ถาม-ตอบ ปัญหาสามีนอกใจ



ตั้งแต่เขียนเรื่อง “สามีนอกใจฯ”  ผู้เขียนได้อ่านความคิดเห็นหรือเรื่องราวเกี่ยวกับการนอกใจของสามีมากมาย รวมทั้งที่ส่งมาทางหลังไมค์ และติดต่อทางอีเมล์ เห็นได้ชัดว่ามีผู้หญิงจำนวนมากที่กำลังมีความทุกข์กับปัญหาโลกแตกนี้ และส่วนใหญ่ไม่ค่อยกล้าจะปรึกษาหรือเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ใครฟัง โดยเฉพาะคนรู้จักที่อาจจะเป็นเพื่อนในที่ทำงาน พ่อแม่พี่น้อง ฯลฯ เพราะรู้สึกอาย รู้สึกเสียหน้า ถ้าคนที่รู้เรื่องเป็นคนโชคดีที่ไม่เคยเจอปัญหาแบบเดียวกัน ดังนั้นถ้าไม่จำเป็นจริงๆก้ไม่อยากให้ใครรู้ ต้องเก็บเงียบเอาไว้คนเดียวด้วยความทุกข์ ซึ่งจะทำให้เครียดมากขึน ผู้เขียนจึงอยากจะลองตั้งชมรมขึ้นมาเพื่อให้สมาชิกได้มีโอกาสถ่ายทอดเรื่องที่เกิดขึ้นให้กันและกันฟังแล้วช่วยกันคิดว่าจะแก้ปัญหาต่างๆได้อย่างไรโดยไม่ต้องแสดงตัว เป็นการช่วยกันระดมสมองเพื่อหาทางรับมือกับเรื่องนี้ แม้อาจจะช่วยอะไรไม่ได้มากแต่ก็อาจจะใช้เป็นที่ผ่อนคลายระบายความอึดอัด ความเครียดได้บ้างนะตะ เราจะตั้งชมรมแบบไม่เป็นทางการเรียกว่า “ชมรมภรรยาหญิงที่ถูกสามีนอกใจ” ไปก่อนจนกว่าจะคิดชื่อที่เหมาะสมได้

ผู้เขียนจะขอเริ่มต้นด้วยการนำปัญหาของหลายท่านมาลงเป็นตัวอย่างนะคะท่านผู้ใดมีข้อแนะนำเพื่อนๆด้วยกันก็ตอบมาได้เลยนะคะ ระบุด้วยค่ะว่าตอบปัญหาของใคร
๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑๑

เราเองก็เป็นอีกคนที่เจอปัญหาสามีนอกใจไม่รู้ว่าเค้าทำกับเราได้ยังงัยเค้าบอกเราว่าเราคือผู้หญิงที่ดีที่สุดสำหรับเค้าขึ้นชื่อว่าเป็นผู้หญิงที่ดีที่สุดแต่มาทำกับเราแบบเนียหรอ แต่ความดีเค้าก็มีอยู่เยอะนะเราจึงเลิกกับเค้าไม่ได้ เราเองก็นึกไม่ถึงเหมือนกันว่าเค้าจะทำกับเราได้ ไว้ใจเค้ามาตลอดไม่เคยคิดระแวงเลยจนมาจับได้ ตอนนี้รู้ว่าเลิกกันไปแล้วแต่ก็อดระแวงไม่ได้อยู่ดีเพราะผู้หญิงหลอกเอาเงิน ทุกวันนี้ยังเจ็บไม่หายเลยลืมไม่ลงด้วย สิ่งที่เค้ามันเจ็บมากเลยถ้าเค้ายังกลับมาคบกันอีกจะทำยังงัยดีหละ
โดย คุณเจ็บใจนัก

กำลังมีปัญหาเรื่องสามี นอกใจ วันก่อนกลับบ้านดึก เราโทรหา ก็ว่าเราโทรตาม กลับถึงบ้านตบตีเราจนเจ็บฟกซ้ำหลายที่ ..วันนี้ไม่กลับบ้านเลย ทำใจไม่ได้หรอก สงสารตัวองเหลือเกินทำงัยดีคะ
โดยคุณแมวเหมียว

ฉันไม่แน่นไจว่าสามีนอกไจหรือป่าว ไปหาที่ทำงานบ้างรั้งก้อไม่เจอผู้ญเลย แต่ดิฉันคิดว่ามีอยู่แน่นเพราะท่าทีเขาเปลี่ยนไปไม่ยอมไช้โทรศัพ หาว่าดิฉันชอบถามกวนไจเขาเลยบอกเลิกไช้ดีกวา แล้วอีกอย่างทุกทีเวลานอนเขาก้อมีกอดเราบ้างแต่เดียวนี้เขาไม่กอดดิฉันเลยบ่นว่าร้อนอึกอัดไปไกลแบบนี้ ทุกท่านช่วยตอบได้ไหมว่าเขามีคนอื่นหรือป่าวถ้าจะได้เลิกทุกวันร้องไห้จนไม่รู้จะร้องยังไงอีกแล้ว
โดยคุณเซ็งกับแฟน

อย่างน้อยก็ไม่ได้มีเราคนเดียวที่เป็นแบบนี้ มีผู้หญิงอีกหลายคนที่เจอเหมือนกันเพียงแต่ความเร็วร้ายอาจต่างกันไปเข้าใจความรู้สึกคนที่มีปัญหานะว่าอยากหาคนที่เราคุยด้วยแล้วสบายใจ บางครั้งถึงเราก็จะได้สบายใจขึ้นกว่าไม่มีเพื่อนคอยคุยด้วย..ทำไมผู้ชายถึงคิดไม่ได้นะ ทั้งที่เป็นพ่อคนแล้ว
โดย:คุณเพื่อลูก
ร้สึกเลยว่าการที่โดนนอกใจมันเป็นอย่างไร ทำใจไม่ได้ และเมื่อร้ว่าเค้าไปรักคนอื่นทำให้ยิ่งโทษตัวเองว่าทำผิดอะไร ที่ผ่านมาเสียสละทุกอย่าง ให้ได้แม้กระทั่งชีวิต แต่ยังถูกทำร้ายจากคนที่เราคิดว่าเขารักเราที่สุด
โดย:คนถูกสวมเขา

อยากบอกผู้ชายว่าผู้หญิงไม่ได้โง่แต่ยอมโง่
โดย: ติ๊ก

สามีแอบนอกใจหลายครั้งแล้วครั้งแรกที่รู้ มันเจ็บปวดมากเสียใจร้องให้จนแทบไม่มีน้ำตาจะไหล แต่พอมาครั้งหลังเริ่มใช้ธรรมะเข้ามาบำบัดจิตใจ เริ่มรู้สึกดีขึ้น คิดเสียว่าชาติที่แล้วเราคงไปทำกรรมกับเค้าไว้ชาตินี้เค้าจึงเอาคืน ก่อนนอนไหว้พระสวดมนต์อโหสิกรรมให้พร้อมทั้งแผ่เมตตาให้ตัวเราเองรวมทั้งสามี และผู้หญิงคนนั้น ตอนนี้รู้สึกสบายใจขึ้น โดยเอาลูกเป็นกำลังและแรงใจให้สู้ต่อไป สู้ๆนะสาวๆที่โดนนอกใจ เพราะถ้าเค้าทิ้งเราไปเราอาจพบกับคนใหม่ที่เป็นรักแท้ของเราก็ได้
โดย: ดอกหญ้า

รู้สึกมันแย่มาก เหนื่อย สับสน วุ่นวายพอสมควร แต่ก็ยังทำใจไม่ได้เลย รู้แต่ว่าเมื่อไหร่เขาจะตายซักที
โดย: โอ๋

เมื่อไหร่มันจะตายซักทีสัตว์ตัวผู้จะได้จบ ๆ กันไปแต่ขอให้จบแบบให้เขาตายมันถึงไปทำบาปกับใครไม่ได้อีก
โดย: ระย้า

ฉันก็โดนสามีนอกใจเหมือนกันมันนานมากแล้วที่เขาทำกับฉัน5ปีแต่แนแต่งงานกับเขา11ปีแล้วฉันรักเขามากและแนจะยื้อเขาไว้แบบนี้สักพักแล้วค่อยเริ่มชีวิตใหม่กับลูก โดย: CHA

สามีนอกใจแถมยังมีลูกกับเมียน้อย ทุกวันนี้็อยู่อย่างทรมาน เมื่อไหร่จะหมดเวรหมดกรรมสักที ได้แต่เอาธรรมมะเข้าข่มใจ สวดมนต์อโหสิกรรมให้เขาทั้งสองคนสามปีมาแล้ว จะทำอย่างไรดี
โดย: aaa

เจอมากับตัวถึงรู้ค่ะ สดๆร้อนๆ ทำอะไรไม่ถูกเหมือนกันที่ได้รู้ความจริง ขอแค่เรามีสติอยู่กับตัวค่ะ สติมาปัญญาเกิด โดย: แม่ลูก 2

ทรมานมากเขาบอกรักว่ารักผู้หญฺงคนนั้นมากเขาขอเลิกกับเรา
โดย: ศูภนุช

สามีเล่นmหาผู้หญิงขายบริการ (เด็ก ๆ นักศึกษา) หลายคน หลายครั้ง นัดเจอกัน เรารู้มานานแล้วไม่พูดอะไร แล้วคุย m กันเป็นยังไง มีความสุขมาก เมื่อไหร่พี่จะซื้อหนูอีก จนเราคิดว่าเราควรพูด พอพูดก็เป็นเรื่อง ว่าเราไม่จำเป็นต้องรู้ไปทุกเรื่อง ต่อไปนี้จะทำแบบไม่ปิดบัง เราไม่ได้ทำงานเป็นแม่บ้าน เลี้ยงลูก เรื่องเงินทองสามีไม่เคยขาด มันเหมือนเราไม่มีคุณค่า ตอนนี้เราเฉยไว้ สามีก็เฉย ไม่พูด บ้านเงียบ สงสารลูก อยากร้องไห้ แต่ไม่มีน้ำตา
โดย: ไร้นาม

ตอนนี้เราก็สับสนเหมือนกัน เพื่อนบอกว่าสามีพาผู้หญิงอื่นมานอนที่บ้าน ครั้งละ 2-3 วัน(สามีเราทำงาน ตจว.)แต่สามียังเหมือนเดิมกับเราทุกอย่าง บอกรักเราคนเดียว คาดคั้นก็ไม่ยอมรับ เราเหนื่อยเหลือเกิน เราไปบ้านเค้าก็เห็นหลักฐานของผู้หญิงเหมือนกัน ตอนนี้เครียดมาก ทำไงดี
โดย: kk

อยากจะบอกคุณ kk ว่าอย่าไปคาดคั้นถามเขาเลยค่ะ เขาไม่รับก็ดีแล้ว ลองถามใจตัวเองดูว่าถ้าเขาเกิดรับขึ้นมาว่าเป็นเรื่องจริง คุณจะทำอย่างไรคะ ขอบอกจากประสบการณ์เลยนะคะว่าจะยิ่งเจ็บปวดมากกว่าเก่า ถ้าเขารับคุณก็จะยิ่งอยากรู้มากขึ้นไปเรื่อยๆ ถ้ารู้แล้วสามารถตีแตกเขาได้ก็สมควรรู้ แต่ถ้าทำไม่ได้ก็อย่ารับรู้ดีกว่า ถ้าเขารับว่าจริง คุณก็คงขอร้องให้เขาเลิกกับผู้หญิงคนนั้น ซึ่งเขาก็อาจจะรับปาก แต่จะเลิกหรือไม่คุณก้ไม่มีทางรู้ เพราะสามีคุณอยู่ต่างจังหวัด ไกลจากคุณนะคะ ถ้าเป็นไปได้คุณก็ควรจะย้ายไปอยู่กับเขาเสีย เรื่องอาจจะจบลงด้วยดีก็ได้ค่ะ มีอะไรก็เขียนมาอีกนะคะ ขอเอาใจช่วยให้เข้มแข็งค่ะ
ดอยสะเก็ด

เป็นเหมือนlinboom เลยค่ะ..สามีเริ่มนอกใจแต่เราจับได้ก่อน..ยังไม่ถึงกับไปมีอะไรกัน..แต่เริ่มคบกันแล้ว..มันปวดใจบอกไม่ถูก..รู้แต่ว่าทำยังไงมันก็ไม่ลืมเสียที....ถึงเขาจะพยายามทำดีแค่ไหนมนก็ไม่ลืม..ขนาดผ่านมาหลายปีแล้วก็ไม่ลืม..บางครั้งคิดขนาดว่าอยากจะตาย ๆๆ ไปให้พ้นๆ..เพราะหลังจากคราวนั้นเขาก็ต้องยิ่งระวังตัวขึ้นจับผิดยากขึ้น..พยายามจะทำเหมือนทุก ๆ คนแนะนำคือให้ลืมซะอย่ารื้อฟื้นให้มันจบไป..แต่มันเหมือนแผลเป็นกลางใจ..ที่เวลาสะกิดนิด ๆ ก็จะรู้สึกเสมอ..เวลานึกถึงทีไรยังเจ็บทุกครั้งง.เพราะสามีเป็นคนดีมาก...ทำดีกับเราตลอดจนไม่เคยคิดระแวง..พอเกิดเรื่องขึ้นมันเหมือนโลกทั้งใบทลายลงต่อหน้า..ไม่รู้ว่าจะดำรงชีวิตอยู่กับผู้ชายคนนี้ยังไงต่อดี..มันถึงจะมีความสุขเหมือนเดิม..เล่าแล้วก็เศร้าอีกแล้วค่ะ..
โดย: ดาว IP: 222.123.10.103 วันที่: 22 เมษายน 2552 เวลา:14:31:38 น.

เห็นใจคุณทั้งสองคนมากเลยค่ะ แน่นอนค่ะที่มันต้องเจ็บปวดและยากจะลืม การที่สามีนอกใจมันทำลายความเชื่อมั่นในตัวเราเองและสามีไปหมดหรือเกือบหมด ต่อจากนั้นก็หมดความเชื่อถือในตัวเขา มีแต่ความหวาดระแวง แต่ถึงอย่างไรก็ต้องอยู่ต่อไปให้ได้ค่ะ อย่านึกอยากตายเป็นอันขาด ไม่มีใครในโลกนี้จะสำคัญเสียจนต้องยอมตายเพื่อเขาค่ะ อยู่ต่อไปอย่างสง่างาม แล้ววันหนึ่งโชคดีจะเป็นของคุณค่ะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 23 เมษายน 2552 เวลา:7:30:33 น.

อยู่ด้วยกัน ปีนี้ปีที่ 19 แล้สามีอายุ 46 ดิฉัน อายุ 42 มีลูกชาย 1 คน อายุ 17 ปีแล้วเคยเกิดเรื่องแบบนี้มี 1 ครั้งแล้วตอนลูกยังเด็กอยู่ ไปเช่าห้องให้ ไปอยู่กะเค้า ในวันหยุด วันธรรมดากลับบ้านตี 3 ตี 4 เช้าก็ไปทำงาน จับได้ ไอ้ที่จับไม่ได้อีกแยะแยะ แต่ตอนนี้สามี เริ่ม ติดสาวใหม่อีกแล้ว อายุ 22 คือ สามีไปเที่ยวกะเพื่อนที่ผับ แล้วเจอเด็กคนนี้เข้า มายืนเต้นอยู่ที่โต๊ะข้าง ๆ ที่สามีนั่ง อยู่ที่ผิดสังเกตุคือ ปิดมือถือ ตลอด หรือมือถือดัง จะวิ่งไม่คิดชีวิต เพื่อที่จะมารับโทรศัพท์ แต่เมื่อก่อนไม่เคยสนใจโทรศัพท์ ค่าโทรศัพย์เเพงขึ้นเยอะ พอดิฉีนจับได้ก็บอกว่าแค่คุยทางโทรศัพท์บอกว่าเลิกแล้ว แต่เวลาไปทำงานแอบโทรไปหา แล้วเด็กก็โทรมาพอดีดิฉันรับสาย ก็บอกว่าแฟนพี่บอกว่าดิฉันมาหาเอง มีสามีอยู่ต่างจังหวัด มีลูกติด ดิฉันเสียใจมากเลย ที่สามีไปบอกกับเค้าแบบนี้ แต่สามีบอกว่าไม่ได้พูด แล้วสามีก็บอกว่าเด็กคนนี้อยากได้โน้น อยากได้นี่ เด็กคนนี้สร้างเรื่องขึ้นมาเอง ดิฉันก็บอกไปว่าดิฉันจดทะเบียนสมรสกัน อยากดูไหม ดิฉันจะให้ดู ก็บอกเค้าไปว่าให้เค้าคิดดูให้ดี ต่อไปอนาคต ถ้าเกิดเรื่องกับตัวเองแบบนี้บ้างแล้วจะรู้สึกว่าเป็นอย่างไร อย่ามายุ่งกับคนที่มีครอบครัวเลย ไม่รู้ว่าเค้าจะเชื่อดิฉันหรือเปล่า ส่วนสามีก็บอกว่าจะไม่ติดต่อไปแล้ว ตอนนี้ดิฉันเครียดมาก กินไม่ได้ จิตใจว้าวุ่นไปหมดไม่รู้จะไปปรึกษาใคร อายเค้า เก็บไว้ในใจคนเดียว ไม่รู้ว่าเค้าจะไปนัดเจอกันอีกหรือเปล่า ใครก็ได้ช่วยบอกดิฉันที ว่าดิฉันจะทำอย่างไรไป ดิฉันรักเค้า รักลูก ไม่อยากให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นเลย
โดย: นา IP: 124.121.188.9 วันที่: 23 เมษายน 2552 เวลา:17:49:58 น.

เห็นใจคุณนามากค่ะ ดิฉันเคยเจอปัญหาแบบนี้มาก่อน เคยทุกข์ใจมากๆๆๆๆ ถ้าคุณนาอยากคุยเพื่อระบายก็คุยกับดิฉันได้นะคะ ยินดีรับฟังและให้คำแนะนำเท่าที่จะทำได้ ถ้าอย่างไรให้เบอร์โทรศัพท์ของคุณทางหลังไมค์ก็ได้ค่ะ แล้วดิฉันจะโทร.ไปคุยด้วยตอนนี้ก็ทำใจให้สบายๆไปก่อนนะคะ ไม่มีปัญหาอะไรจะคงที่อยู่หรอกค่ะ มันจะขยับเขยื่อนพัฒนาตัวเองไปเรื่อยๆ แล้วก็จะดีเอง
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 24 เมษายน 2552 เวลา:15:06:17 น

ไผ่ก็คืออีกคนนึงในสมาชิกหลายท่านที่ประสบอยู่ในตอนนี้สามีนอกใจมาตลอดและเนียนมากพอจับได้ขนเสื้อผ้าไปอยู่กับสาวเจ้าซะเลยไหนๆก็รู้แล้วนี่ทำโดยไม่สนใจความรู้สึกของเราและลูกเลยแม้แต่น้อยไผ่กอดลูกร้องไห้มาแล้วเกือบสี่ปีและแล้วเขาก็ขอกลับมาใช้ชีวิตกับครอบครัวใหม่ยอมรับผิดปรับปรุงตัวใหม่อีกครั้งไผ่ดีใจมากที่ครอบครัวมีรอยยิ้มอีกครั้งนึงเมื่อ1.5.09เขาก็เก็บเสื้อผ้าข้าวของออกจากบ้านอีกไผ่งงมากอะไรนี่มันเกิดอะไรขึ้นอีกแล้วหรือตอนนี้ไผ่ไม่คิดอะไรแล้วช่างมันอยากไปก็ปล่อยให้ไปเหนื่อยคงจะหยุดเองไผ่จะไม่ยี้อยุดเขาแล้วเหนื่อนเปล่าๆไผ่ยังมีลูกน้อยที่ต้องคอยดูแลมีตัวเองที่ต้องเอาใจใส่ให้เข้มแข็งผู้ชายคนี้ไม่รู้จักคำว่าพออายุก็เยอะแล้วไม่นานคงจะลงโลงแล้วล่ะไผ่อยู่เฉยๆนิ่งๆไม่รู้ร้อนหนาวกับเขาแล้วเพราะสันดานเขาจริตของผู้ชายคนนี้มีมากผิดปกติสงสารเขาถึงจะถูกเวทนาเขามากๆภาวนาให้เขาไปกันให้ตลอดลอดฝั่งเขาจะได้ไม่ไปก่อกรรมกับหญิงอื่นอีกขอบใจเมียรองที่เอาคนเลวๆออกไปจากไผ่ซะที
โดย: ใบไผ่ IP: 116.58.231.242 วันที่: 3 พฤษภาคม 2552 เวลา:22:52:13 น.

ดีแล้วค่ะคิดถูกแล้วที่ปล่อยเขาไปให้เผชิญชีวิตแปลกใหม่เดียวก็เจอสัจธรรมเองนั่นแหละอย่าไปรั้งเขากลับมาเพราะชีวิตเขาๆยังไม่รักเลยแล้วจะรักทำไมกับลูกเมียรับรองได้เลยคุณไผ่จ๋าไม่นานเกินรอผู้ชายคนนี้จะต้องกลับมานอนร้องไห้ให้คุณเห็นอีกเป็นกำลังใจให้นะคะคุณเข้มแข็งมากนับถือความเป็นนักกีฬาของไผ่นะต้องอย่างนี้ซิถึงเรียกว่าแน่จริงกล้าได้กล้าเสียคนเช่นนี้แหละพวกเมียน้อยกลัวๆคนใจถึง5555555
โดย: สนผลัดใบ IP: 116.58.231.242 วันที่: 3 พฤษภาคม 2552 เวลา:23:05:11 น.

สิ่งที่เพิ่มน่าจะชอบหาเรื่อง ทั้งๆ ที่อีกฝ่ายไม่ได้ผิด แต่ก็พยายามยัดเยียดข้อหาให้ดูว่าผิด...(เพราะใจคงคิดสำนึกในความผิดของตัวเองว่าสิ่งที่ทำอยู่เวลานี้ "ผิด" ก็เลยไม่ยอมผิดคนเดียว..ยัดเยียดข้อหาซะเลยให้ผิดด้วยกัน) เพื่อตัวเองจะได้ไม่รู้สึกผิดมาก คงเพราะเวลาไปพูดไปบอกคนอื่นที่รู้เรื่องตัวเองจะได้พูดได้เต็มปากเต็มคำว่า อีกคนไม่ดีอย่างที่คิดมั๊งคะ..แหะๆ คิดเล่นๆ ตามประสาคนช่างคิดแบบกวนๆ ค่ะลุกรี้ลุกรนกะชีวิต...แบบคนอยู่ไม่ติดที่...ต้องไปโน่นไปนี่ ถ้าไม่มีเหตุผลก็ไม่ได้ไป ดังนั้นต้องอ้างเหตุผลทุกครั้งในการไปทั้งที่บางครั้งไม่จำเป็นต้องอ้างเลยจับโกหกได้...น่าจะเป็นแบบนี้นะคะ เข้าใจว่าคนที่นอกใจต้องเป็นคนโกหกเก่งด้วย ถ้าหากอีกคนสังเกตให้ดีไม่หูหนวก ตาบอดนักก็จะจับได้ว่าเค้ากำลังโกหกหรือถ้าจับโกหกสักครั้งหนึ่งได้เมื่อไรให้สันนิษฐานไว้เลยว่าต้องมีครั้งสอง ครั้งสามและต่อๆ ไปแน่นอนค่ะพอสังเขปและกันค่ะ..
โดย: deeplove  วันที่: 30 พฤษภาคม 2552 เวลา:3:25:27 น.

ใช่แล้วค่ะ**เขาทำผิดเพียงครั้งเดียวก็สามารถทำให้เราหมดความไว้ใจไปเลย**ใช่เลยจริงๆๆ**สามีเราพอเราจับได้ก้อบอกว่าเลิกแล้วหันมาเอาอกเอาใจใส่ใจเรามากขึ้น**แต่ว่าเรากลับไม่ซึ้ง ไม่ดีใจ กับการกระทำของเขาเลยแม้แต่นิดเลย**เพราะเหมือนว่ามันแสดงออกมาด้วยการกระทำที่ไม่จริงใจ**เมื่อไหร่เราพ้นทุกข์สักที**ทุกวันนี้เราอยู่บนความระแวงกลัวว่าเขาจะแอบมาคบกันอีก เพราะว่าเขา 2 คน ทำงานที่เดียวกัน**ทำไงดีค่ะเพื่อนๆ **เราอายุ 29 ปี สามีก้อ 29 ปี เช่นกัน จับได้ว่าสามีแอบคบกับน้องในร้านเดียวกันตั้ง 2-3 เดือน เราพึ่งรู้เมื่อไม่กี้วันนี้เอง ยังอยู่ในช่วงทำใจให้ยอมรับเขาอยู่**ช่วยแนะนำเราหน่อยน่ะค่ะ**
โดย: วายแดง IP: 118.172.92.175 วันที่: 28 กันยายน 2552 เวลา:14:10:55 น.

หนูพึ่งเจอกัยตัวเองมา อยากให้พี่ช่วยแนะนำหนูหน่อยค่ะ ว่าต้องทำไงดีไม่เคบพบเจออะไรที่มันเลวร้ายแบบนี้**ต้องทำตัวแบบไหนดี
โดย: วายแดง IP: 118.172.92.175 วันที่: 28 กันยายน 2552 เวลา:14:29:52 น.

น้องวายแดงคะ ถ้าอยากคุยด้วย ช่วย email มาที่lotuspi2@yahoo.com นะคะ จะให้เบอร์โทรศัพท์ค่ะ ถ้าจะคุยทาง email ก็ได้ค่ะ จะได้รู้รายละเอียด
โดย: ดอยสะเก็ด  วันที่: 28 กันยายน 2552 เวลา:20:58:32 น.

สงสารคุณวาแดงจังเลย สามี ของวาดีก็เริ่มจะมีนิสัยแปลกขึ้นทุกวันเหมือนกันค่ะ รูสึกมันจะมีรางบอกยังไงไม่รู้ค่ะทำอาไรวาดีเองดูผิดไปหมดในสายตาของเขา ทั้งๆๆที่เราก็อยู่กินกันทาจนได้ลูก 2 คน วาดีเองก็สับสนเพราะตอนนี้คนที่เขามักเปรียบเทียบล่ะหว่างวาดีเขาเข้ามาอยู่ใกล้มากจนแทบพูดไม่ออก เขาเข้ามาพักกับพี่สาวของแฟนน่ะค่ะส่วนคนของเราวันไหนที่เขาคนนั้นมารู้สึกจะไม่อยากอยุ่กับลูกกับเมีย ตอนแรกๆๆก็ไม่สนใจหรอกค่ะแต่มันบ่อยจนน่าสงสัยนี่น่ะสิค่ะ ที่สำคัญโกหกขึ้นเรื่อยๆ จนวาเองไม่รู้จะทำยังไงสับสนไปหมด ใครก็ได้ ช่วยวาดีที0868740617
โดย: ภัทรวดี IP: 222.123.203.184 วันที่: 30 กันยายน 2552 เวลา:22:38:33 น.

เจอกลับตัวเองพูดไม่ออกบอกใครไม่ได้...สามีเราเขาเป็นคนดีมาก เราแต่งงานกันมา 7 ปี มีลูก 1คน ตลอดเวลาไม่เคยคนระเวงสามีเลย มีวันหนึ่งสามีบอกว่ามีเพื่อนเก่าตอนสมัยเรียนด้วยกันเขามีปัญาหาปรึกษาเรื่องครอบครัวและก็ติดต่อกันมาเรื่อย ๆ มีSMS ให้กันหลายครั้ง และได้ทำงานร่วมกันหลายหน เขาบอกว่าเป็นเพื่อนกันเฉย ไม่มีอะไรกันจนวันนั้นมีSMSเข้ามา บอกว่ามคนเหงารออยู่เบอร์นี้ เปิดอ่านทำอะไรไม่ถูก ..ปิดเรามาตลอดทำรายความไว้ใจจนหมด เขายอมรับเค่เพื่อน จะไม่ติดต่อ  โ
ดย: วันวาน IP: 118.172.128.199 วันที่: 13 ตุลาคม 2552 เวลา:14:51:29 น

สามีหายไป2วันแล้วไม่รู้ว่าไปไหนอยู่ดีๆเขาก็หายไปทั้งที่ไม่ได้ทะเลาะกันเลยก่อนจะหายไปยังโทรมาบอกอยู่เลยว่ากำลังกลับถึงบ้านแล้วก็ติดต่อไม่ได้เลยแต่เมื่อคืนส่งข้อความมาว่าเดี๋ยวพรุ่งนี้กลับไม่รู้จะกลับหรือปล่าวสรุปแล้วเขาทำอะไรกันแน่ปกินเหล้ากับเพื่อนแล้วไม่กลับหรือมีใหม่นะ

โดย: ปอ IP: 125.27.222.85 วันที่: 14 ตุลาคม 2552 เวลา:16:55:36 น. เป็นกำลังใจให้ทุกคนค่ะ เรื่องเลวร้ายทั้งหมดนี้สักวันมันจะเป็นสิ่งที่ทำให้เราแข้มเข็งได้...เราเคยเสียใจเพราะเรื่องแบบนี้มาแล้ว...แล้วก็ผ่านมันมาได้ อดีตสามีเรามันเลวแบบครบถ้วนเลยหละทุกข์แบบสุดขีดมาแล้ว เรายังอย่สุขสบายดีในวันนี้
โดย: ก้ามปู IP: 113.53.206.240 วันที่: 18 ตุลาคม 2552 เวลา:12:57:19 น.

อยู่กับสามีมา 12 ปี เค้าไม่เคยทำเรื่องอะไรให้เราทุกข์ใจเลย จนมาเมื่อประมาณปลายเดือนสิงหาคม 52 เค้าต้องไปสัมนาต่างจังหวัด 3 คืน เราก็ไว้ใจเค้าตลอด หลังจากกลับมาเค้าก็ไม่เคยทำอะไรให้ระแวงในตัวเค้าเลย จะมีก็แต่ว่าซื้อซิมโทรศัพท์มาใหม่ แต่เราก็ยังไม่คิดอะไรคิดแค่ว่าอีกเบอร์สัญญาณคงจะไม่ดี แล้วเค้าก็จะชอบเอาเรื่องเจ้านายมีกิ๊กมาเล่าให้ฟังบ่อย ๆ แล้วเค้ายังพูดอยู่ตลอดเวลาว่าไม่ชอบเรื่องแบบนี้เลย จนเวลาผ่านมาประมาณเกือบ 2 เดือน (13 ตุลาคม) มีคนโทรเข้ามาหาเขา แต่เค้าไม่ยอมรับสาย เค้าบอกเราว่าเพื่อนเค้าเมาแล้วก็ชอบโทรมาแหย่เสมอ เค้าบอกแบบนี้บ่อยมาก เราเองก็ไม่เคยสงสัยหรือระแวงอะไรเลย จนคืนนี้แหละที่มีเสียงโทรศัพท์ดังบ่อยมาก เราเลยให้ลูกชายเรารับ แล้วก็มีเสียงผู้หญิงขอสายเค้า พอเค้ารับ เค้าก็ถามว่าแล้วตัวเองอยู่ที่ไหน แล้วเค้าก็วางไป พอเราถามว่าใคร เค้าก็บอกว่าไม่รู้เหมือนกัน คงโทรผิด เราก็คั้นเอาความจริง เค้าก็ไม่พูด จนโทรศัพท์ดังอีกครั้ง เราก็รับแล้วผู้หญิงคนนั้นก็บอกเราว่าขอคุยกับเค้า แล้วบอกกับเราว่าเป็นภรรยาของเพื่อนเค้า เราก็เรียกเค้ามาคุย (ไม่คิดระแวงเลย) พอเค้าคุย เค้าก็เดินออกไปนอกบ้าน เราเดินตามไป ได้ยินเค้าถามอีกว่าตัวเองอยู่ที่ไหน แล้วไปโกหกอะไร โกหกเมื่อไหร่ แล้วเราก็ได้ยินเสียงผู้หญิงคนนั้นร้องไห้ เราจึงแย่งโทรศัพท์มาแล้วถามไปว่าเค้าเป็นใคร เท่านั้นแหละ เหมือนฟ้าผ่าลงกลางใจ ผู้หญิงคนนั้นบอกว่า เค้าก็เป็นเมียเหมือนกัน หลังจากนั้นเราก็ทะเลาะกันตลอด แต่ผู้หญิงคนนั้นก็โทรเข้ามา แล้วเยาะเย้ยเราว่าวันนี้สามีเราเอารถไปรับเธอไปนอนด้วย แถมเธอบอกด้วยว่าเธอติดใจลีลาของสามีเรามาก ส่วนเราร้องไห้แทบจะขาดใจ สามีเราก็ร้องไห้ แล้วเค้าก็ก้มลงกราบเท้าเรา ขอโทษเรา แล้วก็สารภาพทุกอย่าง ว่าเค้าพลาดไปเผลอไปแค่ 2 เดือน เค้าผิดไปแล้ว แล้วเค้าจะไม่ทำอีก เราขอเลิกกับเค้าเพื่อให้เค้ากลับไปหาผู้หญิงคนนั้น แต่เค้าบอกว่าถ้าเราเลิกกับเค้า เค้าจะยอมตาย เค้าจะไม่ยอมไปไหน หลังจากนั้นผู้หญิงคนนั้นก็โทรมาอีก สามีเราก็ตะคอกเธอไปว่าไม่ต้องมาย่งกันอีก จบกันที จากนั้นเราก็ไม่เห็นเค้าพกโทรศัพท์ติดตัวอีกเลย เป็นระยะเวลากว่า 10 วันแล้วที่เกิดเรื่อง แต่เราก็ลืมมันไม่ได้ซักที เรายังร้องไห้ทุกวัน เราไม่เคยเชื่อใจเค้าเลย เราจะทำยังไงดี มันช่างทรมานเหลือเกิน เพราะเรารู้มาว่า ช่วงระยะเวลาแค่ 2 เดือน แต่สามีเราก็ส่งเสีย เลี้ยงดู ซื้อของอะไรต่าง ๆ ให้เธอมากมาย เราจะทำยังไงดี เราควรจะให้โอกาสเค้าหรือไม่ แต่เรารักเค้ามากนะ
โดย: ความเจ็บปวด IP: 111.84.44.168 วันที่: 24 ตุลาคม 2552 เวลา:19:58:02 น.
คุณความเจ็บปวดคะ ถ้ายังรักเขาอยู่และเขาก็ไม่เคยทำผิดมาก่อนก็อภัยให้เขาเถิดค่ะ เท่าที่อ่านดูแล้วผู้หญิงคนนี้ก็คงไม่ใช่ผู้หญิงดีอะไร เพราะพฤติกรรมที่ใช้จิตวิทยายั่วให้คุณโกรธเป็นสิ่งที่ผู้หญิงรอบจัดประสพการณ์สูงถนัดาค่ะ ภรรยาทุกคนฟังแล้วก็ต้องคลั่งด้วยกันทั้งนั้น แต่คุณต้องตั้งสติให้ดีนะคะ ต้องรู้ว่านั่นเป็นกลยุทธอย่างหนึ่งของพวกเมียน้อยหรือนางบำเรอ เขาต้องการทำให้คุณโกรธและหึง เพื่อจะได้ทะเลาะกับสามี เมื่อบ้านมีแต่เรื่องร้อนหูร้อนใจเขาก็ต้องออกจากบ้านไปหาคนที่ทำให้เขาสบายใจ คุณต้องทำเฉยๆ อย่าไปซักไปถามสามีว่าจริงหรือเปล่า ฝ่ายโน้นเขารอฟังผลอยู่นะคะ ถ้ารู้ว่าได้ผลที่ยั่วคุณสำเร็จเขาก็จะมีกลยุทธใหม่มาแสดงอีก ใจเย็นๆ ตั้งสติแล้วก็หุบปากเงียบเอาไว้คอยสังเกตเงียบๆนะคะ แล้วเขียนมาเล่าให้เพื่อนๆในชมรมฯนี้ฟัง เผื่อจะช่วยให้คำปรึกษากันได้นะคะ ขอให้สู้ด้วยสติค่ะ อย่าลืมว่า “สติมา...ปัญญาเกิด” นะคะ
โดย: ดอยสะเก็ด

คุณแนะนำได้ถูกใจนะคะ ทุกอย่างที่คุณแนะนำถ้ามีเงินพอก็ควรทำ อย่างน้อยที่สุดก็เรียกความมั่นใจของเรากลับคืนมา อีกข้อหนึ่งคือ ต้อง ฆ่าเวลาที่ว่างให้หมดไป และให้เกิดประโยชน์สูงสุดกับตัวเองอาจจะเริ่มเรียนอะไรสักอย่างเพื่อสร้างรายได้เพิ่ม หรือเรียนเพื่อเพิ่มศักดิ์ศรีให้ตัวเองผู้ชายส่วนมากชอบผู้หญิงเก่ง รวย และมีจริตเล็ก ๆเราไม่จำเป็นต้องทำสิ่งเหล่านี้ให้กับผู้ชาย ผู้หญิงก็คิดเสมอว่าเราต้องสร้างสิ่งเหล่านี้เพื่อตัวเอง อย่างที่ผู้หญิงสมัยนี้ชอบพูดว่า สวย รวย เลือกได้/p
โดย: พัดลม IP: 71.108.189.227 วันที่: 6 มิถุนายน 2552 เวลา:0:19:21

ด้วยกับคุณพัดลมค่ะ ตอนที่ rewrite หลังเขียนจบจะเอาคำแนะนำของคุณใส่ไปด้วยค่ะ ขอบคุณนะคะ<
โดย: ดอยสะเก็ด  วันที่: 6 มิถุนายน 2552 เวลา:8:51:48 น. /

ขอบคุณนะคะที่เห็นด้วยกับดิฉัน โบราณว่า หนามยอกก็ต้องเอาหยามบ่ง ที่เขียนอย่างนี้มิใช่อยากจะมีสามีใหม่นะคะ แต่ควรรีบหาเพื่อนใหม่ ๆ เอาไว้คบหาพูดคุยกัน อย่าอยู่คนเดียวในโลก (ดิฉันจะร้องให้ทุกครั้งที่โดดเดี่ยว)ดิฉันอายุ 52 ปีแล้วค่ะ แต่รูปร่างยังสวยงามอยู่ดิฉันกำลังคิดจะไปทำศัลยกรรมที่เกาหลี เพื่อเพิ่มความสุขให้ กับใจตัวเองและดิฉันก็ไม่ต้องการรับรู้เรื่องผู้หญิงคนใหม่ของสามี ดิฉันยังคงพูดคุยกับสามีเป็นปกติอยู่ เพียงแต่ไม่ได้อยู่ด้วยกันและคิดว่าพูดคุยกันฉันท์คนเคยรู้จักดีกว่า จะไม่ร่วมนอนด้วย มันขยักแขยงใจชอบกล
โดย: พัดลม IP: 71.108.189.227 วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:10:00:29 น.

คนมันจะไปทำอย่างไรมันก็ไปอยู่ดี อย่าไปสนใจมันเลยปล่อยมันให้ไปดีไปชั่วอยู่ที่ตัวเขา กลับมาดูแลตัวเองให้ดี ดูแลสุขภาพกาย ใจ เรียนรู้สิ่งที่เป็นประโยชน์กับตัวเองดีกว่า มาวิเคราะห์ดูแล้วก็ต้องยอมรับตัวเองดูสภาพหน้าตามันเปลี่ยนแปลงไปหมด เนื่องจากวัย และมีความซ้ำซากจำเจเนื่องจากอยู่กันมานาน เราก็เหนื่อยหน่ายกับมันอยู่ตลอดเวลาเหมือนกัน จะไปก็ไปเถอะ แต่มันไม่ยอมออกจากบ้านไป และไม่ยอมเลิกลา เซ็ง
โดย: pee IP: 222.123.209.5 วันที่: 19 กรกฎาคม 2552 เวลา:5:32:53 น.

ทั้งเปลี่ยนทั้งพูดดีแต่เขายังทำพฤติกรรมเหมือนเดิมทั้งกลับดึกทั้งติดโทรศัพท์ ข้อความของผู้หญิงใหม่ก็ส่งมาหาเขาทุกวัน
โดยคุณ Ou ค

อยากจะบอกคุณ Ou ว่าถ้าคุณทำทุกอย่างแล้วเขาก็ยังไม่ดีขึ้นก็คงต้องเฉยแล้วละค่ะ ผู้ชายบางคนสนุกที่รู้ว่าภรรยาหึง เพราะทำให้เขารู้สึกว่ามีชีวิตชีวาและมีค่า ที่ผู้หญิงสองคนแย่งชิงเขา ลองแกล้งเลิกสนใจเขาบ้างดีไหมคะ พูดกับเขาตามปกติ (เท่าที่จำเป็น) ไม่ต้องซักไซ้ไม่ต้องถาม จะกลับดึกหรือไม่กลับก็ช่าง (ใกล้เวลาที่เขาเคยกลับ คุณก็รีบเข้านอนแล้วแกล้งทำเป็นหลับอย่างสบายใจ ให้เขาคิดว่าคุณไม่ได้รอเขาเลย) จะพูดโทรศัพท์กับใครนานเท่าไรก็เชิญ วันหยุดก็แต่งตัวให้สวยแล้วออกไปข้างนอกโดยไม่ต้องมีเขาบ้าง เขาถามว่าไปไหนก็ไม่ต้องบอก (ทำให้เขาเป็นฝ่ายระแวงบ้าง) แม้อยากจะร้องไห้เสียใจกับพฤติกรรมของเขา ก็ร้องได้แต่อย่าให้เขาเห็น สามีคุณอาจจะงง สงสัย แล้วก็อาจจะพยายามทำตัวให้ดีขึ้นบ้างก็ได้นะคะ เพราะสัญชาติญาณของคนเรามักไม่อยากสูญเสียความรักความศรัทธาของคนที่เคยรักเคยศรัทธาเราไป พูดง่ายๆคือต้องการเป็นคนสำคัญน่ะค่ะ ทั้งหมดนี้คุณอาจจะไม่อยากทำ แต่คงต้องฝืนใจทำบ้างเป็นครั้งคราว ถ้าอยากคุยกับดิฉัน เข้าไปหลังไมค์ หรือที่:lotuspi2@yahoo.com ก็ได้นะคะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 28 กันยายน 2552 เวลา:22:43:12 น.

ติดตามอ่านตั้งแต่ตอนที่1 ถึงตอนที่ 11 ค่ะ อยากบอกว่าตรงกับประสบการณ์ตัวเองทุกตอนเลยค่ะ ถึงแม้ปัจจุบันเรายังอยู่ด้วยกัน คนภายนอกมองมาแล้วอิจฉา แต่เรารู้ชีวิตเราเป็นอย่างไร สามีเป็นอย่างไร ตอนนี้อยู่กับปัจจุบันและอยู่เพื่อตัวเองและลูก ส่วนสามีเป็นแค่ตัวประกอบค่ะ เพราะถ้าเค้าคิดไม่ได้ และยังไม่เลิกนิสัยแย่ๆของเค้า ก็จะไม่ทำอะไรเพื่อเค้าอีก แต่จะทำเพื่อตัวเอง แต่งตัวสวยๆ ไปออกกำลังบ้างบางครั้ง พาลูกไปดูหนังกัน 2 คน โดยที่ให้เค้าไปส่งและรับกลับ พยายามจะไม่ดึงเค้าเข้าร่วมสนุกด้วย (จะโหดร้ายไปรึป่าว ไม่แน่ใจ) แต่ต้องใจแข็งเค้าทำกับเราเจ็บมาก
โดย: คนเคยโดน IP: 118.173.126.56 วันที่: 4 พฤษภาคม 2552 เวลา:16:56:22

ตุณเคยโดนคะ เห็นใจมากค่ะ ใครไม่เคยเจอไม่รู้หรอกว่ามันเจ็บปวดแค่ไหน เขาทำให้เราเสียความมั่นใจในตัวเอง ซึ่งเราต้องพยายามกอบกู้ขึ้นมาให้ได้ ที่คุณทำอย่างทุกวันนี้ถือว่าดีมากนะคะ สร้างความมั่นใจให้ตัวเองด้วยการทำตัวให้สวยงาม มีกิจกรรมส่วนตัวที่ไม่ต้องง้อเขา ไม่เลิกแต่ก็ไม่แคร์ แล้วในที่สุดเขาก็จะเห็นค่าของเราเองแหละค่ะ แต่ถ้าเขาประมาทนานเกินไป สักวันหนึ่งเราอาจจะเป็นฝ่ายที่หมดเยื่อใยกับเขาไปเองก็ได้ อยากจะบอกคุณผู้ชายทั้งหลายว่า อย่าประมาทนึกว่าภรรยาเป็นของตาย ที่จะรอให้คุณกลับมาตายรัง หลังจากหมดสนุกข้างนอกแล้วนะคะ อย่ารอจนสายเกินไปเลยนะคะ คุณอาจจะเป็นฝ่ายเสียใจก็ได้เมื่อถึงตอนนั้น
โดย: ดอยสะเก็ด  วันที่: 4 พฤษภาคม 2552 เวลา:21:30:40 น.

ก็เป็นอีกคนนึงนะคะที่จะเหตุการณ์แบบนี้ เมื่อก่อนเคยร้องไห้ฟูมฟายเวลาที่เค้าไป อยากให้เค้ากลับมารักเราแต่ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุเพราะค้าก็ไม่เคยสนใจอะไรเลยเค้ามีความสุขกับผู้หญิงของเค้าแต่เราต้องมานั่งทุกข์ใจร้องให้แต่ตอนนี้มีลูกคิดอะไรได้มากขึ้น ปล่อยเค้าไปเค้าอยากจะทำอะไรก็ปล่อยเค้าเพราะไม่เคยห้ามได้อยู่แล้วแล้วเค้าก็ไม่แคร์เราด้วยจนกว่าเค้าจะเบื่อแล้วเค้าก็หยุด หยุดได้ซักพักก็เป็นอีก กคงต้องทนไปเรื่อยๆแต่ถ้าวันใดที่ทนไม่ได้ก็คงไปเอง แต่ตอนนี้ก็คิดถึงลูกมากๆๆคะสงสารเค้าเพราะเค้ายังเด็กอยู่

โดย: เพื่อลูก IP: 58.137.215.42 วันที่: 19 มิถุนายน 2552 เวลา:7:56:30
คุณเพื่อลูกทำถูกต้องแล้วละค่ะ เรามีลูกก็ต้องอยู่เพื่อลูก ถ้าพ่อไปทาง แม่ก็ไปทาง ลูกจะทำอย่างไรล่ะคะ ขอฝากบอกท่านผู้อ่านทุกคน ที่สนใจอยากจะคุยกับดิฉัน เพื่อปรับทุกข์ ระบาย หรือคำแนะนำ (จากประสบการณ์ที่เคยผ่าน) ก็เชิญติดต่อขั้นต้นได้ที่ lotuspi2@yahoo.com ความจริงน่าจะมีใครสักคนตั้งชมรมผู้หญิงที่ถูกบังคับให้เป็นเมียหลวง ขึ้นมานะคะ จะได้ปรึกษาหารือ หาทางช่วยกันและกัน รับมือกับปัญหาที่เกิดขึ้น ที่อาจจะนำไปสู่การล่มสลายของสถาบันครอบครัวได้
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 19 มิถุนายน 2552 เวลา:16:51:51 น

;ความจริงยังมีอีกมากมายเลยค่ะปัญหาที่ผู้อ่านเขียนมาระบาย จะค่อยๆทะยอยลง  ตอนนี้ขอให้ผู้ที่มีหัวอกอันเดียวกันเข้ามาร่วมกันมากๆนะคะ  ว่าได้หรือในที่สุดอาจจะขยายตัวกลายเป็น “ชมรมเมียหลวงต่อต้านมือที่สาม” ที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทยก็ได้นะคะ 55555





Create Date : 02 พฤศจิกายน 2552
Last Update : 5 พฤษภาคม 2554 18:03:23 น.
Counter : 16032 Pageviews.

355 comments
  
ขอแวะมาชมรมนี้ด้วยคนค่ะ มาเป็นกำลังใจให้ผู้หญิงด้วยกัน

เป็นพลังพลังให้ต่อสู้ไปด้วยกันค่ะ♥
โดย: saengtawan วันที่: 5 พฤศจิกายน 2552 เวลา:20:28:45 น.
  
ยินดีต้อนรับคุณแสงตะวันเป็นสมาชิกคนแรกค่ะ เข้ามาอ่านและช่วยกัยคิดนะคะว่าจะทำอย่างไรต่อไป อย่างน้อยก็ช่วยปลอบใจคนที่มีปัญหาด้วย จะได้ไม่รู้สึกอ้างว้างเหมือนตัวคนเดียว
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 6 พฤศจิกายน 2552 เวลา:8:28:33 น.
  
สามีก็มีเมียน้อยเหมือนกันมีมานานมากตั้ง 11ปีแล้วค่ะแต่เราก็ต้องอยู่ให้ได้เพื่อคนที่เรารักคือลูกค่ะ
โดย: ต้นสน IP: 118.172.53.66 วันที่: 12 พฤศจิกายน 2552 เวลา:13:20:34 น.
  
อยากคุยกับคนดอยสะเก็ดจัง เราอยู่เชียงใหม่เหมือนกันบางทีเราอาจเคยรู้จักกันก็ได้ ติดต่อกับเราหน่อยสิ chanchan731@hotmail.com ขอบคุณล่วงหน้าเจ๊า
โดย: คนกำลังทุกข์ IP: 118.172.102.205 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2552 เวลา:14:00:59 น.
  
คุณ คนกำลังทุกข์

ส่งอีเมล์ไปให้แล้วนะคะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:16:38:04 น.
  
อยู่ด้วยกันมา 8 ปี สามีเพิ่งนอกใจมาได้ประมาณ 5 เดือน แล้วค่ะ เพราะเขาเริ่มเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม ซึ่งเราสามารถสังเกตุได้ พอสอบถามถึงได้ยอมรับว่าใช่ ผู้หญิงคนนั้นเคยเป็นแฟนเก่าสมัยเรียน ปวช. มาก่อน ซึ่งมีเพื่อนสมัยนั้นสนับสนุน ตอนแรกที่รู้รับไม่ได้เลย ร้องไห้ คิดสั้น น้ำหนักลดลงมาเยอะมาก แต่ก้อได้เพื่อนคอยให้กำลังใจ รวมทั้งครอบครัวของสามีกว่าจะพอทำใจได้เกือบ 2 เดือน ซึ่งตอนนี้ดีกว่าเดิมแต่ก้อยังอยู่บ้านเดียวกัน พอถึงวันหยุดสามีออกไปหาผู้หญิงคนนี้ประจำ และทางครอบครัวเขาก็เคยพูดแต่ไม่ได้ผลเท่าที่ควร ตอนนี้เลยต้องหันมารักตัวเองมากๆ เปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดูดีขึ้น ร่าเริงแจ่มใส ไม่ต้องสนใจกับการกระทำของสามี นึกถึงความดีที่เขาเคยทำให้มาตลอดทำให้เรามีกำลังใจที่จะรอให้อภัยเขา ตอนนี้คอยดูเขาอยู่ห่างๆ ผู้หญิงคนนั้นก็รู้ว่ามีเราแต่ก็ไม่ถอยก็คงต้องทำใจน้ำกำลังเชี่ยวอย่าเพิ่งไปขวางมันมีแต่จะเจ็บทั้ง 2 ฝ่าย ผู้หญิงคนนั้นก็ฉลาดใช้เพื่อเป็นตัวก่อกวนให้ เราต้องไม่สนใจ หน้าที่ที่เคยทำในบ้านก็อย่าได้ขาดและทำให้มันดีกว่าเก่า ถึงแม้จะไม่พูดกับสามีเลยก็ตาม เมื่อเขาขาดอะไรก็หาซื้อไปวางไว้ให้ ใครมีวิธีแนะนำมากกว่านี้ช่วยแนะนำหน่อยนะคะ ขอบคุณค่ะ


โดย: คนเคยรัก IP: 58.9.126.193 วันที่: 26 พฤศจิกายน 2552 เวลา:17:18:01 น.


ตอบ

คุณคนเคยรักคะ ที่คุณทำมาทั้งหมดนี้ถือว่าดีมากค่ะ

ปรับปรุงตัวเองให้สดชื่นรื่นเริง แม้จะฝืนใจก็ต้องทำค่ะ(อย่าลืมทำตัวเองให้สวยด้วยล่ะ) จุดสำคัญคือการเปลี่ยนแปลงตัวเองค่ะ เพราะเราไม่สามารถไปเปลี่ยนใครได้ถ้าเขาไม่ยอมเปลี่ยนเสียอย่าง

การทำเฉยๆไม่สนใจว่าสามีจะทำอะไรก็จะได้ผลดีสองอย่าง อย่างแรกคือเขาจะแปลกใจ แรกๆเขาอาจจะดีใจที่จะได้ทำอะไรตามสบาย ไม่มีใครมาคอยซักคอยถามคอยห้ามให้เขาขุ่นใจ (เขากำลังหลง เขาก็คงไม่อยากให้ใครมาขวาง) แต่นานๆเข้าเขาจะเริ่มไม่สบายใจ เขาจะรู้สึกเหมือนเขาไม่ใช่คนสำคัญสำหรับคุณเหมือนเก่า ต่อมาเขาก็จะเริ่มหันมาสนใจคุณมากขึ้น เพราะมนุษย์ทุกคนมีสัญชาติญาณที่เห็นแก่ตัว ไม่ต้องการสูญเสียความสำคัญที่เคยได้รับ อย่างที่สองก็คือเมื่อคุณเลิกสนใจหรือสนใจพฤติกรรมของเขาน้อยลง คุณก็จะสบายใจขึ้น ที่เราทุกข์ก็เพราะเอาใจไปรับรู้เรื่องของเขา ยิ่งรู้มากก็ยิ่งทุกข์มาก ถ้าทำใจไม่ยอมรับรู้ได้คุณก็จะเครียดน้อยลง

เคยทำอะไรให้เขาก็ทำต่อไปเหมือนเดิม ข้อนี้ก็ดีค่ะ เขาจะได้ไม่เอาไปเป็นข้ออ้างว่าเพราะคุณบกพร่องต่อหน้าที่ของภรรยา เขาเลยต้องไปมีคนใหม่ ถึงจะขาดการสื่อสารกันด้วยวาจา แต่การดูแลเขาตามควรก้ถือว่าเป็นการสื่อสารรูปแบบหนึ่งค่ะ ทำต่อไปแม้จะต้องฝืนใจก็ตาม แต่อยากจะบอกว่าทำเท่าที่ควรทำหรือเคยทำก่อนหน้าที่จะมีเรื่องก็พอแล้วค่ะ อย่าทำมากขึ้นกว่าแต่ก่อน เพราะจะกลายเป็นว่าคุณพยายามจะไปแข่งขันเอาชนะผู้หญิงคนนั้น ทำให้ผู้หญิงคนนั้นมีความสำคัญมากขึ้นไปอีกสำหรับครอบครัวของคุณ “เดินสายกลาง” ก็พอนะคะ

ที่อยากจะแนะนำเพิ่มเติมก็มีดังนี้ค่ะ

เขาจะกลับบ้านดึกดื่นแค่ไหนก็ไม่ต้องซักไซ้ไต่ถามให้ต้องมานั่งเจ็บใจ ข้อสำคัญคือไม่ต้องรอ จะแอบรอก้ได้แต่อย่าให้เขารู้ เช่นคุณอาจจะนั่งรอเขาอยู่ แต่เมื่อกะว่าใกล้เวลาที่เขาจะกลับแล้วก็รีบเข้านอนทำเป็นหลับอย่างสบายใจเสีย แรกๆเขาอาจจะดีใจที่คุณไม่รอเขา เพราะถึงอย่างไรเขาก็คงไม่อยากเผชิญหน้ากับคุณ หลังจากแอบไปอยู่กับผู้หญิงอื่นมาแล้ว และกลัวคุณจะซักไซ้เอาเรื่องเขา แต่ถ้าคุณทำอย่างที่ว่าอยู่บ่อยๆ เขาจะเริ่มสงสัยว่าทำไมคุณไม่ยอมรอเขาเลย แต่กลับเข้านอนอย่างสบายเหมือนไม่สนใจเขาไม่แคร็เขาอีกแล้ว บ่อยๆเข้าเขาก็จะรีบกลับให้เร็วขึ้นเอง ตามสัญชาติญาณอย่างที่กล่าวมาแล้ว เพราะผู้ชายส่วนใหญ่ถึงจะมีผู้หญิงอื่นก็ไม่ได้คิดจะเลิกกับภรรยาที่อยู่กินกันมาหลายปี พูดง่ายๆก็คือเขาต้องการทั้งสองคนค่ะ

วันหยุดที่เขาอยู่บ้าน คุณก็ควรหาเรื่องออกนอกบ้านเสียบ้าง แต่งตัวแต่งหน้าให้สวย ไม่จำเป็นต้องบอกเขาว่าคุณจะไปไหน ให้เขาเป็นฝ่ายสงสัยบ้างว่าคุณไปไหน ไปกับใคร ถ้านัดเพื่อนได้ก็ยิ่งดี ถ้าหาเพื่อนไม่ได้ก็ออกไปเดินเล่นแถวศูนย์การค้าหรือไปดูหนังคนเดียว สรุปก็คือทำอะไรก้ได้ที่จะไม่ต้องอยู่บ้านกับเขาสักสองสามชั่วโมง ขอเน้นนะคะว่าควรไปคนเดียว ไม่ควรเอาลูกไปด้วย เพราะถ้าเอาลูกไปด้วย สามีคุณก็อาจจะสบายใจโล่งใจด้วยซ้ำ เพราะรู้ว่าคุณไปไหนไม่รอด ประเด็นสำคัญตรงนี้คือต้องทำให้เขาสงสัยค่ะ ก่อนออกจากบ้านก็ฝากให้เขาช่วยดูแลลูกด้วย เขาจะได้ไม่กล้าไปไหนเพราะถ้าไม่มีใครอยู่บ้านเลย เขาก็คงไม่กล้าปล่อยให้ลูกอยู่ตามลำพัง ถ้ายังไม่เคยทำแบบนี้ก้ลองทำดูบ้างเป็นครั้งคราวนะคะ รับรองว่าได้ผลค่ะ อย่าทำเหมือนผู้หญิงหลายคน ที่พอวันไหนสามีอยู่บ้านก็ดีอกดีใจ นึกว่าเขากลับเนื้อกลับตัวแล้ว ก็เลย อยู่บ้านคอยปรนนิบัติเอาใจเขา เลิกล้มความตั้งใจที่จะออกไปหาเพื่อนหรือออกนอกบ้านให้สามีสงสัยไปเลย (ที่เขาอยู่บ้านน่ะ อาจเป็นเพราะผู้หญิงคนนั้นไม่ว่างก้ได้นะ เขาเลยต้องกลับบ้าน – บางครั้งก็จำเป็นต้องคิดในแง่ร้ายเอาไว้ก่อนค่ะ)

เรื่องอื่นๆที่คุณคงต้องพิจารณาเอาเองตามความเหมาะสม เพราะคนอื่นไม่มีข้อมูลค่ะ

ความสัมพันธ์ในแง่มุมส่วนตัวระหว่างสามีภรรยาเป็นอย่างไรหลังเกิดเรื่อง (น้อยลง ไม่มีเลย ฯลฯ)
เงินทอง ค่าใช้จ่ายในบ้าน
ลูก
สังคม - เขายังพาคุณออกงานหรือไปสังสรรค์กับครอบครัวของเพื่อนๆเขาหรือเปล่า
ครอบครัวของเขาอาจจะพยายามช่วยคุณเตือนสติเขา แต่ก็คงทำได้ระดับหนึ่งเท่านั้น เรื่องแบบนี้เตือนกันยากเพราะกำลังหลง พยายามสานสัมพันธ์กับครอบครัวของสามีเอาไว้ให้ดี แต่อย่าไปบ่นว่าสามีกับผู้หญิงคนนั้นให้พวกเขาฟังมากนัก - เลือดย่อมข้นกว่าน้ำ

วันนี้เอาแค่นี้ก่อนนะคะ ถ้าคุณคนเคยรักอยากปรึกษาอะไรอีกก็เชิญได้เลยค่ะ ขอให้ทำใจให้สบายในระดับหนึ่งนะคะ





โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:10:19:05 น.
  
ผู้ชายเห็นแก่ตัวทุกคนจริงๆ สามีฉันมีแต่สร้างหนี้ แต่ไม่รับผิดชอบ แต่กับคนอื่นควักจ่ายโดยไม่คิดโดยเฉพาะผู้หญิงของเขา จับได้คิดนอกใจ 3 ตรั้งแล้ว เราอยากเลิกแต่เขาไม่ยอมหย่าทำไงดี

โดย: คนไกล้ตัว IP: 118.172.155.69 วันที่: 5 พฤศจิกายน 2552 เวลา:20:53:47 น.

โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:10:49:27 น.
  
คุณคนใกล้ตัวคะ

ก่อนอื่นต้องถามใจตัวคุณเองก่อนว่ายังรักเขาอยู่หรือเปล่า ถ้าแน่ใจว่าหมดรักแล้ว วันข้างหน้าจะไม่หวนกลับมาเสียดายเขาถึงค่อยคิดเรื่องหย่า ผู้ชายที่คอยแต่สร้างหนี้ให้เป็นภาระของเราแล้วยังนอกใจอีก เป็นผู้ชายที่ไม่น่าจะอยู่ด้วยอีกแล้ว แสดงว่าเขาขาดความรับผิดชอบหลายเรื่อง มีผู้หญิงอื่นตั้งสามครั้งได้ก็ย่อมมีครั้งที่ร้อยได้ ถ้าคุณหมดรักหมดอาลัยเขาแล้วและอยากจะหย่าจิงๆ ก็คงต้องคิดเรื่องอื่นๆประกอบด้วย เช่นมีลูกหรือเปล่า คุณต้องพึ่งพาเขาเรื่องเงินๆทองๆหรือเปล่า ถ้าคุณมีงานทำเลี้ยงตัวเองและลูกได้ปัญหาก็จะน้อยลง ผู้เขียนไม่ได้สนับสนุนเรื่องการหย่าร้าง แต่ก้ไม่เห็นด้วยที่ผู้หญิงจะต้องทนอยู่ต่อไปกับผู้ชายที่ขาดความรับผิดชอบ อย่าคิดว่าถ้าไม่มีเขาแล้วคุณจะต้องอยู่คนเดียวไม่มีใครมาสนใจไปตลอดชีวิต ถ้าคุณอายุยังไม่มากและไม่ปล่อยเนื้อปล่อยตัวให้ทรุดโทรม โอกาสใหม่ๆคนใหม่ๆย่อมจะผ่านเข้ามาในชีวิตเสมอค่ะ แต่การหย่าในกรณีของคุณคงไม่ง่าย เพราะเขาไม่ยอมหย่า เรื่องอะไรเขาจะหย่าให้โง่เล่าคะ สู้มีทั้งคุณซึ่งเป็นหลักให้เขาอยู่ที่บ้าน ทั้งผู้หญิงอื่นนอกบ้านที่พร้อมจะสนุกกับเขาถ้าเขายังมีเงินพาไปเที่ยว เขาก็คงอยากได้ทั้งสองทาง เพราะเขามีแต่ได้ไม่มีอะไรเสียนี่คะ ถ้าจะนำเรื่องไปฟ้องศาลก็คงจะวุ่นวายเกินไป ทางที่ดีถ้าคิดว่าตัดใจได้เด็ดขาดก็ควรจะแยกตัวออกไปจากเขาเสีย เป็นการแยกกันอยู่ชั่วคราวเท่านั้น เพื่อรอดูพฤติกรรมของเขาต่อไป แล้วค่อยคิดอีกทีว่าจะทำอย่างไรดีไหมคะ


โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:10:50:34 น.
  
ของเราก็มีเหมือนกัน แต่เรารู้ทั้งรู้ว่าเขามี อะไรกัน(ผู้หญิงเป็นคนที่เรารู้จักด้วย)เราเคยพาเขาไปที่บ้านผู้หญิงคนนั้น แล้วแกล้งหลับเขาก็มีอะไรกันดูเหมือนผู้ชายไม่ให้เกียติ
เราเราจะทำไงดี

โดย: 22 IP: 124.121.82.6 วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:6:30:15 น.


ตอบ

ค่ะ เขาไม่ให้เกียรติทั้งคุณและผู้หญิงคนนั้นแหละค่ะ ไม่เข้าใจว่าทำไมคุณต้องพาเขาไปบ้านผู้หญิงคนนั้น คุณทำแบบนี้เท่ากับบอกใบ้ทั้งสามีของคุณและผู้หญิงคนนั้นแล้วนะคะว่าคุณโอเค ระวังนะคะว่าต่อไปจะเข้าทำนอง "สามคนผัวเมีย" โดยที่คุณไม่รู้ตัวค่ะ



โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:10:57:56 น.
  
คำแนะนำดีดีจากคุณ mint ค่ะ ใครอยากใช้ก็เอาไปลองใช้ได้เลยนะคะ รับรองว่าได้ผลค่ะ เพราะตัวเองก็เคยใช้มาแล้วเหมือนกัน


รักตัวเองสิคะ รุกขึ้นมาแต่งตัวสวย มีเพื่อนผู้ชายเยอะๆ แต่ต้องไม่มีsexนะคะ จะดูมีค่า และทำตัวสดใส มองโลกในแง่ดี เช่น ยกให้ผู้หญิงคนอื่นไป ฉันกลับมาเป็นสาวอีกครั้ง ดีออก!!! ฉันรอเวลานี้มานานแล้วถึงเวลาสักที!!! ยิ้มให้กับคนคนที่จากไป ขอให้คุณไปดี ขอให้มีความสุข แล้วจำไว้นะคะเราต้องมั่นคงแน่นอนจริงจังที่ต้องกับไปเป็นสาวอีกครั้ง ไปสปา ไปดูหนัง ไปทานข้าวดินเนอร์ ไปผับ (แต่คงสติเป็นคนดีมีค่า) และวันหนึ่ง คุณจะพบว่า ทำไม ทำไม ฉันทำชีวิตนี้หายไป ซึ่งมันไม่ช้า ไป ขอให้กำลังใจผู้หญิงทุกคนค๊า!!!


โดย: mint IP: 58.136.229.90 วันที่: 6 พฤศจิกายน 2552 เวลา:21:32:29 น.
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:02:30 น.
  
แล้วถ้าเขามีเพราะเรื่องเงิน แต่เขายังดุแลเราดีอยู่
เราจะทำไง แต่ก็ไม่รู้ว่าข้ออ้างหรือเปล่า


โดย: 11 IP: 124.121.82.6 วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:6:42:10 น.

ตอบ

หมายความว่ายังไงคะ "มีผู้หญิงอื่นเพราะเรื่องเงิน" คำถามคือเพราะผู้หญิงคนนั้นมีเงิน (ที่เขาจะเอามาแบ่งให้คุณใช้) หรือเพราะว่าสามีคุณมีเงินเลยต้องไปสงเคราะห์ผู้หญิงอื่น?? แต่น่าจะเป็นประเด็นแรกมากกว่า จะไม่ขอวิจารณ์ตรงนี้นะคะ แต่อยากจะบอกว่าอาจจะเป็นข้ออ้างของเขาก็ได้ หรืออาจจะเป็นเรื่องจริงก้ได้ ถ้าคุณยอมให้เขาทำแบบนี้ได้โดยหวังประโยชน์ เขาก็อาจจะติดใจจนไม่กลับมาหาคุณอีกก็ได้ แต่เรื่องเงินอาจจะยังส่งให้คุณอยู่ตามเดิม คุณก็คงต้องเลือกแล้วละค่ะว่าจะเอาเงินหรือเอากล่อง


โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:12:07 น.
  
สามีนอกใจเหมือนกันเขาบอกว่าเขาทำเพื่อครอบครัว
เพราะเมียน้อยทำธุรกิจกับสามีเขามีเงินจุนเจือครอบครัวแต่ดิฉันทำใจไม่ได้เพราะคิดว่าสามีเราไม่มีศักดิ์ศรีขอเงินเมียน้อยมาให้ลูก และสามีเราเป็นคนทะเยอทะยานมากอยากได้ไม่มีที่สิ้นสุด ทั้งที่ครอบครัวของดิฉันก็มีอันจะกินมีเงินเดือนใช้ไม่ลำบาก แต่สามียังไม่รู้จักคำว่าพอ
ฉันจะทำอย่างไรดีชีวิตมีความทุกข์ใจมากเพราะเราแต่ง
งานเริ่มต้นด้วยความรัก จะเลิกก็ทำไม่ได้สงสารลูก ลูกรักพ่อเขามาก เมื่อก่อนไปไหนจะไปเป็นครอบครัวพ่อแม่ลูกแต่เดี๋ยวนี้เป็นแบบนั้นน้อยมาก เพราะเขากลัวเมียน้อยไม่สบายใจ และไม่ให้เงินเขาใช้ ขอให้ผู้อ่านช่วยแนะนำดิฉ้นด้วยเถอะ


โดย: กุลธิดา IP: 118.175.16.2 วันที่: 20 พฤศจิกายน 2552 เวลา:18:19:13 น.



ตอบคุณกุลธิดา


ปัญหานี้คงแก้ยากนะคะ สามีคุณได้ทั้งเงินได้ทั้งตัว และยังเป็นคนทะเยอทะยานอยากได้มากขึ้นไปอีกเรื่อยๆ ตามที่คุณเล่ามา คุณจะพูดอย่างไรเขาก็คงไม่ฟังหรอก คิดว่าเขาอาจจะเป็นคนเชื่อมั่นในตัวเองมากด้วย เขาคงคิดในแง่ที่จะได้อย่างเดียว ไม่เคยคิดในแง่ที่จะต้องเสีย ถ้าเขาไม่ฟังคุณเลยและคุณก็เลิกกับเขาไม่ได้ คุณก็คงต้องพยายามทำใจให้นิ่งเพื่อตัวคุณเองนะคะ ไม่ต้องไปคิดมากว่าเขาเอาเงินเมียน้อยมาให้ทางบ้านใช้ ไหนๆสามีคุณก็เอาตัวเข้าแลกแล้วคุณก็ใช้เงินเขาต่อไป จะคิดแบบผู้หญิงบางคนก็ดีนะคะ คือคิดว่าเมื่อเขาอยากได้สามีเรานักก็ต้องจ่ายเงินเป็นการแลกเปลี่ยน ไม่ต้องรับรู้อะไรทั้งนั้น สามีไม่ยอมพาคุณกับลูกไปไหนก็ช่างเขา เพราะถึงอย่างไรคุณก็คงทำอะไรไม่ได้ คุณก็พาลูกไปเองก็ได้นี่คะ

ตอนนี้สถานการณ์เปลี่ยนไปแล้ว เพราะเขามีผู้หญิงอีกคนที่เขาต้องคอยเอาใจ ต้องเกรงใจ คุณก็อย่าไปคิดเรื่องความหลังเมื่อครั้งที่ยังมีแค่คุณกับเขาและลูก พยายามทำใจให้ยอมรับว่าสรรพสิ่งในโลกนี้ย่อมมีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา ไม่มีอะไรหยุดอยู่กับที่ ความรักอาจจะหวานในระยะแรก แต่มันก็ไม่อาจหวานอยู่ได้ตลอดกาล มันย่อมจืดจางลงไปบ้างตามกาลเวลา อย่าไปยึดมั่นถือมั่นว่ามันควรจะหวานอยู่ตลอดไป พยายามคิดให้ได้ว่าสามีก็คือคนอื่นที่บังเอิญได้มาพบมารักมาร่วมชีวิตกัน คุณไม่ได้เป็นเจ้าของเขา และเขาก็ไม่ได้เป็นเจ้าของคุณ

พยายามทำใจให้อยู่กับปัจจุบันให้ได้นะคะ อย่ามัวคิดถึงแต่อดีตอย่างเดียว เพราะคุณจะทุกข์เนื่องจากไม่มีทางออก จะเลิกกับเขาก็ไม่ได้เพราะยังรักเขาอยู่ บังคับให้เขาเลิกพฤติกรรมที่คุณรังเกียจก็ทำไม่ได้ เพราะรู้สึกว่าชีวิตคู่ของคุณกับเขา เขาเป็นผู้บงการเป็นส่วนใหญ่

เห็นใจคุณมากค่ะ แต่ก็คงช่วยได้เพียงให้คำแนะนำบ้างเท่านั้น อย่างไรก็ตามขอเอาใจช่วยให้คุณสามารถทำใจให้สงบ ไม่ต้องสนใจเรื่องของเขา คิดว่า “ช่างมัน ช่างเขา” ค่ะ ถ้ามีอะไรอยากระบายก็เขียนมาใหม่นะคะ




โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:00:48 น.
  
Come to say Hi. Thank you for visit me. Cheer you up for all who have the problem with Husband cheatting. I knew how its feel. I been pass its too.
โดย: just normal (justnormal ) วันที่: 2 ธันวาคม 2552 เวลา:16:00:41 น.
  
คำแนะนำดีดีจากผู้มีประสพการณ์ค่ะ


เป็นกำลังใจให้ทุก ๆ คน นะคะ ในเมื่อคน คนหนึ่งที่โชคดีมานานมากที่มีคนดี ๆ อย่างเราให้ความรักหมดทั้งใจ มองไม่เห็นคุณค่าของเรา แล้วเราจะเสียเวลาคอยนึกถึงอีกต่อไปทำไม เปลี่ยนความคิดนิดนึงพอ หากคุณทำไม่ได้ในวันนี้ เริ่มด้วยจากปกติที่คุณคิดถึงเขาตลอดทั้งวัน ก็ขอเวลานอกในวันใหม่ 1 ชม. กับการเอาเวลาไปจัดเสื้อผ้าที่คุณชอบเข้าตู้เรียงสีสรรให้สวย หรือรื้อบ้านมุมที่คุณชอบที่สุดเปลี่ยนบรรยากาศ ด้วยฝีมือเราเอง ...ปลูกต้นไม้และลงบันทึกเป็นการ์ดเล็ก ๆ ติดกับต้นไม้ไว้ ว่า วัน เวลา เดือน ... คุณมีความสุขที่ได้ปลูกมันเป็นวันแรกที่คุณสละเวลาหายจากความทุกข์ไป 1 เวลาที่ได้เสียสละไป
แล้วเริ่มทำวันใหม่กับกิจกรรมใหม่ ๆ อีกในทุก ๆวัน แนะนำได้ แต่ตอนนี้ตัวเองยังทำไม่ได้ดีเหมือนกันเลย.....
ขอบคุณที่ไม่ได้มีความรู้สึกแบบนี้คนเดียว แต่ยังมีเพื่อน ๆ ที่มีความทุกข์ที่เหมือนกันมากมาย แล้ววันหนึ่งเราคงเดินผ่าน ก้าวข้ามมันไปได้อย่างแน่นอน ... ท้อได้แต่อย่าถอย.............................................................ถ้าหากคุณถอยมาแล้วหลายก้าว เริ่มนับ...ที่จะก้าวไปข้างหน้าใหม่อีกครั้งนะคะ



โดย: mamahome IP: 180.180.122.187 วันที่: 30 พฤศจิกายน 2552 เวลา:9:48:06 น.
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 4 ธันวาคม 2552 เวลา:18:55:52 น.
  
ที่ผ่านมาสามีบอกเลิก 2 ครั้ง ระยะห่างจากครั้งแรกประมาณเดือนกว่า จะให้เราย้ายออกไปอย่างเดียว ซึ่งเราไม่ออกเพราะเราไม่ได้เป็นคนผิด และเรายังรักเขาอยู่ ส่วนลูกไม่มีค่ะ เพราะเรายังไม่พร้อมส่วนที่บ้านให้เราใจเย็นๆ อยู่นิ่งๆ ถ้าเราตอบโต้มันมีแต่จะเสียกับเสีย ตอนนี้อยากได้กำลังใจมากค่ะ เพื่อเราจะได้สู้ต่อ สำหรับ 8 ปีที่ผ่านมาเขาดีมาตลอดถึงทำให้เราอยากสู้ ส่วนมือที่สามเราควรจะทำอย่างไรดีคะ ช่วยแนะนำหน่อยค่ะ

โดย: คนเคยรัก IP: 58.9.129.135 วันที่: 1 ธันวาคม 2552 เวลา:16:43:09 น.

ตอบคุณคนเคยรัก

ถ้าคุณยังรักเขาอยู่ก็คงต้องแนะนำให้อดทนด้วยการนิ่งเฉยค่ะ ปล่อยเขาไปก่อน เพราะคนกำลังหลงย่อมกลับยากอยู่แล้ว คุณบอกว่าผู้หญิงคนนี้กับสามีคุณเคยเป็นคนรักกันมาก่อน ก็ขอเดาว่าที่เขาเลิกกันก็คงเพราะฝ่ายหญิงเป็นฝ่ายขอเลิกหรือทิ้งเขาไป ใช่หรือเปล่าคะ ถ้าเขาเป็นฝ่ายเลิกเองถึงจะกลับมาคบกันใหม่ เขาก็คงจะไม่หลงอะไรมากมายนัก น่าจะเป็นประเด็นที่ผู้หญิงเป็นฝ่ายเลิกแล้วตอนนี้กลับมาหาเขา ทำให้เขาได้ต่อความสัมพันธ์ที่ขาดกันไปก่อนหน้านั้น เขาก็คงรู้สึกประมาณว่าได้ของรักที่หายไปกลับคืนมา เขาภูมิใจว่าเป็นผู้ชนะแล้วเพราะเธอกลับมาหาเขาในที่สุด (ส่วนเหตุผลที่แท้จริงที่เธอกลับมาหาเขาๆคงไม่อยากรู้หรอก เพราะเขาอยากเชื่อว่าเธอกลับมาเพราะรักเขา ขาดเขาไม่ได้มากกว่า) ถ้าเป็นเพราะเหตุนี้เขาคงไม่ยอมเลิกกับผู้หญิงคนนี้ง่ายๆหรอกค่ะ จนกว่าจะถูกเธอทิ้งอีกครั้งหนึ่ง อย่าเพิ่งเสียกำลังใจนะคะ ถ้ายังรักเขาอยู่ก็ต้องสู้ต่อไปในแบบของคุณเอง

คุณทำถูกแล้วละค่ะที่ไม่ออกจากบ้าน แต่สามีของคุณนั่นสิคะที่ทำแปลกๆ ปกติผู้ชายส่วนใหญ่ถึงจะมีคนอื่นก็ไม่ได้คิดจะเลิกกับภรรยานะคะ นี่ถึงขนาดขอเลิกกับคุณตั้งสองครั้ง แล้วยังจะให้ออกจากบ้านอี เห็นใจคุณมากเลยในเรื่องนี้ ถึงจะเจ็บใจแค้นใจแค่ไหน แต่เมื่อคุณยังรักเขาอยู่ก็คงต้องทนต่อไป จนกว่าจะทนไม่ไหวในกรณีที่สถานการณ์ต่างๆเลวร้ายขึ้นเรื่อยๆ จนต้องตัดสินใจทำอย่างไรอย่างหนึ่ง

คุณสองคนแต่งงานกันด้วยความรักหรือเปล่าคะ ข้อนี้ก็สำคัญนะคะ เพราะถ้าแต่งงานกันโดยที่เขายังรักผู้หญิงคนเก่าอยู่ คุณก็คงจะอยู่ในฐานะเสียเปรียบ เพราะคุณจะแคร์เขามากกว่าเขาแคร์คุณ

ทำงานนอกบ้านหรือเป็นแม่บ้านอย่างเดียวคะ ต้องพึ่งพาเขาทุกอย่างหรือเปล่า ถ้าทำงานนอกบ้านก็จะเครียดน้อยกว่าเป็นแม่บ้านนะคะ เพราะทั้งหาเงินใช้เองได้และมีเพื่อนพูดคุย จะทำให้ไม่มีเวลาว่างมาคิดเรื่องส่วนตัวมากนัก

เขายังมีความสัมพันธ์แบบสามีภรรยากับคุณอยู่เหมือนเดิมหรือเปล่า ที่ถามเรื่องนี้เพราะผู้หญิงที่ถูกสามีนอกใจ มีทางเลือกอยู่แค่สองทางคือ แยกห้องหรือแยกเตียงไปเลยเพราะรับไม่ได้ เมื่อวาดภาพเขาไปทำแบบเดียวกันกับผู้หญิงคนนั้น ส่วนอีกทางคือทำไม่รู้ไม่ชี้ เขาอยากให้ทำอะไรก็ยอมทั้งๆที่ไม่เคยยอมมาก่อน (เรื่องนี้จะไม่ตอบก็ได้นะคะ เพราะเป็นเรื่องส่วนตัวจริงๆ)

คุณบอกว่าทุกวันนี้พยายามคิดถึงความดีที่ผ่านมาของเขา เพื่อจะได้มีกำลังใจรอวันที่เขาจะกลับมาเหมือนเดิม ก็เป็นสิ่งที่ดีค่ะ แต่ก็อยากจะให้คุณทำเพิ่มอีกอย่าง คือคิดถึงสิ่งต่างๆที่ไม่ดี ที่คุณไม่ชอบ ที่เขาเคยทำกับคุณ ทั้งก่อนหน้าที่เขาจะมีผู้หญิงคนนี้และในขณะนี้ อย่าเพียงแต่คิดเท่านั้น แต่ให้เขียนเอาไว้ด้วยค่ะ อยากแนะนำให้เขียนสิ่งดีและสิ่งไม่ดีที่ว่านี้ไว้ที่เดียวกัน ตั้งหัวข้อไว้เลยว่า “ความดีหรือความน่ารักของเขาต่อคุณ” และ “ความไม่ดีหรือไม่น่ารักของเขาต่อคุณ” คิดอะไรได้ก็เขียนเก็บไว้เรื่อยๆค่ะ แล้วคุณจะพบว่ามันจะมีประโยขน์ต่อคุณในระยะยาว มันจะช่วยการตัดสินใจของคุณเมื่อเวลาที่ต้องตัดสินใจมาถึง

เรื่องผู้หญิงที่เป็นมือที่สาม คุณก็ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น อยู่เฉยๆ อย่าพยายามไปติดต่อขอความเห็นใจจากเขา ความจริงเรื่องพวกนี้เขียนเอาไว้แล้วนะคะ (มีทั้งหมด 12 บท) อยากให้คุณลองเข้าไปอ่านอีกครั้งนะคะ)

ที่กล่าวมาทั้งหมดนี้ไม่ใช่จะทำให้คุณหมดกำลังใจหรือซ้ำเติมนะคะ เพียงแต่พยายามจะชี้ให้คุณเห็นถึงบางแง่มุมเท่านั้น มีอะไรอยากคุยหรือระบายก็เขียนมาอีกนะคะ ขอให้คุณทำทุกอย่างๆมีสติ ไม่เต้นไปตามจังหวะของเขาหรือของผู้หญิงอีกคน ซึ่งท่าทางจะเป็นมือที่สามที่ไม่ธรรมดา


โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 4 ธันวาคม 2552 เวลา:20:33:29 น.
  
ดิฉันแยกกันนอนค่ะ พี่สาวของเขาจะมานอนเป็นเพื่อน และมีบางคืนที่สามีมาขอนอนด้วย (ถ้าดื่มเหล้ามา) ดิฉันทำงานบริษัทเอกชนค่ะ พอเลิกงานก็รีบกลับบ้านเพื่อไปอยู่เป็นเพื่อนพ่อสามี เพราะท่านจะอยู่บ้านคนเดียวเมื่อลูกๆ ออกไปทำงานกันหมด เรื่องนี้มีผลกระทบต่อพ่อสามีคือ ท่านจะร้องไห้ออกมาบางครั้งที่พูดถึงทำให้ดิฉันรู้สึกว่าท่านคือคนที่สำคัญที่สุดในตอนนี้ เราควรจะรักษาจิตใจของท่าน ซึ่งทำให้เราลืมสามีไปเลย 555+ เมื่อวันพ่อที่ผ่านมาที่บ้านได้ทำอาหารกินกันในครอบครัวและมีดื่มกันบ้าง พอตกเย็นมือที่สามก็โทรมาตาม (พี่สาวสามีบอก) ทำให้สามีไม่สามารถอยู่ติดบ้านได้เลย เดินไปเดินมา ซึ่งพวกพี่ๆ เขาเห็นอาการจึงต้องคอยพูดแกมดึง เขาจึงกลับเข้าบ้าน โดยมีการบ่นเล็กน้อยว่า "ทำอะไรก็ผิดไปหมด" หลังจากวันนั้นเขาก็ส่งข้อความทางมือถือหรือเรียกว่าพยายามดิ้นให้เราย้ายออกไปโดยเสนอจะออกเช่าค่าห้องให้ ซึ่งดิฉันก็ปฏิเสธอย่างนุ่มนวล เขาเลยโกรธมากโดยบอกว่า "อาจจะทำอะไรที่ไม่อยากทำ" (คำขู่) ดิฉันมีความรู้สึกว่าไม่ใช่ตัวเขาเลย ข้อความที่โต้ตอบกันดิฉันเปิดให้พี่สาวสามีดู พี่สาวบอกให่อยู่นิ่งๆ มีพ่อและพี่สาวอยู่เขาไม่กล้าหรอก ถ้ามีอะไรให้ร้องดังๆ แต่อีกใจก็คิดอย่างเดียวกับคุณดอยสะเก็ดคือ เลือดย่อมข้นกว่าน้ำ แต่ในเมื่อเราตัดสินใจลงสนามแข่งแล้วต้องไม่ท้ออะไรจะเกิดก็ต้องเกิด ส่วนมือที่สามเขาจะโทรตามสามีเราหรือทำอย่างอื่นที่เป็นการยั่วยุเรา ดิฉันก็แค่ปิดตาข้างหนึ่งปิดหูข้างหนึ่ง ส่วนข้างที่เหลือคือสังเกตุการณ์ เพื่อที่จะรับมือ มือที่สามเขาเคยมาส่งสามีที่หน้าบ้านเลยโดนพี่สาวสามีวีนใส่เลยรีบกลับไป ซึ่งดิฉันไม่เห็นเหตุการณ์ พี่สาวสามีมาเล่าให้ฟัง หลังจากคืนนั้นมือที่สามก็ไปกระจายข่าวในกลุ่มเพื่อนของสามี สามีมาบอกกับพี่สาวอีกว่าเพื่อนๆ เขาก็ยังอยากจะมาที่บ้าน พี่สาวสามีเลยบอกว่ายังจะกล้ามาอีกเหรอ แต่ตอนนี้ต้องปรับแผนใหม่คือต้องใช้ไม้อ่อนค่ะ คือ ปล่อยเขา เขาอยากไปก็ให้ไป เพราะตอนนี้เขาหลงมาก มันไม่มีประโยชน์ แต่พอวันไหนต้องการเราก็มาหาเราซึ่งตอนนี้ดิฉันไม่ยอมค่ะ ดิฉันควรจะทำอย่างไรต่อดีค่ะ
โดย: คนเคยรัก IP: 58.9.131.190 วันที่: 7 ธันวาคม 2552 เวลา:13:32:50 น.
  
เราสองคนอยู่ด้วยความรักค่ะ เพราะก่อนหน้านี้สามีมีแฟนซึ่งไม่ใช่มือที่สามในตอนนี้ แล้วเลิกกันไปเพราะผู้หญิงมีคนอื่น และเราก็รู้จักผู้หญิงคนนี้ด้วยค่ะ เราสองคนลำบากมาด้วยกันอยู่กับเขามาไม่เคยคิดจะเรียกร้องอะไร เพราะฐานะทางบ้านค่อนข้างปานกลางและเขายังมีภาระอีก 2 วันที่ผ่านมาสามีได้ส่งข้อความมาทางมือถือมาว่า "พร้อมไปเมื่อไหร่ก็บอก" และวันต่อมา "ให้เวลาถึงสิ้นเดือนนี้(ธันวาคม 2552) แล้วบอกมาว่าจะไปอยู่ที่ไหน" ดิฉันนำข้อความไปให้พี่สาวเขาดู พี่สาวบอกให้อยู่นิ่งๆ ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ส่วนตัวดิฉันเองก็ไม่ได้ส่งข้อความตอบโต้ใดๆ ทั้งสิ้น ถ้าเพื่อนคนไหนบอกถึงสาเหตุที่สามีของดิฉันเป็นถึงขนาดนี้และวิธีการรับมือหรือแนวทางแก้ไขกรุณาแนะนำให้หน่อยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ
โดย: คนเคยรัก IP: 58.9.130.154 วันที่: 8 ธันวาคม 2552 เวลา:11:15:50 น.
  
ขณะนี้กำลังมีปัญหาอย่างมาก มากมายเหลือเกิน อยากปรึกษาคุณดอยสะเก็ด ผ่านเมล์ได้มั้ยคะ ได้โปรด
nongsi_2519@hotmail.com
ขอด่วน เพราะว่าถึงทางตัน จะคอยนะคะ
โดย: น้อง IP: 118.173.18.39 วันที่: 15 ธันวาคม 2552 เวลา:13:03:15 น.
  
ตอบ: คุณน้อง

เช็คอีเมล์ด้วยค่ะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 15 ธันวาคม 2552 เวลา:17:47:05 น.
  
แวะมาอ่านคอลัมน์นี้ด้วยค่ะ
เพิ่งจะทราบว่าคุณตุ้ย
รับตอบปัญหาหัวใจด้วย
อ่านดูคำตอบแล้ว
ก็ดูเป็นผู้ให้คำแนะนำที่ดีมากเลยค่ะ

ชื่นชมจากใจค่ะ


ป.ล. อ่าน ๆ แล้ว นึกดีใจ
ที่ตัวเองยังโสดค่ะ
มีแฟนแล้ว
ปวดหัวชมัด
โดย: โสดในซอย วันที่: 16 ธันวาคม 2552 เวลา:12:29:47 น.
  
ผ่านมาอ่านเจอค่ะ
add mail คุณดอยสะเก็ดไว้เผื่อจะได้คุยด้วย
เพิ่งจับได้ว่าสามีมีกิ๊กเป็นนักศึกษาได้ 2 เดือนค่ะ แต่ก่อนหน้าที่เค้าแอบคบกันคงจะเกือบปีละมัง เราไว้ใจสามีมาก
พอรู้จึงเสียใจมากเช่นกัน
สามีขอโอกาสกลับตัว แต่เราทำใจไม่ได้ค่ะ ปากก็ให้อภัยแต่ใจก็คิดเสมอ ทุกวันนี้เค้าก็ยังทำตัวมีความลับกับเราโทรศัพท์มือถือมี 2 เบอร์ เก็บไว้ที่ทำงาน 1 เบอร์ เปิดเวลาจะใช้ อีกเบอร์ไว้ใช้ปกติ มาถึงบ้านก็ปิดมือถือ
เรากะสามีแต่งงานกันได้ 6 ปี แต่คบกันก่อนแต่งรวมแล้ว 12 ปีค่ะ เสียดายเวลาเหมือนกัน เราทำงานทั้งนอกบ้านในบ้านไม่เคยบกพร่อง หน้าตารูปร่างเราก็ดูแลตัวเองดีตลอด อายุ 31 แต่มีแต่คนว่า 25
สามีเราไม่เคยแบ่งเงินเดือนให้ใช้เลยตลอดระยะเวลาที่แต่งงานกัน 6 ปี ลูกไม่เคยช่วยเลี้ยง ตอนนี้มีภาระส่งบ้านเดือนละ 7800 เงินเดือนสามีเหลือเกือบหมื่น ลูกเมียไม่เคยได้ใช้ ยังจะเอาเงินเมียไปจ่ายบัตรเครดิตอีก
ถามว่าสามีมีข้อดีมั้ย มี แต่ตอนนี้มันถูกลบไปหมด ทั้งความดี ทั้งความไว้ใจ เค้าไม่ยอมเลิกกับเรา แต่เวลาโมโหก็ท้าว่างั้นพรุ่งนี้เจอกันที่อำเภอจะไปหย่าให้
อยากปรึกษาเกี่ยวกับเรื่องค่าเลี้ยงดูค่ะ พอจะให้คำแนะนำได้มั้ยคะ สามีทำงานรัฐวิสาหกิจ เงินเดือนไม่เคยรู้เลยถ้าไม่กู้ซื้อบ้านก็คงไม่รู้ว่าได้เกือบ 2 หมื่น โบนัสอีกปีนึงเกิน 5 หมื่น ไม่เคยได้ใช้เลยค่ะ

mineshobby@hotmail.com ช่วย add ไว้ด้วยนะคะ
ขอบคุณค่ะ
โดย: คนผิดเสมอ IP: 180.183.103.17 วันที่: 16 ธันวาคม 2552 เวลา:19:09:46 น.
  
ตอบ: คุณคนผิดเสมอ

เห็นใจคุณมากเลยนะคะ เรื่องเงินๆทองๆสำคัญนะคะสำหรับชีวิตคู่ ถ้าสามีเงินเดือนสูงแถมมีโบนัสปีละหลายหมื่น แต่ใช้คนเดียวไม่เจือจานลูกเมียเลย ก็แย่ไปหน่อยนะคะ ความจริงก่อนแต่งงานควรจะตกลงกันให้เรียบร้อย ว่าจะแชร์ค่าใช้จ่ายในบ้านและค่าใช้จ่ายของลูกกันอย่างไร ฝ่ายที่เงินเดือนมากกว่าก็ควรจะแชร์มากกว่า ถ้าไม่พูดกันเสียตั้งแต่ต้น เขาก็จะเกิดความเคยชินที่จะให้บ้างไม่ให้บ้าง หรือเกี่ยงให้คุณออก เข้าใจว่าสามีคุณคงเป็นคนจ่ายค่าผ่อนบ้านเดือนละ 7800 บาทใช่ไหมคะ เขาอาจจะไม่ยอมจ่ายเรื่องอื่นอีก เพราะคงคิดว่าจ่ายไปแยะแล้วละมังคะ แต่ความจริงยังมีค่าใช้จ่ายในบ้านและของลูกอีกมากมาย ที่เขาอาจจะมองไม่เห็นก็ได้ ก็เลยคิดว่าตัวเองจ่ายตั้งมากแล้วก็เป็นได้นะคะ ลองคุยกันอีกทีดีไหมคะ แจงค่าใช้จ่ายแต่ละรายการให้เขาดูเลยค่ะ แล้วถามว่าเขาจะช่วยจ่ายรายการใดได้บ้าง

คิดจะหย่าหรือเปล่าคะถึงได้ถามเรื่องค่าเลี้ยงดู ตอบกว้างๆได้เลยจากประสพการณ์ของตัวเองและเพื่อนฝูง ไม่ว่าจะโดยคำสั่งศาลหรือผู้บังคับบัญชาของเขา บังคับได้ไม่นานหรอกค่ะ เพื่อนดิฉันฟ้องศาลเรียกค่าเลี้ยงดูบุตรเป็นรายเดือน เขาก็ยอมจ่ายให้เหมือนกัน แต่จ่ายแค่สามเดือนค่ะ หลังจากนั้นก็ไม่ยอมจ่าย ท้าให้ไปฟ้องศาลอีกรอบ แล้วใครจะบ้าไปฟ้องศาลได้บ่อยๆล่ะคะ ในที่สุดก็ต้องเลิกทวงแล้วหาเงินมาเลี้ยงลูกเอง เรื่องแบบนี้ของเราไม่ศักดิ์สิทธิเหมือนประเทศอื่นหรอกค่ะ ขอบอก

วันนี้ตอบคร่าวๆก่อนนะคะ ถ้าคุณคนผิดเสมออยากติดต่อดิฉัน ติดต่อได้เลยนะคะที่ lotuspi2@yahoo.com ค่ะ ถ้าต้องการคุยด้วยทางโทรศัพท์เป็นการส่วนตัวก็ส่ง email มาขอหมายเลขได้ค่ะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 17 ธันวาคม 2552 เวลา:22:40:48 น.
  
เพิ่งเจอเหตุการณ์แบบนี้เหมือนกัน ไม่เคยคิดเลยว่าจะเจอเข้า เขาเป็นคนดีมาตลอด แค่เปลี่ยนที่ทำงานใหม่ (เดิมเป็นทหาร) เปลี่ยนสังคมใหม่ อยู่คนละจังหวัด ก้อเริ่มเปลี่ยนพฤติกรรมไป เที่ยวบอกใครๆ ว่าเราแย่ ไม่เอาอะไร ไม่ทำอะไร (ทั้งที่จริงเขานะหล่ะ พยายามโทษว่าเป็นความผิดของเราทั้งหมด) เพราะเขาเจอคนมาเอาอกเอาใจ ออกเที่ยวกลางคืนด้วยกัน กินเหล้าด้วยกัน ทำงานร่วมกัน พอจับได้เขาขนข้าวของมาอยู่ที่หอด้วยกันแล้ว คุยกับผู้หญิงคนนั้นก็บอกมาทดลองอยู่ ถ้าไม่ชอบก็ไม่เอา (หน้าด้านสุด)ที่รู้ผู้หญิงคนนี้ ไปกับใครๆ เยอะแยะไปหมด ไม่เคยคบใครนาน แต่เขาก็ไม่เลิกคบกัน สามีก็จะหย่าอย่างเดียว ลูกก็ไม่เอา ไม่สนใจ ตอนคุยช่วงแรกๆ ก็จะขอจะต้องให้ดูแลลูกด้วยนะ แต่ทุกวันนี้ไม่เคยโทรหาลูกเลย ไม่สนใจลูกเลย ยังพูดได้ว่า อย่าเอาลูกมาอ้าง เราก็ไปฟ้องที่ทำงาน จะเอาออกจากงานทั้งคู่ หัวหน้าเขาขอคุยกับมันสองคนก่อน ก็ช่วยได้แค่แยกมันสองคนในที่ทำงานเท่านั้น อีกคุณผู้หญิง ยังโทรมาบอกอีกว่า หนูสาบานกับหัวหน้าแล้วจะไม่ยุ่งกับผู้ชายคนนี้อีก แต่มันก้อยังคบกันอยู่ดี
ทุกวันนี้ ก็เลยหย่าให้มันสองคน ไปใช้ชีวิตร่วมกันซะ ให้ไปอยู่ที่ชอบ ที่ชอบซะเลย เงินเลี้ยงดูบุตรก็ไม่ได้ (ไม่มีจะแดก เขาพูดอย่างนี้) ให้ไปอยู่ด้วยกัน ไปใช้ชีวิตร่วมก้นช่วยกันสร้างชีวิตใหม่ก้อแล้วกัน ตั้งต้นใหม่ (ผู้ชายอายุ 42 ผู้หญิง 28) ข้าวของที่เป็นของเราก็ขอคืนด้วยทั้งรถ บ้านของเรา ผู้หญิงคนนั้นดีทุกอย่าง ก้อไปอยู่ด้วยกันเลย จะดูต่อไปว่า ไม่มีรถ ไม่มีเงิน เขาจะดีอย่างว่าไหม แต่ก็ตัดใจแล้ว ไม่รับผู้ชายเลว ๆ คนนี้คืนด้วย ขอให้เขาไปด้วยกันให้ตลอดรอดฝั่ง ทั้งผู้หญิงและผู้ชายคู่นี้ จะได้ไม่ไปสร้างเวรกรรมกับใครคนอื่นอีก

ตอนนี้ก็มีลูกเป็นกำลังใจ ถึงจะเหนื่อย เขายังเล็กอยู่ เขารู้ทุกเรื่อง แต่ก็ยังคิดถึงพ่อบ้างเป็นบางครั้ง ก็ให้โทรไปหาเวลาคิดถึง พยายามทำใจให้อโหสิกรรมเขาอยู่ สวดมนต์แผ่เมตตาให้ทุกคืน จะได้หมดเวรหมดกรรมกัน


โดย: เรื่องจิ๊บ..จิ๊บ IP: 203.113.1.130 วันที่: 17 ธันวาคม 2552 เวลา:16:03:57 น.





ตอบ: คุณเรื่องจิ๊บ..จิ๊บ

ต้องขอบอกว่าคุณแน่มากค่ะ ขอปรบมือให้เลยที่สามารถตัดใจได้อย่างเด็ดขาด ผู้ชายที่จิตใจไม่มั่นคง ขาดความรับผิดชอบ อยู่ด้วยกันต่อไปก็มีแต่จะนำความเสียใจมาให้ ความจริงผู้หญิงสมัยนี้เก่งนะคะ สามารถเลี้ยงตัวเองและลูกได้อยู่แล้ว ถ้าผู้ชายไม่ดีก็ไม่ควรไปเสียเวลาอยู่ด้วย ผู้เขียนไม่ได้สนับสนุนการหย่าร้าง แต่ถ้าอยู่กันไม่ไหวจริงๆ การหย่าก็น่าจะเป็นทางออกที่ดีที่สุด ถือว่าหมดกรรมกันไป ทางชีวิตข้างหน้ายังอีกยาวไกล ยังมีโอกาสใหม่ๆเสมอค่ะ เพียงแต่อย่าปิดกั้นตัวเองเท่านั้น และขอบอกว่าผู้ชายดีดีที่มีความรับผิดชอบยังมีอยู่ค่ะ



โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 17 ธันวาคม 2552 เวลา:22:44:53 น.
  
อนาคตของเราคือลูกทุ่มเทความรักไปกับลูกดีกว่าถ้าผู้ชายคนนั้นไม่เห็นคุณค่าของเราเสียเวลาเจอผู้ชายดีดีเหมือนถูกรางวัลที่หนึ่งเพราะน้อยคนที่จะถูกถ้าคุณผ่านไปได้คุณจะรู้ว่าร้องไห้เสียใจกับผู้ชายเลวเลวไปทำไมเราต้องสร้างกำลังใจด้วยตัวเราเองเขาไม่ใช่พ่อแม่เราจะร้องไห้ไปทำไมพ่อแม่ไม่ได้ตายนี้(คำพูดที่คนจะค่อยเตือนให้เราได้สติ)

โดย: น IP: 61.90.122.145 วันที่: 12 ธันวาคม 2552 เวลา:23:01:51 น.



ตอบ: คุณ น

เห็นด้วยกับคุณน ค่ะ อยากให้ผู้หญิทุกคนคิดได้แบบนี้ แต่ก็คงต้องใช้เวลาอีกช่วงหนึ่งแหละค่ะ หลังจากสู้ไปสักพักแล้วยังไม่ชนะ หลายคนก็จะเริ่มท้อและจะคิดได้เองว่าเสียเวลาเปล่า สู้เอาเวลาไปดูแลตัวเองและลูก แล้วเดินหน้าต่อไปจะดีกว่า (โอกาสใหม่ๆย่อมผ่านเข้ามาเสมอ ถ้าเราฉลาดพอที่จะคว้าเอาไว้)






โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 17 ธันวาคม 2552 เวลา:22:51:48 น.
  
เมื่อวันพุธที่ผ่านมาสามีมาขอโทษ และจะกลับมาเหมือนเดิม เขาได้โทรไปบอกพี่สาวเขาด้วย พี่สาวเขาร้องไห้เลยค่ะ และเขาก็ขอกลับมานอนที่ห้องเหมือนเดิม 2 คืนที่ผ่านมาไม่มีปากเสียงกันเลยค่ะ ดิฉันก็ไม่ถามเรื่องมือที่สามด้วยว่าเลิกกันแล้วหรือยัง ไม่อยากรื้อฟื้น คนที่จะต้องแก้ไขคือสามีเราเอง ดิฉันจะอยู่นิ่งๆ เฉยๆ ดูเขาสักระยะเพราะเรายังไม่มั่นใจ และที่สำคัญเราต้องมีการปรับปรุงนิสัยตัวเราเองด้วยไม่ใช่ฝ่ายเขาฝ่ายเดียว คือ ต้องไม่ซักไซร้, ไม่โทรตามจิกถึงแม้เราจะโทรเพราะเป็นห่วงก็ตาม, ไม่ยุ่งเรื่องส่วนตัวของเขา เช่น เช็คกระเป๋าตังค์-มือถือ(ทำโดยไม่ให้เขารู้...อิอิ) แต่ถ้าเราไม่รู้อะไรเลยมันจะดีกับตัวเราเองนะคะ, ปล่อยเขาไปเที่ยวโดยไม่ต้องขอตามไปด้วย คือ ให้อิสระกับเขาบ้าง ซึ่งต้องรอดูกันต่อไปว่าจะเป็นอย่างไรค่ะ อยากให้กำลังใจผู้หญิงทุกคนที่กำลังมีความทุกข์นะคะ ใช้สติคิดแล้วแนวทางการแก้ไขก็จะตามมาเองโดยเฉพาะเมื่อสามีเป็นคนดีมาก่อนและที่สำคัญความรักที่เรามีให้เขายังไม่จืดจาง...สู้ๆ นะคะทุกคน
โดย: คนเคยรัก IP: 58.9.123.145 วันที่: 18 ธันวาคม 2552 เวลา:10:47:43 น.
  
ตอบ: คุณคนเคยรัก

ดีใจด้วยมากๆนะคะที่สถานการณ์เริ่มดีขึ้น เพราะการเปลี่ยนแปลงตัวเองของคุณ อย่างที่เคยเขียนไว้ใน "สามีนอกใจทำไงดี (บทที่เท่าไหร่จำไม่ได้)" ว่าเราเปลี่ยนคนอื่นไม่ได้ถ้าเขาไม่ยอมให้เปลี่ยน เราจึงต้องเปลี่ยนแปลงตัวเอง และเมื่อเรามีการเปลี่ยนแปลง คนอื่นก็จะต้องเปลี่ยนตามไปด้วยโดยอัตโนมัติ ในกรณีของคุณมีการเปลี่ยนแปลงจนเห็นได้ชัด และเริ่มได้ผล ทำได้ดีมากแล้วนะคะ ขอให้ทำต่อไปเรื่อยๆนะคะ แล้วช่วยส่งข่าวให้เพื่อนร่วมทุกข์ในคอลัมน์นี้รู้ความคืบหน้าด้วยนะคะ จะได้นำไปใช้บ้าง พวกเราผู้หญิงต้องช่วยเหลือแบ่งปันวิธีแก้ให้กันและกันค่ะ ขอบคุณคุณคนเคยรักมากค่ะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 18 ธันวาคม 2552 เวลา:15:50:00 น.
  
เราก็เป็นอีกคนหนึ่งที่ประสบปัญหา เรามาจากครอบครัวที่พ่อแม่แตกแยกจึงไม่อยากให้ครอบครัวตัวเองต้องเป็นเหมือนพ่อและแม่ แต่พอเกิดปัญหาจริง ๆ เราก็ไม่อยากเหนี่ยวรั้งไว้ ใจคนเราเมื่อมันไม่อยู่ทำยังไงก็ไม่อยู่ สิ่งที่ทำได้คือปล่อยเค้าไป ทำใจยอมรับความจริงและอยู่กับความเจ็บปวดนั้นให้ได้ เวลาจะทำให้ทุกอย่างดีขึ้น เค้าไม่จำเป็นต้องเลือกเพราะเราเองก็ไม่รู้ว่าสิ่งที่เค้าเลือกมันคือความรู้สึกจริง ๆ ของเค้าไม๊ ทำตัวเราให้มีค่าเข้าไว้ เราตัดสินใจเลือกทางเดินของเราเองและปล่อยเค้าไป หากเค้ารักเราจริงยังไงซะเค้าก็ต้องเลือกเรา เป็นกำลังใจให้ผู้หญิงทุกคน
โดย: เอย IP: 118.173.12.120 วันที่: 21 ธันวาคม 2552 เวลา:9:42:53 น.
  
ตอบ: คุณเอย


ขอบคุณมากนะคะสำหรับข้อคิดดีดีที่เอามาแบ่งปันให้เพื่อนๆ ถูกต้องค่ะ "ใจคนเราเมื่อมันไม่อยากอยู่ ทำยังไงก็ไม่อยู่" ก็คงต้องปล่อยเขาไปจนสุดฤทธิ์ของเขาแหละค่ะ สู้ในระหว่างที่เขากำลังหลงก็เหนื่อยเปล่า แต่อย่างไรก็ตาม เป็นสิทธิของเจ้าของเรื่องแต่ละคนนะคะว่าจะเลือกแบบไหน ไม่ว่ากันค่ะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 21 ธันวาคม 2552 เวลา:20:23:47 น.
  
เราก็เป็นเหมือนกันคะช่วงที่ตั้งท้องสามีเป็นข้าราชการทหารและตอนกลางคืนไปรับจ๊อบเป็นบอดี้กาดร์ที่ผับแห่งหนึ่งเขาเป็นคนที่โกหกและแต่งเรื่องได้น่าตาเฉยเก่งมากจนเราคลอดลูกเขาก็พาเมียคนที่สองไปเยี่ยมเราโกหกว่าเป็นแฟนของเพื่อนทหารอีกคนเวลาเขาโทรมาเรารับแฟนก็จะแต่งเรื่องว่าเขาโทรมาปรึกษาเรื่องเพื่อนที่เป็นทหาร..เราพอนานเข้าก็ชักแปลกๆว่าทำโทรมาบ่อยจังทุกครั้งที่เขาใช้โทรศัพท์เขาจะลบเบอร์โทรเข้าโทรออกตลอดแต่เรารู้เพราะเข้าไปดูที่บันทึกการโทรเข้า-ออก และอีกอย่างเราตั้งเมนูเป็นภาษา อังกฤษเขาก็เลยไม่ได้ตามไปลบเบอร์โทรที่นั้นเราก็เข้าไปดูเบอร์ที่โทรเข้าออกบ่อยที่สุดเราก็โง่รับโทรศัพท์ของผู้หญิงเป็นบางครั้งแล้วมีวันหนึ่งผู้หญิงคนนี้โทรมาแฟนเราก็บอกผู้หญิงคนนี้ว่าเรื่องบางเรื่องไม่ต้องบอกเราก็ได้นะ..และแฟนเรามาบอกเราอีกทีว่าให้ผู้หญิงคนนี้ยืมเงินให้เราก็เลยเชื่อว่าเรื่องบางเรื่องที่ไม่ให้บอกเรานั้นคือเรื่องเงินที่แฟนให้ผู้หญิงคนนี้จัดการให้...และในวันที่เราผิดสังเกตุก็เป็นวันเกิดของเรา..เขาโทรหาผู้หญิงคนนี้ให้ไปทำธุระให้เราฟังแล้วมันเหมือนกับสามี-ภรรยาคุยกันมันไม่เหมือนกับแฟนของเพื่อนเลย.สุดท้ายหลังวันเกิดเราก็แอบจดเบอร์และโทรไปหาผู้หญิงคนนี้และพูดดีเอาจิตวิทยาเข้าช่วยหลอกถามสุดท้ายเราก็รู้ความจริงหมดทุกอย่างว่าแอบมีไรกันแต่ไม่บ่อยส่วนมากจะไปแอบมีไรกันตอนกลางวันเพราะกลางคืนต้องกลับมาบ้านและตอนกลางวันเราก็เลี้ยงลูก...เราก็เลยหวนนึกถึงวันที่ผ่านๆมาที่เขาไม่มานอนห้องอ้างว่าหลังเลิกงานจะไปนอนที่กองร้อยบ้างไปธุระเรื่องปืนเรื่องลูกน้องและก็อะไรสาระพัด..มันเจ็บปวดมากๆเลยคะเราอดหลับอดนอนเพื่อให้นมลูกแต่เขากับไปมีผุ้หญิงอื่นหักหลังเรากับลูกทั้งๆที่ปากบอกว่ารักเรา..แต่การกะทำมันตรงข้ามกันหมดเลย..นี่คือผู้หญิงคนที่สองนะคนแรกมันจบไปแล้วเขาบอกว่าจะหลอกเอาเงินผู้หญิงเพื่อเอามาให้เราและลูกใช้เราไม่ได้อยากได้เลยหน้าที่การงานเราก็ดีเงินเดือนก็พอเลี้ยงตัวกับลูกได้ไม่ลำบากเราไม่อยากพูดถึงแล้วเพราะเขาเลิกแล้วและคนที่สองที่พูดถึงตอนนี้ก็เลิกแล้วแต่มีคนที่สามคะคนนี้พอเราจับได้เขาก็บอกอีกว่าเงินเยอะเป็นเมียฝรั่งเปิดร้านหนังสือเงินเข้าร้านแต่ละวันเยอะมากเราถามว่ารักเขาใหมแฟนเราบอกว่าไม่ได้รักแต่อยากได้เงินอย่างเดียว..ซึ่งเราไม่เชื่อหรอกและถามว่าไปมีไรกันกี่ครั้ง เขาบอกว่าประมาณ 7-8 ครั้งเราก็ถามต่อว่าตอนไหนเขาบอกว่ากลางวันและกลางคืนช่วงที่มีโอกาสเพราะเขากลัวเราจับได้..คุณผู้อ่านคะคนเราถ้าไม่รักจะมีอะไรกันได้เหร๋อคะตั้งหลายครั้งเราก็เลยถามไปว่าถ้าจะนอนกับเขาเพื่อให้เขาใว้ใจและหลอกเอาเงินมาใช้ทำไมโกหกเราไปนอนด้วยกันบ่อยขนาดนั้นด้วย...ทุกคนรู้ใหมคะว่าพอรู้เรื่องทุกอย่างเราช็อกและโกรธจัดจนหายใจไม่ออกเลยสติไม่อยุ่กับตัวเลยเราโทรไปหาแม่เราเพราะไม่รู้จะระบายยังไงแม่เราให้เลิกและโอนเงินมาให้เอาหลานกลับแล้วแม่เราก็ร้องไห้เพราะสงสารเราที่ต้องเจ็บปวดใจมากมายขนาดนี้...เขาเอาบัตรกดเงินเราไปกดเงินใช้พอเราจับได้เขาก็ทำเป็นโมโหพูดไม่เพราะกับเราว่าเอาไปซ่อมรถบ้างไปโน่นนี่นั้นบ้างยอมรับว่าเราเชื่อเพราะเขาโกหกได้เนียนมากแต่ว่า...เราไม่หยุดแค่นี้คะเรานึกโกรธที่เขาโกหกเราได้ตอนไหนเราซ้อมเขาทั้งหมด 4 วัน เชื่อใหมคะเราซ้อมเขาวันแรกเขาร้องไห้และก็ขอโทษเราสารพัดว่าเลิกแล้วจะไม่ไปไหนอีกจะอยู่กับเราและลูกจะมีจะจนเขาก็จะอยู่กับเรา..ซึ่งเราไม่เชื่อคำที่เขาพูดเลยคะและเราขู่เขาด้วยว่าสักวันจะเอาคืนให้เจ็บมากเป็นพันเท่าและจะไปฟ้องเขาให้ได้ออกจากราชการไปเลย..มีอีกอย่างคะเราเอาปืนเขา .38 ขู่จะยิงเขาด้วยแต่ถ้ายิงก็คงไม่กล้ายิงให้ตายหรอกคะเพราะกลัวบาป..ตอนนี้หุ่นเริ่มเข้าที่แล้วผอมลงเพราะเครียดเรื่องเขานี้แหล่ะคะอีกทั้งยังเลี้ยงลูกด้วยก็เลยน้ำหนักลดลงเร็วมากและหันมาใส่ใจตัวเองมากขึ้น...พอสวยขึ้น..เขาก็ทำเป็นหึงทุกคนที่มาเข้าใกล้เรา.แต่การกระทำที่เขาทำกับเรามันไม่ได้ทำให้จิตใจเราดีขึ้นเลยเราไม่ได้ดีใจเพราะจิตใจเรามันด้านชาเจ็บใจจนหายใจไม่ออกมันเหมือนกับเขาเอาก้อนหินมาทุบหัวเราแบบไม่ทันตั้งตัวเลยอ่ะคะ..ทุกวันนี้ถึงแม้ว่าตอนกลางคืนเขาจะช่วยเลี้ยงลูกให้เรานอนและไม่ได้ไปไหนเราก็เฉยๆเพราะคนสันดานเจ้าชู้มักมากในกามแบบนี้ถึงจะสำนึกผิดก็คงเป็นชั่วคราวถ้าเราทนต่อไปก็คงจะเป็นควายอีกแน่ๆตอนนี้ก็ทำงานและไปรับลูกทำตัวเป็นปรกติคะเรารอวันที่จะเดินออกมาอย่างผุ้ชนะอย่างเดียวเพราะรักแท้มันไม่ได้มีแค่ครั้งเดียวกับผุ้ชายเลวๆคนเดียวเท่านั้นคะ...ทุกคนที่มีปัญหาเหมือนกันขอเป็นกำลังใจให้นะคะ เราก็เจอเหมือนกันคิดว่าการแต่งงานมีครอบครัวมันจะมีความสุขแต่ที่ไหนได้มีความสุขแค่ช่วงข้าวใหม่ปลามันเท่านั้นแหละคะตอนนี้อยู่กันได้ 2 ปีคะสันดานออกเร็วกว่าเพื่อนๆพี่บางคนที่โดนด้วยซ้ำ คิดดูว่ามันซ้ำแค่ไหน..แค่คิดว่าเขาไปกอดไปอ้อนไปมีเพศสัมพันธ์กับผุ้หญิงอื่นมันก็เจ็บสุดเกินไม่มีคำไหนบรรยายได้เลยนะคะ...ใครช่วยแนะนำหน่อยได้ใหมคะถ้าเขาทำอีกเราจับได้เราควรจะทำยังไงกับเขาดีก่อนที่จะเดินจากไป. แอ๊ดมาคุยได้นะคะ leena_bkk@hotmail.com อีกเมลล์คะ punnapa_2009@live.com. ขอบคุณที่เสียเวลาอ่านนะคะมันอาจจะไร้สาระสำหรับคนที่ไม่เคยโดนสามีหักหลังแต่มันก็ทำให้เรารู้สึกดีที่ได้ระบายให้เพื่อนๆที่โดนแบบเราได้อ่านว่าไม่ได้มีแค่คุณคนเดียวที่โดน.
โดย: Na_2009 IP: 125.27.145.8 วันที่: 22 ธันวาคม 2552 เวลา:16:00:41 น.
  
เห็นใจคุณ Na มากค่ะ ที่แต่งงานกันแค่สองปีก็โดนแบบนี้เสียแล้ว สามีคุณก็คงเหมือนผู้ชายไทยอีกหลายคน ที่ไม่เคยพอใจกับภรรยาเพียงคนเดียว ยังชอบหาเศษหาเลยไปเรื่อยๆ พอภรรยาจับได้ก็เลิกเสียทีแล้วมีใหม่ต่อไปเรื่อยๆ ไม่จริงไม่จังกับใคร ถ้าคุณ Na ทำใจให้ยอมรับธรรมชาติของผู้ชายแบบนี้ได้ ก็น่าจะอยู่ด้วยกันได้ ส่วนเรื่องไม่รักทำไมถึงมีอะไรกันได้ ก็ขอบอกว่าผู้ชายนั้นนอนกับผู้หญิงคนไหนก็ได้ทั้งนั้นโดยไม่จำเป็นต้องรัก ผิดกับผู้หญิงส่วนใหญ่ที่ต้องรักหรืออย่างน้อยก็ต้องชอบผู้ชายคนนั้นเสียก่อน จึงจะมีอะไรด้วยได้ค่ะ เท่าที่คุณเล่ามาเชื่อว่าเขายังรักคุณ ยกย่องคุณเหมือนเดิม แต่ก็ยังอยากเปลี่ยนรสชาดบ้างเป็นครั้งคราวเท่านั้น ถ้ายังรักเขาอยู่ก็คงต้องหลับตาลงข้างหนึ่งเป็นบางครั้ง ดีบ้างร้ายบ้างเป็นบางวัน เพราะผู้ชายบางคนก็เหมือนเด็กนะคะ ต้องดุบ้างตีบ้าง ขู่บ้างปลอบบ้างตามสถานการณ์ แต่คุณก็คงต้องเหนื่อยหน่อยละค่ะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 23 ธันวาคม 2552 เวลา:16:57:02 น.
  
แล้วถ้าเต็มใจให้สามีสมหวังกับความรักของเขาที่ไม่ใช้เราเป็นบ้ารึเปล่า

โดย: gik IP: 192.168.100.75, 125.26.40.9 วันที่: 24 ธันวาคม 2552 เวลา:15:08:55 น.




ตอบ: คุณ gik

ไม่บ้าหรอกค่ะถ้าคุณเต็มใจและไม่มีความทุกข์กับสิ่งที่เกิดขึ้น ถ้าคุณทำได้ก็แสดงว่าคุณไม่ยึดติดว่าสามีเป็นของคุณคนเดียว คุณเป็นเจ้าของเขา ซึ่งดีต่อตัวคุณเองที่จะไม่ต้องรู้สึกเจ็บปวด แต่ผู้หญิงส่วนใหญ่ทำไม่ได้หรอกค่ะ




โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 24 ธันวาคม 2552 เวลา:20:15:56 น.
  
วันนี้เป็นวันที่ 10 นับจากวันที่สามีมาขอโทษและจะกลับมาเหมือนเดิม เหตุการณ์ยังปกติอยู่แต่จะมีบางครั้งที่มีโทรศัพท์เข้ามาแปลกๆ เขาก็จะตัดสายทิ้งและเดินไปโทรศัพท์นอกบ้านเรารู้ว่ามือที่สามติดต่อมาอย่างแน่นอน โดยเขาจะหลีกเลี่ยงไม่ให้เรารับรู้เพราะเกรงใจหรือไม่ก็ไม่อยากให้มีปัญหาซึ่งเราก็ทำเฉยเสียทำเป็นไม่รู่ไม่ชี้ นิ่งเสีย อย่าโวยวาย เพราะตอนนี้เป็นปัญหาที่สามีเราต้องแก้ไขเองว่าจะทำอย่างไรให้มือที่สามกลับมาเป็นเพื่อนเหมือนเดิมหรือออกไปจากชีวิตคู่ของเราสองคนในเมื่อเขาเลือกเราแล้ว ดิฉันจะไม่รื้อฟื้นและคอยใส่ใจเขาและรับฟังปัญหาที่เขาเจอพร้อมให้กำลังใจ อย่าโวยวายเพราะจะทำให้เขาไปจากเรามากขึ้น ถ้าเราเฉยเขาก็จะเกรงใจเรามากขึ้น คิดอย่างเดียวว่าต้องมีสติ อยากให้ผู้หญิงทุกคนที่ประสบปัญหาแบบเดียวกันนำมาใช้ แล้วคุณจะรู้ว่าคุณเป็นคนที่มีค่า ถึงผลลัพธ์จะออกมาแบบไหนคุณก็มีค่ามากที่สุด และทำดีที่สุดแล้ว ขอเป็นกำลังใจให้ลูกผู้หญิงทุกคนนะคะ ขอให้คิดดี ทำดี พูดดี มันไม่ไปไหนหรอกค่ะมันจะติดตัวคุณไปจนตาย...สู้สู้นะคะ...
โดย: คนเคยรัก IP: 58.9.132.217 วันที่: 25 ธันวาคม 2552 เวลา:13:06:51 น.
  
