Bloggang.com : weblog for you and your gang
Air SurOundinG mE liKe mY besT frIendS !
Group Blog
พีรดลย์ หนึ่งเดียวคนนี้ !!!
เมื่อพีร์เดินทาง
ธรรมะนอกหน้าต่าง
มุมที่ไม่สว่าง
ผู้ด้อยโอกาสทางความรัก
บ้านนาจอก ณ นครพนม
หนังสือคือมิตรสนิทยิ่ง
<<
มิถุนายน 2553
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
6 มิถุนายน 2553
บ้านเคยอยู่
All Blogs
แกงผักกาดดองแบบเวียดนาม (canh dưa)
แกงไข่มะเขือเทศ (Cách làm món Canh mây)
ยำหัวปลีหมูสามชั้น - nộm hoa chuối thịt ba chỉ
แกงผักโขมกุ้งแห้งแบบเวียดนาม
ยำวุ้นเส้นผักบุ้งสด (แบบเวียดนามบ้านนาจอก)
หมี่กะทิบ้านนาจอก (สูตรเวียดนาม+อีสาน)
ถั่วเขียวต้มน้ำตาลขิง (chè đậu xanh gừng)
Thịt ba chỉ rang - หมูสามชั้นคั่วหวาน (สูตรเวียดนาม)
พิธีกงเต็กเวียดนาม (Lễ Trung Nguyên หรือ Lễ Đốt Mã) ตอนที่ 3 จบ
พิธีกงเต็กเวียดนาม (Lễ Trung Nguyên หรือ Lễ Đốt Mã) ตอนที่ 2
พิธีกงเต็กเวียดนาม (Lễ Trung Nguyên หรือ Lễ Đốt Mã) ตอนที่ 1
หมื่นมนัสประชากับบ้านนาจอก :บันทึกสุดท้ายก่อนลับเลือนหายตอนที่ 3 ครอบครัวของหมื่นมนัสประชา
หมื่นมนัสประชากับบ้านนาจอก :บันทึกสุดท้ายก่อนลับเลือนหายตอนที่ 2 อนุสรณ์สืบเนื่องจากหมื่นมนัสประชา
หมื่นมนัสประชากับบ้านนาจอก : บันทึกสุดท้ายก่อนลับเลือนหาย ตอนที่ 1 ภูมิหลังการก่อตั้งบ้านนาจอก
ต้มเค็มปลาทูแบบเวียตนาม - Cách kho cá thu nhật ngon
ชาเขียวบ้านนาจอก - Chè Xanh Bạn Mạy
วิธีทำขาหมูอบสมุนไพร cách nấu giả cầy
แบบแผนการคารวะศพของบ้านต้นผึ้ง (หมู่บ้านนาจอก)
ความเกี่ยวข้องกันของบ้านนาจอก บ้านต้นผึ้ง และบ้านดอนโมง
หมูต้มเค็มบ้านนาจอก (Thịt kho)
เมนูแกงเ้ส้นเวียดนาม ( canh miến )
เทศกาลตรุษเวียตนาม - Tết Nguyên Đán ตอนที่ 3 (จบ)
เทศกาลตรุษเวียตนาม - Tết Nguyên Đán ตอนที่ 2
เทศกาลตรุษเวียตนาม - Tết Nguyên Đán ตอนที่ 1
Cuộc đời không như là mơ : ชีวิตไม่เหมือนความฝัน - บ่าเยี่ยนแห่งบ้านนาจอก ตอนจบ
Cuộc đời không như là mơ : ชีวิตไม่เหมือนความฝัน - บ่าเยี่ยนแห่งบ้านนาจอก ตอนที่1
ต้มเส้นของแม่ : Cháo canh của mẹ
แกงขนุนอ่อน (mít non ) แบบนาจอก
เล่าเรื่องเกิ่วโด๋ย (câu đối) งานศพ
แกงหน่อไม้ส้ม (Canh Măng Chua)
ขนมจีนน้ำใสสูตรคุณยาย
ศาลเจ้าพ่อด่ายเวือง ( Đền thờ Đức Đại Vương-Làng Bạn Mạy ) : ตอน 2 - บูรณะปฎิสังขรณ์
