคารวะศพของบ้านต้นผึ้ง (หมู่บ้านนาจอก)
ความเกี่ยวข้องกันของบ้านนาจอก บ้านต้นผึ้ง และบ้านดอนโมง
หมูต้มเค็มบ้านนาจอก (Thịt kho)
เมนูแกงเ้ส้นเวียดนาม ( canh miến )
เทศกาลตรุษเวียตนาม - Tết Nguyên Đán ตอนที่ 3 (จบ)
เทศกาลตรุษเวียตนาม - Tết Nguyên Đán ตอนที่ 2
เทศกาลตรุษเวียตนาม - Tết Nguyên Đán ตอนที่ 1
Cuộc đời không như là mơ : ชีวิตไม่เหมือนความฝัน - บ่าเยี่ยนแห่งบ้านนาจอก ตอนจบ
Cuộc đời không như là mơ : ชีวิตไม่เหมือนความฝัน - บ่าเยี่ยนแห่งบ้านนาจอก ตอนที่1
ต้มเส้นของแม่ : Cháo canh của mẹ
แกงขนุนอ่อน (mít non ) แบบนาจอก
เล่าเรื่องเกิ่วโด๋ย (câu đối) งานศพ
แกงหน่อไม้ส้ม (Canh Măng Chua)
ขนมจีนน้ำใสสูตรคุณยาย
ศาลเจ้าพ่อด่ายเวือง ( Đền thờ Đức Đại Vương-Làng Bạn Mạy ) : ตอน 2 - บูรณะปฎิสังขรณ์
วิธีการทำไก่ไหว้ที่บ้านนาจอก : Cách làm gà cúng (gà cánh tiên)
ผักโขมต้ม-น้ำปลาพริก (Luộc rau dền -Nước mắm Tỏi )
วิธีมวนพลูสำหรับไหว้ ( trầu mếng) แบบเวียดนาม
ข้าวเหนียวนึ่ง - งาคั่ว (มื้อเช้าที่นาจอก)
ศาลเจ้าพ่อด่ายเวือง ( Đại Vương) : ตอน 1 - ภูมิหลังและความเชื่อ
โรงเรียนบ้านนาจอก (แรงประชาชน)
ศิลปะการพับ-ตัด กระดาษไหว้
Lá Triệu - หลาเจี่ยว เอกสารการเดินทางสู่ปรโลก
การจัดสำรับอาหารไหว้ที่นาจอก
ศาลเจ้าดึ๊กแท่งฮว่าง (ต้นผึ้ง-ดอนโมง)
บ้านไม้เก่า-เก่าที่นาจอก
ซุ้มทางเข้าหมู่บ้านมิตรภาพไทย-เวียตนาม (บ้านนาจอก)
หมูหวาน (Thịt Rang : ถิดราง) สูตรนาจอก
หมาก-พลู (Trầu Cau) คู่นาจอก
Hồn và vía - โห่นหว่าเวี๋ย เรื่องที่ลูกหลานเวียดนามรุ่นใหม่ไม่เข้าใจ
Cơm úp - เกิม อุ๊บ ข้าวถ้วยสุดท้ายของชีวิต
ไหว้ 100 วัน (วันออก-ช่วงไหว้ออกทุกข์)
ไหว้ 100 วัน (วันออก-ช่วงไหว้บรรพบุรุษ)
ไหว้ 100 วัน (รอบค่ำ-วันเข้า)
ไหว้ 100 วัน (รอบเย็น-วันเข้า)
ยำหัวปลีสด (สูตรเวียตนาม)
น้ำปลากับไข่ไก่เกี่ยวอะไรกับหญิงคลอด ???
