มรดก : ด้อยราคา แต่มากคุณค่าทางจิตใจ คิดอยู่นานเหมือนกันว่าจะเขียนบล๊อกเรื่องอะไรดี ช่วงนี้หมดมุกครับ 555 แต่ก็เกรงว่า เพื่อน ๆ จะเบื่อ ๆ ที่ไม่ยอมพาออกจากบ้านโบราณซะที ก็เลยนึกออกว่าเคยถ่ายรูป ของที่ได้มาจากบ้านยายไว้ ดังนั้นบล๊อกนี้ก็ยังคงยังจะเกี่ยวข้องกับบ้านของยายอยู่ดี รูปที่ว่านั้นคือ เชิงเทียน กับแจกันปักธูป ที่กลึงจากไม้ แบบโบราณ ลองดูกันครับว่าเคยเห็นมาก่อนมั๊ย ของสิ่งนี้เป็นมรดกที่ผมได้มาจากที่บ้านยาย ไปเก็บเอามาเมื่อหลายปีแล้วล่ะ เพราะของพวกนี้ไม่มีใครสนใจเลย ถ้าให้เล่าที่มาตั้งแต่แรก เท่าที่ผมจำความได้ ตอนนั้นประมาณ 5 - 6 ขวบก็เคยเห็นเชิงเทียนคู่นี้ ถูกใช้งานมาก่อนหน้าจนเก่าแล้ว จึงน่าจะแสดงว่าที่มาของมันน่าจะมีมาก่อนผมเกิดหลายปี บัดนี้เลข 3 มาเยือนผมแล้วถ้าให้เดา อายุของมันคงไม่น่าจะต่ำกว่า 30 - 40 ปี ไม่แน่ใจว่าทำมาจากไม้อะไร สีมันจะออกเลือดหมูนิด ๆ ครับ เป็นของเข้าชุดกัน มีเชิงเทียน 1 คู่ ซึ่งถอดออกได้เป็นสามชิ้น คือ ตัวเชิงเทียน ตัวฐาน และ ตัวจานรองน้ำตาเทียน แล้วก็แจกันปักธูป ไม่ใช่ใส่ดอกไม้ เพราะมันมีอันเดียวและตื้นมาก ส่วนโต๊ะตัวที่เห็นก็มีสีเดียวกัน ออกแนวจีน ๆ แต่จริง ๆ แล้วของพวกนี้เป็นของที่ใช้ไหว้บรรพบุรุษแบบเวียตนาม ที่บ้านคุณยายมาตั้งแต่อดีตเลยล่ะครับ ของแบบนี้ผมไม่เคยเห็นที่ไหน ก็เลยคิดว่านำมาอัพแบ่งกันชมดีกว่า ส่วนของอีกชิ้นที่ผมได้มาก็คือ หีบ ไม้ใบเล็ก ๆ เป็นของคุณยายทวดครับ ยายได้รับมรดกมาอีกที จริง ๆ แล้วตอนเด็ก ๆเคยเห็นยายทวดใส่เงินไว้พอผม ไปของเงินกินขนม ท่านก็จะ ใช้กุญแจไข หีบใบใหญ่ แล้วหยิบหีบในเล็กนี้มาไขอีกทีก่อนจะหยิบเงินให้ผม น่าเสียดายที่หีบใบใหญ่มันพังไปแล้วเมื่อหลายปีก่อน ถ่ายรูปไว้ไม่ทัน ลายที่ฝาหีบเป็นแบบนี้ มีสองชั้นครับ หยิบออกได้แบบนี้ ด้านหลังเป็นแบบนี้ คิดว่าถ้าใช้กำมะหยี่สีแดงรองซะหน่อย ก็คงดูสวยเข้าท่าดี จริง ๆ แล้วหีบใบนี้เหมาะที่จะนำมาเก็บทองรูปพรรณ แต่ผมไม่นิยม (และไม่มีเงิน) จะซื้อทองหยองอะไรสะสมไว้เลย จึงดูไม่ค่อยมีประโยชน์กับผมเท่าที่ควร แต่ก็ไม่ทิ้งหรอกครับเก็บไว้เป็นที่ระลึก อืมม์ หรือจะเก็บมาใส่เงินสด ที่พอจะมีบ้างก็น่าจะดีกว่าทิ้งไว้เฉย 555 ลองทำดูแล้วก็เข้าท่าดีเหมือนกันแฮะ ผมลองพลิกดูข้างล่างมีตัวหนังสืออะไรซักอย่าง พยายามแล้ว แต่อ่านไม่ออกครับ ของสองอย่างนี้ ดูเผิน ๆ ไม่น่าจะเรียกว่ามรดก เพราะไม่ใช่ของมีราคาค่างวดอะไร แต่ถ้าเป็นด้านจิตใจแล้ว มันมีคุณค่าเหลือที่จะประมาณสำหรับผม คุณว่ามั๊ยสิ่งของอะไรก็ตาม อาจไม่มีค่าอะไรกับคนหนึ่ง แต่กลับมีราคา มีคุณค่าทางจิตใจกับคนอีกคนหนึ่ง เพียงของสิ่งนั้นเป็นความทรงจำดี ๆ ของคนคนหนึ่ง หรือของสิ่งนั้นเป็นตัวเชื่อมระหว่างความนึกคิด ความทรงจำ กับเรื่องราวในอดีตของเขา ก็เท่านั้น ....   Create Date : 20 มิถุนายน 2553 41 comments Last Update : 11 กรกฎาคม 2553 15:43:24 น. Counter : 3349 Pageviews. Share Tweet