วิธีการทำไก่ไหว้ที่บ้านนาจอก : Cách làm gà cúng (gà cánh tiên)
ผักโขมต้ม-น้ำปลาพริก (Luộc rau dền -Nước mắm Tỏi )
วิธีมวนพลูสำหรับไหว้ ( trầu mếng) แบบเวียดนาม
ข้าวเหนียวนึ่ง - งาคั่ว (มื้อเช้าที่นาจอก)
ศาลเจ้าพ่อด่ายเวือง ( Đại Vương) : ตอน 1 - ภูมิหลังและความเชื่อ
โรงเรียนบ้านนาจอก (แรงประชาชน)
ศิลปะการพับ-ตัด กระดาษไหว้
Lá Triệu - หลาเจี่ยว เอกสารการเดินทางสู่ปรโลก
การจัดสำรับอาหารไหว้ที่นาจอก
ศาลเจ้าดึ๊กแท่งฮว่าง (ต้นผึ้ง-ดอนโมง)
บ้านไม้เก่า-เก่าที่นาจอก
ซุ้มทางเข้าหมู่บ้านมิตรภาพไทย-เวียตนาม (บ้านนาจอก)
หมูหวาน (Thịt Rang : ถิดราง) สูตรนาจอก
หมาก-พลู (Trầu Cau) คู่นาจอก
Hồn và vía - โห่นหว่าเวี๋ย เรื่องที่ลูกหลานเวียดนามรุ่นใหม่ไม่เข้าใจ
Cơm úp - เกิม อุ๊บ ข้าวถ้วยสุดท้ายของชีวิต
ไหว้ 100 วัน (วันออก-ช่วงไหว้ออกทุกข์)
ไหว้ 100 วัน (วันออก-ช่วงไหว้บรรพบุรุษ)
ไหว้ 100 วัน (รอบค่ำ-วันเข้า)
ไหว้ 100 วัน (รอบเย็น-วันเข้า)
ยำหัวปลีสด (สูตรเวียตนาม)
น้ำปลากับไข่ไก่เกี่ยวอะไรกับหญิงคลอด ???
ไข่เจียวหมูสับ-วุ้นเส้น (จ๋า เตริ๋ง)
เมนูหมูหนาว (Thịt Đông : ถิดดง) ที่นาจอก
ยำวุ้นเส้นแบบเวียตนาม
ไหว้ 3 วัน (พิธี เหม่อ เกื่อ มา - Mở Cửa Ma)
พาวิญญาณกลับบ้าน
แผ่นดินกลบหน้า (การฝังศพแบบเวียตนาม)
ธรรมเนียมการเคลื่อนศพ (เดือ มา - đưa ma หรือ đưa tang )
ก่อนเคลื่อนศพ
แซ ดอน รอง (Xe đòn rồng) ส่งศพ
เตรียมสุสาน
คืนสุดท้าย
โบกพริ้วทิวธงส่งศพ
ธรรมเนียมการคารวะศพ@บ้านนาจอก
ผ้าขาวไว้ทุกข์แบบเวียตนาม
กลอง และฆ้องในงานศพ
การตั้งแต่งศพแบบเวียตนาม
ดอกไม้ในสวน
ผัดมะเขือถ้วยใบชะพลู
Cà bát (กา บ๋าต) : มะเขือลูกเท่าถ้วย ตามไปดูกัน
Cá um nhệ ( ก๋า อุม เหง่) - ปลาต้มเค็มขมิ้น
แก๋งฮวาจ๋วย-ล๋าโรส (แกงหัวปลีใบชะพลู)
ธรรมเนียมการไหว้แบบเวียตนาม
มรดก : ด้อยราคา แต่มากคุณค่าทางจิตใจ
บ้านเคยอยู่
nói chuyễn nghi'a trang : เรื่องเล่าจากสุสาน
พิธีเคลื่อนศพ-ฝังศพ ของชาวไทยเชื้อสายเวียตนาม
ความเชื่อหลังความตายของชาวเวียตนาม ที่บ้านนาจอก
ข้าวเหนียวนึ่งถั่วเขียวแบบเวียตนาม (cờm sôi dố)
ศาลเจ้าเวียตนามในไทย
เมนูอาหาร (món ăn) เวียตนาม ที่บ้านนาจอก
หมื่นมนัสประชา ที่มา "นาจอก"
ภาษาเวียตนามที่บ้านนาจอก
เกริ่น....