ไข่เจียวหมูสับ-วุ้นเส้น (จ๋า เตริ๋ง)
เมนูหมูหนาว (Thịt Đông : ถิดดง) ที่นาจอก
ยำวุ้นเส้นแบบเวียตนาม
ไหว้ 3 วัน (พิธี เหม่อ เกื่อ มา - Mở Cửa Ma)
พาวิญญาณกลับบ้าน
แผ่นดินกลบหน้า (การฝังศพแบบเวียตนาม)
ธรรมเนียมการเคลื่อนศพ (เดือ มา - đưa ma หรือ đưa tang )
ก่อนเคลื่อนศพ
แซ ดอน รอง (Xe đòn rồng) ส่งศพ
เตรียมสุสาน
คืนสุดท้าย
โบกพริ้วทิวธงส่งศพ
ธรรมเนียมการคารวะศพ@บ้านนาจอก
ผ้าขาวไว้ทุกข์แบบเวียตนาม
กลอง และฆ้องในงานศพ
การตั้งแต่งศพแบบเวียตนาม
ดอกไม้ในสวน
ผัดมะเขือถ้วยใบชะพลู
Cà bát (กา บ๋าต) : มะเขือลูกเท่าถ้วย ตามไปดูกัน
Cá um nhệ ( ก๋า อุม เหง่) - ปลาต้มเค็มขมิ้น
แก๋งฮวาจ๋วย-ล๋าโรส (แกงหัวปลีใบชะพลู)
ธรรมเนียมการไหว้แบบเวียตนาม
มรดก : ด้อยราคา แต่มากคุณค่าทางจิตใจ
บ้านเคยอยู่
nói chuyễn nghi'a trang : เรื่องเล่าจากสุสาน
พิธีเคลื่อนศพ-ฝังศพ ของชาวไทยเชื้อสายเวียตนาม
ความเชื่อหลังความตายของชาวเวียตนาม ที่บ้านนาจอก
ข้าวเหนียวนึ่งถั่วเขียวแบบเวียตนาม (cờm sôi dố)
ศาลเจ้าเวียตนามในไทย
เมนูอาหาร (món ăn) เวียตนาม ที่บ้านนาจอก
หมื่นมนัสประชา ที่มา "นาจอก"
ภาษาเวียตนามที่บ้านนาจอก
เกริ่น....
คืนสุดท้าย
ในค่ำคืนสุดท้ายที่ศพตั้งอยู่ที่บ้านจะมี
การเลี้ยงขอบคุณแขกที่มาร่วมงาน
กันอย่างมโหฬารแบบที่ใครเห็นแล้วต้องอึ้ง
จะเรียกว่าตำน้ำพริกละลายแม่น้ำครั้งใหญ่ก็ดูจะไม่ผิดนัก
เพราะจริง ๆ แล้วในทุกคืนที่ยังมีการตั้งศพไว้ที่บ้าน
ก็มีการกินกันอย่างต่อเนื่องกันทุกวัน ครบสามมื้อ + รอบค่ำเพิ่มเติม
ส่วนในคืนสุดท้ายก็จะกินกันแบบพิเศษหน่อย
แต่กว่าได้กินกันนั้นต้องรอให้ทำพิธีกลับโลงเสร็จสิ้นลงก่อน
รวมทั้งการขานทวนชื่อของคนที่มีหน้าที่ในพิธีเคลื่อนศพฝังศพในวันรุ่งขึ้น
พิธีกลับโลงชื่อภาษาเวียตนามผมจำไม่ได้แล้ว
เพราะที่นาจอก (บ้านใหม่) เค้าเลิกทำไปแล้ว
แต่ที่บ้านต้นผึ้ง-ดอนโมงยังรักษาธรรมเนียมนี้ไว้
เล่าให้ฟังก่อนว่าธรรมเนียมศพแบบเวียตนามนั้นจะกลับเอาด้านหัว
ของศพไปก่อน ผิดจากชาวอีสานทั่วไป ๆ ที่ยกด้านเท้าศพไปก่อน
ตรงนี้มีความเชื่อว่าวิญญานยังต้องกลับมาที่บ้านอีกเมื่อมีพิธีต่อจากนี้
หรือว่าช่วงตรุษญวนที่เชิญกลับมาเซ่นไหว้ดังนั้นจึงต้องหันหน้ามาทางบ้าน
(คือเอาด้านหัวไปก่อนนั่นเอง) โดยที่ด้านหัวจะมีการเขียนสัญลักษณ์
