Lyrics

CALIFORNIA DREAMIN'
(Phillips-Phillips)
**จาก Chungking Express**

All the leaves are brown and the sky is gray
I've been for a walk on a winter's day
I'd be safe and warm if I was in L.A.
California dreamin' on such a winter's day

Stopped in to a church I passed along the way
Well I got down on my knees and I pretend to pray
You know the preacher liked the cold
He knows I'm gonna stay
California dreamin' on such a winter's day

------ flute ------

All the leaves are brown and the sky is gray
I've been for a walk on a winter's day
If I didn't tell her I could leave today
California dreamin' on such a winter's day
California dreamin' on such a winter's day
California dreamin' on such a winter's day

------------------------------------

Happy Together
(G. Bonner - A. Gordon)
**จาก Happy Together**

Imagine me and you, I do
I think about you day and night, it's only right
To think about the girl you love and hold her tight
So happy together

If I should call you up, invest a dime
And you say you belong to me and ease my mind
Imagine how the world could be, so very fine
So happy together

I can't see me lovin' nobody but you
For all my life
When you're with me, baby the skies'll be blue
For all my life

Me and you and you and me
No matter how they toss the dice, it has to be
The only one for me is you, and you for me
So happy together

Ba-ba-ba-ba ba-ba-ba-ba ba-ba-ba ba-ba-ba-ba
Ba-ba-ba-ba ba-ba-ba-ba ba-ba-ba ba-ba-ba-ba

So happy together
How is the weather
So happy together
We're happy together
So happy together
Happy together
So happy together
So happy together (ba-ba-ba-ba ba-ba-ba-ba)

----------------------------

Quizas, Quizas, Quizas
[ written by Osvaldo Farras, Cuba, 1947 ]
**จาก In The Mood For Love**

Original Spanish lyrics: "Quizas, Quizas, Quizas"

Siempre que te pregunto
Que, cuando, como y donde
Tu siempre me respondes
Quizas, quizas, quizas

Y asi pasan los dias
Y yo, desesperando
Y tu, tu contestando
Quizas, quizas, quizas

Estas perdiendo el tiempo
Pensando, pensando
Por lo que mas tu quieras
Hasta cuando? Hasta cuando?

Y asi pasan los dias
Y yo, desesperando
Y tu, tu contestando
Quizas, quizas, quizas

Estas perdiendo el tiempo
Pensando, pensando
Por lo que mas tu quieras
Hasta cuando? Hasta cuando?

Y asi pasan los dias
Y yo, desesperando
Y tu, tu contestando
Quizas, quizas, quizas

English translation of original Spanish lyrics:
"Perhaps, Perhaps, Perhaps"

I am always asking you
When, how and where
You always tell me
Perhaps, perhaps, perhaps

The days pass this way
And I am despairing
And you, you always answer
Perhaps, perhaps, perhaps

You are wasting time
Thinking, thinking
That which you want most
Until when? Until when?

The days pass this way
And I am despairing
And you, you always answer
Perhaps, perhaps, perhaps

You are wasting time
Thinking, thinking
That which you want most
Until when? Until when?

The days pass this way
And I am despairing
And you, you always answer
Perhaps, perhaps, perhaps

------------------------------

DEAN MARTIN - "Sway"
** จาก 2046**

When marimba rhythms start to play
Dance with me, make me sway
Like a lazy ocean hugs the shore
Hold me close, sway me more

Like a flower bending in the breeze
Bend with me, sway with ease
When we dance you have a way with me
Stay with me, sway with me

Other dancers may be on the floor
Dear, but my eyes will see only you
Only you have the magic technique
When we sway I go weak

I can hear the sounds of violins
Long before it begins
Make me thrill as only you know how
Sway me smooth, sway me now

Other dancers may be on the floor
Dear, but my eyes will see only you
Only you have the magic technique
When we sway I go weak

I can hear the sounds of violins
Long before it begins
Make me thrill as only you know how
Sway me smooth, sway me now
You know how
Sway me smooth, sway me now

---------------------------

The Christmas Song
Nat King Cole
written by Mel Torme and Robert Walls
** จาก 2046**

Chestnuts roasting on an open fire,
Jack Frost nipping at your nose,
Yuletide carols being sung by a choir
And folks dressed up like eskimos.
Everybody knows a turkey and some mistletoe
Help to make the season bright.
Tiny tots with their eyes all aglow
Will find it hard to sleep tonight.
They know that Santa's on his way -
He's loaded lots of toys and goodies on his sleigh
And ev'rymother's child is gonna spy
To see if reindeer really know how to fly.
and so I'm offering this simple phrase
To kids from one to ninety-two
Although its been said many times,
Many ways: "Merry Christmas to you".
(Repeat) (from 9th line)

ภาคผนวก

Wong Kar Wai - หวังเจียเหว่ย
นิยามความเหงาและการแสวงหา
(จาก กรุงเทพธุรกิจ)

ชื่อของ หว่อง คาร์ ไว หรือ หวังเจียเหว่ย ในตอนนี้ คงคุ้นหูคอหนังบ้านเรา ไปแล้ว ผมไม่แน่ใจ ว่าตัวตนของเขา ในบ้านเรา เกิดจากกระแส ที่พี่เบิร์ด ธงไชยของเรา จะไปเล่นหนังให้เขา หรือเพราะรางวัล ผู้กำกับยอดเยี่ยม จากงานประกวดภาพยนตร์ เมืองคานส์ปี 97 (ทั้งที่ผลงานก่อนหน้านั้นหลายเรื่อง ก็ได้รางวัลไม่ใช่น้อย) ส่งผลให้บ้านเรา พูดถึงเขามากขึ้น และสุดท้าย ที่ผมคิดไปถึง ก็คือหนังของเขา ใช้ตัวแสดง ที่คอหนังบ้านเราชื่นชม หรือเปล่า ไม่ว่าจะเป็น กลุ่มจตุรเทพฮ่องกง เหลียงเฉาเหว่ย, เลสลี่จาง, จินเฉิงอู่, หลินชิงเสีย, จางม่านอวี้ ฯลฯ จึงทำให้ผลงานของเขา มาเกิดในบ้านเรา ง่ายขึ้น เพราะโดยส่วนตัวผม เชื่อว่า งานของหว่อง คาร์ ไว ในบ้านเรา เป็นงานเฉพาะที่เฉพาะกลุ่ม ผมหมายถึง คนที่ไปดูผลงานของเขา จากตัวหนังจริงๆ จะมีสักกี่คน เมื่อเทียบกับผู้คน ที่เข้าโรงภาพยนตร์ทั้งหมด

