“วัดน้ำฮู” เป็นเส้นทางผ่านที่เราจะไปหมู่บ้านสันติชล
เราแวะไหว้พระ และเดินดูบรรยากาศรอบๆ
















ภายในบริเวณวัด
มีบ่อน้ำ ให้เราก้มลงชะโงกดูเงา
บ่อไม่ลึกนัก น้ำใส .. น่าโดดลงบ่อจริงๆ

















เดินเล่นรอบบริเวณ
เจอคุณยายนั่งปอกกระเทียม
ขอแอบถ่ายไว้หน่อย .. น่ารักดี











"หมู่บ้านสันติชล” เป็นหมูบ้านจีนยูนนาน
ภาพรวมของการมาเยือนที่นี่
คือการเยี่ยมชมวิถีชีวิตของคนพื้นเมือง
ฉันว่า..
เป็นการตกแต่งให้ชมวิถีเดิมเท่านั้น
เพราะถัดจากบริเวณนี้ไปไม่ไกลมาก
เข้าไปดูหมู่บ้านจริงๆ ล้วนแล้วแต่เป็นตึก
วิถีชีวิตปัจจุบันไม่ต่างจากคนเมือง


นอกจากเดินชมสถานที่ จะซื้อของฝากก็ได้
มีชาที่ขึ้นชื่อ .. ชาอู่หลง จำหน่ายด้วย
แต่ความตั้งใจของพี่ฮาคือ ..
เพราะต้องการให้มือเที่ยงเป็น ..
ขาหมู หมั่นโถ และจิบชาร้อนๆ























ชมสถานที่กันเพลิน



































แอลซีดีเจอเพื่อนอีกแล้ว

"นายชื่ออะไรอ่ะ .. เราชื่อแอลซีดี
ถ้าเราจะยืมแว่นนายมาใส่ถ่ายรูป
นายจะดีดเรามั้ย"













เราเดินดูบรรยากาศรอบๆ
ลูกชิ้นสนใจภาพวาดพู่กันจีนมากที่สุด
เพราะก่อนหน้านี้ ลูกชิ้นไปประเทศจีน ..กวางโจว
และได้เรียนมาบ้าง ในช่วง 14 วันที่อยู่ที่นั่น
แต่พอบอกให้ไปนั่งเป็นนางแบบ
จะได้มีภาพเก็บไปเป็นที่ระลึก
ลูกชิ้นกลับหัวเราะแหะ แหะ .. อายอ่ะ
เพราะถ้าไปนั่งเป็นแบบ ต้องมีคนมามุงดูเยอะแน่ๆ
เพราะใจเรา ..
เรายังอยากดูวิธีการวาดเลย
















คุณลุงที่วาดภาพ ท่าทางอารมณ์ดี
ภาพที่วาดก็งดงาม











ด้้านหน้าร้านภาพวาดมี ..ไข่ตุ๋นยาจีน ..
รสเหมือนไข่พะโล้เลย














ชิงช้า .. ความบันเทิงของชาวเขา








แอลซีดีอยากจะลองนั่งตั้งแต่ที่เห็นอยู่ฝั่งตรงข้าม coffee in loveแล้ว
แต่ช่วงนั้นต้องเดินทางต่อ ความต้องการของแอลซีดีจึงต้องเก็บไว้ก่อน
พอมาเจอที่นี่ .. จึงไม่พลาด
ผู้ชายทั้งหมดไม่มีใครยอมขึ้น
ให้เหตุผลว่าคนที่มาหมุนชิงช้าให้ตัวเล็กกว่าอีก ..สงสารคนหมุน
ข้อแก้ตัวนี้คงฟังขึ้น เพราะไม่เห็นใครแย้ง













พุงพุงอยากเล่น แต่ไม่ได้เล่น
ลองขึ้นไปนั่งดูแล้ว จับที่จับไม่ถนัด เลยไม่เสี่ยงดีกว่า
คุณแม่กับพี่เฮสละสิทธิ์ .. ไม่เหมาะกับผู้สูงวัย
ลูกชิ้นกลัวความสูง แต่ยอมขึ้นเพราะทนเสียงเรียกร้องไม่ไหว
คนที่กลัวมากๆๆๆคือเป็ดน้อย
แต่เพราะอยากมีรูปตอนอยู่บนอากาศ ..ยอมเสี่ยงตายว่างั้น



ก่อนขึ้น เพื่อความปลอดภัย
คนดูแลสอนวิธีจับให้ด้วย ..
เป็นวิธีที่จะให้จับได้แน่น ไม่ต้องห่วงกลัวว่าจะตก

แบบนี้ผิด ..