เหมือนกับตัว t กำกับไว้เสมอ ลองสังเกตในรูป
ธรรมเนียมการกลับโลงศพในคืนสุดท้ายก่อนไปฝัง
เดาเอาว่าคงทำเพื่อให้เหล่าสัปเหร่อคุ้นเคยกับตำแหน่งของตน
จะได้ไม่มีพลาดเวลายกศพจริง นอกจากนี้ยังจะช่วยให้ญาติที่อยู่
ในช่วงทุกข์โศกได้ทำใจเตรียมไว้เมื่อศพต้องถูกนำไปฝังจริงในวันรุ่งขึ้น
เพราะแต่เดิมกว่าจะยกโลงกลับหัวได้เหล่าลูกสาวลูกชายที่ใส่ชุดขาว
ก็จะมีการยืนกั้นศพ ยึดดึงกันอุตลุตเพื่อไม่ให้สัปเหร่อยกไปได้ง่าย ๆ
หนักไปกว่านั้นเคยได้ยินมาว่ามีการนอนขวางทางสัปเหร่อเวลายกศพด้วย
ดังนั้นเมื่อกลับโลงไว้พร้อมแล้วย่อมง่ายและสะดวกมากขึ้น
เมื่อต้องเผชิญกับปัญหาดังที่เล่ามา
แต่ปัจจุบันจะเป็นเพียงการทำหลอก ๆ โดยสัปเหร่อเข้าประจำตำแหน่ง
แล้วฟังเสียงกรับให้จังหวะ ย่อ-ยืน 3 รอบ ทำทีว่ายกโลงกลับแล้ว
ก็เป็นอันใช้ได้ โดยเมื่อทำพิธีนี้เสร็จ
เหล่าสัปเหร่อจะยกจานหมากพูลอีกหนึ่งจานเป็นการคารวะเจ้าภาพ ก่อนดำเนินการกับโลงศพ
โดยที่จานแรกนั้นถูกยกเมื่อวันทำพิธีบรรจุศพเข้าโลง
หลังจากเสร็จพิธีแล้วเหล่าสัปเหร่อจะถูกเลี้ยงดูด้วยอาหารคาวหวาน
เหล้า-ยา ปลาปิ้งซึ่งจัดโต๊ะไว้ให้เป็นการเฉพาะเป็น
และที่จะขาดเสียไม่ได้คือขาหมูต้มจิ้มกับน้ำจิ้มแหมะ (คล้ายข้าวหมาก)
น้ำจิ้มชนิดนี้มีแหมะเป็นวัตถุดิบนำไปปรุงน้ำจิ้ม
ก็จะมีรสหวานนิด ๆ ผสมกับรสเปรี้ยวอ่อน ๆ (ของแหมะ)
ธรรมเนียมการกินขาหมูต้มจิ้มน้ำจิ้มแหมะนี้
เป็นธรรมเนียมของคนต้นผึ้ง-ดอนโมงโดยเฉพาะที่อื่นไม่น่าจะมี
เป็นอันรู้กันว่าถ้าไปงันศพคืนสุดท้ายต้องได้กินขาหมูต้ม
เค้าถือวันว่าคนตายเป็นเจ้าภาพเลี้ยงขอบคุณแขกเหรื่อเป็นครั้งสุดท้าย
นอกจากเลี้ยงขาหมูต้มแล้วก็มีอาหารอย่างอื่นอีกมาก
ที่นิยมที่สุดคือส้มตำปลาร้ากินกับข้าวเกรียบงาดำเวียตนาม
แล้วก็ข้าวเหนียวนึ่ง ยำหมูยอ ต้มเส้น (ก๋วยจั๊บญวณ) ข้าวต้ม
พวกของกินเล่น ก็ได้แก่ เมล็ดแตงโม ขนมปังปี๊บ เงาะ มะม่วง ฝรั่ง
ลอดช่องน้ำกะทิ น้ำอัดลม เบียร์ และไอศครีมกะทิสด
เรียกว่ากินกันจนพุงกางทุกวัน
กินกันจนอิ่มพุงพลิ้นแทบลงคลาน
พอไม่ไหวจะกินค่อยแยกย้ายกระจายกำลังกันกลับบ้าน
รอคอยให้ค่ำคืนสุดท้ายของงานผ่านไปเพื่อจะได้ไปร่วมพิธีเคลื่อนศพ
และช่วยงานเจ้าภาพในวันรุ่งขึ้น
Create Date : 06 สิงหาคม 2554
Last Update : 7 พฤศจิกายน 2555 9:36:55 น.
