ห นั ง ต ะ ลุ ง
ช่วงนี้ที่ "นครศรีธรรมราช" คือเทศกาล "งานบุญเดือนสิบ" ดี.ได้ร่วมงานบุญเดือนสิบเป็นปีที่ 2 แล้ว ปีแรกยังไม่เคยเล่าเรื่องเกี่ยวกับงานนี้เลย ปีนี้...จากวันนี้ไป... ดี.จะบันทึกเรื่องราวไว้ที่บล็อก แต่คงไม่ออกแนวสาระนะคะ เป็นภาคบันเทิงสไตล์ดีดีนั่นแหละค่ะ
เรื่องแรกที่จะบันทึก ดี.ขอเริ่มที่... "หนังตะลุง"
"หนังตะลุง"ดี.เคยถ่ายภาพหน้าโรงเก็บไว้ แต่ไม่เคยได้ดูจริงจริงสักครั้ง อยากรู้ว่ามีอะไรน่าสนใจ ทำไมถึงได้ดูกัน
"หนังตะลุง" เป็นการแสดงของภาคใต้ ใช้การแสดงเงาบนจอผ้า "นายหนังตะลุง"ที่นั่งอยู่ด้านหลัง จะเป็นคนเล่าเรื่องที่ผูกร้อยเป็นนิยาย นายหนังคนเดียว จะแสดงเป็นตัวละครทุกตัว ด้วยการปรับเสียงในการพูด
การดำเนินเรื่อง ใช้บทร้อยกรอง ที่ขับร้องเป็นสำเนียงท้องถิ่น เรียกอีกอย่างว่า "ว่าบท" มีบทสนทนาแทรกเป็นระยะ
ที่อยากดู "หนังตะลุง"สักครั้ง อยากรู้ค่ะว่ามีอะไรน่าดู
ก่อนหน้านี้ดี.ได้ดูสถานีท้องถิ่น พยายามจะฟังแต่ไม่เข้าใจเลย จับใจความได้บ้างไม่ได้บ้าง มันยากสำหรับคนต่างถิ่น
แต่ที่สนใจมากมากกับการดูวันนั้น นายหนังคือ "เอกชัย ศรีวิชัย" เพิ่งรู้ค่ะว่าคุณเอกชัยนอกจากร้องลูกทุ่ง เล่นโนราห์ ยังเล่นหนังตะลุงอีกด้วย
"หนังตะลุง" เป็นภาคบันเทิง ที่ยังมีให้เห็นเวลามีงาน ซึ่งว่ากันว่า ปัจจุบันมีน้อยลงมากแล้ว เพราะกลายเป็นความบันเทิงที่ราคาแพงกว่าเดิม เนื่องจาก "นายหนัง" ต้องมีความสามารถเฉพาะตัว และไม่ใช่ว่าใครก็เป็นได้ ต้องผ่านประสบการณ์ ผ่านการฝึกฝน อีกทั้งยังต้องใช้คนทำงาน นักดนตรีที่มาแสดงสด ต้องใช้สถานที่เพื่อรองรับคนดู
หนังตะลุงคณะ "น้องเดียว" เป็นคณะหนึ่งที่มีชื่อเสียงมาก เสียดายที่ไม่ได้ถ่ายภาพ "นายหนัง"มาให้ดูค่ะ ดี.มีเวลาไม่มากนัก ได้ภาพมาเท่าที่เห็นนี่แหละค่ะ แต่ถ้ามีโอกาสอีกจะไปใหม่ค่ะ โดยเฉพาะกับคณะนี้ต้องหาโอกาสดูอีกให้ได้
"น้องเดียว" "นายหนัง"ของคณะนี้ ว่ากันว่าดังมาก และมีแฟนขาประจำตามดู ด้วยลีลาการเล่าเรื่อง ด้วยลีลาการปรับเปลี่ยนเสียง และที่สำคัญ บทที่พูดแทรกระหว่างการเล่าเรื่อง คือสิ่งที่ดึงดูดใจคน...ให้ดู...ให้ฟัง ด้วยความรู้สึกว่า...อยากดู...อยากฟัง กระทั่งจบ
อะไรที่ทำให้ "หนังตะลุง"มีเสน่ห์ มองจากความรู้สึกของดี.เอง วิธีการเล่าเรื่องของเขา การรับส่งดนตรีที่ต่อเนื่องในการแสดงสด คือเสน่ห์ของ "หนังตะลุง"
ดี.พยายามฟัง ต้องบอกว่าดี.พยายามจริงจริง เพราะไม่เข้าใจภาษา ที่ทั้งเป็นพื้นบ้านและพูดเร็วมาก บ่อยครั้งต้องถามเพื่อนหรือคนส่งโจ๊ก ซึ่งเป็นคนพื้นที่ว่าเค้าพูดว่าอะไร ทำไมคนถึงหัวเราะกันขนาดน๊านนนน
ภาพถ่ายในบล็อกนี้... ดี.ถ่ายมาได้แค่นี้ ก็เลยเก็บมาไว้ที่นี่ทั้งหมด บางภาพดูหลอนแบบว่า... เอามาลงให้อับอายทำไมเนี่ย อิอิ แต่ดีดีก็ขอเก็บไว้หน่อยค่ะ ไม่แน่ใจว่าก่อนงานจะจบ จะได้ไปดูคณะอื่นอีกไหม เพราะโดยมากจะดึก ดึกมากก็ออกไปไม่ได้ค่ะ ไม่มีใครยอมไปด้วย :)
และสุดท้ายที่อยากบอกก็คือ... "น้องเดียว" เป็นศิลปินที่พิการทางสายตา่ มีความสามารถในการร้องเพลง แต่งเพลงร้องเอง มีความสามารถเล่นหนังตะลุงได้ เหมือนกับคนสายตาปกติ ฝึกการเล่นหนังตะลุง ด้วยซื้อเทปหนังตะลุงมาฟังทำนอง และหัดเล่นจนสามารถเล่นหนังตะลุง กระทั่งประสบความสำเร็จ
Create Date : 16 กันยายน 2552 |
|
36 comments |
Last Update : 16 กันยายน 2552 9:44:47 น. |
Counter : 3825 Pageviews. |
|
|
|
ถ้าได้เข้าด้านหลังเวทีจะถ่ายภาพได้สนุกสนานมากยิ่งขึ้นครับ มีโอกาสต้องลอง...