เจ้าถิ่น ณ เมืองปายมากมายจริงๆ
บางตัวเฝ้ามองพวกเรากลางวัน
บางตัวแอบดูยามค่ำคืน ..
ไม่รู้ว่าจะปวดหัวกับคลื่นมนุษย์กันไหม
หรือว่าคุ้นเคย จนไม่รู้สึกอะไรแล้ว











สีสันของ .. ปาย ..
มีหลายคนว่า .. จัดจ้านขึ้น
ในความจัดที่มากขึ้นนั้น
มีทั้ง ชอบ .. ไม่ชอบ
มีทั้งมาอีก .. ไม่มาแล้ว
ต่าง ต่างความคิดกันไป

สำำหรับฉัน .. ได้มา ก็ มา
มาไม่ได้ก็ .. ไม่มา
ความรู้สึก ไม่ถึงกับว่า โหยหา .. ต้องมาอีกให้ได้
หรือรู้สึกแย่กระทั่ง .. ไม่มาอีกแล้ว

ฉันเป็นคนที่อยู่ตรงกลางแล้วกัน
สำหรับความคิด 2 ฝั่ง ที่ผู้คนรู้สึกต่อ ปาย


























บรรยากาศถนนคนเดิน หรือที่เรียกอย่างเป็นทางการ
"ถนนคนปาย"
ก็ .. ตลาดนัดนั่นแหละ
เป็นตลาดนัดขายเสื้อผ้า ขายของที่ระลึก
พี่เฮบอกว่าจะอ้วกเป็นเสื้อยืด เพราะมันมากมายมหาศาล
เสื้อยืดจากพื้นที่ราบ
ถูกนำมาจำหน่ายบนที่สูงมากอย่างไม่น่าเชื่อ
ฉันว่าที่ตลาดร้อยปีสามชุก สุพรรณฯเยอะแล้ว ..
ที่นี่เยอะกว่าอีกหลายเท่า

เหตุเพราะเราตาลายกับเสื้อยืด
เราก็เลยไม่ค่อยถ่ายรูปเสื้อยืด
แต่เราไปถ่ายของที่ระลึกอื่นๆ
.. ลายตามากกว่าเดิมอีก ..


ที่นี่ ..
เป็นที่จำหน่ายของโหลที่ระลึก ..
มากที่สุดในประเทศไทยหรือเปล่าหนอ ..ฉันแอบสงสัย


แต่ิ่สิ่งหนึ่งที่มองเห็นได้ชัดเจนที่สุด
สินค้าที่เราได้เห็น ขายแค่คำว่า ป า ย ..เท่านั้นเอง

































แต่เมื่อมองไปที่ .. ศิลปะ
หลายสิ่ง ..ถูกตกแต่งให้ออกมา ในรูปแบบต่างต่าง
ทำให้ ..
ป า ย .. น่าหันกลับไปมองอยู่ตลอดเวลา
กับ .. หลากหลายไอเดีย
ที่ถูกนำมาทำให้ปายน่าประทับใจ
..และ ..มันก็เป็นเช่นนั้นนั่นเอง







































เมื่อมา ปาย
สิ่งที่ลูกชิ้นไม่ยอมพลาดก็คือ ..
มาปาย .. ต้องส่งโปสการ์ดกลับไปหาเพื่อน
ร้านขาย โปสการ์ด จึงเป็นเป้าหมายหลัก
พวกเราพลอยได้เลือกชมความน่ารักแบบต่างๆไปด้วย











ตามร้านต่างๆ ไม่เพียงแต่ขายโปสการ์ด
ยังมีอุปกรณ์อำนวยความสะดวกให้ด้วย









แต่ก็กำชับกันก่อนว่า ..







ลูกชิ้นทำตามสิ่งที่ถูกกำชับไว้
แต่ตัดสินใจยังไม่เขียนอะไรในเวลานี้
เพราะไม่อยากให้คนอื่นๆคอย จึงได้แต่ซื้อ
.. เอาไว้ไปเขียนก่อนนอน
ก่อนออกจากร้านไม่วายกังวล
"ก่อนออกจากปายพรุ่งนี้ เตือนด้วยนะ
ถ้าเค้าไม่ได้ส่ง ..ไม่งั้นเค้าจะร้องไห้ด้วย"

อู๊ววววว .. คำขู่น่ากลัวจริงๆ

พอหลุดมาจากร้านขายโปสการ์ดได้ เราเริ่มมองหาของกินกันต่อ
เวลาที่เราเจอร้านขายอาหาร เราจะเป็นไทยมุง











ร้านนี้ขายข้าวซอย และ เต้าเฟินร์ทอด
เขียนติดไว้ว่า ..
เต้าเฟินร์ทอด เป็นอาหารจีนยูนนานดั้งเดิม









ลองซื้อมาทาน .. รู้สึกเหมือนทานเฟรนช์ฟราย
จิ้มกับน้ำจิ้มซีฟู้ด









ไม่อร่อย แต่ก็แปลกดีล่ะ ..
ชิมแล้วเราก็เดินต่อไป ..

กระซิบ 1 : เวลาเดินด้วยบรรยากาศเพลิน .. เพลิน
เราจะไม่เมื่อย
พอหายเพลิน โอ๊ยยยยยย



กระซิบ 2 :ซีรี่ย์เรื่องนี้ .. เขียนเพื่อความบันเทิง
ภาษาที่ใช้ ถ้า .. ไม่สุภาพ ..ก็นะ .. มันไม่เพราะ ..ก็แค่นั้น ..
ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยสำหรับ เดอะแกงค์ที่ไปด้วยกัน ..
เพราะผู้เขียนได้กำจัดผู้ที่เกี่ยวข้อง ให้ .. ไม่ต้องเกี่ยวข้อง
กระทั่งเหลือตัวละครหลักแค่ 12 คนบนรถตู้
(พวกนายจะเข้าใจไหมว่า..ถ้าเขียนเรื่องจริงทั้งหมด
ผู้เขียน .. ไม่มีปัญญา)
ชื่อตัวละครทั้งหมด .. ไม่มีอยู่จริง .. แต่เรื่องทั้งหมด..
คือการเดินทางช่วงวันที่ 20-26 พย. 53
ทริป :: นครศรีธรรมราช-สุโขทัย-เชียงใหม่-แม่ฮ่องสอน

ภาพทั้งหมด .. จาก 6 กล้อง ..ใครถ่ายบ้าง .. คนถ่ายเท่านั้นที่จะรู้
ถ้าเป็นรูปหมู่ .. คนที่หายไปคือคนถ่าย
แต่ภาพบุคคลไม่ได้รับอนุญาตให้มีส่วนร่วมในซีรี่ส์เรื่องนี้
ผู้เขียนก็ .. ไม่เห็นจะง้อ ..

ความทรงจำดีดีมีไว้เก็บ .. ไปเที่ยวกับดี.นะคะ :)

Create Date : 03 มกราคม 2554
Last Update : 3 มกราคม 2554 15:56:36 น.		38 comments
Counter : 1809 Pageviews.
Share Tweet