คุณ: คนเคยรัก

ดีใจด้วยนะคะกับผลที่เกิดขึ้นจากความมีสติของคุณ ทำต่อไปเรื่อยๆนะคะเพื่อครอบครัวของคุณเอง ถ้าเขาทำผิดแล้วพยายามจะแก้ไขให้ถุกต้อง ก็ช่วยให้กำลังใจเขาต่อไป ยืนเคียงข้างร่วมสู้ไปกับเขา มันอาจจะยังไม่เห็นผลชัดเจน ในตอนนี้ อาจจะต้องใช้เวลาอีกสักพักก็ไม่เป็นไรค่ะ สติและความใจเย็นจะชนะทุกสิ่ง ขอบคุณที่ช่วยแบ่งปันเรื่องราวให้ผู้หญิงคนอื่นๆได้รับรู้และอาจจะนำไปประยุกต์ใช้ได้ค่ะ ขอวยพรให้โชคดีนะคะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 25 ธันวาคม 2552 เวลา:14:06:40 น.
  
อยากได้คำปรึกษาค่ะ สามีได้แอบคบกับผู้หญิงคนหนึ่งมาปีกว่าแล้ว แต่เราไม่รู้เลยตลอดเวลาที่เค้าไม่กลับบ้านก็บอกทำงานโทรไปแรกแรกก็รับมาช่วงหลังไม่รับเลยพอเราจับได้ก็สายไปแล้วผู้หญิงคนนั้นท้องแล้วเดือนกว่าเราไม่รู้จะทำอย่างไรบอกให้เค้าเลือกมาว่าจะเลือกครอบครัวเก่าหรือใหม่ เราพร้อมที่จะอยู่กับลูกๆนะแต่คงต้องทำใจบ้าง ถ้าเค้าเลือกที่จะอยู่สองบ้านเราเองนั้นแหละที่จะทนไม่ได้ ผ้หญิงคนนั้นเค้าก็บอกเราว่าเค้าสงสารเราและลูกแต่เค้ากับพูดกับสามีเราว่าพร้อมที่จะเดินไปด้วยกันถ้าสามีเราเลือกเค้า อย่างนี้เราควรอยู่หรือไปดีค่ะ
โดย: เอ๋ประชาอุทิศ IP: 61.90.125.175 วันที่: 27 ธันวาคม 2552 เวลา:16:43:02 น.
  
อยากได้คำปรึกษาค่ะ สามีได้แอบคบกับผู้หญิงคนหนึ่งมาปีกว่าแล้ว แต่เราไม่รู้เลยตลอดเวลาที่เค้าไม่กลับบ้านก็บอกทำงานโทรไปแรกแรกก็รับมาช่วงหลังไม่รับเลยพอเราจับได้ก็สายไปแล้วผู้หญิงคนนั้นท้องแล้วเดือนกว่าเราไม่รู้จะทำอย่างไรบอกให้เค้าเลือกมาว่าจะเลือกครอบครัวเก่าหรือใหม่ เราพร้อมที่จะอยู่กับลูกๆนะแต่คงต้องทำใจบ้าง ถ้าเค้าเลือกที่จะอยู่สองบ้านเราเองนั้นแหละที่จะทนไม่ได้ ผ้หญิงคนนั้นเค้าก็บอกเราว่าเค้าสงสารเราและลูกแต่เค้ากับพูดกับสามีเราว่าพร้อมที่จะเดินไปด้วยกันถ้าสามีเราเลือกเค้า อย่างนี้เราควรอยู่หรือไปดีค่ะ
โดย: เอ๋ประชาอุทิศ IP: 61.90.125.175 วันที่: 27 ธันวาคม 2552 เวลา:16:43:02 น.
  
ตอบ: คุณเอ๋ประชาอุทิศ

ก่อนอื่นต้องขอแสดงความเสียใจด้วยนะคะ ที่คุณเอ๋ต้องพบปัญหาโลกแตกเหมือนผู้หญิงอีกมากมาย ดิฉันเคยเจอมาแล้ว รู้ว่าเรื่องแบบนี้ทำร้ายเราได้อย่างแสนสาหัส และทำให้ความมั่นใจในตัวเองและสามีล่มสลายไป ใครโชคดีทำใจให้มั่นคงได้ ตั้งสติได้ก็ค่อยยังชั่วหน่อย พอจะประคับประคองตัวเองให้อยู่รอดไปได้ แต่ก็ทำได้ยากมาก เพราะผู้หญิงเกือบทุกคนแต่งงานด้วยความรัก หวังจะได้อยู่ร่วมทุกข์ร่วมสุขไปด้วยกันจนแก่จนเฒ่า ซึ่งมีส่วนน้อยที่จะโชคดี ส่วนมากล้วนแต่ต้องเจอปัญหามือที่สามด้วยกันทั้งนั้น

บางคนที่เจอปัญหาตั้งแต่อายุยังน้อย ก็ยังพอมีทางออกว่าจะสู้หรือจะเลิกแล้วหาคนใหม่ แต่ส่วนใหญ่มักจะเจอในช่วงวัยกลางคนนะคะ ซึ่งทำให้การเลิกเพื่อตั้งต้นชีวิตใหม่ทำได้ค่อนข้างยาก จึงจำเป็นต้องทนต่อไปทั้งๆที่ไม่อยากทน

ผู้ชายที่อายุสี่สิบขึ้นไปมักจะมีหน้าที่การงานการเงินดีกว่าหนุ่มๆ ภรรยาที่บ้านก็อยู่กันมานานจนชินชาแล้ว ไม่มีอะไรแปลกใหม่ให้ตื่นเต้น เมื่อมีผู้หญิงคนใหม่ที่สาวกว่าผ่านเข้ามา เขาย่อมตื่นเต้นยินดีไม่รั้งรอที่จะกระโจนเข้าไปในกองไฟ แถมภูมิใจว่ายังหนุ่มยังมีเสน่ห์ ไม่ยอมหยุดคิดว่าการกระทำของเขาสร้างปัญหาให้ลูกเมียทางบ้าน ตั้งแต่เรื่องเงินเรื่องเวลาและความเอาใจใส่ที่ย่อมจะต้องถูกแบ่งปันไป แต่ผู้ชายส่วนใหญ่ถึงจะมีผู้หญิงคนใหม่ก็ไม่ได้คิดจะเลิกกับภรรยาหรอกค่ะ เขาต้องการเก็บไว้ทั้งสองคน เพราะเขามีแต่ได้ไม่มีอะไรต้องเสีย

การแก้ปัญหาทำให้สามีกลับมาเป็นสามีคนดีคนเดิมยากมากๆ เพราะเหตุมันเกิดขึ้นแล้ว เขาเหมือนม้าที่หลุดออกไปจากคอกได้แล้ว ก็คงต้องวิ่งเตลิดต่อไปจนสุดฤทธิ์ หมดแรงเมือไหร่จึงจะคิดกลับคอกให้เจ้าของคอกฟูมฟักรักษา ยิ่งเราเอาแซ่ไปฟาดม้าบังคับให้มันกลับคอกมันก็ยิ่งเตลิด ก็คงต้องใช้วิธีนิ่มนวล ลูบแผงคอมันเบาๆแล้วยื่นหญ้าให้ ซึ่งก็คล้ายๆกับการยอมให้เขามีผู้หญิงคนนั้นต่อไปกลายๆ แต่สิ่งที่จะได้คือไม่ต้องทะเลาะกัน ไม่ต้องถึงกับบ้านแตก เป็นการประคับประคองสถานการณ์เฉพาะหน้าไปก่อน ดูทีท่าเขาต่อไป หรือรอให้เขาเลิกกันไปเอง ซึ่งก็คงไม่ใช่เรื่องง่ายๆที่ภรรยาทุกคนจะทำได้นะคะ

กรณีของคุณเอ๋ คุณกับสามีคงจะอยู่ในช่วงอายุ 40 ซึ่งเป็นช่วงที่เกิดเรื่องแบบนี้ได้ง่าย เพราะอยู่กันมานานจนวางใจแล้วว่าคงจะไม่มีอะไร แต่ความจริงเรื่องมือที่สามนี่ต้องระวังไว้ตลอดเวลานะคะ ไม่วาสามีจะอยู่ในช่วงอายุไหน ภรรยาจะประมาทไม่ได้เลย เราอาจจะอยู่กับเขามานานจนรู้จุดอ่อนบางอย่างที่น่าเบื่อหรือไม่น่ารัก แต่ผู้หญิงคนอื่นเขายังไม่รู้นี่คะ เขาย่อมต้องเห็นแต่อะไรที่ดีดี เขาก็ย่อมจะอยากได้ โดยไม่สนใจว่ามีลูกเมียหรือยัง

มือที่สามของคุณเอ๋กำลังท้อง ยิ่งเป็นเรื่องยากที่เขาจะยอมเลิกกัน คุณรู้เมื่อสายไปแล้วก็คงทำอะไรไม่ได้มาก
ก่อนอื่นควรถามตัวเองว่ายังรักเขาอยู่หรือเปล่า ถ้ายังรักเขาขาดเขาไม่ได้ก็ต้องทนให้เขามีสองบ้านต่อไป แต่ถ้าคิดว่าถึงขาดเขาคุณก็อยู่ได้ก็อาจจะต้องพิจารณาต่อว่าจะเลิกดีไหม ถ้าไม่จำเป็นก็อย่ายื่นคำขาดเลยนะคะ เพราะในที่สุดถ้าจำเป็นต้องเลือกจริงๆ ผู้ชายส่วนใหญ่ก็มักจะเลือกคนใหม่ที่สดใสกว่าทั้งนั้น

ถ้าคิดจะเลิกจริงๆก็ลองอยู่กับเขาต่อไปสักพัก ดูสถานการณ์ก่อนนะคะ ถ้าไม่ไหวจริงๆก็คงต้องตัดสินใจขั้นสุดท้าย แต่ถ้าต้องเลิกจริงๆก็ต้องมั่นใจว่าอยู่ด้วยตัวเองได้นะคะ ถ่าอายุยังน้อยสักวันหนึ่งก็จะมีคนดีๆผ่านเข้ามา ผู้ชายไม่ได้แย่ไปหมดทุกคนนะคะ ผู้ชายดีดีมีความรับผิดชอบยังมีอีกมากค่ะ อย่าเพิ่งท้อ

วันนี้คุยแค่นี้ก่อนนะคะ มีอะไรคืบหน้าอย่างไรก็เข้ามาส่งข่าวให้เพื่อนๆหัวอกเดียวกันได้รับรู้บ้าง สวัสดีค่ะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 27 ธันวาคม 2552 เวลา:18:30:59 น.
  
อยู่กับสามีมา6ปีโดนนอกใจ4ครั้งเจ็บจนพูดไม่ออกน้ำตามันไม่มีจะไหลผู้หญิงที่มายุ่งกับสามีเราทุกคนรู้ว่าแฟนเรามีเมียแล้วเราก็รู้จักพวกมันทุกคนแต่มันก็จะเอาแฟนเราตอนนี้เราต้องนอนคนเดียวแฟนเราไปติดอีคนล่าสุดไม่ยอมกลับบ้าน2เดือนแล้วขอเลิกก็ไม่ยอมเลิกเราก็เครียดหลับทั้งน้ำตาแต่เมียน้อยคนนี้มันเลี้ยงแฟนเราเติมน้ำมันรถให้ด้วยให้เงินใช้ด้วยมันไม่ยอมให้แฟนเรากลับมาหาเราเลยเวลาอยู่ต่อหน้าเรามันก็พูดว่าคนอย่างมันมีปัญญาหาผู้ชายไม่แย่งของใครหน้าด้านมากพอลับหลังก็โทรหากันเลวทั้ง2คนเราอโหสิให้มันทั้ง2คนเดี๋ยวเวรกรรมมันก็ตามกันเอง

โดย: ต้อม IP: 125.25.135.227 วันที่: 29 ธันวาคม 2552 เวลา:18:32:01 น.



ทิ้งซะ
โดย: 321 IP: 112.142.123.109 วันที่: 2 มกราคม 2553 เวลา:22:28:56 น.



let go รักตัวเองให้มากคิดถึงแต่ความชั่วร้ายของเค้า เก็บตังไว้เยอะๆ แล้วคุณก้อเป็นไทแระ/แรกๆ เหมือนจะยาก แล้วจะค้นพบว่า happy สุดๆ ถ้าเจอคนใหม่ไม่ดี ไม่รวย..จบ ถ้าเจอดีรวย start

โดย: 321 IP: 112.142.123.109 วันที่: 2 มกราคม 2553 เวลา:22:30:52 น.


อีกนิด แล้วไม่ต้องเหลียวหลังสักนิดแม้....หางตา อวยพรให้ว่าที่สามีคนเก่าด้วยว่า...ถ้าเจริญรุ่งเรืองร่ำรวยก้อไม่ต้องมาแลดูฉันเช่นกัน แม้นเพียงหางตาอันน้อยนิดอย่าได้หันมามอง


โดย: 321 IP: 112.142.123.109 วันที่: 2 มกราคม 2553 เวลา:22:33:01 น.


เห็นด้วยกับคุณ 321 ค่ะ ดิฉันทำมาแล้วค่ะ อยากจะบอกผู้หญิงทุกคนว่าถ้าไม่ไหวจริงๆและเขาแย่มาก ก็ทิ้งซะ อย่างที่คุณ 321 ว่า ผู้ชายดีๆยังมีอีกมากมายค่ะ คราวนี้ต้องเลือกให้ดีๆ โดยอาศัยประสพการณ์ที่ผ่านมาเป็นบทเรียนค่ะ




โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 3 มกราคม 2553 เวลา:11:54:36 น.
  
ขอขอบคุณนะคะสำหรับคำปรึกษาที่ดีของคุณดอยสะเก็ดตอนนี้ถ้าดิฉันไม่คิดมากก็ไม่มีอะไรแต่มีบางคร้งที่เหงาค่ะอยู่อยู่ก็ร้องไห้ ตอนนี้สามีเค้าก็บอกว่าเค้าจะทำตัวใหม่จะไม่ให้ดิฉันกับลูกเหงาอีกเค้าจะพยายามมาเติมเต็มให้แต่เค้าขอเวลาไปดูแลทางโน้นบ้างดิฉันเคยทนไม่ได้ก็เลยบอกเค้าว่าไปอยู่กับทางโน้นเถอะไม่ต้องห่วงเราเราอยู่ได้ด้วยตัวเราเองเราไม่อยากทนเจ็บแบบนี้มันทรมานสู้เลิกกันเลยดีกว่า แต่สามีเค้าบอกว่าเค้าไม่เลิกเค้าจะอยู่ดูแลเราและลูกเค้าบอกว่าเราอยู่กันมา 20ปีนะ เค้าบอกว่าเค้ารักเราและลูกเค้าก็ขาดเราไม่ได้เช่นกันแต่ดิฉันก็ไม่ค่อยอยากจะเชื่อนะคะกลัวว่าเค้าจะหรอกเราทำให้เราตายแต่ตอนนี้ดิฉันก็ไม่เคยไปว่าเค้าถามเค้าเกี่ยวกับคนใหม่ของเค้าพยายามทำหน้าที่เมียและแม่ให้ดีที่สุด แต่ลูกของดิฉันโตพอที่จะพูดกันรู้เรื่องค่ะม.1กับ ม.4 ค่ะคุณดอยสะเก็ดว่าเราครวทำอย่างไรต่อไปค่ะเราครวอยู่เฉย เฉยไว้ก่อนมั้ยค่ะตอนนี้ดิฉันกับสามีก็อายุประมาณ 40และค่ะ
โดย: เอ๋ ประชาอุทิศ IP: 61.90.76.103 วันที่: 7 มกราคม 2553 เวลา:15:07:31 น.
  
ขอขอบคุณนะคะสำหรับคำปรึกษาที่ดีของคุณดอยสะเก็ดตอนนี้ถ้าดิฉันไม่คิดมากก็ไม่มีอะไรแต่มีบางคร้งที่เหงาค่ะอยู่อยู่ก็ร้องไห้ ตอนนี้สามีเค้าก็บอกว่าเค้าจะทำตัวใหม่จะไม่ให้ดิฉันกับลูกเหงาอีกเค้าจะพยายามมาเติมเต็มให้แต่เค้าขอเวลาไปดูแลทางโน้นบ้างดิฉันเคยทนไม่ได้ก็เลยบอกเค้าว่าไปอยู่กับทางโน้นเถอะไม่ต้องห่วงเราเราอยู่ได้ด้วยตัวเราเองเราไม่อยากทนเจ็บแบบนี้มันทรมานสู้เลิกกันเลยดีกว่า แต่สามีเค้าบอกว่าเค้าไม่เลิกเค้าจะอยู่ดูแลเราและลูกเค้าบอกว่าเราอยู่กันมา 20ปีนะ เค้าบอกว่าเค้ารักเราและลูกเค้าก็ขาดเราไม่ได้เช่นกันแต่ดิฉันก็ไม่ค่อยอยากจะเชื่อนะคะกลัวว่าเค้าจะหรอกเราทำให้เราตายใจแต่ตอนนี้ดิฉันก็ไม่เคยไปว่าเค้าถามเค้าเกี่ยวกับคนใหม่ของเค้าพยายามทำหน้าที่เมียและแม่ให้ดีที่สุด แต่ลูกของดิฉันโตพอที่จะพูดกันรู้เรื่องค่ะม.1กับ ม.4 ค่ะคุณดอยสะเก็ดว่าเราครวทำอย่างไรต่อไปค่ะเราครวอยู่เฉย เฉยไว้ก่อนมั้ยค่ะตอนนี้ดิฉันกับสามีก็อายุประมาณ 40และค่ะ
โดย: เอ๋ ประชาอุทิศ IP: 61.90.76.103 วันที่: 7 มกราคม 2553 เวลา:15:14:13 น.
  
ตอนนี้ก็เจอปัญหาสามีมีเมียน้อยค่ะอยู่กันมา 10ปีจับได้เค้าก็บอกว่าเลือกเรา รักเรากับลูกมาก แต่พอเผลอก็ไปหาผู้หญิงคนนั้นอีก พอขอเลิกก็ไม่ยอมท่าเดียวไม่รู้จะทำยังไงดี ไม่รู้เขารักเราจิง อย่างที่พูดรึแค่กลัวจะไม่เหลือใคร
โดย: ซี IP: 119.31.126.141 วันที่: 7 มกราคม 2553 เวลา:19:26:12 น.
  
ตอบ: คุณเอ๋ประชาอุทิศ

ถ้ายังรักเขาอยู่และยังไม่พร้อมที่จะเลิก ก็ต้องพยายามทำใจยอมรับสภาพที่สามีมีสองบ้านให้ได้นะคะ แม้มันจะยากก็คงต้องทน (เท่าที่ทนได้) แต่ควรทนอย่างมีหลักการนะคะ คือต้องพูดกับเขาให้เข้าใจว่าเขาควรต้องให้เงิน เวลาและความเอาใจใส่กับคุณและลูกตามควร (มันคงต้องลดน้อยลงกว่าเดิม เพราะเขาต้องปันทุกอย่างไปให้ทางโน้นด้วยอยู่แล้ว)

ทำเฉยๆแล้วสบายใจขึ้นก็ทำต่อไปเถิดค่ะ ตอนนี้คุณควรคิดถึงตัวเองก่อน พยายามตั้งหลักให้มั่น ให้มีสติ เพื่อเป็นที่พึ่งทางใจแก่ลูก ซึงคงจะอยู่ในช่วงวัยรุ่นหรือใกล้เคียง อยากจะบอกผู้หญิงทุกคนที่กำลังมีปัญหาเรื่องมือที่สาม ว่าอย่าเล่าหรือปรับทุกข์เรื่องสามีให้ลูกฟังมากเกินไป เพราะจะทำให้เขาเป็นทุกข์จนอาจจะหมดกำลังใจ ที่จะเรียนหรือทำอะไร เด็กที่พ่อแม่กำลัง มีปัญหากันเป็นเด็กที่ไม่มีความสุขและถูกกดดันมากอยู่แล้ว เขากลัวว่าพ่อแม่จะเลิกกัน กลัวว่าพ่อแม่จะไม่ต้องการเขา กลัวว่าพ่อแม่เลิกกันแล้วต่างคนก็จะไปมีครอบครัวใหม่ กลัวว่าจะไม่ได้เรียนหนังสือ ฯลฯ ทางที่ดีคือควรกันลูกออกจากปัญหาระหว่างสามีภรรยาและมือที่สาม อย่าบ่นว่าหรือเล่าเรื่องความไม่ดีของสามีให้ลูกฟัง อย่าใช้ลูกเป็นที่ปรับทุกข์ อย่าพยายามทำให้เด็กต้องเลือกข้าง เพราะเด็กจะเจ็บปวดมาก ปกติเด็กทุกคนจะมองเห็นพ่อแม่เป็นฮีโร่ของเขาอยู่แล้ว เขาย่อมไม่ต้องการเห็นพ่อหรือแม่ของเขาถูกตำหนิ ไม่ว่าจากใครทั้งนั้น ดังนั้นคุณผู้หญิงทั้งหลาย ควรหาเพื่อนที่ไว้ใจได้หรือญาติสนิทเอาไว้ปรับทุกข์นะคะ

วันนี้ต้องขอแค่นี้ก่อนนะคะ ถ้ามีอะไรคืบหน้าหรืออยากระบายความอึดอัด ก็เชิญคุณเอ๋เข้ามาเล่าให้พวกฟังได้ตลอดเวลาค่ะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 8 มกราคม 2553 เวลา:23:12:44 น.
  
ขอสมัครเข้าชมรม สามีนอกใจด้วยคนน่ะค่ะ

โดย: ซี IP: 119.31.126.141 วันที่: 7 มกราคม 2553 เวลา:19:30:50 น.


ยินดีต้อนรับค่ะ





โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 9 มกราคม 2553 เวลา:11:48:49 น.
  
ตอบ: คุณซี

เขาบอกว่าเลือกคุณ คุณซีก็คงต้องลองเชื่อเขาไปก่อน อย่าเพิ่งคิดอะไรมากเลยนะคะ คอยสังเกตพฤติกรรมของเขาเงียบๆดีกว่า อย่ากระโตกกระตากด้วยการต่อว่าต่อขาน ทะเลาะกัน เคยทำอะไรให้สามีก็ควรจะทำต่อไประหว่างนั้นก็คิดไปด้วยว่า จะเตรียมตัวรับสถานการณ์อย่างไรถ้าเรื่องพัฒนาไปเรื่อยๆไม่ยอมจบ

คุณซีต้องตั้งเป้าเอาไว้ด้วยว่าจะสู้หรือจะถอย ถ้าจะสู้ก็ต้องพร้อมรบนะคะ แต่ถ้าจะถอยก็มีสองทางเลือกคือ อยู่เฉยๆไม่สนใจ หรือไม่ก็เลิกไปเลยถ้าทนไม่ไหวจริงๆ (แต่เรื่องเลิกขอให้เป็นทางเลือกสุดท้ายจริงๆเท่านั้นค่ะ)

ลองดูเหตุการณ์สักพักนะคะ ถ้ามีอะไรคืบหน้าอย่างไรก็เขียนมาคุยกันได้เสมอค่ะ ขอให้โชคดี
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 9 มกราคม 2553 เวลา:11:59:02 น.
  
ได้อ่านปัญหาของแต่ละคนแล้วรู้สึกว่าเรายังมีเพื่อนร่วมชะตากรรมเดียวกันอีกมากมาย ทำมัยความทุกข์ที่สุดในชีวิตของผู้หญิงทุกคน จะต้องมีผู้หญิงด้วยกันเป็นผู้มีส่วน ดิฉันไม่ทราบว่าจะพูดปรึกษากับใคร เพราะเป็นเรื่องที่ไม่กล้าเล่าให้ใครฟัง ตอนนี้เจ็บปวดมากค่ะ ต้องกินยานอนหลับทุกคืน แต่ก็หลับได้ไม่เกิน 5 ชั่วโมง เมื่อไรจะจบเรื่องทุกข์นี้สักที
โดย: แหวน IP: 124.157.192.144 วันที่: 9 มกราคม 2553 เวลา:14:07:46 น.
  
ขอสมัครเข้าชมรมสามีนอกใจด้วยค่ะ
เพิ่งเจอเข้ากับตัวเองสดๆ ร้อนๆ เมื่อต้นปี วันที่ 1 พอดีเลย ทุกข์และทรมานใจมากๆ อยากให้คุณดอยสะเก็ดช่วยแนะนำหน่อย พอดีเข้าไปเล่าบรรยายความรู้สึกไว้ที่หน้า สามีนอกใจ...ทำไงดี???(ตอนที่ 13) กรุณาช่วยเข้าไปอ่านด้วยนะค่ะ แต่เขียนตอบหน้านี้ก็ได้ค่ะ จะเข้ามาอ่าน ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ (หนูและสามีอายุ 29 ปี เท่ากัน)
โดย: เจ IP: 58.137.124.125 วันที่: 14 มกราคม 2553 เวลา:14:41:56 น.
  
คุณดอยสะเก็ดค่ะ มันทำใจอยากจริง ๆ ค่ะพยายามไม่คิดมากพยายามทำงานให้แยอะ ๆ เพื่อที่จะได้ไม่คิดมากส่วนตัวเค้าเองก็พยายามมารับมาส่งลูกให้มากกว่าเดิมแต่เราไม่รู้ใจเค้าว่าเค้าคิดกับเราอย่างไร เคยคิดนะว่าจะทนเพื่อลูกลูกจะได้ไม่มีปัญหาแต่ลูกบอกว่าให้เลิกกับพ่อเค้าลูกเค้ารับไม่ได้ตอนนี้เราเองก็อยู่ใกล้ชิดลูกให้แยอะ ๆ จะได้เป็นได้ทั้งพ่อและแม่ลูกจะได้ไม่รู้สึกขาด คุณดอยสะเก็ดค่ะดิฉันควรทำอย่างไรดีอยากเลิกมากแต่เค้าไม่ยอมจบสักทีไม่ยอมจบทั้งเราและเมียน้อยของเค้า ดิฉันยอมหย่ากับเค้าเลยนะไม่หวังอะไรแล้วส่วนเงินเค้าให้ดิฉันทุกบาทค่ะเค้าใช่เงินขับแท็กซี่ค่ะดิฉันออกรถแท็กซี่มาคันหนึ่งคะแต่กำลังผ่อนอยู่ก็มาสดุดต้องมีกิกนั้นแหละ ดิฉันควรไปเจอเมียน้อยของเค้ามั้ยค่ะใจอยากพูดกันให้รู้เรื่องอยากให้จบสิ้นกันซักทีค่ะเพราะดิฉันเบื่อมากอยากมีวิธีชีวิตที่ดีกว่านี้ค่ะแต่ไม่ใช่ว่าจะมีใหม่นะค่ะ
โดย: เอ๋ประชาอุทิศ IP: 61.90.125.139 วันที่: 16 มกราคม 2553 เวลา:17:37:59 น.
  
คุณดอยสะเก็ดหายไปไหนคะ หลายวันแล้วที่หนูรอคำตอบและคำแนะนำจากคุณดอยสะเก็ด เข้ามาอ่านทุกวันเลย แล้วตอนนี้ก็กลุ้มใจมากมันระแวงไปหมด ยิ่งตอนนี้แฟนหนูเค้าจะไปทำงานที่ห้างฯ ซึ่งอยู่โซนใกล้ๆกับ ผู้หญิงคนนั้นมันทำงานอยู่ ที่ตอนแรกหนูบอกว่ามันทำงานอยู่เซ็นทรัลบางนา แต่ที่จริงมันอยู่ที่บิ๊กซีบางนา ซึ่งหนูรู้มาทีหลังว่าแฟนหนูโกหกอีก แฟนหนูเค้าก็แก้ตัวว่าเรื่องอื่นๆ เล่าความจริงให้หนูฟังหมดแต่ปิดไว้แค่ว่าผู้หญิงมันทำงานอยู่ที่ไหนเพราะให้สัญญากับผู้หญิงไว้ แฟนหนูบอกว่าผู้หญิงคงจะกลัวหนูจะไปราวี มันที่ทำงาน ซึ่งในความเป็นจริงมันจะกลัวทำไมในเมื่อมันแย่งสามีหนูทั้งๆที่รู้ว่าเค้ามีลูกมีเมียอยู่แล้ว มันยังไม่กลัวเลย ถึงว่าช่วงนั้นแฟนหนูมันถึงไป 2 ห้างฯ นี้บ่อยมาก
คุณดอยสะเก็ดคะหนูควรทำอย่างไรดี หนูควรที่จะไว้ใจเค้าได้มั้ยคะ ทั้งที่ตอนเกิดเรื่องเค้าทำงานรับเหมาร่วมกับพี่ชายหนูก็เลยไว้ใจมาก คิดว่าจะมีคนคอยเป็นหนูเป็นตาให้ แต่มันก็ช่วยอะไรไม่ได้ถ้าเค้าคิดจะไป พี่ชายก็ไม่ค่อยถาม ไม่ค่อยยุ่งเท่าไหร่
โดย: เจ IP: 58.137.124.125 วันที่: 18 มกราคม 2553 เวลา:9:36:03 น.
  
สามีเคยนอกใจวันแรกที่รู้ทั้งเสียใจ ทั้งโกรธ กินข้าวไม่ได้ นอนก็ไม่หลับ ตามเค้าไปที่ทำงาน ไปนั่งเฝ้า ทั้ง ๆ ที่ตัวเองก็ทำงานประจำอยู่ ถ้ามีเวลาแว๊บไปได้ ก็จะทำ ไปช่วยเข้าทำงานที่บริษัทฯ ทำอย่างไรก็ได้ให้ได้อยู่ใกล้ ๆ เข้าให้มากที่สุด ทำดีกับเค้าให้มาก ๆ ช่วยเหลือทุก ๆ เรื่อง ไปบอกผู้หญิงของเค้าว่าอย่ามายุ่งกับสามีเราได้ไหม ตบมือข้างเดียวมันไม่ดังหรอก (นี้เราเป็นภรรยาหลวงนะเนี้ยะ) (เหนื่อยกายเหนื่อยใจ) แต่ระหว่างนี่ก็จะขอร้องเค้าให้เลิกกับผู้หญิงคนนั้นได้ไหม เขาก็บอกว่าได้ แต่ต้องให้เวลาเค้าหน่อย เราก็ถามกับไปว่าแล้วถึงเมื่อไหร่ล่ะ เขาก็ตอบไม่ได้ ก็จะมีปากมีเสียงกันตลอด เราจะบอกรักเค้า ทำอย่างนี้อยู่ประมาณ 4 เดิอน ส่วนเขาก็จะทำงาน และพยายามที่จะเหมาทั้ง 2 คน และวันหนึ่งเราก็จับได้อีกว่าเขาไปแอบพบกันมา ก็เลยขอร้องเขาว่าไม่เจอ และโทรคุยกัน อีกเลยได้ไหม เขาบอกว่า ไม่ได้ นั้นแหละตามแผนการเราเลยเพราะเราจะทำดีกับเขาให้มากที่สุด แล้วเราจะหักดิบทันที เราบอกเค้าว่าถ้าไม่ได้เราก็เลิกกัน เค้างงมาก เพราะที่ผ่านมาเราจะยอมเค้าตลอดทำให้เค้าเห็นคุณค่าของเราแล้วเขาไม่เห็น จากนั้นเราไม่ให้เค้าถูกเนื้อต้องตัว ไม่ให้จับมือ ไม่ๆๆ ทุก ๆ เรื่อง เขาเริ่มเห็นว่าเราเอาจริงเขาบอกว่าเขาจะเลิกกับผู้หญิงคนนั้น เราเอาเค้าไปสาบานกับพ่อของเรา(ท่านเสียไปแล้ว) หลังจากนั้นเค้าก็เป็นคนดีของครอบครัวจนผ่านมา 15 ปีแล้ว เค้าก็เป็นคนดีและจะคอยเตือนคนที่คิดใจภรรยาว่าอย่าทำเลย เพราะมันเหนื่อยและไม่มีอะไรดีขึ้นในชีวิต (แต่เรามีความลับที่ไม่เคยบอกใครก็คือ เราให้ลูกน้องเราไปจีบผู้หญิงของเค้า ในขณะที่เราก็ขอร้องให้ผู้หญิงคนนี้เลิกกับสามีเรา ผู้หญิงคนนี้ก็เลยห่าง ๆ จากสามีเราไป) ที่เล่ามาเผื่อมีประโยชน์กับ ท่านใดบ้าง จงจำไว้ว่าเมื่อจับได้ว่าสามีมีคนอื่นอย่าด่า อย่าประนาม อย่าประจาน ให้ใครรู้ ถึงแม้จะปรึกษาใครก็อย่าไปบอกเค้า เพราะเขาจะอาย อย่าไปด่าว่าผู้หญิงของเค้าเพราะจะทำให้เราเป็นนางมารร้ายในสายตาของผู้หญิงคนนั้น และในสายตาสามีเราเอง อย่าท้าให้เค้าเลิกบ่อย ๆ ถ้าจะทำคุณต้องคิดว่าคุณสามารถทำใจได้อย่างนั้นจริง ๆ
โดย: คนเคยมีประสบการณ์ IP: 58.9.149.97 วันที่: 19 มกราคม 2553 เวลา:12:40:40 น.
  
สวัสดีค่ะคุณดอยสะเก็ด ดีใจที่ค้นพบแหล่งข้อมูลนี้ค่ะ

ตอนนี้อยู่ในช่วงสับสนไม่รู้ว่าจะไปต่อหรือหันหลังกลับดี คบกันมา7ปี เพิ่งแต่งงานกันมา 8เดือน ก็เจอเรื่องนอกใจซะแล้วถึง2ครั้ง กับคนๆเดิม สามีเป็นเซลล์ค่ะ จับได้ครั้งแรกตอนเดือนตุลา 52 ได้แอบโทรหาผู้หญิงคนนั้น เค้าสารภาพว่ามีอะไรกันแล้ว และขอโทษ เค้าไม่รู้ว่ามีเมียแล้ว แต่สามีปฏิเสธ สาบถสาบาน ร้องห่มร้องไห้ ว่าเค้าลูกผู้ชาย กล้าทำกล้ารับ เราก็โอเคให้อภัย ให้โอกาส และหลายๆคนก็ขอไว้ แต่ล่าสุดเมื่อ 27 มกรา 53 ก็จับได้อีก เนื่องจากเราเป็นคนรับโทรศัพท์ น้องเค้าบอกว่าเป็นแฟนสามีเรา ซึ่งเค้าเองก็ตกใจเพราะสามีกลับไปง้อเค้าหลังจากครั้งแรกที่จับได้ ว่า ได้เลิกกับเราแล้ว เช้าวันรุ่งขึ้นเราก็ได้คุย MSN กับน้อง จึงได้รู้เรื่องราวทั้งหมด ว่าถึงขนาดไปอยู่กินด้วยกัน พาแนะนำกับเพื่อน อย่างออกหน้าออกตา เราจึงโทรไปบอกเลิกกับสามี สุดท้ายสามีก็มาสารภาพว่าทำไปเพราะเมา และความคึกคะนอง ขอโอกาสจากเราอีกครั้ง และขอให้เราลืม เรื่องที่ผ่านมา เค้าจะทำตัวใหม่

ตอนนี้ยังไม่สามารถให้อภัยได้ และก็ไม่ได้ให้คำตอบเค้าว่าจะให้โอกาส แต่เราก็เริ่มที่จะห่างๆเค้าแล้ว ไม่โทรหา ไม่ค่อยรับโทรศัทพ์ และในระหว่างที่เค้ากลับไปทำงาน ก็ขอให้เค้าคิดทบทวนให้ดีว่า เรายังเป็นคนที่เค้าต้องการอยู่หรือเปล่า เค้าบอกว่า ไม่จำเป็นต้องคิดแล้ว แต่เราก็ยังยืนยัน ว่าเรายังไม่ต้องการคำตอบ

ในระหว่างนี้ก็พยายามสวดมนต์ เพื่อให้ตัวเองสงบลง และปลงได้บ้าง รู้ว่ายิ่งเราโกรธ ยิ่งแค้นเท่าไหร่ เราก็เจ็บเอง ผู้หญิงคนนั้นเค้ายอมถอยให้ เค้าบอกว่าเค้าพูดกับสามีเสมอ ว่าเค้าไม่ต้องการเป็นชู้ หรือเมียน้อย ในสายตาคนอื่น เค้าขอให้เราอภัยให้สามี และเค้าจะไม่เข้ามายุ่งเกี่ยวกับสามีเราอีก

ตอนนี้ก็ไม่รู้จะเอายังไงกับชีวิตดี จะยอมให้โอกาส แต่ก็ยังต้องอยู่แบบไม่เชื่อใจกัน จะแยกทางกันก็ยอมรับว่าตัดใจยังไม่ได้จริงๆ วันที่12 สามีจะกลับมาแล้ว วันที่ 19 สามีก็ชวนไปเที่ยวจังหวัดตากด้วยกัน เพราะเค้าต้องกลับไปพบลูกค้าอีกรอบ จึงอยากให้เราไปพักผ่อนกับเค้า ก็ยังไม่รู้จะเอาอย่างไรดี สับสนมากค่ะ

ขอคำแนะนำด้วยค่ะ
โดย: เหตุเกิดจากความรัก IP: 203.209.45.3 วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:10:24:01 น.
  
ก่อนอื่นต้องขออภัยเพื่อนๆพี่ๆน้องๆทุกคนที่เขียนปัญหามาเล่าให้ฟังนะคะ พักหลังนี่ไม่ค่อยได้เข้ามาตอบเลยค่ะ ยุ่งมากบ้าง ออกไปทำธุระบ้าง แต่ช่วงนี้พอจะมีเวลาค่ะ เดี๋ยวจะทะยอยตอบให้นะคะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:11:45:19 น.
  
ขอบคุณนะค่ะสำหรับคำแนะนำที่ดี

เพราะไม่รู้จะปรึกษาใครดี เคยลองปรึกษาเพื่อนๆก็บอกให้

เลิกเถอะแต่ต้องจำทนก็เพราะลูกยังเล็กและพี่น้องพ่อแม่

เขาดีกับหนูและลูก บางครั้งเวลามีความทุกข์เลยไม่กล้า

บอกใครต้องเก็บไว้คนเดียว แต่พอเข้ามาอ่านเว็บนี้เลย

รู้สึกดีที่มีคนเข้าใจและรู้ว่าไม่ได้มีเราคนเดียวที่ต้องทุกข์

เพราะสามี ขอเป็นกำลังใจให้ทุกๆคนผ่านเรื่องร้ายๆไปได้

น่ะค่ะ






โดย: ซี IP: 119.31.126.141 วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:23:15:11 น.
  
ตอนนี้สามีไปอยู่กับผู้หญิงใหม่เขาบอกว่ารักกับผู้หญิงคนนั้นมากทั้งที่ผู้หญิงคนนั้นก็มีลูกแล้วอายุ3ขวบ และฉันก็มีลูกกับเขาอายุ3ขวบเหมือนกัน ไม่ส่งเสียไม่สนใจเลยว่าทั้งฉันและลูกจะอยู่กันยังไง อยู่กันมา10ปีพอจะไป ก็พูดแค่คำเดียวว่ารักเค้ามากกว่า เลือกที่จะไปกับเขา


โดย: ตูน IP: 124.121.178.253 วันที่: 15 มกราคม 2553 เวลา:16:19:31 น.


ก็เป็นอย่างนี้หล่ะค่ะ ช่วงใหม่ๆ อะไรๆ ก้อดีไปหมด หน้ามืดตามัวไม่สนใจคนรอบข้างแม้แต่ภรรยาที่อยู่กินกันมานานนับสิบปี ก้อทิ้งกันได้ลงคอ แต่พอเวลาผ่านไปอะไรๆ ก้อเปลี่ยนแปลงความหน้ามืดก้อลดลงไป ผู้หญิงทุกคน shock กับเรื่องนี้กันทุกคนค่ะ โดยเฉพาะสามีที่ทำตัวดีมาตลอดไม่เคยเจ้าชู้ คุณจะรู้สึก shock และไม่อยากเชื่อว่าเค้าจะทำเรื่องแบบนี้ได้ ไม่อยากเชื่อว่าเราจะเจอเรื่องแบบนี้ในชีวิต กว่าเค้าจะกลับมา กว่าดิฉันจะทำใจได้ก้อใช้เวลาพอสมควร
อ่านหนังสือธรรมะเยอะๆ นะคะ แล้วคุณจะรู้ว่าธรรมะช่วยเราได้มากอย่างไม่น่าเชื่อ ที่คุณทุกข์เพราะคุณยังยึดติดกับอดีตที่แสนหวาน ทุกข์เพราะยังไม่ยอมรับความจริงที่เกิด ทุกข์เพราะคุณคิดจะเปลี่ยนแปลง แก้ไขคนอื่นมากกว่าตัวเอง ทุกข์เพราะเค้าไม่เปลียนแปลงตามที่คุณต้องการ ทุกข์เพราะคุณคิดว่าเค้าทำผิดกับเรา ทุกข์เพราะพยายามหาทางแก้ไขปัญหาในขณะที่ใจเรายังร้อนรุ่มอยู่ มันเลยทำให้ปัญหาเก่าก้อแก้ไม่ได้ ปัญหาใหม่ที่เกิดจากเราก้อเพิ่มขึ้น ดิฉันพยายามมาหมดแล้วค่ะ สุดท้ายค้นพบว่าคนที่ต้องปรับปรุงแก้ไขและเปลียนแปลงคือตัวเราเอง หันมาดูตัวเองอย่างเป็นกลางว่าตัวเรามีอะไรบกพร่องต้องปรับปรุงรึเปล่า แล้วแก้ที่ตัวเอง พระท่านบอกว่าทุกคนมีกรรมเป็นของตัวเอง เค้าก้อมีกรรมของเค้า สิ่งที่คนอื่นทำเป็นเพียงปัจจัยภายนอก แล้วเราก้อชอบไปแก้ไขปัจจัยภายนอกก่อนที่จะดับทุกข์ที่ใจตัวเอง ผ่านมาปีนี้เป็นปีที่ 2 แล้วทุกวันนี้สามีดิฉันดีขึ้นกว่าช่วงแรกเยอะมากเพราะดิฉันหันมาดูแลใจตัวเอง ยอมรับสิ่งทีเกิด ยอมรับว่าทุกอย่างเป็นอนิจจัง คิดดีคือคิดอะไรให้ตัวเองสบายใจไม่เบียดเบียนตัวเอง ไม่เบียดเบียนคนอื่นแม้เค้าจะทำไม่ดีกับเราก้อตาม พูดดีคือพูดให้คนที่เค้าอยู่กับเรามีแต่ความรื่นหูสบายใจ ทำดีคือทำหน้าที่ภรรยาไม่ให้บกพร่อง ให้อิสระเค้าก้อเท่ากับให้อิสระตัวเองนะคะ สติมาปัญญาเกิดค่ะ ทุกอย่างที่ทำช่วงแรกๆ ฝืนใจ ฝืนความรู้สึกตัวเองทั้งนั้น แต่ถ้าไม่คิดหย่าแล้วคุณทำได้คนที่จะพ้นทุกข์คือคุณค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ

โดย: เคยเจ็บ IP: 203.144.144.165 วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:23:10:54 น.


คำแนะนำดีดีจากคุณเคยเจ็บค่ะ ถ้าใครทำได้แบบนี้ก็จะเจ็บน้อยลง แต่ก่อนจะทำได้ก็คงต้องเจ็บจนถึงที่สุดแล้วละค่ะ แรกๆก็คงทำไม่ได้ แต่เมื่อเหตุการณ์มันพัฒนาไปเรื่อยๆ โดยที่ไม่มีอะไรดีขึ้นสำหรับเรา ก็คงต้องเอาธรรมะที่เป็นสัจธรรมในการดำรงชีวิตอยู่ต่อไปให้ได้มาใช้ แล้วจิตใจก็จะสงบ ปล่อยวางได้บ้าง ไม่คิดว่าสามีเป็นของเราอีกต่อไป เป็นเหมือนเพื่อนร่วมบ้านคนหนึ่งเท่านั้น เขาจะอยู่หรือไปก็จะเจ็บน้อยลง รักตัวเองให้มากๆค่ะถ้าเป็นไปได้ก็อย่าเอาชีวิตจิตใจไปผูกไว้กับคนที่ไม่เห็นค่าของเรา
โลกนี้ยังมีผู้ชายดีดีอีกมากมาย



โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:21:13:46 น.
  
หนูก็เป็นอีกคนที่เหมือนพี่แหวน เรื่องมันเพิ่งเกิดขึ้นวันที่1-3 ม.ค.53นี้เอง ตอนนี้มันเหมือนแผลสดๆ ยังเจ็บอยู่ อยากจะทำใจได้เร็วๆ จังไม่มีแรงจะทำอะไรแล้วแม้แต่น้ำยังกลืนลงคอยากเลย แต่เราก็ต้องมาทำงานเพราะความรับผิดชอบที่ผ่านมาหนูไม่เคยระแวงไม่เคยระแคะระคายสังสัยอะไรเลย เห็นข้อความผู้หญิงส่งมาวันที่ 1 และวันที่ 3 ความก็แตกเลย หนูไ้ว้ใจสามีหนูมาก คบกันมาประมาณ5 ปีแต่งงานอยู่ด้วยกันมา 10 ปี มีลูกด้วยกัน 1 คนอายุ 5 ขวบเค้าไม่เคยนอกใจ จะมีทะเลาะกันบ่อยๆ ก็เรื่องกินเหล้า เค้าเป็นคนชอบกินเหล้า สังสรรค์ แต่เค้าก็บอกหนูอยู่เสมอว่าเค้าชอบกินเหล้าแต่ไม่เจ้าชู้ แต่ใจลึกๆ หนูก็ไม่เคยเชื่อใจถึง 100% มีแอบระแวงบ้าง และสุดท้ายมันก็เกิดขึ้นจริงๆ ตอนที่สามีสารภาพ มันเจ็บปวดใจแทบแตกสะลายทำอะไรไม่ถูก เค้าบอกว่าผู้หญิงเป็นฝ่ายเข้าหา วิ่งมาขอเบอร์โทรตอนสามีหนูไปเิดินห้าง(เซ็นทรัลบางนา เพราะว่ามันเป็นพนักงานเชียร์เครื่องสำอางอยู่ที่ชั้น1) แต่ไม่มีอะไรกันแค่โทรคุยกันเฉยๆ และเค้าบอกว่าจะจบแล้ว แต่หนูไม่เชื่อก็เลยบอกเค้าว่าถ้าจะจบก็ต้องดับไฟให้หนูเห็นคือโทรไปบอกเลิกผู้หญิงคนนั้นต่อหน้าหนูเลย ตอนแรกเค้าจะไม่ยอมบอกว่าสงสารผู้หญิงคนนั้น ขอค่อยๆถอยห่างออกมา ถ้าผู้หญิงคนนั้นโทรมาก็จะไม่รับหรือถ้ารับก็จะพูดเย็นชาใส่ แต่หนูไม่ยอมถ้าปล่อยให้เป็นอย่างนี้มันยิ่งไม่จบแน่ ลับหลังเราไม่รู้ว่าเค้าคุยอะไรกัน สุดท้ายสามีก็โทรไปบอกเลิกผู้หญิงคนนั้นต่อหน้าหนู และหนูก็ขอคุยกับผู้หญิงและถามมันว่ารู้มั้ยว่าสามีหนูมีลูกมีเมียแล้ว มันบอกว่าไม่รู้ (แต่ที่จริงมันรู้หมดมันยังให้สามีหนูเอารูปลูกกับเมียไปให้มันดูเลย) แต่มันก็ยังหน้าด้านไม่สนใจ ที่มันพูดอย่างนี้นก็เพื่อพูดปกป้องตัวมันเองให้ดูเหมือนเป็นผู้หญิงที่ดี ไร้เดียงสา แต่ตอนที่พูดหนูพยามยามใจเย็นคุยกับมันดีๆ ตอนแรกมันก็เหมือนไม่พอใจ แต่หนูเอาน้ำเย็นเข้าลูบคุยด้วยดีๆ มันก็เลยดูอ่อนลงไป แล้วหนูก็ถามมันว่้าคบกันถึงขั้นไหนแล้ว มันก็เป็นคนตรงดี บอกว่ามีอะไรกัน 2 ครั้ง ตอนนี้มันเหมือนคนที่โดนเข็มเป็นพันๆเล่มมารุมแทงที่ตรงหัวใจ อยากจะร้องแต่ก็ไม่้มีน้ำตา แทบจะไม่เชื่อหูตัวเอง ถึงสามีจะสารภาพแต่เค้าก็ยังโกหกเรา ถึงว่าตอนแรกให้โทรไปบอกเลิกทำเป็นลีลาบอกว่าสงสารเค้าที่ไหนได้ก็พยายามปกปิดความชั่วของตัวเองไวั สุดท้ายหนูก็เลยบอกกับผู้หญิงคนนั้นว่า ตอนนี้ก็รู้แล้วว่าสามีหนูมีลูกมีเมียแล้วขอให้เลิกยุ่งได้มั้ยถ้าไม่เห็นแก่หัวอกผู้หญิงด้วยกันก็ให้เห็นแก่ลูกหนูบ้าง หนูขอสามีหนูคืน มันก็ยอมจบ สามีหนูก็บอกว่าจบแล้วและขอโทษหนูที่ทำตัวจานลัย หลงผิดและขอร้องให้หนูกับลูกอยู่กับเค้า ตอนนั้นหนูสับสนมากไม่รู้จะหาทางออกให้ชีวิตตัวเองกับลูกยังงัยดี แต่สุดท้ายหนูก็ให้อภัยเค้า เพราะหนูรักเค้ามากและมันก็เป็นความผิดครั้งแรกและที่สำคัยที่สุดหนูก็เห็นแก่ลูก สงสารลูกไม่อยากให้เค้าเป็นลูกไม่มีพ่อ หนูไม่รู้ว่าหนูตัดสินใจผิดหรือถูก ต่อไปนับจากนี้หนูก็คงจะอยู่อย่างหวาดระแวงไปตลอดชีวิต ช่วยให้คำปรึกษาหนูด้วยว่าหนูควรจะไว้ใจเค้าได้มั้ย จะรอความคิดเห็นทุกๆ คนนะค่ะ และขอเป็นกำลังใจให้กับผู้หญิงทุกคนที่ตกอยู่ในสภาพนี้เหมือนกัน

โดย: เจ IP: 58.137.124.125 วันที่: 13 มกราคม 2553 เวลา:18:12:33 น.


ตอบ: คุณเจ

ต้องขอโทษด้วยนะคะที่ตอบช้าไปมาก อยากจะขอร้องทุกคนว่าถ้าจะให้เร็วควรเข้ามาเขียนปัญหาไว้ในหน้านี้นะคะ (ถาม-ตอบ ปัญหาสามีนอกใจ) เพราะถ้าไปเขียนไว้ตามบทต่างๆ บางครั้งก็ไม่เห็นค่ะ เพราะไม่ค่อยได้เข้าไปดู

เรื่องของคุณเจนั้นก็เหมือนของผู้หญิงคนอื่นๆตรงที่เลิกกับสามีไม่ได้เพราะยังรักเขาอยู่ ซึ่งไม่มีอะไรผิดแต่มันกลายเป็นจุดอ่อนของพวกเรา เพราะจะทำให้ไม่กล้าตัดสินใจ ทำได้แต่เพียงร้องไห้ ทะเลาะกับสามี แล้วก็ทุกข์ตรมและเหมือนจำใจต้องยอมให้เขามีผู้หญิงคนนั้นต่อไปกลายๆ เขาจะเลิกกันหรือไม่ขึ้นอยู่กับเขาสองคนที่เป็นผู้คุมเกม

ในกรณีของคุณเจก็คงทำได้แค่ต้องพยายามเชื่อว่าเขาจะเลิกกันแล้วก็อยู่ไปกับเขาต่อไป แม้จะทุกข์ที่จะต้องแบ่งปันก็คงต้องทำใจ ทางที่ดีเพื่อจิตใจของคุณเองก็ต้องอย่าพยายามไปสืบเสาะขุดค้นว่าเขาเลิกกันหรือยัง เพราะถ้ายังคุณจะจัดการอะไรได้ไหม ถ้ารู้ว่าทำอะไรไม่ได้ ยิ่งทำก็อาจจะยิ่งเข้านื่อ ก็อย่าอยากรู้ อยู่เฉยๆ ดูแลตัวเองและลูกให้ดี มันอาจจะจบลงไปเองก็ได้โดยที่คุณไม่ต้องทำอะไรเลย เพราะสรรพสิ่งทั้งหลายไม่เคยอยู่นิ่ง มันต้องเคลื่อนไหวพัฒนาตัวเองไปเรื่อยๆ ถ้ามันพัฒนาไปถึงจุดที่เขาเลิกกันก็ดีไป แต่ถ้าพัฒนาไปในทางที่แย่ขึ้นกว่าเดิม คุณก็จะรู้เองว่าจะทำอย่างไรต่อไป จะสู้หรือจะถอยให้จบเรื่องไป

ส่วนเรื่องที่ว่าควรจะไว้ใจเขาได้อีกหรือไม่ก็ขอบอกว่าความจริงเราไม่ควรไว้ใจใครมากเกินไปตั้งแต่แรกอยู่แล้ว เพราะมันจะเข้าข่ายประมาท แต่ถึงจะไม่ไว้ใจเขาแล้วคุณก็ควรเก็บไว้ในใจ แล้วค่อยๆสังเกตเพื่อหาข้อมูลต่อไป ซึ่งขอบอกว่าในที่สุดก็จะเข้าวงจรเดิมๆอีก แต่ในเมื่อคุณยังรักยังหวังว่าเขาจะกลับมาเป็นสามีคนเดิมที่แสนดีของคุณอยู่ คุณก็คงต้องวนเวียนอยู่ในวัฎจักรนี้ไปเรื่อยๆ ซึ่งคุณก็คงต้องทำใจให้ยอมรับให้ได้ เพราะถ้าไม่ได้ก็คงต้องทะเลาะกันไม่รู้จบ และในที่สุดก็อาจจะต้องเลิกกันอยู่ดี เพราะความอดทนของคนทุกคนทีขีดจำกัด และเมื่อเวลามาถึงคุณก็จะมองเห็นทางออกเองแหละค่ะ ขอให้โชคดี
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:9:56:48 น.
  
อยู่กับสามีมา10ปีมีลูกด้วยกัน1คน9ขวบแล้วสามีจะอยู่ต่างจัวหวัด3ปีหลังนี้เอง เพิ่งจะรู้ว่ามันทรยศหักหลังเราเมื่อวันที่1มค.53นี้เอง มีโทรศัพท์เข้ามือถือมัน มาเป็นเสียงผู้หญิง ๆ คนนี้ก็พูดเลยว่า(ชื่อ) ค่ะจะโทรมาสวัสดีปีใหม่ค่ะ พอเราฮัลโหลกลับมันวางสาย ถ้านังผู้หญิงคนนี้มันบริสุทธิ์ มันจะต้องไม่วางสาย แล้วมันก็โทรเข้าอีกเครื่อง เป็นเบอร์เดียวกันพา เราฮัลโหล เท่านั้นแหละมันของสายคนอื่น (ประมาณว่าโทรผิด) แล้วมันก็วางสาย พอเราบอกสามีว่ามีคนโทรมาเป็นผู้หญิงมันเปลี่ยนเรื่องคุยเลย เราเลยคาดคั้นสามี มันก็ไม่ตอบ พอเย็นมันถึงจะบอกเราว่าผู้หญิงที่โทรมานั้นเป็นเมียลูกน้อง มันโทรมาตามหาสามีมัน เราคล่องใจมาก กลางดึกคืนนั้นสามีหลับเราแอบเอาโทรศัพท์สามีมาดู สามีมันลบเบอร์ที่โทรเข้าออก หมดเลย ทั้ง2เครื่อง แต่เครื่องที่2 มันคงลบไม่หมด เหลือเบอร์ที่ไม่ได้รับยังอยู่เรายังพอจำได้ว่าตัวท้ายตัวอะไร เราก็จัดการเลยโทรหานังผู้หญิงคนนั้น ตอนตี1ครึ่ง มันไม่รับเลย 2-3 ครั้ง พอครั้งที่4 มันรับแต่เราไม่พูด มันก็ไม่พูด แล้วมันก็วาง เราโทรครั้งที่5 มันรับเราพูดไปมันก็พูด มันโกหกว่าเป็นแฟนลูกน้องสามี มันพยายามจะโกหกแต่งเรี่อง เราก็บอกว่าโอเค เราเข้าใจกันผิด ต่างคนต่างระแวงสามีของตน พอสายๆ มาสามีมาถามว่ามีอะไร คุยอะไรกันก็น่าจะรู้ เรางง มากไหนมันบอกว่าจบไม่มีอะไรติดใจทำไหมมันยังไม่จบ สงสัยมันโทรบอกสามีเราว่าเมียโทรมา พอสามีกลับต่างจังหวัดไป เราได้เก็บเบอร์นังผู้หญิงคนนี้ไว้แล้ว เราก็โทรไป(ประมาณว่าจะคุยกันธรรมดา) ปรากฎว่าสักพักใหญ่ ๆ สามีโทรมาหาเราว่าโทรไปทำไม จะสร้างปัญหาเหรอ เรางง มากแสดงว่ามันคนฟ้องกัน หรือเป็นแผนมันแน่เลย ที่ทำให้เรากับสามีทะเลาะกัน และก็เป็นไปตามแผนของมัน (เรามันโง่เอง) ทะเลาะกันไปมา เราก็คาดคั้นสามีอีกว่ามันเป็นใครกันแน่ สามีปฏิเสธ ด้วยความโมโห สามีมันหลุดออกมาเองว่าคนนี้ไม่ใช่ เราคาดคั้นต่อ มันบอกว่าอยู่กทม. เราก็ถามสามีต่อว่าถึงขั้นไหนกันแล้ว มันก็คงเครียดด้วย เพราะเราขู่ว่าถ้าไม่บอกเราจะบินไปหาที่ต่างจังหวัดตอนนี้เลย มันเลยต้องสารภาพความเลวของมัน ออกมาว่า มีลูกด้วยกัน1คน เราฟ้งงั้นแทบซ็อค ลงตรงนั้น เราแทบเป็นบ้า มันทำกับเราได้ขนาดนี้เชียวเหรอ เราไม่เคยคิดเลยว่ามันจะเลวถึงเพียงนี้ วันนั้นทำงานไม่ได้เรา เหมือนเป็นบ้า เพื่อนต้องทำงานแทนเราหมดเลย วันนั้นกลับบ้านด้วยความงง แค้น เกียจ มันทรยศเรา เราอุตส่าห์ไว้ใจมัน นึกว่ามันจะเป็นคนดี รักครอบครัว ถึงตอนนี้เรานึกถึงแต่ความเลวของมัน อยากจะจัดการนังผู้หญิงหน้าด้านคนนั้นมาก ส่วนสามีเอาไว้จัดการที่หลัง

โดย: dd IP: 124.121.103.13 วันที่: 14 มกราคม 2553 เวลา:22:49:35 น.


ตอบ: 86I dd

ไม่ทราบว่าคุณ dd ต้องการให้ตอบหรือเปล่า แต่ก็ขอนำมาลงในที่นี้เพื่อเพื่อนๆคนอื่นๆที่มีปัญหาคล้ายๆกันจะได้อ่านนะคะ เพราะเท่าที่อ่านคิดว่าตอนนี้คุณมีความโกรธและความแค้นสามีเหนือความรู้สึกอื่น ความรู้สึกนี้น่าจะดีสำหรับตัวคุณที่จะใช้เป็นพลังประกอบการตัดสินใจต่อไป เรื่องของคุณคงมีทางออกไม่มากนักเพราะเขามีลูกด้วยกัน คงจะตัดขาดกันได้ยาก เท่าที่เคยอ่านมาผู้หญิงส่วนใหญ่จะมีความรู้สึกเสียใจนำหน้าความรู้สึกโกรธ ทำให้ทำอะไรไม่ได้มาก ได้แต่หวังว่าสามีจะเห็นใจเท่านั้น แต่ความโกรธความแค้นจะทำให้เราเข้มแข็งขึ้นนะคะ และจะลุกขึ้นต่อสู้เอาชนะคนสองคนให้ได้ แม้จะไม่ได้ต่อสู้เพื่อเอาสามีกลับคืนมาก็ตาม แต่อย่างน้อยก็เพื่อปกป้องศักดิ์ศรีและแก้แค้นคนสองคนที่บังอาจมาเหยียบย่ำ เข้าใจว่าคุณ dd จะผ่านเรื่องนี้ไปได้กำลังใจที่เข้มแข็งเด็ดขาดด้วยวิธีการของคุณเอง และในที่สุดจะตัดสินใจได้อย่างถูกต้องว่าจะเก็บผู้ชายคนนั้นเอาไว้ในชีวิตต่อไป หรือจะโยนทิ้งไปอย่างไร้ค่าค่ะ ขอให้โชคดีกับสิ่งที่คุณเลือก


โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:11:48:52 น.
  
ตอบ: คุณเหตุเกิดเพราะรัก


ถ้ายังรักเขาอยู่ยังทำใจให้เลิกไม่ได้ก็ขอแนะนำว่าควรอภัยให้เขาเสียไม่ดีกว่าหรือคะ เพราะถึงอย่างไรเขาก็เป็นสามีของเราที่รักกันมาตั้งเจ็ดปี อย่าเพิ่งคิดมากถึงขนาดจะยอมให้ชีวิตคู่ต้องพังลงไปโดยที่คุณเองก็ต้องเจ็บปวด อย่างน้อยตอนนี้คนคู่นั้นก็พูดตรงกันว่าจะเลิกกันหรือเลิกไปแล้ว ซึ่งถ้าผู้หญิงคนนั้นทำตามที่พูดได้ก็ถือว่าเป็นคนใช้ได้ อยากให้คุณให้อภัยสามีเสียเพราะถึงอย่างไรก็เป็นความผิดครั้งแรก นึกถึงสุภาษิตที่ว่า “สี่เท้ายังรู้พลาด นักปราชญ์ยังรู้พลั้ง” เอาไว้บ้างนะคะ

เรื่องที่เขาชวนไปตากก็ไปเถิดค่ะ จะได้ถือโอกาสนี้ปรับความเข้าใจกับเขาเสีย คุณควรจะลงนั่งพูดคุยกับเขาดีดี อย่าตัดพ้อต่อว่าโดยไม่จำเป็น บอกเขาไปเลยว่าครั้งนี้คุณยอมอภัยให้ แต่ถ้าเขายังทำแบบเดิมอีกก็คงต้องขาดกัน (ขู่นิดหน่อยนะคะ แต่ถ้าถึงเวลาจริงๆ แผนนี้ย่อมเปลี่ยนได้เสมอค่ะ) และที่สำคัญคือขอให้เขาคุยกับคุณอย่างเปิดอกในเรื่องระหว่างคุณกับเขาเท่านั้น อยากให้คุณถามเขาว่าตลอดเวลาที่รักกันมาเดปีแลแต่งงานกันมาแปดเดือน คุณมีอะไรที่เปลี่ยนแปลงหรือไม่ เขาชอบหรือไม่ชอบอะไรในตัวคุณบ้างหรือเปล่า บอกเขาไปด้วยเลยว่าอะไรบ้างที่คุณไม่ชอบในตัวเขา เพื่อที่ต่างคนต่างจะได้นำข้อมูลที่ได้มาปรับปรุงแก้ไขหรือจูนให้ตรงกันเสีย เพื่อป้องกันปัญหาที่อาจจะเกิดขึ้นได้ในอนาคต อย่าลืมว่าเรื่องทุกเรื่องที่เกิดขึ้นไม่ได้เกิดขึ้นมาเองนะคะ ทุกเรื่องที่เกิดขึ้นมีเหตุมีผลมีที่ไปที่มาด้วยกันทั้งสิ้น บางสาเหตุอาจจะเล็กนิดเดียวจนคาดไม่ถึงเหมือนเส้นผมบังภูเขาก็ได้

อยากจะชี้ประเด็นสำคัญประเด็นหนึ่งว่า คุณกับสามีคบกันมานานถึงเจ็ดปีในฐานะคนรักและเพิ่งจะมาแต่งงานกันได้แปดเดือน เป็นไปได้หรือไม่ว่าในช่วงที่ยังเป็นคู่รักกัน ทั้งคุณและเขาปฏิบัติตัวต่อกันในแบบหนึ่ง ต่างคนต่างก็ไม่ได้แสดงตัวตนที่แท้จริง 100% ออกมาให้อีกฝ่ายเห็น และถึงจะมีอะไรที่ไม่ชอบใจอยู่บ้างก็พยายามมองข้ามไปเสีย คิดว่ารับได้เพราะยังเป็นแค่คู่รักกันเท่านั้นยังไม่สิทธิเต็มที่ แต่หลังจากแต่งงานกันแล้วก็อาจจะคิดว่าไม่จำเป็นต้องปิดบังซ่อนเร้นตัวตนที่แท้จริงอีกต่อไป ทำให้ต่างฝ่ายต่างก็ค่อนข้าง relax ทำอะไรอย่างที่อยากทำได้ ตัวตนจริงๆก็ค่อยๆโผล่ออกมาที่อีกฝ่ายหนึ่งอาจจะรับไม่ได้ นอกจากนี้ก็อาจจะเกิดความรู้สึกว่าการต่อสู้เงียบๆเพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการคือการแต่งงานกันได้ผ่านพ้นไปแล้ว ไม่จำเป็นต้องระวังตัวอีกต่อไป เกิดความรู้สึกเป็นเจ้าของและคาดหวังจากอีกฝ่ายมากขึ้น ในขณะที่อีกฝ่ายยังยึดติดอยู่กับความรู้สึกเดิมๆที่เคยมีอิสรภาพ ไม่มีใครมาคอยสำรวจตรวจสอบการกระทำ และที่ผ่านมาไม่เห็นเคยคิดมากหรือต่อว่าต่อขานอะไร ก็เลยคิดว่าคงไม่มีปัญหาอะไรเหมือนสมัยก่อน

อย่าลืมนะคะว่าช่วงนี้ทั้งคุณและเขากำลังอยู่ในช่วงปรับตัวกับชีวิตคู่ เจ็ดปีในฐานะคู่รักจะนำมาเป็นบรรทัดฐานของชีวิตคู่แค่แปดเดือนไม่ได้ค่ะ อย่าลืมว่าเราจะไม่มีวันได้รู้จักใครอย่างแท้จริงเลย ถ้ายังไม่ได้แต่งงานหรือใช้ชีวิตคู่ร่วมกันแบบสามีภรรยา ลองคิดดูในแง่นี้ด้วยนะคะ อยากให้วิเคราะห์หาต้นตอของปัญหาให้ได้เสียก่อนค่ะ เมื่อพบสาเหตุที่น่าจะเป็นไปได้ก็ร่วมมือกันแก้ไขเสีย จะได้ไม่เกิดปัญหาขึ้นอีก

เรื่องความไว้ใจหรือไม่อาจไว้ใจได้อีกต่อไปแล้ว ก็อย่าเก็บมาคิดให้เจ็บปวดเลยค่ะ ความจริงเราไม่ควรไว้ใจใครถึง 100% ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ขอแนะนำให้คุณทำใจให้ไว้ใจเขาต่อไปอย่างมากที่สุดก็แค่ 50% เก็บอีก 50% ที่เหลือเอาไว้กับตัวเองเงียบๆ เพื่อที่ว่าในอนาคตถ้าเกิดเหตุขึ้นมาอีกคุณจะได้มีสติรู้เท่าทันกับปัญหาแล้วแก้ไขได้ค่ะ ขอให้โชคดีนะคะ ถ้าอย่างไรก็เขียนมาคุยกันได้เสมอนะคะ ขอให้โชคดีแก้ปัญหาได้ด้วยความใจเย็นและปัญญาค่ะ


โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:03:47 น.
  
พริมเป็นผู้หญิงธรรมดาๆคนหนึ่ง ที่มีวิถีชีวิตครอบครัวแบบปกติสุขตลอดระยะเวลา 18 ปี เราเจอกันตอนปฐมนิเทศเพื่อทำงานในองค์กรเดียวกัน แล้วคบกันมา 3 ปี แต่งงานเมื่อปี 2538 ปัจจุบันมีลูก 2 คน คนโตเป็นหญิงอายุ 13 ปี คนเล็กผู้ชายอายุ 9 ขวบ เราทำงานที่เดียวกันแต่อยู่คนละหน่วย ทางแฟนต้องออกต่างจังหวัดบ่อย แต่ความรักที่มีให้ก็ไม่เคยขาด ครอบครัวมีความสุขมาก ไม่เคยเดือดร้อนเลย แฟนรักครอบครัวมาก พูดไม่เก่ง ไม่กินเหล้า สูบบุหรี่ การพนันไม่เคยแตะ ไม่มีสังคม ไม่เจ้าชู้ ช่วงเวลาที่ลูกเกิด เวลาที่เขาว่าง เขาจะเป็นคนเลี้ยงลูก ซักผ้าอ้อม อาบน้ำ ชงนมฯลฯ เป็นพ่อบ้านที่ดีมาก คอยทำกับข้าว หุงข้าว ซักผ้าให้ลูกเมีย ทำงานบ้าน มีเวลาก็ไปเที่ยวกันทั้งครอบครัว ดูแล้วน่าจะมีความสุขทีเดียว แล้วมาวันนั้นก็มาถึง หลังจากที่เขาพาครอบครัวไปเที่ยวน้ำตกที่เก้าโจน จ.ราชบุรี นั่งกินข้าวที่บ้านเขา(บ้านเขาอยู่ที่ราชบุรีค่ะ) เขานั่งอยู่บนเปล เรานั่งข้าง ๆ เขา อยู่ดี ๆ เขาเอามือมาตบไหล่เบา ๆ แล้วพูดว่า พี่ขอสารภาพ พี่คบกับผู้่หญิงคนหนึ่งตั้งแต่สมัยเรียน ปวส. (ผ่านมาแล้ว 25 ปี) สมัยนั้น พี่มีผู้หญิงมาจีบเยอะมาก ผู้หญิงคนนี้จะโดนผู้หญิงอื่นที่มาชอบเขา รุมด่า ดักตบ เขาก็ทน เขารู้เรื่องพี่ทุกเรื่อง ปรึกษากันได้ทุกเรื่อง ไม่มีอะไรปิดบังกัน พี่ขอมีเขาอีกคนนึงนะ เขาพูดกับเราสารภาพกับเราดื้อ ๆ แบบนี้ เราถามว่า มาบอกเราทำมัย แอบนอกใจเรามาตั้ง 18 ปี เขาบอกว่า มันอึดอัด ไม่สบายใจ อยากให้รับรู้เราก็เหมือนผู้หญิงคนอื่น ๆ มีเสียใจ ผิดหวัง มันเหมือนฟ้าผ่า ความไว้เนื้อเชื่อใจ หายไปสิ้น เราทำใจรับไม่ได้เลย เราร้องไห้ เราตีเขา เราฟูมฟาย แฟนเราพูดออกมาคำนึงว่า ตอนที่พี่บอกเขาว่าพี่จะแต่งงานกับเธอ เขาก็เป็นแบบนี้ ลองเปิดใจให้กว้าง แฟนเราพูดกับเราอย่างนี้ได้งัย ตั้งแต่นั้นเราไม่พูดกับเขา ไม่ร้องไห้ ไม่ยินดียินร้ายอีกเลย (ไว้เล่าต่อวันหลังนะ)

โดย: พริม IP: 10.20.114.149, 203.146.104.32 วันที่: 18 มกราคม 2553 เวลา:15:47:55 น

คุณพริมคะ เห็นใจคุณมากเลยค่ะ การที่เขาปกปิดความจริงไว้เป็นสิบๆปีมันทำให้เจ็บปวดมากที่สุด แสดงว่าตลอดเวลาเขาหลอกลวงเรามาตลอด ความจริงเขาไม่เห็นจะต้องมาสารภาพตอนนี้เลย ควรปิดให้สนิทต่อไปตลอดชีวิต เขาไม่ควรจะทำร้ายคุณด้วยการเปิดเผยทั้งๆที่คุณเองก็ไม่ได้ระแคะระคายอะไรเลย เขาอ้างว่ารู้สึกอึดอัด ตอนนี้เขาคงสบายใจหายอึดอัดแล้ว แต่กลายเป็นว่าโยนความอึดอัดและความเจ็บปวดช้ำชอกอย่างสุดแสนมาให้ภรรยาคู่ทุกข์คู่ยาก อยากให้คุณพริมอดทนไว้ก่อนแล้วช่วยเข้ามาเล่าต่อได้ไหมคะ เพื่อนๆจะได้ช่วยกันคิดหาทางออกให้ค่ะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:14:19:56 น.
  
ขอบคุณคุณดอยสะเก็ดนะคะ

เรื่องเปิดอกคุยกัน ก็คุยแล้วล่ะค่ะ เค้าบอกว่าเป็นเพราะเค้าเอง ทำตัวไม่ดี พอเครียดก็อยากเที่ยว อยากดื่ม จนเป็นเรื่อง อันนี้เราพอทำใจรับได้ แต่พอจับได้ครั้งนึงแล้ว แต่ก็กลับไปง้อขอคืนดีกันอีก ตรงนี้เรารับไม่ได้จริงๆ เค้าก็บอกว่าเพราะความคึกคะนองของเค้าเอง เค้าไม่รู้จักพอ เค้ายืนยันว่าเราไม่ได้มีตรงไหนบกพร่องเลย เค้าเองที่เปลี่ยนไป จากนี้ไปจะกลับเป็นคนเดิม จะเลิกเที่ยว เลิกกินเหล้า ตั้งใจทำงาน สร้างครอบครัวเล็กๆของเรา ให้มีความสุข เพราะเค้าไม่ต้องการจะเสียเราไป แต่มันทำใจให้เชื่อยากจริงๆ รักก็รัก แค้นก็แค้น

เลยตัดสินใจว่า ในเมื่อมีเงินเหลือเฟือ เอาไปเที่ยวหาความสุข จากนี้ก็คงต้องคุมเรื่องการใช้เงิน เรื่องโทรศัพท์ ไปสักพักให้รู้ว่าเราเอาจริง ไม่ทราบว่ามีความเห็นว่าอย่างไรบ้างคะ คือใจนึงก็กลัวเค้าจะอึดอัด ค่ะ
โดย: เหตุเกิดจากความรัก IP: 203.209.45.3 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:9:45:19 น.
  
ตอบ: คุณเหตุเกิดเพราะความรัก

ทำไปเลยค่ะทั้งการควบคุมเรื่องเงินและการใช้โทรศัพท์ ผู้ชายไม่มีเงินก็ไปจีบผู้หญิงไม่ได้หรอกค่ะ เพราะค่าใช้จ่ายเยอะแยะ ต้องพาเขาเที่ยว พาไปกินข้าว ซื้อของขวัญให้ ฯลฯ เขาจะอึดอัดบ้างก็ช่างเขาสิคะ ก็เขาทำให้เราไม่ไว้ใจแล้วนี่ ช่วยไม่ได้
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:10:01:13 น.
  
เอาดอกไม้มาฝากเพื่อนๆร่วมชะตากรรมค่ะ

โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:5:31:41 น.
  
อืมมม...เพิ่งเข้ามาอ่านคอลัมภ์นี้ของคุณตุ้ย...ปัญหาโลกแตก และคงจะหมดไปเมื่อโลกแตกล่ะค่ะ...

ผู้หญิงเกิดมาพร้อมคำว่า "อดทน" โดยเฉพาะผู้หญิงไทยอดทนมากเกี่ยวกับเรื่องความรักและชีวิตคู่ สมัยโบราณถ้าใครได้อ่านหนังสือแนวโบราณๆ จะเห็นว่าผู้ชายจะเป็นใหญ่ต้องหาเลี้ยงครอบครัว จะมีคำเรียกกันว่า "ช้างเท้าหน้า" ผู้หญิงจะเป็นผู้ตามตลอด ผู้ชายสมัยก่อนส่วนมากจะมีเมียหลายคนและอาศัยร่วมบ้านเดียวกันผู้ชายปกครองได้โดยให้เกียรติเมียใหญ่ให้ปกครองเมียรอง แต่เมื่อสังคมเริ่มเปลียนไปผู้หญิงมีความรู้ได้ร่ำเรียนหนังสือได้เป็นใหญ่เป็นโต มีสังคมหูตากว้างขวางและกว้างไกลสามารถเลี้ยงตัวเองได้ไม่ง้อผู้ชาย ผู้หญิงเก่งขึ้น..ความอดทนเรื่องผู้ชายมีเมียมากเริ่มลดน้อยลงตาม เพราะมีความคิดเกิดขึ้นว่าผู้ชายทำได้ฉันก็ทำได้..เมื่อคิดกันแบบนี้ก็เลยเกิดประเพณีไม่สนใจศิลธรรม เมื่อก่อนเข้าใจว่าผู้ชายไม่สนใจศิลธรรมในข้อกาเม..ปัจจุบันผู้หญิงไม่สนใจด้วย การผิดลูก ผิดผัว ผิดเมียก็เลยเกิด สังคมเป็นตัวกำหนดให้คนสองคนมาเจอกันได้ง่ายขึ้น...โลกปัจจุบันผู้ชายมีน้อยกว่าผู้หญิง ก็เลยเกิดการแก่งแย่งผู้ชาย ผู้หญิงบางคนไม่สนใจว่าผู้ชายคนนั้นจะมีใคร หรือครอบครัวแล้วหรือไม่ ถ้าชอบ ถ้ารัก หลงแล้วล่ะก็ทำได้ทุกอย่างเอามาเป็นของตัวเอง....ถามว่าเกิดอะไรขึ้นกับสถาบันครอบครัว ตอบได้ว่าเพราะสังคมเปลี่ยนไป...

ผู้หญิงสมัยนี้ไม่ค่อยแคร์กับเรื่องการรักนวลสงวนตัว...จะเป็นส่วนมากหรือส่วนน้อยไม่รู้..แต่เท่าที่สัมผัสกับสิ่งแวดล้อมใกล้ตัวจะเห็นสภาพสังคมฟอนเฟะ..ผู้หญิงและผู้ชายแค่รู้จักกันได้ไม่กี่ ช.ม ก็สามารถไปจบด้วยการมีเซ็กส์ด้วยกันได้ ..แปลกดีไหมล่ะคะ...

ไม่ได้โทษผู้หญิงฝ่ายเดียว...เพราะผู้ชายผิดมาตั้งแต่แรกตั้งแต่สมัยโบราณ...มักเป็นผู้ชายเห็นแก่ตัว หมายถึงคนมีเมียมากนะคะ ส่วนคนไหนที่รักเดียวใจเดียวมีคนเดียวขอยกเว้นค่ะ..แก้ยาก และไม่มีใครคิดแก้ปล่อยเลยตามเลยมาตลอด ประกอบกับสมัยนี้ผู้หญิงใจง่ายขึ้น ทำอะไรตามอำเภอใจโดยไม่ดูว่าผิดศิลธรรม วัฒนธรรมประเพณี ไม่สนใจความรู้สึกใครนอกจากตัวเอง ไม่สนใจถึงความเสียหาย ความทุกข์ที่จะเกิด เรียกว่า"ความเห็นแก่ตัว" จึงมีผลทำให้คนอื่นต้องทนทุกข์เพราะคนแบบนี้...บางคนไม่ได้ตั้งใจจะทำจะเป็นจะให้เกิด แต่โดนผู้ชายหลอกลวงบ้าง ความเหงา ความคิด (แง่ตัวเอง) บ้าง สารพัดเหตุผลที่มากล่าวอ้างเพื่อลบล้างความผิดที่ทำให้คนอื่นเกิดความทุกข์ร้อนเพราะการกระทำของตัวเอง...ซึ่งความจริงแล้ว เมื่อรู้ก็สามารถทำให้ทุกอย่างดีขึ้นได้ คือปรับปรุงตัวเองไม่ให้เป็นคนไม่ดีแบบนี้ได้ แต่ก็ไม่ทำส่วนมากทำแบบเลยตามเลย ทำตามใจอยาก ด้วยการอ้างคำว่า "รัก"

สำหรับคนที่ต้องผิดหวังหรือถูกกระทำให้ทุกข์ เศร้า เสียใจ เมื่ออ่านมาถึงตรงนี้ต้องทำใจยอมรับ ด้วยความอดทน เวลาเท่านั้นที่จะบอกว่าควรเดินต่อไปหรือสิ้นสุด เพราะบางคนทนไปก็เท่านั้นไม่มีประโยชน์เหมือนรดน้ำบนตอไม้ที่ตายแล้วรดไปก็เท่านั้นไม่ได้ช่วยให้ต้นไม้งอกขึ้นมาใหม่ได้ บางคนบอกว่าทนเพื่อลูก..ใช่หนทางที่ควรเลือกหรือไม่ ไม่มีใครรู้เพราะบางทีการทนเพื่อลูกยิ่งสร้างปัญหามากกว่าไม่ทน เพราะลูกต้องมาทนแทนแล้วในที่สุดปัญหาก็ไปตกที่ลูก ลูกกลายเป็นเด็กมีปัญหาเพราะต้องเจอพ่อแม่ทะเลาะกัน มึนตึงใส่กัน หรือบางคนลงใครไม่ได้มาลงที่เด็ก...การตัดสินใจไปจากกัน..ดูเหมือนเจ็บปวด...แต่แค่ในระยะแรก ดีกว่าทนเจ็บปวดไปเรื่อยแบบอินฟินิตี้ อายุคนเราเป็นตัวกำหนดโดยเฉพาะอายุผู้หญิง ผ่านแล้วผ่านไปไม่หวนกลับ ผู้หญิงไม่เหมือนผู้ชาย ผู้ชายยิ่งอายุเยอะยิ่งดูดีเพราะเริ่มมีหน้าที่การงานตำแหน่งสูงขึ้น เงินก็เยอะขึ้น เป็นที่หมายปองของผู้หญิงที่คิดอะไรง่ายๆ ถ้าเป็นผู้หญิงยิ่งอายุคนจะสนใจก็ลดน้อยตาม ยกเว้นเงินถุงเงินถัง แล้วแบบนี้คนที่มารักเพราะรักตัวหรือรักเงิน ความสะดวกสบายล่ะ...(อันนี้มองโลกแบบอคติ)

อย่าเสียใจ อย่าโศกเศร้าเลยถ้าใครมีชีวิตแบบนี้ เวลาเท่านั้นจะทำให้ทุกอย่างดีขึ้น แต่ต้องไม่ไปคิดถึงเรื่องราวความรักที่ร้ายๆ ผ่านมาปล่อยทิ้งให้เป็นอดีตไปเลย หรือถ้าใครให้โอกาสใครก็ทิ้งอดีตที่ขมขื่นแล้วให้โอกาสคนรักอีกสักครั้งแต่ต้องพูดจาให้อีกฝ่ายได้รู้ว่าเราให้โอกาสแต่จะไม่มีโอกาสอีกครั้งถ้าขืนยังคิดทำอีก และอย่าอยู่ด้วยความหวาดระแวงเป็นทุกข์ เอาเวลาที่หวาดระแวงมาบำรุง ดูแลตัวเองและคนในครอบครัวดีกว่า ปรับปรุงตัวเองหาจุดบกพร่องของตัวเองให้ได้ว่าเพราะอะไรอีกคนถึงนอกใจ..

คิดได้แค่นี้ค่ะ ยังมีอีกมากมาย ไม่ได้ตั้งใจแย่งซีนคุณตุ้ยนะคะ แต่พอเข้ามาแล้วตกใจมากที่เห็นคนบาดเจ็บกะความรัก...สงสารและเห็นใจ และภาวนาให้ทุกคนกลับมาปกติมีความสุข และได้รับความรักจากคนที่รักเหมือนเดิมทุกคนค่ะ...คิดถึงคุณตุ้ยนะคะ...แหะๆๆ
โดย: deeplove วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:8:31:51 น.
  
ขอบคุณคุณดอยสะเก็ด
และคุณ deeplove สำหรับข้อคิดต่างๆค่ะ

ขอให้ผู้หญิงอย่างพวกเราทุกคนผ่านพ้นวิกฤตชีวิตไปได้ด้วยดีนะคะ






โดย: เหตุเกิดจากความรัก IP: 203.209.45.3 วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:11:24:53 น.
  
ดิฉันมีประสบการณ์จริงอันปวดร้าว มาเล่าให้ทุกท่านฟัง เพื่อเป็นความรู้ถึงลักษณะ อาการสามีที่นอกใจภรรยา สามีดิฉันเป็นอาจารย์ มีผู้หญิงมาขอสมัครเป็นผู้ช่วยอาจารย์ สามีเคยพามาแนะนำและกินข้าวด้วยกันกับดิฉัน ดิฉันไม่คิดอะไร เพราะไว้วางใจสามีและผู้หญิงคนนี้ เพราะผู้หญิงก็รู้ดีว่าสามีดิฉันมีลูกมีภรรยาแล้ว ไปๆมาๆ ดิฉันเริ่มเห็นสามีเปลี่ยนไป กลับบ้านดึก มีการรับส่งข้อความทางโทรศัพท์ด้วยประโยคที่หวานหยาดเยิ้มมาก แบบวัยรุ่นจีบกันเลยล่ะ ห่วงหาอาทรต่อกัน สามีโทรไปหาผู้หญิงคนนี้ไม่ตำกว่าวันละ 7-8 ครั้ง แต่ไม่โทรมาหาดิฉันเลย ส่งmail ส่งรูปภาพข้อความแสดงความรักต่อกันอย่างไร้ศีลธรรม สามีอารมณ์ฉุนเฉียวมาก หาเรื่องด่าฉันตลอด ทำอะไรก็ผิดไปหมด ขวางหูขวางตา ชมแต่ผู้หญิงคนนั้น ที่สำคัญเริ่มมีความลับกับดิฉัน เวลาทำงานบนคอมพิวเตอร์เขามักจะไล่ให้ดิฉันไปที่อื่น บอกว่าต้องการความเป็นส่วนตัว กลัวดิฉันจะรู้ password เวลาเข้า mail แต่ดิฉันก็เคยเห็นจนได้ เห็นข้อความที่ผู้หญิงคนนั้นส่งให้สามีดิฉัน ดิฉันอ่านแล้วรู้สึกว่า งานบางอย่างเป็นหน้าที่ของฉันที่ฉันต้องทำเพื่อดูแลสามี แต่เธอมาแย่งทำหน้าที่แทนฉันซะแล้ว และที่น่าเจ็บใจที่สุดคือสามียินดีให้ผู้หญิงคนนี้ช่วย แทนที่จะเป็นดิฉัน ดิฉันเสียใจมาก ล้มทั้งยืน ดิฉันรู้สึกไม่ค่อยดี เลยค่อยๆสืบตามล่าหาความจริง จากคนรอบข้าง จึงทำให้รู้ความจริงว่าเขา 2 คนสนิทสนมลึกซึ้งกันขนาดไหนแล้ว ยิ่งสืบก็ยิ่งร้าวรานใจ ยิ่งทุกข์นับแสนนับล้านเท่า ร้องไห้จนไม่มีน้ำตาจะไหล มันเจ็บลึกที่ใจจนบอกไม่ถูก การที่สามีเรานอกใจไปรักและดูแลหญิงอื่นมันช่างเป็นความทรมานที่โหดร้ายของภรรยาจริงๆ ดิฉันไม่คิดว่าจะเกิดกับตนเอง ได้แต่ดูหนังดูละคร บอกใครก็ไม่ได้ อายเขา กลัวคนอื่นทุกข์ไปกับเรา ได้แต่เก็บความทรมานไว้ สงสารลูกจับใจ ต้องแอบร้องไห้ตอนลูกหลับแล้ว ดิฉันมุ่งมั่นทำความดีต่อไป ใช้คำสอน ธรรมมะเป็นเครื่องเตือนสติ คิดว่าทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว อธิษฐานจิตว่าคนดีต้องได้ดี คนเลวต้องได้รับกรรม ไม่นานนัก บุญกรรมมีจริงค่ะ ตอนนี้ฉันได้แต่รอเวลาให้สามีของดิฉันหูตาสว่าง กลับมาเป็นสามีและพ่อที่ดีของลูก ขอให้ผู้หญิงคนนั้นกลัวบาปกรรม เลิกทำผิดศีลธรรม เกรงกลัวต่อบาปกรรมที่ทำขึ้น เพราะฉันถือว่าบาปกรรมครั้งนี้ปรบมือข้างเดียวไม่ได้หรอกค่ะ คน 2 คนที่ร่วมกันทำต้องสำนึกในบาปทั้งคู่ ชีวิตทุกชีวิตจึงจะดีขึ้น



โดย: ปรบมือข้างเดียวไม่ดัง IP: 58.137.145.233 วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:17:33:18 น.


ดีใจด้วยค่ะที่คุณปรบมือฯ ใช้หลักธรรมะเข้าช่วย เป็นวิธีที่ดีที่สุดเพื่อความสงบของจิตใจคุณเอง รอวันที่เขาสองคนจะตาสว่างเลิกทำบาปทำกรรมให้ผู้อื่น สู้รบตบมือกับเขาในสถานการณ์ตอนนี้คงไม่มีประโยชน์อะไรนะคะ เพื่อนๆคนไหนเอาไปลองใช้ดูบ้างก็น่าจะดีนะคะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:13:03:59 น.
  
ขอเข้าร่วมชมรมด้วยคนค่ะ ดิฉันอายุ 40 ปีแล้วค่ะ คบกับสามีมาได้สามปีแต่งงานกันมาก็ 16 ปี มีลูกด้วยกันสองคน เป็นวัยรุ่นทั้งคู่ ก่อนมีลูกสามีก็ดูรักและเอาใจใส่เราดีแต่พอมีลูกคนแรกทุกอย่างก็เริ่มเปลี่ยน เค้ากลายเป็นคนอารมณ์ร้ายและพูดคำหยาบคายกับเราและลูก เราก็พยายามใจเย็นพูดคุยว่าให้ปรับปรุงเรื่องอารมณ์เค้าก็จะอ้างว่าเป็นเพราะเครียดจากงาน เราก็ไม่เคยระแวง เพราะเค้าก็เอาใจใส่และดูแลครอบครัวดี เมื่อห้าปีที่แล้วสามีต้องย้ายไปทำงานที่ต่างจังหวัดแต่เราไม่ได้ย้ายตามเพราะไม่สะดวกเรื่องที่เรียนของลูก แรกๆวันศุกร์เย็นก็จะรีบขับรถจากต่างจังหวัดกลับบ้านเลย วันจันทร์ถึงจะขับกลับไปทำงานตอนตีห้า หลังๆมาเริ่มอ้างงานยุ่ง เหนื่อยขับรถไม่ไหว เราก็ไว้ใจตลอดไม่เคยยุ่งเรื่องงานไม่ตามเช็คหรือกวนใจ ไม่เคยรื้อกระเป๋าตังหรือเช็คเบอร์ในมือถือเค้าเลย เคยจับได้ว่าคุยโทรศัพท์กับหญิงอื่นเพราะไปแอบคุยในห้องน้ำตอนกลางคืน (ที่เคยบอกว่าสามีอารมณ์ร้ายเราจะคุยกันก็เรื่องจำเป็นต้องคุย กลับมาบ้านก็แทบไม่เคยพูดคุยกัน กลางคืนมาเราก็พาลูกไปนอนบางครั้งก็หลับไปกับลูก) แต่วันนี้เราไม่หลับลงมาหาน้ำดื่มแต่ไม่เห็นสามีเราได้ยินแต่เสียงพูดคุยในห้องน้ำ พอเค้าออกมาจากห้องน้ำเราก็ถามว่าคุยกับใครทำไมต้องไปคุยในห้องน้ำ ขอดูเบอร์เค้าก็ลบไปแล้ว บอกว่าเป็นเพื่อนของน้องที่ทำงานด้วยโทรมาปรึกษาปัญหาเพราะยังหางานไม่ได้ เราก็ยังเชื่อใจแต่ก็เริ่มตะหงิดๆแล้วหล่ะ โทรมาปรึกษากันตอนห้าทุ่มเนี่ยนะ ปัญหาอะไรกันแน่ก็เพิ่งมารู้ว่าสามีนอกใจเมื่อห้าเดือนที่แล้ว เพราะฝ่ายหญิงส่งข้อความมาที่เบอร์เราว่าปล่อยให้สามีไปหาเค้าบ้าง เค้าก็เป็นเมียเหมือนกัน เราช็อกรับไม่ได้ไปพักใหญ่ ถามสามีว่าผู้หญิงคนนี้เป็น เค้าก็ยอมรับว่ามีหญิงอื่นจริงแต่เลิกกันไปเป็นปีแล้ว แต่ผู้หญิงตามราวีไม่เลิก เค้าร้องไห้และกราบเราว่าต่อไปนี้เค้าจะไม่ทำอีกแล้วจะทำดีชดใช้ทุกอย่าง เราก็ให้อภัยเพราะคิดว่าครั้งแรกคนเราผิดพลาดกันได้ แต่ความไว้ใจน่ะไม่เหลือแล้วหล่ะ
ผ่านไปหนึ่งเดือนก็โดนอีกแล้วคราวนี้ผู้หญิงโทรมาขอสายสามีที่เบอร์เรา(ไม่ใช่เบอร์ที่เคยส่งข้อความมา) เราก็ได้แต่ถามว่ามีธุระอะไร เค้าก็บอกให้สามีโทรกลับหาเค้าด้วยและบอกชื่อ เราก็ช็อกอีกแล้วก็ผู้หญิงคนเดิมนั่นแหละ ตามมาด้วยการส่งข้อความมาเยาะเย้ยว่าเค้ากับสามีเราไปเที่ยวที่ไหนกันมาบ้างในช่วงที่เค้าไม่อยู่กับเรา และบอกว่าสามีเราอยู่กับเราเพื่อมีแผนที่จะขอเลิกแล้วไปอยู่กับเค้า ขอให้เราเปิดทางให้และเห็นใจสามี เราก็คุยกับสามีเราทันทีคราวนี้ไม่ใช่คนเดียวแล้วซิมีผู้หญิงอื่นอีกทั้งที่ยังไม่เคยมีอะไรด้วยเป็นแค่คนพิเศษ กับประเภทที่มีอะไรและเป็นเพื่อนเที่ยว และบอกว่าผู้หญิงที่โทรมานั่นทนไม่ได้ที่สามีเรามีคนใหม่ไปเรื่อยไม่ยอมหยุดที่เค้า จึงตามมาราวีเราให้ครอบครัวพัง เราร้องไห้จนน้ำตาไม่มีจะร้อง ทั้งรักทั้งเกลียด เราเป็นคนขอเลิกกับสามีเองเลยทนไม่ไหวแล้ว ทั้งที่เรายอมออกจากงาน(เค้าขอร้องให้เราออกมาดูแลลูกเพราะเค้ามีการงานที่ก้าวหน้าดี จะเป็นคนทำงานหาเงินมาให้เอง)เพื่อที่เค้าจะได้ทำงานอย่างสบายใจไม่ต้องกังวล แต่เค้ากลับทรยศความไว้ใจที่เรามีให้ได้ เค้าไม่ยอมเลิกกับเราบอกว่าไม่เคยรักผู้หญิงอื่นที่ทำไปก็บอกกับผู้หญิงทุกคนที่มีอะไรด้วยว่ามีลูกเมียแล้ว ถ้ายอมรับได้ก็มา แต่เธอทั้งหลายก็ไม่ปฎิเสธ มีแล้วก็ไม่เป็นไรรับได้ แต่ก็ยังมาตามราวีที่เรา เค้าจะจัดการเคลียร์ให้หมดไม่ให้มีปัญหามาถึงเราให้เราทำใจและยอมรับในความเป็นเค้า เราอายุมากแล้วให้ปลงเถอะ ถึงเค้าจะมีใครก็จะกลับมาหาลูกและเราไม่ทอดทิ้งและยังส่งเสียเลี้ยงดูเป็นปกติ เราก็ยังร้องไห้ทุกครั้งที่จิตตก นอนไม่หลับครุ่นคิดแต่เรื่องนั้น โทรไปเล่าเรื่องให้แม่ฟังทุกวันร้องไห้ไปด้วยเล่าไปด้วย ทุกวันนี้เราก็ยังโทรหาแม่เพื่อปรึกษา สวดมนต์และเดินจงกลมทุกคืน เมื่อคิดเรื่องนั้นเมื่อไหร่ก็รีบสวดมนต์ ก็พอจะบรรเทาลงบ้างถึงจะไม่เต็มร้อยแต่ก็นอนได้มากขึ้น แล้วก็จะเริ่มทำตามที่ตัวเองอยากทำ เช่นสนใจตัวเองมากขึ้น ทำสวยให้ดูสดใสขึ้น ทำตัวให้สดชื่น สนใจลูกให้มากขึ้น พาลูกไปเที่ยวและเล่นกับลูกมากขึ้น โทรหาพูดคุย ติดต่อกับเพื่อนที่เราเคยทำงานด้วย (แต่ไม่ได้เล่าเรื่องนั้นหรอกนะและไม่ใช่เรื่องเซ็กส์ด้วย) ถอยกลับมาทำใจไว้เตรียมรับมือกรณีที่มีเรื่องมากไปกว่านี้ เช่น สามีเจอคนถูกใจต้องการไปแล้ว หรือมีลูกกับคนใหม่จะต้องทำอย่างไร
ทุกวันนี้สามีก็กลับบ้านบ้าง อ้างงานไม่กลับบ้างเหมือนเดิม แต่เราพยายามวางเฉยเมื่อเค้ากลับมา เค้าก็พยายามทำดีกับเราและลูก เราก็ดีด้วย เมื่ออยากไปก็ตามสบายฉันมีลูกมีพ่อ แม่ที่ยังรักและเป็นห่วงเธอก็เป็นผู้ชายคนนึงที่มีลูกและต้องรับผิดชอบเรื่องนี้ร่วมกันกับฉัน ทำหน้าที่ต่อไปพยายามไม่ไปขุดค้นและสืบหาเรื่องอะไรๆของเค้ากับคนอื่นที่จะทำให้เราทุกข์ใจมากขึ้น เพราะเค้าซิที่สบายใจมากขึ้นที่ได้ปลดปล่อยและหลุดพ้นจากการที่ต้องปกปิด เรากลับต้องเป็นทุกข์ซะเองเมื่อรู้ เป็นทุกข์ก็ตัวเรา ใจของเราถ้าเป็นนายมันไม่ได้มันก็จะเป็นนายเราไปตลอด ไม่มีใครเป็นของเรา และเราไม่ได้เป็นของใคร ไม่มีใครทำเราเจ็บ นอกจากตัวเรา
ที่เล่ามาเนี่ยทำได้ไม่เต็มร้อยหรอกค่ะ แค่อยากเป็นกำลังใจและปลอบใจตัวเองให้สู้ไปกับผู้หญิงที่ต้องอยู่ในภาวะนี้เหมือนกัน สู้ สู้นะคะ
โดย: คนที่ไว้ใจ IP: 180.183.16.20 วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:04:45 น.
  
ตอบ: คุณคนที่ไว้ใจ

เห็นใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นนะคะ แต่ก็ต้องขอชมว่าคุณเป็นคนที่เข้มแข็งทีเดียว และแก้ปัญหาถูกทางแล้วละค่ะ คือทำจิตให้สงบ คิดเสียว่าเขาไม่ใช่ของเรา เขาเป็นคนอื่นที่บังเอิญต้องมาอยู่กินกัน มารับผิดชอบลูกร่วมกัน มันเป็นเวรกรรมอย่างหนึ่งนะคะ ต้องมาพบกันเพื่อใช้หนี้กรรมให้กันและกัน หมดกรรมเมื่อไหร่ก็จะได้คำตอบว่าเขาจะกลับมาเป็นคนเดิม หรือแยกทางกันไป เนื่องจากหมดกรรมซึ่งกันและกันแล้ว คงต้องคิดให้ตกว่า ถ้าไม่เคยสร้างกรรมกันมาก็คงไม่ต้องมาเจอกันนะคะ พระท่านเคยบอกว่าแม้แต่ลูกก็เป็นเจ้ากรรมนายเวรของเรา ที่ตามมาทวงหนี้ค่ะ

อยากให้ผู้หญิงทุกคนทำให้ได้อย่างนี้ การดิ้นรนต่อสู้เพื่อเอาชนะให้เขาเลิกกับผู้หญิงอีกคนไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะเขากำลังหลงกันอยู่ ปล่อยเขาไปเรื่อยๆค่ะ ไม่จำเป็นก็ไม่ต้องเลิก แค่เลิกเอาใจไปไว้กับเขาก็พอแล้วนะคะ เขาจะไปขึ้นช้างลงม้าที่ไหนก็เรื่องของเขา คิดเสียว่าเขากำลังไปใช้กรรมกับผู้หญิงคนนั้น ดีไหมคะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 18 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:15:21:01 น.
  
ขอบคุณ คุณดอยสะเก็ดมากคะที่ช่วยตอบคำถาม พอดีเพิ่งเข้ามาเช็คหลังจากที่คุณดอยสะเก็ดหายไปนาน
อืม..ที่คุณดอยสะเก็ดแนะนำว่าเราไม่ควรจะไว้ใจใครมากเกินไป ให้คอยสังเกตพฤติกรรมอยู่ห่างๆต่อไป แล้วในที่สุดก็จะเข้าสู่วงจรเดิมๆอีก ก็หมายความว่าผู้ชายร้อยทั้งร้อยถ้ามันสันดานเจ้าชู้แล้ว เคยนอกใจเราครั้งหนึ่งแล้ว มันก็ต้องมีครั้งที่ 2,3,4,5... ต่อไปเรื่อยๆ มันคงไม่มีผู้ชายที่ไหนที่มันก่อเหตุแล้วจะรู้สึกผิด และสำนึกไปจนวันตายหรอกใช่มั้ยคะ
แต่ส่วนหนึ่งหนูก็เชื่อเรื่องกฏแห่งกรรมนะคะ ที่บอกว่าคนเราเกิดมาเป็นสามีภรรยากันต้องมาใช้เวรใช้กรรมที่สร้างด้วยกันมา พอเกิดเรื่องนี้ขึ้นมาพี่สาวหนูเค้าไปดูหมอดูให้ หมอดูเค้าบอกว่าหนูและสามีเป็นคู่เวรคู่กรรมกัน ตัดกันไม่ขาด บอกว่าสามีมีนิสัยเจ้าชู้อยู่แล้ว แต่ว่าจะเลิกหรือไม่เลิกนิสัยเจ้าชู้นั้น ขึ้นอยู่ที่ว่าหนูจะทำตัวอย่างไร แล้วเค้าก็แนะนำให้หนูอยู่เฉยๆ ให้ทำตัวเป็นนางเอกที่แสนดีไว้ และคอยดูแลลูก ดูแลสามี รวมถึงดูแลตัวเองให้ดูดี แต่งตัวสวยๆ แล้วสุดท้ายเค้าก็จะไปไหนไม่รอดต้องกลับมาตายอยู่กับหนูนี่แหละ แต่หนูก็ยังไม่อยากจะเชื่อมากแต่ก็ไม่ลบหลู่ แต่สิ่งที่เค้าแนะนำก็เป็นเรื่องที่ดี
ตอนนี้เหตุการณ์มันก็ผ่านมาได้เดื่อนกว่าแล้ว เค้าก็ทำตัวดีขึ้นไปไหนมาไหนก็คอยโทรมาบอก แต่ก็ไม่รู้ว่าจะทำตัวดีอย่างนี้ไ้ด้นานแค่ไหน..... แต่เดี๋ยวนี้หนูก็พยายามทำใจได้มากขึ้น อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด ไม่มีอะไรที่เป็นของๆเรา ระแวงไปก็ทุกข์ใจ ยิ่งไปวิ่งตามเค้า เค้าก็ยิ่งวิ่งหนีเรา (เหนื่อยเปล่า) แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะทำได้ร้อยเปอร์เซ็นต์หรอกนะ แต่ก็จะพยายามไม่ให้คิดมาก ถ้าเกิดเหตุการณ์อย่างนี้ขึ้นอีกก็บอกได้คำเดียวว่าเลิก คงไม่มีการให้อภัยเป็นหนที่สองอีก ( ถ้าถึงเวลานั้นมาจริงๆไม่รู้ว่าจะทำได้อย่างที่พูดไว้รึเปล่า)
โดย: เจ IP: 58.137.124.125 วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:13:02:08 น.
  
ขอบคุณ คุณดอยสะเก็ดมากคะที่ช่วยตอบคำถาม พอดีเพิ่งเข้ามาเช็คหลังจากที่คุณดอยสะเก็ดหายไปนาน
อืม..ที่คุณดอยสะเก็ดแนะนำว่าเราไม่ควรจะไว้ใจใครมากเกินไป ให้คอยสังเกตพฤติกรรมอยู่ห่างๆต่อไป แล้วในที่สุดก็จะเข้าสู่วงจรเดิมๆอีก ก็หมายความว่าผู้ชายร้อยทั้งร้อยถ้ามันสันดานเจ้าชู้แล้ว เคยนอกใจเราครั้งหนึ่งแล้ว มันก็ต้องมีครั้งที่ 2,3,4,5... ต่อไปเรื่อยๆ มันคงไม่มีผู้ชายที่ไหนที่มันก่อเหตุแล้วจะรู้สึกผิด และสำนึกไปจนวันตายหรอกใช่มั้ยคะ
แต่ส่วนหนึ่งหนูก็เชื่อเรื่องกฏแห่งกรรมนะคะ ที่บอกว่าคนเราเกิดมาเป็นสามีภรรยากันต้องมาใช้เวรใช้กรรมที่สร้างด้วยกันมา พอเกิดเรื่องนี้ขึ้นมาพี่สาวหนูเค้าไปดูหมอดูให้ หมอดูเค้าบอกว่าหนูและสามีเป็นคู่เวรคู่กรรมกัน ตัดกันไม่ขาด บอกว่าสามีมีนิสัยเจ้าชู้อยู่แล้ว แต่ว่าจะเลิกหรือไม่เลิกนิสัยเจ้าชู้นั้น ขึ้นอยู่ที่ว่าหนูจะทำตัวอย่างไร แล้วเค้าก็แนะนำให้หนูอยู่เฉยๆ ให้ทำตัวเป็นนางเอกที่แสนดีไว้ และคอยดูแลลูก ดูแลสามี รวมถึงดูแลตัวเองให้ดูดี แต่งตัวสวยๆ แล้วสุดท้ายเค้าก็จะไปไหนไม่รอดต้องกลับมาตายอยู่กับหนูนี่แหละ แต่หนูก็ยังไม่อยากจะเชื่อมากแต่ก็ไม่ลบหลู่ แต่สิ่งที่เค้าแนะนำก็เป็นเรื่องที่ดี
ตอนนี้เหตุการณ์มันก็ผ่านมาได้เดื่อนกว่าแล้ว เค้าก็ทำตัวดีขึ้นไปไหนมาไหนก็คอยโทรมาบอก แต่ก็ไม่รู้ว่าจะทำตัวดีอย่างนี้ไ้ด้นานแค่ไหน..... แต่เดี๋ยวนี้หนูก็พยายามทำใจได้มากขึ้น อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด ไม่มีอะไรที่เป็นของๆเรา ระแวงไปก็ทุกข์ใจ ยิ่งไปวิ่งตามเค้า เค้าก็ยิ่งวิ่งหนีเรา (เหนื่อยเปล่า) แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะทำได้ร้อยเปอร์เซ็นต์หรอกนะ แต่ก็จะพยายามไม่ให้คิดมาก ถ้าเกิดเหตุการณ์อย่างนี้ขึ้นอีกก็บอกได้คำเดียวว่าเลิก คงไม่มีการให้อภัยเป็นหนที่สองอีก ( ถ้าถึงเวลานั้นมาจริงๆไม่รู้ว่าจะทำได้อย่างที่พูดไว้รึเปล่า)
โดย: เจ IP: 58.137.124.125 วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:13:02:26 น.
  
แต่งงานมา20ปี มีลูกหญิงด้วยกัน3คนมารู้ว่าสามีมีหญิงอื่นปี47แต่สามีให้เหตุผลว่าทำธุรกิจหาเงินให้ลูกเรียนแต่นานวันเข้าได้ยินคนพูดมากขึ้นเราตามไปดูพบมีเสื้อผ้าผู้ใหญ่มาอยู่ด้วยที่ไร่เราให้คุยสามีบอกว่าให้เราอยู่เฉย ๆ จะถอยออกมาเองอย่าโวยวายพ่อแม่หญิงจะเอาเรื่องแต่เมื่อมกรา53สามีเราพาหญิงไปคลอดลูกเราเหมือนฟ้าฝ่าหัวที่เราเฝ้าถามเฝ้าตามไม่มีผลเขาไปอยู่ด้วยกันที่ไร่จนมีลูกด้วยกันเราให้คุยจะเอาอย่างไรเขาย้อนมาว่าแล้วแต่เราถ้าเราต้องการหย่าเขาก็หย่าถ้าเราให้เขาอยู่เขาก็อยู่และต้องรับผิดชอบหญิงคนนั้นกับลูกด้วยตอนนี้เขาคงมีความสุขไปหาหญิงกับลูกใหม่ได้ออกหน้าออกตาไม่แคร์สังคมไม่แคร์เราและลูกเขาชื่นชมหญิงใหม่มากว่าหญิงรักเขามากเข้าใจเขามากไม่ต้องการอะไรยอมเป็นเมียน้อยก็ยอมเพราะรักและตอนนี้มีลูกด้วยกันเขายิ่งหลงหญิงคนนั้นมาเรากับลูกไม่มีความสำคัญเลยพูดทุกครั้งว่าพร้อมจะไปจากเราได้ทุกเมื่อจะทำอย่างไรดีเมื่อก่อนครอบครัวเราเป็นครอบครัวที่มีความสุขไปไหนมาไหนพร้อมหน้าพร้อมตากันแต่ตอนนี้เราอายมากไปทำงานไม่กล้ามองหน้าใครเลยจะทำอย่างไรดี
โดย: คนถูกทิ้ง IP: 61.19.66.12 วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:11:39:56 น.
  

ตอย: คุณคนถูกทิ้ง

เห็นใจมากนะคะสำหรับปัญหาโลกแตก ที่เกิดจากผู้ชายที่ไม่เคยพอกับเรื่องแบบนี้และผู้หญิงที่ไร้คุณธรรม ไม่สนใจว่าเขาจะมีลูกเมียอยู่แล้วหรือไม่ ช่วยกันทำลายสถาบันครอบครัวและสร้างปัญหาสังคม บ้านเราไม่เหมือนที่อื่นเพราะกฏหมายนอกจากไม่ศักดิ์สิทธิแล้วยังลำเอียงเข้าข้างผู้ชายตลอด แม้แต่คนในสังคมก็ไม่ยอมประนามหญิงชายพวกนี้ ยังอ้าแขนรับคนที่แย่งสามีคนอื่น ส่วนผู้ชายก็ได้รับการยกย่องจากผู้ชายด้วยกันให้เป็นขุนแผนแสนเสน่ห์ไป

ตอนนี้คุณคงมีทางเลือกแค่สองทางคือยอมรับชะตากรรมให้สามีมีสองบ้าน หรือไม่ก็หักใจเลิกไปเสีย ซึ่งก็คงทำใจยากทั้งสองทาง และเท่าที่คุณบอกมาตอนนี้เขาอยู่ด้วยกันอย่างเปิดเผยแถมมีลูกด้วยกัน โอกาสที่เขาจะกลับมามีคุณคนเดียวคงยาก ในจังหวัดที่เขาอยู่ ผู้หญิงคนนั้นก็คงยึดตำแหน่งเมียของเขาเอาไว้และเป็นที่ยอมรับของคนที่นั่น อยากให้คุณเตรียมใจเอาไว้ด้วยว่าต่อไปเขาคงจะอยู่กับทางโน้นเป็นส่วนใหญ่ เพราะลูกเขายังเล็กและผู้หญิงคนนั้นก็คงใช้เป็นข้ออ้าง

ในกรณีที่คุณยอมให้เขามีสองบ้าน ก็ต้องเตรียมใจเอาไว้ด้วยว่าเรื่องจะไม่จบแค่นี้ เขาจะต้องรุกคุณต่อไป ระวังเรื่องเงินทองเอาไว้บ้าง ที่สำคัญคือจิตใจคุณ ถ้าเลือกทางนี้ก็ต้องพยายามปรับใจตัวเองให้สงบทีสุดเท่าที่จะทำได้ ปิดหูปิดตาและปิดปาก เพื่อจะได้ไม่ต้องทุกข์มากไปกว่านี้ คุณมีลูกตั้งสามคนที่จะต้องดูแล พ่อก็ไปสร้างปัญหาที่แก้ไม่ตก แม่ก็เศร้าโศกเสียใจ ลูกก็จะแย่ ยังไงก็หวังว่าเขาจะส่งเสียลูกเหมือนเดิม ไม่ปล่อยให้เป็นภาระคุณคนเดียว ตัวคุณเองถ้ายังต้องอยู่กับเขาต่อไป ก็ต้องพยายามคิดว่าตอนนี้สามีคุณไม่เหมือนเดิมแล้ว เขามีสองครอบครัวที่เขาจะต้องแบ่งทุกอย่างให้เหมือนกัน เวลา เงินทอง ความรัก ความเอาใจใส่ ฯลฯ แต่ก็ควรจะตกลงกันให้ได้ว่าจะแบ่งสรรกันอย่างไร คุณอยู่ในสภาพที่เสียเปรียบก็คงต้องถอยรับ การรุกหรือยื่นคำขาดให้เขาเลิกกันคงเป็นไปไม่ได้ เพราะเขาก็บอกชัดเนแล้วว่าจะมีสองบ้าน แต่ถ้าคุณอยากหย่าเขาก็พร้อมที่จะหย่า

ต้องถามตัวเองว่าพร้อมที่จะหย่ากับเขาหรือไม่ ทุกวันนี้คุณทำงานมีรายได้ของตัวเองหรือเปล่า หรืออยู่บ้านเฉยๆเป็นแม่บ้าน ที่ต้องพึ่งเงินจากเขา เขายังรักใคร่ใยดีคุณบ้างหรือเปล่า ยังให้เกียรติยกย่องคุณเป็นภรรยาหรือเปล่า ปฏิบัติต่อลูกทางนี้อย่างไร ขาดเขาแล้วคุณจะอยู่ต่อไปได้ไหม ฯลฯ ลองคิดทบทวนหาคำตอบดูนะคะ

ตอนนี้คุณคงยังคิดอะไรไม่ออกเท่าไหร่หรอก คุณอาจจะยังรักเขามากและยังหวังว่าวันหนึ่งเขาจะกลับมามีคุณคนเดียวเหมือนเดิม หวังได้ค่ะ เพราะความหวังจะช่วยให้มีกำลังใจที่จะสู้ต่อไป แต่วันหนึ่งเมื่อสู้หรือทนเท่าไหร่แล้วก็ยังไม่มีอะไรดีขึ้น คุณก็จะตัดสินใจได้เองว่าควรจะทำอย่างไรต่อไป

ขอให้รักษาใจตัวเองเอาไว้ให้ดีนะคะ เหตุมันเกิดขึ้นแล้วก็คงต้องพยายามทำใจเพื่อลูก ทนได้ก็ทนไปก่อน ไม่ไหวจริงๆค่อยพิจารณาอีกทีว่าจะทนต่อไปอีกหรือจะเลิก ขอให้โชคดีค่ะ มีอะไรก็เขียนมาคุยกันได้เสมอ เพื่อนๆหัวอกเดียวกันในนี้มีอีกมากมาย จะได้ช่วยกันออกความเห็นปรือปรับทุกข์กันค่ะ

ดอยสะเก็ด

โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:13:59:44 น.
  
มีลูกกับเราสามคนเป็นหญิงหมดมันอยากได้ลูกชายและเมียน้อยคนนี้มันบอกว่ารักมันต้องการทำลูกชายให้มันเมียน้อยมันไม่ต้องการอะไรขอให้ได้มีลูกชายกับมันไม่ต้องการให้หย๋ากับเรามันต้องการเป็นเมียน้อยผัวเราชื่นชมว่ามันดีมันรักรู้ไหมว่ากรรมตามทันพวกเราลูกที่มันอยากมีด้วยกันอยากได้ลูกชายเกิดมาเป็นหญิงตอนมันคลอดลูกมันตายห้านาทีสมองไม่ปกติตอนนี้มันไปดูแลลูกมันด้วยกันมันบอกว่าเป็นเพราะเราสาปแช่งพวกมันดูซิมันยังไม่สำนึกว่ากรรมตามทันพวกมัน


โดย: คนถูกทิ้ง IP: 61.19.66.223 วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:9:04:21 น.


กรรมตามทันจริงๆค่ะ ไม่ต้องรอถึงชาติหน้าเลย ตอนนี้คุณก็อยู่เฉยๆไม่ต้องทำอะไร หญิงร้ายชายแย่ก็คงจะสมกันดี
แต่ยังมาพาลหาว่าคุณไปสาปแช่งลูกเขาเสียอีก ถ้าเขาอยากจะไปอยู่กับผู้หญิงแบบนั้นก็ปล่อยเขาไปเถิดค่ะ ทำจิตใจตัวเองให้สงบเลี้ยงลูกไปดีกว่านะคะ




โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:20:15:11 น.
  
ตอนนี้เดินไม่ค่อยได้เพราะตกบ้านกระดูกสันหลังหักผ่าตัดใส่เหล็ก ฝ่าเท้าทั้งสองข้างผ่าตัดใส่เหล็กสามีคบกันนานจดทะเบียน09-02-2548งานแต่งไม่มีแค่ทำบุญบ้านอ้างแม่ไม่สบายก็จริงไม่มีเพื่อนเรา-เค้าสักคน จนก.พ51เห็นข้อความที่เค้าส่งให้ผู้หญิงเค้าบอกเพื่อนกันส่งไม่ได้รึกับเราเค้าไม่เคยทำพอดีผู้หญิงโทรมาจึงรู้ว่าเค้ามีคนอื่นถามว่าคุณเป็นใครเธอตอบแล้วจะให้เป็นใครสรุบว่าเราโง้และถูกหลอกทุกวันเสาร์โกหกเราว่ามาทำงานขอไปชมรมภูคาด้วยบอกไม่มีเด็กไม่มีผู้หญิงธ.คปี50เราขับรถไปส่งเค้าไปงานภูคาบอกว่าไปกับเพือนชายความจริงไปกับผู้หญิงคนนี้เราเอารถไปซ่อมได้ยินคนคุยกัน(นั้นภรรยาคุณtttอ้าวแล้วmmmละ)หัวใจเจ็บจนรับไม่ไหวสุดท้ายโทรถามผู้หญิงแทบกราบช่วยเล่าให้ฟังหน่อยเค้าพากันไปเที่ยวบ้านพ่อแม่รับไม่ได้เราไม่รู้เลยถึงไม่น่าชอบว่าเราน่ารำคาญไม่ดีพูดไม่รู้เรื่องถ้าทะเลาะกันพูดเลิกก่อนเสมอไม่พอใจไม่กลับโทรไม่รับเราโทรหาบอกว่าเบื่อทำไมชอบโทรเค้าไม่เคยโทรหาเราเลยถ้าไม่มีธุระแต่เค้ากลับโทรหาคนนั้นทุกวันเช็คinternetแทบช็อคถามคุณรักเค้ารึไม่ตอบแต่บอกว่าแค่คิดว่าเป็นแฟน
โดย: pim IP: 113.53.188.156 วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:20:51:53 น.
  
