ชีวิตประจำวัน เขาอวยพรตัวเองทุกเช้าที่ก้าวเท้าออกจากบ้าน ให้มีสิ่งที่ดีๆเกิดขึ้น กลับถึงบ้านด้วยความปลอดภัย ทำประโยช์ตน ประโยชน์ท่านได้อย่างที่ตั้งใจ ก่อนนอนสามารถไหว้ตัวเองได้ ทุกวัน ไป-กลับจากที่ทำงาน เขาเดินทางด้วยรถสาธารณะ มีทั้งรถเมล์ รถไฟฟ้า BRT บางวันสี่ต่อ แต่ละทอดของการรอเพื่อขึ้นรถไปแต่ละจุด เขาจะพบคนหน้าเดิมๆที่มีวงจรชีวิตคล้ายกัน เขาเห็นการเปลี่ยนแปลงรูปร่างหน้าตา ในจำนวนคนทั้งหมดที่เจอกัน เขาจะจำได้เป็นบางคน อาจมีบางจุดที่น่าสนใจ บางคนเคยเห็นตั้งแต่ยังสาว จนแต่งงาน และเริ่มแก่ บางคหายหน้าไป หรืออาจย้ายที่อยู่ กลุ่มคนที่พบตอนเช้า กับตอนเย็นก็แตกต่างกัน อีกกลุ่มหนึ่งคือคนที่คุ้นเคยที่ป้ายรถเมล์ ขณะที่เขาถึงที่หมายแล้ว น่าแปลก เขากลับจำคนในจุดหมายปลายทางพวกนี้ได้มากกว่า เขาถือว่านี่คือสีสันของชีวิต เห็นหน้ากันทุกวัน แต่ไม่ทักทาย ไม่คุยกัน ได้แต่แอบมองกัน มีอีกพวกหนึ่ง ที่ปิดหน้าปิดตาด้วยหมวกกันน็อค มาเพื่อฉกฉวย  กระชากกระเป๋า ชนิดที่ว่าเจ้าของไม่ทันตั้งตัว มาอย่างรวดเร็ว และจากไปแบบไม่ทิ้งร่องรอย คราวเคราะห์ของบางคนถึงกับเลือดตกยางออก ทุกวันนี้ เขาป้องกันตัวเบื้องต้นง่ายๆ เมื่อเดินในซอยเปลี่ยว ค่ำมืดดึกดื่น ถ้ามีกระเป๋าสะพายเฉียง สะพายหลัง เวลาถูกระชากจะอันตรายมาก ให้ถอดออก ถือสายสะพายด้วยมือเดียว พร้อมจะเปล่อยมือทันที ข้าวของ เอาไปเถอะ ชีวิตปลอดภัยไว้ก่อน   Create Date : 25 กันยายน 2559 18 comments Last Update : 25 กันยายน 2559 12:08:02 น. Counter : 1201 Pageviews. Share Tweet

Insignia_Museum Diarist ดู Blog หลากหลายนิยายชีวิต ที่หาได้ตามป้ายรถเมล์ และพาหนะอื่นๆที่ใช้สัญจรไปมา บางคนเห็นหน้ากันจนคุ้นแม้จะไม่ได้รู้จักกัน เจอหน้าเขาทุกวันจนชิน วันไหนเขาหายไปก็เริ้มคิดว่าเขาหายไปไหน ทำไมวันนี้ไม่มา เขาป่วยหรือเปล่า หรือย้ายไปขึ้นที่อื่นแล้ว ฯลฯ เป็นความผูกพันชนิดหนึ่ง เป็นความผูกพันที่ไม่ได้ต้องการเพิ่มความสัมพันธ์ให้มากกว่านั้น แค่ได้เห็นเขายังอยู่ก็พอใจแล้ว ตัวเองเคยมีประสบการณ์แบบนี้ และเคยคิดแบบนี้ค่ะ 55   โดย: ดอยสะเก็ด 25 กันยายน 2559 16:51:49 น.