จากเด็กเซี่ยงไฮ้วัย 5 ขวบสู่เกาะฮ่องกงปี 1963 เริ่มอาชีพในวงการมายา ด้วยการเป็นผู้ช่วยฝ่ายสร้างหนัง ทางโทรทัศน์ของ TVB และหันเหไปเขียนบท จนผันตัวเอง มาเป็นผู้กำกับ ด้วยผลงาน 6 ก้าวย่างของเขา As Tears Go By (1988), Days of Being Wild (1991), Ashes of Time (1994), Chungking Express (1994), Fallen Angels (1996), Happy Together (1997) ถ้าเทียบงานของเขากับ จางอี้โหมว (Ju Dou), เทียนจวงจวง (The Blue Kite) หรือล่าสุด โจน เช็ง (Xiu Xiu: The Sent down Girl ) งานเขาอาจจะไม่สนองต่อ ความรู้สึก ที่มีต่อแผ่นดินใหญ่ ไม่กล่าวถึงความล้มเหลว ในระบบของประเทศ และก็ไม่ใช่หนังกำลังภายใน บู๊ล้างผลาญ อย่างของชอร์บราเธอร์ (เห็นจะมีแต่ As Tears Go By ที่ถือได้ว่า เป็นแอ็กชั่นโหด แบบลูกผู้ชาย เพียงเรื่องเดียวที่เขาทำ) แต่งานของเขา โดดเด่นขึ้นมา ท่ามกลางความแปลกแยก ของเนื้อหา หนังที่ไม่เหมือนใคร และไม่มีใครทำ ในช่วงเวลาดังกล่าว

เขาหยิบยก และเจาะเน้นเรื่องราว ของผู้คนยุคปัจจุบัน ที่อยู่ด้วยความสับสน และเปลี่ยวเหงา ภาวะจิตใจ ที่ไร้การยึดเหนี่ยวและการค้นหาตัวตน ซึ่งดูจะเป็นแกน ของหนังทุกเรื่อง ของเขา และเป็นเรื่องของความรู้สึก ใกล้ตัวเราอย่างที่สุด

มานะ วงศ์ศิริศักดิ์ เคยเขียนไว้ใน เรื่องของคนนอกคอก ว่าคนทีมีความคิดนอกคอก จะเป็นคนที่มีอารมณ์และความรู้สึก ที่อ่อนไหวง่าย, เรียบง่าย รู้จักรวบสรุปความคิด, มีพลังในการทำงานเหลือเฟือ, วิสัยทัศน์กว้างไกล, รู้จักปรับปรุงสิ่งที่มีอยู่ ให้แหวกแนวออกไป, ช่างฝัน มีจินตนาการกว้างไกล ซึ่งถ้าผลงาน บ่งบอกความเป็นตัวตน ของเจ้าของงาน งานของหว่อง คาร์ ไว ก็คงบ่งบอกถึง ความเป็นคนนอกคอก (ความคิดสร้างสรรค์ - คลื่นลูกใหม่) ของเขา เพราะในผลงานของเขา ผมพบสิ่งเหล่านี้ได้ ทั้งในรูปลักษณ์ของงานเอง และในตัวแสดงของเรื่อง

สิ่งที่ดำรงอยู่ ในความเป็นหนังของ หว่อง คาร์ ไว มีหลายสิ่ง ที่เห็นได้ชัด ซึ่งผมมองว่า เขาเจตนาให้เรา ตีความไปมากกว่าสิ่งที่เขานำเสนอ ทุกครั้งที่ได้ดูหนังของเขา ผมจะคิดถึงเหตุผล ของเหตุการณ์ และบรรยากาศ ที่เกิดขึ้น ว่ามันเพราะอะไร

เทคนิคต่างๆ ในตัวงานไม่ว่าจะเป็น handheld shooting, slow motion - stop motion, jump cut, skip frame ของผู้กำกับภาพคู่ใจ คริสโตเฟอร์ ดอยล์ ทำให้เราเห็นมุมมองของภาพ ที่มีความหมายมากขึ้น กว่ารูปแบบธรรมดา ทั่วไป

การดำเนินเรื่อง ที่ไม่เน้นเล่าเรื่อง ตามแบบแผน ใช้เสียงบรรยายตัวละคร เป็นการสรุปเหตุการณ์ เพื่อที่จะบอกให้ทราบถึง สิ่งที่ตัวละครคิด เพราะบางทีความคิด ก็มีความหมาย มากกว่าการกระทำ ของตัวละคร

ตัวละครที่เป็นเอกเทศน์ แต่ก็ใช้บรรยากาศร่วมกัน เห็นได้ชัดใน Chungking Express และ Fallen Angels ซึ่งเรื่องราวถูกแบ่งเป็น 2 ตอน แต่ก็มีบรรยากาศร่วมกัน โดยเราอาจมองว่า เขาต้องการบอกถึง ความเป็นอยู่ในยุคที่ผู้คน ต่างแปลกแยก แม้จะอยู่บนภาวะเดียวกัน

เพลงประกอบส่วนใหญ่ ที่เป็นยุค 70 เสริมกับดนตรีที่แต่งใหม่ เช่น California Dreaming ใน Chungking Express ในเนื้อหาและท่วงทำนอง คงบ่งบอกถึงความรู้สึก ได้อยู่แล้ว และมันก็คือเอกลักษณ์ของเขา ที่ยังคงนำเสนอเรื่องราว บนความรู้สึกง่ายๆ ในชีวิตประจำวัน

บรรยากาศของหนัง ซึ่งถูกนำมาใช้ ในการสื่อความหมาย อยู่เสมอ ฤดูร้อนที่เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ ( ความกดดัน และบีบคั้น ) ฝนและค่ำคืนที่เยือกเย็น ( หดหู่เปลี่ยวเหงา ) แสงสีฉูดฉาดสดใส ( ความสับสน ) โทรทัศน์และวิทยุ ที่ถูกเปิดขึ้นทั้งที่ไม่มีอะไรน่าสนใจ แต่เพียงเพื่อบ่งบอกถึงความมีชีวิต เรื่อยมาถึงฉากความสับสนในเมือง ผู้คนที่มากมาย ไหล่ที่ถูกเบียดเสียด แต่ไม่มีคนที่เรารู้จัก จนสุดท้าย ก็ต้องมาใช้เวลากับตัวเอง

แม้แต่บรรยากาศการรอโทรศัพท์ หรือเพจเจอร์ ที่ไม่เคยดังมาก่อน ก็ให้ความรู้สึก ที่ต่างกันออกไปได้ไกล หลิวเต๋อหัวใน Days of Being Wild รอคอยวันที่โทรศัพท์ดัง แต่วันที่มันดัง เขาก็ไม่อยู่ตรงนั้นอีกแล้ว แต่กับจินเฉิงอู่ใน Chungking Express ที่เลิกหวังว่าเพจเจอร์จะดัง แต่แล้ววันหนึ่ง มันก็ดังขึ้น มันทำให้พบว่า บางสิ่งที่ค้นหา บางครั้งก็เดินมาถึง อย่างไม่น่าเชื่อ

