^ ^ น้ อง แ ก ว ~~ เ ด อ ะ ซี รี่ ส์ Y(^_^)Y :: P a R t 20 ~ ~เดินไปเรื่อยเรื่อยกับโลกกว้างกว้าง ^ ^
พี่เด่เด๊เตรียมเต้นท์ให้เราหลายหลัง มากพอที่จะนอนได้ทุกคน แต่ในที่สุดก็สรุปว่า.. ผู้หญิงไม่นอนเต้นท์ เพราะนอนในบ้านจะสบายกว่า และเราก็เกิดรักความสบายกันขึ้นมา
ยามว่าง.. เรากางเต้นท์ที่ไม่ได้ใช้ เพราะเรา .. อยากกางเต้นท์ เต้นท์สีชมพูหวานเป็นของเป็ดน้อยที่พกมา .. เราเลยสงสัยกันว่า .. ฤ ว่าคู่นี้คิดจะใช้เต้นท์เป็นเรือนหอ เป็ดน้อยหัวเราะเขิน บร้า บร้า บร้า... คิดอะไรกัน ..หรือว่า .. ซะเลยเป็นไง คราวนี้พี่เฉยเลยเขินแทน
พี่เฮบอกพี่อุ่นว่าให้ล็อกเต้นท์ให้ดีดี อาจจะมีคนแถวนี้มุดเต้นท์กลางดึก ฉันเลยเขวี้ยงค้อนไปสองตลบ พี่เฮเลยถาม ..ไม่คิดจะมุดใช่มั้ย
ป๊าดดดโธ่ .. ใครจะไม่คิด
น้ำเต้า ปู ปลา ที่ไม่ใช่ ไก่ กุ้ง เสือ ถูกงัดมาเล่นกลางดึก แอลซีดีคนอยากเล่น เล่นไปเล่นมาตังค์หมดกระเป๋า ต้องใช้สแตมป์เซเว่นมาเล่นแทนตังค์
เมื่อเลิกเล่น... พี่เฮซึ่งนำทีมชวนเด็กเล่น เดินยิ้มหน้าบานออกมาจากบ้าน บอกเราว่า .. เล่นกับเด็กปวดหัวจริงๆ
"ได้ค่าปวดหัวมาเท่าไหร่"พี่เด่เด๊ถาม
พี่เฮเปิดกระเป๋าโชว์ เจอสแตมป์เซเว่นตรึม เราเลยรู้ว่าใครเสีย แอลซีดีซึ่งสะสมแสตมป์แบบใครมีก็ขอ หวังจะแลกกล่องโดเรม่อนใบโตๆ อดได้สิ่งที่อยากได้ เพราะอยากเล่นการพนัน น้ำเต้า ปู ปลา สอนให้รู้ว่า .. การพนันทำให้อดได้ในสิ่งที่อยากได้
ฉันถามพี่เฮว่าจะคืนแสตมป์ให้แอลซีดีไหม พี่เฮบอกว่า ..ไม่คืน . . .
แต่จะเก็บสแตมป์ให้ครบ แล้วจะแลกกล่องไว้ให้แอลซีดี :)
ดึกแค่ไหนไม่รู้กว่าที่เราจะแยกย้ายกันไปนอน อากาศคืนนี้ ..อย่างหนาว ฉันตื่นตอนตี 4 กว่าๆ .. ลูกชิ้นก็ตื่นมาด้วย เราอยากรู้ว่า..เวลานี้กี่องศา เราเลยพากันเดินออกจากบ้านพัก เพื่อดูอุณหภูมิที่ติดไว้ จะเดินไปบริเวณที่ทำการของเจ้าหน้าที่ แต่ฟ้ามืด ทางมืด ฉันเลยปลุกพี่อุ่น (แอบมุดเต้นท์จนได้) ชวนไปด้วยกัน
อุณหภูมิอยู่ที่ 7 องศา หนาวแค่นี้ สำหรับฉัน .. พอแล้ว
ฉันพี่อุ่น ลูกชิ้น ไม่ได้เข้านอนอีก เราเตรียมตัวที่จะไปดูพระอาทิตย์ขึ้นตอนเช้า ค่อยๆไล่ปลุกทีละคนจนในที่สุดพร้อมเดินทางอีกครั้ง
เช้านี้เราไปที่จุดชมวิว .. ที่ซึ่งมีนักท่องเที่ยวมารอชมพระอาทิตย์ขึ้นเหมือนเรา
มีกิจกรรมให้ทำยามเช้าด้วย
มีพ่อค้า-แม่ค้า และเด็กน้อยมานั่งขายของ
สาวน้อยนั่งอย่าง .. อยากหลับ ถามเธอว่าไม่ไปเรียนหนังสือเหรอ เธอบอกว่าเรียนอยู่ที่โรงเรียนบ้านขอบด้ง อยู่ไม่ไกล ขายของเสร็จแ้ล้วถึงจะไป