อย่างทีคุณดอยสะเก็ดเคยบอกไว้ว่า สุดท้ายแล้วมันก็จะกลับเข้าสู่วงจรเดิมๆอีก มันเป็นอย่างนั้นจริงๆ นี่เพิ่งผ่านมาได้แค่เดือนกว่าๆเองนะ
สำหรับสิ่งที่ผ่านมาเราพยายามจะไม่พูดถึง ไม่คิดระแวง พยายามจะไม่กดดันเค้า อยากจะให้ครอบครัวกลับมามีความสุขปกติเหมือนเดิม แต่บางทีบางอารมณ์เราก็ควบคุมไม่อยู่ ก็มีทะเลาะกันบ้าง แล้วเราก็มานั่งคิดเสียใจ โทษตัวเองว่าไม่น่าพูด ไม่น่ารื้อฟื้นเรื่องเก่าๆ ที่เค้าเคยผิดพลาดมา คิดว่าเราคงคิดมากไปเอง สุดท้่ายเราเลยตัดสินใจโทรไปคุยกับผู้หญิงคนนั้นให้รู้กันไปเลยว่าเราคิดไปเองหรือจะเป็นอย่างที่เรารู้สึกว่าเค้ายังตัดกันไม่ขาด แต่ถ้าเค้าไม่ติดต่อกันแล้วเราก็จะได้สบายใจ เชื่อใจเค้าอย่างที่เค้าบอกว่าจบกันแล้วไม่มีความรู้สึกอะไรกับผู้หญิงคนนั้นอีก แต่คำตอนที่เราได้รับคือ สามีเรายังไม่เลิกยุ่ง ไม่เลิกตอแย ยังส่งข้อความไปหาเค้าอยู่แต่ไม่ได้โทรคุยกันหรือนัดเจอกันนะ ส่วนตัวผู้หญิงตอนนี้เค้าไม่เล่นด้วย(ตอนแรกที่เกิดเรื่องเราได้เคลียร์กับนัองเค้าแล้ว) เค้าก็รู้ความจริงหมดแล้วเพราะบางเรื่องสามีเราก็ไปโกหกเค้าไว้ ตอนนี้เค้าก็เลยเกลียดสามีเรา และไม่มีทางกลับมาเป็นเหมือนเดิมอีก แล้วอีกอย่างตอนนี้น้องเค้าเพิ่งย้ายมาอยู่กับแฟนเค้าแล้ว ซึ่งแฟนคนนี้คบมาก่อนสามีเราอีก และยังฝากบอกสามีเราอีกว่าขอร้องอย่ามายุ่งวุ่นวายกับเค้าอีก เค้ารำคาญแล้วก็ไม่อยากมีปัญหากับแฟนด้วย พอเราคุยกับสามีเราเค้าก็บอกว่าแค่เป็นช่วงแรกๆ เท่านั้นแค่ส่งข้อความไปหาประมาณว่าขอโทษ เสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นไม่ได้ไปง้อเพื่อขอคืนดีอะไร แค่ไม่อยากให้ผู้หญิงรู้สึกไม่ดีต่อเค้าแค่นั้น พอถึงตอนนี้แล้วเราก็พอจะเข้าใจและรับได้ แต่มันไม่จบแค่นั้นนะซิ สิ่งที่เรารับไม่ไ้ด้หลังจากที่ส่งข้อความหาเค้าช่วงแรกๆแล้วก็หายไปช่วงหนึ่งเหมือนจะจบด้วยดีแล้ว เมื่อวันที่ 15 ก.พ.นี้ (หลังวันวาเลนไทน์)เค้าได้ซื้อดอกกุหลาบช่อหนึ่ง ราคา 350 ฝากให้พี่ี่ที่รู้จักเอาไปให้แต่ไม่ได้ฝากบอกหรือแสดงตัว ซึ่งเค้าไม่รู้สึกละอายใจบ้างเลยว่าวันวาเลนไทน์เราและลูกให้ดอกกุหลาบเค้า แต่เค้าไม่มีอะไรตอบแทนเราเลย เงิน 350 เค้าไม่คิดที่จะซื้ออะไรให้เราและลูกเลยเหรอ มันยังพอจะมีประโยชน์กว่าที่จะซื้อให้ผู้หญิงคนนี้ แต่เราก็ไม่ว่าเพราะเราไม่อยากได้ดอกไม้หรอก เราอยากจะได้ใจเค้าคืนมามากกว่า และล่าสุดก็มีอีกคือวันที่ 19 ก.พ.สามีเราได้แวะไปแถวนั้นอีกคือไปหาเพื่อนที่เซ็นทรับบางนาแต่ตัวผู้หญิงทำงานอยู่ที่บิ๊กซีบางนาซึ่ง 2 ห้างนี้มันก็อยู่ติดกัน พอไปเหยียบแถวนั้นแล้วก็อดใจไม่ได้ที่ความรู้สึกหรือภาพที่เค้าเคยเดินด้วยกันมันก็ผุดขึ้นมาในสมอง เพราะ2ห้างนี้เป็นสถานที่ที่เค้านัดเจอกันบ่อยๆ เค้าก็เลยไปแอบดูหน้าผู้หญิงโดยที่ไม่ใ้ห้เค้าเห็น พอเ็ห็นเค้่าไม่ยิ้่มแย้ม ก็คงกระวนกระวายใจเลยต้องส่งข้อความไปหาเค้าอีกว่า "วันนี้ดูเศร้านะ" เราก็เค้าใจนะว่าจะให้เค้าตัดใจเด็ดขาดทีเดียวเลยมันก็คงยาก แต่การที่เค้าไปดูแล้วไม่เก็บความรู้สึกไวัยังจะส่งข้อความไปรื้อฟื้นความรู้สึกอีกนี่ซิเราไม่เข้าใจว่ามันจะได้ประโยชน์อะไรขึ้นมา
ตอนแรกที่คุยกับสามีเค้าไม่ยอมรับเลย ยอมรับว่าส่งข้อความไปช่วงแรกๆเท่านั้น แต่สองเหตุการณ์หลังไม่ยอมรับยังบอกว่าเราโดนผู้หญิงมันปั่นหัว โทษว่าผู้หญิงโกหกตอแหล เราก็เลยท้าให้เค้าโทรไปหาผู้หญิง แต่เค้าก็ไม่ยอมโทร สุดท้่ายก็สารภาพหมดเปลือกตรงกับน้องเค้าบอกหมดทุกอย่าง แต่เราไม่รู้ว่าเค้าส่งข้อความหากันบ่อยแค่ไหนนะ พอถึงตอนนี้แล้วเราไม่เข้าใจความรู้สึกผู้ชายคนนี้เลยว่าเค้่ากำลังคิดและทำอะไรอยู่ ปากก็บอกว่ารักลูกรักเรา เห็นคุณค่าของเราแล้วตอนที่จะเสียเราและลูกไป แต่สิ่งที่เค้าพูดกับการกระทำมันสวนทางกัน
ตอนนี้เราสับสนวุ่นวายกับความรู้สึกมาก ไม่รู้ว่าจะรัก จะโกรธ จะเกลียดดี พยายามจะให้นิ่งที่สุด และคิดว่าจะไม่แสดงความรักต่อ ไม่ทำหน้าที่ที่เคยทำใ้ห้เค้าเห็นว่าเราเย็นชาให้รู้ว่าเราเอาจริง แต่ก็ไม่รู้ว่าจะช่วยได้มั้ยที่ทำวิธีนี้ อีกใจก็กลัวว่าทำไปแล้ว เค้าจะยิ่งเตลิดไปกันใหญ่ไม่เข้าใจกับสิ่งที่เราทำ หาว่าเราไม่สนใจบกพร่ิองในหน้าที่ แต่ถ้ายิ่งแสดงความรักความสนใจออกมาให้เค้าเห็นมากๆ เค้าก็อาจจะหลงตัวเอง คิดว่าเราไปไหนไม่รอดยังงัยก็ยอมเค้าอยู่วันยังค่ำ
ช่วยให้คำแนะนำด้วยคะ จากผู้ที่มีประสบการณ์ตอนนี้กลุ้มใจมาก

โดย: เจ IP: 58.137.124.125 วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:12:04:27 น.
  
คุณเจ ความรู้สึกเหมือนกันเลยทั้งรักทั้งเกลียดทั้งอยากแก้แค้นอยากทำให้เค้าเจ็บบ้างผู้หญิงเราโชคร้ายคิดว่าเลือกดีและรักเราแต่สุดท้ายไม่ได้ให้ความสุขเราเลย คุณเจอยู่แถวบางนารึพิมพ์อยู่บางนาก.ม24มันคงเจ็บไม่ต่างกันตกนรกดีๆนั้นเองแต่ระวังจะเป็นคนโง้โดนทั้งสามีและผู้หญิงที่แย่งสามีเราหลอกให้เชื่อมันและยุให้เราเลิกแล้วมันก็แย่งเค้าไปจากเรา ยิ่งตอนนี้เค้าไม่รักเราหรอกเพราะใจเค้ามีคนอื่น ชีวิตพิมพ์ยิ่งกว่าน้ำเน่าเขียนบรรยายก็อ่านไม่หมดเจ็บทั้งตัวทั้งใจ อย่าท้อ อย่าทำร้ายตัวเองอย่างพิมพ์ ทุกวันนี้ยังนึกเสียใจเจ็บสาหัสความสงสารไม่มีกับซ้ำเติมเราเสียอีก
โดย: pim IP: 125.24.203.200 วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:18:59:57 น.
  
ขอบคุณ คุณพิมพ์สำหรับคำแนะนำ
เจอยู่สุขุมวิท 93 (บางจาก) แต่ก็ไปเซ็นทรัลสะดวก เมื่อก่อนสามีทำงานอยู่ที่โฮมเวิรค์บางนา ช่วงที่เกิดเรื่องสามีทำงานรับเหมาและบังเอิญที่ช่วงนั้นเค้ารับงานแถวเส้น บางนา,สมุทรปราการ บางพลีเยอะ บางทีทำครึ่งวันก็เสร็จแล้ว เวลาว่างจึงแวะไปเที่ยวหาเพื่อนๆ หรือไม่ก็ไปเดินซื์อของที่บิ๊กซี จึงได้เจอกับผู้หญิงคนนี้ ซึ่งผู้หญิงอ้างว่าหน้าคุ้นๆ ก็เลยให้เพื่อนมันวิ่งไปขอเบอร์โทรสามีเรา แล้วโทรมาหาก่อนโดยใช้มุขที่ว่า "หน้าคุณคุ้นจังเหมือนเคยรู้จักกันมาก่อน" ส่วนรายละเอียดไม่รู้ว่าคุณพิมพ์อ่านดูรึยัง ข้อความอยู่้ด้านบนๆ ส่วนตอนนี้สามีก็กลับไปทำงานเป็นพนักงานขายเหมือนเดิมแต่ไปประจำที่อินเด็กซ์ (เปิดใหม่) ในส่วนตรงนี้ด้วยแหละที่เจไม่ค่อนสบายใจ คิดมาก เชื่อใจไม่ค่อยได้ซักเท่าไหร่ เพราะมันก็อยู่ไม่ไกลกันมากนัก
คุณพิมพ์เคยไปเดินที่บิ๊กซีบางนามั้ย ผู้หญิงคนนี้มันทำงานอยู่ที่ชั้น 2 เป็นร้านค้าเช่าอยู่ตรงกลางทางเดิน พอขึ้นบันไดเลื่อนไปแล้วเลี้ยวซ้าย ร้านมันจะขายพวกเค่รื่องสำอางและสมุนไพรเกี่ยวกับความสวยความงาม มีอยู่ร้านเดียว อยู่ตรงหน้าร้านขายกล้องพอดี ที่ร้านจะอยู่กัน 2 คน อีกคนมีอายุแล้ว ส่วนผู้หญิงคนนี้มันอายุประมาณ 23 ปี ตัวเล็กๆ ขาวๆ จะยืนอยู่แถวหน้าร้านคอยเชียร์สินค้าอยู่ตรงนั้นแหละ เจเคยไปดูหน้ามันมาแล้ว ก็น่ารักดี ไปเดินผ่านหน้าร้านมันนะแหละแต่ไม่ได้แสดงตัวใ้ห้มันรู้ ถ้าคุณพิมพ์ได้มีโอกาสไปก็ลองเดินไปดูหน้าผู้หญิงที่แย่งสามีคนอื่น ได้นะคะ
วันเสาร์นี้สามีเจเค้าชวนเจกับลูกไปเที่ยวทะเล คุณพิมพ์ว่าเจควรจะไปดีมั้ย เค้าบอกว่าอยากพาไปเที่ยวบ้าง อยากหาเวลาอยู่ด้วยกันให้มากๆ เพราะช่วงหลังเค้าไม่ค่อยมีเวลาให้เลย ก็อย่างที่รู้ทำงานห้างไม่ได้หยุดเสาร์-อาทิตย์อยู่แล้ว ส่วนเจและลูกหยุดวันเสาร์-อาทิตย์เพราะเจทำงานบริษัท ไม่เหมือนเมื่อก่อนที่ทำรับเหมาจะมีโอกาสไปเที่ยวด้วยกันบ่อยมาก เจจะขอเค้าเลยว่าวันอาทิตย์ขอใ้ห้เป็นวันครอบครัวนะ
ปัจจุบันนี้ครอบครัวคุณพิมพ์เป็นงัยบ้าง ยังอยู่ด้วยกันมั้ย มีลูกด้วยกันรึเปล่า กี่คนคะ แล้วอาการคุณพิมพ์เป็นอย่างไรบ้าง อุบัติเหตุนี้มันเป็นเหตุสุดวิสัยหรือว่าเกิดจากเรื่องนี้ แต่อาการคุณพิมพ์หนักมากเลยนะ ยังงัยเจก็ขอภาวนาให้คุณพิมพ์หายไวๆ นะคะเป็นกำลังใจให้เช่นกัน
โดย: เจ IP: 58.137.124.125 วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:13:04:31 น.
  
ขอบคุณมากสำหรับกำลังใจที่ได้รับจากคนหัวอกเดียวกันตอนนี้ทำงานเป็นพนักงานเทศบาลมีรายได้พอประมาณแต่ค่าใช้จ่ายก็มากเมื่อก่อนเงินเดือนเราเราก็ใช้ไปกับรายจ่ายประจำสำหรับลูกและค่าใช้จ่ายในบ้าน ขาดเหลือเท่าไรก็ขอเขามาจ่ายไม่เคยมีเงินเก็บเลยสักครั้ง หลังจากเขาเปิดตัวลูกและเมียน้อยอย่างเป็นทางการเราก็ขอให้เขาจ่ายค่าใช้จ่ายให้เราเดือนละสี่พันบาทค่าใช้จ่ายลูกคนโตที่เรียนปีหนึ่งที่มขเราก็ให้เขารับผิดชอบส่วนลูกอีกสองคนที่เราดูแลอยู่ที่บ้านเมื่อมีค่าใช้จ่ายที่นอกเหนือจากรายจ่ายประจำเราก็ให้ขอกับพ่อ ทราบไหมพอไม่พอใจก็โวยวายหาว่าเรางกมีเงินของตัวเองก็ยังขอเขาอีกว่าจะไม่จ่ายเราอีกต่อไปคิดดูซิว่าตั้งแต่แต่งงานกันมายี่สิบปีเราไม่เคยเข้าไปยุ่งกับเงินเดือนของเขาเลยมาตอนนี้หาว่าเรามีแต่เอากับเอา ส่วนจ่ายให้เมียน้อยไม่เคยคิดตอนที่คบกันใหม่ ๆ ออกรถวีโก้ให้พอเราทราบข่าวก็แก้ตัวว่าต้องมี่รถเพื่อจะหาเงินให้ลูกแต่ตอนนี้ตั้งค่างวดรถ ค่าใช้จ่ายเลี้ยงพ่อเม่พี่น้องเมียน้อยไม่เคยว่าสักคำกับเรามีข้ออ้างเรื่อยไป ตอนนี้ทำใจลำบากมากเพราะเขาดูเหมือนว่าจะชื่นชมยินดีกับเมียน้อยเขามากวันไหนที่เข้าบ้านหลังห้าโมงเย็นพอลูกสองคนกลับจากโรงเรียนก็ทานข้าวกับลูกประมาณสามสี่ทุ่มอาบนำแต่งตัวไปค้างกับเมียน้อยเข้าบ้านมาอีกทีก็ตี่สี่ตีห้าก่อนหน้าที่ลูกสองคนจะตืนมาอาบนำแต่งตัวไปโรงเรียนแต่ถ้าวันไหนไม่เข้าบ้านตอนหัวค่ำก็ไปค้างด้วยกันกลับบ้านอีกทีก็ตีสี่ตีห้าเป็นประจำทุกวัน เขาไม่แคร์เราอยู่แล้วแต่ก็น่าจะแคร์ความรู้สึกของลูกบ้าง เราสงสารลูกมากบางวันทำใจไม่ได้นอนไม่หลับจบเขากลับเข้าบ้านมาตี่สี่ค่อยนอนหลับเป็นประจำบางวันนอนไม่หลับต้องใช้ยานอนหลับ
โดย: คนถูกทิ้ง IP: 61.19.66.154 วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:20:59:02 น.
  
ทดสอบ
โดย: จันทรา IP: 117.47.184.5 วันที่: 5 มีนาคม 2553 เวลา:13:27:47 น.
  
เรียนคุญดอยสะเก็ดและเพื่อนๆ หัวอกเดียวกัน
กว่าดิฉันจะรู้ว่าสามีมีนอกใจ ก็ย่างเข้าปีที่ 3 แล้ว สามีและดิฉันอายุ ประมาณ 43 ปี ประมาณปลายปี 50 สามีขอไปงานกินเลี่ยงรุ่นกับเพื่อน ๆ สมัยเรียนมัธยมที่ต่างจังหวัด ไปคนเดือน นั้นคืนจุดเริ่มต้นที่สามีและเพื่อนสมัยมัธยมของสามีแลกเบอร์กัน หลังจากนั้นก็ติดต่อกันมาตลอด ทางโทรศัพท์ e-mail จนมาประมาณปลายปี 52 วันที่ 5 ธันวาคม 52 สามีบอกว่าเพื่อนสมัยเรียนมัธยมจะให้พาไปเที่ยวที่ต่างจังหวัดซึ่งก็เป็นบ้านของสามีและเพื่อนที่อยู่จังหวัดเดียวกัน จากที่เราทั้ง 2 ครอบครัวเจอกัน ดิฉันสังเกตุคำพูดที่เขาพูดกันมันไม่เหมือนเพื่อน มันเป็นคู่รัก เพื่อนหญิงมีสามี มีลูก 2 คน โตกว่าลูกของดิฉันอีก หลังจากนั้นอีก 2 วัน เราสองครอบครัวก็ไปเที่ยวกันอีกโดยไปทำบุญถวายสังฆทาน เพื่อนหญิงถวายสังฆทานกับสามีดิฉันต่อหน้าต่อตา หลังจากนั้นก็ยังติดต่อกัน ส่วนใหญ่มักจะโทรศัทพ์หากันตอนกลางคืนดึก ๆ เพราะสามีของเพื่อนหญิงจะไปทำงานตอนกลางคืนที่ รพ.แห่งหนึ่ง เพื่อนหาเงินให้ครอบครัว ฝ่ายเมียที่อยู่ทางบ้านก็เล่นชู้ ดิฉันคุยกับสามีขอหย่า เขาจะหย่าให้แต่ขอลูกผู้หญิงไว้ ดิฉันเลยยังทำใจไม่ได้ ขณะนี้ทุกข์ทรมานเหลือเกิน นอนไม่หลับ กินไม่ได้ เขาบอกว่าให้อยู่กันไปอย่างนี้เหมือนเดือน โดยเขาจะไม่ไปไหนก็อยู่ด้วยทุกวัน ไม่ได้หนีไปไหน แต่จะต้องโทรคุยกัน ดิฉันถามว่าที่ทำแบบนี้มันคือเป็นชู้กับเมียเขา ไม่กลัวบาปเหรอ เขาบอกว่า เขาโตแล้ว รู้ว่ากำลังทำอะไรอยู่ ไม่ต้องมาสอน ดิฉันจะทำอย่างไรดี อ่านหนังสือธรรมะก็แล้ว บางทีก็ทำใจได้ บางที่ก็ทำใจยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้ ทั้งที่เมื่อก่อนเขาเป็นคนดีมาตลอดช่วยเลี้ยงดูลูกเป็นอย่างดี ทุกวันนี้เขาก็ทำเหมือนเดิม เขาบอกเขาไม่ทำให้เดือดร้อนแต่จะต้องคุยกับเมียคนอื่นเหมือนเดิม
โดย: จันทรา IP: 117.47.184.5 วันที่: 5 มีนาคม 2553 เวลา:13:44:39 น.
  
ตอบ: คุณจันทรา

เห็นใจคุณจันทราค่ะ แต่อยากให้ใจเย็นขึ้นสักนิด อย่าเพิ่งปักใจว่าสามีกับผู้หญิงคนนั้นจะเป็นชู้กัน เพราะเท่าที่เล่ามายังไม่เห็นว่าเขาไปกันถึงขั้นนั้นแล้ว (?) เขาสารภาพกับคุณแล้วหรือว่ามีอะไรกันแล้ว ถ้ารู้แน่ว่ามีอะไรกันแล้วก็ต้องพยายามอย่าคิดมาก เพราะเรื่องมันเกิดขึ้นแล้ว คุณพูดอย่างไรเขาก็คงไม่ฟังเพราะผู้หญิงคนนั้นยังเป็นของใหม่สำหรับเขาอยู่ อีกอย่างผู้หญิงก็ยังมีสามีอยู่ เขาคงไม่เลิกกันง่ายๆ ตอนนี้สามีคุณก็เท่ากับเป็นชู้กับเมียคนอื่น
ซึ่งอาจจะเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นได้ถ้าสามีเขารู้ แต่คุณเองก้ไม่รู้แน่ว่าเขากับสามีเขายังอยู้ด้วยกันปกติหรือเปล่า หรือมีข้อตกลงพิเศษกันอยู่ว่าต่างฝ่ายต่างลักลอบไปมีคนอื่นได้บ้าง โดยไม่ต้องหย่ากัน

แต่ในกรณีที่สามีคุณกับผู้หญิงคนนั้นยังไม่ได้มีอะไรกันล่ะคะ ก็เป็นไปได้เหมือนกันว่าเขาอาจจะแค่โทรคุยกันเฉยๆ ผู้หญิงอาจจะแค่ปรับทุกข์เรื่องสามีเขา ส่วนสามีคุณก็คอยปลอบใจให้คำปรึกษาเท่านั้น คุณควรต้องแน่ใจตรงนี้ก่อนนะคะ

เรื่องขอหย่าหรือขอให้เขาเลือกว่าจะเอาใคร อย่าเพิ่งทำเลย ไม่มีประโยชน์อะไร เท่าที่คุณเล่ามาสามีคุณก็ไม่ได้คิดจะเลิกกับคุณไม่ใช่หรือคะ เขาขอแค่โทรคุยกันเท่านั้น ถ้าเขาต้องการแค่นั้นจริง คุณก็คงต้องผ่อนปรนบ้างตามควร แม้จะทำใจยากก็ตาม ผ่อนปรนแล้วคอยสังเกตพฤติกรรมของเขาเงียบๆ อย่าเพิ่งโวยวาย สามีคุณน่าจะเป็นคนแข็งพอสมควรนะคะ ถ้าเขาแข็งกว่าคุณและไม่ยอมฟังคุณ คุณก้คงต้องอ่อนลงบ้างแม้จะต้องฝืนใจก็ตาม

ผู้ชายอายุระหว่างสี่สิบถึงห้าสิบมักจะมีจุดอ่อนตรงที่รู้สึกว่าตัวเองเริ่มจะแก่แล้ว ถ้ามีผู้หญิงอื่นมาสนใจก็คงจะช่วยเสริมความหนุ่มให้เขารู้สึกกระชุ่มกระชวยขึ้น นอกจากนี้ไม่ทราบว่าคุณเคยทำให้เขาภูมิใจว่าคุณต้องพึ่งพาเขาบ้างไหม ผู้ชายส่วนใหญ่อีโก้สูง ชอบให้ผู้หญิงยกย่อง พึ่งพาและแสดงให้เห็นว่าเขาเป็นคนสำคัญ เป็นที่พึ่งได้ทุกเรื่องนะคะ แม้ในความเป็นจริง มีผู้หญิงมากมายที่เข้มแข็งแกร่งกล้ากว่าผู้ชาย แต่พวกเธอหลายคนก็จะเก็บซ่อนความแกร่งนี้ไว้ จะแสดงออกมาตรงกันข้าม ทำให้ผู้ชายภูมิใจนะคะ เรื่องนี้คุณลองพิจารณาตัวเองในด้านที่เกี่ยวกับเขาด้วยว่าเป็นอย่างไร

ตอนนี้ก็ขอให้คุณอย่าโวยวาย ผู้ชายกลัวที่สุดคือความนิ่งของภรรยานะคะ เพราะเขาไม่รู้ว่าภรรยาคิดอย่างไร ที่สำคัญ ถึงจะมีผู้หญิงอื่น ผู้ชายส่วนใหญ่ก้ไม่ได้คิดจะทิ้งภรรยา พวกเขามักจะคิดแบบเห็นแก่ตัวว่าเขาไม่ได้ทำให้ครอบครัวเดือดร้อนสักหน่อย ยังให้เงิน ยังอยู่ด้วยเหมือนเดิม เขาแค่ขอเวลานอกไปบริหารเสน่ห์กับผู้หญิงอื่นดูบ้างเป็นครั้งคราวเท่านั้น (ทั้งๆที่ภรรยาทุกคนทนไม่ได้ด้วยกันทุกคนแหละ) แต่ก็ขึ้นกับภรรยาด้วยว่าจะจัดการอย่างไร เพราะย่อมจะรู้จักสามีของตัวเองดีว่ามีจุดอ่อนจุดแข็งอะไร ที่สามารถจะนำมาใช้ประโยชน์ได้

ในกรณีของคุณ น่าจะทำเฉยๆไว้ก่อน สืบดูให้แน่ว่าเขาสองคนไปถึงไหนแล้ว แล้วค่อยตัดสินใจว่าจะสู้หรือจะถอย (ด้วยการอยู่เฉยๆไปก่อน) ในขณะดียวกันก็ลองพิจารณาตัวเองด้วยว่าควรจะปรับเปลี่ยนอย่างไร ที่สำคัญคือจิตใจนะคะ พยายามทำใจให้นิ่งที่สุด อย่าคิดว่าสามีเป็นของเรา คิดเสียว่าเขาเป็นคนอื่น อ่านหนังสือธรรมะให้มากๆแล้วจะได้ข้อคิดดีดี สรุปก็คือต้องแก้ที่ตัวเองก่อนแล้วค่อยไปแก้คนอื่นค่ะ

เขียนมาคุยได้เสมอนะคะ ขอให้โชคดีทำใจให้สงบได้บ้างค่ะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 6 มีนาคม 2553 เวลา:5:26:03 น.
  
ขอพระคุณคุณดอยสะเก็ด
ขอพระคุณในคำตอบ ขอเล่าบางแง่บางมุมที่ดิฉันได้พบเจอต่อนะคะ
1. ดิฉันได้พิมพ์ mail ที่เพื่อนหญิงส่งที่มาให้สามีดิฉัน (ในนั้นมีรูปเพื่อนหญิงที่ส่งมาให้สามีด้วย และรูปภาพ sex ที่เพื่อนหญิง FW mail มาให้สามีดิฉัน) ส่งเป็นจดหมายไปให้สามีเพื่อนหญิง และโทรไปหาสามีเพื่อนหญิง สามีเพื่อนหญิงบอกว่ารู้แล้ว ไม่ต้องพูดอะไร เขาจะบอกภรรยาเขาเอง ขอให้จบกันแค่นี้ สามีเพื่อนหญิงไม่ยอมรับโทรศัพท์จากดิฉัน ไม่ทราบว่าเขาเป็นคนแบบไหน ที่ไม่อยากรู้พฤติกรรมของเมียตัวเอง และสามีเพื่อนหญิงก็โทรศัพท์มาหาสามีดิฉัน เล่าเรื่องที่ดิฉันส่งจดหมายและโทรศัพท์ไปหาเขา สามีดิฉันก็โทรศัพท์ไปหาดิฉันที่ทำงาน ประมาณว่า ทำใมต้องไปยุ่งกับเค้า
2. ตอนที่เขาพาครอบครัวเราไปเที่ยวด้วยกัน เขาพาครอบครัวน้องสาว แม่เพื่อนหญิงไปด้วย หลังจากดิฉันรู้เรื่องต่าง ๆ มากขึ้น ดิฉันโทรศัพท์ไปเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้กับน้องของเพื่อนหญิงฟัง แต่จากที่ฟังเสียงดู ปรากฏว่าน้องเพื่อนหญิงเข้าข้างพี่สาว บอกไม่น่าจะมีอะไร การ FW mail ใคร ๆ เขาก็ทำกัน ไม่แปลก ดิฉันงงมาก อยากจะไปแม่ของเพื่อนหญิงจัง อยากไปเล่าพฤติกรรมลูกสาวให้อาม่าฟังจัง
3. ดิฉันได้เบอร์โทรศัทพ์เพื่อนของสามีมาอีกคนหนึ่งที่ไปในงานกินเลี้ยงรุ่นเหมือนกัน ก็เล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนเค้าบอกให้ทำใจมันอาจจะเป็นวิบากกรรม และบอกจะตักเตือนเพื่อนให้ ตอนหลังเขาไม่กล้าพูดเพราะสามีเขาห้ามไว้ ว่าไม่ควรไปยุ่งเรื่องของคนอื่น
4. ขณะนี้ ดิฉันก็อ่านหนังสือธรรมะ ฝึกสมาธิ แต่ก็ยังไม่แข็งแรง ทำใจได้บ้างไม่ได้บ้าง
5. ขอถามอีกข้อ ดิฉันมีลูก 2 คน คนโตผู้ช่ายอายุ13 คนเล็กผู้หญิงอายุ 7 ขวบ ดิฉันเล่าเรื่องบางส่วนให้ลูกชายฟังว่ามีปัญหากับพ่อเขา ถ้าแม่จะไม่อยู่กับพ่อ เขาจะว่าอย่างไร ลูกชายตอบว่า ขอให้แม่อดทนจนถึงที่สุด เขาอยากจะโทรคุยกันให้โทรไปเลย แม่อย่าไปสนใจ ถ้าแม่ทนไม่ไหวจริง เขาพร้อมจะไปกับแม่ ส่วนลูกสาวด้วยความที่ยังเล็ก ดิฉันก็เล่าบางส่วนว่า พ่อโทรศัพท์หาเพื่อนที่ชื่อ ติ๊ก (ซึ่งลูกสาวรู้เพราะครอบครัวเราไปเที่ยวด้วยกัน) ลูกสาวถามดิฉันว่า ทำไมครอบครัวข้างบ้านไม่เห็นเป็นเหมือนครอบครัวเรา พ่อเขาไม่เห็นต้องโทรศัพท์ไปหาเพื่อนผู้หญิงเลย ดิฉันตอบลูกไม่ได้ สรุปลูกสาวบอกว่าถ้าแม่ไม่อยู่กับพ่อ เขาจะอยู่กับพ่อ อยากถามว่าการที่ดิฉันเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ลูก ๆ ฟัง ถูกต้องหรือไม่
แล้วจะเขียนมาใหม่นะคะ กราบขอบพระคุณอย่างสูง
โดย: จันทรา IP: 117.47.115.73 วันที่: 8 มีนาคม 2553 เวลา:3:50:50 น.
  
ที่อ่านๆๆส่วนใหญ่เหมือนกันของเราก้อเหมือนกันโง่เราอยู่กับสามีมา 4ปี ตลอดเวลาเราเชื่อใจสามีเรามากเราไม่เคยไม่ไว้ใจเราคิดว่าเค้ารักเรา เพราะเค้าเองก้อผิดหวังจากครอบครัวมาเราก้อผิดหวังจากครอบครัวมาเราให้โอกาสสามีทุกอย่างยอมเอาที่ดินแม่ไปจำนองเพื่อมาก่อร่างสร้างตัวเพื่อสร้างฐานะด้วยกันแล้วอยู่ๆมาเราถึงเพิ่งรู้ว่าเค้าไม่ได้มีเราคนเดียวมาตั้งแต่แรกเราเจ้บปวดเลิกก้อเลิกไม่ได้เพราะมีหนี้สินมากแต่เราไม่เข้าใจว่าถ้าเค้าอยากเลือกผุ้หญิงคนนั้นแล้วมาอยู่กับเราทำไมเราไม่เคยไม่ให้เกียรติสามีเลยใครพุดอะไรก้อไม่เชื่อเพื่อนพุดก้อไม่เชื่อเราเชื่อเค้าคนเดียวเราเจ็บปวดจนเหมือนคนบ้า บ้างครั้งเราอยากจะตายๆให้มันจะได้ไม่ต้องมารับความเจ็บปวดอีก ร้องไห้จนไม่มีน้ำตา เราถามเค้าว่าจะเอาอย่างไรเค้าก้อบอกว่าเค้าไม่เลิกกับใครทุกคนต้องอยู่เค้าให้เรารับให้ได้ ทุกวันนี้เราเหมือนคนตายไปแล้ว เราเหนื่อยกับการที่พูดกับใครก้อไม่ได้บอกกับใครก้อไม่ได้แต่ต้องอยู่กับความทุกข์ให้ได้ เราปวดหัวเราแทบไม่เคยได้หลับได้นอน ไม่เคยหลับสนิทเลย เราทรมาณมาก เราไม่เข้าใจผู้หญิงสมัยนี้ รู้น่ะว่าเค้ามีเมียอยู่แล้วก้อยังจะเอาแม้กระทั่งพ่อแม่ก้อเห็นดีเห็นงามไปด้วยทำไมพวกเค้าไม่กลัวบาปกรรมบ้างทีเราอยากจะตายให้พวกเค้ารู้สึกว่าพวกเค้าทำเวรทำกรรมกับผู้หญิงคนหนึ่ง เราสับสนบางทีเราก้ออยากฆ่าตัวตายมันจะได้จบๆๆกับความทรมาณ
โดย: คนที่โง่มาเหมือนกัน IP: 203.155.226.205 วันที่: 9 มีนาคม 2553 เวลา:0:18:06 น.
  
ขอเป็นกำลังใจให้คุณ คนที่โง่มาเหมือนกัน จงเข้มแข็งยังมีคนที่รักเราอีกมากมาย อย่าคิดอะไรสั้นๆ เลยนะ ให้คิดอย่างเดียวว่าต้องมีสติ แล้วเราจะรู้ว่าเราเป็นคนที่มีค่า ถึงผลลัพธ์จะออกมารูปแบบไหน เราก็มีค่ามากที่สุด รักตัวเองให้มากๆ ถ้าเป็นไปได้ก็ไม่ต้องเอาชีวิตของเราไปผูกติดกับคนที่มันไม่เห็นคุณค่าของเรา เพราะเราถือว่าเราทำดีที่สุดแล้ว
ผู้ชายสมัยนี้หาคนที่เป็นสุภาพบุรุษ รักครอบครัวมีน้อยมากส่วนใหญ่จะเห็นแก่ตัวกันทั้งนั้น มักมากไม่เคยรู้จักพอในทุกๆเรื่อง ไม่รู้จักผิด ชอบ ชั่ว ดี อีกหน่อยต้องให้ผู้ชายพวกนี้มันใส่กระโปรงมั่ง
ส่วนพวกบรรดาเมียน้อยทั้งหลาย ก็ขอให้ได้รับผลกรรมที่ก่อไว้ด้วยไม่ว่าจะเร็วหรือช้า จะชาตินี้หรือชาติหน้า ขออย่าให้ประสบผลสำเร็จในเรื่องครอบครัวเลย อย่าได้เจอรักแท้อีกต่อไป
โดย: เจ IP: 58.137.124.125 วันที่: 10 มีนาคม 2553 เวลา:18:04:09 น.
  
อยู่กับสามีมา 13 ปี ตอนแรกเขาก็เป็นคนเจ้าชู้นะเรามีแฟนคนแรกอายุก็ห่างกันรอบเศษ ก็อยู่ด้วยกันมาหลายปีความเจ้าชู้เขาก็เลิกไปต่อระหว่าง 4-5 เดือนที่ผ่านมาเราจับได้ว่าเขาติดต่อผู้หญิงลาวคนหนึ่ง ติดต่อกันทุกวันเราเช็คทางโทรศัพท์ก่อนเข้าบ้านก้จะโทรหากันก่อน แล้วก็ลบเบอร์ทิ้ง ผู้หญิงคนนั้นก็โทรมาบ่อย พอเราจับได้เขาก็ขึ้นมึงกูกับเราเราเสียใจมาก ที่คนทีเรารักไว้ใจทำกับเราแบบนี้หน้าที่เมียเราไม่เคยบกพร่อง ซักรีดงานบ้านกับข้าวเราทำให้ทุกอย่าง หนักเบาเราทำให้หมด งานประจำเราก็มี เราก็ถามเขาว่าจะเอาอย่างไร จะเลิกติดต่อกับมันไหม คำตอบที่ได้คือเขา ตอบ ไม่เลิกติดต่อกันเฉยๆ ไม่มีอะไรกันแต่หลักฐานหลายอย่างสัญชาติญานสันดานของสามีเราไม่เชื่อหรอก ต่อก่อนเราจะโทรเช็คตลอดว่าเขาทำไรที่ใหนอยู่กับใครจะถามจะจู้จี้เขาทุกอย่าง เหมือนกับเราให้ความสำคัญเขามาก เราคิดว่าต่อไปนี้เราจะเลิกถามเลิกสนใจถามให้ความสำคัญกับเขาแล้ว เขาพอใจใครเราก็จะปลอยเขาไป เพราะเขาก็บอกเราว่าให้ไปจากเขาเหมือนกัน เจ็บปวดดีมั๊ย การตอบแทนของผู้ชายสันดานชั่วๆ


โดย: boom IP: 119.31.126.141 วันที่: 7 มีนาคม 2553 เวลา:23:11:06 น.


ตอบ: คุณ boom

คิดว่าคุณทำถูกแล้วละค่ะที่จะเลิกสนใจเขา อย่างน้อยก็เพื่อความสบายใจของตัวเอง ผู้ชายเจ้าชู้คงไม่เลิกเจ้าชู้ง่ายๆ ปล่อยเขาไป เอาเวลามาปรับปรุงตัวเองให้สวยงาม ลองคบคนใหม่ๆดูบ้าง แม้ไม่ใช่ในฐานะแฟน ก็คบในฐานะเพื่อนได้ การเอาใจไปหมกมุ่นอยู่กับคนที่ไม่เห็นค่าของเราเป็นการเสียเวลาเปล่าค่ะ ยังมีผู้ชายดีดีมีความรับผิดชอบอีกมากนะคะ ขอใหโชคดีค่ะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 11 มีนาคม 2553 เวลา:5:43:24 น.
  
อยู่กินกับสามีมา 20 ปี มีลูก 2 คน สามีเป็นคนดีมาตลอดจนเมื่อ ธันวา ที่ผ่านมา ทะเลาะกันเพราะเราจับได้ว่าเค้าแอบติดต่อผู้หญิงที่รู้จักกันทาง internet เค้าเลยประชดไปมีอะไรกันจริง ๆ และตอนนี้สามีหลงผู้หญิงคนนี้มาก ไม่กลับมานอนบ้านเลย แรก ๆ หายไปอยู่กับผู้หญิงคนนี้ เป็น 10 วัน งานการไม่ค่อยสนใจ แต่ตอนนี้มาทำงานดีขึ้น ใส่ในเรื่องงานพอสมควร (ออฟฟิซเราเอง) แต่ก็ยังไม่ยอมกลับบ้าน เราจะเจอกันเฉพาะที่ทำงาน ไม่เคยโทรหาเรา ไม่เคยสนใจว่าเราจะอยู่อย่างไร แรก ๆ เสียใจแทบบ้า แต่ตอนนี้ดีขึ้น แต่ก็ยังตัดสินใจไม่ถูกว่า จะเอาอย่างไรกับชีวิตดี ทรัพย์สมบัติทุกอย่างอยู่ที่เราหมด แต่ต้องพึ่งเค้าในการขายงาน เราบริหารได้อย่างเดียว
รบกวนใครมี คำแนะนำดี ๆ ช่วยแนะนำด้วยค่ะ
โดย: แม่ลูกสอง IP: 203.144.144.164 วันที่: 11 มีนาคม 2553 เวลา:16:06:58 น.
  
คุณ: คนที่โง่มาเหมือนกัน

อยากให้เอาคำแนะนำของคุณเจไปคิดนะคะ เพื่อตัวของคุณเอง เราต้องรักตัวเองให้มากที่สุดค่ะ ตายไปเพื่ออะไรคะ ถ้าคุณตายเขาสองคนคงไม่เสียใจหรอกค่ะ มีแต่จะตีปีกดีใจด้วยซ้ำ ไม่ทราบว่าคุณมีลูกหรือเปล่า ถ้ามีคุณยิ่งจะต้องคิดให้มากนะคะ พ่อก็ไปหลงผู้หญิง แม่ก็ตาย ลูกจะอยู่กับใครเล่าคะ อย่าให้ลูกต้องขาดทั้งพ่อทั้งแม่เลยนะคะ

ปัญหาสามีมีผู้หญิงอื่นเป็นปัญหาโลกแตกที่จะอยู่คู่กับสังคมไทยไปอีกนาน เพราะสังคมของเราไม่ค่อยจะประนามผู้ชายที่นอกใจภรรยาและผู้หญิงที่แย่งสามีคนอื่น กลับมองไปว่าเก่งด้วยซ้ำ กฏหมายครอบครัวของเราก็อ่อนและไม่ศักดิ์สิทธิ ไม่มีใครหรืออะไรจะช่วยเราได้ เราจึงต้องช่วยตัวเองด้วยการทำจิตใจให้เข้มแข็ง ตั้งสติให้ได้แล้วถามตัวเองว่าจะสู้หรือจะถอย ถ้าสู้แล้วจะชนะหรือเปล่า หรือจะยิ่งเจ็บปวดกว่าเก่า ถ้าถอยจะถอยแบบใด ถอยแบบอยู่นิ่งๆ ไม่ตีโพยตีพาย ยอมรับสถานการณ์ไปเรื่อยๆจนกว่าจะถึงจุดที่ต้องตัดสินใจอีกครั้งหนึ่ง ว่าจะเลิกดีไหม อย่าด่วนตัดสินใจถอยด้วยการเลิกทันทีนะคะ ให้เวลาตัวเองเพื่อทำใจให้ได้ในระดับหนึ่ง และเพื่อพิจารณาว่าถ้าขาดเขาไปแล้วเราจะอยู่ได้หรือไม่ในทุกแง่ค่ะ เช่นเรื่องเงินๆทองๆ ฯลฯ

ส่วนเรื่องความรักต้องพยายามตัดใจให้เร็วที่สุด ดึงหัวใจของเราคืนมา อย่าคิดแต่แง่ "เคยดี" ของเขา คิดแต่เรื่องแย่ๆที่เขาเคยทำและกำลังทำกับเรา อ่านหนังสือธรรมะมากๆจะได้ข้อคิดดีดี ว่าไม่มีใครเป็นเจ้าของใคร เราเปลี่ยนใครไม่ได้นอกจากตัวเอง

ตอนนี้คงแนะนำได้เท่านี้ เพื่อนๆคนไหนมีข้อคิดดีดีอย่างไรก็ช่วยเข้ามาให้กำลังใจเพื่อนหัวอกเดียวกันบ้างนะคะ
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 11 มีนาคม 2553 เวลา:20:41:43 น.
  
เราก้เจอเหมือนกันสองปีแล้ว ซึ่งดูแล้วเค้าคงเลิกกันไปนานแล้ว แต่สิ่งที่เกิดขึ้นตอนนั้น มันบอกถึงความเห็นแก่ตัวอย่างไม่น่าเชื่อ (ให้ออกจากบ้าน พยายามให้ลูกคุญกับมัน) และความเป็นพ่อเฮงซวยที่สุด จนทำให้ทุกวันนี้อยู่กันแบบต่างคนต่างอยู่ในบ้านเพื่อลูก

เราเคยถามตัวเองว่าอยากให้ครอบครัวในวันหน้าเป็นอย่างไร ซึ่งก็นึกไม่ออก เพราะไม่ได้ศรัทธาและเชื่อถือในตัวเค้าแล้ว โดยสองสิ่งนี้เป็นเรื่องสำคัญมากในการดำรงชีวิตคู่ในระยะยาวอย่างมีความสุข

สภาพแบบนี้มันอึดอัด หาความสุขยาก แต่เราบอกกับตัวเองว่าต้องเข้มแข็งเพื่อลูกและตัวเอง และย้ำกับตัวเองเสมอว่า เค้าไม่ได้รักเราได้ จงมีชีวิตที่มีความสุขเพื่อตัวเองและลูกเท่านี้น

ขอให้ทุกคนที่เจอเรื่องแย่ๆ แบบนี้ เข้มแข็งมากที่สุด ลูกต้องการเรามากที่สุด เพราะลูกเสียศูนย์แล้วตั้งแต่วันที่สภาพครอบครัวเปลี่ยนไป เราขอเตือนเพราะลูกของเรามีสภาพจิตใจที่แย่มาก ตอนนี้กำลังปรึกษากับนักบำบัดอยู่ ซึ่งแนวโน้มก็ดีขึ้นค่ะ

ยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้น เข้มแข็งและเดินหน้าทำแต่สิ่งที่ดีและถูกต้องกับตัวเองและลูกค่ะ ขอเป็นกำลังใจกับทุกคน ขอให้ผ่านพ้นไปได้ในที่สุด

โดย: อยากเป็นแม่ที่เข้มแข็ง IP: 203.144.144.164 วันที่: 13 มีนาคม 2553 เวลา:7:57:35 น.


คุณอยากเป็นแม่ที่เข้มแข็ง

ขอปรบมือให้ต่ะ คุณเป็นแม่ที่เข้มแข็งและเสียสละเพื่อลูกมาก สิ่งที่คุณทำถูกต้องแล้วค่ะสำหรับลูก แม่ทุกคนในโลกนี้ทำทุกอย่างได้เพื่อลูกค่ะ อยู่ที่ว่าจะทำหรือไม่เท่านั้น คุณเข้มแข็งพอที่จะอยู่ร่วมบ้านกับคนที่ทำร้ายคุณ ซึ่งผู้หญิงส่วนใหญ่ทำไม่ได้ค่ะ ขอชื่นชมนะคะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 14 มีนาคม 2553 เวลา:18:01:24 น.
  
ตอบ: คุณแม่ลูกสอง


ขออภัยด้วยนะคะที่ตอบช้าไปหน่อย

เข้าใจว่าคุณและสามีคงจะอยู่ในช่วงอายุระหว่าง 40-45 ปี ผู้ชายในช่วงอายุนี้เริ่มกลัวความแก่ เริ่มมองหาเรื่องที่ทำความกระชุ่มกระชวยน่าตื่นเต้นมาให้ แทนความซ้ำซากจำเจ เมื่อมีโอกาสได้ chat กับสาวๆที่คงจะรักสนุกและพร้อมที่จะมีอะไรด้วยก็เป็นเรื่องธรรมดาที่จะเตลิดไป แต่ก็คงจะเพียงชั่วคราวเท่านั้นค่ะ ตอนนี้เขากำลังหลงเพราะเป็นของใหม่ คงจะกลับยาก คุณบอกว่าเขาเป็นคนดีมาตลอด ขอบอกว่าผู้ชายดีดีนี่แหละที่มักจะเสียคนเมื่อแก่หรือเมื่ออายุมากขึ้นและมีโอกาส เพราะผู้หญิงคนใหม่ที่อาจจะอายุน้อยกว่ามากจะทำให้เขารู้สึกเป็นหนุ่มกระชุ่มกระชวยขึ้น และอาจจะเพราะเขาไม่เคยทำแบบนี้มาก่อน เมื่อทำไปแล้วก็เลยติดใจ เลิกไม่ได้ง่ายๆ ในขณะที่ผู้ชายที่มีประสพการณ์แบบนี้มามากมักจะไม่หลงใครง่ายๆ เพราะทำมาจนชินแล้ว รู้จักเกมแบบนี้ดีว่าเป็นเรื่องที่ไม่จริงจัง เล่นๆเพียงชั่วครู่ชั่วยามก็เลิกแล้ว ไม่ยอมให้ผู้หญิงที่ไหนมาจับง่ายๆ

ดีใจด้วยค่ะที่ทำใจได้บ้างแล้ว ปล่อยเขาไปก่อนดีไหมคะ ถึงอย่างไรเขาก็ต้องกลับมาทำงานแม้จะยังไม่ยอมกลับบ้านก็ตาม ทรัพย์สมบัติทั้งหมดก็อยู่กับคุณ คุณก็บริหารงานไปตามเดิมเพราะเขาก็ยังกลับมาช่วยทำงานอยู่ ยังไม่ได้ทิ้งไปหมดทุกอย่าง อยากให้คุณทำใจให้นิ่งที่สุด เพราะเขากำลังหลง คุณหรือใครพูดอย่างไรก็คงไม่ฟัง น้ำกำลังเชี่ยวอย่าเอาเรือเข้าไปขวางค่ะ เพราะอาจจะทำให้เรือคว่ำได้นะคะ ปล่อยเรือไปตามน้ำก่อน อย่าซักไซ้ไค่ถามเรื่องผู้หญิงคนนั้นถ้าเป็นไปได้ อย่าทะเลาะ อย่าลำเลิก เพราะจะไม่มีประโยชน์อะไรในตอนนี้ ถ้าจะพูดก็ควรพูดกับเขาเรื่องงานที่เขาจะต้องเข้ามาช่วยทำส่วนที่เขาเคยทำเหมือนเดิม ทำตัวนิ่งๆให้เขาเกรงใจ เพราะผู้ชายส่วนใหญ่กลัวความนิ่งที่อ่านไม่ออกของภรรยานะคะ พยายามรักษาสถานการณ์เอาไว้ไม่ให้แย่ไปกว่านี้

คุณต้องมีสติและใช้สติให้มากที่สุดเพื่อรักษาครอบครัวเอาไว้รอวันที่เขาจะตาสว่าง คุณต้องเข้มแข็งให้มากที่สุด อย่างน้อยก็เพื่อลูกสองคนที่อาจจะโตแล้วแต่ก็ยังต้องการพ่อแม่อยู่ดี ถึงจะเจ็บใจเสียใจแค่ไหนก็อย่าลุกขึ้นขอเลิกหรือขอให้เขาเลือกนะคะ ใจเย็นๆเอาไว้ ถึงอย่างไรคุณกับเขาก็อยู่กันมานาน ก่อร่างสร้างตัวมาด้วยกัน ประเด็นของคุณจากการที่ทำงานด้วยกัน เห็นหน้ากันเกือบตลอดเวลาทั้งที่บ้านและที่ทำงาน สังคมของเขากับของคุณก็คงเป็นสังคมเดียวกัน ก็อาจจะมีส่วนที่ทำให้สามีของคุณอยากห่างจากคุณออกไปพบคนอื่นบ้าง เพราะผู้ชายส่วนใหญ่ไม่ชอบความจำเจ ตอนนี้เขามีทางออกแล้ว คงรั้งเขาลำบาก ปล่อยเขาไปก่อนค่ะ เชื่อว่าถ้าคุณทำเฉยๆ ไม่มีปฏิกิริยาอะไร (แม้ใจจะกำลังลุกเป็นไฟก็ตาม) ในที่สุดเขาก็จะคิดได้และรู้ว่าทำไม่ถูก แล้วเขาก็จะกลับมาหารคุณเหมือนเดิม

ในขณะเดียวกันก็อย่าโทษตัวเองในเรื่องนี้ คุณไม่ได้ทำอะไรผิด และเชื่อว่าเขายังรักคุณอยู่และไม่ได้คิดจะเลิกกับคุณ ตอนนี้เขาคงเหมือนเด็กที่หลงของเล่นชิ้นใหม่เท่านั้น เบื่อเมื่อไหร่ก็กลับค่ะ ขอเพียงให้คุณรักษาใจและอารมณ์เอาไว้ให้ดีที่สุดเพื่อตัวคุณเอง แม้จะยากลำบากอย่างไรก็คงต้องทนไปก่อน อยากจะบอกว่าอย่าคาดหวังว่าคนจะไม่เปลี่ยนแปลง เราคงจะต้องยอมรับความจริงว่าหญิงชายที่แต่งงานกันมานานหลายปีย่อมต้องมีการเปลี่ยนแปลง ทั้งโดยตั้งใจและไม่ตั้งใจ สามีอาจจะเบื่อภรรยาที่อยู่กินกันมานานจนหมดความตื่นเต้นแล้ว ภรรยาเองบางครั้งก็นึกเบื่อสามีเหมือนกัน จริงไหมคะ แต่เราก็ทำได้แค่เบื่อ ไม่ได้คิดจะไปแก้ความเบื่อหรือหาความตื่นเต้นจากผู้ชายอื่น แต่ผู้หญิงกับผู้ชายไม่เหมือนกัน ขอให้คุณทำใจตรงนี้ด้วยว่าความเบื่อเป็นเรื่องธรรมดาที่เกิดขึ้นได้ในชีวิตคู่ แต่เมื่อมันเกิดขึ้นได้มันก็จบได้นะคะ ไม่มีอะไรยืนยงไปได้ตลอดกาล

นอกจากนิ่งแล้ว สิ่งที่คุณควรทำคือดูแลตัวเองให้สวยงามเพื่อความสบายใจของคุณเอง เราจะมีความมั่นใจในตัวเองมากขึ้นเมื่อรู้สึกว่าตัวเองสวยหรือดูดี สวดมนต์ไหว้พระ นั่งสมาธิเพื่อทำใจให้สงบ อ่านหนังสือธรรมะบ้างเพราะจะได้แง่คิดดีดี ออกไปพบปะเพื่อนฝูงบ้าง อย่าหมกมุ่นแต่เรื่องงานหรือเรื่องของเขากับผู้หญิงคนนั้นมากนักในตอนนี้ ทำอะไรก็ได้ที่จะทำให้ไม่รู้สึกอ้างว้าง อย่าอยู่คนเดียวมากเกินไป สรุปก็คือทำทุกอย่างที่จะช่วยให้ใจคุณสงบขึ้น รอวันที่เขาจะตาสว่างกลับมาเป็นคนเดิมนะคะ

เพื่อนๆคนไหนมีอะไรจะแนะนำก็ช่วยๆกันหน่อยนะคะ หัวอกเดียวกันทั้งนั้น ถ้าคุณมีอะไรอยากคุยก็เขียนเข้ามาได้เลยนะคะ พวกเราที่นี่ทุกคนจะเป็นกำลังใจให้ค่ะ

ขอให้โชคดีค่ะ

โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:22:15:25 น.
  
เราก็เคยเหมือนกัน รักกันมา 10 ปี แต่งงานได้ 2 ปี สามีเริ่มมีผู้หญิงที่ทำงาน คุยกันทางโทรศัพท์ การงานไม่เกี่ยวข้องกันแต่อย่างใด เพื่อนๆเค้ารู้จักเราทุกคน เขาจะทำได้ก็แค่แอบคุยกัน ยังไม่เคยมีอะไรกัน เราก็จับได้ซะก่อน ที่รู้ก็จากจับโทรศัพท์ได้ เพราะไม่เคยระแวงกันเลยซักครั้ง เป็นบทเรียนไปบางทีเราต้องรู้จักระวังด้วยเพื่อรักษาครอบครัวไว้ เพราะบางทีสามีไม่ใช่คนแบบนั้น แต่ไปเจอผู้หญิงหน้าด้าน แบบว่าก็อยากได้อะ ที่เจอคือผ้หญิงซื้อโทรศัพท์ให้ เขาก็รับตอนแรกก็ใช้ที่ทำงาน ต่อมาย่ามใจเอากลับบ้าน พอดีบังเอิญไปเห็นแบบไม่ได้ตั้งใจ เลยจับได้ โกรธนะโกรธสามีที่คิดได้ไม่ทันผู้หญิง แต่ก็พยายามคิดว่าก็แค่หลงไปชั่ววูบ ความรักที่มีให้กันเชื่อว่ามันจะมากกว่าความหลงชั่วยาม เพราะทุกวันเช้าไปส่ง เย็นเขามารับเราตรงเวลาตลอด เราสองคนมักจะสมัครใจที่จะอยู่ใกล้ๆกันมากกว่า มันเป็นความเคยชินด้วย ยิ่งจับได้เขายิ่งคอยแต่ที่จะอยู่ใกล้เรา ติดเรามากขึ้น แต่ใจเรานั้นบอกได้เลยไม่ไว้ใจและก็คงจะไม่ไว้ใจไปตลอดชีวตเลย มันเสียความรู้สึก นี่แค่คุยกันเฉยๆนะ แต่ที่ไม่ชอบเลยคือถึงแม้ผู้หญิงจะป้อนให้แต่ก็ไม่ควรไปตอบรับหล่อนถูกไหมคะ คำตอบที่ได้จากสามีเราก็ไม่นิยมเขาตอบว่าก็แค่คุยสนุกๆ ไปเท่านั้น หารู้ไหมว่าบางครั้งสามีเราก็เหมือนเด็กที่ไม่รู้จักว่าเล่นกับไฟอันตรายแค่ไหน เพราะถ้าพลาดพลั้งไปมากกว่านี้ถึงขั้นมีอะไรกัน ผู้หญิงอย่างว่าพันธุ์นี้ก็เตรียมจับอย่างเดียว เชื่อว่าสามียังเป็นคนที่รักครอบครัวอยู่ เชื่อว่าเขาจะไม่ทำตัวอย่างนี้อีก เชื่อในความรักและความผูกพัน เพราะพฤติกรรมของเขาเหมือนเดิมทุกวัน แต่สิ่งหนึ่งที่เกิดขึ้นคือความไว้ใจมันจะไม่มีเหมือนเดิมอีกต่อไป เสียดายความรู้สึกแบบเมื่อก่อนจังค่ะ


โดย: พลุ้ย IP: 119.31.126.141 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:20:39:42 น.


ตอบ: คุณพลุ้ย

คงไม่มีคำแนะนำอะไรสำหรับคุณพลุ้ยนะคะ เพราะยังไม่มีอะไรมาก แต่อยากให้คุณผู้ชายทั้งหลายรู้จังเลยค่ะ ว่าถ้าจับเรื่องผู้หญิงอื่นได้เพียงครั้งเดียว ความไว้วางใจของภรรยาที่เคยมีต่อคุณมาตลอดกลายเป็นศูนย์ค่ะ ไม่คุ้มกันเลยนะคะกับความสนุกชั่วครั้งคราวที่คุณอาจจะคิดว่าแค่เล่นๆเท่านั้น ภรรยาไม่ควรจะคิดมาก ขอบอกว่าคุณคิดผิดค่ะ เพราะไม่มีผู้หญิงคนไหนลืมได้หรอกค่ะ แม้จะให้อภัยแต่ไม่ลืมค่ะ อย่างที่เขาว่า Forgive but not Forget น่ะค่ะ




โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:9:36:26 น.
  
สามีเราก็เปลี่ยนไป มีกิ๊ก หรือแฟน ก็ไม่รุ จับได้มาหลายคนแล้ว
เบื่อมาก เจ็บซ้ำ ๆ ซาก ๆ อยากจะตัดใจซะที ใครมีวิธีดี ๆ บ้าง
ช่วยแนะนำด้วยนะค๊ะ


โดย: หัวอก หลวงน้ำตาตก IP: 203.144.144.164 วันที่: 15 มีนาคม 2553 เวลา:17:28:23 น.


เพื่อนๆคะ
ใครมีอะไรจะแนะนำก็เชิญเลยนะคะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:9:42:30 น.
  
ตอนนี้สภาพครอบครัวของเราย่ำแย่มากเพราะคนที่ได้ชื่อว่าเป็นพ่อแต่กลับทำเรื่องที่ทำลายครอบครัวตอนนี้เขาไม่แคร์ความรู้สึกของลูกเราทั้งสามคน ลูกเรามาเล่าให้ฟังว่าพ่อบอกว่าถ้าพ่อย้ายออกไปอยู่ข้างนอกบ้านลูกจะมีปัญหาอะไรไหม(เขาจะไปใช้ชีวิตอยู่แบบสามคนพ่อแม่ลูกกับคนใหม่ของเขาเพราะตอนนี้ลูกของพวกมันที่ตอนเกิดมาขาดอ๊อกซิเจนนั้นตอนนี้กลังมีปัญหากินนมทางท่อสายยางที่หมอสอดใว้ในปาก มีปัญหาไม่เจริญตามวัย ตัวเล็กเหี่ยวผิวแห้งร้องไห้ทั้งวันทั้งคืน )ลูกคนเล็กตอนนี้อายุ 12 ปี เล่าให้ฟังเราถามลูกว่าตอบพ่อว่าอย่างไรลูกบอกว่าไม่ได้ตอบเพราะรับไม่ได้กับการที่พ่อแม่แยกกันอยู่ ตอนนี้รู้สึกสงสารลูกมาก เพราะตอนนี้ชีวิตของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นพ่อมีความรู้สึกที่ดีกับคนที่เป็นเมียน้อยและลูกที่เกิดมาใหม่เท่านั้น เราทำตัวไม่ถูก ไม่รู้จะปรึกษาใครที่จะชี้ทางที่ทำให้เรารู้สึกดี เข้มแข็งได้เพราะทุกวันนี้เรามีแต่ความเจ็บปวดเพราะสามีของเราไม่เหลือความรักให้กับเราอีกแล้ว อยากได้เบอร์กรมสุขภาพจิตที่เราสามารถขอคำปรึกษาได้ใครมีเบอร์ช่วยบอกด้วยขอบคุณมาก
โดย: คนถูกทิ้ง IP: 118.175.136.186 วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:15:06:22 น.
  
เบอร์ กรมสุขภาพจิตกระทรางสาธารณสุข 02-9511300-29
สายด่วนสุขภาพจิต 1667

ขอเป็นกำลังใจให้คุณ คนถูกทิ้ง นะค่ะ จงเข้มแข็งเพื่อลูก เราขาดเสาหลักของครอบครัวไปแล้ว คุณก็ต้องเป็นเสาหลักของลูกแทนให้ได้ สู้สู้ค่ะ
โดย: เจ IP: 58.137.124.125 วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:18:37:06 น.
  
คุณคนถูกทิ้งคะ

ถ้าอยากคุยหรือระบายความอัดอั้น ติดต่อหลังไมค์ขอหมายเลขโทรศัพท์ดิฉันได้นะคะ ยินดีรับฟังและเป็นกำลังใจให้ค่ะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 16 มีนาคม 2553 เวลา:20:31:49 น.
  
ขอเบอร์โทรคุณดอยสะเก๊ดด้วยค่ะ
โดย: คนถูกทิ้ง IP: 118.175.136.186 วันที่: 22 มีนาคม 2553 เวลา:10:13:17 น.
  
ตอบ: คุณคนถูกทิ้ง

ช่วยติดต่อดิฉันที่ lotuspi2@yahoo.com ด้วยค่ะ จะให้หมายเลขโทรศัพท์
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 23 มีนาคม 2553 เวลา:8:44:01 น.
  
เพิ่งได้เข้ามาอ่าน คำตอบของคุณดอยสะเก็ด ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ ตอนนี้ก็พยายามทำอย่างที่คุณแนะนำอยูค่ะ
โดย: แม่ลูกสอง IP: 203.144.144.164 วันที่: 23 มีนาคม 2553 เวลา:12:48:30 น.
  
ดิฉันก็เจอปํญหาสามีนอกใจเหมือนกันค่ะ ฉันแต่งงานกับสามีมา11ปีแล้วมีลูก3คนสามีอายุ32ปีส่วนันอายุ27ปีค่ะย้อนไปเมื่อ10เดือนก่อนฉันเกิดความสงสัยว่าสามีเปลี่ยนไปเลยพยายามสืบหาจนได้รู้หลังจากที่เขาเริ่มคบกันได้ประมาณ1เดือน ฉันเลยโทรไปหาผู้หญิงคนนั้นหล่อนยอมรับและก็บอกว่าจะหลีกทางให้และสามีของฉันเขาก็ยอมเลิกเขาบอกว่าเขารักฉัน ทุกอย่างกลับสู่ภาวะปกติ แต่หลังจากนั้นอีก2เดือน ตอนที่ฉันเริ่มทำงานใหม่ ในเดือนแรกที่ฉันทำงานเขาก็คงยังปกติอยู่แต่เขาเริ่มเปลี่ยนไปในเดือนที่2ที่ฉันไปทำงาน เขาว่างงานค่ะ และเที่ยวกับเด็กวัยรุ่นที่อายุ18-19ปี ไปเล่นสนุ๊กเกอร์ไม่สนใจลูกเท่าที่ควร หลังๆเขาเริ่มจะไม่กลับบ้านแต่ก็ไม่ได้บ่อยกินเหล้าบ้างในบางวัน จนมีอยู่วันนึงฉันไปเห็นว่าเขากำลังขับรถอยู่กับผู้หญิงคนนั้นฉันเลยโมโหเขาก็ยอมลงจากรถของผู้หญิงคนนั้นนะ แต่ผู้หญิงคนนั้นขับรถหนีไป และเขาก็หนีหน้าฉันเขาหายไป2วันเขากลับมาในคืนวันที่2 เขาบอกฉันว่าเขาไปนอนทีร่บ้านเพื่อนเพราะไม่อยากทะเลาะกับฉัน เขาบอกว่าเขาเลือกฉันเขาไม่เคยมีอะไรกันกับหล่อน แล้วที่เขาหายไปในบางครั้งก็ไปบ้านเพื่อน ฉันยอมให้อภัยเขา แต่หลังจากนั้นสัก1อาทิตย์ เขาก็ทำงาน แต่ว่าเขาเริ่มกินเหล้ากินเบียร์ทุกวัน พอฉันพูดอะไรไม่ว่าจะพูดดีหรือไม่ดี ก็ไม่พอใจเขาสักนิดเริ่มจากเดือนมกราคมจนเข้ากลางเดือนมีนาคมเลย นอกเหนือเวลางานเขาก็จะไม่กลับบ้าน ถ้ากลับก็จะเมามามากบ้างน้อยบ้างไม่สนใจใคร ไม่ว่าจะเป็นฉัน ลูก พ่อ แม่สนใจแต่เพื่อนเราทะเลาะกันบ่อยเพราะเขามักจะพูดจาไม่ดีเสมอทั้งๆที่ฉันพูดดีด้วยก็ตาม ทุกครั้งที่ทะเลาะกันเขามักจะบอกให้เลิกกันเสมอ บางครั้งพูดจาเหยียบย่ำน้ำใจกันสุดๆ ฉันสงสัยว่าเขาคงจะยังคบกันกับผู้หญิงคนนั้นอยู่ ฉันจึงโทรไปถามหล่อน หล่อนบอกไม่ได้เจอนานมากแล้วนับจากวันเกิดเรื่องจนฉันเชื่อใจหล่อน และหล่อนก็มักจะโทรมาหาฉันบ่อยในช่วงหลัง จนมีอยู่วันนึงฉันจะเดินทางไปต่างจัหวัดหล่อนโทรมาหาฉันว่าฉันไปหรือยัง ฉันบอกหล่อนว่าฉันไปแล้วส่วนเขาก็ไปทำงาน แต่ฉันไม่ได้ไปหรอกเพราะติดขัดบางอย่างแต่ฉันก็ไม่ได้บอกเขานะ ตอนดึกเขาเลิกงานกลับมาสีหน้าเขาดูไม่พอใจที่เจอฉัน เราทะเลาะกันนิดหน่อยแล้วเขาก็หลับไป เพราะเขาเมามาก พอตอนเย็นในอีกวันเขาไปทำงาน แต่ว่าลูกๆเห็นเขาไปนั่งคุยกันกับผู้หญิงคนนั้นในบ้านของเพื่อนของเขา ฉันเลยตามไปดูก็เห็น ทั้งหล่อนและเขาไม่มีใครยอมรับสักคน หล่อนก็โกหกเขาก็โกหก คนแถวนั้นบอกว่าพวกเขาแอบเจอกันบ่อยๆโดยที่หล่อนจะเป็นฝ่ายที่มาหาเขา บางครั้งมาตอนเที่ยง บางครั้งมาตอน4-5ทุ่ม และมักจะนัดเจอกันที่จุดนัดพบของพวกเขา ฉันถามหล่อนแต่หล่อนปฏิเสธทุกอย่างหล่อนหนีไปตามเคย เขาก็ไม่ยอมรับสักเรื่อง เขากลับมาตอนเลิกงาน ฉันไม่ได้จะทะเลาะกับเขา ฉันก็แค่ขอเลิกกันแต่ในครั้งนี้ไม่เหมือนทุกๆครั้งเพราะฉันไม่รู้สึกเสียใจ ฉันพูดกับเขาด้วยท่าทีเย็นชามาก เขาโมโหเราเลยทะเลาะกันใหญ่ ฉันรับไม่ได้กับพฤติกรรมเขาฉันเลยไปตามแม่ของเขามา แม่ของเขาก็พาเขาไปพูดจาอบรมในหลายเรื่อง จนตอนเช้าเขากลับมาจากบ้านแม่ของเขา เขาขอโทษฉันขอร้องให้ฉันอยู่กับเขา เขาบอกว่าเขาไม่สามารถอยู่ได้ถ้าไม่มีฉัน เขาพูดว่าเขารักฉันคนเดียว เขาไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงคนนั้นเลย แค่พูดคุยกันเฉยๆ ฉันไม่อยากเชื่อเขาอีกแล้ว เพราะฉันต้องทนทุกข์ทรมานกับความเสียใจ กับสิ่งที่เขากระทำมาตลอด10เดือน ฉันไม่อยากกลับไปจมอยู่กับความทุกข์อีก ฉันจะทำยังไงดีค่ะทำไมในเวลาที่ฉันยังทำใจไม่ได้เขาถึงไม่กลับมา แต่พอฉันเริ่มแข็งแรงทำใจให้ลบเขาออกไปจากวงจรชีวิตแล้ว เขาจะกลับมาให้ฉันสับสนทำไม ฉันไม่เข้าใจ 4-5วันมานี้เขาเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมไปเยอะในทางที่ดีค่ะ แต่จิตใจและสมองของฉันก็ยังคอยย้ำว่าอย่างไปหลงเชื่อเขาอีก ฉันไม่กล้าแม้แต่จะมีความสุขเวลาที่เห็นเขาทำดี ฉันเหมือนคนประสาทเข้าไปทุกที ฉันกลัวว่าวันนึงเขาจะกลับไปเป็นเหมือนเดิมอีก และฉันก็ไม่อยากทรมานอีก ฉันจะทำอย่างไรดีคะ ช่วยตอบปัญหานี้ให้แก่ฉันที เพราะตอนนี้ฉันว่าฉันไม่มีความสุขมากกว่าก่อนอีก เพราะไอ้ความระแวงมันเริ่มจะครอบงำฉันอีกแล้วค่ะ ฉันจะต้องทำอย่างไรดีคะฉันถึงจะอยู่อย่างเป็นสุขได้เหมือนเดิม
โดย: jee IP: 180.183.193.224 วันที่: 26 มีนาคม 2553 เวลา:15:36:40 น.
  
รู้สึกเห็นใจคุณ jee มากคะ เพราะเราก็ตกอยู่ในสภาพนี้เหมือนกัน อยากจะบอกคุณว่าอย่าเพิ่งไว้ใจสามีคุณนะเพราะผู้ชายพวกนี้มันมักจะโกหกหลอกลวงเราเสมอ ไม่มีใครที่จะพูดความจริงออกมาทั้งหมดหรอก ยิ่งเก็บความลับได้มากก็ยิ่งดูเป็นคนดีในสายตาเรา เพราะจากประสบการณ์ของเจ สามีกับผู้หญิงชู้คนนั้น มันเพิ่งคบกันได้ 2 เดือน มันยังได้เสียกันเลย อย่างว่าผู้ชายกับผู้หญิงสมัยนี้แค่รู้จักกันไม่กี่ชั่วโมง กี่วัน ก็สามารถไปจบด้วยการมีเซ็กส์ด้วยกันได้.....แปลกดีนะ แล้วอีกอย่างผู้หญิงสมัยนี้มันก็ไม่ค่อยแคร์เรื่องรักนวลสงวนตัว ไม่สนเรื่องศีลธรรม ชอบทำอะไรตามอำเภอใจไม่สนใจความรู้สึกคนอื่นนอกจากตัวเอง แล้วลองคิดดูซิว่าสามีคุณคบกับผู้หญิงคนนั้นตั้ง 10 เดือน มันจะเป็นไปได้เหรอที่ไม่มีอะไรกันเลย สิ่งที่พูดมาไม่ได้อยากจะให้คุณคิดมากหรือไม่สบายใจนะ แค่ไม่อยากให้ผู้หญิงอย่างพวกเราดูเป็นคนโง่ในสายตาพวกมันที่สวมเขาให้
วันนี้พอแค่นี้ก่อนนะ แต่ถึงยังงัยก็ขอเป็นกำลังใจให้คุณ jee จงเข้มแข็งผ่านอุปสรรคไปให้ได้ แล้วถ้าวันนั้นมาถึง (ทางตัน) คุณก็จะรู้เองว่าคุณจะแก้ไขปัญหาอย่างไร จะเลือกเดินไปทางซ้าย หรือทางขวา เพราะไม่มีใครตัดสินปัญหาได้ดีเท่าตัวเรา แต่ต้องมีสติ ใจเย็น อย่าตัดสินใจด้วยอารมณ์วู่วาม (สติมาปัญญาเกิด) สู้...สู้ คะ บ๊าย บาย
โดย: เจ IP: 58.137.124.125 วันที่: 1 เมษายน 2553 เวลา:18:26:47 น.
  
ขอบคุณ คุณเจมากนะคะ ดิฉันก็ไม่ค่อยจะไว้ใจเขาสักเท่าไหร่หรอกค่ะ แต่ก็ไม่เก็บเอามาคิดมากเหมือนเมื่อก่อน ระยะหลังนี้เขาดื่มเบียร์ทุกวัน แต่ฉันก็เห็นเขาในสถานที่ที่เขาไปดื่มนะค่ะ เขาเริ่มพูดคุยกับฉันเหมือนเดิม และฉันก็เริ่มจะชินชากับนิสัยเมาบ่อยๆของเขา ช่วงหลังๆนี้ฉันไม่เคยรอเขากลับบ้าน ไม่เคยโทรหาเขาว่าเขาอยู่ที่ไหนกับใคร ถ้าจะถามก็คือเวลาเขากลับมาบ้านแล้วเท่านั้น แต่ก็ถามเฉยๆไม่คาดคั้นเหมือนแต่ก่อน เรียกว่าถามพอเป็นพิธีก็ได้ และเขาก็ไม่พูดจาไม่ดีกับฉัน เขาจะคุยกับฉันเหมือนตอนที่เรายังไม่มีเรื่องนอกใจกัน เพราะฉันคิดว่าฉันรู้สึกได้เวลาที่เขามีคนอื่น และความรู้สึกของฉันก็มักถูกเสมอด้วยสิ แต่ช่วงนี้ฉันไม่ได้รู้สึกอย่างนั้นเลย เขาเริ่มประพฤติกับฉันเหมือนเดิม แต่ที่ผิดไปก็คือการดื่มเหล้าดื่มเบียร์บ่อยๆ เพราะแต่ก่อนเขาจะไม่ดื่มบ่อยขนาดนี้ แต่ฉันก็สังเกตว่าเขาชอบดื่มกับเพื่อนช่วงหลังนี้เขาติดเพื่อนมาก แต่ก็ช่างเขาเถอะ ว่าเขาจะไปไหน ทำอะไร กับใคร ที่ไหน เมื่อไหร่ ยังไงกันเพราะตอนนี้ฉันปลงได้มากขึ้นแล้ว ฉันก็คิดเสมอว่าเวรกรรมมีจริงยิ่งยุคนี้ กรรมก็เร็วพอๆกับเน็ตนั่นแหละ แล้วสักวันไม่นานหรอกค่ะใครทำอะไรไว้กับคนอื่น พวกเขาต้องได้รับผลกรรมที่เขาก่อไว้และต้องเจ็บปวดกว่าที่เขาทำไว้กับคนอื่นเป็นแน่ ส่วนคุณเจก็เอาอย่างดิฉันสิคะ คือไม่โทร ไม่ตาม ไม่คอยเขากลับบ้าน ถ้าเขากลับมาก็แค่ถามเฉยๆ ขอย้ำว่าเฉยๆนะคะ ไม่ต้องแสดงท่าทีอะไรต่อให้ทั้งๆที่อยากรู้แทบตายก็เถอะ คุยกับเขาตามปกติ นานๆทีก็มีเหน็บเขาไปบ้างว่าเราไม่ค่อยได้มีเวลาให้กันเหมือนแต่ก่อนเลยนะอยากมีเวลาอยู่ด้วยกันมากขึ้นจัง แสดงท่าทีน้อยใจเล็กๆ หาเรื่องพูดจาหยอกล้อเขาบ้างยิ้มให้มากขึ้น เวลาอยู่กับเขาต้องไม่บึ้งตึงเพราะผู้ชายร้อยทั้งร้อยชอบหนีปัญหาอยู่แล้ว ถ้าเราทำให้เขารู้สึกว่าการกลับมาบ้านแล้วเจอเราทำให้เขาสบายใจได้ เขาไม่กล้าทำร้ายน้ำใจเราหรอกค่ะ ถ้าเขากลับมาแล้วไม่ต้องมาทะเลาะกันเขาก็สบายใจและอยากกลับบ้านเอง และเราก็จะทำให้เขาเกรงใจได้มากขึ้นด้วยนะคะ ผู้ชายก็อย่างนี้แหละค่ะมักมากเสมอ แต่ก็เชื่อเถอะว่าเขาไม่มีทางทิ้งแม่ของลูกเขาได้แน่ๆ ถึงเขาจะไปก็เชื่อเถอะค่ะไม่นานก็ต้องซมซานกลับมา เพราะไม่ว่าเขาจะมีผู้หญิงสักกี่คนเขาก็ต้องมีปัญหา ทะเลาะกันบ้างเหมือนตอนที่อยู่กับเรา สู้เขากลับมาหาลูกหาเมียไม่ดีกว่าเหรอ แล้วอีกอย่างถ้าผู้ชายเขาหมดรักเราแล้วจริงๆ เขาคงไม่ทนอยู่กับเราต่อหรอกค่ะ ก็ในเมื่อเรารู้ความจริงแล้วเขาจะไปก็ได้ถ้าเขาไม่แคร์เรา แต่ถ้าเขายังอยู่กับเราก็แสดงว่าเขายังรักเราอยู่ชัวร์ ดิฉันไม่ได้คิดเอาเองนะคะ เพื่อนฉันที่เป็นผู้ชายเขาบอกกันอย่างนี้ทุกคน เขายังบอกอีกว่าบางครั้งการที่พวกผู้ชายโกหกไม่ว่าเขาจะไปจีบหญิง หรือดื่มเหล้า ไปเที่ยว แต่ต้องโกหกไปในเรื่องอื่นก็เพื่อไม่อยากให้เราไม่สบายใจและไม่อยากต้องทะเลาะกัน เพราะอะไรน่ะเหรอ ก้เพราะเขายังแคร์ผู้หญิงคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าเขานั่นแหละ และเพราะคำพูดหลายๆประโยคที่เพื่อนๆฉันบอกก็ทำให้ฉันสบายใจขึ้น และไม่ทะเลาะกับสามีฉันอีก และมันก็เห็นผลนะคะ เขาเริ่มจะพูดคุยกับฉันมากขึ้น ยิ้มและหัวเราะให้ฉันมากขึ้นทั้งๆที่บางวันมีเวลาอยู่ด้วยกันแค่ไม่นาน แต่มันก็สบายใจนะคะ ขอให้คุณเจลองทำแบบฉันดู แล้วเราค่อยมาดูกันว่ามีอะไรที่ดีขึ้นบ้าง ต้องใช้เวลาค่ะ ในช่วงแรกๆเขาอาจยังไม่รู้สึก แต่ไม่นานหรอกค่ะเขาจะเริ่มเห็นความเปลี่ยนไปของเราเอง คุณเจก็ต้องพยายามนะคะ ช่วงแรกมันอาจยากกับการทำในสิ่งที่ขัดกับใจ แต่ไม่นานมันก็ชินค่ะ แล้วผลตอบรับที่ได้มันก็คุ้มค่านะคะ นานๆทีก็คอยเตือนสติเขาว่า ถ้าเขายังมีคนอื่นอีกเราจะไปจากเขาทันที แต่ต้องหลังจากที่เห็นการเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีของเขาแล้วนะคะ ส่วนฉันตอนนี้สบายใจขึ้นมากโขเลยค่ะ เคล็ดลับก็แค่ไม่คิดเรื่องเขา เพราะคิดเมื่อไหร่ก้ไม่สบายใจทุกที ไม่คิดอย่างเดียวง่ายๆ เอาเวลาไปคิดไปทำในเรื่องที่คู่ควรดีกว่าค่ะ คิดซะว่าเขาไม่มีค่าพอให้เราต้องเสียน้ำตา ไม่มีความหมายพอให้เราต้องเสียใจ แล้วขอเป็นแรงใจให้ทุกคนด้วยค่ะ ค่อยเจอกันใหม่นะคะ...บาย
โดย: jee IP: 180.183.193.44 วันที่: 10 เมษายน 2553 เวลา:16:34:52 น.
  
ตอนนี้พ่อย้ายออกไปอยู่ข้างนอกแล้วปล่อยให้แม่อยู่กับพวกเราสามคน ตอนกลางวันพ่อจะมาดูแลเราบ้างเพราะตอนนี้ปิดเทอมเราอยู่บ้าน คำว่าครอบครัวอบอุ่นคงไม่มีแล้วเพราะเวลาพ่อกลับมาบ้านแม่ก็ไม่คุยด้วยถ้าเราอยู่กับพ่อแม่ก็จะไม่อยู่ด้วย เวลาพ่อกลับแล้วแม่ก็ดูแลเรา เราสงสารแม่มากเพราะรู้ว่าแม่นอนไม่หลับ แต่ไม่รู้จะทำอย่างไรเพราะค่าใช้จ่ายในบ้านแม่เป็นคนดูแลส่วนค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับเรื่องเรียนเราสามคนพ่อบอกว่าจะเป็นคนดูแล แต่เราก็ไม่รู้ว่าพ่อจะดูแลเราถึงเมื่อไหร่เพราะพ่อมีเมียใหม่กับลูกอีกคนที่ต้องดูแล เราอยากมีครอบครัวที่อบอุ่นเหมือนเดิมแต่คงเป็นไปไม่ได้เพราะพ่อกับแม่คงดีกันยากใครมีทางออกที่ดีช่วยแนะนำครอบครัวเราด้วยจะได้มีความสุขเหมือนเดิม
โดย: ลูกคนถูกทิ้ง IP: 61.19.66.148 วันที่: 12 เมษายน 2553 เวลา:21:31:26 น.
  
ดิฉันเป็นคนหนึ่งที่ต้องอดทนกับที่สามีนอกใจไปติดสาวโคโยตี้ที่ดูแล้วไม่ว่าจะเปรียบเทียบเรื่องของรูปร่างหน้าตาดิฉันคงสู้ไม่ได้เลยเจออย่างนี้ดิฉันควรจะทำอย่างไรดีค่ะ ลืมบอกไปดิฉันมีบุตรกับเขาแล้วคนหนึ่งและดิฉันยินดีที่จะปรับปรุงรูปร่างหน้าตาตามที่คุณพัดลมบอกด้วยค่ะ


โดย: คนที่ถูกทรยศ IP: 119.31.121.69 วันที่: 15 เมษายน 2553 เวลา:1:13:43 น.



ตอบ: คุณคนที่ถูกทรยศ

ถ้าคุณยังรักเขาอยู่ก็คงต้องอดทนและทำเฉยๆเอาไว้ เพราะเขากำลังหลง คงจะไม่ง่ายที่จะกลับมาหาคุณในตอนนี้ คุณต้องมีสตินะคะ จะคิดจะทำอะไรก็ต้องรอบคอบ จะปรับปรุงตัวเองให้ดูดียังไงก็ทำไปเถอะค่ะ แต่ไม่ใช่เพื่อเขานะคะ ทำเพื่อตัวเอง เพราะเมื่อคุณรู้สึกว่าสวยขึ้น คุณก็จะมีกำลังใจเข้มแข็งขึ้น ในกรณีของคุณคงต้องปล่อยเขาไปก่อน เมื่อสุดสายป่านว่าวก็ต้องตกลงมาบนพื้นอยู่ดี ผู้หญิงโคโยตี้ก็แค่ต้องการเงินจากสามีคุณเท่านั้น หมดเงินเมื่อไหร่เขาก็ไปหาคนอื่นต่อไป สำหรับคุณก็คงทำได้เพียงอยู่เฉยๆและอดทนเข้าไว้เท่านั้นค่ะ ขอให้โชคดีมีสตินะคะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 16 เมษายน 2553 เวลา:12:49:47 น.
  
เราว่าจะไปพูดกับสามีผู้หญิงคนที่ติดพันกับสามีเรานะ เพราะเราพูดกับสามีเราแล้ว แต่ก็ยังไม่เลิก แอบโทรหากัน ซ่อนเบอร์กัน ส่งข้อความาหากัน ตลอด สามีเราช่วยทำผลงานให้ ถ้อยคำที่ทำให้เราจับได้คือ มันเรียกสามีเราว่าปะป๋าที่รัก เป็นเมื่อก่อนเราก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่ตอนนี้คงปล่อยไม่ได้แล้ว ขนาดเราเปลี่ยนเบอร์ใหม่ให้หลายครั้งมันก็ยังติดต่อกันอีก อะไรล่ะที่ทำให้สองคน้ความพยายาม
หรือว่าเราควรปล่อยเขาไปดีหรือเปล่า

โดย: spy IP: 110.49.176.158 วันที่: 14 เมษายน 2553 เวลา:11:36:51 น.


ตอบ: คุณ spy

อย่าไปพบผู้หญิงคนนั้นเลยค่ะ ไม่มีประโยชน์แม้แต่น้อย เพราะเขาถือว่าสามีคุณถือหางเขาอยู่ ตบมือข้างเดียวไม่ดังหรอกนะคะ พาตัวไปหาเขาหรือแม้แต่โทรศัพท์ไปเจรจาด้วย เขาก็จะตีความทันทีว่าคุณหมดปัญญาแล้วจนต้องไปขอร้องเขาให้ปล่อยสามีคุณเสีย อีกอย่างเขาก็จะสามารถประเมินคุณได้ว่าคุณเก่งหรือไม่เก่งที่จะประดาบกับเขา ขอเตือนว่าอยู่เฉยๆดีที่สุดค่ะ พยายาม "รู้เขา" แต่อย่าเปิดโอกาสให้เขาได้ "รู้เรา" ค่ะ ตั้งสติให้มั่น ใจเย็นเข้าไว้ อยู่เฉยๆอย่าเต้นตามเขา ให้เขาสองคนเต้นกันไปจนสุดฤทธิ์
ตอนนี้คุณเสียเปรียบก็ต้องพยายาม "นิ่ง" ที่สุดค่ะ ถ้ายังไม่พร้อมที่จะเลิกกับเขา ขอให้โชคดีค่ะ




โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 16 เมษายน 2553 เวลา:13:04:22 น.
  
ดิฉันแต่งงานกับสามีมา 3 ปีกว่ามีลูกสาวที่น่ารัก 1 คน อายุ 3 ขวบ ดิฉันท้องก่อนแต่งค่ะ แต่มันเกิดจากความรักที่เราสองคนไม่อาจพรากจากกันได้(ในตอนนั้นนะคะ) และเมื่อ 1 อาทิตย์นี้เองก็จับได้ว่าเขามีคนอื่นจากsms ที่ส่งหากันว่ารักทุกวัน ทั้งคู่ได้เสียกันมา 5 เดือน โดยแอบออกไปหากันตอนสามีดิฉันอยู่เวรกลางคืน เขายอมรับและขอโทษที่ทำลงไปและตกลงที่จะเลือกดิฉันและลูกแต่ขอเวลาคุยกับทางนั้นแบบเห็นหน้าก่อน ดิฉันไม่ยอมให้โทรคุยเดี๋ยวนั้นว่าจะเลิกกัน เขายอมทุกอย่างเหตุการณ์เหมือนจะดีและยิ่งนานวันก็ยิ่งทะเลาะกัน สามีดิฉันลืมผู้หญิงคนนั้นไม่ได้เพราะรักมากล่าสุดเพิ่งไปเที่ยวผับที่เจอกับผู้หญิงคนนั้นและก็ได้เจอกันอีก สามีกลับมาเล่าให้ฟังทั้งน้ำตาว่าเดินเข้าไปคุยไม่กี่คำผู้หญิงคนนั้นก็เสียใจและก็กลับบ้านโดยที่ไม่ได้ออกไปด้วยกันค่ะ สามีบอกว่าลืมไม่ลงเห็นหน้าแล้วอยากร้องไห้ไม่เข้าใจว่าทำไมถึงลืมผู้หญิงคนนี้ไม่ได้แต่ก็ยังยืนยันว่าจะเลือกดิฉันกับลูกค่ะ พอเช้าเค้าก็ทำดีกับดิฉันคอยปลอบใจว่าเดี๋ยวเขาก็ดีเอง แต่ดิฉันทำใจไม่ได้ค่ะที่จะต้องเห็นสามีนอนร้องไห้คิดถึงผู้หญิงคนอื่น(สามีดิฉันเป็นคนเปิดเผยรู้สึกยังไงพูดยังงั้นจนดิฉันแทบกระอักเลือด)ดิฉันจะทำยังไงดีคะ กลุ้มใจมาก ขอผู้มีประสบการณ์ตอบด้วยนะคะ
โดย: แม่ลูก 1 IP: 114.128.119.96 วันที่: 16 เมษายน 2553 เวลา:14:28:16 น.
  
เมื่อวานเพิ่งจับได้ว่าสามีแอบคุยกับหญิงอื่น เป็นเพราะมีโทรศัพท์ดังเข้ามาต่อหน้าเราแต่เค้ากดตัดทิ้ง เลยทะเลาะกันหลังจากนั้น สามีเค้าตีบทนิ่งอย่างเดียว เพราะเค้าเคยพูดว่า ผู้ชายถ้าทำผิดแล้วถูกจับได้ ถ้าไม่มีหลักฐานมัดตัวก็จะไม่ยอมรับ แต่ถ้าหลักฐานมัดตัวก็ให้ยอมรับครึ่งเดียว ส่วนเราก็เลือดขึ้นหน้าแย่งโทรศัพท์จนกางเกงเค้าขาด แต่เค้าก็ไม่ทำร้ายเราตอบนะปล่อยให้เราทำฝ่ายเดียว สุดท้ายเค้าก็พูดมาแค่ว่าคุยกันยังไม่ได้นอนด้วยกัน เราไม่เชื่อหรอก...จนเมื่อเช้าแอบเอาโทรศัพท์มาดูจดเบอร์ไว้แล้ว แต่ยังไม่โทรไป พบว่าพฤติกรรมการโทรจะคุยกันดอนดึกๆตลอด ส่วนสามีจะกลับดึกตลอดเวลาบอกว่าทำงาน แต่ที่ไหนได้กลับแอบไปมีชู้นั่นเอง ตอนนี้เรากับแม่ตกลงใจว่าถ้าเค้าจะไปก็ให้มันไป ลูกเราเลี้ยงเอง แต่เค้าต้องชดใช้ด้วยเงินให้มากพอก่อนเราถึงจะปล่อยไป ที่เราคิดแบบนี้เหมือนเราหน้าเงินนะ แต่ความจริงเราเสียใจมากที่ได้ยินว่าเค้าไม่สามารถเลิกพฤติกรรมนี้ได้และจะแยกไปอยู่บ้านเก่า เราเลยต้องตัดใจทำเป็นไม่แคร์แต่เอาเงินมาละกัน เรื่องอะไรจะปล่อยให้ลูกลำบากในอนาคตและผู้หญิงใหม่สบายล่ะ แค่นั้นจบ...ดีมั้ยคะ
โดย: วัย 34 ลูก 1 IP: 203.144.225.199 วันที่: 16 เมษายน 2553 เวลา:14:51:19 น.
  
ตอนนี้พ่อย้ายออกไปอยู่ข้างนอกแล้วปล่อยให้แม่อยู่กับพวกเราสามคน ตอนกลางวันพ่อจะมาดูแลเราบ้างเพราะตอนนี้ปิดเทอมเราอยู่บ้าน คำว่าครอบครัวอบอุ่นคงไม่มีแล้วเพราะเวลาพ่อกลับมาบ้านแม่ก็ไม่คุยด้วยถ้าเราอยู่กับพ่อแม่ก็จะไม่อยู่ด้วย เวลาพ่อกลับแล้วแม่ก็ดูแลเรา เราสงสารแม่มากเพราะรู้ว่าแม่นอนไม่หลับ แต่ไม่รู้จะทำอย่างไรเพราะค่าใช้จ่ายในบ้านแม่เป็นคนดูแลส่วนค่าใช้จ่ายเกี่ยวกับเรื่องเรียนเราสามคนพ่อบอกว่าจะเป็นคนดูแล แต่เราก็ไม่รู้ว่าพ่อจะดูแลเราถึงเมื่อไหร่เพราะพ่อมีเมียใหม่กับลูกอีกคนที่ต้องดูแล เราอยากมีครอบครัวที่อบอุ่นเหมือนเดิมแต่คงเป็นไปไม่ได้เพราะพ่อกับแม่คงดีกันยากใครมีทางออกที่ดีช่วยแนะนำครอบครัวเราด้วยจะได้มีความสุขเหมือนเดิมคะ
โดย: ลูกคนถูกทิ้ง IP: 61.19.66.231 วันที่: 17 เมษายน 2553 เวลา:20:38:04 น.
  
สวัสดีค่ะ
มีข้อความอยู่ที่หน้า สามีนอกใจ ทำไงดี ช่วยแนะนำด้วยนะคะ
ต้องการคำแนะนำจริง ๆ ค่ะ
โดย: สุดท้าย..คนที่ไว้ใจ...ร้ายที่สุด IP: 58.9.71.111 วันที่: 26 เมษายน 2553 เวลา:14:07:41 น.
  
ตอบ: คุณวัย 34 ลูก 1

คุณทำถูกแล้วละค่ะ เมื่อรู้ชัดแล้วว่าสามีของคุณไม่สนใจที่จะรักษาครอบครัวเอาไว้ ก็ตัดใจปล่อยเขาไปเสียแต่ต้องเอาเงินมาเพื่อเลี้ยงลูก ส่วนตัวคุณก็คงต้องปรับเปลี่ยนตัวเองให้เป็นได้ทั้งพ่อและแม่ให้ลูก ทำจิตให้สงบ บอกตัวเองว่าไม่มีเขาเราก็อยู่ได้ และอาจจะอยู่ได้อย่างดีมากกว่ามีเขาเสียอีก แต่งเนื้อแต่งตัวให้สวยเพื่อตัวเอง และถ้าอายุยังไม่มากนักก็อย่าปิดกั้นตัวเอง อาจจะมีผู้ชายดีดีที่ไม่รังเกียจลูกของคุณ ผ่านเข้ามาในชีวิตก็ได้นะคะ ขออวยพรให้โชคดีค่ะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 27 เมษายน 2553 เวลา:13:01:21 น.
  
ขอสมัครเข้าสมาคมด้วยคนนะคะ ดิฉันอายุ 35 ปี มีบุตร 2 คน 7ขวบกับ 2 ขวบ สามีติดเหล้ามาก ติดเพื่อน สุดท้ายก็มีเรื่องผู้หญิงเข้ามาข้องเกี่ยว ตอนนี้จับได้ว่าติดต่อกับผู้หญิงหากินและได้เสียกัน อยู่ด้วยกันมาเกือบสิบปี ยอมรับว่าเสียใจกับเขามาตลอดแต่ตัดใจจากเขาไม่ได้ซักที เขาก็ยังทำเหมือนเดิม กลับมาอยู่ด้วยกันให้อภัยกี่ครั้งก็เหมือนเดิม ดิฉันจะทำยังไงดี

โดย: คนเจ็บ IP: 110.164.235.242 วันที่: 28 เมษายน 2553 เวลา:8:03:33 น.

ตอบ: คุณคนเจ็บ
ถ้าคุณตัดเขาไม่ขาดแม้เขาจะทำให้เจ็บ ติดเหล้า ติดเพื่อน
ติดผู้หญิง และทำอะไรต่ออะไรให้คุณเสียใจมาเกือบสิบปีคุณก็คงต้องพยายามทำใจให้อยู่กับพฤติกรรมของเขาต่อไปให้ได้ โดยไม่ต้องหวังว่าเขาจะเปลี่ยนแปลงเพราะคงจะต้องผิดหวัง เพราะสามีของคุณอาจจะเป็นคนที่ขาดความมั่นคงทางจิตใจ จนต้องไปแสวงหาความมั่นใจจากสิ่งต่างๆนอกบ้าน เนื่องจากเราไม่สามารถจะเปลี่ยนแปลงคนอื่นได้ สิ่งที่คุณทำได้คือเปลี่ยนตัวเองให้อยู่กับเขาต่อไปให้ได้โดยไม่เจ็บปวดมากนัก ถ้าคุณยังอยากจะอยู่กับเขาต่อไปก็ควรอยู่แบบมีสติ ไม่ต้องเอาใจไปไว้ที่เขามากเกินไป รักตัวเองและลูกให้มาก อย่าคิดว่าเขาเป็นสามีของคุณ คิดว่าเขาเป็นเพียงเพื่อนร่วมโลกคนหนึ่งที่กำลังใช้กรรมอยู่ด้วยกัน พยายามทำจิตใจให้สงบที่สุดและใช้ชีวิตของคุณต่อไปอย่างดีที่สุด เลิกรอ เลิกหวัง อย่าเอาชีวิตจิตใจไปผูกไว้กับผู้ชายที่ไม่เห็นคุณค่าของสถาบันครอบครัว และอยากบอกว่าความอดทนของมนุษย์ทุกคนมีขีดจำกัด เมื่อวันนั้นมาถึงคุณจะสามารถตัดสินใจได้เองว่าจะอยู่กับเขาไปเรื่อยๆ คอยให้อภัยเขาไปตลอดชีวิต หรือจะแยกตัวออกมาเพื่อชีวิตข้างหน้าที่ดีกว่าหรือไม่ ขอให้โชคดีค่ะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 1 พฤษภาคม 2553 เวลา:8:57:46 น.
  
สวัสดีค่ะ

ตลอดเวลา43 ปีที่เกิดมา ไม่เคยร้องไห้มากเท่ากับ 1 เดือนที่ผ่านมาสามีแอบมีคนอื่นอยู่ในใจ เป็นลูกน้องเก่าที่ทำงาน (อ่อนกว่าสามี 10 ปี) แต่ลาออกไปแล้ว ผ่านไป4 ปี เธอกลับมาติดต่อกับสามีอีก จนเราจับได้ เพราะความเปลี่ยนไปของสามีเช่น แอบโทรศัพท์ใช้หูฟัง เล่นเอ็มดึกดื่น (สามีอายุ47) จนค้นเจอหลักฐานต่าง ๆมากมาย ข้อความในเอ็มที่เหมือนวัยรุ่นจีบกัน รูปภาพที่สามีทำให้โดยการดึงรูปของสองคนมาอยู่ในภาพเดียวกัน ของขวัญแทนใจอีก คำพูดว่ารักมากที่สุดอีก วินาทีแรกที่พบ ต้องวิ่งไปอาเจียนจนเกือบเป็นลม เพราะไม่เคยคาดคิดมาก่อน ก็ในเมื่อสามีไม่ใช่คนเจ้าชู้ เป็นแฟนเรา 7 ปีถึงแต่งงานกันจนปัจจุบันอยู่กันมารวมตั้งแต่เป็นแฟนก็ 25 ปีแล้วลูก 2 พอจับได้ สามีก็ไหว้ขอโทษเรา บอกว่าเป็นอะไรไปก็ไม่รู้ถึงทำแบบนั้น เรารักสามีเรามาก ๆๆๆๆ และสามีสาบานต่อหน้าพระว่าจะเลิกติดต่อกันอีกขอให้โอกาสเขาสักครั้งเพราะสามีบอกว่ารักเรา .....จะทำอย่างไรดีคะ ถามสามีว่ารู้ไหมว่าเราเจ็บที่หัวใจแค่ไหน เขาก็บอกว่ารู้ ถามว่าสงสารเราบ้างไหม เขาก็บอกว่าสงสาร แต่ 4 เดือนที่ผ่านมา เหมือนโลกนี้มีแค่เขาสองคน ไม่รู้ว่าเอาเราไว้ตรงไหน ของหัวใจเขา...ร้องไห้ทุกวันทั้ง ๆ ที่รับปากว่าจะยกโทษให้ จะไม่ขุดคุ้ย จะไม่ร้องไห้อีก แต่ไม่มีวันไหนที่จะลืมเรื่องนี้ไปได้...ช่วงนี้เหมือนไม่เป็นตัวของตัวเองเลย...ใครก็ได้ช่วยเข้ามาคุยกับเราหน่อยได้ไหม เราจะจัดการอย่างไรกับความรู้สึกของเราดี......

โดย: สุดท้าย..คนที่ไว้ใจ..ร้ายที่สุด IP: 58.9.71.111 วันที่: 26 เมษายน 2553 เวลา:14:01:40 น.


ตอบ:

ถ้าเขาเลิกกันแน่แล้วและคุณก็ตัดใจจากเขาไม่ได้ก็อยู่กันต่อไปเถิดค่ะ เพราะความจริงก็อยู่กันมานานหลายปีและมีลูกด้วยกัน ทุกวันนี้คุณเจ็บมากเพราะลืมเรื่องที่เกิดขึ้นไม่ได้ คุณก็คงต้องตั้งสติทำใจให้ให้อภัยเขาอย่างจริงจัง คือไม่ขุดคุ้ยขึ้นมาว่าเขาอีก เพราะจะทำให้เรื่องไม่จบ และเขาอาจจะถือเป็นสาเหตุที่จะกลับไปหากันอีก เมื่อยังต้องการเขาอยู่ก็ต้องอยู่กับเขาด้วยความระมัดระวัง ทั้งวาจา ท่าทาง ฯลฯ ความเจ็บปวดก็ต้องเก็บเอาไว้ข้างใน อย่าเอาแต่คิดเปรียบเทียบปัจจุบันนี้ที่เขาก่อเรื่องขึ้นมา กับสมัยก่อนที่เขายังดีกับคุณอยู่เพราะจะทำให้ยิ่งเจ็บปวดมากขึ้น คุณคงต้องยอมรับความจริงว่าความเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นในทุกสิ่งนะคะ เพียงแต่ทำอย่างไรที่จะประคับประคองสายใยครอบครัวไม่ให้เลวร้ายไปกว่าเดิม ตั้งสติให้มั่น สวดมนต์ไหว้พระหรืออ่านหนังสือธรรมะบ้างเพื่อให้จิตใจสงบขึ้น ถ้าคุณเย็นและนิ่งได้คุณก็จะทำใจให้ๆอภัยเขาได้จริงๆและอยู่กันต่อไป เรื่องว่าเขาจะยังรักคุณอยู่เหมือนเดิมหรือไม่ ไม่ต้องเก็บเอามาคิดนะคะ เพราะอยู่กันมานานจนความรักที่เคยหวานแหววในสมัยหนึ่งเปลี่ยนรูปเป็นความผูกพันที่ขาดกันไม่ได้ไปแล้วละค่ะ อยากให้คุณยึดตรงนี้เอาไว้ให้มั่นคง เลิกคิดเรื่องอื่นๆทั้งหมดนะคะ คิดว่าสถานการณ์ตอนนี้อยู่ทที่ใจของคุณเองค่ะ ว่าจะทำใจให้อภัยเขาจริงๆได้มากน้อยแค่ไหน ขอให้โชคดีนะคะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 1 พฤษภาคม 2553 เวลา:20:21:59 น.
  
ตอบ: ลูกคนถูกทิ้ง

ตอนนี้สิ่งที่พวกลูกๆควรทำก็คือเป็นกำลังใจให้คุณแม่ ให้คณแม่เข้มแข็งและมีกำลังใจที่จะดูแลพวกคุณต่อไป เรื่องที่เกิดขึ้นแน่นอนที่ต้องกระทบกระเทือนถึงพวกคุณอย่างเลี่ยงไม่ได้ แต่พวกคุณก็มีหน้าที่ที่จะต้องเรียนหนังสือต่อไปให้ดีที่สุดเพื่ออนาคตของพวกคุณเอง อย่าเอาปัญหาของพ่อกับแม่ไปหมกมุ่นครุ่นคิดมากจนเกินไป เมื่อคนสองคนอยู่ด้วยกันไม่ได้ก็คงต้องแยกจากกันไปในวันหนึ่ง สามีภรรยาเลิกกันก็กลายเป็นคนอื่น แต่ลูกนั้นไม่สามารถจะเป็นคนอื่นไปได้เลย ต้องเป็นลูกของพ่อกับแม่คนเดิมอยู่วันยังค่ำ ดังนั้นพวกลูกๆก็คงทำได้แค่ทำตัวให้ดีที่สุดและเป็นกำลังให้คุณแม่ ปล่อยให้คุณพ่อและคุณแม่ตัดสินใจกันเองดีกว่านะคะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 1 พฤษภาคม 2553 เวลา:21:05:02 น.
  
อ้อมกะแฟนอยุ่กินกันมา5 ปีแล้วค่ะ
แต่เมื่อต้นเดือนเมษา 53 เค้าก้อเปลี่ยนไปมากๆเลย
บอกว่าเบื่ออ้อม ขอเลิก ไปกันไม่ได้ อ้อมงงมากเลย
เค้าบอกว่าอยากได้คนที่มีงานทำ เพื่อช่วยเค้าหากิน
อ้อมก้อไม่ใช่ไม่หางานนะ เพียงแต่ติดสอบอยู่
เลยจะขอสอบให้เรียบร้อยก่อน เค้าก็ไม่ให้โอกาส
เค้าชอบหายไปเป็นวันๆคืนๆ โทรศัพท์ก็ไม่มี
เพราะเค้าพังโทรศัพท์ แต่อ้อมคิดว่าไม่มีทางหรอก
ที่เค้าจะไม่มีโทรศัพท์อีกเครื่อง ตอนนี้เค้าย้ายข้าวของออกไปอยึข้างนอกแล้ว จากรายงานของลูกน้องเค้านะ เพราะตอนแรกเค้านอนที่ทำงานน่ะค่ะ เค้าเป็นหทาร
อ้อมถามเพื่อนเค้าทุกคนที่เค้าอ้างว่าไปนอนด้วย
ทุกคนบอกเลยว่าไม่ได้มาอยู่ด้วยกันนะ
แล้วแบบนี้อจะไม่ให้คิดได้อย่างไร ว่าเค้ามีคนอื่น
แล้วอ้อมก็จับไม่ได้ด้วย เพราะสะกดรอยไม่ได้
เค้ารู้ตัวแน่ๆ เพราะเค้าต้องจำอ้อมได้ อ้อมทรมานมาก
ไม่รู้จะทำยังไงดี คิดออกวิธีเดียวก็คือ เข้าหานาย
ต้องให้นายช่วยจัดการ และอ้อมก็คงจะต้องเลิกกะเค้าจิงๆ
เพราะดูท่าทางเค้ากู่ไม่กลับแล้ว เค้าเลวจนคิดอะไรไม่ออกแล้ว แต่สิ่งหนึ่งที่อ้อมจะไม่ทำให้ก็คือ การหย่า
ให้ผู้หญิงคนนั้นอยู่เป็นเมียนอกกฏหมายไปเถอะ
อ้อมเสียใจจนร้องไห้ไม่ออกแล้วตอนนี้ อ้อมเหลือทนจิงๆ
ต่อให้เต็บจนต้องขาดใจตาย อ้อมก็คงต้องเลิกกับเค้า
รักมากแค่ไหน แต่เค้าไม่ใฝ่ดีแล้ว ก็คงไม่มีค่าอะไร
ต่อไป อ้อมก็คงไม่รักใครจิงจังอีกแล้ว เข็ดเหลือเกิน



โดย: อ้อม IP: 58.9.207.228 วันที่: 1 พฤษภาคม 2553 เวลา:13:02:13 น.


ตอบ:

อยากจะบอกว่าถ้าคุณอายุยังน้อยและยังไม่มีลูกก็ตัดใจปล่อยเขาไปเถิดค่ะ เพราะเขาเองก้บอกชัดเจนแล้วว่าเขาเบื่อ อยากเลิก แม้พฤติกรรมของเขาต่อคุณก็แย่มาก ไม่ให้เกียรติคุณในฐานะภรรยาเลย ที่บอกว่าน่าจะเลิกเสียก็เพราะอยากให้คุณมีโอกาสได้เริ่มต้นชีวิตใหม่กับผู้ชายดีดีสักคนหนึ่งที่จะผ่านเข้ามาในอนาคต อย่าคิดว่าชีวิตนี้รักใครไม่ได้อีกแล้ว ดิฉันเคยคิดเหมือนคุณ แต่ต่อมาก็ได้พบคนดีที่รักเรามากพอที่จะแต่งงานกับเราโดยไม่สนใจเรื่องที่ผ่านมา และอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขมาจนถึงทุกวันนี้ แต่ถ้าคุณเลือกที่จะทนและรอให้เขากลับใจมาหาคุณ ก็อาจจะยากนะคะ อย่าเสียเวลาไปกับคนที่ไม่เห็นค่าของเรานะคะ ชีวิตเริ่มต้นใหม่ได้เสมอค่ะ



โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 2 พฤษภาคม 2553 เวลา:8:36:11 น.
  
พริมเป็นผู้หญิงธรรมดาๆคนหนึ่ง ที่มีวิถีชีวิตครอบครัวแบบปกติสุขตลอดระยะเวลา 18 ปี เราเจอกันตอนปฐมนิเทศเพื่อทำงานในองค์กรเดียวกัน แล้วคบกันมา 3 ปี แต่งงานเมื่อปี 2538 ปัจจุบันมีลูก 2 คน คนโตเป็นหญิงอายุ 13 ปี คนเล็กผู้ชายอายุ 9 ขวบ เราทำงานที่เดียวกันแต่อยู่คนละหน่วย ทางแฟนต้องออกต่างจังหวัดบ่อย แต่ความรักที่มีให้ก็ไม่เคยขาด ครอบครัวมีความสุขมาก ไม่เคยเดือดร้อนเลย แฟนรักครอบครัวมาก พูดไม่เก่ง ไม่กินเหล้า สูบบุหรี่ การพนันไม่เคยแตะ ไม่มีสังคม ไม่เจ้าชู้ ช่วงเวลาที่ลูกเกิด เวลาที่เขาว่าง เขาจะเป็นคนเลี้ยงลูก ซักผ้าอ้อม อาบน้ำ ชงนมฯลฯ เป็นพ่อบ้านที่ดีมาก คอยทำกับข้าว หุงข้าว ซักผ้าให้ลูกเมีย ทำงานบ้าน มีเวลาก็ไปเที่ยวกันทั้งครอบครัว ดูแล้วน่าจะมีความสุขทีเดียว แล้วมาวันนั้นก็มาถึง หลังจากที่เขาพาครอบครัวไปเที่ยวน้ำตกที่เก้าโจน จ.ราชบุรี นั่งกินข้าวที่บ้านเขา(บ้านเขาอยู่ที่ราชบุรีค่ะ) เขานั่งอยู่บนเปล เรานั่งข้าง ๆ เขา อยู่ดี ๆ เขาเอามือมาตบไหล่เบา ๆ แล้วพูดว่า พี่ขอสารภาพ พี่คบกับผู้่หญิงคนหนึ่งตั้งแต่สมัยเรียน ปวส. (ผ่านมาแล้ว 25 ปี) สมัยนั้น พี่มีผู้หญิงมาจีบเยอะมาก ผู้หญิงคนนี้จะโดนผู้หญิงอื่นที่มาชอบเขา รุมด่า ดักตบ เขาก็ทน เขารู้เรื่องพี่ทุกเรื่อง ปรึกษากันได้ทุกเรื่อง ไม่มีอะไรปิดบังกัน พี่ขอมีเขาอีกคนนึงนะ เขาพูดกับเราสารภาพกับเราดื้อ ๆ แบบนี้ เราถามว่า มาบอกเราทำมัย แอบนอกใจเรามาตั้ง 18 ปี เขาบอกว่า มันอึดอัด ไม่สบายใจ อยากให้รับรู้เราก็เหมือนผู้หญิงคนอื่น ๆ มีเสียใจ ผิดหวัง มันเหมือนฟ้าผ่า ความไว้เนื้อเชื่อใจ หายไปสิ้น เราทำใจรับไม่ได้เลย เราร้องไห้ เราตีเขา เราฟูมฟาย แฟนเราพูดออกมาคำนึงว่า ตอนที่พี่บอกเขาว่าพี่จะแต่งงานกับเธอ เขาก็เป็นแบบนี้ ลองเปิดใจให้กว้าง แฟนเราพูดกับเราอย่างนี้ได้งัย ตั้งแต่นั้นเราไม่พูดกับเขา ไม่ร้องไห้ ไม่ยินดียินร้ายอีกเลย (ไว้เล่าต่อวันหลังนะ)

โดย: พริม IP: 10.20.114.149, 203.146.104.32 วันที่: 18 มกราคม 2553 เวลา:15:47:55 น

คุณพริมคะ เห็นใจคุณมากเลยค่ะ การที่เขาปกปิดความจริงไว้เป็นสิบๆปีมันทำให้เจ็บปวดมากที่สุด แสดงว่าตลอดเวลาเขาหลอกลวงเรามาตลอด ความจริงเขาไม่เห็นจะต้องมาสารภาพตอนนี้เลย ควรปิดให้สนิทต่อไปตลอดชีวิต เขาไม่ควรจะทำร้ายคุณด้วยการเปิดเผยทั้งๆที่คุณเองก็ไม่ได้ระแคะระคายอะไรเลย เขาอ้างว่ารู้สึกอึดอัด ตอนนี้เขาคงสบายใจหายอึดอัดแล้ว แต่กลายเป็นว่าโยนความอึดอัดและความเจ็บปวดช้ำชอกอย่างสุดแสนมาให้ภรรยาคู่ทุกข์คู่ยาก อยากให้คุณพริมอดทนไว้ก่อนแล้วช่วยเข้ามาเล่าต่อได้ไหมคะ เพื่อนๆจะได้ช่วยกันคิดหาทางออกให้ค่ะ

โดย: ดอยสะเก็ด 7 กุมภาพันธ์ 2553 14:19:56 น.


ขอบคุณค่ะคุณดอยสะเก็ด
พริมเองค่ะ หายไปนานค่ะ มีเรื่องราวผ่านเข้ามาเยอะ หลังจากที่พริมรับทราบจากที่เขาบอกว่ามีอีกคน น่าจะเป็นเพราะมีเพื่อนที่ทำงานไปเห็นเขากับผู้หญิงของเขาที่บางแสนเมื่อปีที่แล้ว เพื่อนไม่กล้าเล่าให้พริมฟัง แฟนพริมคงกลัวว่าพริมจะรู้เรื่องจากคนอื่น เลยมาสารภาพในปีถัดไปมั้ง สรุปคือ เขามีคนนี้ก่อนที่จะมีพริม แล้วมาจีบพริมทีหลัง แล้วแต่งงานกัน ตอนแต่งงานเขาคงไปสารภาพกับผู้หญิงของเขา เพราะในวันแต่งงานผู้หญิงของเขาหลบไปเสียใจอยู่ที่ยุโรป (น่าจะมีฐานะ) พริมไม่ทราบว่าทำไมเขาถึงแต่งงานกับเรา ทั้งที่เขามีแฟนแล้ว เราไม่เคยรู้เรื่องของเขาเลย ถ้าเรารู้เรื่องงานแต่งก็จะไม่เกิดขึ้น (จริง ๆ ) เรามีความสุขกันมาก แต่งได้ปีนึง มีลูกคนแรกเป็นหญิง เขาดูแลลูกทุกอย่าง ตั้งแต่ชงนม อาบน้ำ แต่งตัว เวลาลูกเป็นโคลิก เขาจะอุ้มตั้งแต่ ทุ่มจนถึงตี 5 เดินไปเดินมา ถ้าไม่ออกต่างจังหวัด ก็จะพากันไปเที่ยวในที่ต่าง ๆ มีเวลาให้เสมอถือเป็นพ่อบ้านที่ดีคนหนึ่ง อีก 4 ปี ก็มีลูกชาย เขาก็ไม่เคยเปลี่ยนแปลง ยังเลี้ยงลูกเอง ป้อนข้าว อาบน้ำ เช็ดขี้ เช็ดเยี่ยวฯลฯ ไม่มีพฤติกรรมให้เห็นเลย พริมไว้ใจและเชื่อใจเขามาก อยู่ด้วยกันมา 18 ปี ไม่เคยทำให้พริมและลูกต้องเสียใจเลย เสมอต้นเสมอปลายตลอด แต่ในช่วงเวลานั้น เขาก็มีผู้หญิงคนนี้อยู่ด้วยตลอดนะ แต่เราไม่เคยรู้เรื่องเลย จนวันที่เขาสารภาพ นับตั้งแต่นั้น ครอบครัวเริ่มอึมครึม นอนร้องไห้ทุกคืน เวลานอนเค้าก็คอยปลอบเรา ว่าอย่าคิดมาก ผู้หญิงคนนั้นไม่คิดจะมาแย่ง หรือทำอารัยครอบครัวเราหรอก ให้เชื่อใจเขา และยอมเขา เพราะเขาเป็นแบบนี้ พริมยอมรับว่าพริมทำใจไม่ได้ แต่ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน ก็ไม่เคยเห็นผู้หญิงคนนั้นโทรมา หรือก่อกวนพริมเลยนะ พริมรักสามีมาก จึงอยากจะให้รู้ไปเลยว่าจะเอายังงัย พริมไปค้นหาเบอร์ในโทรศัพท์เขา แปลก 2-3 เบอร์ โทรไป จนไปเจอจนได้ และคุยเลย พริมก็บอกเหมือนเมียหนึ่งทั่วไปว่า ให้เลิกกับเขาเถอะ เขามีลูกมีเมียแล้ว ให้เห็นแก่ผู้หญิงด้วยกันฯ ทำนองเนี้ย แต่เรื่องราวมันไม่เหมือนเมียน้อยที่คอยแย่งผัวคนอื่นทั่ว ๆ ไป นะสิ ผู้หญิงคนนี้เล่าว่า เขาคบสมัยเรียน ปวช. ตั้งแต่อายุ 17-18 ปีมั้ง จนแฟนเราได้งานที่กรุงเทพ เขายังอยู่ที่ต่างจังหวัด ก็เลยห่างกัน วันดีคืนดี แฟนเราก็บอกเขาว่าจะแต่งงาน และอ้างเหตุผลต่าง ๆ นานา เขาก็เสียใจนะ แต่เขาก็รักเหมือนกัน ก็ยอมติดต่อกันเรื่อยมา เขาบอกว่า แฟนเราไม่เคยหายไปไหน จะโทรมาหาเสมอ ส่วนมากเขาจะออกไปทำงานต่างจังหวัดเป็นประจำ พริมก็ไม่รู้ อาจจะเป็นไปได้ ที่จะแวะเวียนไปหากันบ้าง ผู้หญิงคนนั้นเขารับสภาพได้ รับได้ทุกเรื่อง คุยกับแฟนพริมได้ทุกเรื่อง แฟนพริมชอบเอารูปครอบครัวไปให้เขาดู เขารู้กระทั่งพริมเคยตกรถมอเตอร์ไซด์ตอนตั้งท้องได้ 7 เดือน เพราะแฟนเราไปเล่าให้เขาฟัง สรุปว่า ผู้หญิงคนนี้รู้ความเป็นไปในครอบครัวทุกเรื่อง เขาบอก ว่าเขาไม่ต้องการอะไร ให้พริมอยู่ในส่วนของพริม เขาก็อยู่ในส่วนของเขา ต่างคนต่างอยู่ เขาไม่มีลูกเพราะ กลัวว่าลูกเกิดมาจะมีปัญหา แล้วเขาก็มีลูกแล้ว คือ ลูกของพริมก็เหมือนลูกของเขา (บางครั้งที่พริมไม่อยู่ แฟนเราจะดูแลลูก เขาจะให้ผู้หญิงคนนี้มาดูลูกของเรา) เขาบอกไม่ต้องคิดอะไร เขาขอแค่ที่เล็ก ๆ เท่านั้น ไม่เรียกร้องอะไร ไม่ต้องการอะไร เพราะเขาโตเป็นสาวขึ้นมาก็เจอแฟนเราเป็นคนแรก ไม่คิดจะไปไหน หรือจะมีใครได้อีก ถึงแฟนเราจะทำเขายังงัย เขาก็ยอม ก็ยังรักอยู่เสมอ เขาพูดทำนองนี้ พริมไม่รู้จะทำยังงัยดี สามีเรา เราก็รักมาก เขาไม่เคยทำให้เสียใจเลย พริมบอกแฟนว่า พริมให้อภัยเขา ยกโทษให้เขา แต่จะให้ยอมรับ พริมยังทำใจไม่ได้ พอเขาสารภาพ มีเวลา ไม่ได้ออกงานที่ต่างจังหวัด ในวันศุกร์จะมาขอพริมไปหาผู้หญิงคนนั้น จะกลับมาวันอาทิตย์ตอนเย็น พริมปวดใจมาก เขาทำอย่างนี้ได้งัย พริมจะส่งข้อความไปหาผู้หญิงของเขา ต่อว่าเขา เป็นเพราะเขาที่ยอมแฟนเราทุกอย่าง เขาตอบว่า เขาไม่คิดมีใคร และไม่เคยโทรมาหาแฟนเราก่อน ตลอดเวลาที่คบกันมา 25 ปี เพิ่งจะไปเที่ยวกันครั้งเดียว ตอนที่เพื่อนเราไปเจอนั่นแหล่ะ เพราะเขารู้ตัวดีว่า เป็นแบบนี้สังคมไม่ยอมรับ เขาเลยเก็บตัว ออกจากสังคมหมด คุณดอยสะเก็ดว่าที่เขาพูดนั่นพอเป็นไปได้มั๊ยคะ คนเรารักกันได้มากขนาดนี้เลยหรอ จะยอมทุกอย่างเลยหรอ แล้วทำไมเราต้องมารับรู้ในเรื่องของเขา 2 คน ณ ตอนนี้ วันเวลามันช่วยเยียวยาได้จริง ๆ เขาทำให้เราชินกับการที่เขามีใครอีกคน พริมทนไม่ได้ พริมเลยนัดเจอกัน 3 คน เขาเป็นผู้หญิงธรรมดา ๆ สายตาที่มองแฟนเรา แสดงถึงความรักที่บริสุทธิ์ใจ รักอย่างจริงใจ อะไรก็ได้ที่แฟนเราต้องการ เป็นอย่างนั้นจริง ๆ ค่ะ จริง ๆ แล้ว พริมไม่โกรธผู้หญิงคนนั้นแล้ว เป็นเพราะผู้ชายที่เห็นแก่ตัวมากกว่า ตอนนี้พริมจะเฉย ๆ เขาจะไปจะมา จะบอกหรือไม่บอก พริมก็เฉยค่ะ แต่ก่อนโทรศัพท์ตลอดเวลา คอยดูว่าจะไปมาไหน มันจะมีประโยชน์อะไรที่ทำร้ายตัวเรา เดี๋ยวนี้ไปต่างจังหวัด ไม่เคยโทรหา เวลาโทรมาก็คุยแต่เรื่องลูกแค่นั้น พริมตัดใจได้แล้วค่ะ พริมบอกเขา ว่ามีเรื่องจะคุยด้วย ตอนที่เขาจะออกไปทำงานต่างจังหวัด เขามาจับหน้า แล้วก็จูบที่หน้าผาก พริมก็เฉย ๆ ค่ะ เขาทำเราเจ็บมาก ที่ผ่านมาพริมไม่ให้เขานอนด้วยเลย ตอนนี้เขาคงรู้แล้วว่าพริมเอาจริง พริมคิดว่าพริมอยู่ได้กับลูกค่ะ แต่ใจพริม พริมรับไม่ได้ถ้าจะมีใครอีกคน ถึงคนคนนั้นจะไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นก็เถอะ เขาไม่เคยรบกวนเงินทองแฟนพริมเลยค่ะ มีปัญหาในครอบครัว ถ้าขอคำปรึกษา ผู้หญิงคนนั้นจะแนะนำให้ตลอด พริมคิดไม่ตกจริง ๆ ว่าชีวิตนี้จะทนสภาพแบบนี้ได้นานมั๊ย ส่วนแฟนพริม พฤติกรรมก็เหมือนเดิมเวลาอยู่ จะพาไปเที่ยว คุยกับลูก ทำกับข้าว แต่พอมีโอกาสเขาก็ไปดูแลทางนั้น ไปที่ที่พาเราไป กินที่ที่เรากิน ฯลฯ คุณดอยสะเก็ดมีความคิดเห็น ช่วยแนะนำด้วยค่ะ ทุกวันนี้นอนคิดทุกคืนเลยค่ะ นี่ไม่ได้ติดต่อกันมาเกือบอาทิตย์แล้ว พริมก็ไม่ติดต่อไปค่ะ พริมอยากดูใจตัวเอง ถ้าไม่มีเขาเราอยู่ได้มั๊ยค่ะ คิดว่ายังงัยคะ ใจพริมไม่อยากรับรู้เรื่องรัยของเขา แต่ก็รักเขามากค่ะ
โดย: พริม (ต่อจากคราวที่แล้วค่ะ) IP: 10.20.114.149, 203.146.104.41 วันที่: 12 พฤษภาคม 2553 เวลา:15:14:31 น.
  
