พี่ไวน์ยังดีที่ได้มีโอกาสได้เจอพี่สินนะคะ

รินยังไม่เคยมีโอกาสได้เห็นตัวจริงพี่สินเลย
พรุ่งนี้ รินคงได้เห็นพี่สินจริงๆแล้ว

เราจะไปส่งพี่สินสู่สวรรค์กันค่ะ

รินเชื่อว่า พี่สินมองและส่งยิ้มมายังเพื่อนบล็อกทุกๆ คนด้วยเช่นกัน

แปะใจดวงสุดท้ายให้พี่ไวน์ค่า

คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ ไวน์กับสายน้ำ เรียบร้อยแล้วนะคะ

คุณเหลือ อีก 0 ดวง สำหรับวันนี้ค่ะ Thailand Web Stat

มาส่งพี่สินไปสู่สุขคติด้วยคนค่ะ
เพิ่งรู้จักกับพี่สินเมื่อตอนน้องรินทำสัมภาษณ์
แล้วพี่สินเข้าใจผิดคิดว่าได้สายสะพาย food blogger
หลังจากนั้นก็ได้ทักทายกัน พี่สินเล่าว่าชอบถ่ายภาพ
แล้วก็เอาภาพอาหารที่พี่เค้าถ่าย มาให้ชมทางหลังไมค์ด้วย
ตอนพวกเรามี potluck party ที่พี่ไวน์ห่อข้าวต้มมัด พี่เขายังบอกว่าอยากไปด้วย
พอได้ยินข่าวก็ใจหายนะคะ

~ มาค่ะพี่ไวน์

ขอแสดงความอาลัยให้แก่พี่สินด้วยครับ

พี่สินเป็นพี่ชายที่แสนดีสำหรับผมเสมอครับ

คุยกันไม่บ่อยนักกับพี่สิน
แต่พี่สินก็สอนหลายอย่างเช่นการเก็บภาพสวยๆที่เพื่อนส่งเมล์มาให้
เคยคิดว่าจะเจอกันแต่พี่สินต้องดูแลแม่แทนป้ากุ๊กไก่
ก้อเลยอดเจอกัน
หวังว่าเราจะได้คุยกันแบบตัวเป็นๆสักครั้ง
พรุ่งนี้ไปเจอตัวจริงพี่สินแล้ว
และส่งพี่สินสู่สรวงสวรรค์ค่ะ
พี่สินอยู่ในความทรงจำตลอดไป

มาช่วงเย็นไม่ได้ล๊อกอิน ไม่ได้แปะ

มาแปะเอาตอนค่ำๆค่ะ

คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ ไวน์กับสายน้ำ เรียบร้อยแล้วนะคะ

นุ่นไม่เคยเจอคุณสินเลยค่ะ
เคยแต่ไปคุยกับท่านที่บล็อค
แล้วท่านก็มาแวะทักทายที่บล็อค
เป็นความทรงจำที่ดีจังค่ะ

พี่ไวน์เขียนถึงพี่สินด้วยคำว่า "บรรณาธิการ"
ผมชอบคำนี้ครับ ใช่เลยครับ

พี่สินเหมือนคนที่คอยรวบรวมขัดเกลาเนื้อหาต่างๆ
ให้เรียงร้อยเป็นบล็อกเดียว

เป็นบล็อกที่ให้ความรู้แก่คนอ่านได้เป็นอย่างดีครับ

ขอแสดงความอาลัยให้แก่พี่สินด้วยครับ

มาร่วมไว้อาลัยกับการจากไปค่ะ

มาไว้อาลัยกับคุณสินด้วยค่ะ
คุณสินเป็นคนสอนน้อยทำบล็อกแต่แรก
และคอยดูแลเสมอมา มีอะไรก็จะหลังไมค์
บอก จำได้อย่างแม่นยำ

ครั้งแรกๆคุณสินแนะนำ
เหมือนคุณครูสอนการเป็นนักเขียนที่ดี จะไม่เขียนให้ร้ายผู้อื่น(ถึงแม้จะเป็นความจริง) ถ้าดีก็ชื่นชมด้วยความจริงใจ... ขอบคุณค่ะ คุณสิน