สวัสดีค่ะ รุ้งไม่เคยสังเกตผู้คนรอบตัวมากขนาดนี้เลย สงสัยต้องลองดูบ้างล่ะ ตัวรุ้งเองน่ะอยากบอกว่าตัวเองความจำสั้น ถ้าเจอแค่ครั้งเดียวจำหน้าไม่ได้หรอกค่ะ พอเจออีกครั้งบางคนไม่รู้สึกแม้แต่ว่าคุ้นเลยด้วย ครั้งหนึ่งไปเดินตลาดแต่งตัวอยู่บ้านมากๆ โทรมๆเลย ผู้ชายคนนึงเข้ามาทัก รุ้งยังตกใจ เขาถามทำงานอยู่ที่นี่ใช่มั้ย เห็นบอกชื่อที่ทำงานถูกรุ้งก็ตอบค่ะ เขาก็บอกคุณชื๋อ...ใช่มั้ย รุ้งก็ค่ะ เนี่ยผมเป็นลูกค้าไงครับ เห็นไกลๆผมว่าผมจำไม่ผิดแน่ คุณจริงๆด้วย รุ้งงี้เขินค่ะ ก็รุ้งเองน่ะรู้สึกไม่คุ้นด้วยซ้ำไป แล้วสภาพรุ้งตอนนั้นมันต่างกับที่ทำงานมากเขาไม่น่าจะจำได้ก็ยังอุตส่าห์จำได้ นึกมาถึงตอนนี้หน้าลูกค้าคนนั้นรุ้งก็จำไม่ได้ เจออีกครั้งเขาคงทักรุ้งก่อน แล้วรุ้งก็คงทำหน้าเหวอๆตามเคย แม้แต่ชื่อก็จำไม่ได้ แต่ถ้าบอกชื่อมาก็มีคุ้นนะคะ พูดถึคงเรื่องเดินในซอยเปลี่ยวแล้ว อันตรายจริงๆด้วย รุ้งเคยคิดว่าสะพายแล่งไว้ มันเห็นเอายากจะได้ไม่เอา ไม่คิดถึงความปลอดภัยของตัวเองเลยจริงๆ จะปรับพฤติกรรมใหม่ล่ะค่ะ ขอบคุณที่ชี้แนะนะคะ ตายไปก็เอาไปไม่ได้จริงๆ ที่น่ากลัวคือกลัวไม่ตายแต่ต้องอยู่อย่างตายทั้งเป็น บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต ดอยสะเก็ด Literature Blog ดู Blog ร่มไม้เย็น Dharma Blog ดู Blog toor36 Cartoon Blog ดู Blog mariabamboo Parenting Blog ดู Blog กะว่าก๋า Book Blog ดู Blog สายหมอกและก้อนเมฆ Food Blog ดู Blog ฟ้าใสวันใหม่ Home & Garden Blog ดู Blog พรไม้หอม Health Blog ดู Blog Insignia_Museum Diarist ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: เรียวรุ้ง 25 กันยายน 2559 16:53:56 น.

ป้ายรถเมล์หรือแม้แต่บนรถเมล์ ถ้าเป็นเวลาเดิมๆ ที่เราออกจากบ้านเราจะเจอคนเดิมๆ จริงๆ ครับ พวกกระเป๋ารถเมล์ขเาก็จำได้นะ บางครั้งเดินมาบอกเราว่าเดี๋ยวคนๆ นี้จะลงแล้ว ให้เราไปรอนั่งได้เลยก็มี คนอาจจะต่างกันบ้าง ตามสายรถ และจุดหมาย ถ้าเราสังเกตดีๆ เราจะคุ้นตาครับ วิธีป้องกันตัวเบื้องต้นจากคนร้ายที่ดีที่สุดคือ พยายามไม่ให้ตัวเองไปอยู่ในสถานการณ์ที่เสี่ยงจะถูกทำร้ายครับ Insignia_Museum Diarist +   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 25 กันยายน 2559 17:25:36 น.