บ้านเคยอยู่
เมื่อประมาณปลายเดือนมีนาคม
แม่โทรมาบอกว่า "บ้านยายที่ลูกเคยบอกให้แม่ขาย มีคนขอซื้อแล้วนะ"
ผมอึ้งไปเล็กน้อย แม่จึงพูดต่อไปว่า "มันไม่ได้ราคาเท่าที่เราตั้งกันไว้"
"แต่ก็ใกล้เคียงนะ แม่ว่าจะขายแล้วล่ะแต่ก็อยากถามลูกดูก่อน"
ผมให้คำตอบแม่ไปว่า แล้วแต่แม่กับพ่อจะตัดสินใจ
ถึงแม้ผมจะเคยอยู่บ้านหลังนี้กับคุณยายเป็นสองคนสุดท้าย
แต่ที่นี่ก็เป็นบ้านเกิดแม่ และเป็นบ้านเกิดของลูกแม่อีก 4 คน
ก่อนที่พ่อจะซื้อที่ดินและสร้างบ้านใหม่ขึ้นเพื่อสร้างครอบครัวเล็ก ๆ
ของเราขึ้นในที่ดินที่ไม่ไกลจากบ้านหลังเดิมนี้นัก
ผมจึงให้แม่ตัดสินใจขายไปได้เลย
เพราะขืนทิ้งไว้นานเท่าใดก็รังแต่จะทรุดโทรมไปเรื่อย ๆ
ก่อนนี้แม่ลังเล หลายครั้งเพราะกลัวว่า วิญญาณบรรพบุรุษจะไม่มีที่อยู่
เพราะบ้านหลังนี้สร้างและปรับปรุงมาเรื่อย ๆ ตั้งแต่สมัยคุณเทียดของผม
มาถึงปัจจุบัน บ้านหลังนี้เคยตั้งศพ มานับสิบ
และคุณยายคือศพสุดท้ายที่ได้ตั้งที่บ้านหลังนี้
โดยก่อนคุณยายจะสิ้นใจ พวกเราได้พาคุณยายกลับบ้านของท่าน
คุณยายนอนที่บ้านหลังนี้ 2 คืนก่อนจะจากไปอย่างสงบเมื่อ 8 ปีก่อน
จากนั้นบ้านหลังนี้ก็ปิดร้างมาเรื่อย ๆ สลับกับ
การมีคนหมุนเวียนขอเช่าบ้าง แต่เท่าที่รู้อยู่กันคนละไม่นานสักเท่าไร
ก็ย้ายออกกันหมด ด้วยเหตุผลที่ตรงกันว่า
กลางคืน เหมือนมีคนแก่ ๆ มาจ้องมองตลอดเวลา ...
ก่อนหน้านี้ผมเห็นสภาพบ้านหลังนี้ทรุดโทรมลงเรื่อย ๆ
แม่เองก็ไม่ได้ไปทำความสะอาดมานาน ด้วยเหตุผลว่า
หลังจากที่คุณยายเสีย บ้านไม่มีคนอยู่ ไปแล้ววังเวง แม่คิดถึงยาย
รู้สึกเศร้าทุกครั้งที่ไป จึงตัดสินใจไม่ไป แต่คงบ้างเมื่อมีคนมา
ขอซื้อผลหมากรากไม้ ที่ยังพอหลงเหลืออยู่บ้างในสวน
แต่ก็อยู่แค่ข้างล่างไม่ได้ขึ้นบ้านเลย
บ้านหลังนี้ถ้าสมัยเมื่อยี่สิบปีก่อน จัดว่าเป็นบ้านไม้หลังใหญ่ที่สุด
ในละแวกนี้เลยล่ะ เป็นบ้านมีใต้ถุนสูง โล่ง โปร่ง ลมเย็นสบายเป็นที่สุด
และความทรงจำวัยเด็ก ของผมและพี่ ๆ น้อง ๆ เกือบทั้งหมดเกิดขึ้นที่นี่ล่ะ
ช่วงที่เค้าจะมารื้อบ้าน ผมอยู่ที่กรุงเทพ ฯ แต่ก็ได้ขอร้องให้พ่อ
เก็บภาพสุดชุดท้ายของบ้านหลังนี้ไว้เป็นที่ระลึกให้ที
พ่อก็เข้าใจ และถ่ายรูปไว้ให้มากพอควร
ลองไล่ดู มุมต่าง ๆ กันนะ
อันนี้เป็นด้านข้างห้องนอนใหญ่ สังเกตว่าไม้ฝา ผุไปมากแล้ว
เป็นการผุเพราะฝนสาดในทีแรก
แล้วน้องปลวกก็มา หม่ำ-หม่ำ แทะ-แทะผสมโรงเข้าด้วยทีหลัง
ส่วนหน้าต่างยังสวย ถ้าขัด แล้วทาสีใหม่ คงจะงามไม่น้อย
ไปดูข้างในกันต่อ
ประตูไม้ก็สวย มีสามบาน เพื่อเปิดเข้าสู่ห้องนอนใหญ่ แต่ข้างใน
