ที่บ้านราชบุรีเคยมี แต่ตอนนี้ไม่มีแล้ว
ไม่รู้ว่าตายเองหรือเพราะอะไร

จำได้ว่าต้นตะปุ่มตะป่ำและจะมีประโยชน์เมื่อทำเมี่ยงคำ
^o^

ผมไปเที่ยวปทุมธานีมาเมื่อสิบกว่าปีก่อนโน้น เห็นทองหลางริมคลองต้นใหญ่มาก ใต้โคนมีต้นเล็กๆขึ้นอยู่มากมาย เลยเก็บเม็ดมันมาปลูก หลายปีผ่านไปต้นใหญ่มากครับ ใบไม่มีหนามด้วย แต่พ่อตากลัวมันจะโค่นทับบ้าน เลยโค่นทิ้ง ปัจจุบันเอากิ่งมันปักเป็นแนวรั้วบ้าง ให้กล้วยไม้ขึ้นมั่ง มันขึ้นด้วยกิ่งง่ายมากครับคุณอิม

ที่ผมชอบที่สุดคือ เก็บใบอ่อนมันกินกับปลาแนม ภูเก็ตหายากมากๆครับ เขาไม่ค่อยปลูกกัน และเด็กสมัยนี้กินไม่เป็นด้วย เวลาผมซื้อปลาแนมจากแม่ค้า มักบอกว่าไม่เอาผัก แล้วเขาจะตักปลาแนมแถมให้อีกช้อน ที่บอกไม่เอาฝัก เพราะทองหลางที่เขาเอามาแต่ละที มักแก่งั่ก กินไม่อร่อย

อยากเห็นมันออกดอก สีสวยมาก แต่คงไม่มีโอกาสได้เห็น เพราะพ่อตาขยันตัดแต่งอยู่เรื่อยเลย

แถวดำเนินสะดวกมีมากจริงๆ แต่ต้นมันสูงใหญ่มากๆ เก็บกินลำบาก

อ้อ...เอามาจิ้มกับน้ำพริกขยำ สูตรภูเก็ต เด็ดมากๆเลยครับ

เคยได้รู้สึกทองหลางครั้งแรกจากกาพย์เห่ชมเครื่องคาวหวาน...
ที่ว่า

หมูแนมแหลมเลิศรส
พร้อมพริกสดใบทองหลาง...

มันน่าจะคือใบเดียวกันใช่มั๊ยครับ
เสียดายที่ไม่มีรูปให้ดู แต่อ่านบล๊อกแล้วผมก็สนใจ
จนต้องไป serch ดูในเวปอื่น ๆ

คิดว่าต้องเคยทานแน่ ๆ เลยค่ะ

ชอบลอง

แต่ที่แน่ ๆ ใบพลูค้าว ... ไม่ไหวเลยค่ะ เหม็นมาก

เคยกินด้วยค่ะ ใบทองหลาง กินกับข้าวมันส้มตำ^^

สงสัยแม่หมูจะไม่เคยกินแน่ๆเลย นึกภาพไม่ออก

ขอบคุณข้อมูลความรู้ที่นำมาแบ่งปันนะคะ

รีบแวะมาทักทายแล้วก็ต้องรีบไปทำงาน คุณim สบายดีนะคะ ระลึกถึงเสมอๆค่ะ

ด้วยความที่ทองหลางเป็นไม้อวบน้ำตามธรรมชาติ

ทองหลางจึงไม่ใช่พืชประจำถิ่นแถบบ้านผม ที่เป็นที่ราบสูง

ผมจึงไม่เคยรู้จักทองหลางมาก่อนเลย จนกระทั่งโต

จนมาจัดสวนในบ้าน ก็เกิดไปติดใจไม้ชนิดหนึ่ง มีลวดลายสีเหลืองอ่อนบนใบ ถามได้ความว่า คือ

ต้นทองหลางด่าง หรืออีกชื่อหนึ่งว่า ปาริชาติ

ฟังชื่อหลังแล้ว ทำให้นึกถึงต้นไม้ที่ทำให้คนระลึกชาติได้

ก็เลยซื้อหาเอามาปลูกในบ้าน

ปรากฏว่าต้นทองหลางด่างที่ว่า งอกงามเอา ๆ จนที่สุดสูงท่วมบ้าน

แต่ด้วยความที่เป็นไม้อวบน้ำ กิ่งเปราะ

คราหนึ่งพายุฝนพัดแรงมาก ทำให้ทองหลางทั้งต้นโยกคลอนแทบถอนรากถอนโคน

ก็เลยได้โอกาสตัดโค่นลง และไม่คิดจะหามาปลูกอีกเลย...

โดยไม่รู้ว่ามีประโยชน์อะไรขนาดนั้น

ขอบคุณสำหรับความรู้ใหม่ที่นำมาถ่ายทอดนะครับ...

ตอนเด็กชอบวิ่งและปีน
ไปซ่อนบนต้นทองหลางข้างบ้านค่ะ
นอกจากนั้นยังไปขอเด็ดมาฝากแม่..
หากที่บ้านทำเมี่ยงคำทานกันในครอบครัว
เดี๋ยวนี้ไม่เห็นต้นทองหลางแล้วเช่นกันใน กทม.



เมื่อวานไปดูหนัง The King's Speech มา
หนังน่ารักมากค่ะ

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำดีๆ ค่ะ...

คุณ IM หวัดดีค่ะ

เข้ามาเห็นต้นทองหลางแล้ว นึกถึงเมี่ยงคำจริง ๆ เลยค่ะ คุณ IM พออ่านต่อเท่านั้น แน่ะ .. เรานึกถึงเรื่องเดียวกันเลย

สมัยก่อนที่บ้านก็เคยมีอยู่ต้นนึงค่ะ มีต้นขนุนเล็ก ๆ ที่มันเล็กมาซะจนไม่เคยได้กินลูก

เวลาทำส้มตำ ก็ได้ทั้งใบขนุนอ่อนกับใบทองหลางที่ต้น หรือถ้าเมี่ยงคำ ก็เกิดมหกรรมปีนต้นทองหลาง ตัดใบกันเพลินไปเลย

เป็นบล็อกที่ทำให้ย้อนนึกถึงวัยเด็ก แล้วยิ้มได้กว้างขนาดนี้เลยค่ะ คุณ IM

ตั้งใจมาโหวตให้เหมือนเดิมค่ะ คราวที่แล้วยังเป็นมือใหม่ หัดโหวต นึกว่าวันนึงโหวตได้สามครั้ง พอกลับมาโหวตใหม่ เค้าบอกโหวตไปแล้ว งง ๆ อ๋อ .. โหวตได้ แต่แสดงผลแค่สามบล็อกล่าสุด เข้าใจแล้วค่ะ อิอิ

เห็นใบทองหลางแล้วก็นึกถึงเมี่ยงคำค่ะ จะกินกับใบชะพลูหรือใบทองหลาง ก็อร่อยมากทั้งคู่เลยค่ะ

ขอบคุณที่ไปเยือน
และคำให้กำลังใจค่ะ

ปลูกต้นทองหลางเหมือนกันโดยนำกิ่งมาปลูกเริ่มแตกใบแล้วไว้เป็นศิริมงคลแก่ตนและบ้านแถมกินใบได้อีกด้วยดีจริงครับ