เธชเธงเธฑเธชเธ”เธตเธ„เนˆเธฐ เธ”เธดเธ‰เธฑเธ™เธเน‡เน€เธ›เน‡เธ™เธ„เธ™เธ™เธถเธ‡เธ—เธตเนˆเธชเธฒเธกเธตเธ™เธญเธเนƒเธˆเธกเธฒเธ™เธฒเธ™เนเธฅเน‰เธง เนเธ•เนˆเน„เธกเนˆเธ„เธดเธ”เธงเนˆเธฒเธชเธฒเธกเธตเธˆเธฐเน„เธ›เน„เธเธฅเธกเธฒเธเธ‚เธ™เธฒเธ”เธ™เธตเน‰ เธ„เธทเธญเธ”เธดเธ‰เธฑเธ™เธเธฑเธšเธชเธฒเธกเธตเธญเธขเธนเนˆเธเธดเธ™เธเธฑเธ™เธกเธฒ6เธ›เธตเนเธฅเน‰เธง เนเธ•เนˆเน€เธžเธดเนˆเธ‡เธ•เธฑเน‰เธ‡เธ„เธฃเธฃเธ เนŒเนเธฅเน‰เธงเธเน‡เนเธ•เนˆเธ‡เธ‡เธฒเธ™เธเธฑเธ™เธ„เนˆเธฐ เนเธ•เนˆเธชเธฒเธกเธตเธเน‡เธขเธฑเธ‡เธกเธตเน€เธžเธทเนˆเธญเธ™(เธชเธฒเธง)เธ—เธตเนˆเธชเธ™เธดเธ—เธ•เธฑเน‰เธ‡เนเธ•เนˆเธกเธซเธฒเธงเธดเธ—เธขเธฒเธฅเธฑเธขเธกเธฒ4เธ›เธต เธžเธงเธเน€เธ„เน‰เธฒเนเธญเธšเธ„เธšเธเธฑเธ™เธฅเธฑเธšเน†เธ„เนˆเธฐ เธ—เธฒเธ‡เธเนˆเธฒเธขเธซเธเธดเธ‡เธเน‡เธกเธตเธชเธฒเธกเธตเนเธฅเน‰เธงเน€เธŠเนˆเธ™เธเธฑเธ™เธ„เนˆเธฐ เนเธ•เนˆเธžเธญเธ”เธดเธ‰เธฑเธ™เธ•เธฑเน‰เธ‡เธ„เธฃเธฃเธ เนŒเน„เธ”เน‰เน„เธ”เน‰เธ›เธฃเธฐเธกเธฒเธ“5เน€เธ”เธทเธญเธ™ เธชเธฒเธกเธตเน€เธฃเธดเนˆเธกเน€เธ›เธฅเธตเนˆเธขเธ™เน„เธ› เน€เธ„เน‰เธฒเน€เธฃเธดเนˆเธกเน„เธ›เธ”เธทเนˆเธกเน€เธซเธฅเน‰เธฒ เนเธฅเน‰เธงเธเน‡เน‚เธ—เธซเธฒเน€เธžเธทเนˆเธญเธ™(เธชเธฒเธง)เธ„เนˆเธฐ เน„เธ›เน„เธซเธ™เน„เธ›เธ”เน‰เธงเธขเธเธฑเธ™เธ•เธฅเธญเธ” เธ—เธฑเน‰เธ‡เน†เธ”เธดเธ‰เธฑเธ™เธ•เน‰เธญเธ‡เน€เธเน‰เธฒเธšเน‰เธฒเธ™เน€เธ›เน‡เธ™เธ›เธฃเธฐเธˆเธณ เน€เธ„เน‰เธฒเน€เธ„เธขเธกเธตเธ„เธงเธฒเธกเธชเธฑเธกเธžเธฑเธ™เธ˜เนŒเธญเธขเนˆเธฒเธ‡เธฅเธถเธเธ‹เธถเน‰เธ‡เธ„เธฃเธฑเน‰เธ‡เธ™เธถเธ‡ เธ•เธญเธ™เธ™เธฑเน‰เธ™เธ”เธดเธ‰เธฑเธ™เนเธญเธšเธ”เธนเธšเธฑเธ™เธ—เธถเธเธเธฒเธฃเธชเธ™เธ—เธ™เธฒเนƒเธ™Msnเธ„เนˆเธฐ เน€เธฅเธขเธฃเธนเน‰เธงเนˆเธฒเน€เธ„เน‰เธฒเน€เธ„เธขเธกเธตเธ„เธงเธฒเธกเธชเธฑเธกเธžเธฑเธ™เธ˜เนŒเธเธฑเธ™ เธ•เธญเธ™เธ—เธตเนˆเธ”เธดเธ‰เธฑเธ™เธฃเธนเน‰ เธ”เธดเธ‰เน‰เธ™เธฃเน‰เธญเธ‡เน„เธซเน‰เธ—เธฑเน‰เธ‡เธงเธฑเธ™เน€เธฅเธขเธ„เนˆเธฐ เน„เธกเนˆเธฃเธนเน‰เธˆเธฐเธžเธถเนˆเธ‡เนƒเธ„เธฃ เธžเธญเธ”เธดเธ‰เธฑเธ™เน„เธ”เน‰เธ„เธธเธขเธเธฑเธšเน€เธ„เน‰เธฒเนเธฅเน‰เธง เน€เธ„เน‰เธฒเธเน‡เนเธเน‰เธ•เธฑเธงเธšเธญเธเธงเนˆเธฒ เน€เธ„เน‰เธฒเน€เธกเธฒ เน„เธกเนˆเธกเธตเธชเธ•เธด เธ”เธดเธ‰เธฑเธ™เธเธฅเธฑเธงเธงเนˆเธฒ เธžเธญเน€เธ„เน‰เธฒเน€เธกเธฒเธญเธตเธ เน€เธ„เน‰เธฒเธˆเธฐเน„เธ›เธกเธตเธ„เธงเธฒเธกเธชเธฑเธกเธžเธฑเธ™เธ˜เนŒเธเธฑเธ™เธญเธตเธเธฃเธถเน€เธ›เธฅเนˆเธฒ เธ›เธฑเธˆเธˆเธธเธšเธฑเธ™เธ™เธตเน‰เธ—เธฑเน‰เธ‡เธชเธญเธ‡เธ„เธ™เธขเธฑเธ‡เธ„เธธเธขเธเธฑเธ™เน€เธซเธกเธทเธญเธ™เน€เธ›เน‡เธ™เน€เธžเธทเนˆเธญเธ™เธเธฑเธ™เธ•เธฒเธกเธ›เธเธ•เธดเธ„เนˆเธฐ เธ”เธดเธ‰เธฑเธ™เน€เธ„เธขเธ–เธฒเธกเน€เธ„เน‰เธฒเธงเนˆเธฒเธˆเธฐเน€เธฅเธทเธญเธเนƒเธ„เธฃ เน€เธ„เน‰เธฒเธเน‡เธšเธญเธเธงเนˆเธฒเน€เธ„เน‰เธฒเน„เธกเนˆเธญเธขเธฒเธเธˆเธฐเน€เธชเธตเธขเน€เธžเธทเนˆเธญเธ™เธ„เธ™เธ™เธฑเน‰เธ™เน„เธ› เธ”เธดเธ‰เธฑเธ™เธเน‡เน„เธกเนˆเธฃเธนเน‰เธˆเธฐเธ—เธณเธขเธฑเธ‡เน„เธ‡เธ”เธต เนเธ•เนˆเน€เธ„เน‰เธฒเธเน‡เธชเธฑเธเธเธฒเธงเนˆเธฒเธˆเธฐเน„เธกเนˆเธขเธธเนˆเธ‡เธเธฑเธšเน€เธžเธทเนˆเธญเธ™(เธชเธฒเธง)เธ„เธ™เธ™เธฑเน‰เธ™เธญเธตเธเธ„เนˆเธฐ เธ”เธดเธ‰เธฑเธ™เธˆเธฐเน€เธŠเธทเนˆเธญเนƒเธˆเน€เธ„เน‰เธฒเธ”เธตเน€เธ›เธฅเนˆเธฒเธ„เนˆเธฐ
โดย: เธซเธเธดเธ‡เธ•เธฑเน‰เธ‡เธ„เธฃเธฃเธ เนŒ IP: 192.168.0.38, 203.154.12.34 วันที่: 14 พฤษภาคม 2553 เวลา:15:39:25 น.
  
ดิฉันจับได้ว่าสามีไปมีผู้หญิงอีกคนประมาณ 2 เดือนที่ผ่านมา เห็นกับตาตัวเองที่บ้านพักของสามี นอนกอดกันโดยที่ทั้งสองคนไม่มีเสื้อผ้าสวมเลยซักชิ้น ฉันแทบบ้าไม่คิดว่าสามีที่ดิฉันไว้ใจที่สุดจะทำกับดิฉันได้ ผู้หญิงคนนั้นเป็นคนลาว (คนต่างด้าว) ทำงานเป็นสาวเสริฟร้านอาหาร สามีหลงผู้หญิงคนนี้มาก พ่อกับแม่สามีบอกให้เลิกกับผู้หญิงคนนี้ เขาบอกว่าเขาเลิกผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ ถ้าจะเลิกก็ต้องเลิกทั้งสองคน คือดิฉันและผู้หญิงคนนั้น ทุกวันนี้เขายอมที่จะตัดพ่อ ตัดแม่ เพื่อผู้คนนี้ ทุกวันนี้สามีเช่าบ้านให้ผู้หญิงคนนี้อยู่ และเขาบอกดิฉันว่าผู้หญิงคนนั้นขอให้เขาไปอยู่กับผู้หญิงคนนั้นอาทิตย์ละ 3 วัน ซึ่งเขาก็ไปอยู่กับผู้หญิงคนนั้นอาทิตย์ละ 3 วัน ทุกวันนี้สามีทำทุกอย่างเพื่อให้ดิฉันทนเขาไม่ได้เพื่อที่จะให้ดิฉันเป็นฝ่ายออกไปจากชีวิตของเขา เพื่อที่เขาจะได้ไม่รู้สึกผิดที่ทำกับดิฉัน ทุกวันนี้ที่ดิฉันทนก็เพราะสงสารลูกชาย ซึ่งตอนนี้เขาอายุได้แค่ 8 เดือน ยังจำหน้าพ่อไม่ได้แต่จะต้องมารับกรรมที่พ่อก่อไว้ ไม่รู้เหมือนกันว่าดิฉันทนเขาไปเพื่ออะไร ซึ่งคุณสมบัติของการเป็นสามีที่ดี เป็นผู้นำครอบครัวที่ดี เป็นพ่อที่ดีของลูก ทุกสิ่งทุกอย่างไม่มีอยู่ในตัวผู้ชายคนนี้เลย แม้แต่พ่อ แม่ พี่ชายของเขา เขาไม่เคยนับถือ ทุกวันนี้เขาไม่เคยเข้าบ้านหลังจากเลิกงานก่อนเวลาสี่ทุ่มเลย บางวันกลับตีสอง ตีสาม บางวันไม่เข้าบ้านเลย (ไปนอนกับผู้หญิงคนนั้น) ตอนนี้ดิฉันเอาลูก พ่อแม่ มาตัดใจไม่อยากให้พ่อแม่ต้องมาทุกข์ใจกับเรา ดิฉันมีหน้าที่การงานที่ต้องรับผิดชอบเพราะดิฉันทำงานรับราชการ แต่สามีทำงานเป็นลูกจ้างในหน่วยงานของรัฐทำสัญญาปีต่อปี ตอนนี้ดิฉันพี่งหนังสือธรรมเข้ามาเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจ และทำบุญถวายสังฆทานในบางโอกาส อุทิสส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวร ซึ่งก็หวังว่าสักวันหนึ่งคงพ้นทุกข์แสนสาหัสนี้ไปได้
โดย: กมลวรรณ IP: 118.172.70.178 วันที่: 25 พฤษภาคม 2553 เวลา:15:51:57 น.
  
ดิฉันจับได้ว่าสามีไปมีผู้หญิงอีกคนประมาณ 2 เดือนที่ผ่านมา เห็นกับตาตัวเองที่บ้านพักของสามี นอนกอดกันโดยที่ทั้งสองคนไม่มีเสื้อผ้าสวมเลยซักชิ้น ฉันแทบบ้าไม่คิดว่าสามีที่ดิฉันไว้ใจที่สุดจะทำกับดิฉันได้ ผู้หญิงคนนั้นเป็นคนลาว (คนต่างด้าว) ทำงานเป็นสาวเสริฟร้านอาหาร สามีหลงผู้หญิงคนนี้มาก พ่อกับแม่สามีบอกให้เลิกกับผู้หญิงคนนี้ เขาบอกว่าเขาเลิกผู้หญิงคนนี้ไม่ได้ ถ้าจะเลิกก็ต้องเลิกทั้งสองคน คือดิฉันและผู้หญิงคนนั้น ทุกวันนี้เขายอมที่จะตัดพ่อ ตัดแม่ เพื่อผู้คนนี้ ทุกวันนี้สามีเช่าบ้านให้ผู้หญิงคนนี้อยู่ และเขาบอกดิฉันว่าผู้หญิงคนนั้นขอให้เขาไปอยู่กับผู้หญิงคนนั้นอาทิตย์ละ 3 วัน ซึ่งเขาก็ไปอยู่กับผู้หญิงคนนั้นอาทิตย์ละ 3 วัน ทุกวันนี้สามีทำทุกอย่างเพื่อให้ดิฉันทนเขาไม่ได้เพื่อที่จะให้ดิฉันเป็นฝ่ายออกไปจากชีวิตของเขา เพื่อที่เขาจะได้ไม่รู้สึกผิดที่ทำกับดิฉัน ทุกวันนี้ที่ดิฉันทนก็เพราะสงสารลูกชาย ซึ่งตอนนี้เขาอายุได้แค่ 8 เดือน ยังจำหน้าพ่อไม่ได้แต่จะต้องมารับกรรมที่พ่อก่อไว้ ไม่รู้เหมือนกันว่าดิฉันทนเขาไปเพื่ออะไร ซึ่งคุณสมบัติของการเป็นสามีที่ดี เป็นผู้นำครอบครัวที่ดี เป็นพ่อที่ดีของลูก ทุกสิ่งทุกอย่างไม่มีอยู่ในตัวผู้ชายคนนี้เลย แม้แต่พ่อ แม่ พี่ชายของเขา เขาไม่เคยนับถือ ทุกวันนี้เขาไม่เคยเข้าบ้านหลังจากเลิกงานก่อนเวลาสี่ทุ่มเลย บางวันกลับตีสอง ตีสาม บางวันไม่เข้าบ้านเลย (ไปนอนกับผู้หญิงคนนั้น) ถ้ามีเวลาว่างช่วงวันหยุดก็จะไปเล่นสนุกเกอร์แบบข้ามวันเลยก็มี บางวันก็เล่นการพนัน (เล่นไพ่) เขาโปรดปรานอบายมุกทุกอย่าง พูดง่าย ๆ ก็คือ ศีล 5 ข้อรักษาไม่ได้สักข้อ เพราะเขาเป็นคนไม่เชื่อเรื่องเวรกรรม เขาบอกว่าเวรกรรมวิทยาศาสตร์พิสูจน์ไม่ได้มันไม่มีในโลก ตอนนี้ดิฉันเอาลูก พ่อแม่ มาตัดใจไม่อยากให้พ่อแม่ต้องมาทุกข์ใจกับเรา ดิฉันมีหน้าที่การงานที่ต้องรับผิดชอบเพราะดิฉันทำงานรับราชการ แต่สามีทำงานเป็นลูกจ้างในหน่วยงานของรัฐทำสัญญาปีต่อปี ตอนนี้ดิฉันพี่งหนังสือธรรมเข้ามาเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจ และทำบุญถวายสังฆทานในบางโอกาส อุทิสส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวร ซึ่งก็หวังว่าสักวันหนึ่งคงพ้นทุกข์แสนสาหัสนี้ไปได้ ดิฉันเชื่อว่าเรื่องเวรกรรมมีจริง
โดย: กมลวรรณ IP: 118.172.70.178 วันที่: 25 พฤษภาคม 2553 เวลา:15:58:13 น.
  
ตอนนี้ลูกที่เกิดกับเมียน้อยตาย สามีของเราร้องไห้เสียใจมากเราทำอะไรไม่ถูกเพราะถึงแม้ลูกจะตายแล้วแต่สามีเราไม่มีท่าทีว่าจะกลับมาหาลูกเลยดูว่าเขาจะรักเมียน้อยมาก เห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกันมากวันที่เผาศพลูกมีคนเล่าให้ฟังว่าพวกเขาเสียใจมากกอดกันอย่างไม่แคร์สายตาผู้ที่ไปร่วมงานที่มองพวกเขาด้วยสายตาดูแคลนคนทั้งสองคนไม่ได้สำนึกในเวรกรรมที่ตามทันลูกเราได้แต่ถามว่าพ่อจะเลิกกับเมียน้อยและกลับมาอยู่กับเราไหม สงสารลูกไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไรเพราะคนที่ได้ชื่อว่าเป็นพ่อไม่ได้กลับมาดูแลครอบครัวของเราตั้งแต่ลูกใหม่เขาเกิดมา
โดย: คนถูกทิ้ง IP: 61.19.66.38 วันที่: 25 พฤษภาคม 2553 เวลา:17:54:45 น.
  
ตอนนี้ลูกที่เกิดกับเมียน้อยตาย สามีของเราร้องไห้เสียใจมากเราทำอะไรไม่ถูกเพราะถึงแม้ลูกจะตายแล้วแต่สามีเราไม่มีท่าทีว่าจะกลับมาหาลูกเลยดูว่าเขาจะรักเมียน้อยมาก เห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกันมากวันที่เผาศพลูกมีคนเล่าให้ฟังว่าพวกเขาเสียใจมากกอดกันอย่างไม่แคร์สายตาผู้ที่ไปร่วมงานที่มองพวกเขาด้วยสายตาดูแคลนคนทั้งสองคนไม่ได้สำนึกในเวรกรรมที่ตามทันลูกเราได้แต่ถามว่าพ่อจะเลิกกับเมียน้อยและกลับมาอยู่กับเราไหม สงสารลูกไม่รู้ว่าจะตอบอย่างไรเพราะคนที่ได้ชื่อว่าเป็นพ่อไม่ได้กลับมาดูแลครอบครัวของเราตั้งแต่ลูกใหม่เขาเกิดมา
โดย: คนถูกทิ้ง IP: 61.19.66.38 วันที่: 25 พฤษภาคม 2553 เวลา:17:55:52 น.
  
ชอบการให้กำลังใจคุณมากค่ะ ร่วมเป็นกำลังใจด้วยคน เคยผ่านเรื่องเลวร้ายอย่างนี้มากแล้ว และไม่รู้ว่าวันใดจะเจออีก
โดย: บี๋ IP: 118.172.218.113 วันที่: 29 พฤษภาคม 2553 เวลา:19:59:02 น.
  
คุณเชื่อเรื่องคุณไสยมนต์ดำไหมเพราะได้ยินคนแถวบ้านพูดกันว่าสามีเราอาจจะถูกทำเสน่ห์ให้รักให้หลงถ้าเรื่องนี้เป็นจริงคนที่มีประสบการณ์เรื่องนี้กรุณาชี้แนะด้วยนะค่ะ
โดย: คนถูกทิ้ง IP: 125.26.167.158 วันที่: 1 มิถุนายน 2553 เวลา:9:26:40 น.
  
คุณคนถูกทิ้งคะ เรื่องไสยศาสตร์บางครั้งก็เป็นเรื่องจริงนะคะ แต่เป็นเรื่องที่พิสูจน์ยาก ในพระไตรปิฎกก็มีพูดถึงเรื่องนี้ แต่คนส่วนใหญ่หรือคนสมัยใหม่ไม่เชื่อเรื่องนี้หรอกค่ะ ดิฉันกำลังเขียนนิยายเรื่องใหม่ (จากชีวิตจริง) จะมีเรื่องนี้เข้ามาเกี่ยวข้องด้วยค่ะ แต่ทุกวันนี้ก็ยังไม่สามารถพิสูจน์ได้ว่าจริงหรือไม่อย่างชัดเจน ถ้าสนใจก็ลองตามอ่านดูนะคะ แต่ตอนนี้ยังเขียนไม่จบ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 7 มิถุนายน 2553 เวลา:7:06:08 น.
  
ขอบคุณมากนะค่ะสำหรับคำตอบที่ถามเพราะหลังจากที่ลูกที่เกิดจากเมียน้อยตายแต่สามีเราก็ยังไม่กลับมาสนใจลูกที่อยู่บ้านยังอยู่กับเมียน้อยที่บ้านพักที่ทำงานและทำตัวเหมือนผัวหนุ่มเมียสาวที่แต่งงานกันใหม่ให้ลูกน้องที่ทำงานให้ดูแลเมียน้อยโดยไม่แคร์สายตาของเพื่อนร่วมงานบอกว่าสงสารเมียน้อยที่ลูกตายยังทำใจไม่ได้ต้องอยู่เป็นเพื่อน สงสารแต่ลูกเราที่ถามว่าหลังจากที่พ่อบอกว่าต้องไปรับผิดชอบเด็กที่เกิดมาแต่พอลูกตายแล้วทำไมพ่อไม่กลับมาอยู่กลับเรา สงสารลูกจับใจทำอะไรไม่ถูกเพราะสำหรับเราเขาไม่อยู่ในความทรงจำของเขาเลยแม้แต่น้อยช่วยชี้แนะทางออกให้ด้วย
โดย: คนถูกทิ้ง IP: 61.19.66.35 วันที่: 7 มิถุนายน 2553 เวลา:20:59:59 น.
  
ถึงทุกๆ คน - คุณ คนถูกทิ้ง, เจ บี๋, แม่ลูก 2, คนเคยโดน, คุณคนใกล้ตัว, mint, คนเคยรัก, เรื่องจิ๊บ..จิ๊บ

เราอ่านทุกเรื่องที่พวกเพื่อนส่งมา แล้วก็มีกำลังใจต่อสู้มากขึ้น เรื่องของเราเมื่อเทียบกับทุกคนแล้ว บางทียังเล็กน้อย แต่ก็อยากแชร์ให้ฟังค่ะ

เรื่องมีอยู่ว่า จับได้ว่าสามีนอกใจครั้งแรกเมื่อปี45 เป็นคนในออฟฟิสเดียวกัน ผู้หญิงคนนี้มีสามี มาแล้วเลิกกันเพราะสามีนอกใจ เลยทำซะเอง เพื่อประชดชีวิต แต่กลายเป็นว่าตัวเองเละเทะเสียเอง, เพื่อนในที่ทำงานเตือนเขา แต่เขาบอกว่าสามีเรารักเขา และเขาพูดกับสามีว่า เขาไม่ต้องการอะไร อยากให้รักเขาคนเดียวก็พอ แต่ในที่ทำงานจะพยามโชว์ตลอดเวลาว่าเป็นเจ้าของสามีเรา (เราเคยทำงานที่เดียวกับสามีมาก่อน ก่อนได้งานที่ใหม่เงินเยอะกว่าเลยย้ายไป) ดังนั้นพี่ๆที่ทำงานจะรู้จักเราแทบทุกคน ไม่มีใครกล้าเล่าให้เราฟังเลยซักคน เพราะทุกคนรู้ว่าเราเป็นคนจริง ออกแนวกล้าได้กล้าเสีย และใจนักเลงถ้ารู้เรื่องคงบ้านแตก สามีเราเป็นคนดีมาก เป็น family man เป็นที่ต้องการของตลาดก็ว่าได้ น่าตาดีสูงใหญ่แตะตาสาวๆมาก แถมใจดีชอบเห็นอกเห็นใจให้คำปรึกษารุ่นน้อง เลยเข้าทางผู้หญิงคนนี้, แฟนเล่าให้ฟังหลังจากปัญหาผ่านไปนะคะ) เขาจะทำทีมาปรึกษาหารือเรื่องงานว่าโดนเจ้านาย (เป็นฝรั่งผู้หญิงกลั่นแกล้งตลอด) รวมทั้งพี่ในที่ทำงานก็อิจฉาคอยใส่ร้ายตลอด แต่เรื่องจริงคือเธอปากร้ายและหยาบคายพูดจาไม่ดีด่าคนอื่นตลอด ทำงานผิดพลาดแล้วโทษคนอื่นตลอด มาสายเพราะมัวไปเที่ยวกลางคืนกับพวกเพื่อนผู้หญิงกลางคืน เงินไม่พอใช้เพราะใช้เงินเกินตัวตลอด เลยหาทางมาจับสามีเพราะค่อนข้างมีตังค์มีรถขับทำงานดี ตำแหน่งหัวหน้าแผนก (ที่รู้เพราะประมวลเหตุการณ์เอานะคะ)
เรารู้ความจริงเพราะจับสังเกตเอาเอง เพราะสามีเปลี่ยนไปหลายอย่าง รวมทั้งเรื่องบนเตียงด้วย เราเลยซ้อมค้างด้วยการอำว่ารู้เรื่องแล้ว ในที่สุดก็สารภาพความจริง ว่าติดต่อกันมา5-6 เดือน เรามารู้เรื่องตอนวันครบรอบแต่งงาน 10 ปีพอดี เขาร้องไห้ยอมรับผิด เราร้องไห้เหมือนจะขาดใจตาย กะว่าจะฆ่าตัวตาย เพราะช๊อคขนาดหนัก แต่สงสารลูกเพราะ เพิ่ง 10 ขวบ กับ 8ขวบ เขาบอกว่าจะเลิกไม่ยุ่งด้วยอีก ผู้หญิงคนนี้ตีโพยตีพายเพราะจริงๆเธอสืบข้อมูลมาแล้วว่าเราเป็นคนอย่างไร กะว่าถ้าเรารู้เรื่องอย่างไงก็คงไม่ยอม และคงต้องเลิกกับสามีแน่นอน เพราะมันคิดว่าสามีเราหลงเธอมาก เพราะเธอปรนเปรอสวาทสุดๆ ไม่ต้องบอกว่าอย่างไรนะคะ
จนในที่สุดสามีไม่ไปหามันอีก เราพยามไปหาสามี ที่ทำงาน ไปเฝ้า คอยตาม ถามแหลก ฮึดสีคะพอตั้งสติได้ แม่สามี ยาย พ่อ น้อง ของสามี เข้าข้างเราหมด เพราะเราดีกับเขาตลอด อยู่บ้านเดียวกัน
เราย้ายมาใกล้ๆกัน เจอกัน เธอทนไม่ได้ มองหน้ากันในลิพท์ เธอถามเราว่ามองทำไม เราบอกว่ามองคนหน้าด้าน เธอเลยกระแทกเรา แล้วรีบออกจากลิพท์ เราตามไปว่า คิดดูดีๆว่าคนดีๆ ผู้หญิงดีๆ เขาทำอย่างที่เธอทำหรือเปล่า ขอเปลี่ยนสัพนามนะคะ มันตาลุกวาว หันมาฟ้องสามีเราว่า ดูๆมาว่า อยู่ดีๆก็มาว่า สามีเลยดึงแขนเราแยกออกมา อีกครั้งมาเจอกันกลางทาง มันด่าเราว่าอีดอก น้องสาวเราเดินมาด้วย โมโหมาก บอกตบมันเลย เราบอกว่าไม่มีประโยชน์กับผู้หญิงต่ำแบบนี้ ช่างมัน แต่เราโทรไปหาสามี ร้องให้ ในชีวิตของเราไม่เคยมีใครมาด่าเราแบบนี้ สามีทำให้ผู้หญิงต่ำๆคนหนี่งสามารถมายืนชี้หน้าด่าเราได้ เขารู้สึกคะ บอกเลิกเด็ดขาดไม่พูด ไม่โทร มันโกรธมาก แต่ไม่รู้จะทำอย่างไรได้ เพราะใน office ก็มองมันแบบชั่วร้ายสุด ก็ความที่ผู้หญิงคนนี้เป็นคนร้ายกาจ เลยไม่มีใครเห็นใจค่ะ โชคเลยเป็นของเรา เรื่องผ่านมานานแล้วแต่ไม่เคยลืมเลยคะ 8-9 ปีแล้วค่ะ เราปรับปรุงตัว และเปลี่ยนความคิด ชิวิตเลยก็ว่าได้ ตายใจกับความสุขมา เลยคิดว่าไม่น่าจะเกิดขึ้นได้อีก จนกระทั่ง...............
โดย: ใจหายไปแล้ว IP: 10.9.0.128, 58.137.99.202 วันที่: 9 มิถุนายน 2553 เวลา:16:29:31 น.
  
ถึงคุณดอยสะเก็ด
ดิฉันไม่เคยคิดว่าตัวเองจะต้องเป็นเหมือนเพื่อนผู้หญิงด้วยกันท่ีต้องเจ็บปวดรวดร้าวจากการกระทำของผู้ชายท่ีได้ชื่อว่าเป็นคู่ชีวิต เพื่อนดิฉันที่ทำงานต้องตกใจที่ดิฉันบอกว่าสามีเป็นคนทำลายชีวิตดิฉัน ปกติเขาเป็นคนดีมากคนหน่ึง มีความรู้ความสามารถ คนนับหน้าถือตาเป็นข้าราชการชั้นผู้ใหญ่ ที่ซื่อสัตย์ มือสะอาด รักครอบครัวทุกคนรู้ เรื่องมาเกิดตอนที่ดิฉันบอกให้เขาลาออกจากราชการก่อนกำหนดเกษียณ 1 ปีคะ เขาอยู่บ้านคนเดียว เกิดเรื่องได้อย่างไร คิดว่าคงมีเพื่อน หรือลูกน้องมาชวนไปเที่ยวไปรู้จักผู้หญิงต่าง ๆมากมาย ไปเที่ยวไปกินไปนอนกับผู้หญิงจนเงินท่ีได้หมดไปหลายแสน ซื้อข้าวซื้อของให้กันมากมาย ใช้บัตรเครดิตเป็นหนี้เพิ่มอีกตั้งมาก ดิฉันพบหลักฐานการซื้อของ กดเงิน อดใจไม่ไหวทนมานานหลายเดือนจึงหมดความอดทนถามเขา เขาจึงรับสารภาพแต่บอกว่าแค่ไปเที่ยวเฉย ๆ ดิฉันไม่เชื่อคะเพราะรายการซื้อของเหมือนจะไปตั้งครอบครัวจริง ๆ เขาบอกว่าเขาจะเลิกก็ได้ เดี่๋ยวนี้ดิฉันต้องมารับใช้หนี้ให้เขาเดือนละหลายหมื่นบาท ดิฉันเสียใจมากประสาทเครียดมาก เคยกินยาคิดว่าถ้าจากโลกนี้ไปอะไรคงจะดีขึ้น แต่ก็ยังไม่ตาย ยาคงไม่แรงพอ เคยเก็บเส้ือผ้าไปอยู่คนเดียวพอเขามาเห็นก็ห้ามไว้ไม่ยอมให้ดิฉันไป ดิฉันปวดร้าวมาก อายุก็มากแล้วถ้าเลิกกันตอนแก่ก็คงต้องอายคนอื่นเขา มีแต่ลูก 2 คนท่ีเตือนสติว่าแล่้วเขาสองคนจะอยู่อย่างไรถ้าไม่มีแม่ ทำให้ดิฉันคิดได้ แต่ก็ต้องทนอยู่จนวันนี้ ดิฉันยังต้องไปทำงานอีก 5 ปีถึงจะเกษียณ มันเป็นเร่ื่องที่เลวร้ายที่สุดที่ดิฉันได้รับ ฉันเป็นคนค่อนข้างจริงจังกับทุกเรื่อง ทำแต่ความดีในครอบครัวดิฉันรับภาระทุกอย่าง ไม่ว้่าจะเรื่องสร้างบ้านตั้งแต่ปี 2535 เป็นคนส่งค่าบ้าน ส่งค่ารถ เลี้ยงดูลุูกสองคน คนโตจบป.ตรี ทำงานแล้ว กำลังเรียนต่อป.โท คนเล็กกำลังเรียนป.ตรีกำลังจะจบ ค่าน้ำ ค่าไฟ อาหารการกิน ของใช้ในบ้าน ลำบากอย่างไรก็ทนได้ งานบ้านทำเองทุกอย่างเพื่อเขาทั้ง 4 คน ไม่เคยจ้างใคร เหนื่อยไม่เคยว่าขอให้มีความสุขในครอบครัว แต่เขาก็ตอบแทนความดีของดิฉันแบบนี้คะ เหนื่อยเหลือเกิน บั้นปลายชีวิตคิดว่าคงจะสบาย มีความสุขด้วยกันแต่เขาก็หนีไปมีความสุขคนเดียว ทุกวันนี้หวานอมขมกลืนเราไม่รู้เลยว่าเขาเลิกไปหากันหรือยัง โทรไปหากันหรือไม่ คงจะห้ามยากนะคะ เดี่๋ยวนี้เวลาสวดมนต์ต้องภาวนาว่าถ้ามีบุญอยู่บ้างขอให้ครอบครัวอย่างแตกสลาย ลูกสาวบอกว่าถ้าพ่อยังคงทำอยู่ก็ให้แม่ทำใจแล้วแยกกันอยู่ซะไม่ต้องห่วงว่าลูกจะไม่มีพ่อหรอก แม่มีลูกสองคนก็พอแล้วเราอยู่กันเองก็ได้ถ้าเขาต้องการไปจากเรา ดิฉันเริ่มทำใจได้บ้างแล้ว คิดว่าอีผู้หญิงหากินพวกนั้นมันเทียบกับเราไม่ได้หรอก ถ้าเขาเลือกก็ช่างเขาเถอะ อาการเครียดก็ดีขึ้น แต่ความเสียใจก็ยังคงมีอยู่ บ่อยครั้งที่คิดเรื่องเดิม ๆ ก็แอบไปร้องไห้คนเดียว แต่เดี๋ยวนี้กลายเป็นคนขาดความเชื่อมั่นในตนเองไปแล้ว ซึ่งแตกต่างจากเมื่อก่อนมากเลย ทุกวันนี้อยู่ด้วยกันแต่เหมือนต่างคนต่างอยู่ ไม่ค่อยคุยกันเท่าไหร่ เหมือนแก้วที่ร้าวคงจะสมานกลับคืนยากแล้วหละอยู่ไปวัน ๆ ไม่เหมือนเมื่อก่อน เขาเป็นคนคุยเก่ง ร่าเริงพูดสนุก อารมณ์ดี ใครๆก็ชอบ เดี๋ยวนี้ไม่เป็นอย่างนั้นแล้ว กลายเป็นคนไม่มีน้ำใจ ไม่สนใจความรู้สึกดิฉันเลยว่าจะเสียใจหรือเปล่า เขาเหยียบย่ำน้ำใจดิฉันมาก ดิฉันด้วยความผูกพันธ์กันมานาน แต่งงานมานานเกือบ 30 ปี เวลาโทรหาเขาเพราะเป็นห่วงว่ามีอะไรกินกลางวัน กินที่ไหนเขากลับแปรเจตนาดิฉันไปว่าต้องการจับผิดเขา ทำไมถึงเป็นอย่างนั้นไปได้ ดิฉันเสียใจเป็นเหมือนกัน ทุกวันนี้เขาก็ออกจากบ้านทุกวันเหมือนเดิม แต่ก็บอกว่าให้ดิฉันเลิกคิดไปได้เลยเรื่องนั้น เขาแค่ออกไปหาคุยกับเพื่อนแค่นั้น จะเชื่อได้แค่ไหนกัน ไม่รู้ว่าจุดจบของดิฉันจะอยู่ตรงไหน คุณดอยสะเก็ดช่วยแนะนำบอกหนทางออกให้ดิฉันบ้างเถอะคะ ทางตันหมดแล้ว ชีวิตที่เคยรุ่งเรืองเวลานี้ต้องตกอับ หมดทางไปแล้ว มีลมหายใจไปวัน ๆ ไม่มีเพื่อนปรึกษาเลย ลูกสองคนก็อยู่กรุงเทพ นาน ๆค่อยโทรไปคุยด้วย เพราะเขาทำงาน เขาเรียนไม่อยากพาเรื่องไปรบกวน ไปทำให้เขาไม่สบายใจเพิ่มอีก อยู่บ้านก็นั่งอยู่่คนเดียว คุยได้แต่กับหมาสองตัว พอหายเหงาได้บางเวลาคะ
รูู้สึกว่าพูดมามากแล้ว จะรำคาญหรือเปล่าคะ ถ้าคุณดอยสะเก็ดจะตอบคนแก่ ก็จะคอยนะคะ ขอบคุณคะ
โดย: ดอกหญ้าผู้ต่ำต้อย IP: 180.183.63.191 วันที่: 11 มิถุนายน 2553 เวลา:20:29:48 น.
  
เสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น
แต่อยากให้คุณคิดใหม่ค่ะยอมรับความจริงที่เกิดขึ้นเป็นอันดับแรก
และก็ใช้หลักพระพุทธเจ้าว่าอย่ายึดมั่นถือมั่นและอย่าไปยึดว่าเค้าเป็นของเรามันจะทุกข์ค่ะ
ชีวิตเป็นของเรานะคะอย่าให้สามีมามีอิทธิพลกับเรา
หาความสุขใส่ตัวค่ะเรายังมีลูกที่น่ารักนะคะ
โดย: คุณดอกหญ้าผู้ต่ำต้อยคะ IP: 115.87.177.175 วันที่: 12 มิถุนายน 2553 เวลา:9:42:20 น.
  
คุณดอกหญ้าเป็นไงบ้างคะ
ขอให้มีกำลังใจและหายทุกข์ในเร็ววันนะคะ
โดย: ธรรมะ IP: 115.87.177.175 วันที่: 12 มิถุนายน 2553 เวลา:22:49:00 น.
  
ขอขอบคุณท้ังสองท่าน คุณธรรมะท่ีให้กำลังใจคะ ทุกวันนี้บางวันก็พยายามทำใจ บางวันก็ทุกข์ใจเพราะภาพเก่า ๆ ก็ยังวนเวียนอยู่ ลืมยากเหลือเกิน คุณคิดดูว่าคนที่เคยมีแต่ความซื่อสัตย์ คนที่เคยมีแต่ความหวังดีกับใครคนหนึ่ง กลับถูกหักหลัง ไม่เข้าใจเราเลยจะช้ำใจแค่ไหน ชีวิตที่ล้มเหลว ทำให้คิดว่าไม่รู้จะอยู่ไปทำไม อายุก็มากแล้ว เลิกกันก็อายเขา พ่อแม่พี่น้องก็ไม่มีแล้ว ลูกสองคนเขาเรียนจบแล้วเขาคงอยู่ได้จริงไหมคะ ตอนนี้ก็ดีใจที่มีเพ่ือนใหม่ที่ไม่ทราบชื่อ.. และคุณธรรมะคะ ขอบคุณจริง ๆ
โดย: ดอกหญ้าผู้ต่ำต้อย IP: 180.183.57.136 วันที่: 13 มิถุนายน 2553 เวลา:8:55:00 น.
  
คุณดอกหญ้าคะ
อย่าไปคิดวนเวียนอย่าไปคิดอดีตหรืออนาคตทั้งสิ้น
ให้อยูกับปัจจุบันใช้ชีวิตแต่ละนาทีในปัจจุบันขณะให้มีความสุขนะคะ
ยิ่งขึ้นวนเวียนจะหาทางออกกับชีวิตไม่ถูกนะคะ
ปัญหามีไว้พุ่งชนนะคะมิได้มีไว้ท้อถอย
ดิฉันก็มีปัญหาเหมือนคุณมีลูกสองคนเหมือนคุณ
ปัจจุบันดิฉันใช้ชีวิตให้มีความสุขกับลูก
อายุคงไล่เลี่ยกับคุณ
สามีถ้าเราคิดใหม่ให้เค้าไปมีความสุขบ้างก็ทำให้เราไม่ทุกข์นะคะ
ตั้งต้นใหม่นะคะถ้าจิตไปคิดเรื่องสามีให้เปลี่ยนความคิดมาที่การดูลมหายใจเข้าออกนะคะสวดอิติปิโสก็ได้ค่ะ
ความทุกข์จะหายไปทุกข์อยู่กับเราไม่นานค่ะทุกอย่างมีเกิดดับเรื่องสามีก็เหมือนกันต้องมีดับไม่วันใดก็วนหนึ่ง
ชีวิตที่เหลือขอให้อยู่กับธรรมะนะคะ
โดย: ธรรมะ IP: 58.9.54.227 วันที่: 13 มิถุนายน 2553 เวลา:9:39:50 น.
  
คุณธรรมะ คนดี
ดิฉันซาบซ้ึงกับน้ำใจของคุณจัง ทำไมช่างเป็นคนดีเหลือเกิน ดิฉันคงเป็นคนอ่อนแอเอามาก ๆ พยายามอยู่คะ ที่ดิฉันทำใจยากก็อาจจะเป็นเพราะดิฉันอยู่กับเขามานาน ทุ่มเททุกสิ่งทุกอย่างเพื่อเขา ไม่เคยรบกวนให้เขาซื้อของให้เราและลูกเลย แต่เขากลับทุ่มเทให้กับนังผู้หญิงนั่นจนแทบสิ้นเนื้อประดาตัว มันน่าเสียใจไหมละคะ
เวลานี้ตัวเขาเองก็กำลังเดือดร้อน ยังไม่สำนึกอีกเลย แต่ก็คิดว่าถ้าเขายังทำอีก มันก็จะทำให้ดิฉันตัดใจจากเขาง่ายขึ้นจริงไหมคะ ขอเวลาให้ดิฉันอีกหน่อยนะคะ ดิฉันเองก็สวดอิติปิโสเท่าอายุ คาถาชินบัญชร และคาถาพระไตรปิฎกในวันเวลาที่สบายใจ แต่บางวันเอางาานมาทำที่บ้านก็ไม่มีเวลาสวดบ้างคะ
ขอบคุณจริง ๆ
โดย: ดอกหญ้า IP: 180.183.63.145 วันที่: 14 มิถุนายน 2553 เวลา:20:11:51 น.
  
คุณดอกหญ้าคะ
อะไรที่คิดแล้วทุกข์อย่าไปคิดเลยคะทำร้ายจิตใจตัวเองเปล่าๆ
สิ่งที่เราเคยทำให้สามีในอดีตก็คิดซะว่าเราเป็นผู้ให้
อย่าไปผูกใจเจ็บเลยค่ะทุกข์ทั้งนั้น
อยากให้คุณดอกหญ้าคิดใหม่เมตตาตัวเองให้มาก
อย่าเอาเรื่องทุกข์ใส่ตัวเองเลยค่ะ
ส่วนผู้หญิงคนนั้นถ้าทำได้ก็อย่าไปคิดถึงเขาเลยมันจะปรุงแต่งไปเรื่อยก็ทำให้เราทุกข์อีก
ทุกสิ่งทุกอย่างอภัยได้ก็ให้อภัยเค้าทั้งสองไปเถอะค่ะ
ทุกเรื่องที่ผ่านเข้ามาในชีวิตขอให้ปล่อยและวางให้ได้นะคะชีวิตจะได้เบาสบายไม่แบกอะไรที่หนักๆ
ชีวิตคนเราจะอยู่กันไปอีกสักกี่ปีกันเชียว
ขอให้ใช้ชีวิตที่เหลือให้มีความสุขเถอะค่ะ
ถ้ากำลังคิดเรื่องของสามีก็ให้ดึงจิตมาที่พุทโธนะคะ
ท่องไปเรื่อยๆอยู่กับลมหายใจเข้าออกเดี๋ยวทุกข์ก็น้อยลงค่ะทุกข์อยู่กับเราไม่นานหรอกค่ะแค่เปลี่ยนความคิดเท่านั้นค่ะ
ขอให้ธรรมะคุ้มครองคุณดอกหญ้าให้หายทุกข์ในร็ววันนะคะ
โดย: ธรรมะ IP: 58.9.42.230 วันที่: 14 มิถุนายน 2553 เวลา:22:58:40 น.
  
คุณ ดอกหญ้าผู้ต่ำต้อย อ่านเรื่องของคุณแล้วดิฉันร้องไห้ค่ะ เข้าใจดีในความรู้สึก เห็นใจอย่างมาก เรื่องของดิฉันเด็กๆไปเลย เป็นกำลังใจให้ค่ะ อย่างที่คุณธรรมะบอกคะ รักษาใจด้วยธรรมะค่ะ แม้บางครั้งเจ็บปวด ขอให้นึกว่าคุณยังมีเพื่อนอีกมากมายค่ะ ดิฉันด้วยคนหนึ่งค่ะ
โดย: ใจหายไปแล้ว IP: 10.9.0.128, 58.137.99.202 วันที่: 15 มิถุนายน 2553 เวลา:17:43:57 น.
  
สองวันที่ผ่านมาดิฉันไม่ได้มาเปิดดู พานักเรียนไปเข้าค่ายคุณธรรมที่วัด ได้ทำบุญกลับมาก็สบายใจขึ้นคะ คุณธรรมะก็เตือนสติและให้ข้อคิดดิฉันเรื่อย ๆ มีกำลังมากขึ้นคะ ดิฉันจะปฏิบัติตามนะคะ คุณใจหายไปแล้วก็พบกับปัญหาเหมือนดิฉัน แต่คุณคงยังอายุน้อยยังต้องดำรงชีวิตต่อไปก็อย่าท้อถอยเหมือนกันนะคะ ดิฉันยินดีเป็นเพื่อนคุณนะคะ
ดิฉันอ่านดูของหลาย ๆ คนคงจะไม่มีใครหนักเท่าของดิฉันหรอกนะคะ ดิฉันได้กำลังใจจากทุกคนก็จะพยายามยืนด้วยขาตัวเองต่อไปคะ ขอบคุณทุก ๆ กำลังใจนะคะ
โดย: ดอกหญ้า IP: 180.183.59.134 วันที่: 16 มิถุนายน 2553 เวลา:18:40:43 น.
  
ดึจังได้ไปค่ายคุณธรรมได้ไปนั่งสมาธิไม๊คะ
ดิฉันก็ยังไม่เคยไปเข้าคอสสมาธิซักทีถ้ามีโอกาสก็จะไปค่ะ
อย่าให้ผู้ชายที่ทำให้เราเสียใจมามีอิทธิพลกับเราได้นะคะ
ผู้หญิงอย่างเราต้องเข้มแข็งคะบทเรียนชีวิตนี้มีค่ามากค่ะจะทำให้เราผ่านเรื่องทุกเรื่องที่เข้ามาในชีวิตได้อย่างสบายมาก
ให้อภัยเค้าทั้งสองไปนะคะไม่ใช่เพื่อเค้าเพื่อตัวเราเองค่ะ
ชีวิตจะได้โล่งสบายไม่หนักอีกต่อไป
หาความสุขใส่ตัวเถอะค่ะสามีเค้าดูแลตัวเค้าเองได้ไม่ต้องห่วงอะไรเค้าให้มาก
เมื่อไม่ยึดสามีไว้จะรู้สึกทุกข์น้อยลงจริงๆนะคะเค้าไม่ใช่ของเรา
เค้าจะกลับมาและคิดได้อีกครั้งตอนป่วยค่ะเป็นสัจจธรรมของชีวิตเห็นมาหลายครอบครัวแล้วค่ะ
โดย: ธรรมะ IP: 58.9.45.19 วันที่: 16 มิถุนายน 2553 เวลา:19:46:31 น.
  
คุณดอกหญ้าเป็นไงบ้างคะ
การที่เราทุกข์เพราะเกิดจากการคาดหวังนะคะ
เราหวังว่าว่าเค้าจะเลิกกับบุคคลที่สาม
ตอนนี้อย่าเพิ่งคาดหวังอะไรทั้งสิ้น
ทำอะไรก็ได้ให้เราทุกข์น้อยลง
เป็นกำลังใจให้นะคะ
คนเราไม่จากเป็นก็จากตายค่ะ
ต้องจากกันอยู่แล้ว
เราจะใช้ชีวิตที่เหลือให้มีความสุขอย่างไร
โดย: ธรรมะ IP: 61.90.124.221 วันที่: 20 มิถุนายน 2553 เวลา:21:51:25 น.
  

24 พ.ค. 53 มีคนบอกเราว่าสามีเรามีกิ๊กอยุ่ที่ทำงาน เธอเป็นเด็กข้างๆ office อยู่ชั้นเดียวกัน เด็กอายุแค่ 24 สามีอายุ 44
เราช๊อค รับประทาน ไม่คาดคิดว่าจะต้องมีความรู้สึกแบบนี้อีกครั้ง ยังไม่ค่อยเชื่อ เพระเขาดูปรกติดี มานั่งนึกๆ ดูก็จำได้ว่ามีหลายเรื่องที่ชอบกลอยู่ เช่นกลางวันออกไปพบลูกค้าบ่อยขึ้น หรือไม่มีแรง เหนื่อยงาน ไม่ยุ่งกับเรา เคยอาการไม่สู้ เราก็เป็นห่วงให้ไปพบหมอ ไม่เซ้าซี้เพราะกลัวเขาเสียขวัญ ปลอบใจไปตามเรื่อง พึ่งมาคิดได้ว่าออกไปมีอะไรกับคนอื่นนี่เอง พอเราสืบก็พบว่าจริง เป็นเด็กเพิ่งจบมาอายุแค่20 กว่าๆ เอง มีประสบการณ์พอตัว มาเคยชินเรื่องแบบนี้ดี เพราะเป็นคนใต้ มาเรียนกรุงเทพ เคยเป็นเมียน้อยคนมีลูกมีเมียมาตั้งแต่เรียน แต่ไม่แน่ใจนะคะว่าขายตัวหรือเปล่า ดิฉันไม่อยากรู้เรื่องราวของเขา ถ้าไม่จริงเท่ากับเรากล่าวหาเขาอีก เพิ่มกรรมอีก

เด็กคนนี้แอบสืบเรื่องของดิฉันทุกอย่าง เพราะสามารถหาได้ง่าย ว่าทำงานที่ไหนตำแหน่งอะไร แล้วพูดทำนองว่าอิจฉาพี่เขาจังเลยที่มีสามีที่ดีอย่างสามีดิฉัน ต้องบอกละคะว่าประสบการณ์น้องเขาสูงเอาเรื่อง รู้ว่าจะพูดอย่างไรให้ น่าสงสาร สามีดิฉันเชื่อค่ะว่าน้องใสซื่อบริสุทธ์ ตกหลุมเขาค่ะ เท่าที่ทราบไปเช่าห้องให้อยู่ด้วยกัน
เด็กคนนี้เห็นสามีดิฉัน ก็พูดเลยค่ะว่าชอบถูก เสป็ค อยากได้ คนที่ทำงานเธอเตือนว่า เขามีลูกมีเมียแล้ว ไปยุ่งทำไม เธอตอบว่าอยากลอง (ทำนองบริหารเสน่ห์ ถ้าฟลุคก็ดีไม่ต้องออกแรง ได้คนเพอเฟคเลยทีเดียว) จะเอาให้ได้คะ
แฟนเล่าให้ฟังว่าแรกเริ่มก็ยิ้มให้พอคุยกัน ก็ถูกคอน้องเขาโทรมาปรึกษาเรื่องงาน (เหมือนเดิมเป๊ะค่ะปรึกษาเรื่องงาน) มาดักรอเจอทุกวันที่ลงไปทานข้าวกลางวัน ต่อมาก็กินข้าวด้วยกัน สามีชอบสอนคนคะ เด็กนี่ก็ทำเป็นใสซื่อโดนรุ่นพี่ป้าๆที่ทำงาน คอยหาเรื่องตลอด สามีก็สอนให้อดทน สอนไปมา ตามไปสอนที่ห้องเลยค่ะ
สามีสารภาพว่าเขาเองที่ผิดที่เผลอไปมีอะไรกับน้องเขา น้องเขาไม่ผิด พวกเขาแอบไปมีอะไรกันตอนดิฉันไปต่างจังหวัดเรื่องงาน ทางเลยโปร่ง สดวก กลับมาไม่รู้เรื่องค่ะ เรื่องเกิดเมื่อหลังปีใหม่ค่ะ ไม่รู้โกหกหรือเปล่า ดิฉันไม่รู้ว่าอะไรจริงอะไรหลอกค่ะตอนนี้ เบลอไปหมด สติเสียค่ะ งานการตอนนี้ไม่รู้เรื่องเลยค่ะ
ดิฉันถามตรงๆ เขาก็รับ ดิฉันร้องให้อย่างหนัก เขาสงสาร ปลอบว่าอย่าร้องไห้ ดิฉันกราบเขาค่ะ บอกว่าขอโทษถ้าทำอะไรผิดไป ขออโหสิกรรมเขาด้วย เพราะเขาคือสามี บางครั้งเราทำไม่ดี อวดดี พูดไม่ดีกับเขาโดยไม่คิด ดิฉันคิดว่ากำลังใช้กรรมอยู่ค่ะ เพราะเจ้ากรรมนายเวรของดิฉันตามมาให้ใช้กรรม ก็ไม่รู้ไปทำไว้ชาติไหน
มันทั้งเจ็บทั้งแสบเข้าไปในหัวอก ถามว่าเรามีอะไรผิด ไมดีต่อเขาตรงไหน
เขาบอกไม่มี เขาชั่วเอง เขามันคนไม่ดี คิดชั่วทำชั่ว จะโทษก็โทษเขา เราเลยไม่รู้จะว่าอะไร เราบอกเขาว่าจะเลือกใคร เพราะ เราคงไม่สามารถทนสภาพแบบนี้ได้ต่อไป เขาขอเวลา เราบอกให้เขาสาบาน เขาไม่ยอมสาบาน แต่พูดท่าโน้นท่านี้ เราพยามพูดให้เขาคิดว่าเวลาที่ผ่านมาของเราสองคนมีค่ามาก เรารักเขามากมายเพียงใด และเขาจะเสียอะไรถ้าไม่ยอมเลิก ทั้งครอบครัวที่มี ลูก พ่อแม่ของเขา เขาบอกว่า เราชอบตีโพยตีพาย จริงๆไม่มีอะไร เดี๋ยวเด็กมันก็เลิกไปเองวัยมันต่างกันเยอะ เราบอกว่าถ้าเราไม่รู้นับวันจะยิ่งหนักหลงเด็กจนน่ามืด เขาบอกเป็นไปไม่ได้ เขาไม่มีวันเอาใครมาแทนที่เราเด็ดขาด เขาบอกน้องแล้วว่า ไม่มีอะไรจะให้นะ นอกจากคบกันเฉยๆ แค่กินข้าวกลางวันด้วยกัน เราถามว่าแล้วมันกลายไปกินกันบนเตียงได้อย่างไร เขาก็บอกฉันมันชั่วเอง มันเลยเลยเถิดไป มันเป็นไปไม่ได้ เรารู้จักผู้หญิงดี ตบมือข้างเดียวไม่ดัง แต่พวกผู้ชายร้อยทั้งร้อยจะคิดว่าตัวเองฉลาดและสามารถคุมสถานการณ์ได้
ดิฉันให้เวลาเขา เขาบอกว่าไงรู้ไหม เขาบอกเขาจะพยามยาม ดิฉัน บอกว่าไม่ควรเกิดเรื่องขึ้นอีกเลย เขาบอกว่าอย่าไปคิด ลืมไปซะ ดูพูดเข้า ดิฉันต่อว่า
เธอนอกใจฉัน เขาบอกไม่จริงอย่ามากล่าวหา เป็นแค่เพื่อนกัน ไม่มีการเลี้ยงดู ไม่เคยคิดจะเอามาแทนทิ่ดิฉันเลย ไม่มีทาง ดิฉันบอกว่า สามี มีผู้หญิงที่ไหนบ้างเห็นผู้ชายดีพร้อมที่มีลูกมีเมียแล้ว จะบอกว่า ฉันจะจับคุณแล้วนะระวังให้ดี เขาก็นิ่งค่ะ

ผู้ชายพวกนี้แปลกมาก คิดว่าตัวเองฉลาดตลอด ไม่มีผู้หญิงที่ไหนจับเขาได้ ถ้าเขาไม่ยอมเลิกกับเมีย ดิฉันเลยบอกว่า สามีไม่ต้องเลิกกับเมียหรอกแค่เมียรู้ แล้วรอเวลา ให้ทะเลาะกันทุกวัน เดี๋ยวก็เลิกกันเองไม่มีอะไรต้องเสีย รอกินอย่างเดียว
เธอไม่ต้องพยามแล้วเพราะฉันทนไม่ไหว ฉันมีศักดิ์ศรี ฉันทนใช้สามีร่วมกับคนอื่นไม่ได้ ฉันจะไปเอง เขาบอกไม่ต้องถ้าเธอต้องการฉันจะไปเอง ปัจจุบันยังไม่เห็นไปไหนเลยค่ะ ทำไม่รู้ไม่ชี้นิ่งๆ ดิฉันไม่อยากผลักเขาออกไปค่ะ กลัวเตลิด

ตอนนี้จับได้แล้วยังไม่รู้จะออกหัวก้อยอย่างไร เอาธรรมะเข้าข่ม พยามไม่พูด เพราะยิ่งพูดยิ่งเจ็บ แต่บางครั้งก็อดไม่ได้ต้องถาม โมโหก็ร้องไห้ เขาก็บอกว่ารักเราไม่เคยเปลี่ยนแปลง (แต่อยากเปลี่ยนรสชาดนะมรึง)

คุณดอยสะเก็ด ช่วยแนะนำหน่อยค่ะ จะไม่ไหวแล้ว ร่ำจะเลิกอยู่รอมร่อ คงติดแค่ลูกคะ เพราะดิฉันให้สามีทำหมันตั้งแต่คลอดลูกคนที่สอง นับว่าตัดสินใจถูกไม่งั้นคงตามมาอีกหลายเรื่อง
โดย: ใจหายไปแล้ว IP: 10.9.0.128, 58.137.99.202 วันที่: 21 มิถุนายน 2553 เวลา:16:39:30 น.
  
คุณใจหายไปแล้ว
สามีเลือกที่จะอยู่กับคณค่ะ
เรื่องที่ผ่านมาแล้วอย่าไปขุดคุ้ยต่อไปเลยค่ะ
ต้องดูเค้าต่อไปและตัวเราก็ต้องตั้งสติให้ดีๆ
ดึงจิตอยู่กับปัจจุบันอย่าคิดอดีตและปรุงแต่งอนาคตค่ะ
จะทำให้เราเศร้าหมอง
ความดีของเราจะชนะทุกอย่างค่ะ
เรื่องที่จะเลิกกับบุคคลที่สามต้องใช้เวลาสักพักค่ะ
อยู่ที่สามีคุณ
โดย: ธรรมะ IP: 61.90.101.148 วันที่: 21 มิถุนายน 2553 เวลา:21:09:36 น.
  
คุณธรรมะคะ คุณช่างพูดถูกจริง ๆ คนเราไม่จากเป็นก็จากตาย มันเป็นสัจจะธรรมจริง ๆ ดิฉันแค่คาดหวังว่าบุญกุศลที่ดิฉันทำไปท้ังหมดขอให้เป็นแรงผลักดันให้เขาคิดได้ สำนึกได้คะ ชีวิตที่เหลือจะมีความสุขได้จริงหรือคะก็ในเมื่อเขายังไม่พูดความจริงกับเรา เหมือนเรากลายเป็นคนอื่นไป ฟ้ายังมืดเหมือนเมฆปกคลุมอยู่ตลอดเวลา เมื่อไหร่ฟ้าจะสว่างซะท๊ก็ไม่รู้ เราเกิดมารับกรรมหรือเปล่าคะคุณธรรมะ ทำไมกรรมดีที่เราทำไม่เห็นตอบสนองเรามั่งเลย
คุณใจหายไปแล้วคะ ดิฉันตะลึงในเรื่องของคุณ ไม่คิดว่าสภาพคุณกับดิฉันทำไมคล้ายกัน มันวนเวียนกลับไปกลับมาซ้ำซาก กลุ้มใจ บางวันมันหดหู่ ท้อแท้เหมือนกันนะคะ ขอให้คุณมีพลังที่จะดูแลครอบครัวและลูกต่อไปนะคะ เป็นกำลังใจให้กันและกันนะคะ ดิฉันยินดีเป็นเพื่อนคุณค่ะ
โดย: ดอกหญ้า IP: 180.183.48.204 วันที่: 21 มิถุนายน 2553 เวลา:21:41:51 น.
  
คุณดอกหญ้าคะ
อย่าคาดหวังสิคะคาดหวังแล้วไม่ได้อย่างที่หวังจะทุกข์ค่ะ
เราทำบุญก็เพื่อให้ใจสงบอย่าคาดหวังว่าให้เค้าคิดได้
มันคนละส่วนกันนะคะ
เขาจะพูดความจริงหรือไม่เป็นเรื่องของเค้าเราไม่สามารถบังคับเค้าได้และไม่ต้องคาดหวังว่าเค้าจะพูดความจริงด้วยค่ะ
ถ้าเค้าพูดความจริงออกมาแล้วคุณก็ทุกข์อีกแหละค่ะ
อย่างที่บอกบางสิ่งบางอย่างเราไม่จำเป็นต้องรู้ทุกเรื่องรู้แล้วทุกข์ไม่มีประโยชน์ค่ะ
โดย: ธรรมะ IP: 61.90.101.148 วันที่: 21 มิถุนายน 2553 เวลา:22:04:47 น.
  
ขอบคุณ คุณธรรมะ และคุณดอกหญ้าค่ะ

ใจมันสลายค่ะคิดว่า เขาหลอกลวงเราตลอดเวลา แล้วเราจะไว้ใจได้หรือ ขณะที่เราทำงาน เราบอกเล่าเรื่องจริง ปรึกษาหารือ แต่เขากลับใช้ช่องว่าง หาโอกาสไปอยู่กับคนอื่น เหมือนถูกแทงข้างหลังค่ะ แต่ก็นั่นแหละ แค่คิดก็เจ็บได้อย่างเหลือเชื่อ เลยเหมือนสติเสียๆลอยๆ คิดว่าคงเป็นกรรมค่ะ ไม่รู้จะหาอะไรมาให้เหตุผลในสิ่งที่เกิดขึ้นมา ตอนนี้เวลาเผลอคิด ดิฉันจะสวดมนต์ทันที พยายามหยุดคิด เดินสวด นั่งสวด ดิฉันหัดสวดมนต์มาตั้งแต่ประมาณ 10 ปีที่แล้ว พี่ที่ทำงานเก่าทักว่าทำไมหน้าดำ เราก็ขำๆ ตอนนั้นไม่ทันคิดอะไร ไม่ค่อยใส่ใจธรรมะ มีเวลาก็ไปวัดบ้าง ทำบุญใส่ซองผ้าป่าไปตามเรื่อง สวดมนต์ปรกติบ้าง เพราะงานยุ่ง เงินดี ไม่มีเวลาใส่ใจ บางครั้ง ทำงานจนถึงตี 2 ตี 3 จนลืมตัว ครอบครัวบ้างบางครั้ง เข้าข้างตัวเอง ว่าเราเก่ง หลงทะนงตัว เลยคิดว่าอาจจะเป็นโชคชะตาให้เราพบสัจธรรมค่ะ เพราะจุดอ่อนของดิฉันคือคู่ชีวิตค่ะ เขาเป็นทุกอย่างของเรา ก็ว่าได้เลยลืมไปว่าชีวิตยังมีอีกหลายมุม เราควรจะเหลือช่องว่างให้ธรรมะ พอพี่ที่ทำงานทัก เราฟังนะคะ เริ่มสวดชินบัญชรค่ะ สวดมาเรื่อยๆ จนมาทราบเรื่องสามีนอกใจครั้งแรก มันร้ายแรงที่สุดในชีวิต นับแต่เสียพ่อแม่ไป ดิฉันช๊อค ไปพักหนึ่ง อย่างที่บอกค่ะ ธรรมะช่วยชีวิตดิฉันไว้ และ เวลารักษาได้ 10 ปี ผ่านไปดิฉันไม่คิดถึงมันอีก แต่มันกลับมาค่ะ เป็นอีกแบบของชีวิต ตอนนี้พอจะทำใจได้บ้าง แต่มันเจ็บ มากกกกกกกก คงไม่สามารถอธิบายได้ถ้าไม่เคยประสบ แต่ธรรมะช่วยได้ ดิฉันสอนลูกว่าจงอย่ารักใครให้หมดหัวใจ จงเผื่อช่องว่างไว้ให้ธรรมะบ้าง แล้วเราจะไม่ล้มค่ะ

ขอเป็นกำลังใจให้คุณดอกหญ้าตลอดไปค่ะ สักวันเราจะยิ้มได้แม้ทั้งน้ำตา แต่ใจเราจะรู้ว่าเราโชคดีที่มีเพื่อน ถึงแม้จะไม่เคยเจอกัน ดิฉันรู้สึกว่าเรามีบุพกรรมกันมาค่ะเลยมาเจอกันทางตัวอักษร ขอให้ระลึกเสมอนะคะว่าตรงนี้ยังมีเพื่อนที่รู้สึก และเข้าใจคุณอีกคนค่ะ

ตอนนี้เรารอเวลาทำใจให้สงบ (อันนี้บอกตัวเองด้วยค่ะ) เราเป็นคนดี พระย่อมคุ้มครองเรา ถ้าเขาไม่เปลี่ยนแปลงให้คิดว่านั่นคือกรรมของเขาค่ะ ดิฉันจะพยายามอยู่ให้ได้ มีอะไรเขียนมาระบายได้นะคะ ดิฉันว่ามันทำให้เรารู้สึกดีขึ้นค่ะในทางจิตใจและอารมย์ เขียนบันทึกก็ดีนะคะ อยากระบายอะไรเขียนลงไป จะรู้สึกดีขึ้นค่ะ

คุณดอกหญ้าเรามาพยายาม พร้อมกันนะคะ

รักและหวังดี
โดย: ใจหายไปแล้ว IP: 10.9.0.128, 58.137.99.202 วันที่: 22 มิถุนายน 2553 เวลา:12:00:49 น.
  
สามีทำให้เราเจ็บครั้งเดียว
แต่ที่เจ็บอยู่เรื่อยๆเพราะตัวเราเองต่างหากที่คิดทำร้ายตัวเองอย่าทำร้ายตัวเองอีกต่อไปเลยนะคะ
อย่าให้ผู้ชายคนเดียวมาทำให้เราทุกข์ตลอดชีวิต
คิดใหม่ค่ะเราไม่ควรเสียน้ำตาให้ผู้ชายคนนี้อีกแล้ว
ชีวิตเป็นของเรานะคะอย่าให้ใครมามีอิทธิพลกับเราได้
หาความสุขให้ตัวเองเถอะค่ะ
อยู่ที่เปลี่ยนความคิดเท่านั้น
เมื่อไม่ทุกข์ก็สุขแล้วค่ะ
โดย: ธรรมะ IP: 202.58.126.2 วันที่: 22 มิถุนายน 2553 เวลา:17:08:04 น.
  
ต้องขอขอบคุณเพื่อนๆทุกคนเลยนะคะที่เข้ามาช่วยกันให้คำปรึกษาซึ่งกันและกัน อยากให้ช่วยให้กำลังใจและชี้ทางบรรเทาทุกข์แบบนี้กันไปเรื่อยๆค่ะ บางครั้งดิฉันก้ไม่ได้เข้าเว็บเพราะภารกิจหลายอย่างรัดตัวมาก แต่ก็จะพยายามเจียดเวลาเข้ามาอ่านและให้กำลังใจเพื่อนๆทุกคนที่ร่วมชะตากรรมกันค่ะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 23 มิถุนายน 2553 เวลา:14:31:12 น.
  
ถึงคุณดอยสะเก็ด คุณธรรมะ คุณใจหายไปแล้ว
หลังจากท่ีได้คำแนะนำจากทุกท่านแล้ว ก็มานั่งคิดมันจริงอย่่างที่ทุกท่านพูด ก็ค่อนข้างจะปลงได้บ้างคะ ดิฉันได้คุยกับคนอื่น ๆ จึงรู้ว่าเดี๋ยวนี้สังคมมันน่าขยะแขยงมาก รู้มาว่าผู้หญิงสมัยนี้เรื่องขายตัวมันเป็นเรื่องธรรมดาไปแล้ว ใครจะเดือดร้อนก็ไม่สนใจ ขอให้ได้เงินเท่านั้นพอ เด็กสาว ๆ มันไม่สดใส บริสุทธิ์เหมือนสมัยเราแล้ว ขายตัวกันตั้งแต่อายุแค่สิบกว่า ๆ วันไหนเงินหมดก็อยู่ไม่ได้ โทรไปตามผู้ชายออกมาหา เลยคิดตัดใจได้แล้วว่าจะเลิกสนใจเขาอีกแล้ว ถ้าเขาชอบอย่างนั้นก็ปล่อยเขาไป จะเลี้ยงดูใครก็ตามสบาย เริ่มตั้งต้นของเราใหม่ดีกว่า
...คุณใจหายไปแล้วสบายดีไหมคะ คนดีพระต้องคุ้มครองคุณนะคะ ดิฉันได้คำแนะนำดี ๆ จากคุณธรรมะ ขอบคุณจริง ๆ คะ อยากได้ชีวิตใหม่


โดย: ดอกหญ็า IP: 180.183.56.16 วันที่: 24 มิถุนายน 2553 เวลา:20:56:31 น.
  
คุณดอกหญ้าคะ
เรื่องราวเพิ่งเกิดขึ้นใหม่ๆเรายังทำใจไม่ได้หรอกค่ะ
เวลาเท่านั้นที่จะรักษาใจเรา
แต่ไม่ใช่เวลาอย่างเดียวนะคะอยู่ที่เราไม่ยึดเค้าไว้ว่าเป็นของเราเราก็ไม่ทุกข์
ใช้หลักธรรมะของพระพุทธเจ้าค่ะทุกสิ่งทุกอย่างมีการเปลี่ยนแปลงไม่คงทนตลอดไป
และการปล่อยวางค่ะอย่าแบกอะไรไว้ทุกเรื่องไม่มีประโยชน์เลยค่ะใช้ได้กับทุกเรื่องเลยค่ะแม้กระกระทั่งเรื่องงานเรื่องลูก
ชีวิตเป็นของเรานะคะอย่าคิดให้ทุกข์นะคะ
จากนั้นก็หาความสุขใส่ตัวไปไหนคนเดียวให้ได้ไม่ต้องพึ่งสามีมากมาย
ไปวัดทำบุญซื้อเสื้อผ้าสวยๆไปนวดตัวผ่อนคลายบ้างค่ะ
เป็นกำลังใจให้หายทุกข์ในเร็ววันนะคะ
โดย: ธรรมะ IP: 202.58.126.2 วันที่: 25 มิถุนายน 2553 เวลา:10:14:51 น.
  
ถึงคุณธรรมะ
ดิฉันจะพยายามทำตามที่คุณแนะนำทุกอย่่างเลยคะ คงต้องใช้เวลาเป็นสิ่งที่ช่วยเรานะคะ ดีอยู่ก็มีลูกดีนั่นแหละคะ พอค่อยยังช่วยคะ และยังมีเพื่อนดี ๆอย่างคุณที่ให้คำแนะนำ พอเห็นทางสว่างบ้าง ไม่อย่างนั้นดิฉันคงจะมืดมนอยู่ต่อไปคะ ขอบคุณนะคะ คุณสบายดีนะคะ
โดย: ดอกหญ้า IP: 112.142.107.205 วันที่: 26 มิถุนายน 2553 เวลา:21:53:06 น.
  
ขอบคุณค่ะดิฉันสบายดีมีชีวิตกับลูกไปซื้อของไปห้างไปวัดไปไหนก็ได้ทีเรามีความสุขค่ะชอบเล่นเนทค่ะ
มีเวลาว่างสำหรับตัวเองเยอะ
อย่างน้อยทั้งคุณและดิฉันก็มีลูกดี คิดบวกค่ะอย่างน้อยก็ยังมีสิ่งดีๆในชีวิต
ดิฉันก็มีจิตตกบ้างแต่ต้องรีบอยู่กับปัจจุบันสวดอิติปิโสสักพักทุกข์ก็คลายค่ะทุกข์มีเกิดได้ก็ดับได้ค่ะ
ที่สำคัญอย่าเอาความคิดจมแช่กับเรื่องสามีค่ะมันจะฟุ้งค่ะ
เค้าจะไปไหนก็เรื่องของเค้าอย่าไปคิดต่อเลยค่สร้างความทุกข์ให้ตัวเองเปล่าๆ
ดิฉันคิดว่าคณคงจะอายุ50แล้ว เหลือเวลาอีกไม่กี่ปีเองนะคะถ้าเราจะมีอายุถึงแปดสิบก็เหลือเวลาอีกสามสิบถึงสี่สิบปีเอง
ใช้เวลาที่เหลือให้มีความสุขเถอะค่ะทำบุญเยอะๆ
แผ่เมตตาให้เค้าไปอโหสิกรรมให้เค้าไปเพราะอย่างน้อยเค้าคงมีความดีอยู่บ้างใจเราก็ไม่ต้องผูกพยาบาทเค้าและก็หาความสุขใส่ตัวไปเที่ยวบ้าง
ที่สำคัญมีสติกับปัจจุบันค่ะใจไม่ไปคิดเรื่องสามีแค่นี้ทุกข์ก็น้อยลงแล้วนะคะดิฉันทำมาแล้วค่ะ
อยากให้คุณหายทุกข์ในเร็ววันนะคะ
โดย: ธรรมะ IP: 58.9.70.188 วันที่: 27 มิถุนายน 2553 เวลา:7:09:22 น.
  
ถึง คุณดอกหญ้าคะ
สบายดีคะ ขอบคุณคุณดอกหญ้าค่ะ ขอให้คุณพบความสุขอย่างที่หวังคะ ทุกอย่างอยู่ที่ใจจริงๆค่ะ ตอนนี้ดิฉันก็กำลังทำใจเช่นกัน
เอาสติเป็นที่ตั้งค่ะ ฟุ้งเป็นพักๆค่ะแต่พยายามตั้งสติดีๆ ไปเที่ยวมา2วัน ก็โอเคค่ะถ้าไม่คิดมาก สามีก็ปรกติค่ะไม่มีอาการอะไร อาจเพราะเรื่องเพิ่งเกิดมาแค่หนึ่งเดือนเขารู้ว่าเราจับตาดูอยู่ เราพยายามไม่คิด แต่เป็นธรรมดาค่ะสติเสียเป็นพักๆ ทนไม่ได้ ก็ถามสักหน่อย เขาก็ตอบค่ะแต่ไม่ค่อยเต็มใจ
เพิ่งเมื่อวานค่ะเด็กคนนั้นโทรมาหา ต่อว่าว่าไม่สนใจเขาไม่แคร์เขาเลย ดิฉันอยู่ด้วยเลยไม่ค่อยกล้าพูดมังคะ ฟังนิ่งๆ ก็ดูกันต่อไปค่ะ แต่ดิฉันคิดว่าถ้ารู้แน่ว่าเขาไม่เลิกคบกัน ดิฉันจะปล่อยเขาไปค่ะ เขาต้องเรียนรู้ว่าเมื่อไม่มีดิฉันความรู้สึกเป็นอย่างไร ดิฉันทนไม่ได้ค่ะถ้าไม่มีความรัก และความผูกพันกัน อยู่ด้วยกันก็รังแต่จะทำให้เจ็บหัวใจไปเปล่าๆ พาลเป็นโรคไปเปล่า แต่ขอเวลาสักพัก
ตอนนี้งานเริ่มเยอะอีกแล้ว มีออกไปต่างจังหวัดด้วยไม่รู้จะเป็นอย่างไร ตอนนี้รอดูสถานการณ์ค่ะ จะพยามเชื่อใจอีกสักครั้ง แต่คิดว่ายาก......
ขอให้คุณ ดอกหญ้าโชคดีนะคะ จะคอยเป็นกำลังใจให้คุณ และตัวเองด้วยคะ
โดย: ใจหายไปแล้ว IP: 10.9.0.128, 58.137.99.202 วันที่: 29 มิถุนายน 2553 เวลา:13:00:57 น.
  
คุณใจหายไปแล้วคะ คนของคุณทำไมคล้ายคนของดิฉันจังเลย เรารู้ว่าเขายังแอบติดต่อกันอยู่แน่ ๆ แต่ปากแข็งพูดว่าเลิกแล้ว ขอให้เชื่อ ดิฉันจะเชื่อดีไหมนี่ ขอให้รู้ชัด ๆว่ายังเลิกไม่ได้ เราก็คงต้องจบ บางเวลาก็เศร้าอยู่คนเดียว เดี่๋ยวนี้ยังแอบร้องไห้ อาศัยเวลาขับรถไปทำงานไม่มีใครรู้ไม่มีใครเห็นดี พอได้ระบายบ้าง ใจไม่อยากอยู่แบบซ้ำซาก คงจะต้องปลงซะทีนะคะ อย่างคุณธรรมะบอกคะ ในเมื่อไม่มีความผูกพันธ์กันแล้วก็แล้วกันไป เราเองก็มีศักดิ์ศรีนะคะ เราต้องพยายามอยู่คนเดียวให้ได้คะ คุณเองก็ทำใจดี ๆ นะคะยังมีดิฉันเป็นเพื่อนอยู่ คิดว่าน่าจะเป็นพี่ด้วยซ้ำ ขอให้พระคุ้มครองคุณและลูก ๆ นะคะ
โดย: ดอกหญ้า IP: 222.123.51.26 วันที่: 29 มิถุนายน 2553 เวลา:21:20:58 น.
  
ถึง คุณดอกหญ้าคะ

พอได้ระบายแล้วดีขึ้นค่ะ ลูกๆ บอกว่าแม่ไม่ต้องทน หาใหม่เลย อย่างแม่ 10 คนยังได้ โดยเฉพาะ europe ไม่ต้องไปแคร์พ่อเลย ปล่อยให้เหงาตาย ยังไงหนูก็เลือกอยู่กับแม่ ดิฉันโชคดี มีลูกเป็นเพื่อน นั่นแหละดี ดิฉันฟังแล้วไมสบายใจ ต้องสอนกันยกใหญ่ว่า พ่อมีพระคุณต่อเราขนาดไหน คนเราทุกคนต้องรักพ่อ ยาวค่ะ เรื่องนี้เป็นเรื่อง sensitive ระหว่างคน 2 คน ในชีวิตคู่ ในอนาคต หนูจะเข้าใจเอง เขาเชื่อคะ เขาบอกว่ารักพ่อมาก แต่ก็เสียใจ ที่พ่อทำแบบนี้ ดิฉันไม่ได้บอกลูกนะคะ ย่าเป็นคนบอกให้หลานต่อว่าพ่อ แต่ดิฉันห้ามไว้ เพราะ อ่านมาเยอะว่าจะทำให้มีปํญหากับเด็ก สอนลูกให้รักพ่อมากๆ เพราะถ้าไม่มีพ่อเรามีปัญหาแน่นอน ทุกเรื่องค่ะ สังคม โรงเรียน จิตใจ ดิฉันยอมเจ็บคนเดียวดีกว่า เลยทำไม่รู้ไม่ชี้ สนุกสนานเวลาเราอยู่ด้วยกัน แต่พอลูกไม่อยู่ก็เฉยๆ พยามยามเอาใจนะคะ แต่ก็ขึ้นเป็นพักๆ เขาทราบคะ แต่ไม่พูดอะไร เพราะเขาบอกว่าฉันมันทำชั่วไปเอง คงไม่มีสิทธิมาว่าเธอได้

ดิฉันขอร้องให้เขาหยุด เขาบอกก็คงได้แค่นี้ มันเป็นไปไม่ได้ ดิฉันให้เวลาบอกเขาว่าให้ถามใจตัวเองว่ารู้สึกอย่างไรถ้าต้องการเขา บอกมาฉันจะไป เขาบอกไม่ได้ขนาดนั้น แต่ดิฉันบอกว่าถ้าไม่มีความรัก และซื่อสัตย์เราคงอยู่ด้วยกันไม่ได้ เธอชอบให้ฉันสติเสียหรื่อไง งานการทำไม่รู้เรื่อง เพราะเรื่องของเธอ จิตใจเป็นอย่างไรรู้ไหม เขาบอกรู้ขอโทษ ดิฉันเลยหยุดพูดค่ะ เพราะถ้าพูดจะยาว

บอกตรงๆว่าทำใจอยู่คะ เวลาคงช่วยรักษาแผลใจ

ยังไงก็เป็นกำลังใจให้คุณดอกหญ้าตลอดไปค่ะ


โดย: ใจหายไปแล้ว IP: 10.9.0.128, 58.137.99.202 วันที่: 30 มิถุนายน 2553 เวลา:17:15:32 น.
  
คุณใจหายไปแล้วคะ ต้องขอยืมคำแนะนำของคุณธรรมะท่ีแนะนำไว้ว่า เขาจะไปไหน ทำอะไรก็ปล่อยเขา อโหสิให้พวกเขา เราจะได้มีความสุข อย่างน้อยลูกเราก็เป็นคนดี มีเพื่อนคนหนึ่งเล่าให้ดิฉันฟังว่า เราโชดดีที่มีลูกดี เขาเองมีลูกไม่ดี มันเจ็บปวดมากกว่าสามีคะ เพราะสามียังเป็นคนอื่น แต่ถ้าเป็นลูกนี่ซิจะยิ่งกว่านี้ เชื่อเถอะคะ พยายามหักใจนะคะ ดิฉันเองก็สภาพเดียวกับคุณนั่นแหละคะ หนักกว่าด้วย เวลานี้ต้องหาเงินมาใช้หนี้แทนเขาด้วยที่เขาเอาไปทุ่มเทให้พวกมัน ดิฉันก็ต้องทำ และต้องหักห้ามใจในเวลาเดียวกัน ขอบอกตรงๆ ว่ายังไม่หายเสียใจหรอกคะ ยังร้องไห้คนเดียวในรถทุกวัน พอถึงบ้านก็หยุุด เพื่อนบอกว่าให้สวดพระไตรปิฎก จะทำให้เราดีขึ้น หนทางจะสว่างขึ้นคะ ลองดูนะคะ ดิฉันก็ทำตามที่บอกได้สักพักแล้วคะ ดิฉันจะเป็นเพื่อนที่ดีของคุณนะคะ แล้วยังมีคุณธรรมะอีกคนที่มีความหวังดีให้เรานะคะ
โดย: ดอกหญ้า IP: 114.128.51.10 วันที่: 30 มิถุนายน 2553 เวลา:19:47:12 น.
  
ไปต่างจังหวัดมาหลายวันค่ะ
ไปไหว้พระอาจารย์มั่นที่สกลนครมาค่ะ
เอาบุญมาฝากคุณดอกหญ้าและคุณใจหายค่ะ
ขอให้พระคุ้มครองผ่านทุกข์ไปได้ในเร็ววัน
คุณดอกหญ้าคะอย่าคิดปรุงแต่งสิคะ
ยิ่งคิดว่าทำไม ทำไมจะยิ่งเสียใจค่ะ
ถ้าจิดเริ่มคิดต้องรีบมีสติอยู่กับปัจจุบันค่ะ
ใช้ท่องพุทโธเลยค่ะ
การมีสติอยู่กับปัจจุบันจะทำให้เราคิดเรื่องสามีน้อยลง
สักพักในวันนึงเราอาจไม่คิดเรื่องของเค้าเลยจะทำให้ทุกข์น้อยลงค่ะ
และก็พิจารณาเรื่องอนิจจังทุกขังอนัตตาค่ะทุกสิ่งทุกอย่างมีเปลี่ยนแปลงบังคับไม่ได้ถ้าเราไปบังคับจะเกิดทุกข์ค่ะ
โดย: ธรรมะ IP: 58.11.59.200 วันที่: 2 กรกฎาคม 2553 เวลา:9:28:57 น.
  
ตอนนี้เราต้องการจะหย่าเพื่อให้เขาเป็นผัวเมียกันอย่างถูกต้องตามกฎหมายแต่มันไม่ยอมคุยเรื่องหย่างทำเฉยทุกครั้งที่เราพูดแต่พฤติกรรมก็อยู่กันอย่างเปิดเผยกับเมียน้อยที่บ้านพักที่ทำงานเวลาลูกต้องการเงินก็แวะเอามาให้ที่บ้านแต่ไม่มองหน้าเราแม้แต่น้อยเราไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดีในเมื่อเขาไม่มีเราอยู่ในสายตาแล้วก็น่าจะหย่าให้มันเสร็จแล้วไปยกย่องคนใหม่ที่ว่าดีทุกอย่างแต่เขาไม่ยอมคุยเราจะทำอย่างไรดีตอนนี้เรื่องเงินก็มีปัญหากับลูก
โดย: คนถูกทิ้ง IP: 125.26.162.201 วันที่: 3 กรกฎาคม 2553 เวลา:9:15:36 น.
  
คุณคนถูกทิ้งคะ
ลองคิดผลดีผลเสียนะคะว่าหย่ากับไม่หย่า
บางคนว่าหย่ากันเหมือนเจ็บครั้งเดียวต่อไปก็ไม่เจ็บอีกเลยเพราะไม่ผูกพันกันแล้วแต่เรื่องลูกต้องคิดให้ดีๆนะคะ
กับไม่หย่าคุณต้องอดทนให้ได้นะคะ
โดย: ธรรมะ IP: 61.90.96.221 วันที่: 4 กรกฎาคม 2553 เวลา:9:44:12 น.
  
พริมเองค่ะ หายไปนานค่ะ มีเรื่องราวผ่านเข้ามาเยอะ หลังจากที่พริมรับทราบจากที่เขาบอกว่ามีอีกคน น่าจะเป็นเพราะมีเพื่อนที่ทำงานไปเห็นเขากับผู้หญิงของเขาที่บางแสนเมื่อปีที่แล้ว เพื่อนไม่กล้าเล่าให้พริมฟัง แฟนพริมคงกลัวว่าพริมจะรู้เรื่องจากคนอื่น เลยมาสารภาพในปีถัดไปมั้ง สรุปคือ เขามีคนนี้ก่อนที่จะมีพริม แล้วมาจีบพริมทีหลัง แล้วแต่งงานกัน ตอนแต่งงานเขาคงไปสารภาพกับผู้หญิงของเขา เพราะในวันแต่งงานผู้หญิงของเขาหลบไปเสียใจอยู่ที่ยุโรป (น่าจะมีฐานะ) พริมไม่ทราบว่าทำไมเขาถึงแต่งงานกับเรา ทั้งที่เขามีแฟนแล้ว เราไม่เคยรู้เรื่องของเขาเลย ถ้าเรารู้เรื่องงานแต่งก็จะไม่เกิดขึ้น (จริง ๆ ) เรามีความสุขกันมาก แต่งได้ปีนึง มีลูกคนแรกเป็นหญิง เขาดูแลลูกทุกอย่าง ตั้งแต่ชงนม อาบน้ำ แต่งตัว เวลาลูกเป็นโคลิก เขาจะอุ้มตั้งแต่ ทุ่มจนถึงตี 5 เดินไปเดินมา ถ้าไม่ออกต่างจังหวัด ก็จะพากันไปเที่ยวในที่ต่าง ๆ มีเวลาให้เสมอถือเป็นพ่อบ้านที่ดีคนหนึ่ง อีก 4 ปี ก็มีลูกชาย เขาก็ไม่เคยเปลี่ยนแปลง ยังเลี้ยงลูกเอง ป้อนข้าว อาบน้ำ เช็ดขี้ เช็ดเยี่ยวฯลฯ ไม่มีพฤติกรรมให้เห็นเลย พริมไว้ใจและเชื่อใจเขามาก อยู่ด้วยกันมา 18 ปี ไม่เคยทำให้พริมและลูกต้องเสียใจเลย เสมอต้นเสมอปลายตลอด แต่ในช่วงเวลานั้น เขาก็มีผู้หญิงคนนี้อยู่ด้วยตลอดนะ แต่เราไม่เคยรู้เรื่องเลย จนวันที่เขาสารภาพ นับตั้งแต่นั้น ครอบครัวเริ่มอึมครึม นอนร้องไห้ทุกคืน เวลานอนเค้าก็คอยปลอบเรา ว่าอย่าคิดมาก ผู้หญิงคนนั้นไม่คิดจะมาแย่ง หรือทำอารัยครอบครัวเราหรอก ให้เชื่อใจเขา และยอมเขา เพราะเขาเป็นแบบนี้ พริมยอมรับว่าพริมทำใจไม่ได้ แต่ตลอดเวลาที่อยู่ด้วยกัน ก็ไม่เคยเห็นผู้หญิงคนนั้นโทรมา หรือก่อกวนพริมเลยนะ พริมรักสามีมาก จึงอยากจะให้รู้ไปเลยว่าจะเอายังงัย พริมไปค้นหาเบอร์ในโทรศัพท์เขา แปลก 2-3 เบอร์ โทรไป จนไปเจอจนได้ และคุยเลย พริมก็บอกเหมือนเมียหนึ่งทั่วไปว่า ให้เลิกกับเขาเถอะ เขามีลูกมีเมียแล้ว ให้เห็นแก่ผู้หญิงด้วยกันฯ ทำนองเนี้ย แต่เรื่องราวมันไม่เหมือนเมียน้อยที่คอยแย่งผัวคนอื่นทั่ว ๆ ไป นะสิ ผู้หญิงคนนี้เล่าว่า เขาคบสมัยเรียน ปวช. ตั้งแต่อายุ 17-18 ปีมั้ง จนแฟนเราได้งานที่กรุงเทพ เขายังอยู่ที่ต่างจังหวัด ก็เลยห่างกัน วันดีคืนดี แฟนเราก็บอกเขาว่าจะแต่งงาน และอ้างเหตุผลต่าง ๆ นานา เขาก็เสียใจนะ แต่เขาก็รักเหมือนกัน ก็ยอมติดต่อกันเรื่อยมา เขาบอกว่า แฟนเราไม่เคยหายไปไหน จะโทรมาหาเสมอ ส่วนมากเขาจะออกไปทำงานต่างจังหวัดเป็นประจำ พริมก็ไม่รู้ อาจจะเป็นไปได้ ที่จะแวะเวียนไปหากันบ้าง ผู้หญิงคนนั้นเขารับสภาพได้ รับได้ทุกเรื่อง คุยกับแฟนพริมได้ทุกเรื่อง แฟนพริมชอบเอารูปครอบครัวไปให้เขาดู เขารู้กระทั่งพริมเคยตกรถมอเตอร์ไซด์ตอนตั้งท้องได้ 7 เดือน เพราะแฟนเราไปเล่าให้เขาฟัง สรุปว่า ผู้หญิงคนนี้รู้ความเป็นไปในครอบครัวทุกเรื่อง เขาบอก ว่าเขาไม่ต้องการอะไร ให้พริมอยู่ในส่วนของพริม เขาก็อยู่ในส่วนของเขา ต่างคนต่างอยู่ เขาไม่มีลูกเพราะ กลัวว่าลูกเกิดมาจะมีปัญหา แล้วเขาก็มีลูกแล้ว คือ ลูกของพริมก็เหมือนลูกของเขา (บางครั้งที่พริมไม่อยู่ แฟนเราจะดูแลลูก เขาจะให้ผู้หญิงคนนี้มาดูลูกของเรา) เขาบอกไม่ต้องคิดอะไร เขาขอแค่ที่เล็ก ๆ เท่านั้น ไม่เรียกร้องอะไร ไม่ต้องการอะไร เพราะเขาโตเป็นสาวขึ้นมาก็เจอแฟนเราเป็นคนแรก ไม่คิดจะไปไหน หรือจะมีใครได้อีก ถึงแฟนเราจะทำเขายังงัย เขาก็ยอม ก็ยังรักอยู่เสมอ เขาพูดทำนองนี้ พริมไม่รู้จะทำยังงัยดี สามีเรา เราก็รักมาก เขาไม่เคยทำให้เสียใจเลย พริมบอกแฟนว่า พริมให้อภัยเขา ยกโทษให้เขา แต่จะให้ยอมรับ พริมยังทำใจไม่ได้ พอเขาสารภาพ มีเวลา ไม่ได้ออกงานที่ต่างจังหวัด ในวันศุกร์จะมาขอพริมไปหาผู้หญิงคนนั้น จะกลับมาวันอาทิตย์ตอนเย็น พริมปวดใจมาก เขาทำอย่างนี้ได้งัย พริมจะส่งข้อความไปหาผู้หญิงของเขา ต่อว่าเขา เป็นเพราะเขาที่ยอมแฟนเราทุกอย่าง เขาตอบว่า เขาไม่คิดมีใคร และไม่เคยโทรมาหาแฟนเราก่อน ตลอดเวลาที่คบกันมา 25 ปี เพิ่งจะไปเที่ยวกันครั้งเดียว ตอนที่เพื่อนเราไปเจอนั่นแหล่ะ เพราะเขารู้ตัวดีว่า เป็นแบบนี้สังคมไม่ยอมรับ เขาเลยเก็บตัว ออกจากสังคมหมด คุณดอยสะเก็ดว่าที่เขาพูดนั่นพอเป็นไปได้มั๊ยคะ คนเรารักกันได้มากขนาดนี้เลยหรอ จะยอมทุกอย่างเลยหรอ แล้วทำไมเราต้องมารับรู้ในเรื่องของเขา 2 คน ณ ตอนนี้ วันเวลามันช่วยเยียวยาได้จริง ๆ เขาทำให้เราชินกับการที่เขามีใครอีกคน พริมทนไม่ได้ พริมเลยนัดเจอกัน 3 คน เขาเป็นผู้หญิงธรรมดา ๆ สายตาที่มองแฟนเรา แสดงถึงความรักที่บริสุทธิ์ใจ รักอย่างจริงใจ อะไรก็ได้ที่แฟนเราต้องการ เป็นอย่างนั้นจริง ๆ ค่ะ จริง ๆ แล้ว พริมไม่โกรธผู้หญิงคนนั้นแล้ว เป็นเพราะผู้ชายที่เห็นแก่ตัวมากกว่า ตอนนี้พริมจะเฉย ๆ เขาจะไปจะมา จะบอกหรือไม่บอก พริมก็เฉยค่ะ แต่ก่อนโทรศัพท์ตลอดเวลา คอยดูว่าจะไปมาไหน มันจะมีประโยชน์อะไรที่ทำร้ายตัวเรา เดี๋ยวนี้ไปต่างจังหวัด ไม่เคยโทรหา เวลาโทรมาก็คุยแต่เรื่องลูกแค่นั้น พริมตัดใจได้แล้วค่ะ พริมบอกเขา ว่ามีเรื่องจะคุยด้วย ตอนที่เขาจะออกไปทำงานต่างจังหวัด เขามาจับหน้า แล้วก็จูบที่หน้าผาก พริมก็เฉย ๆ ค่ะ เขาทำเราเจ็บมาก ที่ผ่านมาพริมไม่ให้เขานอนด้วยเลย ตอนนี้เขาคงรู้แล้วว่าพริมเอาจริง พริมคิดว่าพริมอยู่ได้กับลูกค่ะ แต่ใจพริม พริมรับไม่ได้ถ้าจะมีใครอีกคน ถึงคนคนนั้นจะไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นก็เถอะ เขาไม่เคยรบกวนเงินทองแฟนพริมเลยค่ะ มีปัญหาในครอบครัว ถ้าขอคำปรึกษา ผู้หญิงคนนั้นจะแนะนำให้ตลอด พริมคิดไม่ตกจริง ๆ ว่าชีวิตนี้จะทนสภาพแบบนี้ได้นานมั๊ย ส่วนแฟนพริม พฤติกรรมก็เหมือนเดิมเวลาอยู่ จะพาไปเที่ยว คุยกับลูก ทำกับข้าว แต่พอมีโอกาสเขาก็ไปดูแลทางนั้น ไปที่ที่พาเราไป กินที่ที่เรากิน ฯลฯ คุณดอยสะเก็ดมีความคิดเห็น ช่วยแนะนำด้วยค่ะ ทุกวันนี้นอนคิดทุกคืนเลยค่ะ นี่ไม่ได้ติดต่อกันมาเกือบอาทิตย์แล้ว พริมก็ไม่ติดต่อไปค่ะ พริมอยากดูใจตัวเอง ถ้าไม่มีเขาเราอยู่ได้มั๊ยค่ะ คิดว่ายังงัยคะ ใจพริมไม่อยากรับรู้เรื่องรัยของเขา แต่ก็รักเขามากค่ะ
โดย: พริม IP: 10.20.114.149, 203.146.104.32 วันที่: 8 กรกฎาคม 2553 เวลา:16:08:47 น.
  
พริม Copy เนื้อหาเก่ามาเพื่อต่อเรื่องปัจจุบันค่ะ คุณดอยสะเก็ตคงจำได้นะคะ ตั้งแต่มีเรื่องเกิดขึ้นมา ณ วันนี้ พริมไม่คิดอารัยแล้วค่ะ เราต้องเริ่มต้นที่ตัวเรา เจ็บมันก็เจ็บ แต่ทำมัยเราต้องทำให้ตัวเราเจ็บนานหล่ะ พริมขอให้เขาอย่าเอ่ยหรือพูดเรื่องของผู้หญิงคนนั้นให้เรารับรู้ จะไปหาหรือทำรัยกัน อย่าให้พริมรับรู้ อย่าไปรู้เรื่องของเขาเลย เราดูที่ส่วนดีของเขาพอค่ะ อย่าใส่ใจ อย่าให้ความสำคัญ มาหาเราอยู่กับเรา ก็คุยปกติ แต่ไม่ให้ความสำคัญ เราต้องคิดว่า ลูกไม่ได้ผิดที่ต้องมารับการตัดสินใจของเรา เราต้องอยู่แบบไม่ให้ความสำคัญเขาน่ะค่ะ เขาจะได้รู้ว่า ถ้าไม่มีเขา เราก็อยู่ได้ เดี๋ยวนี้เวลาจะไปหาผู้หญิงของเขา เขาจะพูดอ้อมแอ้ม ว่าขออนุญาติไปหา....นะ พริมก็จะเฉย ๆ แค่พูดเหน็บ ๆ ว่า หน้าที่ของภรรยา พี่ได้ยกหน้าที่นี้ให้คนอื่นทำแล้ว พริมเป็นเพียงแค่แม่ของลูกๆเท่านั้น... อย่าให้พริมต้องรับรู้เรื่องของพี่เลย เดี๋ยวนี้เราจะมีเวลาส่วนตัวของเรามากขึ้นค่ะ จะเห็นสิ่งที่เราไม่เคยมองเลย ว่าโลกมันกว้างใหญ่จริง ๆ มัวแต่ใส่ใจเขา ดูแลเขา ให้ความสนใจเขา เมื่อการตอบแทนที่ได้ เป็นการทำร้ายเรา ก็หยุดการกระทำเหล่านั้นซะ ขอให้ทุกคนหลุดพ้นห่วงกรรม และมีความสุขกับลูกๆ นะ คะ พริมขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนผ่านพ้นวิกฤตินี้ไปให้ได้ค่ะ....พริม
โดย: พริม IP: 10.20.114.149, 203.146.104.32 วันที่: 8 กรกฎาคม 2553 เวลา:16:25:33 น.
  
ถึง คุณดอกหญ้า และ คุณใจหายไปแล้ว
ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้คุณทั้งสองเข้มแข็งนะค่ะ หนูเห็นใจคุณทั้งสองนะค่ะเพราะ 1. อายุของคุณคงรุ่นราวคราวเดียวกันกับแม่ของหนู 2. ประสบจบเจอปัญหาโลกแตกเหมือนกัน แต่ในฐานะเจอปัญหานี้เหมือนกัน หนูก็อยากจะแนะนำให้กำลังใจ ให้ทำใจให้สบายอย่าคิดฟุ่งซ่าน มีสติให้มากๆ เพราะสติมาปัญญาเกิดแน่นอนค่ะ ว่าเราจะตัดสินใจอย่างรัย อย่าคิดว่าเรื่องของเราหนักหนากว่าคนอื่น ให้ลองดูปัญหาของคนอื่นดูบ้างที่หนักหนากว่าเราก็มีเยอะ อย่างเช่นบางคนลูกเกิดมาไม่กี่ขวบเอง หรือเพิ่งคลอด หรือบางคนลูกยังไม่เกิดมาด้วยซ้ำ ผู้หญิงพวกนี้ไม่หนักกว่าคุณอีกเหรอค่ะ ลูกๆของคุณยังโตช่วยเหลือตัวเองได้หมดแล้ว มีหน้าที่การงานทำ สามีถ้ามันไม่รักดีก็ปล่อยมันไปเถอะคะ ขนาดอายุมากหัวสองสีกันแล้วยังไม่มีความคิด ไม่รู้จักผิด ชอบ ชั่ว ดี ก็ช่างมัน เราต้องอยู่ให้ได้เพื่อลูก ให้คิดว่าสามีมันไม่ใช่ของๆ เรา ลูกตะหากค่ะที่เป็นของๆ เราเป็นเลือดเนี้อเชื้อไข ถ้าเราคิดอย่างนี้ได้ และเห็นปัญหาของคนอื่นที่หนักกว่า ที่นี้เราก็จะรู้ว่าปัญหาของเราเป็นเรื่องเล็กน้อยไปเลยหละค่ะ
แล้วอีกเรื่องหนึ่งที่เราต้องทำใจและเป็นสัจจะธรรมชีวิต ผู้ชายที่อยู่ในช่วงอายุ 35-45 ปีขึ้น ส่วนใหญ่ก็จะมีเมียน้อยกันมาก เป็นเพราะอะไรเหรอค่ะ ในส่วนตัวความคิดหนูนะ หนู่คิดว่าช่วงนี้เป็นช่วงวัยที่มีหน้าที่การงานดี มีเงินดี มีบ้าน มีรถขับ ผู้หญิงที่ชอบคิดอะไรสั้นๆ ชอบความสุขสบายมันก็จะเข้ามาเยอะ แต่ปัญหาของหนูมันเกิดขึ้นไวมาก อยู่ในช่วงอายุยังน้อย (เพิ่งเกิดตอนต้นปี ปีนี้อายุ 29 ค่ะ) เมื่อก่อนที่ยังไม่เจอปัญหาหนูก็คิดเหมือนกันว่าพอสามีอายุอยู่ในช่วงนี้ เราคงต้องระวังคอยดูให้ดี ไม่คิดว่าจะเกิดขึ้นเร็วอย่างนี้ รู้สึกแย่มาก เสียใจร้องไห้ฟูมฟาย เจ็บปวดหัวใจเหมือนมีคนเอาเข็มมาทิ้มแทงหัวใจเป็นแสนๆ ล้านๆ เล่ม ถ้าสามารถดูหัวใจตัวเองได้ก็คงจะเห็นว่ามันช้ำเลือดช้ำหนองมากแค่ไหน กับการที่เราถูกคนที่เรารักและไว้ใจมากที่สุดทรยศ แต่พอมาคิดๆ ดูอีกที มันเกิดตอนนี้ก็ดีเหมือนกัน เราจะได้จำเรื่องนี้ไว้เป็นบทเรียนและประสบการณ์คอยดูถึงความเปลี่ยนแปลงในตัวเค้า และทำให้จิตใจเราเข้มแข็งขึ้นเมื่อเจอปัญหาแบบนี้อีกครั้ง แต่หนูจะไม่ให้เค้ามาทำร้ายจิตใจหนูอีก หนูจะไม่ให้โอกาสเค้าเป็นหนที่สองแน่นอน เพราะเคยบอกเค้าแล้วว่าหนูจะให้อภัยเค้าแค่ครั้งนี้ครั้งเดียวนะ ถ้าเกิดขึ้นอีกหนูและลูกจะไปจากชีวิตเค้า ไม่รู้ว่าเวลานั้นมาถึงจริงๆจะทำได้อย่างที่พูดรึปล่าว แต่ก็จะพยายามทำให้ได้เพราะถ้าเรายังให้อภัยเค้าอีก เค้าก้จะติดนิสัยทำกับเราไม่รู้จักจบจักสิ้นซะที


โดย: เจ IP: 58.137.124.125 วันที่: 9 กรกฎาคม 2553 เวลา:15:51:47 น.
  
ถึง คุณดอกหญ้า , คุณใจหายไปแล้ว และ ผู้หญิงทุกๆ คนที่เจอปัญหาแบบนี้เหมือนกัน

สิ่งที่เจ จะแนะนำต่อไปนี้ ขอให้ทุกคนลองทำดูนะค่ะ เพราะมันเป็นสิ่งที่ดี (ไม่รู้ว่าจะเชื่อกันรึปล่าว) พอหลังจากเกิดเรื่องแล้วพี่สาวของเจไปดูดวงให้ (ไพ่) ที่ต่างจังหวัด ส่วนเจทำงานอยู่ที่กรุงเทพฯ เมื่อก่อนที่เจอยู่ที่บ้านก็เคยไปดู เม่นมาก พอจะดูดวงให้ใครเค้าต้องใส่ชุดขาวด้วยนะ (มีครู) พอมีปัญหาเจเลยโทรให้พี่สาวไปดูให้ ให้ดูวันเดือนปีเกิดของเจกับสามี แต่พอพี่สาวไปดูยังไม่ทันบอกอะไรแค่บอกว่ากลุ้มใจเรื่องน้องสาวแค่นั้นแหละเค้าก็พูดมาเป็นฉากๆ เค้าบอกว่าเจกับสามีเป็นคู่เวรคู่กรรม ตัดยังงัยก็ตัดกันไม่ขาด เพราะชาติที่แล้วเราสร้างเวรกับเค้าไว้มาก เค้าอาฆาตแค้นเรามากเค้าไม่ยอมอโหสิให้เรา ชาตินี้เลยต้องมาใช้เวรใช้กรรมร่วมกัน แต่ก็มีวิธีที่จะทำให้เบาบางลงไปได้บ้าง คือ ก่อนนอนให้เราสวดมนต์แผ่เมตตา อุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้เค้า ระบุชื่อ นามสกุลไปด้วยเลย ว่าที่เราได้สร้างเวรสร้างกรรมต่อกันในชาติที่แล้ว ชาตินี้ก็ขออโหสิกรรมให้เราด้วย อย่าสร้างเวรสร้างกรรมต่อกันอีกเลย แต่ถ้าจะให้ดีต้องกรวดน้ำอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลด้วย ถึงแม้ว่าจะไม่เห็นผลทันตาได้ผล 100 % แต่มันก็ทำให้เบาบางลงไปได้บ้าง พูดคุยอะไรก็จะเข้าอกเข้าใจกันมากขึ้น จากปกติเค้าจะชอบมองเราไปในทางที่ไม่ดีมีอคติตลอดจะทำอะไรก็ขวางหูขวางตาไปหมด ถ้าเราทำตรงนี้แล้วอาจจะทำให้เค้าหูตาสว่างมากขั้น ตั้งแต่นั้นมาหนูก็ทำมาเรื่อยๆ จากที่ก่อนนอนไม่เคยสวดมนต์เลย กระทั้งเจอปัญหาก็ลองทำ ไม่รู้เหมือนกันว่าได้ผลมั้ย แต่ที่แน่ๆ ทำแล้วสบายใจดี เพราะเราเชื่อเรื่องเวรเรื่องกรรม เห็นพระท่านว่าการที่คนเราจะมาเจอกัน เป็นพ่อแม่พี่น้อง เป็นสามีกันได้ เพราะชาติที่แล้วเราได้วร้างบุญสร้างกรรมกันมา ชาตินี้จึงมาพบเจอกัน บางคู่ที่เจอปํยหาแล้วตัดใจได้เร็ว เลิกกันเร็ว ก็เพราะเค้าทำเวรทำกรรมกันมาน้อยจึงจากกันได้เร็ว บางคู่ มีเวรกรรมต่อกันมากความอาฆาตแค้มีมาร ถึงเค้าจะทำร้ายเราอย่างไร ทุกข์ใจแสนสาหัสอย่างไร ก็หนีจากกันไปไม่พ้นซะที ทุกข์วันนี้หนูก็ยังทำอยู่แถมอุทิศให้กับผู้หญิงคนนั้นที่เค้าเข้ามาในชีวิตใมเรา เข้ามาในชีวิตครอบครัว(เค้าไม่ได้แนะนำนะ แต่หนู่ทำเอง) ขอให้เค้าตัดใจตัดขาดจากกัน อย่าได้มีใจให้กันเลย อย่ามาทำลายครอบครัวเราให้แตกแยก จะได้ไม่ต้องมีเวรมีกรรมต่อกันอีก
ลองทำกันดูนะคะ และขอเป็นกำลังใจให้ทุกๆ คนค่ะ

โดย: เจ IP: 58.137.124.125 วันที่: 9 กรกฎาคม 2553 เวลา:17:01:18 น.
  
ตอนนี้ค่าใช้จ่ายของลูกเขาก็ไม่รับผิดชอบแล้วเพราะเขาอยุ่ที่อื่นไม่เข้ามาดูแลเขาก็ไม่รู้ว่าเรากับลูกอยู่กันอย่างไรเขาเป็นผู้ชายที่ใจดำมากไม่มาดูดำดูดีลูก ๆ เลยปล่อยให้เราดูแลคนเดียวมีคนมาเล่าให้ฟังว่าเขาบอกว่าเขาจะปล่อยให้เราดูแลลูกคนเดียว เราไม้รู้จะทำอย่างไรดีเพราะลูก ๆเริ่มมีปัญญา
โดย: คนถูกทิ้ง IP: 61.19.66.192 วันที่: 11 กรกฎาคม 2553 เวลา:12:48:38 น.
  
คุณคนถูกทิ้งคะ
คุณสามารถเลี้ยงลูกเองได้ไม๊คะ
ถ้าได้ก็ขอให้คุณเลี้ยงเองเลยค่ะ
ไม่มีประโยชน์ที่จะไปคิดเรื่องความใจดำของเค้า
มันจะเพิ่มทุกข์ตัวเองค่ะ
คิดใหม่นะคะเลิกคิดถึงเค้าเถอะ
ลองอยู่กับตัวเองให้ได้นะคะ
โดย: ธรรมะ IP: 61.90.95.81 วันที่: 11 กรกฎาคม 2553 เวลา:18:47:34 น.
  
ขอคุณธรระมากนะค่ะที่ให้กำลังใจสำหรับค่าใช้จ่ายของลูกเราสามารถทำได้แต่เราแคร์ความรู้สึกของลูกสามคนมากเพราะลูกเราเป็นหญิงหมด สงสารลูกเพราะจากที่เคยร่างเริงตอนนี้ไม่ออกนอกบ้านนอกจากเวลาไปโรงเรียนเราก็ได้แต่พูดปลอบใจว่าถึงพ่อกับแม่จบกันแต่ความเป็นลูกก็ยังเป็นทั้งลูกพ่อและแม่เหมือนนเดิมแต่เราก็ไม่รู้ว่าลูกจะคิดยังไงเพราะไม่ค่อยพูดอะไร เราได้แต่คิดว่าทำไมคนที่ได้ชื่อว่าเป็นพ่อทำไมถึงทำร้ายครอบครัวที่สร้างมาทั้งชีวิตเพื่อคนคนเดียวได้
โดย: คนถูกทิ้ง IP: 61.19.66.185 วันที่: 13 กรกฎาคม 2553 เวลา:7:36:21 น.
  
คุณถูกทิ้งคะ
ดิฉันคิดว่าลูกคงจะเข้าใจค่ะ
เราก็ใช้ชีวิตกับลูกค่ะมีความสุขกับลูกนะคะ
ลูกเกิดจากเรานะคะสามีคือคนอื่นที่มาใช้ชีวิตร่วมกันเท่านั้นแล้ะก็ตามกฎไตรลักษณ์ว่ามีการเปลี่ยนแปลง
ใช้ชีวิตทุกวันให้มีความสุขเถอะค่ะอย่าไปคิดให้ตัวเองทุกข์เลยค่ะชีวิตเป็นของเรานะคะเราเป็นเจ้าของชีวิตเราอย่าให้เค้ามีอิทธิพลกับเรานะคะ
โดย: ธรรมะ IP: 202.58.126.2 วันที่: 13 กรกฎาคม 2553 เวลา:16:45:28 น.
  
ถึงคุณธรรมะ คุณใจหายไปแล้ว คุณเจ คุณพริม คุณคนถุูกทิ้งคะ ดิฉันหายไปหลายวันไม่ได้ไปไหนหรอกคะ ไม่มีโอกาสใช้เครื่องเลย เขาใช้งานและดูหนังตลอดเลย ไม่กล้าขอเขาใช้กลัวเขาจะรู้ด้วย วันนี้เลยบอกเขาว่ามีงานจะทำเขาเลยให้คะ คนที่ไม่เคยประสบปัญหาแบบพวกเรา เขาคงจะไม่รู้หรอกนะคะว่าเป็นอย่างไรมันอึดอัด ไม่มีความสุขเหมือนที่เคยผ่านมา ถึงดิฉันเองยังอยู่ด้วยกันก็อยู่ไปอย่างนั้นแหละ อยู่ทำหน้าที่ไปวัน ๆ คุณ ๆสบายดีไหมคะ เราก็คงต้องปลงและปล่อยวางแล้วหละคะ แต่ถามว่ามีกำลังใจไหมก็คงไม่มีคะ พวกคุณ ๆ ก็ต้องต้อสู้ชีวิตไปอีกนาน ขอให้มุ่งมั่นในการทำความดีต่อไปนะคะ อย่างน้อยก็เหมือนที่คุณธรรมะบอกว่าเพื่อลูกคะ ดิฉันเองก็คงอยู่อีกไม่นานเพราะอายุก็มากแล้วไม้ใกล้ฝั่งเข้าไปทุกที ไม่มีอะไรน่าห่วงอีกแล้ว ขอเป็นกำลังใจให้คุณ ๆ นะคะ ต่อสู้อย่างมีศักดิ์ศรีนะคะ ขออำนาจคุณพระคุณเจ้าคุ้มครองคุณ ๆ ให้โชคดี ฝ่าอุปรรคไปให้ได้นะคะ อย่าเป็นเหมือนดิฉันที่เคยท้อแท้มาแล้ว เมื่อมาได้คุยกับคุณธรรมะ คุณใจหายไปแล้ว ก็มีกำลังใจมากขึ้น เป็นห่วงคุณเจคะ อายุก็ยังน้อย คงจะพอ ๆ กับลูกสาวดิฉัน ก็ต้องมาประสบปัญหาเสียแล้ว ไม่เป็นไรนะคะ เรายังมีทางแก้ไขได้ ใจเย็น ๆ นะคะ
เป็นห่วงทุกคนนะคะ
ดอกหญ้า

โดย: ดอกหญ้า IP: 114.128.126.34 วันที่: 13 กรกฎาคม 2553 เวลา:20:40:45 น.
  
คุณดอกหญ้าคะ
สร้างกำลังใจด้วยตัวเราเองเลยค่ะ
ใช้ชีวิตที่เหลือให้มีความสุขค่ะ
สุขทุกข์อยู่ที่เรานะคะ
โดย: ธรรมะ IP: 58.9.142.29 วันที่: 13 กรกฎาคม 2553 เวลา:22:10:03 น.
  
ถึงคุณธรรมะ คุณดอกหญ้า คุณเจ คุณพริม คุณคนถุูกทิ้ง,
หวังว่าทุกคนคงสบายดีนะคะ อาจไม่สบายกายบ้างแต่ขอให้ปล่อยมันไป อย่างคุณธรรมะ ว่าค่ะเรายิ่งปรุงแต่งยิ่งเจ็บใจตัวเองเปล่าๆ

ตอนนี้ดิฉันใช้ธรรมะ กฏแห่งกรรม และเวลาเป็นตัวช่วยค่ะ
ดิฉันทำอยู่ก่อนแล้วค่ะเรื่องที่คุณเจแนะนำ พระท่านแนะมาคะ ทั้งสองคน วันที่ทราบเรื่อง ดิฉันรู้สึกว่าใช่คงเป็นเวรกรรมที่เราทำกับสามีไว้ เลยกราบเขาที่อกขอโทษ ทั้งที่ทำโดยไม่ตั้งใจและตั้งใจ พร้อมทั้งขออโหสิกรรมจากเขา เขายกให้คะ ดิฉันบอกอโหสิกรรมให้เขาเหมือนกัน รวมทั้งพยามยามให้อภัยทั้งสองคน ตั้งสติอยุ่เสมอ แต่นั่นแหละค่ะมนุษย์ ยังตัดไม่ได้ เลยของขึ้นเป็นพักๆ แต่ตอนนี้ไม่ร้องไห้แล้วค่ะ กลัวลูกรู้ สงสารลูกค่ะ เพราะเขาจะคอยสังเกตเราอยู่ ดิฉันจะพยามยามลืมค่ะ ก็ดีค่ะช่วยได้ สามีพยายามพูดคุยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ดิฉันบอกว่าเราจะผ่านอุปสรรคตรงนี้ไปให้ได้ เคยพูดกับเขาตรงๆ ว่าถ้าอยากอยู่กับเขา ก็ไปจากฉันได้เลย บอกมา เพราะฉันทนให้เธอแอบมีเขาไม่ได้ ไม่ยอม ถ้าจะมีต้องคนเดียวเท่านั้น เขาบอก ฉันไม่มีวันเลือกเด็กนั่นแน่นอน ถ้าเธอสบายใจอยากแยกกันอยู่ ก็ตามใจแต่ยืนยันว่าไม่มีวันไปอยู่กับเด็กนั่นแน่นอน ไม่มีทาง ดิฉันเชื่อว่าเขาพูดจริงค่ะ แต่แน่นอนถ้าเราผลักเขาออกไปจากบ้าน เขาเป็นผู้ชายไม่มีทางทนได้ หนทางเปิดสำหรับคนอื่นแน่นอน เลยคิดว่าถ้าถามใจเรายังรักเขาอยู่ อีกทั้งเป็นพ่อของลูก เราไม่ต้องการให้ลูกมีปัญหาแน่นอน เลยบอกว่าให้เขาอยู่ในบ้าน ดีกว่า เขาสัญญาว่าคงไม่มีทาง เกิดเรื่องขึ้นอีกแน่นอน สำหรับผู้หญิงคนนี้ แต่ดิฉันไม่เชื่อค่ะ แต่ไม่พูดนะคะ เฉยๆ การเฉยทำให้เขาเกรงใจเราค่ะ ถ้าพูดมาก หรือร้องให้ มันดูทำให้เราไร้เหตุผล เขาว่าเราได้คะ

ตอนนี้สวดมนต์ทุกวัน ก็หวังว่าชีวิตคงดีขึ้น
สวดเผื่อทุกคนด้วยคะจะได้มีความสุขมากขึ้น

รักเพื่อนๆ และพี่ๆ น้องๆ ทุกคนค่ะ ขอขอบคุณทุกคนเราเหมือนเพื่อนแท้ยามยาก แม้ไม่เคยพบก็มีความรู้สึกผูกพันค่ะ

โดย: ใจหายไปแล้ว IP: 10.9.0.128, 58.137.99.202 วันที่: 15 กรกฎาคม 2553 เวลา:11:54:12 น.
  
คุณใจหายไปแล้วเข้ามาพูดคุยกันบ่อยๆก็ดีนะคะ
เหมือนเพื่อนกันคอยปลอบกัน
จิตตกก็ภาวนาเยอะๆให้อยู่กับปัจจุบัน
เดี๋ยวก็เข้มแข็งแล้วค่ะ
ถ้าเราผ่านเรื่องนี้ไปได้รับรองเรื่องอื่นผ่านเข้ามาเป็นเรื่องจิ๊บๆเลยค่ะ
เข้มแข็งเข้าไว้ค่ะ
อย่ายึดติดว่าเป็นของเราเท่านี้ก็รู้สึกโล่งแล้วค่ะ
คิดบวกค่ะเรามีเวลาอยู่กับลูกมากขึ้นเล่นเนทมากขึ้น
ไม่ต้องดูแลเค้าแล้ว
โดย: ธรรมะ IP: 202.58.126.2 วันที่: 15 กรกฎาคม 2553 เวลา:14:21:13 น.
  
ขอบคุณทุกกำลังใจที่มอบให้นะค่ะเราจะเข้มแข็งเพื่อลูกเพราะเขาคือกำลังใจที่ดีที่สุดของเราเขาเป็นสิ่งเดียวที่เราเหลืออยู่สำหรับสามีเมื่อเขาจากเราไปก็เปรียบเหมือนคนอื่น สำหรับการเริ่มต้นชีวิตใหม่กับเขาคงไม่มีเพราะความรู้สึกดี ๆมันไม่เหลืออีกแล้วเรากับเขาเหมือนคนแปลกหน้าเหมือนคนอื่น
โดย: คนถูกทิ้ง IP: 125.26.167.10 วันที่: 16 กรกฎาคม 2553 เวลา:13:19:12 น.
  