ของเก่าแบบนี้หายากจังเลยนะคะ รักษาไว้เหมือนอยู่ใกล้บรรพบุรุษดีนะคะ   โดย: บ้านหวานเย็น 20 มิถุนายน 2553 16:00:18 น.

ชอบของเก่าเหมือนกัน แต่ไม่ชอบเก็บเพราะไม่รู้จะส่งต่อให้ใครดี   โดย: tuk-tuk@korat 20 มิถุนายน 2553 17:04:40 น.

เอาเป็นว่าถ้าแกไม่รู้จะใส่อะไร ให้ฉันละกัน เพราะว่าฉันชอบ แล้วก็จะเก็บไว้อย่างดีด้วย กะจะเอาไปแต่งห้องใหม่ซะหน่อย ว่าแต่ ไม่เจอคันชั่งแบบมีลูกเหล็กถ่วงรึ   โดย: แอม IP: 61.91.249.103 20 มิถุนายน 2553 17:27:17 น.

โห ๆ อิจฉาคนมีมรดกตกทอดจริง ๆ อ้ายบ่มีหยังเล๊ย ปู่ ยาย และ ตา ลาโลกก่อนพี่จะเกิดหลายปี ส่วนย่า เจอกันแวบ ๆ แค่นั้นเอง เสียตั้งแต่พี่ยังเล็ก ๆ เลยอะ จำอะไรไ่่ม่ค่อยได้ จำได้แต่มุก แตงโมแก่หรือยัง ถ้าแก่เดี๋ยวจะเอามีดมาผ่า (ตอนกินข้าวอิ่ม ๆ นะ) ส่วนมรดกตกทอด ไม่มีไรสักอย่างเลย เห็นด้วยอย่างยิ่งที่ว่า ของบางอย่างมันช่างสำคัญและมีคุณค่ากับเราเหลือเกิน ถึงแม้ว่าจะไม่ได้มีราคาค่างวดอะไร แต่ของบางอย่างสำคัญและมีราคาสำหรับคนอื่น กลับไม่มีค่าสำหรับเราสะงั้น จะว่าไปพี่ีมีมรดกตกทอดมาชิ้นนึง แต่ได้มาจากคนใกล้ตัวนะ ตอนนั้นมีความคิดอยากจะซื้อทอง (แค่คิดเน้อ แต่ไม่มีตังค์ซื้อ ) พี่แกเลยให้เหรียญทองแท้ ที่พ่อทูลหัวเธอให้ไว้ตอนเธอเกิด เธอเก็บไว้นานแล้ว พอพี่บ่นอยากได้ทอง เลยเอ๊า ฉันให้ทองเธอละกัน แห๊มพ่อคุ๊ณณณณ ให้มาตั้งเหรียญนึงแนะ   โดย: พล (aoigata ) 20 มิถุนายน 2553 19:52:25 น.