ไม่ได้แบ่งเป็นห้อง แต่เปิดโล่งถึงกันหมด
ในห้องนี้ปีกซ้ายเคยเป็นที่ตั้งหิ้งบรรพบุรุษ
ส่วนตรงกลางมักใช้เป็นที่ตั้งศพ คนที่ยังหายใจจะไม่มีใครนอนเด็ดขาด
แต่ปัจจุบันหิ้งที่ว่าไม่มีแล้วเพราะ ลุงทำพิธีขอผีบรรพบุรุษไปไหว้ที่
บ้านในตัวเมืองของลุงแล้ว (ลุงเป็นลูกชายคนเดียวของยาย)
ด้านหนึ่งของห้องนอนใหญ่จะมีประตูเปิดทะลุไปยังห้องนอนพ่อกับแม่
ด้านหนึ่งของฝาผนังมีลายมือคุณตา ที่เขียนไว้นานนนนมากแล้ว
ที่รู้ว่านานก็เพราะคุณตาทิ้งให้คุณยายเป็นม่ายสัก 40 ปีได้
ก่อนที่ท่านจะตามกันไปเมื่อ 8 ปีที่ก่อนนี่เอง
มีรูปถ่ายรับปริญญาเก่า ๆ อยู่รูปหนึ่ง ไม่แน่ใจว่าเป็นรูปใคร
ถามใครก็ไม่มีคำตอบ สันนิฐานว่า เป็นเพื่อนคุณตามั๊ง น่าจะรับที่จุฬานะ
ส่วนไม้กระดานสภาพค่อนข้างดี ที่เค้าตัดสินใจซื้อบ้านไม้หลังนี้
ด้วยราคาเฉียดแสนอาจเพราะไม้พวกนี้ก็เป็นได้
ส่วนคาน และเพดาน ปลวกทยอยกินไปก่อนหน้านี้หลายปีแล้ว
คานแบบนี้ใครขึ้นไปนั่งคงได้นั่งลุ้นใจหายใจคว่ำว่าจะได้ร่วงลงจากคาน
แน่นอนนะผมว่า หุ หุ
อีกปีกหนึ่งของบ้านเป็นห้องนอนผมกับพี่ชายตอนสมัยเด็ก ๆ
มีโต๊ะลอยด้วยพ่อทำไว้ให้นั่งอ่านหนังสือกัน
มันได้ผลนะเพราะโต๊ะลอยง่าย ๆนี้เอง ที่ทำให้ผมตื่นเต้น
เห่อกับการนั่งอ่านหนังสือตอนกลางคืนนาน ๆ
จนติดนิสัยชอบอ่านหนังสือก่อนนอนมาจนถึงปัจจุบัน
และห้องนี้ยังเป็นห้องที่ผมกับคุณยายเคยนอนด้วยล่ะ
เป็นช่วงที่ครอบครัวผมย้ายไปจากที่นี้หมดแล้ว
ยายบอกว่า"เรานอนห้องนี้กันดีกว่าลูก เล็กกระทัดรัด
ห้องนอนใหญ่ ไม่ไหว กว้าง และเป็นที่อยู่ของ บรรพบุรุษเค้าด้วย"
ก่อนวันรื้อบ้าน แม่ค่อนข้างกังวล และรู้สึกเศร้า ไม่สบายใจเอาซะเลย
ผมจึงแนะนำว่า ควรไปหา คนมาทำพิธี ไหว้บอกกล่าววิญญาณ
บรรพบุรุษ หรือว่าเจ้าที่เจ้าทางที่เค้าเคยพักพิงที่นี่มาอย่างยาวนาน
คุณตาน้องเขยของยายเรียบก็เรียงบทไหว้เป็นภาษาเวียตนาม
และเป็นคนทำพิธีให้ในครั้งนี้ (เสียดายที่พ่อไม่ได้ถ่ายรูปไว้)
แม่แปลให้ฟังนิดหน่อย กินใจมาก
เนื้อหาบอกถึงความจำเป็นที่ต้องรื้อ
และขออนุญาตรื้อไปพร้อมกัน
รวมทั้งขอขมาวิญญาณที่เคยพักพิงอย่างสงบที่นี่มายาวนาน
บัดนี้ต้องหาที่อยู่ใหม่แล้ว ประมาณนี้...
ผมว่าของแบบนี้ตามองไม่เห็น ทำไว้หน่อย ก็ไม่เสียหลาย
เอาความสบายใจไว้ก่อนน่าจะดีกว่าครับ
...ครั้งหนึ่งที่ถนนมนัสประชา ริมท้องทุ่งนา เคยมีบ้านหลังใหญ่หลังหนึ่ง
ซ่อนตัวอยู่ท่ามกลางดงต้นหมาก ต้นพลู ที่ขึ้นเบียดเสียดกัน
มาถึง 4 ชั่วคน และนี่คือภาพสุดท้ายของบ้านหลังนี้...