อ่านเรื่องของทุกๆท่าน แล้วทำให้รู้สึกว่าเป็นปัญหาของสังคมไทยที่มากขึ้นเรื่อยๆ และกฏหมายครอบครัวบ้านเราอ่อนแอมาก ดิฉันก็เป็นผู้หนึ่งที่ประสบปัญหาเช่นกัน ความรัก ความสุขในครอบครัวถูกทำลายลงด้วยความมักมากในกามของผู้ชายคนเดียว ถ้าสมาชิกท่านใดที่อายุยังน้อยและถูกสามีนอกใจ ถ้าคุณไม่ต้องพึ่งเขาเรื่องเงิน ขอสนับสนุนให้หย่าขาดจากกันค่ะ อย่าคิดว่าต้องรักษาไว้ ทำเพื่อลูก ลูกโตขึ้นเขาจะเข้าใจเองค่ะ หวังในอนาคตว่าเขาจะกลับตัวกลับใจ มันเป็นไปไม่ได้และคุณจะผิดหวังอย่างมากถ้าเกิดขึ้นอีกในอนาคต ในวันที่คุณอายุมากและต้องพึ่งเขาเรื่องเงินทอง คนที่เป็นแม่ทุกคนขอให้ใส่ใจลูกให้มาก อย่าตามใจเขาจนเสียคน เราต้องช่วยกันสั่งสอนอบรมลูกที่เป็นผู้ชายอย่าให้เขาทำตัวเหมือนพ่อเขา มันมีแต่ลงนรกอย่างเดียวค่ะ และเป็นการสร้างกรรมหนักให้แก่ผู้อื่นด้วย แนะนำทุกท่านให้อ่าน web ลานธรรม หรือ web คุณโจโจ้ หรือคุณดังตฤน ดิฉันประสบกับตัวเองและได้ฟื้นจิตใจขึ้นมามาก ไม่ต้องไปพึ่งหมอจิตแพทย์เสียเงินแพงๆ ทั้งหลาย อยู่กับธรรมะ ดูจิตของตัวเองดีที่สุดค่ะ ดิฉันขอเล่าเรื่องของตัวเองเพื่อเป็นอุทาหรณ์สำหรับทุกๆท่าน

ดิฉันจบปริญญาโทเมืองนอก หน้าตาจัดว่าสวยสมัยเด็กๆ เป็นคนดังของมหาลัย ตอนนี้อายุเกือบ 50 ปีแล้วค่ะ แต่ก็ยังดูดีค่ะ ถ้าเทียบกับคนรุ่นเดียวกัน เราต้องชมตัวเองไม่ต้องรอให้คนอื่นชมค่ะ ตอนยังสาวมีผู้ชายเข้ามาจีบหลายคนแต่ไม่สนใจ ดิฉันสนใจเรื่องเรียนอย่างเดียว หวังจะทำงานได้เงินเดือนสูงๆ เลี้ยงดูพ่อแม่ ดิฉันไม่เคยคิดที่จะแต่งงานเนื่องจากรู้ว่าผู้ชายไทยไม่มีความรับผิดชอบ ผู้หญิงขายตัวก็มาก สังคมไทยยอมรับกับเรื่องแบบนี้ได้แถมเดี๋ยวนี้ยังเปลี่ยนคำว่าชู้เป้นกิ๊กอีก

แต่แล้ววันนึงกรรมก็มาถึง สามีมีการศึกษาดีเรียนเมืองนอกตั้งแล็กๆ ไม่ใช่คนหน้าตาดีแต่จิตใจดี (ในอดีต) ฐานะทางสังคมดี ครอบครัวอยู่ในธรรมะ เป็นคนพาครอบครัวเข้าวิปัสสนากรรมฐาน เป็นลูกโยคี เราคบกันมา 3 ปีก่อนแต่งงาน ดิฉันคิดว่าคนที่มีการศึกษาดี อยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ดีจะไม่ประพฤติชั่ว ซึ่งดิฉันคิดผิด เรามีลูกด้วยกัน 2 คน สามีกลับมาอยู่เมืองไทยเมื่อเรียนจบแล้ว มีเพื่อนไม่เยอะ คบกันมาตั้งแต่เด็กๆ แต่ชอบเที่ยวกลางคืน หลังจากแต่งงานมาได้ 6 ปีนิสัยก็เริ่มออกเขาเป็นคนฟุ่มเฟือยมากและเริ่มเห็นแก่ตัว ค่าใช้จ่ายในบ้านก็เริ่มที่จะไม่ให้ ดิฉันทำงานหาเลี้ยงลูกเอง สนุกสนานเฮฮากับเพื่อนกลางคืนอยู่เรื่อย จับได้ว่าไปติดผู้หญิงตามผับที่ไปเที่ยว ผู้หญิงคนนั้นทำงานสายการบินเดียวกัน แต่ตอนหลังผู้หญิงเลิกกับเขาไปยุ่งกับคนอื่น เขาไม่ยอมรับผิด และหาว่าดิฉันคิดไปเอง ก็แยกกันอยู่ช่วงนึงแต่ลูกทั้ง 2 คนติดพ่อมากคนโตตอนนั้น 6 ขวบ คนเล็ก 2 ขวบ ในที่สุดคุณแม่ของเขาก็มาไกล่เกลี่ยให้ดีกัน ให้เห็นแก่ลูก ดิฉันเห็นแก่ลูกและคิดว่าเขาคงจะสำนึกผิดกลับตัวกลับใจ เขาก็ไปเข้าวิปัสสนากรรมฐานคอร์ส 7 วันและ 15 วัน 2-3 ครั้ง ชีวิตครอบครัวก็เป็นปกติสุขเรื่อยมา ระยะ 3-4 ปีหลังก้เริ่มมีปัญหากันเรื่องเงิน เงินที่หามาได้ส่วนใหญ่เขาใช้คนเดียว แต่งงานมา 20 ปีไม่เคยคิดที่จะเก็บเงินวางแผนอนาคตของครอบครัวเลย กับดิฉันเขาไม่เคยให้ไม่ว่าจะเป็นวันเกิด วันครบรอบแต่งงาน ดิฉันก็นึกแต่ว่าไม่เป็นไรเราหาเลี้ยงตัวเองได้ แต่กับเพื่อนฝูงของเขาเขาเลี้ยงไม่อั้น ใช้เงินซื้อของ RC เป็นหนี้บัตรเครดิตหลายแสน เขาก็ไม่สนใจค่ะ ดิฉันตกงานเมื่อปีที่แล้ว ผิดหวังจากเรื่องงานมาก ก็เริ่มฟังพระอาจารย์ปราโมชให้ดูจิต ทุกครั้งที่พี่ชายเขาซึ่งเป็นหมอมาอยู่เมืองไทย เขาจะออกไปเที่ยวกลางคืนทุกคืน และกับเพื่อนฝูงของเขา พอเราเอ่ยปาก ก็เริ่มมีปากเสียงกันมากขึ้นเรื่อยๆ บางวันกลับมาตี 4 ดิฉันต่อว่า เขาก็ไม่ฟังยิ่งเที่ยวหนักขึ้นไปอีก พี่ชายเขาหย่ากับภรรยาไปนานแล้วก็คงยุกันให้ใช้ชีวิตเพลย์บอย เราทนได้ก็ทนไป ค่าใช้จ่ายในบ้านเขายังคงรับผิดชอบอยู่เนื่องจากอยู่ในบ้านของคุณแม่เขา แต่ไม่เคยให้ค่าใช้จ่ายส่วนตัวดิฉันทั้งๆที่รู้ว่าดิฉันไม่มีรายได้ด้วยความเคยชินเนื่องจากไม่เคยให้ทั้งๆที่ก่อนแต่งงานตกลงกันไว้แล้ว ไม่ว่าจะเป็นเรื่องเงินทอง การทะเลาะกันต้องปรับความเข้าใจกัน ไม่เคยทำตามนั้นเลยค่ะ เขาเป็นคนเอาแต่ใจตัวเองมาก ถูกเลี้ยงมาอย่างสปอยล์ ทะเลาะกันทุกครั้งไม่เคยพูดคุยปรับความเข้าใจกันเลย เขาจะหนีปัญหาตลอด รอให้เวลามันผ่านไปเอง คนที่ทำงานเขาเกือบทุกคนมาชมเขากับดิฉันทั้งนั้นว่าดิฉันโชคดี เขาเป็น Family man ไม่มีเรื่องเสียๆ ในที่ทำงานเลย เขาชอบไปเล่าในที่ทำงานเขาชื่นชมดิฉันให้คนอื่นฟัง มันเป็นการสร้างภาพให้เขาดูดีค่ะดูเป็น family man เขามีตำแหน่งหน้าที่การงานดี ถ้าใครรู้จักเขาจะไม่มีทางเชื่อเลยว่าเขาร้ายกับคนใกล้ตัวเขาได้ถึงขนาดนี้ ดูภายนอกเป็นคนสุภาพ อ่อนน้อม เอาใจทุกคน สนุกสนานเฮฮา เป็นกรรมของดิฉันเองค่ะ เมื่อ 2-3 เดือนก่อนดิฉันจับได้ว่าเขาไปเที่ยวผู้หญิงอยู่บ่อยๆ มีหลักฐานแต่ก็ไม่ยอมรับ โกหกไปหน้าด้านๆ พอต่อว่าทะเลาะกันก็ท้าไปหย่าเลย ดิฉันเกิดอุบัติเหตุแขนขวาหักเข้าเฝือกช่วงนั้นไม่มีคนช่วยทำงานบ้าน เขายังไม่เคยมาดูแลเลยว่าดิฉันจะอยู่กินอย่างไร ลูกจะอยู่กันอย่างไร พอต่อว่าเข้าเขาก็เกือบจะทำร้ายดิฉันทั้งที่แขนดิฉันเข้าเฝือกอยู่ ก่อนหน้านั้นหลายปีเขาเคยผลักดิฉันตกบันไดมาหลายขั้นแต่ก็ไม่ได้บาดเจ็บมาก เร็วๆ นี้เขาก็ยังพูดอีกว่าเขาไม่เคยไปประพฤติชั่วอย่างที่ดิฉันกล่าวหาเลย ใจของเขาก็ยังรักยังห่วงครอบครัวเหมือนเดิม เมื่อวานนี้ดิฉันก็จับเขาได้ในขณะที่เดินออกมาจากอาบอบนวด ในโรงแรมม่านรูด ดิฉันให้เขาหยุดรถมาคุยกันซึ่งหน้าเขาไม่ทำและยังพูดโกหกได้อย่างเหลือเชื่อว่าเป็นสถานที่นวดเฉยๆ ไม่มีอะไร ไม่มีความละอายรู้สึกผิดอะไรเลย คงจะทำเป็นอาจิณ ไม่สนใจด้วยว่าดิฉันจะรู้สึกอย่างไรมานานแล้ว ทำอะไรไปไม่เคยคิดว่าบาปกรรมมันจะตกกับลูก ลูกคนเล็กดิฉันเป็นผู้หญิงอายุ 16 แล้วค่ะ ถ้าเป็นแต่ก่อนอาจจะทำใจไม่ได้ แต่เดี๋ยวนี้ก็ดีขึ้นเยอะแล้ว ยังคงมีความโกรธเกลียด อาฆาตแค้น พยาบาท บ้าง แต่ปัจจุบันนี้ก็ลดลงไปมากแล้ว เขาก็เป็นแค่คนที่เกิดมาใช้กรรมร่วมกับเรา ความเป็นมนุษย์ไม่มีเหลือเพราะเขาทำตัวเขาเหมือนสัตว์เดรัจฉานเอง มาแค่เป็นทางผ่านเท่านั้น อนิจจังไหมคะ คนที่เคยอยู่ในศีลในธรรม กินเหล้ากินเบียร์เที่ยวทุกวัน จิตเสื่อมมาก ลงเหวได้ถึงขนาดนี้ เพื่อนที่อยุ่ในศีลในธรรมเขาออกห่างค่ะ แวดล้อมเขาก็เป็นคนประเภทเดียวกันแถมมีพี่ชายให้ท้ายอีก

เราต้องยอมรับที่จะเผชิญในชาตินี้ไม่ต้องดิ้น ใช้กรรมไปจะได้ไม่ต้องมาเจอกันอีก ดิฉันแยกกันอยู่มาหลายเดือนแล้วค่ะแต่ยังอยู่ในบ้านเดียวกันสงสารลูก ถ้าดิฉันฟ้องหย่าก็ไม่มีทางได้ค่าเลี้ยงดูจากเขาหรอกค่ะ ขนาดอยู่ด้วยกันตอนรักกันดีเขายังไม่เคยให้เลยค่ะ กฎหมายไทยจะยอมรับว่าผู้ชายทำผิดต่อเมื่อมีรูปร่วมรักกันบนเตียงเท่านั้นและต้องทำเป็นอาจิณด้วย ดูซิคะว่าเข้าข้างผู้ชายขนาดไหน ดิฉันเชื่อว่าเขาต้องชดใช้กรรมที่เขาทำแน่นอน เดี๋ยวนี้กรรมติดจรวดค่ะ ได้เห็นกันในชาตินี้ นรกเตรียมที่ไว้ให้แล้วสำหรับคนที่ผิดศีลข้อ 3

ขอให้ทุกท่านที่เผชิญปัญหาชีวิต สวดมนต์ยอดพระกัณฑ์ไตรปิฏก และแผ่เมตตาให้ตัวเอง กรวดน้ำตัดเวรตัดกรรมกับคนเลวๆ พวกนี้ทุกวัน ชีวิตของคุณจะดีขึ้นค่ะ ไม่ใช่ให้เขากลับมาหาคุณนะคะ คุณจะทำใจได้มากขึ้น เข้มแข็งขึ้นค่ะ ตั้งแต่เกิดเรื่องดิฉันไม่เคยร้องไห้เลย มีแต่ความโกรธและเกลียดเท่านั้น ท่านใดที่มีลูกคุณต้องเป็นเสาหลักให้ลูกค่ะ สร้างบุญกุศลโดยทางธรรมะที่ถูกต้องจะเป็นเกราะแก้วคุ้มกันให้ลูกค่ะ แนะนำเข้าไปใน web ที่กล่าวถึงข้างบนค่ะคุณจะมีเพื่อนที่ชี้แนะแนวทางเต็มไปหมด โดยที่เขาไม่ได้มาหวังอะไรจากคุณเลย อย่าไปหวังให้สามีกลับตัวกลับใจ กลับมาหาเรา จะไปให้คนเลวๆ พวกนี้กลับมาทำไมคะ เมื่อเขาไม่เคยเห็นคุณค่าของเราทำร้ายเราได้ถึงขนาดนี้ เราจะไปดูแลเขาทำไมกัน จะเอาโรคมาให้เราวันไหนเราไม่รู้ โรคที่ไม่ได้ติดต่อทางเพศสัมพันธ์ก็มีเยอะ เช่นไวรัสบี ติดได้ทางน้ำและอาหารค่ะ ทั้งครอบครัวจะเสี่ยงติดโรคไปด้วย คนพวกนี้จะรู้สึกตัวได้เมื่อแก่ หรือเจ็บหนักๆ เท่านั้นค่ะ อย่าไปดูแลนะคะนึกถึงตอนที่เขาทำร้ายเราไว้ค่ะ เราทำดีกับเขามามากพอแล้ว จะบอกว่าไม่มีเมตตาก็ไม่แน่ใจค่ะเพราะดิฉันยังไม่ได้ศึกษาธรรมะพอที่จะบอกได้ รู้แต่ว่าพระพุทธเจ้าท่านตรัสให้เราหลีกเลี่ยงคนพาลค่ะ คุณอโหสิกรรมให้กับคนชั่วไม่มีความสำนึกผิด ไม่ได้ผลหรอกค่ะ ไม่ได้บุญด้วย ศาสนาคริสต์เขาก็กล่าวไว้แบบเดียวกัน เอาเวลาให้กับตัวเองรักตัวเองให้มากทำบุญให้กับตัวเองให้มาก เข้มแข็งสู้ต่อไปค่ะ ดูแลลูกให้ดี ขอเป็นกำลังใจให้กับทุกๆ คน
โดย: คนถูกทรยศ IP: 124.120.216.27 วันที่: 20 กรกฎาคม 2553 เวลา:20:06:09 น.
  
เพื่อนๆพี่ๆน้องๆเป็นไงบ้างคะ
ไปทำบุญกันนะคะ
เรื่องราวในชีวิตผ่านมาแล้วก็ผ่านไป

อย่ายึดว่าเค้าเป็นของเรานะคะ
ทุกข์จะลดน้อยลงตามลำดับค่ะ
โดย: ธรรมะ IP: 58.9.71.50 วันที่: 27 กรกฎาคม 2553 เวลา:9:22:37 น.
  
ถึง คนถูกทรยศค่ะ
พริมขอเอาใจช่วยนะคะ ให้รอดพ้นจากบ่วงกรรมนี้ให้เร็วที่สุด อย่าทำให้ใจเราทุกข์นานนักนะคะ สุขภาพจิตเราจะแย่
ให้กำลังใจตัวเองให้มากนะคะ เพราะเรายังมีลูกที่เป็นน้ำหล่อเลี้ยงใจเราให้มีความเข้มแข็ง พริมเป็นกำลังใจให้ค่ะ
โดย: พริม IP: 10.20.114.149, 203.149.16.33 วันที่: 28 กรกฎาคม 2553 เวลา:16:04:24 น.
  
ถึงเพื่อนๆ

อ่านเรื่องของคุณคนถูกทรยศ เห็นด้วยอย่างแรงค่ะ ดิฉันคิดทุกอย่างเหมือนคุณค่ะ เพราะความผิดหวัง เสียใจ แต่บอกตรงๆว่ายังไม่ใจแข็งพอเท่าคุณค่ะ ชื่นชมคุณค่ะที่เข้มแข็งมากๆๆๆ แต่นะคะ การเกลียดมิใช่การแก้ปัญหานะคะ ถ้าตัดใจได้ต้องอโหสิกรรมค่ะ ดิฉันว่าเราจะมีความสุขมากขึ้นไปอีกค่ะ ไม่จมอยู่ในความโกรธและเกลียด

ที่พูดนี่ตัวดิฉันยังทำไม่ได้ทีเดียวนะคะ แต่พยามยามวันละเล็กละน้อยคะ อยากทิ้งมันเหมือนกันค่ะ ผู้ชายเฮงซวยแบบนี้ แต่มันยังมีความรักปนอยู่เยอะ เลยได้แต่ปลง คิดแค่ว่าให้ลูกมีพ่อค่ะ เราไม่สุข แต่เรารักลูกเพราะฉนั้น ดิฉันถือว่าทำเพื่อลูกค่ะ ให้ลูกมีความสุข เพราะ เขาคือดวงใจของดิฉันค่ะ

คุณ คุณธรรมะ คุณดอกหญ้า คุณเจ คุณพริม หวังว่าทุกคนคงสุขกายนะคะ ใจก็ค่อยๆว่ากันไปค่ะ ดิฉันว่าเวลาช่วยเราได้เสมอค่ะ

เป็นกำลังใจให้เพื่อนทุกคนค่ะ บางครั้งไม่ได้ comment แต่เข้ามาอ่านตลอดนะคะ

รักทุกคนค่ะ
ใจหายไปแล้ว
โดย: ใจหายไปแล้ว IP: 10.9.0.128, 58.137.99.202 วันที่: 4 สิงหาคม 2553 เวลา:12:55:36 น.
  
คุณใจหายไปแล้ว
เข้าพูดคุยกันบ่อยๆสิคะ
ไม่ต้องคุยเรื่องสามีก็ได้เข้ามาทักทายกันให้กำลังใจกันค่ะ
เรื่องทุกข์ไม่อยู่กับเรานานหรอกค่ะอยู่ที่เราอดทนกับความทุกข์แล้วเราก็จะผ่านมันไปได้
โดย: ธรรมะ IP: 202.58.126.2 วันที่: 4 สิงหาคม 2553 เวลา:18:50:59 น.
  
คุณ คุณธรรมะ,

อยากอยุ่ค่ะแต่ ยุ่งมากไม่ค่อยมีเวลา เพิ่งกลับจากต่างจังหวัด งานกองเป็นภูเขาเลยค่ะ จะพยายาม แวบมาเยี่ยมเพื่อนพ้องน้องพี่บ่อยๆค่ะ

ความทุกข์อยู่ที่ใจคะ คิดว่าทุกข์ก็ทันทีเลยค่ะ แต่ถ้าทำลืมๆก็ OK ค่ะ

ถ้าถูกหวยเมื่อไรทิ้งทันทีเลยค่ะ 55555

โดย: ใจหายไปแล้ว IP: 10.9.0.128, 58.137.99.202 วันที่: 5 สิงหาคม 2553 เวลา:16:18:41 น.
  
ดีใจจังคุณใจหายมาพูดคุยแล้ว เพื่อนๆคนอื่นเข้าทักทายกันบ้างสิคะคุณดอกหญ้า คุณเจ คุณพริมคะหายไปไหนคะ
ลองอ่านหนังสือซีเครทของบริษัทอัมรินทร์ก็ได้แง่คิดเยอะ
ดิฉันสมัครเป็นสมาชิกเค้าพาไปปฏิบัติธรรมด้วยค่ะ
ถ้ากลับจากปฏิบัติธรรมจะเข้ามาเล่าให้ฟังค่ะ
ชีวิตเป็นของเรานะคะหาความสุขหาสิ่งดีๆใส่ชีวิตเถอะค่ะ
โดย: ธรรมะ IP: 202.58.126.2 วันที่: 5 สิงหาคม 2553 เวลา:18:32:55 น.
  
ถึงเพื่อนๆ
อ่านเรื่องของท่าน ว.วชิรเมธี แล้วดีค่ะ เลยขออนุญาติ นำมาให้เพื่อนอ่านด้วยคะ

เรื่อง ว.วชิรเมธี

ความสำคัญของใจที่มีผลเหนือกายนั้นมีตัวอย่างมากมาย อภิปรายกันไม่รู้จบ เช่นวันหนึ่งเมื่อมีนักข่าวสัมภาษณ์ว่า ไทเกอร์ วู้ด มีเคล็ดลับในการตีกอล์ฟอย่างไร จึงตีได้แม่นเหมือนจับวางทุกครั้ง เขาตอบสั้นๆ ว่า ผมจินตนาการเห็นลูกกอล์ฟลอยละลิ่วลงหลุมก่อนที่ผมจะเริ่มตีมันเสียอีก" คำตอบของนักกอล์ฟอัจฉริยะสะท้อนว่าใจของเขานั้นไ! ม่ได้สั่งได้เฉพาะกายคือมือของเขาเท่านั้น แม้แต่ไม้ตีกอล์ฟเอง ก็หลอมรวมเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายเขา เข้าทำนอง กระบี่อยู่ที่ใจ ใจอยู่ในกระบี่ โดยแท้

ครั้งหนึ่งมีการทดลองกันในทางจิตวิทยาว่า ใจสำคัญต่อกายจริงหรือไม่ นักจิตวิทยาร่วมมือกับนายแพทย์ท่านหนึ่ง ไปตรวจร่างกายของนักกีฬายกน้ำหนักถึงโรงยิม เมื่อไปถึง นายแพทย์ก็ตรวจวัดร่างกายของนักกีฬายกน้ำหนักคนหนึ่ง ซึ่งมีร่างกายที่แข็งแรงมาก เขากำลังฝึกยกน้ำหนักอยู่พอดี เมื่อไปถึงนายแพทย์ใช้ปรอทวัดไข้อยู่สักพักหนึ่ง รอไม่กี่นาที ท่านก็รายงานด้วยสีหน้าเป็นกังวลว่า นักกีฬาคนนี้กำลังมีปัญหาใหญ่ เพราะตรวจพบ บางอย่าง ในร่างกาย ขอให้งดการฝึกซ้อม ฃเอาไว้ก่อน พอนายแพทย์พูดจบ นักกีฬาร่างล่ำบึ้กมีสีหน้าเครียดขึ้นมาทันที เขายกน้ำหนักต่อไปไม่ไหว ยกอย่างไรก็ไม่เป็นที่พอใจ อ่อนเปลี้ยเพลียแรงไปหมด เขาจึงขออนุญาตลากลับไปพักหลายวัน

ต่อมานายแพทย์และนักจิตวิทยา จึงขอโทษนักกีฬาคนนั้น พร้อมทั้งบอกความจริงว่า ผลการตรวจสุขภาพไม่เป็นอันตรายอย่างที่เป็นกังว! ลสักนิด ที่แจ้งผลไป ก่อนหน้านั้น เป็นเพียงการทดลองอย่างหนึ่งเท่านั้น ซ ึ่งทั้งครูฝึก นักจิตวิทยา และนายแพทย์ร่วมมือกันและรู้กันมาแต่ต้นอยู่แล้ว ทันทีที่ทราบผลว่า ตนไม่เป็นอะไร วันรุ่งขึ้นนักกีฬาคนนั้นก็มาฝึกซ้อมต่อและคราวนี้เขาสดชื่นรื่นเริงอย่างเห็นได้ชัด การทดลองคราวนี้ ก็สะท้อนหลักการที่ว่า ใจเป็นอย่างไร ร่างกายเป็นอย่างนั้นจริงๆ

ความจริง ในชีวิตของคนเรานั้น หากสังเกตให้ดีเราจะพบว่า พฤติกรรมต่างๆ ที่แสดงผลออกมาทางกายนั้น ล้วนได้รับอิทธิพลของใจทั้งสิ้น คนที่มีสีหน้าสดชื่น ผ่องใส ใจเย็นโดยธรรมชาติ (ไม่ใช่ใสเพราะฝีมือหมอ) ก็เพราะลึกๆ แล้ว เขาไม่มีความเครียดเจือปนอยู่ในใจ คนที่หงุดหงิดงุ่นง่าน ก็เพราะในใจเขาเต็มไปด้วยความกังวล คนที่มีพฤติกรรมฉ้อฉล คอรัปชั่น ก็เพราะใจเขามี ไถยจิต ซึ่งแปลว่า จิตที่มีธาตุแห่งความเป็น หัวขโมย แฝงอยู่ คนที่สู้ชีวิต ก็เพราะใจเขาเปี่ยมด้วย ปรักกมธาตุ ซึ่งแปลว่า ใจนักสู้ อยู่ข้างใน ส่วนคนที่เต็มไปด้วยความอิจฉาตาร้อน ก็เพราะข้างในของเขา หมักหมมอยู่ด้วยไฟริษยานั่นเอง นอกเป็นอย่างไร ก็สะท้อนว่าใจเป็นอย่างนั้น กาย จึงเป็นเหมือนเงาสะท้อนของใจ
ใจ ของเรานั้น ไม่ต่างอะไรกับห้องที่ว่างเปล่า เมื่อเราใส่อะไรเข้าไปในห้องที่ว่างเปล่านั้น สถานภาพของห้องก็จะเปลี่ยนไปทันที เป็นต้นว่า เรามีห้องว่าง
เปล่าอยู่ห้องหนึ่ง เมื่อ - -

เราใส่น้ำเข้าไป ก็จะกลายเป็นห้องน้ำ
เราใส่พระพุทธรูปเข้าไป ก็จะกลายเป็นห้องพระ
เราใส่เครื่องมือปรุงอาหารเข้าไป ก็จะกลายเป็นห้องครัว
เราใส่เครื่องนอนเข้าไป ก็จะกลายเป็นห้องนอน
เราใส่ชุดรับแขกเข้าไป ก็จะกลายเป็นห้องรับแขก
เราใส่บุคคลสำคัญเข้าไป ก็จะกลายเป็นห้องวีไอพี

ห้องแห่งหัวใจของเราก็ไม่ต่างอะไรกับห้องว่างเปล่าที่กล่าวมาข้างต้นนั้นเลย ทุกครั้งที่เราบรรจุอะไรเข้าไปในใจ ใจของเราก็จะเปลี่ยนสถานภาพเหมือนกัน

เราใส่ความเมตตาเข้าไป ก็จะกลาย! เป็นคนใจดี
เราใส่ธรรมะเข้าไป ก็จะกลายเป็นคนใจบุญ
เราใส่ความโกร ธเข้าไป ก็จะกลายเป็นคนใจร้อน
เราใส่ความเลวเข้าไป ก็จะกลายเป็นคนใจทราม
เราใส่ความกลัวเข้าไป ก็จะกลายเป็นคนใจเสาะ
เราใส่ความเป็นนักสู้เข้าไป ก็จะกลายเป็นคนใจสู้
เราใส่ความขาดสติเข้าไป ก็จะกลายเป็นคนใจลอย
เห็นด้วยกับผู้เขียนหรือไม่ว่า ใจของเรานั้นเป็นสิ่งที่มีอิทธิพลเหนือกาย เป็นสิ่งที่คอยออกแบบชีวิตของเราให้เป็นไปอย่างไรก็ได้
พระพุทธเจ้าเคยตรัสว่า

ใจเป็นนาย ใจเป็นผู้นำ ใจเป็นผู้สร้างสรรค์...

หรือบางทีก็ตรัสว่า จิตฺเตน นียติ โลโก แปลว่า โลกหมุนไป! ตามใจสั่งการ โลกในที่นี้ หมายถึง ชีวิตของเรานั่นเอง โลกคือชีวิต จะหมุนซ้าย หมุนขวา หมุนตรงหรือหมุนเอียง หมุนไปข้างหน้า หรือว่าหมุนไปข้างหลัง ทั้งหลายทั้งปวงนั้นขึ้นอยู่กับพฤติกรรมของใจทั้งหมดทั้งสิ้น
ใจของเราไม่ต่างอะไรกับห้องที่ว่างเปล่า เราบรรจุอะไรลงไป ชีวิตของเราก็เป็นไปตามสิ่งที่บรรจุนั้น ทุกวันนี้ เราเคยถามตัวเองบ้างไหมว่า เราบรรจุอะไร ลงไปในห้องแห่งหัวใจของเราบ้าง ความรู้ ความงมงาย ความรัก ความโกรธ ความเกลียด ความโลภ ความดี ความชั่ว ความริษยา ความหน้าด้าน ความสะอาด สว่าง สงบ หรือความตื่นรู้ ชีวิตจะเป็นอย่างไร รุ่งโรจน์หรือร่วงโรย ขึ้นสูงหรือลงต่ำ สำคัญที่เราบรรจุอะไรลงไปในใจของเราเอง

ดีมากๆเลยค่ะ พยามคิด และ ทำอย่างที่ท่านว่าค่ะ ถึงจะลำบาก ก็ถือเป็นการฝึกจิตเราไปในตัว

คุณ คุณธรรมะ คุณดอกหญ้า คุณเจ คุณพริม หวังว่าทุกคนคงสบายดีนะคะ

ด้วยความหวังดี
ใจหายไปแล้ว
โดย: ใจหายไปแล้ว IP: 10.9.0.128, 58.137.99.202 วันที่: 16 สิงหาคม 2553 เวลา:12:33:26 น.
  
ได้อ่านข้อความดีๆของคุณใจหายไปแล้ว
รู้สึกจิตใจดี
หยุดคิดเรื่องสามีกันแล้วหาเวลาเอาสิ่งดีๆใส่สมองใส่ชีวิต
ชีวิตของเรามีค่าขึ้นเยอะค่ะ
เราช่วยกันนำบทความมาแลกเปลี่ยนกันก็ดีนะคะ
สร้างกำลังใจให้ตัวเองค่ะ
โดย: ธรรมะ IP: 202.58.126.2 วันที่: 16 สิงหาคม 2553 เวลา:16:11:59 น.
  
ขอบคุณด้วยความยินดีค่ะ คุณธรรมะ

ดิฉันคนหนึ่งพยามอ่าน ท่องและฝึกจิตค่ะ อย่างน้อยก็พยายามให้มากที่สุดเพื่อตัวเราเองมิใช่ผู้ใดค่ะ

รักเพื่อนทุกๆคน
ใจหายไปแล้ว
โดย: ใจหายไปแล้ว IP: 10.9.0.128, 58.137.99.202 วันที่: 18 สิงหาคม 2553 เวลา:11:22:12 น.
  
คุณใจหายไปแล้ว
ลองหาเวลาไปฝึกวิปัสสนากรรมฐานนะคะ
จะดีกับตัวเองมากเลยคะ
รู้สึกทุกข์น้อยลงจริงๆค่ะ
เพื่อตัวเราเองค่ะ
โดย: ธรรมะ IP: 202.58.126.2 วันที่: 18 สิงหาคม 2553 เวลา:14:17:47 น.
  
ขอบคุณสำหรับการทำใจให้มีความสุขที่สามีนอกใจ
โดย: tatom IP: 124.121.228.226 วันที่: 25 สิงหาคม 2553 เวลา:9:35:18 น.
  
สวัสดี เพื่อนๆ ทุกคน

หวังว่าคงสบายใจมากขึ้นกันบ้างแล้ว ขอให้เวลาช่วยรักษาใจทุกคนนะคะ

copy fwd. mail จากพี่ๆ ร่วมงาน มาให้เพื่อนๆอ่านค่ะ มีข้อคิดดีๆ มากมาย ที่น่าพยายามทำดูค่ะ เอาเท่าที่เราจะทำได้ค่ะ

อ่านแล้วสบายกาย สบายใจ
แถมเบาใจ แต่ไม่ เบาปัญญา

คำโบราณเขาว่าไว้ว่า ช้า ช้าได้พร้าเล่มงาม
จะอ่านเรื่องท้ายนี้ให้ได้ความ คือให้เกิดความคิดอันดี
ต้องอ่านช้า ช้า และ ค่อย ค่อย พิจารณา

Sent: Tuesday, June 29, 2010 7:30 AM
Subject: ส่งต่อ: ดีมากๆ ฟังธรรมกันพี่น้อง



๑. กลัวลูกมีเซ็กส์ในวัยเรียน?
ไม่อยากให้เกิด ต้องเอาปัญญาใส่ในมือลูก
ให้เงินลูกน้อยๆ ให้ความรู้แก่ลูกมากๆ
ด่าลูกน้อยๆ ให้คำสอนลูกมากๆ

๒. ไหว้พระขอพรอะไรดี?
(๑) ขออย่าให้โลภจนหน้ามืด
(๒) ขออย่าให้โกรธจนทำร้ายตัวเอง
(๓) ขออย่าให้หลงจนไม่รู้ดีรู้ชั่ว
(๔) ขออย่าให้ตายในสงครามระหว่างคนไทยด้วยกันเอง

๓. ท้อแท้กับปัญหามากมายทำอย่างไรดี?
ปลาที่ยังเป็นอยู่ ล้วนเรียนรู้ที่จะว่ายทวนน้ำ
ส่วนปลาตาย มักไหลตามน้ำ
ปัญหาทำให้คนธรรมดาท้อ แต่ทำให้คนมีปัญญาลุกขึ้นมาแก้ไข

๔. ทะเลาะกับแฟนจนไม่มีสมาธิทำงาน?
งานส่วนงาน แฟนส่วนแฟน
รู้จักแบ่งเวลาให้งาน รู้จักแบ่งเวลาให้แฟน
อย่าเสียงานเพราะแฟน อย่าเสียแฟนเพราะงาน

๕. โกรธ! ถูกเพื่อนนินทา!
โบราณว่าไม่มีใครเตะหมาที่ตายแล้ว
คุณถูกนินทาแสดงว่าคุณยังมีความหมาย
คุณเป็นคนโชคดี จู่ๆ ก็มีกระจกวิเศษสะท้อนความอัปลักษณ์ให้เห็นความบกพร่องของตัวเอง

๖. จับได้ว่าแฟนมีกิ๊กทำอย่างไรดี?
(๑) ถามตัวเองว่าเราดีกับเขาพอหรือยัง
(๒) ระหว่างเรากับกิ๊กมีข้อดีข้อด้อยต่างกันตรงไหน
(๓) ถามแฟนว่าจะเลือกใครก็รีบทำ
ไม่รักฉัน อย่าทำให้ฉันเสียเวลา

๗. โดนเพื่อนร่วมงานแย่งซีนทำอย่างไร?
เขาแย่งจากเราได้เพียงแค่ซีนและภาพลักษณ์เท่านั้น
แต่เขาไม่สามารถแย่งความรู้และความสามารถไปจากเราได้

๘. งานเยอะมากทำอย่างไรดี?
(๑) รู้ว่างานเยอะต้องรีบทำ
(๒) อย่าดองงานข้ามปีข้ามชาติ
(๓) เรียงลำดับความสำคัญของงาน
สำคัญก่อนให้รีบทำ สำคัญน้อยค่อยทยอยทำ

๙. ทำงานดี มีแต่คนริษยา จะรับมืออย่างไร?
โบราณว่า ไม้ใหญ่ย่อมเจอขวานคม
คนเด่นต้องมีคนด่า คนมีปัญญาจึงมีคนลองดี
คนทำงานดีจึงมีคนริษยา ปรากฏการณ์เช่นว่านี้
เป็นของธรรมดา ทำงานดีจนมีคนริษยา
ยังดีกว่าทำงานไม่ดี จึงเป็นได้อย่างดีแค่คนที่คอยริษยา

๑๐. ทำงานแทบตาย เงินไม่พอใช้ ทำอย่างไรดี?
(๑) หางานใหม่
(๒) ลดความต้องการให้น้อยลง อยู่กับความจริงให้มาก
(๓) บริโภคปัจจัยสี่โดยมุ่งประโยชน์ อย่ามุ่งประดับ
(๔) ทำบัญชีรายรับรายจ่าย รับมากกว่าจ่ายจึงนับว่า
ยอด จ่ายมากกว่ารับนับว่าแย่

๑๑. ถูกนายด่า อารมณ์เสีย?
คนที่ด่าคนอื่นสะท้อนว่าระบบข้างในกำลังพัง
คนอารมณ์เสียเพราะถูกด่า
แสดงว่าระบบของตัวเองก็พังตามไปด้วย

๑๒. ไถ่ชีวิตโคได้บุญมากไหม?
ถ้าไถ่แล้วโคอยู่รอด คุณได้บุญ
แต่หากไถ่เพื่อทำให้วัดอยู่รอด คุณได้บาป
แทนที่จะไถ่โคกระบือ
คุณควรไถ่ตัวเองให้พ้นจากความโลภ โกรธ หลง ดีกว่า

๑๓. แฟนติดหนังเกาหลี ดูทั้งคืนไม่ยอมนอน?
ขอให้คิดว่าอย่างน้อยเธอยังนั่งดูอยู่ในบ้าน
ถึงเธอจะติดหนังเกาหลี ก็ยังดีกว่าติดผู้ชายขี้หลีที่อยู่นอกบ้าน

๑๔. ลูกค้าจู้จี้ทำอย่างไรดี?
มีลูกค้าจู้จี้ยังดีกว่าวันทั้งวันไม่มีใครแวะเวียน
ผ่านมาเยี่ยมเยียนถึงในร้าน
ลูกค้าจู้จี้ได้ แต่คุณต้องทำให้เขาประทับใจเอาไว้เสมอ

๑๕. ไปงานวันเกิดควรได้อะไร?
(๑) ได้ถามตัวเองว่า เราเกิดมาเพื่ออะไร
(๒) ได้ถามตัวเองว่า เราเกิดมาจากใคร
(๓) ได้ถามตัวเองว่า เรากตัญญูต่อผู้ให้กำเนิดแล้วหรือยัง

๑๖. สวดมนต์บทไหนดี?
(๑) สวดพุทธคุณเพื่อเตือนว่า จงเป็นผู้ตื่น
(๒) สวดธรรมค ุณเพื่อเตือนว่า
จงเว้นสิ่งที่ควรเว้น จงทำสิ่งที่ควรทำ
(๓) สวดสังฆคุณเพื่อเตือนว่า พระอรหันต์ที่แท้
คือพ่อกับแม่ที่อยู่ในบ้านของเรานั่นเอง

๑๗. สามีไม่สนใจธรรมะเลยทำอย่างไรดี?
(๑) เราควรมีธรรมะให้เขาดู
(๒) เราควรอยู่ให้เขาเห็น
(๓) เราควรสงบเย็นให้เขาได้สัมผัส
เนื่อง เพราะ หนึ่งการกระทำสำคัญกว่าพันคำพูด

๑๘. โดนขับรถปาดหน้า โมโหมาก?
(๑) บอกตัวเองว่าโกรธคือโง่ โมโหคือบ้า ด่าคือมาร ระรานคือบาป
(๒) เปลี่ยนการด่าเป็นการแผ่เมตตาให้เขาถึงที่หมายโดยปลอดภัย
(๓) เตือนตนไว้ว่า อย่าขับรถปาดหน้าใคร เพราะอาจมีอันตรายรอบด้าน

๑๙. อยู่ในกลุ่มเพื่อนชอบนินทาจะตีจากดีไหม?
ท่านพุทธทาสกล่าวว่า คนชอบนินทาคือคนที่ชอบกินของเน่า ถ้าเราร่วมผสมโรงไปกับเขา แสดงว่าเราเองก็ชอบกินของเน่าไม่เบาเหมือนกัน

๒๐. ทำไมมักเจอสิ่งที่ไม่ชอบใจอยู่เสมอ?
ผู้รู้บอกว่า ศิลปินอย่าดูหมิ่นศิลปะ กองขยะดูดีๆ ยังมีศิลป์ดังนั้น ในสิ่งที่คุณไม่ชอบ ย่อมมีแง่มุมที่คุณชอบอย่างแน่นอน มองอย่างพินิจจะพบว่า ในดีมีเสีย ในเสียมีดี

อ่านแล้วเพื่อนๆ คงได้อะไรไม่มากก็น้อย นะคะ

รักและหวังดี
ใจหายไปแล้ว
โดย: ใจหายไปแล้ว IP: 10.9.0.128, 58.137.99.202 วันที่: 25 สิงหาคม 2553 เวลา:16:11:01 น.
  
อ่านแล้วได้ขัอคิดมากมายเลยค่ะ คุณใจหายไปแล้ว ขอบคุณมากๆนะคะที่เอาเรื่องดีดีมาฝากเพื่อนๆในนี้ และต้องขอขอบคุณๆธรรมะและเพื่อนๆอีกหลายคนนะคะ ที่ช่วยกันเข้ามาให้คำปรึกษาและให้กำลังใจกันและกัน ถือว่าเราอยู่ในชมรมคนหัวอกเดียวกัน มีอะไรจะแนะนำกันได้ก็เชิญเลยนะคะ ขอบคุณจริงๆค่ะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 27 สิงหาคม 2553 เวลา:22:16:02 น.
  
เจ้าของบ้านมาแล้วคงจะยุ่งมากหายเงียบไปเลย
แขกเลยมาใช้พื้นที่ปรับทุกข์กันไป
มีสิ่งดีๆให้กัน
คิดดีกันทุกคนนะคะอย่าแบกความทุกข์ไว้เลยค่ะ
ทำบุญเยอะๆเรื่องราวที่เกิดขึ้นอาจเพราะเจ้ากรรมนายเวรมาตามทวงอยู่
สิ่งที่ทำได้คือคิดดีทำดีพูดดีค่ะ
โดย: ธรรมะ IP: 115.87.190.210 วันที่: 31 สิงหาคม 2553 เวลา:7:29:36 น.
  
สวัสดีค่ะ เพื่อนๆ สมาชิกทุกๆ คน โดยเฉพาะ คุณธรรมมะ คุณใจหายไปแล้ว คุณดอกหญ้า คุณพริม
เจสบายดีค่ะ ไม่ได้หายหน้าไปไหนหรอกนะค่ะ ยังอยู่และเข้ามาอ่านข้อความตลอด เพียงแต่ไม่ได้เข้ามาเขียนข้อความก็แค่นั้นเอง แต่พอได้มาอ่านข้อความเกี่ยวกับธรรมมะของคุณ ใจหายไปแล้ว ก็รู้สึกดีและชอบ เพราะส่วนตัวเจก็ชอบธรรมมะของท่าน ว.วชิรเมธี อยู่แล้ว (ธรรมะสมัยใหม่ อ่านแล้วเข้าใจง่ายดี) อย่างข้อความที่สองที่คุณใจหายไปแล้ว ได้ copy FWD. mail มาให้อ่าน ก็เป็นของท่านว.วชิรเมธี เหมือนกัน เพราะเจอ่านเจอในหนังสือนิตยสาร ยังฉีกหน้านี้เก็บไว้อยู่เลย ดีมากๆ ในการดำเนินชีวิต และตอนนี้เจก็กำลังอ่าน หนังสือเรื่อง ธรรมะคลายใจ ของท่านว.วชิรเมธีอยู่ จะเป็นเรื่องเกี่ยวกับสารพัดปัญหา ของทางบ้านที่เขียนจดหมาย ถาม - ตอบ ท่าน ว. เจก็เลยอยากจะนำมาฝาก ให้เพื่อนๆ อ่านกันซักเรื่องหนึ่ง

เรื่อง ชีวิตมีลบมีบวก
ปุจฉา
ดิฉันเพิ่งตัดสินใจหย่าขาดกับสามีหลังจากที่ทนทุกข์ทรมานมานานร่วมสิบปี แต่คนเราทุกคนย่อมมีความอดทนจำกัด ตอนนี้ดิฉันก็เลยครองตัวเป็นโสด อยู่กันสองคนกับลูกสาว ยังเคว้งคว้างมองไม่เห็นว่าวันข้างหน้าจะอยู่อย่างไร ท้อแท้ เหนื่อย มองไม่เห็นทางที่จะเดินไปข้างหน้าเลย ไม่กล้าอธิษฐานบอกแม่ซึ่งล่วงลับไปแล้วว่า ลูกสาวเป็นหม้ายแล้วนะเพราะชีวิตครอบครัวที่สมบูรณ์เป็นสิ่งที่แม่ทำให้ดูเป็นต้นแบบมาตลอด แต่มาถึงลูกสาว เรากลับรักษาสิ่งนี้ไว้ไม่ได้ ทุกข์ใจเหลือเกินค่ะ

วิสัชนา
เรื่องสถานภาพของคุณในตอนนี้ก็ไม่รู้จะแสดงความเห็นอย่างไรเพราะหากบอกว่า ดีใจด้วยที่ฝ่ามรสุมชีวิตออกมาได้ บางทีคุณอาจเสียใจอยู่ก็ได้ แต่หากบอกว่าเสียใจ บางทีคุณอาจดีใจอยู่ก็ได้ เรื่องอย่างนี้คนที่รู้ดีที่สุดก็คือตัวเรา เพราะเราเป็นฝ่ายตัดสินใจเลือกเอง
อย่างไรก็ตาม มีสัจธรรมอยู่ข้อหนึ่งที่เราควรจะรู้เอาไว้เป็นภูมิคุ้มกันชีวิตก็คือ "ไม่มีใครได้ทุกอย่างดังใจหวัง และไม่มีใครพลาดหวังทุกอย่างไป" ชีวิตมีสองด้านเสมอ คือ บางครั้งก็บวก บางคราวก็ลบ และบวกกับลบนั้นก็ผลัดเปลี่ยนกันผ่านเข้ามาในช่วงชีวิตเราตลอดเวลา
พระพุทธเจ้าคนที่ดีที่สุดของโลก็ยังเป็นลูกกำพร้ามารดา อาโนลด์ ชวาเซเนกเกอร์ ในฐานะคนเหล็กที่คนรู้จักทั่วโลก ก็ยังเคยแขนหักเพราะเล่นสกี (ผู้แสดงเป็น)ซูเปอร์แมน ก็ป่วยเป็นอัมพาตเพียงเพราะตกม้า (ผู้แสดงเป็น)เจมส์ บอนด์ ก็ยังถูกถอดเพราะสังขารแก่เกินแกง บริทนีย์ สเปียร์ส ก็ยังถูกแฟนทิ้ง มีใครที่เกิดมาพร้อมกับความสมบูรณ์แบบในทุกด้านบ้างล่ะ
ไม่จำเป็นหรอกว่า การที่เราขาดสิ่งหนึ่งแล้วจะทำให้ชีวิตแย่ไปหมด สิ่งที่เคยเกิดขึ้นกับคนอื่นในทางล้มเหลว ไม่แน่ว่าสิ่งเดียวกันนั้นจะต้องเกิดขึ้นกับเราด้วยผลลัพธ์เช่นเดียวกัน ตรงกันข้าม บางครั้งการที่เราไม่มีบางอย่าง นั่นก็กลับทำให้เราได้มีบางอย่างซึ่งดีกว่า
บรรพบุรุษของอเมริกันชนถูกไล่ล่าจากพวกเคร่งศาสนาในยุโรปจึงหนีมาสร้างอเมริกาที่ยิ่งใหญ่ได้ บาทหลวงคนหนึ่งท้อใจในชีวิตที่ล้มเหลวจึงฝึกแต่งเพลงทั้งๆ ที่แต่งไม่เป็น แต่แล้วเพลงสุดท้ายที่เขาแต่งกลายเป็นเพลงที่ดังที่สุดในโลกซึ่งถูกเปิดทุกปีในวันคริสต์มาส ทะไลลามะ ถูกจีนรุกราน หนีตายแทบสิ้นชีวิตระหว่างทาง แต่แล้วท่านกลายเป็นมหาบุรุษคนหนึ่งของโลก อัล กอร์ ผิดหวังจากตำแหน่งประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกาจึงมีมานะที่จะทำประโยชน์ให้มนุษยชาติด้วยการเตือนภัยภาวะโลกร้อนซึ่งเขาทำได้และยิ่งใหญ่กว่าประธานาธิบดีหลายเท่า
ส่วนที่ขาดไปในชีวิตและส่วนที่เคยทำให้คนคนหนึ่งทุกข์ท้ออาจกลายเป็นกระดานหกไปสู่อีกสิ่งหนึ่งที่ดีกว่าสำหรับคนบางคน และสำหรับคุณซึ่งยังมี "หลายด้าน" ในชีวิตที่สมบูรณ์อย่างที่หลายร้อยหลายพันคนไม่เคยมี แม้ชีวิตจะขาดบางอย่างไป ด้านอื่นๆ ที่คุณมีก็ยังคงเป็นกำไรชีวิตสำหรับคุณอยู่นั่นเอง ห้วงยามที่มืดที่สุดนั้นคือสัญญาณว่าอีกไม่กี่ชั่วโมงพระอาทิตย์จะขึ้น
ที่พูดมาทั้งหมดนี้ไม่ใช่เรื่องในอุดมคติ แต่คือปรากฏการณ์ธรรมชาติอันเป็นธรรมดา หยิบจับสัมผัสได้
ดังนั้นที่เขียนมาย่อมไม่ใช่เรื่องเพ้อฝัน และจึงเชื่อว่าน่าจะมีประโยชน์พอสมควรสำหรับคุณในห้วงยามนี้

จบแล้วค่ะ คงช่วยคลายความทุกข์ใจไปได้บ้างนะค่ะ เป็นกำลังใจให้ทุกๆ คนค่ะ

โชคดีทุกคนจ้า......



โดย: เจ IP: 58.137.124.125 วันที่: 31 สิงหาคม 2553 เวลา:16:18:40 น.
  
ดีจังได้อ่านข้อความดีๆของคุณเจ
ไม่มีใครได้ทุกอย่างในชีวิต
ไม่มีใครสุขตลอดไป
ไม่มีใครทุกข์ตลอดไป
ในสุขก็มีทุกข์
ในทุกข์ก็มีสุขค่ะ
อยู่กับปัจจุบันไม่คิดถึงอดีตและอนาคต
ทำให้เราไม่ทุกข์ค่ะ
ตอนนี้สามีไม่รักเราก็ไม่เป็นไรค่ะมีลูกค่ะอยู่กับลูกค่ะสุขที่สุดแล้ว
โดย: ธรรมะ IP: 202.58.126.2 วันที่: 31 สิงหาคม 2553 เวลา:18:42:31 น.
  
สวัสดีทุกท่าน ที่มีสามีนอกใจ หรือเคยนอกใจค่ะ
ดิฉันก็เคยทุกข์จากเรื่องนี้มาเหมือนกันเมื่อสามปีก่อน แต่ดิฉันทุกข์จริงๆ ประมาณ สี่ห้าเดือน ดิฉันก็ได้พบทางสว่าง นั่นก็คือ การปลง และปล่อยวาง กับเรื่องที่เกิดขึ้น หรือมากระทบใจของเรา แค่เราหยุด ทุกอย่างก็จะกลับมามีความสุขเหมือนเดิมค่ะ เราบอกว่า เราทุกข์มากมาย เป็นเพราะว่า เราไม่หยุด คิด เท่านั้นเองค่ะ
หยุดอยู่กับตัวเองซิค่ะ มีลูก ก็ดูแล เล่น และพูดคุยกับลูก เรายังมีบ้านอยู่ มีเงินใช้ มีอาหาร มีน้ำดื่มสะอาดๆ ทุกวัน ลองหันไปดูเพื่อนร่วมโลกของเราซิค่ะ มีคนอีกหลายล้านคนที่เค้าทุกข์มากมายกว่าเรา เค้าไม่ได้มีสิ่งอำนวย ความสะดวกสบาย ทุกวันเค้าอยู่กับความหิวโหย ต้องกิน และดื่ม อย่างจำกัด บางคนไม่มีแม้แต่ที่ซุกหัวนอน แต่พวกเราที่ได้ใช้อินเตอร์เน๊ทอยู่นี่ล่ะ ยังจะมานั่งทุกข์ ทรมานอยู่ทำใม
บางเรื่อง บางอย่าง เรายังไม่สามารถเปลี่ยนแปลง หรือบังคับใจของเราให้ทำ หรือไม่ทำ สิ่งใดสิ่งหนึ่งได้ แล้วทำใมเราจึงคิดว่า สามีเราทำใมจึงนอกใจเรา ขอให้ทุกคนมีความสุขค่ะ สามีดิฉันเป็นชาวต่างชาติค่ะ ดิฉันก็แค่คิดว่า มือที่สามก็แค่ต้องการที่พึ่ง ไม่ว่าเรื่องเงิน หรือทางใจ ทั้งๆ ที่รู้ว่าผู้ชายมีลูกมีภรรยาแล้ว แต่ก็หวังพึง เผื่ออนาคตจะหลงมาหาตน สรุป ต่างคนต่างก็โดนหลอกทั้งคู่ละค่ะ ทั้งผู้ชาย และมือที่สาม ปลงซะเถอะค่ะ พวกเรา ภรรยาหลวงหรือ ถ้าไม่ใช้คำนี้ ก็อาจจะพูดว่า ภรรยาที่มีสามีนอกใจค่ะ เราโชคดีแล้ว ที่มีสามีดี เพราะถ้าไม่ดี มือที่สามก็คงไม่อยากได้ จริงไม๊ค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้ทุกท่านค่ะ
โดย: สายน้ำ IP: 212.41.65.191 วันที่: 31 สิงหาคม 2553 เวลา:21:10:46 น.
  
ถูกแล้วค่ะคุณสายน้ำ ไม่มีอะไรดีไปกว่า "ปลง" ค่ะ คำนี้คำเดียวช่วยได้มากมายนะคะ เพราะเท่ากับเป็นการปลดปล่อยใจของเราจากความยึดติด ไม่มีใครเป็นของเราและเราก็ไม่ได้เป็นของใครนะคะ เราควรถอดใจเดินลงจากเวทีมานั่งเป็นคนดู ปล่อยให้พระเอกกับนางร้ายเขาแสดงบทบาทกันต่อไปค่ะ เมื่อเราแยกตัวเองออกจากการแสดงแล้ว เราก็จะมีความสุขขึ้นค่ะ และอีกอย่างไม่มีอะไรหยุดอยู่กับที่ ละครเล่นไปเรื่อยๆก็ต้องปิดฉากมีวันจบ และเมื่อตอนนั้นมาถึง ตัวเอกที่เปิดม่านออกมาดูอาจจจะได้เห็นแต่โรงละครที่ว่างเปล่าเท่านั้น เพราะผู้ชมพร้อมใจกันเดินออกไปหมดแล้วค่ะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 2 กันยายน 2553 เวลา:13:00:04 น.
  
หายไปนานเพราะต้องจัดการศพสามี แทบไม่น่าเชื่อว่าเขาจะจากทุกสิ่งทุกอย่างที่เขาสร้างมาไม่ว่าจะเป็นเรากับลูกสามคนและเมียคนใหม่ เราไม่กล้าพูดว่ากรรมตามทันเขาหรือว่าเขาหมดกรรม ตอนนี้เราทำหน้าที่เป็นทั้งพ่อและแม่ในเวลาเดียวกันเราต้องอยู่เพื่อลูก ทำทุกอย่างตัดสินใจทุกอย่างเกี่ยวกับลูกแต่ลูกเราสามคนก็เข้มแข็งมากตอนนี้เราเป็นคนที่สำคัญที่สุดของลูกมีอะไรลูกจะปรึกษาเราทุกเรื่อง เราจึงขอให้คนที่มีความทุกข์เหมือนกับเราในอดีตให้ปลงเพราะพรมได้ลิขิตชีวิตของเราทุกคนใว้แล้วให้เราเจอกับความรัก ความสุขและความทุกข์ เราขอให้ทุกคนเข้มแข็งอยู่กับปัจจุบันให้ดีที่สุดเพื่อคนที่เรารัก(ลูก)
โดย: คนถูกทิ้ง IP: 125.26.179.204 วันที่: 2 กันยายน 2553 เวลา:15:12:23 น.
  
@คุณดอยสะเก็ด ชอบคำๆนี้มากเลยค่ะ เราควรถอดใจเดินลงจากเวทีมานั่งเป็นคนดู ใช่เลยค่ะเมื่อเราเป็นผู้ดูไม่ได้เป็นผู้เล่นจะไม่ทุกข์ค่ะ
@คุณคนถูกทิ้ง อโหสิกรรมให้สามีไปค่ะไม่ผูกพยาบาทกันอีกถือเสียว่าเราใช้กรรมให้เค้าแล้วในชาตินี้ทุกคนต้องพบกับกฎไตรลักษณ์ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และหมดไปในที่สุดสามีก็ไม่ได้เป็นของใครร่างกายก็คืนธรรมชาติไป
โดย: ธรรมะ IP: 202.58.126.2 วันที่: 2 กันยายน 2553 เวลา:19:42:14 น.
  
ถึงเพื่อนๆ

หายไปนาน งานเริ่มเยอะคะ อีกอย่างก็หนีไปเที่ยวมาด้วย

รู้สึกดีขึ้นมาก เริ่มทำใจได้บ้าง หลังจากสติเสียไปพักหนึ่ง ธรรมะของพระพุทธองค์คือยาวิเศษที่รักษาได้ทุกโรคค่ะ


ถึง คุณ คนถูกทิ้ง

ขอแสดงความเสียใจด้วยคะ อย่างที่คุณ ธรรมะกล่าว อโหสิกรรมให้สามีค่ะ เพื่อทั้งคุณและเขาจะพบทางสงบ และสุขที่แท้จริง ขอให้สามีคุณไปสู่สุขคติ

สำหรับ ดิฉันพยามยามอยู่ทุกวันค่ะ การอโหสิกรรม ทำให้เราเบิกบาน และตื่นจากความทุกข์ ดิฉันว่าการจากกันบางครั้ง จากตาย ก็เจ็บน้อย กว่าจากเป็นนะคะ ถ้าเราไม่ปล่อยวางว่านั่นของกู ตัวกู ก็เจ็บนานค่ะ


รักเพื่อนๆเสมอ

ใจหายไปแล้ว
โดย: ใจหายไปแล้ว IP: 124.120.81.47 วันที่: 12 กันยายน 2553 เวลา:15:27:10 น.
  
คุณใจหายไปแล้ว
คิดบวกค่ะต้องขอบคุณสามีที่ทำให้เรามาพบธรรมะ
พบสิ่งที่ทำให้เราทุกข์น้อยลงรู้จักกับคำว่าปล่อยวาง
และไม่ยึดมั่นถือมั่น
ที่สำคัญรู้สึกใจเย็นลงโกรธน้อยลง
โดย: ธรรมะ IP: 61.90.122.107 วันที่: 13 กันยายน 2553 เวลา:14:24:40 น.
  
เป็นคนหนึ่งที่ประสบปัญหานี้ ช็อก ว่าเป็นเรื่องจริงหรือ เกิดขึ้นได้อย่างไร เพิ่งทราบความจริง เมื่อ สิงหาคม 2553 วันที่ที่ทราบ จำได้แม่น และจะจำไปจนตาย ขอมือถือเขาไว้ คิดว่าผู้หญิงคนนั้นต้องโทรมาแน่ แล้วก็จริงดังคาด ได้คุยกันนานพอสมควร ขอร้องเขาว่าให้เลิกยุ่งเกี่ยวกัน ผู้หญิงคนนี้ฉลาดมาก รับปากว่าจะเลิก แต่ไม่วายสาดน้ำกรดรดใจเรา ว่า ผู้ชายไปหาเขาเอง เขาไล่กลับ แต่ไม่กลับ บอกว่ารักเขาเลยนะ ... อีกมาก ที่จะทำให้เราเสียใจ
ก็ถามผู้ชายว่ามันเกิดขึ้นมานานหรือยัง แต่สิ่งที่เขาเล่ามา ไม่มีความจริงเลย ... เพราะเรามีรูปถ่ายที่เขาพากันไปเที่ยวเป็นหลักฐาน ... ทำอย่างนี้กับเราได้อย่างไร ตอนนี้ยังทำใจไม่ได้เลย ...
โดย: คนรอกำลังใจ IP: 202.12.97.100 วันที่: 29 กันยายน 2553 เวลา:15:28:23 น.
  
คุณคนรอกำลังใจคะ
ตั้งสติให้ได้ก่อนนะคะ
ตอนนี้กำลังเสียใจคิดฟุ้งซ่านต่างๆนานา
ต้องยอมรับก่อนว่าเรื่องเกิดขึ้นแล้ว
ต่อไปหาทางแก้ไข
พูดคุยกับสามี
แต่ต้องยอมรับนะคะเรื่องยังคงไม่จบง่ายๆ
และจะมีความหวาดระแวงตามมาค่ะ
ถ้าเรื่องไม่จบให้แก้ไขที่จิตใจเราค่ะ
โดย: ธรรมะ IP: 58.11.59.57 วันที่: 2 ตุลาคม 2553 เวลา:11:29:34 น.
  
ขอบคุณค่ะที่ตอบ และให้กำลัง
พูดคุยกับสามีแล้ว แต่เรื่องคงไม่จบง่าย ๆ อย่างคุณว่า
ดูเขาซึม ๆ เหมือนครุ่นคิดอะไรอยู่ตลอดเวลา
เราถามว่าคิดว่าเราบกพร่องอะไร ก็ไม่ยอมพูด บอกแต่ว่าตัวสามีเป็นฝ่ายผิดเอง
สามีบอกแต่ว่า เราก็ไม่ผิด ผู้หญิงคนนั้นก็ไม่ผิด ฝ่ายชายไปตามตื้อเขาเอง
เราก็บอกว่า ถ้าเลิกกับผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ ก็เลิกกับเราเสียก็ได้
ก็บอกว่าสงสารเรา แต่สงสัยจะสงสารตัวเองเสียมากกว่า
เพราะเราไม่เคยเป็นภาระให้เลย เลี้ยงตัวเองได้ ต้องคอยช่วยเหลือเขาเสียด้วยซ้ำ
บังคับจิตใจตัวเองไม่ค่อยจะได้ บางครั้งก็ปลง บางครั้งก็แค้นใจ
อยากคุยกับคุณดอยสะเก็ดจังค่ะ ส่งเมล์ไปขอเบอร์แล้ว ช่วยตอบ
และขอรบกวนเวลาคุยด้วยสักครั้งจะได้ไหมคะ ขอบคุณมากค่ะ
โดย: คนรอกำลังใจ IP: 202.12.97.100 วันที่: 3 ตุลาคม 2553 เวลา:13:17:12 น.
  
สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ทุกคน และขอต้อนรับสมาชิกใหม่ คุณ คนรอกำลังใจ
ก่อนอื่นก็ขอเป็นกำลังใจให้คุณเข้มแข็ง ผ่านคืนวันอันโหดร้ายมากในชีวิตผู้หญิงอย่างพวกเรา แล้วปัญหาก็จะเริ่มผ่อนคลายไป ขอให้ใช้สติให้มากๆค่ะ ถ้าถามความคิดเห็นของเจนะ ในเมื่อคุณก็ช่วยเหลือตัวเองได้ไม่ต้องรอเงินจากเค้า เราก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ ( แบบคาราคาซัง )ในเมื่อผู้ชายยังไม่เลือกไม่ตัดสินใจซะทีว่าจะเลือกใคร แต่บางที่การที่เราให้อภัยเค้าแล้วเค้ากลับตัวกลับใจได้จิงๆ ที่ดีสิ (เป็นสิ่งที่ดี) แต่ถ้าเค้ายังไม่กลับตัวกลับใจหละ เพราะผู้ชายส่วนใหญ่มักจะโลภมาก (มักมากในกาม) จะเลือกคนนี้ก็เสียดายคนโน้น จะเลือกคนโน้นก็สงสารคนนี้ แล้วคนที่ทุกข์หนักก็คงหนีไม่พ้น เราอีก

วันนี้เจ ก็มีเรื่องมาฝากเพื่อนๆทุกคนให้ได้อ่านกันอีกแล้วค่ะ ของท่าน ว.วชิรเมธี เหมือนเดิมจ๊ะ คนที่กำลังจะตัดสินใจอะรัยอยู่ลองอ่านแล้วใช้สติประกอบการตัดสินใจนะค่ะ

ภาค 8 ยึดถือหรือปล่อยวาง ?
เรื่อง ศิลปะแห่งการให้อภัย

ปุจฉา การให้อภัยเป็นเรื่องที่ดี แต่พอให้อภัยอยู่เสมอก็รู้สึกเหมือนตัวเองโง่ ต้องยอมอยู่ตลอด เพราะคนที่ได้รับการให้อภัยไม่เคยสำนึกเลยว่าทำตัวไม่ดีอะไรไว้บ้าง ยังคงทำอย่างเดิมไม่เปลี่ยนแปลง ควรทำอย่างไร

วิสัชนา การให้อภัยเป็นสิ่งที่ดี นี่ไม่มีใครเถียง แต่การ "ให้อภัยอยู่เสมอ" นี่เองคื่อสาเหตุที่การให้อภัยของคุณไม่มีราคา ไม่มีน้ำหนัก ไม่มีความหมายในใจของผู้ได้รับการให้อภัย สาเหตุก็เพราะคุณกำลังทำผิดหลักการของการให้อภัยที่แท้
การให้อภัยที่ถูกนั้นควรให้เพียงครั้งหรือสองครั้งเท่านั้น ถ้ามีการให้อภัยจนเป็นเรื่องปรกติก็ไม่ใช่ความผิดของผู้ทำผิด หากแต่เป็นความผิดของผู้ให้อภัยเองที่ "ให้อภัยไม่เป็น" หรือไม่มีศิลปะของการให้อภัย การให้อภัยซ้ำซากคือการลดคุณค่าของการให้อภัย หรือคือการแสดงให้เห็นว่าสิ่งที่คนอื่นทำผิดหรือหลาดไปไม่ใช่เรื่องใหญ่โต ในทางพุทธศาสนา เวลาจะให้อภัยใคร ท่านวางขั้นตอนดังนี้
1. ผู้ทำผิดต้องตระหนักรู้ว่าเขาได้ทำผิดลงไปแล้ว
2. ตัวเขาผู้ทำผิดนั้นเกิดความรู้สึกว่าอยากจะขอโทษ
3. พยายามขอโทษด้วยวิธีการอย่างใดอย่างหนึ่ง
4. ผู้ที่เหนือกว่าเขายกโทษให้ (ให้อภัย)
5. ก่อนจะยกโทษให้นั้นมีการชี้แจงความผิดและชี้ทางออกที่ถูกต้องให้
6. ผู้ที่ทำผิดและมาขอให้ยกโทษให้ ตั้งใจว่าจะเลิกทำผิด และอาจมีการปฏิญาณตนว่าจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ในทางที่ถูกต้อง

ลองทบทวนดูซิว่าทำไมการให้อภัยของคุณจึงให้ผลในทางลบทั้งๆที่การให้อภัยเป็นเรื่องที่ดี

ยกตัวอย่าง ในประเทศญี่ปุ่น มีลูกชายของสตรีคนหนึ่งเป็นเด็กเกเร ติดเหล้า ติดการพนัน แม่ห้ามอย่างไรก็ไม่ฟัง ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ วันหนึ่งแม่มองไม่เห็นทางว่าจะเตือนลูกชายยังไงให้หันกลับมาเป็นคนดีได้ จึงเขียนจดหมายไปเล่าให้พี่ชายซึ่งบวชเป็นพระเซนอยู่ในวัดแห่งหนึ่งฟัง หลวงลุงทราบเรื่อง รีบเดินทางกลับมายังบ้านน้องสาวและพำนักที่บ้านหลังนั้นหนึ่งคืน พอตีห้าเจ้าหนุ่มนักพนันจึงกลับมาจากบ่อนในสภาพกลิ่นเหล้าคลุ้ง ซึ่งเป็นเวลาเดียวกับที่หลวงลุงกำลังตื่นมาทำวัตรสวดมนต์อยู่ในบ้านกับแม่ของเขา พอเห็นหน้าหลวงลุงเจ้าหนุ่นคนนี้ก็ตกใจ กุลีกุจอเข้าไปกราบ พอสายหน่อยหลวงลุงฉันเช้าเสร็จแล้ว จะเดินทางกลับ หารองเมาสวมด้วยกิริยา งกๆ เงิ่นๆ ชายหนุ่มกุลีกุจอเข้าไปช่วยหลวงลุงผูกเชือกรองเท้า หลวงลุงยืดตัวขึ้นพลางลูบหัวเจ้าหนุ่มนักการพนันพร้อมกับกล่าวว่า หลานเอ๊ย! หลวงลุงต้องขอโทษด้วยที่รบกวนเธอ ดูเอาเองเถอะคนเราวันหนึ่งก็ต้องแก่เหมือนหลวงลุงนี่แหละ พอแก่ตัวแล้วทำอะไรก็ไม่สะดวก หูตาก็ฝ้าฟางลงทุกที นี่แต่จะผูกเชือกรองเท้าก็ยังต้องพึ่งคนอื่นเลย หลวงลุงขอโทษจริงๆ ไม่น่าเกิดมาสร้างภาระให้ใครเลยจริงจริ๊ง
พูดไม่พูดเปล่า น้ำตาหลวงลุงร่วงพรูสองสามหยดตกลงบนหลังมือของเจ้าหลานชาย นาทีนั้นเอง ชายหนุ่มเริ่มรู้สึกว่าเขาได้ทอดทิ้งหลวงลุงมาเป็นเวลานาน พอคิดถึงหลวงลุง ใจเขาก็เชื่อมโยงไปถึงแม่ ซึ่งต้องคอยเป็นห่วงเป็นใยเขาอยู่วันแล้ววันเล่า โอ...เขากลายเป็นภาระของแม่ไปตั้งแต่เมื่อไรกัน ชายหนุ่มเกิดความรู้สึกว่า ต่อไปนี้เขาจะต้องไม่ทำตัวให้เป็นภาระใครอีกแล้ว พอเกิดสามัญสำนึก ว่าต่อจากนี้ไปจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ ขอให้หลวงลุงและแม่อภัยให้เค้าด้วย
เช้าวันนั้นเป็นต้นมา แม่ก็ได้ลูกชายคนใหม่กลับคืนมาสู่อ้อมอกอีกครั้ง ด้วยกุศโลบายในการทำให้หลานชายรู้สึกสำนึกผิดอย่างลึกซึ้งของเขาเอง
การให้อภัยที่จะมีผลที่แท้จึงไม่ใช่การบอกว่า "ฉันยกโทษให้คุณ" หรือ "แม่ยกโทษให้ลูก" แล้วก็จบกัน หากแต่ต้องมาจากการที่คนทำผิดเกิดจิตสำนึกขึ้นมาอย่างถ่องแท้ว่าสิ่งที่เขาทำมันเป็นเรื่องที่ผิด แล้วอยากเริ่มต้นใหม่ อยากแก้ไขตัวเอง หากการให้อภัยดำเนินไปในลักษณะนี้ก็จะเป็นการให้อภัยในความหมายที่แท้จริง
โดย: เจ IP: 58.137.124.125 วันที่: 5 ตุลาคม 2553 เวลา:12:40:19 น.
  
ขอบคุณทุกกำลังใจค่ะ
อยากทำใจให้สงบ แต่ยังทำไม่ได้ซักที เมื่อไหร่จะพ้นกรรมเสียทีนะ
โดย: คนรอกำลังใจ IP: 110.49.193.26 วันที่: 5 ตุลาคม 2553 เวลา:22:34:06 น.
  
คุณคนรอกำลังใจ
ดูกายดูใจไปค่ะ
กายกำลังเคลื่อนไหวก็รู้ไปค่ะ
ใจกำลังคิดอะไรก็ดูไปค่ะ
เรียกว่าสติแล้วค่ะ
รู้ไปเรื่อยๆ
ไม่ส่งจิตออกไปคิดอะไร
คิดแต่ปัจจุบัน
สักว้นจะหมดทุกข์ค่ะ
โดย: ธรรมะ IP: 110.168.151.170 วันที่: 6 ตุลาคม 2553 เวลา:20:15:15 น.
  
ขอบคุณมากนะคะ คุณธรรมะที่ให้กำลังใจ และเตือนสติ
พยายามไม่คิดถึงเรื่องนี้ แต่ก็เผลอบ่อยๆ ก็จะคิดเรื่อยเปื่อย อยากให้เขาทำอย่างนั้น อย่างนี้ เพื่อเราซึ่งมันคงเป็นไปได้ยาก
อย่าเพิ่งเบื่อ หรือรำคาญนะคะ อยู่เป็นกำลังใจให้กันก่อน
โดย: คนรอกำลังใจ IP: 202.12.97.100 วันที่: 7 ตุลาคม 2553 เวลา:8:50:16 น.
  
คุณคนรอกำลังใจค่ะ
อย่าคิดเรื่องอยากให้เขาทำอย่างนั้นอย่างนี้
เค้าเรียกว่าเราไปคาดหวังเค้าค่ะ
ถ้าไม่ได้ดังหวังจะทุกข์ค่ะ
ณตอนนี้ไม่เหมือนเดิมแล้วนะคะเปลี่ยนไปแล้วนะคะ
ยอมรับความจริงเถอะค่ะ
ทุกสิ่งในโลกเปลี่ยนแปลงตลอดแม้แต่ตัวเรา
ไม่มีอะไรคงทนถาวร
ถ้าอยู่ได้ด้วยตัวเองก็อาจจะตัดใจครั้งเดียวยอมเจ็บครั้งเดียวดีกว่าค่ะ
ส่วนดิฉันต้องอยู่กับเค้าเพราะลูก
แต่เราจะอยู่อย่างไรไม่ให้ทุกข์เท่านั้นเองค่ะ
เป็นกำลังใจให้นะคะ-
โดย: ธรรมะ IP: 58.9.71.215 วันที่: 7 ตุลาคม 2553 เวลา:18:45:32 น.
  
ลองทำตามที่คุณธรรมะแนะนำ ดูกายดูใจ กายกำลังเคลื่อนไหวก็รู้ ใจกำลังคิดอะไรก็ดู
รู้ไปเรื่อย ๆ ไม่ส่งจิตออกไปคิดอะไร คิดแต่ปัจจุบัน ได้ผลดีค่ะ ยอมรับกับสภาวะความเป็นจริงเท่านั้น ถ้าไม่เผลอใจ
ขอบคุณมากนะคะ ไม่ใช่เพื่อนก็เหมือนเพื่อน พูดไปคนอื่นก็ไม่เข้าใจ ก็คงจะบอกให้ตัดใจเท่านั้น ถ้าทำได้ ก็คงทำไปแล้วค่ะ
โดย: คนรอกำลังใจ IP: 202.12.97.100 วันที่: 10 ตุลาคม 2553 เวลา:9:36:30 น.
  
ดีค่ะทำไปเรื่อยๆนะคะ
จะรู้ว่าทุกข์ค่อยๆลดลง
ผลที่ได้ตามมาอีกมากอย่างเมื่อก่อนเวลาออกจากบ้าน
จะกังวลกับเรื่องปิดแก๊สพอดูกายดูใจจะรู้เลยว่าไม่ลืมแน่
อีกเรื่องเป็นไม๊คะไปห้างขับรถไปเวลาล็อครถจะลืมว่าล็อคแล้วยัง
นี่แหละค่ะเรียกสติ
และให้เข้าใจเรื่องไตรลักษณ์จะทำให้ทุกข์หมดไปเร็วค่ะ
ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงเสมอไม่มีอะไรบังคับได้
ไม่มีอะไรคงทนถาวรตลอดไปแม้กระทั่งสามีเค้าก็ไม่ได้รักเราตลอดไปหาความสุขใส่ตัวเองเถอะค่ะ
ชีวิตมนุษย์อยู่ไม่นานหรอกค่ะ
อย่าหาเรื่องเศร้าเข้าตัวเองเลยค่ะ
โดย: ธรรมะ IP: 58.9.138.73 วันที่: 10 ตุลาคม 2553 เวลา:15:47:09 น.
  
คุณธรรมะคะ
อยากคุยกับคุณธรรมะจังเลยคะ เพราะตอนนี้รู้สึกว่าจะต้องตัดสินใจให้เด็ดขาดซะที
ปัญหามันเหมือนจะกลับมาอีกแล้ว อยากขอคำปรึกษาว่าเราจะเลือกอย่างไรดี มันเหมือนผงเข้าตา เขี่ยออกไม่ได้ซะที รู้สึกว่าปัญหามันจะถึงจุดวิกฤติ เสียแล้ว ช่วยตอบทาง e-mailที่ gun50059@hotmail.com ได้ไหมคะ อยากคุยทางโทรศัพท์ด้วยค่ะ ขอบคุณมาก
โดย: คนรอกำลังใจ IP: 202.12.97.100 วันที่: 13 ตุลาคม 2553 เวลา:19:11:40 น.
  
ใจเย็นๆนะคะปัญหาทุกปัญหามีทางออกนะคะ
โดย: ธรรมะ IP: 58.9.120.97 วันที่: 13 ตุลาคม 2553 เวลา:21:13:58 น.
  
ขอบคุณคุณธรรมะมากค่ะ มีข้อคิดดี ๆ มาฝากสมาชิกชมรมอยู่เสมอ
โดย: คนรอกำลังใจ IP: 110.49.193.95 วันที่: 14 ตุลาคม 2553 เวลา:22:42:46 น.
  
สวัสดีค่ะ
นั่งอานมาหลายวัน ของสมัครเป็นสมาชิกชมรมด้วยคนนะคะ
โดย: ใบไม้ IP: 223.205.46.223 วันที่: 17 ตุลาคม 2553 เวลา:11:51:34 น.
  
ยินดีต้อนรับค่ะ แต่ไม่ใช่อยากให้คุณเจอปัญหานี้ ขอให้เป็นสมาชิกเพราะสนใจ หรือ ต้องการหาทางป้องกันนะคะ
หากเจอปัญหานี้ มันทุกข์มาก ๆ ตอนนี้ก็ได้กำลังใจจากคุณธรรมะ ที่คอยให้กำลังใจ ปัญหาอยู่ที่ตัวเรา ยังทำใจไม่ได้สักที
โดย: คนรอกำลังใจ IP: 202.12.97.100 วันที่: 17 ตุลาคม 2553 เวลา:13:33:34 น.
  
สวัสดี และขอบคุณค่ะ คุณคนรอกำลังใจ
ดิฉันเจอปัญหานี้มาแล้วค่ะ ใช้คำว่าแล้วก็ไม่ได้ด้วย เพราะปัจจุบันก็ยังไม่จบค่ะ เหตุเกิดตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่แน่ชัด แต่มาเผยเมื่อปี 46 จนถึงเดี๋ยวนี้ก็ไม่หยุดค่ะ
เรื่องของดิฉัน ยาว และร้าย เจ็บปวดมากค่ะ เข้าใจทุกๆคน และอยากเป็นกำลังใจให้ทุกคนค่ะ เชื่อว่าสักวันเราต้องผ่านไปได้ถึงจุดที่ฟ้าสดใส ขอให้ทุกคนคิดแบบดิฉันว่า ตอนนี้กำลังครึ้มฟ้าครึ้มฝน พอฝนตกแล้ว ท้องฟ้าก็จะสว่างอีก มันเป็นธรรมดาของธรรมชาติและชีวิตค่ะ ไม่มีวันสิ้นสุด
ใจหนึ่งอยากจะเล่านะคะ แต่กลัว..กลัวอะไรไม่รู้ค่ะ(เราท่าจะบ้า บอกตัวเอง) เกรงใจพื้นที่ของสมาชิกทุกๆท่านด้วย แต่ถ้าอยากทราบกัน ดิฉันจะเล่าคะ (รอดูก่อน ใครอยากทราบบ้าง) ดิฉันเสมือนว่าต้องเก็บอยู่คนเดียวมาเกือบ10ปีค่ะ
*คุณดอกหญ้า หายไปไหนคะ เป็นห่วงจัง
โดย: ใบไม้ IP: 38.99.89.252 วันที่: 17 ตุลาคม 2553 เวลา:14:00:35 น.
  
สวัสดี และขอบคุณค่ะ คุณคนรอกำลังใจ
ดิฉันเจอปัญหานี้มาแล้วค่ะ ใช้คำว่าแล้วก็ไม่ได้ด้วย เพราะปัจจุบันก็ยังไม่จบค่ะ เหตุเกิดตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่แน่ชัด แต่มาเผยเมื่อปี 46 จนถึงเดี๋ยวนี้ก็ไม่หยุดค่ะ
เรื่องของดิฉัน ยาว และร้าย เจ็บปวดมากค่ะ เข้าใจทุกๆคน และอยากเป็นกำลังใจให้ทุกคนค่ะ เชื่อว่าสักวันเราต้องผ่านไปได้ถึงจุดที่ฟ้าสดใส ขอให้ทุกคนคิดแบบดิฉันว่า ตอนนี้กำลังครึ้มฟ้าครึ้มฝน พอฝนตกแล้ว ท้องฟ้าก็จะสว่างอีก มันเป็นธรรมดาของธรรมชาติและชีวิตค่ะ ไม่มีวันสิ้นสุด
ใจหนึ่งอยากจะเล่านะคะ แต่กลัว..กลัวอะไรไม่รู้ค่ะ(เราท่าจะบ้า บอกตัวเอง) เกรงใจพื้นที่ของสมาชิกทุกๆท่านด้วย แต่ถ้าอยากทราบกัน ดิฉันจะเล่าคะ (รอดูก่อน ใครอยากทราบบ้าง) ดิฉันเสมือนว่าต้องเก็บอยู่คนเดียวมาเกือบ10ปีค่ะ
*คุณดอกหญ้า หายไปไหนคะ เป็นห่วงจัง
โดย: ใบไม้ IP: 223.205.46.223 วันที่: 17 ตุลาคม 2553 เวลา:14:03:44 น.
  
คุณใบไม้คะ
ถ้าอยากเล่าก็เล่าได้เหมือนเป็นการระบายความทุกข์
เพราะในที่นี้ไม่มีใครทำร้ายใคร
จะให้กำลังใจกันไป
เราเกิดมาเป็นเพื่อนร่วมทุกข์
ช่วยเหลือกันค่ะ
โดย: ธรรมะ IP: 58.11.20.168 วันที่: 17 ตุลาคม 2553 เวลา:20:00:59 น.
  
เชิญเพื่อนๆระบายความทุกข์ผ่านทางช่องทางนี้ได้นะคะ จะมีเพื่อนๆมากมายคอยอ่าน ให้กำลังใจและให้คำปรึกษาว่าจะดำเนินชีวิตไปในทิศทางใดที่จะช่วยให้ทุกข์น้อยที่สุด วันนี้เราอาจจะทุกข์มาก เราอาจจะคิดว่าชีวิตเราจบสิ้นแล้วเพราะการนอกใจของผู้ชายคนหนึ่ง แต่เมื่อเวลาผ่านไปเรื่อยๆ เราก็จะทำใจได้ในระดับหนึ่ง เมื่อมาถึงอีกช่วงหนึ่งเราก็จะเริ่มชาชินกับมัน พอถึงชวงนี้ความทุกข์จะน้อยลงมาก เพราะใจเราเริ่มออกห่างจากปัญหา เริ่มมองเห็นสัจธรรมว่าไม่มีใครเป็นของเราอย่างแท้จริง แม้แต่ลูกก็ไม่ได้เป็นของเรา เพราะวันหนึ่งเขาก็ต้องจากเราไปมีครอบครัวของเขาเอง ดิฉันเคยผ่านเรื่องแบบนี้มาแล้ว เคยทุกข์อย่างแสนสาหัส เคยต่อสู้ดิ้นรนเพื่อดึงเขาให้กลับมาเหมือนเดิม แต่ก็ไม่สำเร็จ ทุกข์อยู่หลายปีแล้วในที่สุดก็คิดได้ว่าไม่มีประโยชน์อะไร เสียเวลาเปล่า หลังจากแยกทางกันไปแล้วดิฉันก็มีความสุขขึ้นมาก ไม่ต้องมานั่งทุกข์หน้าตาหมองคล้ำหมดราศี เมื่อเลิกหมกมุ่นกับปัญหาโลกแตกนี้ได้ก็สามารถเริ่มต้นชีวิตใหม่ได้อีกครั้งหนึ่งอย่างมีความสุข อยากจะบอกเพื่อนๆว่า "ไม่มีใครทำให้เราทุกข์ได้ ถ้าเราไม่ยอมให้เขาทำค่ะ"

ถ้าตอนนี้ใครยังทุกข์อยู่ก็ปล่อยให้ทุกข์ไปก่อนจนถึงที่สุด หลังจากนั้นก็ปลดปล่อยมันทิ้งไปให้สิ้นซาก สร้างชีวิตใหม่ของตัวเองที่ไม่มีผู้ชายคนนั้นให้ได้แล้วเดินหน้าต่อไปค่ะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 17 ตุลาคม 2553 เวลา:22:44:13 น.
  
สวัสดีค่ะคุณธรรมะ และคนอื่นๆที่ได้อ่าน
ดิฉันตัดสินใจเล่าค่ะ เรื่องอาจจะยาวสักนิด แต่คิดว่า คงมีข้อให้คิดได้หลายจุด
เรื่องมีอยู่ว่า...ดิฉันรู้จักกับสามี เดือนมิ.ย.ปี2535 ต่างคนต่างเป็นเพื่อนของเพื่อนกัน ตอนแรกที่พบหน้า เขามาบอกภายหลังว่า หมั่นไส้ผู้หญิงคนนี้ เลยคุยด้วย (เนื่องจากดิฉัน เพิ่งเรียนจบตอนนั้นพูดไทยคำฝรั่งคำกับเพื่อน)ดิฉันเองก็มองว่าเขาแสนจะเชย ดิฉันเองสมัยสาวๆยอมรับว่ามีคนมาจีบเยอะ แต่ไม่ได้ตกลงกับใครเพราะเพิ่งเรียนจบ หลังจากวันที่เราได้พบกัน เราได้ติดต่อกัน คุยเล่นเราสองคนรักสุนัขมากเหมือนๆกัน ตรงนี้อาจเป็นสื่อ วันหนึ่งเขาชวนดิฉันไปบ้าน สุนัขเขาคลอด ดิฉันก็ไป และได้รู้จักครอบครัวเขา จากวันนั้น เราก็ไปไหนกันบ่อย แทบทุกวัน ตอนนั้นครอบครัวดิฉันพอมีฐานะ ไม่ได้ทำอะไร แค่ช่วยดูแลกิจการ เลยออกไปไหนได้ ส่วนเขาทำรับเหมาก่อสร้างกับครอบครัว ที่ว่าไปไหนกันก็คือไปดูงานกับเขาน่ะค่ะ จนกลายเป็นว่า ตลอดเวลา6.30 น.เขามารับไปด้วยทุกวัน ดิฉันและเขาช่วยกันซื้อสุนัขมาเพาะพันธุ์ขาย เป็นงานอดิเรก จนกระทั่งปี 2541 วันหนึ่งดิฉันไปที่ไซค์งานเขา มีเด็กผู้หญิงพม่าคนหนึ่ง แอบมองดิฉัน แล้วพูดแบบไม่ชัดว่า "พี่สวยจัง หนูอยากสวยและเก่งแบบพี่" ตอนนั้นดิฉันไม่ได้คิดกับคำพูดนี้หรอกนะคะ ดิฉันคิดเพียงว่า กำลังมองหาคนงานมาช่วยเลี้ยงสุนัข และทำงานบ้าน ก็เลยถามว่าไปอยู่บ้านพีไหม เขาตอบรับอย่างไม่ต้องคิด แล้วแม่เขาก็จัดของให้ ดิฉันพามาอยู่ไม่กี่วัน แม่เขาโดนจับ ดิฉันบอกเขาว่า เทอยังเด็กมาก หลบที่นี่ก่อน เดี๋ยวพี่จะไปส่งที่ กาญจนบุรี ด้วยความไม่อยากให้เขาเข้าคุก เขาตกลง วันแล้ววันเล่า เด็กไม่ยอมกลับ เลยพาไปทำบัตรให้ตอนที่มาอยู่ อายุ 14-15 มั้งคะ ไม่แน่ใจ ดิฉันดูแลมาตลอด ส่วนดิฉันกับแฟนก็ออกไปทำงานตามปกติ นานวันเข้า งานมากขึ้นดิฉันสงสารแฟนเลยขออนุญาตทางบ้านให้แฟนค้างบ้างในวันที่ดึกจริงๆ ดิฉันเป็นคนไม่อยู่นิ่ง ชอบประดิษฐ์นั่นนี่ จนมีคนสั่งไปขายที่ญี่ปุ่น ช่วงนั้น ดิฉันทำแต่งาน พอกลับมาก็ทำของส่งต่อ จนกระทั่งเจอยุดที่เศรษฐกิจแย่บวกกับโรคระบาด ลูกค้าไม่มารับของ ดิฉันก็ไปเปิดร้านเพื่อระบายของ ตอนนั้นเงินไม่เดือดร้อนค่ะ (ลืมบอกไปดิฉันไปทำงานกับแฟนไม่ได้เงินเดินจากพวกเขานะคะ) เพียงแค่อยากระบายของที่ทำ ก็เลยไปเปิดร้านที่ไนท์บาร์ซ่าร์แห่งหนึ่ง ตอนนั้น เช้าไปจัดร้าน ดึกแฟนมารับ พอขายดี เริ่มติดใจ หาของสำเพ็ง ประตูน้ำมาเสริม ช่วงนั้นร้านปิดตี1 แฟนเลยค้างที่บ้านทุกคืน (เหตุคงเกิดช่วงนี้น่ะค่ะ) ดิฉันได้ซื้อที่ทางภาคเหนือด้วยกัน เดือนหนึ่งขึ้นดูที่กันหนหนึ่ง มีเหตุการณ์แปลกๆเกิดขึ้น โดยที่ดิฉันไม่เคยระวังระแวง ปล่อยความสงสัยเลยไป เช่น ถ้าดิฉันกลับจากดูที่ ดิฉันรอเด็กมาขนของนานมาก พอพูดว่า เรียกตั้งนาน ทำไมไม่มาซะที เด็กตะหวาดว่า "ไปถามผ..ของม..ดูสิ" (คงเข้าใจนะคะ) หยาบจนไม่กล้าพิมพ์ค่ะ แต่ก็ปล่อยผ่านไป ช่วงนั้น ทุกคืน เด็กมานวดให้แฟนทุกคืน ที่ห้องโถง ส่วนดิฉันทำงานต่อบนห้องนอนไม่เคยระแวง ทั้งๆที่พี่ๆบอกว่า ดูไมงาม ดิฉันก็เถียงว่านั่นคนงานนะ ดิฉันก็มาเล่าให้แฟนฟัง แฟนบอกว่า "ฉันไม่ใฝ่ต่ำแบบนั้นหรอก" ดิฉันเลยไม่ใส่ใจ เด็กเองก็หนีเที่ยวบ่อย มีผู้ชายไมซ้ำหน้า แถมที่ไซค์งานยังเคยบอกว่าเด็กคนนี้ได้เสียกับลูกคนงานแล้ว ดิฉันถึงแยกออกมา เพราะไม่อยากให้มีปัญหา วันเกิดดิฉันในปีหนึ่ง แฟนื้อชุดปักให้เพื่อใส่ไปวัดด้วยกัน พอเช้ามาดิฉันจะแต่งตัว ปรากฎว่าชุดนั้นขาดวิ่น ดิฉันถาม ไม่ได้คำตอบ หลังจากนั้น วันหนึ่งพี่สาวโทรบอกว่า เด็กหนีออกจากบ้าน ดิฉันก็รีบกลับ และไปแจ้งความ ตอนนั้นไม่คิดอะไร คิดว่าคงหนีตามผู้ชายเหมือนที่เคยหนีไปค้างกัน แต่ที่แจ้งความเพราะต้องแจ้งยกเลิกบัตร(เพราะดิฉันโทรตามแล้วเป็นเดือนๆแต่ไม่รับโทรฯดิฉันจึงต้องแจ้งยกเลิก) พอตำรวจถามว่า มีอะไรหายบ้างดิฉันบอกว่ายังไมได้ตรวจตรา แต่สามี รีบแทรกขึ้นมาว่า ไม่มีครับ ทุกอย่างอยู่ครบ ดิฉันก็ไม่เอะใจ จากนั้นก็ปกติมาตลอด จนกระทั่ง วันดีคืนดี สามีดิฉันขับรถมารับดิฉันที่ร้าน ขากลับแฟนร้องไห้ ดิฉันตกใจ ถามว่าเป็นอะไร เขาบอกว่า เขาเห็นผี เขากลัว ดิฉันก็ตกใจ เช้ามารีบพาไปทำบุญ ทุกอย่างก็กลับมาปกติค่ะ จนกระทั่ง ดิฉันไปหาหมอทำฟัน ทุกครั้งแฟนนั่งรอหน้าห้อง แต่ครั้งนั้น แฟนรอหน้าตึก ดิฉันเสร็จก่อนเวลา ลงมาเห็นคุยโทรฯ ก็ไม่สนใจอีกค่ะ เขาคงอัดอั้น ขอดิฉันว่า ติดต่อได้แล้ว ทำงานบ้าน แต่ไม่รับโทรฯดิฉันเพราะกลัวดิฉันด่า ดิฉันก็บอกว่า ไปดีก็ดีปล้ว ถ้าลำบากมีอะไรให้ช่วยบอกนะ .... จนมาคืนหนึ่ง ดิฉันลุกมาเข้าห้องน้ำ ได้ยินเสียงคนคุย เดินหาเสียงอยู่ ไปหยุดที่ห้องน้ำ แฟนออกมาพอดี ดิฉันดันไปเคาะค่ะ เขาเลยออกมา ถามว่าทำอะไร เขาบอก ถ่าย ดิฉันไม่เห็นถืออะไรก็กำลังจะกลับไปนอนแหละค่ะ แต่ดันไปชะโงกดฤู เห็นมือถือ วางหลบอยู่หลังกระจก ดิฉันจึงคว้ามาดู ใจแทบสลายค่ะ...
ไม่รู้ว่าใจคิดอะไร แต่มือดันกดไปหาเด็ก แล้วปากพูดออกไปว่า เทอจะว่ายังไง เถ้าแก่เค้ายอมรับแล้ว ทั้งๆที่แฟนไม่รู้นะคะว่าโทร เพราะนอนแล้ว เด็กตอบว่า "เขารับ แงก็รับ" เลยถามต่ออีก ทั้งๆที่หมดแรงแม้จะหายใจ ว่า นานหรือยัง "หลายปีแล้ว(ลากเสียงยาว)" ดิฉันกดทิ้ง แฟนหันมาเห็นพอดี ดิฉันพูดได้แต่เพียงว่า ทำไมทำได้ขนาดนี้ ในบ้านฉัน เตียงฉัน เขาร้องไห้ ขอโทษดิฉัน กอดดิฉัน ตอนนั้นเรากำลังวางแผนจะแต่งงานกัน ในไม่กี่เดือนที่จะถึง ทุกอย่างล่มสลาย ดิฉันไล่เขาออกไปจากบ้าน รุ่งขึ้นเขามหา ดิฉันบอกว่า เสียใจที่สุด ที่เลือกมาลำบากกับเทอมาหลายปี เพราะเห็นว่า เทอไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ไม่เที่ยว(เพราะตลอดเวลา อยุ่ด้วยกันตลอด) แต่ไม่คิดว่าจะทำเรื่องแบบนี้ได้ เขาก็สาระพัดปลอบ และบอกว่า ขอให้เหมือนเดิม ดิฉันใจอ่อน เพียงเพราะคำพูดว่า "เชื่อใจฉันนะ เราไปจดทะเบียนกันก่อนก็ได้"รุ่งขึ้น ไปจดทะเบียนโดยง่าย เหมือนคนไร้วิญญาณค่ะ...
หลังจากนั้นดิฉันก็ไปร้าน ทุกคนที่นั่นเห็นดิฉัน ตกใจสภาพดิฉัน ตลอดเวลา 7วัน ดิฉันน้ำหนักลง 10กิโล เรื่องก็ยิ่งเลวร้าย ตรงที่เขาพากันไปเช่าบ้าน ดิฉันหนี ขึ้นรถไฟอยากไปให้ไกล ก็เกือบจะโดนรวนลามบนรถไฟ จนเพื่อนดิฉันต้องไปรับจากหัวหิน เด็กโทรมาระรานดิฉันตลอด และโทรยั่ว ให้ดิฉันโทรกลับ คือยิงมาน่ะค่ะ ดิฉันทนไม่ได้เลยโทรถามว่า มีอะไร เด็กก็บอกไม่มี ด่าดิฉันแล้ววาง ตรงนี้ดิฉันหลงกลมากค่ะ เพราะเขาเอาบันทึกให้แฟนดู บอกว่าดิฉันโทรด่าเขา แฟนเห็นว่ามีการโทรเข้า แต่ไม่เคยได้ยิน กลับเชื่อทางนั้นสนิท มาลงที่ดิฉัน นานเข้าถึงขั้นลงมือ จนครบปี ดิฉันจึงเล่าความจริงให้พี่ฟัง อ่อ ที่เล่าน่ะเพราะเกิดเหตุการณ์ดิฉันโดนตามฆ่าค่ะ แล้วมีคนมาบอกพี่สาว ดิฉันเลยต้องจำใจเล่า ทุกคนไม่ยอมให้หย่า แต่ดิฉันหนี และตามเขามาทานข้าว แต่กลับเขาอำเภอ เขาไม่ยอม แต่ดิฉันเซ็นต์แล้วบอกว่า ถ้ายังอยากเห็นกันให้เซ็นต์ หลังจากหย่า ครอบครัวดิฉัน เจอวิกฤติเศรษฐกิจ จากท่รวยมาเป็นหนี้หลายสิบล้าน ดิฉันจึงมาสร้างบ้านที่ ที่ดินที่ื้อไว้ โดยเขาสร้างชดเชยที่ทำไม่ดีกับดิฉัน ดิฉันกะว่าให้ครอบครัวย้ายมาอยู่ด้วยกัน ทิ้งทุกอย่างที่กรุงเทพฯ ส่วนหนึ่งดิฉันไม่อยากอยู่ให้ใครไม่รู้มาตามฆ่าเรา ตลอดเวลาที่หย่า ดิฉันไม่มีอะไรกับเขาเลยแต่เขาดูแลดิฉันทุกอย่าง ตอนนั้นดิฉันหมดทั้งร้าน ทั้งทุกอย่าง เหลือแต่ตัวค่ะ จนกระทั่งบ้านเสร็จ ดิฉันย้ายมาอยบู่คนเดียว แฟนจะมาหา มาดูแลค่าใช้จ่ายตลอดทุกเดือน แต่ปวดประสาทหน่อยค่ะ เพราะมีการโทรตามตลอด มีปัญหาทางนั้นตลอด ลืมบอกไปค่ะ เด็กขนของข้าไปอยุ่บ้านแม่สามีค่ะ แล้วเรียนเสริมสวย เปิดร้านเสริมสวย จนมาวันหนึ่ง เด็กให้เพื่อนโทรตามสามีกลับ ดิฉันรับ พวกนั้นรุมด่าดิฉัน หยาบคายมาก ตราหน้าว่าดิฉันไปแย่งสามีเขามา แก่แล้วไม่มีปัญญาหา... ดิฉันมือไว กดให้เสียงดังเพราะสามีนั่งห่างออกไป3เมตร สามีตกใจ ยังไม่วายว่าดิฉันไปว่าเขาก่อนมั้ง ดิฉันโกรธ วางสาย ดิฉันไล่เขา เขาปามือถือต้นเหตุแตกกระจาย(นับสิบเครื่องละค่ะ)แล้วเดินออกจากบ้านไปตอน5ทุ่ม ดิฉันร้องไห้จนน้ำตาแทบเป็นสายเลือด แต่ใจก็อดเป็นห่วง จากบ้านไปสถานีขนส่งในเวลานั้น ไกล หน้าหนาว กับเสื้อชุดนอนผ้าฝ้าย ..นึกแล้วอดสงสารไม่ได้เลยโทรไปที่ขนส่ง ตี3 ขนส่งเห็นชายคนหนึ่งเดินโซเซมาเลยถามให้ว่าใช่ไหม ..ใช่ เลยได้คุยกัน ดิฉันบอกให้รอตรงนั้น จะเอาเสื้อหนาวไปให้ ดิฉันขับรถออกไป พอเจอกัน ต่างคนต่างร้องไห้ จนดิฉันไมเกรนถามหา เขาจึงขอขับรถส่งที่บ้าน ระหว่างทาง ดิฉันบอกเสียใจที่ดิฉันเป็นภรรยามา เป็นนายจ้างมา แต่กลับให้เขามาด่าแบบนี้ เขาถามว่าจะให้เขาปกป้องอย่างไรดี ดิฉันก็บอกว่า มันคงไม่มีทางนอกจากตัดขาดเลยดีกว่า ทะเบียนสมรสไม่มีแล้ว เขาจะว่าอะไรก็ได้ แฟนเลยบอก งั้นพรุ่งนี้เราจนทะเบียนสมรสกันใหม่ ตอนนั้น ใจหนึ่งกลัว หวาดระแวง แต่อีกใจ ก็ดี ใครจะได้ไม่มาหยามเราได้อีก เลยตกลงไปจดอีกค่ะ(ไม่รุ้โง่หรือเปล่า) หลังจากจด พอทางนั้นรู้ ก็แกล้งสาระพัดค่ะ จนทุกวันนี้ เขายังแกล้งดิฉันต่างๆนาๆ มีเบอร์แปลกๆโทรมากวใจตลอดค่ะ
ทุกวันนี้ สวดมนต์ ...ถามว่าทุกข์ไหม...ทุกข์ค่ะ ร้องไห้จนแทบไม่มีน้ำตา หายใจปนสะอื้นเป็นอย่างไร เข้าใจถ่องแท้ แต่ ถามว่าทุกข์มากไหม....ไม่ค่ะ ทุกๆคนที่รู้จัก แทบไม่รู้เรื่อง ถึงรู้ก็แทบไม่เชื่อ เพราะดิฉัน ยิ้ม เล่นได้ตลอดเวลา อายุ40กว่าแล้วค่ะ คนเราเหลือเวลาอีกเท่าไหร่กันคะ ที่จะหายใจ .....
เบื่อไหมคะ เรื่องยาวมาก
โดย: ใบไม้ IP: 65.49.2.21 วันที่: 18 ตุลาคม 2553 เวลา:0:00:16 น.
  
ขอต่ออีกหน่อยนะคะ
ตอนที่เขาออกไปอยุ่ข้างนอก เขาพาไปอยุ่บ้านป้า บ้านน้า ในที่สุดพากันเข้าบ้านแม่สามี ทั้งๆที่ มีทะเบียนสมรสกับดิฉันค่ะ ....ตอนนั้นเป็นใคร จะทุกข์ไหม..??
เขาเป็นคนต่างด้าว แต่ใช้เส้นสายไปเรียนเสริมสวยที่นิรันด์รันต์ และเปิดร้าน ทั้งๆที่ผิดกฎหมายคนต่างด้าว...
เขาโดนจับ เพราะบัตรหมดอายุ แต่ลืมไปต่อ เขาโทษว่า วันที่หมดอายุ เขามาที่นี่เพื่อดูแลค่าใช้จ่ายที่บ้านดิฉัน และเขาหาว่าดิฉันเป็นคนแจ้งจับ... เจ็บไหม..??
ผู้หญิงท้อง เขาโทษว่า เขาทะเลาะกับดิฉัน กลับไปเลยไปมีอะไรกันโดยลืมตัวหลั่งข้างใน(ขอโทษนะคะที่ไม่สุภาพ) ดิฉันผิด...??
วันปีใหม่ปีไหนจำไม่ได้ ดิฉันลง กรุงเทพฯ อยากไปไหว้พระ เขามารับตอนสายแล้วพาไป พร้อมกับบอกดิฉันว่า ไปส่งเด็กไปทำแท้ง ตอนนี้อยู่ที่สถานที่ทำ เสร็จจากพาดิฉันไหว้พระต้องไปรับเด็ก...ดิฉันทรมานใจแค่ไหน ที่ได้รู้แบบนี้ ...??(ไม่ได้ยินดีเลยกับการที่ต้องทำลายชีวิตที่ไม่รู้เรื่องราว)
ดิฉันพร่ำบอกตั้งแต่ท้องว่า ดิฉันขอจบเพื่อให้เขาไปรับผิดชอบและดูแลกัน เลี้ยงดูลูกให้ดีให้อบอุ่น อย่าให้มารับรู้อะไรเลย แต่เขาบอกว่า ทางนั้นแพ้มาก คงครรภ์เป็นพิษ ต้องเอาออก...แต่เวลามีปัญหากัน เขาจะด่าว่าที่ต้องทำแท้งเพราะดิฉัน เด็กไม่อยากให้ดิฉันเสียใจ ถึงยอมเอาออก... ดิฉันอีกแล้ว...??
คำว่าไม่อยากให้ดิฉนเสียใจ คงต้องไม่ทำให้เรื่องแบบนี้เกิด หรือเกิดแล้วต้องหยุดให้ได้ ไม่ใช่หรือคะ
ดิฉันไม่มีลูก ดิฉันไปตรวจ ทุกอย่างปกติดี แต่...ผลน้ำเชื้อแฟน อ่อนมาก จนไม่สามารถที่จะมีลูกได้เอง ต้องใช้วิธีคัดเชื้อ !!!! ทุกท่านที่อ่าน คิดอย่างไรคะ กับการที่ผู้หญิงคนนั้น ดื้อดึงที่จะทำแท้ง...(กลัวกรณีDNAหรือเปล่า)
...ยังมีอีกเยอะค่ะ ทั้งโดนแมสามี ทั้งโดนสามี ญาติสามี เหตุเกิดเพราะทางนั้นปั่นเรื่องทั้งนั้นค่ะ แต่ดิฉันทน ถามว่า ทนทำไม ทำไมไม่หย่า ลูกก็ไม่มี... ค่ะ พยายามทำลูกค่ะ ให้ชีวิตหนึ่งเกิดมา ถึงตอนนั้นจะมีพ่อหรือไม่ ไม่หวัง แต่ขอชีวิตน้อยๆมายึดเหนี่ยวพอแล้วค่ะ ทุกวันนี้ ดิฉันไม่ได้ทำงานอะไร อยู่บ้าน เขาจะว่าอย่างไรไม่สนค่ะ "ฉันทำมามากแล้ว ตั้งแต่ที่กลับจากดูงาน ข้าวเหลือก้นหม้อ กินกันน้ำปลาพริก ทุกวันนี้รถสิบกว่าคัน เทอเปลี่ยนไป ฉันเปลี่ยนบ้าง เงินหมด ขอ บ่นช่าง ฉันจะทำชีวิตให้มีความสุข ซื้อเสื้อผ้า ปีหนึ่งโละ ขนขึ้นดอยไปแจกคนจน ลงมาซื้อใหม่ ตื่นมา ทำกับข้าว ถวายพระ ผ่านวัดไหนก็เข้า ไม่เจาะจง มีเงิน ทำบุญ ให้พ่อแม่พี่น้อง เทอมา ฉันต้อนรับ เทอไปฉันอยู่ได้ ประมาณนี้ค่ะ เหงา ก็เล่นกับสุนัข เดินเก็บผลไม้ในสวน ขับรถออกไปเดินถนนคนเดิน ใช้ทุกอย่าง เท่าที่ภรรยาคนหนึ่งพึงได้จากสามีค่ะ
ทุกวันนี้40กว่า แต่มีคนมาจีบ มารอ หลายคน แต่ดิฉันบอกพวกเขาว่า อย่ารอเลย ถ้าเกิดวันนั้นมาถึง ดิฉันอยากมีชื่อสามีใบทะเบียนแค่คนเดียวในชีวิต ทุกวันนี้ เปลี่ยนวิกฤติเป็นโอกาสค่ะ วิกฤตที่เราไม่มีเขา ไม่มีเงินทองเหมือนเมื่อก่อน เปลี่ยนเป็นโอกาส ที่กล้าที่จะทำอะไร ไปไหน และอยู่ด้วยตัวเราเองได้ ไมมีเขา เรามีเวลาสวดมนต์ ไม่มีเขา เราเข้าวัดได้ ไมจำเป็นต้องเฉพาะวันสำคัญทางศาสนา .....
เขาดูแลเราดีไหม ก็ดีค่ะ อาจจะน้อยบ้างเรื่องเงินทอง แต่ดิฉันก็ได้มีบ้านใหญ่โต(ถึงจะเหงา แต่ก็มีหลักในชีวิต) มีรถที่เขาซื้อไว้ให้ มีคนมาคอยดูแลค่าใช้จ่าย ถ้าคิดตรงนี้ มันจะมีความสุขมากค่ะ ถ้าเทียบกับคนที่เขาไม่มีเสื้อผ้า ไม่มีข้าวปลาดีๆ ไม่มีคำว่าอยากกินอันนั้นอันนี้ ป่วยเข้าโรงพยาบาล บางคนป่วย แม้เงินค่ายายังไม่มี...ธรรมะ เป็นส่วนหนึ่งนะคะ แต่ดิฉันจะไม่ค่อยได้ไปแนวปฏิบัติ หมายถึงสมาธิน่ะค่ะ ดิฉันโชคดี ที่ครอบครัวสอนให้เข้าวัดตั้งแต่เด็ก จิตใจเลยหม่นหมองไม่นานค่ะ การที่ครอบครัวเราได้ช่วยเหลือคนยากคนจนมาเยอะ ทำให้เราได้เห็นชีวิต ที่หลากหลาย พอมีปัญหาก็มีข้อที่มาทำให้เรามีกำลังใจ...
มาถึงทุกวันนี้ ทะเลาะกันไหม ...ทุกครั้งที่โทรคุยค่ะ ..แต่วางสายก็ปลง จบตรงนั้น เดี๋ยวก็เช้าแล้ว ดิฉันคงชาแล้วมั้งคะ
** ดิฉันเป็นกำลังใจให้ทุกๆคนที่ประสบปัญหานะคะ ถ้าใครยังอยู่ในช่วงที่เวิ้งว้าง คุยกับดิฉันได้นะคะ ดิฉันยินดีค่ะ ขอบคุณนะคะ ที่อ่าน
โดย: ใบไม้ IP: 65.49.2.21 วันที่: 18 ตุลาคม 2553 เวลา:0:33:06 น.
  
ขอต่ออีกหน่อยนะคะ
ตอนที่เขาออกไปอยุ่ข้างนอก เขาพาไปอยุ่บ้านป้า บ้านน้า ในที่สุดพากันเข้าบ้านแม่สามี ทั้งๆที่ มีทะเบียนสมรสกับดิฉันค่ะ ....ตอนนั้นเป็นใคร จะทุกข์ไหม..??
เขาเป็นคนต่างด้าว แต่ใช้เส้นสายไปเรียนเสริมสวยที่นิรันด์รันต์ และเปิดร้าน ทั้งๆที่ผิดกฎหมายคนต่างด้าว...
เขาโดนจับ เพราะบัตรหมดอายุ แต่ลืมไปต่อ เขาโทษว่า วันที่หมดอายุ เขามาที่นี่เพื่อดูแลค่าใช้จ่ายที่บ้านดิฉัน และเขาหาว่าดิฉันเป็นคนแจ้งจับ... เจ็บไหม..??
ผู้หญิงท้อง เขาโทษว่า เขาทะเลาะกับดิฉัน กลับไปเลยไปมีอะไรกันโดยลืมตัวหลั่งข้างใน(ขอโทษนะคะที่ไม่สุภาพ) ดิฉันผิด...??
วันปีใหม่ปีไหนจำไม่ได้ ดิฉันลง กรุงเทพฯ อยากไปไหว้พระ เขามารับตอนสายแล้วพาไป พร้อมกับบอกดิฉันว่า ไปส่งเด็กไปทำแท้ง ตอนนี้อยู่ที่สถานที่ทำ เสร็จจากพาดิฉันไหว้พระต้องไปรับเด็ก...ดิฉันทรมานใจแค่ไหน ที่ได้รู้แบบนี้ ...??(ไม่ได้ยินดีเลยกับการที่ต้องทำลายชีวิตที่ไม่รู้เรื่องราว)
ดิฉันพร่ำบอกตั้งแต่ท้องว่า ดิฉันขอจบเพื่อให้เขาไปรับผิดชอบและดูแลกัน เลี้ยงดูลูกให้ดีให้อบอุ่น อย่าให้มารับรู้อะไรเลย แต่เขาบอกว่า ทางนั้นแพ้มาก คงครรภ์เป็นพิษ ต้องเอาออก...แต่เวลามีปัญหากัน เขาจะด่าว่าที่ต้องทำแท้งเพราะดิฉัน เด็กไม่อยากให้ดิฉันเสียใจ ถึงยอมเอาออก... ดิฉันอีกแล้ว...??
คำว่าไม่อยากให้ดิฉนเสียใจ คงต้องไม่ทำให้เรื่องแบบนี้เกิด หรือเกิดแล้วต้องหยุดให้ได้ ไม่ใช่หรือคะ
ดิฉันไม่มีลูก ดิฉันไปตรวจ ทุกอย่างปกติดี แต่...ผลน้ำเชื้อแฟน อ่อนมาก จนไม่สามารถที่จะมีลูกได้เอง ต้องใช้วิธีคัดเชื้อ !!!! ทุกท่านที่อ่าน คิดอย่างไรคะ กับการที่ผู้หญิงคนนั้น ดื้อดึงที่จะทำแท้ง...(กลัวกรณีDNAหรือเปล่า)
...ยังมีอีกเยอะค่ะ ทั้งโดนแมสามี ทั้งโดนสามี ญาติสามี เหตุเกิดเพราะทางนั้นปั่นเรื่องทั้งนั้นค่ะ แต่ดิฉันทน ถามว่า ทนทำไม ทำไมไม่หย่า ลูกก็ไม่มี... ค่ะ พยายามทำลูกค่ะ ให้ชีวิตหนึ่งเกิดมา ถึงตอนนั้นจะมีพ่อหรือไม่ ไม่หวัง แต่ขอชีวิตน้อยๆมายึดเหนี่ยวพอแล้วค่ะ ทุกวันนี้ ดิฉันไม่ได้ทำงานอะไร อยู่บ้าน เขาจะว่าอย่างไรไม่สนค่ะ "ฉันทำมามากแล้ว ตั้งแต่ที่กลับจากดูงาน ข้าวเหลือก้นหม้อ กินกันน้ำปลาพริก ทุกวันนี้รถสิบกว่าคัน เทอเปลี่ยนไป ฉันเปลี่ยนบ้าง เงินหมด ขอ บ่นช่าง ฉันจะทำชีวิตให้มีความสุข ซื้อเสื้อผ้า ปีหนึ่งโละ ขนขึ้นดอยไปแจกคนจน ลงมาซื้อใหม่ ตื่นมา ทำกับข้าว ถวายพระ ผ่านวัดไหนก็เข้า ไม่เจาะจง มีเงิน ทำบุญ ให้พ่อแม่พี่น้อง เทอมา ฉันต้อนรับ เทอไปฉันอยู่ได้ ประมาณนี้ค่ะ เหงา ก็เล่นกับสุนัข เดินเก็บผลไม้ในสวน ขับรถออกไปเดินถนนคนเดิน ใช้ทุกอย่าง เท่าที่ภรรยาคนหนึ่งพึงได้จากสามีค่ะ
ทุกวันนี้40กว่า แต่มีคนมาจีบ มารอ หลายคน แต่ดิฉันบอกพวกเขาว่า อย่ารอเลย ถ้าเกิดวันนั้นมาถึง ดิฉันอยากมีชื่อสามีใบทะเบียนแค่คนเดียวในชีวิต ทุกวันนี้ เปลี่ยนวิกฤติเป็นโอกาสค่ะ วิกฤตที่เราไม่มีเขา ไม่มีเงินทองเหมือนเมื่อก่อน เปลี่ยนเป็นโอกาส ที่กล้าที่จะทำอะไร ไปไหน และอยู่ด้วยตัวเราเองได้ ไมมีเขา เรามีเวลาสวดมนต์ ไม่มีเขา เราเข้าวัดได้ ไมจำเป็นต้องเฉพาะวันสำคัญทางศาสนา .....
เขาดูแลเราดีไหม ก็ดีค่ะ อาจจะน้อยบ้างเรื่องเงินทอง แต่ดิฉันก็ได้มีบ้านใหญ่โต(ถึงจะเหงา แต่ก็มีหลักในชีวิต) มีรถที่เขาซื้อไว้ให้ มีคนมาคอยดูแลค่าใช้จ่าย ถ้าคิดตรงนี้ มันจะมีความสุขมากค่ะ ถ้าเทียบกับคนที่เขาไม่มีเสื้อผ้า ไม่มีข้าวปลาดีๆ ไม่มีคำว่าอยากกินอันนั้นอันนี้ ป่วยเข้าโรงพยาบาล บางคนป่วย แม้เงินค่ายายังไม่มี...ธรรมะ เป็นส่วนหนึ่งนะคะ แต่ดิฉันจะไม่ค่อยได้ไปแนวปฏิบัติ หมายถึงสมาธิน่ะค่ะ ดิฉันโชคดี ที่ครอบครัวสอนให้เข้าวัดตั้งแต่เด็ก จิตใจเลยหม่นหมองไม่นานค่ะ การที่ครอบครัวเราได้ช่วยเหลือคนยากคนจนมาเยอะ ทำให้เราได้เห็นชีวิต ที่หลากหลาย พอมีปัญหาก็มีข้อที่มาทำให้เรามีกำลังใจ...
มาถึงทุกวันนี้ ทะเลาะกันไหม ...ทุกครั้งที่โทรคุยค่ะ ..แต่วางสายก็ปลง จบตรงนั้น เดี๋ยวก็เช้าแล้ว ดิฉันคงชาแล้วมั้งคะ
** ดิฉันเป็นกำลังใจให้ทุกๆคนที่ประสบปัญหานะคะ ถ้าใครยังอยู่ในช่วงที่เวิ้งว้าง คุยกับดิฉันได้นะคะ ดิฉันยินดีค่ะ ขอบคุณนะคะ ที่อ่าน
โดย: ใบไม้ IP: 65.49.2.21 วันที่: 18 ตุลาคม 2553 เวลา:0:33:21 น.
  
ขอโทษนะคะ ที่ข้อความขึ้นซ้ำๆ เครื่องมีปัญหาค่ะ
โดย: ใบไม้ IP: 65.49.14.12 วันที่: 18 ตุลาคม 2553 เวลา:0:40:53 น.
  
คุณใบไม้ทุกข์น้อยลงแล้วนี่คะ
เรื่องผ่านมาหลายปีแล้ว
ยังไงก็มาแชร์ประสพการณ์การทำให้ทุกข์น้อยลงก็ได้คะ
เพราะจากชีวิตจริงเลย
ในที่นี่มีแต่เพื่อนทั้งนั้น
โดย: ธรรมะ IP: 110.168.129.35 วันที่: 18 ตุลาคม 2553 เวลา:9:44:06 น.
  
เอามาให้เพื่อนๆอ่านกันค่ะ เผื่อจะได้ข้อคิดอะไรบางอย่าง
ดอยสะเก็ด

เป็นกำลังใจให้ทุก ๆ คน นะคะ ในเมื่อคน คนหนึ่งที่โชคดีมานานมากที่มีคนดี ๆ อย่างเราให้ความรักหมดทั้งใจ มองไม่เห็นคุณค่าของเรา แล้วเราจะเสียเวลาคอยนึกถึงอีกต่อไปทำไม เปลี่ยนความคิดนิดนึงพอ หากคุณทำไม่ได้ในวันนี้ เริ่มด้วยจากปกติที่คุณคิดถึงเขาตลอดทั้งวัน ก็ขอเวลานอกในวันใหม่ 1 ชม. กับการเอาเวลาไปจัดเสื้อผ้าที่คุณชอบเข้าตู้เรียงสีสรรให้สวย หรือรื้อบ้านมุมที่คุณชอบที่สุดเปลี่ยนบรรยากาศ ด้วยฝีมือเราเอง ...ปลูกต้นไม้และลงบันทึกเป็นการ์ดเล็ก ๆ ติดกับต้นไม้ไว้ ว่า วัน เวลา เดือน ... คุณมีความสุขที่ได้ปลูกมันเป็นวันแรกที่คุณสละเวลาหายจากความทุกข์ไป 1 เวลาที่ได้เสียสละไป
แล้วเริ่มทำวันใหม่กับกิจกรรมใหม่ ๆ อีกในทุก ๆวัน แนะนำได้ แต่ตอนนี้ตัวเองยังทำไม่ได้ดีเหมือนกันเลย.....
ขอบคุณที่ไม่ได้มีความรู้สึกแบบนี้คนเดียว แต่ยังมีเพื่อน ๆ ที่มีความทุกข์ที่เหมือนกันมากมาย แล้ววันหนึ่งเราคงเดินผ่าน ก้าวข้ามมันไปได้อย่างแน่นอน ... ท้อได้แต่อย่าถอย.............................................................ถ้าหากคุณถอยมาแล้วหลายก้าว เริ่มนับ...ที่จะก้าวไปข้างหน้าใหม่อีกครั้งนะคะ

โดย: mamahome IP: 180.180.122.187 วันที่: 30 พฤศจิกายน 2552 เวลา:9:48:06 น.




อนาคตของเราคือลูกทุ่มเทความรักไปกับลูกดีกว่าถ้าผู้ชายคนนั้นไม่เห็นคุณค่าของเราเสียเวลาเจอผู้ชายดีดีเหมือนถูกรางวัลที่หนึ่งเพราะน้อยคนที่จะถูกถ้าคุณผ่านไปได้คุณจะรู้ว่าร้องไห้เสียใจกับผู้ชายเลวเลวไปทำไมเราต้องสร้างกำลังใจด้วยตัวเราเองเขาไม่ใช่พ่อแม่เราจะร้องไห้ไปทำไมพ่อแม่ไม่ได้ตายนี้(คำพูดที่คนจะค่อยเตือนให้เราได้สติ)

โดย: น IP: 61.90.122.145 วันที่: 12 ธันวาคม 2552 เวลา:23:01:51 น.




เห็นด้วยกับคุณน ค่ะ อยากให้ผู้หญิทุกคนคิดได้แบบนี้ แต่ก็คงต้องใช้เวลาอีกช่วงหนึ่งแหละค่ะ หลังจากสู้ไปสักพักแล้วยังไม่ชนะ หลายคนก็จะเริ่มท้อและจะคิดได้เองว่าเสียเวลาเปล่า สู้เอาเวลาไปดูแลตัวเองและลูก แล้วเดินหน้าต่อไปจะดีกว่า (โอกาสใหม่ๆย่อมผ่านเข้ามาเสมอ ถ้าเราฉลาดพอที่จะคว้าเอาไว้)

โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 17 ธันวาคม 2552 เวลา:13:29:37 น.




แล้วถ้าเต็มใจให้สามีสมหวังกับความรักของเขาที่ไม่ใช้เราเป็นบ้ารึเปล่า

โดย: gik IP: 192.168.100.75, 125.26.40.9 วันที่: 24 ธันวาคม 2552 เวลา:15:08:55 น.