การจบของหนัง ที่เหมือนไม่ได้จบ ( แสดงภาพชีวิตปกติ ที่ยังคงดำเนินกันต่อไป ของโลก ) ซึ่งอาจบอกเราว่า การไปไม่ถึงคำตอบสุดท้าย อาจจะสร้างความรู้สึก ให้กับเรา งดงามกว่าบทจบ ที่ชัดเจน และบ่อยครั้ง ที่หนังสื่อให้เราเห็นว่า การไม่รู้คำตอบ บางทีก็ดีกว่า การได้รับรู้ อย่างเลสลี่จางใน Days of Being Wild ที่สุดท้าย คำตอบที่เขาต้องการ มันเป็นเพียง ความว่างเปล่า เท่านั้นที่สัมผัสได้

ปมปัญหาความขัดแย้ง ในใจตนเองของตัวแสดง เหลียงเจียฮุย และจางเซียะโหย่วใน Ashes of Time ผู้หวังจะสร้างชื่อ และยอมทิ้ง ความผูกพันธ์ที่มี แต่สุดท้าย ก็จมอยู่กับความเสียใจ ในอดีต และตัวบทของหนัง ก็พิสูจน์ว่า การรักใครสักคน ไม่ใช่เรื่องยาก แต่จะอยู่กับความรัก ที่มีก็ไม่ใช่เรื่องง่าย เช่นกัน

นอกจากความขัดแย้งในใจ หนังหลายเรื่องของเขา ก็ยังนำเสนอความขัดแย้ง ที่เกิดกับบุคคลรอบข้าง และเป็นความขัดแย้ง ที่สร้างความรู้สึกกับคนดูไม่น้อย หนุ่มใบ้จินเฉิงอู่ กับพ่อที่ไม่เคยพูดคุยกัน ใน Fallen Angels หรือความสัมพันธ์ของเหลียงเฉาเหว่ย กับพ่อที่ไม่เคยลงรอย และความสัมพันธ์ของเขา กับเลสลีจาง ที่ค่อนข้างซับซ้อน ไปมาใน Happy Together

เครื่องบินและนก เอกลักษณ์แห่งการค้นหา ทุกตัวแสดง ในหนังของเขา ล้วนมีสิ่งแสวงหา อย่างน้อยที่สุด ที่พวกเขาต้องการ ก็คือใครสักคน ซึ่งทั้งสองสิ่ง ถูกนำมาใช้ เป็นทั้งสัญลักษณ์ และพาหนะ ในการเดินทาง เพื่อค้นหา แต่ใครสักคนของแต่ละตัวแสดง ที่ต้องการนั้น แตกต่างกันไป

จางม่านอวี้ ต้องการผู้ชายสักคน ที่ให้ความมั่นคง ในชีวิตแก่เธอได้ เลสลี่จาง แสวงหาแม่ผู้เป็นรากเหง้า ของเขา ใน Days of Being Wild หรือแม่แต่ใครสักคนที่สามารถพูดคุย ในค่ำคืนที่แสนเหงา ของจินเฉินอู่ ใน Chungking Express และการไล่ตามหาฝัน ของแต่ละคน ที่ต่างกันไป เฟย์ที่ดั้งด้น ไปตามหาฝันถึง แคลิฟอร์เนีย เพียงเพื่อกลับมาเอาคำตอบ ณ ที่เดิม ใน Chungking Express และหลายคน ก็ต้องแลกฝัน ด้วยทุกสิ่งที่มี อย่างหลิวเต๋อหัว และจางเซียะโหย่วใน As Tears Go By แต่กับบางคน เป้าหมายที่ฝันถึง ก็เป็นเพียงสิ่ง ที่สัมผัสไม่ได้ หลิวเต๋อหัว ที่อยาก เป็นกะลาสีเรือ ออกทะเล แต่ก็ยอมทนรอความฝัน พื่อดูแลแม่ที่ชรา ใน Days of Being Wild หรือแม้แต่เสียงสะอื้นไห้ จากเทปของเหลียงเฉาเหว่ย ที่ถูกเปิดปลายสุดขอบทวีป กับเลสลี่จาง ที่ค้นหาไม่เจอและไปไม่ถึง ในสิ่งที่แสวงหาใน Happy Together

สิ่งเหล่านี้หว่อง คาร์ ไว สร้างให้เราได้สัมผัส อย่างลึกซึ้งในความรู้สึก เพราะโลกของความรู้สึก มันอธิบายได้ยากกว่าโลกของเหตุผล ทั้งที่ความรู้สึกมักจะมาก่อนเหตุผลเสมอ

โลกที่หว่อง คาร์ ไว สร้าง ถึงแม้จะมีแต่การการแสวงหา และความเหงา แต่สิ่งเหล่านี้ ก็ไม่เคยจางหาย ไปจากโลกที่เราอยู่ และนับวันเรายิ่งจะพบเจอมัน มากขึ้น หลายคนต้องปิดฉากตัวเอง ด้วยความเหงา เพราะค้นไม่พบ และหาไม่เจอ...

สิทธิรักษ์ ตุลาพิทักษ์ เขียนไว้ใน ลมตะวันออก ได้อย่างน่าประทับใจว่า "...การนั่งจ้องจอทีวี ตลอดคืน... บ่งบอกวันเวลาที่ผ่านไป แต่ละนาที มีแต่ความเงียบ ขณะที่เบื้องล่าง เต็มไปด้วยผู้คน และความสับสนวุ่นวาย บนท้องถนน ชีวิตในเมืองใหญ่ บางทีเพื่อนร่วมเตียง อาจหาได้ไม่ยาก แต่คนที่จะนั่งพูดคุย และรับรู้ความในใจของกัน และกัน อาจจะหาไม่ได้เลย "

ถึงอริสโตเติลกล่าวไว้ว่า " มนุษย์เป็นสัตว์สังคม " แต่มาถึงวันนี้ วันที่ประชากรโลก 6000 ล้านคน ก็คงไม่แปลก ที่ผู้คนที่เดินสวนกับเรา จะไม่มีคนที่เรารู้จัก ไม่มีคนที่พูดคุยได้ ในคืนที่ต้องใช้เวลา กับตัวเอง โทรทัศน์และวิทยุ จึงเป็นเพื่อนที่ดีเสมอ ในคืนเช่นนั้น และหนังของหว่อง คาร์ ไว
ก็คงบอกเรา ในสิ่งนั้นเช่นกัน

เดียวดายฯกับหว่องกาไว
STILLWATER
วิจารณ์บันเทิง
//www.bangkokbiznews.com/jud/sat/20041203/news.php?news=column_15790772.html

“หวังเจียเหว่ยนี่ ฮอลลีวู้ดเอาสเต็กมาล่อมันหลายครั้ง แต่หมอนี่ไม่สน คือแกติดใจจะกินหมั่นโถว อย่างเดียว หมอนี่ไม่อยากเป็นจอห์นวู 2 แต่อยากเป็นประเภทนักฆ่าตาชั้นเดียว ผู้หวงแหนจิตวิญญาณแห่งโพ้นทะเล มองโลกผ่านม่านไม้ไผ่แลม่านไหมใยหมอก ”