ขณะที่เค้ากำลังรื้อบ้านหลังนี้ แม่ก็ใส่ชุดลุยมาคุมงานด้วยแหละ
แม่ผมนั่งริม ๆ ภาพไงละครับ ว่าแต่ทำไมรูปนี้แม่เอาแต่นั่งก้มหน้า ???
บ้านหลังใหญ่หลังโต ช่างมากันแค่ ห้าหกคน
แต่ก็รื้อเสร็จภายใน 1 วันยัง ไม่ทันพระอาทิตย์จะตกดินด้วยซ้ำ
เมื่อเดือนเมษาที่ผ่านมาผมได้มีโอกาสกลับบ้านและติดกล้อง
กลับไปด้วย ได้แต่แวะเกาะรั้วมองเข้าไปใน "บ้านเคยอยู่"
ก็ได้ภาพแบบนี้ ตอนนั้นรู้สึกอึ้ง ๆ มันขมคอยังไงชอบกล
บนโลกนี้ทุกสิ่งเปลี่ยนแปลงไปอยู่ตลอด
ในมุมหนึ่งของบ้านนาจอก
ฉากละครใหญ่ฉากหนึ่งในชีวิตผมได้ปิดฉากลงอย่างถาวรแล้ว
รูปธรรมอันยึดโยงกับความทรงจำในอดีตอย่างหนึ่งของผมหายไปแล้ว...
แต่ในอีกมุมหนึ่งที่ไม่ไกลกันมาก ที่บ้านนาจอกเช่นกัน
ครอบครัวของคุณอา กำลังลงเสาเอกสร้างบ้าน
เพื่อสร้างครอบครัวเล็ก ๆ พ่อ-แม่-ลูก
ที่นี่ตัวละครแห่งชีวิตกำลังโลดแล่นทยานไปข้างหน้า
เห็นแบบนี้แล้วทำให้ผมคิดอะไรได้ง่ายขึ้นว่า
ทุกสิ่งบนโลกนี้ ย่อมหนี้ไม่พ้น กฎแห่ง "ไตรลักษณ์"
เกิดขึ้น ตั้งอยู่ แล้วดับไปเสมอ
ผมกลับมาที่บ้านสวนยายอีกครั้งในวันรุ่งขึ้น
แต่วันนี้ผมเลือกที่จะยืนในมุมที่ต่างไปจากเมื่อวาน
ใช่ครับผมมาที่นี่เพื่อเก็บภาพอีกครั้ง
แต่คราวนี้ผมจับกล้องหงายหน้าขึ้นไปบนฟ้า
แล้วกดชัดเตอร์ .............
มันทำให้ผมได้มุมมองอีกมุมหนึ่งที่แปลกแตกต่าง
ไปจากเมื่อวานมากมาย เพียงแค่ผมเปลี่ยนทิศทางโฟกัสกล้องในมือ
และแม้ว่าภาพนี้ต้นหมากที่ยายปลูกไว้ ยังเหลืออยู่บ้าง
แต่คงไม่นานมันก็จะยืนต้นตายไปตามต้นมะพร้าว
ที่ตายไปก่อนหน้านี้แล้ว
แต่ลองมองอีกทีท้องฟ้าในภาพนี้ดูสวย สดใส งดงาม
มากกว่าภาพถ่ายเมื่อวานนี้นะครับ
คุณว่ามั๊ย ?
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
ปล.มีเรื่องน่าแปลกอีกอย่างคือ บ้านเลขที่ยายคือ เลขที่ 22
และอีกสองวันหลังจากรื้อบ้าน หวยก็ออก 22
ผมกับน้องสาวได้ค่าขนมนิดหน่อย
แต่ยายคงไม่พอใจแม่มั้ง ที่ขายบ้านท่านไปเพราะว่า
จะด้วยเหตุผลกลใดไม่ทราบได้ แม่ลืมคิดเรื่องตัวเลข 22 นึ้ไป
จึงทำให้แม่อดได้ค่าขนมจากการนี้
ทั้งที่จริงแล้วแม่ไม่น่าจะพลาดเลยด้วยประการทั้งปวง ให้ดิ้นตายสิ !
Create Date : 06 มิถุนายน 2553
Last Update : 11 มิถุนายน 2553 8:48:29 น.
29 comments
Counter : 5701 Pageviews.
Share
Tweet
แค่อ่านก็รู้สึกใจหายด้วยค่ะคุณพีร์ แต่ต้องทำใจอย่าไปยึดติดเนาะ เหลือไว้ในใจเราก็จะอยู่ตลอดไปค่ะ
โดย:
tuk-tuk@korat
วันที่: 11 มิถุนายน 2553 เวลา:14:43:23 น.
