ทวิภพ เดอะ มิวสิคัล : ทวิลักษณ์ของความรัก
by merveillesxx
ทวิภพ เดอะ มิวสิคัล (2011, ถกลเกียรติ วีรวรรณ, C)
เ่่ช่นเดียวกับละครของรัชดาลัยทุกเรื่องที่มีความโดดเด่นด้านความอลังการและการสร้างสรรค์ของฉาก อย่างเ่่ช่น ฉากไฟโคมลอยที่ต้องยอมรับว่าทำได้สวยงามจริงๆ แต่ขณะเดียวกันจุดอ่อนสำคัญของมันเองก็คือ ความเป็นมิวสิคัล ทั้งเนื้อเพลงที่ไม่ค่อยจะลงตัว ฟังแล้วไม่ระรื่นหู การใ้ช้คำที่แปลกแปร่ง หรือเทคนิคการดูเอทของสองตัวละครเอก ที่กี่เรื่องๆ ออกมาก็จะเหมือนตัวละครตะโกนใส่กัน จนพาลฟังไม่รู้เรื่อง ชวนให้ความรู้สึกอึดอัดมากกว่าจะเป็นความรู้สึกร่วมตาม รวมถึงวิธีแบบละครทีวีที่ตอนท้ายเมื่อเป็นฉากเศร้า ก็ต้องร้องไห้ฟูมฟาย เสียงสะอื้น พร้อมร้องเพลงไป ผลคือ ฟังไม่ออกว่าร้องอะไรกัน
อย่างไรก็ดี การร้องมิวสิคัลของ นัท มีเรีย และ โดม ปกรณ์ ลัม ถือว่าสอบผ่าน ฟังได้อย่างสบายใจ แม้โดมจะติดสไตล์การร้องเพลงป็อปไปบ้าง แต่ส่วนของแอ็คติ้งมีปัญหา โดมยังติดท่าเยอะ อาการพูดไม่ชัด (ชวั้น = ฉัน) และเหมือนถอดคาแร็คเตอร์มาจาก แวมไพร์ ในรักไม่มีวันตาย ยิ่งช่วงครึ่งหลังมีปัญหามากๆ ที่คุณหลวง (พี่โดม) พยายามจะพูดเสียงทุ้มลึก กระซิบข้างหู มณีจันทร์ตลอดเวลา แต่ฟังแล้วดูเหมือนคนหื่นกระหาย (เกย์สองคนที่นั่งอยู่ข้างหน้า หัวเราะคิกคัก แล้วพูดว่า "คุณหลวงเงี่ยนเหรอเนี่ย" A+++++++++++++) ส่วน นัท มีเรีย ต้องแอ๊บสาวในหลายฉาก แต่ดูขัดพิลึก หรือในหลายฉากที่เธอร้อนรน สับสน ตัดสินใจไม่ถูก การแสดงของเธอกลับออกมาลุกลี้ลุกลนเหมือนคนปวดฉี่
นอกจากนั้น ไม่รู้สึกอินถึงความรักของคุณหลวงกับมณีจันทร์เลย เพราะว่าละครต้องคอยแทรกมุกตลกเป็นระยะจากตัวละครของ เหมี่ยว ปวันรัตน์ และ คุณป้าโฉมฉาย ดูแล้วยังงงว่ามันไปรักอะไรกันตอนไหน แล้วนี่ก็เป็นปัญหาใหญ่ถัดมาของละครเรื่องนี้ที่ซ้อนเรื่องความรักของตัวละครไปกับความรักในแผ่นดินสยาม เนื้อเพลงตอนหนึี่งถึงขั้นบอกว่าทั้งสองจะอยู่คู่กันเพื่อปกป้องแผ่นดินสยาม (โอ้ มาย ก้อด) แน่นอนว่ายากนักที่ความรักความสัมพันธ์ใดจะบริสุทธิ์ไร้เดียงสาจนไม่มีบริบทอย่างอื่น แต่สำหรับข้าพเจ้า ผู้ไม่อินและไม่ชอบอุดมการณ์แบบ nationalism ความรักของทั้งสองที่ต้องผูกติดไปกับความรักชาติ จึงมีลักษณะคลายความรักที่มีมลพิืษ
นี่เองกระมังที่เป็นปัญหาใหญ่ที่สุดของการดูละครเรื่องนี้ ทวิภพ เดอะ มิวสิคัล แทรกเรื่องการรักชาติ ความหวงแหนในแผ่นดิน อยู่เป็นระยะ แล้วก็รุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ ตลอดที่ละครดำเนินไป สาเหตุหนึ่งมันอาจจะมาจากบทประพันธ์ดั้งเดิม (ข้าพเจ้าไม่เคยอ่าน) แต่การตอกย้ำซ้ำเติมบ่อยๆ มันก็เหมือนจะเป็นยากล่อมประสาทหรือหวิดจะเข้าขั้นโฆษณาชวนเื่ชื่อแห่งปี 2554 ผู้สร้างถึงขั้นยก piece หนึ่งของละครเพื่อเป็นการตะโกนโห่ร้องเป็นเพลง "จะไม่ยอมให้แผ่นดินสยามต้องถูกแบ่งแยก" เมื่อประเด็นเหล่านี้ถูกยกขึ้นมาสรรเสริญในยุคสมัยที่ปัญหาประสาทเขาวิหารหรือชายแดนใต้ยังไม่จบสิ้น ข้าพเจ้าก็อดจะรู้สึกไม่สบายใจมิได้ และกระอักกระอ่วนใจพิกล
ยิ่งปลายปีนี้ จะมีการสร้าง สี่แผ่นดิน เดอะ มิวสิคัล ทำให้ต้องขอนุญาตหวาดหวั่นใจไปก่อนล่วงหน้า
| Create Date : 01 กรกฎาคม 2554 |
| Last Update : 1 กรกฎาคม 2554 21:48:17 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 2808 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 58 คน [
อยากได้ที่นั่งใกล้ๆ แต่บัตรแอบแพง