เป็นคำกล่าวของนักวิจารณ์หนังมีชื่อ สิทธิรักษ์ ตุลาพิทักษ์ ผ่านปลายปากกาของ วรพจน์ (เหล้านั้ง, วรพจน์ ประพนธ์พันธุ์, 2547.หน้า 28) และตามด้วยเรื่องเล่าของวรพจน์เอง

“ ผมรับรู้ต่อมาจากสาวจุ๋ม ผู้ประสานงานฝ่ายไทยว่า หวังเจียเหว่ยทำงานไม่มีสคริปท์ ทุกคนในกองถ่ายไม่มีใครรู้ว่า เมื่อถ่ายฉากที่ร้านจบแล้วจะต้องถอนยวงไปถ่ายต่อที่ขั้วโลกไหน ”

“ทุกอย่างอยู่ในหัวอีคนเดียว คนอื่นไม่มีใครรู้…มันเป็นหนังอาร์ตนะพี่ เซอร์ๆ แบบนั้นแหละ หนูดูไม่รู้เรื่องหรอก พี่ก็คงดูไม่รู้เรื่องเหมือนกัน”

“อ้าว!! เป็นงั้นไป”

นั้นเป็นข้อความบางส่วนที่กล่าวถึงผู้กำกับหน้าตี๋ภายใต้แว่นดำ ขณะมาถ่ายทำภาพยนตร์เรื่อง 2046 ในเมืองไทยเมื่อ 2 ปีก่อนที่ร้านโอลด์เล้งของนักเขียนเจ้าบู๊ลิ้ม วรพจน์ ประพนธ์พันธุ์ ส่วนนามของผู้กำกับคนดังกล่าวคือ หวังเจียเหว่ย (ในสำเนียงแมนดาริน หรือหว่องกาไวในสำเนียงกวางตุ้ง) เจ้าของลายเซ็นที่ถูกจัดว่าอยู่ในหมวดของผู้สร้างงานแบบ auteur

auteur ศัพท์คำนี้ผม (ผู้ไม่มีพื้นฐานการเรียนด้านภาพยนตร์มาก่อน) พบครั้งแรกในพอคเก็ตบุ๊ค พิพากษานอกศาล ของ อ.กฤษดา เกิดดี (2541) ที่ได้กล่าวถึง นักวิจารณ์ภาพยนตร์ออเทอร์ ( Auteur Film Critic) หรือ นักวิจารณ์ที่บูชาผู้กำกับภาพยนตร์เป็นสำคัญ โดยยึดหลักที่ว่า ผู้กำกับภาพยนตร์มีบทบาทสำคัญที่สุดในการสร้างสรรค์ผลงาน ซึ่งจะอิงการค้นหาบุคลิกภาพตัวตนของผู้กำกับที่ปรากฏในหนัง ต้องศึกษาประวัติภูมิหลังในอดีต เพื่อเชื่อมโยงกับผลงานที่ออกมา ทั้งพิจารณาถึงความโดดเด่นในด้านการนำเสนอที่อาจรวมถึงการศึกษาตามแนวจิตวิเคราะห์ เพื่ออธิบายผลงานแต่ละชิ้นของผู้กำกับคนนั้น

ถัดมาผมได้ยินคำว่า auteur อีกครั้งในการอบรมการวิจารณ์ภาพยนตร์ที่นิเทศศาสตร์ จุฬาฯ เมื่อปีที่แล้ว จากการบรรยายของ อ.มโนธรรม เทียมเทียบรัตน์ กล่าวว่าคำนี้เกิดในช่วง French new wave (1959) มาจากคำว่า Politique des auteurs ซึ่งหมายถึงผู้กำกับมีอำนาจสิทธิขาดในกองถ่ายทำเพียงผู้เดียว และขยายความในแนวทางการวิจารณ์หนังออเทอร์ว่า ผู้กำกับนั้นๆ ควรมีผลงาน 3-5 ชิ้นขึ้นไป โดยให้ดูเป็นหมวดหมู่แล้วจึงมองภาพสะท้อนที่เกิดขึ้น พร้อมทั้งได้ยกตัวอย่างหนังของท่านมุ้ยของไทย ดังนี้

- หนังของท่านมุ้ย มักมีผู้หญิงที่ใช้เสน่ห์เพื่อหวังประโยชน์ (ในอุกาฟ้าเหลือง,น้องเมีย) ทะเยอทะยาน (แบบท้าวศรีสุดาจันทร์ในสุริโยไท) โดยมักมีผู้มากระตุ้น เช่น แม่ย่ามากระตุ้นท้าวศรีสุดาจันทร์ เช่นเดียวกับมีแมวมองดารามากระตุ้นภัสสรในหนังน้องเมีย

- บทบาทของแท็กซี่ที่เข้ามาหาอย่างมีเล่ห์เหลี่ยม (ในน้องเมีย) เมื่อเทียบกับ ทองพูน โคกโพ แท็กซี่คนซื่อ

- ในอุกาฟ้าเหลืองมีผู้หญิงชื่อดอกไม้หรือ:-) และในสาละวินลูกสาวสรพงศ์ชื่อดอกอ้อ เป็นต้น

ย้อนกลับมาที่เรื่องของ หว่องกาไว ที่กำลังมีผลงานใหม่อย่าง 2046 ที่บุกไปเปิดตัวที่เทศกาลหนังต่างๆ มาแล้ว และในกระแสอินเทรนด์นี้ได้มีพอคเก็ตบุ๊คเกี่ยวกับภาพยนตร์ที่ได้รวบรวมบทความผลงานหนังของ หว่องกาไว มาไว้ในชื่อ เดียวดายอย่างโรแมนติก: โลกของหว่องกาไว ของสำนักพิมพ์ Bioscope

ส่วนหนึ่งนำมาจากงานเก่าจากหนังสือ เดียวดายอย่างโรแมนติก ของสุทธากร สันติธวัช และมโนธรรม เทียมเทียบรัตน์ ที่ได้วิเคราะห์หนังเรื่องสำคัญๆ ของหว่องกาไวเอาไว้เมื่อพฤษาคม 2542 และอีกส่วนหนึ่งนั้นทีมงาน Bioscope ได้เพิ่มเติมเกี่ยวกับหนังเรื่องล่าสุดและส่วนโลกของหว่องกาไว ที่กล่าวถึงพลพรรคทีมงานของเขาอย่าง คริสโตเฟอร์ ดอยล์ กับ วิลเลี่ยม จาง พร้อมทั้งเหล่าดาราขาประจำ อย่าง เลสลี่ จาง, เหลียงเฉาเหว่ย ,จางมั่นอวี้ มารวมไว้ด้วยกัน