ตราชั่งอันนั้น พ่อเก็บไว้นี่ ลองถามดู แต่หีบอันนี้พี่ขอเก็บไว้เองละกัน เพราะคิดออกว่าจะเอามาไว้ใส่เงินสดในอนาคต 555 หวังว่า แอม คงไม่ว่า พี่นะ อิอิ   โดย: peeradol33189 20 มิถุนายน 2553 21:00:37 น.

มรดกอาจไม่มีค่าทางเงินทองแต่มีค่าทางจิตใจนะคะพี่ ยิ่งของเก่าๆของคนที่เรารักและเคารพ อย่างนาห์ยังเสียดายเชี่ยนหมากของยายเลย เพราะแม่นาห์ไม่กินหมากพอยายเสียเค้าก็ยกให้ญาติไป แหมถ้าตอนนั้นโตแล้วเหมือนตอนนี้นาห์ไม่ให้หรอก งกแม้แต่เชียนหมาก 555+ แต่จริงๆนะสมัยนี้ของแบบนั้นหายากจะตายไป ไม่ได้เจอเสียนานยังคิดถึงนะคะพี่ แล้วเจ้าเด็กคนนั้น(เอิ๊กๆลืมชื่อน้องเค้า)เป็นไงบ้างคะ   โดย: มัยดีนาห์ 20 มิถุนายน 2553 23:46:51 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่พีร์ ผมอ่านแล้วไม่เบื่อเลยนะครับพี่ ชอบครับ ชอบดูของโบราณ เพียงแต่ผมก็ไม่มีความรู้เรื่องประวัติศาสตร์ครับ หีบแบบนี้เค้าเรียก กำปั่นรึเปล่าไม่แน่ใจเหมือนกันนะครับพี่ สวยดีครับ   โดย: กะว่าก๋า 21 มิถุนายน 2553 7:49:38 น.

ความคิดเห้นไม่เหมือนใคร เพราะไม่มีความรู้อะไรเกี่ยวกับของเก่าโบราณ แต่เห็นด้วยกับประโยคในย่อหน้าสุดท้ายค่ะ คุณว่ามั๊ยสิ่งของอะไรก็ตาม อาจไม่มีค่าอะไรกับคนหนึ่ง แต่กลับมีราคา มีคุณค่าทางจิตใจกับคนอีกคนหนึ่ง เพียงของสิ่งนั้นเป็นความทรงจำดี ๆ ของคนคนหนึ่ง หรือของสิ่งนั้นเป็นตัวเชื่อมระหว่างความนึกคิด ความทรงจำกับเรื่องราวในอดีตของเขา ก็เท่านั้น ....   โดย: หนึ่ง IP: 202.28.35.2 21 มิถุนายน 2553 8:42:44 น.

สงสัยคือจิบ่ฮอดอีสานแหงเลย   โดย: tuk-tuk@korat 21 มิถุนายน 2553 11:12:52 น.

มีหนังสือประเภทหนึ่งที่ผมแพ้ทางมาก ไม่ค่อยได้ซื้อมาอ่านเลย ก็คือ หนังสือ ประวัติศาสตร์หรือเรื่องราวในรั้วในวังนี่ล่ะครับพี่พีร์ 555 จำชื่อไม่ค่อยได้ครับ เรียกยากมากเลยครับ   โดย: กะว่าก๋า 21 มิถุนายน 2553 11:30:06 น.

ของเก่าโดยเฉพาะที่เป็นสมบัติตกทอดมา จะมีคุณค่าทางจิตใจมากมายเลยค่ะ คืนนี้ขอเชียร์เกาหลีเหนือดีกว่าเนอะ   โดย: สีฟ้าใส 21 มิถุนายน 2553 15:28:59 น.