ตอบ: คุณ gik

ไม่บ้าหรอกค่ะถ้าคุณเต็มใจและไม่มีความทุกข์กับสิ่งที่เกิดขึ้น ถ้าคุณทำได้ก็แสดงว่าคุณไม่ยึดติดว่าสามีเป็นของคุณคนเดียว คุณเป็นเจ้าของเขา ซึ่งดีต่อตัวคุณเองที่จะไม่ต้องรู้สึกเจ็บปวด แต่ผู้หญิงส่วนใหญ่ทำไม่ได้หรอกค่ะ


โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 24 ธันวาคม 2552 เวลา:20:13:04 น.




ตอนนี้สามีไปอยู่กับผู้หญิงใหม่เขาบอกว่ารักกับผู้หญิงคนนั้นมากทั้งที่ผู้หญิงคนนั้นก็มีลูกแล้วอายุ3ขวบ และฉันก็มีลูกกับเขาอายุ3ขวบเหมือนกัน ไม่ส่งเสียไม่สนใจเลยว่าทั้งฉันและลูกจะอยู่กันยังไง อยู่กันมา10ปีพอจะไป ก็พูดแค่คำเดียวว่ารักเค้ามากกว่า เลือกที่จะไปกับเขา


โดย: ตูน IP: 124.121.178.253 วันที่: 15 มกราคม 2553 เวลา:16:19:31 น.




ก็เป็นอย่างนี้หล่ะค่ะ ช่วงใหม่ๆ อะไรๆ ก้อดีไปหมด หน้ามืดตามัวไม่สนใจคนรอบข้างแม้แต่ภรรยาที่อยู่กินกันมานานนับสิบปี ก้อทิ้งกันได้ลงคอ แต่พอเวลาผ่านไปอะไรๆ ก้อเปลี่ยนแปลงความหน้ามืดก้อลดลงไป ผู้หญิงทุกคน shock กับเรื่องนี้กันทุกคนค่ะ โดยเฉพาะสามีที่ทำตัวดีมาตลอดไม่เคยเจ้าชู้ คุณจะรู้สึก shock และไม่อยากเชื่อว่าเค้าจะทำเรื่องแบบนี้ได้ ไม่อยากเชื่อว่าเราจะเจอเรื่องแบบนี้ในชีวิต กว่าเค้าจะกลับมา กว่าดิฉันจะทำใจได้ก้อใช้เวลาพอสมควร
อ่านหนังสือธรรมะเยอะๆ นะคะ แล้วคุณจะรู้ว่าธรรมะช่วยเราได้มากอย่างไม่น่าเชื่อ ที่คุณทุกข์เพราะคุณยังยึดติดกับอดีตที่แสนหวาน ทุกข์เพราะยังไม่ยอมรับความจริงที่เกิด ทุกข์เพราะคุณคิดจะเปลี่ยนแปลง แก้ไขคนอื่นมากกว่าตัวเอง ทุกข์เพราะเค้าไม่เปลียนแปลงตามที่คุณต้องการ ทุกข์เพราะคุณคิดว่าเค้าทำผิดกับเรา ทุกข์เพราะพยายามหาทางแก้ไขปัญหาในขณะที่ใจเรายังร้อนรุ่มอยู่ มันเลยทำให้ปัญหาเก่าก้อแก้ไม่ได้ ปัญหาใหม่ที่เกิดจากเราก้อเพิ่มขึ้น ดิฉันพยายามมาหมดแล้วค่ะ สุดท้ายค้นพบว่าคนที่ต้องปรับปรุงแก้ไขและเปลียนแปลงคือตัวเราเอง หันมาดูตัวเองอย่างเป็นกลางว่าตัวเรามีอะไรบกพร่องต้องปรับปรุงรึเปล่า แล้วแก้ที่ตัวเอง พระท่านบอกว่าทุกคนมีกรรมเป็นของตัวเอง เค้าก้อมีกรรมของเค้า สิ่งที่คนอื่นทำเป็นเพียงปัจจัยภายนอก แล้วเราก้อชอบไปแก้ไขปัจจัยภายนอกก่อนที่จะดับทุกข์ที่ใจตัวเอง ผ่านมาปีนี้เป็นปีที่ 2 แล้วทุกวันนี้สามีดิฉันดีขึ้นกว่าช่วงแรกเยอะมากเพราะดิฉันหันมาดูแลใจตัวเอง ยอมรับสิ่งทีเกิด ยอมรับว่าทุกอย่างเป็นอนิจจัง คิดดีคือคิดอะไรให้ตัวเองสบายใจไม่เบียดเบียนตัวเอง ไม่เบียดเบียนคนอื่นแม้เค้าจะทำไม่ดีกับเราก้อตาม พูดดีคือพูดให้คนที่เค้าอยู่กับเรามีแต่ความรื่นหูสบายใจ ทำดีคือทำหน้าที่ภรรยาไม่ให้บกพร่อง ให้อิสระเค้าก้อเท่ากับให้อิสระตัวเองนะคะ สติมาปัญญาเกิดค่ะ ทุกอย่างที่ทำช่วงแรกๆ ฝืนใจ ฝืนความรู้สึกตัวเองทั้งนั้น แต่ถ้าไม่คิดหย่าแล้วคุณทำได้คนที่จะพ้นทุกข์คือคุณค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ

โดย: เคยเจ็บ IP: 203.144.144.165 วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:23:10:54 น.




อยู่กันมา 16 ปีแล้วยังไม่รักเราเลย จนลูกอายุ 12 แล้วก็ยังไม่วายเจ้าชู้มีความรับกับเราตลอดแล้วจะทนอยูร่วมกันทำไมขอให้จบกันด้วยดีดีกว่าเห็นเพื่อนดีกว่าครอบครัวเอาใจคนอื่นมากกว่าเอาใจคนอยู่ด้วยกัน

โดย: สมควรเลิก IP: 113.53.5.238 วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:22:20:15 น.




ดิฉันมีประสบการณ์จริงอันปวดร้าว มาเล่าให้ทุกท่านฟัง เพื่อเป็นความรู้ถึงลักษณะ อาการสามีที่นอกใจภรรยา สามีดิฉันเป็นอาจารย์ มีผู้หญิงมาขอสมัครเป็นผู้ช่วยอาจารย์ สามีเคยพามาแนะนำและกินข้าวด้วยกันกับดิฉัน ดิฉันไม่คิดอะไร เพราะไว้วางใจสามีและผู้หญิงคนนี้ เพราะผู้หญิงก็รู้ดีว่าสามีดิฉันมีลูกมีภรรยาแล้ว ไปๆมาๆ ดิฉันเริ่มเห็นสามีเปลี่ยนไป กลับบ้านดึก มีการรับส่งข้อความทางโทรศัพท์ด้วยประโยคที่หวานหยาดเยิ้มมาก แบบวัยรุ่นจีบกันเลยล่ะ ห่วงหาอาทรต่อกัน สามีโทรไปหาผู้หญิงคนนี้ไม่ตำกว่าวันละ 7-8 ครั้ง แต่ไม่โทรมาหาดิฉันเลย ส่งmail ส่งรูปภาพข้อความแสดงความรักต่อกันอย่างไร้ศีลธรรม สามีอารมณ์ฉุนเฉียวมาก หาเรื่องด่าฉันตลอด ทำอะไรก็ผิดไปหมด ขวางหูขวางตา ชมแต่ผู้หญิงคนนั้น ที่สำคัญเริ่มมีความลับกับดิฉัน เวลาทำงานบนคอมพิวเตอร์เขามักจะไล่ให้ดิฉันไปที่อื่น บอกว่าต้องการความเป็นส่วนตัว กลัวดิฉันจะรู้ password เวลาเข้า mail แต่ดิฉันก็เคยเห็นจนได้ เห็นข้อความที่ผู้หญิงคนนั้นส่งให้สามีดิฉัน ดิฉันอ่านแล้วรู้สึกว่า งานบางอย่างเป็นหน้าที่ของฉันที่ฉันต้องทำเพื่อดูแลสามี แต่เธอมาแย่งทำหน้าที่แทนฉันซะแล้ว และที่น่าเจ็บใจที่สุดคือสามียินดีให้ผู้หญิงคนนี้ช่วย แทนที่จะเป็นดิฉัน ดิฉันเสียใจมาก ล้มทั้งยืน ดิฉันรู้สึกไม่ค่อยดี เลยค่อยๆสืบตามล่าหาความจริง จากคนรอบข้าง จึงทำให้รู้ความจริงว่าเขา 2 คนสนิทสนมลึกซึ้งกันขนาดไหนแล้ว ยิ่งสืบก็ยิ่งร้าวรานใจ ยิ่งทุกข์นับแสนนับล้านเท่า ร้องไห้จนไม่มีน้ำตาจะไหล มันเจ็บลึกที่ใจจนบอกไม่ถูก การที่สามีเรานอกใจไปรักและดูแลหญิงอื่นมันช่างเป็นความทรมานที่โหดร้ายของภรรยาจริงๆ ดิฉันไม่คิดว่าจะเกิดกับตนเอง ได้แต่ดูหนังดูละคร บอกใครก็ไม่ได้ อายเขา กลัวคนอื่นทุกข์ไปกับเรา ได้แต่เก็บความทรมานไว้ สงสารลูกจับใจ ต้องแอบร้องไห้ตอนลูกหลับแล้ว ดิฉันมุ่งมั่นทำความดีต่อไป ใช้คำสอน ธรรมมะเป็นเครื่องเตือนสติ คิดว่าทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว อธิษฐานจิตว่าคนดีต้องได้ดี คนเลวต้องได้รับกรรม ไม่นานนัก บุญกรรมมีจริงค่ะ ตอนนี้ฉันได้แต่รอเวลาให้สามีของดิฉันหูตาสว่าง กลับมาเป็นสามีและพ่อที่ดีของลูก ขอให้ผู้หญิงคนนั้นกลัวบาปกรรม เลิกทำผิดศีลธรรม เกรงกลัวต่อบาปกรรมที่ทำขึ้น เพราะฉันถือว่าบาปกรรมครั้งนี้ปรบมือข้างเดียวไม่ได้หรอกค่ะ คน 2 คนที่ร่วมกันทำต้องสำนึกในบาปทั้งคู่ ชีวิตทุกชีวิตจึงจะดีขึ้น

โดย: ปรบมือข้างเดียวไม่ดัง IP: 58.137.145.233 วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:17:33:18 น.




ดีใจด้วยค่ะที่คุณปรบมือฯ ใช้หลักธรรมะเข้าช่วย เป็นวิธีที่ดีที่สุดเพื่อความสงบของจิตใจคุณเอง รอวันที่เขาสองคนจะตาสว่างเลิกทำบาปทำกรรมให้ผู้อื่น สู้รบตบมือกับเขาในสถานการณ์ตอนนี้คงไม่มีประโยชน์อะไรนะคะ เพื่อนๆคนไหนเอาไปลองใช้ดูบ้างก็น่าจะดีนะคะ



โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 17 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:13:05:07 น.




แต่งงานมา 20ปี มีลูก3คนมันยังทื้งไปมีมีน้อยและมีลูกด้วยกันตอนนี้ไปอยู่กับเมียน้อยทิ้งให้เราอยู่กับลูกเราบอกให้เลือกเอาสักทางมันไม่เลือกไม่เลิกกับเราไม่เลิกกับเมียน้อยไม่รู้จะทำอย่างไรดีสงสารลูกทำตัวไม่ถูกมันยกย่องเมียน้อยดีทุกอย่างในขณะที่มันว่าเราโวยวาย

โดย: คนถูกทิ้ง IP: 61.19.66.223 วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:8:58:28 น.




มีลูกกับเราสามคนเป็นหญิงหมดมันอยากได้ลูกชายและเมียน้อยคนนี้มันบอกว่ารักมันต้องการทำลูกชายให้มันเมียน้อยมันไม่ต้องการอะไรขอให้ได้มีลูกชายกับมันไม่ต้องการให้หย๋ากับเรามันต้องการเป็นเมียน้อยผัวเราชื่นชมว่ามันดีมันรักรู้ไหมว่ากรรมตามทันพวกเราลูกที่มันอยากมีด้วยกันอยากได้ลูกชายเกิดมาเป็นหญิงตอนมันคลอดลูกมันตายห้านาทีสมองไม่ปกติตอนนี้มันไปดูแลลูกมันด้วยกันมันบอกว่าเป็นเพราะเราสาปแช่งพวกมันดูซิมันยังไม่สำนึกว่ากรรมตามทันพวกมัน

โดย: คนถูกทิ้ง IP: 61.19.66.223 วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:9:04:21 น.




ตอบ: คุณคนถูกทิ้ง

ตอบทั้งหมดไว้แล้วนะคะ เข้าไปดูได้ที่คอลัมน์ "ถาม-ตอบ ปัญหาสามีนอกใจ" ค่ะ

โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:20:17:35 น.




ผู้ชายนอกใจภรรยา สังคมดูเป็นเรื่องธรรมดา แต่ถ้าผู้หญิงนอกใจขึ้นมาบ้าง สังคมจะประนาม ทำไมต้องทนด้วยนะ (อ่านเสร็จแล้วบ่นกับตัวเอง)

โดย: win win IP: 183.89.82.77 วันที่: 21 มีนาคม 2553 เวลา:11:59:49 น.




สามีไม่กลับบ้าน และไม่โทรฯมา 8 วันแล้ว เขาโกรธ เพราะ เราเป็นหนี้และเราขอค่าใช้จ่ายเพิ่ม นานครั้งๆ เท่านั้น ช่วยแนะนำตัว

โดย: แม่บ้าน IP: 61.19.98.125 วันที่: 19 กรกฎาคม 2553 เวลา:14:51:03 น.




โดนสามีนอกใจเหมือนกันไปหาผู้หญิงอื่น รู้จักกันมา 1 เดือน สามีทิ้งลูกทิ้งเราไป เราอยู่กันมา 5 ปีแล้ว ลูก 4 ขวบ ตัวเราเจ็บมาก กินไปได้นอนไม่หลับ ไม่รู้จิตใจทำด้วยอะไร อยู่กันมาไม่เคยจะมีปัญหาอะไรกันเลย ยอมให้เป็นผู้นำครอบครัวตลอด ไม่เคยคิดว่าจะเจ้าชู้เลย เชื่อใจตลอดมา แต่สุดท้ายก็ทำกันได้ ทั้งที่ตัวเราสาวกว่าสวยกว่าผู้หญิงคนนั้นอีก แต่เหตุผลเค้าคือ คุยกันแล้วสบายใจ ชอบเค้าเพราะเราอายุพอกัน แต่ฉันอายุห่างกับสามี 7 ปี แต่ผู้หญิงคนนั้นเป็นแม่ม่ายไม่มีลูกติด ยังไม่รู้เลยต่อไปฉันจะทำอย่างไร คิดไม่ออกเลยจริง ๆ ได้แต่รอเค้ากลับมา

โดย: คนเศร้า IP: 124.122.118.199 วันที่: 30 กันยายน 2553 เวลา:11:49:27 น.




วิธีแก้ปัญหาชู้สาวที่ได้ผล100%ให้ทำตามนี้ 1. ติดตามสืบจนรู้รังรัก 2 ไปแจ้งความไว้เป็นหลักฐานที่สถานีตำรวจบอกร้อยเวรว่าขอตำรวจสายตรวจ 1 นายไปเป็นเพื่อนหย่นอจะไปตามสามีกลับบ้าน 2. ต้องเลือกเวลาให้ดี เช่นเช้ามืด หรือวันหยุด และนอกเวลางานไม่งั้นมันอ้างได้ว่ามาหาลูกค้าหาเพื่อนจิปาถะ3.เจอแล้วไม่ต้องพูดอะไร บอกไปคุยกันที่บ้านเราก็แวะโรงพักอีกรอบแจ้งเป็นหลักฐานไว้ว่ามาตามสามีแล้วพบว่าอยู่กับหญิงอื่น4. กลับบ้านแล้วคุยกับสามีดีๆหลอกถามชื่อแซ่บ้านพ่อแม่มันก่อน อย่าชวนทะเลาะเด็ดขาดจนกว่าจะรู้มันคือใครแล้วหอบลูกกะแม่เราไปหาแม่มันโดยหาผู้ใหญ่บ้านมันไปด้วย ได้ผลมั้ย?เอาว่าหากคุณโดนลูกนี้เข้าคุณจะทำไง? คุณตอบยังไงมันก็จะทำยังงั้นแหละ ไม่เลิกก็ต้องหนีไปไกลๆ ต้องแรงบีบจากบ้านมันจึงจะได้ผล 5.อยากเตือนภรรยาทุกๆคนว่าหากผู้หญิงจะจับผู้ชาย 1 ชั่วโมงก็เสร็จมันแล้ว แต่กลับกันผู้ชายจะใช้เวลาและทรัพย์สินมากกว่าหลายเท่ากว่าผู้หญิงจะยอม ได้ใจก็ได้ตัวนี่คือผู้หญิง! ผมใช้วิธีนี้10รายเลิก9รายครับ ผมไม่ได้โม้ครับ ก็ผมเป็นนักสืบ! อย่าลืม!อย่าแตะหมูเข้าปากหมาโดยการหย่า เพราะเมียน้อยมันรอเข้าคิวอยู่หย่าก็โง่

โดย: ลุงชัย IP: 124.121.162.205 วันที่: 9 ตุลาคม 2553 เวลา:10:28:52 น.




ลืมบอกวิธีเปิดห้อง หากมันเอารถไป ให้คนอื่นไปเคาะห้อง บอกว่ารถโดนถอยชน และเราอย่าเข้าไปในห้องเด็ดขาด จะเจอข้อหาบุกรุก การติดตามอย่าขับรถตามมันรู้ตัวก็จบ งานจะล้มเหลวหากรู้ตัวจบยากทุกราย ให้ไปหาซื้อgpsตามเน็ตไม่เกิน6,000บาทแล้วใส่ในรถ ดูผ่านกูเกิ้ลก็เห็นหลังคาบ้านเลย อย่าลืม เลี้ยงเสืออย่าให้มันอดสามีคือตัวผลประโยชน์ของคุณ เขาคือทาสคุณ คิดให้ดีๆเขามาอยู่กับคุณมากกว่าอยู่กับแม่เขาอีก อะไรๆคุณก็ได้จากเขามากกว่าจากพ่อแม่คุณทั้งความรัก ความอบอุ่นทั้งของคุณและลูกทั้งเงินและเวลา ไม่ว่าผู้หญิงผู้ชายเห็นแก่ตัวจัดทั้งนั้น เรื่องของประโยชน์และผลประโยชน์ตัวต้องมาก่อนทุกครั้งไม่ว่ากับใคร เวลาคุณรักกับแฟนพ่อแม่ขอให้เลิกคุณกล้าให้มั้ย ความรักคือการเห็นแก่ตัวจัดใช่หรือไม่คิดลองคิดทบทวนดู หากต้องการประโยชน์เห็นดั้นด้นอดทนรออดทนทำอะไรก็ไม่บ่น สาบานได้มั้ยว่าทุกวันนี้คุณดูแลพ่อแม่มากกว่าลูกและสามีคุณ ใครทำได้ยกมือขึ้น!

โดย: ลุงชัย IP: 124.121.162.205 วันที่: 9 ตุลาคม 2553 เวลา:10:46:19 น.




คนที่สามีนอกใจจะมีอาการดังนี้ 1.กินไม่ได้ 2. นอนไม่หลับ 3.เหม่อลอย4. คิดแต่เรื่องนี้ในสมองตลอดเวลา5.อยากฆ่าให้มันรู้แล้วรู้รอดหรือไม่ก็อยากตายซะเอง รู้มั๊ยว่าทำไมคุณคิดอย่างนั้น ความจริงที่ไม่มีไครคิดก็คือ คุณคิดว่าคุณเสียประโยชน์อย่างรุนแรง ประโยชน์ในที่นี้คือ 1.เงินทองหรือทรัพย์สิน2.ตำแหน่งหน้าที่การงาง3.เกียรติยศชื่อเสียง4.ความพึงพอใจฯ ทั้งนี้ทั้งทางตรงและทางอ้อมทั้งของเราและของคนใกล้ตัวเรา ตัวอย่างหากเป็นสามีของน้องสาวพี่สาวคุณก็ไม่เครียด ไม่คิดฆ่าคนอย่างที่คุณคิด เพราะไม่ใช่ประโยชน์ของคุณใช่หรือไม่?

โดย: ลุงชัย081-7502085 IP: 124.121.162.205 วันที่: 9 ตุลาคม 2553 เวลา:10:58:13 น.


โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 18 ตุลาคม 2553 เวลา:10:13:57 น.
  
เอามาฝากค่ะ

ดอยสะเก็ด


สวัสดีคะ สมาชิกทุกท่าน เราก็เป็นอีกคนคะ ที่สามีนอกใจมา6เดือนแล้วคะ คบกันมา10ปี แต่งงานมา7ปี ยังไม่มีลูกคะ รักกันมากไม่เคยทะเลอะกัน เอาใจใส่เราตลอดเวลา เป็นห่วงตลอดเวลา แต่พอเขาไปติดโคโยตี้ เป็นคนละคนเลยคะ จากเป็นคนดีๆ เป็นคนแย่ๆไปเลย ทำรายร่างกาย ทำรายจิตใจด้วยคำพูด อยู่บ้านไม่ได้ ร้อนๆหนาวๆ เพราะเด็กโคโยตี้โทรตาม ส่งsmsคุยกันตลอดเวลา ตกเย็นเลิกงานต้องกินข้าวด้วยกัน กลับกลายเป็นไม่สนใจ ไม่รับสายกลับตี5ทุกวัน กลับมาว่าเรางี่เง้า โทรตามทำไม ทำลายจิตใจเราด้วยคำพูดต่างๆนาๆ เราทนมา6เดือน ชวนไปหย่าก็ไม่ยอมหย่า จนเราเหนื่อยมาก ทุกวันนี้อ่านหนังสือธรรมะ ฟังธรรมะ พยายามไม่สนใจในสิ่งที่เขาทำ ไม่สนใจ ไม่โทรจนทุกวันนี้ ไม่คุยกันเลยแม้อยุ่ต่อหน้ากัน แต่ทุกสิ่งอย่างกลับกลายเป็นโยนความผิดให้เราว่าเราคิดไปเอง เขาบอกอยากคิดอะไรก็คิดไป คิดแล้วเจ็บปวดเองช่วยไม่ได้ สู้มา6เดือนเหนื่อยมามากแล้ว แต่ยังไม่พร้อมที่จะแยกตัวออกไป แต่คงเร็วๆนี้ละคะ เพราะมีสามีไม่มีอย่ามีดีกว่า อยู่คนเดียวดีกว่า เพราะจากรู้สักรักมากๆๆ กลายเป็นเบื่อ และก็เฉย คนเราความทุกข์คงไม่ได้อยู่กับเราไปตลอดหรอกคะ และความสุขก็ไม่ได้อยู่กับเราตลอดเช่นกัน ถ้าเรามีสติใช้ชีวิตอย่างเป็นสุขเป็น เราจะผ่านมันไปได้ด้วยดีคะ คิดเสียว่าอย่าไปยึดติดเขาไม่ใช่ของเรา เราไม่ใช่ของเรา
แต่ของดิฉันก็ดีขึ้นเยอะคะ ใช้เวลานานมาก6เดือน ตอนนี้ดูแลตัวเอง ทำตัวสวย ไม่ต้องไปสนใจคะ เดี๋ยวสิ่งดีๆจะเข้ามาหาเราเองคะ สู้ๆคะทุกคน

โดย: ผู้หญิงคนหนึ่ง IP: 124.121.222.16 วันที่: 17 มิถุนายน 2553 เวลา:17:47:10 น.




ดิฉันก็ประสบปัญหาเดียวกัน ทุกวันนี้ก็ยังทำใจได้บ้างไม่ได้บ้าง ดิฉันได้เขียนเรื่องไว้เป็นอุทาหรณ์ให้ทุกคนได้อ่านในถาม-ตอบปัญหาสามีนอกใจ คนที่เคยเป็นสามีเที่ยวผู้หญิงเป็นอาจิณ ขณะจับได้ว่าเดินออกมาจากอาบอบนวดในโรงแรมม่านรูด ยังไม่มีความละอายรู้สึกผิดเลย พอเราต่อว่ายังจะเข้ามาทำร้ายดิฉันด้วยซ้ำ ดิฉันได้อ่านเรื่องของหลายๆท่านยังรู้สึกว่าสามีของหลายๆท่านยังรู้สึกผิด กล่าวคำขอโทษ ขอกล่าวว่าท่านโชคดีแล้วค่ะ แต่อย่าตั้งความหวังนะคะว่าเขาจะกลับมาเป็นคนดี เราถูกหลอกมาแล้วอย่าให้ถูกหลอกอีกเหมือนดิฉัน ดูแลตัวเองกับลูกเป็นพอ เราไม่ต้องทำตัวเป็นภรรยาให้เขาอีกแล้ว เป็นแม่ของลูกให้ดี เป็นคนดีตั้งมั่นอยู่ในธรรมะ ปฏิบัติธรรมพอแล้วค่ะ อยากให้ทุกๆ ท่านได้อ่าน web นี้คะ //www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=17302

เดี๋ยวนี้มีกฏหมายฟ้องผู้หญิงที่มายุ่งกับสามีเราได้แล้วนะคะ แต่เราต้องรวบรวมหลักฐาน ต้องจ้างนักสืบและปรึกษาทนายค่ะ ถ้าเราชนะคดีเขาจะต้องจ่ายค่าใช้จ่ายทั้งหมด ไม่ได้ยุยงให้ครอบครัวแตกแยก แต่เราทำไมต้องทนกับคนเลวๆ พวกนี้ คนทำผิดต้องได้รับผิดในทางโลกด้วยค่ะ ทางธรรมยังไงเขาก็รับอยู่แล้ว ผู้ชายไทยสปอยล์ค่ะ ไม่มีความรับผิดชอบ สังคมเสื่อมลงทุกวัน ผู้หญิงวัยรุ่นสมัยนี้ขายตัวกันมากเหลือเกิน ถ้าไม่มีการฟ้องร้องประจานกันก็ไม่รู้สึกหรอกค่ะ ขอให้ทุกคนมีจิตใจเข้มแข็งสู้ต่อไปค่ะ

โดย: คนถูกทรยศ IP: 124.120.216.27 วันที่: 21 กรกฎาคม 2553 เวลา:11:16:00 น.




ดิฉันก็มีปัญหาเรื่องสามีไปมีใหม่โดยมาโกหกเราว่าเป็นหนี้และต้องการหาเงินใช้หนี้เลยหาวิธีโดยการต้องไปนอนกับผู้ชายและมาบอกเลิกันเราแต่ที่จริงแอบไปมีผู้หญิงใหม่พออยู่กับผู้ใหญ่คนนั้นไม่ได้ก็จะกลับมาหาเราและคิดว่าเราโง่ที่ไม่รู้ว่าเค้าไปอยู่กับผู้หญิงใหม่พอเราจับได้ก็พาลด่าจิตใจเค้าทำด้วยอะไร

โดย: 55 IP: 58.10.84.242 วันที่: 26 สิงหาคม 2553 เวลา:20:00:12 น.




ดิฉันก็เป็นคนนึงที่ถูกสามีนอกใจค่ะ แต่งงานมา 13 ปี มีลูก 2 คน สามีเริ่มเปลี่ยนไปตั้งแต่ปลายปี 52 แต่จับได้เมื่อกค.53 ตอนที่รู้เสียใจมากเพราะไว้ใจเขามาตลอด ไม่เคยระแวง พอรู้สามีบอกว่าเขาหมดรักเราแล้ว เพราะที่ผ่านมาเค้าให้เรามาตลอดและเราไม่เคยพอสักที ซึ่งก็ยอมรับแต่เค้าไม่เคยบอกในสิ่งที่ไม่ชอบกับเรา จนมาเจอผู้หญิงคนนี้ซึ่งเป็นน้องที่ทำงานเดียวกันและก็มีแฟนแล้วด้วย (มีอะไรกันแล้วด้วยค่ะแต่ไม่ยอมรับ ที่รู้เพราะมีหลักฐานบางอย่างในรถแต่เค้าบอกเราคิดไปเอง ไม่เคยยอมรับเลย)และสามียังบอกว่าถึงจะเลิกกับผู้หญิงคนนั้นก็ไม่ใช่จะกลับมาหาเรา ตอนแรกเสียใจมาก ก็ใช้วิธีการคุยกับเพื่อนและสวดมนต์แผ่เมตตาให้เค้าทั้งคู่ทุกวัน จนตอนนี้ยอมรับได้ และคิดว่าจะเรียนปริญญาโทต่อ เมื่อสามีรู้เค้าไม่อยากให้เรียน และพูดเหมือนสับสนในตัวเองยังไงไม่รู้ เพื่อนๆแนะนำได้มั้ยค่ะว่าควรจะเรียนหรือเปล่า ที่อยากเรียนเพราะจะได้ไม่ต้องคิดถึงเค้าอีกเลย เอาเวลาไปคิดเรื่องเรียนของตัวเองและคิดเรื่องลูก



โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 18 ตุลาคม 2553 เวลา:10:20:16 น.
  
สวัสดีค่ะ คุณดอยสะเก็ด คุณธรรมะ และทุกๆท่านที่ได้อ่าน
คุณดอยสะเก็ดคะ ดิฉันส่งmailไปแล้วค่ะ ได้รับหรือเปล่าคะ
คุณธรรมะคะ ดิฉันเป็นคนพูดเก่ง เวลาเล่า ยาว เกรงจะเบื่อกันค่ะ (อิอิ)
ค่ะ มันมีหลายๆอย่างนะคะ ที่มาทำให้คิดพยายามใช้เหตุและผลมาลบล้างกันค่ะ เกือบจะประมาณเข้าข้างตัวเองแหละค่ะ ถึงบอกว่าขอบคุณ ดีใจ ที่ครอบครัวพาเข้าวัดมาตั้งแต่จำความได้ เลยทำให้จิตรใจอ่อนโยนบ้าง
กรณีที่ ที่ว่าทำไมไม่ทิ้งเขา เลิกกันไปจะได้ไม่เจ็บต่อ..ณ.ตอนแรกเลย ดิฉันไม่เคยเชื่อเรื่องไสยศาสตร์ว่ามีจริงค่ะ จนมาเจอกับตัวเอง พระที่นับถือท่านให้สวดมนต์ ดิฉันสวดและเอามือแตะเขา คิดว่าเผื่อเขาจะได้บุญด้วย ปรากฎว่า เช้ามา ที่นอนมีคราบคล้ายน้ำเหลือง ซึ่งเขาออกไปทำงานแล้ว ดิฉันและแม่บ้านตกใจจนแม่บ้านลาออกเพราะกลัว ดิฉันเลยโทรพาพระรูปหนึ่ง ท่านคาดว่านั่นคือ สิ่งหนึ่งที่เกี่ยวกับไสยศาสตร์ ดิฉันลองทำต่อ จะมีทุกครั้งที่ดิฉันสวดมนต์แล้วเอามือแตะเขา ถ้าวันไหนไม่สวดไม่แตะเขาจะไม่มี ดิฉันจึงบอกเขา แน่นอนเขาไม่เชื่อและด่าว่าดิฉันด้วยซ้ำ นานวันสามีหน้าคล้ำ ปวดหัวตลอด ดิฉันหาทางแก้เท่าไหร่ไม่สำเร็จ ตัวดิฉันเองก็โน วันดีคืนดีเดินไม่ได้ ปวดหลังมกขนาดที่ลุกไปห้องน้ำไม่ได้ต้องคลาไป ดิฉันได้พบแม่ชีท่านหนึ่ง ท่านเดินเข้ามาจับที่หลังดิฉันในขณะทีดิฉันนั่งอยู่บนรถ ซึ่งไม่มีใครรู้ได้แน่ว่าดิฉันกำลังปวดหลังเพราะไม่มีอาการที่แสดงขณะนั่ง ท่านพูดว่า รู้ไหมว่าสามีเรามีผู้หญิงอื่น เขาทำเรานะ แล้วท่านสวดสั้นๆ ฟังจับใจความไม่ได้ พอจบดิฉันลุกเดินได้ ไม่มีอาการอีกเลย แต่ท่านให้ระวัง เขาจะเอาทั้งชีวิต ดิฉันกราบท่าน และกลับมา ดิฉันเป็นอยู่บ่อยครั้ง สามีรู้แต่ไม่เชื่อ คิดว่าดิฉันใส่ร้ายทางนั้น ไม่เคยพาดิฉันไปหาแม่ชีท่านอีกเลย ... นี่แหละค่ะ ดิฉันเลยคิดว่า เรารักกันมานาน แต่สิ่งที่เขาโดน เรารับรู้แล้วเราจะปล่อยให้เขาต้องพบกับสิ่งเลวร้ายอยุ่งั้นหรือ เราต้องอยู่ดูแลเขา ทุกวันนี้ ยังปวดหลังบ้าง เขาเองก็ปวดหัวบ่อย ดิฉันสวดมนต์ทุกวัน อุทิศส่วนกุศลให้ บางครั้งเคยท้อ แต่ก็คิดว่า ท้อไปก็หมดเวลา เดินหน้าต่อดีกว่า ถึงแม้ว่าสวดแล้วยังไม่สามารถลบล้างคุณไสยได้ แต่สวดแล้วเราสบายใจที่ได้ทำ ประเด็นนี้ คนอ่านใช้วิจารณญาณ ด้วยนะคะ แล้วแต่ความเชื่อบอกแต่ละบุคคลค่ะ มันยังเป็นสิ่งที่ดิฉันพิสูจน์ไม่ได้ เพียงแค่พบเห็น
กรณีเขาพาไปอยุ้บ้านป้า น้า และในที่สุดพาเข้าบ้านพ่อแม่ ดิฉันคิดเพื่อให้สบายใจว่า พ่อแม่ พี่ ป้า น้า เขา รู้กันดีว่าเขาดื้อรั้นแค่ไหน ห้ามไปก็มีแต่ทะเลาะ ใครเป็นพ่อแม่ ลูกทำผิดแค่ไหนย่อมให้อภัย ย่อมปกป้อง เคยอายแทบแทรกแผ่นดินนะคะ จากคำที่ว่าเรายังไม่เคยได้เข้าไปอยุ่ในบ้านเขา แต่เทอได้อยุ่อย่างเปิดเผย พอมานั่งคิด เขาทั้ง2อยุ่อย่างมีความสุขงั้นหรือ ก็ไม่ใช่ เพราะทุกคนไม่เคยต้อนรับหรือยินดีที่ให้เข้ามาเลย ทุกคนพูดกับดิฉันทางโทรฯว่า เขามาอยุ่ในฐานะคนรับใช้ ถึงแม้ไม่ช่วยงาน ทำท่าเหมือนคุณนาย แต่พวกเขาก็คิดและมองว่า เป็นได้แค่ผู้หญิงคนหนึ่งที่พากันเข้ามานอน เป็นแบบนี้ เขาได้อยุ่ ได้ใช้ แต่คงไม่มีความสุขหรอกใช่ไหมคะ
กรณีเขาไปเช่าบ้านอยู่ สามีคงคิดสำนึกผิดมาสร้างบ้านให้ดิฉันใหญ่โต ดิฉันได้กับได้ ถึงไม่ได้อยู่ด้วยกัน แต่เขาดูแลทั้งหมด ทางนั้นเพียงบ้านเช่า ถึงจะซื้อบ้านให้กันก็ทำไม่ได้แน่เพราะทางนั้นเป็นต่างด้าวที่กฎหมายไม่ยอมรับ ทางนั้นได้กินอาหารดีๆหรูๆ แต่ดิฉันได้ทำอาหารกินเอง ตามที่ตัวเองอยากกิน เลือกที่จะหาประโยชน์ที่สูงสุดให้ร่างกายได้ ไม่จำเป็นที่ต้องไปที่หรูหราเพื่อรับผงชูรสเข้าร่างกาย แล้วลองคิดดูสิคะ วันใดวันหนึ่งเขาไม่มีเงินมากพอ เขาจะเข้าไปทานกันได้ไหม ถึงตอนนั้นคงเกิดอาการหงุดหงิด ติดความฟุ้งเฟ้อ
เขาเรียนเสริมสวย เปิดร้าน คบเพื่อนที่ฐานะดีๆเพื่อยกระดับตัวเอง แต่ดิฉันจบปริญญา เข้าสังคมจนชิน ไม่ต้องพยายามยกระดับ ไม่ต้องพรางตัวแบบเขาว่ามาจากไหน เขาว่าเขามีความสามารถลูกค้าติดทำให้เขามีวงสังคมกว้าง และในวงสังคมเขานั้น เขาเอาดิฉันไปด่าว่ามาแย่งสามีดิฉัน สามีดิฉันสงสารเห็นว่าแก่เลยช่วยดูแล แต่ดิฉันก็คิดว่า เรามีดีพอไม่ต้องไปอวดอ้าง การที่เขาแต่งตัวสวยๆ หน้าตาทำใหม่จนไม่เหลือคราบคนเก่า ดิฉันมองว่า คนเราจะงามต้องงามจากใจไม่ต้องปรุงแต่งดิฉันเคยได้ตำแหน่งต่างๆมากมายสมัยเรียน พอมาตอนนี้มองเขาที่แต่งเสริมเสียจนเหมือนดารามันไม่ได้ทำให้ดูดีเลย ในเมื่อสิ่งที่เขากระทำมันฝังอยุ่ในตัวตน และจิตรใจเขา ถ้าวันหนึ่งสังคมรอบข้างเขารุ้ความจริง เขาจะอับอายเท่าไหร่
ตั้งแต่เด็กๆคุณแม่สอนเสมอว่า สามีคือผู้ที่เราต้องให้ความเคารพ คุณแม่กราบเท้าคุณพ่อก่อนนอนเสมอ ดิฉันทำตามท่านสอนค่ะ จนมมีเรื่อง ดิฉันถามตัวเองว่า ไปกราบเขาทำไม คุณพ่อคุณแม่เราเคยกราบไหม จากนั้น ถ้ามีโอกาสที่ดิฉันกลับไปบ้าน ดิฉันจะกราบเท้าขอขมาท่านเสมอๆ เรากราบพ่อแม่ พ่อแม่ มีน้ำตาให้เรา นั่นคือความรักที่เปี่ยมล้น
ทุกวันนี้ถึงเราเจอกันแค่เดือนละครั้ง ผู้หญิงคนนั้นว่าสามีจริงหรือ ได้เวลาแค่เดือนละครั้ง แล้วหัวเราะหยันดิฉัน ไม่เป็นไรค่ะ กาที่เรามีสามี ไม่จำเป็นที่ตัวเราต้องอยุ่ด้วยกัน ไม่มีใครเป็นเจ้าของใคร(บางครั้งก็เผลอหวงค่ะ)ตัวเราเอง เวลาเจ็บ เวลาใกล้ตาย รั้งไว้ได้ไหม...ก็ไม่ได้ เราคบกัน ร่วมชีวิตกันมา เข้าปีที่19 แล้ว แต่เขา แบ่งปันไปให้ทางนั้น 6-7ปี ยังไงซะความสุขที่เรามีก็ไม่น้อย ซึ่งตอนนี้ แน่นอน เขาคงไม่มีความสุขหรอก เขาอยุ่ตรงนี้ไม่ได้ตลอดชีวิตหรอก เขาเป็นต่างด้าว สิทธิ์ต่างๆถูกกำหนดตายตัว
ดิฉันเป็นดิฉัน ไม่ใช้มารยาอะไรทั้งสิ้น ทำตัวสบายๆ ถูกกล่าวหาตลอดก็ทะเลาะไป โผงผาง จะทุกข์ก็แปบเดียวค่ะ แต่ทางฝ่ายที่ต้องใช้มารยามัด คงเหนื่อยที่ต้องหาสารพัดสิ่งมาช่วยเพื่อมัดคนๆหนึ่ง ทางฝ่ายชาย ก็คงทุกข์ไม่แพ้กัน ไหนจะเครียดงาน ไหนจะต้องดูแลทั้ง2ฝ่าย ต้องทำงานหนัก ฝ่ายนั้นอยากได้อันนั้นอันนี้ ทะเลาะกับฝ่ายหนึ่งเครียดมาอีกฝ่ายหนึ่งก็เกิดเรื่องอีก แบบนี้เขาจะทนได้กี่น้ำคะ
ดิฉันไม่เคยคิดว่าถือไพ่เหนือกว่า ทะเลาะกัน ท้าหย่ากันแทบจะวันเว้นสองวัน แต่เขาก็ไม่หย่า เขาเคยพูดว่า วาระสุดท้าย เขาต้องมอยุ่ตรงนี้ ตายที่นี่ เมื่อไหร่คะ ตอนที่แก่จนไม่มีใครสนใจงั้นหรือ? ช่างเถอะ เรารับฟัง เฉยไว้ ไม่หย่า ไม่ฟ้องผู้หญิง ทั้งๆที่ดิฉันทำได้ มีหลักฐานทุกอย่างครบถ้วน เก็บมาตลอดตั้งแต่ปี2546 จนปัจจุบัน แต่ดิฉันไม่อยากต้องทำลายใคร ไม่อยากก่อกรรมเพิ่ม คิดซะว่าชาติที่แล้วเรามีกรรมค้างเขาไว้
การที่เราเกิดมาพบเจอ จนถึงขั้นใช้ชีวิตร่วมกันขนาดนี้ คงต้องเป็นบุญ-กรรมที่สร้างกันไว้ในภพต่างๆนั่นเอง ดูจากการที่เราไหว้พระ ลองนึกดูสิคะ เวลาเรารักใคร เรามักขอให้ได้พบกันทุกชาติ เวลาเราเกลียดใคร เราก็มักขอว่าชาติหน้าอย่าได้เจอะเจอกัน ทุกอย่างล้วนมาจากเราทั้งนั้นไม่ว่าจากชาติภพไหน เราต้องยอมรับข้อนี้ค่ะ
เชื่อเถอะค่ะ บาปกรรมมีจริง แต่อย่าไปรอให้เกิด ให้เห็น ตามทันกันแน่ค่ะ ไม่ชาตินี้ก็ชาติต่อๆไป อย่ามัวนั่งเสียใจจนไม่สามารถทำอะไรได้ ใช้กรรมให้หมด เราร้องไห้เพราะเขาทำ เราเจ็บเพราะเขาทำ ร้องไห้เถอะถ้าอยากร้อง ทนเจ็บไปถ้าอยากทน ตวเราเท่านั้นค่ะที่สั่งให้ตัวเองหยุดร้องได้ ตัวเราเท่านั้นที่จะลุกขึ้นมาฝ่าฟันทุกอย่างไปได้ ลองไปหาบท ปลงสังขาร มาฟังนะคะ ทำให้เรามความรุ้สึกดีขึ้นเยอะค่ะ ถ้าใครหาไม่ได้ บอกเมล์มาค่ะ ดิฉันจะส่งให้ฟัง
ยิ้มไว้นะคะ สู้ๆ โลกนี้เป็นของเรา ชีวิตเป็นของเราค่ะ
โดย: ใบไม้ IP: 65.49.2.21 วันที่: 18 ตุลาคม 2553 เวลา:12:44:50 น.
  
บล็อคเป็นไรหรือเปล่าคะ
ที่ถามตอบกับดิฉันหายไปไหนหมด
โดย: ธรรมะ IP: 58.9.55.136 วันที่: 20 ตุลาคม 2553 เวลา:16:26:36 น.
  
นั่นสิคะ หรือว่า ใบไม้พูดมากไป หายกัยหมดเลย
โดย: ใบไม้ IP: 65.49.2.21 วันที่: 20 ตุลาคม 2553 เวลา:16:53:01 น.
  
คุณธรรมะและคุณใบไม้ฯ ขา บล็อคไม่ได้เป็นอะไรหรอกค่ะ ดิฉันเพียงแต่ copy ข้อความที่สมาชิกหลายคนโพสต์เอาไว้ในบทต่างๆของคอลัมน์ "สามีนอกใจฯ " มาไว้ที่นี่ เพราะอยากจะให้ปัญหาของทุกคนมารวมอยู่ในคอลัมน์เดียวกันเท่านั้นแหละค่ะ ที่คุณธรรมะโต้ตอบกับสมาชิกคนอื่นๆยังอยู่นะคะ อยู่เหนือขึ้นไปค่ะ ลองลากเมาส์ขึ้นไปข้างบนนะคะ ขอโทษด้วยที่ทำให้สับสนค่ะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 20 ตุลาคม 2553 เวลา:18:13:38 น.
  
เย้ๆๆ คุณดอยสะเก็ดมาแล้ว ดิฉันส่งเมล์ไปหาค่ะ แต่เงียบอะ ได้รับหรือเปล่าคะ

ทุกคนหายไปไหนหมดคะ เป็นห่วงทุกคนค่ะ เป็นกำลังใจให้นะคะ
โดย: ใบไม้ IP: 65.49.2.21 วันที่: 20 ตุลาคม 2553 เวลา:18:52:38 น.
  
คุณธรรมะหายไปไหนคะ รวมถึงสมาชิกที่เคยตอบ กลับจากทำบุญกฐนแล้ว อย่าลืมกลับมาตอบปัญหาและให้คำแนะนำแก่สมาชิกอีกนะคะ รู้สึกไม่โดดเดี่ยว เพราะคุณธรรมะ และเพื่อนให้คำแนะนำที่ีดีมาก
โดย: คนรอกำลังใจ IP: 110.49.193.119 วันที่: 24 ตุลาคม 2553 เวลา:9:42:38 น.
  
สวัสดีค่ะคุณใบไม้

หนูสนใจบท ปลงสังขาร อยากฟังยังงัยส่งมาให้ฟังหน่อยนะค่ะ Mail J_Jack.lee@hotmail.com ค่ะ
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
โดย: เจ IP: 58.137.124.125 วันที่: 26 ตุลาคม 2553 เวลา:18:07:46 น.
  
สวัสดีค่ะคุณเจ
ส่งไปให้แล้วนะคะ
ยินดีค่ะ
โดย: ใบไม้ IP: 65.49.2.21 วันที่: 26 ตุลาคม 2553 เวลา:21:05:59 น.
  
สวัสดีค่ะ
นำมาฝากทุกท่าน ถ้าเคยฟังแล้ว ก็ขออภัยค่ะ
เสียงธรรม : พระมหาวุฒิชัย (ว.วชิรเมธี) ที่ //www.fungdham.com/sound/vorvachiramete.html

ตอนนี้รู้สึกดีขึ้นมาก เพราะได้รับคำแนะนำจากคุณธรรมะค่ะ
โดย: คนรอกำลังใจ IP: 202.12.97.100 วันที่: 28 ตุลาคม 2553 เวลา:17:33:26 น.
  
หายไปไหนกันหมดคะ สมาชิกที่รักทั้งหลาย เว็บนี้ยังรอทุกคนมาแลกเปลี่ยนประสบการณ์และปัญหาชีวิตกันอยู่นะคะ คุณธรรมะ คุณใบไม้ คุณคนรอกำลังใจ ฯลฯ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 6 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:27:03 น.
  
เจ้าของบ้านหาย
แขกเลยหายตามไปด้วย
สุขภาพใจเป็นอย่างไรกันบ้างคะ
จะปีใหม่แล้ว
เรื่องที่ทำใหัทุกข์ทิ้งไปซะกับปีเก่า
มีความสุขกับตัวเองให้ได้
เข้มแข็งค่ะ
หาความสุขกับชีวิตที่เหลือให้ได้
สู้สู้ค่ะ
โดย: ธรรมะ IP: 58.9.250.35 วันที่: 7 พฤศจิกายน 2553 เวลา:15:30:28 น.
  
ตอนนี้กำลังทำใจ และหาทางรักษาใจตัวเอง
ได้รับกำลังใจ และคำแนะนำที่ดีมาก ๆ จากคุณธรรมะ และคุณดอยสะเก็ด
ขอบคุณทุกความคิดเห็น และกำลังใจ
แม้ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ก็ยังให้ความเมตตา และรับฟังปัญหา
สำหรับเพื่อน ๆ ที่ต้องการคำปรึกษา หรือแลกเปลี่ยน
ที่เว็บนี้มีคนใจดีมาก ๆ รออยู่ค่ะ
โดย: คนรอกำลังใจ IP: 202.12.97.100 วันที่: 10 พฤศจิกายน 2553 เวลา:18:24:17 น.
  
ถึงทุกท่าน

หายไปนานขอโทษค่ะ งานเยอะมากกกกก แต่วันนี้คิดถึงเพื่อนๆ เลยแวะมาอ่านดู ให้กำลังใจคุณใบไม้ด้วยนะคะ เรื่องของคุณอ่านแล้วเศร้าค่ะ บอกตรงๆว่าต้องโทษกรรมอย่างเดียวที่มาเจอคนแบบนี้ ทำไมต้องมาพบมาเจอและมาอยู่ ต้นเหตุคือกรรมค่ะ บอกตรงๆเจ็บแทน แม้แค่อ่าน ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ

รักเพื่อนๆทุกคนในห้องนี้คะ
คุณ ธรรมะ, คนรอกำลังใจ, คนถูกทรยศ, คุณเจ และเพื่อนๆในห้อง ยินดีที่เราได้มาเจอกัน แม้ทางตัวอักษรก็ตามค่ะ

ขอขอบคุณ เจ้าของห้องที่ทำให้เราได้มาเจอกันด้วย บุญกุศลที่คุณดอยสะเก็ดสร้างนี้มหาศาลนะคะในทางพุทธ รับรองถ้าได้เกิดอีกครั้งไม่ขาดความรักแน่นอนค่ะ

แม้ไม่ได้เขียน comment ก็เข้ามาอ่านเสมอๆคะ
ใจหายไปแล้ว

โดย: ใจหายไปแล้ว IP: 10.9.0.128, 58.137.99.202 วันที่: 26 พฤศจิกายน 2553 เวลา:12:28:25 น.
  
หลังจากรู้เรื่องมาตั้งแต่สิงหาคม 2553
ฝ่ายชายไม่ได้มีทีท่าว่าจะเลิกกับมือที่สาม
เป็นจริงอย่างที่คุณธรรมะ และคุณสะเก็ดว่าไว้
ถึงวันนี้ ได้คุยกับผู้ชายว่าจะทำอย่างไรต่อไป
เขาบอกว่าขออยู่กับมือที่สามสักพัก
ก็เตรียมข้าวของเครื่องใช้ให้เขาไปแล้วค่ะ
โดย: คนรอกำลังใจ IP: 202.12.97.100 วันที่: 29 พฤศจิกายน 2553 เวลา:19:09:27 น.
  
ถึง คุณคนรอกำลังใจ

แนะนำทางธรรมคือปล่อยเขาไปค่ะ เพราะเขาเป็นคนอื่นไปแล้ว เมื่อใจเขาไม่อยู่กับเรา เราจะเจ็บต่อเนื่องไปเรื่อยๆถ้ารั้งเขาไว้ แต่ถ้าปล่อยเขาไปเราจะเจ็บแค่หนเดียว แล้วจิตใจเราจะดีขึ้นเมื่อคิดได้ ไม่ตายรับรอง รักตัวเอง เอาใจใส่ตัว เอาเวลาที่เคยเสียให้กับคนคนนี้ไปหาความสุขใส่ตัว ในแบบที่เราชอบ อย่านั่งอมทุกข์ ไม่ได้ห้ามแต่พยามยามอย่าปล่อยความเศร้าให้ครอบงำเราได้ เมื่อรู้ตัวคิดเรื่องอื่นแทน มีลูกหรือเปล่าคะ ถ้ามี มีความสุข และใช้เวลากับลูกมากๆ แต่ถ้าไม่มีให้ส่วนนี้กับตัวเอง หรือเพื่อน หรือพี่น้อง ที่คุณรักแทน ปล่อยวางจะทำให้เรามีความสุข ทำเพื่อตัวเราเอง

แนะนำทางโลก คือ ปล่อยเขา (แม่ง)ไปเล้ย ให้มันไปจมอยู่ในนรกของมัน แล้วมันจะรู้สึกว่า ไม่มีใครดีเท่าเรา เมื่อนั้น ค่อยหัวเราะทีหลัง แต่จริงเมื่อถึงจุดๆหนึ่ง คุณจะพบทางสว่าง และให้อภัยเขาแทน

ปล. ที่แนะนำใช่ว่าตัวดิฉันจะทำได้ทีเดียว ใช้เวลาหลายปีกว่าจะพบสัจธรรม

รักเพื่อนๆทุกคนและเป็นกำลังใจให้
ใจหายไปแล้ว
โดย: ใจหายไปแล้ว IP: 10.9.0.128, 58.137.99.202 วันที่: 30 พฤศจิกายน 2553 เวลา:10:17:16 น.
  
สวัสดีค่ะทุกๆคน หายไปนาน พอดีมา กทม.น่ะค่ะ แล้วเจอศึกหนักจากทางนั้น ทั้งๆที่มาพักอยู่บ้านคุณพ่อคุณแม่ เลยเสียหลักนิดหน่อยค่ะ ไม่มีเรี่ยวแรงจะเข้ามา
ขอบคุณกำลังใจจากคุณใจหายไปแล้วมากค่ะ บางครั้งดิฉันทำใจได้ แต่บางครั้งพอโดนกระทบ มันก็มีบ้างค่ะ แต่ก็พยายามให้ถึงที่สุด คิดซะว่าชดใช้กรรมให้หมดในชาตินี้
ขอบคุณทุกๆคนนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ ขอเวลานิด กลับไปเชียงใหม่ จะเข้ามาคุยด้วยใหม่ค่ะ
คิดถึงทุกๆคนค่ะ
โดย: ใบไม้ IP: 58.11.69.205 วันที่: 30 พฤศจิกายน 2553 เวลา:10:26:53 น.
  
เข้ามาทักทายสมาชิกทุกคน เป็นกำลังใจให้ค่ะ อยากให้เข้ามากันแยะๆ จะได้แลกเปลี่ยนประบการณ์กัน เอาไว้ขำกันในวันหน้า เมื่อย้อนหลังกลับมาดูตัวเราในวันนี้ ยินดีต้อนรับเพื่อนสมาชิกทุกท่านค่ะ ใกล้ปีใหม่แล้ว ใครจะไปเที่ยวที่ไหนกันก้แวะเข้ามาบอกกันบ้าง เที่ยวจบแล่วก็ช่วยเล่าเล่าสู่กันฟังบ้างนะคะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 30 พฤศจิกายน 2553 เวลา:16:48:33 น.
  
ขอบคุณคุณใบไม้ และทุกกำลังใจมอบให้
กำลังพยายามทำใจค่ะ
โดย: คนรอกำลังใจ IP: 202.12.97.116 วันที่: 1 ธันวาคม 2553 เวลา:8:40:34 น.
  
ขอบคุณคุณใจหายไปแล้วมากค่ะที่เป็นกำัลังใจให้้
ข้อความก่อนหน้าว่าจะขอบคุณคุณใจหายไปแล้ว
ปรากฏว่าตาลาย ขออภัยค่ะ
ยังเครียดอยู่มาก คุณธรรมะบอกให้สวดมนต์
แต่จิตใจยังวนเวียนคิดเรื่องนี้ ไม่มีสมาธิ
พยายามดึงสติกลับมา ก็ยังไม่ค่อยได้ผล
โดย: คนรอกำลังใจ IP: 110.49.193.188 วันที่: 1 ธันวาคม 2553 เวลา:16:49:18 น.
  
จะว่าไปแล้วเรื่องของดิฉันยังจัดว่าเล็กมากๆ เมื่ออ่านของเพื่อนๆ เห็นใจ คุณ คนรอกำลังใจ ใบไม้ มากมากกกก เมื่ออ่านเรื่องของพวกคุณ บอกตรงๆว่าหมดหวังในเพศชายมาก อยากจะล็อคคอถามว่าทำไมมันไม่รู้จักพอวะ มันต่างกันตรงไหนเหรอ แต่พอมาย้อนตั้งสติอีกที ก็รุ้ว่า มันมาจากหลายปัจจัย ทั้งต้นเหตุมากจากหญิงเลว มาพบกับชายชั่ว กอปกับความไม่ใส่ใจในครอบครัวของภรรยา เวลา โอกาศ สถานที่ ทุกอย่างล้วนทำให้เกิดขึ้นได้ เคยถามว่าทำไม ๆๆๆๆๆๆๆๆ บางเรื่องเรายังหาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้ว่าทำไม เลยแก้ที่ตัวเอง ปรับปรุงตัวเอง พยามยามทำให้ตัวเองมีความสุข ไม่คิด ไม่พยามหาสาเหตุอีกต่อไป ตอนนี้โทษกรรม อย่างเดียว พยามสร้างกรรมดีเยอะๆ เราจะต้องได้ดี ดีต่อจิตใจ ต่อเราเองในอนาคต เชื่อเถอะเพื่อนๆ
เราทำดีต้องได้ดี มาจากข้างใน ใครจะเลวอย่างไรปล่อยมันไป จะดีกับใจเรามากกว่าใครเพื่อน มันจะออกมาทางหน้าตา คำพูด และการกระทำ คิดดี ทำดี สดใส ร่าเริง รักตัวเองมากๆ

ที่กล่าวมาทั้งหมดนี้เราพยามยาม ๆๆๆๆๆ และพยามยาม ทำทุกวัน ตื่นมาคิดดี เราเป็นคนดี วันนี้จะทำอะไรดีๆ

ใกล้ถึงวันพ่อแล้ว ขอให้ใน พ่อหลวงของเราแข็งแรงเป็นร่มโพธิ์ร่มไทร ให้พสกนิกร ขอพระองค์ ทรงพระเจริญ

ในโอกาศนี้ใครยังมีคุณพ่อ ทำให้ท่านชื่นใจ ถ้าท่านรู้เรื่องท่านคงเสียใจมากๆๆๆๆ ที่ลูกสาวโดนทำร้ายจิตใจได้ขนาดนี้ บางท่านอาจมีร่างกายด้วย บางท่าน อาจเคยพลาดพลั้งทำตัวคล้ายคลึงสามีของลูกสาว อาจจะกำลังช้ำใจเป็นร้อยเท่าพันทวี เพราะกรรมนั้นส่งมาถึงลูกสาวของท่านๆ

พยามทำดีกับพ่อมากๆ ตอบแทนพ่อตอนที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ด้วยการทำตัวเราให้มีความสุข พ่อแม่ทุกคนมีความสุขเมื่อลูกมีความสุข ดีกว่าต้องนั่งทำบุญให้ท่านตอนท่านเสียไปแล้ว

รักเพื่อนๆทุกคน
ใจหายไปแล้ว
โดย: ใจหายไป IP: 10.9.0.128, 58.137.99.202 วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:11:32:32 น.
  
แวะเข้ามาอ่านเป็นประจำค่ะ
ได้ข้อคิดดี ๆ จากเจ้าของ Blog
คุณใจหายไปแล้ว
คุณธรรมะ และสมาชิกท่านอื่น ๆ
แต่ปัญหาของตัวเองยังแก้ไม่ตก
เลยยังไม่มีบทสรุป มาเล่าให้สมาชิกทราบ
โดย: คนรอกำลังใจ IP: 110.49.193.65 วันที่: 5 ธันวาคม 2553 เวลา:15:12:28 น.
  
สามีนอกใจเหมือนกัน อยู่กับเรามา11ปี มีลูกด้วยกัน1คน9ขวบ ตอนนี้เค้าบอกว่าไม่รักเราแล้ว เค้าจะสร้างครอบครัวใหม่กับสาวที่ทำงานเดียวกัน เศร้ามากเลย เสียเวลาที่อยู่ด้วยกันมา ความดีของเราเค้าไม่เคยมองเห็นเลย และเราก็ออกจากงานนานแล้ว เป็นแม่บ้านอย่างเดียว ตอนนี้รู้สึกสิ้นหวัง ท้อแท้มาก ไม่รู้จะเดินทางเริ่มต้นจากตรงไหนดี อายุก็เยอะแล้ว33ปีแล้ว ส่วนสามี36ปีหน้าีที่การงานดีตำแหน่งดี สาวๆที่ไหนก็ต้องการ


โดย: ฝน IP: 124.122.104.252 วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:12:39:11 น.


เอามาฝากสมาชิกค่ะ ใครอยากจะให้กำลังใจคุณฝนก็เชิญเลยนะคะ อย่างน้อยก็ช่วยปลอบใจค่ะ คุณธรรมะ คุณใจหายฯ คุณคนรอกำลังใจ ฯลฯ ว่าไงคะ??




โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 9 ธันวาคม 2553 เวลา:14:20:40 น.
  
ทำไงดีสามีและน้องสาวคิดไม่ซื่อ

โดย: ไก่ IP: 115.67.65.147 วันที่: 3 ธันวาคม 2553 เวลา:22:31:22 น.
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 9 ธันวาคม 2553 เวลา:14:35:13 น.
  
สวัสดีค่ะ คุณดอยสะเก็ด ดิฉันมีทุขก์อีกแล้วค่ะเมื่อปีที่แล้วเราจับได้ว่าเค้านอกใจมีคนใหม่ แล้วเค้าบอกเราว่าเค้าท้องเราก็เชื่อเราทนรอจนใกล้คลอคเราไม่เคยไประรานเค้าด้วยวันหนึ่งลูกบอกอยากเห็นหน้าเมียน้อยเลยไปดูหน้ากันไปกับลูกแต่เราได้เปิดเผยตัวคือไปดูเฉยเฉยปรากฏว่าไม่ได้ท้องดิฉันโล่งใจมากต่อมาที่บ้านเริ่มแย่เพราะสามีไม่ใส่ใจหาเงินไปเฝ้าแต่เมียน้อยรถแท็กซี่โดนยึดเค้าเลยบอกเลิกกับเมียน้อยแล้วมาหาที่ชายของกับเราลำบากมากแต่เราก็ทนเพราะเราได้อยู่ใกล้กันเมื่อเดือนตุลาเค้าบอกว่าไม่ไหวสงสารเราสงสารลูกเค้าจะไปหางานทำพอหางานวันแรกก็แอบไปหากันคงคิดจะหลอกเราอีกแต่คราวนี้เรารู้ทันก็บอกว่าหมดรักเราแล้วแล้วมันหมดรักกันง่ายง่ายอย่างนี้เหรอทุกวันนี้เค้าไปอยู่กับเมียน้อยแล้วชื่อ นันต์นรี เจยเปลี่ยน ที่บางบัวทองแต่ตอนตี 3 มาบ้านทุกวันมาช่วยเราทำของขายเราชวนเค้าไปหย่าเค้าไปยอมไปหย่าเค้าบอกเค้ายังดูแลเรากับลูกอยู่แต่เราเองรับไม่ได้เราไม่อยากอยู่อย่างนี้เราคืดมากพยายามปล่อยวางลูกบอกว่าอย่าไปสนใจเค้าเลยถ้าเราไม่เห็นเค้าเราก็ทำใจได้นะแต่พอเห็นเค้าแล้วเค้าทำเฉยชากับเรามากเราทนไม่ได้แล้วอย่างนี้เราครวทำไงดีค่ะคุณดอยสะเก็ดเค้าไปอยู่ด้วยกันเกือบเดือนแล้วค่ะ ทุกวันนี้ก็ทรมาณใจนะแต่ทำอะไรไม่ได้ทนอยู่เพื่อลูก

โดย: เอ๋ประชาอุทิศ IP: 58.9.21.76 วันที่: 22 พฤศจิกายน 2553 เวลา:11:03:34 น.




โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 9 ธันวาคม 2553 เวลา:14:38:51 น.
  
คุณฝน
ลองหางานทำดีไม๊คะ
อายู33ปียังพอหางานได้นะคะ
เพราะสามีพูดแรงมากเลยค่ะไม่รักเราแล้ว
เผื่อว่าได้ทำงานอาจจะได้คิดอะไรบ้าง
เราอาจพึ่งตัวเองได้
โดย: ธรรมะ IP: 115.87.147.188 วันที่: 9 ธันวาคม 2553 เวลา:16:59:18 น.
  
ไม่อยากให้ใครต้องเจอปัญหาแบบนี้เลย มันทุกข์มาก ๆ
พฤติกรรมของผู้ชายเหมือนกันเลย พอเรารู้เรื่องเค้ากับผู้หญิง เค้าจะแสดงออกอย่างเปิดเผย เมินเฉย มึนตึง
ไม่พูดไม่จา ไม่ทำอะไรให้เรา อยากทำอะไรก็จะทำ ไม่ต้องคิดว่าเราผู้เป็นภรรยาจะรู้สึกอย่างไร เหมือนกับที่ดิฉันเคยเจอมาแล้วค่ะ
ดิฉันเองเคยได้รับคำแนะนำดี ๆ จากคุณดอยสะเก็ด คุณธรรมะ คุณใจหายไปแล้ว และพี่ ๆ เพื่อน ๆ
ทั้งให้สวดมนต์ให้มีสติ อุทิศส่วนกุศลให้เขา ทั้งฟังธรรมะ เช่นธรรมะของหลวงพ่อจรัญ ของพระไพศาล
ของท่าน ว.วชิรเมธี ถ้าใจเราสงบ จะมีสติ จะหาทางออกที่ดีให้ตัวเองได้
ในส่วนตัวเองก็ทำใจไม่ได้ค่ะ ยังคงต้องรอเวลาอีกสักพัก คิดจะรอเค้ากลับคืนมา
คุณเอ๋ต้องอดทน รอดูสักระยะหนึ่งก่อน ตั้งสติให้ได้
เรื่องคำพูดของเค้าก็อย่าเก็บมาทำร้ายจิตใจเราเลยค่ะ
ทั้งผู้ชาย และมือที่สามมักจะไม่พูดความจริงหรอกค่ะ
คุณเอ๋หันต้องมาสนใจตัวเองและลูกนะคะ พยายามไม่เครียดเรื่องเขา
ยอมรับว่าทำยากมาก ๆ แต่ต้องพยายามนะคะ
เป็นกำลังใจให้สู้ชีวิตต่อไปนะคะ
โดย: คนรอกำลังใจ IP: 202.12.97.115 วันที่: 14 ธันวาคม 2553 เวลา:9:43:31 น.
  
คุณฝนคะ
ดิฉันเองเคยได้รับคำแนะนำดี ๆ จากคุณดอยสะเก็ด คุณธรรมะ คุณใจหายไปแล้ว และพี่ ๆ เพื่อน ๆ
ทั้งให้สวดมนต์ให้มีสติ อุทิศส่วนกุศลให้เขา ทั้งฟังธรรมะ เช่นธรรมะของหลวงพ่อจรัญ ของพระไพศาล
ของท่าน ว.วชิรเมธี ถ้าใจเราสงบ จะมีสติ จะหาทางออกที่ดีให้ตัวเองได้
คุณฝนอายุ 33 ยังอายุไม่มากเลยค่ะ ดิฉันอายุมากกว่าคุณฝนเป็น 10 กว่าปีเลยค่ะ
หันมาดูแลตัวเองและลูกนะคะ คุณดอยสะเก็ดเคยบอกว่าผู้หญิงจะหมดความมั่นใจในตัวเองถ้าเจอปัญหาแบบนี้
ยอมรับว่าทำได้ยากมากๆ แต่ต้องพยายามค่ะ
ควรตั้งสติให้ได้ แล้วค่อย ๆ คิดแก้ปัญหา เป็นกำลังใจให้นะคะ
โดย: คนรอกำลังใจ IP: 202.12.97.115 วันที่: 14 ธันวาคม 2553 เวลา:10:01:07 น.
  
คุณฝน
ก่อนอื่นปรึกษาพี่น้อง ขอความช่วยเหลือเรื่องหางานทำ
คุณ ธรรมะ พูดถูก อายู33ปียังพอหางานได้ เคยทำอะไรมาก่อนลาออก ก็เริ่มอีกครั้ง พยามยามค่ะ
งานทำให้ชีิวิตสมบูรณ์ และตัวเรามีคุณค่า ถ้าเราไม่รวยมีกินมีใช้ อย่าออกจากงานเด็ดขาด ถ้าคุณทำงาน เรามีสังคมเรามีไอเดียหลากหลายที่จะนำมาปรับใช้ได้ในชีวิต อาจจะได้
อะไรใหม่และลืมเรื่องที่ผ่านมา ดิฉันเชื่อในความดีงาม ของผู้หญิง เพศแม่ว่าส่วนใหญ่ไม่อยากเลว ถ้ามีครอบครัวและสามีดี

เราต้องพึ่งตัวเองให้ได้ ไม่ยอมให้สามีมาข่มเหงเรา นี่แสดงว่าเขาเห็นว่าเราคือของตาย รอคอยจากเขาฝ่ายเดียว เขารู้สึกอวดดี ส่วนภรรยาที่นั่งรอสามีกลับมาบ้าน คุณจะเฝ้าคอยจนไ่ม่มีความคิดอื่น จนบางครั้งดูจุ้นจ้านวุ่นวาย อีกอย่างเราไม่เข้าใจเขาในเรื่องงาน หรือเข้าใจ แต่สามีจะมองว่าเข้าใจได้ไงเธอไม่ได้ทำงาน รอฉันอย่างเดียวแสนจะสบายนอนอยู่บ้าน ไม่ทุกข็ไม่ร้อน เธอไม่รู้หรอกว่าฉันเหนื่อยแค่ไหน (ซึ่งชายผู้เห็นแก่ตัวทั้งหลาย จะไม่มองความทุกข์ของภรรยาว่าเหนื่อยขนาดไหน) เพราะ 90% ของเพศชาย เป็นมนุษย์ซึ่งเห็นแก่ตัว

แต่ถ้าภรรยามีตำแหน่งดีกว่าจะหาทางออก อีกเหมือนกัน ด้วยการนอกใจ (กับผู้หญิงอื่นที่เขารู้สึกว่าต้องการเขาเป็นที่พึ่ง) ต้องให้เขาเรียนรู้ด้วยตัวเอง ว่าวันใดที่โดนหลอก ซมซานกลับมาหาเมีย

คุณฝน ขอแนะนำให้หางานทำ งานเป็นที่มาแห่งปัญญา เมื่อคุณหนือยกับงาน เวลาแห่งความทุกข์จะสั้นลง บางครั้งการพูดคุยกับเืพื่อนร่วมงานอาจได้แนวคิดใหม่ และพบคนใหม่ที่ดีกว่าและเหมาะสมกับคุณ ชีวิตยังมีคุณค่าอีกมากมาย

ไม่มีใครในโลกนี้ช่วยคุณได้ ถ้าคุณไม่ช่วยตัวเอง รักตัวเอง เมื่อนั้น ผู้ชาย (ไ้อ้สามีเฮงซวย) ของคุณมันจะรู้เองว่าเสียของดีไปแล้ว คุณต้องพยามยามทำให้ได้ หัวเราะทีหลังดังกว่าเสมอ เอาลูกคุณเป็นกำลังใจ เขามองคุณอยู่ เขารู้ว่าคุณทุกข์เด็กจะกำลังใจเสีย ถ้าเป็นผู้ชายจะหาเื่พือน และเริ่มริลองสิ่งที่ไม่ดี ถ้าเป็นผู้หญิงจะเริ่มหมดกำลังใจและห่างจากคุณ ไม่ใช่ลูกไม่รักเรา แต่เขาไม่รู้จะช่วยแม่อย่างไร เลยออกห่าง อย่าผลักไสลูก เพียงเพราะเรามัวแต่เสียใจเรื่องพ่อเขา เขาต้องเคยเห็นคุณเสียใจ ร้องไห้ อธิบายให้เขาฟังแบบมีเหตุผล ลูกคือสิ่งที่มีคุณค่าที่สุดในชีวิตของเรา

ยืนด้วยขาของคุณให้ได้ ลูกจะภาคภูมิใจในตัวแม่ เชื่อดิฉัน พวกเราในห้องนี้ให้คุณได้แค่กำลังใจ คำปรึกษา แต่สิ่งที่ทำให้เกิดขึ้นได้ คือตัวคุณเอง

สวดมนต์ทุกวันก่อนนอน พยามยามจำให้ได้ ท่องให้ได้ บทสวดมนต์จะทำให้คุณมีสมาธิดี ลืมความทุกข์ได้บ้าง ค่อยๆทำทีละน้อย และใช้ความพยามยาม เป็นหลัก

ขอให้ผ่านพ้นไปได้เหมือนเพื่อนๆในห้องนี้
หวังดีต่อผู้หญิงทุกคน
โดย: ใจหายไปแล้ว IP: 10.9.0.128, 58.137.99.202 วันที่: 15 ธันวาคม 2553 เวลา:13:36:31 น.
  
คุณใจหายไปแล้วให้คำแนะนำคุณฝนได้ดีมากเลยค่ะ ถูกต้องแล้วว่าเราต้องช่วยตัวเองให้พ้นจากความทุกข์ให้ได้ คนอื่นให้ได้แต่คำปลอบใจเท่านั้น แม้แต่คำแนะนำที่ได้จากเอนๆในนี้ ถ้าคุณไม่นำไปปฎิบัติก็จะไม่เกิดผลอะไรเลยนะคะ สงสารลูกให้มากๆนะคะ อย่ามัวเสียเวลาไปคิดถึงผู้ชายคนนั้นเลย ตอนนี้ลูกจะยิ่งต้องการคุณมากขึ้นนะคะ ถึงจะอายุแค่ 9 ขวบ แต่เขก็รู้อะไรมากแล้ว เขาคงเป็นทุกข์ กลัว่อแม่จะเลิกกัน คิดถึงลูกให้มากๆค่ะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 15 ธันวาคม 2553 เวลา:22:13:37 น.
  
หนูไม่รู้ว่าเค้านอกใจเรารึปล่าว ตอนนี้หนูอายุ 18 ปี ค่ะ มีลูกสาว 1 คน 3 ขวบแล้วค่ะ สามีอายุ 23 ปี เราอายุน้อยทั้งคู่แต่ดันมีลูก แต่ก่อนเค้าไม่เคยหวงกระป๋าตังค์เลย เงินมีเท่าไรก็เอาออกมาวางให้ใช้เสมอ เราพูดกันได้ทุกเรื่อง แต่มาเมื่อ 2 เดือนก่อน เราทะเลาะกันค่ะ แล้วหนูเผลอพูดคำหยาบออกไปเค้าเป็นคนไม่ชอบให้เราพูดคำหยาบ แต่เวลาเค้าโมโหเค้าพูดกับเราได้ เค้าไล่หนูให้กลับบ้าน หนูกลับบ้านได้ 2 อาทิตย์เราก็ดีกัน แต่กลับมาอีกทีเค้าก็ไม่เหมือนเดิมค่ะ จากแต่ก่อนนอนกอดกันกลายเป็นหันหลังให้ กลับจากที่ทำงานเหนื่อยมาก็โวยวายหาว่าเราไม่เอาใจเค้าเลย หนูยอมรับว่าหนูทำกับข้าวไม่เป็น เอาใจไม่เก่ง แต่หนูก็ทำงานบ้านได้ดีไม่แพ้ใคร เป็นอย่างนี้ได้ 1 เดือนจนหนูทนไม่ได้ก็เลยพูดกับเค้า เค้ากฤยอมเปลี่ยนตามที่เราขอนะค่ะ แต่เรื่องเงินนี่พูดไม่ได้เลย กระเป๋าตังค์บัตร ATM นี่แตะต้องไม่ได้เลย เขาอ้างว่าเก็บเงินเพราะลูกจะเข้าโรงเรียนแล้ว แต่ล่าสุด ฉันได้แอบกดดูมัน มีอยู่แค่ 3 พันกว่าบาทเอง ทั้งที่เงินเพิ่งออก แล้วนี่หรือค่ะเก็บเงินให้ลูกเรียน และล่าสุด เจอถุงยางอนามัยในกระเป๋าเค้าค่ะ แต่เราก็ไม่พูด คอยสังเกตุดูอยู่ว่ามันเปลี่ยนอันไหม แต่ก็ไม่เปลี่ยนนะค่ะ หรือเค้าแค่กำลังจะมีคนอื่น หรือ ว่ามีไปแล้ว หนูจะทำไงดีค่ะ จะเลิกก็สงสารลูก อยู่ไปก็ทุกข์ใจ ไกล้าบอกแม่ กลัวแม่จะป็นห่วงเพราะแค่มาอยู่กับแฟนแม่ก็ห่วงพอแล้วไม่อยากเอาเรื่องพวกนี้ไปกวนใจ หนูจะทำไงดีค่ะ พูดกันไปก็ทะเลาะกันอีก แต่ไม่พูดมันก็อึดอัดใจ ใครมีวิธีดีๆ มาบอกกันมั่งนะค่ะ
โดย: แม่ยังสาว IP: 117.47.58.226 วันที่: 23 ธันวาคม 2553 เวลา:23:20:58 น.
  
สวัสดีค่ะคุณดอยสะเก็ดและเพื่อนๆทุกคน
พริมหายไปนานเลยค่ะ แต่ก็คิดถึงเพื่อนๆ ทุกคนค่ะ ที่หายไปใช่ว่าจะทำใจยอมรับนะคะ แต่ต้องทำใจให้รับให้ได้ค่ะ เพราะถ้าเรารักตัวเรา เราต้องรักใจของเราด้วยค่ะ ไม่ให้ใจเรารับความเจ็บปวดอีก ทุกวันนี้ปัญหาของพริมก็ไม่แตกต่างจากเพื่อนๆ หรอกค่ะ ซึ่งมันใกล้จะจบแล้วค่ะ แต่จะจบแบบไหน กำลังคิดค่ะ มี สอง ข้อ ข้อหนึ่ง ทำใจให้ยอมรับ ซึ่งมีสุขเมื่ออยู่กะเรา แล้วเป็นเจ็บแปลบๆๆเมื่อเขาไปหาคนอื่น ข้อสอง ตัดใจเลิก เราจะเจ็บครั้งเดียวค่ะ แล้วต่อไปเราจะชิน เราจะมีสุขกับลูก ๆ ไม่มีการเจ็บอีกต่อไป แต่ต้องทนกับความโดดเดี่ยว กำลังเลือกค่ะ ว่าจะชนะกับการอยู่แบบโดดเดี่ยวได้มั๊ย ซึ่งคงโดดเดี่ยวไม่นานหรอกค่ะ เพราะช่วงที่เศร้า พริมใช้ internet ท่องโลกกว้าง search หาเพื่อนคุย ก็ได้มาให้เลือกไม่ใช่น้อย อิอิ เป็นชาวต่างชาติค่ะ ทำให้เราลืมความเศร้าไปได้เป็นพัก ๆ แต่ใจเรานี่สิ ไม่รักดี ยังรักสามีอยู่นั่นแหละ เอ้อ...ยังงัยก็ขอเป็นกำลังใจให้เพื่อนทุกๆ คน อย่ามีทุกข์ให้มากนัก ชีวิตของเรา ทำวันนี้เพื่อเราและลูกๆ อดีตเป็นเรื่องผ่านมาแล้วไม่สามารถแก้ไขได้ ส่วนอนาคตก็ยังมาไม่ถึง แต่ปัจจุบันเราดำรงชีวิตอยู่ทำให้ดีที่สุดค่ะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ ...
โดย: พริมค่ะ IP: 183.89.244.194 วันที่: 22 มกราคม 2554 เวลา:23:32:33 น.
  
โอ้โห... มากมายขนาดนี้เชียวหรือนี่

ตายล่ะ

มนุษย์ผู้ชายนี่ชอบก่อเวรกันเสียจริง!
โดย: หลวงเส IP: 110.49.193.90 วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:7:44:27 น.
  
รู้แล้วอย่าทำนะคะ หลวงเส ไม่ดีค่ะ ไม่ดีจริงๆ ฮิฮิ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:16:13:39 น.
  
มาอ่านเรื่องนี้แล้วได้ความรู้ดีจังเลยค่ะ
หากมีปัญหาเมือไหร่ จะเมล์ไปหาคุณดอยสะเก็ดนะคะ
ปกติบีไม่ค่อยได้เข้าบลอคค่ะ
ขอมาทักทายนะคะ
โดย: be-oct4 วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:20:02:59 น.
  
เพื่อนๆพี่ๆน้องๆ
หายไปไหนกันหมด
แวะมาพูดคุยกันบ้าง
จิตใจเป็นไงกัน
มีอะไรดีๆเล่าสู่กันฟังบ้างสิ
เผื่อเป็นประโยชน์กับคนที่มีทุกข์กับสามี
โดย: ธรรมะ IP: 58.9.153.176 วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2554 เวลา:9:47:06 น.
  
สวัสดีคุณดอยสะเก็ด คุณธรรมะ,คุณเจ,คนที่ถูกทิ้ง และเพื่อนทุก ๆ คน
พริมไม่ได้แวะที่นี่มานานแล้ว คิดถึงทุก ๆ คนค่ะ จิตใจทุกคนเป็นอย่างไรบ้างคะ ส่วนของพริมดีขึ้นตามลำดับค่ะ ไม่ใช่สามีเลิกกะหญิงของเขานะคะ ยังคบกันอยู่ค่ะ แต่ใจของพริมมันเป็นของใหม่ค่ะ พริมไม่ใช้เวลาของเราหมกมุ่นกับเรื่องของสามีอีกต่อไปแล้วค่ะ เราหาเรื่องอื่นๆ ไม่ให้มีเวลาว่าง เพราะจะทำให้เรารู้สึกแย่ พริมไปห้องสมุดยืมหนังสือมาอ่าน ถักนิตติ้ง ออกกำลังกาย ดูแลลูก สามีกลับมาจากต่างจังหวัด ก็ดูแลเหมือนเดิม แต่ไม่ได้ให้ความสำคัญ หรือสนใจมากนะ เดี๋ยวจะเหลิง ไม่พูดเรื่องเดิม ไม่คุยเรื่องเก่า ไม่ถามซอกแซก และพริมแกล้งวางเอกสารใบสำคัญประกอบการหย่า เพื่อให้เขาสามารถเห็น เพื่อจะให้เขารู้ ที่เงียบเพราะกำลังหาข้อมูลสำหรับการหย่า แต่พริมไม่หย่าหรอกค่ะ พริมรักเขาจะตาย (อิ อิ) ทำให้เขาตกใจเล่นๆ เพราะการเงียบของเรา ทำให้เขาเดาใจไม่ถูก ว่าจะมาไม้ไหน ฮ่าๆ และเดี๋ยวนี้ เขาดีกับพริมยิ่งกว่าเมื่อก่อน ไม่รุ้ทำมัย พริมไม่โทรหาเขาเลยตลอด 1 เดือนที่เขาออกต่างจังหวัด และจะไม่โทรหาเขาไม่ว่าอยู่ที่ไหนทำอะไร ไม่สนใจจริง ๆ ค่ะ ตอนนี้ถ้าพริมจะเลิกกับเขา พริมสามารถทำได้ค่ะ แต่ยังห่วงลูก ๆ อยู่ เพราะกะลังอยู่ในช่วงวัยรุ่น พริมยังสงสารลูกค่ะ ขอเอาใจช่วยเพื่อนทุกคนนะคะ อย่าท้อ และพยายามอย่าเอาเขามามีบทบาทในการดำเนินชีวิตมากค่ะ นึกถึงตัวเองและลูก ๆ มากๆ ค่ะ ที่สำคัญหางานอื่นๆ ทำจะได้ไม่คิดถึงเขาตลอดเวลา ส่วนของพริม ถ้าลูกเข้าระดับมหาวิทยาลัย ถ้าเป็นแบบนี้ พริมจะขอชีวิตใหม่กะเขาค่ะ ใช่ว่าพริมจะยอมรับหญิงของเขาอีกคนนะคะ พริมไม่สามารถยอมรับได้ค่ะ ไม่ว่าหญิงของเขาจะดีแค่ไหน แต่เมื่อลูกถึงฝั่งแล้ว พริมจะไปตามใจของพริม ไม่ต้องให้เขาเลือกหรอกค่ะ เพราะผู้ชายจะเห็นแก่ตัว จะเอาไว้ทั้ง 2 คน ให้เพื่อนๆทุกคน สู้ สู้นะคะ และเอาใจช่วยทุกคน ให้ฝ่าอุปสรรคไปให้ได้ ชีวิตต้องมีทั้งสุขและทุกข์ มันมาด้วยกันเสมอค่ะ ถ้าเราสามารถฝ่าไปได้ ถือว่าเราผ่านขั้นทดสอบค่ะ คิดอย่างนี้ จะได้ไม่น้อยใจตัวเอง และคิดว่าตัวเองไม่มีค่านะคะ เรามีค่า แต่สามีเราไม่เห็นค่าของเราต่างหาก จริงป่ะ
โดย: พริมค่ะ IP: 14.207.130.71 วันที่: 30 เมษายน 2554 เวลา:9:48:09 น.
  
คุณพริมค่ะ
ในที่สุุดคุณก็เกิดปัญญาที่จะทำให้ชีวิตเราไม่ทุกข์หรือทุกข์น้อยที่สุด
เหมือนดิฉันค่ะเรามีสิ่งต่างๆที่จะทำอีกเยอะมากมาย
เรามีความสุขกับลูกไปไหนกับลูก
เพื่อนๆที่ตอนนี้อยู่ในความทุกข์
อย่าให้ความสำคัญกับสามีมากมายนัก
ชีิวตเรายังมีอะไรให้ทำอีกเยอะ
โดย: ธรรมะ IP: 58.9.188.91 วันที่: 30 เมษายน 2554 เวลา:12:40:18 น.
  
ต้องขอแสดงความยินดีกับคุณพริมด้วยนะคะ ที่ในที่สุดก็พบแสงสว่างได้ด้วยตัวเอง เมื่อทำใจให้นิ่งได้ ไม่ยอมเล่นไปตามเกมของคนอื่นคุณก็จะเป็นผู้ชนะในที่สุด คือจะมีโอกาสได้เป็นผู้เลือกเกมที่จะเดินว่าจะเล่นอย่างไรและจะไปทางไหน ต่อไปนี้คนอื่นจะเป็นคนที่เดือดร้อนทุรนทุลายไม่ใช่คุณค่ะ ขอแต่ให้คุณทำอย่างที่ทำอยู่ตอนนี้ได้ตลอดไป เมื่อเวลาหนึ่งมาถึงคุณอาจเลือกที่จะอยู่กับสามีของคุณต่อไปไม่ว่าเขาจะยังมีผู้หญิงคนนั้นหรือไม่มีแล้ว หรือเลือกเดินออกจากชีวิตของเขาไปอย่างไม่อาลัยอาวรณ์แม้เขาจะเลิกกับผู้หญิงคนนั้นไปแล้ว คุณอาจเลือกที่จะไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ เพราะชีวิตของคนเราสามารถเริ่มต้นใหม่ได้เสมอค่ะ ไม่จำเป็นจะต้องผูกติดอยู่กับใครคนใดคนหนึ่งตลอดไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งคนที่เคยทำให้เราเจ็บปวดจนแทบหัวใจสลายมาแล้ว ชีวิตเป็นของคุณค่ะ คุณพริม"เลือกได้" เสมอเมื่อเวลามาถึง

ต้องขอขอบคุณๆธรรมะผู้น่ารักมากๆด้วยนะคะ ที่ช่วยเข้ามาตอบมาปลอบใจเพื่อนๆอยู่เป็นประจำ หวังว่าสักวันหนึ่งคงได้มีโอกาสรู้จักกันมากกว่านี้นะคะ

โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 5 พฤษภาคม 2554 เวลา:18:17:27 น.
  
เรื่องมีอยู่ว่าช่วงต้นเดือนเม.ย.โกรธกันเรื่องเงินๆทองๆคะ เลยไม่คุยกันพอถึงกลางเดือนช่วงหลังสงกรานต์ เค้าก็มาบอกว่าเค้ามีเมียน้อย และขอหย่ากับเรา เราก็ตกใจ ขอโทษเค้า ขอให้เค้าคุยด้วยจนเค้าคุยกับเรา แล้วเลิกพูดเรื่องหย่า แต่พฤติกรรมเค้าเปลี่ยนไป เค้าพกโทรศัพท์ติดตัวตลอดเวลา สั่งให้เราห้ามยุ่งโทรศัพท์เค้า พอวันหยุดเค้าก็ออกไปแต่เช้า และกลับมาเย็น ทำตัวห่างเหินกับเรา ตอนนี้คุยกับคนรอบข้างเค้าก็บอกให้เราอดทน เราไม่รู้จะทำไงดี คิดไปต่างๆ นาๆ ปวดใจมากคะ กินไม่ได้นอนไม่หลับ แต่งงานกันมา 10 ปี มีลูกสาวอายุ 6 ขวบ ตอนนี้สับสนไปหมดคะ แต่วันธรรมดาเค้าก็กลับบ้านทุกวัน ตอนนี้ดิฉันควรทำไงดีคะ
โดย: นก IP: 125.27.60.79 วันที่: 7 พฤษภาคม 2554 เวลา:15:41:17 น.
  
คุณนกคะ
ขอให้คุณนกตั้งสติให้ได้ก่อนนะคะ
ต้องยอมรับให้ได้ก่อนว่าตอนนี้ไม่เหมือนเดิมแล้วนะคะ
ขอให้คิดถึงลูกเป็นอันดับแรกลูกสาวด้วยนะคะ
ลูกคือเลือดเนื้อของเรานะคะ
สามีคือคนอื่นนะคะที่ได้มาใช้ชีวิตด้วยกัน
โทรศัพท์ของสามีอย่าไปยุ่งของเค้าเลยนะคะ
ไม่ต้องไปอยากรู้อะไรในโทรศัพท์รู้แล้วทุกข์ค่ะอย่าไปอยากรู้มันเลย
รู้ว่าคุณเสียใจมากกินไม่ได้นอนไม่หลับ
แต่ขอให้คิดถึงตัวเองให้มากๆรักตัวเองให้มากๆ
โดย: ธรรมะ IP: 58.9.233.148 วันที่: 7 พฤษภาคม 2554 เวลา:23:20:53 น.
  
สวัสดีค่ะ คุณดอยสะเก็ด,คุณธรรมะ.คุณใจหายไปแล้ว และเพื่อนทุก ๆ คนที่ประสพชะตากรรมเดียวกันค่ะ

พริมเคยบอกว่าจะรอลูกจบวิทยาลัยก่อน แล้วจะตัดสินใจว่าจะเลือกเดินไปทางไหน แต่วันนี้พริมไม่คอยแล้วค่ะ พริมเป็นคนเลือกทางเดินเองค่ะ เขาทำกับลูกพริม พริมให้เขาพาลูก ๆ ไปเที่ยวบ้างในช่วงปิดเทอม แต่วันที่เขาไปเป็นวันที่พริมติดธุระ เขาจึงไปกับลูก ๆ ค่ะ แต่เขาทำลายน้ำใจลูกพริม เขาไปรับผู้หญิงของเขาไปด้วยค่ะ แล้วลูก ๆ ของพริมก็ส่งข้อความมาว่า "ถ้ากิ๊กของพ่อไปเที่ยวด้วย จะทำยังงัยแม่" ลูกชายพริมอายุ 11 ขวบ เป็นคนส่งมาถามค่ะ พริมโมโหมาก พริมโทรไปต่อว่า จนเขาต้องเอาผู้หญิงไปเก็บที่เดิม แล้วไปเที่ยวกับลูกๆ พริมบอกว่าทำร้ายพริมทำไป แต่อย่าทำร้ายลูกพริม ดังนั้นมันเป็นการตัดสินใจที่ไวสำหรับพริม แต่เขาจะไม่สามารถทำร้ายจิตใจลูกพริมได้อีกแล้ว พริมจึงบอกกับเขา ถ้ายังต้องการครอบครัวอยู่ ก็ต้องไม่มีคนอื่น แต่ถ้าไม่ ก็แยกกันอยู่สักพัก เลือกสิ่งที่คิดว่ามีความสุขที่สุด แล้วเขาก็เลือกค่ะ เขาเลือกที่จะทิ้งครอบครัว แล้วเขาก็เดินจากพริมและลูกไป วันนี้เองค่ะ พริมบอกให้เขาส่งค่าเลี้ยงดูเดือนละ 12,000 บาท ถ้ามีเวลาก็พาลูกไปเที่ยว หรือจะมาหาลูกก็ได้ (พริมคิดถูกใช่มั๊ยค่ะ คุณธรรมมะ คุณดอยสะเก็ดฯ) และก็เป็นอีกวันที่พริมต้องร้องไห้ แต่ต่อไปจากไม่ร้องอีกแล้วค่ะ พริมบอกกับเขาว่า ขอเคลียร์เอกสารให้เรียบร้อยก่อน เพราะเราสร้างกันมาเยอะมาก แล้วจะทำการหย่าให้ อยากได้ อยากต้องการอะไรก็บอก พริมบอกเขาแบบนี้ค่ะ ถ้าอยากได้พริมจะให้ค่ะ สรุป ต่อไปนี้ พริมก็อยู่กับลูก เป็น 3 คนแม่ลูกค่ะ ชีวิตคงไม่ทุกข์อีกแล้วค่ะ ช่วยเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ แต่พริมคิดว่าพริมจะไปให้รอด และสำเร็จด้วยค่ะ ขอเป็นกำลังใจทุกคนด้วยค่ะ อย่าท้อนะคคะ

โดย: พริมค่ะ IP: 183.89.166.180 วันที่: 4 มิถุนายน 2554 เวลา:13:57:31 น.
  
คุณพริมคะ
ถ้าเราตัดสินใจแล้วเราก็เคารพการตัดสินใจของเราค่ะ
แล้วเดินหน้าต่อไป
ยังไงเราก็ไปรอดถ้าเรามีงานทำและทำความดีไม่เบียดเบียนใคร
การทำความดีจะทำให้ชีวิตเรารุ่งเรือง
การอยู่กับลูกเป็นชีวิตที่มีความสุขที่สุดค่ะ
ใช้ชีวิตกับลูกให้มากที่สุด
ขอให้ใช้ชีวิตทุกวันให้มีความสุขค่ะ
การไม่มีสามีเป็นลาภอันประเสริฐนะคะ
เรามีเวลาเยอะมากมายไม่ต้องเอาเวลาไปดูแลเค้าแล้ว
เราเลือกที่จะมีความสุขได้นะคะ
โดย: ธรรมะ IP: 61.90.99.27 วันที่: 6 มิถุนายน 2554 เวลา:10:52:23 น.
  
สวัสดี คุณธรรมะ คุณดอยสะเก็ด และเพื่อนๆทุกคน

พริมขอบคุณคุณธรรมะที่มาให้กำลังใจ บางครั้งพริมคิดว่าพริมตัดสินใจถูกปล่าว เพราะเป็นห่วงความรู้สึกลูก จริงอย่างที่คุณธรรมะบอกพริม เราต้องเคารพการตัดสินของเรา ต่ช่วงแรกๆ มันก็มีหวิว ๆ และคิดถึงเหมือนกันค่ะ อีกอย่างไม่คิดว่าเขาจะเลือกคนอื่น ทั้งที่เราอยู่กินกันมาเกือบ 20 ปี อะไรมันไม่แน่นอนจริงๆ ทำให้ชีวิตพริมต่อจากนี้จะเดินไปพร้อมกับลูก ซึ่งเป็นเรื่องใหม่ในชีวิตเลยค่ะ และพริมก็เคารพการตัดสินของเขาเช่นกันค่ะ เมื่อเขาต้องการคนอื่นมากกว่าครอบครัว แสดงถึงเขาหมดรักเราแล้ว พริมจะต้องมีความสุขกับลูกในอนาคตค่ะ คุณธรรมะ คุณดอยสะเก็ด และเพื่อน ๆ เป็นกำลังใจพริมด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ
โดย: พริมค่ะ IP: 182.255.13.47 วันที่: 7 มิถุนายน 2554 เวลา:14:05:54 น.
  
การที่เราเป็นห่วงลูกเพราะว่าเราไปคิดแทนลูก
จริงๆแล้วลูกเค้ามีความคิดของเค้า
ลองคุยดูบางทีเค้าอาจมีความสุขที่ได้อยู่กันสามแม่ลูกก็ได้
เคยอ่านเจอความคิดของเด็กที่พ่อไปมีคนอื่น
เค้าบอกว่าเค้ามีความสุขดีที่ได้อยู่กันแม่ๆลูกๆ
เพราะถ้าพ่อมาแล้วทะเลาะกับแม่เด็กก็ไม่มีความสุข
อย่ากังวลมากนะคะค่อยๆแก้ปัญหาไป

โดย: ธรรมะ IP: 58.9.12.189 วันที่: 7 มิถุนายน 2554 เวลา:21:51:55 น.
  
ขอแสดงความยินดีด้วยนะคะ คุณพริม ที่ในที่สุดก็ตัดสินใจได้เสียทีหลังจากทนทุกข์มนาน ระยะแรกๆมันก็ต้องรู้สึกอาลัยอาวรณ์บ้างแหละค่ะ เป็นเรื่องธรรมดา แต่อย่าเพิ่งรีบร้อนหย่า ปล่อยเขาไปอยู่กับคนอื่นสักพัก ผู้ชายนั้นยิ่งพยายามเหนี่ยวรั้งเอาไว้เขาก็ยิ่งจะดิ้นรนอยากไป คุณพริมควรจะเลิกให้ความสนใจเขาเสีย เขาจะไปไหนก็ช่าง อยู่กับลูกอย่างมีความสุข ก็อย่าที่คุณธรรมะว่าแหละค่ะว่าเด็กสมัยนี้ฉลาดและมีความคิดอ่านที่เราคาดไม่ถึง เขาคงเลือกที่จะอยู่ในบ้านที่สงบปราศจากเสียงทะเลาะหรือเสียงร้องไห้ ระหว่างที่ปล่อยเขาไปคุณพริมก็ควรใช้เวลาช่วงนี้ไตร่ตรองเรื่องต่างๆที่เกี่ยวกับสามีอย่างรอบคอบและทุกแง่มุม รวมทั้งเรื่องทรัพย์สินเงินทองที่ช่วยกันสร้างมาด้วย โดยเอาอนาคตของลูกเป็นที่ตั้ง ถ้าแยกกันอยู่สักพักแล้วยังไม่อะไรดีขึ้นค่อยคิดเรื่องหย่า และขอเตือนว่าถ้าจำเป็นต้องหย่ากันจริงๆควรตกลงเรื่องทรัพย์สินและเงินค่าเลี้ยงดูลูกกันให้เรียบร้อยด้วยนะคะ ไม่ใช่ว่าเขาอยากได้อะไรก็จะยอมยกให้เขาไปหมด คุณต้องนึกถึงอนาคตของเด็ก เด็กแต่ละคนกว่าจะเติบโตจนเรียนจบมีค่าใช้จ่ายสูงมากนะคะ ขอให้โชคดีค่ะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 8 มิถุนายน 2554 เวลา:0:01:26 น.
  
สวัสดีค่ะคุณพริม และเพื่อนๆ ทุกคน

เจหายไปนายเลยนะ แต่ไม่ได้หายไปเลยนะยังเข้ามาอ่านข้อความของเพื่อนๆอยู่แต่ไม่ได้คอมเม้นท์ก็เท่านั้นเอง

ก่อนอื่นก็ขอแสดงความเสียใจ และ ดีใจในเวลาเดียวกัน ถ้าถามความคิดเห็นเจนะ เจว่าคุณพริมตัดสินใจถูกต้องแล้วค่ะ เพราะว่าเค้าทำร้ายเรากับลูกเกินไป ระยะเวลากี่ปี/กี่เดือน ไม่ใช่ว่าพอเราจับได้แล้วเค้าสำนึกผิดกลับตัวกลับใจเริ่มต้นใหม่กับครอบครัว อันนี้ก็พอจะอภัยให้ได้แต่เค้ากลับไม่ยอมจบ เรื้อรังไปเรื่อยๆ ส่วนเรื่องหย่า คุณพริมไม่ต้องให้เค้าตามที่เค้าขอหรอก ไม่ให้เลยซักบาทยิ่งดี คุยกับเค้าว่าสินสมรสหรือสมบัติที่เราสร้างมาด้วยกันทั้งหมด ยกให้ลูกสองคน ตกลงกับเค้าก่อน ถ้าเค้าไม่ยอมคุณพริมก็ไม่ต้องหย่า เรื่องไรต้องให้ผู้หญิงที่มาทีหลังมันสุขสบาย ถ้ามันอยากไปใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน และรักกันจิง มันก็ต้องเริ่มจาก 0 สร้างเนื้อสร้างตัวกันใหม่ จะมาชุปมือเปิบอย่างนี้ไม่ได้เหมือนคุณดอยสะเก็ดบอกไม่ใช่ว่าเราอยากจะได้เงินหรือสมบัติของเค้าแต่กว่าลูกจะเรียบจบต้องให้เงินเยอะ ค่าใช้จ่ายอะไรๆ ตอนนี้ก็แพงมาก เชื่ออะไรกับคำพูดเค้าที่บอกจะส่งเสียค่าเลี้ยงดูลูกเดือนละ 12,000 เค้าอาจจะรับปากเราไปอย่างนั้น แต่พอถึงเวลาจิงๆ เค้าอาจจะทำไม่ได้ หรือถ้าทำก็คงแค่ช่วงแรกๆ เท่านั้น เราต้องคิดไปไกลๆ ถ้าเค้าไม่ส่งเสียลูก เราก็จะได้ไม่ต้องเดือดร้อนเท่าไหร่

ส่วนชีวิตของเจ ตอนนี้ก็มีความสุขดีจากที่ผ่านเรื่องเลวร้ายนี้มาได้ปีกว่าแล้ว หลังจากที่จับได้เค้าก็จบกับ ญ คนนั้น และขอโอกาสเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง นี่ผ่านมาก็ปีกว่าแล้ว ก็พอจะมั่นใจได้บ้างดูจากพฤติกรรมหลายๆอย่าง แต่จะให้มั่นใจเต็มร้อย คงไม่มีเพราะมันทำให้เราเสียใจ เสียความรู้สึกไปแล้วมันไม่มีทางเหมือนเดิม แต่ถ้าจะให้ตามจิกตลอดหรือเช็คโทรศัพท์คงไม่ทำถึงขนาดนั้น ยอมรับว่าตอนนี้เริ่มปลงแล้ว อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด ยิ่งตามก็ยิ่งทำ ยิ่งห้ามก็ยิ่งยุ เพราะถ้าเค้ายังทำอย่างนั้นอีก เจเชื่อว่าเราคงรู้เองจากสัญชาติญานของเรา (เจเชื่อเรื่องสัมผัสที่หกนะ) แล้วถ้าถึงเวลานั้นมาจิงๆ เจก็คงต้องตัดสินในเหมือนคุณพริมนี่แหละ
สุดท้ายนี้ขอเป็นกำลังใจให้คุณพริมเข้มแข็ง ยืนหยัดต่อสู้กับปัญหาต่อไปเพื่อลูกๆ นะค่ะ
โดย: เจ IP: 58.137.124.125 วันที่: 9 มิถุนายน 2554 เวลา:18:33:24 น.
  
สวัสดีค่ะ คุณดอยสะเก็ด คุณธรรม คุณเจ คุณใจหายไปแล้ว และเพื่อนๆ ทุกคนค่ะ

พริมขอบคุณทุกคนที่ส่งกำลังใจ และข้อคิด การเดินต่อไปข้างหน้า วันเวลาที่ผ่านมา ทำให้พริมเข้มแข็งขึ้น แต่เสียอย่างเดียว ห้ามป่วย ห้ามตายค่ะ อิอิ ถ้าพริมเป็นอะไรไปช่วงนี้ ลูก ๆ แย่เลย ตอนนี้โดนไข้หวัดเล่นงาน ต้องรีบหายค่ะ เพราะภาระยังมี เกี่ยวกับลูกทั้งนั้น แต่ก็มีความสุขดีค่ะ ไปไม่กีวันเห็นพ่อของลูกเขาโทรมาหาลูกๆ ค่ะ ลูกพริมเขายังคิดว่าพ่อไปทำงานต่างจังหวัดค่ะ เพราะเป็นเรื่องปกติที่เขาไม่ค่อยอยู่บ้าน ไปเป็นเดือนก็มีค่ะ ก็ให้ลูกคิดไปอย่างนั้นดีกว่าค่ะ ให้เขาลองอยู่กับคนอื่นบ้างก็ดีค่ะ ไม่มีเขา ไม่มีทุกข์ค่ะ ว่าง ๆ จะเม้นท์ใหม่นะคะ
โดย: พริมค่ะ IP: 14.207.79.177 วันที่: 14 มิถุนายน 2554 เวลา:14:12:46 น.
  
เราก็เป็นอีกคนที่เจอปัญหานี้...ครั้งนึงเราอาจไม่ดีที่ไปยุ่งเรื่องส่วนตัวของเค้า...จนเค้าประชด..ตอนหลังบอกเราว่าไม่อยากกลับบ้าน...(ที่ผ่านมาเราคงทำตัวแย่มาก...หลังจากนั้นก็มีนอกใจเราไปมีผู้หญิงอีกคนเป็นนักศึกษา...ตลอดเวลา 2-3 เดือนที่เค้าหลงกัน...มันทรมารมากจริงๆ เราไม่มีลูกด้วยกัน..แต่วินาทีนั้นที่เค้าบอก...ทำไมเราไม่คิดเลิกกับเค้าไปเลย...เราก็มีงานมีการทำ...ไม่ได้ให้เค้าเลี้ยง...แต่เราเองที่จะเกื้อหนุนเค้าทุกอย่าง..ทั้งที่บ้านเค้า..เรื่องงานของเค้า...แต่ก็ทนจนมาตอนนี้ก็ 5 เดือนแล้ว...เค้ายังไม่เลิกกัน..แถมต้องไปอยู่กับเด็กนั้น 3 วัน..อยู่กับเรา 4 วัน....มันเจ็บ...และตอนนี้ก็เริ่มชินชา...ยังดีที่ตอนนี้เค้ากับเด็กนั้นคงนะหมดโปร...ไม่ได้พาไปไหนกัน..อีกอย่างสามีเราก็เริ่มไม่มีเงิน...ทั้งที่เงินเดือนเยอะขึ้น... เมือวานดันค้นไปเจอรู้เค้าสองคนที่ไปเที่ยว..ด้วยกันเมื่อตอนมีโปรโมชั่น...ภาพแนบชิด..ผู้หญิงมันก็หอมแก้ม...ยิ่งเห็นก็อยากที่จะเลิก...แต่มาคิดเราเป็นคนค้นเอง...ก็ต้องรับให้ได้ใช่มั้ยค่ะ....

บอกตามตรงทุกวันนี้ไม่รู้สึกเจ็บมากเท่าไหร่...คิดอย่างเดียวถ้าใช่..มันก็ใช่...จึงไม่วิ่งตามเค้า...อยากจะทำไรก็ทำ...ทำแล้วมีความสุข..ก็ทำเถอะ...วันนึงเราก็ต้องมีความสุข....เพราะถ้าเค้าอยากจะเอาชีวิตเค้าไปจมอยู่กับอีนั้นก็เชิญ...เพราะอยู่กับเรามีแต่จะช่วยกันสร้าง..อยู่กันมันมีแต่จะเสียเงินเสียทอง...

ทุกวันนี้เราช่วยเค้าทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นทางบ้านเค้า..เรื่องงานของเค้า....จึงไม่ค่อยแคร์เค้าแล้ว...อยากจะไปก็เชิญ...ไม่ระอายใจบ้างหรือไง... มีความสุขก็ทำเถอ...กรรมใดใครก่อ....
โดย: ดาว IP: 125.24.228.148 วันที่: 28 กรกฎาคม 2554 เวลา:12:45:53 น.
  
เราก้อทุกข์ใจยังไม่หายเลย คิดๆขึ้นมา หรือนั่งฟังเพลงเศร้าๆต้องมีน้ำตาไหลทุกที ไม่น่าเชื่อว่าจะมีอิธิพลกับ(ใจ)เราได้มากมายขนาดนี้ เราคงจะต้องใช้เวลาอีกสักพัก(ใหญ่) กว่าที่จะทำใจได้นะ หาหนังสือธรรมะมาอ่านก้อดีขึ้นบ้าง มีเพลงดี ดีมาฝาก อยาดให้ไปหาฟังกันของปานธรพรชื่อเพลงบาปกรรมมีจริง และ ให้ทาน ฟังแล้วสะใจดีค่ะ อาจมีคำ อะไรดีดีที่ทำให้ใจที่บอบช้ำของเราดีขึ้นหรือมีกำลังใจขึ้นบ้าง ไปหาฟังกันนะ ขอเป็นกำลังใจ และก้อขอกำลังใจจากเพื่อนๆด้วยนะ เราจะก้าวข้ามผ่านเวลาวิกฤตของใจเราไปให้ได้ด้วยกันทั้งหมดนะ
โดย: แก้วใส IP: 124.121.69.179 วันที่: 16 กันยายน 2554 เวลา:12:42:23 น.
  
สวัสดีค่ะ คุณดอยสะเก็ด คุณธรรม คุณเจ คุณใจหายไปแล้ว คุณพริม และเพื่อนๆ ทุกคนค่ะ เป็นไงกันบ้างล่ะคะ ทำไมหายกันไปใหนหมด เราชื่อแก้วใส ได้อ่านเรื่องราวทั้งหลายมากมายจนมีความรู้สึกว่าเราเป็นเพื่อนกันไปแล้วล่ะ
เราเพิ่งเกิดเรื่องได้5-6เดือนแล้ว พอเจอเวปนี้ถึงเข้าใจว่าไม่ใช่เราคนเดียวที่มีเรื่องทุกข์แสนสาหัส มีเยอะมากและก้อเป็นมานานมากแล้วด้วย คำพูดเตือนสติของพวกคุณ ทั้งหมดเราเอามาคิด ตรึกตรองและใจได้เกือบทั้งหมดเลย นี่ถ้าเราไม่เล่นเนตนะคงทุกข์ใจตายไปแล้วล่ะ
เพราะเราไม่สามารถจะพูด จะเล่าให้ใครฟังได้เลย มันพูดไม่ออก ปรึกษาไม่ได้เลยจริงๆ พอมาอ่านดูในนี้ โหหนักหนากันทั้งนั้นเลย ไอ้ที่เลวสุดขั้ว ชั่วสุดเดชก้อเพียบ เรื่องเราเลยจิ๊บไปเลย มีกำลังใจมากขึ้น ขอให้อานิสงข์ที่พวกคุณทั้งหลายที่ได้ทำให้คนทุกข์อย่างเราคิดได้และกล้าก้าวต่อไปได้ส่งผลให้คุณพ้นทุกข์ พบสุขได้เร็ววันนะ ขอบคุณมาก ค่ะ เราขอเป็นเพื่อนด้วยนะ .... . .. ถ้าเราไม่อยากเป็นทุกข์ เราก็อย่าเอาหัวใจไปไว้ที่เท้าใคร เพราะทุกก้าวที่เขาเดินไปเราจะยิ่งเจ็บปวด.....

โดย: แก้วใส ...ใจเศร้า IP: 124.121.69.179 วันที่: 16 กันยายน 2554 เวลา:16:32:41 น.
  
ขอแสดงความเสียใจกับคุณแก้วใสด้วยนะคะที่มีปัญหาครอบครัว แต่เนื่องจากคุณแก้วใสไม่ได้เล่ารายละเอียด เลยได้แต่หวังว่าปัญหาคงจะไม่หนักมากนักใช่ไหมคะ เท่าที่อ่านดูคิดว่าคุณแก้วใสคงทำใจได้มากพอสมควรแล้ว แต่ถ้ามีอะไรที่หนักหนาสาหัสก็เข้ามาเล่าให้เพื่อนๆฟังได้นะคะ แม้อาจจะช่วยแก้ปัญหาให้ไม่ได้โดยตรง แต่อย่างน้อยก็จะำได้รับกำลังใจและข้อแนะนำดีดีจากเื่พื่อนๆหัวอกเดียวกัน ซึ่งคำแนะนำ่ส่วนใหญ่จะเป็นวิธีที่จะช่วยทำใจตัวเราเองให้ทุกข์น้อยลงค่ะ เพราะเมื่อเราไม่สามารถจะเปลี่ยนคนอื่นได้ แต่เราก็สมารถปรับเปลี่ยนตัวเราเองให้รับสถานการณ์ได้ระดับหนึ่งเพื่อที่จะอยู่ต่อไปได้โดยทุกข์น้อยลง ขอให้คุณแก้วใสโชคดีนะคะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 17 กันยายน 2554 เวลา:12:41:34 น.
  
เราแต่งงานมา15ปี มีลูก2คน 10ขวบกับ8ขวบ ครอบครัวเราทำกิจการส่วนตัวโดยที่ตัวเราเองเป็นหลัก(หัวเรือ)สามีจึงรับภาระดูแลงานบ้านและลูกๆแทน(สลับหน้าที่กันค่ะ) เขาจึงมีหน้าที่ไปรับ-ส่งลูกที่ร.รจึงได้เป็นเรื่องนี่แหละ หญิงคนนั้นเป็นเพื่อนผู้ปกครองลูกเราเรียนห้องเดียวกัน กลุ่มเดียวกันจึงต้องทำรายงานกลุ่มกันบ่อยผู้ปกครองเลยต้องเจอกันบ่อยเพราะต้องช่วยลูกๆ เราด้วยความไว้ใจจึงไม่สงสัยใดใด เพราะเขาเองก้อมีสามี แต่ไปทำงานต่างประเทศ(ลาว) จนเมื่อปีใหม่ 53 เขาพาหญิงคนนี้มารู้จักเราเพราะเขาบอกว่าขอไปเที่ยวปีใหม่กับเราด้วยสามีเขาไม่กลับ ด้วยความที่เห็นว่าเขาอยู่กัน2คนแม่ลูกไม่รู้จะไปใหน แล้วเราก้อไปแค่ทะเลไม่ได้ค้างคืน จึงตกลงให้เขาไปด้วยกับเรา เราก้อได้คุยกับเธอ สามีเธอดีนะมีเงินเดือน 5หมื่นกว่า ส่งกลับมาหมด ส่วนทางนี้ก้อจัดการส่งบ้าน ส่งรถ และยังเหลือใช้เกือบ2หมื่นห้า เห็นมั้ยไม่มีอะไรน่ากังวลไช่มั้ย เราจึงวางใจเราก้อผิดด้วยแหละมัวทำแต่งานไม่ได้สนใจครอบครัวเท่าที่ควร กว่าจะกลับบ้านก้อดึกดี่นแล้วหมดแรงหลับไป บ่อยครั้งเราไปนอนห้องรับรองแขก เรากลับดึกไงไม่อยากรบกวนเขาเวลาเดินเข้าห้องเกรงใจกลัวจะต้องตื่นนั่นคงเป็นเหตุที่ทำให้เราห่างเหินกัน ไม่มีการหลับนอนกันเป็นหลายเดือน ถึงจะยอมสัก ครั้ง ขอบอกเป็นอย่างนี้มานานแล้วด้วย (กว่าจะรู้เรืองอีกทีก้อเกือบเสียสามีไปแล้ว) เขาคงต่างคนต่างว้าเหว่ละมั้ง จึงคุยกันเข้าใจเรามาสังเกตุค่าโทร เพิ่มขึ้น3เท่าเราจึงสงสัยจึงถาม ถึงได้รู้เขาบอกว่าเขาปรับทุกข์ เรื่องเรา และสามีเธอกัน เธอเล่าให้สามีเราฟ้งว่ามันไม่ได้เป็นอย่างที่เธอเล่าให้เราฟังเลย(เรามาถามสามีเราทีหลังน่ะ) เธอว่าสามีเธอร้ายไม่ได้ดีไม่ได้ทำอย่างที่เราเห็นและอย่างที่เธอบอกเลย(ว่าไปนั่น)แต่เท่าที่เราเห็นนะเธอ ขับฟอร์จูนเนอร์ วันๆทำผม ทำเล็บไปรับ-ส่งลูกไม่เห็นว่าจะทำอะไรมากกว่านี้ (ถามจากเพื่อนผู้ปกครอง) พอเราเห็นความผิดปกติเลยเรียกมาคุยเขาบอกไม่มีอะไรคุยกันสนุกๆแบบพี่น้องกันวางใจได้ ดู้ดูยังจะมาโกหก ไอ้เราก้อโง่หลงเชี่อเขาอีกนะ เห็นมาแสดงตัวใสซื่อซะขนาดนั้น เราก้อทำแต่งานอยู่นั่นแหละเพราะเพิ่งลงทุนใหม่ด้วย ต้องเต็มที่กับงานอีกครั้งจนมาวันปีใหม่54 เขามาบอกว่าหญิงให้กระเป๋าสตางค์เขา เราเลยบอกให้เอาไปคืนเขา แล้วเราจะซื้อให้ใหม่เขาก้อเชื่อเรา เอาไปคืนเธอนะ เราก้อว่าคงไม่มีอะไร(โง่จริ้งจริงเรา)แต่เราก้อเริ่มระแคะระคายบ้างแล้วแหละ คงจะไม่ธรรมดาแน่แล้ว ก้อสังเกตุอยู่ห่างๆ เขาก้อปกตินะ ไปรับ-ส่งลูกแต่กว่าจะกลับเกือบค่ำทุกวัน ไปรับ15.00 ลูกเลิกเรียน16.00 ถึงบ้าน18.30ทุกวัน แล้วยังไงไม่รู้สามีเธอหมดสัญญา ทางต่างประเทศไม่ต่อสัญญาสามีเธอเลยตกงาน เรายังว่า อืมดีนะจะได้มาช่วยกันทำมาหากินเมืองไทยไม่อดตายหรอกลูกเธอจะได้อยู่ครบพ่อ-แม่-ลูกก้อยังไปเสนอเขาอีกนะเรา (เราจะได้สบายใจด้วยไง)แต่ยังไงกันไม่รู้เธอโดนสามีไล่กลับบ้านนอกไปเฉยเลย วันไปยังมาลาเรา เรายังบอกให้อยู่ช่วยกันที่นี่ไม่ดีกว่าหรอเธอบอกสามีไล่ก้อต้องไป อืมเราก้อว่าแล้วแต่ เราก้อคิดว่าคงจบแล้วมั้งเราสบายใจ แต่มันไม่เป็นอย่างนั้นดิ เขาแอบติดต่อกันโดยเธอซื้อโทรศัพท์และซิมไว้ให้(ใช้กันนานแล้วตั้งแต่ที่เราต่อว่าเรื่องค่าโทรแพงตอนนู้น)ไว้แอบโทรกันเรามารู้ทีหลังตอนเปิดใจกับสามีเรานะ ทุกวันนี้เขาก้อยังโทรคุยกันทุกวัน เช้า-เย็น แล้วเธอบอกด้วยนะว่าถ้ามีเงินจะมาขอสามีเรา ที่ความแตกก้อเพราะไม่รู้ใครฟอร์เวิสเมล์ที่เขาเขียนให้กันหวานแหวว ส่งเข้ามาในเมล์ลเราตั้งเกือบ10ข้อความ เราอ่านตอนแรกช็อคเลยตัวเย็นไปหมด ถามเขาว่าเป็นเมล์ลเขาไช่มั้ยเขายอมรับเราแทบเป็นลมไม่คิดว่าจะเป็นไปได้เหมือนนิยายเลย เราคิดว่าจบแล้วที่ใหนได้ยิ่งกว่าเก่า เราเลยโทรไปหาเธอ เธอบอกไม่รู้เรื่อง เธอขออยู่แบบนี้ไม่รบกวน ไม่ระราน ขอมีเธออยู่ในใจเขาเท่านั้น เราจะเชื่อได้ไหมเนี่ย เราถามสามีเราเขายังไม่มีอะไรกันพอดีคงโดนจับแยกกันซะก่อน ไม่งั้นป่านนี้คงไม่รอดแน่ แต่เขามีสัญญากันนะถ้าเธอมีเงินจะมาขอสามีเราแน่ๆ ตอนนี้เราเลยตั้งเงื่อนไขหลายข้อเหมือนกันถ้าละเมิดเงื่อนไขถึอว่าเราจบกัน คิดว่าเราคิดถูกหรือผิดที่ยอมเขาให้คบหากันช่วยบอกด้วย แล้วเราจะต้องทำยังไงต่อดี ขอบคุณค่ะที่ทนอ่านเรื่องไร้สาระแต่มันเป็นความทุกข์ของเรานะ จริงๆแล้วถ้าเทียบกับของเพื่อนๆแล้วเราว่าของเราจิ๊บๆจริง จริงเลยแหละ ถึงได้ทำใจได้ในระดับหนึ่งนี่ไง แต่ถ้าความรักรักของเขา และ เธอพัฒนาไปอีกเราก็คงต้องตัดสินใจแล้วแหละว่าจะเอาไงดีตอนนี้นอกจากขอปลีกเวลาโทรคุยกันแล้วบางครั้งถ้าเธอคนนั้นมาก กทมก้ออาจจะขอไปทานข้าวกัน ไปพบกัน แล้วจะขออนุญาติเราก่อนแล้วเราจะยอมให้ดีไหมล่ะช่วยตอบ คนโง่ โง่อย่างเราด้วยค่ะ คิดไม่ตกอ่ะ
โดย: แก้วใส IP: 124.121.215.27 วันที่: 17 กันยายน 2554 เวลา:17:55:26 น.
  
นึกอีกที เราอยากจะให้มันจบ จบไปเหมือนกันนะ ไม่ชอบคาราคาซังน่ะ แต่ถ้าเราเด็ดขาดครอบครัวเราก้อแตกแน่ หรือเราจะทนนึกซะว่ามีคนรับใช้ไว้ช่วยงานกิจการบ้าง ดูแลลูกบ้าง ก้อยังดีกว่าปล่อยเขาไปหรือไงดีล่ะ สับสนจังแต่ในความรู้สึกนะ คิดว่ามันไม่มีความมั่นคงในชีวิตคู่ อยู่อย่างระแวง ไม่มีการไว้วางใจ ไม่ซื่อสัตย์ เราไม่เชื่อหรอกว่ายังไม่มีอะไรกัน หมดความศรัทธาไปเลย แล้วเราจะอยู่อย่างมีความสุขได้ยังไงล่ะ เราอาจจะต้องยอมเจ็บแต่จบดีไหม หรือจะทนเจ็บซ้ำๆแล้วไม่จบ โอ้ยสับสน สับสนจัง เป็นกำลังใจให้เพื่อนๆนะ
โดย: แก้วใส IP: 124.121.7.109 วันที่: 18 กันยายน 2554 เวลา:10:55:46 น.
  