หะแรกอ่านจากตอนเริ่มต้น ดันมีความรู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจ ที่พี่ไม่มีพี่น้องที่อยู่ร่วมกันแต่เล็กแต่น้อย มีความทรงจำดี ๆ ร่วมกัน อย่างน้องพีร์กับพี่ ๆ น้อง ๆ อ่านไปเศร้าใจสะไม่ีมีละพีร์เอ๊ย
ทำไมไม่มีพี่น้องกับเค้าบ้างละเนี่ย
หะต่อมา ก็ยังเศร้าอีกนะแหละ บ้านเคยอยู่ อู่เคยนอน (เค้าพูดกันงี้ปะ) ต่อไปนี้ไ่ม่มีอีกแล้วน้อ ดูรูปไปก็นึกถึงความรู้สึกของน้องไป แถมนึกถึงบ้านเก่าที่พี่เคยอยู่ตั้งแต่เล็กด้วย เป็นบ้านไม้เหมือนกันนี่แหละ ที่ต้องรื้อเพราะแม่เค้าอยากได้บ้านใหม่ แต่นานแล้วยี่สิบกว่าปีแล้ว ไม่มีรูปเอาไว้ดูต่างหน้าเหมือนน้องอย่างนี้หรอก ตอนนั้นพี่ก็ยังเด็กอยู่เลย มีรูปให้ได้เห็นแค่บางเสี้ยว
พี่เชื่อว่าพีร์คงจะคิดถึงบ้านหลังนี้ไปอีกนานแสนนาน อะไรที่พบเจอในวัยเด็ก คงลืมกันไม่ได้ง่าย ๆ หรอก พี่นี่ก็ยังคิดถึงอะไร ๆ ในวัยเด็กเสมอ ๆ (อย่ามาว่าอ้ายแก่เด้อ ไม่ยอมรับเด็ดขาด
) เป็นไปได้ อยากจะนั่งไทม์แมชชีนของโดราเอมอนกลับไปดูบ้านหลังเดิมอีกครั้ง กลับไปรู้สึกถึงความเป็นเด็ก กลับไปที่ที่เรารักสักครั้งก็ยังดี
Anyway ชีวิตจริง คงเป็นไปไม่ได้ ก็ได้แต่เก็บความประทับใจเก่า ๆ ไว้ในใจ พี่ว่าไม่ว่าจะกี่สิบปี พีร์ก็จะยังจำบ้านหลังนี้ได้เสมอ เก็บไว้ในใจตราบนานเท่านานเด้อน้อง อย่าเผลอหลงลืมเด้อ
โดย: พล (
aoigata
) วันที่: 11 มิถุนายน 2553 เวลา:17:22:39 น.
หวัดดีค่ะ
ขอบคุณนะคะสำหรับคำอวยพรวันเกิด
ขอให้พรดีๆกลับไปเช่นกันน่ะ
โดย:
ภูผา กะ วาริน
วันที่: 11 มิถุนายน 2553 เวลา:17:41:38 น.
สวัสดียามเช้าครับพี่พีร์
นั่งดูภาพและอ่านเรื่องราวไปด้วย
แม้ผูกพันยังไง
ก็ต้องพบการเปลี่ยนแปลงจริงๆนะครับพี่
บ้านไม้แบบนี้หายากขึ้นๆ
แต่ก็คงต้องยอมรับความจริงแห่งการเปลี่ยนแปลงจริงๆ
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 12 มิถุนายน 2553 เวลา:7:48:34 น.
คนเรามีความทรงจำบางเรื่องที่ประทับใจ และไม่อยากลืมมันไปจริง ๆ แต่ทุกอย่างก็ต้องเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลา
นานแล้ว ตอนที่พ่อแม่ย้ายออกมาปลูกบ้านเองเหมือนกัน ก๋งกับย่าก็ยังอยู่ที่บ้านเดิม พอต่อมา ก๋งกับย่าย้ายมาอยู่ด้วยกัน และมีคนอยากซื้อบ้านนั้น จะเก็บไว้เดี๋ยวมันก็จะผุพังไปตามกาลเวลา ก็ขายให้คนที่อยากได้
เมื่อมีโอกาสผ่านไป ก็จะนึกถึงความทรงจำวัยเด็กเช่นกันค่ะ
ปล ดูใน link มันเป็นเพลงฟุตบอลโลกน่ะค่ะ เลยไม่รู้จะไปเปิดดูที่ไหนต่อ
โดย: รัชชี (
รัชชี่
) วันที่: 12 มิถุนายน 2553 เวลา:8:39:28 น.
เค้ามีเรื่องอาถรรพ์ด้วยเหรอครับพี่
อืม...สงสัยเพราะมีของเก่าเยอะมากเลย
ทั้งของจีนและของเขมรนะครับ
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 12 มิถุนายน 2553 เวลา:9:25:59 น.