แวบมาตอบคำถามคาใจน้องพีร์จั๊กหน่อย 1.หนุ่มมองโกลเท่าที่เห็นก็หุ่นประมาณนั้นแหละ อาจจะมีแบบบาง ๆ บ้าง แต่ก็ไม่เยอะเหมือนหนุ่มในปักกิ่ง เหล้าบุหรี่ เห็นคนนั้น คนนั้นไม่เคยพลาดสักเรื่อง ทั้งเหล้่า ทั้งบุหรี่ 2.พายุทะเลทรายเนี่ย เค้าว่ามี แต่บ่อยแค่ไหนอันนี้ไม่ได้ถามอะ 3.กระโจมที่เห็นในหนัง เท่าที่เห็นเนี่ย มีแต่เป็นร้านอาหารอะ แถมไม่ใช่กระโจมแบบโบราณดั้งเดิมหรอกนะ ประยุกต์เป็นแบบใหม่สะด้วย ข้างนอกเป็นกระโจม แต่ข้างในติดแอร์เด้อ เสียดาย อ้ายบ่ได้ถ่ายรูปไว้เลย ช็อกกับส้วมของเค้า เลยลืมไปหมดทุกอย่าง 4.อันนี้ว่าไงว่าตามกัน 5.ขอน้อมรับด้วยความยินดี แต่มาคิด ๆ ดู เค้าอาจจะสุภาพก็ได้พีร์ ถ้าจะบอกไม่อร่อยก็อาจจะกลัวเราเสียใจ 6.หนุ่มหลงนะ ไม่ได้กิ๊กกะหนุ่มจาง แต่กิ๊กกะพี่จ้า แหม ดูเค้าถ่ายรูปมาด้วยกันสิ อะล้อเล่ง กิ๊กไม่กิ๊กไม่รู้จ้า จะถามก็ใช่ที่ เดี๋ยวโดนพาไปปล่อยกลางทะเลทราย ดำหนักกว่าเก่า จะลำบากหนักเด้อน้อง เห็นใจพี่หน่อยเถอะ   โดย: พล (aoigata ) 21 มิถุนายน 2553 16:57:49 น.

ชอบทั้งเชิงเทียนและหีบเลยค่ะ พอคุณพีร์เอาเรื่องนี้มาลง แล้วทำให้คิดถึงย่าเลยค่ะ ของเก่าในวันวาร มันมีค่ามากเชียวในจิตใจ จริงนะ หลายอย่างเป็นความทรงจำที่ดีเชียวแหละ วันนี้มาอัพบล็อกโชว์ตู้หนังสือแล้วล่ะค่ะ อาจจะดูรก ๆ นิดหน่อย   โดย: รัชชี่ (รัชชี่ ) 21 มิถุนายน 2553 18:35:11 น.

ทักทายยามค่ำคืนที่แสนจะอบอ้าวนะคะ ขอให้นอนหลับฝันดีนะคะ   โดย: cd2lucky 21 มิถุนายน 2553 23:23:02 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 22 มิถุนายน 2553 7:44:11 น.

บล็อกวันนี้ของผมก็คือ เรื่องสติปัฎฐาน 4 นี่ล่ะครับพี่พีร์ อิอิอิ   โดย: กะว่าก๋า 22 มิถุนายน 2553 22:34:41 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 23 มิถุนายน 2553 5:28:05 น.

สวัสดียามสายค่ะ เกาหลีเหนือตกรอบไปแล้วก็เชียร์เกาหลีใต้จิคะ เข้ารอบไปแว้ววว เย้ๆๆ   โดย: สีฟ้าใส 23 มิถุนายน 2553 9:07:36 น.