เราผู้หญิงไม่ค่อยได้เตรียมเสบียงไว้เลี้ยงตัวเท่าไร โดยเฉพาะเวลาที่คนรักเปลี่ยนไป อาจเพราะเราไปยึดเอาความรักเป็นสรณะ เป็นของเที่ยง เลยไม่คิดจะเผื่อใจไว้ในยามผิดหวัง หรือฝึกหัดความเข้มแข็งกันไว้บ้างเลย ผู้หญิง(และผู้ชายด้วย)นี่ช่างยึดมั่นในความรักกันเสียจริง ทำราวในโลกนี้มีแต่ความรักเท่านั้นที่กินได้ ที่นี้พอกินเข้าไปแล้วมันกลายเป็นยาพิษขึ้นมาก็ต้องมาวุ่นวายหายาแก้

ในเวลาที่มีทุกข์เช่นนี้ เธอคิดไหมว่า มันทำให้เราได้ตระหนักว่าชีวิตเป็นของไม่ง่ายเลยที่จะดำรงไว้ แต่บางทีเราก็ต้องขอบใจทุกข์ด้วยเหมือนกันที่ทำให้เรามองปัญหาชีวิตด้วยสายตาที่ลึกซึ้งขึ้น บางทีมันทำให้เราพบคุณภาพใหม่ของตัวเราเลยทีเดียว ...

ด้วยรักยิ่ง คัดมาจาก...แด่เพื่อนหญิง ตอน :เลิกทุกข์ในสิ่งที่เขาทำ ขอบคุณ..ศาลานกน้อยที่ทำให้เห็นทางสว่าง


โดย: แบ่งปันกันค่ะ IP: 124.122.202.40 วันที่: 19 กันยายน 2554 เวลา:17:02:02 น.
  
คุณธรรมะ คุณดอยสะเก็ดคะ... ขอถามคำถาม(โง่โง่)หน่อยค่ะ .....ถ้าสามีไปมีอะไรกับเมียน้อยแล้ว กลับมา อยู่กับเรา มามีอะไรกันนี่เราจะบาปผิดศีลข้อกาเมอีกหรือเปล่าคะ ดิฉันกล้วว่าถ้าบาปผิดศีลกาเมอีกจะทำให้เราต้องเวียนว่ายกันอยู่ในทุกข์แบบนี้กันตลอดอีก บอกตรงๆว่าเข็ด เข็ดกับทุกข์ มันทรมานมาก หรือเราจะเลิกกับเขาไปเลยเพราะถือซะว่าเขาเป็นผัวคนอื่นไปแล้ว น่าจะดีกว่าไหมคะ และอีกอย่างน่าขยะแขยงด้วยนะ คิดเห็นยังไง ช่วยตอบให้กระจ่างด้วยค่ะ
โดย: คนกลัวบาป IP: 124.122.39.205 วันที่: 21 กันยายน 2554 เวลา:15:23:49 น.
  
คุณคนกลัวบาปคะ
คิดว่าเราน่าจะไม่บาปนะคะเพราะเราไม่ได้ทำผิดศีลข้อ3
แต่คนที่ผิดคือสามี
แต่เราจะรู้สึกไม่ดีที่ไปใช้ของร่วมกับคนอื่น
โดย: ธรรมะ IP: 58.9.239.121 วันที่: 24 กันยายน 2554 เวลา:10:33:57 น.
  
นั่นซิคะ ... แต่ถ้าเราไม่ยอมก็จะหาว่าเราบกพร่อง ยิ่งจะหาเรื่องออกไปบ้านอื่นอยู่ ครอบครัวเราก็จะไม่สงบสุข แต่ครั้นเราจะยอมก็กระดากใจยังไงไม่รู้แล้วที่ซ้ำร้ายกลัวบาปกรรมใช้สามีร่วมกับคนอื่น กลัวจริงๆค่ะ เข็ดแล้วที่ต้องมาทรมานใจเรื่องกามมตัณหา เราคงเคยผิดศีลข้อ3 มาจริงๆแหละค่ะ นะ ไม่งั้นคงไม่มาทุกข์ระทมแสนสาหัสเช่นนี้ ใช้ๆหนีกรรมกันไปให้หมด หมดแล้วก็ขออโหสิกรรมด้วยเลย
ขอบคุณ คุณธรรมะมากนะคะที่เมตตาตอบให้คลายทุกข์ได้บ้าง เพราะไม่รู้จะปรึกษาใครจริงๆค่ะ
โดย: คนกลัวบาป IP: 110.168.10.125 วันที่: 24 กันยายน 2554 เวลา:15:27:56 น.
  
คุณคนกลัวบาป

เห็นด้วยกับคุณธรรมะ ไม่บาปแน่ค่ะ คนที่บาปคือผู้หญิงคนนั้นต่างหากที่ละเมิดศีลข้อสาม แม้จะรู้สึกเจ็บใจ แค้นใจหรือรังกียจแค่ไหนก็คงจะต้องยอมๆไปบ้างเป็นครั้งคราวนะคะ เพราะยังเป็นสามีภรรยากันอยู่ ถ้ายังรักสามีอยู่ ยังตัดกันไม่ขาดก็คงต้องพยายามปล่อยวาง อย่าไปคิดว่าเขาเป็นของเรา มีหน้าที่อะไรก็ทำไป อ่านหนังสือธรรมะบ้างก็ดีนะคะ จะได้ข้อคิดที่เป็นสัจธรรมหลายอย่าง และข้อสำคัญจะทำให้จิตใจสงบขึ้นด้วยค่ะ ขอให้โชคดีนะคะ มีอะไรก็เขียนมาคุยกันใหม่ได้ค่ะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 25 กันยายน 2554 เวลา:11:10:03 น.
  
คุณธรรมะขา

ดีใจและขอบคุณมากๆนะคะที่เข้ามาช่วยตอบให้สมาชิกที่กำลังมีความทุกข์ อยากให้เข้ามาบ่อยๆจังเลยค่ะ อยากรู้จักด้วยน่ะค่ะ คงมีโอกาได้คุยกันบ้างนะคะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 25 กันยายน 2554 เวลา:11:14:06 น.
  
คุณแก้วใส

ได้อ่านข้อมูลที่คุณให้มาโดยละเอียดแล้วนะคะ แต่ตอนนี้ยังไม่มีเวลาตอบ เพราะคงต้องตอบยาว คิดว่าคืนนี้คงมีเวลาตอบค่ะ ต้องขอโทษด้วยนะคะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 25 กันยายน 2554 เวลา:11:22:23 น.
  
น่าขำดีนะ... เรามีเพื่อนมากมาย.. มีญาติเยอะแยะ แต่เวลาที่เราทุกข์ใจเรื่องแบบนี้ เรากลับต้องทุกข์คนเดียว จะบอก จะเล่าให้ใครที่ไว้ใจ และเห็นใจเราสักคนก้อหายาก เพิ่งจะมาเห็นน้ำใจเพื่อนๆในนี้แหละค่ะ โดยเฉพาะคุณธรรมะ คุณดอยสะเก็ด ที่คอยห่วงใยเพื่อนคนอื่นๆช่วยให้คำปรึกษาให้คลายความทุกข์ ช่วยแก้ไขและชี้แนะให้เห็นทางออก ....อย่าไปคิดว่าเขาเป็นของเรา เขาไม่ใช่ของเรา เราจึงยึดเขาไม่ได้ รั้งไม่ได้ ห้ามไม่ได้ เพราะไม่ใช่ของเรา จริงๆ ....... เป็นคำที่เราท่องทุกครั้งที่จิตตก ที่คิดมาก ช่วยได้จริงค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนค่ะ ขอบคุณสำหรับทุกอย่างค่ะ
โดย: แก้วใส IP: 124.122.192.118 วันที่: 25 กันยายน 2554 เวลา:15:23:42 น.
  
วันนี้ได้อ่านหนังสือดี ดี อยากเอามาฝากเพื่อนทุกข์ ทุกคนเผื่อจะทำให้ความเบาบางลงบ้าง จากหนังสือ ....บุญฟรีไม่มีในโลก บาปฟรีก็ไม่มีเช่นกันโดย.พระภาสกร ภริวฑฒโน(ภาวิไล)
ความทุกข์มักเกิดขึ้นจากผู้ที่เรารัก ด้วยการที่เราไปตั้งค่าให้เขาไว้ในใจคิดว่าเขาดีมีค่ามาก จะนำความสุขมาให้เรา เราก็รักปรารถนาจะได้มาครอบครอง เมื่อยังไม่ได้มา ก็โหยหาเป็นทุกข์ แม้ได้มาแล้วก็ต้องหวงห่วงเป็นทุกข์รักษากลัวใครมาแย่งชิง สุดท้ายก็หนีไม่พ้น ไม่เราก็เขาต้อง อนิจังอนัตตา คือตายหรือแยกย้ายกันไปก็ต้องทุกข์อีก
ถ้าอยากพ้นทุกข์ก็ต้องหลุดจากรัก ทำลาย อุปาทาน คือความยึดถือที่เรางี่เง่าไปให้คุณค่าเอาไว้ คุณค่าเหล่านั้นล้วนเป็นมายา
ดังนั้น ..ถ้าเราอยากหลุดพ้นปล่อยวาง จากเจ้าตัวสามีตัวร้ายให้ได้ ก็ต้องนำมาเป็นองค์ธรรม นำสามีตัวร้ายซึ่งเราทั้งรักทั้งชัง ด้วยมีอุปาทาน การตั้งค่าไว้ผิดๆ ว่าจะนำความสุขมาให้นี้ มาสู่กระบวนการพิจารณาที่แยบคายตั้งแต่ต้น จนจบแล้วสรุปลงด้วยการน้อมลงไปในกฎธรรมชาติ คือ ไตรลักษณ์ ความเป็นอนิจัง ทุกขัง อนัตตา เกอดขึ้นตั้งอยู่ แล้วดับไป
ที่จะทำให้เราเกิดการยอมรับว่า สามีตัวแสบที่เราเคยให้คุณค่าว่ามันสำคัญนัก จะนำความสุขมาสู่เรา ที่จริงมันก็เป็นคนธรรมดาๆเหมือนกับคนอื่นๆ เราต่างหากที่ไปใส่คุณค่าให้มันเอง พิจารณาไปเรื่อยๆทำบ่อยๆ จนมีความรู้สึกว่า ไม่เห็นคุณค่าวิเศษใดๆในใจเราอีก จิตใจก็จะรู้สึกเบาขึ้น เบิกบานขึ้นถือเป็นการสิ้นสุดหลุดพ้นเวรกรรม กันไปแล้ว
เป็นกำลังให้ทุกคนค่ะ

โดย: ฟ้าคราม(ครึ้ม) IP: 124.122.192.118 วันที่: 25 กันยายน 2554 เวลา:19:10:14 น.
  
บางครั้น...นั่งคิด(แบบปลง ปลง)นะ เกิดเรื่องนี้ก็ดีเหมือนกัน ทำให้เราคิดอะไรได้หลายๆอย่างเลย เช่นรู้ว่า....
1.ชีวิตไม่ง่ายไปซะทุกอย่าง เรียนจบ มีแฟน แต่งงาน มีลูก ทำงานหาเลี้ยงครอบครัวให้มีความสุข และมีความสุขไปตลอด มันไม่ใช่งั้นเลย
2. เรียนรู้ว่าชีวิตต้องดำรงไปควบคู่กับธรรมะ เผื่อมีความผิดพลาดหกล้มจะได้ล้มไม่นานและลุกขึ้นมาได้ใหม่ ทำใจ ปล่อยวาง ไม่มีใครรักเราและทำเพื่อเราได้ตลอดเวลา อย่ายึดติด อย่าคิดว่าคนอื่นจะรักและคิดเหมือนที่เรารักและคิดกับเขา
3. อย่าหลงระเริงในการใช้ชีวิต เพราะเราไม่อาจรู้ว่าพรุ่งนี้จะเกิดอะไรขึ้นกับเรา กับครอบครัวเราทุกอย่างเป็นอนัตตาทั้งสิ้น
4. อย่ไว้ใจทาง อย่าวางใจคน จะจนใจเอง ใช้ได้เลยตามที่ผู้ใหญ่เขาพร่ำสอนจนชินหู ถึงแม้นว่าคน คนนั้นจะเป็นคนที่เรา(น่าจะ)ไว้ใจได้มากที่สุด
5.เงินทองมีมากมายแค่ใหนก็ไม่ได้ทำให้ชีวิตสมหวังได้ซะทุกอย่าง
6. ผู้หญิงจะเก่งเกินหน้าเกินตาไม่เหมาะ ถ้าจะเก่งงานนอกบ้าน งานในบ้านต้องเก่งด้วย ไม่บกพร่อง กิริยา ต้องอ่อนหวานวาจาต้องออดอ้อน(บรือ)จะเข้มแข็งเป็นผู้นำตลอดจะดูไม่งาม สรุปว่าชีวิตครอบครัวจะสลับตำแหน่ง การทำงาน การใช้ชีวิตกันไม่ได้

คุณธรรมะ คุณดอยสะเก็ดว่าแก้วใส คิดถูกหรือเปล่าคะ มีอะไรก็ช่วยแนะนำบ้างนะคะ เพราะตอนนี้ต้องการกำลังใจอย่างมาก อยากจะตัดสินใจบางอย่างจะมันช่างยากจังนะ เรื่องครอบครัวนี่มันละเอียดอ่อนจริงเลย ว่ามั้ย แต่แก้วใสไม่ชอบทำอะไรคาราคาซังอ่ะ มันวุ่นวายใจ ตัดสินใจไปซะจะได้จบ จบ แต่สงสารลูกนี่แหละประเด็นหลัก ลูกเราก็ติดพ่ออย่างมากซะด้วย ..... ขอกำลังใจด้วย และขอเป็นกำลังใจให้เพื่อนๆค่ะ .........----...
โดย: แก้วใส--ค่ะ IP: 124.122.24.37 วันที่: 26 กันยายน 2554 เวลา:16:43:35 น.
  
สวัสดีค่ะ คุณดอยสะเก็ด,คุณธรรมะ,คุณเจ, คุณฟ้าคราม,คุณกลัวบาป,คุณแก้วใส และเพื่อนๆ ทุกคน ค่ะ

ไม่น่าเชื่อว่าปัญหาการนอกใจภรรยา มีมากจนกลายเป็นเรื่องปกติสำหรับผู้ชายไปซะแล้ว ส่วนศีลธรรม และจิตสำนึกของผู้หญิงสมัยนี้อย่าไปค้นหาเลยค่ะ เพราะกิเลสมันมีมากกว่าการกลัวบาป ให้ตัวเองมีความสุขและพอใจเืพื่อสนองตัณหาให้ตัวเองก็พอ เมื่อมีใครได้รับผลกระทบจากการกระทำของตน ก็จะโทษเป็นเพราะความรักที่ทำให้ต้องเป็นแบบนี้ แต่เมื่อรู้แล้ว หาได้ทำการแก้ไขในสิ่งที่กระทำไม่.เพราะกิเลสมันมีมากกว่าความรู้สึกผิดชอบชั่วดี .แล้วเราจะคาดหวังอะไรจากคนพวกนี้ ให้คิดว่าเรามีค่ามากกว่าคนพวกนั้น อย่างน้อยเราก็มีค่าสำหรับ ลูก พ่อแม่ ญาติ พี่น้อง เืพื่อนฝูง ฯลฯ คนที่เราทุ่มเทความรัก ความซื่อสัตย์ให้เขาทั้งชีวิต เขากลับหักหลังเรา ทำให้เราเสียใจ และเจ็บปวดเจียนตายจากการนอกใจ แล้วทำไมเราต้องทุ่มเทความรักทั้งหมดให้กับคนอย่างนั้นอีก พริมไม่ได้ห้ามไม่ให้รัก รักได้ แต่ต้องรักอย่างมีสติ จะไม่ทุ่มเทความรักให้เหมือนแต่ก่อน สิ่งสำคัญอย่าลืมรักตนเองก่อน เมื่อรักตัวเองแล้ว สามารถรักคนอื่น ๆ ได้ โดยรักแบบไม่คาดหวัง รักแบบเห็นใจเขาที่เขาเป็นแบบนี้ ให้มองว่าเขากำลังมีทุกข์มากกว่าเรา มองผู้หญิงคนนั้น สงสารเ่ขาให้มาก เพราะเขาต้องทนทุกข์ทรมานในการหาิวิธีต่าง ๆ นานา เพื่อจะได้มาครอบครอง แล้วเราจะไม่ทุกข์ อย่าเศร้านาน ทำให้มีความสุขทุกวัน เวลามันสั้นนัก อะไรที่สามารถทำให้เรามีความสุข ก็ทำไปเลย สิ่งไหนที่เราไม่สามารถแก้ไขได้ตอนนี้ก็เก็บไว้ก่อน รอเวลา วันหนึ่งปัญหานั้นจะเล็กมากสำหรับเรา แล้วค่อยกลับมาแก้ไข เรื่องลูกไม่ต้องห่วงเลย พวกเขาเก่งกว่าเราเยอะค่ะ พริมเคยคิดแทนลูกมาแล้ว แต่ลูกเข้มแข็งกว่าเรามากนัก อยู่ที่การตัดสินใจของเรา ว่าจะเลือกอย่างไร เพราะลูกอยู่ข้างเราเสมอ เวลาจะช่วยได้ค่ะ แล้วคุณแก้วใสอาจจะบอกว่า รู้อย่างนี้ เราน่าจะทำแบบนี้ตั้งนานแล้ว อิอิ เป็นกำลังใจให้ค่ะ อย่าท้อแท้ และหมดกำลังใจนะคะ บางครั้งเราคิดว่าคนนี้เราสามารถปรึกษาและชี้แนะได้ บางครั้งต้องดูด้วยนะคะ ว่าเขาจริงใจกับเราแค่ไหน ให้เราไว้ใจเขาแค่ไหน สุดท้ายเรื่องครอบครัวคนอื่นเป็นอาหารหวานของพวกเขานะคะ คุยกันอร่อยเลยค่ะ พริมเคยเจอมาแล้ว เสียใจมาทุกวันนี้ ตรงกับสุภาษิตเลยค่ะ ความในอย่านำออก ความนอกอย่านำเข้า เก็บไว้มาคุยกับเพื่อนในโลกออนไลน์ดีกว่าค่ะ และหาอะไรทำอย่าให้ว่าง จะได้ไม่ฟุ้งซ่าน ไม่งั้นคุณแก้วใสจะหมกมุ่นแต่เรื่องทุกข์ๆ แล้วเมื่อไหร่จะมีความสุขหล่ะคะ รีบหายป่วย (ใจ) ไวไวนะคะ แล้วเจอกันใหม่นะคะ หวัดดีจร้า...
โดย: พริมค่ะ IP: 183.89.234.38 วันที่: 29 กันยายน 2554 เวลา:1:10:14 น.
  
คุณพริม
เขียนได้ดีมากเลยค่ะเห็นด้วยค่ะ
รักได้แต่อย่าคาดหวังว่าเราจะได้อะไรตอบแทนจากเค้า
อันนี้จริงมากๆค่ะเรื่องลูกก็เหมือนกันเด็กสมัยนี้เก่งกว่าที่
เราคิดมากนักอย่าได้ไปคิดแทนเค้า
ใครที่กำลังทุกข์กับเรื่องสามีมีผู้หญิงคนอื่น
ขอให้ตั้งสติให้เร็วที่สุดนะคะ
อย่าจมกับความทุกข์อยู่เลย
เพราะชีิวตเราไม่ได้มีผู้ชายคนนี้เพียงคนเดียวนะคะ
ลองมองไปรอบตัวยังมีพ่อแม่พี่น้องที่รักเราด้วยความบริสุทธิ์
และไม่ทำร้ายเราด้วยยังมีเพื่อนที่เข้าใจเรา
ทำทุกวันให้มีความสุขนะคะ
อย่าทำร้ายตัวเองด้วยการเอาทุกข์ใส่ตัวเองเลยนะคะ
ตั้งสติแล้วลองคิดใหม่นะคะ
โดย: ธรรมะ IP: 115.87.178.212 วันที่: 29 กันยายน 2554 เวลา:15:38:34 น.
  
เห็นด้วยกับคุณพริมอย่างแรง(มาก).......ขอบคุณ คุณพริม มาก มากค่ะ จริงอย่างที่คุณพริมกล่าวไว้เลย ผู้หญิงสมัยนี้เป็นกันอย่างนี้จริงด้วย แต่ถ้าเป็นเรานะ เราจะไม่มีทางเอาเด็ดขาดเลย(ผ้ว)สามีคนอื่นน่ะ ถึงจะรักแค่ใหน ถึงจะดีเลิศเลอยังไง เราไม่เอาแน่แน่ ถ้ารู้หรือรู้ทีหลังจะรีบถอนตัวทันทีเลย เราว่าเรากลัวบาปศีลกาเมนี้มากเลยนะ ตั้งแต่เป็นนักเรียน-นักศึกษาแล้ว แต่ทำไม มาโดนเขาทำร้ายเราจนได้ ไม่รู้ว่าเป็นเวรเป็นกรรมตั้งแต่ชาติใหน ภพใหนกัน เราทุกข์ ผู้หญิงคนนั้นคงจะทุกข์กว่าเรานะต้องคอยหาิวิธีต่าง ๆ นานา เพื่อจะได้มาครอบครอง ก็น่าเห็นใจ(พยายามมี)เมตตาเขาดีกว่านะ แต่ก็มีบ้างแหละที่จิตตก ต้องทำใจให้ได้ ก็เรื่องมันเกิดขึ้นแล้ว แก้ไม่ได้ก็เก็บไว้ก่อน อืม...จริงอย่างที่คุณว่า เราก็ดีขึ้นแล้วล่ะก็ได้อ่านคำปลอบใจ จากเพื่อนๆ และเรื่องของเพื่อนๆแต่ละคนก็สุดจะบรรยายเลยเจ็บเจียนตายกันทั้งนั้น เราคิดว่าอะไรจะเกิดก็ต้องเกิด ขอเพียงดลบันดาลให้เราทำใจและยอมรับสภาพให้ได้ เท่านั้นค่ะ ขอบคุณมากค่ะ
โดย: แก้วใส...ค่ะ IP: 124.121.13.193 วันที่: 29 กันยายน 2554 เวลา:15:47:48 น.
  
คุณแก้วใสคะ พริมก็เป็นเหมือนกันค่ะ ไอ้อาการจิตตกเนี่ย จะมีตอนที่สามีขอไปหา ผญ.อีกคน แต่เพราะพริมวางตัวเฉย ไม่โวยวาย ฟูมฟายเหมือนแต่ก่อน (ผ่านมา 2 จะเข้าปีที่ 3 แล้วค่ะ) เหมือนเขารู้สึกเกรงใจนะ ค่อย ๆ เอ่ยวจีขอแบบอ้อม ๆ แอ้ม ๆ (55) ที่ทำได้ไม่ใช่หมดรักเขานะ ยังรักเขาเหมือนเดิม แ่ต่เพราะกาลเวลามันช่วยเยียวยาจิตใจงัย ทำให้เราไม่คาดหวัง และยึดติดตัวตน ถ้าเราไม่คิดแบบนี้ เราจะทุกข์ แล้วเราจะเป็นทุกข์ทำไม เพราะอย่างไรมันก็ไม่กลับมาเหมือนเดิม อดีตคืออดีต อนาคตต้องเดินต่อไป คิดว่า เราไม่ได้เป็นคนผิด เราไม่ได้เป็นคนทำ คนทำต่างหากที่ควรทุกข์จากการกระทำของเขา จริงป่ะ เอาใจเราไปคิดเรื่องอื่น ๆ ให้มาก อย่าทำตัวว่าง ไม่งั้น ใจเราจะวอกแวกกลับไปเศร้าแบบเดิมอีก เมื่อไม่สามารถแก้ไขได้ และ ต้องอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม เราต้องทำใจเราให้เป็นแบบนี้ พริมช่วยเหลือตัวเองได้ ไม่ต้องให้เขารับผิดชอบก็ได้ งานเราก็มี เงินเดือนก็มากกว่า แต่ที่จบไม่ลง เพราะเขายังดูแลเราและลูกเราดีเหมือนเดิม ให้คิดว่า จะหาดีเพียงส่วนเดียว อย่าเที่ยวหาเลย เพราะมันเป็นไปไม่ได้ มันต้องมีดีมีเลวปนกัน ลองเอาความดีลบความเลว ถ้าความดีเหลือมากกว่า ก็ยอมรับเขาเถอะ บางคนเจอเลวมากกว่า ยังทนอยู่ด้วยกันได้เลยเนอะ อีกอย่าง ที่ ผญ.ไม่เลิก กับสามีเรา แสดงว่าสามีเราก็ต้องเป็นคนดีระดับหนึ่ง ใช่ป่ะ ไม่งั้น เธอจะยอมเป็นรองเรา ยอมเป็นทาสสามีเรา ยอมไม่มีสังคม ยอมโดนประนาม และยอมอย่างไม่มีเงื่อนไขหรอ ทำไมเขาถึงยอม ส่วนเรา เราแค่ยอมรับในสิ่งที่เขาเป็นอย่างเดียว สบายอยู่แล้ว ทำได้เนอะ ๆๆ ก็ให้เธอยอมไป ส่วนเราก็อยู่ส่วนเรา ไม่เกี่ยวกัน แต่ถ้ามีการเผยอ ก้าวก่ายเกินควร อันนี้ต้องจัดการนอกรอบนะจร๊า...เราต้องคุมเกมให้อยู่ด้วย เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะจร๊า บาย
โดย: พริมค่ะ IP: 183.89.234.38 วันที่: 1 ตุลาคม 2554 เวลา:12:33:19 น.
  
ค่ะ..ค่ะ แก้วใสจะพยายามทำตามคุณพริม จะเข้มแข็งเหมือนคุณให้ได้นะ แต่เวลาเขามาขอไปหาผู้ญ คนนั้นน่ะไม่ไหวจะรับมัน ทนไม่ไหวน่ะ เรื่องของเราเพิ่งเกิดได้เกือบปี แต่รู้เรื่องมาได้4-5เดือนแล้ว แค่เขาพูดถึง ญ คนนั้นเราก็อยากตัดใจ อยากจะเลิกๆไปให้รู้แล้วรู้รอดทุกทีเลย ไม่อยากรับรู้ เรื่องเธอคนนั้นไม่ว่าเธอจะน่าสงสาร จะลำบากจะอะไรก็ตามแต่ไม่อยากรู้ รู้ทีไร จิตตกเศร้าใจไปหลายวันทุกที จะทำใจให้ไม่คิด ไม่รัก ไม่สนใจเขา นี่มันยากจัง ...เราแค่ยอมรับในสิ่งที่เขาเป็นอย่างเดียว... ต่างคนต่างอยู่ ต้องคุมเกมส์ให้ได้ โอเคตามนั้นจะทำให้ได้ ขอบคุณคุณพริมมาก มากกกกค่ะ
โดย: แก้ใส... IP: 124.121.213.204 วันที่: 1 ตุลาคม 2554 เวลา:13:09:40 น.
  
ขอคำแนะนำด้วยค่ะ เรากับสามีอายุ 37 ปีเท่ากัน มีลูก 1 คน อายุ 6 ขวบ ตอนนี้เราทุกข์ใจมาประมาณเดือนกว่าแล้ว ตอนแรกที่จับว่าสามีมีคนอื่น เพราะเราไปเจอกระดาษโน๊ตในรถที่ผู้หญิงเขียนให้หลายใบว่ารักมาก หวงมาก ครั้งแรกที่ถามเค้ายังไม่ยอมรับ เค้าบอกว่าแค่น้องที่ทำงานมาชอบ น้องคนนี้อายุ 28 ปี จนอาทิตย์หนึ่งผ่านไปเราไปเห็นข้อความในมือถือที่เค้าคุยกันมันไม่ใช่ มือถือเค้าก้อเอาไปซ่อนไว้ในตู้เสื้อผ้าด้วย เค้าคุยกันมีการบอกรักกัน สามีบอกว่ารักผู้หญิงจริง พยายามหาเวลาให้ ซึ่งเราโดนหลอกมาตลอด เพราะสามีอ้างว่างานยุ่ง กลับบ้านดึก ต้องทำงานวันเสาร์ ซึ่งเราเชื่อเพราะว่างานเค้ายุ่งจริง เป็นตั้งแต่เรายังไม่แต่งงาน แต่พักหลังมันดึกกว่าเดิม วันเสาร์ปกติไม่เคยดึก ก้อกลับดึก เราเพิ่งมานึกย้อนว่า พักหลังเค้าแต่งตัวสำอางมากว่าเดิม ดูแลตัวเองมากกว่าเดิมเพื่อให้ดูดี ตอนแรกเรานึกว่าเค้าเพิ่งคบกันไม่นาน เค้าเพิ่งสารภาพเมื่อวานนี้เองว่ารับส่งน้องคนนี้มา 3 ปีแล้ว เนื่องจากเราตามเค้าไปที่คอนโดตอนเช้าเพื่อดูว่าเค้าไปรับน้องคนนี้หรือเปล่า เพราะตลอดเวลาที่เรารู้ว่าเค้ามีคนอื่น เค้าพยายามบอกไม่ให้เราคิดมาก บอกว่าไม่มีอะไร น้องเค้ารู้ว่ามีลูกมีเมียแล้ว แต่มันมีเหตุให้เราไม่เชื่อเค้าเพราะเค้าปิดเสียงมือถือ ทำให้เราไม่สามารถติดต่อเค้าได้บางเวลาที่เค้าอยู่ด้วยกัน ซึ่งก่อนหน้านี้เค้าไม่เคยปิดเสียง ไม่เคยแอบมือถือเรา มันทำให้น่าสงสัย ไม่อยากเชื่อว่าโดนหลอกมา 3 ปี เราเดาเอาว่าแรกๆ แค่อาศัยกลับบ้าน แต่หลังๆ ความใกล้ชิดทำให้เค้าสนิทสนมกัน เพราะแรกๆ เรายังติดต่อเค้าได้ตลอดเวลา เพิ่งมีช่วงหลังที่เค้าเริ่มซ่อนมือถือไม่ยอมวางไว้เหมือนเมื่อก่อน แต่ก่อนหน้านี้เราไม่เคยระแวงเลย เค้าทำดีกับเราและลูกดีมากๆ จนเราจับได้เค้าเริ่มเปลี่ยนไป เป็นเพราะเราไปรู้ความลับเค้า แต่เค้าก้อยังพยายามปลอบใจเรา บอกว่าเป็นห่วงเรามาก ก่อนหน้านี้ไม่ยอมรับความจริง จนเราไปเจอที่คอนโด เค้าถึงยอมรับว่าทำมา 3 ปีแล้ว เค้าบอกว่าไม่ได้แสดงตัวแบบเป็นแฟนกันที่ทำงาน เพราะที่ทำงานรู้ว่าเค้าแต่งงานแล้ว เค้าบอกว่าที่ทำงานเข้าใจว่าสนิทกันเพราะทำงานด้วยกันเฉยๆ เราก้อเคยเห็นข้อความที่เค้าแอบนัดกันไปเจอที่รถช่วงตอนกลางวันเหมือนกัน แบบแสดงตัวไม่ได้เต็มที่ ต้องแอบๆ เค้าบอกว่าตอนแรกน้องคนนี้มีแฟนที่คบกันมาตั้งแต่เรียน คบกันมา 6-7 ปี แต่ต้องมาเลิกกันเพราะเค้า เพราะงั้นเลยต้องรับผิดชอบงั้นหรือ

เมื่อคืนคุยกันว่าจะเอายังไงต่อ เค้ากับไม่ยอมตัดสินใจใดๆ ทั้งสิ้น เราขอให้ทำเพื่อเราและลูก ขอให้เลิกกับทางโน้น เค้าก้อไม่รับปาก ทั้งๆ ที่บอกว่ารักเรา เป็นห่วงเรา เราเข้าใจว่าทางโน้นเค้าทำตัวน่าสงสาร เค้าเป็นคนใจอ่อน สามีเราบอกเราว่าผู้หญิงคนนั้นบอกว่าพร้อมที่จะไป ถ้าสามีเราบอก แต่เป็นเพราะสามีเราไม่ยอมตัดสินใจ เค้าก้อเลยไม่คิดจะไปอย่างนั้นเหรอ แล้วจะปล่อยให้มันเป็นแบบนี้ตลอดไปอย่างนั้นเหรอ ลืมบอกไปว่าเราบอกเค้าไปว่ายังไงเราก้อจะอยู่เพื่อลูก เราไม่ไปไหน และคิดว่าเค้าก้อคงไม่ยอมให้ไปไหนด้วย เลยกลายเป็นว่า เหมือนเรายอมรับให้เค้ามี 2 คนหรือเปล่า ตอนนี้เราเลือกที่จะอยู่นิ่งๆ เฉยๆ ไม่ไปยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้น จริงๆ ทำตั้งแต่แรกแล้วเพราะตั้งแต่วันแรกที่รู้ เวลาคุยกับสามีไม่เคยทะเลาะกัน คุยกันดีตลอด ถึงไม่ยอมรับตั้งแต่แรก มันคลุมเคลือมาเป็นเดือน ระแวงมาตลอด จนเราตามไปเจอที่คอนโด แต่ไม่ได้ลงไปอาละวาดใดๆ เลย ตั้งแต่เกิดเรื่องมาจนถึงเมื่อเช้าก้อยังคุยกันปกติดี ไม่พูดถึงผู้หญิงคนนั้น แต่เค้าจะพยายามแสดงอาการเป็นห่วงเราตลอด เค้าบอกได้แค่ว่าเค้าเป็นผู้ชายที่ไม่ดีคนหนึ่งแค่นั้น แต่ไม่ยอมตัดสินใจใดๆ ถ้าเรานิ่งต่อไป จะมีโอกาสที่เค้าจะกลับมาหาเรา คือเลิกกับผู้หญิงคนนั้นมั้ย เค้าบอกเองว่าไม่อยากให้ลูกเป็นเด็กมีปัญหา เค้าก้อรักครอบครัว แต่ทำยังไงถึงจะให้เค้าเลิกกับผู้หญิงคนนั้นได้ มันต้องใช้เวลาใช่มั้ย ถ้าเรารอไปเราจะมีหวังมั้ย
โดย: รอคอย IP: 172.20.34.68, 203.144.130.176 วันที่: 6 ตุลาคม 2554 เวลา:15:30:56 น.
  
เราเสียเปรียบผู้หญิงคนนั้น ตรงที่เค้าทำงานที่เดียวกัน ตอนเช้าตอนเย็นเค้านั่งรถไปด้วยกัน (มานานมาก) ถึงจะบอกเราว่าตอนกลางวันไม่ได้กินข้าวด้วยกัน แต่เค้าก้อกลับดึกมาก เมื่อก่อนเคยกลับดึกแค่ช่วงสิ้นเดือน ประมาณ 4 ทุ่ม ช่วงอื่นๆ ยังกลับ 2 ทุ่ม 3 ทุ่มบ้าง แต่เดี๋ยวนี้กลับ 5 ทุ่มทุกคืน ซึ่งเราก้อนอนก่อน ไม่เคยได้เจอหน้า ต่อเค้าบอกว่าทำงานจริงๆ ย้ำกับเรา ส่วนตอนเช้าเราก้อได้เจอหน้าแค่ช่วงแต่งตัวไปทำงานไม่ถึงครึ่งชั่วโมง วันเสาร์ก้อไปทำงาน กลับดึกบ้าง เจอกันเต็มๆ วันแค่วันอาทิตย์ที่มีเวลาพาลูกไปไหนบ้าง เค้ายิ่งใกล้ชิดกัน ส่วนเรายิ่งห่าง แบบนี้เราจะมีโอกาสมั้ย แต่เค้าแสดงอาการเป็นห่วงเราโดยการส่งข้อความหา เช้า กลางวัน เย็น ตลอด เราได้แค่นั้นจริงๆ
ไม่รู้ความผูกผันที่แต่งงานกันมา 7 ปี กับก่อนหน้านั้นก่อนแต่งอีก 3-4 ปี มันจะทำให้เค้านึกถึงเราบ้างมั้ย เรารู้สึกว่าใจเค้าไปทางโน้นเยอะมาก จนเราใจไม่ดีเลย แต่ทุกวันนี้พยายามทำใจอยู่บ้างเหมือนกัน พยายามสวดมนต์ทุกคืน เพื่อจะได้นอนหลับ เพราะตั้งแต่รู้เรื่องกินไม่ได้ นอนไม่หลับมาตลอด
โดย: รอคอย IP: 172.20.34.68, 203.144.130.176 วันที่: 6 ตุลาคม 2554 เวลา:16:07:45 น.
  
คุณคงเลือกที่จะอยู่ต่อเป็นครอบครัว
ต้องอดทนมากๆนะคะ
ทำหน้าที่ของแม่และภรรยาให้ดีที่สุด
โดยไม่คิดว่าทำไมเค้าถึงไปอยู่กับคนนั้น
ถ้าคิดแบบนั้นจะทุกข์
จะรู้สึกเสียใจมากว่าทำไมเค้าถึงทำกับเรา
อย่าไปคิดค่ะยิ่งคิดจะยิ่งทุกข์
เค้ายังห่วงเรานะคะส่งข้อความหาเราและมีเวลาวันอาทิตย์กับเรา
ใช้ชีวิตเวลานี้ให้มีความสุข
ผู้ชายออกนอกบ้านก็เป็นคนอื่นแล้วค่ะ
สวดมนต์ดีกับตัวเราจะทำให้เราสงบ
แต่ไม่ใช่สวดเพื่อให้เค้ากลับมาเค้าจะกลับหรือเปล่าไม่รู้
พยายามทำให้ใจสงบไม่ฟูมฟาย
มีความสุขกับลูกนะคะ
ทำยากแต่ต้องทำให้ได้
และอย่าไปรับรู้เรื่องโทรศัพท์และเรื่องผู้หญิงคนนั้นเลย
มันคือความทุกข์
เรารับรู้แต่เรื่องลูกและการทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด
ผลที่ได้รับจะเป็นอย่างไรไม่ต้องคาดหวัง
เราทำหน้าที่ของเราดีที่สุดแล้ว
อย่าคาดหวังนะคะการคาดหวังคือทุกข์
โดย: ธรรมะ IP: 58.9.45.97 วันที่: 8 ตุลาคม 2554 เวลา:9:39:24 น.
  
ขอบคุณมากค่ะ คุณธรรมะ

ตอนนี้เหมือนจะเข้มแข็งขึ้นมาอีกนิด เพราะโดนทำร้ายจิตใจเป็นครั้งที่สอง คือ ปกติสามีจะกลับบ้านทุกวัน ดึกแค่ไหนก้อกลับ ถ้าไปต่างจังหวัดกับที่ทำงาน ก้อจะบอกล่วงหน้า แต่เมื่อประมาณสองอาทิตย์ที่แล้ว วันศุกร์เช้าเค้าไปทำงานปกติ ตอนเย็นก้อยังเป็นห่วงเราบอกให้ขับรถกลับบ้านดีๆ แต่พอตอนดึกส่งข้อความมาว่าวันนี้ไม่กลับบ้าน ไม่ต้องเป็นห่วง แล้วก้อติดต่อไม่ได้อีกเลย เราทุกข์ทรมานใจมาก นั่นเป็นครั้งแรกที่โดนทำแบบนี้ แต่พอเค้ากลับบ้านมา เราไม่ถามเค้าเรื่องที่หายไปว่าไปนอนที่ไหนมา ยังทำตัวปกติดีทุกอย่าง คุยกันปกติดี จนเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมานี้เอง เค้าบอกว่าต้องเค้าออฟฟิสเคลียร์งาน เพราะงานเยอะมาก ต้องกลับดึกหน่อยจะได้ไม่ต้องเข้าไปวันอาทิตย์ เราก้อพยายามทำใจ ไม่คิดมาก เค้าโทรศัพท์หาเรา เช้า กลางวัน เย็น กลางคืน 3 ทุ่มครึ่ง โดยใช้เบอร์ที่ทำงานเพื่อให้เห็นว่าอยู่ที่ทำงานจริง แต่พอเที่ยงคืนส่งข้อความมาว่า นอนก่อนเลยดึกมากๆ จะได้ไม่ต้องเข้าวันอาทิตย์ เราก้อนอนก่อน จนตีสองเราตื่นมา เราก้อเลยลองโทรหาว่ากลับยัง ปรากฎว่าติดต่อไม่ได้แล้ว เราเริ่มรู้ว่าเค้าไม่กลับบ้านอีกแล้ว เค้าทำกลับเราเป็นครั้งที่สอง มันทำให้เรารู้ว่าเค้าไม่สนใจความรู้สึกเราเลย เค้าพยายามเหมือนปลอบใจเรา โทรหาเราทั้งวัน เพื่อที่จะมาทำร้ายจิตใจเราแบบรุนแรงแบบนี้เหรอ มันทำให้เราคิดว่าเราคงต้องเข้มแข็งมากกว่านี้ในการที่จะอยู่ได้ด้วยตัวเอง ไม่ต้องรอโทรศัพท์ หรือ ข้อความห่วงใยใดๆ จากเค้า ซึ่งก่อนหน้านี้เราต้องการมาก ไม่งั้นเราเหมือนอยู่ไม่ได้ กระวนกระวายใจตลอด แต่ถึง ณ จุดนี้ เราพยายามอยู่ แต่เมือเช้าพอเห็นข้อความมันก้อยังรู้สึกดีอยู่ ไม่รู้เมื่อไรจะอยู่ได้ด้วยตัวเอง เพราะไม่รู้ว่าเมื่อไร่จะโดนทำร้ายจิตใจแบบนี้อีก คือทำใจให้เค้าไปรับส่งกันได้ แต่หายไปทั้งคืน เรายังทำใจไม่ได้ แต่ต้อทำใจให้ได้แล้วละ เพราะมีครั้งที่ 1 2 มันคงต่อมีครั้งต่อๆ ไป ตอนแรกเราคิดว่าเค้าคงไม่ทำอีก เพราะเราอยู่กับพ่อกับแม่เค้าที่บ้าน ปกติเค้าไปไหนเค้าบอกพ่อกับแม่เค้าตลอด สองครั้งนี้ พ่อกับแม่เค้าก้อทุกข์ใจไม่แพ้เรา ที่ลูกเค้าทำกับเราได้ขนาดนี้ เราจะอดทนต่อไปเพื่อให้ลูกได้มีเวลาอยู่กับพ่อเค้า ถึงแม้จะแค่วันอาทิตย์ เพราะเราเห็นลูกมีความสุขเวลาได้เล่นกับพ่อเค้า ซึ่งเค้าเองก้อคงมีความสุขที่ได้อยู่กับลูกเช่นกัน ส่วนเรากำลังพยายามมองเค้าแค่ผู้ชายคนหนึ่งเท่านั้น อย่าไปให้ความสำคัญใดๆ กับเค้าทั้งสิ้น
โดย: รอคอย (ความเข้มแข็ง) IP: 172.20.34.68, 203.144.130.176 วันที่: 10 ตุลาคม 2554 เวลา:10:33:16 น.
  
ขอเป็นอีกกำลังใจนึง ขอให้คุณรอคอย(ความเข้มแข็ง) ได้พบความเข้มแข็งในเร็ววันค่ะ บางทีเราจำเป็นต้องปรับตัวเพื่อจะต้องอยู่ให้ได้ และรอคอยสามีเรากลับมาเป็นคนเดิม ต้องใช้ความอดทนอย่างมากมาย และยาวนาน ในเวลาที่มีทุกข์เช่นนี้ คิดไหมว่า มันทำให้เราได้ตระหนักว่าชีวิตครอบครัว เป็นของไม่ง่ายเลยที่จะดำรงไว้ ...แต่บางทีเราก็ต้องขอบใจทุกข์ด้วยเหมือนกัน ที่ทำให้เรามองปัญหาชีวิตด้วยสายตาที่ลึกซึ้งขึ้น บางทีมันทำให้เราพบคุณภาพใหม่ของตัวเราเลยทีเดียว
ขอให้เข้มแข็ง อดทน และสู้ๆไปด้วยกันกับพวกเราหัวอกเดียวกันค่ะ
โดย: ฟ้าใสค่ะ... IP: 124.121.215.250 วันที่: 10 ตุลาคม 2554 เวลา:12:56:57 น.
  
ขอเป็นกำลังใจให้คุณฟ้าใส และทุกๆ คน นะคะ
อ่านแล้วมีใจฮึดสู้ขึ้นมา แต่เวลาอยู่คนเดียวทีไร ใจมันก็ท้อทุกที
โดยเฉพาะตอนเช้าๆ เจอหน้าสามี เราพยายามทำตัวปกติ แต่พอเค้าไป ใจมันก็อยู่ไม่สุข รู้ว่าเค้าต้องไปรับผู้หญิงคนนั้นไปทำงานด้วยกัน มันจะมีคำถามทำไม ทำไม ขึ้นมามากมาย พยายามไม่คิดแล้ว ก็ทำได้บ้าง จะพยายามต่อไป รู้ว่าคิดไปก็ไม่มีประโยชน์ คนที่เป็นทุกข์คือเราคนเดียว จะเข้มแข็ง และ อดทนต่อไปค่ะ
โดย: รอคอย (ความเข้มแข็ง) IP: 172.20.34.68, 203.144.130.176 วันที่: 11 ตุลาคม 2554 เวลา:8:01:11 น.
  
สวัสดีค่ะ คุณแก้วใส...ใจเศร้า และคุณรอคอย (ความเข้มแข็ง)

เจไม่ได้หายไปไหนหรอกค่ะ ก็คงยังวนเวียนเข้ามาอ่านเรื่องราวของเพื่อนๆ ทุกคนอยู่ แต่เพียงไม่แสดงความคิดเห็น แต่พักหลังนี้งานยุ่งก็เลยไม่ได้เข้ามาอ่านนานเหมือนกัน ก่อนอื่นก็ขอแสดงความเสียใจและขอเป็นกำลังใจให้คุณทั้งสอง จงเข้มแข็งผ่านคืนวันที่โหดร้ายนี้ไปให้ได้ เพื่อลูกของเรา.... ทำมัยเรื่องพวกนี้มันไม่เกิดขึ้นก่อนที่เราจะมีลูกนะ จะได้เลิกกับมันได้ง่ายๆ พวกผู้ชายห่วยๆๆๆ จะได้ไม่ต้องคิดมาก แต่สำหรับความคิดเห็นของ เจ นะ พวกคุณอย่าเพิ่งได้ไว้ใจเค้า ขึ้นชื่อว่าผู้ชายมันเหมือนกันหมด สิ่งที่เค้าทำคิดว่าเค้าคงไม่ได้ทำดีกับเราด้วยใจจริงหรอก ก้แค่แสแสร้งให้เราตายใจก็แค่นั้นเอง ถ้าจะปล่อยให้เค้าเลิกกันไปเอง มันไม่มีทางหรอก พวกเรามันเป็นของเก่าไหนเหรอจะสู้ของใหม่ได้ถึงแม้ว่ามันจะไม่สดแล้วก็ตาม แล้วบรรดาสามีคุณมันก็คงจะเจอมารยาหญิง ร้อยเล่มเกวียนของพวกบรรดาเมียน้อยทั้งหลายจนโงหัวไม่ขึ้น แล้วถ้าเป็นเจ คงไม่ปล่อยให้สามีเราติดต่อกับผู้หญิงคนนั้นอีก ถ้าจะตัดก็ต้องตัดกันให้ขาด แล้วถ้าเขามาขอไปกินข้าวด้วยกันเวลาผู้หญิงคนนั้นมา กทม. คุณก็ไม้ต้องปล่อยเค้าไปนะ เพราะเท่ากับปล่อยอ้อยเข้าปากช้าง ไม่เชื่อหรอกว่าจะไปกินข้าวกันอย่างเดียว ส่วนคุณรอคอย ทำมัยถึงต้องให้สามีเราคอยไปรับไปส่งมันที่ทำงานหล่ะค่ะ ถ้าสามีคุณไม่ไปรับมัน มันไปทำงานไม่ได้เหรอ เจว่าเราปล่อยอิสระให้เค้ามากจนเกินไป ลองคุยกับสามีเราและผู้หญิงคนนั้นได้ไหม ขอให้เค้าเลิกกับสามีเราขอให้เค้าเห็นแก่ลูกของเรา คุยกับเค้าดีๆ ก่อน พูดคุย ตกลง กันก่อน แต่ถ้าเราพูดดีๆ แล้วก็ยังไม่ยอมเลิกนะ ถ้าเป็นเจ จะเข้าไปแฉมันในอ๊อฟฟิต ให้มันรู้ดำรู้แดงไปเลยในเมื่อคุยกันดีๆ ขอร้องกันดีๆ แล้วยังไม่ยอมเลิก
ไม่รู้สินะ ไม่รู้ว่าวิธีของเจจะดีหรือได้ผลรึเปล่า แต่เจเป็นคนที่ไม่ชอบคาราคาซังอยู่อย่างนี้ อยากให้รู้เรื่องกันไปเลย ว่าจะเลือกใคร เพราะอยู่กันอย่างนี้ คิดหรือว่ามันจะมีความสุขกันทั้ง 3 คน (เรา สามี และน้อย) อย่างน้อยมี 1 คนที่เจ็บ แล้ว 2 คนมีความสุข แต่ไม่รู้ว่า 2 คนไหนนะที่จะมีความสุข อันนี้ก็ขึ้นอยู่ว่าเราจะคุยหรือตกลงกันอย่างไร ยังงัยก็ขอภาวนาให้คุณทั้งสองจงผ่านเรื่องนี้ไปให้ได้ค่ะ และเจขอเป็นกำลังใจให้ ทุกเรื่องที่คุณตัดสินใจคะ
โดย: เจ IP: 58.137.124.125 วันที่: 14 ตุลาคม 2554 เวลา:13:00:09 น.
  
ขอบคุณมากค่ะคุณเจ เราก็คิดอย่างคุณว่านั่นแหละนะ มันคาราคาซัง อึดอัด หงุดหงิดยังไงบอกไม่ถูก แต่เราจะตัดสินใจอะไรลงไปก็มองดูลูกๆแล้วน้ำตาไหลทุกที ลูกไม่รู้เรื่อง แต่ต้องมาเป็นผู้รับกรรม เคยถามลูกสาว คนเล็กว่า ถ้าไม่มีพ่อหนูอยู่กับแม่ได้ไหมลูกตอบว่าได้ค่ะ แต่หนูอยากมีทั้งพ่อ และแม่อยู่ด้วยกันแบบนี้ ขอแค่นี้หนูไม่ขออะไรอีก(นอกจากขนมและของเล่น)ก็อย่างที่บอกลูกติดพ่อมากเลย ส่วนลูกชายไม่ต้องพูดถึงพ่อว่าไงว่าตามกัน บางทียังบอกว่าแม่ใจเย็นอย่าคิดมาก เพราะลูกๆเรารู้จักเธอคนนั้นด้วย เธอก็เอาใจลูกสารพัดตอนเรื่องเกิด เราไม่อยากให้ลูกรู้เรื่องนี้มากนักจะเสียสุขภาพจิต เราจะไตร่ตรองให้ดีก่อนจะตัดสินใจ ในทุกเรื่อง ขอบคุณคุณเจ มากค่ะที่เป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้
โดย: แก้วใส IP: 124.121.63.146 วันที่: 14 ตุลาคม 2554 เวลา:15:59:54 น.
  
ใครๆย่ิอมเข้าถึงความเศร้าโศกเพราะเสียของรัก..น่าเห็นใจกับสิ่งที่เกิดครับ..

แต่เอาเถิด ใครจักบังคับใจใครได้เล่า โมฆะบุรุษที่กำลังถูกตัณหาลากจูงไปบันเทิงในบาปกรรมนั้น ย่อมไม่รู้สึกเดือดร้อนเลย แต่ในกาลภายหน้า เขาจะเป็นผู้ที่มีอาการอย่างเดียวกับที่ท่าน เป็นอยู่ และในตอนนั้น เขาจะตั้งคำถามเดียวกันว่า......
:
เราไม่ได้ผิดอะไรเลยทำไมผู้ชายเค้าถึงทำกับเราได้

ครับ นี่คือกงเกวียนแห่งกรรม ที่ไม่มีใครอยากทราบ เพราะทราบแล้วก็เท่าักับถูกกล่าวหาว่าตนเป็นคนไม่ดี มาก่อน แต่ใครจะยอมรับหรือไม่ หลักความจริงสากลนี้ย่อมปรากฏอยู่ ไม่ขึ้นกับความเชื่อของใครๆ เหมือนคนที่ต้มน้ำร้อนเดือด แล้วบอกใครๆว่า นี่แน่ะท่าน น้ำนี้ร้อนนะ คนนอกนั้นบ้างก็เชื่อ บ้างก็แลบลิ้น ส่ายหน้าแล้วหลีกไป ......

ท่าน พึงทราบว่าเรื่องที่ปรากฏนี้ ส่วนหนึ่งมาจากอำนาจจัดสรรแห่งบาปเก่าที่ตนเคยล่วงศีลมา.....กรรมได้จัดแจงให้ได้มาพบกับพาลบุรุษที่สามารถกล่าวถึงศีลบางข้อได้แต่ไม่อาจประพฤติตามได้เพราะอำนาจตัณหาราคะที่แรงกล้าสั่งสมมานานจึงอาจหาญทิ้งธรรมของมนุษย์ กอดรัดเอาธรรมของเดรัจฉานมีการสมสู่ไม่เลือก ทั้งทิ้งภาระรับผิดชอบกระทั่งลูกเลือดเนื้อเชื้อไขของตน ไปได้ ท่าน พึงเข้าใจว่า แม้ในภพหน้าอีกมากมายที่โมฆะบุรุษนี้จะเกิดในตระกูลที่พ่อหรือแม่จะทอดทิ้ง ไม่เหลียวแลเขา เฉกเช่นเดียวกับที่ลูกในปัจจุบันประสบอยู่..

สำหรับท่าน และลูก บัดนี้คือการใช้วิบากจากกรรมเก่า เมื่อใช้เเล้วลย่อมลดหรือหมดไป..ส่วนโมฆะบุรุษนั้น ย่อมสร้างวิบากที่ตั้งขึ้นโดยฉับพลันทันทีที่ทำกรรมแล้ว ผลนั้นรอปัจจัยเพื่อส่งให้เสวยมีกำลังไม่ใช่๑ครั้งแต่มากมายนับร้อยพันชาติทีเดียว..

ท่าน พึงยุติความเศร้าโศกอันเนื่องมาจากคนชั่วเสีย เพราะ จิตเป็นไปกับบาปใหม่ต่อเนื่อง จะเป็นช่องทางให้บาปเก่าส่งผลอื่นๆมาท่วมทับอีก ให้ถอนความติดยึดในสามี แล้วมุ่งหน้าหาทางเลี้ยงดูลูก ให้ดีที่สุด เมื่อจำเป็นก็คุยกับเขาให้ช่วยค่าเลี้ยงดูบ้าง แต่ไม่พึงหวังอะไรๆจากคนไม่มีศีล เพราะเมื่อไม่มีสำนึกของ"คน" ก็ยากที่เขาจะเลือกทำในสิ่งที่"คน"จะพึงกระทำ..เขาจะทำไปตามสัญชาตญานแห่งเดรัจฉาน เท่านั้น..

ประโยชน์แห่งการคร่ำครวญหวลไห้อาลัยรักในคนชั่ว ไม่มีเลย ควรแต่จะยินดีปรีดาปราโมทย์ที่คนชั่วปลีกตน ไปที่อื่นอันสมควรแก่สันดานอันเสมอกัน เพราะการอยู่ร่วมกับคนพาล ย่อมเป็นอัปมงคล มีแต่ความวิบัติแลฉิบหายแต่ถ่ายเดียว ..

เมื่อท่าน จะเสียใจก็พึงเสียใจในบาปกรรมที่ตนเองเคยทำไว้ แล้วปรารภว่าตนจะรักษาศีลให้มั่นคงไม่มัวเมาประมาทอีก เช่นนี้ ชื่อว่าเป็นการทำงานของจิตที่เป็นบุญ คือการตั้งหิริโอตตัปปะขึ้น เป็นฐานประคองให้การประพฤติศีลเป็นไปได้ และมั่นคง อานิสงค์ของศีลย่อมยังผู้ประพฤติให้ปลอดภัย เข้าถึงความสุข..เป็นเกราะคุ้มภัยวิเศษกว่าสิ่งทั้งปวง ยังอุปการะให้แม้ในภพหน้าอีกมากทั้งสามารถป็นปัจจัยเพื่อความพ้นทุกขทั้งปวงได้ในที่สุดครับ ..

หากเห็นประโยชน์เพื่อกระตุ้นสามี ผู้อาจมีบุญเก่าสั่งสมมาบ้าง อาจรับสาระจากธรรมะได้ สามารถU-Turn จากกรรมชั่วที่กำลังประกอบอยู่ได้ ก็พึง print out ข้อความนี้ ปะไว้ในที่อันสายตาเขาอาจเห็น..แต่ไม่พึงตั้งความหวังอันใดเกินไป เพราะ ผู้ที่มืดบอดด้วยตัณหาราคะ ย่อมมองไม่เห็นสาระจากสิ่งที่ตรงข้าม โดยเฉพาะ ความมืดบอดย่อมสกัดกั้นปัญญามิให้ปรากฏโดยง่าย บุคคลเหล่านี้..อย่าว่าแต่ print out ข้อธรรมเลย ต่อให้พระพุทธเจ้าก็ไม่อาจเอื้อเฟื้อคำสอนแก่เขาได้ เพราะเขาจะปิดทวารทั้งหมดที่สามารถรับพระธรรมได้ ดังนั้น ท่านจึงพึงเจริญ"กรุณา"แก่ชายผู้อาภัพ(อภัพพสัตว์)ว่า"ขอเขาจงอย่าได้ถึงความทุกข์สาหัสจากบาปกรรมเลย"เป็นต้น..

ขอบุญกุศลที่ท่าน เคยทำมาแล้วในอดีตปกปักรักษาให้พ้นทุกข์เร็วไวนะครับ
โดย: ddman IP: 115.87.37.144 วันที่: 17 ตุลาคม 2554 เวลา:13:20:51 น.
  
ก็เพราะทุกข์ นี่เอง ทำให้เราได้พบสัจจธรรมที่โดยปกติ เมื่อยังสุขสบายกันดีอยู่ ก็ไม่เคยใส่ใจที่จะรู้ จมอยู่ในความมืดอยู่ตลอดเวลา แต่ฉับพลันที่ล้มลงในความมืด ไม่ทันเตรียมเครื่องทำแสงสว่าง จึงทุกข์ยิ่งนักได้แต่ตะโกนโหวกเหวกขอความช่วยเหลือจากภายนอก ...

ผู้ที่อยู่ภายนอก ที่เคยประสบเหตุเดียวหรือคล้ายคลึงกันก็มีใจกรุณา หยิบยื่นแสงสว่างให้ ..ผู้ที่ได้เรียนรู้วิธีกำจัดความมืดก็เร่งบอกวิธี .. ทั้งนี้ทั้งหมดหวังเพียงให้ผู้ที่กำลังทุรนทุรายล้มแล้ว กลับลุกขึ้นยืนได้ ทั้งสามารถเดินออกมาจากความมืดนั้น ก้าวต่อไปด้วยความมั่นคงไม่คลอนแคลน..

ผู้ที่ล้มดิ้นในความมืด บางราย รักที่จะอยู่ในที่มืด บางรายรีบฉวยแสงสว่างที่มิตรทั้งหลายหยิบยื่นให้ รายแรก ก็ได้แต่เพ้อพร่ำจมโศก เป็นที่น่าเวทนาแก่ชนทั้งหลาย ทั้งยังเป็นเรื่องน่าแปลกใจแท้ๆแก่ชาวเราว่าเหตุใดหนอ เธอเหล่านั้นจึงไม่รักตนเลย เหตุใดจึงทำร้ายตนเองแล้วๆเล่าไม่เลิกรา ราวกับเป็นเรื่องสนุก ...โอ้หนอ อำนาจแห่งตัณหาราคะติดยึดในคนอื่นช่างยิ่งใหญ่น่ากลัวยิ่งนัก ขอเราอย่าได้เป็นเช่นนั้นเลย...
โดย: dd man IP: 115.87.37.144 วันที่: 17 ตุลาคม 2554 เวลา:18:27:37 น.
  
ดิฉันรู้ปัญหาสามีนอกใจมาหนึ่งปีเต็มพอดีครบรอบเดือนนี้ ขณะที่เขาแอบมีความสัมพันธ์มาเกือบ 3 ปี พยายามทำหน้าที่ภรรยาให้ดีที่สุด ในฐานะแม่ของลูก 2 คน คนโตชาย อายุ 13 ปี คนเล็กหญิง อายุ 9 ปี แต่งงานกันมา 20 ย่างเข้าปีที่ 21 แล้ว ปรับปรุงตัวเองมากขึ้นถ้าให้เขาเลือกเขาไม่เลือกอยู่แล้วจะเหมือนกันกับผู้ชายทุกคน เขาบอกยังรักดิฉันเหมือนเดิม เขาบอกให้ต่างคนต่างอยู่ เขาเองก็แอบเจอคนของเขาแบบหลบๆซ่อนๆตามโรงแรม สามีดิฉันอยู่กรุงเทพบางครั้งผู้หญิงซื้อตั๋วเครื่องบินกรุงเทพ-หาดใหญ่ ให้บินไปหา ผู้หญิงกลัวเพื่อนรู้ กลัวญาติเห็น สามีดิฉันรับผิดชอบในครอบครัวดีเหมือนเดิมเงินทองดิฉันเป็นคนเก็บ ATM อยู่กับดิฉันหมด เขาขอแค่ค่าไปทำงานในแต่ละครั้งเท่านั้น ผู้หญิงทำงานธนาคารTMBหาดใหญ่ 2 จบปริญญาโท เป็นคนเชื้อสายจีน ดิฉันหาข้อมูลของเธอทาง facebook และขอเป็นเพื่อนของเพื่อนของเธออีกทีดิฉันได้รับการตอบรับ เพื่อนของเธอได้คุยกับดิฉันเธอตกใจมากให้เบอร์โทรของญาติผู้หญิงคนนั้นกับดิฉันทันที
ดิฉันโทรไปคุยกับญาติของเธอ เธอบอกไม่ใช่ไม่ยอมรับแต่ยอมรับว่ารู้จักสามีของดิฉันในฐานะสามีดิฉันหาลูกค้าส่งให้เธอ เธอนำเรื่องนี้ไปฟ้องสามีดิฉันทันที สามีดิฉันโกรธมากให้ดิฉันโทรไปแก้ข่าว ดิฉันโทรไปหาญาติของเธออีกเพื่อขอโทษว่าดิฉันเข้าใจผิดเป็นคนละคนกันแต่ดิฉันก็ทิ้งท้ายว่าไม่เป็นไรสักวันน้ำลดตอย่อมผุดเวรกรรมมีจริง หลังจากนั้นดิฉันนิ่งมาตลอด สามีก็ไม่ยอมเลิกแต่ขณะเดียวกันสามีดิฉันก็เอาใจดิฉันมากขึ้นกว่าเดิม ดิฉันเริ่มอ่านหนังสือธรรมและเริ่มสวดมนต์
พยายามนิ่งให้มากๆเขาแอบติดต่อกันเดือนละครั้งสองครั้ง แต่โทรหากันทุกวันวันละนานๆแต่การกระทำทั้งหมดแอบทำลับหลังดิฉันทั้งสิ้น สามีบอกว่าการที่เขาทำโดยไม่ให้รู้ก็เพราะเขาแคร์ดิฉัน วันหนึ่งหลังสงกรานต์ 2554 เรากลับจากต่างจังหวัด(สามีหยุดเพื่อพาดิฉันกลับไปเยี่ยมบ้านเป็นเวลา 6 วัน)ผู้หญิงคงน้อยใจโทรมาหาดิฉันเองเลยและบอกชื่อเสียงเรียงนามเรียบร้อย(ดิฉันนิ่งเพื่อขุดหลุมไว้รอเธอนานแล้ว)
เธอขอคุยกันสามคนเพื่อตกลงกันทางโทรศัพท์สรุปก็คือสามีดิฉันยอมรับว่าโกหกเธอที่ไปบอกว่าไม่ได้รักดิฉันแล้วอยู่เพราะหน้าที่ สามีรับว่าที่โกหกเพราะผู้หญิงคาดคั้นอยู่นั่นแหละจึงรำคาญต้องโกหกไป เธอเสียความรู้สึกมากจึงบอกเลิกกกับสามีดิฉัน ดิฉันรู้ว่าที่เธอบอกเลิกเพราะน้อยใจอีกหน่อยก็คงกลืนน้ำลายตัวเอง เป็นอย่างที่คาดไม่ทันข้ามคืนเขาก็ง้อคืนดีกันได้สำเร็จ จนปัจจุบันนี้เขาก็ยังแอบคบกันอยู่ ดิฉันก็นิ่งอีกตามเคย แต่บางครั้งก็มีปากเสียงกันบ้าง ผู้หญิงจะใช้เบอร์ของธนาคารโทรหาสามีดิฉันครั้งละหลายชั่วโมง ในช่วงน้ำท่วมสามีดิฉันหยุดเพื่ออยู่เป็นเพื่อนดิฉันบนชั้นสองของบ้านถึง 12 วัน ผู้หญิงโทรมาสามีดิฉันแอบรับโทรศัพท์โดยออกไปยืนตากยุงนอกบ้าน บางครั้งเดินลุยน้ำออกไปโทรหาผู้หญิงข้างนอกบ้านก็มี ดิฉันจึงอนุญาตให้เขารับและโทรในบ้านได้เพราะกลัวสามีได้รับอันตรายจากข้างนอก ปรากฎว่าการขาดการเกรงใจจึงเกิดขึ้น เธอโทรมาโดยใช้เบอร์ของธนาคารเป็นชั่วโมงก็แล้ว 2 ชั่วโมงก็แล้ว ดิฉันคิดว่าปรบมือข้างเดียวไม่ดังหรอก ดิฉันฟังเขาสองคนคุยโทรศัพท์ตลอดเธอจะโทรมาปรับทุกข์เรื่องการทำงานของทีมของเธอว่าประมาณเธอเก่งคนเดียวเหนื่อยคนเดียวแต่ละวันทำคะแนนได้น้อยคนอื่นในทีมไม่ค่อยช่วยไม่ค่อยให้ความร่วมมือน่าสงสารคนในทีมของเธอนะ ขณะที่สามีดิฉันคุยกับเธออยู่เขาก็กลัวเราเสียใจหันมาจับมือดิฉับบีบและหอมแก้มดิฉันบ้างจูบบ้างโดยทางต้นสายไม่รู้ว่าเขาทำ ดิฉันไม่ได้ยินดีนะหดหู่มากกว่า การที่เธอนำความลับในที่ทำงานของเธอมาเปิดเผยคนในทีมถูกเอ่ยชื่อหมด ลูกค้าคนโน้นเป็นอย่างโน้นอย่างนี้เฮ้อๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เรื่องดิฉันมีอีกยาวค่ะยังไม่จบแต่จะขอแชร์กับเพื่อนๆแค่นี้ก่อน หลายคนอ่านแล้วคงจะว่าดิฉันโง่ ยอมรับค่ะดิฉันโง่เพราะสามีดิฉันมีส่วนดีเยอะมากต้องทวงคืนให้ได้สักวัน ดิฉันอ่านของคนอื่นแล้วรู้สึกมีกำลังใจขึ้นมาอีกเยอะ สามีดิฉันไม่ใช่คนรวยเป็นแค่พนักงานรัฐวิสาหกิจเงินเดือนหักค่าบ้านแล้วก็เหลือไม่เท่าไร เรากัดก้อนเกลือกินกันมาแล้ว ทุกวันนี้ครอบครัวดีขึ้น ที่ผ่านมาเขาก็เป็นอย่างนี้แต่ที่ผ่านมาผู้หญิงพอรู้ว่ามีเมียมีลูกแล้วก็ไม่แย่งยอมไปกันหมด แต่คนนี้สงสัยความรู้ดีฐานะดีเลยอยู่ทนอยู่นาน ใครก็ตามที่ได้อ่านกระทู้นี้แล้วรู้จักที่ทำงานของเธอก็ลองไปใช้บริการเธอดูนะคะที่ TMB หาดใหญ่สาย 2 ดิฉันยังต้องการคำแนะนำจากเพื่อนๆใน blog นี้มากๆอยู่นะคะ อ่อ ตอนนี้ดิฉันไม่อนุญาตให้เขาโทรกันต่อหน้าแล้วนะคะเพราะรำคาญคนไม่มีมารยาทขาดความเป็นส่วนตัวค่ะไม่ค่อยจะเกรงใจเราเท่าไรสู้ให้แอบทำดีกว่าเรามีศักดิ์ศรีกว่าเยอะจริงไหมคะลับหลังเราเขาอยากปีนไปทำอะไรกันบนยอดไม้ก็เรื่องของเขา เชื่อว่าสักวันเวรกรรมคงให้ผล ส่วนดิฉันก็ต้องฝึกใจตนเองให้เข้มแข็งให้มากกว่านี้ ปล่อยเธอสึกหรอให้พอ ถ้าเขารักเธอจริงเขาก็ต้องมาขอหย่ากับดิฉันเพื่อยกย่องเธอแล้ว แต่นี่เรายังมีความสัมพันธ์กันเหมือนเดิมบอกรักกันเหมือนเดิมยังเรียกกันที่รักเหมือนเดิม ทะเลาะกันบ้างเพราะเราคือครอบครัวทั่วไป ลับหลังฉันเขาจะหว่านคำหวานกับเธออย่างไรก็ช่างเรื่องของเธอกับเขาสักวันฟ้ามีตาเรื่องที่เธอพยายามปกปิดคงปรากฎ







โดย: น้ำหนาว IP: 115.87.118.4 วันที่: 21 พฤศจิกายน 2554 เวลา:17:18:51 น.
  
เป็นอีกคนที่เพิ่งเจอปัญหาขอความคิดเห็นด้วยค่ะอยากมีเพือนคุยแชร์ความรู้สึกมีดิฉันทำงานที่เดียวกันกับสามีเราทำรอบเช้าเขาทำรอบเย็นเพื่อเปลี่ยนเวลากันดูแลลูกและทำงานมีรายได็ช่วยกันเราอยู่กัน3คนพ่อแม่ลูกอยู่กันมา13ปีวันที่29 ตุลาคมมีคนที่ทำงานถามสามียังเหมือนเดิมมัยเราเริ่มชักสงสัยทำมัยถามเราแบบนี้ซึ้งสามีดูเหมือนปกติทุกอย่างดีเหมีอนเดิมเราถามเขาตรงๆเขาบอกไม่มีอะไรอย่าคิดมากแล้วเดินไปส่งเราที่รถกับลูกเขาทำแบบนี้ทุกวันแล้วก็บ้ายบายเรากับลูกทุกวันแต่เราก็ไม่วางใจเลยโทรมาหาพี่รอบเย็นอีกคนช่วยดูให้หน่อยวันต่อมาเขาโทรมาหาบอกว่าแฟนคบกับผู้หญิงที่ทำงานที่เดียวกันตัวผุ้หญิงเองก็มีแฟนกับลูกเหมือนกันแล้วก็ทำงานที่เดียวกันด้วยไม่อยากจะเชื่อเลยนอนไม่หลับรอเขาเลิกงานจะได้ถามพยายามใจเย็นรอถามเขาพอเขากลับมาเห็นเรานั่งรอก็ถามว่าคิดถึงหรอทำมานั่งรอเราตั้งสติแล้วถามเขาว่าคบกับคนนี้จรีงหรอเขาบอกพูดแบบนี้ฆ่าเขาตายได้นะแล้วก็ไม่ยอมรับเราก็ถามแล้วถามอีกจนเขายอมรับว่าแค่คุยกันไม่มีอะไรแค่อยากมีเพื่อนคุยแตไม่ยอมบอกอะไรอีกเลยว่าคบกันตอนไหนคุยอะไรบอกจะรู้ไปทำไมเราเลยบอกให้ออกจากงานไม่ต้องไปแล้วเขาก็ยอมเช้าเราลางานไม่ไปทำงานทั้ง2คนแต่พอวันต่อมาเขาบอกวันนี้จะไปทำงานถ้าออกมาจะเอาเงินส่งค่าบ้านค่ารถไหนลูกเพิ่งจะ5ขวบเองเราเลยยอมแต่บอกให้ออกห่างผู้หญิงคนนั้นเขามาก็ไม่ต้องยุ่งคุยได้เฉพาะเรืองงานเขาก็ตอบตกลงแล้วก็มาทำงานเราก็โทรมาหาเขาเรื่อยๆบอกนอนไม่หลับเลยโทรหาแต่ก็แอบโทรหาคนอืนถามเขาคุยกันมัยเขาก็บอกว่าไม่ถ้าไม่แอบโทรหากันแต่ต่อหน้าไม่คุยแต่ก็ได้ยินแฟนบอกว่าเรารู้แล้วให้จบกันซะเพราะยังไงเขาก็เลือกเรากับลูกแต่ผู้หญิงไม่ยอมกินเหล้าประชดแฟน(เราลืมบอกเราทำงานร้านอาหาร)แล้วขอคุยกันที่แต่งตัวพนักงานไม่ค่อยมีคนผ่านมีคนโทรมาเรื่อยๆเราทำใจปล่อยเขาคุยกันทำใจเย็นไว้พอเขาเลิกงานเราถามเขาไปคุยกันทำไมเขาบอกคุยกันเฉยๆถ้าเราเฉยเรื่องมันก็จะเงียบไปมันก็จะผ่านไปเราเลยเงียบวันต่อมาเขามาทำงานปกติเราก็โทรเหมือนเดิมนอนไม่หลับเขาบอกเดี๋ยวก้กลับหิวมัยเดี๋ยวซื้อขนมปังไปฝากแต่เราก็โทรถามคนอื่นเขาบอกแอบโทรคุยกันไม่คุยต่อหน้าแล้วเขาบอกว่าวันนี้จะบอกแฟนผู้หญิงให้รู้เราบอกอย่าเพิ่งเดียวแฟนเราเตลิดค่อยดึงเขาออกจากกันเราขอร้องฟอตี2.30มีคนโทรมาบอกว่าแฟนผู้หญิงรู้แล้วตอนนี้นี้กำลังตีกันเราบอกห้ามเขาไว้อย่าตีกันเราจะรีบไปรีบปลุกลูกแล้วขี่รถออกมาพอมาถึงเขาบอกหนีไปด้วยกันแล้วเราแทบช็อครีบเอาลูกไปฝากบ้านป้าแล้วขี่รถตามหาแฟนก็ไม่เจอจนเช้าโทรก็ไม่รับโทรบ่อยๆจนปิดเครื่องไปเฉยๆแทบบ้าตายไปถามคนอืนเพิ่งรู้เขาคบกันนาน2-3เดือนแล้วแล้วมีอะไรแล้วด้วยช่วงเดือนหลังๆผู้หญิงคบคนมาหลายคนแล้วทั้งที่มีแฟนอยู่แล้วก็มีอะไรด้วยทุกคนชวนหนีไปด้วยกันทุกคนชอบเอาคนที่มีเมียแล้วคนใกล้ตัวเองผัวคนร่วมงานเพื่อนผัวตัวเองชอบเอาชนะว่าตัวเองเก่งแย่งคนอืนได้(ฟังคนอืนบอกมา)แต่คนอืนไม่หนีแต่แฟนเราหน๊ไปกับเขานี่ซิเขาปฺิดโทรศัพทติดต่อไม่ได้พอผ่านไป3วันโทรมาบอกให้ไปรับเงินเดือนไปจ่ายค่าไฟค่าบ้านค่ารถนมลูกเขาจะส่งมาให้เราบอกเขากลับมาเขาบอกเขาก้าวมาไกลแล้วแล้วจะโทรมาใหม่มีอะไรก็ส่งข้อความมาเราถามทำไมหนีเราไปเขาบอกให้เรากล้าตัดสินใจเวลาถามเรืองเงีนชอบหงุดหงิดบอกให้ทำรายรับรายจ่ายก็ไม่ทำชอบเรียกดูลูก(ลูกไม่ค่อยฟังบอกไม่ค่อยฟังแต๋กลัวพ่อพ่อบอกทำอะไรทำตามที่บอก)แล้วก็วางสายอีก5วันโทรมาขอเอกสารจะไปสมัครงานกับสมุดบัญชีเงินฝาก2เล่มจะโอนให้เล่ม1อีกเล่ม1ขอไว้กินข้าว(เล่มที่ขอมีเงินกู้เรียนโอนเข้าทุกเดือน)ถามว่ากินข้าวยังตอบไม่รู้กินแต่กาแฟเงินกินข้าวก็ไม่ค่อยมีหรอกก็ลำบากด๊พูดเหมือนประชดเขาบอกปล่อยเขาสักพักเราถามอยู่ไหนเขาบอกอยู่แถวนี้แล้วก็แล้ววางสายอีก4วันโทรมาเอาเอกสารมาฝากไว้บ้านเฟื่อนยังเราบอกให้เขากลับมาเห็นแก่ลูกบ้างอนาคตลูกบ้างเขาบอกปล่อยเขาสักพักแล้วเราบอกเอกสารเราไม่ให้เขาหยุดพูดแล้วก็มีเสียงผู้หญิงพูดเอาขนมปังให้ห่น่อยแล้วเขาก็กดตัดสายเลยไม่โทรมา5วันแล้ว(แฟนไม่ได้เอาอะไรไปนอกจากชุดที่ใส่ทำงานกระเป่าที่พายไปทำงานในกระเป๋ามีหนังสือ2-3เล่มกระเป๋าเงินมีไม่เกิน600บัตรประชาชนส่วนผู้หญิงมีทองทีใส่ไม่เกิน1บาทเงิน1500)ตอนนี้ผ่านมาแล้ว20วัน
โดย: ดาว IP: 49.48.148.181 วันที่: 22 พฤศจิกายน 2554 เวลา:21:06:40 น.
  
เป็นอีกคนที่เพิ่งเจอปัญหาขอความคิดเห็นด้วยค่ะอยากมีเพือนคุยแชร์ความรู้สึกมีดิฉันทำงานที่เดียวกันกับสามีเราทำรอบเช้าเขาทำรอบเย็นเพื่อเปลี่ยนเวลากันดูแลลูกและทำงานมีรายได็ช่วยกันเราอยู่กัน3คนพ่อแม่ลูกอยู่กันมา13ปีวันที่29 ตุลาคมมีคนที่ทำงานถามสามียังเหมือนเดิมมัยเราเริ่มชักสงสัยทำมัยถามเราแบบนี้ซึ้งสามีดูเหมือนปกติทุกอย่างดีเหมีอนเดิมเราถามเขาตรงๆเขาบอกไม่มีอะไรอย่าคิดมากแล้วเดินไปส่งเราที่รถกับลูกเขาทำแบบนี้ทุกวันแล้วก็บ้ายบายเรากับลูกทุกวันแต่เราก็ไม่วางใจเลยโทรมาหาพี่รอบเย็นอีกคนช่วยดูให้หน่อยวันต่อมาเขาโทรมาหาบอกว่าแฟนคบกับผู้หญิงที่ทำงานที่เดียวกันตัวผุ้หญิงเองก็มีแฟนกับลูกเหมือนกันแล้วก็ทำงานที่เดียวกันด้วยไม่อยากจะเชื่อเลยนอนไม่หลับรอเขาเลิกงานจะได้ถามพยายามใจเย็นรอถามเขาพอเขากลับมาเห็นเรานั่งรอก็ถามว่าคิดถึงหรอทำมานั่งรอเราตั้งสติแล้วถามเขาว่าคบกับคนนี้จรีงหรอเขาบอกพูดแบบนี้ฆ่าเขาตายได้นะแล้วก็ไม่ยอมรับเราก็ถามแล้วถามอีกจนเขายอมรับว่าแค่คุยกันไม่มีอะไรแค่อยากมีเพื่อนคุยแตไม่ยอมบอกอะไรอีกเลยว่าคบกันตอนไหนคุยอะไรบอกจะรู้ไปทำไมเราเลยบอกให้ออกจากงานไม่ต้องไปแล้วเขาก็ยอมเช้าเราลางานไม่ไปทำงานทั้ง2คนแต่พอวันต่อมาเขาบอกวันนี้จะไปทำงานถ้าออกมาจะเอาเงินส่งค่าบ้านค่ารถไหนลูกเพิ่งจะ5ขวบเองเราเลยยอมแต่บอกให้ออกห่างผู้หญิงคนนั้นเขามาก็ไม่ต้องยุ่งคุยได้เฉพาะเรืองงานเขาก็ตอบตกลงแล้วก็มาทำงานเราก็โทรมาหาเขาเรื่อยๆบอกนอนไม่หลับเลยโทรหาแต่ก็แอบโทรหาคนอืนถามเขาคุยกันมัยเขาก็บอกว่าไม่ถ้าไม่แอบโทรหากันแต่ต่อหน้าไม่คุยแต่ก็ได้ยินแฟนบอกว่าเรารู้แล้วให้จบกันซะเพราะยังไงเขาก็เลือกเรากับลูกแต่ผู้หญิงไม่ยอมกินเหล้าประชดแฟน(เราลืมบอกเราทำงานร้านอาหาร)แล้วขอคุยกันที่แต่งตัวพนักงานไม่ค่อยมีคนผ่านมีคนโทรมาเรื่อยๆเราทำใจปล่อยเขาคุยกันทำใจเย็นไว้พอเขาเลิกงานเราถามเขาไปคุยกันทำไมเขาบอกคุยกันเฉยๆถ้าเราเฉยเรื่องมันก็จะเงียบไปมันก็จะผ่านไปเราเลยเงียบวันต่อมาเขามาทำงานปกติเราก็โทรเหมือนเดิมนอนไม่หลับเขาบอกเดี๋ยวก้กลับหิวมัยเดี๋ยวซื้อขนมปังไปฝากแต่เราก็โทรถามคนอื่นเขาบอกแอบโทรคุยกันไม่คุยต่อหน้าแล้วเขาบอกว่าวันนี้จะบอกแฟนผู้หญิงให้รู้เราบอกอย่าเพิ่งเดียวแฟนเราเตลิดค่อยดึงเขาออกจากกันเราขอร้องฟอตี2.30มีคนโทรมาบอกว่าแฟนผู้หญิงรู้แล้วตอนนี้นี้กำลังตีกันเราบอกห้ามเขาไว้อย่าตีกันเราจะรีบไปรีบปลุกลูกแล้วขี่รถออกมาพอมาถึงเขาบอกหนีไปด้วยกันแล้วเราแทบช็อครีบเอาลูกไปฝากบ้านป้าแล้วขี่รถตามหาแฟนก็ไม่เจอจนเช้าโทรก็ไม่รับโทรบ่อยๆจนปิดเครื่องไปเฉยๆแทบบ้าตายไปถามคนอืนเพิ่งรู้เขาคบกันนาน2-3เดือนแล้วแล้วมีอะไรแล้วด้วยช่วงเดือนหลังๆผู้หญิงคบคนมาหลายคนแล้วทั้งที่มีแฟนอยู่แล้วก็มีอะไรด้วยทุกคนชวนหนีไปด้วยกันทุกคนชอบเอาคนที่มีเมียแล้วคนใกล้ตัวเองผัวคนร่วมงานเพื่อนผัวตัวเองชอบเอาชนะว่าตัวเองเก่งแย่งคนอืนได้(ฟังคนอืนบอกมา)แต่คนอืนไม่หนีแต่แฟนเราหน๊ไปกับเขานี่ซิเขาปฺิดโทรศัพทติดต่อไม่ได้พอผ่านไป3วันโทรมาบอกให้ไปรับเงินเดือนไปจ่ายค่าไฟค่าบ้านค่ารถนมลูกเขาจะส่งมาให้เราบอกเขากลับมาเขาบอกเขาก้าวมาไกลแล้วแล้วจะโทรมาใหม่มีอะไรก็ส่งข้อความมาเราถามทำไมหนีเราไปเขาบอกให้เรากล้าตัดสินใจเวลาถามเรืองเงีนชอบหงุดหงิดบอกให้ทำรายรับรายจ่ายก็ไม่ทำชอบเรียกดูลูก(ลูกไม่ค่อยฟังบอกไม่ค่อยฟังแต๋กลัวพ่อพ่อบอกทำอะไรทำตามที่บอก)แล้วก็วางสายอีก5วันโทรมาขอเอกสารจะไปสมัครงานกับสมุดบัญชีเงินฝาก2เล่มจะโอนให้เล่ม1อีกเล่ม1ขอไว้กินข้าว(เล่มที่ขอมีเงินกู้เรียนโอนเข้าทุกเดือน)ถามว่ากินข้าวยังตอบไม่รู้กินแต่กาแฟเงินกินข้าวก็ไม่ค่อยมีหรอกก็ลำบากด๊พูดเหมือนประชดเขาบอกปล่อยเขาสักพักเราถามอยู่ไหนเขาบอกอยู่แถวนี้แล้วก็แล้ววางสายอีก4วันโทรมาเอาเอกสารมาฝากไว้บ้านเฟื่อนยังเราบอกให้เขากลับมาเห็นแก่ลูกบ้างอนาคตลูกบ้างเขาบอกปล่อยเขาสักพักแล้วเราบอกเอกสารเราไม่ให้เขาหยุดพูดแล้วก็มีเสียงผู้หญิงพูดเอาขนมปังให้ห่น่อยแล้วเขาก็กดตัดสายเลยไม่โทรมา5วันแล้ว(แฟนไม่ได้เอาอะไรไปนอกจากชุดที่ใส่ทำงานกระเป่าที่พายไปทำงานในกระเป๋ามีหนังสือ2-3เล่มกระเป๋าเงินมีไม่เกิน600บัตรประชาชนส่วนผู้หญิงมีทองทีใส่ไม่เกิน1บาทเงิน1500)ตอนนี้ผ่านมาแล้ว20วัน
โดย: ดาว IP: 49.48.148.181 วันที่: 22 พฤศจิกายน 2554 เวลา:21:16:53 น.
  
เป็นอีกคนที่เพิ่งเจอปัญหาขอความคิดเห็นด้วยค่ะอยากมีเพือนคุยแชร์ความรู้สึกมีดิฉันทำงานที่เดียวกันกับสามีเราทำรอบเช้าเขาทำรอบเย็นเพื่อเปลี่ยนเวลากันดูแลลูกและทำงานมีรายได็ช่วยกันเราอยู่กัน3คนพ่อแม่ลูกอยู่กันมา13ปีวันที่29 ตุลาคมมีคนที่ทำงานถามสามียังเหมือนเดิมมัยเราเริ่มชักสงสัยทำมัยถามเราแบบนี้ซึ้งสามีดูเหมือนปกติทุกอย่างดีเหมีอนเดิมเราถามเขาตรงๆเขาบอกไม่มีอะไรอย่าคิดมากแล้วเดินไปส่งเราที่รถกับลูกเขาทำแบบนี้ทุกวันแล้วก็บ้ายบายเรากับลูกทุกวันแต่เราก็ไม่วางใจเลยโทรมาหาพี่รอบเย็นอีกคนช่วยดูให้หน่อยวันต่อมาเขาโทรมาหาบอกว่าแฟนคบกับผู้หญิงที่ทำงานที่เดียวกันตัวผุ้หญิงเองก็มีแฟนกับลูกเหมือนกันแล้วก็ทำงานที่เดียวกันด้วยไม่อยากจะเชื่อเลยนอนไม่หลับรอเขาเลิกงานจะได้ถามพยายามใจเย็นรอถามเขาพอเขากลับมาเห็นเรานั่งรอก็ถามว่าคิดถึงหรอทำมานั่งรอเราตั้งสติแล้วถามเขาว่าคบกับคนนี้จรีงหรอเขาบอกพูดแบบนี้ฆ่าเขาตายได้นะแล้วก็ไม่ยอมรับเราก็ถามแล้วถามอีกจนเขายอมรับว่าแค่คุยกันไม่มีอะไรแค่อยากมีเพื่อนคุยแตไม่ยอมบอกอะไรอีกเลยว่าคบกันตอนไหนคุยอะไรบอกจะรู้ไปทำไมเราเลยบอกให้ออกจากงานไม่ต้องไปแล้วเขาก็ยอมเช้าเราลางานไม่ไปทำงานทั้ง2คนแต่พอวันต่อมาเขาบอกวันนี้จะไปทำงานถ้าออกมาจะเอาเงินส่งค่าบ้านค่ารถไหนลูกเพิ่งจะ5ขวบเองเราเลยยอมแต่บอกให้ออกห่างผู้หญิงคนนั้นเขามาก็ไม่ต้องยุ่งคุยได้เฉพาะเรืองงานเขาก็ตอบตกลงแล้วก็มาทำงานเราก็โทรมาหาเขาเรื่อยๆบอกนอนไม่หลับเลยโทรหาแต่ก็แอบโทรหาคนอืนถามเขาคุยกันมัยเขาก็บอกว่าไม่ถ้าไม่แอบโทรหากันแต่ต่อหน้าไม่คุยแต่ก็ได้ยินแฟนบอกว่าเรารู้แล้วให้จบกันซะเพราะยังไงเขาก็เลือกเรากับลูกแต่ผู้หญิงไม่ยอมกินเหล้าประชดแฟน(เราลืมบอกเราทำงานร้านอาหาร)แล้วขอคุยกันที่แต่งตัวพนักงานไม่ค่อยมีคนผ่านมีคนโทรมาเรื่อยๆเราทำใจปล่อยเขาคุยกันทำใจเย็นไว้พอเขาเลิกงานเราถามเขาไปคุยกันทำไมเขาบอกคุยกันเฉยๆถ้าเราเฉยเรื่องมันก็จะเงียบไปมันก็จะผ่านไปเราเลยเงียบวันต่อมาเขามาทำงานปกติเราก็โทรเหมือนเดิมนอนไม่หลับเขาบอกเดี๋ยวก้กลับหิวมัยเดี๋ยวซื้อขนมปังไปฝากแต่เราก็โทรถามคนอื่นเขาบอกแอบโทรคุยกันไม่คุยต่อหน้าแล้วเขาบอกว่าวันนี้จะบอกแฟนผู้หญิงให้รู้เราบอกอย่าเพิ่งเดียวแฟนเราเตลิดค่อยดึงเขาออกจากกันเราขอร้องฟอตี2.30มีคนโทรมาบอกว่าแฟนผู้หญิงรู้แล้วตอนนี้นี้กำลังตีกันเราบอกห้ามเขาไว้อย่าตีกันเราจะรีบไปรีบปลุกลูกแล้วขี่รถออกมาพอมาถึงเขาบอกหนีไปด้วยกันแล้วเราแทบช็อครีบเอาลูกไปฝากบ้านป้าแล้วขี่รถตามหาแฟนก็ไม่เจอจนเช้าโทรก็ไม่รับโทรบ่อยๆจนปิดเครื่องไปเฉยๆแทบบ้าตายไปถามคนอืนเพิ่งรู้เขาคบกันนาน2-3เดือนแล้วแล้วมีอะไรแล้วด้วยช่วงเดือนหลังๆผู้หญิงคบคนมาหลายคนแล้วทั้งที่มีแฟนอยู่แล้วก็มีอะไรด้วยทุกคนชวนหนีไปด้วยกันทุกคนชอบเอาคนที่มีเมียแล้วคนใกล้ตัวเองผัวคนร่วมงานเพื่อนผัวตัวเองชอบเอาชนะว่าตัวเองเก่งแย่งคนอืนได้(ฟังคนอืนบอกมา)แต่คนอืนไม่หนีแต่แฟนเราหน๊ไปกับเขานี่ซิเขาปฺิดโทรศัพทติดต่อไม่ได้พอผ่านไป3วันโทรมาบอกให้ไปรับเงินเดือนไปจ่ายค่าไฟค่าบ้านค่ารถนมลูกเขาจะส่งมาให้เราบอกเขากลับมาเขาบอกเขาก้าวมาไกลแล้วแล้วจะโทรมาใหม่มีอะไรก็ส่งข้อความมาเราถามทำไมหนีเราไปเขาบอกให้เรากล้าตัดสินใจเวลาถามเรืองเงีนชอบหงุดหงิดบอกให้ทำรายรับรายจ่ายก็ไม่ทำชอบเรียกดูลูก(ลูกไม่ค่อยฟังบอกไม่ค่อยฟังแต๋กลัวพ่อพ่อบอกทำอะไรทำตามที่บอก)แล้วก็วางสายอีก5วันโทรมาขอเอกสารจะไปสมัครงานกับสมุดบัญชีเงินฝาก2เล่มจะโอนให้เล่ม1อีกเล่ม1ขอไว้กินข้าว(เล่มที่ขอมีเงินกู้เรียนโอนเข้าทุกเดือน)ถามว่ากินข้าวยังตอบไม่รู้กินแต่กาแฟเงินกินข้าวก็ไม่ค่อยมีหรอกก็ลำบากด๊พูดเหมือนประชดเขาบอกปล่อยเขาสักพักเราถามอยู่ไหนเขาบอกอยู่แถวนี้แล้วก็แล้ววางสายอีก4วันโทรมาเอาเอกสารมาฝากไว้บ้านเฟื่อนยังเราบอกให้เขากลับมาเห็นแก่ลูกบ้างอนาคตลูกบ้างเขาบอกปล่อยเขาสักพักแล้วเราบอกเอกสารเราไม่ให้เขาหยุดพูดแล้วก็มีเสียงผู้หญิงพูดเอาขนมปังให้ห่น่อยแล้วเขาก็กดตัดสายเลยไม่โทรมา5วันแล้ว(แฟนไม่ได้เอาอะไรไปนอกจากชุดที่ใส่ทำงานกระเป่าที่พายไปทำงานในกระเป๋ามีหนังสือ2-3เล่มกระเป๋าเงินมีไม่เกิน600บัตรประชาชนส่วนผู้หญิงมีทองทีใส่ไม่เกิน1บาทเงิน1500)ตอนนี้ผ่านมาแล้ว20วัน
โดย: ดาว IP: 49.48.148.181 วันที่: 22 พฤศจิกายน 2554 เวลา:21:23:00 น.
  
เล่าตอนะค่ะตอนนี้ผ่านมา20วันแล้วทรมานมากคะ ดิฉันอายูมากกว่าแฟน7ปีตอนนน้36ปืแฟน29ปีสวนผุ้หญิงคนนั้น28ปี ตั้งแต่เรารู้ไม่เคยไปด่าว่าผู้หญิงคนนั้นเลย บ้านก็ชื่อแฟนคะรถสมุดบัญชีชื่อเขาหมดแต่เราจดทะเบียนกันคะ เขาเป็นสามีที่ดีมาตลอดเงินเดือนไม่เคยขาดไม่เคยมีเรื่องผู้หญิงเลย อยากรู้จังเลยเขาคิดอะไรอยู่
โดย: ดาว IP: 49.48.148.181 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2554 เวลา:0:17:56 น.
  
คุณดาวคะมันทรมานอย่างนี้แหละค่ะถ้ายังรักเขาอยู่ก็ลองทำใจปล่อยไปสักพักแต่เชื่อว่าช่วงที่รอนี่แหละทรมานที่สุด ดิฉันเองขณะนี้สามีกำลังเดินทางไปหาดใหญ่เรื่งงานแต่พรุ่งนี้เป็นวันหยุดของผู้หญิงคงเช่าโรงแรมนอนด้วยกันอีกหนึ่งวันสู้ๆค่ะ
โดย: น้ำหนาว IP: 115.87.85.4 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2554 เวลา:23:44:11 น.
  
ขอบคูณคะ สำหรับกำลังใจที่ีมีให้ ตอนก็พยายามทำใจคะ แต่บ้างครั้งก็แวบๆเขามาก็ปวดใจมากคะ แล้วยิ่งตอนลูกถามหาพ่อมองหน้าลูกแล้วน้ำตาก็ไหล ลูกถามแม่ร้องไห้ทำไมพูดไม่ออกไม่รู้จะตอบลูกยังไง ตอนก็พยายามหาเพื่อนคุยคะเวลาจะได้ผ่านไปเร็วๆพยายามคิดถึงลูกให้มากๆคะใจก็สงบลงบ้างคะ เราต้องสู้คะเพื่อลูก
โดย: ดาว IP: 49.48.148.181 วันที่: 24 พฤศจิกายน 2554 เวลา:17:37:28 น.
  
วันนี้ก็ผ่านไปอีกวันแล้วคะ แต่มีความรู้สึกว่ามันทรมานขึ้นอีกขั้นคะ คงเป็นเพราะมันอยู่ในช่วง การรอ (มันทรมานจริงๆ เหมือนที่คุณน้ำหนาวบอกเลยคะ)วันนี้ร้องไห้ ทั้งวันเลยคะ เพราะว่าเขาเงียบไปเลยคะไม่มีการติดต่ออะไรเลยแม้แต่โทรศัพทก็ไม่มีการเปิดเครื่องเพื่ออ่านข้อความที่เราส่งให้เลยค่ะ ในใจยังคิดและหวังว่าสักวันเขาคงจะคิดได้แล้วกลับมาหาครอบครัว แล้วก็คิดวกวนไปมา ทรมานค่ะ ในใจเขาจะคิดถึงเรากับลูกบ้างมัยว่าจะกิน จะอยู่กันยังไง จะคิดถึงลูกบ้างมัยลูกที่เขาอยากได้ ลูก ที่เขาเลี้ยงมาเองกับมือ เราต้องรออีกนานแค่ไหนแล้วเขาจะกลับมาหารามัย สุดท้ายก็จะรอเขาคะเพราะเรายังรักเขามากคิดว่าเขาไม่ใช่ผู้ชายที่เลวมากขนาดนั้นเขาคงยังอยู่ในความหลง มีความเห็นยังไงกับดาวในตอนช่วยบอกดาวด้วยอยากมีเพืีอนช่วยคิดค่ะเผือจะพบทางออก
โดย: ดาว IP: 223.206.236.154 วันที่: 25 พฤศจิกายน 2554 เวลา:19:37:03 น.
  
เหนื่อยและท้อค่ะ กับการที่ต้องรออย่างไม่มีความหวัง และภาระที่ต้องดูแลค่าบ้านค่ารถและลูก เราจะผ่านมันไปยังไง
โดย: ดาว IP: 223.206.236.154 วันที่: 29 พฤศจิกายน 2554 เวลา:0:16:22 น.
  
เจ็บเหมือนกันค่ะ มากที่สุดในชีวิตเลยก็ว่าได้ สามีเป็นเพื่อนรุ่นเดียวกันเราเริ่มเป็นแฟนกันตั้งแต่ ม.6 รักันมาตลอดเลย อาจมีบ้างที่คนอื่นเข้ามาเกี่ยวข้อง แต่ก็ไม่ได้ทำให้สามีเลิกรักเรา จนมาปึ 51 เราแต่งงานกันเปนเวลาแห่งความสุขที่สุด จนมาปีที่แล้วแฟนไปทำงานที่อื่น เค้าเริ่มเล่น เฟสบุ๊ค เริ่มรู้จักกับผู้หญิงคนนึง สนิทกัน พอแฟนไปทำงานที่อื่นเค้าก็มาหากันแล้วเริ่มมีไรกัน เราจับได้ให้เค้าเลิกเค้าก็เลิก และกลับมารักกันแต่มันก็ไม่ค่อยจะเหมือนเดิมเท่าไหร่ แต่ก็ดี จนมาปีนี้ เมื่อเดือนมิถุนายน 54 เค้าเริ่มติดต่อกันอีกคราวนี้หนักกว่าเดิมเพราะสามีไปทำงานต่างจังหวัดหลายเดือน เค้าเริ่มไปหากัน คบกันอีก เราไม่รู้เลยจนครบกำหนดกลับ ผู้หญิงโทรมา เราถึงรู้ ตอนนั้นเจ็บจนเจียนตายเลยค่ะ ไม่คิดว่ามันจะเกิดขึ้นอีก รอบนี้เราบอกให้เค้าเลิก ทุกอย่าง เค้ารับปากแต่สุดท้ายก็เหมือนเดิม จนพักหลังถ้าเค้าทะเลาะกะเรา เค้าก็ไปผู้หญิงคนนั้นทุกครั้ง แถมปิดเครื่องใส่เราหลายวัน เราขอเลิกเค้าก็ไม่เลิกกะเรา จะให้เราทำไง เรารักเค้า ให้อภัยตลอดมาแต่เค้าสิทำไมทำกะเราได้ อย่างวันนี้เค้าก็ไปอีกทิ้งเราให้ฟุ้งว่านคนเดียว เจ็บจนอยากจะตายเสียให้ได้ แต่สุดท้ายก็รักเค้าอยู่ดี เลิกไม่ได้อยู่ดี อยากจะก้าวผ่านความเจ็บปวดของคืนนี้ไป และอีกไม่รู้กี่คืนที่ต้องทนแบบนี้
โดย: มิ้ม IP: 125.27.68.236 วันที่: 30 พฤศจิกายน 2554 เวลา:4:17:04 น.
  
ตอนนี้รู้สึกเหงาและท้อคะ ได้แต่ร้องไห้คนเดียว ระบายมันออกไปคะจะได้โล่งในใจบ้าง ต้องผ่านความเจ็บครั้งนี้ไปได้ เพราะเราต้องเป็นทีพึ่งของลูก
โดย: ดาว IP: 223.206.131.230 วันที่: 8 ธันวาคม 2554 เวลา:20:23:42 น.
  
คุณดาวคะ
ตอนนี้คุณทำงานไม๊
ต้องพยายามช่วยเหลือตัวเองให้มากที่สุด
ต้องอยู่กับลูกให้ได้
อย่าไปรออะไรจากเค้าเลยค่ะมันจะทรมาน
ตอนนี้ต้องพยายามตั้งสติให้ได้ก่อน
และเลี้ยงลูกให้ได้
อย่าตั้งคำถามว่าทำไมเค้าไม่คิดถึงลูกและทำไมอีกหลายๆคำถาม
ไม่มีประโยชน์ค่ะตอนนี้เหตุการณ์เปลี่ยนไปแล้วค่ะไม่เหมือนเดิมแล้วค่ะ
โดย: ธรรมะ IP: 58.9.73.136 วันที่: 9 ธันวาคม 2554 เวลา:10:36:52 น.
  
ดาวทำงานอยู่ค่ะ พยายามอยู่คะเพือลูก ทั้งๆที่เจ็บทั้งใจและกาย ทรมานเหมือนใจจะขาดให้ได้ ท้อค่ะแต่ไม่ถอย
โดย: ดาว IP: 223.206.131.230 วันที่: 11 ธันวาคม 2554 เวลา:22:12:04 น.
  
ขอเป็นกำลังใจให้ทุกๆคนค่ะ เราเคยผ่านมาแล้วจะครบ2ปีคะ แต่ณ. วันนี้กำลังได้รับความทุกข์จากที่เค้าหยิบยื่นให้อีกแล้ว เพิ่งจะรู้ความจิงก็วันจันทร์นี้เอง เหมือนตายทั้งเป้นอีกแล้ว จากที่เคยสัญญากับเราว่าจะไม่ทำผิดซ้ำอีก แต่สุดท้ายก็เป็นแค่ลมปาก (ผู้หญิงคนใหม่) แต่ครั้งนี้เหมือนจะหนักหน่อย ต่างกับคนแรกตรงที่ว่า คนแรกเค้าไม่รู้ว่ามีเมีย สามีเราไปโกหกว่าเลิกกับเมียแล้ว จะคุยกันเฉพาะเรื่องลูก พอเราจับได้แล้วเราก็เลยโทรไปคุยกับผู้หญิงเค้าก็เลยรู้ว่าสามีโกหาเค้า เค่าก็เลยเปิดใจเล่าให้เราฟังหมด และบอกด้วยว่ามีรัยกันแล้ว เราถึงได้รู้ความจิงจากปากคนอื่น ถามสามีว่ามีรัยกันยังก็บอกเปล่าแค่คุยกันเฉยๆ แต่กับคนนี้มันรู้ว่ามีลูกมีเมีย แต่มันรับได้ พอถามสามีเราว่าคบกันถึงขั้นไหนแล้วก็บอกเหมือนเดิมว่าคุยกันเฉยๆ ไม่มีรัยกัน จะให้เชื่อได้ยังงัย อยากจะโทรคุยกับผู้หญิงคนใหม่มาก ได้เบอร์โทรมาแล้ว แต่ไม่รู้ว่าจะได้ผลหรือเปล่า เพราะว่ามันรู้ว่ามีลูกมีเมียแต่มันรับได้ มันต่างกันตรงนี้แหละ เค้าอาจจะสมรู้ร่วมคิดกันปกปิดเราก็ได้ คิดไม่ตก เพื่อนๆช่วยให้คำแนะนำหน่อยเราจะทำงัยดี หรือว่าควรจะโทรไป ไม่แน่ผู้หญิงอาจจะยังไม่รู้ แต่สามีเราโกหกเราเอง แต่เห็นสามีเล่าให้ฟังว่ามันทำงานดี เงินเดือนดี มีรถขับ การศึกษาก็สูง ดูเหมือนเค้าจะเหนือกว่าเราทุกอย่าง ช่วยแนะนำทางออกให้ด้วยค่ะ
โดย: เจ IP: 58.137.124.125 วันที่: 22 ธันวาคม 2554 เวลา:17:55:12 น.
  
ตอนนี้ดาวทำใจได้แล้วค่ะ ปล่อยเขาไปในเมื่อเขาอยากไปจะไม่รั้งไว้ ตอนทำทุกอย่างเพื่อลูกเพื่อตัวเอง ขอบคุณทุกคนที่เป็นกำลังใจให้ดาวผ่านช่วงแห่งความทรมานมาได้ค่ะ
โดย: ดาว IP: 223.206.20.175 วันที่: 26 ธันวาคม 2554 เวลา:19:04:03 น.
  
ขอส่งกำลังใจให้ทุกๆ คน
และขอขอบคุณทุกกำลังใจที่มอบให้ค่ะ
คุณธรรมะ คุณดอยสะเก็ด คุณเจ คุณ ddman และเพื่อน ๆ ทุกคน
ที่ให้กำลังใจ ให้คำแนะนำดี ๆ มีประโยชน์มากเลยค่ะ
ไม่ได้แวะเข้ามานานแล้วค่ะ ไม่อยากให้ใครเจอปัญหาแบบนี้เลย
แต่เมื่อเหตุการณ์มันเกิดขึ้นแล้ว ก็ยอมรับ และทำใจ
แล้วทุกอย่างจะผ่านไป กาลเวลาช่วยได้จริง ๆ ขอย้ำค่ะ
ไม่ใช่คุณคนเดียวที่เจอปัญหาแบบนี้หรอกคะ
ลองอ่านย้อนดูสิคะ ว่ามีมากมายขนาดไหน
นี่เฉพาะที่เข้ามาโพสต์ใน Blog แล้วที่ไม่ได้เข้ามา หรือ เข้ามาแต่ไม่โพสต์อีกเล่า
การคิด อยากให้ผู้ชาย คิดอย่างเรา ทำอย่างใจเราต้องการ มันเป็นไปไม่ได้
จะยิ่งสร้างทุกข์ให้ตัวเราเสียเปล่า ๆ
ดิฉันเคยประสบมาด้วยตัวเอง ไม่ต่างจากเพื่อน ๆ หรอกค่ะ
ตอนนั้นใครแนะนำอะไรก็ทำใจไม่ได้ ให้รักตัวเองให้มาก ๆ
ใครบอกว่า อย่าไปอยากรู้เรื่องผู้ชายกับผู้หญิงคนนั้นเลย ก็ไม่เชื่อ
ตอนนั้นคิดแต่เพียงอยากรู้ข้อมูลของผู้หญิงคนนั้น
ว่าสวยเลิศเลอ ดี เก่ง กว่าเราอย่างไร
ถึงทำให้ผู้ชายทรยศต่อความรัก ความห่วงใยของเราได้
ตอนนั้นความมั่นใจในตัวเองมันหายไปไหนไม่รู้
สิ่งที่พี่ ๆ เพื่อน ๆ ห้ามไม่ให้ทำ ดิฉันทำหมดทุกเรื่องเลย
ผลที่ได้ ยิ่งเจ็บ ยิ่งทุกข์หนักเข้าไปอีก เหมือนคว้านแผลให้ลึกและกว้าง
อย่างคุณธรรมะแนะนำล่ะค่ะ “อย่าตั้งคำถามว่าทำไมเค้าไม่คิดถึงลูก
และทำไมอีกหลาย ๆ คำถาม ไม่มีประโยชน์
ตอนนี้เหตุการณ์เปลี่ยนไปแล้วค่ะไม่เหมือนเดิมแล้วค่ะ
เหตุการณ์มันเปลี่ยนไปแล้ว”
อย่าหดหู่ อย่าท้อแท้ แก้ที่ใจเรานะคะ
โดย: คนรอกำลังใจ IP: 10.209.2.173, 202.12.97.119 วันที่: 27 ธันวาคม 2554 เวลา:18:42:58 น.
  
สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ทุกคน

เจได้มีโอกาสอ่านหนังสือของแ่ม่ชีทศพร เทวาพิทักษ์ธรรม เรื่อง ตั้งใจวันละ 10 นาทีชีวิตเปลี่ยน และหนังสือของท่าน ว.วชิรเมธี เรื่อง เรียนรู้ทุกข์ได้สุขเป็นกำไร เจรู้สึกดีขึ้นมาก จิตใจไม่รุ่มร้อน ฟุ้งซ่าน เหมือนเมื่อก่อน รู้สึกว่าตัวเองนิ่งขึ้นมาก หนังสือจะสอนเกี่ยวกับการรับมือ และอยู่กับความทุกข์ให้เป็น ไม่มีอะไรที่อยู่กับเราแบบคงทนถาวรหรอก ไม่ว่าจะเป็นความสุข มันก็ไม่อยู่กับเราตลอด หรือความทุกข์ มันก็ไม่อยู่กับเราตลอดเหมือนกัน มันเกิดขึ้นมาแล้วก็ต้องผ่านไป ไม่มีสิ่งใดเกิดขึ้นยาวนาน อุปสรรคหรือปัญหาแต่ละอย่างที่ดาหน้ากันเข้ามาให้หาทางแก้ เมื่อหาทางออกไ้ด้แล้ว มันก้จะทำให้เรามีชีวิตที่แกร่งขึ้น เข้าใจความเป็นจริงมากขึ้น และเห็นช่องทางที่จะหลีกเลี่ยงหรือรับมือกับปัญหาต่างๆ มากขึ้น เราทุกคนล้วนมีความทุกข์ด้วยกันทั้งนั้น เพียงแต่มากน้อยแตกต่างกันไป คำว่า "มาก" หรือ "น้อย" แตกต่างกันนั้นก็ไม่ได้อยู่ที่เหตุการณ์ว่ารุนแรงมากน้อยต่างกันเพียงไร หากแต่อยู่ที่ใจของคนคนนั้นว่าสามารถทำใจยอมรับความทุกข์ได้มากน้อยแค่ไหน
ถ้าเพื่อนๆ สนใจลองหามาอ่านดู เป็นกำลังใจให้ทุกๆคนค่ะ

โดย: เจ IP: 58.137.124.125 วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:10:29:45 น.
  
เข้ามาขอคำปรึกษาค่ะ

ตอนนี้ดิฉันอายุ 39 แต่งงานกันมา 11 ปี มีลูก 2 คน 7ปี กะ 6ปี สามีเป็นคนที่ดีในระดับหนึ่ง คือว่า เขาฐานะไม่ดี ตอนสมัยเรียนมหาลัยเราอยู่ด้วยกัน และเขาต้องอาศัยเงินของเราในการกินอยู่จนเรียนจบ จึงได้แต่งงานกัน ดิฉันเป็นคนที่มีอารมณ์หึ่งห่วงมาก และเอาแต่ใจเหมือนเด็กตลอดมาจนมาถึงปี 53 มีความรู้สึกว่าเขาเปลี่ยนไป จากเป็นคนที่เอาใจใส่เรา แคร์ความรู้สึกเรา ดูแลลูกน้อยลง และพูดจากันน้อยลง แต่ดิฉันก็ไม่คิดอะไรมาก คงคิดว่าเป็นเพราะเขาเหนื่อยกับงานจึงไม่ได้สนใจมากนัก (เพราะเชื่อใจในความดีของเขา)
จนเมื่อเดือน มกราคม 55 จับได้มีข้อความเขามาในโทรศัพท์และเราก็เปิดดู เขียนว่า "คืนนี้ฝนตก คิดถึงจังเลย ตอนนี้กำลังจะเขานอนแล้วจ่ะ" ดิฉันก็ปรี๊ดแตกทันที่ เรียกเขามาคุยด้วย ตอนนั้นทั้งร้องไห้ และโทรไปบอกพี่ชายของเราเองว่ามีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นกับตัวดิฉัน ร้องแบบว่าที่ไม่เคยร้องมาก่อนในชีวิต เสียงดังมากจนลูกตกใจตืน (ตอนเช้า) และถามเขาไปด้วยอารมณ์ที่เราเองก็ไม่รู้ว่าอะไร งง ชาชา และลูกก็ร้องให้ตามเราไปด้วย
เขาก็หน้าซีด นิ่งๆ และตอบว่าคุยก้บผู้หญิ่งคนอื่นจริง แต่ก็ไม่เคยเจอหน้ากันเลยเพียงแต่คุยกันตามสาย ตอนนั้นเขาบอกว่าคุยกันแค่ 3 เดือนเอง แต่เราดูอาการเขารู้ว่าเขาโกหก เราก็เอาแต่ร้องให้ และถามว่ามันเกิดขึ้นได้ยังไง เขาบอกว่าผู้หญิงโทรผิดเข้ามา เขานึกสนุกเลยถามและช่วนคุยไปเรื่อย ๆ จนกลายเป็นโทรทุกวัน
พอตอนเย็นเราก็เรียกเขามาถามอีกว่า 3 เดือนจริงเหรอ เราคาดคันจนเขาบอกว่า 6 เดือน เราก็โมโหมากและถามไปว่าตอนแรกทำไม่บอกว่า แค่ 3เดือน เขาบอกว่ากลัวเราจะเสียใจมาก ไหน ๆ ก็ทำผิดไปแล้วไม่จำเป็นว่า จะเป็นกี่เดือน เขาก็ทำผิดไปแล้ว ให้อภัยเขาน่ะ มันเป็นเพียงการพูดคุยกันทางโทรศัพท์ เท่านั้นไม่มีอะไรเกินเลยไม่มากกว่านั้นเพียงแต่พูดคุยว่า "ทำอะไรอยู่ กินข้าวยัง พังเที่ยงยัง คิดถึงจัง คิดถึงพี่ไหม "อะไรประมาณนี้เอง โอ้ !แม่เจ้า มันเจ็บปวดเหลือเกินที่จะทนแล้ว แล้วจะเชื่อดีไหมเนี่ยว่าไม่มีอะไรกัน ร้อง ร้อง ร้อง และร้อง ทั้งคืน และไม่ได้นอนเลย
พอวันรุ่ง เราก็บอกว่าเราไม่เชื่อว่า มันแค่ 6 เดือน เราจะไปที่ศูนย์ AIS เพื่อไปเช็คดูว่าจริงหรือเปล่า เขาก็ตกใจมาก เราเห็นอาการของเขาก็รู้แล้วว่าเขาก็โกหกเรา เราจึงถามจนได้ความจริง ว่า ตั้งแต่ พ.ย ปี 53 แล้วซึ่งนับแล้วก็เป็น 1 ปี กะ 3 เดือน และเราก็ร้อง ๆๆๆๆๆๆ ไม่กินไม่นอนเลย เอาแต่ถามว่าทำกับเราได้ยังไง เขาบอกเขาผิดไปแล้วให้อภัยเขาเถอะ เขาแค่หลงผิดที่ไปพูดคุยกับผู้หญิงอื่นที่ไม่ใช้ภรรยาแค่นั้นเองไม่มีอะไรเกินเลยไปมากกว่านี้ เพราะเขาก็โกหกผู้หญิงคนนั้น และไม่ได้เปิดเผยตัวตนว่าทำงานอะไรอยู่ที่ใหน ก็คุยกันแบบโกหกทั้งสองฝ่าย แค่นั้นเอง ทำไปเพราะนึกสนุก ขำๆ แต่เราก็ไม่เชื่อ เพราะเราเช็คดูการใช้โทรศัพท์ย้อนหลังจากเน็ต ว่าเขาโทรทุกวัน ทุกชั่วโมง ตั้งแต่ 6 โมงเช้า จนถึง 4 ทู่ม (ทุกๆชั้วโมง) ดูมันทำ นี้แค่ ขำๆ อ่ะนะ
ตลอดเวลาที่เกิดเรื่อง เราก็เอาแต่บอกว่าไม่ขออยู่ด้วยกันอีกแล้ว เลิกกันดีกว่า เราจะเป็นคนเอาลูกไปเลี้ยงเอง เขาเองก็เฝ้าแต่บอกว่าทำไม่ต้องถึงขั้นเลิกกัน ในเมื่อเขายอมรับผิดแล้ว ให้อภัยกับเขา และความผิดก็ไม่ถึงขั้นรุนแรง ยังไงก็ไม่ยอมเลิกกับเราเด็ดขาด เพราะรักเราและลูก มากๆ กับผู้หญิงคนนั้นก็ตัดขาดไปแล้วตั้งแต่วันที่เกิดเรื่อง ไม่เคยโทรหาอีกเลย เพราะรู้สึกสะอิดสะเอียดและรังเกียดในสิ่งที่ตัวเองทำมาก (ทำไม่พึงมารู้เอาตอนที่ กูจับได้ว่ะ)และเป็นความผิดครั้งแรกที่ทำให้เราต้องเสียใจและเสียน้ำตา และมันจะเป็นครั้งสุดท้ายที่จะเกิดขึ้นจะไม่มีวันทำอีกเลย จะให้เขาทำอะไรก็ได้เพื่อที่จะให้เรายอมให้อภัยเขา และกลับอยู่กันเป็นครอบครัวเหมือนเดิม จะกลับมาเป็นสามีที่ดีและเป็นพ่อที่ดีขอลูกๆ ตลอดไป
เราเชื่อในสิ่งที่เขาสารภาพ (เขาร้องไห้ด้วยนะ เราจึงใจอ่อน)แต่เราจะเชื่อใจเขาได้มากน้อยเพียงใดว่าเขาจะไม่ทำให้เราเจ็บอีก แล้วเราจะอยู่อย่างไรดี ความรู้สึกไม่เหมือนเดิมอีกแล้ว ถึวแม้ว่าเขาจะทำตัวดีขึ้นเหมือนอย่างที่เขาได้ให้สัญญาเอาไว้ก็ตาม
ขอความคิดเห็นและคำปรึกษาด้วยค่ะ
โดย: รับไม่ได้จริง ๆ IP: 180.183.16.76 วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:0:36:01 น.
  
คุณรับไม่ได้จริงๆคะ
ก่อนอื่นขอให้คุณตั้งสติก่อนนะคะ
อย่าโวยวาย นิ่งให้ได้ก่อน
ผู้ชายไม่ชอบผู้หญิงโวยวายนะคะ
ต่อจากนี้ไปใช้ความนิ่งสยบความเคลื่อนไหวนะคะ
ก่อนหน้านี้สามีกลับบ้านผิดเวลาไม๊คะ
ถ้าไม่ผิดเวลาแสดงว่าเค้าแค่คุยกันเฉยๆ
จากนี้ไปถ้าเค้าสำนึกได้เค้าอาจเลิกหรือคุยกันน้อยลง
แต่ถ้าสำนึกไม่ได้เค้าจะคุยกันต่อค่ะ
คุณอย่าไปดูโทรศัพท์ของเค้าอีกเลยนะคะ
ผู้ชายไม่ชอบให้มายุ่งเรื่องส่วนตัวเค้า
ถึงแม้คุณจะอยากรู้แทบตาย
ถ้าเค้าแค่คุยกันเราต้องทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นซะ
เอาใจเค้าให้มากขึ้น มีกิจกรรมพ่อแม่ลูกให้มากขึ้น
แล้วเลิกร้องไห้ได้แล้วค่ะ เข้มแข็งให้มากขึ้นค่ะ
เอาเวลาร้องไห้ไปดูแลลูกค่ะ
อย่าลืมนะคะขอให้คุณมีสติให้มากๆนะคะ
แล้วทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดีค่ะ
ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ
โดย: ธรรมะ IP: 58.9.230.140 วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:9:05:56 น.
  
ขอบคุณมากค่ะสำหรับกำลังใจ
รู้สึกอบอุ่นใจจังค่ะ ที่มีคนค่อยรับฟังปัญหาของเรา
ตอนนี้พยายามที่จะลืมให้ได้ค่ะ เพราะตลอดเวลาไม่เคยคิดที่จะตั้งรับกับปัญหานี้เลยจริง ๆ
แต่ตอไปนี้ จะใช้ชีวิตอย่างระมัดระวัง เข้มแข็งให้มาก ๆ (เป็นคนที่อ่อนแอมากกับเรื่องนี้)
เวลาร้องไห้ต่อหน้าลูก และบอกลูกว่าแม่จะเข้มแข็งและอดทนเพื่อลูกน่ะ เราจะผ่านเรื่องร้ายๆไปด้วยกัน และลูกก็ปล่อบใจเราว่าขอบคุณมากที่คุณแม่จะอยู่เพื่อเลี้ยงลูก ๆ ได้ฟังแค่นี้เราก็มีกำลังใจขึ้นมากเลยค่ะ (นี้แค่อายุ 6-7 ปี ยังรุ้จักปลอบใจแม่) มีความสุขจริง ๆ ค่ะ
โดย: รับไม่ได้จริง ๆ IP: 180.183.171.143 วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:20:34:43 น.
  
คูณรับไม่ได้จริงๆคะ
เรื่องแบบนี้ลืมไม่ได้เลยค่ะ
เพราะมันจะวนเวียนอยู่ในสมอเราอยู่เรื่อย
แต่เมื่อไรเราเผลอไปคิดเรื่องนี้
ให้ดึงจิตมาให้อยู่กับปัจจุบันนะคะ
ขอให้คุณอ่านหนังสือธรรมะเยอะๆค่ะ
ธรรมะจะช่วยเราให้ทุกข์น้อยลงได้ค่ะ
แม้ว่าปัญหายังอยู่กับเรา
แต่เราจะทุกข์น้อยลงไปเรื่อยๆ
ขอให้คุณอดทนให้มากๆ
นี่คือบททดสอบของชีวิตค่ะ
ชีิวตต่อจากนี้ไปยังมีอะไรอีกมากมายให้เราแก้ไขค่ะ
โดย: ธรรมะ IP: 58.9.152.48 วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:22:10:50 น.
  