แบบนี้ถูก ..









นั่งในท่าทีถูก การจับที่ถูก
เราก็สนุกสนานกันเต็มที่ ..































เราสลับกันเล่น วี๊ดว๊าดแบบไม่เกรงใจใครอยู่หลายตลบ
แล้วก็พากันเดินเที่ยวต่อ
สนุกสนานกันพอสมควรแก่เวลา แล้วเราก็ ..หิว

















เราพากันมานั่งที่ร้านอาหาร
แจกอาวุธกันอย่างรวดเร็ว..อาหารก็มาเร็วทันใจดี
แต่เราเริ่มต้นที่ชาร้อนก่อน





















เหล่าอาหารที่ถูกลำเลียงมานั้น
ฉันถ่ายรูปไว้ได้แค่เฉพาะสิ่งที่อยู่ใกล้ๆ
ราคาอาหารของที่นี้ ..
ถ้าเทียบกับที่อื่น ฉันไม่รู้ว่าแพงหรือเปล่า
ไม่เคยไปทานอาหารประเภทนี้ที่ร้านอื่น แต่ก็จดราคาไว้
เผื่อใครอยากรู้จะได้บอกราคาได้
แต่ถ้าถามว่าแพงไหม .. ไม่รู้หรอกว่าราคาแบบนี้
กับอาหารแบบนี้ ..แพงหรือเปล่า









ขาหมูน้ำแดง .. อาหารหลักของความตั้งใจที่จะมาทานกัน
แต่ฉันไม่ได้ทาน เพราะไม่ชอบ .. ถ้วยนี้ราคา 200







ไก่ดำตุ๋นยาจีน ..ฉันก็ไม่ชอบอีก ..ถ้วยนี้ราคา 150

ในพวกเรา .. เป็นที่รู้กันว่า .. เรื่องอาหาร
ฉันเป็นคนเรื่องมาก .. เลือกมาก
แต่ฉันก็ไม่ได้สร้างปัญหาให้ใคร คือใครจะสั่งอะไรก็สั่งไป
แต่ฉันจะไม่ทานในสิ่งที่ฉันไม่ชอบเท่านั้นเอง ..











หมั่นโถทอด พี่เฮบอกว่าทานคู่กับขาหมู
ฉันไม่ทานขาหมู ฉันจึงทานหมั่นโถกับน้ำจิ้ม ..
หมั่นโถทอดลูกละ 8 บาท











หมั่นโถนึ่ง .. ลูกละ 6 บาท
ใครที่ไม่ชอบทอด ก็มาทานนึ่ง
แต่ว่าทั้งสองอย่างก็จืดๆแบบหมั่นโถเหมือนกันนั่นแหละ





ข้าวเป็นโถ .. หมดไปตั้ง 2 โถ















ยำสาหร่าย .. ฉันว่าอร่อยดี
แต่หลายคนไม่ชอบ .. ก็กินขาหมูกันไปเถอะ
จานนี้ยกให้ฉัน .. จานนี้ราคา 100












ผัดผักยอดฟักแม้ว .. จานนี้ราคา 80
สงสัยอยู่ว่ายอดฟักแม้วแพงเหรอ ..
อยากรู้อีกแล้ว ... แอบจดราคาไว้ดู












เห็ดจานนี้ ..80 ..
มีอย่างหนึ่งที่ไม่ได้ถ่ายรูปไว้ แต่เห็นจากเมนู
เขียนไว้ว่า .. เหลี่ยงเฟิ่นทอด
ดูลักษณะแล้วเหมือนกับ.. เต้าเฟินร์ทอด
ที่ลองทานที่ปาย
ฉันจดชื่อไว้ก่อน ..
ว่าจะลองมาหาข้อมูลดูอีกครั้งว่าชื่ออะไรกันแน่
แต่ในความรู้สึก ชื่อนี้น่าจะถูกต้อง..เพราะอ่านจากเมนูของร้าน