จากที่ไม่เคยเขียนบล็อก ภาษาไทยไม่เคยจับมาสามสิบกว่าปีเขียนผิดมากมาย คุณสินจะแก้ไขคำผิดให้เป็นเวลานานทุกบล็อกใหม่ๆที่เขียน คุณสินจะแนะนำแก้ไข้ตลอด
คุณสินเป็นคุณครูที่ดีและมีน้ำใจต่อทุกๆคน จนจขบ.ได้
รับสายสะพายบล็อกไกลบ้าน ขอมอบความยินดีมายัง
คุณสินด้วยค่ะ

ขอให้คุณสินไปสู่สรวงสวรรค์ค่ะ















แวะมาแสดงความเสียใจกับการจากไปของคุณสินค่ะ


โหวดสาขา งานเขียนค่ะ

วันนี้ตั้งแต่บ่ายไม่ได้เปิดคอมฯเลย ออกจากบ้านไปธุระในตัวเมืองเชียงใหม่
เพิ่งกลับมาเวลา 20.20 น. เปิดคอมฯพบข่าวจากป้ากุ๊ก ป้าเก๋า พี่น้อย และพี่พร
ยอมรับว่าใจหายมาก ใจหายอย่างบอกไม่ถูก เศร้า เสียดาย ที่พี่ชายที่แสนดี
ที่เคารพดุจพี่ชายคนหนึ่งของครอบครัวของเรา ได้จากไปสู่สรวงสวรรค์

ภาพสุดท้ายที่อยู่ในความทรงจำย้อนกลับมาอีก ภาพที่คุณยาย คุณแม่ของพี่สิน
ป้ากุ๊ก พี่สาวพี่สิน พี่พรไม้หอม และพี่สิน ขับรถมาส่งที่สนามบินเพื่อเดินทาง
กลับบ้านเชียงใหม่ หลังจากไปทานข้าวด้วยกัน ที่เมธาวลัย ศรแดง
กับป้าเก๋า (ชมพร) พี่น้อย(แน่งน้อย) จากนิวยอร์ค และพี่ไวน์สายน้ำปาย(รูปนี้พี่ไวน์เป็นคนถ่ายค่ะ)
วันนั้น...ยืนดูรถพี่สินพาทุกคนกลับบ้านที่ดินแดงจนลับสายตา

เป็นภาพสุดท้ายที่ได้เห็นพี่สิน และไม่ได้เห็นอีกเลยจนถึงวันนี้
ทราบข่าวว่าพี่สินป่วย ได้แต่ถามข่าวและส่งกำลังใจฝากผ่านป้ากุ๊กให้พี่สิน
แต่ไม่สามารถไปเยี่ยมได้ เพราะพี่สินไม่สะดวกให้ไปไปเยี่ยม
ซึ่งเข้าใจดีว่า พี่ต้องการพักผ่อนมากๆ

น้ำใจของพี่สินที่มีให้สม่ำเสมอทั้งการสอนทำบล๊อก การค้นหาภาพสวยๆมาให้
และบอกว่ายินดีขับรถมารับเสมอถ้ามากรุงเทพฯ ไม่ว่าจะมืดค่ำดึกดื่นแค่ไหน
ครอบครัวของเรา ยังระลึกถึงน้ำใจกับวาจานี้ของพี่สินตลอดมา

ขอให้ดวงวิญญาณของพี่สินพี่ชายที่แสนดี จงสู่สรวงสรรค์ หลับให้สบายเถิดนะคะ
พวกเราไม่มีวันลืมพี่ชายคนดีที่เคารพนับถืออย่างยิ่งค่ะ

ติ๋วขออนุญาตพี่ไวน์คัดลอกข้อความในเฟสมาไว้อาลัย ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
และขอให้พี่ไวน์รักษาสุขภาพด้วยค่ะ

ร่วมไว้อาลัยคุณสินกับพี่ไวน์ด้วยค่ะ

คุณสินอยู่ในใจเสมอค่ะ พี่ไวน์