สวัสดีค่ะคุณพีร์ นี่ละค่ะของดี . อาจจะไม่มีราคา แต่มีคุณค่ากับจิตใจค่ะ ของแบบนี้บางที่ก็ขึ้นอยู่กับมุมมอง บางคนที่เน้นของใหม่ ของแพง ของดีซายน์ อาจมองแล้วเมินก็ได้ค่ะ คุณพีร์เห็นของเก่าแล้วชอบ ถูกใจ น่าจะแปลว่า .ลึกๆแล้วมีความเป็นนักอนุรักษ์เป็นพื้นนะคะ งานนี้ ..ป้าก็แปลไปตามประสา ฒ.ผู้เฒ่าถ่อไม้เท้าหล่ะค่ะ ตอนนี้กระแสบอลมาแรงแซงทุกโค้ง และเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยจากสนามก็ออกมาเป็นสีสันเยอะมาก แต่ .อิอิอิ ..ป้ากุ๊กตกเทรนจริงๆ ไม่รู้เรื่องอ๊ะ ใครเจอกะใครมั่งยังไม่รู้เลยค่ะ หากแทนที่ชื่อของเรา ด้วยชื่อคนอื่น ความรู้สึกที่มีต่อข้อความนั้นๆ .จะต่างไปไหม??? หากแทนที่ ด้วยชื่อ เพื่อนของเรา ความรู้สึกที่มีต่อคำพูดนั้นๆ .. จะต่างไปอีกหรือเปล่า??? หากแทนที่ ด้วยชื่อ เพื่อนร่วมโลกของเราหล่ะ ความรู้สึกต่อข้อความนั้นๆ .. จะยังเหมือนเดิม . .หรือมิใช่??? หรือหากตัดชื่อออกไปเลย เหมือนเป็นข้อความที่กล่าวขึ้นลอยๆ ถ้อยคำนั้นจะยังมีความหมายอะไรต่อจิตใจของเรา .มากน้อยแค่ไหนหนอ...??? และหากมองเพียงว่ามันเป็นตัวอักษรยุ่งๆ ...ถ้าใส่แว่นอยู่ ลองถอดแว่นดู สิ่งที่เห็นและความรู้สึกที่เกิดขึ้น แท้จริงมันคืออะไร....??? คำตอบที่ได้คงแตกต่างกัน และนั่น คือการสะท้อนสิ่งที่อยู่ในใจเรา   โดย: ร่มไม้เย็น 23 มิถุนายน 2553 13:03:04 น.

สวัสดียามบ่ายค่ะ สบายดีกันหรือป่าวคะ?? ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ,,   โดย: cd2lucky 23 มิถุนายน 2553 14:31:31 น.

โห ! พลาดไปแล้ว คราวหน้าอยู่ในรัศมีที่ทำการใครต้องรีบปรึกษาก่อนเลยเด่   โดย: tuk-tuk@korat 25 มิถุนายน 2553 15:55:45 น.

เป็นดอกหางนกยูงฝรั่งครับพี่พีร์ ที่เชียงใหม่ตอนหน้าร้อน ดอกไม้บานเต็มเมืองครับ   โดย: กะว่าก๋า 25 มิถุนายน 2553 16:33:43 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 26 มิถุนายน 2553 7:29:55 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 27 มิถุนายน 2553 7:41:30 น.

คราวหน้าไม่ลืมแน่ ๆ เจ้า   โดย: tuk-tuk@korat 27 มิถุนายน 2553 14:41:33 น.

น้องพีร์ ๆ อ้ายมาส่งข่าวว่าอ้ายอัพบล็อกใหม่แล้วเด้อ มีเวลาแวะไปเบิ่งได้เด้อน้อง วันอาทิตย์อย่างนี้ ออกไปไหนปะเนี่ย หรือว่าพักผ่อนอยู่บ้าน สุขสันต์วันอาทิตย์เน้อ   โดย: พล (aoigata ) 27 มิถุนายน 2553 14:51:40 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 28 มิถุนายน 2553 7:36:38 น.

มาบอกว่าอัพบล็อกใหม่แล้วนา มาชวนอ่านหนังสือเล่มนี้ค่ะ นาน ๆ ทีมาประจำการบล็อกค่ะ ตอนนี้ประจำการ FB แทนค่ะ   โดย: รัชชี (รัชชี่ ) 28 มิถุนายน 2553 19:09:14 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 29 มิถุนายน 2553 7:29:06 น.

ผมใช้โฟโต้ช็อปแต่งรูปครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 29 มิถุนายน 2553 15:35:36 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 30 มิถุนายน 2553 7:50:57 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 1 กรกฎาคม 2553 7:29:33 น.

ผมสบายดีครับพี่ วันนี้ก็นั่งทำงานมาเรื่อยๆครับ   โดย: กะว่าก๋า 1 กรกฎาคม 2553 12:08:27 น.