พอคเก็ตบุ๊คเล่มนี้เล่าเรื่องตั้งแต่หนังเรื่องแรกในฐานะผู้กำกับของหว่องกาไว As Tears Go By หนังบู๊สไตล์เจ้าพ่อฮ่องกงธรรมดาที่ไปไกลจนเวทีคานส์เหลือบตามอง ต่อด้วย Days of Being Wild ที่สร้างความแปลกใหม่และมึนงงไปพร้อมๆ กัน ตามติดด้วยงานสร้างชื่อในวงกว้างอย่าง Chungking Express งานคั่นเวลาที่ได้ผลเกินคาดหมายทั้งเงินทั้งชื่อเสียง

ส่วนงานที่ทุ่มเทอย่าง Ashes of Time เริ่มสร้างคำถามในหนังกำลังภายในสไตล์แปลกใหม่ จนกลับมาสู่หนังโลกอาชญากรรมฮ่องกงปัจจุบันอีกครั้งในหนังชื่อไทยสุดเก๋ นักฆ่าตาชั้นเดียว Fallen Angels แล้วจึงไปขย่มรางวัลบนเวทีหนังเทศกาลอีกครั้งกับหนังเกย์ร้อนแรงปนเหงาใน Happy together ทิ้งท้ายด้วยหนังชู้รักสุดเฉียบจนใครๆ รู้จักชื่อเขาดียิ่งขึ้นกับ In the Mood for Love และงานล่าสุด 2046 ที่แค่ได้เห็นตัวอย่างหรือเรื่องย่อทำให้ใครหลายคนต้องนึกย้อนไปถึงหนังเรื่องเก่าๆ ของเขา

คงไม่มีใครปฏิเสธถึงความแตกต่างหนังของหว่องกาไวกับผู้กำกับคนอื่นๆ ซึ่งมักจะมีคุณสมบัติลักษณะตัวละครสุดเหงาที่โดดเด่นเฉพาะตัว ดังนี้ ชายหนุ่มที่ติดอยู่กับอดีต เช่น ยกไจ๋ (เลสลี่ จาง/ Days of Being Wild) เหอจื้ออู่ (ทาเคชิ คาเนะชิโระ) กับ 633 (เหลียงเฉาเหว่ย/ Chungking Express)

หญิงสาวที่มีอิทธิพลสูงสุดกับชีวิตผู้ชาย เช่น โซวไหล่เจิน (จางมั่นอวี้/ Days of Being Wild) เฟย์ (เฟย์ หว่อง) และเมย์ใน Chungking Express หญิงสาวที่ไขว่คว้าหาความรักจริง เช่น มี่มี่ หรือ ลูลู่ (หลิวเจียหลิง/ Days of Being Wild) มิเชล (หลี่เจียซิน) กับสาวผมบลอนด์ (ม่อเหวินเหว่ย) ใน Fallen Angels คนนอกกฎระเบียบสังคมกับชีวิตอันอ้างว้าง เช่น ผู้หญิงผมทอง (หลินชิงเสีย/ Chungking Express) หวัง จื่อหมิง (หลี่หมิง/ Fallen Angels)

อีกประเด็นที่น่าสนใจคือ คำถามที่เกิดขึ้นมากมาย โดยเฉพาะหลายคนคงสุดฉงนกับบทบาทของเหลียงเฉาเหว่ย ในคราบของหนุ่มปริศนาในฉากจบของ Days of Being Wild หรือกับบทของโจวมู่หวัน หนุ่มนักหนังสือพิมพ์ผู้ถูกภรรยานอกใจ ใน In the Mood for Love และ บทโจวมู่หวันอีกครั้งของชายหนุ่มเจ้าสำราญผู้ไม่ยอมผูกพันกับสาวใดนานเกินหนึ่งคืนใน 2046 ที่ถือเป็นตัวละครปริศนาที่ชวนให้น่าค้นหาและติดตาม (เช่นเดียวกับจางมั่นอวี้ในบทของ โซวไหล่เจิน ของเรื่องข้างต้น)

เดียวดายอย่างโรแมนติก: โลกของหว่องกาไว เล่มนี้สามารถให้คำตอบชวนฉงนสนเท่ห์ทั้งหลาย ด้วยบทความวิเคราะห์อย่างเจาะลึกถึงแก่นด้วยอิงการวิจารณ์ภาพยนตร์แนวออเทอร์ ที่ไม่พบเห็นบ่อยนักในตลาดหนังสือหนังในปัจจุบัน (เพราะที่เคยผ่านตามาก็เห็นมี ตำนานระทึกขวัญ อัลเฟรด ฮิทช์ค็อค ของ อ.ประวิทย์ แต่งอักษร (2543) เมื่อหลายปีมาแล้ว) ถือว่าเป็นหนังสือดีๆ ที่ไม่ควรมองข้ามอีกเล่ม อย่างน้อยคำถามคาใจต่างๆ เกี่ยวกับหนังของผู้กำกับคนนี้อาจจะจางหายลงไปได้บ้าง

มีคำให้สัมภาษณ์ของพระเอก เหลียงเฉาเหว่ย ที่อ้างถึงตัวผู้กำกับคนดังผู้นี้ไว้อย่างน่าคิดว่า

“ กับหว่องกาไว คุณต้องไว้ใจเขา แล้วอะไรๆ ก็จะง่ายเอง แต่ถ้าคุณไม่ไว้ใจเขา นั่นแหละถึงคราวเละแน่ ! ”

ความคิดเห็นบางส่วนจาก //www.pantip.com/cafe/chalermthai/topic/A3250571/A3250571.html

ความคิดเห็นที่ 9

ชอบกระทู้นี้จังเรย โหวตได้มะ

จากคุณ : concubine - [ 23 ม.ค. 48 14:11:38 ]

ความคิดเห็นที่ 10

โหวตให้กระทู้นี้ด้วย ^^

อยากดู 2046 จัง โอ๊ยยยยยยย อยากดูๆๆๆๆ

อ่านกระทู้นี้จบแล้วสงสัยว่า ถ้านั่งดูหนังของเฮียหว่องต่อๆกัน ตั้งแต่เรื่องแรกจนถึงเรื่องล่าสุด แล้วจะเป็นยังไงเนี่ย?

จากคุณ : Moon_Light - [ 23 ม.ค. 48 14:38:32 ]

ความคิดเห็นที่ 14

กระทู้นี้ Tribute WKW จริงๆ อิอิ
สไตล์ของเขากระชากใจนักดูหนังทั่วโลก สำหรับผม ภาพ เพลง ไม่มีเรื่องไหน หลอนอยู่ในโสตประสาทเท่ากับ In the mood for love แต่ถ้าดูเอาเรื่องแล้ว ที่สุดของผมคือ Chungking Express ยังไม่เปลี่ยนแปลง


อีกนิด

เพลง Quizas, Quizas, Quizas

เพลงนี้ ดังจริงๆ สงสัยเป็นหนึ่งในขวัญใจของผู้กำกับหลายคนทีเดียว อย่างน้อยๆ มี 3 เรื่องแน่ๆ ที่ผมได้ยินมันชัดๆ
- Strictly Ballroom (1992) ของ Baz Luhrmann
- In the mood for love (2000) ของ WKW
- Bad Education (2004) ของ Almodovar

จากคุณ : ซาเวีย - [ 23 ม.ค. 48 15:34:24 ]

ความคิดเห็นที่ 17

โอ ชอบจริงๆ
โหวตให้เลยค่ะ

จากคุณ : te necesito - [ 23 ม.ค. 48 17:59:03 ]

ความคิดเห็นที่ 18

ผมนั่งอ่านกระทู้นี้ ..
นึกย้อนถึงผลกระทบของหนังแต่ละเรื่อง
ที่มีต่อผมในช่วงหลังจากดูแล้ว ..


