"ภาระที่เต็มใจแบก"
 
 

"ภาระที่เต็มใจแบก"

 

วันที่แม่ จากไป ใจลูกเจ็บ
มันหนาวเหน็บ เปล่าเปลี่ยว เหลียวไม่เห็น
จะไปตาม หาแม่ แสนยากเย็น
แม่ไม่ได้ จากเป็น แต่จากตาย

แม่เจ็บป่วย เรื้อรัง มานานปี
ลูกก็มี งานการ เป็นเป้าหมาย
หวังหาเงิน ให้ได้มาก อยากสบาย
จนหลงลืม แม่ไป เป็นครั้งคราว

แม่อดทน ไม่บ่น ไม่ต่อว่า
ลูกจะไป จะมา ไม่สืบสาว
ไม่โกรธเกรี้ยว ดุด่า หาเรื่องราว
ขอเพียงลูก ส่งข่าว ยังอยู่ดี

เงินไม่มี แม่ยื่นให้ ได้ทุกเมื่อ
คอยเอื้อเฟื้อ เกื้อกูล เพิ่มพูนศรี
ให้ลูกรัก ได้ทุกอย่าง ที่อยากมี
ถึงเป็นหนี้ เป็นสิน แม่ยินยอม

คิดย้อนหลัง กลับไป วันก่อนเก่า
ใจวูบเหงา เห็นภาพ แม่ผ่ายผอม
แม่อดมื้อ กินมื้อ ด้วยอดออม
เก็บเงินพร้อม ส่งลูก โรงเรียนดี

น้ำตาไหล พรูพร่าง ครางสะอื้น
ทั้งหลับตื่น เห็นภาพแม่ บนเก้าอี้
ชะเง้อมอง ที่ประตู ทุกนาที
เมื่อไหร่ ลูกตัวดี จะกลับมา

เห็นแม่รอ ลูกชัก สีหน้าปั๊บ
มานั่งคอย ลูกกลับ ทำไมหนา
ลูกโตแล้ว แม่ไม่ต้อง ข้องอุรา
อย่าอ้างว่า ห่วงหา น่ารำคาญ

แม่รู้ดี ว่าแม่ นั้นแก่เฒ่า
ไม่ควรเฝ้า วุ่นวาย กับลูกหลาน
เขาเติบใหญ่ เกินไป ไม่ต้องการ
คำทัดทาน สอนสั่ง ฟังระคาย

คำโบราณ ขานไข ไว้เข้าท่า
ว่าบุตรเป็น พันธนา หนักเหลือหลาย
ที่พ่อแม่ ต้องแบก ไว้ข้างกาย
ดุจเจ้ากรรม เจ้านาย เจ้าชีวา

มนุษย์นี้ มีลูก ผูกใจรัก
ถึงภาระ จะหนัก เท่าภูผา
ก็เต็มใจ รับเอาไว้ ไม่ฉันทา
เสน่หา อาทร ไม่คลอนคลาย

ชีวิตนี้ พลีเพื่อลูก ผูกร้อยรัด
ไม่อาจตัด สายสวาท ให้ขาดหาย
แม่รักลูก ผูกพัน จนวันตาย
ชีพสลาย กายลงโลง จึ่งเลิกรา 



ผู้ประพันธ์ : ดอยสะเก็ด

 



Create Date : 15 ธันวาคม 2567
Last Update : 15 ธันวาคม 2567 19:17:28 น.
Counter : 213 Pageviews.

5 comments

ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณหอมกร, คุณปรศุราม, คุณฟ้าใสวันใหม่, คุณสองแผ่นดิน, คุณ**mp5**, คุณอาจารย์สุวิมล, คุณปัญญา Dh, คุณmultiple, คุณEmmy Journey พากิน พาเที่ยว, คุณThe Kop Civil, คุณโอพีย์, คุณสายหมอกและก้อนเมฆ, คุณSweet_pills, คุณtoor36

  
คิดถึงแม่อย่าลืมทำบุญให้แม่บ่อยๆ ค่ะคุณตุ้ย

โดย: หอมกร วันที่: 15 ธันวาคม 2567 เวลา:20:35:32 น.
  
แวะมาเยี่ยมและส่งกำลังใจครับ
โดย: **mp5** วันที่: 16 ธันวาคม 2567 เวลา:10:05:36 น.
  
สวัสดี จ้ะ น้องดอยสะเก็ด

อ่านกลอนรำพึง รำพัน ถึงความรักของแม่ และบางครั้งเราก็ไม่
ค่อยเข้าใจ เห็นความรัก ความห่วงใยของแม่ เป็นเรื่องน่ารำคาญไปบ้าง
เถียงแม่บ้าง แต่เวลาแม่จากไป เราก็เสียใจ ไม่น่าทำกิริยาเช่นนั้นเลย
ก็ได้แต่เสียใจ มันทำอะไรไม่ได้แล้ว นี่แหละ เรื่องของอารมณ์สำคัญ
ที่สุด จ้ะ ความรักของแม่ยิ่งใหญ่เสมอ จ้ะ

โหวดหมวด งานเขียนฯ
โดย: อาจารย์สุวิมล วันที่: 16 ธันวาคม 2567 เวลา:11:25:32 น.
  
อ่านวันนี้แล้วคิดถถึงแม่เหมือนกันครับ
โดย: The Kop Civil วันที่: 17 ธันวาคม 2567 เวลา:10:37:56 น.
  
ขอบคุณสำหรับกำลังใจค่ะ
โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 21 ธันวาคม 2567 เวลา:9:14:50 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ดอยสะเก็ด
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 57 คน [?]



New Comments
Group Blog
ธันวาคม 2567

1
2
3
4
5
7
8
9
10
11
12
13
14
16
17
18
19
20
21
22
24
25
26
27
29
30
 
 
Friends Blog
[Add ดอยสะเก็ด's blog to your weblog]
  •  Bloggang.com