เมื่อวานออกจากบ้านเหมือนกัน มีกิจกรรมของบริษัท แล้วเลยได้แวะเวียนไปเดินจตุจักร ได้ของเล่นชิ้นใหม่
ติดตามดูที่ facebook ได้ค่ะ
อ้อ แล้วมาชวนดูหนัง Hachi ที่บล็อกด้วยค่ะ ดูเรื่องนี้ยัง???
โดย: รัชชี่ (
รัชชี่
) วันที่: 13 มิถุนายน 2553 เวลา:10:37:07 น.
สวัสดียามเช้าครับพี่
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 14 มิถุนายน 2553 เวลา:7:51:40 น.
เราเก็บความทรงจำดีๆ ไว้ก้ได้ค่ะ เก็บภาพไว้
นานทีมานั่งเล่าความหลังกันก็ดีนะค่ะ
โดย: NucH (
sa-bye-sa-bye TEAM
) วันที่: 14 มิถุนายน 2553 เวลา:8:07:14 น.
สวัสดียามเช้าครับพี่
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 15 มิถุนายน 2553 เวลา:7:56:34 น.
สวัสดียามเช้าครับพี่
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 16 มิถุนายน 2553 เวลา:7:24:53 น.
เป็นดอกเอื้องผึ้งครับพี่
บานเฉพาะช่วงสงกรานต์ครับ
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 16 มิถุนายน 2553 เวลา:13:26:06 น.
มาแวะดูบ้านความหลังอีกครั้งค่ะ
โดย: NucH (
sa-bye-sa-bye TEAM
) วันที่: 16 มิถุนายน 2553 เวลา:15:22:05 น.
ลลิล เอาเปรียบผู้บริโภค
โดย:
cd2lucky
วันที่: 16 มิถุนายน 2553 เวลา:18:11:02 น.
อดีตเป็นความทรงจำที่ดีนะครับ..แวะมาอ่านเรื่องราว ทำให้นึกถึงบ้านเก่าที่เคยอยู่ ทำให้วัยเด็กหวนคืนมาอีกครั้ง
ขอบคุณนะครับ ที่ทำให้ย้อนเวลาได้ ..
โดย:
Mega-Batt
วันที่: 17 มิถุนายน 2553 เวลา:1:03:15 น.
สวัสดียามเช้าครับพี่
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 17 มิถุนายน 2553 เวลา:7:39:41 น.
สวัสดีตอนบ่ายนะค่ะพี่
โดย: NucH (
sa-bye-sa-bye TEAM
) วันที่: 17 มิถุนายน 2553 เวลา:13:31:11 น.
รูปถ่ายฝีมือใครคะ พ่อพี่พีเหรอ บ้านหลังนี้เหมือนพี่พีเคยพาหนึ่งผ่านไปนะ ตอนไปบ้านพี่พี แล้วพี่พีก็ชี้ให้ดูใช่ไหมคะว่าบ้านยาย
โดย: หนึ่ง IP: 202.28.35.2 วันที่: 17 มิถุนายน 2553 เวลา:14:52:57 น.
สวัสดียามเช้าครับพี่
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 18 มิถุนายน 2553 เวลา:7:26:39 น.
ถูกต้องครับ ดร.หนึ่ง
บ้านหลังนี้คือ มรดกชิ้นเดียวที่ยายทิ้งไว้แม่
ทีเหลือเป็นที่นา อีกเกือบร้อยกว่าไร และ ที่ทางในเมือง
เป็นของคุณลุง ตามค่านิยม คนเชื้อสายเวียตนามที่รักลูกชาย ครับ
โดย:
peeradol33189
วันที่: 18 มิถุนายน 2553 เวลา:10:06:05 น.
แวะมาทักทายกันตอนสายๆๆ ค่ะ
โดย: NucH (
sa-bye-sa-bye TEAM
) วันที่: 18 มิถุนายน 2553 เวลา:10:46:20 น.
สวัสดีค่ะ
อ่านแล้วคิดถึงบ้านยายตัวเอง
พอท่านเสียลงก็ต้องขายเหมือนกัน
บรรยากาศคล้ายกันมาก ต้นไม้เยอะ ใต้ถุนยกสูง
บ้านไม้ หลังใหญ่
แต่ของยายท่านไม่ได้อยู่ชั่วลูก ชั่วหลานแบบของคุณ
ภาพคุณแม่นั่งก้มหน้า ดูเศร้าจังนะคะ
แต่อย่างที่คุณว่าในคอมเม้นท์ที่บล้อกเรานั่นแหล่ะค่ะ
"ความเปลี่ยนแปลง เป็นนิรันดร์เสมอ"
เก็บภาพไว้เป็นความทรงจำเนอะ
โดย:
ละอองเวลา
วันที่: 18 มิถุนายน 2553 เวลา:14:28:08 น.