ค่ะ ขอปรีกษาอีกค่ะ
ตั้งแต่เกิดเรื่องขึ้นมาก เขาก็ช่วนเราตักบาตรทุกวัน (แต่เราไม่ว่างที่จะทำ เพราะเช้าๆจะยุ่งอยู่กับลูก เตรียมตัวไป ร.ร ) เขาจะเป็นคนหาซื้ออาหารเช้ามาให้ลูก จึงสามารถที่จะตักบาตรได้ และวันก่อนเขาได้ช่วนเราไปป่ลอยปลา ด้วย ซึ่งปกติเขาเป็นคนไม่ค่อยจะเชื่อเรื่องเวรกรรมหรือว่าการทำบุญสักเท่าไร

เขาพยายามหากิจกรรมต่างๆ ในวันหยุดร่วมกันเป็นครอบครัว เช่นไปว่ายน้ำ หรือพูดคุยกับลูกเล่นกับลูก เป็นเวลานานกว่าปกติ ซึ่งเป็นเวลา 6-7 เดือนมาแล้วที่เขาละเลยไป

เมื่อเวลาที่เราพูดหรือถามเรื่องที่เกิดขึ้นทำไม เพราะอะไร ทำไปได้ยังไง เขาก็จะไม่พอใจ เราก็ถามว่าทำไม่ล่ะ ในเมื่อคุณทำแล้วมีความสุขคุณจะมาโกรธทำไม่ เขาบอกว่าละอายใจ รู้สึกแย่ ที่ตัวเองทำแบบนี้และทำไปได้อย่างไร จึงไม่อยากที่จะคิดถึงเรื่องนี้อีกเลย

และวันนี้ก็เลยถามเขาว่า ตอนนี้ทุก ๆ คนที่รู้เรื่องที่เขาทำขึ้นมานั้น รวมทั้งตัวเราด้วย ได้หมดความเชื่อถือความไว้เนื้อเชื่อใจความรัก ความฯลฯ แล้ว เขายังจะอยู่กับเราได้อีกเหรอ ทำไม่เขาไม่ไปจากครอบครัวนี้ซ่ะ

เขาตอบว่า ถ้าเขาไปก็แสดงว่าเขาไม่สำนึกในความผิด ไม่รักครอบครัว
เพราะฉะนั้นเขาจะอยู่เพื่อพิสูจน์ความจริงว่า เขายังรักเราและครอบครัว
ความผิดในครั้งนี้เกิดขึ้นด้วยความคิดชั่ววูบ ความคิดบ้า ๆ ของเขา
ให้เราอภัยให้เขาเถอะ

ค่ะ คุณคิดว่าสิ่งที่เขาทำมานี้คิดว่าเขาเป็นคนยังไงค่ะ ขอความคิดเห็นด้วยค่ะ

อ้อ ตอนนี้เขาเลิกสูบบุหรี่ได้ 17 วันแล้ว (ซื่งเราขอร้องให้เขาเลิกตั้งแต่มีลูก เขาก็ทำไม่ได้ซักกะที) และเราก็ขอให้เขาไปทำหมันเขาก็ยอมด้วยค่ะ



โดย: รับไม่ได้จริง ๆ IP: 180.183.171.123 วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:12:09:24 น.
  
สามีคุณเค้าสำนึกผิดแล้วนะคะ
ให้อภัยเค้าเถอะค่ะ
เพื่อครอบครัวพ่อแม่ลูกจะได้อยู่อย่างมีความสุขกันต่อไป
หยุดถามและเซ้าซี้เรื่องที่ผ่านมาเถอะค่ะ
ถามหลายครั้งเค้าจะรำคาญ
คราวนี้เค้าเตลิดไปแน่นอนเลยค่ะ
เพราะเค้าคิดว่าเค้าผิดและยอมรับผิดแล้ว
คุณยังไม่ให้อภัยอีกสู้ทำเสียเลยไม่ดีกว่าเหรอ
เชื่อดิฉันเถอะค่ะหยุดถามและหันมาทำกิจกรรมพ่อแม่ลูกให้แน่นแฟ้นดีกว่า
หายากมากนะคะผู้ชายซื้อของใส่บาตรให้
ออกไปใส่บาตรกับเค้าเถอะค่ะ
อาจจะบอกเค้าว่าเราใส่กันเสาร์อาทิตย์ได้ไม๊มันไม่ยุ่งเท่าวันลูกไปโรงเรียน
เรื่องบุหรี่ก็เหมือนกันเค้าก็พยายามที่จะเลิกแล้วนับเป็นความตั้งใจของผู้ชายคิดดีเชียวนะคะ
สถานการณ์ตอนนี้ดีแล้วคุณอย่าทำให้มันเลวร้ายลงไปอีกเลย
เชื่อดิฉันเถอะค่ะหยุดถามเรื่องราวที่ผ่านมา
และใช้ชีวิตในทุกๆวันต่อจากนี้ให้มีความสุขพ่อมแม่ลูกเถอะค่ะ
ถ้ามีเรื่องเลวร้ายเกิดขึ้นในอนาคตเราค่อยหาทางแก้ไขเป็นรื่องๆไปค่ะ
โดย: ธรรมะ IP: 58.9.152.48 วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:14:23:57 น.
  
ขอบคุณมาก ๆ ค่ะสำหรับคำแนะนำค่ะ
ถื่อได้ว่าเป็นแรงเสริมให้ดิฉันกลับมาต่อสู่เพื่อครอบครัวอีกครั้ง
ถึงแม้ผลจะออกมาเป็นแบบไหน เราต้องยอมรับให้ได้
แต่ทำไมยังมีความารู้สึกว่า เราเสียสักสีจังเลยที่กลับมาดีกัน
ทำไมคนทำผิดเขายังสามารถยิ้มได้สดชื่นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
แต่เรากลับยิ้มไม่ออกเลย เฮ้ย !!

สุดท้านนี้ ขอให้คุณธรรมะพบเจอแต่ความสุขสดในตลอดไปน่ะค่ะ

ขอบคุณจริง ๆ ค่ะ

โดย: รับไม่ได้จริง ๆ IP: 180.183.19.196 วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:8:14:18 น.
  
คำว่าให้อภัย
มันมีความหมายมากนะคะ
เราให้อภัยคนอื่นๆได้
แต่นี่กับคนที่เรารักนะคะ
ทำไมเราจะให้อภัยเค้าไม่ได้ล่ะคะ
ดิฉันเจอปัญหาแรงกว่าคุณมากมาย
ยังแก้ไขครอบครัวให้มาเหมือนเดิมไม่ได้
แต่ดิฉันแก้ที่ใจของดิฉันแล้วค่ะ
ความสุขมีอยู่รอบๆตัวเราเสมอนะคะ
โดย: ธรรมะ IP: 58.9.209.104 วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:9:37:45 น.
  
คุณรับไม่ได้จริงๆ

เชื่อและทำตามคำแนะนำของคุณธรรมะเถิดค่ะ เื่พื่อความสบายใจของคุณและความสงบสุขในครอบครัว คิดว่าสามีของคุณูพูดจริงเรื่องแค่คุยกันเท่านั้นและตอนนี้เลิกติดต่อกันแล้ว เขาสำนึกผิดและยอมทำตามที่คุณต้องการทุกอย่างแม้แต่การไปทำหมัน ซึ่งผู้ชายน้อยคนจะยอมทำนะคะ เพราะเขากลัวเสียสมรรถภาพทางเพศค่ะ (เรื่องนี้หมอยืนยันว่าไม่จริง) อีกอย่างก็อย่าไปเซ้าซี้เฝ้าซักเฝ้าถามเขาเรื่องผู้หญิงคนนั้นอีกเลย แม้คุณจะเจ็บแค้นและลืมไม่ลงก็คงต้องเก็บไว้ในใจ ในเมื่อเหตุมันเกิดขึ้นแล้ว คิดมากไปคุณก็จะยิ่งเจ็บปวดนะคะ ผู้ชายส่วนมากแม้จะทำผิดไปแล้วและรู้สำนึกแล้ว ก็ยังไม่ชอบให้ภรรยาูพูดไม่รู้จบนะคะ การตอกย้ำจะยิ่งทำให้สถานการณ์แย่ลง ดีไม่ดีเขาอาจจะนึกฮึดขึ้นมาและคิดว่าไม่ว่าจะทำอย่างไรคุณก็ไม่ยอมให้อภัย เขาก็อาจจะกลับไปหาผู้หญิงคนนั้นอีกก็ได้ โดยคิดว่าไหนๆก็ถูกตราหน้าว่าเลวแล้วก็เลวให้สุดๆไปเลยก็ได้นะคะ (จากประสบการณ์ของตัวเองค่ะ) อีกอย่างอย่าไปนึกเรื่องเสียหน้าหรือเสียศักดิ์ศรีอะไรเลยค่ะ ต้องพยายามกลืนเลือดเอาไว้ คิดเสียว่าในทางเดินชีวิตคู่ ถนนสายที่เดินไปด้วยกันไม่ได้ราบเรียบตลอดเส้นทาง บางช่วงอาจจะเป็นหลุมเป็นบ่อ หรือมีตะปูเรือใบรออยู่ ที่อาจจะทำให้ล้มลุกคลุกคลานหรือเจ็บเนื้อเจ็บตัวบ้าง ก็ต้องพยายามฝ่าฟันไปให้ได้ แม้บางครั้งคนที่เดินเคียงข้างมาด้วยกันอาจจะเดินหลงทางหรือเหยียบพลาดตกลงไปข้างทาง อีกฝ่ายหนึ่งก็ควรจะหยุดรอหรือช่วยพยุงเขาขึ้นมาแล้วรักษาบาดแผล และปลุกปลอบให้กำลังใจให้เดินจูงมือฟันฝ่าด่้วยกันต่อไปจนกว่าจะถึงเส้นชัย ขอให้ใจเย็นและโชคดีนะคะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:19:33:52 น.
  
ขอบคุณมากๆ ค่ะ คุณดอยสะเก็ด

จะพยายามให้ถึงที่สุดค่ะ
โดย: รับไม่ได้จริง ๆ IP: 180.183.16.24 วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:20:42:43 น.
  
ดิฉันหายไปนาน ไม่ได้แปลว่าสามีกับผญ.ของเขาเลิกกันนะคะ เขายังคงแอบเจอกันอยู่ ดิฉันเจ็บน้อยลงแต่ความกังวลยังมีเพราะกิเลสยังไม่หลุดไปจากใจ ดิฉันไม่พูดไม่ถามถึงผู้หญิงที่หาดใหญ ธ.TMB สาย 2อีกเลย แต่ก็รู้ตลอดว่าเขาแอบเจอกันตลอดเวลาเขาวิ่งรถไฟลงสายใต้ และจะโทรหากันตลอดเวลา ถือได้ว่าขาดโทรศัพท์ไม่ได้เลย แต่ดีที่ว่าเวลาอยู่ต่อหน้าดิฉันเขาจะไม่โทร ถ้า ผญ.โทรมาเขาก็จะไม่รับ 3 ปีแล้วค่ะ เกินเยียวยาต้องรอให้ผู้หญิงตาสว่างเองดีกว่า ตอนนี้ยังรักลุ่มหลงกันอยู่ สามีดิฉันยังดีกับดิฉันทุกเรื่อง เวลานอนก็จะกอดดิฉันไม่เคยห่างตลอดระยะเวลา 21 ปีผ่านมา เงินเดือนให้เก็บหมด ฉันพยายามทำใจว่าเขาออกนอกบ้านไปแล้วเขาก็แค่ไปทำงาน ภาวนาว่าขอให้สิ่งที่ผู้หญิงของเขาพยายามปิดบังคนรอบข้างเปิดเผยสักวันเพื่อหลายๆคนจะได้มาเตือนสติเธอบ้าง สวดมนต์แผ่เมตาให้พวกเขาตลอดจะได้หมดเวรหมดกรมกันในชาตินี้ อยากให้คุณดอยสะเก็ดให้คำแนะนำด้วยค่ะ ล่าสุดดิฉันได้รับใบแจ้งหนี้ค่าโทรฯของเขามีการสายสายทั้งสิ้น เจ็ดพันกว่านาทีทุกๆเดือนเลยค่ะ ดิฉันจะทำอย่างไรต่อไปดีคะ หรือจะต้องวางเฉยต่อไปจนกว่าเขาจะเลิกกัน
โดย: น้ำหนาว IP: 115.87.106.159 วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:19:24:44 น.
  
ดีแล้วละค่ะที่เจ็บน้อยลง เวลาจะช่วยรักษาใจเราค่ะ จากเจ็บปวดมากเป็นเจ็บน้อยลง แล้ววันหนึ่งมันจะค่อยๆจางหายไป แล้วเราก็จะรู้เองว่าจะทำอย่างไรต่อไป จะอยู่กับเขาต่อไปเรื่อยๆ หรือขอแยกทางไปเื่พื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่ ขอเอาใจช่วยนะคะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 2 มีนาคม 2555 เวลา:12:34:06 น.
  
สามีนอกใจค่ะ แต่งานมา 4 ปี จับได้ว่าสามีไปมีอะไรกับลูกน้องตัวเอง ฉันทำใจไม่ได้จึงแยกกันอยู่กับสามี ขณะแยกกันอยู่กับสามีไม่สนใจฉันเลย ไม่เคยโทรหา ฉันเลยตัดสินใจไปคุบกับสามี ฉันขอเลิกกับเค้า เค้าไม่ยอมเลิกเค้าบอกว่าเค้าจะพยายามปรับตัวแต่ไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์ แต่พอกลับมาแล้วแต่สามีไม่สนใจเราเหมือนเดิมไม่โทรหา ไม่สนใจจะทำไงดี
โดย: น๊อต IP: 1.46.69.145 วันที่: 22 มีนาคม 2555 เวลา:2:07:14 น.
  
เป็นอีกคนนึงค่ะ ที่สามีนอกใจแต่งงานมา 13 ปี สามีอายุ40 ดิฉันอายุ 36 ลูก 2 คน 8 ขวบ กับ 6 ขวบ สามีเป็นคนดีมากค่ะ ดูแลใส่ใจครอบครัวด้วยดีมาโดยตลอด เป็นคนเงียบๆ ขรึมๆ ไม่ค่อยพูด รักและไว้ใจสามมีมากค่ะ จนต้นเดือนก.พ55 จับได้ว่าคุยกับผู้หญิงคนนึงทางโทรศัพท์ บอกรักกัน คิดถึงกันทางโทรศัพท์ แต่ระหว่างที่เรายังไม่รู้สามีก็ทำตัวปกติทุกอย่าง ดูแลครอบครัวเป็นปกติ แต่พอเรารู้เรื่อง ยอมรับว่าอารมณ์รุนแรงมีข่วนและตบหน้าสามีไป แต่ไม่เคยดุด่าด้วยถ้อยคำไม่สุภาพเลย เค้าบอกว่าหมดรักเราแ้ล้ว ไม่ไ้ด้รู้สึกรักเราเหมือนภรรยาอีกแล้ว ...อึ้ง ช๊อค ตัวชา ยืนไม่อยู่ค่ะเหมือนจะหายใจไม่ออก มันเป็นไปได้ยังไง ในเมื่อก่อนเกิดเรื่องเรากับสามียังมีความสุข ไปเที่ยวตอนสิ้นปีกันอยู่เลย จะมีทะเลาะกันบ้างก็เรื่องเ็ล็กๆ น้อยๆ หายโกรธกันยังหวานและดูแลกันอยู่เลย ส่วนผู้หญิงคนนั้นสามีบอกคุยด้วยแล้วสบายใจ รู้สึกดีด้วย แต่กับเราเค้าหมดรักเรา...ตอนนี้สามีขอหย่าและจะย้ายออกไปอยู่ข้างนอก ไม่รู้จะทำยังดีแล้วค่ะ ลองเปิดใจคุยกับสามี เค้าบอกว่าความรู้สึกที่เค้ามีให้เราไม่เหมือนเดิมแล้ว อย่าพยายามเลย เราจะเป็นทุกข์เปล่าๆ นี่่คือสิ่งที่เค้าบอก เราบอกว่าจะคิดตัดสินใจอะไรคิดถึงลูกบ้างลูกต้องการพ่อ เค้าบอกถ้าเค้าคิดถึงจะมาหาลูกเอง... เราขอโอกาสกับเค้าและบอกเค้าเรามาเริ่มนับหนึ่งใหม่และเดินไปด้วยกันอีกครั้งได้ไหม เค้าบอกสำหรับเราโอกาสนั้นไม่มีแล้ว...กับผู้หญิงคนนั้นพอเค้ารู้ว่าผู้ชายมีครองครัวแล้วก็ยอมถอยค่ะ ไม่ติดต่อและไม่ยุ่งเกี่ยวอีกเลย ถ้าสามีเราส่งข้อความหรือโทรหา ผู้หญิงคนนั้นก็จะส่งข้อความต่อมาให้ดิฉันทราบ และผู้หญิงคนนั้นก็จะไม่ส่งข้อความตอบ ตอนนี้สามีมีอาการเหมือนผู้ชายที่อกหักค่ะ ฟังเพลงประเภทอกหัก พร่ำเพ้อ ดิฉันคิดว่าในใจเค้ายังคิดถึงผู้หญิงคนนั้นอยู่ ก็เลยไม่เปิดโอกาสให้ดิฉันกับลูกหรือเปล่าค่ะ ไม่รู้เข้าข้างตัวเองหรือเปล่าค่ะ ปัจจุบันนอนแยกห้องนอนกับสามีมาเดือนกว่าแล้วค่ะ เ้ค้าเหมือนไม่อยากเห็นหน้าเรา หน้าบึ้ง เราุคุยด้วยเค้าก็ไม่อยากคุยกับเรา ไม่น่าเชื่อว่าผู้ชายที่เราเคยรู้จัก จะเปลี่ยนไปได้ถึงขนาดนี้ บนโลกออนไลของเค้า จะลบรูปที่มีเราทิ้งหมด บล๊อกทุกอย่างที่เกี่ยวกับเรา เมื่อวันที่ 19มี.ค55 ที่ผ่านมาเค้าขอหย่าเป็นครั้งที่ 2 ค่ะ จะทำยังไงดีค่ะ เป็นทุกข์มากมายเหลือเกิน เข้ามาอ่านหลายวันแล้วค่ะ เห็นหลายๆ ท่านก็ทุกข์ใจเหมือนกันหมด ทุกวันนี้ดิฉันก็ยังติดต่อกับผู้หญิงคนนั้นอยู่ค่ะ ผู้หญิงคนนั้นบอกว่าตอนที่คุยกับสามีเรา ก็บอกว่ามีคนมาจีบไม่ได้คุยกับสามีเราคนเดียว และเคยบอกสามีเราด้วยว่าคิดแค่พี่ชายคนนึง (ไม่รู้จะเชื่อดีหรือเปล่า) ผู้หญิงคนนั้นก็บอกเรานะค่ะ ว่าให้สู้ๆ และพยายามอีกครั้ง เค้าขอโทษในทุกเรื่องที่ผ่านมา ที่ทำให้เราไม่สบายใจ พอผู้หญิงคนนี้พูดแบบนี้ มันทำให้เราคิดว่าสามีเราคิดกับผู้หญิงคนนี้มากเกินและคิดไปเองคนเดียวหรือเปล่า สามีรู้จักกับผู้หญิงคนนี้ปีกว่าๆ ค่ะแต่ไม่เคยมีอะไรกัน แค่เคยเจอและกินข้าวกันเท่านั้น (ไม่รู้เชื่อได้มากแค่ไหน) แต่ผู้หญิงคนนั้นพื้นฐานครอบครัวดีค่ะ มีงานที่ดี การศึกษาดี ทุกวันนี้ดิฉันพยายมทำหน้าที่ทุกอย่างให้เหมือนเดิม และยิ้มรับกับปัญหาอยู่ แต่ไม่รู้จะรับได้มากแค่ไหน ขอทุกท่านแนะนำด้วยค่ะ

ถ้ามีโอกาสน่าจะมีโอกาสได้พบปะพูดคุยตามประสาคนหัวอกเดียวกันนะค่ะ เพราะทราบดีว่าแต่ละท่านไม่มีที่ระบาย ทุกอย่างเก็บไว้คนเดียว คิดคนเดียว
โดย: เจ็บมาก IP: 14.207.245.20 วันที่: 22 มีนาคม 2555 เวลา:13:51:27 น.
  
สวัสดีค่ะ คุณเจ็บมาก
ปัญหาของคุณคล้าย ๆกับดิฉันเลยน่ะค่ะ อดทนไว้นะค่ะ
สามีคุณอาจอยู่ในอารมณ์ ที่หลุ่มหลง อยู่นะค่ะ
อดทนรออีกนิดหนึ่งนะค่ะ

โดย: รับไม่ได้จริง ๆ IP: 180.183.25.114 วันที่: 10 เมษายน 2555 เวลา:14:53:52 น.
  
เราเรื่องพึ่งเกิดขึ้นเมื่อวานนี้เองเล่าแบบย่อๆว่าสามีคบกับผู้หญิงคนนี้มาพร้อมกับดิฉันตั้งแต่ยังไม่ได้แต่งงานกับเรา..พอเค้าเลือกดิฉันเป็นแม่ของลูกแต่ก็ยังไม่เลิกกับผญ.คนนี้ตลอด7ปีที่อยู่กับเราและกับผู้หญิงคนนั้นเราไม่รู้เรื่องเลย(แต่สามีก็บอกกับหล่อนว่ามีลูกกับเมียแล้วน่ะ)จนความแตกเมื่อสามีจะเลิกกับหล่อนเพราะสามีไม่ติดต่อกับหล่อนเป็นระยะเวลา2เดือนตัวสามีคิดว่าจะปล่อยให้มันเป็นแบบนี้ไม่ได้เลยตัดสินใจเลิกยุ่งหล่อนไม่ยอมเลิกแต่โทรมารายงานกับเราแต่เราใจเย็นไม่ได้ด่าว่าอะไรกับหล่อนแต่สามีก็บอกว่าเลือกครอบครัวเราถามผญ.ว่าสามีเราส่งเสียเลี้ยงดูอะไรหรือเปล่าหล่อนบอกว่าไม่เคยเลยและก็ไม่ได้ต้องการต้องการแค่ตัวเพราะรัก...สามีขอโทษและเค้าก็รู้สึกแย่บอกว่าจะไม่ทำหรือไม่มีแบบนี้อีกเรารับไม่ได้แต่ก็ยังให้อภัยแต่ความรู้สึกมันแย่มาก...ไม่รู้จะทำอย่างไรดีอีกอย่างกลัวว่าผญ.คนนั้นโทรมาอ้อนก็กลัวใจเค้ากลับไปอีก..เฮ้อเหนื่ีอย
โดย: เมียแต่ง IP: 49.48.219.59 วันที่: 3 พฤษภาคม 2555 เวลา:15:15:13 น.
  
คุณเมียแต่งคะ

ดีแล้วละค่ะที่กลับมาเข้าใจกันได้ อย่าไปคิดเรื่องเก่าๆเลยนะคะ ไม่มีประโยชน์ ยิ่งคิดก็จะยิ่งทั้งเสียใจ ทั้งแค้น สิ่งที่เคยเกิดขึ้นก็ปล่อยให้เป็นอดีตไปเสีย คิดถึงเฉพาะวันนี้และวันพรุ่งนี้เท่านั้น ให้อภัยสามีเสึย คิดว่าเขาแค่เดินหลงทางไปชั่วคราวเท่านั้น พอคิดได้เขาก็กลับมาหาคุณ นับว่าโชคดีแล้วละค่ะ มีผู้ชายมากมายที่ไปแล้วไปเลย ไม่หันหลังกลับมานะคะ ขอให้โชคดีตลอดไปค่ะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 10 พฤษภาคม 2555 เวลา:20:33:50 น.
  
ขอสมัครเป็นสมาชิกด้วยคนนะคะ
โดย: โดนเหมือนกัน IP: 172.168.1.141, 58.11.237.167 วันที่: 4 มิถุนายน 2555 เวลา:18:26:59 น.
  
ดิฉันก็เป็นคนนึงคะที่สามีเคยนอกใจแต่ตอนนี้มาขอคืนดีขอกลับมาอยู่ด้วยโดยที่รับปากว่าจะไม่ไปทำตัวอย่างเดิมอีก ดิฉันอยู่กินกับสามีมา 16 ปีค่ะ ดิฉันก็ไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี ใจยังระแวงกลัวจะเป็นเหมือนเดิมอีก ตอนที่เค้าไปติดเมียน้อยก็ประมาณ เดือนเมษาปีที่แล้วค่ะ ดิฉันจับได้ตอนเดือนกันยา โดยที่สามีมายอมรับว่าได้ผู้หญิงคนนั้นเป็นเมียแล้ว ต้องไปรับผิดชอบเค้า เพราะเมียน้อยเป็นคนดี ไม่ใช่ผู้หญิงหากิน และนี่ก็คือเหตุผลที่สามีบอกกับดิฉันค่ะว่าทำไมต้องรับผิดชอบ ดิฉันเสียใจมาก ทั้งที่เคยบอกสามีไว้ว่่าอย่าไปยุ่งกับผู้หญิงคนนั้นจนถึงขั้นลึกซึ้ง ทั้งที่ดิฉันเคยขอเคยห้ามแต่ยังห้ามไม่ได้เลยค่ะเมียน้อยมีการศึกษาจบปริญญาตรีด้วยนะคะทำงานที่บริษัทเอกชนแห่งหนึ่ง เมียน้อยรู้ด้วยนะะคะว่าสามีมีครอบครัวแล้ว แต่ก็ยังให้สามีไปพาผู้ใหญ่(ซึ่งผู้ใหญ่คนนั้นก็คือพ่อของสามีดิฉันเอง) มาสู่ขอทำพิธีแต่งงาน ดูซิคะ ความหน้าด้านของคน ซึ่งพ่อสามีของดิฉันก็ไปสู่ขอให้ด้วย ทั้งๆที่รู้ว่าดิฉันยังอยู่กินกับสามี เจ็บใจไหมคะ เป็นผู้ใหญ่แท้ๆแทนที่จะสั่งสอนลูกหลานกลับส่งเสริม ดิฉันเจ็บใจมาก แต่พอสามีมายอมรับว่ามีอะไรกันแล้ว ดิฉันก็ยอมให้เค้าทั้ง 2 คนไปอยู่ด้วยกันเลยนะคะ ให้ไปอยู่ด้วยกันตั้งแต่วันที่ 15/10/53 ค่ะ เพราะดิฉันคิดว่าในเมื่อสามีไม่รักดิฉันแล้วก็อย่ามาอยู่ด้วยกันเลย ดิฉันมีลูกชาย 1 คนกับสามีค่ะ อีกสาเหตุนึงที่ดิฉันให้ไปอยู่ด้วยกันเพราะสามีโกหกมากๆๆๆ โกหกทุกเรื่องเชื่ออะไรไม่ได้เลยซักเรื่องเดียว เวลาจะไปหากันก็ต้องมาโกหกดิฉันว่าไปทำงาน ซึ่งมันไม่ใช่ พอจับได้ ดิฉันเสียความรู้สึกมากๆๆ เลยให้ไปอยู่ด้วยกันซะเลยจะได้เลิกโกหกดิฉัน จะมีก็แต่วันเสาร์ีที่สามีจะเข้ามาหาลูก มา 2-3 ชม.แล้วก็ต้องรีบกลับค่ะ เพราะกลัวเมียน้อยโกธร ต้องมาหลังเลิกงานด้วยนะคะเพราะสามีดิฉันทำงานวันเสาร์ด้วยค่ะ เลิกงานก็ 5-6 โมงเย็นแล้ว เมียน้อยให้กลับไม่เกิน 2 ทุ่มค่ะ บังคับไว้ ถ้าเกินก็จะงอนไม่พูดด้วย สามีเลยต้องรีบทำเวลาค่ะ บางทีเล่นกับลูกกำลังเพลิน พอหันไปมองนาฬิกาเห็นจะ 2 ทุ่มแล้ว รีบทิ้งลูกเลย ดูซิคะ ดิฉันเป็นแม่เห็นแล้วทั้งโกธรทั้งน้อยใจที่สามีสามารถทำไ้ด้ถึงขนาดนี้ แต่ก็ไม่เคยว่าสามีนะคะ ได้แต่อดทน เฉยไว้ ทั้งๆที่อกแทบจะระบิดด้วยความรู้สึกทั้งโกธรและน้อยใจ แต่พูดอะไรไม่ได้ ต้องเงียบ ทั้ง 2 คนนั่นคือสามีกับเมียน้อย ไปอยู่ด้วยกันตั้งแต่วันที่ 15/10/53 พอประมาณ 12/2/54 สามีก็ขอกลับมาคืนดีคะ ทุกวันนี้ก็กลับอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม แต่ดิฉันกลับไม่มีความสุขเลยค่ะ กลัวว่าจะเป็นคนโง่ในสายตาสามีอีก ซึ่งสามีเคยทำไว้กับดิฉันมากมาย นึกถึงทีไร ทรมานใจทุกที ภาพความเลวร้ายที่สามีเคยทำ ดิฉันยังจำได้เสมอ ไม่เคยลืม แต่ดิฉันต้องอดทนเพราะลูกของดิฉันเค้าดีใจที่พ่อเค้ากลับมา ดิฉันก็เลยต้องเอาความรู้สึกของตัวเองเก็บเอาไว้ค่ะ เพราะดิฉันรักลูกค่ะ
แต่ตั้งแต่กลับมาอยู่ด้วยกัน ความรู้สึกที่เคยเป็นสามี-ภรรยา กลับน้อยลงมากทั้งดิฉันและสามี ดิฉันไม่สามารถที่จะรักหรือไว้ใจได้เหมือนแต่ก่อน ไม่รักสามีมากมายเหมือนแต่ก่อน ไม่มีความรู้สึกดีๆให้มากเหมือนแต่ก่อน พอพูดอะไรออกมาดิฉันจะคิดว่าสามีพูดจริงไหมนะ โกหกไหมนะ บางครั้งไม่อยากเชื่อคำพูดของสามีเลยค่ะ แต่ก็ไม่ได้แย้งอะไรนะคะ ฟังสามีพูด ดิฉันก็ได้พยักหน้ารับรู้ โดยที่ใจคิดตลอดเวลาเลยค่ะว่าโกหกอีกหรือเปล่า ดิฉันคิดว่าเวลาเท่านั้นค่ะที่จะเป็นเครื่องพิสูจน์ในตัวของสามีว่าเป็นอย่างไร ใช่ไหมคะ ทุกวันนี้อยู่ด้วยกันก็จริง แต่ดิฉันก็จะพยายามไม่ใส่ใจตัวสามีมากมาย ไม่ถาม ไม่จิก สบายใจดีค่ะ ถ้าสามีอยากพูดอยากบอกอะไรก็บอกมาแต่ดิฉันไม่เชื่อสามีเท่าไหร่หรอกค่ะ เข็ดแล้ว แต่ก่อนเชื่อทุกคำพูด แต่เดี๋ยวนี้ไม่กล้าแล้วค่ะ เพราะเชื่อสามีมากมายสามีเลยทำซะเจ็บแสบเลยค่ะ สามีโกหกเก่งมาก โกหกเหมือนด้วยค่ะ เข็ดเลยค่ะ
โดย: โดนเหมือนกัน IP: 172.168.1.141, 58.11.237.167 วันที่: 4 มิถุนายน 2555 เวลา:19:23:14 น.
  
อ่านปัญหาของเหล่าภรรยาที่สามีนอกใจแล้ว น่าเห็นใจมากๆ ค่ะ ดิฉันเคยผ่านมาก่อน เข้าใจดีที่สุดค่ะว่าความรู้สึกเป็นอย่างไร ผู้ชายทำไมชอบทำตัวแบบนี้คะ ทั้งๆที่แต่ก่อนรักเราจนถึงขั้นอยู่กินกัน แต่เพราะความเห็นแก่ตัว เบื่อง่าย มักมาก ของพวกผู้ชายทำให้พวกบรรดาสามีของพวกเราเปลี่ยนไป รวมกับความหน้าด้านของผู้หญิงอีกคน ทำให้ครอบครัวพวกเราแตก ทำให้เราบรรดาเมียหลวงมีแต่ความทุกข์ ทรมาน ตอนที่ดิฉันโดน ก็สติแตกเหมือนกันค่ะ แทบจะระเบิด คิดมากอยู่พักนึง พอนานไปเวลาจะช่วยรักษาใจเราเองค่ะ อดทนไว้นะคะ บรรดาเมียหลวงทุกคน ผู้หญิงสมัยนี้หน้าด้านอยากได้ผัวชาวบ้านก็เยอะ พวกเราเมียหลวงบางทีก็สู้พวกนี้ไม่ไหวหรอกค่ะ หน้าเราไม่หนาเท่าผู้หญิงพวกนี้ พวกเราเมียหลวงยังมีความละอาย หน้าไม่หนาเท่าพวกเมียน้อย ผู้หญิงบางคนก็ดีค่ะ บางทีสามีเราไปโกหกว่ายังโสด พวกเมียน้อยบางคนก็ยอมเลิกเพื่อจะคืนความสุขให้ครอบครัวเรา แต่บางคนซิคะ รู้ก็รู้ ด่าก็แล้ว ก็ยังไม่ยอมเลิก บางทีเราซึ่งเป็นเมียหลวง ยอมแพ้เลยค่ะกับผู้หญิงประเภทนี้ ดิฉันก็ไม่ได้ว่าเมียน้อยว่าไม่ดีทุกคนหรอกนะคะ บางคนก็มีสำนึกที่ดี ยอมถอยไป แต่บางคนหน้าด้านสุดๆ ไม่รู้จะทำไง อย่างในกรณีของดิฉันตอนแรกสามีตัวดีไปโกหกว่าโสด เลิกกับเมียแล้ว มีลูก 1 คน ผู้หญิงคนก็เชื่อ ยอมตกเป็นของสามี พอตอนหลังรู้ว่าดิฉันยังเป็นเมียเป็นตัวเป็นตนอยู่ ก็ยังไม่ยอมถอย ได้แต่โทรมาขอโทษพูดให้ดิฉันสงสาร แต่ก็ไม่ยอมเลิกแถมยังให้สามีดิฉันพาพ่อสามีไปสู่ขออีก ซึ่งพ่อสามีก็ส่งเสริมซะด้วย ไปขอให้เสร็จสรรพ เป็นไงพ่อสามีดิฉันเจ๋งไหมคะ ผู้ใหญ่นะคะเนี่ย ดิฉันหมดศรัทธาเลยกับพ่อสามีคนนี้ แทนที่จะสืบหาความจริงว่าดิฉันยังอยู่ไหม แต่ก็เปล่าเลย เข้าข้างสามีตัวดีของดิฉันไปสู่ขอเมียน้อยให้เรียบร้อย เฮ้อ... บรรดาเมียหลวงทั้งหลาย อย่าท้อแท้นะคะ สู้ต่อไปค่ะ สักวันพวกเราก็เข้มแข็งขึ้นค่ะ เจ็บน้อยลง คิดถึงลูกนะคะ ลูกเป็นสิ่งที่มีค่าที่สุดสำหรับเรานะคะ รักลูกให้มากๆ นะ เพราะลูกคือของเราค่ะ ส่วนสามีเค้าไม่ใช่ของเราตั้งแต่เค้าคิดนอกใจเราแล้วหล่ะค่ะ ลูกต่างหากหล่ะคะ คือของเรา รักลูกให้มากๆ เพราะเค้ายังเล็ก เค้าบริสุทธิ์ เข้มแข็งไว้นะคะ แล้วเราก็จะผ่านมันไปได้ พยายามอย่าไปนึกถึงความดีของสามีมาก เพราะตอนที่เค้าก้บเราก็คือตอนที่เค้ายังรักเรา แต่ปัจจุบันไม่ใช่แล้ว อย่าไปนึกถึงให้เราเจ็บปวดเลยค่ะ อดึตอย่าไปนึกถึง ขอให้นึกถึงปัจจุบันและอนาคตให้มากๆ ค่ะ พยายามเก็บเงินให้มากที่สุดค่ะ เก็บเป็นของเรานะคะ เงินสามีขอได้ให้ขอเลยค่ะ ขอมาแล้วเราจะใช้หรือเก็บก็อีกเรื่อง แต่ปัจจุบันกับปัญหาของดิฉันสามีก็กลับมาอยู่กับดิฉันแล้วค่ะ แต่ถามว่าดิฉันมีความสุขเหมือนเดิมไหม ขอตอบว่าไม่มีค่ะ สามีทำดิฉันจนไม่เหลือความรักให้อีกเลย แต่ก็อยู่ด้วยกันนะคะ แต่จะคล้ายๆเพื่อนอยู่กับเพื่อนอ่ะค่ะ เหมือนจะเหลือไว้แค่หน้าที่พ่อและแม่ของลูกเท่านั้น หน้าที่สามีภรรยาที่เคยมีต่อกัน ไม่เหลือเลยค่ะหรือถ้ามีก็น้อยมาก ทุกวันนี้ถึงจะกลับมาอยู่ด้วยกันแล้ว ดิฉันก็ไม่ไปเซ้าซี้ หรือไปยุ่งกับเรื่องส่วนตัวสามีเลยนะคะ เหมือนประมาณว่าสามีเป็นเพื่อนหน่ะค่ะ ดิฉันไม่เคยโทรตามว่าอยู่ไหน ทำอะไร เลิกงานหรือยัง ซึ่งแต่ก่อนดิฉันเคยโทรตามค่ะ แต่พอสามีไปอยู่กลับเมียน้อยมันก็ทำให้ดิฉันชินค่ะก็เลยเลิกโทรตั้งแต่นั้นมา สามีไปอยู่กับเมียน้อยได้ 3 เดือนก็โทรกลับมาขอคืนดี มาขอโทษในสิ่งที่เค้าเคยทำ เค้าบอกว่าให้ยกโทษให้เค้าที่เค้าทำไปเพราะหลงไปชั่ววูบ ต่อไปเค้าจะไม่ทำแล้ว แต่ดิฉันกลับไม่ดีใจในสิ่งที่เค้าพูด เพราะไม่รู้ว่าเค้าจะทำได้หรือเปล่า ถ้าไปเชื่อเค้า เดี๋ยวเค้าทำอีก ดิฉันก็จะสติแตกอีก เลยคิดว่าฟังเอาไว้ก่อน ไม่ตั้งความหวังว่าสามีจะทำได้หรือไม่ ดูๆ ไปก็จะรู้เองค่ะ แต่กว่าดิฉันจะทำใจให้เป็นแบบนี้ได้ ก็พักนึงนะคะ รับรองค่ะ ถ้าเราก้าวผ่านมาแล้ว ประสบการณ์จะสอนเราเองค่ะว่าควรปล่อยใจไปแค่ไหน เข้มแข็งไว้นะคะ เป็นกำลังใจให้เมียหลวงทุกคนค่ะเพราะดิฉันก็เคยเป็นเมียหลวงเหมือนค่ะ เข้าใจดีค่ะ
โดย: แวะเข้ามา IP: 172.168.1.141, 124.121.212.132 วันที่: 5 มิถุนายน 2555 เวลา:10:35:26 น.
  
ดิฉันก็ทุกข์เหมือนทุกท่านเลย โดยเฉพาะของคุณแวะเข้ามา ทั้งสามีสารเลวและพ่อแม่ญาติพี่น้องตระกูลเขาเห็นดีเห็นงามไปด้วยกะการที่สามีสารเลวพาเมียน้อยหญิงชั่ว ไปแนะนำเผยตัวทุกๆคนเห็นเราเป็นคนโง่ ทั้งที่ไม่ว่าจะค่าเช่าบ้าน ค่ารถ ค่าใช้จ่ายทุกอย่างเราต้องรับผิดชอบเองทำงานเหนื่อยแทบตาย อยู่กันมามันไม่ให้เราถือเงินมันเลย แถมยังไปรบกวนยืมเงินพ่อแม่พี่น้องเรามาอีกจนเป็นหนี้ไม่รู้กี่แสนแล้ว ดีแต่สร้างปัญหาหนี้สินให้เราชดใช้ พวกท่านก็ให้ทุกครั้งเพราะสงสารลูกสาวกะหลานๆ เรามีลูก 2 คน ลูกชายพึ่งเสียชีวิตไปแล้วเหลือแต่ลูกสาว เพราะความเลวของไอ้ชายโฉดหญิงชั่ว ทำให้ครอบครัวเราจมอยู่แต่ความทุกข์ หมดสิ้นทุกอย่างทั้งบ้านทั้งรถทั้งลูก แต่มันกะเราก็ยังไม่ได้หย่าขาดตัดขาดจากกันเพราะลูกสาวขอร้องไว้ขอรอเรียนจบมหาลัยก่อน ไม่รู้ดิฉันจะไหวหรือเปล่านะ ทุกวันนี้อยู่กันตามหน้าที่เท่านั้น ไม่อยากพบเจอหน้าพูดคุยด้วยเลย ตอนนี้จะหย่าก็ติดที่หนี้สินของพ่อแม่ดิฉันที่มันหยิบยืมมาแต่ไม่เคยชดใช้ พอมันมีเงินทีก็ไม่ยอมโผล่หน้าไปให้ท่านเห็น ดิฉันสงสารพวกท่านมากๆๆ พ่อแม่พี่น้องมันสบายกันหมดทุกคนไม่มีใครช่วยไม่มีใครเดือดร้อนเลย แถมสามีสารเลวชอบสร้างภาพความดีเข้าตัว ความชั่วให้เมีย ส่วนอีเมียน้อยสุดชั่วก็สบายได้รับแต่ความสุขกายสบายใจแถมรับทรัพย์อย่างเดียว ทั้งที่มันก็มีตำแหน่งหน้าที่การงาน มีการศึกษา ดิฉันขอร้องยังไงพวกมันก็ไม่ยอมเลิกจากกัน ไม่รู้พ่อแม่มันถ้าจะไม่มีศีลธรรมถึงไม่อบรมสั่งสอนลูก เห็นดีเห็นงามกันทั้ง 2 ฝ่าย ขอประนามสาปแช่งมันทั้งคู่ถ้ามีรูปจะลงให้พวกท่านได้เห็นกัน ชายโฉดคนแม่แตง หญิงชั่วคนห้วยเกี๋ยง เชียงใหม่ ถ้าไม่รักห่วงความรู้สึกลูกสาวจะลงชื่อที่อยู่นามสกุลให้ละเอียดให้ทุกคนรู้กันไปเลยค่ะ ขอฝากตัวและขอขอบพระคุณที่ให้โอกาสได้ระบายทุกข์ออกมาบ้าง กลัวจะเป็นบ้าหรือต้องฆ่ากันตายให้หายแค้น ยังไงก็จะอดทนสู้ต่อไปจนมันถึงที่สุดก็แล้วกันค่ะ
โดย: ตายทั้งเป็น IP: 183.88.76.220 วันที่: 6 มิถุนายน 2555 เวลา:9:01:25 น.
  
ผู้หญิงเราเนี่ยนะ จะเลิกรักใครสักคนทำไมยากเย็น ทีผู้ชายบทจะเลิกรักเรา ก็เลิกรักได้ง่ายจริงๆ พอเจอคนใหม่กลับบอกเลิกรักเราซะงั้น ตั้งตัวไม่ทันเลย หมดรักเราตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ รู้อีกทีไม่รักเราซะแล้ว ตอนนั้นดิฉันก็เคยลงชื่อ-นามสกุล ที่อยู่ เบอร์มือถือ เบอร์บ้านของผญ.คนนั้นด้วยค่ะ ลงละเอียดเลย พอหล่อนมาอ่านเจอ สั่นใหญ่เลยค่ะ หาว่าดิฉันไปประจานหล่อน หล่อนอายค่ะ จะอายทำไม ทีแย่งสามีคนอื่นยังไม่อายเลย แค่ลงชื่อนามสกุลที่อยู่เบอร์บ้าน เบอร์มือถือ แค่เนี้ยอาย... นี่ดีนะที่ดิฉันไม่มีรูปเมียน้อยด้วย ถ้ามีละก็ ดังแน่ จะลงให้คนเห็นทั่วบ้านทั่วเมืองเลยว่าหน้าตาเป็นไง ทำความดีแย่งสามีใครไว้ เสียดายไม่มีรูปผญ.คนนั้น หล่อนไปเจอเข้าสั่นใหญ่เลย หาว่าดิฉันทำแรง ประจานแรง ดิฉันว่ามันยังน้อยไปด้วยซ้ำสำหรับผู้หญิงหน้าด้านแบบนี้ ถึงเหตุการณ์จะผ่านไปแล้ว แต่ดิฉันไม่เคยลืมเลยว่าผญ.คนนี้ได้สร้างบาดแผลอะไรไว้กับดิฉันและลูกบ้าง ถึงแม้ว่าตอนนี้สามีจะกลับมาอยู่ด้วยแล้วก็ตาม ดิฉันไม่เคยลืมว่าสามีกับผญ.คนนี้ทำอะไว้ให้ดิฉันบ้าง ทุกการกระทำที่สามีเคยทำ ทุกคำพูดที่สามีเคยพูด กับดิฉันในตอนนั้น แม้ว่าจะผ่านมาแล้วดิฉันยังจำได้ทุกอย่างทุกคำ คิดทีไร แค้นทุกที สามีกลับมาอยู่ด้วยแล้วทำตัวเหมือนไม่เคยทำอะไรไว้เลย ทำไม่รู้ไม่ชี้ ดิฉันก็อยากจะทำไม่รู้ไม่ชี้เหมือนกันแต่ทำไม่ได้ ทั้งการกระทำที่พ่อสามีไปสู่ขอผญคนนี้ เจ็บปวดจริงๆ เลวจริงๆ เสียแรงนับถือพ่อสามีคนนี้ เจอกันดิฉันยกมือไหว้ตลอด ต่อไปไม่ต้องมาเผาผีกันเลยเจอกันก็จะไม่ยกมือไหว้เลย ผม 2 สีแล้วยังไม่มีความคิดร่วมกับลูกชายตัวเองทำร้ายลูกสะใภ้และหลานตัวเอง แย่มาก (ดิฉันหมายถึงพ่อสามีดิฉันนะคะ)
โดย: สะใภ้อาภัพ IP: 172.168.1.141, 124.122.99.153 วันที่: 15 มิถุนายน 2555 เวลา:11:16:10 น.
  
สามีเราก็เคยให้พ่อสามีไปสู่ขอเมียน้อยให้เหมือนกัน พอตอนหลังเมียน้อยมาคุยกับเราว่าพ่อสามีเป็นคนไปสู่ขอให้แต่งงานกับสามีเรา เมียน้อยบอกว่าหล่อนเป็นเมียแต่ง แต่เรากับสามีไม่ได้แต่งกันแต่ผู้ใหญ่ก็รับรู้ทั้ง 2 ฝ่ายแต่ไม่ได้ทำพิธีแต่งผูกข้อข้อมือกัน ไม่เหมือนกรณีเมียน้อย พ่อสามีไปสู่ขอให้ หล่อนเลยกลายเป็นเมียแต่งแต่เป็นเมียน้อยค่ะ หล่อนโทรมาคุยให้เราฟัง เราน้อยใจพ่อสามีก็เลยว่าพ่อสามีออกไปว่าเป็นผู้ใหญ่ทำไมทำแบบนี้อายุก็จะ 60 แล้วทำไมทำร้ายกันแบบนี้ แย่มากเลย เรากับลูกเราซึ่งลูกเราก็เป็นหลานปู่นะ แต่ทำไมปู่ทำกับหลานตัวเองแบบนี้ หมดศรัทธาจริง เราพูดไปแบบนี้ พอเมียน้อยฟังเสร็จก็มาว่าเราหาว่าเราไม่รู้จักผู้หลักผู้ใหญ่ พ่อสามีเป็นพ่อ ต้องยกไว้ที่สูง ดูสิคะ เมียน้อยบอกเราแบบนี้ แล้วเราผิดไหมคะที่ไปว่าพ่อสามีแบบนั้น ถ้าพ่อสามีเป็นผู้ใหญ่พอ ทำไมถึงทำแบบนี้ เมียน้อยพูดได้เพราะไม่ได้โดนกระทำ อย่างเรา ถ้าหล่อนโดนบ้างหล่อนจะยังเป็นนางเอกได้ไหม อยากรู้จัง ทีกับเราทำมาสั่งมาสอน เก็บคำพูดไว้สั่งสอนดีกว่าไหมคราวหน้าจะไ้ด้ไม่ต้องไปแย่งสามีใคร ไม่ต้องไปก่อกรรมทำเข็ญกับครอบครัวใคร ตายไปจะได้ไม่ต้องตกนรก ปีนต้นงิ้ว หล่อนนึกว่าหล่อนเป็นเมียแต่ง แล้วเราไม่ได้แต่ง ก็เลยจะมาข่มเรา ดีตายหล่ะ แย่งผัวชาวบ้าน เกลียดจริงๆ
โดย: วรรณ IP: 172.168.1.141, 124.122.99.153 วันที่: 15 มิถุนายน 2555 เวลา:11:40:15 น.
  
ชีิวิตเราก็เหมือนกับทุกๆ คนที่กล่าวมา ตอนนี้ลูกเรา 5 ขวบแล้ว ตอนลูกอายุ 3 ขวบ เขาเริ่มเที่ยวกลางคืนกับคนที่ทำงานจนไปติดโคโยตี้ ส่งผลกระทบเด็กแค่ 3 ขวบ นั่งน้ำตาไหลตลอดทางที่ส่งเรียนอนุบาล ถามอะไรก็ไม่ตอบ เราเองก็เป็นแม่ที่ไม่ดี ผลกระทบเลยลงกับลูกหมด สามีไม่กลับบ้านเลยช่วง 3 เดือนแรก หลังๆ เดือนหนึ่งกลับ 2-3 วัน แต่มีโทรมาบ้าง ต่อมา อาทิตย์ละ 1 วัน ใหม่ๆ มีคนบอกว่าน้ำเชี่ยวอย่าเอาเรื่อไปขวาง ทุกอย่างที่เรากระทำให้เขา เขาบอกเราเป็นคนเลว ไม่เคยเอาอกเอาใจเขาไม่เคยใส่ใจเขา ทำหน้าที่เมียไม่สมบูรณ์ ทั้งที่งานบ้านงานเรีือนเราไม่เคยบกพร่อง แค่คุณเข้าบ้านแค่นั่งเท่านั้น น้ำท่าอาหารครบครัน เราก็ไม่รู้บกพร่องตรงไหน อาจเป็นเพราะเรางกมั่งก็เพื่อครอบครัวทั้งนั้น อีกทัี้้ง เรารู้ว่าคุณนอกใจเราเลยงกมากขึ้น เพือลูกของเรา เราผิดมากหรือ ทุกวันนี้ เมียน้อยเขาโทรหาเรา บอกว่าที่พี่เขาต้องกลับบ้านทุกวันนี้ก็เพื่อลูกเท่านั้น ส่วนเมียก็ต่างคนต่างอยู่กันนานแล้ว เราก็ทำใจไม่โต้ตอบอะไร เพียงแต่บอกฝ่ายชายว่า ถ้ารักชอบจะอยู่ด้วยกันก็เก็บเสื้อผ้าไปได้ เราไม่ว่าอะไร และไม่คิดจะขวางแล้ว เราอยู่กับลูกได้แล้ว ระยะแรกทำใจไม่ได้เลย นี่ก็ผ่านมา 2 ปีแล้ว เขาก็ยังไม่เลิกกัน ยังไปมาหาสู่กันอยู่ สามีอายุ 40 เด็กคนนั้นอายุไม่ถึง 25 เลย เรารู้ว่า มีการส่งเสียเลี้ยงดู กันมาเยอะมากและสามีก็รักเด็กคนนั้นมาก เราเลยต้องการเลิกกับเขา แต่เขากลับไม่เลิกกับเรา ทุกวันนี้เราทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดก็เท่านั้น แต่ในใจมันเจ็บปวดอย่างบอกไม่ถูกเลย ....
โดย: 2 ปีกับการทรมาร IP: 110.168.99.67 วันที่: 9 กรกฎาคม 2555 เวลา:17:48:07 น.
  
สามีไม่ยอมรับว่ามีผู้หญิง ทั้งๆ ที่จับได้มาหลายครั้งแล้ว เค้าคบกับผู้หญิงคนนั้นได้ 1 ปี แล้ว พักหลังกลับบ้าน ตี 4 ตี 5 ตลอด หลังเลิกงานก็บอกว่างานเยอะกลับเร็วไม่ได้ และจะหวงเวลาตอนเย็นมากไปไหนไม่ไ้ด้เลย เราขอให้กลับไว้เพื่อมาเล่นกับลูกบ้าง สามีก็ทำไม่ได้ รู้ว่าสามีไปอยู่ด้วยกันตอนมืด สามีถึงไม่ยอมกลับบ้านเร็ว เพราะจะไม่มีข้ออ้างที่จะออกไปได้ตอนเช้าถึงจะไ้ด้เจอหน้าลูกและเล่นกัน แต่ชวนไปไหนก็ไม่ไป บอกงานเยอะ หลาย ๆ อย่างที่เค้าทำ มันทำให้รู้สึกว่าเค้ารักผู้หญิงคนนั้นมาก ทะเลาะกันเราพูดถึง ผู้หญิงคนนั้น สามีจะตะคอก พูดไม่ดีใส่ เรารักเค้าถึงทนอยู่ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าใจเค้าไม่ได้อยู่ที่เรา ทำไมเค้าไม่ยอมรับว่ามีผู้หญิง ไม่เข้าใจ ทั้งที่มีหลักฐานหลายอย่าง จะเป็นเพราะเค้าต้องให้พ่อแม่ ผ่อนรถให้หรือเปล่าค่ะ อยากจะให้จบแต่รักเค้ามากจนตัดใจไม่ได้ซักที ควรทำยังไงดีค่ะ ทรมานใจมากค่ะ
โดย: เพราะรักหรือเปล่า IP: 101.108.229.173 วันที่: 31 ตุลาคม 2555 เวลา:11:52:59 น.
  
คุณเพราะรักหรือเปล่า
คูณ อยากให้สามียอมรับเหรอคะว่าเค้ามีผู้หญิงคนอื่น
ถ้าเค้าพูดออกมาจริงๆ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นต่อไปคืออะไรคะ
เราก็ร้องไห้ ตีอกชกลมเสียใจคร่ำครวญ
ผู้ชายถ้าไม่เห็นคาเตียงไม่มีทางยอมรับหรอกค่ะ
ตอนนี้คุณเอาหัวใจคืนมาเถอะค่ะ
ยอมรับว่าเค้าไม่รักเราแล้ว มันไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้วนะคะ
อยู่กับความจริง ณ ปัจจุบันเถอะค่ะ
แล้วเดินหน้าต่อไปว่าจะเราจะทำอย่าไรดี
ตั้งสตินะคะ อยู่กับลูกเลี้ยงให้ความรักความอบอุ่นและเวลา
ลูกอย่างเต็มที่เถอะค่ะ อย่าไปใส่ใจสามีเลยค่ะ
เค้าหลงกับผู้หญิงคนนั้นแล้ว
โดย: ธรรมะ IP: 58.11.44.81 วันที่: 2 พฤศจิกายน 2555 เวลา:9:11:39 น.
  
เราก็เป็นอีกคนหนึ่งที่กำลังเจ็บช้ำกับสามีมีกิ๊กทีเดียวสองคนเขาบอกว่าถ้าไม่มีจะทำให้อีกหน่อยนกเขาไม่ขันคิดว่าเป็นข้ออ้างมากกว่าเขาคิดว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องเล็กสำหรับผู้ชายแต่เราทำไจไม่ได้จะทำอ่างไรดีเจ็บเหรือเกิน
โดย: คุณเจ็บช้ำ IP: 124.122.15.229 วันที่: 20 ธันวาคม 2555 เวลา:18:57:23 น.
  
สามีนอกใจเหมือนกันค่ะ เป็นเด็กที่ทำงาน จับได้คาหนังคาเขาแต่เขายังไม่เลิกให้เหตุผลว่ากำลังเคลียร์ัปัญหาอยู่ เราก็เลยแยกออกไปอยู่บ้านพ่อแม่ ผานมา4เดือนแล้วยังไม่เห็นมีอะไรดีขึ้นเลย ตั้งใจว่าสิ้นปีนี้จะขอหย่าเราไม่ได้มีลูกด้วยกัน แต่ก็ไม่รู้ว่าตัวเองตัดสินใจถูกรึป่าว
โดย: ลังเล IP: 171.5.145.155 วันที่: 22 ธันวาคม 2555 เวลา:13:16:41 น.
  
เรื่องของเรา เราอายุ 34 สามี 36 เรื่องเกิดเมื่อ 1 ปีก่อนคะ แต่ปัจจุบันยังไม่จบนะคะ สามีไปรักผู้หญิงบริการคะ สาว สวย อายุ 18 ปี ตอนนั้นลูกสาวคนโต 2 ขวบ ลส คนเล็ก 4 เดือน เริ่มเมื่อมีนา เค้ากลับบ้านดึก หวงโทรสับ พกติดตัวตลอด เคยกระชากโทรสับกลับ ตั้งรหัสเข้า เราก้เริ่มระแคะระคาย แค่อยากเลิก และโพสในเฟสบุคว่าจะเป็นซิงเกิ้ลมัม เราอยู่ตปทคะ แต่ด้วยความที่เค้าดีมาก ทำให้เราไว้ใจมาตลอด แต่เคยคิดจะไปตามแต่ลูกยังเล็ก ดูคนเดียว เลยปล่อยเลยตามเลย เราอยากได้ลูกชายจึงวางแผนปั๊มนม และศึกษาข้อมูล ทำให้ลืมๆเรื่องนี้ไป แต่เค้าก้ดีขึ้นมานิดหน่อยคือกลับเร็วขึ้นมานิด พอเดือนพค เรากลับไทยไป 4 เดือนสามีแค่ 2 อาทิตย ก่อนขึ้นเครื่องยังโทรหาผู้หญิงเลยคะ แต่เราติดอยุ่ตรงเค้าเตอรเชคอิน พอกลับไปเราให้้เค้าไปนอนบ้านพ่อแม่เค้า แต่มีสองหลังอยุ่บริเวณเดียวกัน ก่อนกลับเราแอบเชคกระเป๋าเดินทาง แต่หากระเป๋าเป้ไม่เจอ เราให้เค้าโทรหาเราและลูกทุกวัน และเมื่อถึงให้โทรบอกเราว่าปลอดภัย แต่ที่ไหนได้ ตอนอยุ่ไทยที่ไปนอนบ้านพ่อจริงๆแล้วแอบคุยโทรสับ ส่งวอดแอบ ไลนคุยกัน ปล่อยให้เราเลี้ยงลูกคนเดียวอีกหลัง แถม ซื้อแหวนเพชรให้ผู้หญิง ตอนกลับถึงตปท คนแรกที่โทรคือผู้หญิงคะ กว่าจะโทรหาเราก้ค่ำแล้ว ที่รุ้เพราะเช็คบิลโทรสับ บัตรเครดิต คะ ไม่งั้นไม่มีหลักฐายก็ไม่ยอมรับ
โดย: ทรมาน IP: 220.244.36.151 วันที่: 12 มีนาคม 2556 เวลา:8:58:58 น.
  
เราไท่ถูกกับแม่สามีคะ เค้าแค่เอาข้าวมาให้อย่างเดียว เราเลี้ยงเองคนเดียว อาบน้ำลูก2 คนพร้อมกับตัวเอง และซักผ้า แต่งตัวลูกที่ละคนเสร้จก็อุ้มคนเล็กใส่เป้ไปตากผ้า ทั้งที่ทำทรีทเม้นมาหมอห้ามยกของหนัก จนสุดท้ายเดือนสิงหาเราแท้งคะ เราทำ ivf pgd คัดเลือกเพศ ใส่ไป 2.หลุดไป1 แม่สามียังไม่มาดูเลยคะพอวันรุ่งขึ้นพี่สาวเรามารับไปอยุ่บ้านพ่อแม่ตัวเอง แม่เราบอกว่ามานานมากแล้วเดียวสามีมีชู้เราก้เถียงว่าไม่มีทาง หลังจากนั้นเรากลับไปแพคของที่บ้านแม่สามี เค้าล็อคห้อง พาอสามีบอกเมียเค้าไม่ได้ทำ เราอยุ่มา 3 เดือนห้องไม่เคยล็อค เห้อจนเรากลับมากลางเดือน กันยา สามีเราอ้างว่าทำงานตจว ไปทุกสุดสัปดาหมาตลอดตั้งแต่คบคนนี้ เค้าบอกจะหยุดงานให้เรา 3 อาทิตยแตฝ่เอาเข้าจริงไม่เคยหยุดเลยคะเราต้องเลี้ยงลูกคนเดียว แล้วเลือดก้ยังไม่หยุดไหล
โดย: ทรมาน IP: 220.244.36.151 วันที่: 12 มีนาคม 2556 เวลา:9:45:14 น.
  
เราก้บอกว่าให้เรารีบกลับมาทำไม พอเดือนพย เราเจอรอยดูดที่คอเค้าคะ แต่เค้าค่ะ เหมือนจะเหลือไว้แค่หน้าที่พ่อและแม่ของลูกเท่านั้น หน้าที่สามีภรรยาที่เคยมีต่อกัน ไม่เหลือเลยค่ะหรือถ้ามีก็น้อยมาก ทุกวันนี้ถึงจะกลับมาอยู่ด้วยกันแล้ว ดิฉันก็ไม่ไปเซ้าซี้ หรือไปยุ่งกับเรื่องส่วนตัวสามีเลยนะคะ เหมือนประมาณว่าสามีเป็นเพื่อนหน่ะค่ะ ดิฉันไม่เคยโทรตามว่าอยู่ไหน ทำอะไร เลิกงานหรือยัง ซึ่งแต่ก่อนดิฉันเคยโทรตามค่ะ แต่พอสามีไปอยู่กลับเมียน้อยมันก็ทำให้ดิฉันชินค่ะก็เลยเลิกโทรตั้งแต่นั้นมา สามีไปอยู่กับเมียน้อยได้ 3 เค้าไม่รับบอกว่าเป้นรอยเกา พอเราถามมากๆก้นอนหันหลังให้ ไม่พูดไมาจาโมโหใส่ เค้าโกหกว่าไปเที่ยวญ แต่ไม่มีไรกันแค่ทำภายนอก หาว่าเค้าบ้ากามนักเหรอ ที่ผ่านมาตั้งแต่มีไรกับเรานับครั้งได้เลย เราไม่หยุดหาข้อมูลคะ โดยจากบัตรเครดิต บิลโทรสับ ทุกอย่างมีหลักฐาน เค้าถึงรับ แต่บอกว่าผญ เป็นวีซ่าท่องเที่ยวกลับไปแล้ว เลิกกันแล้ว เจอหลักฐานโอนเงินกลับไทยด้วยคะ เค้าเช่าเซอรวิสอพารทเม้นทติดกับตึกที่เราอยุ่ไปหาทุกวันก่อนเลิกงาน แล้วก้ไปต่อกันสุดสัปดาห เค้าแทบไม่เคยโทรหาเราเลยคะ แต่วันหาญ วันเป็น 10 รอบ ตอนญ กลับไทยโทรหาญทุกวันได้คะ แต่กับลูกกับเมีย นานๆทีคะ ถ้าเราโทรไปก้จะไม่รับรึรับก้บอกว่ายุ่งมากตลอดเวลาทุกครั้ง จนเราเลิกโทรไม่ยุ่ง ล่าสุดเค้าขอโอกาสเรา จะให้เค้ายอมทุกอย่าง เราให้เค้าไปตัดทิ้งซะไหนๆก้ไม่ได้ใช้งานไรกะเราตั้งแต่เราท้องคนที่สอง จะสองปีแล้วคะ เลยให้ไปทำหมัน แต่ทุกวันนี้ยังบ่ายเบี่ยงอยุ่เลยคะ แต่เรื่องไม่จบแค่นั้น เรารุ้สึกว่าคำตอบแปลกๆ เราก้ยังหาข้อมูลไม่จบสรุปว่ายังคบกันอยู่จริงๆคะ เรื่องมาแตกตอนปีใหม่ ผญโทรมาแม้กระทั้งกลางดึก เราให้สามีโทรกลับก้ไม่โทร แล้วถามว่าเราได้รับโทรสับรึเป่า แปลกมาก ทีนี้เราเลยรับโทรสับและเปิดสปีกเกอรแต่สามีปิดแย่งไปคุย กอดเราแต่หัวใจเต้นแรงมาก เราเลยถามเค้าว่าเราให้โอกาสอีกแค่ครั้งเดียวมีอะไรจะบอกเราอีกมัย เค้าได้แต่ทำหน้าเครียด เราโทรหาผญคืนถัดไป แต่เค้าไม่รับได้แต่บอกว่าถามสามีเราดูสิ แต่เราอำว่าเป็นเมียเก็บอีกคน ตอนแรกเค้าไม่เชืีอเพราะโทคุยกันแทบตลอดเวลา แต่ก้ยังไม่ไว้ใจนึกว่ามีตริงๆเลยโกรธสามีเรามาก แต่ความก้แตก สามียอมพาเราไปเจอผู้หญิง สุดท้ายรุ้หมดว่าซื้อกระเป๋าหลุยสให้ ซื้อแหวนเพชรให้ ออกค่าอพารทเม้นให้ พาไปดินเนอรสุดหรูกันบ่อยมาก กับเรายังไม่เคยไปเลย ปต่ทั้งหมดนี้สามีบอกว่าผญเป็นคนขอทุกอย่าง แต่เค้าก้เป็นคนผิดเอง เค้ารับผิดและไม่ติดต่อผู้หญิง เค้าขอเวลาพิสูจนตัว 1 เดือน คือมกรา แต่ยังไม่ทันพ้นเดือน เราก็จับได้ว่าเค้าแอบติดต่อกันอยู่ สามีหาว่าเราไม่จบ ขุดคุ้ย น่าเบื่อ เราก้เลยจะเลิกจริงๆแล้วคราวนี้ เพราะพี่สาวเราแรกๆบอกให้อภัยทำผิดครั้งแรก ให้เลือกรักษาครอบครัวและลูก แต่พอมารุ้ก้บอกว่าเลิกเถอะเค้าเห็นแกตัวเองมากเกินไปแล้ว เราย้ายออกจากบ้านทิ้งลูกให้เค้าเลี้ยง เค้าไม่โทรหาเราแค่โทรหาผญได้ จนวันรุ่งขึ้นถึงโทรหาเราว่าลูกคนเล็กร้องทั้งคืน เราก้เลยกลับเพราะสงสารลูก แล้วเค้ากโทรหาผญว่าจะเลิกติดต่อแล่ว แต่ผญทุกวันนี้ยังทำใจไม่ได้บอกว่ารักมาก แค้นมาก ยังโทรหาสามีวันเป็นสิบรอบคะ
โดย: ทรมาน IP: 220.244.36.151 วันที่: 12 มีนาคม 2556 เวลา:10:13:51 น.
  
เราเป็นเหมือนที่ทุกคนเป็นคะ สามีบอกว่าทำไมผญคนอื่นเค้าไม่เห็นเป็นแบบเราเลย ยอมรับและกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้ เราท้องอยุ่กินไม่ได้ นอนไม่หลับ นนลดคะ เลือดออกเต้มเตียง ต้องใส่ผ้าอนามัยตลอดสอง สามเดือนที่ผ่านมา พ่อแม่เรา ไปบอกพ่อแมสามี ทางโน้นว่า ตอนรักกันชอบกันก้ไม่ได้บอกให้เค้ารุ้ พอดกิดเรื่องจะมาบอกทำไม แล้วก้พูดว่าพ่อแม่ตายไปก้ยังเป้นพ่อแม่ แต่เมียตายไปแล้วก้หาเมียใหม่ได้เป็นสิบ แม่เราเล่าให้ฟังคะ ตอนแรกเลยเค้าไม่เชื่อด้วยซ้ำว่าลูกเค้าทำแบบนี้คะ ต้องเอาหลักฐานบวกกับลูกเค้ายอมรับคะ เราเจ็บมาก ตายไปอย่าได้เผาผีกันเลย ตอนนี้ผญเริ่มหาเรื่องก่อกวนมาเรื่อยๆแล้วคะ สามีเราไม่เคยบอกชืีอนามสกุลจริงก้ไปหามาได้แล้วสางมาทางไลนเพื่อนเค้าคะ เพื่อนเค้่าก้ใช่ย่อยตัวดีเลยคะ คบคนพลาน เลยพาไปหาผิดคะเจ้าชู้ตัวพ่อเลยคะทีกิ๊กเยอะมาก พอเราเอาคืนโกรธมากหาว่าไปทำให้ครอบครัวเค้าแตกแยก แต่คนที่ทำอยุ่คือตัวเองทั้งนั้น ช่างเค่าคะเมียเค้าอยากรุ้แต่พอบอกไปก้บอกว่าผชเป้นแบบนี้ทุกคนรับได้เพราะเป็นก่อนแต่ง ตอนนี้เรารุ้สึกกับสามีไม่เหมือนเดิมเลยคะ แรกเลยอยากกระโดดตึก ทำไมเค้าทำกับเราได้ ลูกก้ยังเล็ก ซึมเศร้าเหม่อลอย คิดเรื่องนี้ทั้งวัน สามีก้บอกว่าแค่ชอบผญกับรักสนุกแค่นั้นเอง แต่การกระทำมันไม่ใช่คะ รุ้สึกเสียความมั่นใจเลยคะ ไหนจะมาท้องอีกคนโทรมมากไม่เคยดูแลตัวเองเลย เพราไม่มีเวลาบวกกับอยากประหยัดตังค์ไม่ชอปปิ้ง แต่งหน้า แต่งตัว เราไม่เข้าใจว่าผญที่เค้าหลงเป็นกระหรี่นอนกับผชวันเป็นสิบ ก้รับได้ผญถึงรักเค้าด้วยมั้งคะเพราะสามีเราหน้าตาดีคะ ตัวผญเองก็หน้าตาดี สวย สาว เก่งเรื่องบนเตียง เราถามสามีว่าทำได้ไง คงเพราะใหม่กว่ามั้ง แต่เราก็ไม่ถึงกับแย่ ก้พอดูได้คะ อยากรู้ว่าเค้ายังรักกันอยู่มัยเพราะคยกันมาตั้งปีนึง สามีบอกหลังๆตั้งแต่ผญกลับจากไทยมาเป็นวีซ่านักเรียนก้เริ่มนิสัยแบบเราคะ ผญก้แบบนี้ทุกคน เค้าเลยเริ่มเบื่อแล้วมั้งคะ เพราะหมดโปรแล้ว แต่ไฟก็ยังติดได้ตลอดเวลา เราควรทำอย่าวไรต่อดีคะ แต่ยอมรับว่าเวลาช่วยให้ดีขึ้นคะ แตาเวลาไม่สามารถแก้สิ่งมี่ผ่านมาได้ ยังจำอยู่คงจนวันตายคะ ใจร้าว ใจเจ็บ แค้น และอยากเอาคืนมากคะ เค้าบอกว่าให้ลืมอดีตแล้วเริ่มต้นใหม่ เราบอกว่าถ้าเราทำบ้างเค้าจะทำได้อย่างที่พูดมัย เค้าก้ได้แต่พูดว่างั้นเราเลิกกันเถอัะ
โดย: ทรมาน IP: 220.244.36.151 วันที่: 12 มีนาคม 2556 เวลา:10:35:43 น.
  
แต่เค้่าบอกกับผญนะคะว่ามีลูกเมียแล้วตลอดเวลา ผญชอบถามว่ารักแค่ไหนสามีตอบว่ารักเท่าเมียคะ เราไม่เคยโกรธผญเลยนะคะ เพราะตบมือข้างเดียวไม่ดัง เกลียดโกรธสามีตัวเองมากว่าทำยังงี้ได้ไงแสดงว่าไม่ไดรักกันแล้ว เค้าตอบเค้ายังรักเราอยุ่เค้า้ลือกลูกเมียและครอบครัว เพราะอย่างนี้มั้งคะผญเลยอยากได้สามีเราจริงๆ พื้นฐานครอบครัวผญ พ่อรับราชการเป็นครู น่าจะครอบครีวแตกแยกแต่อยู่กับพ่อ มาเรียนดุริยางคมหิดลแต่ไม่จบ เคยมีไรกะแฟนแล้วเลิกกันจนทาเป็นเมียเก็บผชเช่าคอนโดให้ เมียเค้าตามมานบถึงที่ เลยไปอยู่นิวซีแลนด์แต่ทำงานร้านอาหารเหนื้อย เลยไปขายตัว ปีนึง พอวีซ่าหมด ก็เลยกลับไทย แต่พอทำเรื่องมาไม่ผ่านเลยมา อีกประเทศนึงและสมัครงานเป็นกระหรี่ คั้งแต่ที่ไทยจนมาเจอสามีเราคนแรก และมีอะไรกัน เราอยากรุ้ว่าถ้าเป็นเราจะเป็นยังไง สามีรับว่าซื้อบริการคนนี้เสรจแล้วผญก้มากระซิบว่าคืนนี้ไปนอนด้วยนะแล้วก้สานสัมพันมาตลอด ผญเป็นคนฟุ้มเฟ้อมาก เพราะด้วยความที่ตัวเองไม่มีเลยอยากมีอยากได้เค้าบอกสามีเราว้าต้องไปนอนกับผช 20 คนเพื่อให้ได้มากระเป๋านึงใบ ไปทำศัลยกรรมทำจมูก ฉีดโบทอก ผญส่งรูปสามีเราตอนนอนโป๊มาให้เรา ส่งรูปที่กอดกัน ข้อความที่คุยสวีทกันมาให้ดู ทุกวันนี้ก้ยังไม่เลิกไม่จบคะ เราอยากบอกพ่อเค้านะแต่ปล่อยให้เค้าทำตัวเองอย่างรี้ไปเรื่อยๆก้ดีเหมือนกัน พวกเพื่อนผญที่เป็นกระหรี่ก้โดนเพื่อนสามีทิ้งคะ เค้าเลยรวมตัวกันจะมาแก้แค้นคะ ใจเราก็สะใจนะคะที่ไปยุ่งกับคนชั้นต่ำพวกนี้ แต่ใจก้สามีเราคะ ทำไงต่อดีเนี่ย เข้าไปเสริทเนทเค้าว่าสามีเราเป็นพสกโลเล ตัดสินใตไรไม่ได้เอง พวกนี้ต้องการกำลังใจคะ แต่เราคิดว่าเค้าทำผิดแบบนี้แล้ว เราต้องยอม ต้องอภัย มันฝืนความรุ้สึกมากเลยคะ
โดย: ทรมาน IP: 220.244.36.151 วันที่: 12 มีนาคม 2556 เวลา:10:58:07 น.
  
แรกเราบอกผญคงรักเค้ามากโน่นี่นั่น ให้เค้ากลับไปเถอะ พ่อแม่เค้าคงภูมิใจที่ได้สะใภ้สาว สวย เค้าก้กลับจริงๆ หลังๆเราเลยไซโคคะบอกว่าผญยังสาว ยังได้เจอผชอีกเยอะวันนึงถ้ามันเจอคนที่ดีกว่าหนุ่มกว่า รวยกว่ามันก็ทิ้งแกแน่นอน สามีเราเลยเริ่มหวั่นๆ เพราะมันก็หลอกให้สามีเราซื้อโน่นนี่นั่นให้ตลอด มาหลังๆนี่สามีบอกไม่มีตังคเะราะเค้าอยากไปดินเนอรหรูผญก็ออกให้คะแต่ให้แฟนเราขับรถ้เป้นสารถีให้ตลอดเวลา แม้กระทั้งผญไปขายตัวออนไลนก็ไปรับไปส่งให้ ตลกมัยคะ เราบอกว่ามีเมียที่ซื่อสัตยรอกินข้าวอยุ่ที่บ้าน เลี้ยงลูกของเค้าและเราอย่างดีแต่กลับเอาเงินไปปรนเปรอผญ คนอื่น เพื่อความสุขส่วนตัวของตัวเอง เห็นแก่ตัวมากๆคะ สมัยคบกันแรกๆ ประหยัดกันน่าดู เราทำงานหาเงินได้เยอะกว่าสามีเยอะคะ แต่ต้องมาท้อง คลอด และให้นมลูก งานการต่างๆเราก็เป็นคนหาให้เค้า พอเริ่มจะมีแล้วทำกันแบบนี้ ไม่เคยคิเสมัยลำบากมาด้วยกัย พอสบายก็ไปมีความสึขกับคนอื่น ผช วัยนี้เกือบทุกคนเลยคะที่เป็น ทำไมต้องเกิดแบยนี้กับเราไม่เข้าใจจริงๆ อยากลืม เพราะความไว้ใจมันย้อนกลับมาทำร้ายเรา เราเคยคิดอยากออกลุกออกแต่สายเกินไปแล้ว 16 วีคแล้วตอนนั้น มีพลานลงกับลูกด้วยเหมือนในหนังเลยคะ แต่จองเราอาจจะโชคดีรึเปล่าที่ตอนแรกรุ้แต่จับไม่ได้เพราะแรกๆคงหลงมากไม่เลิกง่ายๆหรอก เค้่าบอกน่าจะจับได้แต่แรกเรื่องจะได้ไม่ถึงขนาดนี้ แต่เราก้บอกว่าถึงจับได้ตอนนั้นก็ไม่จบหรอกเค้าก้เงียบ อีกโชคคือเค้าเลือกครอบครัว แต่เราก้บอกเพราะผญเป็นกระหรี่ใช่มัย ถ้าไม่ใช่ก็คงไปจริงๆ.
โดย: ทรมาน IP: 220.244.36.151 วันที่: 12 มีนาคม 2556 เวลา:11:25:35 น.
  
อยากระบายความเจ็บปวด เพราะเล่าให้ใครฟังไมไ้ด้เลย
โดย: มะลิลา IP: 101.51.91.7 วันที่: 21 มีนาคม 2556 เวลา:16:58:45 น.
  
ดิฉันเจ็บปวดจากการถูกสามีนอกใจ เขาเป็นครูในโรงเรียนท่ี่มีชื่อของจังหวัด ฉันเป็นผู้บริหาร เราแต่งงานอยู่ด้วยกันดัวยความรักความเชื่อใจและมึความภาคภูมิใจต่อกัน ใจฉันสลายเพราะเมือปีท่ีแล้ว 2255 ฉันตั้งความหวังไว้ว่าเราจะฉลองครบรอบการแต่งงานของเรา ลูกคนแรกอายุ 20 ปีพอดี ฉลองความรักท่ีเรามีต่อกัน เป็นเวลาท่ีดีเป็นมงคลชีวิต แต่ความหวังต้องพังทลายเมื่อแํนบังเอิญเห็นข้อความในเฟสบุคของเขา กับนักศึกษาฝีกสอน ซึ่งมีอายุต่างกัน 24 ปี เขาอายุ 50 ปี นักศึกษาอายุ 24 ปี ฉันสมเหชเขาท่ีเอาคนรุ่นๆเดียวกับลูกกับหลานตนเองเป็นเมีย เขาหลอกฉันได้เนียนมาก เขาเป็นคนดีเป็นท่ีรักของเพือ่นร่วมงานมากท่ีสุดในโรงเรียน ฉันเสียใจท่ีเขาเป็นครูสอนนักเรียนให้เป็นคนดีแต่ทำไมเขาจึงทำแบบนี้ ฉันบอกใครก็ไม่ได้ กลัวลูกน้องรู้แล้วจะหมดศรัทธาในตัวฉัน เพราะครอบตรัวเราเป็นครอบครัวตัวอย่างท่ีหลายคนชื่นชมยึดถือเป็นแบบอย่าง กลัวพ่อแม่พี่น้องและญาติทั้งสองฝ่ายจะรู้ เพราะพ่อฉันเป็นโรคหัวใจ บอกกับลูกก็ไม่กล้า เพราะลูกกำลังเรียน กลัวลูกคิดมาก มีปัญหาต่อการเรียนและสภาพจิตใจ คงรับพฤติกรรมพ่อไม่ได้ เขายอมรับว่ารู้จักกันต้ังแต่มาฝีกสอนครั้งแรก ปี 2553 มาสนิทกันมากปี 2554- 2555 ไปรับ-ส่งกันท่ีหอพัก ส่งกลับบ้านต่างอำเภอ พรอดรักในรถยนต์ที่เราซื้อด้วยนำ้พักนำ้แรง เวลาผ่านไปเป็นปีแล้วก็บังทำใจไม่ได้ ฉันต้องทนนั่งเบาะรถท่ีเขาเสพกามด้วยกัน ปวดใจเหลือเกิน ไม่จำเป็นจะหลีกเลื่ยงไม่อยากเห็นแต่ต้องเห็นรถ เห็นหน้าเขา อยากไปให้ไกลๆ ลูกถามก็ต้องโกหกลูก โกหกทุกคน รู้ว่าผิดศีลก็ต้องทนทำ ดิฉันไม่รู้ว่าจะทำใจอย่าง ถ้าเกิน 1 ปีแล้วยังไม่หายทุกข์ ควรทำอย่างไรช่วยบอกทางสว่างให้ด้วย ฉันไม่มีใครจริงๆ ดีใจมากท่ีมีช่องทางให้ระบายความเจ็บปวดนี้ กลัวลูกเห็นตอนนี้ไว้โอกาสหน้าจะส่งมาเพิ่มเติม
โดย: มะลิลา IP: 101.51.91.7 วันที่: 21 มีนาคม 2556 เวลา:17:34:36 น.
  
ตอนนี้ ชีวิตเราเหมือนๆกับเพื่อนๆในนี้เลย สามีเรามีกิ๊ก มีเมียน้อย
เราทุกข์มาก แต่พยายามไม่คิดมาก สู้ๆๆ วันใหม่ต้องดีกว่าวันนี้แน่นอน
เป็นกำลังใจให้ทุกคน รวมทั้งตัวเองด้วยค่ะ
มีอะไรคุยกันที่ my_heart2548@hotmail.com
ยินดีคุยกับเพื่อนๆ ทุกคนนะคะ
โดย: ต้องเข้มแข็ง IP: 115.67.102.44 วันที่: 12 เมษายน 2556 เวลา:7:57:29 น.
  
มีปัญหาสามีนอกใจเหมือนกันค่ะ เป็นเวลา 2 ปีเต็มพอดี แต่มันโชคดีที่เขาทั้งสอง เดินเรื่องเร็ว มาก เราเลยทำใจได้เร็ว คลายความเจ็บปวดไปได้้เยอะ ..... ตอนนี้ สามีกะภรรยาน้อย ได้ไปอยู่ด้วยกัน พร้อมกะลูกสาวคนใหม่ กำลังน่ารัก วัย 5เดือนกว่าแล้ว แผ่เมตตาให้เขามีความสุข เราและลูกมีความสุข ... แต่กว่าจะผ่านแต่ละช่วงเวลามาได้ สุด ๆ ...
โดย: แม่ลูก 1 IP: 27.55.128.252 วันที่: 27 เมษายน 2556 เวลา:15:35:37 น.
  
พอได้อ่านเรื่องของคนอื่นเรื่องของเราดูเล็กน้อยจิ๊บจ๊อยมากเลยเรื่องของคนอื่นหนักมาก ทั้งอดทน สุดยอดมากค่ะถ้าเป็นเราคงยอมแพ้ไปแล้ว ตอนแรกว่าจะมาขอกำลังใจแต่เปลี่ยนใจมาให้กำลังใจแทนล่ะกันค่ะ ขอให้ทุกคนผ่านวันเวลาอันโหดร้ายนี้ไปให้ได้นะค่ะ เล่าเรื่องแลกเปลี่ยนกันค่ะเรื่องมีอยู่ว่าปลายเดือนมกราคมที่ผ่านมามีผู้หญิงคนหนึ่งแชทเฟสบุ๊คมาหาสามีแต่บังเอิญดวงมันซวยหรือสวรรค์เข้าข้างเราก็ไม่ทราบได้มือถืออยู่กับเราพอดีตอนแรกไม่ได้คิดอะไรมีคนทักมาเราก็ตอบแทนสามีว่าคร้าบ ผู้หญิงตอบกับมาว่ามาหาได้มั้ย เอาแล้วคิดไปต่างๆนานาว่ามันคุยกันถึงขั้นบอกให้ไปหาแล้วหรอเนี่ย แต่ก็ทำใจตอบกลับ อ่อเด็กนี่กำลังอ๋อยสามีเรานี่เอง เหมือนกำลังหยังเชิงว่าสามีเราคิดเล่นด้วยมั้ยอะไรทำนองนั้น เราเลยด่าไป พอยื่นโทรศัพท์ให้สามีอ่านพร้อมสอบสวนได้ความว่าเป็นน้องในที่ทำงานแต่ไม่ใช่ลูกน้องโดยตรงพูดคุยเล่นกันบ้างแต่ตอนคุยเล่นกันอยู่กันหลายคนในอ๊อฟฟิสและไม่เคยคุยแบบนี้เลยเราเลยให้เอาเบอร์โทรมันมาให้เราด้วยและก็ไปบอกมันด้วยว่าเราไม่ชอบให้คุยแบบนี้อีก พอเช้าเค้าก็ไปบอกมันและขอเบอร์โทรแต่ไม่ได้ขอจากมันขอจากแผนกมันเลยเพราะกลัวมันไม่ให้ตอนเที่ยงเอามาให้เราพร้อมบอกว่ามันฝากมาขอโทษแต่เราบอกว่าไม่รับอยากขอโทษให้มาขอโทษเองมาที่ร้านก็ได้ตอนเย็น เรายังไม่ได้โทรไปตอนเย็นท่าจะร้อนตัวโทรมาหาเราพร้อมบอกเพื่อนๆในแผนกที่เราเคยทำงานอยู่ว่าไปคุยเล่นกับแฟนเราจนเราเข้าใจผิด แสดงว่ามันรู้จักเราเป็นอย่างดีรู้ว่าเราเคยทำงานที่ไหนด้วย โทรมาหาเราพูดแบบน่ารักมากเราเลยไม่ได้ด่าแค่ถามว่าแฟนพี่จีบเราหรอ มันรีบบอกว่าเปล่าค่ะพี่เค้าไม่เคยจีบหนูเลยเค้ารักพี่ขนาดนั้นรักครอบครัวจะตายในเฟสก็มีแต่รูปพี่กับลูกๆ เอ้ารู้แล้วยังจะมาอ๋อยสามีตรูอีกทำไมอันนี้คิดในใจ เอ่อถ้างั้นอย่าทำอีกพี่ไม่ชอบ แล้วเรื่องก็จบด้วยดีเป็นปกติผ่านมาถึงสงกรานต์มีข้อความมาที่มือถือของแฟนอีกเราดูก่อนเลยมันไม่มีชื่อเราเลยกดโทรศัพท์ตัวเองเพื่อเมมเบอร์ไว้แต่มันขึ้นชื่ออีเด็กคนเดิมในโทรศัพท์เราเลือดขึ้นหน้าพอแฟนขึ้นรถมาเราบอกเลยมันส่งข้อความมาทำไมในเมื่อมันไม่ใช่ลูกน้องโดยตรงจะมารายงานทำไมว่ามันอยู่ไหนถึงไหนแล้ว แฟนเราก็แถไปได้อีกว่าเค้าให้น้องๆบอกว่ากลับบ้านปลอดภัยถึงไหนกันแล้ว เอ้าโง่เชื่อเค้าอีกเราเพราะสามีเป็นคนดีมากรักครอบครัวและเพราะเชื่อใจเลยไม่สงสัยอะไร ทีนี่เราถามเรื่องบิลค่าโทรศัพท์มันเกินบ้างมั้ยเค้าบอกมันเกินทุกเดือนเราบอก อืมเดี๋ยวเราเช็คให้ว่าทำไมค่าโทรเกินโปรเราให้เค้าเอาโทรศัพท์ไว้กับเราไม่ต้องเอาไปทำงานด้วยให้เอาเครื่องเก่าไปแทนที่เราจะเช็คเราไม่ได้จะจับผิดอะไรแต่เช็คว่าทำไมเกินโปรแต่พอเช็คแทบเป็นลมสามเดือนที่ผ่านมามันคุยกันส่งข้อความหากันตลอดเวลาจะไม่ให้เกินโปรได้งัยสามีเราเป็นคนทำงานเก่งแต่ไม่ค่อยได้สนใจอย่างอื่นเลยไม่รู้ว่ามันเช็คเบอร์โทรออกได้เลยได้แต่ลบเวลารับสายและโทรออกจากเครื่องเท่านั้น พอเรารู้เท่านั้นแหล่ะโทรหาผู้หขิงก่อนเลยมันรับสารภาพว่าคุยกันมากกว่าเพื่อนร่วมงานแต่ไม่เคยเจอกันข้างนอกเพราะมันมีแฟนอยู่แล้วพอรู้เรื่องทั้งหมดโทรหาแฟนบอกให้กลับบ้านเดี๋ยวนี้ตอนนี้แฟนงงบอกประชุมอยู่ เรายื่นคำขาดถ้าไม่มาเลิกกัน แฟนคงพอเดาได้ว่าเรื่องอะไรกลับมาทันที เราบอกว่าเรารู้หมดแล้วสารภาพมาให้หมดเดี๋ยวนี้เค้ายังคงแถตามเคยว่าส่งไปโทรไปคุยเรื่องงานเราบอกว่าโทรหามันแล้วคุยกันสามคนว่าใครมันตอแหลกันแน่ พอโทรมามีแฟนเราอยู่ด้วยอีเด็กนั้นดันบอกว่าคุยเรื่องงานด้วยตามงานและคุยเรื่องส่วนตัวนิดหน่อย สรุปวันนั้นแฟนไม่ได้ไปทำงานเพราะเราคุยกันเคียร์กันทั้งวันเราก็ไม่ได้เปิดร้านโทรบอกแม่สามีแม่สามีก็ด่าสามีใหญ่เลย เค้าไม่ยอมเลิกกับเราเราจะเลิกอย่างเดียวเพราะเรารับไม่ได้เคยบอกก่อนแต่งแล้วว่าเราไม่ชอบเรื่องแบบนี้แม่สามีก็บอกว่าอย่าเลิกสงสารลูกเราก็อ่อรักเค้ารักลูกคิดไปสารพัดร้องให้ตลอดจนวันเสาร์คนโตไปเรียนพิเศษส่วนคนเล็กอยู่บ้านด้วยเราทะเลาะกันอีกคือมันเจ็บปวดมันบอกไม่ถูกเราลงไม้ลงมือกับเค้าลูกออกมาเห็นเค้าเริ่มเศร้าแต่ไม่พูดอะไรพอเราระบายกับเค้าเสร็จเราสุดทนเข้าไปกอดลูกร้องไห้ลูกพอเห็นเราร้องไห้ก็ร้องตามกอดกันร้องไห้เค้าเห็นแบบนั้นเค้าคุกเข่ากอดเราสองคนแต่ลูกไม่ให้กอดเค้าร้องไห้กอดเราไว้แล้วขอโทษๆๆ อยู่แบบนั้นเราก็สงสารแฟนสงสารลูกเลยคุยกับเค้าดีๆเราไม่อยากเห็นลูกมีปัญหา รักเค้าก็รักอยู่เลยคิดว่าควรให้โอกาสเค้าอีกสักครั้งเพราะเค้าก็ไม่ใช่คนเลวร้ายอะไรไม่เคยว่าเราไม่เคยด่าไม่เคยทำร้ายแถมตามใจเรามาตลอด 12 ปีที่อยู่ด้วยกัน ก็อืมเรามาปรับความเข้าใจกันนะแบบเปิดอก เราให้เค้าเล่าให้ฟังทั้งหมดว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างเค้ายังไม่เคยไปไหนด้วยกันมีไปกินเลี้ยงด้วยกันครั้งเดียวแต่ไปเป็นกลุ่มทั้งแผนกไม่เคยจับมือไม่เคยอะไรทั้งนั้นนอกจากคุยโทรศัพท์และแอบมองกันเพราะสามีก็ต้องวางตัวใน บ.เหมือนกันเค้าก็ตำแหน่งใหญ่แล้วคงไม่งามถ้าไปเกาะแกะเด็กๆ ก็ไม่เด็กเท่าไรค่ะ 28ปีล่ะ เรา 34 สามี 35 พอคุยกันเสร็จสามีดูละอายใจมากที่ทำกับเราแบบนี้เค้าบอกเค้าจะทำทุกอย่างให้เราเชื่อใจเค้าเหมือนเดิมและตลอดไปจนตายจาก เราก็ว่าขอให้มันเป็นความจริงเถอะ เราเริ่มจับ gps โทรศัพท์ เช็คโทรศัพท์อันนี้เช็คได้อยู่แล้ว อีเมลเฟสบุ๊คทุกอย่างเช็คได้หมดไม่มีปัญหาเค้ายอมทุกอย่างโดยไม่มีทีท่าอะไรเค้ายินดีทำให้เมียสบายใจ ไปงานเลี้ยงปกติเค้าก็ชวนแต่เราไม่ค่อยชอบไปเค้าเลยบังคับว่าไปเถอะจะได้รู้จักลูกน้องเค้าด้วยเพราะเค้าเพิ่งย้ายมาอยู่แผนกนี้เมื่อต้นปีเรายังไม่ค่อยได้เจอใครก็โอเค ตอนนี้เค้าเอารูปเรากับลูกไปไว้ในที่ทำงานเปลี่ยนจากอันเดิม ลงรูปครอบครัวในเฟสบุ๊ค ส่งเมล์ให้ทุกคนรู้จักครอบครัวพร้อมส่งให้เด็กนั้นดูด้วยว่าเค้ามีแต่ครอบครัว เค้าบอกว่าไม่เคยสนใจมองเด็กคนนั้นอีกแต่เราบอกไม่เชื่อ เค้าก็ว่าเค้าไม่มีอะไรแก้ตัวเพราะเค้าทำสิ่งเลวร้ายมากขอเวลาพิสูจน์ก็พอ เค้าจะไม่ไปไหนแม้มันจะหนักเพราะช่วงนี้อารมณ์เรายังไม่คงที่เท่าไรบ้างครั้งก็ดีบ้างครั้งก็ร้ายเหวี่ยงวีนเค้า เค้าก็เข้ามากอดเราพร้อมบอกว่าเค้าอยู่ตรงนี้อยู่ข้างๆเราเค้าจะไม่ไปไหนระบายมันออกมาเค้าจะรับมันไว้เองแต่ขอร้องเราอย่าโทษตัวเองเท่านั้นพอ แค่นี้เราก็อุ่นใจมากมายแล้ว แต่บางครั้งมันก็อดคิดไม่ได้ เราก็บอกเค้านะว่าเราเจ็บมากจะให้เราลืมเรื่องนี้เลยคงไม่ได้เค้าบอกเค้าเข้าใจและจะทำทุกอย่างให้ดีที่สุดด้วย ก็ต้องขอบคุณเค้าด้วย และตอนนี้เริ่มขอบคุณผู้หญิงคนนั้นที่ถ้าไม่มีเธอเราคงไม่ได้สามีคนเดิมเมื่อ 10 กว่าปีที่แล้วกลับมาขอบคุณจริงๆนะ และเรื่องของเพื่อนๆในนี้ก็มีส่วนทำให้เราคิดได้ว่าเราโชคดีกว่าหลายๆคนมากมายเหลือเกิน แต่จะระวังไม่ให้มันเกิดขึ้นอีกค่ะ ขอให้ทุกคนผ่านช่วงเวลาแห่งความทุกข์นี้ไปให้ได้ค่ะ
โดย: ชมพูหวาน IP: 223.204.247.51 วันที่: 17 มิถุนายน 2556 เวลา:11:48:23 น.
  
ไม่เคยคิดเลยว่าเรื่องแบบนี้จะเกิดขึ้นกับตัวเอง เพิ่งจับได้จากการดูlineของสามี พบว่ามีการคุยกันแบบหวานแหววผิดปกติกับผู้หญิงคนหนึ่ง ครั้งแรกที่ได้อ่าน อาการเดียวกันกับเพื่อนๆ เลยค่ะ มันมึน ชา เบลอ หายใจไม่ออก แต่ไม่ได้ฟูมฟาย ความไว้เนื้อเชื่อใจที่เคยมี มันหายไปหมด ตอนนี้ยังไม่ได้พูดเรื่องนี้กับสามี คิดว่าจะตามเก็บข้อมูลซักพัก เพราะคิดว่าถ้าหลักฐานไม่แน่นหนา เค้าคงบ่ายเบี่ยง ยอมรับว่าตอนนี้ไม่มีความสุขเลย คิดอย่างเดียว อยู่เพื่อลูกคะ
โดย: แม่ปิง IP: 58.181.134.142 วันที่: 3 มกราคม 2557 เวลา:11:36:06 น.
  
หัตถาครอบพิภพจบ ก็เป็นวันที่สามีดิฉันมาขอมีเมียอีกคน ซึ่งคบกันมาได้ 3-4เดือน เคยเป็นแฟนเ่ก่าสมัยมัธยม สามีเธอเลิกกัน บอกสามีเราว่า ไม่เคยคบกับใครอีกเลย และมีลูกสาวเพราะโดนผู้ชายหลอก พ่อแม่ตายหมด อยากให้สามีเราดูแลยามแก่เฒ่า สามีเราก็บอกว่า ยังรักกันอยู่ และสามีบอกว่าเขาเคยทำผิดกับผู้หญิงคนนี้ เคยทิ้งไป ฉันละอยากจะบอกว่า มันเป็นอดีตที่อ้างมา จริง ๆ แล้ว คนเราจะนอกใจมันเป็นเรื่องเงิน กับเซ็กซ์ แค่นั้นแหละ ผู้หญิงจะช่วยรับผิดชอบส่งเสียค่าเรียนลูกให้ รักลูกผัวเราเหมือนลูกตัวเอง สามีเราก็แสนดี บอกกับผู้หญิงว่า เลิกกับเราแล้ว แยกบ้านกันอยู่เพราะทำธุรกิจ (มันจำเป็นต้องแยกร้านกันทำ) ไม่นอนกับเรามา 2 ปีแล้ว ผู้หญิงก็เชื่อสนิทใจ ดันให้เราทำเนียนเวลาเจอกันนก็ให้เรารีบกลับบ้าน ตอนแรกเสียใจมาก รับไม่ได้ กะว่าจะหนีไปไกล ๆ ให้พ้น แต่ไม่รู้ว่าอะไรทำให้เราทำไม่ได้ ไม่อยากหนีเขาไป อยกาให้เขารับผิดชอบค่าใช้จ่ายลูก เพราะครอบครัวเราลำบาก ผู้หญิงมีเงินจะมาดูแลสามีเรา แต่ใจหนึ่งเราก็อยากลองดูสักตั้ง ปรับปรุงตัวเองให้สวย แต่งตัวให้เซ้กซี่ และขออึบสามีเอง
เราก็ผิด ที่ก่อนนี้เล่นตัว ไม่ยอมให้สามี จนเกิดช่องว่าง เจ้าอารมณ์ด้วย เลยพอแยกกันทำร้านคนละร้าน ก็เลยได้โอกาส ไม่ค่อยกลับบ้าน เล่น fb หาเพื่อนตลอด ตอนนี้ก็เลยพยายามทำตัวเหมือนเมียน้อยแทน แอบได้เสียกับสามีตัวเอง โดยเป็นฝ่ายรุก สามีบอกว่าเมียตัวเองมันส์ขึ้น เป็นแบบนี้กลับมันส์กว่าเดิม ก่อนนี้เป็นกระดาน เราก็รู้สึกตัวเองเหมือนกันว่าผิดพลาดจริง ๆ ตอนนี้ก็จำเป็น เพราะครอบครัวลำบากเรื่องการเงินมาก สามีบอกให้ปรับตัว ผู้หญิงคนนี้จะมารับผิดชอบค่าเทอมลูกให้แทน และภาระหนี้สินให้ ขอให้เรานิ่ง ๆ ยอมรับสภาพนี้ แต่จะไม่ทิ้งกัน จะยังเป็นสามีภรรยากันเหมือนเดิม แต่ก็รู้สึกว่า สามียุ่งกับเราถี่ขึ้น ไม่รู้ว่าตัวเองทำถูกหรือเปล่า ที่ใช้ชีวิตแบบนี้ และยอมรับว่า บางครั้งก็ทำใจไม่ได้ เมื่อรู้สึกถึงการกระทำที่สามีเราเกรงใจเขามาก กลัวเขาจะจับได้ว่า ยังไม่ได้เลิกกับเมีย ทุกวันนี้ ปล่อยเลยตามเลย อะไรจะเกิดก็ปล่อยมันแล้ว อดทน นิ่ง ทำแต่งาน พยายามไม่ใช้อารมณ์ ระงับความโกรธ ระงับปากเสีย พูดเพราะ ๆ ขึ้น เวลาเจอสามีก็แต่งตัวเซ้กซี่ขึ้น ฉีดน้ำหอม (ไม่เคยฉีดเลยในชีวิต) แต่งหน้า และลดน้ำหนักลง เราสองสามีภรรยา ก็ใช้ชีวิตมาตั้งแต่อายุ 25 -45 ปี เป็นเวลา 20 ปีที่เขาไม่เคยมีเมียน้อยเลย ได้แค่แทะโลมใน msn, fb จนมาเจอเพื่อนเก่าคนนี้แหละ มันเลยโหยหาหำสามีเรา มัวมานั่งย้อนอดีตกัน เลยเหมือนคนมีกรรม ต้องมาช่วยรับภาระหนี้สิน ลงทุนธุรกิจให้สามีของเรา เราก็เลยรู้สึกสงสารส่วนหนึ่ง ที่เราโชคดีกว่าผู้หญิงคนนี้ ที่เรายังได้ใช้ชีวิตคู่ ได้แต่งงานกันถึงแม้ว่าจะเป็นเวลา 20 ปี เราก็มีความสุข ทุกข์บ้างตามประสาจนลูกชายโต 9 ปีแล้ว ก็คิดว่า ชาติก่อนตัวเราคงจะไปแย่งมาจากผู้หญิงคนนี้ ในชาตินี้ เขาเลยได้มาเจอกันตอนแก่
ทำใจ 3 วัน วันที่ 4 ดีขึ้น ทานเข้าได้ ทำงานได้ไม่ซึม ไม่รู้ว่าจะทำยังงัยแล้ว คิดไม่ออก ขอหย่า ก็ไม่ยอมหย่า เพราะเราก็กลัวว่าจะมีลูกด้วยกัน แล้วลูกเราก็หมาหัวเน่า อยากมีผัวฝรั่ง ก็กลัวไม่ดี ขออยู่แบบนี้ก็แล้วกัน ไม่รู้ว่าคิดถูกหรือผิด เพราะเรารักสามีเรามาก และไม่เคยคิดว่าจะเป็นแบบนี้ และไม่คิดว่าถ้าสามีมีเมียน้อย เราต้องหาผัวฝรั่ง บอกให้ลูกไปบอกพ่อว่า แม่จะรอพ่อ จนกว่าพ่อจะกลับมา เพราะแม่รักพ่อมากนะ แม่จะรอ เพราะตอนนี้ครอบครัวเราลำบากมาก การเงินฝืด เงินค่าเทอมก็ไม่พอจ่าย ถ้าแม่หนีพ่อไปที่อื่น ก็หางานทำลำบากอีก ลูกก็ต้องลาออกจากโรงเรียนเดิม ไม่รู้ว่าอนาคตจะเป็นยังงัย ก็เลยยอมทนใช้ชีวิตแบบนี้ไปก่อน หากสามีผิดคำพูด เราจะฟ้องผู้หญิงคนนั้แน่นอน เพราะเขามีธุรกิจและมีฐานะ ไม่ทราบว่าผู้อ่านข้อความส่วนนี้จะด่าว่าอย่างไร ก็แล้วแต่นะ่ค่ะ หากสามีดิฉันอยู่ ๆ มีนารีอุปถัมภ์ ก็คงจะต้องยอม เพราะตลอดชีวิตของสามีดิฉัน นารีอุปถัมภ์มาตลอด รุ่นพี่ รุ่นน้อง แต่ไม่ใช่้เรื่องชู้สาวน่ะค่ะ เพิ่งจะมีตอนนี้แหละค่ะ สามีดิฉันบอกว่า เขาคิดไปคิดกลับ ว่าลูกต้องได้เรียนหนังสือ นี่เป็นวิธีเดียว เขาจึงขอดิฉันมีเมียอีกคนหนึ่ง และวันข้างหน้า แก่ตัว ก็ไม่มีกิเลสตัณหากันแล้ว เราสามคนก็เสมือนญาติพี่น้อง เพราะดิฉัน สามี และผู้หญิงคนนี้ ต่างก็ลูกคนเดียวกัน ดิฉันอยู่คนเดียวก็ไม่ได้หรอกค่ะ มันเหงา และทำให้คิดมาก คงเป็นกรรมร่วมกัน สามคนพ่อแม่ลูก และเมียใหม่ที่มาอุปถัมภ์ครอบครัวดิฉัน ดิฉันจะรอขอความคิดเห็นน่ะค่ะว่าดิฉันคิดถูกหรือผิดค่ะ
โดย: หัตถาครองพิภพ IP: 171.7.153.147 วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2557 เวลา:23:43:28 น.
  
คบกับแฟนมา 10 ปีค่ะ ชีวิตมีความสุข งานและเงินพร้อม จึงคุยกับแฟนเรื่องแต่งงาน แฟนบอกว่าหมดรักแบบคนรักแล้ว แต่ยังรักเหมือนคนในครอบครัวและไม่คิดทอดทิ้ง หลังจากนั้นเดือนกว่าก็พบว่าแฟนนอกใจไปคบผู้หญิงอายุน้อยกว่า 10 ปี เป็นเด็กฝึกงาน ตอนแรกแฟนบอกว่าเพิ่งคบกันแค่ 4 เดือน แต่สุดท้ายก็ยอมรับว่าคบกันมาปีกว่าและมีอะไรกันแล้ว แฟนไม่ยอมเลือก บอกว่าอยากรู้จักผู้หญิงคนนั้นให้มากกว่านี้ ผู้หญิงคนนั้นไม่รู้ว่าแฟนมีเรา พอเราบอกความจริง เค้าก็ไม่ยอมเลิกกับแฟนเรา เราให้แฟนเลือก แฟนบอกว่าขอเวลาค่ะ แต่การกระทำคือโทรคุยกันทุกวัน วันละหลายครั้ง (โทรหาเราแค่วันละครั้งเพื่อถามว่ากินข้าวรึยังเท่านั้น) ไปเจอกันทุกเดือน เพราะผู้หญิงย้ายไปต่างจังหวัด เวลาอยู่ด้วยกันจะปิดโทรศัพท์และไม่ติดต่อเราเลย (เวลาอยู่กับเรา ผู้หญิงคนนั้นโทรมาได้เสมอ) เปิดตัวใน social network ว่าเป็นแฟนกัน อัพรูปคู่เยอะและบ่อยมาก (คบเรามา 10 ปี ไม่เคยเปิดตัวใน social network และไม่เคยอัพรูปคู่) พาผู้หญิงไปนอนที่ทำงาน (เราเอาของไปให้แฟนที่ทำงาน แฟนบอกว่าไม่ต้องมาอีกและไม่บอกเพื่อนร่วมงานว่าเราเป็นแฟน อ้างว่าไม่อยากโดนนินทา) ไปเจอแฟนอยู่กับผู้หญิงคนนั้น เราพูดดีตลอด แต่แฟนบอกว่าเราไปขู่คุกคามผู้หญิงคนนั้น เล่าให้แฟนฟังว่าผู้หญิงคนนั้นด่าเรา แฟนบอกว่าเราคิดมากไปเองและเราไปขู่คุกคามก่อนก็เลยโดนบ้างไง โอนเงินให้ผู้หญิงใช้ แต่ไม่เคยให้เราเลย เราไม่เคยอยากได้เงินจากแฟน แต่เสียความรู้สึก เพราะเราคือคนช่วยทวงหนี้จากลูกหนี้แฟนให้แฟนค่ะ (เราช่วยทวงหนี้ในตอนนั้นที่แฟนเหลือเงินติดตัวแค่ไม่กี่พัน มาคิดตอนนี้คงเพราะแฟนเอาเงินไปเลี้ยงผู้หญิงจนหมด) แต่แฟนเอาเงินนั้นไปให้ ไปหา ไปเลี้ยงผู้หญิง ไปเที่ยวกับผู้หญิงเกือบทุกเดือน แต่บอกว่าไม่เคยอยากไปเที่ยวกับเรา เก็บรักษาของที่ผู้หญิงให้อย่างดี แต่ของที่เราให้นั้น หายบ้าง เสียบ้าง ก็ยังไม่รู้และโกหกเราว่ายังอยู่ครบและสภาพดี รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นมือที่ 3 ค่ะ และสับสนว่าตัวเองกำลังทำผิดศีลคือไปแย่งสามีคนอื่นรึเปล่า เพราะเค้ามีอะไรกันแล้ว แต่เราไม่เคยมีอะไรกับแฟน ตอนนี้กำลังทำใจลดความสำคัญของแฟนลง ไม่โทรหาหรือติดต่อไปก่อน เลิกทุ่มเททุกสิ่งทุกอย่างให้แฟนเหมือนที่ผ่านมา ทำตัวเองให้มีความสุข และพยายามคิดว่าแฟนไปเที่ยวกับผู้หญิงหากินค่ะ...แฟนให้เงินไปก็ได้ sex มา ถ้าครบเวลาแล้วแฟนยังไม่เลือก เราก็จะเลือกไปเองค่ะ แต่ไม่มั่นใจว่าวันจริงจะทำได้รึเปล่านะคะ ขอกำลังใจ ความคิดเห็นและแนวทางแก้ปัญหาให้ด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ
โดย: รักแท้ไม่มีจริง IP: 180.180.246.2 วันที่: 19 ตุลาคม 2557 เวลา:3:03:03 น.
  
คุณรักแท้ไม่มีจริงฯ


ถ้าอยากคุยโทร.หาดิฉันได้นะคะ
087-820-8048

ถ้ากลางวันขอหลังเที่ยง
กลางคืนขอหลังสามทุ่ม

บอกตรงๆว่าเขียนตอบไม่ไหวและไม่ค่อยสะดวกค่ะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 27 ตุลาคม 2557 เวลา:17:35:35 น.
  
เบอร์โทรศัพท์ข้างบนสำหรับทุกคนที่มีปัญหาอยากคุยด้วยค่ะ

โทรมาได้เลยนะคะ ยินดีรับฟังปัญหาค่ะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 27 ตุลาคม 2557 เวลา:22:12:03 น.
  
สามีป้าขอมีลูกกับคนอื่นค่ะ เราย้ายถิ่นฐานมาจากต่างประเทศ สามีคนไทย สามีย้ายกลับมาก่อนเพียงไม่นานก้อนอกใจ เสียใจมาก เรื่องแดงเพราะผู้หญิงคงเรียกร้องมากเกินไปเค้าเลยทะเลาะกันเอง ผญคนนั้นขู่ทั้งโทรทั้งอีเมล์มารุกราน สามีรีบชิงสารภาพก่อนป้าเลยตั้งรับทันคือนิ่ง ผญโทรมาบอกเป็นเมียอีกคนที่เมืองไทย ป้าเฉย บอกว่าไม่อยู่บ้าน ให้โทรมาใหม่ เขาเลยอีเมล์มา เขียนมาเล่ามากมายว่าสามีเราดีกับเขาขนาดไหน ทำไรกันที่ไหน ให้ไรเขาบ้างเล่ามาในอีเมล์แบบอยากให้ครอบครัวแตกอ่ะค่ะ ป้าทน ส่งให้สามีอ่าน แล้วลบออกเลย สามีขอโทษ ป้าให้เขาสัญญาสามข้อ คือ ต้องทำหมัน ให้ใส่ชื่อในโฉนด/ธนาคารทุกที่ และต้องยอมให้ป้าคุมความประพฤติ รู้ว่าไปไหน ใช้เงินไร ถ้าไม่สัญญาป้าจะไม่กลับเมืองไทย สามีบินไปตามรับกลับมารับปากทุกอย่าง แต่แล้วก้อถูกเขาหลอก เค้าไม่รักษาสัญญาเลย ป้าก้อนิ่มไป ย้ายมาเมืองไทยแล้วเค้าคุมทุกอย่าง หลังจากนั้นมา ป้ารู้ว่าเค้าเที่ยวหญิงบริการตลอด แต่ก้อแกล้งเป็นไม่รู้ ดูแลเค้าดีทุกอย่าง ถ้าไปคุมเงินรึตามเขาเขาก้อจะโกรธหาเรื่องทะเลาะ ก้อเลยต้องทน ทำเป็นไม่รู้เรื่องจนลูกเรียนจบไปต่อนอกทั้งสามคน ตอนนี้อยู่กันผัวเมีย เขาบอกอยากมีลูกอีก เพราะ ตอนนี้เหมือนไม่มีลูก แ่ต่ไม่อยากมีกับป้า เขาทำตัวเหมือนคนโสด ไปเที่ยวจนดึก บางทีก้อกลับเช้า 7-8 โมง ถามก้อบอก เมาไม่อยากขับรถ ปฏิเสธเรื่องผญ แค่ไปเมา อาทิดละ 2-3 วันที่กลับเช้า ปล่อยให้อยู่บ้านคนเดียว ป้านอนไม่หลับ รอเขาถึงเช้า เขาว่าอึดอัด ไม่มีอิสระ หาว่าป้าผิดมนุษย์ บ้าอำนาจ เมียคนอื่นไม่เป็น ผัวเที่ยวผญ เป็นเรื่องธรรมดา ลูกสาวกลับมาเยี่ยมปิดเทอม ก้อดีขึ้นพักนึงก้อเข้าแบบเก่า ลูกสาวต่อว่าเลยทำเลาะกัน ลูกสาวกลายเป็นไม่รักเคารพพ่อ ว่าทำร้ายแม่ สามีก้อหาว่าป้าเสียมลูกให้มาว่าเขา ลูกสาวไปเล่าให้พี่ชาย ลูกชายป้าฟัง ลูกชายก้อคุยเตือนๆๆ พ่อ แต่ลับหลังโกรธพ่อมาก ตอนนี้เขามาบอกอยากมีลูกอีกคน แต่ไม่ให้ป้าย่ง เพราะกลัวสอนให้ลูกไม่รักเขา ให้ลูกไปต่างประเทศไม่อยู่กับเขา คือลูกป้าทั้งสามคนเกิดและโตต่างประเทศ สามีเลยคิดว่าลูกคงไม่กลับมาอยู่ด้วยแล้ว แต่เราอาชีพมาอยู่ในไทยแล้ว บางทีเขาก้อไล่ให้ไปอยู่กับลูกและญาติที่ต่างประเทศ สามีไม่ค่อยสนิทกับลูก ลูกอะไรก้อแม่แต่เด็ก ตั้งแต่เรื่องเรียน กิจกรรมต่างๆ ไปเที่ยวก้อแม่กะลูก สามีไม่เคยสนใจเรื่องกิจกรรม ความสนใจ เรื่องเรียนของลูก สามีคงเห็นข้อบกพร่องของตัวเองตอนลูกเล็ก อยากเริ่มต้นใหม่ ป้าเองก้อมีลูกไม่ได้แล้ว ยิ่งกับลูกสาว ไม่รักเคารพพ่อเลย แถมบอกว่าไม่เอาแฟนเป็นคนไทยแน่นอน ไม่ให้เกียรติผญ พ่อลูกทะเลาะกันบ่อยหลายปีก่อนลูกสาวแอบเห็นพ่อแชทกับผญอายุคราวเดียวกับลูก ผญไซ้ไลน์ค่ะ ออดอ้อนสาวขอ ให้ออกมาทานข้าวกัน ไปเที่ยวกัน ว่าคิดถึงจากที่อยู่ด้วยกันครั้งสุดท้าย แล้วไม่ลืมว่าทำไรกันมั่ง บัดสีมาก ลูกสาวอายุตอนนั้น 15 ตอนนั้นป้าอยู่กับลูกชายที่ต่างประเทศ จัดการเรื่องเรียนอยู่ ลูกสาวโกรธว่าวันนั้นเป็นวันเกิดฉลองอยู่โรงเรียนรีบกลับบ้านนึกว่าพ่อจะพาไปกินข้าว แต่เปล่า พ่ออยู่กับผญ รีบไปหาจนลืมปิดแชท ป้าบอกว่าพ่อไงก้อคือพ่อ เรื่องส่วนตัวของพ่ออย่าไปยุ่ง สามีก้อโกรธหาว่าลูกไปฟ้องแม่ ลูกสาวก้อโกรธหาว่าป้าเอาไปเล่าให้พ่อฟัง กว่าป้าจะกลับเมืองไทยก้อเป็นเดือน จากนั้นเข้ากันไม่ได้ต่อกันไม่ติดอีกเลย ลูกสาวก้าวร้าวเปลี่ยนนิสัยไปเลย ไม่รักพ่อ กะแม่ก้อไม่อยากฟัว่าต้องรักพ่อ หาว่าไม่ยอมเข้าใจเขา ตอนนี้ก้อไม่พูดกับพ่อจากวันที่พ่อไม่กลับบ้านทั้งคืน ลูกกลับมาแค่หกอาทิตย์ อยู่กันแค่สามอาทิดก้อทะเลาะกันเพราะเรื่องแม่(สามีโทษป้า) พอรู้ว่าพ่ออยากมีลูกอีกคนเลยยิ่งไปกันใหญ่ ลูกทุกคนเห็นด้วยว่าถ้าหย่า สามีต้องแกล้งแน่ๆๆตามนิสัยพาลๆๆ เราจะเสียประโยชน์ ที่ผ่านมาตลอดเกือบสิบปี ป้าพยายามทำดีทุกอย่าง พยายามเอาความดีชนะเขา หากิจกรรมทำร่วมกับเขา ไม่ทะเลาะ ยอมเขาทุกอย่าง ป้าดูดี เพราะชอบออกกำลัง ไม่ช้อปปิ้ง ไม่ใช้เงินเยอะ ก้อพยายามทีที่สุดแล้ว ไม่อยากเอาลูกมากดันเขามากเด๋วพ่อลูกไม่รักกัน ใครแนะอะไรได้บ้างคะ อยากให้คนอื่นดูเป็นตัวอย่างด้วยค่ะ
โดย: ฉันคือของตาย IP: 134.196.134.139 วันที่: 18 สิงหาคม 2558 เวลา:9:37:00 น.
  
ช่วงนี้สามีมีปัญหาเรื่องงาน แต่เขาดูเย็นชากับเรา แล้ววันนี้ไปบ้านเรา เขามีพฤติกรรมแปลกๆ เขาเดินลงจากรถยนต์เข้าบ้านเขาแบะปากเข้าบ้านเราทั้งที่ไม่เคยทำมาก่อน คืออะไร
โดย: ยุ้ย IP: 223.207.240.57 วันที่: 10 มกราคม 2559 เวลา:21:27:44 น.
  
คุณ "ฉันคือของตาย"

ช่วยโทร.หาที่เบอร์ 081-496-4048 หน่อยนะคะ
ติดต่อทางไลน์ไม่ได้นานมากแล้ว ก่อนหน้านั้นไวรัสลงเครื่อง
ต้องส่งไปล้างที่ศูนย์ 3 รอบ ชื่อคนที่เคยติดต่อหายไปเกือบหมด
รวมทั้งของคุณ้วย เบอร์โทร.ของคุณก็ไม่ได้บันทึกไว้ คิดถึงค่ะ
โดย: ดอยสะเก็ด วันที่: 25 พฤษภาคม 2559 เวลา:21:21:42 น.
  
ขอระบายความในใจหน่ ขอระบายความในใจหน่อยนะคะ

แต่ แต่ไม่ทราบว่าเพจนี้ปิดไปหรือยัง

แต่ แต่เราอยากจะระบายเรื่องของผู้หญิงหน่อยอะค่ะ รู้ รู้สึกว่าไม่มีใครเข้าใจเราเพราะเขาไม่ได้เจอเหมือนกับเรา เจอเหมือนกับเรา

คื คือตอนนี้คบกับแฟนมาสามปีกว่าแล้ว คบกัน คบกันเหมือนสามีภรรยานะครับเพราะว่าอยู่ด้วยกันมาตลอด อยู่ อยู่บ้านเดียวกันนะคะ แล้ แล้วเราก็รู้ว่าเค้าเป็นหมีนอกบ้าน เคยเลิกกัน เคยเลิกกันสองรอบแล้วค่ะแล้วเค้าก็ถามเราก่อนที่จะกลับมาคบกันว่าถ้าเราทำใจได้ก็กลับมาคบแต่ถ้าเราทำใจไม่ได้เรื่องนี้ก็อย่ามาคบกันดีกว่าเพราะว่าเค้าก็เห็นใจเรา อยากให้ ไม่อยากให้เราเสียใจแต่ว่าเรารักเขามากเราก็เลยบอกเค้าไปว่าเราทำใจได้แล้วเรื่องนี้ แต่ แต่สุดท้ายพอเราไม่รู้ว่าเค้าไม่มีน้องปลาไม่ขำเค้าบ้าง เราก็ เราก็มานั่งร้องไห้เสียใจทุกครั้ง จริ จริงๆทำใจไม่ได้ ทำ ทำยังไงดีให้ไม่เราไม่เสียใจไม่คิดเรื่องนี้ตลอดเวลาเพราะว่าตอนอยู่ด้วยกันคืนในหัวคิดอยู่ตลอดว่าเค้าจะไปเอาวันไหนกับใครยังไงอะไรอย่างนี้ค่ะ ไม่ ไม่รู้จะทำยังไงดีไม่ให้คิดเรื่องนี้ค่ะ
ช่ ช่วยแนะนำหน่อยนะคะตอนนี้คบไปก็ไม่มีความสุขเลยค่ะขาดเขาไปก็ไม่มีความสุขเหมือนกันเพราะว่ายังรักเขาอยู่
โดย: ฝน IP: 58.9.52.173 วันที่: 27 กรกฎาคม 2559 เวลา:17:09:40 น.
  
โดย: ดา IP: 182.232.21.137 วันที่: 11 ตุลาคม 2559 เวลา:20:23:58 น.
  
ผู้ชาย หายากที่จะซื่อสัตย์รักเดียวใจเดียว ใครได้ไปก็นับว่าโชคดี ส่วนใหญ่แบบนี้เกือบทุกคน ของดิฉันก็โดนคะ นอกใจคุยอชดเฟสลายเรามาอ่านเจออึ้งไปเลย คิดถึงนะ ฝันดี ถามไถ่โน่นนี้ไปรับกินข้าว คุยกันทุกวัน กว่าเราจะรู้ไปไกลแล้ว เพราะไม่คิด...แต่บังเอินวันนั้นฝ่ายหญิงทีกมาทางแชตเสียงดัง เราเลยอ่านดู. ฝันดีนะคะ เลยย้อนดูถึงรู้ความจริง ไปไกลแล้ว
โดย: ดาริน IP: 182.52.46.134 วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2561 เวลา:21:41:30 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

BlogGang Popular Award#20



ดอยสะเก็ด
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 57 คน [?]



New Comments
Group Blog
พฤศจิกายน 2552

1
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
 
 
Friends Blog
[Add ดอยสะเก็ด's blog to your weblog]
  •  Bloggang.com