17 comments
Counter : 3127 Pageviews.
Share
Tweet
กับข้าวเยอะจริงๆครับพี่พีร์
ที่เชียงใหม่ตอนนี้
บางงานใช้ขนมกล่องแจกมากกว่าครับ
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 22 สิงหาคม 2554 เวลา:12:58:39 น.
อรุณสวัสดิ์ครับพี่พีร์
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 23 สิงหาคม 2554 เวลา:5:56:29 น.
เดี๋ยวนี้บางวัดจัดเตรียมให้หมดเลยครับพี่
เจ้าภาพจ่ายเงินอย่างเดียวครับ 5555
ตอนพ่อเพื่อนผมตาย
ผมไปช่วยงาน
แขกบางคนมีรีเควสด้วยนะครับ
ว่าอยากกินของเลี้ยงที่นั่นที่นี่
ผมเลยพูดแทนว่า
แค่นี้เจ้าภาพเค้าก็เหนื่อยมากแล้วล่ะครับ
ยังต้องเอาอร่อยด้วยเหรอ 5555
แหมๆๆๆ
ตอนนั้นผมยังแรงอยู่ครับพี่ 5555
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 23 สิงหาคม 2554 เวลา:13:08:53 น.
สวัสดีครับพี่พีร์
ประเพณีกลับโลงที่ต้นผึ้งดอน-โมงเค้ายังคงรักษาไว้เหนียวแน่ทีเดียวเลยนะครับ เพราะที่โพนบกเค้าก็ทำเป็นพิธีหลอกๆ ก็คือประมาณว่าให้เหล่าเจ้าหน้าที่ที่ยกโลงศพมารวมตัวกัน แล้วคารวะศพแทนการกลับหัวโลงศพตามประเพณีสมัยก่อนแทน เห้นปุ่บอกว่านับตั้งแต่คนญวนเริ่มแต่งศพด้วยดอกไม้และเครื่องประดับต่างๆ ทำให้ยากต่อการกลับโลงศพ ที่โพนบกจึงลดทอนธรรมเนียมลงจากการกลับโลงศพเป็นการคารวะศพของเจ้าหน้าที่ยกโลงแทน เห็นปู่บอกอีกว่าแต่ก่อนที่โพนบกเค้าจะกลับโลงตอนเที่ยงคืนตรงพอดี ความหมายก็เป็นแบบเดียวกันกับที่พี่พีร์ว่าแหละครับ ที่จริงปู่ผมก็เคยบอกเหมือนกันว่าสมัยก่อนเค้าตั้งศพแบบนอนยาวโดยเอาด้านหัวเข้าในบ้าน ที่กลับโลงศพก็เพราะเตรียมหันหัวศพออกเพื่อที่จะถึงเวลาจะได้ยกออกไปเลยไม่ต้องกลับอีก ผมเห็นงานศพหลายงานที่ชุมชนวัดป่า + ในเมืองเขาจะกลับโลงศพตั้งแต่แรกเริ่มตั้งศพ เพื่อที่ถึงเวลาจะได้ไม่ต้องหมุนโลงศพอีก