นานมากแล้วค่ะไม่ได้ไปยืนรอรถที่ป้ายรถเมล์ คนก็มีหลายรูปแบบนะคะ บางคนนี่แต่งตัวใส่ชุดสูทก็มีค่ะ ดูไม่น่าจะเป็นพวกชอบฉกฉวย แต่ดันเป็นซะงั้น เคยเจอที่ลอนดอนค่ะ เดินตามตั้งแต่แรก พอเราเข้าร้านก็รออยู่หน้าร้าน พอออกจากร้านยังเดินตามอีก ดีที่ระวังตัวค่ะ เลยไม่เจอเหตุการณ์ร้ายๆ Insignia_Museum Diarist   โดย: ข้ามขอบฟ้า 25 กันยายน 2559 18:28:35 น.

นับวันในกรุงเทพจะเต็มไปด้วยผู้คนหลากหลายแบบ เป็นอะไรที่น่ากลัวมากค่ะ ยิ่งคนสมัยนี้หากินด้วยวิธีการที่คาดไม่ถึงเยอะจริงๆ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต mastana Literature Blog ดู Blog ดอยสะเก็ด Literature Blog ดู Blog mcayenne94 Home & Garden Blog ดู Blog พรไม้หอม Health Blog ดู Blog กะว่าก๋า Book Blog ดู Blog toor36 Cartoon Blog ดู Blog สาวไกด์ใจซื่อ Food Blog ดู Blog คนบ้านป่า Home & Garden Blog ดู Blog Insignia_Museum Diarist ดู Blog   โดย: mambymam 25 กันยายน 2559 18:44:20 น.

เป็นวิถีชีวิตประจำวันเลยนะคะ   โดย: อุ้มสี 25 กันยายน 2559 20:27:40 น.

ขอบคุณนะคะ ดีใจที่ชอบงานประพันธ์ประเภทฉันท์ค่ะ และยิ่งดีใจที่กลับมาอ่านรอบสอง รุ้งชอบฉันท์ก็เพราะเสียงสั้นๆยาวๆ นี่แหละค่ะ มนตร์เสน่ห์ของฉันท์เลย แต่กว่าจะแต่งเสร็จแต่ละครั้งเหงื่อตกเหมือนกัน เห็นเพื่อนๆหลายคนชอบ แค่นี้รุ้งก็ปลื้มมากเลยค่ะ นิทรา...ฝันดีนะคะ   โดย: เรียวรุ้ง 25 กันยายน 2559 21:59:25 น.

ก่อนคนจะพูดว่าสะพายกระเป๋าข้างหล้งเป็นของเขา 100% สะพายกระเป๋าข้างตัว เป็นของเขา - 50% ของเรา 50% สะพายกระเป๋าข้างหน้าเป็นของเรา 100% แต่กลายเป็นว่าอันตรายควรถือไว้ที่มือเพราะโดนกระชากเราจะเป็นอันตราย เป็นความรู้ที่ดีจริงๆค่ะ วันก่อนก็อ่านเรื่องเรือล่มที่ให้ใส่เครื่องชูขีพ กลายเป็นว่าให้คล้องไว้ที่แขน ถ้าใส่แล้วเรือคว่ำ เราจะติดในท้องเรือด้วย บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต กาปอมซ่า Literature Blog ดู Blog ข้ามขอบฟ้า Home & Garden Blog ดู Blog Insignia_Museum Diarist ดู Blog   โดย: newyorknurnse IP: 192.95.30.51 26 กันยายน 2559 0:27:24 น.

ขอบคุณที่แวะชมดอกไม้ค่ะคุณอิม   โดย: mambymam 26 กันยายน 2559 5:53:27 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต หอมกร Movie Blog ดู Blog moresaw Funniest Blog ดู Blog สาวไกด์ใจซื่อ Food Blog ดู Blog เศษเสี้ยว Photo Blog ดู Blog ก้นกะลา Music Blog ดู Blog ชมพร Cartoon Blog ดู Blog Insignia_Museum Diarist ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 10 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: pantawan 27 กันยายน 2559 11:40:36 น.

