บล๊อกประจำวัน ศุกร์ / จันทร์

หลังจากที่ยุ่ง ๆ กับงานที่ไม่มาก แต่มีปัญหาเรื่องเวลา

ไม่ลงตัว พอเคลียเรียบร้อยก็เป็นทีของเรามั่ง

ไปออกกำลังกาย ให้เหงื่อตกจากตัว จะได้หายซึม

แล้วก็เซื่อง ๆ คิดอะไรไม่ออกซะที

เช้ามืดวันอาทิตย์ ปลดจักรยานเสือภูเขาจากที่แขวน

ไว้ท้ายรถ ออกจากลานจอดรถ ปั่นไปถนนริมสวนสาธารณะ

เห็นทะเลอยู่ซ้ายมือ ในสวนมีคนมาจ๊อกกิ้งเยอะแล้ว ขยันจริง ๆ

ไม่แวะละครับ ปั่นผ่านศูนย์ฝึกอบรมกรมทางหลวง

ตำรวจน้ำศรีราชา เข้าสู่สุขุมวิทขึ้นเนินไม่สูง รถยนต์วิ่งผ่านปริ๊ว ๆ

ใช้ความเร็วสูงมาก แต่พอจะถึงบ้านบางพระก็จูงจักรยานข้ามไป

อีกฝั่ง เข้าสู่บ้านเนินเขา มีสนามไดร์กอล์ฟ ซ้ายมือเป็น

หมู่บ้าน เอสอาร์ ก็ของเจ้าของกิจการมันเส้นภาคตะวันออกที่

โด่งดัง(เมื่อก่อน) ถนนเป็นเนินสูง แทบจะต้องจูงเดิน

พักใหญ่ก็ถึงอ่างเก็บน้ำบางพระ เลี้ยวซ้ายดิ่งลงทางลาด

ใช้ความเร็วมากจริง ๆ น่ากลัวรถล้มเหมือนกัน

ก็ความเร็วครึ่ง 100 กม/ชม

ลงไปได้เยอะแล้ว แวะถ่ายรูปย้อนหลังซะนิด

แล้วก็ปั่นไปสุดทางของ กรมชลประทาน เจอนักปั่นต่างถิน

เยอะมาก แวะถ่ายรูปกัน ส่วนผมปั่นขึ้นเนินเข้าสู่สันเขื่อน

วกกลับสู่สุขุมวิทอีก ระยะทางหลาย กม.เรียกเหงื่อได้เยอะ

ปั่นจักรยาน เข้าถนนสุขุมวิท ก็แถว บ้านบางพระ กะจะไป ทะเลบางพระ ดูแผนทีดาวเทียม แบบนี้ครับ

ปั่นลงถนน สุขาภิบาล 1 เป็นทางลงเนินค่อนข้างสูง สองข้างทาง มีบ้านคนเยอะ

เลยไปจอดอยู่ริมคลอง สุครีพ ถ่ายรูปชาวประมงขับเรือมาจอดใกล้สะพาน

พี่เขา จอดเรือเพื่อ นำปูที่ไม่ใช่นายกนะครับ 555 ออกจาก อวน เอะ..คล้าย ๆ กับนายกปู กะลังยุ่ง

เห็นปูหรือยังครับ ติดอยู่ในม้วนอ้วน บนเรือ เยอะนะครับ คิดดูว่าถ้านำไปขายได้กี่บาท

ข้ามสะพานข้ามคลอง ข้างหน้าเป็นถนนเล็ก ๆ มีบ้านคนดูสงบ น่าอยู่

นี่ก็ใช่ ไม่วุ่นวาย

ปั่นตรงไปไม่ได้ครับ เลี้ยวซ้ายไปนิดเดียวเจอ ภิกษุกำลังเดินมา

ท่านนำ สามเณร ออกบิณฑบาตร น่ารักครับ

ขับเลย เอ้ย ปั่นเลยไป เจอทะเลบางพระ ที่เคย รก ไม่น่าดูแต่ปัจจุบันเป็น

ตรงนี้ไม่ไกลจาก ร้านอาหารบางพระที่มีชื่อเสียง อาหารอร่อย นั่งที่ร้านก็มองเห็น..

มีการถมทะเลให้สวยงาม ปลูกหญ้า ต้นมะพร้าว

นี่ก็ใช่

เลยไปอีกนิด จะมีแหล่งต่อเรือประมง ขนาดเล็กที่ผมเคย นำเรื่องมาลงไว้ปีกว่าแล้ว

แต่ไม่แวะดู ไปดูสะพานปลาดีกว่า แต่ผมว่าน่าจะเรียกว่า สะพานปู

ยังไม่เห็นใช่เปล่าครับ เรือประมงเล็กกำลังแล่นมา

เห็นถังสีดำ ไม่ใช่ขยะนะครับ มีประโยชน์ในการทำประมงเป็นอย่างยิ่ง สะพานนี้แคบ

ใกล้กันนั้น นกกระยาง จับตาดูอาหาร..