แม่ค้าหน้าตาสดใส เวลายิ้ม .. น่ารักเชียว
ผักต่างๆถูกนำมาวางขาย ไม่แพงมาก ราคาต่างจากตามร้านอาหารที่เราไปทานมากทีเดียว พี่เฮซื้อมาหลายอย่าง ผักอยู่ได้หลายวัน เราสามารถเอากลับไปทานที่บ้านเราได้
และหน้าตาใสๆแบบนี้ .. ทำให้เราหลงรักได้เสมอ
ได้ชมพระอาทิตย์ขึ้นสมใจแล้ว เรากลับไปที่ .. "สถานีเกษตรหลวงอ่างขาง" เพื่อทานอาหารเช้าที่นั่น
อาหารที่เราไปทานเป็นบุฟเฟ่ต์ ฉันไม่ได้ถ่ายภาพบรรยากาศโดยรวม เกรงใจแขกที่มาทานอาหาร ซึ่งมีทั้งคนไทย และต่างชาติ ฉันถ่ายรูปมาเฉพาะจานของพวกเรา ซึ่งตักมาเท่าไหร่ .. จะทานกันจนหมด ..ไม่เผื่อทิ้ง
ระหว่างที่นั่งทาน ชมวิวด้านข้างไปด้วย เป็นบรรยากาศที่เพลินใจดี
ทานเสร็จเดินมาชมสินค้าต่ออีกนิดหน่อย
เรามองสบตากัน ยิ้มทักทายกันยามเช้า
ต้นไม้จะออกดอกสวยงามเองไม่ได้ ถ้าปราศจากคนดูแล ..
หลังจากเดินเล่นชมดอกไม้กันอีกพักใหญ่ เราออกจาก"สถานีเกษตรหลวงอ่างขาง" เพื่อไปชมบรรยากาศของบ้านขอบด้ง เราตื่นเช้ากว่าอีก .. ไปถึง หมายังหลับอยู่เลย
มีความน่ารักสีแดงให้ชมยามเช้า
กลางหมู่บ้าน "บ้านขอบด้ง" มีที่ตำข้าว ..ฝัดข้าว
เป้าหมายของเราคือเดินไปในหมู่บ้าน ที่อยู่ลึกลงไป เดินไปดูไร่สตอเบอรี่
ทางข้างหน้า .. น่าเดินไป :)
กระซิบ 1 : โลกกว้างมากขึ้น .. แค่เราเปิดใจ .. มากกว่าเดิม
กระซิบ 2 :ซีรี่ย์เรื่องนี้ .. เขียนเพื่อความบันเทิง ภาษาที่ใช้ ถ้า .. ไม่สุภาพ ..ก็นะ .. มันไม่เพราะ ..ก็แค่นั้น .. ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยสำหรับ เดอะแกงค์ที่ไปด้วยกัน .. เพราะผู้เขียนได้กำจัดผู้ที่เกี่ยวข้อง ให้ .. ไม่ต้องเกี่ยวข้อง กระทั่งเหลือตัวละครหลักแค่ 12 คนบนรถตู้ (พวกนายจะเข้าใจไหมว่า..ถ้าเขียนเรื่องจริงทั้งหมด ผู้เขียน .. ไม่มีปัญญา) ชื่อตัวละครทั้งหมด .. ไม่มีอยู่จริง .. แต่เรื่องทั้งหมด.. คือการเดินทางช่วงวันที่ 20-26 พย. 53 ทริป :: นครศรีธรรมราช-สุโขทัย-เชียงใหม่-แม่ฮ่องสอน
ภาพทั้งหมด .. จาก 6 กล้อง ..ใครถ่ายบ้าง .. คนถ่ายเท่านั้นที่จะรู้ ถ้าเป็นรูปหมู่ .. คนที่หายไปคือคนถ่าย แต่ภาพบุคคลไม่ได้รับอนุญาตให้มีส่วนร่วมในซีรี่ส์เรื่องนี้ ผู้เขียนก็ .. ไม่เห็นจะง้อ ..
ความทรงจำดีดีมีไว้เก็บ .. ไปเที่ยวกับดี.นะคะ :)
Create Date : 16 มกราคม 2554 |
|
55 comments |
Last Update : 16 มกราคม 2554 22:39:58 น. |
Counter : 1454 Pageviews. |
|
|
|
อิ่มกับธรรมชาติ
แต่เค้าไม่อิ่มท้อง
วุ้ยอยากกินหนมปัง