ปัจจุบันเหลือเพียงไม่กี่ชนิดที่ยังใช้กัน แต่เปลี่ยนวัสดุเป็นพลาสติกไปเสียแล้ว เช่นเข่ง ปุ้งกี้
ชะลอม ไม่เห็นนานจนคิดว่าเลิกทำเลิกใช้แล้ว
ลูกตะกล้อหวาน หลังจากเปลี่ยนมาเป็นลูกพลาสติก ไม่เคยเห็นอีกเลย

อรุณสวัสดิ์ครับพี่


ผมสังเกตป้ายที่เริ่มเห็นที่ปายก็คือ
มีการติดป้ายขายที่ ขายกิจการรีสอร์ตกันประปราย
บางผืนตั้ง 100 กว่าไร่

ไม่รู้เป็นการส่งสัญญาณเตือนอะไรรึเปล่านะครับพี่

แต่มีคนที่ผมรู้จักก็ทิ้งปายไปอยู่เชียงคานแล้ว
เพราะนักท่องเที่ยวเริ่มเปลี่ยนเส้นทาง....

ทริปปายของผมมี 5 บล้อกเท่านั้นเองครับพี่
จบทริปในวันนี้แล้วล่ะครับ

หวัดดีค่ะคุณอิม
สมัยเด็ก ๆ ยังพอได้ทันเห็นของพวกนี้บ้างเป็นบางอย่างอ่ะค่ะ
แต่ เดี๋ยวนี้บอกตรง ๆ ว่า ไม่ค่อยได้เห็นเลยค่ะ
อย่างพวกเข่ง ก็เห็นเป็นแบบที่เป็นพลาสติกไปแล้วอ่ะค่ะ
ปล. มีความสุขกับวันหยุดพักผ่อน นะคะ

กระจาด กระบุง บุ้งกี๋ เดี๋ยวนี้เป็นพลาสติกหมดแล้ว
เพราะทนทานต่อการใช้งานหนัก มากกว่าพวกจักสานด้วยไม้ไผ่ครับ

ทุกสิ่งย่อมมีวิวัฒนาการไปเรื่อย ๆ
ผมจำได้ว่าเข็มขัดพลาสติคเริ่มขึ้นเมื่อประมาณ พ.ศ.๒๕๐๐
ต่อจากนั้นก็พัฒนาตัวเองเข้าแทนที่ทุกสิ่งทุกอย่าง
แล้วก็บ่นว่าขยะพลาสติกล้นโลกครับ.

เสียดายเด็กสมัยนี้ไม่รู้จักแล้ว
บรรพบุรุษเราอุส่าห์สร้างมาแต่กลับไม่มีใครมองเห้นคุณค่า รักษาไว้

สมัยผมยังเด็กบ้านไม้ไผ่ทั้งหลังมีอยู่ทั่วไป ทำให้คิดถึงวัฒนธรรมไม้ไผ่ของบรรพบุรุษในแถบถิ่นนี้ที่มีมานับพันๆปี ปัจจุบันอาคารบ้านเรือนของเราที่เป็นไม้ไผ่ล้วนๆแทบไม่เห็นแล้ว ต่อไปเครื่องจักสานคงมีให้เห็นน้อยลง

ไม้ไผ่เป็นสิ่งที่ไม่คงทน บ้านเรือนของคนในยุคโบราณจึงไม่หลงเหลือ คงมีแต่ปราสาทหินที่คงอยู่ในปัจจุบันหรือโบราณวัตถุที่ขุดได้ จนลืมไปว่าในยุคเดียวกันชาวบ้านเขาอยู่บ้านเรือนและข้าวของเครื่องใช้ที่ทำด้วยไม้ไผ่

