ทั้งสองคนเดินย้อมกลับมาทางเก่าผ่านพิพิธภัณฑ์ของวัดที่ปิดอยู่เฉยๆที่หลังพิพิธภัณฑ์ของวัดมีอาคารสองชั้นทาสีเหลืองสดทางด้านหน้าของอาคารมีป้ายบอกชัดเจนว่าเป็นตำหนักของสมเด็จฯกรมพระยาดำรงราชานุภาพ เนวิไกด์เตอร์รีบอธิบายให้ลูกทัวร์ (ปลอมๆ) ฟังว่า

“แต่เดิมตำหนักหลังนี้ตั้งใจว่าจะให้เป็นกุฎิเจ้าอาวาสแต่เห็นว่าคับแคบเกินไป จึงเปลี่ยนเป็นตำหนักที่ประทับเจ้านายในสกุล “ดิสกุล”ที่มาผนวชและประทับอยู่ที่วัดนี้ ซึ่งสมเด็จฯกรมพระยาดำรงราชานุภาพได้ประทับจำพรรษาเป็นพระองค์แรกในปี พ.ศ. 2426”

“พระตำหนักหลังนี้ก่ออิฐถือปูนสร้างเป็น 2 ชั้น มีผังเป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้าทั้งชั้นล่างและชั้นบนพื้นอาคารปูด้วยไม้กระดานทั้งสองชั้น ที่ชั้นสองมีมุขยื่นออกมาชัดเจนมีบันไดขึ้น 2ข้าง ที่มุขชั้นล่างมีเสา 4 ต้นระหว่างช่วงเสามีการตกแต่งปูนปั้นเป็นรูปโค้งปีกกาทั้งสามช่วงส่วนระเบียงด้านบนตกแต่งด้วยเหล็กหล่อเป็นรูปซุ้มโค้งแหลมทั้งชั้นบนและชั้นล่างมีกันสาดเหล็กหล่อทั้งสองชั้นที่มุมของอาคารมีการตกแต่งเป็นลายปูนเซาะร่องเลียนแบบการก่อหินพระตำหนักหลังนี้มุงหลังคาด้วยกระเบื้องลอนทั้งหลัง”

เนวิไกด์เตอร์หันหน้ากลับมามองหน้าลูกทัวร์(ปลอมๆ) ตรงๆ จ้องตาของลูกทัวร์ปลอมๆ แล้วถามว่า “พี่รู้ไหมที่ตำหนักนี้แหละที่สมเด็จฯ กรมพระยาดำรงราชานุภาพ ทรงพระนิพนธ์แบบเรียนภาษาไทยที่ชื่อว่า“ตำราเรียนเร็ว”ซึ่งเป็นหลักสูตรการอ่านเขียนภาษาไทยแบบใหม่เพื่อทดลองใช้สอนนักเรียนด้วยนะ”

“ตำราเรียนเร็วคืออะไรอ่ะ” หัวคิ้วลูกทัวร์ปลอมๆเริ่มขมวดพันกันยุ่ง

“เอางี๊อธิบายง่ายๆนะก่อนจะมี “ตำราเรียนเร็ว”การสอนเด็กไทยให้อ่านเขียนหนังสือไทยจะใช้วิธีท่องจำเป็นคำๆโดยเรียนจากครูซึ่งก็ใช้วิธีจำเอามาเหมือนกัน เพราะฉะนั้นก็มีบ้างที่จำคำมาผิดการเขียนคำจึงเหมือนกันบ้าง ไม่เหมือนกันบ้าง แต่ “ตำราเรียนเร็ว”สอนให้เด็กเห็นภาพเลยว่าถ้า ก ไก่ ไปประสมกับสระอะ จะออกเสียงยังไงประสมกับสระอาจะออกเสียงยังไง ภาษาไทยก็จะเป็นแบบแผนมากยิ่งขึ้น ถ้าครูเอา“ตำราเรียนเร็ว” ไปสอนกี่ครั้งๆการประสมคำก็จะเหมือนเดิมทุกครั้ง ไม่ได้เอามาจากการท่องจำอีกต่อไป

ก่อนที่ลูกทัวร์ปลอมๆจะเดินต่อไปยังจุดหมายอื่นๆสายตาของลูกทัวร์ปลอมๆก็มาสะดุดเข้ากับอนุเสาวรีย์ขนาดย่อมๆ ตรงหน้าพระตำหนักและก่อนที่ลูกทัวร์ปลอมๆจะสาวเท้าเข้าไปอ่านป้ายรายละเอียดสีแดงสดด้านหน้าเนวิไกด์เตอร์ก็รีบชิงอธิบายขึ้นมาก่อนว่า

“อนุสาวรีย์ของพระเสน่หามนตรี หรือคุณปลัดเสงี่ยม พระพี่เลี้ยงที่รัชกาลที่ 5 โปรดมากๆ ต้นราชสกุล “จาตุรงคกุล”” ตัวอนุสาวรีย์ทำเป็นทรงยุโรปทำจากหินอ่อนหลังคามุงกระเบื้อง

พอเห็นลูกทัวร์ไม่มีคำถามต่อไปเนวิไกด์เตอร์จึงชิงพูดขึ้นมาก่อนว่า “นี่ก็จะบ่ายโมงแล้วนะเราอยู่ที่นี่มาสองชั่วโมงแล้ว ไปกินข้าวเถอะ บอลหิวแล้วอ่ะ พี่หิวหรือยัง”

“ก็หิวเหมือนกันนะกว่าจะไปถึงร้านอีก ไปเลยตอนนี้ก็ดีเหมือนกันเนอะ”

เนวิไกด์เตอร์ดีใจจนออกหน้าออกตาเพราะว่าตั้งแต่เช้ามากินกาแฟไปแกวเดียวเท่านั้นเอง จึงออกเดินนำหน้าข้ามฝั่งไปที่จอดรถในใจก็นึกถึงกุ้งเผาตัวใหญ่ๆมันเยิ้มๆที่จะได้เป้นรางวัลที่พาลูกทัวร์จำเป็นเที่ยววันนี้ 

Chubby Lawyer's Tour ................................ เที่ยวไป ..... ตามใจฉัน