No. 237 เยือน บ้านแอ่งดอย เชียงใหม่
บล๊อกอันดับ 237 ประจำวัน จันทร์ /ศุกร์เสียงไก่ขันดังจากไกล ๆ นอกตัวบ้านมืดสนิท อากาศในบ้านเย็นสบาย เพียงแค่ใส่เสื้อแจ๊กเก็ตนอน ยังไม่มี ใครตื่น เลยเดินไปที่ห้องกินข้าว กะว่าจะใช้คำว่า ห้องอาหาร แต่ดูเหมือนกับ จากบ้านไปร้านอาหาร 555 ดูไงไม่รู้ ห้องนี้ เป็นห้องเอนกประสงค์ ก็กินอาหาร ร้องเพลง นั่งคุยกันได้ .......เปิดกระจกบานสไลค์ทั้งหมด เหลือเพียงมุ้งลวด เสียงน้ำในห้วย ไหลดัง ไม่ขาดสาย ลำห้วยตรงดิ่งมาสู่ตัวบ้านแล้วโค้ง มนพรุ่งไปสู่อีกด้านของบ้าน อากาศหนาวเย็นไหลพรูแผ่สร้าน ไปทั่วห้อง เย็นจนต้องกระชับคอเสื้อให้แคบเข้า มองฝ่าความมืด ไปอีกไหล่ดอย แสงไฟจากบ้านชาวบ้าน ที่แทรกอยู่ไหล่ดอยท่ามกลางดงไม้ วับแวม เหนือขึ้นไป จากแสงวับแวม ดอยดำมืดทมึนทอดยาว คล้อยต่ำ ไปซ้ายมือ ตัดกับแสงของฟ้าที่เริ่มส่องสว่างนิด ๆ ทำให้นึกถึง เพื่อนชาวบล๊อกแกงค์ที่อยู่ในกรุงเทพ หรือจังหวัด ที่ไกลโพ้น ใช่ครับ อยากจะให้มาพบกับ อากาศเย็น กลิ่น หอมของป่าเขา เสียงน้ำไหลแบบนี้ ตอนที่กำลังเขียน แหะ ๆ จริง ๆ แล้วพิมพ์ด้วยคีย์บอร์ดเพราะ ลายมือสวยเกิ้น..... ชนิดตัวเองอ่านข้ามคืน ไม่ออกนั่นแหละ จิบชาจีนหอม ร้อนจิ๊ก ก็ร้อนแล้วได้เลย ถ้าไม่เป่าลิ้นพอง มองรอบกาย แสงไฟสีวอร์ม ทำให้ดูอบอุ่นดี เมื่อวานตื่นขึ้นมา ก็ถ่ายรูป เล็ก ๆ น้อย ๆ ในบริเวณบ้านพัก ณ บ้านโป่งแยง อ.แม่ริม เชียงใหม่ ตอนถ่ายมาแสงยังไม่ค่อยมี มีฝนตกตอนกลางคืนนิดหน่อย แล้วก็ขับรถพาเพื่อนที่มาด้วย ไปเที่ยวหลายแห่ง ถ่ายรูปมาไม่มาก 300 กว่าภาพ วันนี้ตื่นเช้า มานั่งคัดรูปออก ให้เหลือเพียงที่พอใช้ได้ กับใช้ได้ ที่เหลือคัดทิ้งก็ ทนดูฝีมือตัวเองถ่ายไม่ได้ กลัวเพื่อนเห็นนะ 555 แสงแรก เริ่มสาดส่อง เห็น ไร่ถั่วหวาน อยู่ด้านซ้ายมือ.... เหนือขึ้น ไปหมอก ลอยเรี่ยกับขุนเขา เป็นแผ่นบางขาว เข้าไปเก็บที่นอน นอนสบายหลับรวดเดียว เมื่อคืนนอนเกือบเที่ยง คืนได้มั้ง ส่วนใหญ่จะร้องเพลง ผมก็สลับร้องเพลง กับเข้าเน็ตทัก ทายเพื่อน ๆ ที่นอนไม่สวย ผมเก็บลวก ๆ แหะ ๆ ตวัดเก็บ ไม่ดูดีเหมือนตอน เห็นครั้งแรกนะครับ ในห้องนอนก็ห้องนอนธรรมดานี่แหละครับ ตอนที่อยู่ห้อง กินข้าว ด้านซ้ายมือจะเป็นไร่ถั่ว แต่ก่อนถึงไร่ถั่ว จะ มีลำห้วย เป็นเขตกั้นแดนของ แต่ละบ้าน อยู่ใกล้บ้านไม่กี่เมตร พอ เปิดกระจก ได้ยินเสียงน้ำไหลตลอดเวลา ดูภาพลำห้วย ...... ..... .....ข้างล่าง เป็นใต้ถุนบ้าน มีห้องนอนใหญ่ ระเบียงนั่งเล่นกว้างไว้ กินเลี้ยงสังสรรค์ มองจากระเบียบชั้นล่างเป็นสนามหญ้าสูงต่ำลด หลั่นลงไป สู๋ ไม้ใบ ไม้ดอก แล้วขวางกั้นแดนดิน ด้วยลำห้วยที่ โค้งไป ทางขวามือ ไปอีกไกล แต่ไม่มากครับ เพราะเนื้อที่บ้านมี เพียง 5 ไร่เศษเท่านั้นเอง ...... ...... 13 14 ....... .....ชักหิวข้าวเช้า ลงไปหา ขนมปังแซนวิซกินดีกว่า ขวามือเป็นห้องรับแขก อยู่ข้างบน ดูภายนอกก่อน ต้องนั่งรอที่นี่ก่อน ลูกสาวแม่ยายกับพี่สาว ยังทำอาหารเช้าไม่เสร็จ ครับ ไม่สมควรเร่ง ก็เมื่อคืนนั่งคุย กับร้องเพลง ท่ามกลางอาหาร เย็นค่อนข้างมาก อยู่ดึกมากครับ กะว่า ตอนบ่ายจะไปเที่ยว ไร่สตรอเบอรี่ ไม่ไกลจากบ้านเท่าใด แต่คงไม่แวะ "ไร่กูละเบื่อ" แหะ ๆ จริงแล้วอยากไปนะครับ แต่ไม่ รู้จักท่านผู้เป็นเจ้าของ...... st.90131 / 119359
Create Date : 18 พฤศจิกายน 2556
16 comments
Last Update : 18 พฤศจิกายน 2556 5:48:00 น.
Counter : 3067 Pageviews.