ส่วนการกินเลี้ยงแบบใหญ่โตในงานศพคืนสุดท้ายของที่นาจอก-ดอนโมง ได้ยินกิตติศัพท์โด่งดังมากครับ เพราะเป็นที่เล่าลือกันมานานแล้วว่ากินกันสะบั้นหั่นแหลก แต่ผมว่ามันก็คือน้ำใจจากทางเจ้าภาพที่แสดงการขอบคุณให้กับผู้ที่มาร่วมงาน เพราะที่โพนบกกินกันธรรมดา อาจจะมีอาหารพิเศษกว่าทุกวันหน่อยแต่ก็ไม่มากมายเท่าที่นาจอก-ดอนโมง ครับ (โดยเฉพาะเมนูหมูต้ม เป็นเอกลักษณ์เฉพาะของที่นั่นจริงๆ ยอมรับครับ^^)
ส่วนเรื่องการนอนขวางทางเวลายกโลงศพนั้น อันที่จริงมันมีความหมายมากกว่านั้นนะครับ คือปู่เคยเล่าให้ฟังว่าแต่ก่อนถนนหนทางมันไม่ดี มีแต่หลุมมีแต่บ่อ สมัยก่อนเวลาเอาศพไปฝังเค้าแบกไป ไม่เหมือนสมัยนี้ที่เอาขึ้นรถ เพราะฉะนั้นเวลาแห่ศพเพื่อป้องกันการตกหลุมหรือเดินสะดุด ลูกๆๆ (โดยเฉพาะลูกสาว+สะไภ้) จะต้องแสดงความกตัญญูโดยนอนทับหลุมตามถนนหนทางเพื่อให้คนศพแบกศพพ่อ(แม่) เหยียบผ่านตัวเองไปเพื่อไม่ให้กระเทือนถึงศพของพ่อ(แม่) แต่พอมีรถขนศพ ประกอบกับเส้นทางคมนาคมดีขึ้น ธรรมเนียมนั้นเลยถูกนำมาปฏิบัติเป็นเพียงเชิงความหมาย โดยกระทำตอนยกศพออกจากบ้านมาที่รถแทนการไปนอนตามทางแบบสมัยก่อน ถ้าจำไม่ผิดพิธีนี้เค้าเรียก หน่ำ ด่าง มั้งครับ
พี่พีร์ครับ ถ้ายังไงผมขออนุญาตใช้รูปรถเข็นรูปในขบวนแห่ศพหน่อยนะครับ โดยผมจะอ้างอิงที่มาไว้อย่างถูกต้อง เพื่อใช้ในการเปรียบเทียบในเรื่องที่ผมจะเขียนครับ ชื่อเรื่องว่า ลิง ซา ต่อจากเรื่องเกิมอุ๊บครับ ตอนนี้เรื่องเกิม อุ๊บกำลังรอภาพจากที่บ้านครับ คาดว่าประมาณสัปดาห์หน้าน่าจะลงได้ครับ
ขอบคุณมากนะครับ ^^
โดย: พัชรพงษ์ ภูเบศรพีรวัส IP: 113.22.112.227 วันที่: 23 สิงหาคม 2554 เวลา:17:51:00 น.
ป.ล. ตัวอักษรที่อยู่บนหัวโลงเป็นภาษาจีน อ่านว่า เถื่อง ( thượng ) แปลว่าบนครับ ส่วนที่ท้ายโลงจะเขียนอีกตัวหนึงลักษรณธคล้ายๆ ตัวด้านบนแต่มันจะกลับหัวอ่านว่า หะ ( hạ ) แปลว่าล่างครับ สดๆ ร้อนๆ เพิ่งโทรถามปู่มาเล่าสู่กันฟังครับ ^^
โดย: พัชรพงษ์ ภูเบศรพีรวัส IP: 113.22.112.227 วันที่: 23 สิงหาคม 2554 เวลา:18:29:46 น.
อังคารสวัสดิ์พิพัฒน์ผล
มาส่งความระลึกถึงค่ะ คุณพีร์สบายดีนะคะ
ธรรมเนียมประเพณีของแต่ละที่ย่อมแตกต่างกันไป
แต่งานเลี้ยงมโหฬารแบบนี้เจ้าภาพหนักเหมือนกันเนาะ
..............................
