No. 241   ประจำวัน จันทร์

ที่ผ่านมา แหะ ๆ เปล่าเล่าเรื่องเก่านะครับ เกริ่นติดหน่อย

ยังไม่อยากแก ร่...

ได้เดินทางท่องเที่ยว ในที่ต่าง ๆ ค่อนข้างหลากหลาย บางครั้ง

ไปตรวจกิจการ(ของคนอื่นนะครับ) ได้รับการต้อนรับพักที่พัก

หรู จนเขิน แต่ก็ต้องทำเฉย ๆ กลัวเขาจะรู้ว่า แท้จริงแล้ว

อยู่บ้านหลังเล็ก ที่นอนธรรมดา

ในที่ไป โห...มีงานต้อนรับหรู ค๊อกเทล กรุยกรายกัน เวลาจะ

จิ้มอะไรกิน ต้องเคี้ยวให้หมดปากก่อน ไม่งั้นไม่สุภาพ

พนักงานจะคอยเสริฟเครื่องดื่มให้เวลายืนสนทนา 

บางงาน  มีการเลี้ยงหรู คุยกันเบา ๆ  ดีไปอย่าง รับประทาน

ซีฟู๊ด พวกหอยแมลงภู่ จานหนึ่งเขาให้แค่ 3 ตัว

ยังนึกว่า  มันจะอิ่มเหรอ 555  ยิ่งเจอซี่โครงแกะ ย่างราดน้ำ

เกรวี่มั้ง ไม่อยากจะกินเลย

 เหม็นกลิ่นสาป จริง ๆ นะครับ

โฮเต็ลระดับชาติเชียวนะ  ต้องทนกล่ำกลืนจนหมด.. แล้วแต่คนชอบ

แต่  การไปท่องเที่ยวพักผ่อนที่ ภาคเหนือของไทยครั้งนี้

ตั้งใจไว้เลยแหละ  คุยกับผู้ร่วมทางว่า จะไปแบบชาวบ้าน ไม่ถึง

กลับค่ำไหนนอนนั่น  อยากกินอาหารแบบที่เคยกินตอนเด็ก

นึกถึงตอนเป็นเด็ก อาหารก็กับข้าวไม่สมบูรณ์ บางทีมีเนื้อ

เค็มสีแดงเข้ม ก้อนเดียวก็อิ่ม อย่าเพิ่งว่าก้อนโตนะครับ โตขนาด

หัวแม่มือ  ค่อยและเล็มกิน ใช้มือบี้น้ำพริกแดงคลุกเคล้าข้าวสาย

ป้อนเข้าปาก  โห อร่อย  กินจนหมดชาม

แน่นอนครับ  มีผักต้ม พวกชะอม ผักกาดกวางตุ้งต้นเล็กให้กิน

ด้วยจะได้แน่นท้อง

โทรคุยกับ น้องสาว พี่สาว พี่ชายอยาก กินอาหารแบบตอนเด็ก

ไม่ต้องสรรหามา กับข้าวเพียงอย่างเดียวก็พอ

ที่ขาดไม่ได้คือ ข้าวเหนียวนิ่ม อุ่น ๆ ด้วยนะ 555

วันเดินทาง เราขับรถพากันเดินทางตอนตี 5 กว่า  ทางสะดวกขับ

ไม่ไวเท่าใด พยายามคุมความเร็วไว้ที่ 120  กม.ต่อ ช.ม.

ตอนไหนรู้ว่า มีเรด้าห์จับความเร็ว ก็ทำใจ แหะ ๆ ขับช้าให้อยู่

ในความเร็ว 90  ก.ม./ชม.  เผลอนิดเดียวชักหิวข้าวเช้า 2 โมง

เช้าก็เข้าหาศาลาริมทาง หลังคาสีเหลืองดู

สะอาดหน่อย  จอดพัก  กินข้าว ไม่ได้กินที่ร้านหรอกครับ

ทีมงานเขาทำ  หมูโค๊ะ สามชั้น ใส่ทัพเพอแวร์ กับข้าวสวย

น้ำพริกน้ำปลาไว้ตอนเย็นก่อนวันเดินทาง

เรานั่งกินกันหนุบหนับ อร่อยที่สุด เพื่อนบางคนอาจจะไม่รู้ว่า

หมูสามชั้นโค๊ะเป็นไง  ก็แค่ตัดหมูเป็นชิ้นโต คลุกเคล้าเกลือป่น

พริกไทยดำ กระเทียมตำละเอียดหมักไว้ แล้วใส่กะทะเติมน้ำ

นิดหน่อยตั้งไฟ เคี่ยวจนสุก

.......

.....

เวลากินก็ตักแล้วกัด กลิ่นหอมของหมู กลิ่นกระเทียมนำตามด้วย

พริกไทย หมูหวานตามธรรมชาติ ข้าวหอมมะลิ หยิบชะอม

สีเขียวลวกเค็มจากเกลือนิด ๆ  โห...สุดยอด

กินเข้าเสร็จกับขับรถต่อไปเรื่อย ๆ  ไม่เร็วไม่ช้า ไม่กล้าขับ

เร็วแบบขับรถยุโรป ที่เคยขับ แหะ ๆ ยังไม่มีเป็นของตัวเองนะ เอา

คันเล็ก มาวิ่งประหยัดน้ำมันมาก คือไม่กินเลย กินแต่แก๊สครับ

คุมความเร็วไว้ 120  ยืนพื้น

พอถึงเที่ยงกว่า  เริ่มหิวข้าวแล้ว  ก็หยุดพักข้างทางตามเดิม

กินอาหารเดิม ไม่ต้องแวะเข้าปั้มน้ำมัน เพราะที่นั่นบอกตรง ๆ

คนเยอะมาก  ดีไม่ดี เจอควันบุหรี่

 ไม่ยากเลย จอดศาลาข้างทางเอาผ้าปัด ๆ ที่นั่งเอาหมอนสี่

เหลี่ยมวาง นอนหลับ 15 นาทีก็พอแล้ว 

ตื่นมากินข้าวเดิมที่มี แล้วเปิดกาแฟกระป๋อง....

ยี่ห้อ..เอ้าบอกก็ได้ เบอร์ดี่ สดชื่นขับรถต่อได้เลย

ดูเลขไมล์  ได้เวลาเติมแก๊สแล้ว ตอนนั้นไปถึงเกือบ ตาก

ช่วงกำแพงเพชรไปนิดหน่อยมีปั้มแก๊สเพียง  2 ปั้ม แล้วห่าง

ไปเกือบถึงตาก จึงจะมีนะครับ

เราขับรถไปพัก ที่ บ้านน้องสาวคนเล็ก  อ.แม่แตง ห่าง

จากตัวเชียงใหม่ประมาณ 30 กว่า กม.ได้มั้ง ลงจากรถ

อากาศไม่หนาว เย็นสบาย ดูเวลา บ่าย 4 โมงเย็น

หน้าบ้านเป็น นาข้าว สีทองเหลืองอร่าม ข้าวกำลังสุกใกล้จะ

เก็บเกี่ยวได้แล้ว  ตัวบ้านอยู่บนเนินสูง  มีไม้ใบปลูกเขียวชะอุ่ม

ร่มรื่นสดชื่น