ผมค่อนข้างจะใหม่สำหรับหนังของหว่องกาไว
เรียกว่าเพิ่งมาเริ่มดูช่วงรอยต่อของ in the mood กับ 2046
ก็ว่าได้...


เห็นด้วยครับ ถ้าจะบอกว่า
".. 'ความเหงา' มี 'พลัง' ที่จะทำให้เรา 'ค้นหา' 'ความรัก' .."


เวลามีใครถามผมว่า เรื่องนี้ๆ เกี่ยวกะอะไร
ผมก็ได้แต่ให้คำตอบที่คลุมเครือ "เหงาๆ"
จริงๆ หนังพูดนับพันๆ คำ .. แต่กลับไม่รู้จะเล่าไง


ที่รู้ๆ หลังจากดูหนังเรื่องไหนของ wkw
สิ่งที่ผมมักทำคือ .. หา ost มาฟังซ้ำ
และเริ่มดูอย่างละมุนละไม อีกครั้ง ...



ปล. เพลง California Dreamin' เนี่ย
ผมนึกว่าของ Mamas and Papas ซะอีก
ผมดูใน ost. น่ะ (ไม่ชัวร์เหมือนกัน)
แก้ไขเมื่อ 23 ม.ค. 48 19:37:36

จากคุณ : iPote - [ 23 ม.ค. 48 19:37:11 ]

ความคิดเห็นที่ 19

ติดอารมณ์เหงาเศร้าของกระทู้นี้ไปเลย......

จากคุณ : superblackpig - [ 23 ม.ค. 48 19:59:25 ]

ความคิดเห็นที่ 20

ชอบที่คุณ จขกท.
อ้างอิงแหล่งที่มาของเรื่องราวที่คุณพูดถึง
อย่างชัดเจน

จากคุณ : grappa - [ 23 ม.ค. 48 20:22:34 ]

ความคิดเห็นที่ 21

ขอบคุณมากครับ กับกระทู้ดีๆที่ทำด้วยใจรักเช่นนี้

จากคุณ : wu - [ 23 ม.ค. 48 20:55:38 A:130.54.130.228 X: TicketID:001892 ]

ความคิดเห็นที่ 22

Thanks so much for this lovely topic....

I still have the image of F Wong dancing in my head everytime I hear that song........

"All the leaves are brown and the sky is gray......"

จากคุณ : pocco - [ 23 ม.ค. 48 21:12:24 ]

ความคิดเห็นที่ 23

โหวตให้ด้วยคนครับ

จากคุณ : nickyblood - [ 23 ม.ค. 48 21:13:33 ]

ความคิดเห็นที่ 34

..ครบเครื่องจริงๆคับกะทู้นี้....

เพิ่งได้ DVD boxset เฮียหว่อง มา... ยังไม่มีเวลาแตะเลย

จากคุณ : ก็เพราะคือเพื่อนผู้รู้ใจ - [ 24 ม.ค. 48 01:41:29 ]

ความคิดเห็นที่ 36

ชอบกระทู้นี้มากๆ ครับ

แต่ผมจะตามดูให้ครบทุกเรื่องจากที่ไหนได้บ้างอ่ะครับ

มี vcd หรือ dvd ขายที่ไหนหรือเปล่าครับ

จากคุณ : raberd - [ 24 ม.ค. 48 10:30:32 ]

ความคิดเห็นที่ 37

สุดยอดจริงๆ ครับ ......
ทุกคำถามที่อยู่ในใจ ในหนังหลายๆเรื่องของ คุณอาหว่อง
วันนี้ หมดเปลือกแล้วครับ ขอบคุณ คุณ merveillesxx มากๆครับ

สุดท้าย ผมเลิกดูหนัง ของคุณหว่อง ไปนานครับ ตั้งแต่ ผมต้องอยู่ คนเดียว ... ...

ขอบคุณ คุณหว่องกาไว ที่ทำให้ผม รู้จักตัวเอง มากขึ้น
แก้ไขเมื่อ 24 ม.ค. 48 11:53:03

แก้ไขเมื่อ 24 ม.ค. 48 11:48:38

จากคุณ : เต้ครับ - [ 24 ม.ค. 48 11:41:41

ความคิดเห็นที่ 39

เพิ่งได้ดูหนังหว่องไปไม่กี่เรื่องเอง อยากดูให้หมดจัง

จากคุณ : ranmachan - [ 24 ม.ค. 48 17:55:37 ]






ความคิดเห็นที่ 40

เจ๋งอ่ะ เขียนได้ยาวดี ยังอ่านไม่หมด แต่ชอบ ชอบ

จากคุณ : ใบไม้ ใบหญ้า - [ 25 ม.ค. 48 00:10:50

ความคิดเห็นที่ 41

เอ่อ คุณ Merveillesxx ครับผม ผมอยากได้คำตอบที่คุณ Raberd เก่ี่ยวกับเรื่อง DVD ด้วยอ่ะครับ พอดีพักหลังไปจตุจักรไม่เห็นมีมาวางขาย ไม่แน่ใจว่าเป็นเพราะไปช้าไปรึเปล่า ขอบคุณมากครับสำหรับกระทู้ที่นั่งอ่านได้เพลินจริงๆ เพราะถูกใจที่มีคนชอบหว่องมากเหมือนกัน แต่ไม่เคยได้ติดตามเรื่องราวละเอียดขนาดนี้เลย อีกอย่างนึง ผมไม่แน่ใจว่าคุณชอบฉากไหนมากที่สุดใน 2046 สำหรับผม ถ้านึกถึงเมื่อไหร่ ผมก็จะนึกถึงฉากในโลกอนาคตฉากนึงในช่วงหลังๆ ของหนังที่หุ่นยนต์ลูลู่ เดินหน้าเข้าหากล้องพร้อมกับภาพน้ำตานองหน้า แล้วเปลี่ยนเป็นปั้นหน้ายิ้ม (ผมจำคำพูดช่วงนี้ไม่ได้ ใครจำได้ช่วยที) ในตอนหลัง บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าทำไมชอบฉากนี้ แต่เป็นตัวละครของหว่องที่ผมชอบที่สุดรองจาก เหอเป่าหวัง ใน Happy together

จากคุณ : DE SADE - [ 26 ม.ค. 48 02:14:54 ]

