No. 238 เมืองน่ารัก สงบ ในหุบเขา ภาคเหนือ
เช้ามืดวันที่สอง ได้ยินเสียงน้ำในลำห้วยตรงปลายเท้า | ไหลดังจุ๋งจิ๋ง ไม่ขาดสาย | ลุกจากที่นอน เพียงตลบผ้านวมออก ความเย็นจากขุนเขา | พรูเข้าสู่กาย จนต้องรูดซิบแจ๊กเก็ตขึ้นสุด แต่สดชื่นอย่าง | บอกไม่ถูก มองจากห้องไปสู่ลำห้วยที่อยู่ห่างจากตัวบ้าน | กว่าสามสิบเมตร ยังคงมืดไม่เห็นสิ่งใด มีเพียงเสียงน้ำ | ไหล ท่ามกลางความเงียบสงบของขุนเขา | เดินย่องเงียบจากห้องนอน ไปห้องนั่งเล่น ก็เป็นที่อยู่แนบชิด | ตัวบ้านส่วนหน้า เป็นส่วนที่ยื่นออกมามีหลังคาเพียงครึ่งเดียว | ส่วนที่เหลือ โล่ง พื้นกระเบื้องยามเมื่อเหยียบไปเย็นเจี๊ยบ | แสงไฟที่เปิดไว้ตลอดคืน สาดไปต้องต้นสนสูงหน้าบ้าน | เห็นราง ๆ ไฟจากไร่บนดอยของชาวบ้านส่อง | วิบวับบนดอยสูงชันแม้เพียง สองสามดวงเล็ก ดูสวยที่สุด | | แต่ยืนตรงระเบียงหน้าบ้านไม่นานต้องยอมแพ้ความเย็น | กลับเข้าตัวบ้านนั่งบนพรมนุ่ม ดูข่าวทางทีวีดาวเทียม | ตอนตี 4 เจอข่าวการเมือง พายุพัดฟิลิปปินส์เสียหาย | ไม่ค่อยหน้าดูเท่าใด เลยเปิดเน็ตเช็คดูข่าว | ก็ในเฟชนั่นแหละครับ ไวดีหน่อย | เห็นเพื่อนบางคน จากบ้านไปเที่ยวไกล หนาว บางคนตื่น | แต่เช้าส่งภาพสวย ๆ ให้ดูแต่เช้า | ไม่น่าเชื่อครับว่าตี 4 กว่าจะมี สาวสวยตื่นแต่เช้า | | ดูทั้งข่าวทีวี เฟช ที่ขาดไม่ได้คือ บล๊อกแกงค์ ซึ่งกว่าจะเข้า | ถึงได้นานมาก ไม่ใช่อะไรหรอกครับ ใช้แอร์เต่า(การ์ด) | ก็เข้าดูบล๊อกตัวเองได้ใช้เวลา 15 นาที อยากจะไปเยี่ยมเยียน | เพื่อน ๆ แต่จนใจมันช้ายิ่งกว่า เดินขึ้นดอยซะอีก | ดูข้างนอกฟ้าเริ่มเปิด เสียบปลั๊กต้มน้ำไว้ ชงกาแฟจิบ | อุ่น ๆ ตอนเช้าดีกว่า ได้จิบกาแฟหอม ร้อน รสชาติดีมาก | อีกไม่นานจะได้เดินลง สวนที่ ลาดลดหลั่น | | //////////// | ....... ....... ไปดูลำห้วยที่ดังตลอดคืน แสงมาแล้ว เลยถ่ายรูปทั้ง ภาพนิ่ง วิดิโอ ระยะเวลาที่ไป มีดอกไม้อยู่บ้าง ยังไม่มาก เท้าย่ำไปบนหญ้าที่เปียกน้ำค้าง เลยต้องล้างเท้า ตักน้ำด้วยกระบวยมะพร้าวในหม้อดินราด น้ำ เย็นเจี๊ยบ ขึ้นบ้าน จะได้ล้างหน้าแปรงฟัน กินข้าวเช้า ซะหน่อย...แต่ยังไม่ไปเที่ยวไหน วันนี้ไปใกล้ ๆ บ้าน ก็ที่ อ.สะเมิง น่าจะไม่เกิน 20 กม.. มาเชียงใหม่ครั้งนี้ ตั้งใจมา พักผ่อน แบบสบาย ๆ ไม่มาเที่ยวแบบ ชะโงกทัวร์ กลุ่มพวกเรา เลย นอนอ่านหนังสือ ดูทีวี ร้องเพลง ไปเดินเที่ยวรอบ ๆ สวน ตกบ่ายกว่า ก็ขึ้นรถ ไป อ.สะเมิง ออกจากบ้านพัก บ้านโป่งแยงนอก เลี้ยวขวา ทางสูงต่ำราบเรียบแบบนี้ ส่วนใหญ่จะเป็นป่าเขา พอเข้าตัว อ.สะเมิง เริ่มมีบ้านขึ้นประปราย พอโค้งสุดท้ายเป็นทางลงสู่ตัวอำเภอ ทางลาดลง ค่อนข้างเยอะ...ลักษณะถนนหนทาง จะคล้ายกับ อ.