ติดต่อสอบถามที่ คุณพี ได้เลยค่ะ ลองแวะเข้าไปวันศุกร์สิคะ จะได้พบคุณป้ากุ๊กไก่ และจะได้ลองทดสอบเสียงดูว่าเป็นอย่างไรบ้าง การอ่านไม่มีเงื่อนไขใด ๆ เพียงขอให้สมาชิกอ่านให้สำเร็จ เป็นเรื่อง ๆ ไป จะได้ประโยชน์แก่คนตาบอดมากค่ะ ใหม่ ๆ ลองอ่านเรื่องสั้น ๆ ดูก่อนนะคะ จะได้เข้าใจวิธีการ ซึ่งคุณพีจะแนะนำได้เป็นอย่างดี ถ้าไม่ไปอ่านที่ศูนย์ ก็อัดใส่ MP 3 ก็ได้ เรื่องเทคนิคก็ต้องถามคุณพีอยู่ดีแหละค่ะ ส่งข่าวความคืบหน้าบ้างจะเป็นพระคุณอย่างสูงค่ะ   โดย: kimmy (kimmybangkok ) 1 กรกฎาคม 2553 19:05:37 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 2 กรกฎาคม 2553 7:33:56 น.

เชียงใหม่ครึ้มๆครับพี่พีร์ ในบ้านเมืองเรามีพวกน้ำเต็มแก้วเยอะจริงๆครับ   โดย: กะว่าก๋า 2 กรกฎาคม 2553 11:15:33 น.

ใช้ร่มกอล์ฟ ใหญ่ดีค่ะ แต่ถ้าน้ำท่วมช่วยไม่ได้ค่ะ   โดย: tuk-tuk@korat 2 กรกฎาคม 2553 17:03:26 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 3 กรกฎาคม 2553 7:51:33 น.

อิอิ คุณพีร์ยังไม่อัพบล็อกอีกเหรอคะ คืนนี้เพิ่งอัพไป สด ๆ ร้อน ๆ ค่ะ วันนี้อากาศขมุกขมัว เย็น ๆ น่านอนทั้งวันเลยเนาะ   โดย: รัชชี่ (รัชชี่ ) 3 กรกฎาคม 2553 22:31:44 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 4 กรกฎาคม 2553 7:31:18 น.

แวะมาดูคนน้ำมูกไหลว่าหายดีหรือยัง ถ้ายังไม่หายดี อ้ายเดาว่าต้องหนักกว่าเก่าแหง ๆ แม่นบ่ล่า ปักกิ่งยามนี้ก็ร้อนสุด ๆ เลยพีร์เอ๊ย ตอนที่พีร์มาเม้นต์ว่าเจ็บคอมีน้ำมูกไหลนะ พี่ก็เพิ่งหายจากเป็นไข้ เมื่ออาทิตย์ก่อนรู้สึกตัวรุม ๆ เหมือนจะเป็นไข้ แต่กระแดะอยากไปกินข้าวข้างนอก นั่งแท็กซี่ไป แท็กซี่ก็จอดให้ผิดที่เดินตั้งไกล ผลนะหรอ กินข้าวไปได้หน่อย อาเจียรออกมาเลย ผู้จัดการร้านก็นึกว่าพี่แพ้อาหาร บ่แม่นเ้ด้อ กลับมาบ้านก็ไข้จับไม่สบายไปสองวัน เจ็บคอปวดหัวอย่างหนัก แต่ตอนนี้หายดีแล้วจ้า ส่วนเรื่องใครจ่ายค่าอาหารที่อินเนอร์มองโกลเลียนะหรอ แน่นอนบ่แ่ม่นอ้าย เค้าไม่ยอมหรอก เคยแย่งจะจ่ายไม่ยอมกันเด็ดขาด เค้าถือว่าเราเป็นแขก เค้าต้องรับรองเราให้ดีที่สุด ประทับใจที่สุด ถ้าเราไม่แฮ็ปปี้เค้าจะรู้สึกผิดเน้อ ไม่ได้ ๆ แต่ดู ๆ แล้วก็ท่าจะแพงอยู่แหละ เออแอบกระซิบนิำดนึง ว่าที่แถวนั้นถูกเน้อ ไร่ละไม่กี่หยวนเอง สนใจเปล่า แต่พี่ไม่เอาเน้อ   โดย: พล (aoigata ) 4 กรกฎาคม 2553 9:03:53 น.