อาหารมื้อนี้ .. เราได้ทานผักแปลกๆหลายอย่าง
เป็นอาหารมื้อแปลกสำหรับเรา
ทานไป ..
ฟังลูกชิ้นเล่าเรื่องอาหารที่เมืองจีนที่ได้ทานมา
ก็นับว่าเป็นมื้อเพลินๆอีกมือหนึ่ง
แต่รสชาติโดยรวมๆฉันไม่ได้ติดใจ ..อิ่มแล้วก็แล้วกันไป









ก่อนเดินทางต่อ พบทานตะวันดอกใหญ่
กำลังโรย ..เสียดายม่ได้เเห็นตอนเบ่งบาน
คาดว่าจะสวยน่าดู



ที่จริงยังมีอีกหลายหมู่บ้านให้เราไปเที่ยวได้อย่าง ...
หมู่บ้านลีซอ หรือ หมู่บ้านไทยใหญ่
แต่พี่ฮาตัดสินใจย้อนกลับทางเก่า โดยบอกว่า
“แวะโป่งเดือดอีกที่แล้วกัน”
แต่เมื่อถึงโป่งเดือดพี่ฮาเปลี่ยนใจอีก
“ไปสวนส้มธนาธรเลยดีกว่า พรุ่งนี้จะได้ขึ้นดอยอ่างขางเลย”
เมื่อเปลี่ยนแผนการอย่างนี้
ที่ตั้งใจว่าจะรับประทานอาหารเย็นที่..
วิวสวยที่สุดในเชียงใหม่ “ผาลาดตะวันรอน”
จึงเป็นอันว่าทำไม่ได้
เราจะกลับมาไม่ทัน

เรามุ่งหน้าสู่อำเภอฝาง เพื่อไปสวนส้มธนาธร
เราไปถึงฝาง .. แต่ไม่ถึงสวนส้ม

กระซิบ 1 : ไปไม่ถึง ..
แต่ไม่ได้หมายความว่า .. ไม่ได้ไป



กระซิบ 2 :ซีรี่ย์เรื่องนี้ .. เขียนเพื่อความบันเทิง
ภาษาที่ใช้ ถ้า .. ไม่สุภาพ ..ก็นะ .. มันไม่เพราะ ..ก็แค่นั้น ..
ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยสำหรับ เดอะแกงค์ที่ไปด้วยกัน ..
เพราะผู้เขียนได้กำจัดผู้ที่เกี่ยวข้อง ให้ .. ไม่ต้องเกี่ยวข้อง
กระทั่งเหลือตัวละครหลักแค่ 12 คนบนรถตู้
(พวกนายจะเข้าใจไหมว่า..ถ้าเขียนเรื่องจริงทั้งหมด
ผู้เขียน .. ไม่มีปัญญา)
ชื่อตัวละครทั้งหมด .. ไม่มีอยู่จริง .. แต่เรื่องทั้งหมด..
คือการเดินทางช่วงวันที่ 20-26 พย. 53
ทริป :: นครศรีธรรมราช-สุโขทัย-เชียงใหม่-แม่ฮ่องสอน

ภาพทั้งหมด .. จาก 6 กล้อง ..ใครถ่ายบ้าง .. คนถ่ายเท่านั้นที่จะรู้
ถ้าเป็นรูปหมู่ .. คนที่หายไปคือคนถ่าย
แต่ภาพบุคคลไม่ได้รับอนุญาตให้มีส่วนร่วมในซีรี่ส์เรื่องนี้
ผู้เขียนก็ .. ไม่เห็นจะง้อ ..

ความทรงจำดีดีมีไว้เก็บ .. ไปเที่ยวกับดี.นะคะ :)

Create Date : 07 มกราคม 2554
Last Update : 7 มกราคม 2554 17:21:34 น.		50 comments
Counter : 3493 Pageviews.
Share Tweet