ริมฝั่ง ชาวเรือ กำลังขนอวนที่ติดปู

บางส่วน แกะออกจากอวนแล้ว

ยังไม่พอครับ ผมปั่นจากที่่นั่น ไปหาดกัปตัน บุชต่อ ก็ห่างจากนั้นไกล

ปั่นจักรยานไป บนถนนแบบ ชาวบ้าน ส่วนใหญ่เป็นบ้านมีรั้วรอบขอบชิด สงบ น่ารัก

มีสุนัข เห่าเหมือนกัน เสียวน่องเหมือนกัน แต่ไม่ได้ทำอะไร

หาดกัปตัน บุช ผมออกเสียงแบบนี้แหละ แต่ชาวบ้าน กลับออกเสียงว่า "บุด"

เป็นหาดทรายแบบชาวบ้าน มีชาวประมง นั่งสางอวน นำปูออกจาก อวน

สภาพไม่สวยครับภาพนี้ ผมถ่ายมาให้ดูจะ ๆ เพื่อนจะได้ทำใจได้ ไม่หลงไปเที่ยวหา "ความสวย"

แต่ นะครับ อยู่ที่ การทำใจ กับ มุมกล้อง มองในสิ่งที่ควรมอง แหะ ๆ เริ่มปรัชญาแล้ว

เลยลึกเข้าไป มีที่พัก ของคนมีสตางค์อยู่ด้วย

ไม่เข้าไปดีกว่า ปั่นกลับมาเส้นทางเดิม ผ่านร้านอาหาร "ติดดิน" ที่ผมเคยนำลง บล๊อก

กะจะแวะตรงนี้ครับ

วัดนี้อยู่บนเนินสูง ปั่นไม่ไหว อุตส่าจูงเสือภูเขา หมากลับล้อมรอบไม่กลัว จนต้องส่งเสียงขู่

แล้วขึ้นไปไหว้พระพุทธบาทจำลอง กับพระพุทธรูป ข้างนอก

เจอฝูงหมา วัด เยอะอีก

ตอนไปใส่กางเกงขาสั้น เปลือยน่อง เสียวครับ มีหลายตัวรุมเข้ามาจะกัด ทำไงดี

นึกแผ่เมตตา ยืนนิ่ง หมาวัดค่อย ๆ สงบ เลยทรุดตัวนั่ง บีบขวดน้ำดื่ม

สำหรับนักปั่นจักรยาน ใส่มือซ้าย น้ำไหลลง แล้วยื่นให้ ลูกหมาตัวเล็ก

เขามองนิ่ง แล้วค่อย ๆ เลียมือ เข้ามาคลุกคลีด้วย รวมทั้ง ตัวโต ๆ ด้วย

เฮ้อ แค่นี้แหละ..

เดินลงมาข้างล่าง ภิกษุเดินขึ้นเนิน ผมเลยค้อมตัว ยกมือไหว้ท่าน

ท่านเลยยืนคุยด้วย ยืนจนเมื่อยแหละครับ อาจจะเป็นด้วยว่า ท่านคงจะเห็นผมทำให้หมาสงบ

มั้ง เลยทรุดตัวนั่งกับขั้นบันใด ผมเลยทรุดนั่งคุยกับท่านด้วย ส่วนใหญ่ท่านจะพูด ผมก็จะถามนำ

คุยกับท่านกว่าครึ่ง ชม. กลางแดดตอนสาย ชักหิวข้าว เลยลาท่านกลับ

..........

นับว่า การมีเมตตา การสนทนา ดีจริง ๆ ครับ พอกลับมาทำงานที่ กท. แล้วต้องไป

ทำธุระที่บ้าน ส.ก. ท่านหนึ่ง เจอหมาตัวเล็ก ๆ ในบ้าน เห่านิดเดียว แล้วทื่อเข้าหาไม่ทัน

ตั้งต้ว ผลเหรอ

ไม่ชัดเลยเนาะ งั้นดูภาพนี้ต่อเลยครับ ต้องขออภัย ก่อนเพื่อน ๆ ดู เท้าชายงาม เอ้ย งอมครับ

แหะ ๆ ลืมแผ่เมตตา คือไม่ทันตั้งตัว เจอหมาตัวเล็ก รุมกัด ฉีดยาไปแล้ว 3 เข็ม

ดีนะหมอมือเบา ๆ แต่งหน้าสวยเลยแหละ แต่ผมไม่ชอบหรอก

555 หมอ ผู้ จายครับ

ต้องไป ล้างแผล ทุกวันอีกหลายวันที่ โรงพยาบาล แล้วต้องไปฉีดยาอีก 5 เข็ม อ๋อย...

ที่ผมทิ้งได้ว่า แต่.... เพราะภาพข้างบน สองภาพนี่แหละครับ

ขอบคุณเพื่อนผู้เอือเฟื้อให้ใช้ภาพประกอบ

งานเขียนประเภท Diarist

st. 118836 / 154325

Create Date : 25 เมษายน 2557
Last Update : 25 เมษายน 2557 5:40:46 น.		27 comments
Counter : 3125 Pageviews.
Share Tweet