มาเยี่ยมครับ

ภาพถ่าย สองภาพข้างบนนั่นถ่ายจากของจริงใช่ไหมครับสวยมาก ๆ เลย

ของจักสานที่ว่าในบล๊อกนี้ ผมยังทันไ้ด้เห็นได้ใช้ครับ
แต่พอเห็นในบล๊อกนี้แล้ว ก็เลยคิดว่าบางอย่างอีกหน่อยคงไม่ได้เห็นกันแล้ว
เพราะมันมีสิ่งประดิษฐ์ใหม่ๆ มาแทนหมด
อย่างขยะแต่ก่อนเป็นเข่ง เดี๋ยวนี้เป็นถัง
(ที่โกยผง สมัยก่อนเอาปี๊บมามากันเดี๋ยวนี้มีแบบสำเร็จเป็นพลาสติก)
กระบุง ปุ่งกี๋ หรือที่เขาใช้หาบขนม ตะกร้อสอยมะม่วง

พูดถึงเดินผ่านร่องสวนด้วยไม้ไผ่ลำเดียว นี่นึกออกครับ เวลาไปบ้านสวนของแม่ เราคนกรุง ได้แต่มองเด็กสวน เขาเดินข้ามกันสบาย รวมถึงปีนต้นไม้ด้วย แต่เราทำไม่เป็น

2 ภาพข้างบนเป็นภาพโปสการ์ดของตลาดน้ำดำเนินสะดวก ประมาณ 30 ปีเศษมาแล้วครับ หากโรยราไปเมื่อหลายสิบปีก่อน ขณะนี้พวกเขากำลังพลิกฟื้นขึ้นมาใหม่ในชื่อ "ตลาดน้ำเหล่าตั๊กลัก" ครับ

สวัสดีตอนเช้าค่ะคุณอิม

แวะมาชมตลาดน้ำด้วยคน

ขอบคุณเรื่องราวดี ๆที่นำมาฝากนะคะ

เข้ามาแล้วก็ขอมอบ 1 โหวตค่ะ

ได้เห็นได้ใช้หลายอย่าง

เคยหาบน้ำรดสวนด้วย เห็นลุงคนสวนทำท่าทางน่าสนุก

แต่ลองทำดู เจ็บบ่าโพด ๆ ค่ะ

งานฝีมือพวกนี้ นับวันก็จะเปลี่ยนสภาพ แปลงวัสดุกันไปให้เข้ากับชีวิตประจำวันอันเร่งรีบของคนเรานะคะ

อ่าน-ดูรูปมาทั้งหมดเนี่ย ป้าเดซี่คิดถึงตะกร้อสอยมะม่วงที่สุดเลยค่ะ ตะก่อนไปเยี่ยมบ้านย่าที่ต่างจังหวัด ย่าปลูกต้นมะม่วงไว้เพียบ ที่เด็ดสุดคือมะม่วงตะพาบ รสชาติเด็ดไม่แพ้มะม่วงแรดเลย

มารื้อฟื้นความทรงจำในวัยเด็กกันที่บล็อกนี้นี่เองค่ะ ไม่ลืมคลิกโหวตให้ด้วยค่ะคุณ IM

ของแบบนี้ มีลูกต้องสอนลูก มีหลานต้องสอนหลานให้เห็นค่าค่ะ กว่าจะคิดออกแบบทำได้แต่ละชิ้นไม่ใช่เรื่องง่าย ของที่ทำใหม่ในปัจจุบันยังเทียบไม่ได้ค่ะ ขอบคุณสำหรับเรื่องราวดีๆค่ะ

ขอให้คุณ IM มีความสุขมากๆในวันหยุดยาวครับ


เครื่องจักสานสวยๆแปลกๆผมซื้อเก็บๆไว้เหมือนกัน
ชอบของทำด้วยมืออะครับ เห็นแล้วอดใจไม่ค่อยได้

แวะมารดน้ำขอพรค่ะ แล้วก็ขออาราธนาคุณพระศรีรัตนตรัย ช่วยดลบันดาลให้คุณIMมีความสุขมาก ๆ สุขภาพแข็งแรง เย็นกาย เย็นใจไปตลอดปี สุขสันต์วันสงกรานต์ค่ะ ^_^

จะมีความเป็นไปได้ไหมครับคุณอิม ที่มีผู้จัดตลาดขึ้นมาสักแห่งหนึ่ง ไม่ให้พ่อค้าแม่ค้าใช้ถุงพลาสติกเลย แต่ให้ใช้ถุงกระดาษ และบรรดาลูกค้าต่างก็เดียดกระจาด หิ้วตะกร้าสาน ปกหมวกใบไผ่ เดินเข้ามาซื้อของ