ความสะดวกสบายนั้นไม่ได้มาเปล่าๆ
เมื่อได้ความสะดวกสบายในเรื่องหนึ่ง
ก็ต้องเกิดความไม่สะดวกสบายในอีกเรื่องหนึ่งพ่วงติดมา
โดย... พระไพศาล วิสาโล จาก เว็บ khonnaruk.com
โดย:
ร่มไม้เย็น
วันที่: 23 สิงหาคม 2554 เวลา:20:57:09 น.
อรุณสวัสดิ์ครับพี่พีร์
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 24 สิงหาคม 2554 เวลา:6:06:32 น.
อรุณสวัสดิ์ครับพี่
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:6:12:29 น.
สงสัยพี่พีร์ต้อเงปลี่ยนพาสเวิร์ดใหม่ครับ
ผมก็เคยโดนครับที่จีเมลล์
โดนแฮ็คครับพี่ แหะๆๆๆ
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 25 สิงหาคม 2554 เวลา:8:28:47 น.
อรุณสวัสดิ์ครับพี่พีร์
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 26 สิงหาคม 2554 เวลา:5:41:32 น.
@น้องต้อม ขอบคุณมากครับสำหรับข้อมูลเพิ่มเติม
ยินดีครับที่จะหยิบรูปไปใช้เขียนบทความ
จะรอเรื่อง เกิม อุ๊บ นะครับ
โดย:
peeradol33189
วันที่: 26 สิงหาคม 2554 เวลา:7:20:19 น.
เรื่องกินนี่พลาดไปได้อย่างไร
โดย:
tuk-tuk@korat
วันที่: 26 สิงหาคม 2554 เวลา:15:31:29 น.
อรุณสวัสดิ์ครับพี่
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 29 สิงหาคม 2554 เวลา:5:48:13 น.
เข้ามาทักทายครับ
โดย:
นายแว่นธรรมดา
วันที่: 29 สิงหาคม 2554 เวลา:12:10:28 น.
อรุณสวัสดิ์ครับพี่พีร์
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 30 สิงหาคม 2554 เวลา:6:18:18 น.
อรุณสวัสดิ์ครับพี่
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 31 สิงหาคม 2554 เวลา:6:14:42 น.
บ้านผมนะครับที่โลงศพจะไม่เอาแบบลวดลายเวียดนามแบบนี้แค่ทาสีแดงไว้เฉยๆครับ
แล้วตรงหัวของศพจะเขียนด้วยด้วยดีขีดกลาง
ซึ่งก็แปลว่าเดิ่ว แปลว่า หัวครับ
โดย: บอส IP: 223.206.135.10 วันที่: 3 ตุลาคม 2554 เวลา:17:03:57 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Gia Huy - Peeradol
Location :
นนทบุรี Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 13 คน [
?
]
Air SurOundinG mE liKe mY besT frIendS !
Friends' blogs
i_am_np
นายแว่นธรรมดา
qu-up
กุมภีน
ไกลนั้น
กิ่งไม้ไทย
lazymetal
kruaun
รัชชี่
บ้าได้ถ้วย
ถั่วงอกน้อยค่ะ
มิสเตอร์ฮอง
ผู้หญิงชื่อส้ม
zerxiustor
อุ้มสี
กะว่าก๋า
tiensongsang
fondakelly
ชีวิตจริง
anchesa
เอื้องสามปอย
kun_isara
soponkub
สุริยาอัสดง
aoigata
nakornthong
วรบรรณ
may_intania
โนโบะ
mungkood
atomdekzaa
ziinnuf
SawasdeeKrab
p_tham
พ่อระนาด
Dr.Manta
วันที่ท้องฟ้าแจ่มใส
Pheam
มัยดีนาห์
สีฟ้าใส
tuk-tuk@korat
Mega-Batt
ร่มไม้เย็น
สกุลเพชร
ไลเดเลีย
sdayoo
aston27
kimmybangkok
ppth
glindoy
mambococonut
iammac
Insignia_Museum
aimanun
newenter
hs2zfo
Webmaster - BlogGang
[Add Gia Huy - Peeradol's blog to your web]
Links
BlogGang.com
MY VIP Friend
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
ที่เชียงใหม่ตอนนี้
บางงานใช้ขนมกล่องแจกมากกว่าครับ