ความคิดเห็นที่ 42

ไม่เคยดูหนังของหว่องนะคะ ได้ยินกิตติศัพ มามาก และได้ยินมานานแล้ว แต่ก็ยังไม่มีโอกาสได้ดูสักที อยากถามคุณ จขกท เช่นกันค่ะว่าหาซื้อได้ที่ไหนบ้าง (ส่งหลังไมค์ไปแล้วนะคะ)

...ขอโหวตให้ค่ะ :)

จากคุณ : Sunset&Swing - [ 26 ม.ค. 48 19:45:25 ]

ความคิดเห็นที่ 44

โอ ว้าว สุดยอดแต้ๆ กระทู้นี้ ขอคารวะ

จากคุณ : kooktom - [ 27 ม.ค. 48 18:23:19 ]

ความคิดเห็นที่ 45

ยอดเยี่ยมจริงๆ ขอบคุณทุกคนที่ให้ข้อมูลค่า
ซื้อ DVD มาแล้ว ยังไม่ได้ดูเลย เข้ามาอ่านแล้วคงทำให้เข้าใจหนังมากขึ้น..ขอบคุณอีกครั้งนะคะ

จากคุณ : emk - [ 28 ม.ค. 48 09:37:21 ]

-------------------

//www.bioscopemagazine.com/webboard/index-in.php?id=14181

14196
อ่านแล้วแสบในใจ เหงา + เศร้า
เขียนดีจริงๆค่ะ อ่านแล้วโหยหาใครบางคน
จากคุณ : free : - [ 24 มค. 2005 08:51:47 ]

deep....and unforgettable....
like my sorrow memories...
"all memories are traces of tears." refered from "2046".
once i believed time would cure....
however, later, i figured out that time...doesn't matter at all....as long as i'm still alive...i'm still wandering in the eternal past periods....trying to find the answer whether she loves me or not....

กระทู้ดั้งเดิมยังอยู่นะครับ ดูที่ //topicstock.pantip.com/chalermthai/topicstock/A3250571/A3250571.html

i don't know how to explain how much WKW's work means to me and supports the philosophy of my life. But without your writing, i wouldn't reach that point and gain deeper understanding about the outstanding concepts of those movies...thank you very much....for your excellent jobs here
(so bad i don't have thai font...it'll be much better talking in thai....)

It is very true that "The harder you try to forget something, the more it will stick in your memory" as you said in the link's page

I'm still wandering in my memories....

อา ขอบคุณมากครับอ่านแล้วซึ้งใจ

ผมก็ยังหลงอยู่ในโลกนั้นอยู่นะ คือหว่องกาไวใจร้ายมากที่เลือกจบ 2046 แบบนั้น คือผมจะมีความรู้สึกร่วมมากๆกับตัวละครที่เล่นโดยเหลียงเฉาเหว่ย โดยเฉพาะนายโจวมู่หวันที่ใช่เลย มันคือตัวผมเลย ไอ้พวกติดอดีตเนี่ย แล้วคือพอจบด้วยภาพนั้น ภาพขาวดำของเขาที่นั่งอยู่ในรถอยู่คนเดียว...มันเจ็บปวดมากๆ

กลัวเหลือเกินว่าตัวเองจะเป็นแบบนั้น...

แวะเข้ามาทักทายคุณ merveillesxx ครับ ผมก็ได้ดูหนังของหว่องอยู่เหมือนกัน แต่ไม่ได้ทุกเรื่องครับ เรื่องที่เคยดูก็มี Chunking Express , Day of Being Wild, Happy Together และ In the Mood for Love จริงๆมีสะสมเอาไว้เกือบทุกเรื่องแหละครับ แต่ยังไม่ได้เอาออกมาดู จนตอนนี้ก็มี DVD 2046 อยู่ในมือแล้วเหมือนกัน ก็คงจะได้ดูเร็วๆนี้ครับ ขอบคุณสำหรับข้อมูลเกี่ยวกับหนังของหว่องที่ดีๆและน่าสนใจมากๆนะครับ
สำหรับผมแล้ว เรื่องที่เคยได้ดูแล้วรู้สึกว่าชอบและเข้าใจได้ง่ายกว่าเรื่องอื่นก็คือ In the Mood for Love และ Chungking Express นะครับ

สำหรับ Chungking Express ผมคิดว่าคงเป็นหนัง 2 เรื่องเอามาฉายต่อกัน โดยที่ทั้ง 2 เรื่องไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกันเลย แต่ที่รู้สึกถึงได้คืออารมณ์ของหนังที่ทำให้รู้สึกเหงาไปกับตัวละครทั้ง 2 เรื่อง บรรยากาศความโดดเดี่ยวของตัวละคร การกระทำต่างๆของตัวละครที่ยิ่งทำให้ตัวเองเหงามากขึ้น แต่ก็เหมือนกับว่าตัวละครก็พอใจในการที่จะอยู่กับความเหงาที่ตัวเองมีแบบเก๋ๆซะด้วย อย่างเช่นในเรื่องแรก ภาพของทั้งพระเอกและสาวผมทองที่เหมือนอยู่ตัวโดดเดี่ยวตัวคนเดียว ภาพการคุยโทรศัพท์ของ Takeshi หรือเหตุผลแปลกๆของการวิ่งให้เหงื่อออกและเรื่องสับปะรดกระป๋องหมดอายุ หรืออย่างในเรื่องที่สองการที่นางเอก Faye Wong พยายามเข้าไปในห้องของพระเอกเหลียงเหว่ยโดยที่ไม่ให้พระเอกรู้ อาจจะเหมือนกับว่า การได้เข้าไปในห้องหรือโลกส่วนตัวของคนที่ตัวเองรักหรือชอบ โดยที่อีกฝ่ายหนึ่งไม่รู้ ก็คงมีความสุขเหมือนได้ใกล้ชิดหรือครอบครองโลกส่วนตัวของอีกฝ่าย แม้จะเป็นความสุขที่เหมือนแบบชอบอีกฝ่ายเพียงฝ่ายเดียว รวมทั้งภาพนางเอกในทุกฉากที่มีเพลง California Dreamin' ด้วย ผมเองส่วนตัวคิดว่าทั้ง 2 ตอนมีความแตกต่างกันอย่างชัดเจน ช่วงแรกหนังค่อนข้างดูยาก การตัดต่อภาพก็ออกมาเป็นภาพเคลื่อนไหวเบลอๆบ่อยครั้ง เน้นการใช้ภาพเป็นหลัก ส่วนช่วงที่สองหนังดูเข้าใจได้ง่ายขึ้น เน้นเนื้อหาของเรื่องเป็นหลัก ก็ลำบากที่จะบอกว่าชอบช่วงไหนของหนังมากกว่ากัน เพราะว่ามีความโดดเด่นทั้ง 2 ช่วง แต่ที่ผมชอบและประทับใจมากก็เพลง California Dreamin' ที่เหมือนกับ music video ประกอบแทนตัวนางเอกในช่วงที่สองครับ ก็เอาเป็นว่าถึงเรื่องนี้จะดูไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่แม้จะดูเป็นรอบที่สองแล้ว แต่ก็คิดว่าดูเอาบรรยากาศความเหงาและฟังเพลง California Dreamin' ที่ผมเองก็รู้สึกชอบเหลือเกินจนอยากจะร้องตามละกันครับ