หากเป็นอาหาร ก็ใช้หม้อสังกะสี ช้อนชาม สังกะสีทั้งหมดให้ลูกค้านั่งกิน ถ้ามันเป็นไปได้ ผมว่าตลาดนั้นดังแน่ๆนะ เพราะสมัยนี้ใครๆก็ชอบวิถีชีวิตย้อนยุค

ผมอยากเห็นชะนางที่เขาใช้ช้อนกุ้งในคลอง แบบสวยๆหน่อย ตอนเด็กเคยใช้ด้วยครับ แต่ตอนนี้แทบจะไม่เห็นแล้ว หากคุณอิมหาภาพได้ นำมาฝากผมบ้างนะครับ

สุขสันต์วันปีใหม่ไทยๆครับคุณอิม

หนูว่ามันคือวัวัฒนาการน่ะค่ะ
สิ่งในอดีต จะเป็นประวัติศาสตร์ และหลักฐานที่เก็บไว้ในพิพิธภัณฑ์
เราคงจะต้องยอมรับความเปลี่ยนแปลง
จากใบลาน ก็กลายมาเป็นแผ่น CD
ซึ่งน่าตื่นตาตื่นใจนัก และเราก็จำเป็นต้องวิ่งตามให้ทัน
หากไม่มีวิวัฒนาการ อีกหน่อยคงจะไม่ต้องเรียนวิชาประวัติศาสตร์ เพราะไม่มีอะไรให้ค้นหา
และคงไม่มี"คนแก่"เพราะว่าไม่มีใครเล่า"เรื่องเก่า"ให้ฟัง

แต่หนูชอบเรื่องเก่า ๆ ของพี่ที่นำเสนอมาทุกแทบทุกเรื่อง
แต่หนูไม่ได้หมายความว่าจะกล่าวหาว่าพี่"แก่"แล้วนะคะ

อ่านบล็อกนี้แล้วทำให้นึกถึงของเล่นในวัยเด็กค่ะ มีอยู่ชิ้นหนึ่งที่ย่าให้ คือเป็นตะกร้าหาบลักษณะเหมือนของคนสมัยก่อนที่หาบของขายน่ะค่ะ แต่นี่เป็นไซส์เด็กค่ะ

ทำให้นึกถึงความทรงจำนี้เลย

Thanks: ฝากรูป
ขอพรพระสัมฤทธิ์เพื่อมิตรสหาย
ทั้งหญิงชายพรประเสริฐบังเกิดผล
เถลิงศกสงกรานต์ผ่านมาดล
ทุกชั้นชนคนไทยมีสุขเอย...
แวะมาสวัสดีสงกรานต์สายไปนิด เพิ่งเสร็จงานค่ะ ขอให้ประสบแต่ความสุขนะคะคุณim

ขอบคุณคนไทยที่เห็นคุณค่าเครื่องจักสานไทย แล้วนำเอาข้อมูลมาฝากพวกเรา ครูอั๋นใช้เป็นข้อมูลเพื่อแนะนำให้เด็กๆได้รู้จักได้ดีเลยค่ะ ครูอั๋นไปพบเจอภูมิปัญญาที่ไหนก็จะซื้อหาเก็บไว้มาให้เด็กดูแต่ไม่ค่อยรู้ที่มาและชื่อสักเท่าไหร่ค่ะ ขอบคุณค่ะ

ยินดีครับคุณครู

ดีเยี่ยม

ผมนึกถึง ตะกร้าใบเล็กๆร้อยเข้ากับเชือกหรือเศษผ้าก็ได้ ผูกติดกับเอวนี่ ถอนหญ้า เมื่อยเลยครับ

นึกถึงตอนเด็กๆอุปกรณ์เกือบทุกอย่างได้ใช้ทั้งนั้นเลยผมเป็นคนคลองแสนแสบหลังวัดใหม่ช่องลม