แม่แจ่ม ถนนในตัวอำเภอจะเป็น คอนกรีต เล็ก ลัดเลาะผ่าน บ้านคนเรียงราย ส่วนใหญ่จะเป็นบ้านไม้ชั้นเดียว สลับบ้านที่ก่อด้วยอิฐ ดูดี ผมเลย ไม่ได้ถ่ายภาพมาให้ดู แหะ ๆ ดูเพลินไปนะครับ ใจผมกะจะไป บ้าน บ่อแก้ว คือดูภาพจากเน็ต ดูจากแผนที่ดาวเทียม พอไปได้... ขับไปอ้าว ป้ายบอกว่า บ้านบ่อแก้วที่ปลูก สตรอเบอรี่มาก ๆ อยู่ห่างจากตัวสะเมิง 25 กม.. ไม่เป็นไร ทางคงจะเป็นแบบนี้... เจอป้ายบอกว่าเส้นทางนี้ไป อ.กัลยานิวัฒนา ไป อ.ปายได้ ด้วยระยะทาง 160 กม. ถนนน่าจะดี ขับไปได้ 7 กม.ได้มั้ง ทางเล็ก ชัน แซงรถบันทุกใหญ่ไม่ได้ ถนนปุปะ ตลอดทาง คือกะผิด ผมนำรถเก๋งคันเล็กไป แทนที่จะนำรถพิคอัพไป ถนนเป็นหลุม เขาซ่อมโดยนำหินเกร็ดผสม ยางมะตอย เทลงหลุมแล้ว ตบ ๆ วิ่งรถไปกระเทือนมาก... เสียดายช่วงล่างรถ กลัวมันจะพัง ดูแล้วไม่คุ้มที่ไปดูเพียงที่ปลูก สตรอเบอรี่แห่งเดียว... กลับดูที่ปลูกสองข้างทางดีกว่า ..... ..... ..... .... ..... เราแวะร้านค้าของชาวบ้านซื้อ กล้วยตาก มะละกอ กับอย่างอื่นนิดหน่อย เห็น กระเพราแดง นึกอยากจะกินไก่ผัด เลยขอซื้อ แม่ค้าใจดีไม่ต้องหรอก เก็บจากต้นได้เลย แน่นอน..เย็นนั้นได้กินผัดกระเพราแดง หอม.... เราขับไปดู บ้าน กับวิถีชีวิตของชาวสะเมิง มีบ้านชั้นเดียวกันเยอะ บางช่วงปลูกข้าว ดูแล้วเป็น ข้าวจ้าว กำลังสุกเหลืองอร่าม ถนนในหมู่บ้านจะเล็ก แต่เหมาะสำหรับที่นี่ ก็รถยนต์มีไม่มากนี่นา ขับไปดูอะไรเรื่อย ๆ ไม่เจาะจง แหะ ๆ ก็เพราะไม่รู้ที่ไปที่มา ..... ถนนนี้จาก อ.สะเมิงกลับไปสู่ บ้านโป่งแยงนอก มีน้ำไหล ตก ค่อนข้างแรงอยู่ขวามือ ข้างบนน้ำที่ไหล ตก ลงมาเป็น ลำห้วย มีน้ำไหลตลอด ดูป้ายแล้วเป็นสำนักสงฆ์ ใกล้กันนี้เป็น สวนหย่อมสาธารณะ เทศบาลสะเมิงจัดทำ มีไม้ดอกนิดหน่อย ก่อนหน้าที่ผมจะแวะมาที่นี่ เห็น สาวสวย 2 คนเดินเล่นกันอยู่ คงจะมี ความรัก ต่อชายหนุ่ม เอ..เหมือนใครหนอใน บล๊อกแกงค์กำลังมีความรัก แต่จะเหมือนสาวที่ผมเห็นก่อนหน้านี้ หรือไม่ ดูซิครับ... หนุ่มของสาว คงจะชื่อ ชิน ที่สาวกำลังคิดถึง....เฮ้อ...แถวนี้มีความรัก ก็ดีไปอย่าง มีความสดชื่น สำหรับเพื่อนผู้กำลังมีความรัก ขอมอบ สตรอเบอรี่ ให้ นิดหน่อย 20 บาทเอง ลองซื้อมาชิมดู มันเปรี้ยว เลยไม่ซื้อมาก... เหมาะสำหรับคนกำลังมี น้องนะครับ 555 แถมดอกไม้สีสวย อีกดอก สะเมิง เมืองที่สงบ สวย ชาวบ้านน่ารัก น้ำลำห้วยเล็กไหลผ่าน ไปตามบ้านคน กลิ่นหอมของข้าว ใหม่ กับกลิ่นฟาง ทำให้ สะเมิงเป็นที่น่าไปอยู่มาก และคงจะไปเยือนเรื่อย ๆ ไม่ไกลจากเมือง เชียงใหม่ อีกแน่นอน... st.90989 / 120419
Create Date : 22 พฤศจิกายน 2556 |
|
21 comments |
Last Update : 22 พฤศจิกายน 2556 9:11:53 น. |
Counter : 1973 Pageviews. |
|
|
|
ตามมาเที่ยวสะเมิงด้วยค่ะ
อากาศดี อยากตามไปเก็บกระเพราแดง เอ๊ย..เก็บสตอเบอรี่ค่ะ
ซื้อน้อยจัง 20 บาท เป็นเราจะเหมา เค้าเปล่าท้องน๊า.. แต่จะมาทำแยมสตอเบอรี่ แล้วก็สตอเบอรี่ซอสไปทานกับเบเกอรี่โฮมเมด
วันนี้ like ไปก่อนค่ะพี่ หมดโควต้าพรุ่งนี้มาใหม่ค่ะ