สาวอยู่บ้านนอกค่ะ เลยใช้รถมอเตอร์ไซค์เป็นกิจวัตร เลยไม่สักงเกตุอะไรแบบนี้เลย   โดย: sawkitty 27 กันยายน 2559 20:03:34 น.

ตอนนี้สะพายไว้ที่ตัวเลยค่ะ อันตรายนะคะ   โดย: tuk-tuk@korat 28 กันยายน 2559 20:12:27 น.

ชีวิตคนกรุงทุกวันนี้เป็นแบบนี้กันทั้งนั้นค่ะ ต้องระมัดระวังไปหมด   โดย: babybeeh 29 กันยายน 2559 0:35:11 น.

คนส่วนใหญ่น่าจะพยายามสะพายกระเป๋าเฉียง เพราะกลัวถูกฉก พอได้มาอ่านแบบนี้แล้วก็ อืมมม จริงค่ะ ทรัพย์สิน เอาไปเถอะ รักษาชีวิตไว้ก่อนดีกว่า   โดย: Close To Heaven 29 กันยายน 2559 8:42:53 น.

จขบ.หายไปไหนเอ่ย   โดย: ดอยสะเก็ด 30 กันยายน 2559 19:00:57 น.

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต อุ้มสี Diarist ดู Blog เตยจ๋า Topical Blog ดู Blog ทนายอ้วน Food Blog ดู Blog ปลาแห้งนอกกรอบ Travel Blog ดู Blog Tui Laksi Sports Blog ดู Blog Insignia_Museum Education Blog ดู Blog   โดย: Stand by bowky 30 กันยายน 2559 20:39:11 น.

แวะมาเยี่ยมค่ะ คุณอิมสบายดีนะคะ   โดย: ข้ามขอบฟ้า 1 ตุลาคม 2559 1:14:01 น.

สวัสดีจ้าา มาทักทายจ้า sinota ซิโนต้า Ulthera สลายไขมัน SculpSure เซลลูไลท์ ฝ้า กระ Derma Light เลเซอร์กำจัดขน กำจัดขนถาวร รูขุมขนกว้าง ทองคำ ไฮยาลูโรนิค คีเลชั่น Chelation Hifu Pore Hair Removal Laser freckle dark spot cellulite SculpSure Ultherapy กำจัดไขมัน ร้อยไหม adenaa ลบรอยสักคิ้วด้วยเลเซอร์ ลบรอยสักคิ้ว Eyebrow Tattoo Removal เพ้นท์คิ้ว 3 มิติ สักคิ้วถาวร สักคิ้ว 6 มิติ Cover Paint สักไรผม 3D Eyebrow ให้ใจหายใจ สุขภาพ วิธีลดความอ้วน การดูแลสุขภาพ อาหารเพื่อสุขภาพ ออกกำลังกาย สุขภาพผู้หญิง สุขภาพผู้ชาย สุขภาพจิต โรคและการป้องกัน สมุนไพรไทย ขิง น้ำมันมะพร้าว ผู้หญิง ศัลยกรรม ความสวยความงาม แม่ตั้งครรภ์ สุขภาพแม่ตั้งครรภ์ พัฒนาการตั้งครรภ์ 40 สัปดาห์ อาหารสำหรับแม่ตั้งครรภ์ โรคขณะตั้งครรภ์ การคลอด หลังคลอด การออกกำลังกาย ทารกแรกเกิด สุขภาพทารกแรกเกิด ผิวทารกแรกเกิด การพัฒนาการของเด็กแรกเกิด การดูแลทารกแรกเกิด โรคและวัคซีนสำหรับเด็กแรกเกิด เลี้ยงลูกด้วยนมแม่ อาหารสำหรับทารก เด็กโต สุขภาพเด็ก ผิวเด็ก การพัฒนาการเด็ก การดูแลเด็ก โรคและวัคซีนเด็ก อาหารสำหรับเด็ก การเล่นและการเรียนรู้ ครอบครัว ชีวิตครอบครัว ปัญหาภายในครอบครัว ความเชื่อ คนโบราณ   โดย: สมาชิกหมายเลข 4507140 6 พฤษภาคม 2561 14:21:23 น.