 |
|
|
|
|
|
|
|
|
ต่อ
อำมาตย์เหล่านั้น กระทำตามพระราชโองการ ไม่นานนักพวกพรานป่าชาวกาสีต่างก็ถือบรรณาการตามมีตามได้ เดินทางเข้ามาเฝ้าพระเจ้าพาราณสี ทยอยกันมา ที่อยู่ใกล้ก็มาถึงก่อน ที่อยู่ไกลก็มาถึงภายหลัง ทั้งหมดมีประมาณ ๖๐,๐๐๐ นาย นับเป็นการประชุมพรานครั้งมโหฬาร ท้องพระลานแห่งพระราชวังพาราณสีแน่นขนัดด้วยนายพรานผู้ภักดี
พระเจ้าพาราณสีทรงทราบว่า บรรดานายพรานในแผ่นดินของพระองค์มาเฝ้าพร้อมกันแล้ว ก็เสด็จไปตำหนักพระนางสุภัททา ตรัสชวนพระนางเสด็จออกสีหบัญชร ทรงชี้พระหัตถ์ตรัสกะพระนางว่า “เทวีของฉัน เธอเห็นไหมล่ะ พวกพรานทั้งนี้นั้นล้วนแต่มีฝีมือเยี่ยมๆกล้าหาญในแดนดงพงพี เจนจบในการพเนจร ทั้งรู้จักมฤคนานาชนิดบรรดาที่มีอยู่ในแดนดง ทุกคนเหล่านี้พร้อมที่จะสละชีวิตตามความประสงค์ของฉัน เธอมีความประสงค์อะไร ต้องการอะไร บอกฉันซิ จะให้พรานพวกนี้ปฏิบัติงานอะไร ก็เชิญบอกฉัน”
พระนางสุภัททา ฟังพระดำรัสแล้ว ถวายบังคมพระราชสามี ทูลขอพระโอกาสที่จะตรัสกับพวกพรานเหล่านั้น ครั้นพระราชสามีประทานโอกาสแล้ว พระนางก็ตรัสกะนายพรานทั้งหลายว่า “ท่านทั้งหลายผู้สืบเชื่อสายนายพราน ทุกคนที่มาพร้อมกัน ณ ที่นี้ จงฟัง จงตั้งใจฟัง ถ้อยคำที่ฉันจะกล่าว ณ บัดนี้ ฉันฝัน ฝันเห็นช้างพลายเผือก งาของพญาช้างนั้น มีรัศมี ๖ ประการ ฉันฝันเห็นพญาช้างอันประเสริฐแล้ว ฉันต้องการงาทั้งสองของพญาช้างนั้น ถ้าฉันไม่ได้งาช้างนั้น ชีวิตของฉันก็จะมีอยู่ต่อไปไม่ได้”
นายพรานได้ฟังพระเสาวนีย์ของพระนางสุภัททาแล้ว พากันกราบทูลว่า “ข้าแต่พระเทวี พญาช้างเผือกเช่นนี้ที่มีพระเสาวนีย์นั้น บิดาหรือปู่ของของข้าพระองค์ไม่เคยเห็น ไม่เคยได้ยิน ถ้าปู่หรือบิดาเคยทราบเคยเห็นบ้าง ก็คงเล่าให้ข้าพระองค์ได้รู้ได้ทราบไว้ พระนางเจ้าทรงนิมิตเห็นพญาเศวตกุญชรมีลักษณะประการใด ขอได้ทรงพระกรุณาตรัสถึงลักษณะอันถี่ถ้วนแด่พวกข้าพระองค์เถิด พระเจ้าข้า”
“อนึ่งเล่าพระเจ้าข้า พระนางเจ้าทรงพระสุบินนั้น จะทรงพระกรุณาชี้ทิศทางที่พญาเศวตกุญชรพำนักอาศัยอยู่ พอจะได้เป็นเค้าให้พวกข้าพระองค์ได้สืบเสาะแสวงหา เมื่อพบแล้วก็จะทำให้พระประสงค์ของพระนางเจ้าสมบูรณ์ พระเจ้าข้า”
| Create Date : 21 กรกฎาคม 2565 |
| Last Update : 21 กรกฎาคม 2565 13:17:33 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 430 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
|
|
|
BlogGang Popular Award#20
|
|
|