สวัสดีค่ะ
อ่านแล้วอดใจหายไม่ได้นะคะ
ทุกสิ่งเปลี่ยนไปตามกาลเวลาจริงๆ
เชียร์อังกฤษค่ะ แต่ก็เทใจให้เกาหลีใต้ด้วย ดูเขาเล่นแบบมุ่งมั่นมากๆ
อีกเดี๋ยวจะเชียร์เยอรมันค่ะ คุณล่ะคะเชียร์ใคร
โดย:
สีฟ้าใส
วันที่: 18 มิถุนายน 2553 เวลา:18:02:19 น.
สวัสดียามเช้าครับพี่
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 19 มิถุนายน 2553 เวลา:7:39:52 น.
สวัสดียามเช้าครับพี่พีร์
โดย:
กะว่าก๋า
วันที่: 20 มิถุนายน 2553 เวลา:7:34:51 น.
อ่านแล้วใจหายอ่ะพีร์..แต่อย่างว่านะ ทุกสิ่งในโลกล้วนเปลี่ยนแลง เพียงแค่เร็วหรือช้า..เท่านั้นเอง
โดย: แหม่ม IP: 86.66.160.11 วันที่: 2 กรกฎาคม 2553 เวลา:7:15:54 น.
สวัสดีครับผม
เห็นพี่ก๋าเรียกคุณว่า พี่ ผมก็ขอเรียกพี่ ด้วยนะครับ
พอจะเข้าใจความรู้สึกนะครับ บ้านเก่า ที่เคยมีความหลัง
แต่แม้จะขมๆ แต่พอได้คิดถึง มันก็สุขๆ ใช่ใหมครับพี่
เดี๋ยวไปโหวตให้นะครับ กำลังทยอยโหวตให้เพื่อนๆ ทุกคน แต่ก่อนโหวตก็ขอมาอ่านก่อนนะครับ
โดย:
กลิ่นดอย
วันที่: 1 สิงหาคม 2553 เวลา:8:34:08 น.
สุดยอดมากเราเองก้อ
มี
บ้านยายคล้ายคุณนะยายจากไปแล้วเช่นกัน ขอบคุณนะที่ทำให้ไม่ลืมยาย ขอบคุณจริงๆ
โดย: แนน IP: 115.67.64.103 วันที่: 14 มิถุนายน 2555 เวลา:17:36:26 น.
อ่านแล้วทำให้คิดถึงบ้านของพ่อกับแม่ที่เราได้มรดกจากท่านมาค่ะ อายุบ้านก็ราวๆ 100 ปีขึ้นแล้วค่ะ เป็นบ้านแฝดใต้ถุนโล่งคล้ายๆ กันความทรงจำเก่าๆ เยอะมากค่ะ ไม่คิดจะขายแต่คิดจะปรับปรุงค่ะT-T
โดย: Pinya IP: 115.31.163.252 วันที่: 8 ธันวาคม 2557 เวลา:17:02:30 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Gia Huy - Peeradol
Location :
นนทบุรี Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 13 คน [
?
]
Air SurOundinG mE liKe mY besT frIendS !
Friends' blogs
i_am_np
นายแว่นธรรมดา
qu-up
กุมภีน
ไกลนั้น
กิ่งไม้ไทย
lazymetal
kruaun
รัชชี่
บ้าได้ถ้วย
ถั่วงอกน้อยค่ะ
มิสเตอร์ฮอง
ผู้หญิงชื่อส้ม
zerxiustor
อุ้มสี
กะว่าก๋า
tiensongsang
fondakelly
ชีวิตจริง
anchesa
เอื้องสามปอย
kun_isara
soponkub
สุริยาอัสดง
aoigata
nakornthong
วรบรรณ
may_intania
โนโบะ
mungkood
atomdekzaa
ziinnuf
SawasdeeKrab
p_tham
พ่อระนาด
Dr.Manta
วันที่ท้องฟ้าแจ่มใส
Pheam
มัยดีนาห์
สีฟ้าใส
tuk-tuk@korat
Mega-Batt
ร่มไม้เย็น
สกุลเพชร
ไลเดเลีย
sdayoo
aston27
kimmybangkok
ppth
glindoy
mambococonut
iammac
Insignia_Museum
aimanun
newenter
hs2zfo
Webmaster - BlogGang
[Add Gia Huy - Peeradol's blog to your web]
Links
BlogGang.com
MY VIP Friend
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.