Time Still Destroy Everything You Touch : (เดี๋ยวเจ้าต่อมันสับหนังกูเละแน่ 5555) ภาพกับเพลงกับธีมเราว่ามันไม่เข้ากันน่ะ เพราะเพลงมันแรงมากมั้งเลยดูแปลกๆ แต่ถ้าเอาเฉพาะชื่อเพลงน่ะโอเค
หากเป็นเมื่อก่อน เขาคงเรียกสิ่งนี้ว่าความรัก ( If it was then, He would call this thing love) : พัลลภ ฮอหรินทร์ ดูหนังเรื่องนี้ ณ อายุเท่านี้แล้วเหมือนมันเข้าไปฟรีซหัวใจให้กลายเป็นน้ำแข็งประมาณ 2 วินาที แล้วหัวใจก็สลายเป็นเกล็ดเล็กเกล็ดน้อยในตอนจบ ขอบคุณครับ
...ออกเสียงไม่ได้ในจักรวรรดิทางภาษาของคุณ (...unpronouncable in the linguistic imperialism of yours) : รัชฏ์ภูมิ บุญบัญชาโชค ชอบโครงสร้างช่วงหลังๆ รู้สึกเป็นหนังที่เดาอะไรไม่ได้ เพราะอยู่ดีๆ โครงสร้างมันก็บิดไปตรงกลางเรื่อง
ข่าวกีฬา : พวกเหี้ยกำลังจะไป พวกสัมภเวสีกำลังจะมา : มานัสศักดิ์ ดอกไม้ top form โดยเฉพาะเทคนิคการเลือนภาพที่ใช้ในฉากเปิด + การขึ้นตัวอักษรในฉากปิด + การที่ให้รพะเอกไปเข้าคอร์สแต่แทนที่จะนำเสนอว่าในคอร์สมีอะไรบ้างก็ช่างๆ มันไปเลย แล้วตัดมาว่าเรียนจบแล้ว....ไม่รู้คิดได้ยังไง
หนังที่ชอบ A+
ยีราฟ : นวพล ธำรงรัตนฤทธิ์
UNIFIED FIELD : จักรวาล นิลธำรงค์
วัฒนธรรมชาติ (Culture and Nature) : ปราบต์ บุนปาน
อ้อยมาสาย 3 นาที ( Oy is 3 minutes late) : ธีปนันท์ เพ็ชร์ศรี
เวลากับความทรงจำและสิ่งที่ฉันทำเพื่อเธอ (Timeless memory and everything I've done for you) :ธัญญ์วาริน สุขะพิสิษฐ์ -ชอบเรื่องนี้เพราะตอนดูหนังไม่รู้เลยว่านั่นคือธัญญ์วาริน และพอมานั่งคิดแล้ว อะไรหลายๆ อย่างเป็นพี่กอล์ฟมากๆ เลย
- หากเป็นเมื่อก่อน เขาคงเรียกสิ่งนี้ว่าความรัก ( If it was then, He would call this thing love) ดูแล้วก็อึ้ง หัวใจสลายได้อีก คิดกับตัวเองว่า ถ้าเป็นเมื่อก่อน เราคงเรียกสิ่งนี้ว่าความรักจริงๆ ความหนาวเย็นยะเยียบแบบนี้
- Time Still Destroys Everything You Touch ดูรอบแรกชอบหมาขาเดี้ยง รอบสองชอบรูปต้นไม้ตายซากมากๆ บอกอะไรเยอะดี แต่ตัวหนังสือเยอะไปนิด มีคนบอกว่าอ่านไม่ทันด้วย และเพลงดังไปหน่อย
เครดิตเปิดเรื่อง ชอบมากๆ ดูเก๋ดี ที่เอาเสียงจากหนังของแต่ละคนมาใส่ ฟอนต์/สีฟอนต์สวยดี ถึงแม้จะเหมือนหน้าปก To Each His Own Cinema มากๆ (ซึ่งคุณเต๋อก็ยอมรับแต่โดยดีว่าตอนนั่งทำ DVD แผ่นนี้วางอยู่ตรงหน้า)
UNIFIED FIELD : จักรวาล นิลธำรงค์ ชอบมากๆ เหมือนดูภาพศิลปะเลย แล้วก็ชอบตรงที่อยู่ดีผู้หญิงในเรื่องก็หายแวบไปอย่างลึกลับ
New Year Again : วินัย กิจเจริญ ดูเป็นหนังคุณวินัยมากๆ (ฉายาเจ้าพ่อ youtube 5555) ชอบตรงที่จังหวะการตัดต่อที่ผู้หญิงทะลึ่งตัวขึ้นมา แล้วมาต่อกับภาพจุดพลุพอดี รู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้จะได้หายใจแล้ว
โดย: art IP: 203.158.215.80 วันที่: 15 มกราคม 2551 เวลา:18:14:38 น.
^ ^ I guess I understand your point, you talk about how we manipulate or abuse someone in our work, right?
I have carefully considered about this again and again, it is a moral issue and hard to find the absolute answer.
Frankly, I'm not a good person, but very selfish one. I decided to do my film this way because I truely believe that MEMORIES are both common property and private property. I claim my right from the second aspect.
That's just my foolish excuse.
Anyway, I really thank you for your comment. It's very precious, my bro.
หากเป็นเมื่อก่อน เขาคงเรียกสิ่งนี้ว่าความรัก ( If it was then, He would call this thing love) : พัลลภ ฮอหรินทร์ เป็นหนังที่ให้ความรู้สึกดีมากๆ เหมือนมีไอเย็นออกจากจอ
Time still destroys everything you touch : คันฉัตร รังษีกาญจน์ส่อง ชอบประเด็นของหนังเรื่องนี้นะ เข้าใจว่าแต่ละซีนที่เลือกมามีความหมายกับตัวผู้กำกับ โดยเฉพาะฉากหน้าจอคอม ใครหรอต่อ...??? : P
ตื่นเต้นเหมือนกันนะเนี่ย