ส่วน In the Mood for Love เนี่ย ผมว่าเป็นเรื่องที่แตกต่างจากเรื่องอื่นๆของหว่องคาไวค่อนข้างมาก เพราะว่าดูเข้าใจได้ไม่ยากนัก เน้นให้ดูเข้าใจได้ง่าย หนังก็เกี่ยวกับ extramarital affair ของคน 2 คนที่มีคู่ของตัวเองแล้ว แต่บังเอิญอยู่ห้องติดกัน แล้วก็ทั้งคู่ก็เหมือนกับไม่ได้รับเวลาและความรักความเอาใจใส่จากคู่รักของตัวเอง จากความใกล้ชิดที่ได้เจอกันเป็นเพื่อนปรับทุกข์กัน รวมทั้งจังหวะและโอกาสที่ทำให้ทั้งคู่ได้อยู่ด้วยกัน จนกลายเป็น love affair ของทั้งคู่ โดยส่วนตัว ผมมองว่าเนื้อเรื่องไม่ได้มีอะไรพิเศษมากนัก แต่ว่าเน้นอารมณ์ความรู้สึก เหมือนได้เข้าไปดูเรื่องราวของคนสองคนที่แอบมี affair กัน ตั้งแต่เริ่มต้นจนมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกัน หนังทำให้เราเห็นรายละเอียดส่วนต่างๆของทั้งคู่อย่างชัดเจน ทั้งๆที่เนื้อเรื่องค่อนข้างเรียบๆและดูไม่น่าจะมีเนื้อหาซับซ้อนนัก แต่ส่วนสำคัญที่ทำให้หนังโดดเด่นคือเรื่องอารมณ์ความรู้สึกและรายละเอียดของภาพ ฉาก และสีในเรื่องครับที่สามารถสื่อถึงอารมณ์ต่างๆได้ดี โดยไม่ต้องใช้คำพูดมากนัก หนังไม่ได้สนใจเกี่ยวกับประเด็นความถูกผิดทางด้านศีลธรรมหรือจริยธรรมของทั้งคู่กับการมี love affair

ส่วนที่น่าตื่นตาตื่นใจพอสมควรคือแสงสีของเรื่อง จะเห็นได้ว่าช่วงครึ่งหลังตั้งแต่พระเอกนางเอกสนิทสนมกันมากขึ้น แสงสีของภาพ และฉากต่างๆหลายๆฉากเน้นโทนสีแดง ผนังห้อง ม่าน รวมทั้งชุดของนางเอกด้วย แสดงถึงอารมณ์ความรู้สึกของความรักได้อย่างน่าตื่นตาตื่นใจทีเดียว

ที่น่าประทับใจมากๆคือชุดของนางเอกครับ 555 เห็นแล้วทึ่งดีจริงๆครับ ยังกับใส่มาเดินแบบยังไงยังงั้นเลยครับ นางเอกเปลี่ยนชุดเป็นว่าเล่น เปลี่ยนชุดได้ทุกฉากเลยครับ แค่ดูชุดแล้วก็การแต่งตัวของนางเอกเรื่องนี้เนี่ยผมว่าก็คุ้มแล้วล่ะครับ 555 ชอบการแสดงของ Maggie Cheung หรือจางมั่นอี้ ครับ ผมว่าหนังสามารถเลือกคนแสดงได้เป็นอย่างเหมาะสมเลยล่ะครับ

แต่โดยส่วนตัว ถ้าเทียบ 2 เรื่องนี้ ยังรู้สึกชอบ Chungking Express มากกว่าครับ ทั้งๆที่ดูไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไรนักก็ตาม มันเหมือนมีมนต์สะกดครับ ทำให้รู้สึกชอบครับ

แต่สำหรับ Happy Together นี่รู้สึกว่ามันสร้างความรู้สึกแปลกแยกอย่างมากๆ ทำให้ผมรู้สึกว่าไม่ค่อยรู้เรื่องเพราะจับประเด็นปะติดปะต่อไม่ค่อยได้ ไม่ค่อยเข้าใจเหตุผลในการแยกจากกันของตัวละครเท่าไหร่ ก็คงเพราะลักษณะหนังของหว่องที่มีลักษณะไม่ค่อยต่อเนื่องเหมือน fragment โดยเฉพาะเรื่องนี้เลยทำให้ยิ่งรู้สึกถึงความเหงาแปลกแยกมากขึ้น เลยรู้สึกว่าไม่ค่อยชอบหนังเรื่องนี้เท่าไหร่ ดูแล้วรู้สึกหดหู่เหลือเกินครับ เลยรู้สึกว่าไม่ค่อยเข้าแนวหนังที่ผมเองชอบเท่าไหร่ครับสำหรับเรื่องนี้ครับ

โดยส่วนตัวแล้วผมคิดว่า Chungking Express เป็นงานที่ 'ป็อป' ที่สุดแล้วของหว่องกไว ป็อปในที่นี่ผมหมายถึงสองแง่ คือความเข้าถึงง่าย และ ความ 'ป็อปปูล่า' (ดูเหมือนเรื่องนี้ใครๆก็รู้จักนะ จริงมั้ยเอ่ย)

ก็น่าสังเกตก็คือ Chungking แทบจะเป็นหนังเรื่องเดียวของหว่องที่จบแบบไม่ทำให้เราปวดร้าว (ส่วนจะดูแล้วเหงา/ไม่เหงา เป็นเรื่องอของแต่ละคน) น่าสนใจมากๆคือ ฉากจบของ Chungking เป็นการถ่ายภาพหน้าของเหลียงเฉาเหว่ยที่เราดูแล้วอิ่มใจมากๆ แต่ในขณะที่ 2046 ฉากจบก็ถ่ายภาพหน้าของเขาเช่นกัน แต่เรารู้สึกเหมือนหัวใจถูกรถไฟบดขยี้เป็นเสี่ยงๆ (ผมพูดเว่อร์ไปรึป่าวเนี่ย)

เวอร์ไปจริงๆครับ =P
ิ

"บางทีที่คนเราต้องเจ็บปวดก็เพราะมีความจำที่ดีเกินไป" in the mood for love ประโยคนี้คมจริงๆครับ

"บางทีที่คนเราต้องเจ็บปวดก็เพราะมีความจำที่ดีเกินไป" ถูกเอามาใช้ก่อนใน ashes of time

Unquestionably believe that which you stated. Your favorite justification seemed to be on the web the simplest thing to be aware of. I say to you, I certainly get irked while people think about worries that they just don't know about. You managed to hit the nail upon the top as well as defined out the whole thing without having side effect , people can take a signal. Will likely be back to get more. Thanks
louis vuitton outlet online //www.hotelcristallotorino.it/